برای رفع لکههای تیره پوستی استفاده می شود البته باید با تجویز پزشک صورت گیرد.
در قدیم برای خشک کردن زخمها استفاده میشده است و امروزه هم استفاده میشود.
برای بند آوردن خونریزی در جایی که زالو گذاشته شده است بسیار مفید است. برای برخی از اسهالهای خونی نیز موجب بند آمدن خون میشود.
برای باز کردن انسدادهای کبد مفید است و بنابراین برای درمان بعضی زردیها و استسقا بسیار مفید است. استسقا یعنی طلب کردن زیاد آب.
در برخی از بیماریهای کبد شخص زیاد تشنه میشود و اگر کبد وضعیتش اصلاح شود این حالت هم اصلاح میشود.
تقویت معده و بادشکن بودن نیز از دیگر خواص این ماده است.
یکی از دلایلی که در برخی غذاها استفاده می شود این است که هم بوی خوبی دارد و هم برای هضم خوب است و هم بادها را رفع میکند.
برای رفع دملها (موضعی) مفید بوده و قاعدگی را نیز تنظیم میکند. میتواند برای قلب اندکی مضر باشد که مصلح آن آبلیمو یا آب نارنج است.
به دلیل اینکه حرارت قلب زیاد است برخی افراد ممکن است به خوردن زردچوبه حساس باشند و تپش قلب ایجاد شده و فشارخون بالا رود.
زردچوبه گردش خون در داخل بدن و داخل عروق را بهبود میبخشد. از تشکیل لختههایی که در داخل بدن ایجاد میشوند جلوگیری میکند.
کسانی که سوداوی هستند یعنی خون آنها غلیظ است میتوانند از این ماده استفاده کنند.
کسانی که از داروهای ضدانعقاد خون استفاده میکنند بهتر است در مصرف زردچوبه اعتدال را رعایت کنند چرا که ممکن است در آنها خونریزی ایجاد شود.
بهبود گردش خون می تواند باعث خونرسانی بهتر بافتهای حساس مثل شبکیه شده و تیزبینی و بهبود بینایی به ارمغان آورد.
به خانمهای باردار آسپیرین تجویز میکنند تا گردش و چرخش خون در بدن بهتر شود. میتوانیم مشابه اثر آسپیرین را از زردچوبه هم بگیریم.
یعنی کسی که میخواهد برای بارداری آمادگی پیدا کنند میتوانند زردچوبه بخورند. برای بیماران روماتیسمی نیز مفید است.
میتوانند با ترکیب زردچوبه و آب، خمیری ایجاد کنند و دور مفصل قرار دهند و یک مدت بماند و بهتر است این کار را شب یا صبح زود انجام دهند که سرما زیاد است.
صبحها بدن این افراد خشکتر است. به عنوان مسکن درد دندان هم قابل استفاده است.
خبرگزاری آریا- محققان علوم پزشکی در دانشگاه ایندیانا در آمریکا می گویند با استفاده از شغل درمانی در منزل، می توان افت کارکردی مغز مبتلایان به آلزایمر را تا حد زیادی کنترل کرد.
به گزارش سرویس اخبار جذاب و مفید خبرگزاری آریا، دکتر کریستوفر کالاهان و همکارانش می گویند با بررسی 180 بیمار مبتلا به آلزایمر دریافتند با گنجاندن برنامه کار درمانی در منزل، می توان وضعیت کارکرد مغزی و شناختی آنان را تا حد زیادی کنترل و از افت آن جلوگیری کرد.
محققان دریافتند میزان تاثیر کاردرمانی در منزل، همانند این است که بیمار به مراکز ویژه برده شود و تحت نظر کارشناسان ماهر، تحت کنترل قرار گیرد.
به گزارش پایگاه خبری مدسکیپ در اینترنت،¬بر اساس آمارهای سال 2016 برآورد می شود حدود پنج میلیون و چهارصد هزار نفر در آمریکا به بیماری آلزایمر مبتلا باشند که هیچ درمانی ندارد ولی برخی داروها، قادرند شرایط قوای شناختی بیماران را کنترل کنند.
با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح ماده شیمیایی سروتونین کاهش می یابد، بدین ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشکل می شود.
این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان می دهد.
خاطره ها ترکیبی هستند از یادآوری دیده ها و شنیده ها و احساسات که برای یاداوری آن ها مغز نیاز به برقراری یک ارتباط پیچیده سلولی بین همه بخش ها دارد.
به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطره ها کمرنگ یا فراموش می شوند.
در بیماری آلزایمر ترشح سروتونین به شدت کاهش می یابد اما این مسئله همیشه به علت پیر شدن سلول ها نیست.
سکته مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلول های مغز می شود یا شوک عاطفی پس از دست دادن عزیزی می توانند خطر ابتلا به آلزایمر افزایش دهند.
آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتی راه بازگشت به خانه را فراموش می کند.
بیماری آلزایمر متاسفانه درمانی ندارد اما می توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.
طب سنتی علاوه بر این نظریه، توجیه دیگری هم برای ایجاد ضایعات زگیل دارد. از دیدگاه این طب عامل اصلی عود زگیل، تجمع بلغم غلیظ و سفت شده به تنهایی یا توأم با سودا در پوست است، بنابراین تا زمانی که بدن خود را از این مواد پاکسازی نکنید، زگیل مجدد بروز خواهد کرد. دکتر قدیر محمدی، متخصص طب سنتی و عضو هیات علمی دانشکده طب سنتی تبریز، در این مورد بیشتر توضیح میدهد.
این موضوع نشان میدهد که قدرت سیستم ایمنی بدن بر اثر استرس، ترس و اضطراب کاهش پیدا میکند، بنابراین برای جلوگیری از عود ضایعات پوستی ویروسی باید تا حد امکان از قرار گرفتن در این وضعیتها خودداری کرد. همچنین باید قدرت سیستم ایمنی بدن را با تغذیه صحیح و حفظ سلامت روحی، روانی و جسمانی افزایش داد. رعایت بهداشت فردی و عمومی نیز اهمیت ویژهای دارد. طب رایج هم این موضوع را مورد بررسی قرار داده است. درواقع ویروس زگیل میتواند خیلی آسان در محیطهای مرطوب مثل استخر، حمام، جکوزی و سونا بین افراد منتقل شود.
