دشواری​های زندگی بدون فرزند

در واقع پدیده ناباروری پیامدهای روان‌شناختی بسیاری را به همراه دارد و می‌تواند کیفیت زندگی زوجین را در ابعاد مختلف تحت‌تاثیر قرار دهد. این‌که زن یا مرد نابارور این واقعیت را بپذیرد که نمی‌تواند صاحب فرزندی شود معضلی است پیچیده که اگر شرایط نامناسب فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی هم به آن اضافه شود به یک بحران روانی تبدیل شده و قادر است تمام زندگی فرد و همسرش را دگرگون کند.

طبق مطالعات انجام شده، بسیاری از زوجین پس از تشخیص نابارور بودن با مشکلاتی از قبیل کاهش اعتماد به نفس، احساس تنهایی و طرد شدن، اختلال در عملکرد جنسی، احساس افسردگی، وسواس فکری در مورد بچه‌دار شدن، ناامیدی، خستگی، گیجی، عصبانیت و احساس گناه و انزواطلبی مواجه می‌شوند. اگر ناباروری اولین بحران در زندگی زوج نابارور باشد آنها خیلی زود به نقاط قوت و ضعف زندگی زناشویی‌شان پی می‌برند. زوجی که یک زندگی آرام را می‌گذرانند ممکن است با تشخیص ناباروری آسیب زیادی ببینند و این اولین تجربه مشکلی غیرقابل مهار در زندگی‌شان به حساب آید.

ناباروری می‌تواند موجب تخریب یا بهبود ازدواج شود. زن و شوهری که نمی‌توانند خود را از عوارض منفی بچه‌دار نشدن دور کنند، احساس می‌کنند روابطشان با یکدیگر رو به وخامت است، مثلا زوجی که یکدیگر را به علت ناباروری سرزنش می‌کنند معمولا به کوچک‌ترین رفتار همدیگر حساس شده و همین باعث اختلافشان می‌شود.

آنها معمولا نمی‌توانند درباره مشکلات و اندوه خود براحتی با هم سخن بگویند یا تمایلی ندارند که احساسات عمیق خود را درباره بچه‌دار نشدنشان با همسرشان در میان بگذارند، احساسات و افکارشان در این مورد آنقدر ترس‌آور است که صحبت درباره آن سخت می‌شود.

بعضی هم به خاتمه رابطه تمایل دارند یا می‌ترسند که همسرشان چنین فکری را داشته باشد، از طرفی ممکن است فرد نابارور احساس گناه یا خجالت کند و شخص بارور احساس ناامیدی و خشم نسبت به طرف مقابل نماید، به عنوان مثال زمانی که مرد عامل نابارور باشد، زن احساس رنجش دارد.

زمانی هم که دلیل ناباروری هر دو نفر باشند، ممکن است یکدیگر را مقصر بدانند تا برچسب ناباروری را از خود دور کنند. البته این حکایت تمام زوج‌های نابارور نیست؛ بعضی از زوجین رفتار بسیار متفاوتی را در پیش می‌گیرند، آنها از روش‌های دلگرم‌کننده برای ایجاد آرامش استفاده می‌کنند و با وجود ناراحتی و اندوهی که دارند به دلیل احترام به همسرشان سعی می‌کنند آرامش و خویشتنداری خود را حفظ کنند.

این دسته اصولا هدف از زندگی مشترک را رسیدن به آرامش می‌دانند و نابارور بودن نمی‌تواند مانع این آرامش شود. واقعیت این است که اگر زوج نابارور واقعا نسبت به همدیگر عشق و علاقه داشته باشند هیچ‌گاه ناباروری نمی‌تواند بهانه‌ای برای دور شدن آنان از یکدیگر باشد. نکته مهم در این بحث این است که هرچند صدمات ناشی از ناباروری به مرور زمان کمتر می‌شود، اما احساس فقدانی که از نبود فرزند در زندگی وجود دارد تا سال‌ها ادامه دارد.

در واقع این احساس کمبود گاه باعث همبستگی و نزدیکی و حمایت بیشتر زوجین از یکدیگر می‌شود و گاهی ممکن است زوج نتوانند در غم و اندوه هم شریک شوند و سال‌ها به عنوان دو غریبه در زیر یک سقف بدون هیچ احساسی زندگی کنند. فراموش نکنیم اگر زوج نابارور بتوانند با مساله ناباروری کنار بیایند و نسبت به آن پذیرش داشته باشند، می‌توانند همدیگر را حتی بدون بچه هم دوست داشته و در برابر سایر مشکلات زندگی هماهنگی بیشتری داشته باشند.

مهم‌ترین اختلالاتی که زوجین نابارور با آن روبه‌رو می‌شوند، به مسائل روحی و روانی برمی‌گردد.

اضطراب و استرس

محققان معتقدند اغلب زوج‌های نابارور به اضطراب دچار می‌شوند، چراکه ناباروری می‌تواند به صورت یک بحران در زندگی، بحران هویت، بیماری مزمن، علتی برای افسردگی، یک تجربه عمیق یا ترکیبی از این موارد باشد. درواقع گرچه زن و شوهر هر دو از ناباروری و تنها بودن خسته و ناراحت می‌شوند، اما معمولا خصلت زنان به گونه‌ای است که آنها سریع‌تر و بیشتر از مشکلات تاثیر می‌پذیرند و به این دلیل زنان آسیب‌پذیرتر از مردان هستند و تنشی که در وجود زنان شکل می‌گیرد خیلی بیشتر از مردان است. بدون توجه به این‌که کدام زوج عامل ناباروری است، زنان علائم بیشتری را از خود بروز می‌دهند. اضطراب در زنان نابارور بیشتر است، زیرا اهمیتی که آنان برای خود قائل هستند به تولد فرزند نیز ارتباط دارد.

از طرفی معمولا مردان نابارور تصور می‌کنند احساسات مردانه‌شان کم شده و با دارو و معالجه ساده مساله حل می‌شود و خیلی زود بچه‌دار می‌شوند، اما برعکس، زنانی که تصور می‌کنند هرگز بچه‌دار نمی‌شوند، دنیا را جلوی چشمانشان تیره و تار می‌بینند و امیدشان را به کلی از دست می‌دهند و همین باعث تشدید استرس و اضطرابشان می‌شود.

احساس تنهایی و از دست دادن

بسیاری از زوجین در ابتدای زندگی احساس می‌کنند تمام رویاهایشان تحقق می‌یابد و خیلی سریع به آرزوهایشان می‌رسند، اما مدتی که از زندگی مشترکشان می‌گذرد و احساس می‌کنند در تحقق آرزوهایشان تاخیری افتاده کم‌کم احساس ناامیدی می‌کنند. انسان وقتی در هر شرایطی احساس تردید کند و موفقیت خود را در آینده مبهم ببیند احساس درماندگی می‌کند، این مساله در مورد زوجین نابارور نیز صادق است، برای زوجینی که احساس کنند موقتا بچه‌دار نمی‌شوند، شاید تحمل برخی مسائل و مشکلات آسان باشد، اما وقتی احساس کنند تا آخر عمر نمی‌توانند بچه‌دار شوند، بشدت غمگین و آشفته‌حال می‌شوند.

