خاگینه هویج یکی از انواع خاگینه یا قیقناخهای بسیار خوشمزه و مقوی تبریز است که به سادگی تهیه میشود. با طرز تهیه خاگینه هویج تبریزی آشنا شوید.
در ادامه قصد داریم طرز تهیه خاگینه هویج تبریزی را به شما آموزش دهیم که بسیار خوشمزه بوده و میتواند به فهرست دسرهای مخصوص مهمانیهای شما تبدیل شود.
هویج | 5 کیلوگرم |
تخم مرغ | 8 عدد |
آرد | 8 ق سوپخوری |
آب | 8 ق سوپخوری |
گردو | 125 گرم |
دارچین، هل، گل محمدی، زنجبیل | از هر کدام 1 ق غذاخوری |
زعفران دمکرده | 1.5 ق سوپخوری |
بیکینگ پودر | 1 ق مرباخوری |
نمک | خیلی کم |
آب | 1 لیوان |
شکر | 3 لیوان |
گلاب | 1/2 پیمانه |
خاگینه شما آماده است. میتوانید آن را به صورت گرم یا سرد و به عنوان دسر، صبحانه یا عصرانه سرو کنید.
خاگینه هویج و دیگر انواع خاگینه همچنین یک گزینه مناسب برای سفره افطار میباشند و جلوه خاصی به میز و سفره غذای شما میدهن. امیدواریم از این دستور و نکاتی که درباره تهیه خاگینه آموزش داده شد استفاده لازم را برده باشید و این دسر خوشمزه را تهیه کرده و از خوردن آن لذت ببرید. نوش جان.
گردآوری: گروه آشپزی ستاره
وبسایت مواد لازم: خاگینه قیقاناخ یک صبحانه ساده و خوشمزه ترکی مخصوص شهر تبریز محسوب می شود. حتما آن را درست کنید و از خوردنش لذت ببرید.
برای شربت زعفران:
1-ابتدا شربت خاگینه را تهیه میکنیم ، آب و شکر را حل میکنیم و میجوشانیم تا کمی غلیظ شود سپس زعفران و گلاب را اضافه میکنیم و مخلوط میکنیم و شعله حرارت را خاموش میکنیم کنار میگذاریم تا سرد شود.
2-¼ آرد و نشاسته ذرت را در یک کاسه مخلوط میکنیم و خوب بهم میزنیم و شیر را آرام آرام اضافه میکنیم و هم میزنیم سپس آب و هل را اضافه میکنیم.
3-دو عدد تخم مرغ را ابتدا در ظرفی جداگانه میشکنیم و به مخلوط آرد و شیر اضافه میکنیم و به آرامی بهم میزنیم تا فقط ترکیب شود زعفران نیز اضافه میکنیم و بهم میزنیم.
4-تابه را داغ میکنیم و روغن و کره را می ریزیم و مواد مخلوط شده را در تابه میریزیم و شعله حرارت را کم میکنیم و بعد از گذشت چند دقیقه با کفگیر مواد داخل تابه را به چند قسمت تقسیم میکنیم و خاگینه را زیرو رو میکنیم تا دو طرف آن طلایی تیره شود.
5-شربت را به آرامی روی خاگینه ها ریخته تا به خورد خاگینه برود.
