صبح زود رخ داد: سقوط و مرگ یک دانشجوی پزشکی

جام جم سرا: دانشگاه علوم پزشکی شیراز ضمن تایید خبر مرگ یک دانشجوی ساکن خوابگاه شهید آیت‌الله دستغیب شیراز اعلام کرد که علت این حادثه از سوی مسئولان این دانشگاه و دادستانی و حوزه انتظامی در حال بررسی است.

روز گذشته (جمعه ۴ مهر)، خبری مبنی بر فوت یک دانشجوی پزشکی ساکن در خوابگاه شهید آیت‌الله دستغیب در شیراز، شایع شد که بعداز ظهر، روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی با درج خبری روی سایت آن دانشگاه اعلام کرد مسوولان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دادستانی و حوزه انتظامی در حال بررسی حادثه صبح‌گاه چهارم مهرماه در خوابگاه دانشجویی شهید آیت‌الله دستغیب شیراز هستند.

به نقل از ایسنا، در این خبر که بسیار دیرهنگام بر روی سایت دانشگاه علوم پزشکی قرار گرفته آمده است: پس از کشف جسد دانشجوی پسر حدود ۲۳ ساله در راند بررسی حفاظت فیزیکی دانشگاه، پزشکی قانونی بر اساس بررسی‌های اولیه زمان مرگ را حدود ساعت ۴ صبح اعلام کرده است.

دادستانی و حوزه انتظامی و مسوولان دانشگاه در حال بررسی موضوع هستند و به محض کسب اطلاعات بیشتر و دقیق‌تر موارد را به اطلاع عموم و رسانه‌ها خواهند رساند.

سالن تشریح پزشکی قانونی: دست‌هایی که مرگ را می‌کاوند

جام جم سرا: تخت‌های فلزی را می‌شمارم؛ درست سیزده تاست، درست سیزده تا. پاهای عریان جسدی در پایین تخت رو به رویی پیداست و دست مردی با روپوش سفید که شکمش را می‌کاود. دست با چیزی شبیه یک کبد بالا می‌‌آید و به مرد سفید پوش دیگری که همانجا ایستاده نشان می‌دهد: «دکتر هپاتیت داره»

به جمجمه خیره می‌شوند: «درسته هپاتیت داره، بدوزین»
آن طرف‌تر کسی دارد شکم جسدی را می‌دوزد.

سالن تشریح پزشکی قانونی در کهریزک راه‌روهای دراز و روشن و پر پیچ و خمی دارد. درست مثل فیلم‌ها؛ اما این بار دیگر فیلم نیست، من به یکباره پرتاب شده‌ام جایی که دکترهایش زنده‌ها را معاینه نمی‌کنند. آنها با روپوش‌های سفیدی که لکه‌های سرخ دارد، تن مردگان را در جست‌وجوی علت مرگ می‌کاوند. آنها مرگ را می‌کاوند.

دم در همانجایی که آمبولانسی پارک شده بود و راننده‌اش داد می‌زد: «بگو بچه‌ها بیان جنازه‌ها رو تحویل بگیرن»، دکتر علی محمد علیمحمدی، به پیشوازم می‌آید، متخصص مسمومیت و پزشکی قانونی.

حقیقت مرگ جایی لا به لای این کالبدهای بی‌جان خفته است مثل یک ماهی کوچک، لا به لای تیغ و قیچی تکنیسین‌ها و پزشکان سالن تشریح

لبخندش اندکی آرامم می‌کند. با هم داخل می‌رویم، یکی از همکارانش ماسک و کاوری به سمتم می‌گیرد. نمی‌پوشم. راهرو کوتاهی را پشت سر می‌گذاریم و به سالن اصلی می‌رسیم، سالنی بزرگ با 13تخت فلزی عجیب که تا به حال ندیده‌ام.
دکتر می‌رود تا مقدمات بازدید را فراهم کند و من می‌مانم و صدای قیچی و اره برقی و مردی که با سوزنی بزرگ شکم جسدی را می‌دوزد.

دوباره برمی‌گردم بیرون: درهای آمبولانس باز است و مرده‌برها جسدها را که داخل کاورهای سیاه رنگ هستند یکی یکی پایین می‌گذارند. چند نفس عمیق می‌کشم. حالم بهتر می‌شود. بوی فرمالین پر از استرسم می‌کرد.

با دکتر علیمحمدی برمی‌گردیم قسمت پذیرش: «اینجا برای جسدهایی که نیاز به تشریح دارند پرونده تشکیل می‌شود و جسدها با شماره اختصاصی تحویل پذیرش سالن تشریح می‌شوند. اجسادی که به قتل رسیده‌اند یا غیر طبیعی مرده‌اند با دستور قاضی یا درخواست خانواده متوفی به اینجا منتقل می‌شوند.»

دوباره همان بو را استشمام می‌کنم. دکتر توضیح می‌دهد: «روزانه در تهران حدود 200تن می‌میرند و بین 20تا 30جسد هم برای کالبد گشایی به اینجا می‌آیند.»
جسدها داخل کاور جلوی پایم هستند، از کنارشان می‌گذرم و با دکتر که با حوصله به سؤال‌هایم پاسخ می‌دهد سری به اتاق‌ها و سالن‌های دیگر می‌زنیم.

«اینجا سالن مومیایی است، اجساد را در اینجا با درخواست خانواده‌هایی که می‌خواهند جسد را به شهر یا کشور دیگری ببرند مومیایی می‌کنیم، مومیایی موقت 2تا3سال جسد را سالم نگه می‌دارد و هزینه‌اش هم حدود یک میلیون و 500هزار تومان است. اینجا هم سالن آزمایش است، نمونه‌هایی را که نیاز به آزمایش سم شناسی یا آسیب شناسی دارند داخل این ظروف پلاستیکی می‌گذاریم، مثلاً داخل این یک کبد است و داخل آن یکی قلب.»

یکی از تکنیسین‌ها را می‌بینم که در حال «کالبد گشایی» یک جوان 17 ساله است. روی جسد متمرکز شده و طوری غرق در کار است که متوجه ما نمی‌شود. شکافته شدن جسد را می‌بینم. انگار دنده‌های سینه‌ام را یکی یکی می‌شکنند، کاپشنم را درمی‌‌‌آورم و عرق پیشانی‌ام را می‌گیرم.
چند لحظه‌ای کنار تکنیسین می‌ایستم، کار شکافتن تمام شده و باید دکترمتخصص بیاید و نظر بدهد، از جوان کالبد شکاف که روپوش سبزرنگی به تن دارد و روی آن هم روپوش سفید دیگری با لکه‌های سرخ.

