متن دعای توسل به همراه نسخه اندروید، فایل صوتی با نوای گرم مداحان اهل بیت، فایل pdf و فایل پاورپوینت. دعای توسل را در شب چهارشنبه می خوانند.
دعای توسل نام چند دعاست اما یک دعا با همین نام، شهرت بیشتری دارد که منبع آن، کتاب بحارالانوار است.
علامه مجلسی میگوید: دعای توسل را در یکی
از نسخههای قدیمی که تألیف یکی از اصحابمان میباشد یافتم و در آن کتاب این گونه آمده
بود: «این دعا را محمد بن بابویه از ائمه (ع) روایت کرده و من آن را برای هر چیز خواندم،
فوراً اجابت شد». |
اَللَّهُمَّ إِنّى أَسْئَلُکَ وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ یا اَبَاالْقاسِمِ یَا رَسُولَ اللّهِ یَا اِمامَ الرَّحْمَةِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ إِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ.
یَا اَبَا الْحَسَنِ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ یا عَلِىَّ بْنَ أَبیطالِبٍ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللَهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ.
یا فاطِمَةَ الزَّهْراَّءُ یا بِنْتَ مُحَمَّدٍ یا قُرَّةَ عَیْنِ الرَّسُولِ یا سَیِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکِ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکِ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهَةً عِنْدَ اللَهِ اِشْفَعى لَنا عِنْدَ اللَهِ
یا اَبا مُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الْمُجْتَبى یَا بْنَ رَسُولِ اللَهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللَهِ إِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ .
یا أَبا عَبْدِاللَه یا حُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍ أَیُّهَا الْشَّهیدُ یَا بْنَ رَسُولِ اللَه یا حُجَّةَ اللَه عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
یا اَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ یا زَیْنَ الْعابِدینَ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الْباقِرُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
یا أَبا عَبْدِ اللّهِ یا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ أَیُّهَا الصّادِقُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ،
یا أَبَا الْحَسَنِ یا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ أَیُّهَا الْکاظِمُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ،
یا أَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُوسى أَیُّهَا الرِّضا یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا التَّقِىُّ الْجَوادُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
یا أَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ أَیُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
یا أَبا مُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بْنَ عَلِی أَیُّهَا الزَّکِىُّ الْعَسْکَرِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
یا وَصِىَّ الْحَسَنِ وَالْخَلَفَ الْحُجَّةَ اَیُّهَا الْقاَّئِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
پس از خواندن دعای توسل، حاجات خود را بخواهد که به خواست خدا برآورده می شود.
و در روایت دیگری وارد شده است که بعد از خواندن دعای توسل چنین گوید:
یا سادَتى وَمَوالِىَّ اِنّى تَوَجَّهْتُ بِکُمْ أَئِمَّتى وَعُدَّتى لِیَوْمِ فَقْرى وَحاجَتى اِلَى اللّهِ وَتَوَسَّلْتُ بِکُمْ اِلَى اللّهِ وَاسْتَشْفَعْتُ بِکُمْ إِلَى اللّهِ فَاشْفَعُوا لى عِنْدَ اللّهِ وَاسْتَنْقِذُونى مِنْ ذُنُوبى عِنْدَ اللّهِ فَاِنَّکُمْ وَسیلَتى اِلَى اللّهِ وَبِحُبِّکُمْ وَبِقُرْبِکُمْ أَرْجُو نَجاةً مِنَ اللّهِ فَکُونُوا عِنْدَ اللّهِ رَجاَّئى یا سادَتى یا أَوْلِیاَّءَ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ وَلَعَنَ اللّهُ أَعْداَّءَ اللّهِ ظالِمیهِمْ مِنَ الاْوَّلینَ وَالاْخِرینَ امینَ رَبَّ الْعالَمینَ
مؤلف گوید: شیخ کفعمى در کتاب بَلَدُ الأَمین دعاى مفصلى موسوم به دعاى فَرَج نقل کرده که این دعاى توسل در ضمن آن آمده است و به گمان من، «دوازده امام» خواجه نصیر الدین طوسى همین دعاى توسل است که آن را با صلوات بر حجّت هاى پاک الهى ترکیب کرده اند و مجموعه آن در یک خطبه بلیغ و رسا جا گرفته است و کفعمى آن را در بخش هاى آخر کتاب «مِصْباح» ذکر کرده است.
زمان مشخصی برای قرائت دعای توسل گفته نشده است؛ ولی در ایران رسم بر این است که شیعیان دعای توسل را شبهای چهارشنبه بعد از نماز مغرب و عشا در مکانهای مذهبی و به صورت جمعی میخوانند.
متن دعای جوشن به این شرح است:
بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحیم
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگى است
(1) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا کَریمُ یا مُقیمُ یا عَظیمُ یا قَدیمُ یا عَلیمُ یا حَلیمُ یا حَکیمُ سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ
(1) خدایا از تو خواستارم به نامت، اى خدا، اى بخشنده، اى مهربان، اى گرامى، اى پایدار، اى بزرگ، اى دیرینه اى دانا، اى شکیبا، اى فرزانه، منزّهى تو اى که معبودى جز تو نیست، فریاد رس فریاد رس، ما را از آتش برهان اى پروردگار من.
(2) یا سَیدَ السّاداتِ، یا مُجیبَ الدَّعَواتِ یا رافِعَ الدَّرَجاتِ یا وَلِىَّ الْحَسَناتِ یا غافِرَ الْخَطیئاَّتِ یا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ یا قابِلَ التَّوْباتِ یا سامِعَ الاْصْواتِ یا عالِمَ الْخَفِیاتِ یا دافِعَ الْبَلِیاتِ
(2) اى سرور سروران، اى برآورنده دعاها، اى بلندی بخش جایگاه ها، ای سرچشمه نیکی ها، اى درگذرنده از خطاها، اى عطابخش خواسته ها، اى پذیرنده توبه ها، اى شنونده نداها، اى داناى رازها، اى دور کننده بلاها
(3) یا خَیرَالْغافِرینَ یا خَیرَ الْفاتِحینَ یا خَیرَ النّاصِرینَ یا خَیرَ الْحاکِمینَ یا خَیرَ الرّازِقینَ یا خَیرَ الْوارِثینَ یا خَیرَ الْحامِدینَ یا خَیرَ الذّاکِرینَ یا خَیرَ الْمُنْزِلینَ یا خَیرَ الْمُحْسِنینَ
(3) اى بهترین آمرزگاران، اى بهترین گشایش گران اى بهترین یاوران، اى بهترین داوران، اى بهترین روزى دهان، اى بهترین وارثان، اى بهترین ستایش گران اى بهترین یادآوران، اى بهترین عطابخشان، اى بهترین نیکوکاران،
(4) یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْکَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَ الْجَلالُ یَا مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ یَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ یَا مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْکِتَابِ
(4) اى آن که شکوه و زیبایى تنها از آن اوست اى آن که توانایى و برازندگى تنها از آن اوست، اى آن که فرمانروایى و شوکت تنها از آن اوست، اى آنکه اوست بزرگ و برتر، ای پدیدآورنده ابرهاى پرباران، اى آن که نیرومند، و پرتوان است، اى آن که حسابرسى چالاک است، اى آن که کیفرش سخت و شدید است، اى آن که پاداش نیک تنها نزد اوست، اى آن که دفرت هستى پیش روى اوست
(5) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا بُرْهَانُ یَا سُلْطَانُ یَا رِضْوَانُ یَا غُفْرَانُ یَا سُبْحَانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ
(5) خدایا! از تو خواستارم به نامت اى پرمهر، اى بخشایشگر، اى جزادهنده، اى روشنى خرد، اى فرمانروا، ای خشنودى، اى آمرزش، اى پاک، اى پشتوانه، اى صاحب نعمت و بیان
(6) یَا مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعَظَمَتِهِ یَا مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِقُدْرَتِهِ یَا مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعِزَّتِهِ یَا مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِهَیْبَتِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ یَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ یَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ یَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ یَا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ
(6) اى آن که همه در برابر عظمتش فروتن، اى آن که همه در برابر قدرتش تسلیم، اى آن که همه در برابر عزّتش خوار، اى آن که همه در برابر هیبتش هراسان، اى آن که همه از ترسش فرمانبردار، اى آن که کوه ها از بیمش شکافته، اى آن که آسمان ها به امرش بر پا، اى آن که زمین ها به اجازه اش بر جا، اى آن که رعد به ستایشش تسبیح گو است، اى آن که بر اهل مملکتش ستم نمی کند
(7) یَا غَافِرَ الْخَطَایَا یَا کَاشِفَ الْبَلایَا یَا مُنْتَهَى الرَّجَایَا یَا مُجْزِلَ الْعَطَایَا یَا وَاهِبَ الْهَدَایَا یَا رَازِقَ الْبَرَایَا یَا قَاضِیَ الْمَنَایَا یَا سَامِعَ الشَّکَایَا یَا بَاعِثَ الْبَرَایَا یَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى
(7) اى درگذرنده از خطاها، اى برطرف کننده بلاها، اى اوج امیدواری ها، اى بسیاردهنده عطاها، اى بخشنده هدایا، اى روزى رسان آفریده ها، اى برآورنده آرزوها، اى شنواى گلایه ها، اى برانگیزنده بندگان، اى بندگشاى دربندان
(8) یَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ یَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ یَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ یَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ یَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ یَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ
(8) اى صاحب سپاس و ستایش، اى صاحب فخر و زیبایى، اى صاحب بزرگوارى و والایى، اى صاحب پیمان و وفا، اى صاحب گذشت و رضا، اى صاحب بخشش و عطاء، اى صاحب دادرسى و داورى، اى صاحب عزّت و بقا، اى صاحب کرم و بخشش، اى صاحب عطاها و نعمتها
(9) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَانِعُ یَا دَافِعُ یَا رَافِعُ یَا صَانِعُ یَا نَافِعُ یَا سَامِعُ یَا جَامِعُ یَا شَافِعُ یَا وَاسِعُ یَا مُوسِعُ
(9) خدایا از تو خواستارم به نامت اى بازدارنده، اى دور کننده، اى بردارنده، اى سازنده، اى سودبخش، اى شنوا، اى گرد آوردنده، اى یاریگر، اى مهرگستر، ای وسعت بخش
(10) یَا صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ یَا رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ یَا مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ یَا کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ یَا فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ یَا رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ یَا نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ یَا سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ
(10) اى سازنده هر ساخته، اى آفریننده هر آفریده، اى روزی بخش هر روزی خوار، اى داراى هر دارایى، اى غم گسار هر غم زده، اى فرج بخش هر اندوهگین، اى مهرورز بر هر مهرجو اى یاور هر بى یاور، اى پرده پوش هر کاستى، اى پناه هر رانده.
(11) یَا عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی یَا رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی یَا مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی یَا صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی یَا وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی یَا دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی یَا غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی یَا مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی یَا مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی
(11) اى توشه ام در سختى، اى امیدم در ناگوارى، اى همدم در وحشت، اى همرهم در غربت اى سرپرستم در نعمت، اى فریادرسم در گرفتارى، اى رهنمایم در سرگردانى، اى توانگرى ام در تنگدستی اى پناهم در دماندگى، اى مددرسانم در پریشانى
(12) یَا عَلامَ الْغُیُوبِ یَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ یَا طَبِیبَ الْقُلُوبِ یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ یَا أَنِیسَ الْقُلُوبِ یَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ یَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ
(12) اى داناى نهان ها، اى آمرزنده گناهان، اى پرده پوش عیب ها، اى غم گسار غم ها، اى دگرگون ساز دلها، اى پزشک قلبها، اى روشنى بخش دلها، اى همدم جان ها، اى گره گشاى اندوه ها، اى گشایش گر دلتنگی ها
(13) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ یَا دَلِیلُ یَا قَبِیلُ یَا مُدِیلُ یَا مُنِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُحِیلُ
(13) خدایا! از تو درخواست مى کنم به نامت اى والا، اى زیبا، اى کارگشا، اى سرپرست، اى راهنما، ای پذیرا، اى گرداننده، اى عطابخش، اى درگذرنده، اى حال گردان
(14) یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا مَلْجَأَ الْعَاصِینَ یَا غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ
(14) اى رهنماى رهجویان، اى مددرس مددجویان، اى فریادرس فریادکنان، اى پناه پناهندگان، اى ایمنى بخش هراسندگان، اى یاور مؤمنان، اى مهرورز بر خاک نشستگان، اى پناه عصیان گران، اى آمرزنده گنهگاران، اى اجابت کننده دعای بیچارگان.
(15) یَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ یَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ یَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ وَ الْبَیَانِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ یَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ یَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ
(15) اى صاحب جود و نیکى، اى صاحب بخش و عطا، اى صاحب امن و امان، اى صاحب قدس و پاکى، اى صاحب حکمت و بیان، اى صاحب رحمت و رضوان اى صاحب حجّت و برهان، اى صاحب عظمت و سلطان، اى صاحب مهر و اى پشتیبان، اى صاحب گذشت و غفران
(16) یَا مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ یَبْقَى وَ یَفْنَى کُلُّ شَیْ ءٍ
(16) اى آن که پروردگار همه اوست، اى آن که معبود همه، اوست، اى آن که آفریننده همه، اوست اى آن که سازنده همه، اوست، اى آن که پیش از همه بود، اى آن که بعد از همه هست، اى آن که از هر چیز برتر است، اى آن که به همه چیز داناست، اى آن که بر هر چیز توانا است، اى آن که او همیشگى است و همه چیز رفتنى است.
(17) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا مُکَوِّنُ یَا مُلَقِّنُ یَا مُبَیِّنُ یَا مُهَوِّنُ یَا مُمَکِّنُ یَا مُزَیِّنُ یَا مُعْلِنُ یَا مُقَسِّمُ
(17) خدایا! از تو مى خواهم به نامت اى ایمنى بخش، اى چیره بر همه، اى هستى آفرین، اى دلبر، ای خردربا، اى سادگى بخش، اى توان ده، اى زینت بخش، اى نمایانگر، اى پخش کن.
(18) یَا مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی سُلْطَانِهِ قَدِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی جَلالِهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ قَدِیمٌ
(18) اى آن که در فرمانروایی اش پابرجاست اى آن که در پادشاهى اش دیرینه است، اى آن که در شکوهش بزرگ است، اى آن که بر بندگانش مهربان است، ای اى آن که به هرچیز داناست، اى آن که بر نافرمانان بردبار است، اى آن که بر امیدواران اکرام ورزد، اى آن که در آفرینش حکمت نماید، اى آن که در حکمتش مهر ورزد، اى آن که در مهرش دیرینه است.
(19) یَا مَنْ لا یُرْجَى إِلا فَضْلُهُ یَا مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ یَا مَنْ لا یُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ یَا مَنْ لا یُخَافُ إِلّا عَدْلُهُ یَا مَنْ لا یَدُومُ إِلّا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ یَا مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ رَحْمَتُهُ یَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ یَا مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ
(19) اى آن که جز به فضلش امید نیست، اى آن که جز عفوش خواهش نشود، اى آن که جز به نیکى اش چشم ندوزند، اى آن که جز از دادش نهراسند، اى آن که پایدار نماند جز فرمانروایی اش، اى آن که جز سلطنتش سلطنتى نیست، اى آن که رحمتش همه را فرا گرفته، اى آن که رحمتش بر خشمش پیشى گرفته، اى آن که دانشش همه را فرو گرفته، اى آن که هیچکس همانندش نیست.
