جام جم سرا: شیرمادر به دلیل خصوصیات منحصر به فردش با شیر خشک قابل مقایسه نیست و حاوی لاکتوفرین و موادمعدنی و ویتامینها و آنزیمهاست. خصوصیات این شیردر روزهای اول تولد با بقیه زمانها متفاوت است، به این ترتیب که در روزهای اول زندگی میزان مواد ایمنی بخش و مواد مکمل و فاکتوررشد و پروتئین و ویتامین E بیشتر و کربوهیدرات و لیپید و پتاسیم کمتر است.
نوزاد با مصرف شیرمادر نیازهای تغذیهای خود را کاملا برطرف میکند و احتمال ابتلای او به بیماریهای عفونی که در محیط شایع است به دلیل عبور آنتیبادی از شیرمادر کمتر میشود. ادرار کردن نوزاد به میزان هشت بار در روز یا بیشتر و دفع مدفوع حداقل سه الی شش بار در روز در کنار وزنگیری نوزاد بعد از سن ده روزگی و آرام شدن و خوابیدن نوزاد بعد از شیرخوردن میتواند نشانهای از کفایت شیرمادر باشد.
از طرف دیگر زرد نشدن نوزاد هم میتواند مبنی بر کفایت شیر باشد، ولی ممکن است حتی در صورت کفایت شیرمادر، نوزاد به دلیل مواد موجود در شیرمادر مبتلا به زردی شود که این نوع زردی نسبت به سایر علل زردی کمتر باعث صدمه به مغز نوزاد خواهد شد.
بعد از تولد نوزاد بخصوص در فرزند اول یا نوزادانی که به هر علتی برای مدت طولانی در بیمارستان بستری میشوند یا در صورت کم وزن بودن نوزاد یا وزنگیری ناکافی مادر در طول بارداری ممکن است شیردهی ناموفق باشد. البته برخی از بیماریها نیز منع مصرف شیر مادر دارند که از مهمترین این بیماریها میتوان از عفونت شدید، نارسایی قلب و کلیه، مصرف بعضی از داروها، بیماریهای شدید روانی در مادر و بیماریهای متابولیک مادرزادی در نوزادان را نام برد. بلافاصله بعد از تولد آموزش چگونگی شیردهی و توصیه به شیردهی مکرر با صبر و حوصله، به تداوم شیردهی کمک میکند.
در صورتی که وزن نوزاد طبیعی بوده و قدرت مکیدن داشته باشد توصیه میشود بنا به دلخواه نوزاد به او شیر داده شود یا اگر مدت زیادی رادر چند روز اول تولد در خواب میگذراند، حداقل هر دو تا سه ساعت، شیردهی انجام شود.
بر این اساس، به مادران توصیه میشود، بخصوص با شروع فصل گرما کودکان خود را بیش از حد نپوشانند و بجز شیر مادر در صورت گرمی هوا به نوزاد آب جوشیده سرد شده را با قطره چکان یا سرنگ بدهند. موفقیت در شیر دهی کامل حداقل در شش ماه اول زندگی کمک به جلوگیری از بسیاری بیماریها مانند دیابت و فشار خون و چاقی و سکته قلبی و آلرژی در کودک میکند و ضریب هوشی کودک را در سنین بالاتر بیشتر خواهد کرد.(دکتر فریبا شیروانی - متخصص اطفال و فوقتخصص عفونی اطفال)
جام جم سرا: اگر میخواهید قبل از اینکه دیر شود به آرزوی افزایش عمرتان جامه عمل بپوشانید این نکات را به خاطر بسپارید:
زود بازنشسته شدن:
مطالعات: ۸۹ درصد از افرادی که در سن ۵۵ سالگی بازنشسته میشوند نسبت به افرادی که در ۶۵ سالگی بازنشسته میشوند، ۱۰ سال زودتر به مرگ نزدیک میشوند.
نتیجه: عدم فعالیت در زندگی نقش مهمی در سلامت افراد جوانتر دارد.
خوردن گوشت قرمز:
مطالعات: خوردن روزانه ۱۲۰ گرم گوشت قرمز، ۳۰ درصد از عمر را کاهش میدهد.
نتایج: افزایش در خوردن گوشت قرمز با مرگ و میر، سرطان و بیماریهای قلبی عروقی همراه است.
تماشای تلویزیون:
مطالعات: دو ساعت در روز روبهروی تلویزیون نشستن یک سال و نیم از عمر کم میکند. تعجب میکنید، نه؟!
نتیجه: مطالعاتی نشان داده است زمان زیادی در مقابل تلویزیون نشستن موجب از دست دادن چند سال از عمر میشود.
خواب بیش از حد:
مطالعات: تحقیقاتی که طی ۶ سال در دانشگاه کالیفرنیا در مورد یک میلیون و صد هزار بیمار انجام گرفت، نشان داد افرادی که روزانه ۸ ساعت میخوابند نسبت به افرادی که ۶ یا ۷ ساعت میخوابند، کمتر عمر میکنند.