لوبیا سبز خرد شده :•: 2 پیمانه
هویج رنده شده :•: 3 قاشق غذاخوری
پیاز متوسط :•: یک عدد رنده شده
سیب زمینی :•: یک عدد رنده شده
آرد :•: 2 قاشق غذاخوری
تخم مرغ :•: 2 عدد
پودرسیر :•: به میزان لازم
آب :•: به میزان لارم
روغنمایع :•: به میزان لازم
فلفل ، نمک و زردچوبه :•: به میزان لازم
با ذکر بسم الله الرحمن الرحیم آشپزی رو آغاز می کنیم.در ابتدای کار لوبیاهای خرد شده را در قابلمه ای متناسب با آب و نمک می پزیم بعد از نرم شدن لوبیا ها آنها را آبکش می کنیم سپس تخم مرغ ها را خوب می زنیم تا یکدست شود
در این هنگام لوبیاها ، تخم مرغ ، هویج ، سیب زمینی رنده شده ، پیاز رنده شده ، پودر سیر ، آرد ، نمک ، فلفل و زرد چوبه را با هم خوب مخلوط می کنیم حالا مایه کوکوی ما اماده شده اسـت
در یک تابه مناسب روغن می ریزیم و مواد کوکو را به سلیقه خودمان با اشکال مختلف سرخ می کنیم. بعد از سرخ شدن قسمت زیرین کوکوها انها را بر می گردانیم تا قسمت بالایی هم کامل سرخ شود
برای سرخ کردن کوکوها توصیه می کنیم از قالب های اماده استفاده کنید.برای تزئین کوکوها می توانید از نخود فرنگی ، ذرت و گوجه فرنگی استفاده نمایید.برای خاص جلوه دادن کوکوها می توانید انها را بصورت برش های پیتزایی سرخ نمایید و با سس های آماده تزئین کنید
این مطلب مفید بود ؟ |
برای این پست آموزش طرز تهیه دلمه کلم برگ را برای بازدیدکنندگان گرامی آماده کرده ایم برای مشاهده دستور آشپزی ، این پست را دنبال کنید
مواد لازم دلمه کلم برگ
کلم برگ :•: 1 عدد
گوشت چرخ کرده :•: 500 گرم
سبزی دلمه :•: 1 کیلوگرم ( تره ، جعفری ، گشنیز ،شوید ، ترخون و نعناع )
برنج :•: 200 گرم
لپه :•: 150 گرم
نمک ، فلفل ، زردچوبه و زعفران و ادویه مخصوص :•: به مقدار لازم
روغن مایع :•: 100 گرم
طرز تهیه دلمه کلم برگ
ابتدا قابلمه مناسبی را پر آب کرده با مقداری نمک روی حرارت می جوشانیم . سپس قسمت چوبی کلم را بصورت یک مخروط با کارد تیزی در می آوریم و داخل آب جوش قرار می دهیم
تا برگ ها کمی نرم شود سپس از آب بیرون آورده و به آرامی برگ ها را جدا می کنیم گوشت چرخ کرده را همراه با یک عدد پیاز رنده شده و مقداری نمک و زردچوبه تفت می دهیم
سبزی خرد شده و برنج آبکش شده را به همراه لپه پخته شده اضافه می کنیم و با مقداری از روغن مایع حدود 50 گرم مجدداً مواد را مقداری تفت می دهیم حال نمک مواد را می چشیم
و در صورت نیاز ، نمک ، فلفل و همچنین زعفران به مواد می افزاییم قسمت پشت برگ کلم که دارای یک رگبرگ ضخیمی اســت با کارد تیزی کمی می گیریم تا بتوان از مواد ، داخل کلم برگ ریخته و به راحتی آن را بپیچیم.
کف ظرف مناسبی را مقداری برگ چیده و دلمه ها را در ظرف می چینیم و با مقداری حدود 2 لیوان آب می پزیم بهتر اســت در ابتدای پخت حرارت ملایم باشد و یک بشقاب یا جسم سنگینی بر روی دلمه ها قرار دهیم تا هنگام پخت دلمه باز نشوند .
پس از اینکه دلمه ها پخته شد اگر بخواهیم دلمه ها طعم ترش داشته باشد حدود 750 میلی لیتر آب گوجه فرنگی یا سس رب گوجه فرنگی روی سطح دلمه ها می دهیم تا آب آن تبخیر شود و سس جذب دلمه ها گردد
و اگر بخواهیم طعم ملس بدهد باید 1 پیمانه شکر را با 1 پیمانه سرکه مخلوط کنیم و روی سطح دلمه ها بدهیم و اجازه دهیم کاملاً آبش تبخیر شود و سس و چاشنی دلمه جذب گردد.
این مطلب مفید بود ؟ |
مواد لازم:
1-بادام را به صورت پودر درآورید و همراه با شکر، سفیدههای تخم مرغ و وانیل، دوبار با دندهی ریز چرخ گوشت چرخ کنید.
2-اگر خمیر سفت شد، کمی سفیدهی تخم مرغ به آن بیفزائید و مخلوط کنید تا خمیر، سفید شود.
