چهارشنبه 24 اردیبهشت 1393 ساعت 19:11
همزمان با هفته شیراز، آیین عروسی اصیل شیرازی در جشنواره فرهنگی هنری سی راه برگزار شد. تصاویری از این مراسم را در ادامه خواهید دید که در باغ تاریخی ایلخانی این شهر برابر دید مردم قرار گرفت تا برخی آداب و سنتهای برپایی مراسم ازدواج در گذشته بدین گونه به نمایش گذاشته شود.
چهارشنبه 24 اردیبهشت 1393 ساعت 19:11
همزمان با هفته شیراز، آیین عروسی اصیل شیرازی در جشنواره فرهنگی هنری سی راه برگزار شد. تصاویری از این مراسم را در ادامه خواهید دید که در باغ تاریخی ایلخانی این شهر برابر دید مردم قرار گرفت تا برخی آداب و سنتهای برپایی مراسم ازدواج در گذشته بدین گونه به نمایش گذاشته شود.
دوشنبه 14 مهر 1393 ساعت 15:10
سنت ازدواج و جشن عروسی که در میان اقوام به فراخور مناطق مختلف از تمایزهایی برخوردار است. تصاویری که در ادامه میبینید از آیین عروسی سنتی در روستای سریوده و هزار خال کجور از شهرستان نوشهر است.
سه شنبه 15 مهر 1393 ساعت 09:52
با وجود شکل گرفتن مراسم عروسی امروزی، هنوز هم این آیین در بسیاری از مناطق کشور به صورت سنتی برگزار میشود. به عنوان مثال هموطنان آذری با پیشینه کهن خود پس از انتخاب خانوادهای مناسب مراسم ائلچی لیک (خواستگاری) را انجام میدهند و ریش سفیدان و بزرگان طایفه دختر و پسر در خانه خانواده دختر گرد هم میآیند تا درباره نحوه برگزاری مراسم تبادل نظر کنند و روز برگزاری بله برون (سوز دانیشما) و عقد و عروسی را تعیین کنند.
یکشنبه 20 مهر 1393 ساعت 10:09
چهارده تن از زوجهای جوان روستای «درجادون» بخش سندرک شهرستان میناب، در آستانه عید غدیر مراسمی ساده برگزار کردند و راهی خانه بخت شدند. ۳ زوج جوان نیز پیوند مشترکشان را با آغاز زندگی در یک کپر ساده جشن گرفتند.
برخی علائم هست که از ظاهر آن قابل شناسایی است. مثلا بوق زدن ممنوع! برخی علائم هم آنقدر زیاد تکرار میشود و هنگام رانندگی آن را میبینید که به خاطر داریم، مثل ورود ممنوع! اما آنها که کاربرد هر روزه ندارند خیلی اوقات گرفتار فراموشی میشوند.
به زندگی مشترکم نگاه میکنم. به قوانینی که روز اول پذیرفتم و قوانینی که همسرم پذیرفت. منظور من همان قباله معروف سر عقد که همه امضا کرده و برخی حق و حقوقی را به آن اضافه میکنند، نیست. قوانینی را که به صورت نانوشته در ابتدای زندگیمان هر دو گفتیم، قبول کردم و قبول کرد، میگویم! چقدر از آنها را به خاطر دارم یا به خاطر دارد؟
شما چطور؟ سوالات روزهای اول آشنایی و جلسات خواستگاری را به خاطر دارید؟ سوالات تو چگونه فکر میکنی؟ و پاسخهای من اینگونه عمل میکنم هایمان را چند درصد هنوز یادمان است؟
امروز بعد از دیدن کتاب آییننامه، رانندگی برایم براحتی هر روز نبود. وقتی به سر چهار راهی رسیدم که همیشه از آن عبور میکردم، برای چند لحظه شک کردم که باید بروم یا بایستم. نکند حق با ماشینی باشد که با تمام قوا سعی دارم، راه را از او بگیرم؟ سر دو راهی، سه راهی و چهارراههای زندگی مشترک هم وضع همینطور است. آنجا که میخواهم خودم و حقانیت خودم را ثابت کنم، درست مثل وقتی است که میخواهم از کسی در رانندگی جلو بزنم در حالی که ممکن است حق تقدم با او باشد. وقتی راه به جای یکی، چند تا میشود مرا یاد دوراهیهای انتخاب میاندازد. یاد اختلاف نظرهای خودم و همسرم و تلاش هر کدام برای گرفتن راه از دیگری! چرا در این مواقع به آییننامهای که روز اول هر دو متعهد به اجرایش شدیم، عمل نمیکنیم؟ گاهی سر چهارراههای زندگی هم فراموش میکنیم که حق تقدم با کدام یک از ماست؟
اگر در خیابانهای شهر هر دو راننده فکر کنند حق با آنهاست و حرکت کنند اگر تصادفی رخ دهد، در صورتی که سرعتشان خیلی بالانباشد، در نهایت باید صبر کنند تا پلیس بیاید، کروکی بکشد و مشخص کند اشتباه از کدامشان است و قضیه با یک جریمه نقدی و درست کردن خرابیهای ماشین برطرف میشود، اما اگر در زندگی مشترک نتوانیم تصمیم بگیریم، اولویتبندی کنیم یا در زمان اختلاف نظر، به حرف یکی طبق قرارداد قبلی عمل کنیم، آنوقت است که در زندگیمان یک تصادف درست و حسابی رخ خواهد داد. شاید نیاز شود شخص سومی بیاید، حَکم شود، حرفهای دو نفر را بشنود و در آخر بین آنها قضاوت کند.