نتیجه: پرخوابی با خشکی دیابت، بیماری قلبی و افسردگی مرتبط است.
خوردن ذرت بو داده
مطالعات: ذرت بو داده در مایکروویو میتواند باعث بیماریهای ریوی شود که موجب کوتاه شدن عمر میشود.
نتیجه: به دلیل کرهای که روی ذرت زده شده است عطر و طعم ذرت خوب می شود اما تولید یک ماده شیمیایی به نام دی استیل میکند که در صورت بیش از حد خوردن آن دچار عفونت جدی ریوی میشوید.
خوردن قرصهای خوابآور:
مطالعات: افرادی که به طور منظم قرصهای خوابآور مصرف میکنند ۴ تا ۶ برابر به مرگ نزدیک میشوند.
نتیجه: قرصهای بنزودیازپینها، باربیتوریتها و آرام بخش خطرناکند.
ماندن در ترافیک:
مطالعات: رفت و آمدهای طولانی روزانه منجر به مشکلات بهداشتی و بیماریها میشود.
نتیجه: استرس و عدم فعالیت در ترافیک منجر به فشارخون بالا و فشارهای عصبی شده و عمر را کوتاه میکند.
سهل انگاری در استفاده از مسواک:
مطالعات: مراقبت نکردن از دندانها نه تنها باعث بیماریهای دهان و دندان میشود بلکه ممکن است باعث بیماریهای قلبی و عروقی شود و ۶ سال عمر را کوتاه میکند.
نتیجه: التهاب لثه باعث اختلال در رگهای خونی و بیماریهای عروقی میشود.(جهان نیوز)
جام جم سرا:
استفاده از کفشهای پاشنه بلند
یکی از بدترین چیزهایی که برای بدن مضر است، پوشیدن کفش پاشنه بلند است. به گفته متخصصان پزشکی- ورزشی، راه رفتن با کفش پاشنه بلند مانند راه رفتن روی توپ است که فرد مجبور میشود نیم تنه خود را دائم به جلو و عقب خم کند.
این مسأله باعث ایجاد فشار روی ستون فقرات شده و در طول زمان به مهرههای کمر آسیب میرساند. در نظر داشته باشید آسیب بدن در طول زمان اتفاق میافتد.
بهطوری که فرد پس از هفتهها، ماهها و گاهی سالها حرکت، بدنش با مشکل مواجه شده و اغلب ناراحتی عضلانی و استخوان درد را با علائم گرفتگی و اسپاسم در انگشتان پا و کشاله ران و درد در پشت و لگن احساس میکند.
در حالی که دلایل زیادی درباره پوشیدن کفش پاشنه بلند از جمله افزایش اعتماد به نفس زنان عنوان میشود، ولی این کفشها خطرهای جدی به همراه دارند و باعث امراض و دردهای باورنکردنی میشوند.
به گفته دکتر «کریستینا لاسی» کارشناس مسائل بهداشتی، کفشهای پاشنه بلند باعث ایجاد ورم پا، زانو و کمر درد میشود؛ به همین خاطر باید در انتخاب کفش دقت بیشتری به خرج داد زیرا قرار دادن پا در کفشهای نامناسب، به عصب پا آسیب وارد میکند.
حمل کیفهای بزرگ و سنگین
زنان بهطور معمول کیف را در یک طرف شانه یا آرنج و دستشان حمل میکنند. این توزیع وزن ناهموار باعث بیتعادلی بدن و تغییر در تعادل عضلات میشود بهطوری که یک شانه بالا و شانه دیگر پایینتر از آن قرار میگیرد.
حمل کیفهای بزرگ و سنگین در یک طرف شانه به خاطر نداشتن تعادل وزن منجر به ایجاد درد در ستون فقرات میشود.
این کیفها باعث ناراحتی گردن و درد شانه میشوند. راه حل پیشگیری از این دردها، برداشتن کیفهای کوچک و گذاشتن وسایل ضروری داخل آن است.
به تازگی کیفهایی از الیاف گیاهی که وزن سبکی دارند تولید شدهاند که برای استفاده روزانه مناسب هستند.
پزشکان توصیه میکنند کیف دستی زنان نباید بیش از 10 درصد وزن بدنشان باشد در غیر این صورت باعث دردهای قابل توجهی در ناحیه پشت و گردن میشوند.
پوشیدن لباسهای تنگ
لباسهای تنگ باعث میشود اکسیژن کمتری وارد معده شود و این امر سوخت و ساز بدن را کند میکند. علاوه بر آن، نبود اکسیژن در بافتهای بدن، سلولها را از عملکرد طبیعی محروم میسازد. تحقیقات نشان داده است لباسهای چسبان و جذب، عملکرد دیافراگم را نیز تحت تأثیر قرار میدهد (دیافراگم ماهیچهای است که بین حفره قفسه سینه و حفره شکمی قرار دارد). انقباض طبیعی دیافراگم باعث میشود ششها پر از اکسیژن شده و سپس در سراسر بدن گسترش یابند.