3-سپس آن را داخل قیف پارچهای با ماسورهی ساده بریزید.
4-آنگاه داخل سینی کاغذ روغنی بگذارید، هر بار قدری از خمیر را با فاصله روی آن بریزید و رویشان پسته، بادام و شکر بپاشید.
5-بعد در فر گرمشده با دمای 200 درجهی سانتیگراد، در طبقهی وسط، به مدت 10-15 دقیقه قرار دهید تا قرابیه بپزد و طلائیرنگ شود.
6-پس از سرد شدن، شیرینی را از کاغذ روغنی جدا سازید و در ظرف دردار نگهداری کنید.
7-این شیرینی، در مجاورت هوا زود خشک میشود.
هفته نامه تجارت فردا - انیس سجادی: از آن زمان که ایرانی متاع مشروطه را زیبنده ارکان خانه وطن یافت، تبریز سرحدی شد برای انتقال این متاع گرانسنگ به مام وطن و تجار آن در جرگه حاملان و حافظان این مفهوم نوباوه دیریافته بودند. این وظیفه خطیر تجار تا بدانجا پیش رفت که خاطره تجارتشان در سایه مسلک و فعالیتهای سیاسیشان در غبار فراموشی مدفون گشت. مروری میکنیم بر زندگی و زمانه جمعی از کارآفرینان تبریزی که در حوزه تجارت چای و تولید کبریت و اسلحه فعالیت داشتند.
کارخانه کبریت سازی تبریز
حاج مهدی کوزهکنانی؛ تاجر چایی که ابوالمله نام گرفت
او مقارن با ایام مشروطهخواهی از تجار سرشناس و فعال در تجارت چای در تبریز بود (ناهیدی آذر، 19 /5 /1393: کد خبر 819917). از آنجا که تجارت چای در این شهر بر پایه واردات از هندوستان استوار بود، گمان میرود که وی نیز به تجارت چای از این مسیر میپرداخته اســت.
وی به همراه حاجعلی کوزهکنانی و دیگر برادرانش از جمله تجار و صرافانی بودند که در همکاری با خاندان اتحادیه و در سال 1305 اقدام به تاسیس شرکت اتحادیه کردند (ترابیفارسانی، 1384: 75 و نیکنفس، 5 /3 /1383).
در این ایام، صرافان بسیاری در پی گسترش دامنه فعالیتهای اقتصادی و کسب درآمد به عرصه تجارت شدند. اما مقدر بود که نام حاجمهدی کوزهکنانی بیش از هر چیز به مشروطیتخواهی تبریزیان پیوند خورد و خانهاش در جنب بازار تبریز، چنان که روزی مشروطهخواهان و استبدادستیزان را در خود جای داده بود، امروز نیز منزلگاه خانه مشروطه تبریز باشد.
وی متولد کوزهکنان در شهرستان تبریز بود و با شروع جنبش مشروطیت بهرغم کهولت سن به جرگه طرفداران این جنبش پیوست و از بنیانگذاران انجمن عدالتطلبان تبریز شد. حاجمهدی در ماجرای مقاومت محمدعلی میرزا -در ایام ولایتعهدی- در برابر مشروطهخواهان به حمایت مالی گسترده از مشروطهخواهانی پرداخت که در سال 1285 و در اعتراض به اقدامات ولیعهد و حکومت مرکزی در مسجد صمصام و کنسولگری انگستان متحصن شدند.
انجمن عدالتطلبان تبریز با وکلای آذربایجان در مجلس اول شورای ملی در ارتباطی پیوسته بود و حتی پیش از به توپ بستن مجلس توسط محمدعلیشاه قاجار، با سیدحسن تقیزاده و دیگر وکلای مشروطهخواه آذربایجان به مکاتباتی در خصوص لزوم استحکام ارکان مشروطه و تبادل اطلاعات در زمینه رخدادهای سیاسی جاری و نگرانی از تقویت قوای استبدادی میپرداخت (امیرخیزی، 2536: 93-91). با به توپ بستن مجلس و خروج جمعی از این وکلا از ایران، تبریز یگانه سنگر دفاع از مشروطه در داخل شد. با فروپاشی انجمن عدالتطلبان تبریز توسط قوای استبدادی، لزوم سازماندهی هدفمند مبارزه علیه قوای حکومتی مجاهدان تبریز را به فکر ایجاد انجمن ایالتی تبریز انداخت (همان، 162).