زگیل چگونه درمان میشود؟
مرحله اول: گیاهدرمانی
حکمای طب سنتی درمانهای متعددی را برای زگیل ذکر کردهاند که از میان آنها بعضی قابل دسترس و گروهی دیگر کمیاب هستند. یکی از درمانهای رایج، استفاده از مخلوط سیاهدانه کوبیده شده و سرکه است.
این ماده را میتوان هر روز بهطور مکرر روی زگیل مالید تا از بین برود. مخلوط نمک و سرکه نیز میتواند همین عملکرد را داشته باشد. از آنجایی که جنس این ضایعات از بلغم غلیظ خشک شده یا سودای مخلوط با بلغم است، مرطوب نگه داشتن آنها میتواند به درمان کمک کند. برای این منظور باید ضایعه را بهطور مکرر با روغن گل سرخ یا چربی مرغ خانگی (مرغی که در خانه پاک کرده و چربی آن را جدا میکنید) آغشته کنید.
مرحله دوم: پاکسازی بدن از بلغم و سودا
بعد از چند روز استفاده از درمانهای موضعی ذکر شده در بالا میتوانید پاکسازی بلغم و سودا را آغاز کنید. مواد لازم برای این پاکسازی بهصورت آماده در عطاریها یا داروخانههای منسوب به دانشکدههای طب سنتی موجود هستند. اما اگر تهیه آنها برایتان امکانپذیر نیست، میتوانید مقداری اسطوخودوس، آویشن، گلسرخ، برگ سنا، افتیمون و تربد (از هر یک به میزان 5گرم) را با یک لیوان آب جوشانده تا میزان آن به نصف لیوان برسد.
این ماده را باید صبح و عصر به مدت یک هفته مصرف کنید تا بدن پاکسازی شود. بعد از این یک هفته نیز میتوانید روزانه یک تا دو بار دمکرده افتیمون بنوشید. توجه داشته باشید که افتیمون نباید جوشانده شود زیرا خواصش را از دست میدهد. بنابراین آن را مانند چای دم کنید.
سایر درمانهای موضعی زگیل
درمان با سیگار از جنس زردچوبه!
ازجمله مواد موثر بر زگیل در طب سنتی میتوان به انزروت و زنگار اشاره کرد. این مواد را باید در محلول آب و صابون حل کرده و از آنها پماد تهیه کنید. سپس آن را روزی دو تا سه بار روی ضایعه قرار دهید. بعضی افراد هم برای درمان از زردچوبه کمک میگیرند. به این صورت که زردچوبه را مانند سیگار میان تکهای کاغذ میپیچند و آن را آتش میزنند. سپس روی زگیل قرار میدهند تا داغ شود. درنهایت نیز زگیل را از روی پوست جدا میکنند. البته این روش کمی دردناک است و ممکن است با مقداری خونریزی همراه باشد.
از صدفهای کنار دریا کمک بگیرید
گشنیز یکی دیگر از گیاهان درمانکننده زگیل است. برای این منظور باید گشنیز خشک شده را در آب بسایید و روزانه چندین بار زگیل را به آن آغشته کنید. صدف و گوشماهی کنار دریا را هم میتوان پودر کرده و با سرکه آغشته کرد و روی زگیل قرار داد. زاج یکی دیگر از مواد موثر بر زگیل است که بهراحتی یافت میشود. این ماده مانند سنگ نمک است و میتوان آن را چند شب پشت سر هم روی زگیل مالید تا ضایعه کوچک شود و از بین برود.
استفاده از روغن جوانه گندم و روغن حلتیت روی ضایعات نیز میتواند مفید باشد. این روغنها را میتوانید از عطاریها تهیه کنید. راه درمانی دیگر، ضماد کردن مغز انجیر خشک مخلوط با مقداری سقز روی زگیل است. آب برگ انجیر هم میتواند بهصورت موضعی کمککننده باشد. برای استفاده از آن باید برگ انجیر را کوبیده و داخل دستمال قرار دهید، سپس دستمال را فشار دهید تا آب آن بیرون بیاید.
بادمجان کبابی به خورد زگیل بدهید!
در حال حاضر که فصل سرما را میگذرانیم، میتوانید بهراحتی مقداری چغندر تهیه کرده و زگیل را بهطور مکرر با آب آن آغشته کنید. کندر را هم میتوان در سرکه یا روغنزیتون حل کرد و روی زگیل قرار داد. برگ یا پوست درخت بید که آسپیرین از آن تهیه میشود نیز کمککننده است.
برای این منظور باید آنها را سوزاند و خاکسترشان را روی زگیل قرار داد. حتی اسید سالیسیلیک موجود در داروخانه هم از این گیاه بهدست میآید. اسید سالیسیلیک مادهای سوزاننده است که برای رفع زگیل تجویز میشود. علاوه بر اینها، مخلوط سرکه با خاکستر حاصل از سوزاندن شاخه انگور یا خاکستر بادمجان نیز زگیل را بهصورت موضعی درمان میکند.
سیر، پیاز و پیاز دشتی له شده نیز همگی در رفع زگیل تاثیرگذارند فقط ممکن است باعث حساسیت، قرمزی و سوزش پوست اطراف زگیل شوند. تمامی این روشها از کتب طب سنتی استخراج شدهاند و اگر فرد با پیروی از آنها به نتیجه نرسد باید با کمک جراحی زگیل را بردارد. البته امروزه روشهای جدیدتری هم برای این منظور به میان آمده ازجمله RF و کوتر.
زگیل را ریشهکن کنید
آیا مصرف همزمان ماست و آب خنک باعث بروز زگیل می شود؟!
