به گزارش جام جم آنلاین به نقل از العالم ، دمنوشها عوارض جانبی داروهای شیمیایی را ندارند و سخاوتمندانه به شما لذت و سلامتی را هدیه میدهند. این روزها که هوا سرد است نوشیدن یک فنجان دمنوش حسابی دلچسب است و گرما را در تمام رگهای آدم به حرکت در می آورد. در این مطلب به معرفی دمنوشهای مفید پرداخته و نگاهی به خواص هر کدام خواهیم انداخت. لطفا با ما همراه باشید.
چای سیاه
چای سیاه سرشار از تانین است که قدرت ضدالتهابی بالایی دارد و ضدباکتری محسوب میشود. این چای که جزو نوشیدنیهای پرطرفدار است برای تسکین اسهال یا نفخ و احساس سنگینی مفید است به خاطر اینکه باعث میشود بدن به راحتی مایعات را جذب کند. چای سیاه همچنین برای کاهش ورم جای بریدگی، نیش زنبور و حشرات، دندان درد یا ورم ملتحمه نیز مفید است. اگر از تعریق زیاد پا و بوی بد آن رنج می برید میتوانید چای سیاه را دم کرده و داخل تشتی بریزید و پایایتان را در آن قرار دهید. چای سیاه باعث نابودی باکتری ها شده و منافذ پوست را می بندد. به همین دلیل نیز از تعریق زیاد جلوگیری کرده و بوی بد پا را کاهش میدهد.
چای سبز
محققان بر این بارو هستند که پولیفنول های موجود در چای سبز نقش موثری در پیشگیری از ابتلا به سرطان دارد؛ به خاطر اینکه این ترکیبات میتوانند روند رشد سلولهای سرطانی را کند کرده و آنها را نابود کنند. نتایج پژوهشی که روی ۴۷۲ زن مبتلا به سرطان سینه انجام شده است نشان میدهد رشد و انتشار سلول های سرطانی در خانمهایی که چای سبزی بیشتری مینوشند کمتر است.
بررسیهای دیگری که روی سرطان پوست حیوانات آزمایشگاهی انجام شده نشان میدهد تومورهای حیواناتی که چای سبز مینوشند رشد کمتری نسبت به حیواناتی که آب مینوشند دارد. این چای مفید همچنین باعث کاهش خطر مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و سکته قلبی شده و حتی پوسیدگی دندان ها را نیز کاهش میدهد.
نتایج پژوهشی که در American Journal of Clinical Nutrition به چاپ رسیده است نشان میدهد افراد ۵۵ سال و بالاتری که روزانه یک فنجان چای سبز مینوشند به میزان ۳۸ درصد کمتر در معرض کاهش قدرت مغز قرار می گیرند. این میزان با نوشیدن دو فنجان چای سبز در روز به ۵۴ درصد نیز میرسد. در واقع افرادی که چای سبز مینوشند کمتر در معرض ابتلا به بیماری های زوال عقل قرار میگیرند.
نتایج پژوهشهای اخیر نیز نشان میدهد که استفاده از چای سبز به صورت ماسک یا کمپرس به کاهش جوش و آکنه کمک میکند.
دمنوش نعنا
دمنوش نعنا برای بهبود هضم غذا، درمان یبوست و تسکین حالت تهوع و استفراغ مفید است. نتایج پژوهشی که در Journal of Gastroenterology به چاپ رسیده است نشان میدهد بیمارانی که از سندرم روده ی تحریک پذیر رنج میبرند بعد از مصرف کپسولهای روغن نعنا بهبود خوبی در وضعیت خود مشاهده کرده اند. در واقع محققان مشاهده کردند دل درد این افراد به میزان ۴۰ درصد و نفخ آن ها به میزان ۵۰ درصد کاهش یافته است. به عقیده ی این محققان نعنا باعث کاهش ریفلاکس معده میشود.
بهتر است بدانید که نوشیدن یک فنجان از این دمنوش قبل از غذا باعث تسکین عضلات معده شده و باعث میشود که غذا با سرعت بیشتری داخل آن به حرکت در بیاید؛ به ویژه در وعده هایی که در مصرف مواد غذایی چرب زیاده روی میکنید.
این دمنوش همچنین به تسکین گلودرد، خنک کردن پاهای دردناک و تخلیه ی سینوس ها کمک میکند.
دمنوش بابونه
نوشیدن دمنوش بابونه و یا حمام آن یکی از روشهای طبیعی برای کاهش استرس و اضطراب است. این دمنوش باعث آرامش روان شده و به دلیل دارا بودن خواص آرامبخشی به درمان اختلالات خواب و بیخوابی(اینسومیا) معروف است.