افرادی که در تمام طول روز احساس درد در ناحیه شکم و معده دارند، باید به لباسهایی که میپوشند، توجه کنند، زیرا فشار لباسهای تنگ باعث فشار روی دیافراگم شده و اجازه نمیدهد ششها پر از اکسیژن شوند و این امر موجب تنش در بدن میشود. برخی افراد برای رهایی از این نوع احساس مدام عضلات ناحیه شانه و گردن را تغییر حالت داده و در آن ایجاد کشش می کنند که سر درد، ناراحتی معده و اضطراب را به دنبال خواهد داشت، زیرا ایده پوشیدن لباسهای چسبان مانند این است که یک دست را روی قفسه سینه و دست دیگر را روی شکم قرار دادهاید و در نتیجه آرامش بدن با تنفس آهسته (دم و بازدم ) به هم میخورد.
پوشیدن شلوارهای جین تنگ
مطالعات نشان میدهد شلوارهای جین تنگ مشکلات بیشماری را در مردان ایجاد میکند که عفونتهای دستگاه ادراری، ضعف مثانه و... از جمله این مشکلات است. همچنین شلوار جین تنگ با ایجاد عفونت در دستگاه تناسلی موجب کاهش بارداری شده و دستگاه تناسلی را به عفونت قارچی مبتلا میکند.
به پا کردن دمپاییهای لاانگشتی
این نوع دمپاییها هیچ گونه پشتیبانی از پا ارائه نمیکنند و خطر آسیب به پا، مچ پا، زانو و کمر را افزایش میدهند. همچنین دمپاییهای لاانگشتی باعث التهاب کف پا و مشکلات عصبی ناحیه پا میشوند و فشار غیرضروری بر مجموعه عضلات پا وارد میسازند.
سوراخ کردن بینی
سوراخ کردن بینی و حتی ناف یکی از خطرناکترین شیوههای پیروی از مد است. بر اساس مطالعات منتشر شده، سوراخ کردن بینی باعث عفونت، زخم زرد و سلولیت میشود. برخی از منافذ به ایجاد زخمهای جانبی کمک کرده که معمولاً به عنوان کلوئید (زخم اضافه) معروف هستند.
انجام تاتو یا خالکوبی
این مد نیز با برخی عوارض همراه است. خالکوبی هم مانند سوراخ کردن بدن خطر ابتلا به عفونت را افزایش میدهد و این خطر در صورت واکنش منفی بدن به جوهر بیشتر میشود.
خالکوبی با افزایش سن و وزن زخم و اسکارهایی را روی پوست ایجاد میکند.
برنزه کردن
بیش از 30 میلیون نفر هر سال در امریکا برنزه میکنند که نزدیک به 70 درصد آنها را زنان سفیدپوست تشکیل میدهند و 3/2 میلیون دیگر نوجوانان هستند. برنزه کردن پوست خطر ابتلا به ملانوم را تا 75 درصد زیاد میکند.
استفاده از تختهای برنزه بیش از 10 بار در سال خطر ملانوم را تا 80 درصد افزایش میدهد و این امری بسیار خطرناک و جدی است.
پوشیدن لباسهای زیر بسیار تنگ
پوشیدن لباس زیر تنگ توسط مردان باعث افزایش درجه حرارت در اطراف اندام تحتانی شده و به ناباروری منجر میشود. همچنین در اثر اصطکاک، رطوبت طولانی مدت در لباس زیر تنگ باقی مانده و باعث رشد عفونتهای قارچی در کشاله ران میشود(ایران)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
دکترسوسن باستانی در گفتوگو با ایسنا ضمن اعلام این خبر اظهارکرد: در دو هفته اخیر برنامههای وزارتخانهها را در حوزه زنان و خانواده رصد کردهایم و قرار است برنامههای مشاوران امور بانوان در برنامههای وزیران ادغام شود و کار مشاوران امور بانوان نباید در حد پخش گل و چادر در مناسبتهای مربوط به زنان خلاصه شود.
وی در ادامه گفت: قصد داریم در شوراهای عالی حضور پیدا کنیم و حضور در این شوراها ولو بدون حق رأی از اهمیت زیادی برخوردار است
جام جم سرا: مثلا نوشیدن یک لیوان آب زرشک، آب آلبالو، آب لیمو یا خوردن تنقلات ترشمزهای چون آلوچه، آلو جنگلی و لواشک برایمان لذتبخش میشود، اما آیا واقعا ترشی آبمیوههای صنعتی ترشمزه، آب زرشک و آب آلبالویی که در بطریهای بزرگ بستهبندی شدهاند یا از طریق دستفروشان در سطح شهر عرضه میشوند یا آن لواشکهای لوله شده براق و لعابداری که به مشتریها چشمک میزند یا آلوهای قرمز و خوشرنگی که شیره ترشمزهای آن را احاطه کرده است، حاصل از ترشی عصاره میوه است یا به واسطه برخی افزودنیهای شیمیایی ترش میشوند؟
لازم است بدانید بیشتر تنقلاتی که در بازار وجود دارد همچون انواع لواشکها، آلوچههای فرآوری شده، پودرهای خوراکی ترشمزه و حتی پودر شربت و ژله، حاصل از ترشی عصاره میوه نیست و آنچه که در زمان مصرف موجب سوزش زبان و ایجاد مزهای خوشایند و دلچسب میشود، اسیدسیتریک و برخی افزودنیهای اسیدی است که در زمان فرآوری به محصول اضافه میشود.