به عنوان مثال اغلب زنان نابارور این احساس را دارند که زندگی‌شان بی‌روح شده و فرزندی ندارند که به زندگی آنان رنگ و بویی ببخشد، اینجاست که کم‌کم احساس ضعف و ناتوانی می‌کنند، زیرا دستیابی به آرزوها و رویاهایشان را پوچ و بی‌معنا می‌بینند.

آنها احساس می‌کنند خیلی از فرصت‌ها را از دست داده و دیگر امیدی به زندگی ندارند و روح و روانشان بر اثر احساس تنهایی و از دست دادن آرزوها بشدت به‌هم می‌ریزد و ممکن است زندگی را به کام خود و همسرشان تلخ کنند. در واقع ناباروری و حتی ترس از باردار نشدن مهم‌ترین مساله‌ای است که زوجین را آزار می‌دهد و احساس تنهایی و از دست دادن زندگی را در آنها تقویت می‌کند.

با تشخیص ناباروری در ابتدا زوج احساس ناامیدی، غم و اندوه و عصبانیت می‌کنند که با گذشت زمان بدتر هم می‌شود. معمولا افراد نابارور احساس کمبود زیادی دارند، مهم‌ترین کمبود آنان نداشتن وارث، نداشتن تجربه حاملگی، نداشتن مهم‌ترین فرد با ارزش در خانواده است، علاوه بر اینها، نداشتن هدف اساسی در زندگی و از بین رفتن اعتماد به نفس از مهم‌ترین دلایل حس فقدان زوج‌های نابارور است.

شکاف ارتباطی بین زوجین

ناباروری می‌تواند روابط بین فردی، بخصوص رابطه بین زوجین را تحت‌تاثیر قرار دهد. هرچند در برخی موارد فشار روحی ناشی از ناباروری موجب نزدیکی و صمیمیت روابط زناشویی می‌شود، ولی ممکن است برخی دیگر از زوجین در طول درمان با مشکلات جانبی زیادی مواجه شوند. گاه زوجین نسبت به یکدیگر، نسبت به والدین‌شان و حتی نسبت به پزشک معالج خود احساس خشم و دلخوری پیدا می‌کنند یا به علت استفاده قبلی از وسایل ضد بارداری گناه را به گردن همسرشان بیندازند و او را سرزنش کنند. برخی از زوجینی که پس از سال‌ها زندگی، صاحب فرزندی نمی‌شوند، کم‌کم طلاق عاطفی می‌گیرند. شاید هر دو در زیر یک سقف زندگی کنند، اما هیچ‌گونه ارتباط عاطفی با هم ندارند و هرکدام سرگرم وظایف خودشان هستند. مهم‌ترین مشکل آنها به روابط زناشویی‌شان برمی‌گردد که در این دوران ممکن است به حداقل برسد و یا به کلی قطع شود. یکی از اشکالات بزرگ در رفتار اغلب زن و شوهرهای نابارور این است که آنها با وجود آن‌که در زیر یک سقف زندگی می‌کنند دائم در حال ارزیابی رفتار، کنترل شخصی و احساسات یکدیگرند.

برای مثال اگر زن احساس کند شوهرش کم‌حوصله است به جای این‌که دلیل آن را بفهمد با او بحث می‌کند و یا زمانی که زن صاحب بچه نمی‌شود، شوهر به جای آن‌که استرس زن را کم کند با رفتارهای نابجا اندوه زن را بیشتر می‌کند، آنان به جای این‌که در یک فرصت مناسب در مورد مسائلشان با هم صحبت کنند در یک موقعیت نامناسب با دعوا و سروصدا همه عقده‌ها را از دل بیرون می‌ریزند و همین مسائل باعث شکاف بین آنان و دور شدنشان از یکدیگر می‌شود. زن و شوهر باید در موقعیت‌های خطرناک اینچنینی یار و یاور یکدیگر باشند، نه آن‌که عقب‌نشینی کنند و در مواقع سختی و غم یکدیگر را ترک کنند. نگرش اطرافیان و برخی باورهای غلط در جامعه در کنار استرس ناباروری بر اضطراب زوجین می‌افزاید. در فرهنگ ما نیز به علت گسترده بودن بسیاری از خانواده‌ها و نقش بارز والدین و بستگان نزدیک ناباروری بعد عمیق‌تری به خود می‌گیرد و همین مساله گاه فاصله زوج نابارور را از هم بیشتر می‌کند.

عکس‌العمل‌های متفاوت در مردان و زنان

معمولا مردان و زنان در مورد بچه‌دار نشدن عکس‌العمل‌های متفاوتی را از خود بروز می‌دهند. اگر زن و شوهر به یک اندازه ناراحتی و اندوه خود را نسبت به ناباروری نشان نمی‌دهند به این دلیل است که یکی ناراحتی خود را با واکنش‌های شدید نشان می‌دهد و دیگری با وجود ناراحتی سعی می‌کند ظاهر خود را حفظ کند و خود را خونسرد نشان دهد. اصولا مردان ساده‌نگرند و زنان سختگیر و حساس.

مردان ناراحتی را در دل پنهان می‌کنند اما زنان قدرت پنهان کردن ناراحتی‌شان را ندارند و تا زمانی که لب به سخن نگشایند، آرام نمی‌گیرند. به دلیل این‌که مردان عکس‌العمل کمتری نشان می‌دهند زنان احساس می‌کنند که این موضوع برای مردشان اهمیتی ندارد و این حالت در شرایطی که زوج در درمان با شکست مواجه می‌شوند، حادتر می‌شود. در صورت خونسرد باقی ماندن مرد، زن احساس می‌کند رها شده و بی‌پناه و ضعیف‌تر از طرف مقابل است.

مشکل اینجاست که برخی از مردان واقعا نمی‌دانند که چگونه می‌توانند در این شرایط حامی همسرشان نباشند و در این کار قصد و عمدی هم ندارند. آنها حتی ممکن است برداشت همسر خود را از خودشان به عنوان یک فرد بی‌احساس و بی‌اعتنا به داشتن فرزند را هم بپذیرند، اما پرواضح است که چون تربیت مردان به گونه‌ای است که قاعدگی، تولید مثل و ناباروری را مشکل زنانه می‌دانند و صحبت کردن در این باره برایشان مشکل است و به این دلیل هم توانایی همدردی لازم را ندارند. پس لازم است که زوجین تفاوت‌های روانی یکدیگر را درک کنند و به اشتباه قضاوت نکنند.

تصور منفی از هویت بدنی

اغلب افراد نابارور هویت منفی‌ای از بدن خود دارند. آنان از لحاظ بدنی احساس می‌کنند جذابیتی ندارند و زنانگی یا مردانگی کمتری دارند.

