دانسمندان موفق شدند تا با کار گذاشتن دستگاهی در مغز پیام های عصبی را به بدن منتقل کنند.این روش برای بیماران قطع نخاعی بسیار موثر است. دانشمندان با استفاده از تراشههای درون-کاشت (ایمپلنت) در مغز دو میمون فلج، به این حیوانات امکان دادند تا حرکت پاهای خود را کنترل کنند و راه بروند.
استفاده از دو درونکاشت (ایمپلنت) ارتباط بین دو سوی نخاع قطع شده را بار دیگر برقرار میکند
پژوهشگران دانشگاه پلیتکنیک فدرال در لوزان، سوئیس، با انجام دو عمل جراحی، تراشه هایی را در مغز دو میمون ماکاک فلج قرار دادند و یکی از این دو حیوان پس از شش روز و دیگری ظرف دو هفته قدرت حرکت پاهای خود را به دست آورد. این عمل باعث افزایش امید به درمان بیماران قطع نخاعی شده است.
اعضای این گروه پژوهشی در توضیح روش خود گفتهاند که دو تراشه کامپیوتری به صورت رابط بین مغز و نخاع عمل میکنند. نقش این دو تراشه فراهم کردن امکان مبادله علایم عصبی بین مغز و نخاع دو حیوان است.ارتباط بین دو تراشه از طریق یک کامپیوتر صورت میگیرد و به علائم ارسالی از مغز امکان میدهد
تا با “جهش” از فراز محل قطع نخاع، کنترل مغز بر اعصاب حرکت دهنده عضلات پا را بار دیگر برقرار سازد. به این ترتیب، فرمان ارسالی از مغز بار دیگر از طریق نخاع، اعصاب هدایت کننده عضلات پا را تحریک کرده و این عضلات را به حرکت وا میدارد. گرگوار کورتین، استاد مهندسی اعصاب در پلی تکنیک لوزان،
گفته است که “راز اصلی این روش در این است که ما عضلات مورد نظر حیوان را به نحوی تحریک میکنیم تا بتواند پاهایش را به حرکت در آورد.”
عضلات مورد نظر حیوان را به نحوی تحریک می کنند تا بتواند پاهایش را به حرکت در آورد
این گروه تحقیقی در گذشته هم روش مشابهی را بروی موش انجام داده بود. در آن تحقیقات، موشهای فلج قادر شدند حرکت کنند و حتی از پله بالا بروند. در مورد انسان هم، از الکترودها و درون کاشتها برای بازگرداندن قدرت حرکت به دست و پا استفاده شده اما تفاوت روش گروه سوئیسی با روشهای دیگر
در این است که برای نخستین بار، این مغز میمون است که کنترل کامل عضلات را در اختیار میگیرد. و البته به شکل “بیسیم (وای فای).”فلج اندامها غالبا نتیجه حوادثی است که به قطع نخاع منجر میشود و ارتباط بین مغز و سایر اندامها را قطع میکند.
محل قطع نخاع میزان “فلجی” بیمار را تعیین میکند و هرچه این محل بالاتر باشد، میزان فلجی بیشتر است. قطعی میانه نخاع معمولا باعث فلج پاها و قطعی نخاع در نقطهای بالاتر باعث فلج دست و پا میشود. در روش جدید، دو تراشه رابط به کار میرود که شامل یک حسگر برای ارسال علائم مغزی
و یک محرک عصبی در نخاع است. این دو تراشه در دو سوی محل قطع نخاع نصب میشود و عملا به صورت پلی برای بین دو طرف عمل می کند.
ماکت مغز میمون (به صورت شفاف) و محل نصب تراشه
درون کاشت اول به اندازه یک سکه با قطر حدود دو سانتیمتر است که روی غشاء حرکتی مغز قرار میگیرد و این همان محل تصمیمگیری مغز در مورد راه رفتن است. این درونکاشت علایم ارسالی شامل فرمان راه رفتن را دریافت و ارسال میکند. اگرچه ممکن است فردی دچار قطع نخاع باشد،
اما مغز او همچنان به راه رفتن و صدور دستور حرکت “فکر میکند” و دستور راه رفتن را میدهد. در افراد سالم، این علائم مغزی با عبور از نخاع، به اعصاب محرکه عضلات پا میرسد و پاها را به حرکت وا میدارد. در روش درمانی جدید، این علایم به صورت بیسیم به یک کامپیوتر ارسال میشود و کامپیوتر با تبدیل آنها به علایم کامپیوتری، آنها را برای تراشه دوم می فرستد.