ضرر ترشیهای مصنوعی
اسید سیتریک به طور طبیعی و به میزان کم در انواع میوهها و سبزیها وجود دارد، اما در صنعت برای تشدید این طعم از اسید سیتریک مصنوعی و سنتز شده استفاده میشود.
بزرگترین ضرر محصولات حاوی این اسید آن است که در اثر مکیدن، نگهداشتن و ساییدن این خوراکیها به دندان سطح مینا تخریب و سبب پوسیدگی زود هنگام میشود.
به همین دلیل توصیه میشود که پس از مصرف این محصولات حتما چند جرعه آب نوشیده شود. ضرر دیگر آن که مصرف زیاده از حد یا طولانی مدت این خوراکیها یا نوشیدنیهای ترش با افزایش ترشح اسید معده باعث سوزش و ترش کردن میشود و برای مبتلایان به زخم معده و اثنیعشر و کسانی که مستعد ریفلاکس هستند، محدودیت مصرف دارد.
به محصولات ترش نمک و شکر میزنند
موضوع مهم دیگری که گفتن آن لازم به نظر میرسد این که برخی افراد به طور مستمر از فرآوردههای ترش به عنوان محصولی چربیسوز و لاغرکننده استفاده میکنند، اما باید بدانید ترشی اسیدهای افزودنی هیچ گاه خاصیت لاغرکنندگی نداشته و حتی با کمک به ترشح اسید معده، غذا را سریع هضم و جذب کرده و ضمن تشدید گرسنگی باعث افزایش اشتها و اضافه وزن میشود.
از طرفی شکر و مواد شیرینکنندهای که جهت ملس شدن و افزایش ماندگاری به محصولاتی چون لواشک و آلوچههای فرآوری شده یا فلهای افزوده میشود برای مبتلایان به دیابت و افرادی که از رژیم لاغری پیروی میکنند منع یا محدودیت مصرف دارد.
این را هم بدانید اگر به محصولات ترش، شکر اضافه نکنند بدون شک برای افزایش ماندگاری محصول نمک را جایگزین شکر میکنند.(فاخره بهبهانی - گروه سلامت)
جام جم سرا: صدرا شریعتمداری در یک نشست خبری با تشریح 3 عامل تعیین کننده موفقیت برندها در بازارهای جهانی، اظهار داشت: متأسفانه برخی از تولیدکنندگان ایرانی، پوشاک تولیدی را با برند خارجی به بازار عرضه می کنند و نوآوری در تولید ندارند، در حالی که تلفیق نوآوری، طراحی مناسب و مواد اولیه با کیفیت ایرانی می تواند زمینه ساز موفقیت یک برند در بازارهای داخلی و بین المللی باشد.
به نقل از فارس، وی افزود: موسیقی، رنگ، و بو، سه عامل مهم در جذب مشتری و تأثیرگذار بر خرید هستند که میتوان از آن برای جذب مشتری و عرضه محصولات باکیفیت ایرانی استفاده کرد.
وی با بیان اینکه تلفیق نوآوری، طراحی مناسب و مواد اولیه با کیفیت ایرانی می تواند زمینه ساز موفقیت یک برند در بازارهای داخلی و خارجی باشد، گفت: در حال حاضر تولیدات برخی برندهای اروپایی با حاشیه سود 250 درصدی در ایران عرضه میشود که البته حدود 70 درصد از این محصولات نیز به صورت قاچاق به کشور وارد میشوند، در حالی که در کشور امکان تولید پوشاک با کیفیت بالا و قیمت پایین وجود دارد.
شریعتمداری در ادامه از عرضه پوشاک ایرانی با برند bcc در بازارهای دنیا خبر داد و گفت: بازار هدف صادراتی این پوشاک ایرانی، کشورهای منطقه مانند آذربایجان و عراق است، ضمن اینکه طراحی این محصولات طوری است که قابلیت مطرح کردن این برند در نمایشگاه مد ایتالیا نیز وجود دارد، چرا که طراحی های آن منحصر به فرد است.
هر حرف و صحبت بیمنظوری را که میشنود، برداشت کرده و برایش داستانی ترسناک علیه خود میسازد. او معتقد است همه گردهم آمدهاند تا او را اذیت کنند و به او صدمه بزنند. میترسد دیگران از او برای رسیدن به اهدافشان سوءاستفاده کنند. در هر کار و معاملهای تقریبا مطمئن است سرش کلاه میرود. معمولا سوءظنهایش به دیگران پایه و اساس محکمی ندارد. بیش از حد نسبت به رفتارهای دیگران از خود واکنش منفی نشان میدهد. هرگز صداقت را باور ندارد. وجودش همیشه پر از خشم و نفرت بوده و مطمئن است روزی دیگران حتی نزدیکانش به او خیانت خواهند کرد. خیلی زود از کوره در میرود و ممکن است دست به خشونت بزند. اضطراب رهایش نمیکند. حق به جانب رفتار میکند و بشدت کمالگراست. او به همه چیز سوءظن دارد.
