خبرگزاری آریا- یک زن مصری که با 500 کیلوگرم وزن سنگین وزن ترین زن جهان لقب گرفته است، به منظور انجام عمل جراحی برای کاهش وزن، با هواپیما به هند فرستاده خواهد شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری آریا به نقل از "بی بی سی" این زن به نام " ایمان احمد عبد العاطی "، 36 ساله است. وی با یک فروند هواپیمای اجاره ای به بمبئی فرستاده می شود تا در آنجا با همکاری پزشکی به نام مفضل لاکداوالا، جراح متخصص چاقی، عمل شود.
سفارت هند در قاهره پیش از این به دلیل ناتوانی این زن از مسافرت به هند، صدور روادید برای وی را رد کرده بود. اما پس از آنکه این پزشک یادداشتی در این باره به وزارت خارجه این کشور نوشت، شرایط فرق کرد.
پس از آن وزیر امور خارجه این کشور که خود در آن زمان برای عملیات پیوند کلیه در بیمارستان حضور داشت به سرعت پاسخ مساعد داد.
خانواده ایمان می گویند این زن از 25 سال پیش از خانه بیرون نرفته است. وی هم اکنون 500 کیلوگرم وزن دارد.
اگر چیزهایی که درباره این زن گفته شده درست باشد، او سنگین وزن ترین زن جهان است. پیش از وی نام "بالین پاتر"، از امریکا با 292 کیلوگرم وزن به عنوان چاقترین زن جهان در سال 2010 در کتاب رکوردهای گینس ثبت شده بود.
دکتر لاکدوالا، که پیش از این وزن یک وزیر هندی را با عمل جراحی پایین اورده بود، به بی بی سی گفت که با توجه به پرونده پزشکی ایمان، انتظار می رود وزن او حداقل 450 کیلو گرم باشد.
خانواده ایمان می گویند وی زمان تولد 5 کیلوگرم بود و شواهد جسمی و حالت های او در آن زمان نشان می دادند که به اختلال "فیلاریاز لنفاوی" مبتلا شده است. به گفته دکتر لاکدوالا در این نوع از اختلال یکی از اعضای یا کل بدن به طور غیر طبیعی رشد کرده و بزرگ و بزرگتر می شود.
وی افزود: "خانواده این دختر گفتند وقتی که وی به سن 11 سالگی رسید وزنش به طور تصاعدی رو به افزایش نهاد. سپس به رختخواب افتاد و دیگر نتوانست از خانه بیرون برود."
جام جم سرا:
این اتفاق در بزرگراه «ام۳۰» واقع در مادرید اسپانیا رخ داد.
به نقل از همشهری، موتورسوار یاد‌شده به خبرنگار‌ها گفت: در حال رانندگی بودم که ناگهان عطسه‌ام گرفت، اما با نخستین عطسه دندان‌های مصنوعی‌ام به وسط بزرگراه پرتاب شد و دوباره خریدن آنها نیز هزینه زیادی برایم در پی داشت.
جام جم سرا:
به گزارش مجله پریونشن، یافته‌های جدید علمی که بتازگی منتشر شده، نشان می‌دهد پاسخ این پرسش میتواند نقشی حیاتی در زندگی بیماران قلبی بازی کند.
در واقع، مطابق یافته‌های پژوهشی جدید، ورزش‌های شدید ممکن است خطر مرگ ناشی از حمله قلبی یا سکته مغزی را به میزان قابل‌توجهی افزایش دهد.
این یافته‌ها حاصل بررسی داده‌هایی است که به مدت ده سال طی یک پژوهش گسترده در آلمان جمع‌آوری شده و بتازگی انتشار یافته است. در این مطالعه بیش از هزار فرد مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی مورد بررسی دقیق قرار گرفتند و در نهایت نتایج جالبی به دست آمد. نتایجی که هم بر باورهای قبلی مهر تائید می‌زند و هم اطلاعات دقیق‌تری از میزان اثر فعالیت جسمانی بر قلب بیمار در اختیار ما قرار می‌دهد.
نخست آنکه بی‌تحرکی همچنان عامل مهمی در مرگ و میر افراد است: افرادی که زمان بسیار زیادی را در مقابل تلویزیون می‌گذرانند و به هیچ‌وجه تحرک و فعالیت جسمی مناسبی ندارند، در مقایسه با افرادی که ورزش منظم می‌کنند، حدود دو برابر بیشتر در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی قرار خواهند داشت و چهار برابر بیشتر در معرض مرگ ناشی از همه عوامل مرگبار قرار می‌گیرند.
نکته دومی که محققان آلمانی به آن رسیده‌اند آن است که ورزش و فعالیت جسمانی سنگین اگر به صورت روزانه پیگیری و انجام شود، اثراتی مشابه بی‌تحرکی بر این بیماران خواهد داشت و میزان مرگ و میر ناشی از سکته مغزی و حمله قلبی را در این افراد تا دو برابر افزایش خواهد داد. آنها توضیح می‌دهند منظورشان از ورزش سنگین فعالیت‌های ورزشی مانند دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی‌های سنگین، مثلا کوهپیمایی یا پیاده‌روی‌های طولانی است.