می‌پرسم: سخت نیست؟
- ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چی؟
- کارتان؟
- سخت که هست ولی عادت کرده‌‌‌ایم.
- روزی چند جسد را کالبد گشایی می‌کنی؟
- بستگی دارد5تا گاهی 7تا.
- چقدر با این کار کنار آمده ای؟
- راستش وقتی استخدام پزشکی قانونی شدم، نگفتند که قرار است تکنیسین سالن تشریح بشوم. 75واحد مربوط به این رشته را گذراندم و سر از اینجا درآوردم. هفته اول سخت بود ولی کم کم عادت کردم. البته خانواده‌ام از شغلی که دارم، راضی نیستند.
- چقدر حقوق می‌گیری؟
- غیر از مدرک پزشکی قانونی چند سال پیش لیسانس حقوق گرفتم و با این مدارک حدود یک میلیون و200هزار تومان، ولی تا دو، سه سال پیش 600هزارتومان می‌گرفتیم، گاهی برخی از نمایندگان مجلس و شخصیت‌ها برای بازدید به اینجا می‌آیند. یکبار زمانی که آنها فهمیدند حقوقمان پایین است از مسئولان پزشکی قانونی افزایش حقوق برایمان درخواست کردند.
- خودت چطور، از شغلت راضی هستی؟
- این کار ویژه‌ای است، یک نوع هنر است؛ اینکه بتوانید کالبدی را برای یافتن علت مرگ یا قتل بشکافید و به دنیای پزشکی و پرونده‌های قضایی کمک کنید، کار کمی نیست. هرچند تصورات خیلی‌ها برایمان آزاردهنده است. بعضی‌ها فکر می‌کنند کار ما سرد و خشن است.

لحظه‌ای خودم را جای جسد نوجوان می‌گذارم و سینه‌ام را شکافته شده می‌بینم، احساس خوبی ندارم و گلویم بشدت می‌سوزد پیش خودم می‌گویم خدا کند به این زودی نمیرم و اگر هم مردم به حالت طبیعی بمیرم و کارم به اینجا نکشد اما اگر کشید؟ می‌دانم که پزشکان و تکنیسین‌های اینجا چه لطفی در حق بازماندگان خواهند کرد. حقیقت مرگ جایی لا به لای این کالبدهای بی‌جان خفته است مثل یک ماهی کوچک، لا به لای تیغ و قیچی تکنیسین‌ها و پزشکان سالن تشریح.

راه می‌افتم وخودم را به گوشه دیگر سالن می‌کشم تا کمی آرام بگیرم. حواسم نیست که جسد دیگری درحال کالبد گشایی است، دکتر متخصص در حال خارج کردن جسد برای انتقال به بیمارستان است، راستش را بگویم ترسیده‌ام و عرق سردی در آن سرمای سالن روی پیشانی‌ام می‌نشیند، دکتری که در حال کار است، سر صحبت را باز می‌کند: «چشم‌ها، پوست و استخوان های انسان تا72ساعت پس از مرگ زنده است و می‌توان با رضایت صاحب جسد آنها را به بیماری که نیاز به پیوند دارد پیوند زد و حس زندگی را به یک بیمار برگرداند.»

بوی فرمالین همچنان مضطربم می‌کند. می‌خواهم بروم بیرون، نرسیده به در خروجی، سرم به سمت سردخانه برمی‌گردد، سردخانه‌ای که دو قسمت می‌شود. در یک قسمت چند جسد کنارهم قرار دارند و دمایش به صفر نمی‌رسد که جسدها یخ بزنند، اینها اجسادی هستند که در نوبت تشریح قرار دارند و در بخش دیگر که با یک در بزرگ و سنگین کشویی جدا شده، دما 20 درجه زیر صفر است. یعنی اینکه کار تشریح تمام شده است.

بیشتر مردم ما را با مرده‌شورها مقایسه می‌کنند. آن عزیزان فقط جسد را می‌شویند و کفن پیچ می‌کنند ولی ما درس خوانده‌ایم و جسد را می‌گشاییم تا علت مرگ را بیابیم. جسد انسان مانند یک اقیانوس است و علت مرگ مثل یک ماهی کوچک

دکتر علیمحمدی که خودش هم سخت مشغول معاینه اجساد است یکی از قدیمی‌ترین تکنیسین‌ها را معرفی می‌کند، این تکنیسین 42ساله هم مثل همکارانش دوست ندارد اسمی از او در این گزارش برده شود. از شرایط کار ناراضی است، می‌گوید: شغلی که دارد جزو مشاغل سخت نیست و حقوقشان نسبت به میزان تحصیل و کار پیچیده وسخت‌شان خیلی پایین است.

- تا به حال شده هنگام کالبد گشایی دستت به کار نرود؟
- بله، گاهی وقتی بچه‌ای یا نوزادی را برای کالبدگشایی و مشخص شدن علت مرگش می‌آورند دستم به کار نمی‌رود. خیلی ناراحت می‌شوم و روحیه‌ام به هم می‌ریزد.
- جسد ویژه‌ای را کالبد گشایی کرده‌ای؟
- بله، شخصیت‌های سرشناسی را هم کالبدگشایی کرده‌ام.
پیش از اینکه اسمی پرسیده باشم، خیلی سریع می‌گوید: «نمی‌شود اسم برد!»
- بستگانت می‌دانند این شغل را داری؟
- راستش نه. بیشتر مردم ما را با مرده‌شورها مقایسه می‌کنند. آن عزیزان فقط جسد را می‌شویند و کفن پیچ می‌کنند ولی ما درس خوانده‌ایم و جسد را می‌گشاییم تا علت مرگ را بیابیم. جسد انسان مانند یک اقیانوس است و علت مرگ مثل یک ماهی کوچک. حالا فکر کنید به دوستان و بستگانم بگویم که در سالن تشریح کار می‌کنم، باید منتظر قطع ارتباط و رفت و آمدها باشم. خیر؛ کسی نمی‌داند اینجا کار می‌کنم.

دو ساعتی است در این سالن هستم، کم کم دارم به این وضعیت عادت می‌کنم، همه چیز دارد برایم عادی می‌شود. زندگی با رنگ و بوی غلیظش از هر طرف سرک می‌کشد.
دکتر علیمحمدی گذشته از اینکه کارشناس مسمومیت است به عنوان کارشناس آموزشی نیز در پزشکی قانونی خدمت می‌کند. او سال‌ها در این سالن‌ها دست به رازگشایی زده و حرف‌های زیادی دارد: «به نظرم زیباترین هنری که نزد یک انسان از جانب خداوند به یادگار گذاشته شده هنر خود‌شناسی است. شاعران با توصیف دلدار و دلداده، خود را می‌ستایند و مجسمه سازان و دیگر هنرمندان به خلق چهره و تندیس آدمی مشغولند تا خود را بازگو کنند، اما نباید از نقش پزشکان در این هنر غافل شد. آنها با انسان واقعی روبه‌رو هستند و با ساختار و عملکرد جسم به خوبی آشنایند. اما اوج هنر پزشکی زمانی نمایان می‌شود که یک جراح چیره دست، برای یافتن دلیل مرگ یک انسان، جسمش را می‌شکافد و به دریای ناشناخته بدنش وارد می‌شود. گاهی همچون غواصی که برای یافتن مرواریدی کوچک اقیانوسی را زیر و رو می‌کند، ساعت‌ها، روزها و حتی ماه‌ها و سال‌ها به دنبال علت مرگی پنهان می‌گردد. این هنر که زیبایی خاص خودش را دارد، شاید از بیرون زمخت و خشن و دردناک باشد ولی از درون زیبا، دوست داشتنی و بسیار سخاوتمند برای آرامش روان آدمی است.»