ویژگیهای شخصیت پارانوئید
سوءظن دائم: افرادی که دائم به اطرافیانشان سوءظن دارند دچار اختلال شخصیت پارانوئید هستند. آنها دائما یک حالت آمادهباش به خود میگیرند، زیرا دنیا را مکانی تهدیدآمیز میدانند و همیشه به دنبال شواهدی هستند که این احساسشان را تائید کند. هرگز نمیتوانند با کسی دوست شده و رابطه خوب و طولانی برقرار کنند. اگر هم ازدواج کنند با شکست مواجه میشوند، زیرا همیشه به وفاداری همسرشان مشکوک هستند.
حساسیت: این افراد به علت این که ترس زیادی در وجود خود حس میکنند به همه چیز حتی موضوعات پیش پا افتاده نیز توجه زیادی از خود نشان میدهند. در نتیجه معمولا حالت تدافعی به خود میگیرند و با دیگران به مخالفت میپردازند. هیچ انتقادی را هم نمیپذیرند و معتقدند تمام کارهایشان درست است و مردم در اشتباه هستند.
منزوی: افراد مبتلا به اختلال پارانوئیدی و سوءظن علاوه بر این که هرگز با دیگران سر سازش ندارند، بلکه گوشهگیر و منزوی نیز میشوند. آنها تا جایی که میتوانند از دیگران دوری میکنند و هرگز با کسی وارد رابطه دوستی یا احساسی نمیشوند، زیرا معتقدند در نهایت ناامیدی در انتظارشان است. البته ممکن است در کارشان و جامعه عملکرد خوبی داشته باشند، اما به طور کل تلاش میکنند از دیگران جدا باشند.
زندگی با یک فرد مبتلا به اختلال پارانوئید
متاسفانه از آنجا که این افراد به همه چیز مشکوک هستند و به کسی اعتماد ندارند و نمیپذیرند که بیمار هستند، به دنبال راه درمانی هم نمیروند و فقط زمانی که دچار بحران و مشکلی حاد در زندگی شوند به فکر کمک گرفتن از دیگران میافتند یا گاهی اوقات خانواده یا دوستانشان آنها را تشویق به درمان میکنند. حتی وقتی فرد میپذیرد یا مجبور میشود خود را درمان کند، مشکلات تازه شروع میشود زیرا طبیعت مشکوک بودن او، روند درمان را بسیار کند میکند.
زندگی با کسی که مبتلا به سوءظن شدید است صبر و تحمل، دلسوزی و ویژگیهای شخصیتی قدرتمندی میطلبد. با روشهای زیر شما میتوانید از یک فرد پارانوئیدی بدرستی حمایت کنید و به او کمک کنید تا بر این سوءظن شدیدش غلبه کند.
تشویق به درمان: قبل از هر چیز او را تشویق کنید به معالجه خود بپردازد. از آنجا که چنین فردی به همه کس و همه چیز سوءظن دارد به درمان خود نمیپردازد و دارو مصرف نمیکند و این موضوع روند درمان او را بسیار کند میکند. با صبر و حوصله، او را به پیروی از برنامه درمانی ترغیب کنید.
احترام در عین قاطعیت: در عین حال که حرفهای او را میپذیرید، اما با قاطعیت برخورد کنید. توهمهای این گونه افراد در نظرشان بشدت واقعی به نظر میرسند، بنابراین با باورهایشان برخورد نکنید و به عقایدشان احترام بگذارید، اما به آنها بگویید شما نمیتوانید این افکار را بپذیرید.
روشنگری: از او بخواهید افکارش را با صدای بلند برایتان تعریف کند و اگر نسبت به برخی کارهای شما شک و تردید دارد بدون گرفتن حالت تدافعی در مورد کارهایتان به او توضیح دهید و او را کمک کنید که بتواند بر سوءظن خود غلبه کند.
پیشبینی: علائم سوءظن احتمال دارد تحت شرایط جدید یا اضطراب آور شدید شوند. بنابراین هرگاه تغییری در راه بود او را از قبل آماده کنید تا بتواند برای تغییرات بهتر آماده شود و بیماری اش شدت نگیرد.
تکیه روی نقاط قوت: افراد مبتلا به پارانوئید اغلب بسیار باهوش هستند و غیر از روابط میان فردیشان از پس کارهایشان بخوبی برمیآیند. او را انسانی سالم در نظر بگیرید و بیمار ندانید و روی ویژگیها و رفتارهای مثبت او تکیه کنید.(نادیا زکالوند/جام جم )
جام جم سرا:محور هراز در استانهای مازندران و تهران از ساعت 21 الی 6 صبح روز بعد از 29 تیر تا یک مرداد برای انجام عملیات راهسازی مسدود می شود. در زمان انسداد تردد وسایل نقلیه از سایر محورهای شمالی باید تردد کنند.