در حالی که برخی داده‌های جدید، از جمله داده‌های این محققان آلمانی، حکایت از آن دارد که فعالیت‌های جسمانی سنگین میتواند اثرات نامطلوب و حتی مخربی بر قلب بیمار بگذارد، اما هنوز دانشمندان نمی‌توانند توضیح دهند که چرا ورزش سنگین در بدن بیماران قلبی تا این اندازه مهلک و خطرناک عمل می‌کند. با این حال آنها حدس می‌زنند ممکن است این دسته از فعالیت‌ها سبب افزایش التهاب در بدن افراد شود و از این طریق آنها را از پا درآورد.
البته این محققان تاکید می‌کنند نتایج پژوهش‌شان به هیچ وجه به این معنی نیست که افراد دچار ترس مفرط شوند و فعالیت‌های منظم ورزشی خود را کنار بگذارند؛ بلکه به عکس به این معنی است که اگر بیماران قلبی دو تا چهار روز در هفته به ورزش و فعالیت‌های جسمانی مناسب بپردازند، مسلما بهترین سپر دفاعی را در برابر حمله قلبی، سکته مغزی و مرگ ناشی از این بیماریها در دست گرفته‌اند، اما مساله اصلی همان ورزش مناسب است.
این محققان در پاسخ به این پرسش که منظورشان از ورزش مناسب دقیقا چیست، می‌گویند ورزش مناسب الگوی یکسان و ثابتی ندارد که بتوان به صورت یک نسخه کلی برای همه بیماران قلبی تجویز کرد. درواقع فعالیت جسمانی مفید برای این بیماران از فردی به فرد دیگر فرق می‌کند؛ زیرا کاملا متاثر از ویژگی‌های فردی و نوع و شدت بیماری آنهاست. به همین دلیل این محققان می‌گویند فقط یک راه وجود دارد؛ به پزشک معالجتان مراجعه کنید و از او بخواهید برایتان برنامه ورزشی متناسب با شرایطتان را تنظیم کند و صدالبته از این برنامه بدقت پیروی کنید.(ضمیمه سیب/مسعود ایثاری)
جام جم سرا: اکنون این سوال مطرح میشود، با توجه به اینکه مرد و زن هر دو از ازدواج به طور یکسان بهره می‌گیرند و ازدواج پیوندی است بر اساس منافع متقابل دوطرف، با این حال چه دلیلی دارد که مرد مبلغ کم یا زیادی به عنوان مهر به زن بپردازد؟ آیا این موضوع، شکل خرید و فروش به ازدواج نمی‌دهد؟
حجت‌الاسلام علی فروتن کار‌شناس ارشد روانشناسی، در پاسخ به این سوال می‌گوید: مرد و زن هر دو از زندگی مشترک به طور یکسان سود می‌برند ولی باید قبول کرد که در صورت جدایی زن و شوهر، زن متحمل خسارت بیشتری خواهد شد. همچنین با توجه به اینکه معمولا مرد‌ها کسب درآمد می‌کنند، مهریه برای خانم‌ها نوعی پشتوانه برای جلوگیری از تضییع حقوق آنهاست.
وی در ادامه درباره چرایی پرداخت مهریه و میزان مناسب آن بیشتر توضیح می‌دهد:
مهریه مانع تضییع حقوق زن میشود
از نظر فقهی، خانم‌ها مالک مهریه‌شان هستند و مرد‌ها هم موظف به پرداخت مهریه هستند. در خور یادآوری است که در صورت طلاق، مرد‌ها برای انتخاب همسر مجدد بخت بیشتری دارند ولی زنان به ویژه با افزایش سنشان، بخت کمتری برای ازدواج مجدد خواهند داشت. بنابراین در حقیقت مهریه چیزی است به عنوان جبران خسارت برای زن و وسیله‌ای برای تامین زندگی آینده او تا در صورت طلاق از حقوق زن، چیزی تضییع نشود.
مهریه نباید خیلی کم و خیلی زیاد باشد
متاسفانه بعضی دختر‌ها تصور می‌کنند که مهریه بالا، اهرم فشاری برای شوهر است تا از طلاق منصرف شود. در دستورهای دینی درباره مهریه بر این نکته تاکید شده است که میزان مهریه نباید خیلی کم یا خیلی زیاد باشد. همچنین میزان مهریه باید با توافق مرد و زن باشد هرچند گاهی مرد یا زن بدون رضایت و از روی اجبار، میزان مهریه را قبول می‌کنند که این درست نیست. میزان مهریه به هیچ وجه نباید از توان مالی مرد بیشتر باشد به عبارت دیگر میزان مهریه نباید آن اندازه باشد که مرد توان پرداخت آن را نداشته باشد.
مهریه مناسب باعث خوش بینی میشود
مهریه مناسب باعث خوش بینی و اعتماد بیشتر زن و شوهر به یکدیگر میشود. زمانی که در جلسات خواستگاری، دختر‌ها و خانواده‌شان درخواست مهریه بالایی داشته باشند مرد‌ها هم درخواست جهیزیه بهتری خواهند داشت در نتیجه نگاه پسر و دختر به ازدواج، نگاه معامله‌گری میشود. در چنین وضعیتی، آرامش و آسایش در زندگی کمرنگ‌تر میشود چراکه مرد‌ها مدام نگران این هستند که مبادا روزی همسرشان مهریه‌اش را به اجرا بگذارد و نتوانند پول آن را فراهم کنند.