بابونه حاوی ترکیبات ضداسپاسم است و به این ترتیب به کاهش مشکلات گوارشی کمک میکند.
یک فنجان دمنوش بابوبه به تسکین گرفتگی و دردهای قاعدگی، اسهال، دل پیچه، حالت تهوع عمومی، حالت تهوع بارداری و استفراغ کمک زیادی میکند.
به عقیده ی محققان فرانسوی ترکیبات این گیاه میتواند به کاهش ریفلاکس معده نیز کمک کند. بابونه از رشد باکتری های عامل زخم معده پیشگیری میکند. توجه داشته باشید که عسل نیز از دیگر مرهمهای زخم معده است بنابراین توصیه می کنیم که دمنوش تان را با عسل میل کنید.
باید بدانید تهیه ی کمپرس با جوشانده ی بابونه به کاهش تورم و خارش ناشی از کهیر کمک میکند. همچنین میتوانید از این جوشانده به عنوان دهان شویه استفاده کنید تا التهاب لثه کاهش پیدا کرده و عفونت لثه درمان شود. اگر گلویتان درد میکند برای کاهش التهاب میتوانید با این دمنوش غرغره کنید.
دمنوش لیموترش
اگر از آلرژی رنج میبرید یک فنجان دمنوش داغ لیموترش به کمک تان می آید. این دمنوش باعث تحریک موهای داخل بینی شده و به دفع آلاینده ها و گرد و غبار از مجرای بینی کمک میکند. به این ترتیب نیز عطسه و سرفه را کاهش میدهد. افزودن مقداری مریم گلی، رازیانه یا بادیان رومی(آنیس) تاثیر این دمنوش را بیشتر میکند. نوشیدن دمنوش لیموترش برای مقابله با سرماخوردگی نیز موثر عمل میکند و مانند یک قابض طبیعی عمل میکند. در نتیجه میتواند التهاب و تورم بافت گلو را کاهش دهد. توصیه می کنیم که مقداری عسل نیز به دمنوش تان اضافه کنید تا گلویتان تسکین پیدا کند. چون عسل حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی است و یک آنتی بیوتیک طبیعی محسوب میشود.
دمنوش زنجبیل
خواص ضدالتهابی زنجبیل یکی از بهترین درمانهای سرماخوردگی و آنفلوانزا محسوب میشود. به عقیده ی متخصصان طب سنتی زنجبیل معرق است و باعث کاهش تب میشود. زنجبیل همچنین میتواند باعث تسکین دردهای مربوط به تاندینیت یا آرتریت شود. این دمنوش همچنین به تسکین سردردهای میگرنی نیز کمک میکند. دمنوش زنجبیل تان را با مقداری عسل شیرین نوش جان کنید تا خواص و آنتی اکسیدانهای آن بیشتر شود.
از مهمترین خواص سه پستان (Cordia myxa) برطرف نمودن گرفتگی صدا، نرم کردن سینه و ضدسرفه بودن است. در ادامه از سایر خواص سه پستان مطلع شوید.
سه پستان گیاهی درختی، با برگ های بدون کرک است. این گیاه از خانواده گاوزبان میباشد و در سواحل خلیج فارس، جزیره خارک، هند، چین و تایوان میروید. میوه آن (شفت) مثل گردو و بادام است و شفت آن به بزرگی یک گیلاس است و به رنگ زرد، این میوهها مزهای شیرین و طعمی موسیلاژی (لزج) دارند و حاوی یک تا دو دانه است. میوهها به شکل خوشه انگور هستند. میوه پس از خشک شدن خاکستری و سیاه رنگ میشود. در درون آن شیرهای لزج و بیمزه وجود دارد که کاربرد دارویی دارد.
میوه سه پستان پس از خشک شدن به بازار عرضه میشود. این میوه خشک در مجاورت آب مجددا رطوبت جذب میکند و به صورت حجیم و موسیلاژی (لزج مانند) در میآید. همچنین از میوه کال و نارس آن برای تهیه ترشی استفاده میشود و از میوه رسیده آن به شکل دم کرده استفاده میشود. برای تهیه دم کرده سه پستان از 5 تا 30 عدد میوه بسته به نیاز دارویی، میتوان استفاده کرد.
طبیعت سه پستان معتدل و مایل به تری است.