در چنین شرایطی تشخیص ناباروری مثلا اگر به علت کاهش تعداد اسپرم و یا تخمدان مشکل‌دار باشد شخصیت آنان را مخدوش می‌کند. تصورات زنان و مردان نابارور از بدنشان با هم تفاوت دارد، به عنوان مثال برخی از زنان نابارور احساس بسیار منفی از بدن خود دارند و این به بارور بودن یا ناباروری همسرشان ارتباطی ندارد. آنان احساس می‌کنند که دچار ضعف یا نقص جسمانی هستند یا زن کاملی نیستند و نمی‌توانند هم‌پایه زنانی باشند که توانایی بچه‌دار شدن را دارند.

همین احساسات می‌تواند به یک برداشت منفی در تمام جنبه‌های زندگی زن منجر شود. مردان نابارور به گونه دیگری هویت بدنی خود را ترسیم می‌کنند. آنان احساس می‌کنند که آسیبی به مردانگی‌شان وارد شده است. اگر همسرشان علت ناباروی باشد آنان احساس نقص در هویت‌شان نمی‌کنند، ولی چون شریک فردی هستند که نمی‌تواند بچه‌دار شود ممکن است نگران قضاوت اطرافیان باشند.

معصومه اسدی ‌‌‌/‌‌‌ جام‌جم

تحویل ۱۵ فرزند به متقاضیان فرزندخواندگی در خراسان شمالی

خلیل امیری افزود: طی دو ماه پایانی سال گذشته ۱۵ فرزند زیر هفت سال از شیرخوارگاه حضرت فاطمه (س) شیروان به متقاضیان فرزندخواندگی در شهرستان‌های استان تحویل داده شد. این فرزندان به افرادی تحویل داده می‌شود که درخواست خود را به این نهاد ارائه داده باشند و شرایط آن‌ها بررسی و صلاحیت آنان تایید شود.
رئیس اداره بهزیستی شیروان با اشاره به اینکه اغلب در جامعه خرید و فروش کودکان مشاهده می‌شود، تصریح کرد: برای جلوگیری از این موضوع باید متقاضیان برای فرزندخواندگی از طریق بهزیستی اقدام و مراحل قانونی را طی کند در غیر این صورت با این افراد برخود‌های قانونی لازم صورت می‌گیرد.

امیری با اشاره به اینکه براساس قانون زوجینی که دارای فرزند نیستند و طبق تاییدیه‌های پزشکی صاحب فرزند نمی‌شوند اجازه سرپرستی کودکان زیر ۱۲ سال تحت پوشش مراکز بهزیستی را دارند، افزود: عدم سوء پیشینه، مناسب بودن شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی زوجین برای فرزندخواندگی از جمله شرایطی است که می‌بایست متقاضیان فرزند خواندگی داشته باشند.

وی اظهار کرد: در شیرخوارگاه فاطمه الزهرا به عنوان تنها مرکز نگهداری کودکان در استان خراسان شمالی ۲۴ کودک به صورت مختلط از بدو تولد تا هفت سالگی نگهداری می‌شوند.

به گفته رییس اداره بهزیستی شهرستان شیروان اکنون دو مرکز نیز برای نگهداری دختران و پسران بی‌سرپرست و بدسرپرست به صورت هیئت امنایی در این شهرستان فعالیت دارند که ۳۰ کودک هفت تا ۱۴ ساله را نگهداری می‌کنند. (مهر)

110

روش‌های متفاوت تربیت فرزند

پدر گریس که مردی سختگیر بود ابروانش را به هم گره زد و با تحکم گفت: «گریس، تو اخلاق من رو خوب می‌شناسی. یا کل غذات رو می‌خوری‌ یا از دسر خبری نیست.»

او این جمله را با تمام قوا بر زبان راند تا قطعا مطمئن شود‌ دختر کوچکش از او اطاعت خواهدکرد. پس از گذشت چند لحظه، پدر برای سفت تر کردن میخی که کوبیده بود، گریس را تهدید کرد که درصورت نخوردن بقیه غذایش، به او اجازه تماشای تلویزیون هم نخواهد داد. حال دیگر نوبت مادر گریس بود که وارد میدان شود. او برخلاف پدر با روش زورگویی موافق نبود و وقتی بداخلاقی‌ها و سختگیری‌های شوهرش را در مورد دخترکوچولویش می‌دید، سعی می‌کرد پناهگاه گریس باشد و با نازونوازش‌های بیش از حد و لوس کردن گریس، جبران بداخلاقی‌های پدر را بکند. برای همین رو به همسرش کرد و گفت: «طفلک گریس بیشتر شامش رو خورده. چرا براش قلدری می‌کنی؟» پدر گریس از این حرف برآشفته شد و گفت: «قلدری می‌کنم؟ تا وقتی تو مادرشی، وضع گریس بهتر از این نمی‌شه!»

این قبیل مکالمات برای بسیاری از ما آشناست. پدر و مادرهای فراوانی را می‌شناسیم که روش‌های تربیتی متفاوت از هم را در مورد فرزندانشان اعمال می‌کنند. هر یک، عملکرد خود را قبول دارند و از کرده دیگری راضی نیستند. در نتیجه اگر فرزندشان قدمی خطا بردارد، بلافاصله دیگری را محکوم به مدیریت اشتباه خواهندکرد.

معمولا بچه‌هایی که پدر و مادر خود را کاملا متفاوت از یکدیگر می‌بینند، خصوصا در دوران کودکی و نوجوانی، ترجیح می‌دهند به آغوش والد مسامحه کارتر پناه ببرند و سختگیری‌های آن دیگری را دور بزنند، اما این وضع در شکل‌گیری شخصیتشان تاثیری بسیار منفی خواهد داشت و آنها یاد می‌گیرند در زندگی آینده‌شان هم از مشکلات و سختی‌ها فرارکنند و در پی راحت‌طلبی باشند. از این گذشته، زندگی زناشویی زن و شوهری که در مورد روش تربیت فرزندان با یکدیگر توافق ندارند هم دچار خدشه خواهد شد. پس اگر شما و همسرتان هم در زمره این قبیل پدر و مادرها هستید، به شما توصیه می‌کنیم با به کار بستن این روش‌ها به بهبود وضع‌تان کمک کنید:

1 ـ قضاوت نکنید: هیچ دو نفری مانند هم نیستند و هر کس از خصوصیات جسمی گرفته، تا روانی و فکری با دیگری متفاوت است. شرایط خانواده‌ای که شما در آن رشد کرده‌اید با خانواده همسرتان متفاوت بوده است. پس تعجب نکنید اگر طرز فکر و تصمیم‌گیری خود را جدا از همسرتان دیدید. شاید شما در خانواده‌ای مستبد بزرگ شده باشید و به همین دلیل، اعمال استبداد برای فرزندتان را درست نمی‌دانید؛ از آن سو، همسرتان در خانواده‌ای بی‌قید بزرگ شده و خیری از این سهل‌انگاری‌ها ندیده و از این رو‌ ترجیح می‌دهد قوانینی خشک و مطلق را برای تربیت فرزندش اعمال کند. هیچ کدام از شما دو نفر مقصر نیستید و متفاوت بودن نظر‌ات‌تان کاملا طبیعی است. قضاوت نکنید که روش کدام یک از شما دونفر درست است و سعی کنید منطقی راجع به طرز فکرتان بیندیشید و اشتباهاتتان را نیز بپذیرید.