وی در گفتگو با مهر افزود: در حال حاضر اکثر محورهای مواصلاتی کشور از جوی آرام و ترافیکی روان برخوردار هستند. محورهای قم به گرمساد و شهداد به نهبندان تا اطلاع ثانوی مسدود است.
جام جم سرا: بعضیها به نام گلها و پرندگان، بعضی به نام مفاخر ادبی و فرهنگی، بعضی به نام آدمها و بعضی به نام شهدا. شاید فکر کنید چه فرقی میکند اسم کوچه و خیابانی که در آن زندگی میکنید چه باشد. مهم این که وقتی قرار است به دوست یا آشنایی نشانی بدهید کارتان زودتر راه میافتد و طرف مقابل هم نشانی را راحتتر پیدا میکند، اما اسم هر کوچه و محلهای فقط یک نامگذاری ساده نیست.
خیلیها معتقدند اسم هر کوچه و خیابانی باید به آن بیاید؛ درست مثل اسم هر آدمی که میگویند باید به خودش بیاید. بعضی از کوچهها و خیابانهای یک شهر هم انگار سرگذشت دور و دراز چند نسل از اهالی یک محله و حتی یک منطقه را یدک میکشند. بعضیها آنقدر قدیمیاند که سابقه نامگذاریشان به چند دهه قبل بازمیگردد و این کوچهها با همین نام دهان به دهان چرخیده تا به اهالی امروز این کوچه رسیده. بعضیها هم نامشان امروزیتر است؛ شاید چند سالی بیشتر نیست که این نام برایشان انتخاب شده است. بعضی نامها آنقدر زیباست که نگاه هر رهگذری به آن بیفتد برای لحظاتی حس و حال خوبی پیدا میکند. کوچهها و خیابانها درست مثل فرزندان یک شهر هستند که هرکدامشان را به یک اسم باید صدا زد. کوچهها و خیابانهای شهر ما هر اسمی که داشته باشند تعلق خاطری برای اهالی آن بهوجود میآورد و بتدریج بخشی از هویت آدمهای آن محله میشود . به همین دلیل است که انتخاب اسم مناسب یا تغییر نامشان باید از روی حساب و کتاب باشد.
یک اسم، یک هویت
چندبار تاکنون برای رها شدن از شر ترافیک کلافهکننده محدوده خیابان کریمخان تهران به بنبست شانس پناه بردید و راه شانس را درست در همین بنبست به روی خودتان بسته دیدید؟
چند بار از پس همه بالا و پایینهای روزگار سر به خیابان زده و ناگهان در میان تمام کوچهها و خیابانهای دود گرفته تهران سر از کوچه خوشبختی درآوردهاید و آنوقت باورتان شده حتما خیلی خوشبختید که میان این همه خیابان و کوچه به خوشبختی رسیدهاید؟
چند تابستان هوس گلابی به سرتان زده و بیاختیار راهی کوچه گلابی شدید تا از تکدرخت روزهای دور این کوچه گلابی بچینید، اما به جای درخت پیر گلابی روزهای کودکیتان ساختمان سر به فلک کشیدهای را دیدهاید که درست جای همان درخت خاطرات شما روی زمین سبز شده است. اسامی در واقع حکم شناسنامه کوچهها، خیابانها و معابر هر شهری را دارند؛ بنابراین انتخاب نام مناسب برای کوچه و محله و خیابانهای یک شهر یکی از وظایف اصلی تصمیمگیرندگان این حوزه است؛ زیرا اسامی در معابر شهری باید نمایانگر سابقه تاریخی، فرهنگی و تمدن دینی یک شهر باشد. یعنی وقتی یک فرد غریبه وارد شهر میشود باید با در نظرگرفتن اینکه کمترین شناختی از آن شهر دارد، بتواند از روی اسامی خیابانها به پیشینه خیابانها و معابر آن مانند حوادث تاریخی و افتخارات مربوط به آن شهر پیببرد.
تولد کمیته نامگذاری معابر
براساس اطلاعات به دست آمده از کمیته نامگذاری معابر شورای شهر تهران تا پیش از انقلاب هیچ نگاه کارشناسی روی نامگذاری معابر وجود نداشته است، به این صورت که خیابانهای اصلی و میادین شهر به نام بزرگان مملکت نامیده میشد و انتخاب کوچهها و خیابانهای فرعی هم به عهده محلیها بود.در هر محله نیز اکثریت با هر گروهی که بود، نام کوچه هم از آن آنها بود؛ اگر اهالی کوچه گیلانی بودند، کوچه، کوچه گیلانیها بود یا خیلیها هم که زبلتر بودند بدون هیچ بهانهای نام پسرشان را روی کوچه میگذاشتند. کوچههای اردلان و آریا و آرشام، مرجان، نادر، شهرام و... هم نمونهای از همین عاقبتاندیشی و شاید هم نمایشی از خودخواهیهای پدران آن دوره بود که به دلیل موقعیت خاص مالی یا شغلیشان انتخاب اسم به نام یکی از اعضای خانواده برای محلهشان را حق خود می دانستند.به دلیل همین مشکلات و بی برنامگیهایی که بر انتخاب اسامی محلهها حاکم بود اعضای شورای شهر تهران سال 88 تصمیم گرفتند کمیتهای با عنوان کمیته نامگذاری معابر به تصویب رسانده وآن را در شورای شهر ایجاد کنند تا به این ترتیب بساط آشفتهبازاری که در نامگذاری محلهها تا آن سال اتفاق افتاده برچیده شده و از آن به بعد این تغییر نامها با دقت بیشتری انجام شود.