(20) یَا فَارِجَ الْهَمِّ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ یَا قَابِلَ التَّوْبِ یَاخَالِقَ الْخَلْقِ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ یَا مُوفِیَ الْعَهْدِ یَا عَالِمَ السِّرِّ یَا فَالِقَ الْحَبِّ یَا رَازِقَ الْأَنَامِ
(20) اى گشاینده اندوه، اى برطرف کننده غم، اى آمرزنده گناه، اى پذیرنده توبه، اى آفریننده آفریدگان، اى راست وعده، اى وفادار به پیمان، اى داناى راز نهان، اى شکافنده دانه، اى روزی دهنده بندگان.
(21) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَلِیُّ یَا وَفِیُّ یَا غَنِیُّ یَا مَلِیُّ یَا حَفِیُّ یَا رَضِیُّ یَا زَکِیُّ یَا بَدِیُّ یَا قَوِیُّ یَا وَلِیُّ
(21) خدایا! از تو خواستارم به نامت اى والا، اى وفادار، اى توانگر، اى امان ده، اى پرمهر، ای خشنود، اى پاک، اى نمایان، اى پرتوان، اى فیض بخش.
(22) یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ یَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى یَا مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى
(22) اى آن که زیبایى را پدیدار نمودى، اى آن که زشتى را پوشاندی اى آن که بر گناه سرزنش نکردى، اى آن که پرده درى ننمودى، اى که گذشتت بزرگ، اى که نیکو درگذرى، ای آمرزگانیت فراگیر، اى دستت به مهر گشوده، اى شنواى هر نجوى، اى سرانجام هر گلایه
(23) یَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ یَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ الْبَالِغَةِ یَا ذَا الْقُدْرَةِ الْکَامِلَةِ یَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ یَا ذَا الْکَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ یَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَةِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِیعَةِ
(23) اى داراى نعمت فراوان، اى داراى رحمت فراگیر، اى داراى بخشش آغازین، اى داراى حکمت رسا، اى داراى نیروى برازنده، اى داراى برهان قطعى، اى داراى کرامت هویدا، اى داراى عزّت پایدار، اى داراى توان استوار، اى داراى عظمت بلندپایه.
(24) یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ یَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا مُنْزِلَ الْآیَاتِ یَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ یَا مَاحِیَ السَّیِّئَاتِ یَا شَدِیدَ النَّقِمَاتِ
(24) اى پدیدآورنده آسمان ها اى برنهنده تاریکی ها، اى رحم کننده اشک هاى ریزان، اى درگذرنده از لغزش ها، اى پوشنده زشتی ها، ای زندگى بخش مردگان، اى فرودآور آیات، اى دوچندان کن خوبی ها، اى ناپدید کننده بدی ها، اى سخت شکنجه.
(25) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُصَوِّرُ یَا مُقَدِّرُ یَا مُدَبِّرُ یَا مُطَهِّرُ یَا مُنَوِّرُ یَا مُیَسِّرُ یَا مُبَشِّرُ یَا مُنْذِرُ یَا مُقَدِّمُ یَا مُؤَخِّرُ
(25) خدایا! از تو درخواست می کنم به نامت اى صورتگر، اى سنجیده کار، اى گرداننده، ای پاک کننده، اى روشنى بخش، اى ساده ساز، اى مژده ده، اى بیم ده، اى پیش آور، اى پس آور.
(26) یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ یَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ یَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ یَا رَبَّ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ یَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِی الْأَنَامِ
(26) اى پروردگار خانه محترم، اى پرودگار ماه محترم، اى پرودگار شهر محترم، اى پروردگار رکن و مقام، اى پروردگار مشعر الحرام، اى پروردگار مسجد الحرام، اى پروردگار حلال و حرام، اى پروردگار روشنى و تاریکى، اى پروردگار تحیت و سلام، اى پرورنده نیرو در مردمان.
(27) یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ یَا أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ یَا أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ یَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِینَ یَا أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ یَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا أَشْفَعَ الشَّافِعِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ
(27) اى داورترین داوران، اى دادگرترین دادگران، اى راستگوترین راستگویان، اى پاکترین پاکان، اى بهترین آفرینندگان، اى چابک ترین حسابگران، اى شنواترین شنوندگان، اى بیناترین بینندگان، اى یاورترین یاوران، اى گرامی ترین گرامیان.
(28) یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ یَا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ یَا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یَا مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ
(28) اى تکیه گاه آن که تکیه گاه ندارد، اى پشتیبان آن که پشتیبانى ندارد، اى اندوخته آن که اندوخته اى ندارد اى پناه آن که پناهى ندارد، اى فریادرس آن که فریادرسى ندارد، اى افتخار آن که افتخارى ندارد، اى عزّت آن که عزّتى ندارد اى مدد رسان آن که مددى ندارد، اى همدم آن که همدمى ندارد، اى ایمنی بخش آن که ایمنى ندارد
(29) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَاصِمُ یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا رَاحِمُ یَا سَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا عَالِمُ یَا قَاسِمُ یَا قَابِضُ یَا بَاسِطُ
(29) خدایا! از تو میخواهم به نامت اى نگهدار، اى پایدار، اى پاینده، اى مهرورز، اى سلامتی بخش، اى داور، اى دانا، اى بخش کن، ای بازگیر، اى فراخی بخش.
(30) یَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ یَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ یَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ یَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ یَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ یَا مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ یَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ یَا صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ یَا مُعِینَ مَنِ اسْتَعَانَهُ یَا مُغِیثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ
(30) اى نگهدار آن که از او نگهدارى جوید، اى مهربان بر آن که از او مهر جوید، اى آمرزنده آن که از او آمرزش خواهد اى یاور آن که از او یارى طلبد، اى حافظ آن که از او حفاظت خواهد، اى اکرام کننده آن که از او اکرام خواهد، اى راهنماى آن که از او راهنمایى جوید، اى دادرس آن که از او دادرسى خواهد، اى مددیار آن که از او مدد جوید، اى فریادرس آن که از او فریادرسى خواهد
(31) یَا عَزِیزاً لا یُضَامُ یَا لَطِیفاً لا یُرَامُ یَا قَیُّوماً لا یَنَامُ یَا دَائِماً لا یَفُوتُ یَا حَیّا لا یَمُوتُ یَا مَلِکا لا یَزُولُ یَا بَاقِیا لا یَفْنَى یَا عَالِماً لا یَجْهَلُ یَا صَمَداً لا یُطْعَمُ یَا قَوِیّاً لا یَضْعُفُ
(31) اى عزیزى که خوار نگردد، اى لطیفى که دست اندازى نشود، اى پایدارى که خوا او را درنیابد، اى پاینده اى که فنا نپذیرد، اى زنده اى که نمی میرد، اى پادشاهى که از بین نمی رود، اى همیشگى که فانى نمی شود، اى دانایى که نادانى ندارد، اى بی نیازى که خوراک نخواهد، اى توانایى که ناتوان نمیگردد
(32) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَحَدُ یَا وَاحِدُ یَا شَاهِدُ یَا مَاجِدُ یَا حَامِدُ یَا رَاشِدُ یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا ضَارُّ یَا نَافِعُ
(32) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت اى یکتا، اى یگانه، اى گواه، اى بزرگوار، اى ستایش پذیر، اى راهنما اى برانگیزنده، اى میراث برنده، اى زیان رسان، اى سودبخش
(33) یَا أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ یَا أَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَرِیمٍ یَا أَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ یَا أَعْلَمَ مِنْ کُلِّ عَلِیمٍ یَا أَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکِیمٍ یَا أَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدِیمٍ یَا أَکْبَرَ مِنْ کُلِّ کَبِیرٍ یَا أَلْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطِیفٍ یَا أَجَلَّ مِنْ کُلِّ جَلِیلٍ یَا أَعَزَّ مِنْ کُلِّ عَزِیزٍ
(33) اى بزرگ تر از هر بزرگ، اى کریم تر از هر کریم، اى مهربان تر از هر مهربان، اى داناتر از هر دانا، اى فرزانه تر از هر فرزانه، اى دیرینه از هر دیرینه، اى بزرگ تر از هر بزرگ، اى لطیف تر از هر لطیف، اى باشکوه تر از هر باشکوه، اى عزیزتر از هر عزیز.
(34) یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا کَثِیرَ الْخَیْرِ یَا قَدِیمَ الْفَضْلِ یَا دَائِمَ اللُّطْفِ یَا لَطِیفَ الصُّنْعِ یَا مُنَفِّسَ الْکَرْبِ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا مَالِکَ الْمُلْکِ یَا قَاضِیَ الْحَقِّ
(34) اى گذشت کریمانه، اى نعمتت بزرگ، اى خیرت بسیار، اى فضلت دیرینه، اى لطفت همیشگى، اى ضنعت چشم نواز، اى گره گشاى گرفتارى، اى بردارنده زیان، اى پادشاه هستى، اى داور بر حق،
(35) یَا مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ قَرِیبٌ یَا مَنْ هُوَ فِی قُرْبِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ شَرِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی شَرَفِهِ عَزِیزٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عِزِّهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ یَا مَنْ هُوَ فِی مَجْدِهِ حَمِیدٌ
(35) اى آن که در پیمانش وفادار است، اى آن که در وفاداری اش پایدار است، اى آن که در پایداریاش والاست، اى آن که در والایی اش نزدیک است، اى آن که در نزدیکی اش با نرمى است، اى آن که در نرمیاش شریف است، اى آن که در شرفش با عزّت است، اى آن که در عزّتش بزرگ است، اى آن که در بزرگی اش شکوه مند است، اى آن که در شکوهش ستوده است.
(36) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا کَافِی یَا شَافِی یَا وَافِی یَا مُعَافِی یَا هَادِی یَا دَاعِی یَا قَاضِی یَا رَاضِی یَا عَالِی یَا بَاقِی
(36) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت اى بسنده، اى درمان بخش، اى وفادار، اى تندرستی ده اى راهنما، اى به نیکى خوان، اى داور، اى خشنود، اى بلندمرتبه، اى ماندگار.
(37) یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاضِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاشِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ کَائِنٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مُنِیبٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ قَائِمٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ صَائِرٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ هَالِکٌ إِلا وَجْهَهُ
(37) اى آن که هرچیز برایش فروتن است، اى آن که هر چیز از او هراسان است، اى آن که هستى هرچیز از او است، اى آن که هرچیز به او پدیدار است، اى آن که هرچیز به سوى او بازگشت کند، اى آن که هرچیز از او ترسان است، اى آن که هرچیز به او بر پاست، اى آن که هر چیز به سوى او دگرگون می شود، اى آن که هر چیز به ستایش او تسبیح گو است، اى آن که هرچیز جز جلوه اش نابود است
(38) یَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَقْصَدَ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَنْجَى مِنْهُ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْغَبُ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِهِ یَا مَنْ لا یُسْتَعَانُ إِلّا بِهِ یَا مَنْ لا یُتَوَکَّلُ إِلّا عَلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْجَى إِلّا هُوَ یَا مَنْ لا یُعْبَدُ إِلّا هُوَ
(38) اى آن که گریزگاهى نیست جز به بارگاهش، اى آن که پناهى جز به درگاهش نیست، اى آن که مقصدى جز به سوى او نیست، اى آن که از خشمش رهاى نیست جز به مهرش، اى آن که جز به سوى او میلى نیست، اى آن که جنبش و نیرویى نیست جز به او، اى آن که جز از او مدد نجویند، اى آن که جز بر او توکلّ نشود، اى آن که جز به او امیدى نیست، اى آن که جز او پرستیده نشود.
(39) یَا خَیْرَ الْمَرْهُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَرْغُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَطْلُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ یَا خَیْرَ الْمَقْصُودِینَ یَا خَیْرَ الْمَذْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَشْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَحْبُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَدْعُوِّینَ یَا خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسِینَ
(39) اى بهترین هراس ان گیزان، اى بهترین شوق آفرینان، اى بهترین جویاشدگان، اى بهترین پاسخ دهان، اى بهترین قصد شدگان اى بهترین یادشدگان، اى بهترین ستودگان، اى بهترین دلبران، اى بهترین خواندگان، اى بهترین همدمان.
(40) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا غَافِرُ یَا سَاتِرُ یَا قَادِرُ یَا قَاهِرُ یَا فَاطِرُ یَا کَاسِرُ یَا جَابِرُ یَا ذَاکِرُ یَا نَاظِرُ یَا نَاصِرُ
(40) خدایا! از تو خواستارم به نامت اى آمرزگار، اى پرده پوش، اى توانا، اى چیره، اى آفریننده اى شکننده، اى شکسته بند، اى یادآور، اى بینا، اى یاور.
(41) یَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى یَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى یَا مَنْ یَکْشِفُ الْبَلْوَى یَا مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوَى یَا مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقَى یَا مَنْ یُنْجِی الْهَلْکَى یَا مَنْ یَشْفِی الْمَرْضَى یَا مَنْ أَضْحَکَ وَ أَبْکَى یَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْیَا یَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَى
(41) اى آن که آفرید پس متناسب نمود، اى آن که اندازه نهاد پس رهنمون شد اى آن که بلا را برگیرد، اى آن که زمزمه نهان را بشنود، اى آن که غرق شدگان را برهاند، اى آن که از نابودى رهایى بخشد، اى آن که بیماران را شفا دهد.اى آن که خنداند و گریاند، اى آن که میراند و زنده کند، اى آن که دوگونه مرد و زن آفرید.
(42) یَا مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ یَا مَنْ فِی الْآفَاقِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی الْآیَاتِ بُرْهَانُهُ یَا مَنْ فِی الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقِیَامَةِ مُلْکُهُ یَا مَنْ فِی الْحِسَابِ هَیْبَتُهُ یَا مَنْ فِی الْمِیزَانِ قَضَاؤُهُ یَا مَنْ فِی الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ یَا مَنْ فِی النَّارِ عِقَابُهُ
(42) اى آن که در خشکى و دریا راه اوست، اى آن که در کرانه هاى هستى نشانه هاى اوست، اى آن که در نشانه هایش برهان روشن اوست، اى آن که در مرگ آفریدگان قدرت نمایى اوست، اى آن که در قبرها پندآموزى اوست، اى آن که در رستاخیز فرمانروایى بی حدّ اوست، اى آن که در حسابرسی اعمال شکوه اوست، اى آن که در سنجش کردارها داورى اوست، اى آن که در بهشت پاداش اوست، اى آن که در دوزخ کیفر اوست
(43) یَا مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنِیبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ یَا مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ الْمُرِیدُونَ یَا مَنْ بِهِ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ یَا مَنْ فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ یَا مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ
(43) اى آن که هراسندگان به درگاه او گریزند، اى آن که گنهکاران به سوى او پناه برند، اى آن که پشیمانان آهنگ او کنند، اى آن که پارسایان به او میل نمایند، اى آن که سرگشتگان به او پناه برند، اى آن که ارادتمندان به او انس گیرند، اى آن که شیفتگان به او افتخار کنند، اى آن که خطاکاران در عفوش طمع ورزند، اى آن که یقین یافتگان به سوى او آرام گیرند، اى آن که توکّل کنندگان بر او توکّل کنند.