تعیین مهریه بالا به جای تحقیق از داماد
همچنین یکی دیگر از علت‌های اصلی که دختر‌ها و خانواده‌هایشان مهریه‌ها را بالا قرار می‌دهند این است که بدرستی درباره داماد تحقیق نمی‌کنند. به دلیل همین کمکاری، بعضی خانواده‌ها مهریه دخترشان را بالا مطرح می‌کنند تا خیالشان از خوشبختی او در آینده مطمئن‌تر شود و توجه نمی‌کنند که شاید روزی برسد که حاضر شوند برای گرفتن طلاق دخترشان، تمام مهریه‌اش را به داماد ببخشند تا زود‌تر طلاق بگیرند. بنابراین تحقیق از داماد و خانواده‌اش اهمیت بسیار زیادی دارد و باعث میشود تا داماد مجبور نباشد مهریه بالایی که پرداخت آن در توان مالی‌اش نیست را قبول کند.
مهریه بالا مانع احساس رضایت مالی
یک عامل دیگر در بالا رفتن میزان مهریه‌ها، قرار گرفتن دختر‌ها و خانواده‌هایشان در یک رقابت ناصحیح به نام چشم و هم چشمی است. زندگی در چنین وضعیت‌هایی باعث میشود که زن و شوهر در آینده هم درگیر چشم و هم چشمی شوند و معمولا در زندگیشان طعم رضایت مالی را نخواهند چشید. (مجید حسین زاده/خراسان)
جام جم سرا: جنسیت یکی از نخستین مولفه‌های برساخت هویت افراد است که از تولد و ابتدای زندگی به شکل زنانگی یا مردانگی به بخش مهمی از ساخت هویتی فرد در نزد خود و جامعه تبدیل میشود.
همین مساله سبب شده تا جنسیت با شکل دادن به نقش‌های خصوصی و عمومی زن و مرد حتی منجر به ایجاد برخی ساختارهای اجتماعی شود. به عنوان مثال شکل گیری نظام‌های ابتدایی حاکمیت و توزیع قدرت در قبایل، پیرامون مفهوم جنسیت به ایجاد سلسله مراتب‌های پدرسالارانه و به باور برخی تاریخ‌شناسان حتی مادرسالارانه منجر شد.
رسوب تاریخی تعاریف و کارکردهای جنسیتی سبب شده تا در سالهای نخستین هزارهٔ سوم میلادی نیز همچنان شاهد نقش پررنگ زنانگی و مردانگی در جایگاه اجتماعی و کسب موقعیت‌ها و فرصت‌ها در جوامع گوناگون باشیم.
در بسیاری از کشورهای عربی زنان همچنان از حقوق ابتدایی نظیر حق رای و رانندگی بی‌بهره‌اند. در کشورهای شرق آسیا نظیر ژاپن و کرهٔ جنوبی زنان هنوز در تاروپود سنت‌های کهن با نابرابری‌هایی نهادینه دست به گریبانند. حتی در کشوری چون ایالات متحدهٔ آمریکا انگاره‌های جنسیتی ناپیدا سبب شده تا زنی تاکنون نتواند در مقام رییس جمهوری به کاخ سفید راه یابد.
از دید بسیاری، وجود تفاوت‌های ذاتی-به طور مشخص جسمی و عاطفی- بین زنان و مردان، دلیل بسیاری از انگاره‌های جنسیتی است. البته شماری از «فمینیست‌ها» (طیف‌های گوناگون طرفدار حقوق زنان و رفع نابرابری‌های جنسیتی) بسیاری از ویژگی‌های متمایز زنان و مردان همچون خصوصیت‌های عاطفی را نه برآمده از جنس بلکه ناشی از هویت برساختهٔ ابتدایی می‌دانند و به طور کلی اعتقادی به تفاوت ظرفیت زنان و مردان در پذیرفتن نقش‌های فردی و اجتماعی به واسطهٔ تفاوت‌های جنسی ندارند.
با وجود چنین باورهایی، ناگفته پیدا است که زنان و مردان با هم تمایز دارند؛ مساله‌ای که افزون بر بازتولید نقش‌های پذیرفته شدهٔ جنسیتی از سوی زنان و مردان، پیامدهایی چون سوگیری‌های جنسیتی را نیز به بار آورده است.
سوگیری جنسیتی؛ مفهوم و چرایی
برای رسیدن به یک تعریف مشخص و دقیق از سوگیری جنسیتی، ابتدا باید شناخت دقیقی از جنس و تفاوت آن با جنسیت داشت.
«استفانی گِرت» جامعه‌شناس انگلیسی و نویسندهٔ کتاب «جامعه‌شناسی جنسیت» در این زمینه نوشته است: اصطلاح جنس بر تفاوت‌های بیولوژیک میان زن و مرد دلالت دارد، حال آنکه جنسیت، ناظر بر ویژگی‌های شخصی و روانی است که جامعه، آن ها را تعیین می‌کند.
یکی دیگر از تعریف‌های دقیق واژهٔ جنسیت از سوی «سیمون دوبووار» فیلسوف و نویسندهٔ فرانسوی ارایه شده است.
وی در سال ۱۹۴۹ در کتاب مشهورش با نام «جنس دوم» در پاسخ به این پرسش که زن چیست، بیان کرد: زن چیزی جز نتیجه و محصول نیروهای اجتماعی و اقتصادی نیست.