حال تصور کنید اگر در حین رانندگی و وقتی هر کدام از طرفین فکر میکنند حق با آنهاست، سرعتشان بالا باشد، ممکن است به خسارت جانی هم بینجامد، همین طور در زندگی مشترک هم اگر هر دو به تاخت برویم و صبر نداشته باشیم، ممکن است کار از کار بگذرد و همین ناتوانی در تعیین اولویتها باعث شود، عشق و محبت بین ما و همسرمان، جانش را از دست بدهد.
اما همانطور که هیچ رانندهای نمیشود توقع داشته باشد که همه خیابانها و اتوبانها یک مسیر داشته باشند و هیچ گاه به دو راه، سه راه یا چهار راه نرسد که مجبور به انتظار پشت چراغ یا رعایت حق تقدم شود، در زندگی مشترک هم نمیتوانیم توقع داشته باشیم که در یک مسیر مشخص حرکت کنیم. زندگی روزمره ما پر است از چندراهیهای انتخاب که اتفاقا ممکن است با همسرمان یک مسیر را انتخاب نکنیم و این اختلاف نظر طبیعیترین اتفاق ممکن است، اما زمانی برایمان ایجاد دردسر میکند که نتوانیم در نهایت یک راه را به کمک همفکری با هم انتخاب کنیم. همیشه هم نمیتوان به یک تفاهم رسید. گاهی هم باید یکی خواستهاش را فدای دیگری کند. البته اگر این اتفاق زیاد بیفتد و همیشه یک نفر به نفع طرف مقابل کنار بکشد، نارضایتی مانند آتش زیر خاکستر آزاردهنده خواهد شد.
اما نکته اصلی که میخواهم به آن اشاره کنم، نیاز به نگهداری کتاب آییننامه در زندگی است. همان طور که خوب است هر کس تصدیق دارد و رانندگی میکند گاهی به این کتاب مراجعه کند، کتاب آییننامه زندگی مشترک هم نباید در پستوی خاطرات ذهنیمان، خاک بخورد.
با خودم فکر میکنم باید با همسرم حرف بزنم، مثل روز اول. مثل چند سال قبل. باید از او بخواهم خواستههایش را بگوید، خواستههایم را بشنود. شاید نیاز باشد باز هم با هم تصمیم بگیریم در مواقع اختلاف نظر چگونه به تفاهم برسیم. باید مراقب باشم زندگی مشترکمان پر از رانندگی از روی عادت نباشد که در این صورت خیابان ارتباط ما، مثل خیابانها و جادههای کشورمان پر از سوانح دلخراش میشود. باید آییننامه عشقمان را دوره کنم.(ندا داوودی / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)
جمعه 17 بهمن 1393 ساعت 07:58
جام جم سرا: آیین باستانی-سنتی «پیر شالیار» موسوم به «عروسی پیرشالیار» با اجرای برنامهای به نام «کلاو روچنه» آغاز شد و پس از ذبح حیوان و پخت غذای مخصوص این مراسم، با برپایی مراسم ذکر و سماع در اورامان تخت به پایان رسید. تصاویری از این آداب و رسوم محلی را در ادامه ببینید.