(44) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَبِیبُ یَا طَبِیبُ یَا قَرِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ یَا مَهِیبُ [مُهِیبُ ] یَا مُثِیبُ یَا مُجِیبُ یَا خَبِیرُ یَا بَصِیرُ
(44) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت اى دوست داشتنى، ای شفابخش، اى نزدیک، اى دیده بان، اى حسابرس، اى هراس انگیز، اى پاداش ده، اى اجابت کننده، اى آگاه اى بینا.
(45) یَا أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ یَا أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ یَا أَبْصَرَ مِنْ کُلِّ بَصِیرٍ یَا أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ یَا أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ یَا أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ یَا أَقْوَى مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ یَا أَغْنَى مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ یَا أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ یَا أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ
(45) اى نزدیک تر از هر نزدیک، اى محبوب تر از هر محبوب، اى بیناتر از هر بینا، اى آگاه تر از هر آگاه، اى شریف تر از هر شریف، اى برتر از هر بلند، اى تواناتر از هر توانا، اى توانگرتر از هر توانگر، اى بخشنده تر از هر بخشنده، اى مهربان تر از هر مهربان
(46) یَا غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ یَا صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ یَا مَالِکاً غَیْرَ مَمْلُوکٍ یَا قَاهِراً غَیْرَ مَقْهُورٍ یَا رَافِعاً غَیْرَ مَرْفُوعٍ یَا حَافِظاً غَیْرَ مَحْفُوظٍ یَا نَاصِراً غَیْرَ مَنْصُورٍ یَا شَاهِداً غَیْرَ غَائِبٍ یَا قَرِیباً غَیْرَ بَعِیدٍ
(46) اى چیره شکست ناپذیر، اى سازنده ناساخته، اى آفریننه نا آفریده، اى مالک ما مملوک، اى چیره چیره گی ناپذیر، اى بلندی بخش بلندی ناپذیر، اى نگهدار بی نگهدار، اى یارى کننده یارى نشده، اى گواه همیشه حاضر، اى نزدیک دوری ناپذیر
(47) یَا نُورَ النُّورِ یَا مُنَوِّرَ النُّورِ یَا خَالِقَ النُّورِ یَا مُدَبِّرَ النُّورِ یَا مُقَدِّرَ النُّورِ یَا نُورَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ
(47) اى روشنى نور، اى روشنی بخش نور اى آفریننده نور، اى گرداننده نور، اى به اندازه ساز نور، اى روشنى هر نور، اى روشنایى پیش از هر نور، ای روشنایى پس از هر نور، اى روشنایى بر فراز هر نور، اى نورى که همانندش نورى نیست
(48) یَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ یَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ یَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ یَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ یَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ یَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ یَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ یَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ یَا مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ
(48) اى آن که عطایش چشمگیر است، اى آن که کارش چشم نواز است، اى آن که نوازشش پایدار است، اى آن که نیکی اش دیرینه است، اى آن که سخنش حق است اى آن که وعده اش راست است، اى آن که گذشتش فراتر از شایستگى است، اى آن که کیفرش داد است، اى آن که یادش شیرین است، اى آن که عطایش همگانى است.
(49) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَهِّلُ یَا مُفَصِّلُ یَا مُبَدِّلُ یَا مُذَلِّلُ یَا مُنَزِّلُ یَا مُنَوِّلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُجْزِلُ یَا مُمْهِلُ یَا مُجْمِلُ
(49) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت اى آسان ساز، اى جداییبخش، اى دگرگون ساز، ای هموار کن، اى فرودآور، اى عطابخش، اى فزون ده، اى بسیاربخش، اى امان ده، اى زیباییآفرین
(50) یَا مَنْ یَرَى وَ لا یُرَى یَا مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ یَا مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَى یَا مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَى یَا مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ یَا مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ یَا مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ یَا مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَى عَلَیْهِ یَا مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ
(50) اى آن که بینده و دیده نشود، اى آن که بیافریده و آفریده نشود، اى آن که راهنمایى کند و راهنمایى نشود، اى آن که زنده کند و زنده اش نکنند، ای آن که پرسد و پرسیده نشود، اى آن که خوراند و خوراک نخواهد، اى آن که پناهد دهد و پناه نجوید، اى آن که داوری کند و بر او داورى نشود، اى آن که فرمان دهد و فرمانش ندهند، اى آن که نزاده، و زاده نشده، و براى او همتایى نبوده است.
(51) یَا نِعْمَ الْحَسِیبُ یَا نِعْمَ الطَّبِیبُ یَا نِعْمَ الرَّقِیبُ یَا نِعْمَ الْقَرِیبُ یَا نِعْمَ الْمُجِیبُ یَا نِعْمَ الْحَبِیبُ یَا نِعْمَ الْکَفِیلُ یَا نِعْمَ الْوَکِیلُ یَا نِعْمَ الْمَوْلَى یَا نِعْمَ النَّصِیرُ
(51) اى که چه خوش حسابگرى، اى که چه خوش طبیبى، اى که چه خوش همراهى، اى که چه خوش نزدیکى، اى که چه خوش پاسخ دهى، اى که چه خوش دلبرى، اى که چه خوش سرپناهى، اى که چه خوش کارگشایى، اى که چه خوش مولایى، اى که چه خوش یاورى
(52) یَا سُرُورَ الْعَارِفِینَ یَا مُنَى الْمُحِبِّینَ یَا أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ یَا حَبِیبَ التَّوَّابِینَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ یَا قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ یَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ
(52) اى شادی عارفان، اى آرزوى شیفتگان، اى همدم مریدان، اى محبوب توبه کاران، اى روزی دهنده بی چیزان، ای امید گنهکاران، اى نور چشم عبادت کنندگان، اى گشاینده اندوه دلگیران، اى غم گسار غم زدگان، اى معبود گذشتگان و آیندگان.
(53) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا رَبَّنَا یَا إِلَهَنَا یَا سَیِّدَنَا یَا مَوْلانَا یَا نَاصِرَنَا یَا حَافِظَنَا یَا دَلِیلَنَا یَا مُعِینَنَا یَا حَبِیبَنَا یَا طَبِیبَنَا
(53) خدایا! من از تو درخواست میکنم به نامت اى پروردگار ما، اى معبود ما، اى سرور ما اى مولاى ما، اى یاور ما، اى نگهدار ما، اى راهنماى ما، اى مددرسان ما، اى محبوب ما، اى طبیب ما،
(54) یَا رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ یَا رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ یَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ یَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ یَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ یَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ یَا رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ یَا رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ یَا رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ
(54) اى پروردگار پیامبران و نیکان، اى پروردگار صدّیقان و خوبان، اى پروردگار بهشت و دوزخ، اى پروردگار خردسالان و بزرگسالان، اى پروردگار دانه ها و میوه ها، اى پروردگار نهرها و درختان، اى پروردگار دشت ها و بیشه ها، اى پروردگار خشیکی ها و دریاها، اى پروردگار شب و روز، اى پروردگار آشکارها و نهان ها
(55) یَا مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ أَمْرُهُ یَا مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ یَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ یَا مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ یَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ یَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ یَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ یَا مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ
(55) اى آن که فرمانش در هرچیز نفوذ یافته، اى آن که دانشش به هر چیز رسیده، اى آن که قدرتش هر چیز را دربر گرفته، اى آن که بندگان از شمردن نعمت هایش ناتوانند، اى آن که آفریدگان به سپاسش نرسند، اى آن که فهم ها بزرگی اش را درنیابند، اى آن که پندارها به ژرفاى هستی اش نرسند، اى آن که بزرگى و بزرگ منشی پوشش اوست، ای که بندگان توان برگرداندن حکمش را ندارند، اى آن که فرمانروایى جز فرمانروایى او نیست، اى آن که عطایى جز عطاى او نیست
(56) یَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى یَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا یَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى یَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى یَا مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَى یَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یَا مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى یَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى
(56) اى آن که نمونه اعلى از آن اوست، اى آن که صفات برتر براى اوست، اى آن که سرانجام و سرآغاز از آن اوست، اى آن که بهشت آسایش از آن اوست، اى آن که نشانه هاى بزرگ تر از آن اوست، اى آن که نام هاى نیکوتر از آن اوست، اى آن که فرمان و داورى از آن اوست، اى آن هوا و فضا از آن اوست، اى آن که عرش و فرش از آن اوست، اى آن که آسمانهاى برافراشته از آن اوست.
(57) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَفُوُّ یَا غَفُورُ یَا صَبُورُ یَا شَکُورُ یَا رَءُوفُ یَا عَطُوفُ یَا مَسْئُولُ یَا وَدُودُ یَا سُبُّوحُ یَا قُدُّوسُ
(57) خدایا! از تو میخواهم به نامت اى درگذرنده، اى آمرزنده، اى شکیبا، ای ستایش پذیر، اى مهربان، اى مهرورز، اى خواسته، اى دوست، اى پاک، اى منزّه.
(58) یَا مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ یَا مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ دَلائِلُهُ یَا مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ یَا مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ یَا مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ یَا مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ لُطْفَهُ یَا مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقَهُ یَا مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ
(58) اى آن که بزرگی اش در آسمان است، اى آن که نشانه هایش در زمین است، اى آن که دلایلش در هرچیز است، اى آن که شگفتی هایش در دریاست، اى آن که گنیجنه هایش در کوه هاست، اى آن که آفرینش را آغاز کند سپس بازش گرداند، اى آن که مه امور به به سوى او بازگردد، اى آن که لطفش را در هر چیز نمایان ساخته، اى آن که آفرینش هر چیز را نیکو پرداخته، اى آن که توانش در آفریدگان کارگر افتاده است.
(59) یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ
(59) اى دوست آن که دوستى ندارد، اى پزشک آن که پزشکى ندارد، ای پاسخگوى آن که پاسخگویى ندارد، اى یار مهربان آن که مهربانى ندارد، اى همراه بی همرهان، اى فریادرس آن که فریادرسى ندارد، اى رهنماى آن که رهنمایى ندارد، اى همدم آن که همدمى ندارد، اى رحم کننده آن که رحم کننده اى ندارد اى همنشین آن که همنشینى ندارد
(60) یَا کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ یَا هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ یَا کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ یَا رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ یَا شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ یَا قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ یَا مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ یَا مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ یَا مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ یَا وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ
(60) اى کفایت کننده هرکه از او کفایت
خواهد، اى راهنماى ه
عبارات مرتبط با این موضوع
دانلود دعای افتتاح با صدای مداحان مشهورمذهبیدعا و مناجاتدانلود دعای افتتاح دعای افتتاح از جمله دعاهایی می باشد که در شب های ماه مبارک رمضان دانلود دعای توسل با صدای مداحان مشهور یاس دانلودمذهبیدعا و مناجاتدانلود دعای توسل با صدای مداحان مشهور دانلود دعای توسل صوتی سماواتی فرهمند آهنگران متن عربی دعای معراج همراه با ترجمه فارسی و شرح دانلود متن عربی دعای معراج همراه با ترجمه فارسی و شرح در ادامه مطلب از رسول اکرم منقول است نرم افزار مذهبی • دانلود رایگانگوناگونجوشن کبیر صوتی متن عربی ترجمه فارسی جوشن کبیر اندروید دعای جوشن کبیر یکی از دانلود فیلم سریال مستند عکس های جدید مدل …دانلود فیلم سریال مستند با کیفیت و عکس های جدید چهره ها مدل لباس آرایش راز دانلود برنامه اندروید زیارت عاشورا – زیارت عاشورادانلود برنامه اندروید زیارت عاشورا به ۲ زبان فارسی و انگلیسی همراه با معنی فارسی برای کتابهای صوتی فارسی بزرگترین سایت دانلود تکنیک های تست زنی در کنکور جزوات رشته ادبیات دانشگاه پیام نور جزوات رشته جغرافیا محمدهلالی بروزترین سایت دانلودمداحی کشور ارشیو …ردیف نام مداح توضیحات عکس اجرا فرمت حجم ابوالفضل بختیاری صبح هنگام سحر جام به دانلود دعای افتتاح با صدای مداحان مشهور مذهبی دعا و مناجات دانلود دعای افتتاح دعای افتتاح از جمله دعاهایی می باشد که در شب های ماه مبارک رمضان خوانده دانلود دعای توسل با صدای مداحان مشهور یاس دانلود مذهبی دعا و مناجات دانلود دعای توسل با صدای مداحان مشهور دانلود دعای توسل صوتی سماواتی فرهمند آهنگران متن عربی دعای معراج همراه با ترجمه فارسی و شرح دانلود دعا متن عربی دعای معراج همراه با ترجمه فارسی و شرح در ادامه مطلب از رسول اکرم منقول است آن شبی نرم افزار مذهبی • دانلود رایگان گوناگون جوشن کبیر صوتی متن عربی ترجمه فارسی جوشن کبیر اندروید دعای جوشن کبیر یکی از برترین دانلود فیلم سریال مستند عکس های جدید مدل زیبایی دانلود فیلم سریال مستند با کیفیت و عکس های جدید چهره ها مدل لباس آرایش راز زیبایی دانلود برنامه اندروید زیارت عاشورا – زیارت عاشورا دانلود برنامه اندروید زیارت عاشورا به ۲ زبان فارسی و انگلیسی همراه با معنی فارسی برای اولین کتابهای صوتی فارسی » بزرگترین سایت دانلود تکنیک های تست زنی در کنکور جزوات رشته ادبیات دانشگاه پیام نور جزوات رشته جغرافیا دانشگاه محمدهلالی بروزترین سایت دانلودمداحی کشور ارشیو مداحی ردیف نام مداح توضیحات عکس اجرا فرمت حجم ابوالفضل بختیاری صبح هنگام سحر جام به دستم
دعای کمیل دعایی است که امام علی (ع) به کمیل ابن زیاد آموزش داد. دعای کمیل پر از مضامین عرفانی است که در شب های جمعه و نیمه شعبان می خوانند.
دعای کمیل حاوی مضامین بلند عرفانی است و شامل مجموعههایی از سری جملات هم آهنگ است که خواننده دعا در آنها از خداوند طلب بخشایش گناهانش را مینماید. دعای کمیل در شبهای نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده میشود.
دعای کمیل از دعاهاى بسیار معروف است، علاّمه مجلسى فرموده: دعای کمیل از بهترین دعاها و دعاى خضر پیامبر است. مشهور است که دعای کمیل را جبرائیل به حضرت خضر آموخت و سپس علی آن را به کمیل بن زیاد که از خواص وی بود آموزش داد.