درون کاشت، یا همان تراشه نخاعی، براساس دستور دریافتی، با ارسال چند پالس برقی، عصب مورد نظر را وادار میکند تا عضلات پا را منقبض کرده و باعث حرکت شود. به گفته گروه تحقیقاتی ناظر در دانشگاه بوردو، میمونهای درمان شده قادر بودند کمابیش بلافاصله پس از تحریک تراشه مورد نظر راه بروند
بی آنکه به آموزش خاص یا درمان فیزیوتراپی نیاز داشته باشند. در عین حال، آنان گفتهاند که کاربرد این روش در انسان به “تفکر” بیشتری نیاز دارد.
مایکروسافت اپلیکیشنی منتشر کرده است که میتواند به مبتلایان کور رنگی کمک کند.
از قابلیتهای متنوع گوشیهای هوشمند امروزی میتوان به تفکیک و وضوح بیشتر رنگها به گونهای که افراد مبتلا به Color Blind نیز بتوانند طیفهای رنگی را تشخیص دهند، اشاره کرد.
با وجود اینکه اپلیکیشنهای متعددی نیز در این حوزه وجود دارد اما کمپانی مایکروسافت هم بیکار ننشسته و نرمافزاری جدید با الگویی منحصر به فرد با عنوان Color Binoculars ساخته است. این اپلیکیشن که در حال حاضر تنها برای آیاواس منتشر شده به افرادی که مشکل کور رنگی دارند کمک میکند تا بتوانند رنگهای خاصی را ببینند که در تشخیص آنها مشکل دارند.
با توجه به اینکه بیماری کور رنگی یک اختلال ارثی در سلولهای مخروطی چشم به شمار میرود و دارای طبقه بندیهای متفاوتی است اما این نرمافزار میتواند پاسخگوی نیاز تمامی افراد مرتبط با این دستهبندیها باشد، به خصوص سه نوع متداول سرخ دشوار بینی Protanomaly، سبز دشوار بینی Deuteranomaly و آبی دشوار بینی Tritanomaly.
نحوهی کار اپلیکیشن نیز بدین ترتیب است که با اجرای آن دوربین گوشی فعال شده و تصاویر و رنگهای طبیعی محیط برای بیماران به بهترین شکل ممکن تنظیم شده و به نمایش در میآید. این قابلیت در اموری مانند خریدن گل، هدیه و لباس که مشخصا نیاز به تشخیص و تفکیک رنگها دارد به بیماران کمک میکند تا بتوانند چنین فعالیتهایی را به آسانی انجام دهند.
اپلیکیشن دوربینِ چشمیِ رنگی (Color Binoculars) در حال حاضر برای کاربران سیستم عامل iOS و به صورت مجانی در دسترس قرار گرفته است و فعلاً خبری از انتشار نسخهی ویندوز فون یا اندرویدی آن نیست.
وی اظهار داشت: در هر بیمارستانی در هر ماه یک برنامه آموزش اخلاق حرفهای را داریم که این امر متناسب با نیاز بیمارستان است.
مدیر گروه اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه در طول سال حدود 7 تا 10 مورد از این همایشها در مراکز درمانی دانشگاهها برگزار می شود، عنوان کرد: امید است برآیند این همایشها منجر به کاهش شکایات و قصورات پزشکی و افزایش سطح آگاهی اعضای کادر پزشکی از جمله پزشکان و پرستاران شود.
ثبوتی یادآور شد: حدود دو سوم از پروندهها مربوط به قصورات پزشکی و ارتباط ناصحیح پزشک و بیمار در زمینههای مختلف مانند تصمیم گیری و ارتباط مالی پزشک و بیمار است.
وی افزود: متأسفانه در سالهای اخیر آمار نارضایتی بیماران از پزشکان رو به افزایش است که امید است بتوان با برنامهریزیهای مناسب این نرخ را کاهش داد. البته میزان شکایات در برخی رشتهها مانند ارتوپدی، جراحی پلاستیک و زیبایی بیشتر و در رشتههای مانند داخلی، کودکان و پوست کمتر است.
سالانه حدود ۳۵۰۰ عمل پیوند قلب در سراسر جهان انجام می شود که بیشترین آمار آن مربوط به ایالات متحده آمریکا با ۲۰۰۰ تا ۲۳۰۰ عمل در طول یک سال است. هزینه انجام هر مورد عمل پیوند قلب در ایالات متحده آمریکا مبلغی حدود ۹۹۷ هزار و ۷۰۰ دلار (بیش از ۲ میلیارد تومان) تخمین زده می شود.