خواص دارویی این گیاه به طور خلاصه عبارتند از:
مصرف زیاد سه پستان مضر معده است و کبد را ضعیف میکند، لذا سرد مزاجها باید با برگ گل سرخ و سایرین با عناب بخورند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
سماق (Sumac) ارزش غذایی و دارویی فراوان داشته، از خواص سماق، از بین بردن سلولهای سرطانی و .. است. در این مطلب با فواید و خواص سماق آشنا شوید.
سماق گیاهی از تیره پستهایان، کوهستانی و به شکل درختچه است. ارتفاع آن بین 3 تا 4 متر که شاخههای جوان و دمبرگهای آن پوشیده از موهای ریز است. سماق یکی از گیاهان جنگلی است که به شکل خودرو (عامل انسانی در تکثیر و رشد آن کمتر دخالت دارد) و در دامنههای وحشی چوبزارها، چمنزارها، صخرهها، درههای گود و اطراف جادهها رشد میکند. سماق یکی از ۳۵ گونه گیاهی گلدار است که بیشتر در مناطق نیمه گرمسیری و معتدل میروید و جزو ۱۰ آنتی اکسیدان گیاهی برتر محسوب میشود. گیاه سماق دارای انواع گوناگونی است که برخی از آنها جنبه تزئینی دارد و مصرف میوه تازه آن موجب مسمومیت و خارش میشود.
رنگ میوه سماق قرمز یا قهوهای به شکل عدس، خوشهای شکل و طعم آن گس است، ولی پس از رسیدن ترش میشود و مصرف غذایی دارد.
طبیعت سماق سرد و خشک است.
خواص دارویی سماق به طور خلاصه عبارتند از:
خوردن سماق تازه مسمومیت ایجاد میکند، بنابراین فقط باید خشک آن را مصرف کرد.
سماق برای افراد سرد مزاج مناسب نیست و باید همراه با گیاهان گرم مصرف شود.
قسمتهای مورد استفاده سماق که ارزش غذایی و دارویی دارند برگ و میوه آن است.
سماق را باید دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید.
میوه سماق پس از کوبیدن و جدا کردن دانههایش به عنوان چاشنی، همراه با غذاهایی مانند کباب مصرف میشود.
در برخی از کشورها از سماق نوشیدنی تهیه میکنند.
میتوان سبزیجات را هنگام شستشو با عصاره سماق مخلوط کرد تا انواع میکروبهای سبزی زدوده شوند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
با دلگرم همراه باشید تا با فواید بی نظیر عرق تره آشنا شوید.
شاه تره یا شاتره با نام علمی Fumaria officinalis گیاهی از تیره شاهترگان (Fumariaceae)، علفی یکساله با ساقه ای شکننده کوتاه و شاخه دار است. دارای گل های نامنظم و برگ های بریدهاست که چون با دست نرم کنند بوی دود میدهد. در طعم او تلخی است.در ایران این گیاه اغلب در دامنه های زاگرس بخصوص در دشت های (بیجار کردستان) و (اقلید فارس) یافت میشود.
در گویش عام به شاطره نیز شناخته میشود. شاتره از زمان عهد عتیق شناخته شده و در کتاب های "خواص گیاهان" مربوط به قرون وسطی توصیف شده است. این گیاه در طب سنتی، برای درمان اگزما و بیماری های دیگر پوستی به کار می رفته است، هم چنین به عنوان ملین و مدر مصرف می شده است.
در دهه ی گذشته، این گیاه دوباره مورد توجه قرار گرفت، زیرا بنا به گزارشاتی، به احتمال زیاد عصاره ی آن در بهبودی بیماری های قلبی- عروقی و دستگاه کبدی- صفراوی موثر است.این گیاه بومی اروپا و آسیاست. در کنار جاده ها به عنوان علف هرز مزارع می روید و بیشتر توسط کشور های شرقی اروپا صادر می گردد.
اگر شما هم برای تفریح به یکی از دشتهای سرسبز حوالی شهر سفر کردید و وسوسه چیدن این گیاه دارویی به دلتان افتاد، بدانید که این گیاه شاخههای ظریف فراوان و برگهایی با تقسیمات بسیار زیاد دارد.گلهای آن کوچک، انبوه و به رنگ سفید مایل به گلی است و به صورت متراکم در کنار هم قرار گرفته است. قسمت مورد استفاده این گیاه برگ، گل و شاخه آن است.
اگر این گیاه را شناختید و چیدید بلافاصله آن را خشک کرده، قسمتهای هوایی آن را با هم مخلوط و دو تا چهار گرم آن را به مدت 10 تا 15دقیقه دم کنید سپس آن را صاف کرده و قبل از غذا بنوشید. برای آن که از خواص درمانی شاتره بیشترین منفعت را ببرید، بهتر است آن را گرم بنوشید.شاتره طبع سردی دارد و در طب سنتی برای درمان بیماریهای پوستی از آن بسیار استفاده میشود.