به عقیدهٔ دوبووار، زن از شکم مادر متولد نمی‌شود، بلکه زیر شرایط اجتماعی و اقتصادی است که به یک زن تبدیل میشود.
با توجه به آنچه گفته شد و این نکته که هر جامعه‌ای تعیین کنندهٔ انتظارات افراد آن از جنس‌های مختلف است می‌توان گفت، سوگیری‌های جنسیتی مجموعه‌ای از باورهای فرهنگی و اجتماعی شکل گرفته در ذهن افراد جامعه است؛ باورهایی که قابلیت‌ها و ویژگی‌های خاصی را به افراد، یعنی زن و مرد نسبت می‌دهند و خانواده، نهادهای آموزشی، گروه‌های همسالان، رسانه‌ها و دیگر نهادهای فرهنگی و اجتماعی در شکل گیری و تشدید باورهای یاد شده موثرند.
«حسن بهرامنی»، روان‌شناس، سوگیری جنسیتی را تابعی از فرهنگ و وضعیت اجتماعی جامعه دانست و گفت: سوگیری جنسیتی به معنای برتری یک جنس بر جنس دیگر، تابعی از فرهنگ، سنت، اعتقادات و خرافات است.
وی رواج گزاره‌هایی مانند «دختر متعلق به دیگران است»، «پسر نان آور خانه است»، «نام فامیلی خانواده تنها با پسر ادامه پیدا می‌کند» در جامعه را، محرک‌هایی برای سوگیری جنسیتی برشمرد.
یکی از مهمترین نظریه‌هایی که به تبیین دلایل شکلگیری الگو‌ها (یا الگوواره‌های) جنسیتی و به عبارتی سوگیری جنسیتی در جامعه پرداخته است نظریهٔ «یادگیری اجتماعی» است. در این نظریه، کودک موجودی پذیرای نیروهای محیط معرفی میشود که ساخته و پرداختهٔ جامعه، والدین، همسالان و رسانه‌ها است.
در بیشتر مواقع، خانواده نقش مهمی در جامعه پذیری کودکان دارد. خانواده‌ها از ابتدا دختران را برای دستیابی به نقش خود به عنوان یک زن آموزش می‌دهند و پسران را برای قبول نقش مردانه به عنوان سرپرست خانواده آماده می‌سازند. به این ترتیب، تفکیک شغل‌ها در همان اول زندگی از سوی خانواده به کودکان القا میشود و آنان برحسب دختر یا پسر بودن برای نقش پذیری اجتماعی در آینده تربیت می‌شوند. در چارچوب ذهنی یاد شده، این تفکر که وظیفهٔ زن خانه داری و پرورش فرزندان است و مردان نان آور خانه محسوب می‌شوند، یکی از سوگیری‌های غالب در جامعهٔ ایرانی بوده است.
در چارچوب آموزش‌های رسمی و ساختاری کشور، همهٔ شخصیت‌های قهرمان مانند «دهقان فداکار» و «پتروس» مذکر هستند و در برابر، «کوکب خانم» به عنوان مادری فداکار و مهربان و دختری با نام «کبری» که فراموشکار است و نمی‌داند کتابش را کجا گذاشته به عنوان نماد زن در کتاب‌های درسی دوران دبستان ما معرفی شده‌اند. به باور برخی ناظران، در سالهای گذشته سیاست‌های آموزشی و برنامه‌های رسانهٔ ملی ما نیز به صورت مستقیم و غیرمستقیم موجب گسترش الگوهای جنسیتی شده است.
در کنار انگاره‌های جنسیتی سنتی، بازتولید الگوهای جنسیتی در چهره‌ها و قالب‌های نو، مساله‌ای است که در سالهای اخیر در رسانه‌ها نمود بسیاری داشته است. در بسیاری از کشور‌ها از جمله ایران در تبلیغات بازرگانی رسانه‌ها، از زنان برای تبلیغ لوازم خانگی و آشپزی و از مردان برای بازی نقش‌های مدیریتی، تبلیغ تلفن همراه، رانندگی و... استفاده میشود.
یکی دیگر از نمودهای سوگیری جنسیتی، در نظر گرفتن شغل‌های متفاوت برای زنان و مردان در بسیاری از جوامع است.
«عالیه شکربیگی»، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه آزاد، یکی از مهمترین دلایل شکل گیری الگوهای جنسیتی در کشور را مربوط به فعالیت و نقش رسانه‌ها می‌داند که سوگیری‌های جنسیتی را خواسته یا ناخواسته ترویج می‌دهند.
رویکرد دیگری که سعی دارد نگاه جنسیتی را از جنبهٔ سیر تاریخی آن مورد بررسی قرار دهد، رویکرد «مردم‌شناسانه» است. این رویکرد با تاکید بر ریشه‌های فرهنگی و تاثیر آن بر نوع رفتار مردانه و درنتیجه شکل گیری مردانگی، سعی دارد فرهنگ مردسالاری و نوع نگاه به زنان را در سیر تاریخی یک جامعه مورد بررسی قرار دهد.
از سالهای گذشته تاکنون، مردان سنگ زیرین آسیاب نهادهای اجتماعی و در وهلهٔ نخست، خانواده بوده‌اند. بر پایهٔ همین الگو، فرزند پسر میراثدار خانوادگی تلقی و خانواده در صورت نداشتن پسر مقطوع‌النسل محسوب میشود و میراث وی به دیگران می‌رسد. این تفکر هنوز در برخی خرده فرهنگ‌های کشور ما قابل دیدن است.