هیئت امنای صرفه جویی ارزی در معالجه بیماران با توجه به اهداف وجودی خود در راستای ایجاد زمینه معالجه همه بیماران در داخل کشور و بی نیاز کردن کشور از اعزام بیمار برای معالجه به خارج از کشور و همچنین برای حمایت از رشد و گسترش عمل پیوند قلب، به ازای هر مورد عمل پیوند قلب مبلغ ۵۰ میلیون ریال به هزینه های بیمارستانی بیماران مساعدت می نماید.
همچنین بخشی از هزینه داروهای بعد از پیوند بیماران توسط هیئت امنا تأمین می گردد که مورد اخیر در مورد اولین بیمار پیوند قلب ایران در سال ۱۳۷۲ تا کنون ادامه داشته است.
هیئت امنای صرفه جویی ارزی در معالجه بیماران طی سال های ۱۳۸۷ تا ابتدای سال ۱۳۹۵ از ۵۴۶ مورد عمل پیوند قلب حمایت مالی کرده است.
اولین پیوند موفقیت آمیز قلب در ایران در سال ۱۳۷۲ توسط دکتر محمدحسین ماندگار و همکاران در بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر علی شریعتی تهران انجام شد و در حال حاضر عمل پیوند قلب در ۸ مرکز منتخب دانشگاهی انجام می شود.
- بیمارستان دکتر علی شریعتی تهران
- بیمارستان مسیح دانشوری تهران
- بیمارستان شهید محمد علی رجایی تهران
- مجتمع بیمارستانی حضرت امام خمینی (ره) تهران
- بیمارستان شهید دکتر مصطفی چمران اصفهان
- بیمارستان حضرت امام رضا (ع) مشهد
- بیمارستان حاج محمد نمازی شیراز
- بیمارستان حضرت بقیه الله (عج)
طبق آمار هیئت امنای صرفه جویی ارزی در معالجه بیماران، عملکرد پیوند قلب در طی ۸ سال گذشته به این شرح است:
سال ۱۳۸۷ ؛ تعداد ۵۲ عمل
سال ۱۳۸۸ ؛ تعداد ۳۸ عمل
سال ۱۳۸۹ ؛ تعداد ۶۶ عمل
سال ۱۳۹۰ ؛ تعداد ۷۶ عمل
سال ۱۳۹۱ ؛ تعداد ۶۶ عمل
سال ۱۳۹۲ ؛ تعداد ۷۸ عمل
سال ۱۳۹۳ ؛ تعداد ۷۲ عمل
سال ۱۳۹۴ ؛ تعداد ۹۸ عمل
عفونت های بیمارستانی همیشه خبرساز بوده اند و هیچ کسی هم گوشش بدهکار نیست تا این مشکل بزرگ را در بیمارستان ها رفع کند. همان زمان که مرگ عباس کیارستمی، کارگردان مشهور ایرانی در بیمارستانی فرانسوی رسانه ای شد و در صدر اخبار قرار گرفت، این سوال برای بسیاری مطرح شد
که چرا باید عباس کیارستمی در حالی با زندگی وداع کند که بسیاری عمل جراحی او را بسیار ساده و پیش پا افتاده دانسته و مرتب روی این نکته تاکید می کردند که جای هیچ گونه نگرانی وجود ندارد.حتی زمانی که سید حسن قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت 13 فروردین به دیدار کیارستمی رفت اطمینان خاطر داد
که وضعیت جسمی این کارگردان رو به بهبودی است. با این حال بعد از گذشته سه ماه و انجام دو عمل جراحی دیگر، کارگردان «خانه دوست کجاست» از روند درمان در ایران ناامید شد و ترجیح داد به فرانسه برود اما حضور در فرانسه هم برای او فایده ای نداشت و برنده نخل طلایی جشنواره کن در غربت چشم از جهان فرو بست.
مرگ به دلیل عفونت بیمارستانی
مرگ کیارستمی نه تنها جامعه هنری را، بلکه تمام مردمی که با فیلم های او خاطره داشتند را شوکه کرد. این انتظار وجود داشت که کیارستمی که با پای خود به فرانسه رفته بود با بهبودی به ایران بازگردد اما این اتفاق رخ نداد و تابوت وی به ایران بازگشت. همین موجب شد که کارشناسان با حساسیت بیشتری روند درمان وی را بررسی کنند.