چهارشنبه 27 اسفند 1393 ساعت 10:00
جام جم سرا: نوروزخوانی یا بهارخوانی یا نوروزی، گونهای آوازخوانی در استقبال از بهار و عید نوروز است که در گذشته میان برخی مردمان ایران زمین رواج داشته است. اکنون این آیین بیشتر در استانهای مازندران، گیلان و گلستان -اگرچه به صورتی بسیار محدود- همچنان برگزار میشود.
در ذیل به مهمترین وظایف متقابل زن و شوهر نسبت به هم اشاره میشود:
- حفظ حریم و احترام و خوش رفتاری با هم.
- تأمین نیاز جنسی و روحی و روانی یکدیگر.
- اجتناب از سوء ظنهای بیمورد.
- پرهیز از تندخوی، بدزبانی، درشت گفتاری، ترشروی و سرسنگین نبودن در برابر یکدیگر.
- اجتناب از تمجید دیگران در مقابل یکدیگر؛ یعنی هیچگاه زن نباید از مرد دیگر در مقابل شوهر تعریف کند و متقابلاً مرد نیز نباید از زن دیگری در مقابل همسرش تعریف و تمجید کند.
- تحقیر نکردن یکدیگر و همین طور خویشان و بستگان همدیگر.
- تندخویی و گاهی بداخلاقی همدیگر را تحمل نمودن.
- هرگز به هم دروغ نگفتن و رعایت صداقت، امانت، فداکاری و گذشت.
- با تمام توان از میهمانان یکدیگر پذیرایی کردن و ابراز ناراحتی نکردن از اینکه میهمانان متعلق به همسر هستند.
- به خویشاوندان هم خصوصاً خویشاوند نزدیک او احترام فوق العاده بگذارید.
- عیوب یکدیگر را پیش هیچ کس بازگو نکنید و به رخ هم نکشید.
- در حق همدیگر دعا کنید و از خداوند بخواهید که در کارها موفقتان بدارد.
- با مشکلات زندگی به طور منطقی برخورد کردن و کمتر دچار احساسات شدن.
- در تمام مدت زندگی به هم ابراز علاقه و عشق کردن و در مناسبتها برای هم هدیه (هر چند ارزان قیمت) تهیه کردن.
با توجه به این نکات و وظائف مذکور، بعضی از خصوصیات بارز یک مرد هم بدست میآید از جمله غیرت و مردانگی، صداقت، راستگوئی و امانتداری، داشتن روحیهٔ فداکاری، گذشت و ایثار، داشتن روحیه محبّت، همکاری و همیاری و...
اما وظایف اختصاصی زن در برابر شوهر عبارتاند از:
- بدون اجازه شوهر در مال او تصرف نکردن.
- بدون اجازه و توافق شوهر از خانه بیرون نرود.
- توجه داشتن به مسائل محرم و نامحرم هم در نزد شوهر و هم در غیاب او؛ سعی کند در سه مورد فوق اعتماد شوهرتان را جلب کند.
- خود را برای شوهر آرایش کردن.
- هنگامی که همسر میخواهد از خانه خارج شود او را تا دم در همراهی کند.
- هنگام ورود او به خانه سعی کند خود را از قبل آماده و مهیا نموده به استقبال او برود.
- هیچگاه از مردان دیگر نزد او تعریف نکند.
- اگر مشکلی در خانه بوجود آمده در بدو ورود او مطرح نکند.
- سطح توقعات و انتظارات خود را با میزان درآمد شوهر تنظیم کند و از او چیزی که توان تهیه آن را ندارد نخواهد و دائماً مردان دیگر را در این زمینه به رخ او نکشد.
برخی از وظایف اختصاصی مرد در قبال همسرش عبارتاند از:
در رابطه با رفتار مرد با خانم خود قرآن در (سوره نساء آیه ۱۹) میفرماید: «و عاشروهن بالمعروف ; به نیکی با آنان معاشرت و زندگی کنید».
نیکی به همسر دارای شاخصهای ثابت و متغیر است شاخصهای ثابت عبارت است از:
- تأمین مسکن و تهیه پوشاک و خوراک در حد شأن شخصی و خانوادگی همسر.
اما شاخصهای متغیر به تناسب شرایط زندگی طرفین متفاوت است و هر فردی در طول زندگی با همسر خود و با توجه به شرایط زندگی و روحیات طرف مقابل بهتر میتواند موارد تعادل را شناسایی و اعمال کند، مثلاً پیامبر بزرگوار اسلام میفرمایند: خدمت و کمک مرد به زن در امور خانه، نشانه صداقت و علاقه اوست.