امیر المؤمنین (ع) آن را به کمیل که از خواصّ اصحاب آن حضرت بود آموخت و نیز فرموده: در شب هاى نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده می شود و برای کفایت از گزند دشمنان و گشوده شدن درهاى روزى و آمرزش گناهان سودمند است. |
شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس دعای کمیل را در کتاب هاى دعاى خود آورده اند.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ بِقُوَّتِکَ الَّتِی قَهَرْتَ بِهَا کُلَّ شَیْ ءٍ وَ خَضَعَ لَهَا کُلُّ شَیْ ءٍ وَ ذَلَّ لَهَا کُلُّ شَیْ ءٍ وَ بِجَبَرُوتِکَ الَّتِی غَلَبْتَ بِهَا کُلَّ شَیْ ءٍ وَ بِعِزَّتِکَ الَّتِی لاَ یَقُومُ لَهَا شَیْ ءٌ وَ بِعَظَمَتِکَ الَّتِی مَلَأَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ بِسُلْطَانِکَ الَّذِی عَلاَ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ بِوَجْهِکَ الْبَاقِی بَعْدَ فَنَاءِ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ بِأَسْمَائِکَ الَّتِی مَلَأَتْ (غَلَبَتْ) أَرْکَانَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ بِعِلْمِکَ الَّذِی أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِی أَضَاءَ لَهُ کُلُّ شَیْ ءٍ یَا نُورُ یَا قُدُّوسُ
یَا أَوَّلَ الْأَوَّلِینَ وَ یَا آخِرَ الْآخِرِینَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِکُ الْعِصَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلاَءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ خَطِیئَةٍ أَخْطَأْتُهَا اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِذِکْرِکَ وَ أَسْتَشْفِعُ بِکَ إِلَى نَفْسِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِجُودِکَ أَنْ تُدْنِیَنِی مِنْ قُرْبِکَ وَ أَنْ تُوزِعَنِی شُکْرَکَ وَ أَنْ تُلْهِمَنِی ذِکْرَکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ سُؤَالَ خَاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خَاشِعٍ أَنْ تُسَامِحَنِی وَ تَرْحَمَنِی وَ تَجْعَلَنِی بِقِسْمِکَ رَاضِیاً قَانِعاً وَ فِی جَمِیعِ الْأَحْوَالِ مُتَوَاضِعاً اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ أَنْزَلَ بِکَ عِنْدَ الشَّدَائِدِ حَاجَتَهُ وَ عَظُمَ فِیمَا عِنْدَکَ رَغْبَتُهُ اللَّهُمَّ عَظُمَ سُلْطَانُکَ وَ عَلاَ مَکَانُکَ وَ خَفِیَ مَکْرُکَ وَ ظَهَرَ أَمْرُکَ وَ غَلَبَ قَهْرُکَ وَ جَرَتْ قُدْرَتُکَ وَ لاَ یُمْکِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُکُومَتِکَ اللَّهُمَّ لاَ أَجِدُ لِذُنُوبِی غَافِراً وَ لاَ لِقَبَائِحِی سَاتِراً وَ لاَ لِشَیْ ءٍ مِنْ عَمَلِیَ الْقَبِیحِ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَیْرَکَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَکَ وَ بِحَمْدِکَ ظَلَمْتُ نَفْسِی
وَ تَجَرَّأْتُ بِجَهْلِی وَ سَکَنْتُ إِلَى قَدِیمِ ذِکْرِکَ لِی وَ مَنِّکَ عَلَیَ اللَّهُمَّ مَوْلاَیَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ وَ کَمْ مِنْ فَادِحٍ مِنَ الْبَلاَءِ أَقَلْتَهُ (أَمَلْتَهُ) وَ کَمْ مِنْ عِثَارٍ وَقَیْتَهُ وَ کَمْ مِنْ مَکْرُوهٍ دَفَعْتَهُ وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ اللَّهُمَّ عَظُمَ بَلاَئِی وَ أَفْرَطَ بِی سُوءُ حَالِی وَ قَصُرَتْ (قَصَّرَتْ) بِی أَعْمَالِی وَ قَعَدَتْ بِی أَغْلاَلِی وَ حَبَسَنِی عَنْ نَفْعِی بُعْدُ أَمَلِی (آمَالِی) وَ خَدَعَتْنِی الدُّنْیَا بِغُرُورِهَا وَ نَفْسِی بِجِنَایَتِهَا (بِخِیَانَتِهَا) وَ مِطَالِی یَا سَیِّدِی فَأَسْأَلُکَ بِعِزَّتِکَ أَنْ لاَ یَحْجُبَ عَنْکَ دُعَائِی سُوءُ عَمَلِی وَ فِعَالِی وَ لاَ تَفْضَحْنِی بِخَفِیِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنْ سِرِّی وَ لاَ تُعَاجِلْنِی بِالْعُقُوبَةِ عَلَى مَا عَمِلْتُهُ فِی خَلَوَاتِی مِنْ سُوءِ فِعْلِی وَ إِسَاءَتِی وَ دَوَامِ تَفْرِیطِی وَ جَهَالَتِی وَ کَثْرَةِ شَهَوَاتِی وَ غَفْلَتِی وَ کُنِ اللَّهُمَّ بِعِزَّتِکَ لِی فِی کُلِّ الْأَحْوَالِ (فِی الْأَحْوَالِ کُلِّهَا) رَءُوفاً وَ عَلَیَّ فِی جَمِیعِ الْأُمُورِ عَطُوفاً إِلَهِی وَ رَبِّی مَنْ لِی غَیْرُکَ أَسْأَلُهُ کَشْفَ ضُرِّی وَ النَّظَرَ فِی أَمْرِی إِلَهِی وَ مَوْلاَیَ أَجْرَیْتَ عَلَیَّ حُکْماً اتَّبَعْتُ فِیهِ هَوَى نَفْسِی وَ لَمْ أَحْتَرِسْ فِیهِ مِنْ تَزْیِینِ عَدُوِّی فَغَرَّنِی بِمَا أَهْوَى وَ أَسْعَدَهُ عَلَى ذَلِکَ الْقَضَاءُ فَتَجَاوَزْتُ بِمَا جَرَى عَلَیَّ مِنْ ذَلِکَ بَعْضَ (مِنْ نَقْضِ) حُدُودِکَ وَ خَالَفْتُ بَعْضَ أَوَامِرِکَ فَلَکَ الْحَمْدُ (الْحُجَّةُ) عَلَیَّ فِی جَمِیعِ ذَلِکَ وَ لاَ حُجَّةَ لِی فِیمَا جَرَى عَلَیَّ فِیهِ قَضَاؤُکَ وَ أَلْزَمَنِی حُکْمُکَ وَ بَلاَؤُکَ وَ قَدْ أَتَیْتُکَ یَا إِلَهِی بَعْدَ تَقْصِیرِی وَ إِسْرَافِی عَلَى نَفْسِی مُعْتَذِراً نَادِماً مُنْکَسِراً مُسْتَقِیلاً مُسْتَغْفِراً مُنِیباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً لاَ أَجِدُ مَفَرّاً مِمَّا کَانَ مِنِّی وَ لاَ مَفْزَعاً أَتَوَجَّهُ إِلَیْهِ فِی أَمْرِی غَیْرَ قَبُولِکَ عُذْرِی وَ إِدْخَالِکَ إِیَّایَ فِی سَعَةِ (سَعَةٍ مِنْ) رَحْمَتِکَ اللَّهُمَّ (إِلَهِی) فَاقْبَلْ عُذْرِی وَ ارْحَمْ شِدَّةَ ضُرِّی وَ فُکَّنِی مِنْ شَدِّ وَثَاقِی یَا رَبِّ ارْحَمْ ضَعْفَ بَدَنِی
وَ رِقَّةَ جِلْدِی وَ دِقَّةَ عَظْمِی یَا مَنْ بَدَأَ خَلْقِی وَ ذِکْرِی وَ تَرْبِیَتِی وَ بِرِّی وَ تَغْذِیَتِی هَبْنِی لاِبْتِدَاءِ کَرَمِکَ وَ سَالِفِ بِرِّکَ بِی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ رَبِّی أَ تُرَاکَ مُعَذِّبِی بِنَارِکَ بَعْدَ تَوْحِیدِکَ وَ بَعْدَ مَا انْطَوَى عَلَیْهِ قَلْبِی مِنْ مَعْرِفَتِکَ وَ لَهِجَ بِهِ لِسَانِی مِنْ ذِکْرِکَ وَ اعْتَقَدَهُ ضَمِیرِی مِنْ حُبِّکَ وَ بَعْدَ صِدْقِ اعْتِرَافِی وَ دُعَائِی خَاضِعاً لِرُبُوبِیَّتِکَ هَیْهَاتَ أَنْتَ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ تُضَیِّعَ مَنْ رَبَّیْتَهُ أَوْ تُبْعِدَ (تُبَعِّدَ) مَنْ أَدْنَیْتَهُ أَوْ تُشَرِّدَ مَنْ آوَیْتَهُ أَوْ تُسَلِّمَ إِلَى الْبَلاَءِ مَنْ کَفَیْتَهُ وَ رَحِمْتَهُ وَ لَیْتَ شِعْرِی یَا سَیِّدِی وَ إِلَهِی وَ مَوْلاَیَ أَ تُسَلِّطُ النَّارَ عَلَى وُجُوهٍ خَرَّتْ لِعَظَمَتِکَ سَاجِدَةً وَ عَلَى أَلْسُنٍ نَطَقَتْ بِتَوْحِیدِکَ صَادِقَةً وَ بِشُکْرِکَ مَادِحَةً وَ عَلَى قُلُوبٍ اعْتَرَفَتْ بِإِلَهِیَّتِکَ مُحَقِّقَةً وَ عَلَى ضَمَائِرَ حَوَتْ مِنَ الْعِلْمِ بِکَ حَتَّى صَارَتْ خَاشِعَةً وَ عَلَى جَوَارِحَ سَعَتْ إِلَى أَوْطَانِ تَعَبُّدِکَ طَائِعَةً وَ أَشَارَتْ بِاسْتِغْفَارِکَ مُذْعِنَةً مَا هَکَذَا الظَّنُّ بِکَ وَ لاَ أُخْبِرْنَا بِفَضْلِکَ عَنْکَ یَا کَرِیمُ یَا رَبِ
وَ أَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفِی عَنْ قَلِیلٍ مِنْ بَلاَءِ الدُّنْیَا وَ عُقُوبَاتِهَا وَ مَا یَجْرِی فِیهَا مِنَ الْمَکَارِهِ عَلَى أَهْلِهَا عَلَى أَنَّ ذَلِکَ بَلاَءٌ وَ مَکْرُوهٌ، قَلِیلٌ مَکْثُهُ، یَسِیرٌ بَقَاؤُهُ، قَصِیرٌ مُدَّتُهُ فَکَیْفَ احْتِمَالِی لِبَلاَءِ الْآخِرَةِ وَ جَلِیلِ (حُلُولِ) وُقُوعِ الْمَکَارِهِ فِیهَا وَ هُوَ بَلاَءٌ تَطُولُ مُدَّتُهُ وَ یَدُومُ مَقَامُهُ وَ لاَ یُخَفَّفُ عَنْ أَهْلِهِ لِأَنَّهُ لاَ یَکُونُ إِلاَّ عَنْ غَضَبِکَ وَ انْتِقَامِکَ وَ سَخَطِکَ وَ هَذَا مَا لاَ تَقُومُ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ یَا سَیِّدِی فَکَیْفَ لِی (بِی) وَ أَنَا عَبْدُکَ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ الْحَقِیرُ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ یَا إِلَهِی وَ رَبِّی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ لِأَیِّ الْأُمُورِ إِلَیْکَ أَشْکُو وَ لِمَا مِنْهَا أَضِجُّ وَ أَبْکِی لِأَلِیمِ الْعَذَابِ وَ شِدَّتِهِ أَمْ لِطُولِ الْبَلاَءِ وَ مُدَّتِهِ فَلَئِنْ صَیَّرْتَنِی لِلْعُقُوبَاتِ مَعَ أَعْدَائِکَ وَ جَمَعْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَهْلِ بَلاَئِکَ وَ فَرَّقْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ وَ أَوْلِیَائِکَ فَهَبْنِی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ وَ رَبِّی صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِکَ وَ هَبْنِی (یَا إِلَهِی) صَبَرْتُ عَلَى حَرِّ نَارِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ إِلَى کَرَامَتِکَ أَمْ کَیْفَ أَسْکُنُ فِی النَّارِ وَ رَجَائِی عَفْوُکَ فَبِعِزَّتِکَ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ أُقْسِمُ صَادِقاً لَئِنْ تَرَکْتَنِی نَاطِقاً لَأَضِجَّنَّ إِلَیْکَ بَیْنَ أَهْلِهَا ضَجِیجَ الْآمِلِینَ (الْآلِمِینَ) وَ لَأَصْرُخَنَّ إِلَیْکَ صُرَاخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ وَ لَأَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بُکَاءَ الْفَاقِدِینَ وَ لَأُنَادِیَنَّکَ أَیْنَ کُنْتَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا غَایَةَ آمَالِ الْعَارِفِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ
یَا حَبِیبَ قُلُوبِ الصَّادِقِینَ وَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ أَ فَتُرَاکَ سُبْحَانَکَ یَا إِلَهِی وَ بِحَمْدِکَ تَسْمَعُ فِیهَا صَوْتَ عَبْدٍ مُسْلِمٍ سُجِنَ (یُسْجَنُ) فِیهَا بِمُخَالَفَتِهِ وَ ذَاقَ طَعْمَ عَذَابِهَا بِمَعْصِیَتِهِ وَ حُبِسَ بَیْنَ أَطْبَاقِهَا بِجُرْمِهِ وَ جَرِیرَتِهِ وَ هُوَ یَضِجُّ إِلَیْکَ ضَجِیجَ مُؤَمِّلٍ لِرَحْمَتِکَ وَ یُنَادِیکَ بِلِسَانِ أَهْلِ تَوْحِیدِکَ وَ یَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِرُبُوبِیَّتِکَ یَا مَوْلاَیَ فَکَیْفَ یَبْقَى فِی الْعَذَابِ وَ هُوَ یَرْجُو مَا سَلَفَ مِنْ حِلْمِکَ أَمْ کَیْفَ تُؤْلِمُهُ النَّارُ وَ هُوَ یَأْمُلُ فَضْلَکَ وَ رَحْمَتَکَ أَمْ کَیْفَ یُحْرِقُهُ لَهِیبُهَا وَ أَنْتَ تَسْمَعُ صَوْتَهُ وَ تَرَى مَکَانَهُ أَمْ کَیْفَ یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ زَفِیرُهَا وَ أَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفَهُ أَمْ کَیْفَ یَتَقَلْقَلُ بَیْنَ أَطْبَاقِهَا وَ أَنْتَ تَعْلَمُ صِدْقَهُ أَمْ کَیْفَ تَزْجُرُهُ زَبَانِیَتُهَا وَ هُوَ یُنَادِیکَ یَا رَبَّهْ أَمْ کَیْفَ یَرْجُو فَضْلَکَ فِی عِتْقِهِ مِنْهَا فَتَتْرُکُهُ (فَتَتْرُکَهُ) فِیهَا هَیْهَاتَ مَا ذَلِکَ الظَّنُّ بِکَ وَ لاَ الْمَعْرُوفُ مِنْ فَضْلِکَ وَ لاَ مُشْبِهٌ لِمَا عَامَلْتَ بِهِ الْمُوَحِّدِینَ مِنْ بِرِّکَ وَ إِحْسَانِکَ فَبِالْیَقِینِ أَقْطَعُ لَوْ لاَ مَا حَکَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذِیبِ جَاحِدِیکَ وَ قَضَیْتَ بِهِ مِنْ إِخْلاَدِ مُعَانِدِیکَ لَجَعَلْتَ النَّارَ کُلَّهَا بَرْداً وَ سَلاَماً وَ مَا کَانَ (کَانَتْ) لِأَحَدٍ فِیهَا مَقَرّاً وَ لاَ مُقَاماً (مَقَاماً) لَکِنَّکَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُکَ أَقْسَمْتَ أَنْ تَمْلَأَهَا مِنَ الْکَافِرِینَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ وَ أَنْ تُخَلِّدَ فِیهَا الْمُعَانِدِینَ وَ أَنْتَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ قُلْتَ مُبْتَدِئاً وَ تَطَوَّلْتَ بِالْإِنْعَامِ مُتَکَرِّماً اَفَمَنْ کانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کانَ فاسِقاً لا یَسْتَوُونَ اِلهى وَ سَیِّدى فَاَسْئَلُکَ بِالْقُدْرَةِ الَّتى قَدَّرْتَها وَ بِالْقَضِیَّةِ الَّتى حَتَمْتَها وَ حَکَمْتَها وَ غَلَبْتَ مَنْ عَلَیْهِ اَجْرَیْتَها اَنْ تَهَبَ لى فى هذِهِ اللَّیْلَةِ وَ فى هذِهِ السّاعَةِ کُلَّ جُرْمٍ اَجْرَمْتُهُ وَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ قَبِیحٍ أَسْرَرْتُهُ وَ کُلَّ جَهْلٍ عَمِلْتُهُ کَتَمْتُهُ اَوْ أَعْلَنْتُهُ أَخْفَیْتُهُ اَوْ اَظْهَرْتُهُ وَ کُلَّ سَیِّئَةٍ أَمَرْتَ بِاِثْباتِهَا الْکِرامَ الْکاتِبینَ الَّذینَ وَکَّلْتَهُمْ بِحِفْظِ ما یَکُونُ مِنّى وَ جَعَلْتَهُمْ شُهُوداً عَلَىَّ مَعَ جَوارِحى وَ کُنْتَ اَنْتَ الرَّقیبَ عَلَىَّ مِنْ وَراَّئِهِمْ وَالشّاهِدَ لِما خَفِىَ عَنْهُمْ وَ بِرَحْمَتِکَ اَخْفَیْتَهُ وَ بِفَضْلِکَ سَتَرْتَهُ وَ اَنْ تُوَفِّرَ حَظّى مِنْ کُلِّ خَیْرٍ اَنْزَلْتَهُ اَوْ اِحْسانٍ فَضَّلْتَهُ اَوْ بِرٍّ نَشَرْتَهُ اَوْ رِزْقٍ بَسَطْتَهُ اَوْ ذَنْبٍ تَغْفِرُهُ اَوْ خَطَاءٍ تَسْتُرُهُ یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ
یا اِلهى وَ سَیِّدى
وَ مَوْلاىَ وَ مالِکَ رِقّى یا مَنْ بِیَدِهِ ناصِیَتى یا عَلیماً بِضُرّى وَ مَسْکَنَتى
یا خَبیراً بِفَقْرى وَ فاقَتى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ اَسْئَلُکَ بِحَقِّکَ وَ
قُدْسِکَ وَ اَعْظَمِ صِفاتِکَ وَ اَسْماَّئِکَ اَنْ تَجْعَلَ اَوْقاتى مِنَ اللَّیْلِ
وَالنَّهارِ بِذِکْرِکَ مَعْمُورَةً وَ بِخِدْمَتِکَ مَوْصُولَةً وَ اَعْمالى عِنْدَکَ
مَقْبُولَةً حَتّى تَکُونَ اَعْمالى وَ اَوْرادى کُلُّها وِرْداً واحِداً وَ حالى فى
خِدْمَتِکَ سَرْمَداً یا سَیِّدى یا مَنْ عَلَیْهِ مُعَوَّلى یا مَنْ اِلَیْهِ شَکَوْتُ
اَحْوالى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ قَوِّ عَلى خِدْمَتِکَ جَوارِحى وَاشْدُدْ عَلَى
الْعَزیمَةِ جَوانِحى وَ هَبْ لِىَ الْجِدَّ فى خَشْیَتِکَ وَالدَّوامَ فِى الاِْتِّصالِ
بِخِدْمَتِکَ حَتّى اَسْرَحَ اِلَیْکَ فى مَیادینِ السّابِقینَ وَ أُسْرِعَ اِلَیْکَ
فِى الْبارِزینَ وَ أَشْتاقَ اِلى قُرْبِکَ فِى الْمُشْتاقینَ وَ أَدْنُوَ مِنْکَ دُنُوَّ
الْمُخْلِصینَ وَ اَخافَکَ مَخافَةَ الْمُوقِنینَ وَ اَجْتَمِعَ فى جِوارِکَ مَعَ الْمُؤْمِنینَ
اَللّهُمَّ وَ مَنْ اَرادَنى بِسُوَّءٍ فَاَرِدْهُ وَ مَنْ کادَنى فَکِدْهُ وَاجْعَلْنى
مِنْ اَحْسَنِ عَبیدِکَ نَصیباً عِنْدَکَ وَ اَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَةً مِنْکَ وَ اَخَصِّهِمْ
زُلْفَةً لَدَیْکَ فَاِنَّهُ لا یُنالُ ذلِکَ اِلاّ بِفَضْلِکَ وَ جُدْلى بِجُودِکَ
وَاعْطِفْ عَلَىَّ بِمَجْدِکَ وَاحْفَظْنى بِرَحْمَتِکَ وَاجْعَلْ لِسانى بِذِکْرِکَ
لَهِجاً وَ قَلْبى بِحُبِّکَ مُتَیَّماً وَ مُنَّ عَلَىَّ بِحُسْنِ اِجابَتِکَ وَ اَقِلْنى
عَثْرَتى وَاغْفِرْ زَلَّتى فَاِنَّکَ قَضَیْتَ عَلى عِبادِکَ بِعِبادَتِکَ وَ اَمَرْتَهُمْ
بِدُعاَّئِکَ وَ ضَمِنْتَ لَهُمُ الإِجابَةَ فَاِلَیْکَ یا رَبِّ نَصَبْتُ وَجْهى وَ
اِلَیْکَ یا رَبِّ مَدَدْتُ یَدى فَبِعِزَّتِکَ اسْتَجِبْ لى دُعاَّئى وَ بَلِّغْنى
مُناىَ وَ لا تَقْطَعْ مِنْ فَضْلِکَ رَجاَّئى وَاکْفِنى شَرَّ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ
مِنْ اَعْدآئى، یا سَریعَ الرِّضا
اِغْفِرْ لِمَنْ لا یَمْلِکُ اِلّا الدُّعاَّءَ فَاِنَّکَ فَعّالٌ لِما تَشاَّءُ یا مَنِ اسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفاَّءٌ وَ طاعَتُهُ غِنىً اِرْحَمْ مَنْ رَأسُ مالِهِ الرَّجاَّءُ وَ سِلاحُهُ الْبُکاَّءُ یا سابِغَ النِّعَمِ یا دافِعَ النِّقَمِ یا نُورَ الْمُسْتَوْحِشینَ فِى الْظُّلَمِ یَا عالِماً لا یُعَلَّمُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى مَا اَنْتَ أَهْلُهُ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى رَسُولِهِ وَالْأَئِمَّةِ الْمَیامینَ مِنْ الِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً.
دعای کمیل با صدای حاج منصور ارضی
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای گشایش کار به منظور فرج در کارهای راکد و بدون رونق خوانده می شود. دعای گشایش کار با توکل بر خدا می تواند گره از کارهای بسته باز کند.
این روزها زندگی مردم به مشکلات گره خورده است و هر روز یک خبر بد فکر مردم را درگیر می کند. از این رو همه به دنبال گشایشی در گره کار خود هستند و دعای گشایش کار مرهمی است برای گره گشایی در امور؛ چرا که تنها با یاد خداست که دلها آرام می گیرد.
در مکارم الاخلاق است که حضرت رسول (ص) به علی (ع) فرمودند: هرگاه گرفتاری پیدا کردی این دعا را زیاد بخوان:
بسم الله الرحمن الرحیم لاحَولَ ولاقوه اِلاّ بالله العَلی العَظیم اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیاکَ نستَعین |
از امام زین العابدین (ع) روایت است که پدرم در وقت شهادتش به من فرمود پسرم دعایی را که مادرم فاطمه به من یاد داده برای تو می خوانم حفظ کن که در مواقع حاجت و هم و غم و گرفتاری آن را بخوان:
«الهی بِحَقَّ یاسینْ وَ القُرآنِ الْحِکیمِ وَ بِحَقَّ طه وَ الْقُرآنِ الْعَظیمِ یا مَنْ یَقْدرُ علی حوائج السائلین یا من یعلمُ ما فی الضمیر یا منفسا عن المکروبین یا مفرجا عن المغمومین یا راحم الشیخ الکبیر یا رازق الطفلِ الصَغیر یا من لایَحتاجُ الی التفسیر صل علی محمد و آل محمد و افعل بی کذا و کذا.»
و به جای کذا و کذا حاجت بخواه.
امام سجاد (ع) در دعای 54 صحیفه سجادیه فرموده اند که هر گاه اندوه و گرفتاری دنیا به شما روی آورد این گونه خدا را بخوانید: «یا فارِجَ الهَمِّ وَ کاشِفَ الغَمِّ، یا رَحمنَ الدُّنیا والاخِرَه وَ رَحیمَهُما، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و الِ مُحَمّدٍ وَ افرُج هَمّی وَاکشِف غَمّی یا واحِدُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا مَن لَم یَلِد وَ لَم یوُلَد وَ لَم یَکُن لَهُ کُفُواً اَحَدٌ اِعصِمنی وَ طَهِّرنی وَ اِذهَب بِبَلِیَّتی».
آن گاه آیه الکرسی (آیه 255 سوره بقره) و سوره فلق و ناس و توحید را بخوانید و بگویید: «ای خدای من، مانند کسی که نیازمندیش به نهایت رسیده و فریادرسی نمی یابد و نیرویش سست شده و نیرودهنده ای نمی شناسد و گناهانش بسیار است و آمرزنده ای سراغ ندارد... جان مرا آن دم بازستان که در ایمان استوار باشم و رشته نیاز مرا از این جهان بگسل و میل و رغبت و نیاز مرا به آنچه در نزد توست قرار ده... خدایا میل و نیاز مرا در درخواست از خودت آن گونه قرار ده که آنچه دوستانت از تو می خواهند من نیز از تو بخواهم و از آنچه میترسند بترسم...»
حضرت امام صادق (ع) میفرماید: چون کارها بر تو دشوار شود، در وقت زوال، دو رکعت نماز بگذار و در رکعت اوّل حمد و اخلاص را بخوان و سپس «انا فتحنا لک فتحاً مبیناً» را تا «و ینصرک الله نصراً عزیراً» را قرائت کن. در رکعت دوّم سوره فاتحه و اخلاص و «الم نشرح» را بخوان و این نماز به تجربه رسیده است.»
حضرت امام صادق (ع) میفرماید: بگو «اللهم اجعلنی اخشاک کانی اراک و اسعدنی بتقواک و لاتشقنی بنشطی لمعاصیک و خدلی فی قضائک و بارک لی فی قدرک حتی لا احب تأخیر ما عجلت و لا تعجیل ما اخرت و اجعل غنای فی فیه قدرتک یا رب و اقر بذلک عینی»
و نیز از حضرت امام صادق (ع) نقل شده که فرمود برای برآورده شدن حوائج دنیا و آخرت بگو: «اللهم اعنی علی هول یوم القیامه و اخرجنی من الدنیا سالماً و زوجنی من الحور العین و اکفنی مونتی و مونه عیالی و مونه الناس و ادخلنی برحمتک فی عبادک الصّالحین.»
کفعمى در کتاب «بلد الامین» دعایى به روایت از موسى بن جعفر (ع) نقل کرده و گفته است: این دعا عظیم الشأن و سریع الاجابه است:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَطَعْتُکَ فِی أَحَبِّ الْأَشْیاءِ إِلَیکَ وَ هُوَ التَّوْحِیدُ وَ لَمْ أَعْصِکَ فِی أَبْغَضِ الْأَشْیاءِ إِلَیکَ وَ هُوَ الْکُفْرُ فَاغْفِرْ لِی مَا بَینَهُمَا یا مَنْ إِلَیهِ مَفَرِّی آمِنِّی مِمَّا فَزِعْتُ مِنْهُ إِلَیکَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی الْکَثِیرَ مِنْ مَعَاصِیکَ وَ اقْبَلْ مِنِّی الْیسِیرَ مِنْ طَاعَتِکَ یا عُدَّتِی دُونَ الْعُدَدِ وَ یا رَجَائِی وَ الْمُعْتَمَدَ وَ یا کَهْفِی وَ السَّنَدَ وَ یا وَاحِدُ یا أَحَدُ یا قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ یلِدْ وَ لَمْ یوْلَدْ وَ لَمْ یکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ وَ لَمْ تَجْعَلْ فِی خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ أَحَدا أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ تَفْعَلَ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْوَحْدَانِیه الْکُبْرَى وَ الْمُحَمَّدِیه الْبَیضَاءِ وَ الْعَلَوِیه الْعُلْیا [الْعَلْیاءِ] وَ بِجَمِیعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلَى عِبَادِکَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی حَجَبْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ فَلَمْ یخْرُجْ مِنْکَ إِلا إِلَیکَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی فَرَجا وَ مَخْرَجا وَ ارْزُقْنِی مِنْ حَیثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیثُ لا أَحْتَسِبُ إِنَّکَ تَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَیرِ حِسَابٍ»
سپس حاجت خود را درخواست کن.
از جناب سلمان روایت است: هرکس ۱۰ روز بعد از نماز صبح قبل از این که با کسی سخن بگوید دعای زیر را ۱۰ مرتبه بخواند سپس سوره «یاسین» را بخواند هر حاجتی داشته باشد بی شک بر آورده می شود و اگر روا نشود بر من لعنت فرستد. به درستی که اسم اعظم الهی در این دعاست:
بسم الله الرحمن الرحیم
«یا قَدیمُ یا دائِمُ یا حَیُّ یا قیّوم یا فَردُ یا وَتر یا واحِدُ یا اَحد یا صَمَدُ یا مَن لَم یَلِد وَ لَم یولَد وَ لم یکن له کفواً اَحد و صلّی الله عَلی مُحمَدٍ وَ آله اجمعین بِرَحمَتِکَ یا ارحمَ الرّاحمین»
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای گشایش روزی را برای افزایش میزان درآمد مغازه می خوانند. دعای گشایش روزی با اتکال بر خدا باعث آرامش قلب و افزایش مشتری های مغازه می شود.