همانطور که ذکر شد زگیل براثر تجمع مواد غیرطبیعی در پوست ایجاد میشود. بنابراین هر قدر هم که با روشهای موضعی آن را از بین ببریم تا وقتی که بلغم غلیظ و خشک شده و سودا از بدن زدوده نشوند، باز هم عود خواهد کرد. حال شاید بپرسید که اصلا چرا این مواد در بدن تجمع پیدا میکنند. این موضوع دلایل بسیاری دارد؛ از نحوه زندگی کردن، خوابیدن، بیدار شدن و خورد و خوراک گرفته تا میزان فعالیت بدنی، حالتهای اجابت مزاج، مشکلات ادراری و... همگی میتوانند در تجمع مواد غیرطبیعی داخل بدن موثر باشند.
برای مثال خیلی از افراد عادت کردهاند همراه با غذای خود ماست بخورند. درحالی که غذا مادهای پخته شده است و مزاجی معتدل دارد اما مزاج ماست متفاوت است بنابراین با خوردن آن، برنامهریزی معده و میزان ترشح اسید و شیرههای گوارشی برای هضم غذا بههم میریزد. حال تصور کنید یک لیوان آب خنک هم همراه غذا نوشیده شود. به این ترتیب وضعیت معده و هضم غذا بدتر از قبل میشود. این رفتارهای غلط همگی در ایجاد بیماری و تجمع مواد زاید در بدن نقش دارند و باید پرهیز شوند.
خود درمانی واقعا یکی از مشکلات امروز جامعه ماست. بسیاری از ما وقتی بیماری میشویم از سرماخوردگی و سردرد گرفته تا شدیدترین دردها، اولین کاری که انجام میدهیم خود درمانی است. «من هم اینجوری بودم این قرص را خوردم و خوب شدم» جمله آشنایی برای ما ایرانیهاست. واقعا باید بدانیم خود درمانی خطر بزرگی است که جامعه ما را تهدید میکند. بدون اینکه علم پزشکی داشته باشیم تنها با اتکا مشاهدهها و تجربههای خود ابتدا سعی میکنیم خود و بعد دیگران را درمان کنیم. این عادت ما بسیار خطرناک است.
فوت دختر 7 ساله بابلی به خاطر خود درمانی مادرش نمونه بارز این رفتار ماست. مادر این کودک که ساکن یکی از روستاهای بخش بندپی شرقی بابل است، هنگامی که متوجه وجود شپش در سر دخترش "ضحی" و برادرش "هانی" میشود، از سم کشاورزی برای از بین بردن آن استفاده میکند و همین کار باعث میشود این دو کودک به کما بروند. ضحی 7 ساله پس از چهار روز مبارزه با مرگ صبح دوشنبه درگذشت و هانی 10 سال خوشبختانه از کما خارج و از بیمارستان مرخص شد.
به همین سادگی دختری که تاره هفت بهار را دیده بود اینچنین به خاطر خود درمانی به خزان زندگیاش رسید.
قطعا اگر خانواده این دو کودک معصوم برای درمان شپش به درمانگاه و یا خانههای بهداشت مراجعه میکردند امروز ضحی در حال لذت بردن از بازی با همبازیانش بود. بیاییم از امروز تصمیم بگیریم وقتی بیماری به سراغ ما آمد بدون اینکه از کسی راه کاری بخواهیم و یا خودمان اقدام کنیم به پزشک مراجعه کنیم. وقتی فرزندمان بیمار شد به جای اینکه یخچال را باز کنیم و در جستجوی قرص باشیم، در مطب دکتر را بزنیم و با او در مورد بیماری فرزندمان مشورت کنیم.
بیاییم فرهنگ خود درمانی را برای همیشه فراموش کنیم و اجازه بدهیم پزشکان و متخصصان تشخیص بدهند مشکل ما چیست و برای آن راه حلی پیدا کنند.
-
بامداد – موسیقی درمانی
پیشینه استفاده از موسیقی برای درمان، به زمان ارسطو و افلاطون بازمی گردد؛ از آن زمان به بعد رگه های استفاده از اصوات و آهنگ ها برای درمان بیماری های مختلف به چشم می خورد و حتی در ایران باستان از موسیقی برای درمان بیماری ها استفاده می شده و در متونی چون «قابوس نامه» اثر عنصرالمعالی و «کتاب شفا» اثر ابوعلی سینا به طور مفصل به این موضوع پرداخته شده است، اما شروع رسمی استفاده از «موسیقی درمانی» در قرن بیستم، به جنگ جهانی اول برمی گردد که به عنوان روشی برای مداوای مصدومان جنگ به کار می رفت. هرچند استفاده از این روش درمانی با مشکلاتی همراه بود، اما به تدریج این شاخه درمانی تکامل یافت و انجمن های متعددی شکل گرفت؛ به گونه ای که سال ۱۹۴۴ اولین کلاس های آموزش موسیقی درمانی در دانشگاه میشیگان تشکیل شد.
سال ۱۹۵۰ انجمن موسیقی درمانی و سال ۱۹۷۱ انجمن موسیقی درمانی آمریکا یا همان «AAMT» تأسیس شد. سال ۱۹۸۵ فدراسیون جهانی موسیقی درمانی در سطح بین المللی به ثبت رسید. در ایران با اینکه انجمن هنردرمانی سال ها پیش تأسیس شد، اما هنوز به عنوان یک شاخه درمانی مستقل برای جامعه پزشکی و اکثر مردم پذیرفته نشده است؛ همچنان که در بیشتر مؤسسات از موسیقی به عنوان ابزاری در کنار دیگر هنرها برای درمان اختلالات ذهنی مانند سندروم دان، اُتیسم، بیش فعالی و… استفاده می شود.
«یاشار خدایی»، یکی از فعالان عرصه «موسیقی درمانی» است که عقیده دارد یادگیری موسیقی به صورت مشخص برای خیلی از اختلالات ذهنی شفا دهنده است. او البته تأکید می کند باید برای هر بیمار، الگوی درمانی خودش تهیه شود و این، جز با شناخت کامل اختلال و استفاده از الگوهای ذهنی آشنا برای هر بیمار به طور جداگانه میسر نیست؛ یعنی نمی توان یک نسخه درمانی برای همه پیچید یا از الگوهای غیرایرانی برای بچه هایی که اینجا زندگی می کنند، استفاده کرد. برای این منظور باید برای هر بیمار وقت و انرژی زیادی صرف کرد، زیرا صبر و ممارست مهم ترین عوامل بهبود بیمارانی است که در یادگیری دچار اختلال هستند و از نداشتن تمرکز یا تمرکز شدید حواس رنج می برند.