اما و اگرهای یک نامگذاری
بعضی کوچهها، بنبستها و خیابان های فرعی شهرمان تا همین چند سال پیش اسم مشخصی نداشتند و همه آنها را با نام کوچهها و خیابان های اطراف محدوده آن میشناختند تا اینکه اهالی به فکر میافتند که چرا کوچهشان نباید برای خودش اسم و رسمی داشته باشد و بنابراین تصمیم میگیرند نامی برای کوچهشان انتخاب کنند.اینکه اسم پیشنهادی اهالی محل چه می تواند باشد بهطور مثال اسامی گلها و پرندگان یا هر اسم دیگری. مهم این است که اسامی انتخابی جزو خط قرمزها نباشد و اصول اولیه یک اسم مناسب برای نامگذاری روی کوچه یا محلهای را داشته باشند. اسمی که انتخاب میشود باید ریشه زبان فارسی را داشته باشد و تلفظ آن هم برای مردم راحت و روان باشد. دیگر اینکه این اسم میتواند به شخصیتهای تاریخی یک سرزمین که به نحوی در آن خیابان نام و نشانی از خود به جا گذاشتهاند تعلق داشته باشد یا حتی میتواند به دلیل زندگی یکی از نخبگان محلی یا هنرمندان در آن محل انتخاب شود. البته اسامیای که نام و نشانی از طبیعت دارد نیز انتخاب مناسبی برای معابر محلی است.
حالا ممکن است این سوال پیش بیاید در انتخاب نام کوچه یا محله تا چه اندازه از اهالی نظرخواهی میشود؟
اقبال شاکری، عضو کمیسیون عمران شورای شهر تهران هرچند خود از اعضای کمیته نامگذاری نیست، اما از آنجا که همه پیشنهادهای تغییر نام باید در نهایت در صحن علنی شورای شهر مطرح و به تصویب اعضا برسد بخوبی در جریان ماجرای درخواستهای مطرح شده از سوی شهروندان در کمیته نامگذاری شورای شهر تهران است. وی تاکید میکند هرگونه تصمیمگیری درباره نامگذاری یک کوچه یا خیابان در محلهای از شهر قطعا با نظرخواهی از اهالی انجام خواهد شد.شاکری توضیح میدهد: سعی میکنیم از طریق نمایندههای اهالی آن محل که اکثرا از شورایاران و مورد تائید خود مردم هستند، با مردم و پیشنهاددهندگان به گفتوگو بنشینیم و در صورتی که نام پیشنهادی منافاتی با شرایط نامگذاری نداشته باشد آن اسم را تصویب کنیم، اما اگر به هر علت نام پیشنهادی دارای مشکل بود با بیان دلایل منطقی اهالی را با نظر خودمان همراه کنیم، نه اینکه یکطرفه و بدون در نظر گرفتن نظر آنها تصمیم خودمان را ابلاغ کنیم.
مراسمی برای تغییر نام یک محله
بعضی اسمها روی یک کوچه، یک خیابان یا میدان نوشته شده که معلوم نیست از ابتدا فلسفه تعیین این نام از کجا آمده است. اهالی هم چندان رغبتی به اینکه اسم کوچهشان این باشد، ندارند و دلشان میخواهد هر کاری میتوانند انجام دهند تا این اسم را تغییر دهند.
در مسیر نامگذاری قبل از هر چیز استشهادات محلی مد نظر است به طوری که پیش آمده در خیابانی اهالی محل با تغییر نام آن موافق نبودند، بنابراین کمیته نامگذاری تغییری در نام آن کوچه یا خیابان ایجاد نکرده است یا برعکس |
گاهی هم درخواست این تغییر نام، دلیل دیگری میتواند داشته باشد؛ مثلا اهالی یک محله میخواهند به جای اسم فعلی نام یکی از فرزندان خانواده شهیدی که سالهاست در آن محله زندگی میکند روی کوچهشان گذاشته شود. البته درخواست این تغییر نامها به هر دلیلی که باشد چون ممکن است مشکلاتی را به همراه داشته باشد به این سادگیها انجام نمیشود.
نام آن کوچه یا خیابان در حافظه جمعی محل ثبت شده و با وجود همه تغییرات باز همان نام قدیمی است که در ذهن اهالی به جا میماند. مهمتر از آن مشکلات پستی است که با هر تغییر نامی در معابر ممکن است به وجود بیاید، با این حال گاهی با وجود همه این مسائل درخواست مردم در اولویت قرار میگیرد، البته اگر از دیدگاه کارشناسی هم این درخواست منطقی به نظر برسد.