روند درمان کیارستمی نشان داد که احتمال وقوع قصور پزشکی دور از ذهن نبوده و بسیار بالاست. میان اخبار ریز و درشت در مورد فوت عباس کیارستمی خبری خودنمایی می کرد که نشان می داد عمل جراحی و حضور در بیمارستان، بیمار را بیمارتر کرد و به قولی بستر بیماری مجدد وی را فراهم ساخته است.
در اخبار منتشر شده آمده بود که اولین عمل، عمل جراحی درمانی بوده است؛ دومین عمل به دلیل خونریزی داخلی صورت گرفته و سومین عمل برای برداشتن کیسه صفرا و آخرین عمل به دلیل عفونت پیشرفته بوده است. مرگ کیارستمی در بیمارستان به دلیل ابتلا به عفونت بیمارستانی، موجب شد بار دیگر معضل بزرگ مراکز درمانی از حاشیه به متن رانده شود.
در بین تعداد زیادی از بیماران که به دلیل عفونت بیمارستانی جان خود را از دست می دهند، کیارستمی به دلیل شهرت از این شانس برخوردار بود که دلیل مرگ وی مشخص شود. در اخبار به صراحت آمده بود که وی یک بار به دلیل عفونت پیشرفته تحت عمل جراحی قرار گرفته است. مشخص کردن
علت دقیق مرگ در حالی رخ داد که بسیاری از شهروندان از این حداقل برخوردار نبوده و بسیاری گمان می کنند که علت مرگ بیمار نه عفونت، بلکه جراحی بوده است.عفونت بیمارستانی موضوعی است که بسیاری از مسئولان بیمارستانی تلاش دارند آن را اندک نشان بدهند و از طرح این سوال که وضعیت بیمارستان شما در عفونت بیمارستانی چگونه است،
چندان استقبال نمی کنند اما مرگ کیارستمی پرده از واقعیتی تلخ برداشت که بارها در مورد آن هشدارهای لازم داده شده بود.مهمتر این که این سوال مطرح شد که اگر فردی همچون کیارستمی با وجود پیگیری گسترده وزیر بهداشت و توجه بیش از حد رسانه ها دچار این مشکل شده و در نهایت فوت می کند،
پس مردم عادی چه وضعیتی در بیمارستان پیدا می کنند کما اینکه علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بعد از ملاقات با کیارستمی در 13 فروردین این جمله را نقل کرد که اگر آن شب به داد آقای کیارستمی نمی رسیدند (وزیر بهداشت) کار تمام شده بود.
بدتر اینکه در مدت حضور کیارستمی، وی تحت ویزیت پزشک عفونی قرار نگرفته بود و حتی بیمار بدون انجام آزمایش پاتولوژی به اتاق عمل فرستاده شده بود. پس از یک وقفه طولانی و به دنبال وقوع مشکل، پزشک عفونی از خود رفع مسئولیت کرده
و گفته بود: «چون آقای کیارستمی به عنوان بیمار عفونی در بیمارستان بستری نشدند، بنابراین پیش بینی عفونت بعد از عمل وجود نداشته وگرنه هرگز بیمارستان را ترک نمی کرد.»
آمار عفونت بیمارستانی
مرگ یک کارگردان در اثر عفونت بیمارستانی هر چند عجیب بود اما این نخستین بار نبود که اخبار مربوط به عفونت بیمارستانی در صدر اخبار قرار می گرفت. درست 22 شهریور سال 1393 بود که خبر تعطیلی اتاق قلب بیمارستان مدرس مانند بمبی در جامعه ترکید. زمانی که سوالات متعددی بین افکار عمومی مطرح شده بود
که چرا باید یک اتاق عمل تعطیل شود؟ محمد آقاجانی معاون درمان وزارت بهداشت تصریح کرد این تعطیلی به علت عفونت شدید بیمارستانی بوده است.بنا بر گزارشی که «شرق» در آن مقطع زمانی منتشر کرد، مشخص شد که حداقل 6 بیمار در بخش پست CCU بیمارستان مدرس نه به خاطر جراحی قلب بله به خاطر عفونت بیمارستانی درد می کشند
و حتی خبری غیررسمی در مورد نابینا شدن یک بیمار منتشر شد که البته مورد تایید قرار نگرفت.بعد از مدتی ماجرای مرگ 9 نوزاد در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران نگرانی افکار عمومی را در مورد عفونت بیمارستانی تشدید کرد. به دنبال چنین اتفاقاتی، این سوال بارها تکرار شده است
که آیا تنها کشورهای در حال توسعه تجربه عفونت بیمارستانی را دارند یا اینکه این موضوع در کشورهای توسعه یافته هم گزارش شده است.در پاسخ به این سوال باید گفت موضوع عفونت بیمارستانی خاص ایران نیست. در تمام جهان می توان گزارشی از ابتلا به عفونت بیمارستانی پیدا کرد.