انجمن ایالتی در برابر انجمن موسوم به اسلامیه که سنگر استبدادطلبان تبریز به رهبری میرزا هاشم دوهچی بود، به حمایت از قیام ستارخان و مجاهدان این شهر در برابر قوای استبدادی میپرداخت (کسروی، 1356: 816) و با انجمن سعادت استانبول و تجار ایرانی مشروطهخواه مقیم این شهر مکاتبات بسیاری داشت (همان، 193). در تمام این ایام، حاجمهدی کوزهکنانی مهردار انجمن بود و جلسات آن در خانه وی تشکیل مییافت. مجاهدتهای وی در حمایت از قیام مشروطهخواهان تبریز چنان محبوبیتی برای وی ایجاد کرد که به واسطه کهولت سن و احترام ویژهای که مجاهدان برای وی قائل بودند به ابوالمله ملقب شد.
خاندان کلکتهچی؛ تجار چایی که بانی خیر شدند
ریشه خاندان کلکتهچی به حاجزینالعابدین کلکتهچی برمیگردد. وی دارای چهار پسر به نامهای حاجمحمد، حاجعلی محمد، حاجحسینقلی و حاجمحمدباقر و یک دختر به نام حاجیه خدیجه بود. این خاندان از اواخر دوره قاجار به تجارت چای، ریسندگی، بافندگی و فرشبافی پرداختند. از آنجا که عمده تجارت این خاندان بر چای کلکته متمرکز بود، نام خانوادگی «کلکتهچی» را بر خود نهادند. در دوره پهلوی اول بعضی از افراد این خاندان برای تجارت چای به کلکته و دارجیلینگ رفته و در آنجا اقامت گزیدند.
در همین راستا، پارهای سفرهای تجاری به منظور رتق و فتق امور کارخانه ریسندگی و بافندگی و سایر امور تجاری، به شهرهای کراچی و مسکو و کشور آلمان صورت گرفت. در این دوره، کلکتهچیها اراضی محدودی را در کلکته برای کشت چای در مالکیت خود داشتند و این تجارت خانوادگی را در سرای میراسماعیل نزدیک مسجد جامع تبریز و سرای دلگشا واقع در میدان ارگ و سرای چیتساز تهران پیش میبردند. با آغاز جنگ جهانی دوم، بخشی از افراد این خاندان به تهران مهاجرت کردند.
این خانواده یکی از قدیمیترین کارخانجات ریسندگی و بافندگی را در کوی فیروز کنونی در مالکیت خود داشتند. درون این کارخانه، کارگاههای متعددی برای شعربافی وجود داشت. با گذشت چندین دهه، فرشهای اهدایی این کارگاهها هنوز در بارگاه امام حسین(ع)، مسجد کلکتهچی، مسجد ایکی قالا و مقبره نادرشاه افشار در مشهد موجود اســت.
کوزهکنانی تاجری که خانهاش خانه مشروطه شد
یکی از مهمترین افراد این خاندان، حاجمحمدعلی کلکتهچی بود که فعالیتهای قابل توجهی در امور خیریه داشت. از جمله اقدامات وی میتوان به مشارکت در تاسیس پرورشگاه پسران و دختران و تیمارستان تبریز و تاسیس کتابخانه مسجد جامع تبریز اشاره کرد (بینا، 24 /1 /1395: کد خبر 367788).فرد شاخص دیگر این خاندان حاجمحمدباقر خوئی کلکتهچی بود که همانند سایر اعضای این خاندان فعالیتهای مهمی را در زمینه عمران شهری با تمرکز بر امور فرهنگی صورت داد.