امام صادق (ع) فرموده اند: «کسی که صبح را شب کند در حالی که بزرگترین اندوهش دنیا و خواسته های مادی باشد خداوند فقر و نیازمندی را بر سر راهش می نهد و کارش را پراکنده می گرداند و در دنیا به آنچه خواسته دست نمی یابد، مگر چیزی که برای او مقدر شده باشد؛ اما کسی که صبح را شب کند در حالی که بزرگترین اندوهش آخرت و دینداری و تحصیل رضایت خدا و پرهیز از قهر و عذابش باشد خداوند غنا و بی نیازی را در دل او قرار می دهد و کارش را منظم می کند.»
از این رو، در تعالیم اسلامی، آمده است که به هنگام روی آوردن گرفتاریهای دنیوی به سوی خدا برویم و آنها را نزد او بجوییم تا مصداق این روایت نگردیم؛
دعای گشایش روزی را روزی چهارده مرتبه تا 9 روز بخواند:
«اللهم انی اَسْئَلُکَ به حقَّ وَلِیَّکَ مُحَمَدِّ بن عَلیًّ عَلَیهِ السَّلامُ اِلاّ جُدْتَ بِهِ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَیَّ مِنْ وُسْعِکَ وَ وَسَّعَتَ عَلَیَّ رِزْقَکَ وَ اَغْنَیْتَنی عَمَّنْ سِواکَ وَ جَعَلْتَ حاجَتی اَلَیْکَ وَ قَضاها عَلَیْکَ اِنَّکَ لِما تَشاءُ قَدیر»
دستوری از پیامبر بزرگوار اسلام (ص) اگر قرضی دارید و از پرداخت آن عاجز شدید این دعای گشایش روزی را ورد خود قرار دهید به ویژه بعد از هر نماز صد مرتبه بگویید، انشا الله موفق به ادای قرض خواهید شد
«اَللّهـُمَّ اَغـنِـنـی بـِحـَلا لـِکَ عَن حـَرامـِکْ وَ بـِـفـَضـْـلـِکَ عَــمـَّـنْ سـِـواکْ»
حضرت خاتمالانبیاء (ص) به اصحاب صفه در وقتی که از تنگدستی خود شکایت کردند این دعای گشایش روزی را تعلیم شان فرمود که دائم بخوانند، غنی خواهند شد. «اللّهُمَّ رَبِ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ اِقْضِ عَنّا الدَّیْنِ وَ أغْنِنا مِنَ الْفَقْرِ» |
امام صادق (ع) فرمودند: کسی که صد بار «لا اله الا الله الملک الحق المبین» را بگوید، خدای عزیز غائب او را از فقر پناه داده و وحشت قبرش (یا ترس از برون فکنی) را از بین میبرد، بی نیازی را به دست آورده و در بهشت را کوبیده است.
ابو بصیر نقل میکند: به حضرت صادق (ع) از حاجت خودم شکایت کردم و از آن حضرت خواستم که به من دعایی جهت رزق بیاموزد. حضرت فرمود: در نماز شب، وقت سجده (در روایت دیگر: در سجده آخرِ رکعتِ هشتمِ نافله شب) این دعای گشایش روزی را بخوان:
«یا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ یا خَیْرَ مَسْئُولٍ وَ یا اَوْسَعَ مَنْ اَعْطی وَ یا خَیْرَ مُرْتَجیً اُرْزُقْنی وَ اَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ وَ سَبِّبْ لی رِزْقاً مِنْ قَبْلِکَ اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ.»
جهت وسعت رزق مکرر گفته شود:
«یا مَنْ یَکْفی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ وَ لا یَکْفی مِنْهُ شَیْءٌ اِکْفِنی ما اَهَمَّنی.»
ملا محمد صادقی عراقی در نهایت سختی و پریشانی و بدحالی بود. به هیچ وجه برای او گشایش نمیشد تا آن که شبی در عالم خواب خدمت حضرت حجت (عج) رسید و عرض حال خود بگفت. حضرت حجت (عج) فرمود: به نزد سید محمد سلطان آبادی برو و به دستورالعمل آن عمل کن:
اوّل: آن که پس از فجر دست بر سینه گذارد و هفتاد مرتبه یا فتّاح [اى گشاینده مشکلات] گوید.
دوّم: آن که به خواندن این دعا که در کتاب کافى است مداومت نماید. دعایى که حضرت رسول (ص) به فردى از صحابه خویش که به ناخوشى و پریشانى مبتلا بود تعلیم داد و از برکت خواندن این دعا ناخوشى و پریشانى در اندک زمانى از او برطرف گشت:
«لا حَوْلَ وَ لا قُوَّه إِلّا بِاللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَی الَّذِی لا یمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یکُنْ لَهُ وَلِی مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً.»
سوّم: آن که به دنبال نمازهاى صبح دعای گشایش روزی را که از شیخ بزرگوار ابن فهد روایت شده، بخواند:
«بِسْمِ اللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَکَرُوا لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ مَا شَاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لا مَا شَاءَ النَّاسُ، مَا شَاءَ اللَّهُ وَ إِنْ کَرِهَ النَّاسُ حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ حَسْبِیَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ حَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ حَسْبِیَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ حَسْبِی مَنْ هُوَ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.»
«...وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً. وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً»
1. هر کس سوره ذاریات لااقل یکبار در هر روز بخواند، ثروت حلال برای او به هم رسد به طوری که متحیر گردد.
2. از امام صادق (ع) روایت شده است: هر کس سوره ذاریات را روز یا شب بخواند خدا معیشت او را اصلاح فرماید و او را رزق وسیعی عنایت نماید.
3. مرحوم سید محمد خامنه ای تبریزی می گوید که قرائت سوره ذاریات در هر روز موجب ثروت فراوان میگردد همین طور که قرائت این سوره به همراه سوره های طلاق مزمل و الم نشرح در هر روز برای توسعه امر معاش مجرب است به طوری که من حیث لا یحتسب میرسد و موجب حیرت عقول میگردد. و در اهمیت این ختم فرموده که اگر در روز این ختم از شما فوت شد آن را در شب بجای آورید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای آرامش می تواند شامل تمامی اذکار، دعاها، آیات و سوره های قرآن باشد زیرا با یاد خداست که دلها آرامش می گیرد. دعای آرامش را همیشه بخوانید.
آرامش اعصاب و روان با رسیدن به آرامش درون حاصل می شود. بهترین راه برای رهایی از دلهره و اضطراب و داشتن اعصابی آرام یاد خداوند است که آرام بخش دلهاست.
یاد خداوند به هر شکل و صورتی موجب آرامش قلوب است. گفتن ذکر «ما شاءَ الله لا حَولَ وَ لا قوَّةَ إلّا باللهِ العَلِیِّ العَظیم » در ایجاد ارامش نقش موثری دارد.
میرزا احمد آشتیانی (ره) در کتاب هدیه احمدی آورده اند: علامه طباطبایی صاحب تفسیر المیزان فرمودند: جهت آرامش پیدا کردن دست روی سینه بگذارید و در حالت نشسته و ایستاده چند مرتبه آیه 28 سوره رعد را بخوانید:
«الذّینَ امَنوا و تَطمَئِنُّ قُلوبُهُم بذِکرِ اللهِ اَلا بذِکرِ الله تَطمَئِنُ القلوب»
«کسانی که ایمان آورده اند و دل هایشان به یاد خدا آرام می گیرد، آگاه باش که با یاد خدا دل ها آرامش می یابد.»
این آیه در ایجاد آرامش بسیار مؤثر است.
خواندن سوره احقاف در هر جمعه و مداومت
بر خواندن سوره های قدر و عصر و همچنین آیت الکرسی در رفع پریشانی و اضطراب وارد شده
است. |
اعمال مستحب فراوان است. اگر می توانید شبها قبل از خواب، دو رکعت نماز و سوره «ملک» را بخوانید و «زیارت عاشورا» را زمزمه کنید زیرا در کسب آرامش بسیار مؤثر خواهد بود.
از صلوات غافل نباشید که حلال مشکلات است؛ «دعاى فرج» را زمزمه کنید.
در رختخواب کارهاى روزتان را مرور نمایید. هر کدام اشتباه بوده سعى کنید جبران کنید و به فکر آن باشید که دیگر تکرار نشود و یا اگر قابل اصلاح است اصلاح کنید. خود را به ایزد منان سپرده و گونه خود را بر زمین بگذارید و بگوید «الهى لا تکلنى الى نفسى طرفة عین ابدا»؛ «خداوندا مرا لحظه ای (چشم بر هم زدنی) به خودم وا مگذار».
حاج اسماعیل دولابی درباره رسیدن به آرامش می گوید:
اگر یک شخص غنی که به او اطمینان و اعتماد داری، به تو بگوید نگران نباش و غصّه بدهی هایت را نخور، خیالت راحت باشد، من هستم؛ ببین این حرف او چقدر به تو آرامش می بخشد و راحت می شوی!
خدای مهربان که غنی و تواناست به تو گفته است: «ألَیسَ اللهُ بِِکافٍ عَبدَهُ»؛ «آیا خداوند برای کفایت امور بنده اش بس نیست؟» یعنی ای بنده من، برای همه کسری و کمبودهای دنیوی و اخروی ات من هستم. این سخن خدا چقدر انسان را راحت می کند و به او آرامش می بخشد؟ لذاست که فرمود: «ألا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلوبُ»؛ «دل ها با یاد خدا آرامش می یابد».
در اوقات فراغت به تفصیل درباره نعمتهای الهی و الطاف خاص او نسبت به خود فکر کنید و از خداوند و ائمه اطهار (ع) کمک بطلبید که طبق آیه «الا بذکر الله تطمئن القلوب» ذکر خدا آرامبخش است. بنابراین خواندن هر سوره ای از قرآن و همچنین خواندن دعاهای وارده در مفاتیح الجنان به خصوص دعای کمیل، دعای ندبه، دعای مکارم الاخلاق، مناجات شعبانیه، زیارت عاشورا، زیارت جامعه کبیره، باعث آرامش روح و رفع پریشانی و اضطراب از شما خواهد بود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای استجابت دعا به منظور برآورده شدن هر چه زودتر حاجات خوانده می شود. دعای استجابت دعا در کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی آورده شده است.
اگرچه دعا و حال خوش داشتن برای صحبت با خدای متعال و اظهار عجز و نیاز و درخواست به محضر او، زمان و مکان نمی شناسند و در هر حالی برای انسان ممکن است اما به تصریح روایات رعایت برخی از آداب بر تاثیر ادعیه و نیز افزایش احتمال اجابت آنها اثرگذار است.
مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان به نقل از شیخ کفعمى مؤلف کتاب بلدالامین دعایی را نقل کرده و گفته: این دعای استجابت دعا را مقاتل بن سلیمان از امام زین العابدین (ع) روایت کرده و گفته: هر کس این دعا را (برای رفع گرفتاری و مشکلات) صد مرتبه بخواند و دعایش اجابت نشود، پس مقاتل را لعنت کند. دعای استجابت دعا این است:
«إِلَهِی کَیفَ أَدْعُوکَ وَ أَنَا أَنَا وَ کَیفَ أَقْطَعُ رَجَائِی مِنْکَ وَ أَنْتَ أَنْتَ إِلَهِی إِذَا لَمْ أَسْأَلْکَ فَتُعْطِینِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیعْطِینِی إِلَهِی إِذَا لَمْ أَدْعُکَ فَتَسْتَجِیبَ لِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَدْعُوهُ فَیسْتَجِیبُ لِی إِلَهِی إِذَا لَمْ أَتَضَرَّعْ إِلَیکَ فَتَرْحَمَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَتَضَرَّعُ إِلَیهِ فَیرْحَمُنِی إِلَهِی فَکَمَا فَلَقْتَ الْبَحْرَ لِمُوسَى عَلَیهِ السَّلامُ وَ نَجَّیتَهُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تُنَجِّینِی مِمَّا أَنَا فِیهِ وَ تُفَرِّجَ عَنِّی فَرَجا عَاجِلا غَیرَ آجِلٍ بِفَضْلِکَ وَ رَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ» |
«خدایا چگونه تو را بخوانم و حال آنکه من منم، و چگونه امیدم را از تو قطع کنم و حال آنکه تو تویى، خدایا! آنگاه که از تو نخواهم، به من عطا می کنى پس کیست که از او درخواست عطا کنم؟ خدایا! آنگاه که تو را نخوانم مرا اجابت می کنى، پس کیست که او را بخوانم تا اجابتم کند؟، خدایا! آنگاه که به سوى تو زارى نکنم به من مهر آورى، پس کیست که به جانب او زارى کنم تا به من مهر آورد؟ خدایا! چنان که دریا را براى موسى (درود خدا بر او) شکافتى و نجاتش دادى، از تو درخواست می کنم بر محمّد و خاندانش درود فرستى و از آنچه در آن گرفتارم مرا رهایى بخشى، و بر من گشایش دهى گشایشى فورى نه دیر، به فضل و مهربانی ات، اى مهربانترین مهربانان.»
توضیح: این که مقاتل گفته اگر اجابت نشد او را لعنت کنید، ظاهرا سخن اوست و نه امام زین العابدین علیه السلام و این بدان معناست که مقاتل از تجربه شخصی خود در مورد تاثیر این دعا سخن می گوید. البته باید توجه داشت که به گفته امیرالمؤمنین (ع) «إنّ کرم اللّه سبحانه لا ینقض حکمته فلذلک لا یقع الإجابة فی کلّ دعوة» (کرم و بخشش خداوند حکمتش را نقض نمی کند لذا هر دعایی را از بندگان /حتی اگر در باطن و نهایت کار به ضرر دنیا یا آخرت بنده باشد/ اجابت نمی کند). بنابراین بر آورده شدن هر حاجتی بر اساس این دعا یا ادعیه دیگر غیرمعقول است با این وجود برخی از دعاها ممکن است تاثیر ویژه و یا فوری تری داشته باشند که دعای مقاتل یکی از این دعاهاست.
برای اجابت دعاها ابتدا باید موانع استجابت دعا را از میان برداشت؛
امام باقر (ع) فرمود: «انسان گاهی حاجتی دارد و از خدا طلب می کند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبی وا می گذارد، ولی بنده در این مدت مرتکب گناه می شود. خداوند به مأمور اجابت دعا امر می کند خواسته اش را اجابت نکن و او را از این لطف محروم نما که خشم ما را برانگیخت و شایسته بی اعتنایی گردید.»
شخصی خدمت رسول خدا (ص) آمد و گفت: دوست دارم که دعایم مستجاب شود، حضرت به او فرمود: خوراک خود را پاکیزه کن و غذای حرام نخور.
از حضرت علی (ع) سوال شد: کدام دعا گمراهی است؟ فرمود: دعا کردن و خواستن کارهای نشدنی و غیرممکن.