با این حال میزان عفونت بیمارستانی در کشورهای توسعه یافته به مراتب کمتر از کشورهای در حال توسعه است. میزان عفونت های بیمارستانی در آمریکا حدود پنج درصد است و در منطقه مدیترانه شرقی (امرو) که ایران نیز در آن قرار دارد 10 تا 15 درصد بیماران را درگیر می کند.
بر اساس تحقیق سازمان بهداشت جهانی در 55 بیمارستان 14 کشور ثابت شده است که 8.6 درصد بیماران بستری شده مبتلا به عفونت بیمارستانی می شوند و برای درمان باید آنتی بیوتیک قوی استفاده کنند چون بدن نسبت به داروهای معمولی مقاومت پیدا می کند.
البته نمی توان آمار دقیقی از میزان شیوع عفونت بیمارستانی در کشور ارائه کرد . با این حال حسین معصومی اصل رییس سابق اداره بیماری های منتقله از آب و غذا و عفونت های بیمارستانی وزارت بهداشت، میزان شیوع عفونت های بیمارستانی را به طور میانگین بین 10 تا 15 درصد برآورد کرده
و تصریح کرد که شدت شیوع عفونت های بیمارستانی در مراکز درمانی متفاوت است، به طوری که در برخی بیمارستان ها این میزان تا 40 درصد و در برخی بیمارستان های دیگر تا پنج درصد برآورد می شود.بر اساس گزارش های وزارت بهداشت، سالانه 6 میلیون بستری در بیمارستان های کشور گزارش می شود.
با توجه به احتمال 10 درصدی عفونت های بیمارستانی، می توان گفت حدود 600 هزار بیمار بستری دچار عفونت های بیمارستانی می شوند که البته معلوم نیست چند درصد از این بیماران فوت می کنند. این اصل بدیهی را باید همواره مد نظر قرار داد که عفونت های بیمارستانی می تواند
تبعات و هزینه های سنگینی را متوجه نظام سلامت کند. تحمیل این هزینه به مراکز درمانی در حالی است که با کنترل عفونت ها می توان از خسارات جبران ناپذیر آن تا حدود زیادی جلوگیری کرد.برخی کارشناسان این ایده را مطرح می کنند که بهتر است کنترل عفونت بیمارستانی به عنوان یک شاخص در اعتباربخشی، همواره مد نظر قرار بگیرد
تا به این ترتیب بیمارستان ها نسبت به کنترل و پیشگیری عفونت بیمارستانی اهتمام بیشتری از خود نشان دهند. البته این رویکرد چندان طرفدار ندارد به ویژه آنکه این موضوع شرایطی را برای پنهان کاری مدیریت بیمارستان فراهم کرده و آنها آمار دقیقی را گزارش نخواهند کرد.
هزینه درمان عفونت بیمارستانی
عفونت بیمارستانی (Nasocomial Infections) به عفونتی اطلاق می شد که بیمار در زمان بستری بودن به آن دچار نبوده و 48 تا 72 ساعت بعد از پذیرش بیمار در بیمارستان ایجاد می شود به شرط آنکه در دوره کمون آن هم نبوده باشد. با این حال درمان این عفونت هزینه زیادی را بر سیستم سلامت کشور تحمل می کند.
حمید عمادی، متخصص بیماری های عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتگو با «خبرآنلاین» می گوید: «عفونت های بیمارستانی در همه جای دنیا وجود دارد و دلیل آن نیز میکروارگانیسم های بیشتری است که در بیمارستان ها وجود دارد.
یکی از مهمترین دلایل ابتلا به عفونت های بیمارستانی وجود میکروارگانیسم های داخل بدن بیمار و سرایت آن به مناطق استریل بدن است.بیماری که در ICU بستری می شود، لوله های متعددی به وی وصل می شود که هر کدام از این لوله ها می تواند میکروب هایی را به بدن وی وارد کنند.
بزاق دهان 10 به توان پنج میکروب یا مدفوع 10 به توان 10 میکروب دارد اما این میکروب ها فقط در جاهای خاصی از بدن است و جاهایی مانند مایع مغزی نخاعی استریل است. گاهی اوقات میکروب ها از مناطق مختلف بدن به مناطق استریل می روند و باعث ایجاد عفونت می شوند.
به طور مثال اگر بزاق دهان وارد ریه شود می تواند عفونت ریوی تولید کند یا ادرار یک مایع استریل است اما اگر بماند، میکروب های زیادی در آن به وجود می آید. زمانی که لوله ادراری (سند) به شخص وصل می شود، به دلیل برخی بی توجهی های ادراری که در کیسه وارد شده و میکروب های بسیاری دارد، به مثانه بر می گردد و باعث عفونت ادراری می شود.»
نکته قابل توجه این است که بسیاری از کارشناسان هزینه لازم برای درمان عفونت بیمارستانی را سالانه حدود 14 میلیارد تومان برآورد می کنند که این رقم بسیار بالاست و به نظر می رسد متولیان حوزه سلامت برای کاهش این هزینه باید تدابیری جدی بیندیشند.
راهکار کاهش هزینه درمان
اگر قرار باشد راهکاری برای درمان عفونت بیمارستانی پیشنهاد شود، اولویت با شستن دست هاست. واقعیت این است که آموزش پرسنل درمانی و رعایت بهداشت از جمله مواردی است که باید توسط پرسنل درمانی و بیمار رعایت شود وگرنه بیمار برای رهایی از عفونت بیمارستانی ناچار است علاوه بر افزایش مدت زمان بستری، از داروهای گرانقیمتی استفاده کند.
طاهره سمیعی، مترون بیمارستان امام حسین (ع) بر این باور است که مدت زمان بستری را باید به هر طریق کاهش داد. وی تصریح کرد: «تلاش ما کاهش مدت زمان بستری بیماران است تا بیماران بیشتری بتوانند از خدمات بیمارستان استفاده کنند اما واقعیت این است که هر بیماری که دارای عفونت بیمارستانی می شود،
بیمارستان را با مشکل مواجه می کند. به هر حال به ازای هر روز بستری بیشتر، یک بیمار از دریافت خدمات محروم می شود.»وی در ادامه افزود: «یکی از اقشاری که مستعد عفونت بیمارستانی اند، بیماران سالمند هستند که ا در بسیاری از موارد برای ترخیص این افراد با مشکل مواجه می شویم چون خانواده ها در ترخیص این بیماران تعلل کرده و بیمارستان را با چالش بزرگی مواجه می کنند.
اقامت طولانی این افراد به منظور درمان عفونت بیمارستانی، کمر بیمارستان را می شکند. حال اگر این بیمار در بخش مراقبت های ویژه بستری شود، این هزینه چند برابر می شود.»معصومه حسینی نسب پرستار بیمارستان ولیعصر (عج) هزینه درمان بیمارانی را که به عفونت بیمارستانی مبتلا شدند،
تنها اشغال تخت بیمارستان نمی داند و می گوید: «درمان این بیماران بسیار سخت است. بدن این بیماران به آنتی بیوتیک مقاوم است و باید برای آنها از آنتی بیوتیکی گران و بسیار قوی استفاده کرد. همین داروها هزینه بسیار زیادی دارد که بیمارستان ناچار به پرداخت آن می شود.»
سخن آخر
به نظر می رسد به کارگیری هر روشی که مدت زمان اقامت بیمار در بیمارستان را کاهش دهد، می تواند میزان عفونت بیمارستانی را نیز کاهش دهد. در این میان Home Care به عنوان یک روش نوین باید به کار گرفته شود تا بیماران سالمند بتوانند از آن استفاده کنند و کمتر دچار مشکل شوند. متاسفانه موضوع مراقبت در خانه هنوز مورد توجه متولیان حوزه سلامت و سازمان های بیمه گر قرار نگرفته است، در حالی که سرمایه گذاری در این حوزه می تواند هزینه بیمارستانی را به شدت کاهش دهد.
امیدی تازه برای بیماران قطع نخاع
تاریخ انتشار : جمعه ۲۱ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۵۷
کلمات کلیدی: قطع نخاع-پایتخت
پژوهشگران مدرسه پلیتکنیک فدرال در لوزان، سوئیس، با انجام دو عمل جراحی، تراشههایی را در مغز دو میمون ماکاک فلج قرار دادند و یکی از این دو حیوان پس از شش روز و دیگری ظرف دو هفته قدرت حرکت پاهای خود را به دست آورد. این عمل باعث افزایش امید به درمان بیماران قطع نخاعی شده است.
اعضای این گروه پژوهشی در توضیح روش خود گفتهاند که دو تراشه کامپیوتری به صورت رابط بین مغز و نخاع عمل میکنند. نقش این دو تراشه فراهم کردن امکان مبادله علایم عصبی بین مغز و نخاع دو حیوان است.
ارتباط بین دو تراشه از طریق یک کامپیوتر صورت میگیرد و به علائم ارسالی از مغز امکان میدهد تا با "جهش" از فراز محل قطع نخاع، کنترل مغز بر اعصاب حرکت دهنده عضلات پا را بار دیگر برقرار سازد.
به این ترتیب، فرمان ارسالی از مغز بار دیگر از طریق نخاع، اعصاب هدایت کننده عضلات پا را تحریک کرده و این عضلات را به حرکت وا میدارد.
گرگوار کورتین، استاد مهندسی اعصاب در پلی تکنیک لوزان، گفته است که "راز اصلی این روش در این است که ما عضلات مورد نظر حیوان را به نحوی تحریک میکنیم تا بتواند پاهایش را به حرکت در آورد."
این گروه تحقیقی در گذشته هم روش مشابهی را بروی موش انجام داده بود. در آن تحقیقات، موشهای فلج قادر شدند حرکت کنند و حتی از پله بالا بروند.
در مورد انسان هم، از الکترودها و درون کاشتها برای بازگرداندن قدرت حرکت به دست و پا استفاده شده اما تفاوت روش گروه سوئیسی با روشهای دیگر در این است که برای نخستین بار، این مغز میمون است که کنترل کامل عضلات را در اختیار میگیرد. و البته به شکل "بیسیم (وای فای)."
فلج اندامها غالبا نتیجه حوادثی است که به قطع نخاع منجر میشود و ارتباط بین مغز و سایر اندامها را قطع میکند. محل قطع نخاع میزان "فلجی" بیمار را تعیین میکند و هرچه این محل بالاتر باشد، میزان فلجی بیشتر است. قطعی میانه نخاع معمولا باعث فلج پاها و قطعی نخاع در نقطهای بالاتر باعث فلج دست و پا میشود.
در روش جدید، دو تراشه رابط به کار میرود که شامل یک حسگر برای ارسال علائم مغزی و یک محرک عصبی در نخاع است. این دو تراشه در دو سوی محل قطع نخاع نصب میشود و عملا به صورت پلی برای بین دو طرف عمل می کند.
درونکاشت اول به اندازه یک سکه با قطر حدود دو سانتیمتر است که روی غشاء حرکتی مغز قرار میگیرد و این همان محل تصمیمگیری مغز در مورد راه رفتن است. این درونکاشت علایم ارسالی شامل فرمان راه رفتن را دریافت و ارسال میکند. اگرچه ممکن است فردی دچار قطع نخاع باشد، اما مغز او همچنان به راه رفتن و صدور دستور حرکت "فکر میکند" و دستور راه رفتن را میدهد.
در افراد سالم، این علائم مغزی با عبور از نخاع، به اعصاب محرکه عضلات پا میرسد و پاها را به حرکت وا میدارد. در روش درمانی جدید، این علایم به صورت بیسیم به یک کامپیوتر ارسال میشود و کامپیوتر با تبدیل آنها به علایم کامپیوتری، آنها را برای تراشه دوم میفرستد. درونکاشت، یا همان تراشه نخاعی، براساس دستور دریافتی، با ارسال چند پالس برقی، عصب مورد نظر را وادار میکند تا عضلات پا را منقبض کرده و باعث حرکت شود.
به گفته گروه تحقیقاتی ناظر در دانشگاه بوردو، میمونهای درمان شده قادر بودند کمابیش بلافاصله پس از تحریک تراشه مورد نظر راه بروند بی آنکه به آموزش خاص یا درمان فیزیوتراپی نیاز داشته باشند. در عین حال، آنان گفتهاند که کاربرد این روش در انسان به "تفکر" بیشتری نیاز دارد.
۵۴۵۴
عضو انجمن رادیوتراپی آنکولوژی عنوان کرد؛
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
عضو انجمن رادیوتراپی آنکولوژی ایران، گفت: متاسفانه درمانهای غیر جراحی سرطانها در کشور، هنوز به روش سنتی انجام میشود.
به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر مهدی سبحانی در اولین کنگره بین المللی و یازدهمین کنگره سالانه کلینیکال آنکولوژی که روز چهارشنبه در تهران آغاز شد، با بیان اینکه بیماران مبتلا به سرطان به شکل سنتی در ایران درمان میشوند، افزود: حدود ۳۰ سال گذشته خدمات رادیوتراپی و شیمی درمانی به صورت جداگانه به بیماران مبتلا به سرطان ارائه میشد اما سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که تنها دو نوع سرطان از جمله سرطان خون و لنفوم با انجام شیمی درمانی قابل درمان خواهد بود و شیمی درمانی برای درمان تومورهای بدخیم تاثیری ندارد به همین دلیل کشورهای پیشرفته رویکرد درمانی خود را تغییر دادند و بر حسب نیاز بیمار رادیوتراپی و شیمی درمان را به صورت تلفیقی به بیماران ارائه کردند.
وی با بیان اینکه سرطان یک بیماری جدی است که درمان آن نیاز به برنامههای منسجم دارد، ادامه داد: درمان سرطان به دو دسته روشهای جراحی و غیرجراحی تقسیم میشود که پزشکان ما در حوزه جراحی بسیار موفق هستند اما در حوزه روشهای غیرجراحی متاسفانه هنوز به روش سنتی عمل میشود.
این متخصص کلینیکال آنکولوژی افزود: با توجه به اینکه تغییرات ایجاد شده تنها در حوزه سخت افزاری بوده و روش درمانی به هیچ عنوان تغییر نکرده است متاسفانه در ایران روش درمان غیر جراحی بیماران مبتلا به سرطان به روش سنتی و ۳۰ سال گذشته انجام میشود.
وی با بیان اینکه تداوم این روش سنتی در ایران صحیح نیست، خاطرنشان کرد: سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که در آینده ۷۰ درصد مرگ و میر ناشی از سرطان در دنیا مربوط به کشورهای کمتر توسعه یافته خواهد بود.
عضو انجمن کلینیکال آنکولوژی افزود: میزان بقای ۵ ساله بیماران مبتلا به سرطان در دنیا ۶۶ درصد است یعنی از هر ۳ بیمار ۲ نفر بهبود مییابد و این در حالی است که این آمار در ایران حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد است یعنی از هر سه بیمار تنها یک بیمار با عوارض بالا درمان میشود.
سبحانی با تاکید بر اینکه سرطان بیماری قابل درمان است، گفت: متاسفانه حاکم بودن روشهای سنتی موجب شده سرطان به یک بیماری لاعلاج و غیر قابل درمان تبدیل شود و آمارها نشان میدهد سالانه ۹۰ هزار نفر در کشور به سرطان مبتلا میشوند که متاسفانه ۶۰ هزار نفر آنها جان خود را از دست میدهند.
این متخصص کلینیکال آنکولوژی با بیان اینکه باید نگاه مدیران ارشد حوزه درمان نسبت به فعالیت متخصصان کلینیکال آنکولوژی تغییر کند، افزود: تلفیق رادیوتراپی وشیمی درمانی برای درمان بیماران مبتلا به سرطان میتواند از مرگ و میر بیماران بکاهد.
سازمان غذا و دارو، در واکنش به موضوع پانسمان بیماران پروانه ای (EB) که در برنامه «خندوانه» عنوان شده بود، توضیحاتی ارائه داد.
بیمارانی که به آسم مبتلا هستند همیشه از تنگی نفس خود ناله می کنند و در مواقع حساس ناحیه نایژه در گلوی آن ها منجر به انسداد مسیر تنفسی می شود.
در این مطالعات 1329 فرد مورد بررسی قرار گرفتند. بررسیها نشان داد حتی افرادی که مبتلا به آسم هستند در صورتی که فعال باشند 1.5 تا 2.1 درصد کمتر شاهد کاهش کارایی سیستم تنفسی هستند.
نتایج این مطالعات میتواند در درمان بیماران مبتلا به آسم موثر باشد.
مدیر این تحقیقات میگوید: ما به صورت کلی کارایی تنفسی افرادی که مبتلا به آسم فعال هستند با افراد غیرفعال را مقایسه کردیم.
بررسیها نشان داد که افراد فعال سلامت تنفسی بهتری دارند و سرعت کاهش کارایی تنفسی آنها کمتر است.
منبع: ایسنا