از جمله اقدامات وی میتوان به مشارکت در ساخت بخشهای دیگری از مسجد جامع تبریز، تعمیر و نوسازی مدرسه طالبیه و احداث کتابخانه دیانت در آن مدرسه، ایجاد قنوات و تامین آب شرب برای زائرین حرم امام علی بن موسی الرضا(ع) از طریق ایجاد سقاخانه، اهتمام در لوله کشی مسجد گوهرشاد، ایجاد چاه آب و لوله کشی آب در محله ایکی قالا و اختصاص دادن بخشی از مالالتجاره خود به امر رفع نیازهای آموزشی اردبیل اشاره کرد (عقیقی بخشایشی، ج 4، 1378: 2362 و 2363). در سال 1385 مدرسه دخترانه شادروان مهندس محمد کلکتهچی ـ طبق وصیت آن مرحوم که از نوادگان مرحوم حاجعلی محمد بودهـ توسط وصی ایشان و با همکاری جهاد مدرسهسازی استان افتتاح شد.
مسجد کلکتهچی نیز که در راسته کوچه (میدان ویجویه) واقع شده اســت، مربوط به دوره قاجار بوده و از دیگر آثار کلکتهچیها به شمار میرود. از دیگر آثار بازمانده از این خاندان میتوان به تعدادی خانه در میدان ویجویه در بند کلکتهچی اشاره کرد که مشتمل بر چندین باب خانه بزرگ و کوچک اســت که از طریق دالانهای متعدد با یکدیگر ارتباط داشتهاند (بینا، 24 /1 /1395: کد خبر 367788).
حسین آقا فشنگچیتبریزی؛ صرافی که روی به تجارت اسلحه و انتشار روزنامه نهاد
حسین تبریزی، معروف به کربلایی حسین آقا فشنگچی در تبریز متولد شد و در همان شهر به تحصیل پرداخت.
وی پیش از دوران مشروطیت، در راسته بازار تبریز دکانی برای صرافی داشت ولی به واسطه اشتغال همزمان به خرید و فروش اسلحه کمری و فشنگ به فشنگچی معروف شد (طاهرزاده بهزاد، 1334: 427). با آغاز مشروطیت به خیل فراگیر طرفداران این جنبش در تبریز پیوست و با به توپ بستن مجلس شورای ملی و قیام آذربایجان همگام با دیگر مجاهدان مشروطه در صف مبارزه با قوای استبدادی قرار گرفت. وی در بحبوحه مبارزه استبدادیان و مشروطهخواهان تبریز، با همکاری عدهای دیگر اقدام به تاسیس انجمن حقیقت در محله امیرخیز کرد.
این انجمن که در پی حمایت از مجاهدان تبریز در برابر قوای استبداد صغیر بود، ستارخان را به عضویت افتخاری خود پذیرفت (امیرخیزی، 2536: 30 و 31). فشنگچیتبریزی به حزب اجتماعیون عامیون وابستگی داشت (طاهرزاده بهزاد، 1334: 427).
وی از پنجمین شماره روزنامه تبریز صاحب امتیاز و ناشر این روزنامه شد و از شماره سیزدهم آن مدیریت آن را که سابق بر این بر عهده اسماعیل یکانی بود، عهدهدار شد. وی با تصدی این سمت از هر روزه شدن نشریه و دگرگونی محتوایی آن خبر داد که الحاق یک فصل ادبی، ثبت اهم وقایع تاریخی، عنایت بیشتر به مسائلی در باب اخلاق و معارف و نظام و مالیه و امور خارجه و پرهیز از تمجیدات بیهوده از اشخاص را شامل میشد.
با این حال، تمامی این وعدهها محقق نشد. انتشار این نشریه از این پس به سه شماره در هفته افزایش یافت. این روزنامه، نشریهای محافظهکار و مشروطهخواهی میانهرو بود و یکی از مهمترین جراید ملی و آزاد تبریز محسوب میشد. مضامین این روزنامه، به استثنای مقالات آن اغلب جنبه خبری داشت و در آن به ندرت از زبان بومی استفاده میشد. با اشغال تبریز توسط قوای روس در سال 1290، در ذیالحجه همین سال روزنامه تبریز پس از انتشار پنج شماره در سال دوم انتشار خود تعطیل شد. در این بازه زمانی حسین تبریزی از تبریز خارج شد و با مراجعت به این شهر بار دیگر اقدام به انتشار این روزنامه کرد.