«...وَ عَسی أَنْ تَکْرَهُوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُمْ وَ عَسی أَنْ تُحِبُّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»
«...چه بسیار شود که چیزی را مکروه شمارید ولی به حقیقت خیر و صلاح شما در آن بوده ، و چه بسیار شود چیزی را دوست دارید و در واقع شرّ و فساد شما در آن است ، و خدا ( به مصالح امور ) داناست و شما نادانید.»
گاهی اجابت دعا در همان لحظه زیان های دیگری برای انسان دارد و بهتر است که در زمان خودش مستجاب شود و به همین دلیل اجابت مدتی عقب می افتد.
حضرت صادق (ع) فرموده اند: «همانا چون بنده دعا کند خداى تبارک و تعالى در کار حاجت او است مادامى که آن بنده شتاب نکند.»
مجلسى (ره) گوید: یعنى مادامى که شتاب در آن را نخواهد که اگر تأخیر در اجابت آن شد نومید گردد و در نتیجه از خداوند روگردان شود و پندارد که چون تأخیر در اجابت شده خداوند دعایش را مستجاب نفرماید، یا معناى کلام حضرت (ع) این است: مادامى که آن بنده در دعا شتاب نکند و بدان اعتنا نکرده و بدون پافشارى و اصرار در اجابت آن به دنبال کار خود رود چنانچه ظاهر خبر دوم است.
و نیز آن حضرت (ع) فرمودند: «همانا بنده چون شتاب کند و براى کار خود برخیزد خداى تبارک و تعالى فرماید: «آیا بنده من نداند که به راستى منم آن خدائى که حاجت ها را برآورم.»
حرف زدن و مناجات با خدا، یکی از مهم ترین نیازهای انسانهاست. خداوند در قرآن به دعا و دعا کردن تأکید کرده و در آیه های مختلفی اهمیت اصل مسئله دعا را، صرف نظر از کمیت و کیفیتش، تذکر داده است.
در جریان داستان حضرت یونس (ع) و گرفتار شدنش در شکم ماهی و نجات او، بعد از این که کل ماجرا را به طور کامل توضیح می دهد، داستان را این طور تمام می کند که: «...و کذلک ننجی المومنین » (انبیاء آیه 88) یعنی نه فقط این بنده (حضرت یونس) بلکه همه آدم های تاریخ و آن هایی که بعد از او خواهند آمد را به همین روش نجات می دهیم، همین طور که او را با دعایی که از ته قلب کرده بود نجات دادیم.
ولید بن عقبه هجرى گوید: شنیدم حضرت باقر (ع) فرمودند: «به خدا سوگند هیچ بندهاى در دعا پافشارى و اصرار به درگاه خداى عزوجل نکند جز اینکه حاجتش را برآورد.»
و نیز از حضرت صادق (ع) است که فرموده اند: «همانا خداى عزوجل دوست ندارد که مردم در انجام حاجت به همدیگر اصرار کنند ولى براى خودش آن را دوست دارد، خداى عز و جل دوست دارد که از او درخواست شود و آنچه نزد او است خواهش شود.»
جالب آن که در روایات اهل بیت (ع) نسبت به نام بردن حاجت در دعا نیز تاکید شده و این مهم از عوامل تاثیر در اجابت معرفی می شود.
ابوعبداللَّه فراء گوید: حضرت صادق (ع) فرمودند: «خداى تبارک و تعالى می داند که بنده اش چه می خواهد هرگاه به درگاهش دعا کند، لیکن دوست دارد که حاجت ها به درگاهش شرح داده شود پس هر گاه دعا کردى حاجتت را نام ببر.»
و در حدیث دیگرى گوید: که حضرت (ع) فرمودند: «خداى عزوجل حاجت تو را می داند و نیز داند که تو چه خواهى ولى دوست دارد که حاجت هاى (خود را) به درگاه او شرح دهى.»
جالب آن که دعا در پنهان و آشکار نیز با یکدیگر از نظر اجر و پاداش متفاوت اند. چنان که حضرت رضا (ع) فرمودند: «دعاى بنده در پنهانى یک دعایش برابر با هفتاد دعاى آشکار است.»
و در حدیث دیگر است که: «یک دعائى که در پنهانى کنى بهتر است نزد خداوند از هفتاد دعا که آشکار کنى.»
مجلسى (ره) گوید: این دو حدیث دلالت کند بر این که پنهان کردن دعا بهتر از آشکار کردن آن است، و این که دعاى در پنهانى برابر است یا بهتر است از هفتاد دعاى آشکار در صورتى که آشکار کردن آن مشوب به ریاء و سمعه نباشد و گر نه میان آنها نسبتى نیست.
امام صادق (ع) فرمود: هر گاه اراده کردید چیزی از حوائج دنیا را از خدای سبحان مسألت نمایید، ابتدا باید خدای عزوجل را ستایش کنید و سپس صلوات بر محمد و آل محمد بفرستید، پس آن گاه حاجت خود را از خداوند کریم بخواهید.
آن حضرت فرمودند: مردی وارد مسجد شد و پس از بجای آوردن نماز، دست به سوی درگاه خداوند دراز نمود و حاجات خود را طلب کرد. پیامبر اکرم (ص) که در آن مسجد حضور داشتند با مشاهده این وضع فرمودند: این بنده، در خواسته خود از خداوند تعجیل کرد.
پس شخص دیگری آمد و دو رکعت نماز گزارده و ثنای خدا را بجا آورد و سپس بر محمد و آل محمد صلوات فرستاد. آن گاه رسول خدا فرمودند: که دعایت در آستانه اجابت است.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای نادعلی از جمله دعاهای بسیار زیبا و دلنشین است که خواص فراوانی را برای آن ذکر کرده اند. دعای نادعلی در روز احد به پیامبر الهام شده است.
در جلد 20 بحار الانوار ص 73 از قول میبدی، یکی از شارحان اهل سنت دیوان امیرالمؤمنین (ع) نقل شده است که متن روایت چنین است: و گفته شده است که به پیامبر در روز احد ندا شد:
«ناد علیا مظهر العجائب / تجده عونا لک فی النّوائب
کلّ غمٍّ و هَمٍّ سَینجَلی / بِوَلایَتِکَ یا علیّ یا علی یا علی»
و به همین مقدار اکتفا شده و مطلبی که دلالت داشته باشد که می توان از این شعر
به عنوان دعا استفاده کرد، نقل نشده است
طریقه ختم دعای نادعلی کبیر آن است که اگر کسی را مهمی عظیم پیش آید این دعا را 7 نوبت به نیت آن مهم بخواند البته برآورده خواهد شد.
اگر بعد از نماز صبح به نیت مال و ثروت دعای نادعلی را روزی 9 بار بخواند ثروتمند گردد.
اگر جهت ادای قرض 15 روز و روزی 22 مرتبه دعای نادعلی را بخوانی قرضت ادا می گردد.
اگر کسی دعای نادعلی را با خود داشته باشد از شر جمیع حیوانات و جن و انس محفوظ باشد .
اگر چیزی گم کرده باشید، یک بار قرائت دعای نادعلی برای یافتناش کافی است.
اگر دعای نادعلی را به نیت فرزند بخوانی حق تعالی به تو فرزند کرامت کند.
برای ختم دعای
نادعلی، دو رکعت نماز حاجت بخوانید و همانطور که رو به قبله هستید ثواب نماز را به
امیرالمؤمنین (ع) هدیه کنید، سپس دعای نادعلی کبیر را با این تفاوت بخوانید که به جای
سه مرتبه «یا علی»، هزار مرتبه «یا علی» بگویید، بعد از اتمام دعا نیز یک صلوات بفرستید
و بگوید: «یا امیرالمؤمنین، شما از خدا بخواهید که مشکل مرا حل کند و گره از کارم بگشاید»
و بعد یک صلوات دیگر بفرستید. این نماز پنج بار قرائت شود؛ صبح، ظهر، شب، صبح و ظهر
بِسمِ اللهِ الرَّحمن الرَّحیم
نادِ عَلیّاً مَظهَرَ
العَجائِب تَجِدهُ عَوْناً لَکَ فِی النَّوائِب لی اِلَی اللهِ حاجَتی وَ عَلَیهِ مُعَوَّلی
کُلَّما اَمَرتَهُ وَ رَمَیتُ مُنقَضی فی ظِلِّ اللهِ وَ یُضِلِلِ اللهُ لی اَدعُوکَ
کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَیَنجَلی بِعَظَمَتِکَ یا اللهُ بِنُبُوَّتِکَ یا مُحَمَّدُ
بِوَلایَتِکَ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ اَدرِکنی بِحَقِّ لُطفِکَ الخَفیِّ
اللهُ اَکبَرُ اَنَا مِن شَرِّ اَعدائِکَ بَرِیءٌ اللهُ صَمَدی مِن عِندِکَ مَدَدی
وَ عَلَیکَ مُعتَمِدی بِحَقِّ إِیّاکَ نَعبُدُ وَ إِیّاکَ نَستَعینُ یا اَبَا الغَیْثِ
اَغِثْنی یا اَبَاالحَسَنَیْنِ اَدْرِکنی یاسَیفَ اللهِ اَدرِکنی یا بابَ اللهِ اَدرِکنی
یاحُجَّةَ اللهِ اَدرِکنی یا وَلِیَّ اللهِ اَدرِکنی بِحَقِّ لُطفِکَ الخَفیِّ یا قَهّارُ
تَقَهَّرْتَ بِالقَهرِ وَ القَهرُ فی قَهرِ قَهرِکَ یا قَهّارُ یا قاهِرَ العَدُوِّ
یا والِیَ الوَلِیِّ یا مَظْهَرَ العَجائِبِ یا مُرتَضی عَلِیٌّ رَمَیْتَ مَن بَغی
عَلَیَّ بِسَهمِ اللهِ وَ سَیفِ اللهِ الْقاتِلِ اُفَوِّضُ اَمری اِلَی اللهِ اِنَّ
اللهَ بَصَیرٌ بِالْعِبادِ وَ اِلهُکُم اِلهٌ واحِدٌ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحمنُ
الرَّحیم اَدرِکنی یا غیاثَ المُستَغیثینَ یا دَلیلَ المُتَحَیِّرِینَ یا اَمانَ الخائِفینَ
یا مُعینَ المُتَوَکِّلینَ یا رَاحِمَ المَساکینَ یا اِلهَ العالَمَینَ بِرَحمَتِکَ
وَ صَلَّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ الِهِ اَجمَعینَ وَ الحَمدُ للِهِ رَبِّ
العالَمینَ
بخوان علی را که مظهر صفات عجیبه است. تا یاری کننده تو باشد در سختی ها این بنده پیوسته به خدا نیازمند است. و من در امورم به او تکیه کرده ام و امور گذشته و اینده ام را به او وا می گذارم برای رفع هر ناراحتی تو را می خوانم. تا مشکل حل و مسائل روشن گردد قسم به بزرگیت ای خدا و به پیامبریت ای محمد و به ولایت تو ای علی ای علی ای علی مرا در یاب بحق لطف پنهانت. الله اکبر و من از شر دشمنانت بیزاری می جویم. خدای بی نیاز از سوی تو یاری می شم و بر تو اعتماد دارم به حق ایاک نعبد و ایاک نستعین. ای پدر کمک ای پدر حسنین مرا در یاب ای شمشیر خدا ای در خدا، ای حجت خدا، ای ولی خدامرا در یاب. به حق لطف پنهانت ای غالب و غلبه کننده، ای دوست دوست خدا ای مظهر صفات عجیبه ای علی یقین دارم هرکه بخواهد ظلم نماید تو به شمشیر کشنده او را از پای در می اوری من تمام امورم را به تو واگذارمی کنم. بدرستی او بصیر بر بندگان است فرماید: خدای شما خدای واحد است و غیر از او خدایی نیست و بخشنده و مهربان. مرا در یاب ای فریاد رس فریاد خواهان ای راهنمای سر گردانان ای امان ده تر سندگان ای یاری دهنده پناه آورندگان ای رحم کننده بر فقرا ای خدا به رحمتت مرا در یاب و درود فرست بر محمد و ال او و ستایش برای جهانیان است.
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ نَادِ عَلِیًّا مَظْهَرَالْعَجائِبِ تَجِدْهُ عَوْنًا لَکَ فِی النَّوائِبِ کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَیَنْجَلِی بِعَظَمَتِکَ یا اَللهُ بِنُبُوَّتِکَ یا مُحَمَّدُ بِوِلایَتِکَ یا عَلِیُّ یا
عَلِیُّ یا عَلِیُّ |
به نام خداوند بخشنده مهربان
بخوان علی (ع) را که مظهر عجائب است
می یابی او را یاور در مشکلات
تمام هم و غم هایم امید دارم که بزودی برطرف شود
قسم به بزرگیت ای خدا قسم به نبوتت ای محمد (ص) و قسم به ولایتت ای علی و ای علی و ای علی
با آن که باید هر دعا را بر همان اساسی خواند که در روایت مرتبط وارد شده، اما
باید در نظر داشت که برخی دستوراتی که در ارتباط با کیفیت خواندن دعای نادعلی بیان
می شود، منشأ روایی نداشته و در کتب معتبر حدیثی چنین دستوراتی مشاهده نمی شود. به
هر حال، خواندن آن به امید ثواب یا «قصد رجاء» اشکال ندارد
مراجع معظم تقلید فرموده اند: «خواندن دعاهایی که اعتبار سندش معلوم نشده، به امید ثواب، نه به قصد ورود اشکال ندارد. یعنی به امید ثواب خوانده شود، نه به این قصد که از معصوم (ع) وارد شده است.»
نکته دیگر آن است که در عبادات، آنچه در مرحله اول اهمیت دارد، استناد آن به یکی
از منابع معتبر است، اما در خصوص ادعیه، بر
اساس روایات وارده از معصومان، ایرادی ندارد که هر فردی با انشاء خود و به شرط عدم
تعارض با آموزه های اسلامی، به مناجات با پروردگار بپردازد، اما نمی توان اصلی کلی
را مورد پذیرش قرار داد که اگر شخصی با خواندن دعا و یا پرداخت نذری به حاجت خویش رسید،
دیگران نیز آن دعا را مانند دعایی مأثور و منقول از امامان (ع) دانسته و آن را به مجموعه
دعاها و اعمال موجود اضافه کنند
کتاب شرح نادعلی کبیر نوشته غلامحسین حیدری
برنامه اندروید شرح دعای نادعلی
فایل صوتی دعای نادعلی با صدای مداح ایرانی
فایل صوتی دعای نادعلی با صدای مداح عربی (1)
فایل صوتی دعای نادعلی با صدای مداح عربی (2)
فایل تصویری دعای نادعلی
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای بعد از نماز اعمال مستحبی است که بعد از هر یک از نمازها خوانده می شود و به آن ها تعقیبات می گویند. دعای بعد از نماز ها گاهی مشترک است.