درخواست تغییر نام برای یک کوچه آنقدرها هم بیدردسر نیست، چون از زمانی که یک درخواست از سوی جمعی از معتمدان محله مطرح میشود تا زمانی که این تغییر نام بررسی شود و به تصویب برسد، باید روند خاصی طی شود.
شاکری درباره این روند توضیح میدهد: بعد از اعلام درخواست کتبی و ارائه مدارک، بازدید و استشهاد محلی لازم است که میتواند از سوی یکی از اعضای کمیته نامگذاری که در اکثر موارد از اعضای شورای شهر تهران است انجام شود. این کارشناس در محل حاضر میشود و پس از بررسی سوابق نام فعلی و نام پیشنهادی و همچنین دلایل تمایل اهالی به این تغییر نام ، نظر کارشناسی خود را در کمیته نامگذاری مطرح میکند.به گفته شاکری، نمایندگان زیادی از سازمان های مرتبط در کمیته نامگذاری حضور دارند؛ از اعضای شورای شهر که عضو کمیته نامگذاری شورا هستند گرفته تا نمایندگانی از شهرداری تهران، وزارت کشور، استانداری و بنیاد شهید.همچنین در جلسه کمیته نامگذاری علاوه بر نمایندگان سازمانهایی که به آن اشاره شد تعدادی از اهالی، اعضای شورایاری و نماینده مسجد محلهای که درخواست تغییر نام کوچه، خیابان یا میدانی در آن مطرح شده نیز حضور دارند تا در تصمیمگیری نهایی نظر آنها نیز لحاظ شود.در نهایت پس از تصویب اولیه در کمیته نامگذاری معابر، پیشنهاد تغییر نام و انتخاب نام جدید باید در صحن علنی شورای شهر بررسی و به تصویب برسد. شاکری همچنان به این نکته تاکید دارد که در مسیر نامگذاری قبل از هر چیز استشهادات محلی مد نظر است به طوری که بارها پیش آمده در خیابانی اهالی محل با تغییر نام آن موافق نبودند، بنابراین کمیته نامگذاری نظر آنها را در اولویت قرار داده و تغییری در نام آن معبر ایجاد نکرده است.
به گفته وی، البته با همه درخواستهای تغییر نام نیز موافقت نمیشود؛ به طور مثال مواردی بوده که اهالی محل درخواست تغییر نام فلان کوچه یا میدان را مطرح کردهاند، اما به دلیل اینکه نام فعلی یک نام شناخته شده و ماندگار بوده دلیلی برای موافقت با این تغییر نام دیده نشده است.
پروندههای روی هم چیدهشده در کمیته نامگذاری معابر شورای شهر تهران که منتظر بررسی و تصمیم اعضای این کمیته است از طرح ماهانه 20 تا 30 درخواست تغییر نام در کمیته نامگذاری معابر که از سوی اهالی محلهها یا نمایندگان آنها در شورایاریهای محله انجام شده حکایت دارد؛ درخواستهایی که ممکن است با بعضی موافقت شود و برخی نیز بدون تغییر بماند، اما اعضای حاضر در کمیته نامگذاری معابر شورای شهر تهران به اتفاق معتقدند فراوانی این پروندهها نمیتواند دلیلی باشد برای اینکه در مورد بررسی تغییر نامها کارشناسینشده تصمیمگیری کرد؛ چراکه اسم هر محله ، خیابان و میدانی در واقع شناسنامه آن است که پیوند جدانشدنی با اهالی آن دارد.
پوران محمدی / گروه جامعه
جام جم سرا: دکتر سید مسعود داوودی در گفتوگو با جامجم افزود: کسانی که در فشارهای روحی قرار دارند یا کارهای سخت و طاقت فرسا انجام میدهند، به آکنههای بزرگسالی مبتلا میشوند. این نوع آکنهها نسبت به جوشهای دوران بلوغ کمتعدادتر، ولی عمیقتر و ماندگارتر است. از آنجا که این نوع جوشها بیشتر در خانمها بروز میکند در درمان آن میتوان از داروهایی که خاصیت ضدهورمون مردانه دارد، بهره گرفت.
وی تاکید کرد: جوشهای غرور بیشتر ناشی از فعالیت غدد چربیساز بدن است و حداقل هفت تا هشت سال تداوم پیدا میکند، اما تشدید آن طی این مدت به عوامل محیطی و استرسزا بستگی دارد. در این خصوص کسانی که شغلشان در محیطهای مرطوب است یا اینکه از لوازم آرایشی، کرم و ژل مو زیاد استفاده میکنند، بیشتر در معرض تشدید جوشهای آکنهای قرار میگیرند.
البته در 90 درصد مبتلایان به آکنه، جوشهای صورت تا 30 سالگی بهبود مییابد، ولی طی این مدت بهتر است برای جلوگیری از باقی ماندن جای جوش و تسکین علائم از دارو استفاده شود.