حاج غفار فکتوری سازنده اولین کبریت ایرانی
نخستین شماره از دوره دوم در 28 جمادی الاول 1337 هـ. ق. منتشر شد و این دوره نیز در پی تغییرات سیاسی پی در پی در اواخر دوره قاجاریه در 20 شعبان 1338 مصادف با 19 اردیبهشت 1299 مجدداً تعطیل شد. نخستین شماره دوره سوم روزنامه تبریز در 19 دی 1303 با اضافه شدن شخصی به نام اصناف به ترکیب مدیریت این روزنامه و در مقام مدیر مسوول منتشر شد. از اواخر سال 1307 ه. ش. این روزنامه به استثنای ایام تعطیل و سوگواری و اعیاد به صورت یومیه انتشار یافت. با اشغال ایران توسط قوای متفقین انتشار تبریز مجدداً دچار وقفه شد.
چهارمین دوره آن از 1322 ه. ش. تا آذر 1324 ه. ش. طبع گشت تا اینکه توسط حکومت خودمختار آذربایجان در همین تاریخ توقیف شد. با سقوط این حکومت در 13 دیماه 1325، انتشار آن از سر گرفته شد. در این دوره حسین امید سردبیری این نشریه را عهدهدار بود. سرانجام حسین تبریزی در خردادماه 1343 پس از 50 سال روزنامهنگاری در گمنامی درگذشت و انتشار روزنامه تبریز تا نیمههای دهه 1340 شمسی یعنی چند سال پس از وفات وی ادامه یافت (قدسیزاد، ج 6، 1393).
خاندان خوئی؛ پیشگامان کبریتسازی در ایران
مصرف رو به افزایش سیگار و نحوه آتش زدن آن، خاندان کارآفرین خوئی را به فکر ساخت کبریت در ایران انداخت. بدین ترتیب، با بهرهگیری از مهارتهای صنعتگران روسی، حاجغفار فکتوری که بعدها به رحیمزاده خوئی تغییر نام داد، با همکاری حاجاحمد آقا خویلو، حاجزین العابدین، حاجمحمدباقر و حاجمحمدتقی خوئی کبریتسازی را در ایران بنیان نهادند.
در آن هنگام چوب کبریت را از درخت تبریزی و با چاقو میتراشیدند و آن چوبها را لای دو تکه تخته به نام «لوحههای دستی» قرار داده و به مواد محترقه آغشته میکردند. قوطی کبریت نیز از ورقههای بسیار نازک چوب درخت تبریزی ساخته میشد. در این زمان، میرزا حسن مخترع نخستین ماشین دستی را برای تهیه ورق کبریتسازی اختراع کرد.
با این اختراع، مراحل ساخت تا تولید کبریت با سرعت بیشتری انجام میشد. بدین ترتیب، کارخانه «کبریت ممتاز تبریز» در سال 1300 ه.ش. با وسایل و تجهیزات بسیار ابتدایی تولید خود را آغاز کرد. روزنامه حقیقت در شماره 66 مصادف با 4 ثور 1301 در این باره چنین آورده اســت: «...تمام ماشینها و لوازماتش در خود تبریز با زحمت استادهای ایرانی ساخته شده اســت. در این کارخانه به واسطه قوه دستی روزی شصت هزار قوطی کبریت تهیه میشود... ما درباره نفع و ضرر این کارخانه نسبت به مالیه امروز اظهار عقیده نمیکنیم.
اما موسسین کارخانه را در این کار خیر تبریک گفته، به اولیای امور و وکلای مجلس یادآوری میکنیم که باید برای تشویق تمام تجار و متمولین ایران پیشنهاد آقایان را به زودی تحت نظر دقت بیاورند و نسبت به تبعههای خارجه به ایشان گذشت مهم و عملی کنند و سایر تجار را نیز توصیه میکنیم برای حفظ آزادی و استقلال مملکت، برای ترقی ملت، تاسی به آقایان فوقالذکر کرده، برای سایر قسمتهای لازمه به فکر تاسیس کارخانجات بیفتند و دولت را نیز تذکر میدهیم نوعی کنند که امتیازات در روی کاغذ نماند».
(رئیسنیا، 1378: 387) این کارخانه در سال 1306 با اخذ امتیاز از دولت، ماشینآلات نیمه اتوماتیک را از آلمان خریداری کرد و توانست 70 درصد مصرف کبریت کشور را تامین کند. در این زمان، حدود 20 نوع مواد شیمیایی لازم از روسیه و سپس از کشورهای اروپایی نظیر سوئد خریداری و وارد کشور میشد.
در سال 1323 هـ. ش. حاجرسول خوئیلر جانشین پدر در امر مدیریت کارخانه شد. وی در سال 1299 هـ. ش. در تبریز متولد شد. او تحصیلات خود را پس از اخذ مدرک سیکل متوقف کرده و در فاصله 20 تا 23سالگی در حجره پدری به کسب تجربه پرداخته بود. با تصدی وی بر اریکه مدیریت روزانه 60 کارتن هزار جعبهای کبریت به بازار مصرف تحویل داده میشد. در ایام فعالیت این کارخانه، سهام آن از پدر به فرزندان و از آنان به فرزندانشان انتقال یافت و اکنون این کارخانه، 173 سهامدار دارد. این مدیریت تا 56 سال ادامه یافت.
از سال 1342، ساخت تخته نئوپان به منظور پیشگیری از هدر رفتن ضایعات چوب در کبریتسازی، با تولید سالانه 120 هزار ورق آغاز شد. در سال 1373 به منظور گسترش و توسعه صنعت، کارخانه جدیدی در مشکینشهر و به نام کبریت مشکین تاسیس و تولید خود را آغاز کرد (حسنزاده، 22 /3 /1385).
کتابنامه:
امیرخیزی، اسماعیل، قیام آذربایجان و ستارخان، بیجا: کتابفروشی تهران 2536.
بینا، «یادگار کلکته در تبریز احیا میشود.»، کد خبر 367788، قدس آنلاین، 24 /1 /1395.
ترابیفارسانی، سهیلا، تجار مشروطیت و دولت مدرن، تهران: نشر تاریخ ایران 1384.
حسنزاده، رضا، پیشگامان اقتصاد آذربایجان: حاجرسول خوئیلر، دو هفتهنامه دارالصفا، 22 /3 /1385.
رئیسنیا، رحیم، آخرین سنگر آزادی، تهران: شیرازه 1378.
طاهرزادهبهزاد، کریم، قیام آذربایجان در انقلاب مشروطیت ایران، بیجا: شرکت نسبی حاجمحمدحسین اقبال و شرکاء 1334.
عقیقیبخشایشی، مفاخر آذربایجان، ج 4 «شهیدان و نیکوکاران»، تبریز: دفتر نشر نوید اسلام 1378.
قدسیزاد، پروین، «تبریز، روزنامه»، ج 6، دانشنامه جهان اسلام، تهران: بنیاد دایرهالمعارف اسلامی 1393.
مجتهدی، مهدی، رجال آذربایجان در عصر مشروطیت، به کوشش غلامرضا طباطباییمجد، تهران: زرین 1377.
به گزارش جام جم سرا ، اواسط اردیبهشت و خرداد در همه میوهفروشیها و میدانهای ترهبار لوبیا سبز و باقالی تازه پیدا میشود. این بار که برای خرید میوه رفتید لوبیا سبز بخرید و با این دستور پخت تبریزی کوکوی جدیدی تهیه کنید.
لوبیا سبز خرد شده: 400 گرم، هویج خرد شده: 2 عدد متوسط ، سیبزمینی خرد شده: یک عدد متوسط، تخممرغ: 3 عدد متوسط، مغز گردوی خرد شده: 2 قاشق غذاخوری، زعفران دمکرده: یک قاشق غذاخوری، پیاز داغ: یک قاشق غذاخوری، زرشک: یک قاشق غذاخوری، بکینگ پودر: نصف قاشق چایخوری، زردچوبه، نمک و فلفل: به مقدار لازم
لوبیا سبز، هویج و سیبزمینی را پوست بگیرید و به مکعبهای کوچک یک سانتیمتری خرد کنید. لوبیا را با یک لیوان آب و یک قاشق چایخوری مخلوط نمک و زردچوبه به مدت 10 دقیقه بپزد.
سپس هویج را اضافه کنید و 10 دقیقه دیگر مواد را بپزید. حرارت را زیاد نکنید که آب آن کشیده نشود. کمی بعد سیبزمینی نگینی خرد شده را بیفزایید.