بعد از هر یک از نمازهای یومیه اعمال مستحبی وجود دارد که دعای بعد از نماز یکی از این موارد است. روایات مختلفی در مورد دعای بعد از نماز های یومیه وجود دارد؛
حضرت فاطمه (س) در پایان نماز علاوه بر تعقیبات با کلمات و جملات دیگری نیز به نیایش پروردگار می پرداخت. او پس از نماز ظهر چنین می خواند:
«...یا من بابه مفتوح لداعیه، و حجابه مرفوع لراجیه، یا ساتر الأمر القبیح، و مداوی القلب الجریح، لا تفضحنی فی مشهد القیامة بموبقات الآثام، و لا تعرض بوجهک الکریم عنّی من بین الأنام، یا غایة المضطرّ الفقیر، و یا جابر العظم الکسیر، هب لی موبقات الجرائر، و اعف عن فاضحات السّرائر، و اغسل قلبی من وزر الخطایا، و ارزقنی حسن الاستعداد لنزول المنایا...».
حضرت فاطمه (س) بعد از نماز عصر این گونه دعا می کرد:
«اللّهمّ انزع العجب و الرّیاء و الکبر و البغی و الحسد و الضعف و الشّک و الوهن و الضّرّ و الاسقام و الخذلان و المکر و الخدیعة و البلیة و الفساد مِنْ سمعی و بصری و جمیع جوارحی، و خذ بناصیتی الی ما تحبّ و ترضی، یا ارحم الرّاحمین...»
ایشان پس از انجام نماز مغرب به درگاه الهی عرضه می داشت:
«ربّ ارحم عند فراق الأحبّة صرعتی، و عند سکون القبر وحدتی، و فی مفازة القیامة غربتی، و بین یدیک موقوفا للحساب فاقتی، ربّ أستجیر بک من النار فأجرنی، ربّ أعوذ بک من النّار فأعذنی، ربّ أفزع الیک من النّار فأبعدنی، ربّ أسترحمک مکروبا فارحمنی، ربّ أستغفرک لما جهلتُ فاغفر لی، ربّ قد أبرزنی الدّعاء للحاجة الیک فلا تؤیسنی، یا کریم ذا الآلاء و الاحسان....»
حضرت زهرا (س) بعد از نماز عشاء با این عبارت نورانی دعا می کرد:
«اللّهمّ انّی أسألک باسمک المخزون الطّیب الطّاهر الّذی قامت به السّموات و الأرض، و اشرقت له الظُّلَم، و سبّحت له الملائکة، و وجلت عنه القلوب، و خضعت له الرّقاب، و أحییت به الموتی، أن تغفر لی کلّ ذنب أذنبته، فی ظلم اللّیل و ضوء النّهار، عمدا أو خطأً، سرّا أو علانیةً، و أن تهب لی یقینا و هدیا و نورا و علما و فهما، حتّی أقیم کتابک، و أحلّ حلالک، و أحرّم حرامک، و أودی فرائضک، و أقیم سنّة نبیک محمّد...».
از حضرت امام رضا (ع) روایت شده که فرمود: برای طلب روزی بعد از هر نماز بگو:
«یا من یملک حوائج السائلین، یا من لکل مسألة منک سمع حاضر و جواب عتید، و لکل صامت منک علم باطن محیط»
«بسم الله و صلی الله علی محمد و آله، و افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد، فوقیه الله سیئات ما مکروا، لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین، فاستجبنا له، و نجیناه من الغم، و کذالک ننجی المۆمنین، حسبنا الله و نعم الوکیل، فانقلبوا بنعمة من الله و فضل لم یمسسهم سوء»
همچنین از امام رضا (ع) روایت شده است که هر کس بعد از نماز صبح صد بار بگوید:
«بسم الله الرحمن الرحیم، لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم»
این سخن از سیاهی چشم به سپیدی آن نزدیکتر است به اسم اعظم الهی است.
بعد از هر نماز استغفاری ذکر شده که جزء تعقیبات مشترک نمازها می باشد:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
یکی دیگر از تعقیبات مشترک نماز است که بعد از هر نماز خوانده می شود. در این دعای بعد از نماز درخواست های بنده از خداوند و... مطرح شده است:
اللَّهُمَّ اهْدِنِی مِنْ عِنْدِکَ وَ أَفِضْ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ انْشُرْ عَلَیَّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ مِنْ بَرَکَاتِکَ سُبْحَانَکَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی کُلَّهَا جَمِیعاً فَإِنَّهُ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّهَا جَمِیعاً إِلاَّ أَنْتَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ شَرٍّ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ عَافِیَتَکَ فِی أُمُورِی کُلِّهَا وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ خِزْیِ الدُّنْیَا وَ عَذَابِ الْآخِرَةِ وَ أَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ عِزَّتِکَ الَّتِی لاَ تُرَامُ وَ قُدْرَتِکَ الَّتِی لاَ یَمْتَنِعُ مِنْهَا شَیْءٌ مِنْ شَرِّ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الْأَوْجَاعِ کُلِّهَا وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ (آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ) وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لاَ یَمُوتُ وَ (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً)
کلینى و دیگران به سند معتبر از اهلبیت علیهم السلام روایت کرده اند که هر که بعد از هر نماز ریش خود را به دست راست خود بگیرد و دست چپ را به سوى آسمان بگشاید و سه مرتبه بگوید:
«یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ ارْحَمْنِی مِنَ النَّارِ»
پس سه مرتبه بگوید:
«أَجِرْنِی مِنَ الْعَذَابِ الْأَلِیمِ»
پس دست راست را از ریش بردارد و هر دو دست را به سوى آسمان بگشاید و سه مرتبه بگوید:
«یا عَزیزُ یا کَریمُ یا رَحْمنُ یا غَفُورُ یا رَحیمُ»
پس دستها را بگرداند و پشت دستها را به جانب آسمان کند و سه مرتبه بگوید:
أَجِرْنِی مِنَ الْعَذَابِ الْأَلِیم
پس بگوید:
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَالْمَلاَّئِکَةُ وَالرُّوحُ
هر که این دعا را بخواند خدا جمیع گناهان او را بیامرزد و از او راضى شود و استغفار کند براى او جمیع خلایق بغیر از جنّ و انس تا هنگام مردن او.
اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلى اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ اَللّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ اَللّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ اَللّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدینٍ اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ اَللّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَریبٍ اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ اَللّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَریضٍ اَللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناکَ اَللّهُمَّ غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ اَللّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَاَغْنِنا مِنَ الْفَقْرِ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَىءٍ
قَدیرٌ |
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای یستشیر را پیامبر (ص) به امام علی (ع) آموزش داده است. دعای یستشیر آثار فراوانی برای خواننده آن دارد. دعای یستشیر را قبل از خواب بخوانید.
از امیرالمومنین علی (ع) روایت شده است که دعای یستشیر را پیامبر (ص) به من آموخت
و امر کرد که آن را در همه حال در سختی و راحتی حفظ کنم و به خلفاء بعد از خودم تعلیم
نمایم.
طبق فرموده امام علی (ع) خواندن این دعا اثرات فراوانی دارد؛
تاثیر دعای یستشیر بر خیر و برکت: کسی که این دعا را بخواند خیر و برکت از فرق
سرش تا زمین از آسمان بر او می بارد و او را انوار آرامش و رحمت می پوشاند و برای این
دعا انتهایی جز عرش خدا نیست
دعای یستشیر و برآورده شدن حاجات: هر کس سه نوبت این دعا را بخواند خداوند هر حاجت
خیری که داشته باشد در دنیا و آخرت برآورده گرداند
دعای یستشیر و رفع عذاب قبر: خدای تبارک و تعالی او را از عذاب قبر برهاند
اثر دعای یستشیر بر شرح صدر: تنگی سینه او را برطرف نموده و به او شرح صدر عطا
فرماید
خواننده دعای یستشیر در روز قیامت: چون روز قیامت فرا رسد، خواننده این دعا سوار
بر شتری تندرو و سفید مزین و آراسته به مروارید نزد حق برخیزد و خداوند می فرماید همه
کرامتها را به او بدهید و گوید: بنده ام! در هر جای بهشت که خواهی ساکن شو
اثر دعای یستشیر بر مجنون: اگر این دعا بر مجنون خوانده شود همان ساعت از آن باز
آید
اثر دعای یستشیر بر درد زایمان: اگر زنی زایمان بر او مشکل شده باشد و این دعا
بر او خوانده شود خداوند زایمان او را آسان و فرزند را در طرفه العینی متولد گرداند
اثر دعای یستشیر بر رفع عاق والدین: اگر بر شخصی که عاق والدین شده بخواند همانا
خداوند امور آن را اصلاح کند
ختم دعای یستشیر: هر بنده ای که چهل شب جمعه این دعا را بخواند همانا خداوند آن
را اصلاح کند
خواندن دعای یستشیر هنگام خواب:
هر کس در هنگام خواب این دعا را بخواند و بخوابد
حتی اگر خوب نخوانده باشد. ولی به امید ثواب باشد، خداوند به هر حرفی از دعا هزار فرشته
کروبی که رویشان نورانی تر باشد از آفتاب و ماه شب چهاره بر او بفرسند |
اثر دعای یستشیر بر گناهان کبیره: هر گنهکاری که مرتکب کبائر شده باشد و قبل از
مردن این دعا را بخواند شب بمیرد یا روز همچون شهید از دنیا رفته و اگر موفق به توبه
نشده باشد خدا به کرم و عفوش او را بیامرزد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ الْمُدَبِّرُ بِلا وَزِیرٍ وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبَادِهِ یسْتَشِیرُ الْأَوَّلُ غَیرُ مَوْصُوفٍ [مَصْرُوفٍ] وَ الْبَاقِی بَعْدَ فَنَاءِ الْخَلْقِ الْعَظِیمُ الرُّبُوبِیةِ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ [الْأَرْضِ] وَ فَاطِرُهُمَا وَ مُبْتَدِعُهُمَا بِغَیرِ عَمَدٍ خَلَقَهُمَا وَ فَتَقَهُمَا فَتْقا فَقَامَتِ السَّمَاوَاتُ طَائِعَاتٍ بِأَمْرِهِ وَ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِأَوْتَادِهَا فَوْقَ الْمَاءِ ثُمَّ عَلا رَبُّنَا فِی السَّمَاوَاتِ الْعُلَى الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ مَا بَینَهُمَا وَ مَا تَحْتَ الثَّرَى
فَأَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لا رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لا وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ وَ لا مُعِزَّ لِمَنْ أَذْلَلْتَ وَ لا مُذِلَّ لِمَنْ أَعْزَزْتَ وَ لا مَانِعَ لِمَا أَعْطَیتَ وَ لا مُعْطِی لِمَا مَنَعْتَ وَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ کُنْتَ إِذْ لَمْ تَکُنْ سَمَاءٌ مَبْنِیةٌ وَ لا أَرْضٌ مَدْحِیةٌ وَ لا شَمْسٌ مُضِیئَةٌ وَ لا لَیلٌ مُظْلِمٌ وَ لا نَهَارٌ مُضِیءٌ وَ لا بَحْرٌ لُجِّی وَ لا جَبَلٌ رَاسٍ وَ لا نَجْمٌ سَارٍ وَ لا قَمَرٌ مُنِیرٌ وَ لا رِیحٌ تَهُبُّ وَ لا سَحَابٌ یسْکُبُ وَ لا بَرْقٌ یلْمَعُ وَ لا رَعْدٌ یسَبِّحُ وَ لا رُوحٌ تَنَفَّسُ وَ لا طَائِرٌ یطِیرُ وَ لا نَارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لا مَاءٌ یطَّرِدُ کُنْتَ قَبْلَ کُلِّ شَیءٍ وَ کَوَّنْتَ کُلَّ شَیءٍ وَ قَدَرْتَ عَلَى کُلِّ شَیءٍ وَ ابْتَدَعْتَ کُلَّ شَیءٍ وَ أَغْنَیتَ وَ أَفْقَرْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْییتَ وَ أَضْحَکْتَ وَ أَبْکَیتَ
وَ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَیتَ فَتَبَارَکْتَ یا اللَّهُ وَ تَعَالَیتَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْخَلاقُ الْمُعِینُ [الْعَلِیمُ] أَمْرُکَ غَالِبٌ وَ عِلْمُکَ نَافِذٌ وَ کَیدُکَ غَرِیبٌ وَ وَعْدُکَ صَادِقٌ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ حُکْمُکَ عَدْلٌ وَ کَلامُکَ هُدًى وَ وَحْیکَ نُورٌ وَ رَحْمَتُکَ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُکَ عَظِیمٌ وَ فَضْلُکَ کَثِیرٌ وَ عَطَاؤُکَ جَزِیلٌ وَ حَبْلُکَ مَتِینٌ وَ إِمْکَانُکَ عَتِیدٌ وَ جَارُکَ عَزِیزٌ وَ بَأْسُکَ شَدِیدٌ وَ مَکْرُکَ مَکِیدٌ أَنْتَ یا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوَى
(وَ) حَاضِرُ کُلِّ مَلَإٍ وَ شَاهِدُ کُلِّ نَجْوَى مُنْتَهَى کُلِّ حَاجَةٍ مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ [حَزِینٍ] غِنَى کُلِّ مِسْکِینٍ حِصْنُ کُلِّ هَارِبٍ أَمَانُ کُلِّ خَائِفٍ حِرْزُ الضُّعَفَاءِ کَنْزُ الْفُقَرَاءِ مُفَرِّجُ الْغَمَّاءِ مُعِینُ الصَّالِحِینَ ذَلِکَ اللَّهُ رَبُّنَا لا إِلَهَ إِلا هُوَ تَکْفِی مِنْ عِبَادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیکَ وَ أَنْتَ جَارُ مَنْ لاذَ بِکَ وَ تَضَرَّعَ إِلَیکَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ نَاصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبَّارُ الْجَبَابِرَةِ عَظِیمُ الْعُظَمَاءِ
کَبِیرُ الْکُبَرَاءِ سَیدُ السَّادَاتِ مَوْلَى الْمَوَالِی صَرِیخُ الْمُسْتَصْرِخِینَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ مُجِیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ أَسْمَعُ السَّامِعِینَ أَبْصَرُ النَّاظِرِینَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ خَیرُ الْغَافِرِینَ قَاضِی حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِینَ مُغِیثُ الصَّالِحِینَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِینَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِکُ وَ أَنَا الْمَمْلُوکُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ
وَ أَنْتَ الْمُعْطِی وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ وَ أَنَا الْبَخِیلُ وَ أَنْتَ الْقَوِی وَ أَنَا الضَّعِیفُ وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ وَ أَنَا الذَّلِیلُ وَ أَنْتَ الْغَنِی وَ أَنَا الْفَقِیرُ وَ أَنْتَ السَّیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْغَافِرُ وَ أَنَا الْمُسِیءُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ وَ أَنَا الْجَاهِلُ وَ أَنْتَ الْحَلِیمُ وَ أَنَا الْعَجُولُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنَا الْمَرْحُومُ وَ أَنْتَ الْمُعَافِی وَ أَنَا الْمُبْتَلَى وَ أَنْتَ الْمُجِیبُ وَ أَنَا الْمُضْطَرُّ وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْمُعْطِی عِبَادَکَ بِلا سُؤَالٍ
وَ أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَیکَ الْمَصِیرُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیتِهِ الطَّیبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ اسْتُرْ عَلَی عُیوبِی وَ افْتَحْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ رِزْقا وَاسِعا یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره