مجله دیجی کالا - زهرا غلامی: سالهاست که استرس بیش از حد را یکی از عوامل موثر در سفید شدن موها میدانند. اما آیا واقعا درست است که نگرانیها و مسوولیتهای بیشتر میتواند رنگ مو را تغییر دهد.
موی ما رنگش را از سلولهایی به نام ملانوسیت میگیرد که رنگدانه تولید میکنند. وقتی ما سنمان بالا میرود، سلولهای ملانوسیت ضعیف شده و میمیرند. به این ترتیب، موهای ما دیگر رنگ نمیشوند.
این آسیبی که به سلولها وارد میشود «استرس اکسیداتیو» نام دارد و در تمام سلولهای بدنمان رخ میدهد و بخشی از روند طبیعی افزایش سن است، نه استرس امتحان یا آخرین مهلت انجام یک پروژه.
وقتی بدن ما مسنتر میشود، دیگر نمیتواند با انواع خاصی از مولکولهای مضر مبارزه کند. در نتیجه استرس اکسیداتیو رخ میدهد و تاثیرش در موهای ما دیده میشود.
«میری سیبرگ»، یک مشاور پوستشناسی از موسسهی جهانی پوست میگوید: «استرس بیشتر ممکن است منجر به ریزش مو شود تا سفید شدن آن.» بنابراین اگر در موقعیت پراسترسی قرار دارید، سفید شدن زود هنگام مو را فراموش کنید، چرا که مشکل بزرگتری مربوط به مو وجود دارد که باید حواستان به آنها باشد. نگرانیها و استرسهای زیاد و درازمدت میتوانند در فرایندهای زیستی رشد مو اختلال ایجاد کرد و منجر به ریزش مو شوند.
اما در سال ۲۰۰۷، محققان دانشگاه هاروارد عنوان کردند که استرس مداوم میتواند فرایند سفید شدن مو را سریعتر کند، چون استرس مولکولهای به شدت واکنشپذیری تولید میکند که رادیکال آزاد نام دارند و در تولید ملانین اختلال ایجاد میکنند. پزشکی به نام «تایلر سیمت» میگوید: «ما کسانی را دیدهایم که دو تا سه سال استرس داشتند وگزارش دادهاند که در این مدت موهایشان زودتر سفید شده است.»
البته عوامل زیستمحیطی دیگری هم در سفید شدن مو دخیل هستند. این عوامل شامل سیگار کشیدن، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و نداشتن تغذیه خوب میشوند. بنابراین اگر نمیخواهیم موهایمان سفید شود بهتر است از این عوامل دوری کنیم. شاید هم بد نباشد که کمی کمتر حرص بخوریم و آرامشمان را حفظ کنیم.
پنج شنبه 2 دی 1395 ساعت 17:30
آنتی بیوتیکها در زمان سرماخوردگی موارد مصرف خاصی دارند که در این فیلم به آن اشاره شده است.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۰:۴۰
مطالعهای در این خصوص انجام شده و نشان میدهد افرادی که بوتاکس تزریق کردهاند در مقایسه با کسانی از ژل استفاده کردند، بیشتر در ابراز احساست خود دچار مشکل شدهاند.
ساعدی یکی از عوارض نادر تزریق بوتاکس را شل شدن عضلات و افتادگی پلک عنوان کرد و افزود: اگر کسی دچار این عارضه شد، باید بداند این ماده به صورت مداوم در بدن وجود ندارد، اثر آن از بین میرود و با درمان، بهبود مییابد.
استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی تهران همچنین نسبت به تزریق غیرقانونی بوتاکس در مراکز غیر تخصصی هشدار داد و گفت: تزریق این ماده عوارض بلند مدت و جدی ندارد، اما در عین حال کسانی که بیماریهای عصبی عضلانی دارند، نباید از این ماده استفاده کنند؛ چرا که ممکن است عوارض ناگواری برای آنها اتفاق افتد. همچنین استفاده از مواد غیرقانونی ممکن است همراه با خطر مرگ باشد.
از سوی دیگر، به دلیل افزایش ارزش ین و نیز بحران جهانی اقتصاد در اواخر 2008، تعداد بازدیدکنندگان درونمرزی در همان سال در رقم 35/ 8 میلیونی سال قبل، ثابت ماند. دولت ژاپن برای جامهعمل پوشاندن به شعار «ملت دوستدار گردشگری» که هدفش رسیدن به 20 میلیون بازدیدکننده برونمرزی تا پایان سال 2010 بود، بر گسترش مبادلات بینالمللی دوجانبه تاکید داشت. آنها برای تحقق این امر، اقداماتی در همکاری نظاممند با بخشهای دولتی و خصوصی انجام دادند؛ نظیر در نظر گرفتن سالهای معادل گردشگری با دیگر کشورها و توسعه راهبردی مقاصد گردشگری برای گردشگران برونمرزی ژاپن.
خطمشی ابلاغی از سوی نخستوزیر حاکی از آن است که شمار کنفرانسهای بینالمللی مهم باید تا 50 درصد افزایش یابد و این کشور به بزرگترین مقصد برگزاری کنفرانس در آسیا تبدیل شود. از اینرو برنامه تبلیغاتی بازدید از ژاپن تلاش برای جذب کنفرانسهای بینالمللی بیشتر را در دستور کار خود قرار داده است.
در حوزه منابع انسانی، در طول سالهای گذشته ظرفیت ورود به مدارس و دانشگاههایی که به تربیت نیروی انسانی مورد نیاز بخش گردشگری پرداختهاند، یک هزار و 665 نفر افزایش داشته است. این تعداد در 16 دپارتمان دارای مقاطع تحصیلات تکمیلی توزیع شده است.
در سال مالی 2007، موسسات آموزشی کشور، 3520 ظرفیت برای دانشجویان گردشگری در 34 گروه آموزشی و 33 دانشکده مهیا کردند. در همین حال دولت ژاپن «شورای بررسی بین بخشی آموزش منابع انسانی گردشگری» را تاسیس کرد که این شورا اقدامات لازم را برای آموزش منابع انسانی گردشگری بررسی میکند و اطلاعات بهدست آمده را در اختیار دولت قرار میدهد.
کارگروه بهرهبرداری از دورههای کارآموزی نیز به منظور بررسی چالشها، راههای بهبود پذیرش دانشجویان کارآموز توسط منابع مرتبط با گردشگری تاسیس شد. از سوی دیگر، به منظور افزایش رقابتپذیری بینالمللی مقاصد گردشگری، دولت ژاپن در همراهی با دیگر ذینفعان نظیر سازمانهای خصوصی، دولتهای محلی، کارکنان گردشگری و ساکنان از اقدامات و فعالیتهایی که با هدف ارتقای گردشگری صورت پذیرد، حمایت میکند.
چالشهای جدید
دولت ژاپن جذب 20 میلیون گردشگر در سال 2020 را از طریق افزایش جذابیت ژاپن به وسیله مهماننوازی، به عنوان راهبرد میانمدت و بلندمدت گردشگری درونمرزی تدوین کرده است. این استراتژی به دنبال تحقق دیدگاه تبدیل ژاپن به کشوری دوستدار گردشگری است.
این پیشنهاد سه بخش اصلی دارد؛ ارتقای برونمرزی، بهبود مهمانپذیری و سیستمهای اقامتی و جذب میزبانی کنفرانسها و رویدادهای بینالمللی. برای تحقق این هدف اقداماتی به شرح زیر تعریف شدهاند: ارتقای برونمرزی: ساخت برند ژاپن که بر مبنای تنوع این کشور ایجاد شده است، ژاپن را به عنوان مقصد مطلوب با کیفیت که ارائهدهنده تجارب مسافرتی شگفتانگیزی فراتر از انتظار است، ارتقا میدهد.
بهبود مهمانپذیری و سیستمهای اقامتی: به منظور اثبات مهمانپذیری ملت ژاپن صدور ویزا (نظیر اعطای ویزاهای گردشگری انفرادی به اتباع چینی بدون تورگردان)، بررسیهای پلیس مهاجرت، اطلاعرسانی، علائم راهنما و سیستمهای اقامت بهبود مییابد.
جذب میزبانی کنفرانسها و رویدادهای بینالمللی: خط مشی گردشگری بر جذب گردشگران مایس (گردهمایی، کنفرانس، رویدادها و نمایشگاههای گردشگری ترفیعی) تاکید دارد.
یکی از برنامههای موفق اخیر
در عین حال، بخشهای دولتی و خصوصی ژاپن برای برنامه بازدید از ژاپن که هدفش تبلیغ جاذبههای گردشگری ژاپن در خارج کشور و توسعه و حمایت از محصولات گردشگری جذاب است، با یکدیگر همکاری میکنند. دولت ژاپن، 12 کشور کره، تایوان، چین، هنگکنگ، تایلند، سنگاپور، ایالات متحده، کانادا، انگلستان، آلمان، فرانسه و استرالیا که بیشترین بازدیدکننده را به ژاپن میفرستند، به عنوان بازارهای هدف و دارای اولویت خود تعیین کرده است و فعالیتهای ارتقایی خود را در آنها انجام میدهد.
بین سال 2003 یعنی زمانی که «برنامه بازدید از ژاپن» شروع شد و سال 2007 تعداد اتباع خارجی که از ژاپن بازدید کردند، حدود 14/ 3 میلیون نفر افزایش یافت. البته از این تعداد 90 درصد برای اهداف گردشگری به ژاپن آمده بودند. این در حالی است که بدون اجرای برنامه مذکور، 17 سال طول میکشید تا چنین رشدی محقق شود. ژاپن سال 2010 را «سال بازدید از ژاپن» تعیین کرد و تبلیغات گستردهای برای جذب گردشگران انجام داد.
کد مطلب: 420141
چگونه ترامپ اینترنت را متحول میکند؟
بخش دانش و فناوری الف،13 آذر95
بسیاری از کارشناسان عرصه اینترنت و تامین زیرساختهای آن در آمریکا معتقدند با توجه به شخصیت رئیسجمهور آینده آمریکا و انتخاب مدیران مشخص برای وزراتخانهها، احتمالا تحولات گستردهای در وضعیت فضای سایبری ایالات متحده به وقوع خواهد پیوست.
تاریخ انتشار : شنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۱۲
مهمترین تاثیر ورود ترامپ سرمایهدار به کاخ سفید افزایش قدرت تصمیمگیری در شبکههای کابلی و تلفن همراه است که با تغییر این قوانین احتمالا وضعیت حریم خصوصی نیز متحول خواهد شد.
با در نظر گرفتن سابقه جمهوریخواهان در سیاستگذاری آمریکا احتمالا دولت ترامپ نیز قوانین حریم خصوصی را به طور جدی دنبال نمیکند و از نفوذ کمیسیون ارتباطات فدرال استفاده خواهد کرد.
کارشناسان معتقدند با نفوذ در کمیسیون ارتباطات فدرال ممکن است قانونگذاری برای حمایت حریم خصوصی و آزادی در تصمیمگیری لغو شود.
مهمترین قوانین حمایت از حریم خصوصی و حفظ آزادی کاربران در فضای سایبری در دولت هشت ساله اوباما تصویب شده است.
برین زوکا، رئیس سازمان TechFreedom با مسئولیت ارتقاء تکنولوژی همگام با بهبود وضعیت بشر عنوان کرد: با روی کار آمدن ترامپ نفوذ شرکتهای خدمات تلفن و اینترنت در جستجوهای کاربران و حریم خصوصی آنها به مراتب بیشتر شده و وضع قوانین در راستای بهبود خدمات و کیفیت پهنای باند نیز به مراتب کاهش خواهد یافت.
کلمات کلیدی : دانش و فناوری+ سرعت+ترامپ
نظراتی که به تعمیق و گسترش بحث کمک کنند، پس از مدت کوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت دیگر بینندگان قرار می گیرد. نظرات حاوی توهین، افترا، تهمت و نیش به دیگران منتشر نمی شود.
جام جم سرا: از نظر پزشکان و کارشناسان، منطقه خطر برای بدن از نظر دما، ۴۰ درجه سانتی گراد (معادل ۱۰۴ درجه فارنهایت) تعریف شده است. از این نقطه به بعد کارایی سیستم اعصاب به سرعت کاهش مییابد، به قلب فشار بالایی تحمیل میشود و عملکرد ارگانهای مختلف تا اندازهای مختل میشود. زمانی که این شرایط با رطوبت هوا همراه باشد، اوضاع رو به وخامت میرود.
به نقل از هلث، بدن انسان به طور طبیعی قادر به تحمل هوای گرم است. آزمایشها نشان میدهد که انسان میتواند دمای ۱۰۱ درجه سانتی گراد (معادل ۲۱۵ درجه فارنهایت) را نیز به مدت ۳۰ دقیقه تحمل کند. اغلب این حالت برای ورزشکاران؛ بخصوص دوچرخه سوارانی که در مسابقات صحرایی رکاب میزنند پیش میآید.
به نقل از ایرنا، زمانی که دمای هوا افزایش مییابد، قلب با شدت بیشتری فعالیت میکند و رگهای خونی گشاد میشوند و خون بیشتری به سطح پوست پمپاژ میشود. در همین لحظه بدن عرق میکند که مهمترین راهکار بدن برای کاهش دمای درونی است. تبخیر عرق در سطح پوست باعث خنک شدن پوست میشود. خون سرد شده مجددا به قلب باز میگردد و باعث کاهش دمای درونی میشود. ولی زمانی که رطوبت محیط زیاد باشد، اوضاع به این سادگی نیست. در این حالت بدن مدام عرق میکند و این عرق نه تنها باعث کاهش دمای بدن نمیشود، بلکه میزان آب خون و سلولها را نیز کاهش میدهد.
سیستم اعصاب به افزایش دمای درونی بدن بسیار حساس است. با افزایش دما مغز دچار سردرگمی میشود و قدرت تصمیم گیری و حافظه کوتاه مدت کاهش پیدا میکند. در این شرایط ممکن است از فرد رفتار عجیب و غیر معقولی سربزند.
زمانی که فرد سابقه بیماری قلبی عروقی، بیماری کلیوی و دیابت داشته باشد، افزایش دما منجر به کم آبی بدن، نارسایی کلیه و مشکلات کبدی میشود و بازگشت به شرایط عادی غیر ممکن یا بسیار دشوار است.
متخصصان به افراد توصیه میکنند که پیش از قرار گرفتن در شرایط بحرانی، سیستم ایمنی بدن را در حالت مساعدی قرار دهند تا در صورت بروز چنین مشکلاتی کمتر آسیب ببینند.
راهکارهای جلوگیری از گرمازدگی
در ادامه چند راهکار موثر برای جلوگیری از گرما زدگی و کاهش آسیبهای وارد به بدن و همچنین کاهش مصرف انرژی در تابستان ارایه شده است:
- در روزهای گرم تابستان، بدن خود را در حالت هیدراته قرار دهید. نوشیدن ۸ تا ۱۲ لیوان آب در طول تابستان توصیه شده است. بهتر است آب مصرف شده یخ نباشد.
- سعی کنید صبح زود یا پس از غروب از خانه خارج شوید و در ساعت اوج گرما و تابش خورشید در سایه و مکان خنک به فعالیت بپردازید.
- به همراه داشتن بطری آب و شستشوی دست و صورت هنگامی که بیرون از منزل قرار دارید توصیه شده است.
- استفاده از کرم ضد آفتاب، عینک آفتابی و کلاه ضروری است.
- بهتر است از لباسهای رنگ روشن و نخی و کفش صندل استفاده شود.
- بستن در و پنجرهها در زمان روشن بودن تجهیزات تهویه هوا
- کشیدن پردهها برای جلوگیری از ورود مستقیم نور خورشید به داخل خانه
- خاموش کردن وسایل برقی و موتوری غیر ضروری
- خاموش کردن چراغهای غیر ضروری
- اجتناب از پختن غذاهایی که باید برای مدت زمان زیادی روی گاز پخته شوند.
- اجتناب از روشن کردن فر
- استفاده از یخ در کولر آبی در صورت افزایش ناگهانی دمای هوا
- دوش آب سرد قبل از خوب به کرات توصیه شده است. این کار باعث میشود که دمای بدن تعدیل شود و در مدت خواب امکان بازیابی ارگانهای آسیب دیده بدن وجود داشته باشد.
- اجتناب از مصرف غذای چرب، پر نمک و فست فود، این غذاها باعث کاهش آب بدن، تشنگی و افزایش دمای درونی بدن میشوند.
- استفاده از میوهها و سبزیجات آبدار مانند هندوانه، طالبی، کاهو، خیار، انگور
- اجتناب از مصرف غذاهای پر ادویه
- استفاده از مواد غذایی که طبع سردی دارند
- کاهش مصرف چربی و شیرینی
جام جم سرا:در مجموع افراد چاق شادتر نیستند. عدم اعتماد به نفس در افراد چاق یکی دیگر از آثار روانی بد این پدیده است؛ یک مطالعه درسال ۲۰۰۳ نشان داد که بیش از ٥٠درصد افراد دارای اضافه وزن بهخصوص زنان جوان و بیشتر هنگام شنا، ورزش، تعطیلات یا در مکانهای تفریحی عمومی به دلیل وزنشان فاقد اعتمادبهنفس هستند.
در همان نظرخواهی ۴۱درصد اظهار داشتند که احساس میکنند آنها به دلیل وزنشان مورد قضاوت بیشتری هستند و ٢٥درصد توهینهایی را بهخصوص از بچهها تجربه کرده بودند؛ دکتر آلبرت استانکاد، که یک نویسنده مشهور افسردگی و چاقی است، در کتاب دردهای چاقی از زبان یکی از بیمارانش در توصیف خود مینویسد: «یک توده خاکستری سبز، یک ماده بیخاصیت و بیشکل و سپس در همان زمانها من احساس سستی و تنبلی کردم و همین حالا وقتی از روی میز معاینه برمیخیزم، احساس میکنم مانند یک فیل هستم!»
علت افسردگی در افراد چاق چیست؟
مدتهای مدیدی است که ارتباط بین افسردگی و چاقی ثابت شده است اما هیچوقت مدارکی مبنی بر میزان این ارتباط و تعریف مطلق آن داده نشده است. اغلب روشن نیست که چاقی یا افسردگی کدامیک در چرخه اضافه وزن و کمی اعتماد به نفس در ابتدا به وجود میآیند همینطور اثر روانی رژیم غذایی مشخص نیست.
افسردگی از اندوه فراوان ناشی از چاقی و عدم رضایت فرد از ظاهرش در آینه و از این که فرد نمیتواند مانند افراد لاغر، فعال و پیگیر باشد ایجاد میشود، اما این مشکل نمیتواند به این سادگی باشد تصور میشود که چرخه رژیم گیری به دنبال افزایش وزن که به وسیله رژیم سختتر دنبال شود حتی اثر بیشتری بر افسردگی که صرفا ناشی از اضافه وزن یا چاقی است دارد زیرا به آن احساس شکست هم اضافه میشود.
درحالی که نشان داده شده است که موفقیت در کاهش وزن عملکرد روانی را بهبود میبخشد ولی برعکس بعضی از مطالعات نشان دادهاند که رژیمهای کم کالری خودشان یک ارتباط خاص با افسردگی دارند، اگر چه سلامت جسمی هر فردی با کاهش وزن به میزان قابل توجهی بهبود مییابد، با این حال براساس یافتههای مطالعهای جدید از محققان کالج لندن، تاثیرات از دست دادن وزن بر سلامت روانی چندان واضح و روشن نیست.
این مطالعه، که در نشریه مجله ONE PLOS منتشر شده، یک هزارو ٩٧٩ نفر که دارای اضافه وزن و چاق هستند را در انگلیس مورد بررسی قرار داد و نشان داد افرادی که ٥درصد یا بیشتر از وزن اولیه خود را در طول فاصله زمانی بیش از ٤سال از دست میدهند، بهطور قابل توجهی در سلامت جسمی شان بهبود حاصل میشود.
با این حال، این افراد در مورد آثار روانی کاهش وزن خود اغلب از بدتر شدن خلق و خو پس از کاهش وزن گزارش دادند. ١٤درصد از شرکتکنندگان در این مطالعه دست کم ٥درصد از وزن بدن خود را از دست داده بودند؛ به این معنی که از دست دادن وزن بهطور میانگین ٨/٦ کیلوگرم برای هر نفر بود.
محققان این بررسی برای تنظیم نتایج خود و تحلیل مسائل جدی سلامت روانی و بررسی رویدادهای مهم زندگی که میتواند باعث از دست دادن وزن و بروز خلق و خوی افسرده شود، دریافتند که شرکتکنندگانی کهدرصدی از وزن خود را از دست دادهاند، ٥٢درصد بیشتر به علایم افسردگی نزدیک بودند.
دکتر سارا جکسون، متخصص اپیدمیولوژی و بهداشت عمومی دپارتمان کالج لندن، میگوید: «ما نمیخواهیم کسی را نسبت به تلاش برای کاهش وزن و لاغری ناامید کنیم، زیرا کاهش وزن دارای مزایای فیزیکی فوقالعادهای است، اما مردم نباید انتظار داشته باشند کاهش وزن آنها سریعا به بهبود تمام جنبههای زندگیشان بیانجامد.»
او اضافه میکند که «تبلیغات آرمانی توسط شرکتهای معروف رژیم غذایی» با ارایه آنچه که به نظر میرسد بهبود فوری زندگی است، میتواند انتظارات غیرواقعی را در افراد در مورد کاهش وزن ایجاد کند.
دکتر جکسون توصیه میکند که مردم باید واقعبینانه به کاهش وزن بنگرند و برای چالشهای پیش روی این تصمیم آماده شوند؛ مقاومت در برابر وسوسه همیشگی مصرف غذاهای اشتهابرانگیز ناسالم در جامعه مدرن عواقب روانی زیادی به بار میآورد، گویی که این مقاومت نیاز به یک اراده قوی دارد که ممکن است شامل محرومیت از بسیاری از فعالیتهای لذتبخش برای فرد شود.
هر کسی که تا به حال یک رژیم غذایی سخت را تجربه کرده باشد، به خوبی میتواند درک کند که این کار چگونه میتواند آسایش روانی را به هم بزند. با این حال، خلق و خو ممکن است به واسطه کاهش وزن هم بهبود پیدا کند، ولی این در صورتی است که فرد بر حفظ وزن تمرکز داشته باشد.
اطلاعات ما تنها یک دوره ٤ ساله را تحت پوشش قرار میدهد؛ بنابراین بسیار جالب است بفهمیم که وقتی کسی بتواند وزن خود را پس از یک دوره رژیم تثبیت کند، میتواند تغییرات خلق و خوی خود را حلوفصل کند. او همچنین میگوید که متخصصان سلامت زمانی که به بیماران توصیه کاهش وزن میکنند باید هم بر سلامت جسمی و هم بر سلامت روانی آنها نظارت داشته باشند و بهطور مداوم آنها را حمایت کنند.
اگر چه محققان تلاش کردند تا بر عوامل اصلی موثر بر وقایع زندگی که میتوانست نتایج را تحتتأثیر قرار دهد، مانند سوگ که مشخص شده اغلب با کاهش وزن و افسردگی همراه است تمرکز کنند، با این وجود آنها اذعان دارند که دادههای مربوط به این موارد محدود بوده است. بهطوری که در این مطالعه تنها اطلاعات مربوط به غم از دست دادن پدر و مادر یا همسر در طول مدت ٤ ساله این پژوهش ثبت شده است و مرگومیر کودکان، اطرافیان، دوستان نزدیک یا والدین و همسر پیش از دوره مطالعه درنظر گرفته نشده است.
یکی دیگر از رویدادهای مهم زندگی که این پژوهش اطلاعاتی درمورد آن ندارد و میتواند عاملی برای کاهش وزن و افسردگی محسوب شود، از دست دادن شغل است. شرکتکنندگان در مطالعه عمدتا سفید پوست و بزرگسال بودند. بنابراین، این امکان وجود دارد که اثرات کاهش وزن در میان گروههای مختلف قومی یا افراد جوان تر متفاوت باشد.
محققان اذعان داشتند که مشکلاتی در چگونگی محاسبه رویدادهای دقیق زندگی که بر کاهش وزن و افسردگی تأثیر میگذارند وجود داشته است، آستانه خودسرانه و نامعتبر سطوح رفاه و آسایش افراد یکی از موضوعات مشکلساز در این پژوهش بوده است و در نتایج هنگامی که دادههای مربوط به میزان رفاه و آسایش شرکتکنندگان بهطور مداوم مورد بررسی قرار گرفت تا حدودی با موارد متفاوت و متناقض مواجه شدند، بهطوری که به گفته محققان این پژوهش باید این نتایج را با احتیاط تفسیر میکردند.
درسال ٢٠١٢ هم مطالعهای انجام شد که نشان میدهد یک ژن مرتبط با چاقی با کاهش ٨درصدی شانس افراد در ابتلا به افسردگی ارتباط دارد.(راضیه زرگری/شهروند)
این دارو به دو صورت خوراکی و تزریقی عرضه میشود که نوع خوراکی آن به صورت قرص و کپسول در دسترس است و نوع تزریقی آن که تا چندی پیش در داروخانهها موجود بود، بتازگی فقط در اورژانس بیمارستانها استفاده میشود.
ترامادول دارویی ضعیفتر از مورفین و قویتر از بروفن و استامینوفن است و هیچگاه مصرف بیشتر از دو هفته آن برای بیماران تجویز و توصیه نمیشود. مکانیسم اثر این دارو مانند همه مسکنهای مخدر است، از این رو میتوان نتیجه گرفت با مصرف مقادیر بیشتر از حد مجاز و توصیه شده، مسمومیتی شبیه مواد مخدر و همچنین با مصرف طولانی مدت آن اعتیاد به این دارو بروز میکند. در ابتدا تصور بر این بود که ترامادول مسکن معمولی، بیخطر و کم عارضه است، ولی امروزه با مراجعه به آمارهای موجود و بررسی اعتیاد در کشور متأسفانه به این نتیجه میرسیم که داروی ترامادول که باید برای تسکین درد مصرف و تجویز میشده، هماکنون به یکی از مواد اعتیادآور و با مصرف بالا از سوی معتادان تبدیل شده که معضلات فراوانی را نیز به همراه آورده است.
بیشترین دلایل سوءمصرف ترامادول به این شرح است:
1 - افرادی که کارهای سنگین دارند و مجبور به شبکاری هستند برای رفع خستگی و سرحال بودن از این دارو استفاده میکنند.
2 - کسانی که در روابط جنسی خود از عارضه زود انزالی رنج میبرند برای برطرف شدن این عارضه به ترامادول رو میآورند.
3 - بیمارانی که به علت درد در ابتدا با تجویز پزشک و سپس خودسرانه شروع به مصرف مداوم این دارو میکنند.
4 - معتادان به دیگر مواد افیونی که یا با هدف کاهش علائم ترک مواد یا برای جایگزین کردن ترامادول با ماده مورد مصرف خود استفاده از این دارو را آغاز میکنند که همه این چهار گروه با عوارض شدید ناشی از مصرف ترامادول دست به گریبان خواهند شد.
عوارض: اختلال تعادل، افت فشار، تشنج، علائم یائسگی در زنان، نفخ، ضایعات جلدی و خارش، تکرر ادرار، اختلالات بینایی، یبوست، بی اشتهایی، دردهای مبهم شکمی، حالات عصبی، اختلالات خواب، نگرانی، گیجی، خستگی و ضعف عمومی.
مصرف این دارو در کسانی که بیماریهای مزمن کبدی و کلیوی دارند همچنین زنان حامله(به علت بروز ناهنجاریهای جنینی) و افراد دارای سابقه تشنج ممنوع است. این در حالی است که مصرف همزمان این دارو به همراه الکل، خوابآورها، مواد و داروهای مخدر بسیار خطرناک است.
متأسفانه به علت در دسترس بودن، قیمت پایین، ارائه بدون نسخه در برخی داروخانهها و نبود اطلاع کافی درباره عوارض ترامادول، هماکنون با شیوع گستردهای از مصرف این دارو در کشور روبهرو هستیم. ترامادول با فعل و انفعالاتی که در بدن انجام میدهد خاصیتی مانند داروهای ضدافسردگی ایجاد میکند و با آن که دارویی مخدری است برعکس مورفین سبب هوشیاری و فعالیت بیشتر میشود و به احتمال زیاد یکی از دلایل گرایش مصرفکنندگان به ترامادول همین ویژگی است. هنوز آمار دقیقی از تعداد سوءمصرفکنندگان ترامادول در کشور ارائه نشده، اما زنگ خطر وقتی به صدا درآمد که اعلام شد ایران دارای بیشترین آمار مسمومیت با ترامادول در جهان است؛ واقعیتی که مصرف زیاد و خودسرانه این دارو در کشور را نشان میدهد.
بعد از مصرف طولانی مدت و بیشتر از حد مجاز ترامادول اعتیاد به آن حاصل میشود که در این مرحله ترک آن بسیار سخت و طاقتفرسا خواهد بود. مصرف ترامادول را نباید به صورت ناگهانی قطع کرد، زیرا باعث ایجاد علائم ناخوشایند قطع مصرف میشود.
نکته مهم در ترک ترامادول شدیدتر بودن علائم جسمی آن نسبت به تریاک است که ناشی از خواص ضدافسردگی این دارو است. با قطع ناگهانی ترامادول علائمی متوسط تا شدید از اضطراب، تعریق، بیخوابی، تهوع، لرز، اسهال، درد عضلانی، ترس، بیقراری، گر گرفتگی و تشنج را خواهیم دید. پس مصرفکنندگان این داروی مخدر هیچ گاه نباید بهصورت خودسرانه اقدام به ترک کنند.
حال سؤال اینجاست دارویی که بیشتر پزشکان هیچ تمایلی به تجویز آن ندارند و بسیار کم در نسخه پزشکان ظاهر میشود و فروش آن بدون نسخه پزشک نیز ممنوع است چگونه در برخی از داروخانهها به وفور وجود دارد و براحتی و بدون نسخه به فروش میرسد؟
پس نظارت بر عملکرد داروخانهها امری لازم است. آیا وقت آن نشده که مسئولان میزان تولید ترامادول کارخانههای داخل کشور را با نیاز واقعی و تجویز پزشکان مقایسه کنند، همچنین دنبال پاسخ این پرسش باشند که چرا و از چه کانالی ترامادول قاچاق با دوزهای بالا (400 و 500 میلیگرم) وارد کشور میشود و به سلامت جامعه ما ضربه میزند.(مرتضی خوش گفتار /کارشناس درمان اعتیاد)
یکی از این دردسرها، افشای اطلاعات شخصی است که آگاهانه یا ناآگاهانه از سوی منتشرکنندگان انجام میشود.
اطلاعات بیماران در فضاهای مجازی به شکل گستردهای از سوی افراد مختلف اعم از پزشک و غیرپزشک در حال انتشار است.
این اطلاعات در دو گروه کلی تبلیغات درمانکننده و تبادل تجربه یا مشاورههای آموزشی همکاران پزشک در حال انتشار است.
بسیاری از درمانکنندهها برای تبلیغ مهارت خود در درمانهای انجام شده مبادرت به انتشار عکسهای قبل و بعد از درمان بیماران در فضاهای مجازی میکنند. انتشار این تصاویر حداقل دو اشکال عمده ممکن است بروز دهد.
مهمترین مساله در انتشار این تصاویر به خطر افتادن حق بیمار درباره حفظ اسرار وی است که با دست به دست شدن تصاویر او ولو با پوشاندن چشم بیمار در گروههای اجتماعی انجام میشود.
مساله دیگر آن است که اصولا در درمانهای پزشکی و دندانپزشکی درمان بیماران حتی با خصوصیات مشابه ممکن است، نتایج درمانی متفاوتی را در پی داشته باشد که این مساله بخصوص در درمانهای با ماهیت زیبایی که وابسته به نظرات شخصی است، اهمیت بسیار زیادتری پیدا میکند.
تصمیمگیری درباره درمانهای زیبایی با توجه به نمونههای مشابه فقط به عنوان یک راهنمای کلی قابل استفاده است.
در گروه دوم همکاران درمانکننده بسیار زیادی برای تبادل اطلاعات اقدام به راهاندازی گروههای وایبری، تلهگرام و... کردهاند که در آن مبادرت به انتشار مدارک درمانی بیماران برای کسب مشاوره یا امور آموزشی میکنند.
هر چند ماهیت تبادل اطلاعات و مشاوره اقدام مثبت و قابل بررسی است، ولی قرار دادن اطلاعات بیماران در فضاهای مجازی روش مناسبی برای این کار به نظر نمیرسد، بخصوص اینکه در اغلب موارد احتیاطهای لازم درباره انتشار مدارک درمانی صورت نگرفته و چهبسا بسیاری از بیماران از انتشار مدارک درمانی خود در فضای مجازی ناخشنود باشند که از جنبههای اخلاقی ناپسند بوده و مغایر با سوگندی است که پزشکان در انتهای تحصیلات خود یاد کردهاند.
به نظر میرسد تبادل اطلاعات اینچنینی در فضاهای غیرمجازی و رودررو جایگزین بهتری برای فضاهای مبتنی بر اینترنت باشد.
چه باید کرد؟
نهادهای نظارتی باید تا قبل از پیچیدهتر شدن شرایط نسبت به تهیه قوانین، ابلاغ آن و نظارت بر حسن انجام آن اهتمام ورزیده و با مشارکت در آگاهسازی مردم و گروههای درمانی از خطرات آن پیشگیری کنند.
بیماران هم نباید از مطالبه حق قانونی خود مبنی بر افشا نکردن اطلاعات خود ابایی داشته باشند و موارد مشکوک را باید به مراکز درمانی و نهادهای نظارتی تذکر داده و پیگیر باشند.
استفاده از فضاهای اینترنتی برای ذخیره اطلاعات همواره خطر منتشر شدن آن در فضاهای مجازی را به همراه دارد. این کار میتواند بهطور سهوی یا عمدی از سوی هکرها انجام شود.
در این موارد ذخیره اطلاعات روی شبکههای داخلی با دسترسیهای محدودتر میتواند خطر به سرقت رفتن این اطلاعات را کاهش دهد. (دکتر محمدامین نریمانی - متخصص ارتودنسی/جام جم)
179