علاوه بر آنچه در مورد وظایف زوجین بیان شد، ۴۰ نکته زیر را به عنوان راهکارهای اولیه برای زوجهای جوان برایتان ارسال میکنیم و امیدواریم با عمل کردن به آن دستورالعملها محبت و عشق و علاقه متقابل بین شما ایجاد و گسترش پیدا کند و تنشهای موجود یا احتمالی به حداقل کاهش پیدا کند.
۱. با مطالعه کتب مربوط به انتخاب همسر، آیین همسرداری، چگونگی ایجاد ارتباط با دیگران و نیز شرکت در جلسههای آموزش خانواده دانش و مهارت خود را در این زمینه افزایش دهید.
۲. با همدلی، همفکری، همکاری و مشورت با یکدیگر درباره مسائل مختلف میان اعضای خانواده روابط سالم پدید آورید.
۳. هر یک از زوجین دیگری را نزدیکترین و محرمترین فرد بداند و او را نیمه تن، حامی و پشتیبان خود تلقی کند.
۴. با یادگیری مهارتهای ارتباطی نظیر فعالانه به حرفهای یکدیگر گوش کردن، احترام به نظرها و عقاید یکدیگر و تشریک مساعی و مشورت کردن روابط خود را بهبود بخشید.
۵. بکوشید، باایجاد کانونی گرم و صمیمی، تمام اعضای خانواده به ویژه زن و شوهر مسؤولیت رسیدن به تفاهم را پذیرا شوند.
تا که از جانب معشوق نباشد کششی کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد
۶. هنگام اختلاف نظر یا سوء تفاهم، به جای سرزنش کردن یکدیگر یا تفسیر نادرست، به شناسایی مساله و یافتن راه حل آن بپردازید و در صورت لزوم کمک و مشاوره افراد با تجربه و متخصص را جلب کنید.
۷. برای رسیدن به آ منیت روانی وعاطفی در روابط زناشویی داشتن صداقت، پذیرش، سعه صدر، انصاف و اعتماد متقابل را اصل اول قرار دهید.
۸. در صورت به وجود آمدن هر گونه سوء تفاهم و سوء برداشت، در نخستین فرصت ممکن به حل و فصل آن بپردازید تا به فرآیندی مخرب و پیشرونده تبدیل نشود.
۹. به هر طریق ممکن رفتارهای مطلوب همسرتان را مورد توجه و تأیید قرار دهید; به گونهای که همسرتان بفهمد برایش ارزش قائل هستید.
۱۰. تشویق و تأیید و بیان نکات مثبتبه طور آشکار یا در جمع باشد و تذکر نکات منفی و انتقاد به طور محرمانه و در تنهایی صورت گیرد.
۱۱. برای خصوصیات و نیازمندیهای یکدیگر ارزش قائل شوید و در روابط کلامی، عاطفی، اقدامها و تصمیمگیریها به افکار و خواستههای همسرتان توجه کنید.
۱۲. اگر رفتار خاصی برای شما مبهم است، سادهترین راه این است که از همسرتان هدف و علت آن رفتار را بپرسید و با روش مسالمتآمیز، صمیمانه و خوش بینانه موضوع را روشن کنید.
۱۳. خشونت همسرتان را با خشونت پاسخ ندهید. خشونت را با سکوت پاسخ گویید و در موقعیتی مناسب درباره مساله مورد نظر به بحث و گفتوگو بپردازید.
۱۴. بکوشید در سراسر زندگی، به خصوص در روابط بین خود و همسرتان، به جای هر گونه پیشداوری یا مشاهده اشکالات و ضعفها نقاط مثبت و قوت را ببینید; به عبارت دیگر، به جای توجه به نیمه خالی لیوان به نیمه پر آن توجه کنید.
۱۵. سعی کنید در برنامه ریزی برای فعالیتهای اجتماعی، اوقات فراغت، دید و بازدیدهای خانوادگی و نظایر آن به مشورت کردن با یکدیگر بپردازید و از یک جانبه نگری بپرهیزید.
۱۶. در هر فرصتی که پیش میآید، با همسر و اعضای خانوادهتان ارتباط کلامی و عاطفی برقرار کنید. شایان ذکر است زنها از صحبت کردن با همسرشان بیشتر لذت میبرند. بنابراین، مردان باید فعالانه به سخنان همسرانشان گوش کنند و واکنش مناسب نشان دهند.
۱۷. اگر هر یک از زوجین در شرایط خاصی نمیتواند به سخنان همسرش گوش کند، باید صادقانه و صمیمانه این موضوع را به وی انتقال دهد، و تقاضا کند صحبت کردن درباره آن موضوع را به فرصتی دیگر واگذارد.
۱۸. هر از چند گاهی زوجین در فضایی محرمانه، محبتآمیز و صمیمانه به ارزیابی رفتار و روابط یکدیگر بپردازند و از یکدیگر بپرسند، چه باید کرد تا روابطمان بهتر و بانشاطتر شود؟
۱۹. همیشه، در رویارویی با مسائل و مشکلات خانوادگی، خود را در وضعیت طرف مقابل قرار دهید و با قبول مسؤولیتخود و شناخت انتظارات متقابل به حل و فصل اختلافات روی آورید.
۲۰. در روز یا در هفته زمان مشخصی را برای گفتوگو درباره مسائل و مشکلات و به اصطلاح درد دل کردن با همسرتان اختصاص دهید.
۲۱. از داشتن نگرشهای آرمان گرایانه و شاعرانه در مساله ازدواج و روابط زناشویی و نیز انتظارات غیر واقع بینانه اجتناب کنید.
۲۲. ارتباط زوجین باید از هر گونه سوء ظن و حدس نادرست وغیر واقع بینانه دور باشد. اگر موضوع و مسالهای ذهن یکی از زوجین را به خود مشغول کرده است، باید آن را به صراحت و صادقانه مطرح کند و درستی و نادرستیاش را با همسرش مورد بررسی قرار دهد.
۲۳. هر یک از زوجین باید زمینههای بروز سوء تفاهمها و سوء ظنها را از بین ببرد و از رفتارهایی که موجب بروز سوء تفاهم و سوء ظن میشود، خودداری کند.
۲۴. هر یک از زوجین باید بکوشد با روانشناسی همسرش آشنا شود تا بداند زن یا مرد به چه اموری بها میدهد و نظام ارزشیاش چگونه است; برای مثال معمولاً زن به وابسته بودن، کسب امنیت عاطفی و مورد حمایت واقع شدن اهمیت میدهد و مردان میخواهند مستقل و خود مختار باشند و آزادی عمل را دارای ارزش میدانند.
۲۵. زن و شوهر از مسخره کردن یکدیگر و گفتن سخنان طعنهآمیز و دو پهلو جدا پرهیز کنند.
۲۶. از رفتارهایی نظیر متلک، تحقیر، سرزنش و به رخ کشیدن یکدیگر که موجب افزایش مقاومتهای روانی در طرف مقابل است، جدا باید پرهیز شود.
۲۷. در سراسر زندگی، از جمله در زندگی خانوادگی، بکوشید به نقاط مثبت، موهبت و نعمتهایی که در اختیار دارید بیندیشید نه به اموری که در اختیار ندارید.
۲۸. از خطاهای یکدیگر سریعاً بگذرید و خطاهای همدیگر را تحمل کنید.
۲۹. بایادآوری برخی ایام مانند روز تولد، سالگرد ازدواج و نظایر آن و دادن هدیههایی هر چند کوچک (مثل یک شاخه گل) به طور نمادین یا سمبلیک عشق و علاقه خود را به همسرتان اعلام کنید.
۳۰. خود را در برابر همسرتان آراسته و پاکیزه و جالب توجه نگه دارید از پریشانی و وضع نامرتب بپرهیزید.
۳۱. در انتخاب دوست و برقراری روابط دوستانه و معاشرتهای خانوادگی با زوجهای دیگر دقت کنید و این امور را با توافق یکدیگر انجام دهید.
۳۲. از هر گونه رفتاری که به مرد سالاری یا زن سالاری میانجامد، پرهیز کنید.
۳۳. خطای یکدیگر را در حضور دیگران، فرزندان، آشنایان، والدین یکدیگر و... بازگو نکنید.
۳۴. هرگز همسرتان را با زن یا مرد دیگر مقایسه نکنید.
۳۵. از رفتارهای مطلوب همسرتان تشکر کرده، او را تشویق کنید و انگیزه تکرار آن رفتار را بیشتر سازید.
۳۶. از تصمیمهای نادرست و غیر منطقی و کلیگوییهای منفی و شکلگیری افکار منفی درباره همسرتان شدیداً پرهیز کنید.
۳۷. حتیالمقدور به قولهایی که به همسرتان دادهاید عمل کنید تا به سلب اعتماد و احساس فریب خوردگی نینجامد.
۳۸. از نسبت دادن القاب و زدن برچسبهای ناگوار و نامطلوب مانند بدقول، زرنگ، شلخته، کلهشق، یک دنده، لجباز و خودخواه به یکدیگر پرهیز کنید.
۳۹. در مواردی که غمگینی و افسردگی و یا عصبانیت زن یا شوهر شدت مییابد و احتمال اختلال در کار سیستم عصبی یا غدد درونریز به ویژه غده تیروئید وجود دارد، در نخستین فرصتبه پزشک متخصص مراجعه کنید تا از عادی بودن ترشح غدد از جمله غده تیروئید مطمئن شوید.
۴۰. برای داشتن یک زندگی با نشاط و موفق خوب بیندیشید، وقتبگذارید، احساس مسؤولیت کنید، موانع ارتباط سالم را از میان بردارید و به عوامل ایجاد کننده روابط سالم توجه کنید.
در زمینه مسائل زناشویی و آمیزش توجهتان را به مطالب زیر جلب میکنیم:
از آموزههای دینی به دست میآید، همبستر شدن زن و شوهر و ارضای غریزه جنسی عبادت محسوب میشود و حتی در روایتی آمده است اگر کسی عمل نزدیکی با همسرش را همراه با آداب و رسوم آن زود به زود انجام دهد به یکی از سنتهای پیامبران (ص) عمل کرده است.
نکتهای که در اینجا باید بر آن تأکید کرد این است که در انسان برخلاف سایر جانداران، کیفیت همبستر شدن با همسر و انجام رفتار جنسی غریزی نیست و بلکه آموختنی است و باید روش صحیح آن را یاد گرفت، گرچه اصل وجود غریزه جنسی غریزی و فطری است. به همین دلیل یکی از آموزههای ضروری برای هر پسر و دختر جوان که تصمیم دارند ازدواج کنند این است که دانستنیهای لازم برای این کار را یاد بگیرند. این دانستنیها شامل مقدمات همبستر شدن، شناخت نیازهای عاطفی یکدیگر در هنگام آمیزش و رعایت آن، شناخت راههای مختلف همبستر شدن، آگاهی از راههای جلوگیری از بارداری، تنظیم خانواده، آگاهی از احکام شرعی آن اعم از زمان و مکان آمیزش و مسائل دیگر آن مثل غسل و امثال آن، رعایت بهداشت ظاهری مثل مسواک زدن، خوشبو بودن و امثال آن، آگاهی از نکات بهداشتی آمیزش و رعایت آن، آگاهی ضمنی از اختلالهای جنسی که در صورت وقوع، سریعاً برای معالجه اقدام کنند و صدها نکته ریز و درشت که بیان آنها در این نامه مقدرو نیست و برای فراگیری آن لازم است به کتابهای مفیدی که در این زمینه تألیف شده مراجعه کنید.
رسیدن زن و شوهر به اوج لذت جنسی (ارگاسم) یکی از علائم انجام شدن موفقیت آمیز آمیزش جنسی است. اما با تأسف باید بگوییم بسیاری از همسران به دلایل مختلف که مهمترین آن عدم آگاهی و رعایت نکات بالا است، از انجام رضایت بخش این عمل ناتواناند و به همین جهت به مشکلات زیادی اعم از جسمی و روانی مبتلا میشوند. حتی طبق آماری که روانشناسان و کارشناسان امور خانواده ارائه کردهاند بیش از ۷۵ درصد از عوامل اختلافهای خانوادگی ریشه در این موضوع دارد. (پرسمان دانشجویی/اداره مشاوره و پاسخ نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری)
403
پنج شنبه 28 اسفند 1393 ساعت 09:00
جام جم سرا: آئین چهارشنبه آب یا در اصطلاح محلی «نو اوستی» از آئینهای سنتی و دیرینه مردم اردبیل است. اردبیلیها از دیرباز چهارشنبه آخر سال را چهارشنبه آب یا «نو اوستی» مینامیدند و از صبح این روز با حضور روی پل تاریخی یئددیگوز (هفت چشمه) و در کنار رودخانه بالیقلیچای میایستادند و آرزوهای خود را با آب روان (که مظهر پاکی است) در میان میگذاشتند.