می‌گوید: «وقتی دانش و آگاهی کمکی می‌شود برای رسیدن به دست نیافتنی‌ها، وقتی دست‌ها‌یمان مرهمی می‌شود برای زخم دل مادری که کودکش را از دست داده و هنگامی که علت مرگی روشن می‌شود همه خستگی‌های‌مان دود می‌شود و به هوا می‌رود.»

صحبت‌های دکتر خیلی دلنشین است و وقتی به دست‌های تکنیسین‌ها و پزشکان در این سالن خیره می‌شوم درک می‌کنم که آنها شغل سخت و ویژه‌ای دارند. هنر گرفتن یک ماهی کوچک در اقیانوسی بزرگ؛ بی‌گناهی را از پای چوبه مجازات پایین می‌کشد، زندگی را به نیازمندان پیوند اعضا هدیه می‌دهد وگاه مسیر روشنی می‌شود برای محققان و پزشکان.
از سالن بیرون می‌زنم، آمبولانس دیگری توقف می‌کند و راننده، سرپرست مرده برها را صدا می‌کند: «بگو بچه‌ها بیان جنازه‌ها رو تحویل بگیرن.» (حمید حاجی‌پور/ایران)

مخاطرات‌شغل پزشکی

به‌طور کلی قرار گرفتن در معرض خون، مایعات بدن یا نمونه‌های بافتی که شاید بتواند بیماری‌هایی مثل HIV، هپاتیت B و هپاتیت C را منتقل کنداز مهم‌ترین خطرات شغل پزشکی به حساب می‌آید. همچنین خستگی، واریس، آسیب‌های اسکلتی عضلانی و کمردرد ناشی از ایستادن‌های طولانی‌مدت، استرس‌های روانی ناشی از احساس مسئولیت سنگین در قبال بیماران، استرس‌ها و فشارهای کاری و تماس با افراد بیمار بویژه بیمارانی که از شرایط جسمی خوبی برخوردار نیستند و... ازجمله مواردی محسوب می‌شود که سلامت جسمی و روانی پزشکان را به خطر می‌اندازد. حتی گاهی موفق نبودن در درمان و فوت بیمار در کنار انتظارات ناممکن از پزشک برای درمان برخی بیماری‌های صعب‌العلاج می‌تواند باعث استرس‌های مزمن در فرد شود.

قابل توجه شیفت‌شبی‌ها

شیفت کاری بویژه شب‌کاری به‌عنوان یک ضرورت شغل پزشکی، در کنار ساعات طولانی‌مدت کار روزانه از عواملی است که می‌تواند به سلامت جسمی و روحی پزشکان آسیب رسانده و همچنین خستگی و خواب‌آلودگی و در نتیجه بروز حادثه را به همراه داشته باشد و اگر شیفت کاری سال‌ها ادامه یابد، پس از سال‌ها پزشک در معرض بیماری‌های قلبی و عروقی، گوارشی، اختلالات خلقی و بروز مشکلات در خواب قرار می‌گیرد.

همچنین در پزشکان زن ممکن است زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس را در پی داشته باشد. از طرفی محل کار و امنیت شغلی یکی دیگر از فاکتورهای متغیر و موثر در تشدید مخاطرات پزشکی است. مواجهات پزشکی و نوع فعالیت‌ها در کنار شرایط محل کار نیز از عوامل مهم در بروز مخاطرات این حرفه است به طوری که اشتغال در مطب یا حضور در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها هریک تهدیدات خاص خود را دارد.

خطرات پنهان

مشکلات ناشی از مواجهه با عوامل شیمیایی و فیزیکی مثلا اشعه ایکس متناسب با نوع تخصص پزشکان متفاوت است و به‌دنبال این مواجهات عوارضی ازجمله بیماری‌های پوستی، سرطان و آسیب به سیستم عصبی می‌تواند در کادر پزشکی بروز کند.

در عین حال، خم کردن سر به جلو هنگام جراحی، قوزکردن و خم شدن جراح روی بیمار برای مدت طولانی بروز آرتروز گردن را در درازمدت به همراه دارد. البته این مشکل در ابتدا با گردن دردهای مداوم شروع می‌شود که به آن سندرم درد گردنی می‌گویند؛ سندرمی که می‌تواند زمینه بروز سردرد و دردهای مزمن در عضلات گردن، شانه‌ها و کتف را فراهم و سلامت فرد را تهدید کند.

وضعیت تغییرات نرخ تعرفه‌های پزشکی در سال ۹۴

دکتر ایرج خسرونیا اظهارداشت: تعرفه‌های گروهی از پزشکان، امسال هیچ افزایشی نداشت و بر همین اساس، وزیر و معاون درمان وزارت بهداشت، به این مسئله واقف هستند. از همین رو، برای آن دسته از رشته‌های پزشکی که امسال هیچ افزایش تعرفه‌ای نداشته‌اند، در سال آینده این افزایش اعمال شود.

به گفته وی، پزشکان متخصص داخلی، عفونی، اطفال و برخی از رشته‌های جراحی عمومی، از جمله گروه‌های پزشکی هستند که تعرفه آن‌ها امسال افزایشی نداشته است.

رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران ادامه داد: با توجه به مشکلات بودجه‌ای کشور، جامعه پزشکی تصمیم گرفته موضوع افزایش تعرفه‌های پزشکی برای آن دسته از رشته‌ها و گروه‌هایی که امسال افزایش تعرفه داشته‌اند، در سال آینده ثابت بماند.

خسرونیا با تاکید بر اینکه هنوز هیچ چیز قطعی نیست، از همراهی جامعه پزشکی با دولت یازدهم خبر داد و گفت: جامعه پزشکی تصمیم دارد با ثابت نگه داشتن تعرفه‌ها، تا حدودی زیادی از مشکلات اعتباری حوزه سلامت بکاهد.