2 ـ فرزندتان را با خودتان مقایسه نکنید: پدر و مادرهای زیادی را می‌بینیم که روشی صددرصد غلط را درمورد فرزندشان اعمال می‌کنند و هنگامی که فرد دیگر لب به اعتراض می‌گشاید، پاسخ می‌دهند که در مورد خودشان همین روش انجام شده و به خوبی جواب داده؛ به همین دلیل، آنها هم همین شیوه تربیتی را برای فرزند بخت‌برگشته‌شان به کار می‌گیرند. مردی دو دختر فوق‌العاده باهوش داشت. او به طرز وحشتناکی به دخترانش برای درس خواندن سخت می‌گرفت و توقع بسیار بالایی از آن دو داشت. هرگاه همسرش سختگیری‌هایش را مورد انتقاد قرار می‌داد، تنها یک جواب قاطعانه از مرد می‌شنید: «سختگیری‌های پدرم مرا به مدرک دکترا در سن کم رساند و من هم همین کار را در مورد دو دخترم خواهم کرد.» با این حال، وضع دخترانش آن گونه که مرد می‌خواست پیش نرفت و هر دو از درس خواندن متنفر شدند. هرگز اصرار نداشته باشید روش تربیتی که در مورد شما یا افراد دیگر جواب داده، به طور کامل برای فرزند شما هم پاسخگو باشد. ماهیت هر فرد، متفاوت از افراد دیگر است.

3 ـ کتاب‌های یکسان بخوانید: برای آن که بتوانید نظریاتی نزدیک‌تر به همسرتان پیداکنید، می‌توانید کتاب‌هایی درخصوص تربیت کودک و نوجوان تهیه کرده و هردو مطالعه کنید. به طور طبیعی، افرادی که طرفدار کتاب‌هایی مشابه‌اند، از طرز فکری نزدیک به هم برخوردار می‌شوند. همیشه این را به یادآورید که بزرگ‌تری کردن برای بچه‌ها کمی ذاتی است و بیشتر آن اکتسابی خواهدبود و شما هم پا به پای بچه‌ها رشد می‌کنید. پس مطالعه کتاب و صحبت با مشاوران آگاه می‌تواند همچون چراغی‌ روشنگر مسیرتان باشد.

4 ـ قبول کنید که بخشی از تربیت فرزندان در دست همسرتان است: پدر و مادر نقش‌های متفاوتی در شکل دادن خانواده دارند و همین تفاوت‌هاست که پناهگاهی کامل برای بچه‌ها می‌سازد. هرگز سعی نکنید‌ همه چیز را تحت نظارت خود داشته باشید و بپذیرید که نظر همسرتان هم محترم است. بتدریج، بچه‌ها متوجه می‌شوند که والدینشان تا چه اندازه به انجام وظایف خود پایبندند. پس نقش خود را ایفا کنید و در اعمال عملکردهایی که باید از سمت همسرتان برای بچه‌ها صورت بپذیرد، دخالت نکنید. (جام جم سرا/ لیلا رعیت/ منبع: Todaysparent/ چاردیواری، ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)

۲۰ درصد خانواده‌های معتاد، فرزند معتاد دارند

یک کار‌شناس و پژوهشگر حوزه اعتیاد با اشاره به عوارض سوء اعتیاد بر روی نابسامانی‌های محیط خانواده اظهار کرد: ‌خانواده‌ها تصور می‌کنند اعتیاد والدین اثرگذاری محدودی دارد در حالی که عوارض مخرب اعتیاد والدین گریبان فرزندان را خواهد گرفت.
دکتر هومان نارنجی‌ها افزود: اعتماد به نفس پایین، افزایش احتمال ابتلا به اعتیاد، بسته شدن مسیر پیشرفت و ترقی خانواده و رهاشدن فرزندان، بالا‌تر بودن آمار افسردگی و خشونت اجتماعی، روابط نامشروع، سرقت، طلاق و سایر ناهنجاری‌های اجتماعی نسبت به افراد عادی، از جمله این عوارض هستند.
نارنجی‌ها با بیان اینکه فرزندان دارای والدین معتاد حتی اگر آگاهانه عمل کنند، سالم باشند و تحصیلات آکادمیک را هم طی کنند باز هم در مواردی چون ازدواج به مشکل برمی‌خورند گفت: این افراد غالبا از اینکه پدر خود را به شریک آینده زندگی خود نشان بدهند فراری و آینده تاریکی را برای خود متصور هستند.
وی افزود: نظام ارزشی این کودکان به هم می‌ریزد و برخی مواقع دیده شده فرزندان خانواده‌های معتاد با خانواده‌هایی شبیه به خود ازدواج می‌کنند که بازتاب‌های بعدی آن می‌تواند مخرب باشد.
او با اشاره به اینکه در مباحث پیشگیرانه، فرزندان خانواده‌های معتاد در گروه‌های پرخطر طبقه‌بندی می‌شوند و باید به صورت جدی به آن‌ها توجه شود اظهار کرد: براساس مطالعات انجام شده حدود ۱۴ تا ۲۰ درصد خانواده‌هایی که والدین معتاد داشته باشند، فرزند معتاد دارند. (ایسنا)

افراد با سواد ۱.۲ فرزند و بی سواد ۲.۶ فرزند دارند

کشور ایران در چند دهه اخیر تحولات جمعیتی بی‌سابقه‌ای را تجربه نموده است. انتقال باروری و تنزل باروری به سطح زیر جانشینی یکی از مهمترین تحولات جمعیتی است که در دهه اخیر توجه محافل علمی و سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان کشور را به خود معطوف ساخته است.

شناخت عوامل اجتماعی و اقتصادی کاهش باروری در ایران و آگاهی از روند آتی رفتار باروری در ایران بر اهمیت مطالعه باروری افزوده است.

در این پژوهش از اطلاعات سرشماری 1390 و اطلاعات پیمایش جمعیت و سلامت 1389 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به منظور برآورد چند متغیری باروری استفاده شده است.

براساس اطلاعات پیمایش جمعیت و سلامت 1389 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و اطلاعات سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390 نرخ باروری در ۳ دهه‌ی اخیر برای همه‌ی اقشار جامعه کاهشی بوده است.

نرخ باروری برای شاغلان و غیرشاغلان به ترتیب ۱٫۱ و ۱٫۹ فرزند است (این نرخ از ۲٫۵ در دوره پنج ساله 137۱-137۵ به ۱٫۱ فرزند در دوره 13۸۶-13۹۰ برای شاغلان و از ۳٫۳ به ۱٫۹ فرزند برای غیرشاغلین رسیده).

نرخ باروری برای افراد با تحصیلات عالی‌ و بی‌سواد به ترتیب ۱٫۲ و ۲٫۶ فرزند است.

همچنین این نرخ برای افراد با موقعیت و جایگاه اقتصادی بالا و پایین به ترتیب ۱٫۴ و ۲٫۳ فرزند است.

میزان باروری کل هم در مناطق شهری و هم در مناطق روستایی روندی کاهشی را تجربه کرده است و الگوی نرخ باروری در نقاط شهری و روستایی نزدیک به هم شده است، به طوری که در مناطق شهری، که در همه ادوار باروری پایین‌تری نسبت به مناطق روستایی را تجربه کرده است، میزان باروری کل از ۲٫۹، در دوره پنج ساله 137۱-137۵، به ۱٫۷، در دوره 13۸۶-13۹۰، کاهش یافته است. در مناطق روستایی، باروری در دوره‌های مشابه به ترتیب ۴٫۴ و ۲٫۲ بوده است.

میزان باروری به تفکیک سطح تحصیلات نشان می‌دهد که باروری زنان بی‌سواد، و با سواد ابتدایی (پایین)، متوسطه (متوسط)، و عالی (بالا) در فاصله دوره‌های مطالعه به ترتیب از ۴٫۴ به ۲٫۶، ۳٫۵ به ۲٫۲، ۲٫۵ به ۱٫۸ و ۱٫۸ به ۱٫۲ کاهش یافته است.

با اینکه احتمال تولد همه­ی فرزندان طی بیست سال اخیر کاهش یافته است ولی نقش متغیرهای اقتصادی- اجتماعی در احتمال تولد فرزندان دوم به بعد بیشتر از فرزندان اول و دوم است. به عبارت دیگر فرزندان اول و دوم با عمومیت بیشتری متولد می شوند، ولی ویژگی­ های اقتصادی- اجتماهی و جمعیتی زنان عامل مهمی در تولد فرزندان رتبه های بالاتر می ­باشند.

بعد از کاهش باروری به زیر نرخ جانشینی، الگوی فرزنداوری جدیدی که شامل عدم فرزنداوری و به عبارتی تاخیر در سنین زیر 30 سال و جبران در سنین بالای 30 سال است، در ایران در حال شکل­ گیری است. زنان تحصیل کرده و تا حدی طبقات بالا در حال تجربه این الگوی جدید و متمایز می ­باشند.

سن داشتن فرزند اول افزایش یافته و زنان شهری، تحصیل­ کرده، شاغل و طبقه‌ی اقتصادی و اجتماعی بالا، پیشگامان تاخیر در فرزنداوری بوده‌اند.(فارس)

نزدیک بینی در کمین فرزند اول خانواده

به گزارش جام جم سرا به نقل از مهر، پژوهشگران در این رابطه اعلام کردند دلیل مشخص این موضوع هنوز کشف نشده ولی این احتمال وجود دارد که عارضه نزدیک بینی در فرزندان نخست خانواده بر اثر فشار بیشتر والدین بر آنها با هدف بهتر درس خواندن پدیدار می شود.

«جرمی گاگنهایم»، سرپرست این تیم پژوهشی و استاد دانشگاه کاردیف بریتانیا، می گوید: «در این تحقیقات، شواهد و مدارک جدیدی به دست آمد که حاکی از ارتباط بین میزان تحصیلات و عارضه نزدیک بینی هستند. این موضوع به طور ویژه در کشورهائی که تحصیلات متمرکز در آنها از سنین کودکی آغاز شده، مشاهده می شود.»

برای انجام تحقیقات بهتر، پژوهشگران این تیم مطالعاتی اقدام به بررسی و آزمایش شرایط تولد و اختلالات بینایی از جمله نزدیک بینی بیش از ۸۹ هزار نفر در محدوده سنی ۴۰ تا ۶۹ سال کرده و دریافتند که فرزندان نخست خانواده به نسبت سایر افراد به میزان ۱۰ درصد بیشتر در خطر ابتلا به نزدیک بینی بوده و ۲۰ درصد بیش از خواهر و برادران کوچکتر خود ممکن است به نزدیک بینی شدید دچار شوند .

آمارهای موجود آموزشی حاکی از وجود ارتباطی حدود ۲۵ درصدی بین خطر نزدیک بینی و نوع تولد و آموزش افراد می باشد.

بر اساس گزارش شبکه علمی «Live Science»، این موضوع نمی تواند تنها دلیل بروز نزدیک بینی در افراد بوده و احتمالا عوامل دیگری نیز در این مساله دخیل هستند که با ادامه پژوهش های مرتبط با این موضوع می توان آنها را شناسایی کرده و تشخیص داد.

فرزند سالم و مادر مصروع

خوب است بدانید بیماری صرع معمولا زمینه ارثی ندارد و از والدین به فرزندان منتقل نمی‌شود و فقط در 5 درصد بیماران صرع در فرم‌های خاص، زمینه ژنتیک وجود دارد. به بیان دیگر، بیماران مبتلا به صرع نه‌تنها امکان ازدواج و بارداری بی‌خطر را از حیث اتنقال بیماری به فرزندشان دارند، بلکه می‌توانند به فرزندشان شیر بدهند.

دکتر احمد نگهی، متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب با تاکید بر این که ژنتیک دخالت مستقیمی در ابتلا به بیماری صرع ندارد و در بعضی انواع صرع خفیف، ژنتیک تا حدی می‌تواند تاثیر بگذارد، می‌گوید: بیماری صرع حدود 70 تا 80 درصد موارد ، پس از دو سال به طور کامل درمان می‌شود و پزشک معالج می‌تواند داروی بیمار را قطع کند، هر چند اختلالات ساختمانی مغز و بیماری‌های زمینه‌ای این زمان را طولانی‌تر خواهد کرد.

توجه داشته باشید بیماری صرع یک اختلال عملکردی سلول‌های مغزی است که می‌تواند به اشکال مختلف خودش را نشان بدهد این حملات در شایع‌ترین شکل خود به صورت کاهش هوشیاری همراه با حرکات اندام‌هاست، ولی می‌تواند به صورت اشکال خفیف نیز بروز کند‌. در واقع بر اثر این بیماری، فعالیت سلول‌های عصبی در مغز مختل و به تشنج منجر می‌شود و طی آن رفتار، علائم و احساسات غیرطبیعی ازجمله از دست رفتن هوشیاری رخ می‌دهد.

ریسک انتقال صرع طی بارداری

خوشبختانه در بیماران مبتلا به صرع نه‌تنها منعی برای بارداری وجود ندارد، بلکه می‌توان در زمان بارداری نیز از داروهای خاصی با تجویز پزشک برای کنترل بیماری استفاده کرد.

این متخصص مغز و اعصاب در گفت‌وگو با جام‌جم در این باره توضیح می‌دهد: ابتلای پدر یا مادر به بیماری صرع معمولا در انتقال ژنتیکی به فرزندان به‌جز در انواع صرع‌های خاص مثل بعضی از بیماری‌های صرع کودکان نقشی ندارد. البته سن بالای مادر در بارداری می‌تواند در افزایش احتمالی خطر ابتلای جنین به اختلالات ساختمانی مغز موثر باشد که چنین اختلالاتی به نوبه خود می‌تواند باعث افزایش حملات تشنجی شود.

خط قرمزهای مصرف دارو در بارداری

به‌طور کلی خانم‌های مبتلا به صرع، بدون هیچ اشکالی می‌توانند باردار شوند و با انتخاب درمان دارویی مناسب می‌توانند بارداری سالم بدون خطر برای جنین را سپری کنند.

دکتر نگهی با بیان مطلب فوق می‌افزاید: تمام خانم‌های مبتلا به صرع بهتر است پیش از تصمیم بارداری درباره تغییر یا کنترل دوز دارویی ضدتشنج خود به‌عنوان پیشگیری با پزشک مربوطه خود مشورت کنند‌. این دسته از افراد در طول بارداری به طور ماهانه باید تحت نظر متخصص مغز و اعصاب و زنان باشند تا با انتخاب داروی مناسب طی بارداری، حملات صرع برای جنین عاری از خطر باشد. اگر مادر دچار حملات صرعی داروهای ضد‌تشنجی را مصرف می‌کند که با خطرات احتمالی برای جنین همراه است بهتر است برای کنترل سلامت جنین از نظر تائید سلامت سیستم عصبی به انجام سونوگرافی در 16 هفتگی بپردازد .

وی هشدار می‌دهد: به هیچ عنوان بیمار مبتلا به صرع در طول بارداری یا قبل از آن نباید خود سرانه اقدام به قطع داروی ضد صرع کند. این دسته از مادران بعد از زایمان نیز به‌خوبی می‌توانند از کودک خود مراقبت و بدون نگرانی به کودکشان شیر دهند .

عوارض احتمالی صرع طی بارداری

خطرهای اصلی مرتبط با بارداری در زنان مبتلا به صرع معطوف به افزایش تعداد تشنج‌ها و خطر بروز ناهنجاری‌های جنینی می‌شود. البته یکی دیگر از خطرات صرع طی دوران بارداری، عوارض مصرف داروهای ضد صرع بر جنین است که خوشبختانه امروزه با نظارت و کنترل پزشکان در قالب تجویز داروهای کم‌خطر‌تر برای جنین و بررسی‌های جنینی از طریق سونوگرافی بسیار کاهش یافته است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد تعداد حملات تشنجی در زنان مبتلا به صرع، طی دوران بارداری ۵۰ درصد بدون تغییر بوده، در ۲۵ تا۳۰ درصد موارد تشدید شده و در 10 تا ۲۰درصد موارد نیز کاهش داشته است که خوشبختانه موارد خطر احتمالی تشدید حملات نیز با مشورت پزشک و تنظیم دارو قابل کنترل است.

ضروری است خانم‌های مبتلا به صرع طی بارداری استراحت کافی کنند و به تغذیه خود نیز توجه کافی داشته باشند. همچنین از هیجان، استرس و عصبانیت و کم‌خوابی پرهیز کنند‌. با این تفاسیر، اغلب زنان مبتلا به صرع، دوران بارداری را به طور طبیعی طی می‌کنند و زایمان بی‌خطری نیز خواهند داشت.

پونه شیرازی

مردان هم بعد از تولد فرزند افسرده می شوند

به گزارش جام جم سرا ، افسردگی بعد از زایمان مجموعه پیچیده‌ای از تغییرات جسمانی، احساسی و رفتاری است که تقریبا چهار هفته بعد از زایمان و معمولا در زنان رخ می‌دهد. تغییرات شیمیایی ایجادشده در فرآیند افسردگی بعد از زایمان، معمولا افت سریع هورمون‌ها را به دنبال دارد. ارتباط مستقیم بین کاهش سطح هورمون و افسردگی هنوز به طور کامل مشخص نیست. اما محققان بر این باورند که میزان استروژن و پروژسترون که هورمون‌های جنسی زنان هستند، در زمان بارداری به حدود ده برابر می‌رسد و بلافاصله بعد از زایمان این مقدار کاهش می‌یابد. تا سه روز بعد از تولد نوزاد، میزان این هورمون‌ها به مقدار پیش از بارداری کاهش می‌یابد. علاوه بر تغییرات شیمیایی، تغییرات اجتماعی و روانی مرتبط با داشتن فرزند، احتمال بروز افسردگی را بالا می‌برد.

افسردگی در مردان

افسردگی پس از زایمان منحصر به زنان نیست و مردان هم بعد از به دنیا آمدن فرزند ممکن است علائمی چون افسردگی، اضطراب و تغییرات خلق و خو از خود بروز دهند. افسردگی در مردان غالبا سه تا شش ماه بعد از تولد فرزند و زمانی که مادر به سر کار برمی‌گردد، آغاز می‌شود. بی‌خوابی‌های شبانه، جیغ و فریاد‌های نوزاد و مراقبت مداوم از او، جر و بحث با همسر و خسته در سر کار حاضر شدن ازجمله دلایل افسردگی در مردان به شمار می‌رود. این افراد اغلب زود از کوره در می‌روند و عصبانی می‌شوند و ممکن است در محیط کار با همکاران درگیر شوند. اما برخلاف زنان، مردان ترجیح می‌دهند افسردگی خود را از دیگران پنهان کنند و این امر طبیعتا علائم بیماری را تشدید می‌کند. افسردگی بعد از زایمان در مردان نسبت به زنان بتدریج و با سرعت آهسته‌تری بروز می‌کند.

افسردگی بعد از زایمان را بشناسید

علائم افسردگی پس از زایمان مشابه فرآیندهای طبیعی بعد از زایمان است. افراد معمولا با مشکل خواب، تغییراتی در اشتها، خستگی مفرط، کاهش میل جنسی و تغییرات مداوم خلق و خو مواجه می‌شوند. اما در کنار اینها، می‌توان شاهد علائمی نیز بود که بعد از زایمان عادی به شمار نمی‌رود و فرد نشانه‌هایی مانند احساس افسردگی، لذت نبردن از زندگی، احساس بی‌ارزش بودن، ناامیدی، احساس درماندگی، فکر کردن به مرگ و خودکشی یا آسیب رساندن به دیگران از خود بروز می‌دهد. این علائم در مردان معمولا با عصبانیت و درگیر شدن با اطرافیان، مصرف بیش از حد موادمخدر و مشروبات الکلی، خستگی یا تحریک‌پذیری، بروز رفتارهای خشن، کاهش وزن بی‌دلیل، جدایی از خانواده و دوستان، استرس، بروز رفتارهای تکانشی مانند رانندگی پرخطر یا داشتن روابط جنسی خارج از کنترل بروز می‌کند.