ما قبلا مرکز مشخصی تحت عنوان موسیقی درمانی نداشتیم؟
در حقیقت به شکل تخصصی نداشتیم. «انجمن هنردرمانی» بود که موسیقی درمانی هم داشت اما مشخصا از آموزش موسیقی برای درمان استفاده نمی کردند. در پروسه های تئوریک موسیقی درمانی، معتقدند می توان از موسیقی در جهت بهبود اختلال کمک گرفت و نیازی نیست که به طور خاص نواختن ساز را آموزش دهید.
به هر صورت آموزش خودبه خود اتفاق می افتد!
نه، خیلی ها آموزش نمی دهند و تنها با شیوه هایی مثل «ارف» کار می کنند که بچه ها فقط شناختی از ساز پیدا کنند. مثلا شنیدن سمفونی ۴ موزارت تأثیر خوبی روی هوش دارد یا بچه ها با تطبیق با یک سری حرکت ها از ریتم شناخت پیدا می کنند.
یعنی نمایش؟
نمایش برای پیداکردن ریتم، چون بعضی از بچه های ذهنی مثل سندرم دان (منگول) که اختلال یادگیری داشتند و زیرمجموعه ذهنی مثل «اُتیسم»، «پی دی دی»، «آسپرگر»، «ای دی اچ دی» و «بیش فعال»، بچه های ضدحرکتی بودند و این روش خیلی مؤثر است. زمانی که من شروع به کار کردم فقط دکتر زاده محمدی و آقای هاتف دوستار با این روش کار می کردند. آقای زاده محمدی در سال های ۶۸، ۶۹ انجمن موسیقی درمانی یا هنردرمانی را پایه ریزی کردند و الان هم در مرکز شهید بهشتی هستند.
شما از چه روشی استفاده می کنید؟
من معتقدم یادگیری خودِ موسیقی شفاست. اینجا همه ساز می زنند. در جا های دیگر سعی نمی کنند به بچه ها ساز یاد دهند. من هم سعی نمی کنم ولی بچه را در مسیری قرار می دهم که بالاخره ساز بزند. در موسیقی درمانی پنج مرحله داریم: نخست شناسایی اختلال و بعد از آن یک پروتکل درمانی تنظیم می شود که هدف، توانایی و علائق شخص مشخص است و بر مبنای این راهبرد حرکت می کنیم. این استراکچری است که در همه جای دنیا یا حداقل در اروپا به این شکل وجود دارد. اما استفاده از موسیقی زنده کمی فراگیر تر است؛ باید فرهنگ، خوردوخوراک، ذائقه دیداری، ذائقه شنیداری، طرز فکر خانواده و ملیت کودک را شناخت و به این شکل می توان بهترین راهبرد را انتخاب کرد. امسال دهمین سال است که سرپرست آرت تراپی (هنردرمانی) مؤسسه محک هستم. تمام بچه های تئا تر و موسیقی زیرمجموعه ای از ما هستند. این تز را به نام «اکسپرزیو آرت تراپی» ارائه دادم.
محک بچه های اُتیسم هم دارد؟
بله، در میان بچه های سرطانی اُتیسم هم پیدا می شود ولی من صرفا با بچه های کم توان حرکتی و ذهنی کار نمی کنم. بچه های کار، بزهکار، فراری، نابینا، کم شنوا و معلولیت ها و هر نوع اختلالی که فرض کنید، حتی بزرگ سالان هم در حیطه کاری ما قرار دارند.
چه اتفاقی افتاد که فکر کردید این پتانسیل در آموزش موسیقی، نقاشی و تئا تر برای درمان بیماری های روحی و حتی بزهکاری کاربرد دارد؟
چندین سال پیش یکی از دوستانم که از کارکنان صداوسیما بود مرا برای آهنگ سازی یک تئا تر دعوت کرد. تئا تر بچه های کم شنوا بود که با سمعک کار می کردند و در آن فرم و رقص داشت. باورم نمی شد که بچه های کم شنوا کار فرمال کنند و بتوانند برقصند. جالب این بود که بیشتر اعضای ارکسترشان هم بچه های کم توان سندرم دان و اُتیسم بودند. سه هفته وقت داشتیم که کار را برای جشنواره بین المللی «مهرآیین» بسازیم (که نام مؤسسه را هم از آن برداشتم) چالش من با بچه های کم توان ذهنی برای ساززدن شروع شد. سه هفته کار کردیم و من برای تئا تر ۳۵ دقیقه ای «زال و سیمرغ» آهنگ سازی کردم. خودم سه تار و دف زدم و خواندم. با بچه های دیگر هم طبل و ضرب و تمپو کار کردیم و در زمان کم توانستیم کار را جمع کنیم و تئا تر را اجرا کردیم که با استقبال مواجه شد. به تالار وحدت برای اختتامیه دعوت شدیم و در جشنواره بین المللی مهرآیین توانستیم مقام اول آهنگ سازی را کسب کنیم.
چه دوره ای را برای موسیقی درمانی گذرانده اید؟
تقریبا ۳۰ سال است که کار موسیقی می کنم. درحقیقت من در یک جهان بینی خاص نسبت به موسیقی بزرگ شدم و خیلی چیز ها را از همان مکتب آموختم و این کمکم کرد آنچه را که به صورت تئوریک یاد گرفته بودم برای درمان به شکل عملیاتی پیاده کنم. یکی از کمک کننده ترین اجزای آموزشی برای من عرفان بود؛ در عرفان اعتقاد بر این است که هیچ موجودی کم توان نیست و تمام موجودات پتانسیل های بی کرانی دارند که شناخته نشده است. از طرف دیگر در این جهان بینی وقتی می خواهید از مقام «صبر» به مقام «توکل» برسید، باید صبر زیادی داشته باشید. شاید یکی از اولین و مهم ترین شاخص هایی که طی این سال ها به من کمک کرد تا به اینجا برسیم، «صبر» بود. حوصله ام خیلی بالا رفت.
فرض کنید همین ریتمی که یکی از بچه های اُتیسم الان در عرض نیم ساعت یاد می گیرد در ابتدای آموزش سه ماه طول می کشید! من ریتم را تکه تکه می کردم و به هزاران زبان به خوردش می دادم. از طرفی به نظر ما «هر موجودی مرکز هستی است و هیچ کس بالا تر و پایین تر نیست و به عدد موجودات راه برای رسیدن به خدا هست». همین جمله که شاید کمی هم کلیشه شده باشد به من کمک کرد تا بفهمم باید برای هرکسی یک کاتالوگ جداگانه بنویسم. یعنی هر آدمی، کاتالوگ وجودی خودش را دارد. یعنی باید با زبان خودش با او موسیقی را کار کنم. نه اینکه برای همه از یک متد خاص استفاده کنیم.
و اینکه فقط با مرور زمان و تکرار، این اتفاق می افتد… .
دقیقا. بعد مطالعه کردم و دیدم تقریبا تمام کارهایی که در ایران شده اکثرا کپی متدهایی است که از اروپا آمده و ترجمه شده و به قول ما مهندس ها «فیتینگ» و مناسب سازی شده است و روی همه همان را پیش می برند. این سؤال برایم پیش آمد که ما از کودکی اذان مؤذن زاده را شنیده ایم. روح الارواح در دستگاه بیات ترک اجرا شده برای همین قطعا «بیات ترک» در ناخودآگاه همه این بچه ها هست. اما اگر من «پنتاتونیک» در سبک راک بزنم، بچه چیزی نمی فهمد. یا مثلا نمی تواند با کارهای ویوالدی و بتهوون، ارتباط برقرار کند. ما قورمه سبزی می خوریم، ما ایرانی هستیم، ما معماری و فرهنگ ایرانی داریم و همه اینها در درمان تأثیر دارد.
و این بچه ها به خاطر کم توانی شان لازم دارند از ابزارهایی که در پسِ ذهنشان وجود دارد استفاده بیشتری شود. نه آن چیزی که قرار است یاد بگیرند چون یادگیری برایشان سخت است.
دقیقا. من و شما لالایی های مادرانمان را راحت تر حس می کنیم و یک کُرد آهنگ کردی را خیلی بیشتر می پسندد و… .
موسیقی درمانی در جهان
فکر می کنم سابقه هنر درمانی به بعد از جنگ دوم برگردد… .
بله، آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم، موسیقی را به بیمارستان ها آورد (۴۰ میلادی) تا ساز بزنند و موسیقی کار کنند تا منجر به کاهش درد شود. از آنجا شروع شد و آمریکا واقعا در این زمینه پیش قراول بود. بعد از آن وارد اروپا شد و مکاتب مختلفی به وجود آمد. بعضی ها تئوری شان این است که باید از روان شناسی در موسیقی درمانی کمک بگیریم. برخی معتقدند از سبک های موسیقی می توان مستقیما کمک گرفت. برخی دیگر می گویند از شیوه های پزشکی یا فیزیکی می توان کمک گرفت. یعنی آنچه به فیزیک ربط دارد؛ شیوه های درمانی که چگونه می توان درد را کاهش داد و با آن پروسه ها به موسیقی ورود کرد. اما همه این مکاتب به چشم ابزاری به موسیقی نگاه می کردند.
در ایران هم چنین نگاهی وجود دارد؟
متأسفانه در ایران روان شناسان می گویند «موسیقی درمانی در حیطه کاری ماست» که در اروپا و دنیا چنین چیزی نیست. در دنیا واحد هنردرمانی و موسیقی درمانی داریم و در کنار این واحد، مددکاری و روان شناسی هم هست. ولی در ایران می گویند شما زیرمجموعه ما هستید! و این جنگ بزرگی است که من همیشه با آنها داشته ام. از آن سو به خاطر وضعیت و مشروعیت موسیقی که اساسا خودش اینجا زیر سؤال است و جایگاه مشخصی ندارد ما هم نمی توانیم جایگاه خودمان را داشته باشیم.
شما جایگاه روان شناسان را در چه مرحله ای تعریف می کنید؟
روان شناسان در تحقیقات میدانی مشکلات روانی را بررسی می کنند و بر مبنای آن یک سری پروتکل های درمانی می دهند که تماما بر مبنای فرضیات تئوریک است که مشکل من همین است. من معتقدم در هنر کمتر فرضیه داریم و پرَکتیکال هستیم.
علم تئوریکال است و بیشتر تئوری دارد و دائما آزمون و خطا می کند که شاید صحیح باشد و شاید نباشد. ولی بهبود با شروع فرایند آموزش موسیقی آغاز می شود و قابل مشاهده است. می خواهم بگویم شفا در ذات هنر هست. نه اینکه من این را بگویم، شما فلسفه هنر را هم بخوانید، از افلاطون و سقراط تا ابن عربی و ابن سینا می گویند موسیقی نقش مهمی در درمان بیماری ها دارد. تاریخچه موسیقی درمانی در ایران به هزاران سال قبل برمی گردد که موسیقی را تجویز می کردند که برای بیماران مالیخولیایی آهنگ خواب و آرامش می زدند.
خارج از ایران چه روش هایی در هنر درمانی جامعیت بیشتری دارد؟
فراوان است، نمی توان با قطعیت گفت ولی کلا همین شیوه که می گویند موسیقی وسیله است و به عنوان ابزار نگاه می شود. البته در اروپا و خارج از مرزهای ما چون موسیقی جامعیت و جایگاه دارد، استفاده ابزاری نمی شود ولی از تمام ایسنترومنت ها کمک می گیرند تا فرد را به سمت موسیقی و تراپی حرکت دهند و می گویند اصلا ذات موسیقی آن قدر مهم نیست و مهم درمان شخص است. درمان؛ هدف و چشم انداز است. موسیقی تنها وسیله است. من معتقدم که این اشتباه است و اتفاقا هدف، موسیقی است. هدف، هنر است؛ چون خودِ هنر و موسیقی می تواند به شما حس خوب، شفا و بهبود را بدهد.
آنجا دوره هم دیدید؟
بله، یک سری دوره های کوتاه مدت دیدم. واقعیت این است که رفتم در فضا قرار بگیرم تا ببینم آنها چه کار می کنند. دیدم واقعا کار خاصی هم نمی کنند، تنها فضا را فراهم می کنند. مثلا یک بچه را در محیطی قرار می دهند که همه چیز برایش فراهم است؛ از رنگ، خوردنی های رنگی، موسیقی ای که می خواهد انتخاب کند و اینکه می تواند با تک تک المان های هستی ارتباط پیدا کند.
یعنی هدف اصلی دوره ها به این صورت است که بچه بتواند به هر شکلی خودش را بیان کند؟
دقیقا. آموزش اشتراکی که معلم از شاگردش هم می آموزد. فرصت را برای آموزش به او هم می دهد. به او هویت می دهد که او یاد دهد. یعنی خود را بیان کند.
از مکتب و شیوه خاصی پیروی می کنید؟
ما مکاتب متفاوتی در آرت تراپی یا موسیقی درمانی داریم که هر مکتبی با توجه به آن زمان و مکان پیدایش خود یک سری خصوصیات مثل سایر مکاتب دارد. اما حقیقتا به قول مولانا «هستی بی حدومرز است». یعنی حدومرزی در آن قرار ندادم که بگویم من صرفا مال این مکتب هستم.
منظورم روش های تجربه و اثبات شده ای است که عمومیت بیشتری دارد… .
موسیقی روی همه انسان ها می تواند تأثیر مثبت یا منفی بگذارد. هنر و موسیقی اساسا شفا دهنده است. جامعه پزشکی از جامعه «آرت تراپی» خوشش نمی آید چون ما طب مکمل محسوب می شویم. هنردرمانی زیرمجموعه طب مکمل است مثل ماساژدرمانی و انرژی درمانی. مثلا در مؤسسه محک، ما از موسیقی برای کاهش درد شیمی درمانی استفاده می کنیم. چون معتقدیم انسان شعور سلولی و فرکانس سلولی دارد. تمام اندام های ما از سلول تشکیل شده، سلول ها فرکانس دارند و هر اندام و هر عضو یک فرکانس برایندی دارد.
یعنی می گویند مثلا این فرکانس کبد است و این فرکانس مغز یا چشم است. کل بدن ما یک فرکانس واحد دارد که من به آن یکپارچگی فرکانس می گویم. شما وقتی در «شور سُل»، قطعه ای را می زنید این شور آن قدر تشدید می شود، ناخواسته اگر از خیلی لحاظ به لحاظ روحی و روانی و… . شرایط پذیرش داشته باشید، آن فرکانس روی شما تأثیر می گذارد و اگر آن فرکانس مثبت باشد، سلول ها شروع به ترمیم خودشان می کنند و ناخواسته می بینید که سردرد یا پادردتان خوب شده. این معجزه صوت است! هرکسی هم می تواند این کار را بکند و بستگی به این دارد که شما چقدر پذیرا باشید. بدن و وجودمان آن برایند ذاتی ما چقدر پذیرش این را پیدا کند که با آن فرکانس و شعور، تغییر کند. من هرروز شاهد یک معجزه در میان بچه ها هستم. کیانا ۱۶ سال دارد؛ نابینا و معلول ذهنی است. یک جور اُتیسم، من با او کنسرت داده ام. صدای بسیار زیبایی دارد. شاید یکی از اینتیو ترین خواننده هایی بود که من تابه حال دیده ام. حتی آقای هوشنگ و بیژن کامکار به پای کیانا در برنامه ای که کنسرت داشتیم، برخاستند، کمتر پیش می آید جامعه موسیقی به پای یک نفر بایستند!
بچه ها را آماده می کنید تا پذیرای دریافت باشند؟
و آموزش. اولین چیزی که باید به بچه یاد بدهیم، کار با انگشت است. ما بلد نیستیم با انگشتانمان کار کنیم. طرف می خواهد نقاش، موزیسین، بازیگر و مجسمه ساز شود باید با انگشت کار کند. تمرینات بسیاری داریم تا بچه ها بتوانند با انگشت هایشان خوب کار کنند. ما با انگشت هاست که هستی را حس می کنیم.
یعنی در اصل از موسیقی برای تقویت حواس بهره می بریم؟
و هارمونی و هماهنگی شان با هم و افزایش توجه و تمرکز.
فکر می کنم بیشتر بیماران شما بچه های کم توجه و اُتیسم که یکی از المان های اصلی شان عدم تمرکز است، هستند. این عدم تمرکز باعث پایین آمدن دریافت و فهم ادراک از محیط می شود. فکر می کنم شما بیشترین توجهتان روی این مسئله است؛ افزایش تمرکز در لامسه و حواس دیگر… .
بله قبل از هر چیز به تمرکز و توجه نیاز داریم. به خوب دیدن نیاز داریم. مثلا تمرینی دادم که این بچه ها خوب عکس بگیرند و خوب نگاه کنند. مثلا پینگ پنگ چه تأثیری روی مخ می گذارد؟ مخچه وظیفه تعادل را برعهده دارد. ما باید بتوانیم از کورتکس مغز، ساقه مغز، مخچه، حرکت نیمکره ها و تعادلشان و خیلی از آنچه که دخیل در بهبود ورودی های ما از هستی است، استفاده کنیم. یک این پوت داریم که مغز و ذهن ما آن را پردازش کرده و تبدیل به آوت پوت ما می شود. ما باید تا جایی که می توانیم سنسور ها و ابزارهای ورودی که به مغز و ذهن ما می دهند را بهبود دهیم و درجه خطایش را کم کنیم تا پردازش صحیح باشد و خروجی خوبی داشته باشیم. این طبیعی و یک فرایند است.
ظاهرا بیشتر از سازهای کوبه ای استفاده می کنید… .
به خاطر ریتم است که معجزه می کند. من هیچ محدودیتی برای ساز ندارم؛ پیانو یا ویلن، ولی ریتم را باید یاد بگیرند. کمااینکه کسی که به دانشگاه موسیقی هم می رود باید یک واحد ریتم را بگذراند. به هرحال باید با ریتم آشنا باشد.
یعنی سازهای ریتمیک به بچه های ناتوان بیشتر کمک می کند؟
کلا همه انسان ها بالاخص بچه های ناتوان. هم ساده است و هم پیچیدگی کمتری دارد و از همه مهم تر اینکه قابل لمس تر است و با یک ضربه می تواند حس های زیادی را منتقل کند و برای همین این طیف از بچه ها که حواسشان خیلی ضعیف یا قوی است را می تواند به اعتدال برساند.
طی مرور زمان ممکن است بتوانند سازهای دیگر هم بنوازند؟
بله. پیانو، ویلن یا هر ساز دیگری که دوست دارند یا می توانند فقط بخوانند؛ این هم به کِیسشان ربط دارد. در این سال ها به این نتیجه رسیدم که حتی بچه های معمولی هم بهتر است از سازهای ریتمیک شروع کنند. کسی که ساز کوبه ای را بلد است همیشه در ریتم قوی است و خوب ریتم را نگه می دارد و میزانس ها را می شناسد و صحیح پا می زند.
اگر روی حرکت دست بچه های اُتیسم بهبودی حاصل شود وقتی بتوانند قطعه ای را بنوازند غیر از تقویت تمرکز چه اتفاقی در روند بهبودشان می افتد؟
از «درخودماندگی» رها می شوند. یکی از تعاریف اُتیسم درخودماندن است؛ کسانی که با دنیای اطراف هیچ ارتباطی برقرار نمی کنند. این بچه ها، هویت پیدا کرده و خودشان را ابراز می کنند. بزرگ ترین اتفاق هنر، بیان خودتان به زبان دیگر است. یعنی با زبان بی زبانی با هنرتان با دنیا ارتباط برقرار می کنید و این همان معجزه هنر است که بزرگ ترین اتفاق است.
اخبار پزشکی – شرق/مرجان صائبی
خبرگزاری آریا-رئیس مرکز تحقیقات فیزیک پزشکی گفت: تعداد مراکز پرتو درمانی و دستگاههای شتابدهنده خطی در کشور ما متناسب با رشد سرطان نیست و برای درمان بیماران کفایت نمیکند.
به گزارش خبرگزاری آریا،محمدتقی بحرینی افزود: قبل از انقلاب کمتر از پنج مرکز پرتو درمانی در کشور وجود داشت که با دستگاه های کوبالت درمانی، بیماران سرطانی را تحت درمان قرار می دادند.
وی گفت: امروزه در هر استان حداقل یک مرکز پرتو درمانی مجهز به چند دستگاه شتاب دهنده خطی وجود دارد اما همچنان کمبود داریم.
بحرینی عنوان کرد: بنیادهای خیریه برای سرعت بخشیدن به درمان بیماران سرطانی آستین بالا زدند و مراکز پرتو درمانی ایجاد کرده اند اما با توجه به تعداد بیماران سرطانی در کشور لازم است که ما مراکز را افزایش دهیم.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران ، سید مهدی طبایی متخصص پوست و مو گفت: شوره سر عارضه ای هست که تقریبا بین خانم ها و آقایان به شکل برابر مشاهده می شود.
وی با بیان اینکه شوره سر به دو دسته شوره های خشک و چرب تقسیم بندی می شوند، اظهار داشت: شوره های چرب، شایع ترین شوره هایی هستند که افراد با آن مواجه اند و حاصل شرایط خاص پوست، چربی بیش از حد و قارچ ها است.
وی بیان کرد: در صورت فراهم آمدن شرایط باعث ایجاد پوسته، تحریک، قرمزی و خارش در سر می شود که معمولا با درمان های موضعی و خوراکی قابل کنترل هستند.
این متخصص پوست و مو بیان کرد: استفاده خودسرانه از داروهای درمانگر شوره سر موجب ایجاد عوارض در افراد می شود که باید درمان تحت نظر پزشک متخصص صورت بگیرد.
طبایی عنوان کرد: شوره سر می تواند علائمی از یک بیماری خطرناک و مهم باشد، بنابراین کسانی که شوره سر دارند نباید به خود درمانی بپردازند زیرا ممکن است بیماری اصلی و مهمی که موجب ایجاد آن شده به موقع تشخیص داده نشود و زمان طلایی برای درمان بیماری خاص از دست برود که البته این بیماری ها نادر هستند، اما عوارض ناشی از آن جبران ناپذیر است.
وی اذعان داشت: توصیه می شود در درمان های پوست و مو بیماران خودسرانه اقدام نکنند و به افراد غیر متخصص مراجعه ننمایند و حتما یک مشاوره تخصصی در این زمینه داشته باشند.
این متخصص پوست و مو تصریح کرد: استفاده از شامپوهای درمانگر شوره سر می تواند در حالت خفیف کمک کننده باشد اما در حالت پیشرفته شامپو ها قادر به کنترل آن نیستند و باید حتما از درمان مناسب استفاده شود.
طبایی اظهار داشت: استفاده از شامپو نامناسب در افراد موجب تشدید حالت خشکی پوست می شوند و می توانند موجب تشدید شوره در سر شوند.
وی افزود: کسانی که با این مشکل مواجه هستند باید حداقل یکبار برای بررسی تخصصی اقدام نمایند که گاه با درمان به موقع و تشخیص درست می توانند به درمان آن اقدام و از تشخیص اشتباه در حالات جدی اجتناب کنند.
این متخصص ضمن اشاره به اینکه طبع نارنگی
سرد است و برای رفع حالت خفقان و تنگی نفس ناشی از سرماخوردگی و گرمی مزاج،
مصرف آن توصیه میشود، گفت: کسانی که پس از خوردن غذاهایی با مزاج گرم
دچار حرارت بدنی حتی در فصول سرد سال مثل پاییز میشوند یا سوزش گلو، خارش
پوست یا عطش مفرط پیدا میکنند خیلی از نارنگی نفع خواهند برد.
وی اضافه
کرد: این میوه صفرابر خوبی است و حرارت زائد کبد و معده را کم کرده،
گرگرفتگی دوران یائسگی را که عمدتاً به دلیل خشکی نامحسوس پوست و انسداد
منافذ پوستی است بهبود نسبی میبخشد. نارنگی بهترین میوه برای افراد
گرممزاجی است که قصد گرفتن رژیم لاغری دارند.
این عضو هیئت علمی
دانشگاه علوم پزشکی ارتش همچنین افزود: مرکبات و نارنگی عمدتاً باعث افزایش
ادرار میشوند و برای پاکسازی سیستم کلیوی و کمک به دفع سنگریزههای کوچک
مفیدند و از همه مهمتر باعث برطرف شدن سوزش ناحیه تناسلی بخصوص در
خانمهایی میشود که ممکن است بهغلط تشخیص عفونت بر آنها گذاشته شود.
وی گفت: پرتقال نیز خواص شبیه نارنگی دارد اما منافع آن قدری بیشتر از نارنگی است.
محققان کانادایی پی بردند؛
درمان آلرژیهای غذایی با تکنیک جدید ایمن درمانی
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۲۵
ایمن درمانی
محققان کانادایی تکنیک جدید ایمن درمانی را توسعه داده اند که دارای پتانسیل از بین بردن واکنش آلرژیک به پروتئین های سفید تخم مرغ و بادام زمینی است.
محققان با استفاده از تکنیک جدید قادر به حذف تقریبی واکنش آلرژیک در موش ها از طریق تبدیل سلول های ایمنی حساس به آلرژی به سلول های که واکنش مشاهده شده در افراد سالم را تقلید می کردند، شدند.
جود دنبرگ، استاد دانشگاه مک گیل کانادا، در این باره می گوید: «این شیوه جدید درمانی می تواند درمان مطمئنی برای آلرژی های غذایی یا بیماری های مرتبط نظیر آسم یا بیماری های خودایمنی نظیر ام اس باشد.»
این درمان جدید شامل تولید سلول های دندریتی در لوله آزمایشگاه است. سلول های دندریتی همچون نگهبانان سیستم ایمنی عمل می کنند و در بافت های مرتبط با محیط بیرونی نظیر پوست و پوشش داخلی بینی، ریه ها، معده و روده ها وجود دارند.
سپس این سلول ها در معرض ترکیب منحصربفرد پروتئین ها، اسید مرتبط با ویتامین A که به طورطبیعی در روده انسان وجود دارد و مواد آلرژی زا که در این مورد بادام زمینی و اووالبومین (پروتئین سفید تخم مرغ) بودند، قرار گرفتند. سپس سلول های دندریتی اصلاح شده را مجددا به بدن موش ها وارد کردند.
محققان مشاهده کردند این شیوه درمان موجب کاهش علائم آنافیلاکسی شد و سایر نشانگرهای مهم پروتئین در واکنش آلرژیک را نیز تا بیش از ۹۰ درصد کاهش داد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا ، اما گاهی به رغم راهکارها و اقدامات متعدد، این جوشهای ظاهر شده روی پوست تشدید شده و این پرسش مطرح میشود که چگونه میتوان از این بثورات جلدی یا همان آکنه رهایی پیدا کرد؟
آکنه شایعترین بیماری پوستی است و برآورد شده که ۸۰ درصد تمامی مردم در دورهای از زندگیشان به این مشکل روبرو شدهاند. آکنه زمانی شکل میگیرد که مو، سبوم (غدد چربی پوست) و سلولهای پوست در کنار هم جمع میشوند. باکتری موجود در این محل موجب تورم میشود و زمانی که مواد انباشت شده در کنار یکدیگر تجزیه میشود جوش ظاهر میگردد.
انواع بسیاری از جوش وجود دارد که معمولترین آنها شامل موارد زیر میشود: جوش سرسفید، سرسیاه، کیست، سفت دانه (پاپول). همچنین تشخیص نوع جوش بهترین درمان برای رفع آکنه را مشخص میکند. اغلب به افراد توصیه میشود برای پیشگیری از ظاهر شدن آکنه، به دفعات پوست صورت شست و شو داده شود اما آکنه بر اثر کثیفی یا چربیهای طبیعی بوجود نمیآید. همچنین شست و شوی زیاد، موجب تحریک شدن پوست شده و سلامت آن را بیشتر از بین میبرد. بهترین راه برای برطرف کردن آکنه کاهش فاکتورهایی است که در کنار یکدیگر موجب ظاهر شدن آنها روی پوست میشوند.
پزشکان ترکاندن جوش را پیشنهاد نمیکنند زیرا باعث میشود آلودگی از فولیکول مو خارج شود و به پوست اطراف محل تورم هم سرایت کند که میزان حساسیت و التهاب افزایش مییابد و در نتیجه درمان آن سختتر انجام میشود.
درمانهای پیشنهادی برای آکنه به دنبال کاهش تولید سبوم، توقف انباشت سلولهای پوست از بین رفته، پیشگیری از رشد باکتری و کاهش التهاب است.
داروهای بدون نسخه موضعی به طور معمول در درمان این نوع آکنه موثر است. "بنزوئیل پرواکسید" ترکیب شیمیایی موثر برای از بین بردن باکتریها است. "اسید سالیسیلیک" یکی دیگر از داروهای بدون نسخه رایج است که باکتریها را از بین نمیبرد اما مانع از تکثیر آنها میشود.
در آکنههای التهابی درمانهای دیگری به کار گرفته میشود و باید فرد دارو مصرف کند. آنتی بیوتیکها که برای درمان عفونتهای باکتریایی کاربرد دارند در درمان آکنه هم موثر است.
"رتینوئید" که ترکیب مرتبط با ویتامین A است نیز به از بین رفتن آکنه کمک میکند. قرصهای پیشگیری از بارداری هم در کاهش تولید سبوم موثر است.
به گزارش مدیکال دیلی، آکنههای کیستی هم گاهی اوقات روی پوست، زخم به جا میگذارند اما روشهایی برای کاهش آن وجود دارد. این روشها موجب درمان یا پیشگیری از آن نمیشود هر چند میتواند اثر زخم به جامانده از آن را کاهش دهد.
لایه برداری پوست نیز روش درمانی است که بر اثر آن لایههای پوست آسیب دیده از آکنه کیستی برداشته میشود هر چند در درمان افرادی با پوست روشنتر کارساز است.