این اظهارات در حالی عنوان می‌شود که طی روزهای گذشته محمد حسین قربانی سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس٬ گفته بود که با توجه به تعیین تعرفه‌‌ها در سال جاری مبتنی بر شرایط جامعه و همچنین تورم، نیازی به تعرفه‌ گذاری مجدد خدمات پزشکی برای سال آینده نیست. ‌

وی عنوان داشته است که قانون صراحت دارد به اینکه هر نوع تصمیم‌گیری در حوزه پزشکی از جمله تعیین تعرفه٬ نرخ‌گذاری و نظارت بر این حوزه برعهده سازمان نظام پزشکی است و بر اساس عرف هر ساله سازمان نظام پزشکی در اوایل هر سال باید این تعرفه‌ها را مبتنی بر واقعیت‌ها افزایش دهد که این مهم در سال جاری رخ داده است. (خبرگزاری مهر)

214

اخلاق پزشکی: معاینه فله‌ای بیمار و ماجرای زنگ اتمام وقت!

چندی پیش دکتر زالی (رئیس سازمان نظام پزشکی) که گویا تنها خودش را در برابر پزشکان آن هم متخصصان، مسئول می‌داند و معمولاً پیگیر بحث تعرفه‌های پزشکی است و بر خلاف دکتر هاشمی (وزیر بهداشت)، کمتر دیده‌ایم جانب بیماران را بگیرد، از دکتر گرجی (رئیس ایرانی مرکز علوم اعصاب دانشگاه مونستر آلمان) شکایت کرد.

شکایت به این دلیل بود که دکتر گرجی به برخی رفتارهای پزشکان متخصص ایرانی ایراد گرفته و آن را با اخلاق و رفتار پزشکان آلمانی مقایسه کرده بود (آن مطلب را می‌توانید از قسمت اخبار مرتبط یا با کلیک روی عنوان لینک‌شده «پزشکان ایرانی بی‌اخلاقند اما ۵ برابر همتایان آلمانی خود درآمد دارند!» منتشر شده در جام جم سرا بخوانید).

خوب است جناب دکتر زالی سری هم به مطب برخی همکارانشان بزنند که بیماران را به صورت فله‌ای وارد مطب می‌کنند و نه تنها زمان قانونی ۲۰ تا ۲۵ دقیقه‌ای را صرف نمی‌کنند، بلکه اولین حق بیمار یعنی «حفظ حریم خصوصی» او را هم در حضور دیگر بیماران زیر پا می‌گذارند. براستی این چه شیوه‌ای است و کجای دنیا چنین روشی رایج است؟!

حساسیت حرفه پزشکی

گرچه مسؤولان جامعه پزشکی هر گونه انتقاد از فعالیتهای پزشکان را تقبیح می‌کنند و می‌گویند نباید اعتماد پزشک و بیمار را لکه‌دار کرد، اما پزشکان هم جزئی از این مردم هستند. افرادی که سلامت مردم به عملکرد علمی و اخلاقی آنان مربوط می‌شود و مانند بقیه اقشار مصون از انتقاد نیستند. حوزه پزشکی نسبت به سایر حوزه‌ها از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا با جان افراد و بیماران سر و کار دارد.
شاید به همین دلیل است که کوتاهی و اشتباه در ارایه خدمات این حوزه حتی به اندازه بسیار کم هم بسیار بزرگ جلوه می‌کند و گاهی هم جبران ناپذیر می‌شود. در کنار اهمیت رفتار و عملکرد علمی پزشکان، رعایت اخلاق و حرمت بیماران و توجه به وضعیت آنان در شرایط روحی و حتی مالی بیماران اهمیت پیدا می‌کند، کاری که روزگاری حکیمان این سرزمین با ادغام علم پزشکی و اخلاق، عاملان آن بودند.

پزشک باید «حکیم» باشد

زمانی که بیمار به پزشک مراجعه می‌کند بسیار ناتوان است. او تحت امر پزشک معالج خود قرار می‌گیرد تا حدی که قدرت تصمیم‌گیری را از دست می‌دهد. اینجاست که باید پزشکان در‌‌‌‌ همان نقش حکیم‌گونه خود ظاهر شوند و نه تنها دردی را بر دردهای بیمار نیفزایند، بلکه التیام بخش درد جسمی و روانی او باشند. موضوعی که گاهی در جامعه پزشکی ما از سوی برخی افراد که قطعاً همه پزشکان نیستند، رعایت نمی‌شود.
نمونه‌ای از این کوتاهی در مطب یکی از متخصصان زنان در تهران رخ می‌دهد که به گفته یکی از بیماران، زمانی که به این متخصص مراجعه کرده مشاهده کرده است به طور همزمان در مطب روی تخت‌هایی شماری بیمار دراز کشیده و برای معاینه زنانه در وضعیت نامناسبی انتظار می‌کشند. مدتی بعد پزشک سر می‌رسد و بدون اینکه گاهی حتی چهره بیماران را ببیند، به سرعت و پشت سر هم آن‌ها را معاینه می‌کند و بدون اینکه چیزی ثبت کند، مراجعان را دوباره به اتاق انتظار هدایت می‌کند تا بعداً نوبتی نزد پزشک بیایند و نسخه بگیرند!
جدا از اینکه چقدر این رفتار اصولی و محترمانه است، این پرسش پیش می‌آید که پزشک چه حافظه دقیقی دارد که گاهی حتی بدون اینکه چهره بیماران را ببیند و نتیجه معاینه را برای هر بیمار جداگانه ثبت کند، می‌تواند هنگام مراجعه برای نسخه نویسی بدون اشتباه، درباره بیمار و روش درمان آن اقدام کند.

یکی از پزشکان فوق تخصص کودکان، کنار میز خود دکمه‌ای تعبیه کرده و برای هر بیمار ۵ دقیقه وقت در نظر گرفته است که با گذشت این زمان، حتی اگر بیمار نوز سوالی داشته باشد، دکمه زنگ را می‌فشارد یعنی که مریض بعدی وارد شود!

این موضوع البته مختص تهران نیست و در شهرستانهای دیگر نیز فراوان دیده شده است.

فرصت ۵ دقیقه‌ای بیماران برای شرح بیماری و معاینه!

زمانی که بیمار به پزشک مراجعه می‌کند، بر اساس جدول استاندارد زمان‌بندی که وزارت بهداشت اعلام کرده و برحسب اینکه پزشک، عمومی، متخصص یا فوق تخصص باشد زمان متفاوتی را باید برای بیمار صرف کند. این زمان به طور متوسط باید حدود ۱۵ دقیقه برای هر بیمار باشد، مسأله‌ای که اگر رعایت نشود، پایمال کردن حقوق بیمار است و البته مسؤولان باید اعلام کنند، چند درصد پزشکان این زمان استاندارد را رعایت می‌کنند.
به گزارش فارس، نمونه این موضوع در مطب یکی از پزشکان فوق تخصص کودکان رخ می‌دهد. این پزشک در کنار میز کار خود دکمه زنگی تعبیه کرده است. برای هر بیمار ۵ دقیقه وقت در نظر گرفته است و در اغلب مواقع با گذشت این زمان حتی اگر بیمار هنوز سوالی داشته باشد، زنگ را می‌فشارد یعنی؛ خداحافظ، مریض بعدی وارد شود!

ارجاع بیمار به بیمارستان خصوصی برای پول بیشتر

در یک مورد دیگر در یکی از بیمارستانهای خصوصی تهران، بیماری بستری می‌شود که دچار بیماری مغزی و تشنج است که با مصرف دارو، تشنج وی کنترل می‌شد. پزشکان بیمارستان او را بستری و داروی او را قطع کردند تا از طریق امواج مغزی علت تشنج وی را بررسی کنند. اما پس از گذشت سه روز بستری زمانی که بیمار در شرایط خاص بوده و هر لحظه امکان تشنج مجدد او بوده است،‌‌ رها شده و تنهایی به دستشویی می‌رود. این بیمار در دستشویی به علت شدت تشنج دچار آسیب دیدگی شدید از ناحیه کمر می‌شود. در مورد دیگری دختری بیمار که دچار عارضه و برآمدگی شدید روی پیشانی شده بود به پزشکی که در بیمارستان دولتی و خصوصی فعالیت می‌کند مراجعه می‌کند، اما پزشک معالج وی، بدون توجه به وضعیت مالی وی، براحتی او را به بیمارستان خصوصی مورد نظرش ارجاع می‌دهد در حالی که به گفته همراه این بیمار، انجام این عمل در بیمارستان دولتی هم امکانپذیر بوده است.
وی در ابتدای ورود به بیمارستان با درخواست ۶ میلیون تومان پول مواجه می‌شود، مبلغی که به سختی از سوی خانواده این بیمار فراهم می‌شود تا اجازه بستری بیمار را بدهند.
مواردی که در این گزارش ذکر شده همگی واقعی بوده و نام و هویت پزشکان و بیمارستان‌ها موجود است، اما برای حفظ حرمت اشخاص از بیان این اسامی در گزارش خودداری شد.
هدف این نیست که کسی زیر سوال برود. خدمات ارزشمند و حیاتی پزشکان زحمتکش و دلسوز به هیچ وجه قابل انکار نیست.؛ بلکه یادآوری است برای مسؤولان که با اصلاح سیستم ارایه خدمات درمانی، از این مسایل که موجب نارضایتی بیماران و تضییع حقوق آنان می‌شود، جلوگیری کنند.(قدس نیوز)

458

رمضان در راه است؛ توصیه‌های پزشکی به بیماران مصرف‌کننده دارو

* اثر احتمالی روزه داری بر روند بیماری

چنانچه با صلاحدید پزشک، با ارائه توصیه­ های مورد نیاز، امکان روزه داری برای آن بیمار فراهم باشد، چیدمان جدید دارویی به ویژه در مورد بیمارانی که روزانه بیش از یک قلم دارو مصرف می کنند، ضروری است.

* تداخل میان دارو و غذا

در زمینه تداخل دارو با غذا باید عرض شود که جذب برخی داروها همزمان با مصرف غذا تغییر نکرده و یا در برخی موارد حتی افزایش نیز پیدا می کند. اما بسیاری از داروها نیز در صورت مصرف همزمان با غذا دچار کاهش جذب می شود.
در مورد داروهایی که جذب آنها به میزان قابل توجهی تحت تاثیر غذا قرار می گیرد، دارو باید یک ساعت قبل از غذا یا ۲ تا ۳ ساعت پس از مصرف غذا، استفاده شود (بهتر است در خانم ها به دلیل احتمال کاهش سرعت تخلیه معده، دارو ۳ ساعت بعد از غذا مصرف شود. همچنین از مصرف غذاهای دیر هضم در وعده افطار پرهیز شود. برای نمونه از میان استاتین ها بهتر است برخی را همچون لووستاتین همراه وعده غذایی شب استفاده کرد و برخی همچون سیموستاتین را بهتر است، به دلیل کاهش جذب دارو با غذا، با معده خالی مصرف کرد.
بسیاری از آنتی بیوتیک ها، نه همه آنها، از جمله کپسول آزیترومایسین، با مصرف غذا دچار کاهش جذب می شود، همچنین مهارکننده های پمپ پروتون همانند امپرازول، بیس فسفونات­ها مانند آلندرونات و غیره به دلیل کاهش آشکار در میزان جذب و اثربخشی، و یا ایجاد عارضه گوارشی در صورت مصرف همزمان با غذا (بیس فسفوناتها- ریفلاکس) باید حتماً با معده خالی (مثلاً پیش از صرف وعده غذایی) مورد استفاده قرار گیرد.
تداخل داروها با غذا تنها محدود به تداخل در جذب نیست، بلکه داروهای متعددی وجود دارد که در صورت مصرف روزانه گریب فروت دچار کاهش متابوسیم با واسطه ایزوآنزایم CYP۴۵۰۳A۴ موجود در دیواره دستگاه گوارش شده و نیاز به تعدیل دوز یا پایش علائم (عوارض) ناشی از تداخل احتمالی است.

* تغییر دادن زمان مصرف دارو

تغییر زمان مصرف برخی داروها از روز به شب نیز می تواند عارضه هایی را به بیمار تحمیل کند. از جمله این داروها می توان به برخی مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین مانند فلوکستین اشاره کرد که مصرف شبانه آن در برخی از بیماران می تواند عارضه بی خوابی ایجاد کند.
چنانچه بیمار بیش از یک دوز از این دارو استفاده کند بهتر است از این نظر بررسی شود و بهترین رژیم مصرف برای وی در نظر گرفته شود.
دیورتیک ها از جمله دیگر داروهایی هستند که مصرف شب هنگام آنها توصیه نمی شود، اما مشکل دیگری که این داروها دارد، احتمال وقوع دهیدراتاسیون در صورت مصرف آنها هنگام سحر است، بنابراین در صورت لزوم، بهترین زمان مصرف هنگام افطار است.