عوامل مستعدکننده افسردگی بعد از زایمان

معمولا وجود برخی عوامل پرخطر احتمال بروز افسردگی پس از زایمان را در افراد بالاتر می‌برد. وجود سابقه افسردگی پیش از بارداری یا در خلال آن، سن بارداری به طوری که هر چه سن بارداری کمتر باشد احتمال افسردگی بالاتر است، هر چه تعداد فرزندان بیشتر باشد احتمال افسسردگی بیشتر می‌شود، وجود سابقه ابتلا به افسردگی، عدم حمایت اجتماعی، تنها زندگی کردن و تعارضات زناشویی جزو عواملی هستند که خطر ابتلا به افسردگی پس از زایمان را در افراد بالاتر می‌برد.

بسیاری از مادران بعد از زایمان دچار افسردگی می‌شوند و به طور کلی، از هر هزار زن، یک زن بعد از زایمان دچار افسردگی بعد از زایمان می‌شود. افسردگی پس از زایمان بیشتر به دلیل تغییرات هورمونی آغاز می‌شود. در زمان بارداری میزان هورمون‌های استروژن و پروژسترون افزایش می‌یابد ولی در 24 ساعت اول پس از زایمان دوباره به حد عادی خود برمی‌گردد. اما محققان بر این باورند که تغییرات بزرگ در سطح هورمونی عامل اصلی بروز افسردگی پس از زایمان است. میزان هورمون‌های تیروئید بعد از زایمان افت می‌کند که این امر باعث بروز علائم افسردگی می‌شود.

درمان افسردگی

معمولا افسردگی جزو بیماری‌هایی است که اگر بموقع به فریادش برسید براحتی می‌توان آن را درمان کرد. به طور کلی، دو روش معمول برای درمان این حالت روحی وجود دارد: یکی گفت‌وگودرمانی و دیگری دارودرمانی است. در گفت‌وگودرمانی، فرد درمانگر، روان‌شناس یا پزشک معالج شرایط روحی بیمار را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که باعث می‌شود فرد متفاوت بیندیشد، حس کند و عمل کند. اما در دارودرمانی، غالبا از تجویز داروهای ضدافسردگی و ضد استرس برای کاهش و بهبود علائم افسردگی استفاده می‌کنند. این درمان‌ها را می‌توان به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر به کار برد. در صورت درمان نشدن افسردگی، بدن مورد آسیب قرار می‌گیرد و حتی برخی زنان در دوره بارداری ممکن است به اندازه کافی از خود مراقبت نکنند که هم خود آنها و هم جنین را در معرض خطر قرار می‌دهد.

در کنار درمان‌های پزشکی افسردگی پس از زایمان، برخی راهکارهای خانگی و ساده نیز می‌تواند به بهبود علائم بیماری کمک کند. ورزش، تغذیه مناسب، مطالعه کتاب و روزنامه، انجام ورزش یوگا، مدیتیشن و طب سوزنی، به مرور استرس افراد را کاهش می‌دهد.

چاردیواری

تولد فرزند دوم

پس از تولد فرزند دوم مادر درگیر شیر دادن، تعویض پوشک، ‌مهمانان و شب‌های بی خوابی است و ممکن است از توجه به فرزند اول غافل شود. رفتار فرزند دوم با توجه به بازه سنی او و همجنس بودن نوزاد جدید متفاوت خواهد بود. اگر اختلاف سنی بین فرزندان کمتر از سه سال است، اطمینان حاصل کنید که وقت کافی در اختیار فرزند اول قرار می‌دهید تا او احساس کمبود پیدا نکند. بخصوص که او نیاز خواهد داشت اوقات زیادی را با پدرش به تنهایی به سر ببرد و احساس نیاز به توجه را با وقت گذراندن با پدر برآورده سازد.

روشهای مدرن برای تعیین جنسیت فرزند

روشهای مدرن برای تعیین جنسیت فرزند

فرزنددار شدن یکی از مهمترین خواسته های هر زن و شوهری است. برای برخی از زوجین جنسیت نوزاد فرقی ندارد اما برای برخی دیگر این امر از اهمیت اساسی برخوردار است و به همین دلیل از زمانهای گذشته تا کنون با روش سنتی تعیین جنسیت فرزند تا امروزه که روش مدرن تعیین جنسیت فرزند مد شده است، زوجین در صدد تعیین جنسیت نوزاد برآمده اند. ما در این مطلب بیشتر در این مورد صحبت کرده ایم.

چند روش مهم برای تعیین جنسیت جنین

تعیین جنسیت نوزاد پیش از لقاح

در تمامی زمان ها به دلایل مختلف زنان و مردان همیشه به دنبال راهی بودند تا بتوانند به طریقی جنسیت فرزند خود را تعیین کنند. در گذشته این باور وجود داشت که زنان بر جنسیت جنین اثر می گذارند اما امروزه به اثبات رسیده که اسپرماتوزویید مردانه در این امر دخالت دارد. تخمک های زنانه همگی حامل کرومزوم ایکس هستند در حالی که اسپرماتوزویید مردانه حامل کرومزوم ایکس و ایگرگ است.

چگونه جنسیت فرزندمان را مشخص کنیم؟

در صورتی که تخمک با اسپرماتوزویید حامل کرومزوم ایکس همراه شود، جنسیت جنین دختر خواهدبود اما همراهی تخمک با اسپرماتوزویید حامل کرومزوم ایگرگ در نهایت سبب پسرشدن جنین می شود. راه های مدرن بسیاری برای انتخاب جنسیت جنین وجود دارد که البته درصد موفقیت هیچ یک از آنها صددرصد نیست.

متد دکتر پاپا:

این روش بر رژیم غذایی پایه گذاری شده است. براساس آن زن باید از ۲ ماه قبل از تخمک گذاری رژیم را آغاز کند و در روز تخمک گذاری پرهیز غذایی را کنار بگذارد تا بدنش در طول بارداری دچار کمبود نشود. این ژیم شامل یک سری غذاهای توصیه شده و یک سری مواد غذایی ممنوعه است و باید زیر نظر پزشک دنبال شود تا سلامت فرد را به خطر نیاندازد.

برای پسردارشدن:

برای پسردار شدن مصرف بیشتر سدیم و پتاسیم توصیه می شود. خوردن غذاهای پرنمک به شرطی که شخص مبتلا به پرفشاری خون نباشد جایز است.

همچنین بخوانید:  تکنیک ژاپنی 5 دقیقه ای شگفت انگیز برای مبارزه با نگرانی،ترس،عصبانیت،نارحتی،کمبود اعتماد به نفس

از میان میوه و سبزیجات مصرف سیب زمینی و آووکادو، موز، سیب، گلابی و میوه های خشک اشکالی ندارد.

برای دختردار شدن:

برای دختردار شدن باید مصرف کلسیم و پتاسیم را بالا برد. شیر، ماست و پنیر، میوه های خشک بدون نمک، شکلات، ماهی تازه و زرده تخم مرغ از جمله مواد غذایی توصیه شده است. خانم می تواند به مقدار لازم از میوه و سبزیجات، شیرینی ها و برنج استفاده کند، اما میزان گوشت مصرفی باید متعادل شود و مصرف نمک تا حد زیادی باید کاهش یابد.

متد دکتر شون:

براساس این روش تخمک زنانه ۷۰ روز در سال بار مثبت دارد و این مسئله سبب جذب اسپرماتوزویید حامل ایکس می شود. ۷۰ روز از سال هم تخمک بار منفی دارد و اسپرماتوزویید ایگرگ را به خود جذب می کند. در باقی روزهای سال بار تخمک خنثی است و ممکن است هر دو اسپرماتوزویید به تخمک نزدیک شوند.
برخی از مراکز درمانی می توانند بار تخمک را تعیین کرده و از این روش برای تعیین جنسیت استفاده کنند. انتخاب این روش به زوج هایی که دچار مشکلات ناباروری هستند توصیه نمی شود.

استقامت اسپرماتوزویید:

برای پسردارشدن:

اسپرماتوزویید حامل کرومزوم ایگرگ سریع تر از بین می رود بنابراین بهتر است زوج برای داشتن فرزند پسر ۲ روز قبل از تخمک گذاری و به ویژه روز تخمک گذاری نزدیکی کنند.

برای دختردار شدن:

اسپرماتوزویید حامل کرومزوم ایکس مقاوم تر از اسپرماتوزوییدهای حامل کرومزوم های ایگرگ است. در صورتی که زوجی ۲ تا ۵ روز قبل از تخمک گذاری نزدیکی کنند احتمال آنکه فرزندشان دختر شود بیشتر است. وضعیت هایی برای نزدیکی که در آن اسپرم دیرتر بتواند از دهانه رحم بالا رفته و خود را به تخمک برساند نیز می تواند موثر باشد.

روش های پزشکی:

روش تشخیص جنسیت جنین پیش از لانه گزینی: در شرایطی که بالا بودن سن مادر یا وجود بیماری های ژنتیکی در زوج، خطر بروز ناهنجاری های کرومزومی در نوزاد را افزایش دهد (مثلا در مورد بیماری های وابسته به جنس مانند هموفیلی که بروز آن به خصوص در پسران بیشتر از دختران است) از این روش استفاده می شود. در این متد، با دادن دارو به زن، تخمک ها را به صورت مصنوعی در محیط آزمایشگاهی رشد می دهند و بعد از عمل لقاح با اسپرم، جنین های تشکیل شده را در مرحله هشت تاش انزده سلولی مورد ارزیابی قرار داده و یک یا دو بلاستومر را جدا می کنند. به این ترتیب از تولد جنین های سالم با جنسیت مطلوب بدون افزایش احتمال بروز بیماری های ژنتیکی اطمینان می یابند. این روش با دو تا سه درصد خطا همراه است.

همچنین بخوانید:  آموزش ماساژ انگشتان دست با تکنیک Jin Shin Jyutsu + تصویر

از آنجا که آثار داروهای به کار رفته در باروری آزمایشگاهی هنوز به طور کامل روشن نیست توصیه نمی شود زوجی که مشکلی ندارند، فقط به خاطر انتخاب جنسیت جنین تحت این داروها و باروری آزمایشگاهی قرار گیرند.

به کارگیری روش تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی در پژوهشکده رویان در اوایل دهه ۸۰ شمسی آغاز شد.

تاکنون بیش از ۴۰ فرزند حاصل از روش های مشترک آی وی اف و روش تشخیص جنسیت جنین پیش از لانه گزینی در رویان متولد شده اند.

روش جداسازی اسپرم های ایکس و ایگرگ و تلقیح اسپرم شسته شده داخل رحم یا آی یو آی: در این روش پس از تهیه اسپرم با استفاده از روش اریکسون، اسپرم های ایکس و ایگرگ از هم جدا می شوند و با تزریق اسپرم های مطلوب جدا شده به داخل رحم، برای بارورسازی اقدام می شود. احتمال خطا در این روش حدود ۱۰ درصد است.

روشهای خانگی برای تشخیص جنسیت نوزاد بدون سونوگرافی

۱٫ آزمون سیر: تشخیص جنسیت جنین با این روش می تواند برای شما و همسرتان کمی سخت باشد. اگر می توانید مقدار زیادی سیر بخورید، اگر بوی سیر نگرفتید به این معنی است که نوزاد شما دختر خواهد بود.

۲٫ تهوع صبحگاهی: متاسفانه این عارضه در اوایل بارداری اجتناب ناپذیر است اما اگر دچار تهوع می شوید، ممکن است جنین شما دختر باشد.

۳٫ زیبایی بارداری: اگر رنگ چهره شما روشن شده است و موهایتان شبیه موهایی شده که در تبلیغ شامپو دیده اید، احتمالا پسر باردار هستید اما اگر صحبت کردن در این خصوص شما را عصبانی می کند، به احتمال زیاد دختر باردار هستید چون این باور وجود دارد که جنین دختر، زیبایی مادر را می دزدد.

همچنین بخوانید:  تشخیص بیماری قلبی و حمله قلبی در کمتر از یک دقیقه در خانه

۴٫ شیرینی و شوری: اگر هوس خوراکی های شیرین دارید، علامت این است که نوزاد شما دختر است. اگر بیشتر هوس خوراکی های شور و نمکی یا مواد غذایی سرشار از پروتئین دارید به این معنی است که نوزاد شما پسر است.

۵٫ افزایش وزن همسر: اگر همسرتان هم مانند شما در حال وزن گیری و چاق شدن است، این مسئله می تواند علامت این باشد که نوزاد شما دختر خواهد بود.

۶٫ بدخلقی و خوش خلقی: اگر احساس می کنید بیشتر عصبانی هستید و نمی توانید آرام و خونسرد باشید، به احتمال زیاد دختر باردار هستید اما اگر احساس آرامش می کنید، پسردار خواهید شد.

۷٫ آزمون چشم: به مدت یک دقیقه در آینه نگاه کنید، اگر مردمک چشمتان گشاد می شود به این معنی است که پسردار خواهید شد.

۸٫ آزمون حلقه: یک حلقه را به نخ وصل کنید و آن را بالای شکم خودتان نگه دارید. اگر حلقه به صورت دورانی حرکت می کند، احتمالا دختر باردار هستید اما اگر حلقه از یک سمت به سمت دیگر می رود، شما پسردار خواهید شد.

۹٫ اضافه وزن بیشتر و کمتر: بر مبنای افسانه ها و روایات قومی اگر وزن بیشتری را در دوران بارداری تحمل می کنید، جنین شما دختر است، در حالی که اضافه وزن و حمل بار کمتر به معنای پسر بودن جنین است.

۱۰٫ ضربان قلب: در سونوگرافی بعدی به صدا و ضربان قلب جنین توجه کنید. اگر قلب جنین بیشتر از ۱۴۰ بار در دقیقه می زند، خودتان را برای تولد نوزاد دختر آماده کنید.

اختصاصی سایت وهاران

www.vaharan.ir

(Visited 1 times, 1 visits today)