بعد از پخت صبر کنید تا مواد سرد شوند که موقع هم زدن له نشوند.
تخممرغها را در ظرفی دیگر شکسته و هم بزنید و گردو و زعفران و زرشک و پیازداغ و بکینگ پودر و نمک و فلفل و زردچوبه را به آن اضافه کنید و هم بزنید. سبزیجات پخته را به این مواد اضافه کنید و آرام هم بزنید تا مخلوط یکنواختی به دست آورید.
مخلوط را در تابهای که قبلا روغن در آن داغ کردهاید بریزید و صبر کنید یک طرف کوکو طلایی شود و بعد آن را برگردانید. البته این کوکو همراه با گوشت چرخ کرده نیز به صورت دورنگ تهیه میشود که روش طبخ آن را در هفتههای بعدی خواهیم نوشت.
میتوانید برای زیباتر شدن کار مقداری از سیبزمینیهای نگینی را سرخ کنید و قبل از گرفتن کامل یک سمت کوکو به آن اضافه کنید که موقع برگرداندن قیافه شیکتری به شام خوشمزه بهاریتان بدهد.
چاردیواری
ساکنان اصلی شمال شرقی کشورمان این خورشت را با زردک درست میکنند که ریشهای اســت زردرنگ و سرشار از بتاکاروتن و بسیار مفید برای سلامت جنسی مردانه. از ویژگیهای مفید سلامتی هویج هم همین بس که جزو اولین مواد غذایی اســت که به نوزاد برای شروع خوردن جامدات داده میشود. هویج دوست خوب تیزبینی چشمهای شماست. پس اگر دوست دارید روش طبخ جدیدی برای گنجاندن هویج در رژیم غذاییتان داشته باشید، این مواد را آماده کنید:
هویج خلال شده: 800 گرم
گوشت ماهیچه: 400 گرم
پیاز نگینی : شده یک عدد
گوجهفرنگی : 5 عدد
آلو خورشتی : 5 عدد
لیموعمانی : 3 عدد
آب گوشت : یک لیوان
نمک، فلفل، زردچوبه، زعفران : به مقدار لازم
روغن مایع : به مقدار لازم
رب : 2 قاشق غذاخوری
هویجهایتان را پوست گرفته و به صورت یک دست باریک به اندازه کبریت خلال کنید. روغن را روی شعله ملایم بگذارید تا داغ شود و هویج را در روغن داغ بریزید و هویجها را سرخ کنید. راز خوشطعمی این غذا به سرخ شدن هویجها مربوط اســت.
پس هویجهایتان را حتما به اندازه کافی سرخ کنید تا طلایی شوند و به تفت دادن آن بسنده نکنید. گوجهفرنگیها را به صورت حلقهحلقه بریده و دو طرف آن را سرخ میکنیم. پیاز خرد شده و زردچوبه را در ظرف دیگری کمی تفت دهید و بعد تکههای درشت گوشت را به آن اضافه کنید. فلفل و زعفران را به گوشت اضافه کنید و کمی بعد یک لیوان آب گوشت را بیفزایید و درب ظرف را بگذارید تا گوشت کاملا بپزد.
بعد از پخت کامل گوشت، هویجها را در ظرف ریخته و آلو و لیموعمانی را به آن اضافه میکنیم و گوجهفرنگیها را حلقهحقله کرده روی خورشت میگذاریم. در آخرین مرحله رب را سرخ کرده و همراه نمک به خورشت اضافه میکنیم و 10 دقیقهای میگذاریم با هم بپزند و طعم همدیگر را بگیرند.
* برخلاف تصور اولیه که هویج طعم شیرینی به خورشت میدهد، این خورشت با داشتن آلو و افزودن لیموعمانی، خورشت ترشمزهای محسوب میشود.
* اگر میخواهید خورشت ملستری داشته باشید، لیموعمانی را حذف کرده و کمی آبغوره به خورشت اضافه کنید.
* به جای گوشت قرمز از گوشت مرغ هم میتوانید استفاده کنید.
* این خورشت کمآب اســت و اگر آب زیادی در خورشت ریخته بودید، در ظرف را بردارید تا آب اضافی آن کشیده شود.
چاردیواری