* مدت روزه داری و فاصله زمانی بین مصرف دوزهای مختلف یک دارو

با توجه به طولانی بودن روزه داری (حدود ۱۵ ساعت)، کم کردن فاصله بین دوزهای مختلف یک دارو می تواند مشکل ساز شود. به عنوان مثال می توان به داروهایی اشاره کرد که روزانه ۳ تا ۴ بار مصرف می شود (همچون آنتی بیوتیک ها) و بهم زدن نظم مصرف، روند درمان را با مشکل مواجه می کند. در این موارد در صورت امکان، می توان از داروهای هم خانواده با طول اثر افزون تر استفاده کرد. به عنوان مثال می توان به جایگزینی اریترومایسین (روزی ۳ تا ۴ بار) با کلاریترومایسین (روزی ۲ بار) به دلیل تشابه فارماکولوژیک بسیار زیادی که با هم دارد تنها در برخی موارد خاص قابل جایگزینی نیست اشاره کرد.
بیمارانی که چندین داروی مختلف استفاده می کنند، به دلیل طولانی بودن زمان روزه داری ممکن است دو یا چند دارو را با هم مصرف کنند. مصرف همزمان یا با فاصله کم برخی داروها می تواند مشکل ساز یا حتی مخاطره آمیز شود، به عنوان مثال می توان به مصرف همزمان یا با فاصله کمتر از ۴ ساعت آلفا بلوکرهایی مثل ترازوسین با سیلدنافیل یا تادالافیل اشاره کرد. همچنین می توان به کاهش جذب برخی داروها همچون سیپروفلوکساسین، لووتیروکسین، مایکوفنولات موفتیل و غیره با ترکیبات حاوی فروس توجه کرد.
باید توجه کرد که اثر بخشی برخی داروها ممکن است به دلیل تغییرات فیزیولوژیک بدن در ماه رمضان، دچار تغییر شود. به عنوان مثال سولفونیل اوره هایی مثل گلی بنکلامید - که یکی از عوارض جانبی اصلی آنها هایپوگلایسی است - ممکن است برخی بیماران دیابتی را با خطر بیشتری از احتمال وقوع افت قندخون مواجه کند. در چنین مواردی چنانچه بیمار از دوز یک بار در روز این دارو استفاده می کند، بهتر است قبل از افطار (تنظیم دوز بر اساس سطوح قندخون روزانه و ریسک بروز هایپوگلایسمی انجام می شود) استفاده شود.
چنانچه بیمار به صورت دو بار در روز از این دارو استفاده می کند، دوز صبح، نصف شده و هنگام سحر استفاده شود و دوز عصر نیز بدون تغییر هنگام افطار مصرف شود. در این موارد خصوصاً در افراد سالمند تغییر دارو به گلی کلازید می تواند خطر هایپوگلایسمی را کاهش دهد.
در هر صورت آگاه ساختن بیمار از علائم هایپوگلایسمی و میزان قندخون هشدار دهنده که بیمار باید روزه خود را بشکند، ضروری است. (دکتر فرخ رامش - داروساز/ مهر)

رمضان در راه است؛ توصیه‌های پزشکی به بیماران مصرف‌کننده دارو

* اثر احتمالی روزه داری بر روند بیماری

چنانچه با صلاحدید پزشک، با ارائه توصیه­ های مورد نیاز، امکان روزه داری برای آن بیمار فراهم باشد، چیدمان جدید دارویی به ویژه در مورد بیمارانی که روزانه بیش از یک قلم دارو مصرف می کنند، ضروری است.

* تداخل میان دارو و غذا

در زمینه تداخل دارو با غذا باید عرض شود که جذب برخی داروها همزمان با مصرف غذا تغییر نکرده و یا در برخی موارد حتی افزایش نیز پیدا می کند. اما بسیاری از داروها نیز در صورت مصرف همزمان با غذا دچار کاهش جذب می شود.
در مورد داروهایی که جذب آنها به میزان قابل توجهی تحت تاثیر غذا قرار می گیرد، دارو باید یک ساعت قبل از غذا یا ۲ تا ۳ ساعت پس از مصرف غذا، استفاده شود (بهتر است در خانم ها به دلیل احتمال کاهش سرعت تخلیه معده، دارو ۳ ساعت بعد از غذا مصرف شود. همچنین از مصرف غذاهای دیر هضم در وعده افطار پرهیز شود. برای نمونه از میان استاتین ها بهتر است برخی را همچون لووستاتین همراه وعده غذایی شب استفاده کرد و برخی همچون سیموستاتین را بهتر است، به دلیل کاهش جذب دارو با غذا، با معده خالی مصرف کرد.
بسیاری از آنتی بیوتیک ها، نه همه آنها، از جمله کپسول آزیترومایسین، با مصرف غذا دچار کاهش جذب می شود، همچنین مهارکننده های پمپ پروتون همانند امپرازول، بیس فسفونات­ها مانند آلندرونات و غیره به دلیل کاهش آشکار در میزان جذب و اثربخشی، و یا ایجاد عارضه گوارشی در صورت مصرف همزمان با غذا (بیس فسفوناتها- ریفلاکس) باید حتماً با معده خالی (مثلاً پیش از صرف وعده غذایی) مورد استفاده قرار گیرد.
تداخل داروها با غذا تنها محدود به تداخل در جذب نیست، بلکه داروهای متعددی وجود دارد که در صورت مصرف روزانه گریب فروت دچار کاهش متابوسیم با واسطه ایزوآنزایم CYP۴۵۰۳A۴ موجود در دیواره دستگاه گوارش شده و نیاز به تعدیل دوز یا پایش علائم (عوارض) ناشی از تداخل احتمالی است.

* تغییر دادن زمان مصرف دارو

تغییر زمان مصرف برخی داروها از روز به شب نیز می تواند عارضه هایی را به بیمار تحمیل کند. از جمله این داروها می توان به برخی مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین مانند فلوکستین اشاره کرد که مصرف شبانه آن در برخی از بیماران می تواند عارضه بی خوابی ایجاد کند.
چنانچه بیمار بیش از یک دوز از این دارو استفاده کند بهتر است از این نظر بررسی شود و بهترین رژیم مصرف برای وی در نظر گرفته شود.
دیورتیک ها از جمله دیگر داروهایی هستند که مصرف شب هنگام آنها توصیه نمی شود، اما مشکل دیگری که این داروها دارد، احتمال وقوع دهیدراتاسیون در صورت مصرف آنها هنگام سحر است، بنابراین در صورت لزوم، بهترین زمان مصرف هنگام افطار است.

* مدت روزه داری و فاصله زمانی بین مصرف دوزهای مختلف یک دارو

با توجه به طولانی بودن روزه داری (حدود ۱۵ ساعت)، کم کردن فاصله بین دوزهای مختلف یک دارو می تواند مشکل ساز شود. به عنوان مثال می توان به داروهایی اشاره کرد که روزانه ۳ تا ۴ بار مصرف می شود (همچون آنتی بیوتیک ها) و بهم زدن نظم مصرف، روند درمان را با مشکل مواجه می کند. در این موارد در صورت امکان، می توان از داروهای هم خانواده با طول اثر افزون تر استفاده کرد. به عنوان مثال می توان به جایگزینی اریترومایسین (روزی ۳ تا ۴ بار) با کلاریترومایسین (روزی ۲ بار) به دلیل تشابه فارماکولوژیک بسیار زیادی که با هم دارد تنها در برخی موارد خاص قابل جایگزینی نیست اشاره کرد.
بیمارانی که چندین داروی مختلف استفاده می کنند، به دلیل طولانی بودن زمان روزه داری ممکن است دو یا چند دارو را با هم مصرف کنند. مصرف همزمان یا با فاصله کم برخی داروها می تواند مشکل ساز یا حتی مخاطره آمیز شود، به عنوان مثال می توان به مصرف همزمان یا با فاصله کمتر از ۴ ساعت آلفا بلوکرهایی مثل ترازوسین با سیلدنافیل یا تادالافیل اشاره کرد. همچنین می توان به کاهش جذب برخی داروها همچون سیپروفلوکساسین، لووتیروکسین، مایکوفنولات موفتیل و غیره با ترکیبات حاوی فروس توجه کرد.
باید توجه کرد که اثر بخشی برخی داروها ممکن است به دلیل تغییرات فیزیولوژیک بدن در ماه رمضان، دچار تغییر شود. به عنوان مثال سولفونیل اوره هایی مثل گلی بنکلامید - که یکی از عوارض جانبی اصلی آنها هایپوگلایسی است - ممکن است برخی بیماران دیابتی را با خطر بیشتری از احتمال وقوع افت قندخون مواجه کند. در چنین مواردی چنانچه بیمار از دوز یک بار در روز این دارو استفاده می کند، بهتر است قبل از افطار (تنظیم دوز بر اساس سطوح قندخون روزانه و ریسک بروز هایپوگلایسمی انجام می شود) استفاده شود.
چنانچه بیمار به صورت دو بار در روز از این دارو استفاده می کند، دوز صبح، نصف شده و هنگام سحر استفاده شود و دوز عصر نیز بدون تغییر هنگام افطار مصرف شود. در این موارد خصوصاً در افراد سالمند تغییر دارو به گلی کلازید می تواند خطر هایپوگلایسمی را کاهش دهد.
در هر صورت آگاه ساختن بیمار از علائم هایپوگلایسمی و میزان قندخون هشدار دهنده که بیمار باید روزه خود را بشکند، ضروری است. (دکتر فرخ رامش - داروساز/ مهر)

توصیه‌های پزشکی برای شایع‌ترین بیماری‌های حج

به گزارش ایسنا، دکتر طاهر درودی رئیس بیمارستان مدینه منوره در حج امسال، به زائران برای پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های رایج در زمان حج توصیه کرد: به منظور جلوگیری از بیماری‌ها، به‌ویژه از نوع تنفسی، زائران زمانی که از مسجدالحرام، مسجدالنبی(ص)، بازار و دیگر اماکن عمومی به هتل باز می‌گردند،حتماً به مدت 30 ثانیه دست‌های خود را با محلول و یا صابون شست‌وشو دهند، بویژه قبل از صرف غذا.

وی افزود: با توجه به گرمای هوا و تعریق بالا، زائران حتماً به میزان کافی مایعات مصرف کنند تا دچار مشکلاتی از جمله گرمازدگی نشوند. در میان مایعات نیز مصرف آب، آن هم به میزان حداقل روزانه یک‌ونیم لیتر توصیه می‌شود و توجه داشته باشند استفاده از نوشابه و چای را به عنوان جایگزینی برای نوشیدن آب قرار ندهند.

رئیس بیمارستان مدینه منوره گفت: زائران بعد از زیارت حرمین شریفین و زیارت دوره‌ها زمانی که به هتل بازمی‌گردند، معمولاً تعریق کرده و آماده ابتلا به سرماخوردگی هستند، از این‌رو به آن‌ها توصیه می‌شود از قرار گرفتن در معرض باد مستقیم کولر و دستگاه‌های خنک‌کننده و همچنین نوشیدن آب سرد جداً خودداری کنند.

درودی افزود: با توجه به تنوع برنامه غذایی در حج، زائران رژیم غذایی مناسب را رعایت و از پرخوری پرهیز کنند و برای دریافت ویتامین‌ها حتما میوه‌ای که برای آن‌ها در نظر گرفته شده مصرف کنند.

وی اظهار کرد: به دلیل این‌که خوردن میوه بعد از صرف غذا موجب مشکلات گوارشی برای زائران می‌شود، زائران عزیز قبل از وعده‌های غذایی میوه میل کنند.

رییس بیمارستان مدینه منوره در حج 94 درباره پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های تنفسی گفت: زائران برای خواندن نماز در مسجدالحرام و مسجدالنبی(ص) از سجاده شخصی استفاده کنند و در صورتی که دچار علائم بیماری‌های تنفسی شدند حتماً از ماسک استفاده کرده و از دست دادن با دیگر زائران و هم اتاقی‌ها خودداری کنند و در صورت تداوم و تشدید علائم بیماری بعد از 24 ساعت حتماً به پزشک مراجعه کنند.

با خواص پزشکی سه ادویه معروف آشنا شوید

به گزارش جام جم سرا به نقل از سلامت نیوز، در ادامه این گزارش می توانید با خواص پزشکی سه ادویه آشنا شوید.

زردچوبه

زردچوبه را ملکه ادویه ها نامیده اند. این ادویه سرشار از آنتی اکسیدان است و خواص ضد ویروس، باکتری، قارچ و التهاب دارد. نتیجه مطالعه دانشمندان دانشگاه تورنتو در سال 2007 نشان داد، ماده شیمیایی کورکومین دارای خواص ضد سرطان است و برای مبارزه با بیماری های بدخیم - دیابت، آلرژی، آرتریت و آلزایمر - ایده آل. زردچوبه را می توان به سالاد مرغ، سوپ، انواع خورش و ... اضافه کرد.

دارچین

به گفته متخصصان انجمن دیابت آمریکا، مصرف روزانه یک تا شش گرم دارچین، قند، تری گلیسرید و کلسترول بد خون را کم می کند و سبب نابود شدن آکنه ها می شود.

زنجبیل

زنجبیل سرشار از ماده شیمیایی gingerol است که نقش اساسی در تسکین معده درد، تهوع، سردرد میگرنی، ورم مفاصل، درد قاعدگی و ... ایفا می کند. برای کاهش سریع درد عضلات، باید روغن زنجبیل را پس از ترکیب با آب به صورت خمیر درآورده و به ناحیه دردناک مالید.

واقعیت، زیر تیغ شایعات پزشکی

این در حالی است که همه این پیام‌ها قابل اعتماد نیستند و نمی‌توانیم براساس آنها سبک زندگی‌مان را تغییر دهیم؛ به‌ویژه اگر پای توصیه‌های پزشکی در میان باشد باید از صحت و سقم این اخبار مطمئن شویم. در واقع یکی از رایج‌ترین شایعات اطلاعات نادرست مربوط به موضوعات بهداشت و سلامت هستند. این‌گونه پیام‌ها معمولا از آلودگی یک ماده غذایی، مرگبار بودن یک دارو و شیوع بیماری‌های مهلک خبر می‌دهند یا توصیه‌هایی برای درمان‌های جادویی هستند و به دلیل حساسیت و البته جذابیت‌شان هم دریافت‌کنندگان بدون چک کردن منبع خبر، آن را برای دیگران ارسال می‌کنند.

اما این پیام‌ها تا چه اندازه قابل اطمینان هستند؟ و آیا می‌شود مقوله مهمی چون سلامت را در حلقه‌های زنجیره‌ای شایعه‌پراکنی جستجو کرد؟

دکتر علی‌اکبر رمضانی، متخصص تغذیه در گفت‌وگو با جام‌جم در این باره می‌گوید: هر روز میان انبوه پیام‌های جدی و شوخی که در شبکه‌های اجتماعی رد و بدل می‌شود، مطالبی با تیتر بسیار مهم، جدی بگیرید، اطلاع‌رسانی فوری و... به‌ویژه در حوزه تغذیه دست به دست می‌شوند و سلامت افراد را نشانه می‌گیرند. همین چند روز پیش بود که خبر مسموم بودن خرماهای فله و بسته‌بندی آن هم از قول یکی از منابع آگاه وزارت بهداشت که به دلایل امنیتی نمی‌خواست اسمش فاش شود، منتشر شد. نباید فراموش کنیم درج یک خبر یا پیام در گروه‌های تلگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی دلیل بر صحت آن نیست؛ حتی اگر از قول مسئولان باشد. بلکه تنها اخباری قابل اعتمادند که به صورت رسمی در رسانه‌های معتبر تائید شده‌اند وگرنه اعتبار ندارند.

جادوی زنجبیل و عسل و لیمو برای سرماخوردگی

به گفته دکتر رمضانی از جمله پیغام‌های دست به دست شده این روزها که اتفاقا سوال بسیاری از مراجعه‌کنندگان به مطب‌ها هم هست، مصرف روزانه (به مدت یک ماه) یک نوشیدنی جادویی با ترکیب عسل، زنجبیل و آب جوشیده و لیمو است که بدن را در برابر سرماخوردگی و آنفلوآنزای فصلی ایمن می‌کند. شاید بد نباشد کمی به عقب برگردیم و به این پرسش پاسخ دهیم که چرا سرما می‌خوریم؟ یکی از ویژگی‌های فصل پاییز و زمستان، تغییرات آب و هوایی ناگهانی است.

دکتر رمضانی: درج یک خبر یا پیام در گروه‌های تلگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی دلیل بر صحت آن نیست؛ حتی اگر از قول مسئولان باشد

افت شدید دما در بدن هر فرد تغییراتی ایجاد می‌کند چون کاهش دما روی سیستم ایمنی بدن تاثیر می‌گذارد و آن را ضعیف می‌کند و در نتیجه بدن مستعد بیماری می‌شود و ویروس وارد شده به سرعت وارد عمل خواهد شد و علائمی مثل آبریزش بینی، بدن‌درد، گلودرد، سرفه و... سراغ فرد می‌آید. پس اگر این نوشیدنی به اصطلاح جادویی تا این حد کارایی داشت یک واکسن سرماخوردگی محسوب می‌شد و شاید هم جایزه نوبل می‌گرفت. البته از دیدگاه طب سنتی مصرف عسل، زنجبیل و لیمو تا حدی علائم سرماخوردگی را بهبود می‌بخشد، اما این که جلوی آن را بگیرد از نظر پزشکی اصلا قابل قبول نیست.

درمان کیست تخمدان با غذاهای گیاهی

به گفته دکتر رمضانی از‌جمله شایعات دیگری که این روزها در شبکه‌های اجتماعی حسابی جنجالی شده این است که «برای درمان کیست تخمدان تا 40 روز از مصرف فرآورده‌های حیوانی پرهیز کنید؛ در این صورت کیست خودبه‌خود از بین می‌رود.» باید بدانید از نظر پزشکی چنین چیزی اثبات نشده است و برای درمان کیست باید به متخصص زنان مراجعه کرد تا علت بروز آن مشخص شود، چرا که مصرف نکردن هیچ غذایی این مشکل را رفع نمی‌کند. مگر کیست با کباب به وجود آمده که با نخوردنش درمان شود؟! بنابراین باید در برخورد با پیام‌های اینچنینی پس از درخواست ذکر منبع خبر از فرستنده، در صورت بی‌اطلاعی او خودمان درباره صحت خبر تحقیق کنیم و در صورت اطمینان نیافتن از درستی منبع آن از کپی کردن پیام بپرهیزیم و به بقیه اعضای گروه هم این موضوع را اطلاع دهیم که فلان خبر منبع مطمئنی ندارد، پس از انتشار آن خودداری کنید.

اخبار داغ سرطان در گروه‌های مجازی

از‌جمله شایع‌ترین اخبار منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی خبرهای مرتبط با سرطان است؛ مثلا این که «خبر فوری؛ لطفا اطلاع‌رسانی کنید: براساس بررسی پزشکان ایرانی‌الاصل دانشگاه هاروارد، مصرف روزانه یک لیوان چای سبز از بروز انواع سرطان‌ پیشگیری می‌کند»، «پروفسور سمیعی: استرس اولین عامل ابتلا به تومورهای مغزی است پس تا می‌توانید از استرس دوری کنید»، «لطفا به نزدیکانتان اطلاع دهید: اخیرا قیمت انواع سوسیس، کالباس و نوشابه در فروشگاه‌های زنجیره‌ای به‌شدت کاهش پیدا کرده، اما از خرید آنها خودداری کنید چون حاوی مواد خطرناکی هستند که باعث بروز سرطان کبد می‌شوند».

دکتر محمدی: نقل‌قول‌هایی که از پزشکان معتبر در شبکه‌های اجتماعی رد و بدل می‌شود در بسیاری موارد، پایه علمی ندارد

دکتر عباس محمدی، فوق‌تخصص انکولوژی در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: این گروه از خبرها در دنیای مجازی کم نیستند. در عین حال، ثبت سالانه 90 هزار مورد جدید از ابتلا به سرطان در کشور و مرگ و میر 55 هزار مبتلا به سرطان، حکایت از این واقعیت دارد که شیوع سرطان در ایران نگران‌کننده است و به همین دلیل هم مردم حساسیت ویژه‌ای روی اخبار مرتبط با سرطان دارند؛ اما این که فلان غذا باعث بروز سرطان می‌شود یا مصرف این خوراکی جلوی بروز آن را می‌گیرد و حتی نقل‌قولی که از پزشکان معتبر و سرشناس می‌شود در بسیاری از مواقع پایه علمی ندارند و از منابع نامعلومی در شبکه‌ها و گروه‌ها منتشر می‌شود. متاسفانه گاهی افراد بدون کوچک‌ترین تحقیقی آنها را دست به دست می‌کنند.

فراموش نکنید عوامل مختلفی مثل ژنتیک، تغذیه، شرایط محیطی و اقلیمی و‌... در بروز بیماری سرطان نقش دارند و یک عامل به‌تنهایی نمی‌تواند سرطان ایجاد کند یا مانع ابتلا به آن شود. پس اگر چنین اخباری صحت داشته باشد باید از سوی رسانه‌های معتبر مثل روزنامه‌ها، رادیو و تلویزیون، خبرگزاری‌های رسمی، وبگاه‌‌های معتبر و... به اطلاع عموم مردم برسد.

پریسا اصولی

جام‌جم