شکربیگی با اشاره به تلقی‌های نادرست از جنس کودک در برخی از مناطق کشور گفت: نگاهی که ما به فرزند خود داریم نباید بر اساس جنس بلکه باید نگاهی انسان گونه باشد زیرا فرزند در دامن خانواده با معنای جنس و الگوهای جنسیتی آشنا میشود. ما در جامعه شاهد یک نگاه تک فاعلی هستیم و باید این نگاه جای خود را به دو فاعلی و حضور گستردهٔ ۲ جنس دهد تا ما بتوانیم از توانایی‌های زنان در جامعه استفاده کنیم.
او در پاسخ به پرسشی در زمینهٔ گسترهٔ نگاه جنسیتی در جوامع گفت: تبعیض جنسیتی تنها خاص کشور ما نیست و در همه جا وجود دارد ولی در برخی از کشور‌ها سوگیری جنسیتی تعدیل شده است. با این حال، در جامعهٔ ما به خاطر برخی نگاه‌ها به جنس مخالف، شاهد تداوم سوگیری‌های جنسیتی در قبال زنان هستیم.
سوگیری جنسیتی و پیامدهای آن
نخستین پیامد تحکیم الگوواره‌های جنسیتی را می‌توان برکنار ماندن زنان از امکان حضور در بسیاری از نقش‌های سیاسی، اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و قدرت نمایی در این عرصه‌های گوناگون دانست. به عبارتی دیگر، تداوم و تحکیم سوگیری‌های جنسیتی به آسیب بزرگی چون «تبعیض جنسیتی» انجامیده که خود متغیری واسطه در بروز دیگر آسیب‌ها بوده است.
در این زمینه، بهرامنی یکی از مهمترین آسیب‌های تبعیض جنسیتی را سرخوردگی می‌داند. وی با اشاره به مشکلاتی که برای انسان‌های سرخورده در جامعه به وجود می‌آید، گفت: بیماری‌های مختلف روانی مانند افسردگی یکی از مهمترین مشکلاتی است که گریبان افراد سرخورده را می‌گیرد و این خود موجب میشود آنان در بسیاری از مسایل زندگی خصوصی از جمله در مسایل زناشویی دچار مشکلاتی شوند؛ مشکلاتی که زمینه‌های طرد آنان از جامعه را فراهم می‌کند.
خشونت علیه زنان از دیگر آثار و نتایج تشدید سوگیری‌های جنسیتی در جامعه است. زمانی که الگوواره‌های مسلط بر جامعه مرد را صاحب قدرت و زن را موجودی ترسو در کودکی بار می‌آورد، نباید انتظار داشت مردی که با تفکر زورسالاری بزرگ شده و خود را بر‌تر از جنس مخالفش می‌پندارد در برخورد با زنان رویه ای دیگر را در پیش گیرد.
خشونت‌های کلامی، جسمی و جنسی علیه زنان و طلاق‌هایی که امروزه به خاطر این خشونت‌ها در جامعه رخ می‌دهد خود مصداق بارزی از پیامدهای منفی الگوهای جنسیتی بوده که در دوران مختلف در ذهن افراد شکل گرفته است.
فشارهای ناشی از این آسیب‌ها و تلاش برای رهایی از سنگینی الگوواره‌هایی که به لحاظ تاریخی سایهٔ خود را بر سر زنان انداخته است، در سالهای گذشته زمینه ساز بسیاری از جنبش‌های اجتماعی شده است. در این ارتباط، ظهور جنبش‌های فمینیستی را می‌توان از پیامدهای آشکار تشدید سوگیری‌های جنسیتی به شمار آورد.
گذشته از پیامدهای سوگیری‌های جنسیتی که از آن یاد شد، بسیاری از کار‌شناسان و تحلیلگران مهمترین و اصلیترین نتیجهٔ تحکیم الگوواره‌های غیرقابل انعطاف جنسیتی را بی‌بهرگی جامعه از توان و استعدادهایی می‌دانند که در ایفای نقش فعالانهٔ زنان در زمینه‌های گوناگون نهفته است.
در شرایطی که در جوامع غربیِ پس از دوران نوزایی، همچنان زنان به دلیل حاکمیت الگوواره‌های سنتی و جنسیتی از حضور موثر در عرصه‌های گوناگون سیاسی-اجتماعی و اقتصادی برکنار بودند، وقوع انقلاب صنعتی در اروپا (در اواسط قرن هجدهم) نقش آفرینی گستردهٔ زنان در پیشبرد اهداف این انقلاب را ناگزیر ساخت و بدین ترتیب زنان رفته رفته نقش‌هایی مشابه مردان بر عهده گرفتند.
تحولاتی چون وقوع جنگ‌های جهانی اول و دوم نیاز به گسترش حضور زنان در عرصه‌های گوناگون اعم از صنعتی، اقتصادی، تجاری و حتی نظامی-دفاعی را افزایش داد. همین موضوع سبب شد زنان برای برقراری توازن بین نقش‌های تازهٔ خود و بایسته‌های فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی از حقوقی همچون حق رای نیز برخوردار شوند.
امروزه بسیاری از اندیشمندان حوزه‌های مختلف بر این موضوع اتفاق نظر دارند که مهمترین پیش نیاز توسعه در زمینه‌های مختلف، مشارکت بیشینهٔ اعضای جامعه یا به عبارتی شهروندان یک کشور است. هرچند کسی نمی‌تواند ادعا کند زن و مرد در شرایط مختلف برابر هستند ولی با پیشرفت‌هایی که در حوزه‌های مختلف صورت گرفته است، این باور تقویت شده که زنان به عنوان کسانی که نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند و نیمی دیگر را نیز به دنیا می‌آورند، می‌توانند نقش مهمی در فرایندهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی داشته باشند.
باید توجه داشت که پذیرش مسوولیت از سوی زنان در عرصهٔ کار و فعالیت اجتماعی نه تنها مانع اجرای وظایفی چون مادری نیست بلکه روحیه و کارایی آنان را در این زمینه تقویت می‌کند. در حقیقت، اشتغال زنان در خارج از خانه آنان را با واقعیت‌های اجتماعی رو به رو می‌سازد که حاصل آن افزایش ظرفیت مسوولیت پذیری، مواجهه و کشمکش با مشکلات بیرون از خانه، هوشیاری و خلاقیت بیشتر است.
بایسته‌های تعدیل سوگیری‌های جنسیتی
همچنان که گفته شد، سوگیری جنسیتی رفتاری است که میتواند آسیب‌های فراوانی را به دنبال داشته باشد. از دید کارشناسانی چون بهرامنی تداوم نگاه مردسالارانه در خانواده‌ها حتی موجب شکل گیری یک پدیدهٔ جنسیتی با نام «تضاد جنسی» میشود که بنا به تعریف آن، دختر دوست دارد پسر باشد تا بتواند از امتیازاتی که خانواده‌ها برای پسران قایل هستند، بهره ببرد.
برخی دیگر چون شکربیگی بر این باورند به رغم تنگناهای برآمده از الگوهای جنسیتی امروزه زنان و دختران ایرانی در بیشتر زمینه‌ها توانسته‌اند توانایی‌های خود را اثبات کنند. به عنوان مثال، زنان بیش از ۶۰ درصد از ظرفیت دانشگاه‌های کشور را از آن خود کرده‌اند. البته به رغم این اثبات توانایی در علم آموزی، در کشور ما تنها چیزی نزدیک به ۱۳ یا ۱۴ درصد از فارغ التحصیلان زن دانشگاه‌ها به استخدام دستگاه‌های دولتی در می‌آیند.
شکربیگی یکی از مهمترین راهکار‌ها برای کمرنگ شدن سوگیری‌های جنسیتی در جامعه را گسترش آگاهی‌ها می‌داند و نیز تاکید می‌کند: این تفکر که می‌خواهند زن ایرانی را به محیط خانه برگردانند تفکر درستی نیست زیرا امروز زنان ما می‌توانند در حوزه‌های مختلف فعالیت‌های زیادی در جامعه داشته باشند و این به معنای نفی حس مادری یک زن نیست.
در این زمینه، بهرامنی نیز نظری نزدیک به شکربیگی دارد. وی با اشاره به توانایی‌های مختلف زنان در جامعه بر این باور است که یکی از مهمترین راهکار‌ها برای تعدیل نگاه‌های کلیشه یی به جنس مخالف، استفادهٔ برابر از توانایی‌های زنان در جامعه است تا آنان نیز بتوانند استعدادهای نهفتهٔ خود را شکوفا کنند. وی یکی از لازمه‌های این راهکار را تقویت حس خودپنداری در فرزندان می‌داند که باید با آموزش‌های صحیح از طرف خانواده در فرزندان ایجاد شود. (غفار میرزایی و سیدمحمد موسی کاظمی/ایرنا)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
رضایی‌زاده افزود: در دیدگاه حکمای طب سنتی، مغز و اعصاب مشارکت نزدیکی با خیلی از اعضای بدن دارند.
به گزارش تسنیم، به گفته وی گاهی علائم و بیماری‌هایی که به عنوان بیماری‌های مغز و اعصاب شناخته میشود، ناشی از بیماری سایر اندام‌هاست که اصطلاحاً به این بیماریها بیماری‌های مشارکتی مغز و اعصاب می‌گویند.
این متخصص طب سنتی اضافه کرد: یعنی مشارکت مغز با یک عضو دیگر. معروفترین این بیماریها عبارت است از بیماری مشترک مغز با معده است.
رضایی‌زاده عنوان کرد: اگر دستگاه گوارش کارش را به خوبی انجام ندهد, شخص دچار بیماری‌هایی میشود که علائمش علائم مغز و اعصاب است.
بسیاری از سردردها به دلیل مشکلات معده است
وی افزود: مثلاً سردردهایی که ناشی از بیماری معده است که خیلی افراد سردردشان به دلیل بیماری معده‌شان است. افرادی که دچار سردردهای میگرنی هستند و به عنوان میگرن‌های مقاوم به درمان شناخته می‌شوند.
این متخصص طب سنتی بیان کرد: اکثر سردرهای میگرنی مقاوم به درمان، سردردشان توأم هست با مشکلات گوارشی مثل نفخ، ترش کردن، ریفلاکس، سوء هاضمه، ماندن غذا سردل و آروغ‌های مداوم بوده و معمولاً سردرد توام با تهوع و استفراغ است.
شدت سردرد با مصرف غذاهای سرخ کرده
رضایی‌زاده گفت: افراد مبتلا به نوع سردردها می‌دانند که اگر غذاهای سنگین مانند آش یا سرخ کردنی یا هر غذایی که علائم معده را تشدید می‌کند با فاصله کوتاهی دچار سردرد می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: حتی ممکن است که استفراغ کنند که بعد از دفع مواد از معده می‌گویند که به شدت سردرد فروکش کرده است.
به گزارش جام جم سرا به نقل از مهر، تاکنون به نوجوانان توصیه می شده است که با انجام ۶۰ دقیقه ورزش روزانه، از ابتلا به بیماری های مختلف در آینده جلوگیری کنند اما این تحقیقات جدید نشان می دهد که ۸ تا ۱۰ دقیقه ورزش سنگین نیز می تواند چنین نتیجه ای را در بر داشته باشد.
«آلن بارکر»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه «اکستر» انگلستان، در رابطه با اهمیت و تاثیر فعالیت های بدنی نوجوانان می گوید: «ما می دانیم زمانی که افراد به سن نوجوانی می رسند، سطح فعالیت های بدنی شان کاهش پیدا می کند و تاکنون تلاش های انجام شده برای افزایش این فعالیت ها به یک ساعت در طول روز، بی ثمر بوده است. مطالعات و پژوهش های انجام شده توسط تیم تحقیقاتی ما نشان می دهد که انجام ورزش سنگین به مدت هشت تا 10 دقیقه، فواید سلامتی مورد نیاز بدن را تامین خواهد کرد.»
قابل توجه است که این تیم پژوهشی، در پروژه تحقیقاتی خود، از دانش آموزان سنین ۱۳ و ۱۴ ساله درخواست کردند تا به مدت بیش از دو هفته به انجام تمرین ورزش های سنگین بپردازند. آنها از این دانش آموزان خواستند تا در این تمرینات یک دقیقه دوچرخه با سرعت بسیار بالا زده و ۷۵ ثانیه استراحت کنند و دوباره این عمل را تکرار نمایند.
این دانش آموزان تمرینات مورد نظر را با هشت بار دوچرخه زدن در یک دقیقه و استراحت بین آنها، آغاز کرده و تعداد تکرار این حرکت را در طول بیش از دو هفته به ۱۰ بار افزایش دادند.
نتایج حاصل از آزمایش های فوق و این تمرینات نشان می دهد که انجام حرکات ورزشی سنگین، عملکرد رگ های خونی و توانایی مغز را در کنترل ضربان قلب بهبود می بخشد.
عملکرد رگ های خونی و توانایی مغز در کنترل ضربان قلب، هر دو از عوامل مهمی است که در ایجاد بیماری های قلبی – عروقی نقش مهمی ایفا می کنند و قابل توجه است که این بیماری ها در حال حاضر علت اصلی مرگ انسان ها در بریتانیا عنوان شده است.
این پسر بچه که ۱۹٫۵ کیلوگرم وزن دارد به شدت در معرض انواع بیماری های ناشی از چاقی مفرط می باشد.
محمد سالم، پدرش می گوید من تمام تلاشم را برای حفظ سلامتی او کردم اما تنها راه نگهداری از او انتقالش به بیمارستان است.
مادر این پسر نیز گفت: هر دو هفته یک بار مجبور به خرید لباس برای او می باشند چون لباس های قبلی او دیگر برایش تنگ شده اند.
صدای ناله سنگین‌وزن‌ترین مرد ایران ماه‌هاست که آهنگ آشنای اهالی خیابان حافظ اهواز است. مرد ۵۶ سالهای که ۷ سال است چهاردیواری خانه همه دنیای او شده است و تنهایی‌اش را با دیوارهای رنگ و رو رفته تقسیم می‌کند. می‌گوید، تنها آرزویش دیدن فرشته مرگ است تا از این تنهایی نجات پیدا کند. می‌گوید به آخر خط رسیده و طاقت بی‌کسی و تنهایی را ندارد و… همه توقع سید موسی شریفی با ۳۲۰ کیلوگرم وزن رهایی از تنهایی و همکلام شدن با کسی است که یک ساعت با او درد دل کند. از این وضعیت خسته شده است و با اشک و ناله از ما هم خواست تا برای مرگش دعا کنیم!
سال‌هاست که گرد و غبار فراموشی بر خانه این مرد سایه انداخته و حتی در و دیوار هم رمق حرف زدن با او را ندارند. این روزها در گرمای سوزان اهواز سنگین وزن‌ترین مرد ایران ۷۵ماه است که توان حرکتی خود را از دست داده و خانه‌نشین شده است. سید موسی شریفی که دچار چاقی پاتالوژیک است تنها درآمدش مبلغ ۵۳ هزار تومان کمک کمیته امداد است و از اینکه چند ماهی است که یارانه‌اش قطع شده بسیار ناراحت است. او در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه زندگی از حسرت دیدن دوباره خورشید گفت. «۵۶ سال قبل در طایفه شرطه که در مرز ایران و عراق زندگی می‌کردند و از شیخ‌نشین‌های معروف بودند به دنیا آمدم. فرزند دوم خانواده بودم و در زمان جنگ تحمیلی نیز حاضر نشدیم اهواز را ترک کنیم. موشک‌های دشمن و بمباران‌ها اثری در اراده محکم ما نداشت و به همراه دوستانم از کوچه و خیابان‌های شهر پاسداری می‌کردیم. از کودکی بسیار باهوش و پرجنب و جوش بودم و با وجود سن کم نسبت به مسائل اقتصادی آگاهی داشتم.
می‌دانستم که پدرم نمی‌تواند با درآمد کم خود زندگی من و چهار برادر و دو خواهرم را تأمین کند. از ۷ سالگی با زنبیل به بازار می‌رفتم و باربری می‌کردم و پول آن را به مادرم می‌دادم. وقتی بزرگتر شدم پدرم خیلی زود ما را ترک کرد و از آنجایی که نمی‌خواستم لطمه‌ای به تحصیلات برادر و خواهرانم وارد شود ترک تحصیل کردم و در بازار ماهی‌فروش‌ها مشغول کار شدم. زمستان‌ها ماهی‌فروشی می‌کردم و تابستان‌ها در میوه‌فروشی کار می‌کردم.» وی ادامه داد: یکی از برادرانم که بازنشسته است امروز در میان مدافعان حرم مشغول جنگ با داعش است و برادر دیگرم نیز مربی تیم فوتبال است و برادر کوچکترم در نانوایی کار می‌کند. انرژی زیادی داشتم و از صبح تا غروب کار می‌کردم. در ۱۵سالگی تصمیم گرفتم ازدواج کنم. همه مقدمات جشن عروسی نیز مهیا شده بود اما خانواده عروس وقتی متوجه شدند که به بیماری صرع مبتلا هستم همه چیز را به هم زدند و اجازه ندادند این عروسی سر بگیرد.
وقتی در این ازدواج شکست خوردم تصمیم گرفتم هیچ وقت ازدواج نکنم. از اینکه کنار مادرم بودم احساس خوشبختی می‌کردم و دوستی عمیقی بین ما حاکم بود. هیچگاه اجازه نمی‌دادم در خانه کمبودی وجود داشته باشد. مادر بیماری قند داشت و ۱۲ سال پیش این بیماری او را برای همیشه از من جدا کرد. بعد از مرگ مادر بشدت افسرده و به کمردرد مبتلا شدم و نتوانستم تحرکی داشته باشم. آن روزها ۹۰ کیلوگرم وزن داشتم اما کم کم وزنم زیاد شد زیرا نمی‌توانستم تحرکی داشته باشم و از طرف دیگر نبود مادر باعث شده بود تغذیه مناسبی هم نداشته باشم. موسی وقتی نام مادر را به زبان آورد بغض‌اش ترکید و ادامه داد: زندگی‌ام با تلخی ادامه داشت تا اینکه در هشتمین روز از هشتمین ماه سال ۸۸ سکته کردم. آن روزها منبع درآمدم واسطه‌گری در لوازم یدکی ماشین بود و وقتی سکته کردم نتوانستم به کارم ادامه بدهم. رگ‌های یکی از چشمانم پاره شد و یکی از پزشکان بعد از بخیه آن اعلام کرد باید بعد از سه ماه آن را عمل کنم اما به دلیل نداشتن وضعیت مالی مناسب نتوانستم عمل کنم. کپسول مسکن تنها آرام‌بخش دردهایم بود.
از روزی که سکته کردم دچار چاقی پاتالوژیک شدم و وزنم بشدت بالا رفت و رشد توده بدنم زیاد شد به طوری که وزنم به ۳۲۰ کیلو رسید. سختی‌های زندگی‌ام از چند سال قبل با افزایش وزنم زیاد شد. ۷۵ماه است خانه‌نشین شده‌ام و از ۷ ماه قبل نیز نور خورشید را ندیده ام. لباسی پیدا نکردم که بتوانم بپوشم و به ناچار یکی از لباس‌ها را پاره کردم تا بدنم را با آن بپوشانم. از این زندگی خسته شده‌ام و تنها کسی که به من سر می‌زند یکی از افراد خیّر محل است که برای من ظهرها غذا می‌آورد. ۸ ماه قبل دانشگاه علوم پزشکی قول‌هایی برای درمان به من دادند اما عملی نشد.
در این مدت تنها منبع درآمدم مبلغ ۵۳هزارتومانی است که کمیته امداد می‌دهد و از چند ماه قبل نیز یارانه‌ام قطع شده است. تنها سرگرمی‌ام دیدن تلویزیون است و همدم لحظات تنهایی‌ام خلوت با خدا و خواندن نماز است. بارها به خدا التماس کردم که مرا از این زندگی تلخ نجات بدهد. تنها همدم من این دیوارها بودند که آنها نیز جواب مرا نمی‌دهند. دو ماهی است که کسی به من سر نزده است. اگر کسی پیدا شود که هر روز یک ساعت با او صحبت کنم ناراحتی‌ام کمتر میشود اما بجز برادرزاده‌ام که گاهی برای استحمام من می‌آید دیگر کسی سراغی از من نمی‌گیرد. حق من این نبود. من در زندگی به هیچ کسی بدی نکرده‌ام. نمی‌دانم تا کی باید این درد و رنج را تحمل کنم. سعی کرده‌ام تنبل نباشم و در همان تختی که هستم ورزش کنم اما وزنم کاهش پیدا نمی‌کند.