اسید فوماریک آن برای التیام اگزما موثر است و آلکالوییدهای آن در بهبود بیماریهای کبدی و صفراوی نافع است و به کبد در نقش سمزدایی کمک کرده وخون را تصفیه میکند.وقتی عملکرد کبد مطلوب شود، زردی پوست رفع، سموم بدن دفع، هورمونها تنظیم، تب و سرفه ناشی از گرمیها رفع، التهاب بدن التیام و آشفتگیهای روحی کم و در نهایت آرامش حکمفرما میشود.
عرق شاتره در مقایسه با دمکرده آن خواص درمانی کمتری دارد، اما به دلیل دسترسی آسانتر مصرفش را توصیه میکنیم.این عرق به دلیل آن که به ترشح آنزیمهای گوارشی کمک میکند، غذا را براحتی هضم کرده و اشتهاآور خوبی است.
مزه مزه آن به جهت ویتامین C فراوان برای استحکام لثهها و غرغره جوشانده آن برای برطرف کردن آفت، زخمهای دهانی و التهاب زبان مفید است.تحقیقات اخیر نشان داده است شاتره علاوه بر این خواص درمانی، ضدعفونیکننده، آنتیهیستامین، ضداسپاسم، کاهنده تپش قلب، معرق، مسهل، مدر، آرامبخش و مقوی معده است و عصاره آن در بهبود بیماریهای قلبی ـ عروقی موثر است.
روش مصرف عرق تره
تهیه چای: به 4-2 گرم از خشکشده این گیاه (مخلوط برگ، ساقه و گل) یک لیوان آب جوش افزوده و 15 دقیقه بگذارید بماند، سپس آن را صاف نموده و گرماگرم قبل از غذا میل کنید.
میتوان روزانه تا سه نوبت این مقدار را (صبح، ظهر، شب) تکرار کرد.(جمعاً میتوان روزانه 12-6 گرم گیاه که معادل حدود سه لیوان محصول صاف شده است را مصرف کرد.)
* شاهتره گیاهی است که نمونه خشک آن در بازار موجود است و به شکل طبیعی خردشده و ریز است، لذا میتوان مستقیماً آب جوش را روی آن ریخت و نوشیدنی تهیه کرد.
* توصیه میشود دم کرده شاهتره را گرم بنوشید، زیرا با سرد شدن محلول بعضی از مواد موجود در آن رسوب میکند (این موضوع در مورد اکثر گیاهان صادق نیست و میتوان محلول تهیهشده از آنها را سرد هم مصرف کرد.)
* در بسیاری از موارد عرق شاهتره مورد استفاده است، درحالیکه بسیاری از خواص موجود در این گیاه با توجه به روش تهیهای که ذکر شد در محلول باقی میماند؛ بنابراین عرق شاهتره برخی از این خواص را با مقدار مصرف عادی ذکرشده، دارا نیست.
نکات
* باید به خاطر داشته باشید که مصرف مقادیر زیاد عرق شاتره ممکن است باعث لرز، تشنج و حتی مرگ شود.
* در مورد مصرف شاهتره در طول دوران بارداری و شیردهی اطلاعات متناقضی وجود دارد و بهتر است در این دوران مصرف نشود.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
با دلگرم همراه باشید تا با فواید بی نظیر عرق آویشن آشنا شوید.
بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماری ها تا سلامت و زیبایی پوست و مو می توان از آن استفاده کرد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونت های تمام قسمت های بدن است.
گیاهی بوتهای و دارای ساقههای متعدد، نازک، سخت و بسیار منشعب بوده، به ارتفاع 40 تا 80 سانتیمتر، گردینهپوش، سبز متمایل به سفید و معطر است.
برگ آن کوتاه دارای دمبرگ کوتاه، مدور یا بیضی شکل با طول و عرض 7-5 میلیمتر، در قاعده مقطع تا تقریباً قلبی شکل و در انتها مدور و نوکچهدار است. گلهای آن سفید و کوچک گویچهای، بسیار متراکم و واقع در گل آذینهای باریک تسبیح مانند، ساده و براکتههای پهن دراز است. کاسۀ گل غشائی کوتاه به طول 2 میلیمتر، 5 پهلو و در زاویهها مژکدار، دارای دندانههای مثلثی کوتاه میباشد. پرچمها 4 عدد و دو به دو مساوی است. جام گل سفید و اندکی طویلتر از کاسۀ گل میباشد ...
در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ وگرفتگیهای عضلانی استفاده میشود. اسم کهلیک اوتی (کاکوتی) برای گیاه Ziziphous L است نه برای گیاه Thymus L.
همچنین آویشن خواص ضد میکروبی و ضدانگلی وضد قارچی دارد و این به خاطر وجود مادهای به نام تیمول است که اگر شما در خوردن ان زیاده روی کنید ممکن است مسموم شوید. آویشن همچنین گرم و خشک و ضد سرفه است. این گیاه فصل بهار در کوههای زاگرس از جمله کوههای استان کردستان بخصوص کوههای شهرستان بیجار از جمله (کوه نسار، کوه حمزه عرب، کوه نقاره کوب و منطقه حفاظت شده بیجار) به وفور یافت میشود.
استفاده امروزی و ثابت شده گیاه آویشن برای درمان آسم، سرفههای خشک مکرر، آمفیزم و برونشیت است. چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوعاستفاده میکنند، عصاره آویشن حاوی مادهای به نام «تیمول» است که برای بیماری آسم مفید است. حمام آویشن برای مبتلایان به دردهای عضلانی، مفصلی و روماتیسمی مفید است. ضماد آویشن برای نیش و گزیدگی حشرات موثر است. در حاملگی مصرف این گیاه ممنوع است اما در دوران شیردهی منعی ندارد.
گیاه آویشن از دیر باز در طب اسلامی مورد استفاده قرار می گرفته است.
عرق آویشن (طبیعت گرم) برای تقویت بدن، تقویت معده، رفع ترشی معده، تقویت بینایی، ضد درد و تشنج، رقیق کننده خون، در عفونتهای ریوی، زکام بی همتاست، برای نقرس و سیاتیک مفید است.
در تحقیقی دربارهٔ اثرات گیاهان درمنه، اسطوخودوس و آویشن شیرازی بر روی باکتریهای Staphylococcus aureus، Pseudomonas aeruginosa و Klebsiella pneumonia را که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، مشاهده شده است که هر ۳ اسانس دارای اثر مهار کننده بر روی باکتریهای بیماری زا هستند اما اسانس گیاه آویشن شیرازی دارای اثر بهتری در مهار باکتریها نسبت به اسانس گیاهان دیگر داراست.
بخور آویشن
بخور آویشن یکی از بهترین راهها برای زیبایی و طراوت پوست بانوان است.
دم کرده آویشن
یک استکان دم غلیظ آویشن برای تسکین درد عادت ماهیانه خانمها بسیار موثر است.
آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزهای است که میتواند به هضم غذا کمک کند. اگر دچار نفخ، سنگینی، گرفتگی عضلات معده و در حالت کلی هر نوع مشکل مربوط به دستگاه گوارش هستید بعد از غذا از آویشن استفاده کنید.
روش مصرف
یک نوک انگشت برگ خشک آویشن را در یک فنجان بریزید و با آبجوش پُر کنید. در فنجان را بپوشانید و اجازه دهید که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید. بعد از دو وعدهی اصلی، یک فنجان از این جوشانده میل کنید. این دورهی درمانی را بیش از 3 هفته ادامه ندهید.
آویشن یک دئودورانت یا بو گیر طبیعی و فوقالعاده موثر محسوب میشود.
روش استفاده
50 گرم آویشن خشک را در دو لیتر آب ریخته و بجوشانید. سپس در ظرف را بگذارید و شعله را خاموش کنید. اجازه دهید محلول به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و داخل تشت یا وان حمام بریزید. به مدت 10 دقیقه پاهایتان را در این محلول قرار دهید.
آویشن یک گیاه ضدعفونی کننده و التیام بخش است. برای همین میتوان از آن برای درمان آفتها و التهاب لثه و همچنین برای پایان دادن به کابوس بوی بد دهان استفاده کرد.
روش استفاده
برای غرغره کردن یک لیوان آب را بجوشانید و سپس یک قاشق چایخوری آویشن را در آن ریخته و به مدت 1 تا 2 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کنید و روزانه چند بار غرغره کنید.آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزهای است که میتواند به هضم غذا کمک کند.
آویشن برای مقابله با عفونتهای مجاری تنفسی فوقالعاده است. این گیاه شگفت انگیز باعث تعریق بیشتر میشود و همین امر تب را کاهش میدهد. آویشن با سرماخوردگی مقابله کرده و ضد اسپاسم است برای همین سرفه را از بین میبرد.
نتایج پژوهشها نشان میدهد که مصرف شربت آویشن باعث کاهش دوره و شدت علائم برونشیت شده و ضدسرفه است.
روش مصرف
برای مقابله با سرفه یک مشت آویشن تازه یا خشک را در یک لیتر آب ریخته و به مدت 20 تا 25 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و با عسل شیرین کنید. هر دو ساعت یک بار یک فنجان از این جوشانده میل کنید. توجه داشته باشید که این دورهی درمانی را نباید بیش از 3 هفته دنبال کنید.
یک قطره افشرهی خوراکی آویشن را در یک پیاله آب گرم (نه جوش) بچکانید. حولهای روی سرتان انداخته و بخور بگیرید. میتوانید از برگهای خشک آویشن نیز بخور درست کنید. برای این کار یک قاشق غذاخوری آویشن خشک را در یک لیوان آب سرد به مدت یک ساعت بخیسانید و سپس با شعلهی کم آن را داغ کنید. بعد بخور بگیرید. توجه داشته باشید اگر علائم سرماخوردگی، برونشیت و غیره برطرف نشد حتماً به پزشک مراجعه کنید.
آویشن خاصیت تقویتکنندگی دارد. برای همین توصیه میکنیم اگر دچار خستگی، ضعف، کاهش قوای بدن، کم خونی و افسردگی شدهاید به سراغ آویشن بروید.
روش استفاده
در 150 میلی لیتر آب جوش یک قاشق چایخوری کوچک آویشن بریزید. در ظرف را بگذارید و اجازه دهید به مدت 10 تا 15 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و روزانه دو فنجان از این جوشانده میل کنید.
از این گذشته میتوانید در حمام نیز از خواص این گیاه استفاده کنید. برای این کار 60 گرم آویشن را در یک لیتر آب بریزید و بگذارید بجوشد. در ظرف را بگذارید و زیر شعله را کم کنید و بگذارید به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و در آب وان بریزید. 15 دقیقه در وان آب دراز بکشید تا خستگیتان از بین برود.
روش مصرف
غرغره کردن با محلول آویشن التهاب گلو را کاهش میدهد. برای این کار 5 گرم برگ خشک آویشن را در 100 سیسی آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه بجوشانید. دهانتان را با این محلول شستشو دهید. این دوره را بیش از 3 هفته دنبال نکنید. در صورت برطرف نشدن علائم بیماری به پزشک مراجعه کنید.
مضرات آویشن
توجه داشته باشید که در مورد گیاهان و داروهای گیاهی نیز همیشه مورد منع مصرف وجود دارد. مصرف آویشن برای افراد آلرژیک مورد منع مصرف دارد. از این گذشته زنان باردار، شیرده و کودکان نیز نباید از افشرهی خوراکی آویشن استفاده کنند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
خواص سدر (Cedar) در برگها، میوه و ریشه آن نهفته است. خواص سدر متعدد بوده و میوه آن (کنار) دارای ارزش غذایی و دارویی فراوان است.
سدر (نام عربی) یا کُنار (نام فارسی) درختی از تیره عنابیان است. به برگ این درخت "سدر" و به میوه آن "کُنار" میگویند و هر دو دارای خاصیت دارویی هستند. این درخت دارای 40 گونه است. درخت سدر ارتفاعش به 10 متر میرسد. دارای تاج پهن، خاردار، ساقهای سفید رنگ، تقریبا ناصاف و کج است.
برای استفاده از خواص سدر ابتدا برگهای آن را میسایند و پس از نرم شدن آن را به عنوان سدر به بازار عرضه میکنند. بهترین زمان برداشت برگ سدر اواخر فصل تابستان است.
میوه درخت سدر "کُنار" خوراکی است. کنار میوه مغذی و سرشار از ویتامین C و مقادیر نسبتا خوبی از ویتامین B ،E و محتو ی کلسیم، فسفر و آهن است. ارزش غذاییمیوه کنار از لحاظ پروتئین، مواد معدنی، کلسیم، فسفر، کاروتن و ویتامین از سیب غنیتر و میزان کالری و ویتامین C آن نسبت به پرتقال بیشتر است. میوه آن به راحتی هضم و اثر ملینآور دارد و گوشت میوه آن شیرین و خوشمزه است. کنار در ماههای دی و بهمن به بازار میآید و تا اواخر فروردین عرضه میشود. کنار با قیمتی ارزانتر نسبت به سایر میوهها در دسترس است.
میوه درخت سدر "کُنار" دارای طبیعت سرد و خشک است.
خواص دارویی سدر و میوه آن به طور خلاصه عبارتند از:
میوه سدر نفاخ است و ممکن است برای حافظه هم ضرر داشته باشد بنابراین افرادی که سابقه تشنج یا فلج دارند، قبل از استفاده از میوه سدر باید با پزشک مشورت کنند. لازم است بدانید مصلح سدر سکنجبین است و اگر سدر همراه با سکنجبین خورده شود، ضررهای آن کمتر میشود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
خواص سرخاب (Pokeweeds) شامل درمان مشکلات پوستی و روماتیسم، ماستیت، تصفیه کننده لنف و ... است. در ادامه با سایر خواص سرخاب آشنا شوید.
گیاه سرخاب به خانواده فیتولاکاسه تعلق دارد. علفی، پایا، با ارتفاع حدود ۳ متر بومی شمال آمریکا است و به فراوانی در سواحل دریای خزر میروید. برگهای این گیاه متناوب، بیضی شکل، بدون دندانه، فاقد تار با پهنک کامل بدون گوشوارک، با گلهای سفید و یا سفید مایل به صورتی و میوههای به رنگ بنفش مایل به سیاه و ارغوانی شبیه خوشه انگور میباشد. نامهای دیگر این گیاه سرخاب کولی، ماتیک و جوکی سرخاب میباشد.
اندام مورد استفاده گیاه سرخاب، ریشه خشک شده، میوه، دانه، ساقههای جوان و برگهای آن است.
ریشه خشک شده:
امروزه به عنوان تصفیه کننده لنف، مخصوصا درتب غدهای والتهاب لوزه، بهکار میرود و میتوان آن را برای درمان ماستیت (نوعی التهاب که در مادران شیرده دیده میشود و عبارت است از عفونت پستان که میتواند خود به خود یا در طول شیردهی اتفاق بیفتد) بهکار برد و داروهای روماتیسم اضافه کرد. کاربرد خارجی آن برای بیماریهای پوستی عفونی مانند جرب و کچلی قارچی پوست است و می توان آن را به مرهمهای تسکین دهنده درد زخم، همورویید و مفاصل ملتهب افزود .
میوه:
قدرت آن عموما کمتر از ریشه است. میوه تازه و خشک شده سمی است و جویدن آن توصیه نمیشود. در گذشته آن را برای بیماریهای پوستی و در مرهمهای مسکن روماتیسم به کار میبردند.
برگ:
از برگ گیاه سرخاب برای مشکلات پوستی و روماتیسم استفاده میشود. همچنین از برگ آن برای ایجاد استفراغ، ملین و نیز برای تقویت خون استفاده میشود.
خواص دارویی گیاه سرخاب به طور خلاصه عبارتند از:
گیاه سرخاب سمی است و در استفاده از آن باید دقت کرد. توجه داشته باشید ریشه این گیاه سمی است و برای مصرف ابتدا باید چند آب جوشانده، بیرون ریخته شود و سپس استفاده کنید. اگر چنانچه بر اثر بیاحتیاطی استفاده شد برای رفع مسمومیت شیر بنوشید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
انگور سیاه خواص بسیار زیادی برای سلامتی هر چه بیشتر بدن و کنترل و پیشگیری از بیماریها دارد. یکی از خواص انگور سیاه تقویت ذهن و حافظه است.
انگور
را میتوان مجموعهای بینظیر از خواص درمانی بسیار مفید و سودمند به
خصوص بر علیه سرطان دانست و باید گفت که انگور تنها میوهای است که ترکیبات
آن شباهت زیادی به شیر مادر دارد. کبد انسان قند گلوکز و سلولز موجود در
انگور را به راحتی هضم و جذب میکند این در حالیست که که قند صنعتی کبد را سنگین
میکند. در این میوه یک ماده رنگی به نام اونوسیانین وجود دارد. معروف
است که این ماده رنگی مقوی بدن و کبد است. انگور نیروی لازم خود را از
اشعه خورشید دریافت کرده و به اندازه کافی دارای اشعه رادیواکتیو و
فلزات نادر است. بنابراین میتوان آن را یک غذای کامل دانست. انگور
میتواند نیازها و کمبودهای پنهان بدن را جبران و بسیاری از بیماریها را
درمان و از بروز سرطانها جلوگیری کند. همچنین ترکیبات موجود در انگور و
انگور سیاه برای سلامت مغز و یا کنترل علائم اختلالاتی مانند بیماری
پارکینسون مفید است.
از مهمترین خواص سنبل الطیب (Valerian) رفع ناراحتیهای عصبی، درمان بیخوابی و اثر آرامبخشی است. در ادامه با گیاه و خواص سنبل الطیب آشنا شوید.
گیاه سنبل الطیب بومی اروپا و قسمتهایی از آسیا میباشد. در حال حاضر آن را در آمریکای شمالی نیز میکارند. اگر چه سنبل الطیب به صورت خودرو در جنگلها رشد میکند، اما این گیاه برای مصارف دارویی کشت و زراعت نیز میشود، البته گفته میشود خواص سنبل الطیب وحشی بیشتر است.
بیشترین قسمت مورد استفاده این گیاه برای مصارف درمانی، ریشه آن میباشد. این گیاه به "علف گربه" نیز معروف است، زیرا گربه عاشق بوی آن است.
ریشه سنبل الطیب دارای تانن، گلوکز، نشاسته، املاح منگنز، یک گلوکزید و آلکالوئید، آلفا متیل پیریل کتون (مخدر ضعیف است) و ماده انعقادی کومارین (کومارین: شل کننده خون و درمان غلظت خون و مبتلایان به آمبولی نقاط مختلف بدن) و همچنین اسیدهای مختلف است.
ریشه سنبل الطیب از نظر طب قدیم ایران دارای طبع گرم و خشک است.
خواص دارویی سنبل الطیب عبارتند از:
مصرف سنبل الطیب به افرادی که دارای فشار خون پایین هستند، توصیه نمیگردد .
سنبل الطیب نباید بیش از یک سال بماند در این صورت خاصیت دارویی خود را از دست میدهد و مصرف آن مفید و موثر نیست.
چون مصرف زیاد سنبل الطیب برای کلیه مضر است باید آن را با کتیرا خورد. همچنین در دوران بارداری و شیردهی بهتر است از مصرف آن پرهیز شود.
تعیین یک مقدار مشخص برای مصرف این گیاه، کار مشکلی است، اما در منابع مختلف علمی درباره گیاهان دارویی، چیزی حدود 1 تا 10 گرم است.
اگر از عصاره تغلیظ شده ریشه گیاه سنبل الطیب برای درمان بیماری بیخوابی استفاده میکنید، باید آن را حدود 30 تا 60 دقیقه قبل از خواب مصرف نمایید.
فرآورده های خشک شده ریشه این گیاه که به صورت 1/5 تا 2 گرمی هستند، نیز باید 30 تا 60 دقیقه قبل از خواب مصرف شوند.
مصرف تازه این گیاه بهتر و موثرتر از مصرف ریشه خشک آن است.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
خواص سدر (Cedar) در برگها، میوه و ریشه آن نهفته است. خواص سدر متعدد بوده و میوه آن "کُنار" دارای ارزش غذایی و دارویی فراوان است.
سدر (نام عربی) یا کُنار (نام فارسی) درختی از تیره عنابیان است. به برگ این درخت "سدر" و به میوه آن "کُنار" میگویند و هر دو دارای خاصیت دارویی هستند. این درخت دارای 40 گونه است. درخت سدر ارتفاعش به 10 متر میرسد. دارای تاج پهن، خاردار، ساقهای سفید رنگ، تقریبا ناصاف و کج است.
برای استفاده از خواص سدر ابتدا برگهای آن را میسایند و پس از نرم شدن آن را به عنوان سدر به بازار عرضه میکنند. بهترین زمان برداشت برگ سدر اواخر فصل تابستان است.
میوه درخت سدر "کُنار" خوراکی است. کنار میوه مغذی و سرشار از ویتامین C و مقادیر نسبتا خوبی از ویتامین B ،E و محتو ی کلسیم، فسفر و آهن است. ارزش غذاییمیوه کنار از لحاظ پروتئین، مواد معدنی، کلسیم، فسفر، کاروتن و ویتامین از سیب غنیتر و میزان کالری و ویتامین C آن نسبت به پرتقال بیشتر است. میوه آن به راحتی هضم و اثر ملینآور دارد و گوشت میوه آن شیرین و خوشمزه است. کنار در ماههای دی و بهمن به بازار میآید و تا اواخر فروردین عرضه میشود. کنار با قیمتی ارزانتر نسبت به سایر میوهها در دسترس است.
میوه درخت سدر "کُنار" دارای طبیعت سرد و خشک است.
خواص دارویی سدر و میوه آن به طور خلاصه عبارتند از:
میوه سدر نفاخ است و ممکن است برای حافظه هم ضرر داشته باشد بنابراین افرادی که سابقه تشنج یا فلج دارند، قبل از استفاده از میوه سدر باید با پزشک مشورت کنند. لازم است بدانید مصلح سدر سکنجبین است و اگر سدر همراه با سکنجبین خورده شود، ضررهای آن کمتر میشود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره