محققان می گویند؛
کمبود ویتامین B۱۲ در طول بارداری و افزایش ریسک دیابت نوزاد
تاریخ انتشار : یکشنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۲۲
ویتامین B۱۲
به گفته محققان، مادران مبتلا به کمبود ویتامین B۱۲ در طول بارداری ممکن است کودک شان را در معرض بیماری های متابولیکی نظیر دیابت نوع۲ قرار دهند.
به گفته محققان دانشگاه وارویک بریتانیا، محیط تغذیه ای مادر باردار می تواند برنامه دائمی برای سلامت نوزاد باشد.
به گفته محققان، تغییرات مرتبط با کمبود ویتامین B۱۲ ممکن است نتیجه وجود میزان غیرعادی لپتین، هورمونی که به ما می گوید بعد از غذاخوردن سیرشده ایم، باشد.
به گفته این تیم تحقیق، «کمبود ویتامین B۱۲ ممکن است بر متابولیسم چربی تاثیر گذاشته و در بروز این ریسک نقش داشته باشد. به همین دلیل ما به بررسی لپتین، هورمون سلول چربی، پرداختیم.»
لپتین از طریق سلول های چربی بدن انسان تولید می شود و افزایش میزان آن در واکنش به خوردن غذاست. در حالیکه رژیم های غذایی کم چرب با میزان عادی لپتین مرتبط هستند، چاقی موجب افزایش میزان آن شده و همواره بالاتر از حد عادی باقی می ماند.
محققان مشاهده کردند این اتفاق در نهایت می تواند منجر به مقاومت لپتین، پرخوری و افزایش ریسک مقاومت انسولین که منجر به دیابت نوع۲ می شود، شود.
مطالعه نشان می دهد نوزادان متولدشده از مادران دارای کمبود ویتامین B۱۲ دارای میزان لپتین بالاتر از حد نرمال هستند. به همین خاطر می تواند بیانگر این موضوع باشد که کمبود ویتامین B۱۲ مادر می تواند تاثیری معکوس بر برنامه ژن لپتین داشته باشد و میزان تولید هورمون در طول رشد جنین را تغییر دهد.
آدیکالا آنتونی سونیل، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «لپتین می تواند به دو دلیل افزایش یابد. یا میزان پایین B۱۲ موجب تحریک انباشت چربی در جنین شده و در نهایت منجر به افزایش لپتین می شود، یا میزان پایین B۱۲ موجب تغییرات شیمیایی در ژن های جفت که لپتین تولید می کنند شده و هورمون بیشتری تولید می شود.»
روی به عنوان عنصری که می تواند در پیشگیری و کمک به بهبودی سریعتر سرماخوردگی نقش داشته باشد، شناخته می شود، اما این ماده مغذی جنبه هایی فراتر از تقویت سیستم ایمنی بدن را در بر می گیرد. روی عنصری است که بدن به دریافت مقدار زیادی از آن نیاز ندارد، اما پشتیبان بیش از ۳۰۰ عملکرد در بدن انسان، از جمله ایجاد سلول های جدید پس از بیماری و آسیب دیدگی است. بسیاری از پزشکان بر آثار روی برای کمک به درمان برخی بیماری های شایع، مانند اختلال در عملکرد روده و سلامت روان متمرکز شده اند.
روی یک ماده معدنی ضروری برای بدن انسان است
هر سیستمی در بدن که شاهد گردش سریع سلولی است از روی استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن انسان نمونه ای از یک سیستم سلولی متکی به ماده معدنی روی برای بازسازی است. همچنین، هر مرحله رشد و توسعه از چرخه زندگی، مانند بارداری و اوایل دوران کودکی، دورانی هستند که مصرف روی از اهمیت ویژه ای در آنها برخوردار است. در حقیقت، روی از بلوک های سازنده کلیدی محسوب می شود.
دریافت دوز روزانه روی
همانند کلسیم و منیزم، روی یک ماده معدنی ضروری برای بدن انسان است. بدن انسان توانایی تولید روی را ندارد و آن را از منابع غذایی مصرفی دریافت می کند. به طور معمول، دو تا سه گرم روی در استخوان ها و عضلات ذخیره شده اند، اما این میزان برای انجام تمام وظایف روی کافی نیست. بر همین اساس است که انسان روزانه به مصرف این ماده معدنی نیاز دارد.
میزان دوز دریافتی توصیه شده روزانه روی برابر با ۱۱ میلی گرم برای آقایان و هشت میلی گرم برای بانوان است.
گیاهخواران و وگان ها باید توجه بیشتری به میزان روی مصرفی خود داشته باشند. اگرچه این ماده معدنی به وفور در غلات و حبوبات یافت می شود، اما بدن در جذب آن به واسطه وجود ترکیبات ضد مواد مغذی درگیاهان که به نام فیتات ها شناخته می شوند، می تواند با مشکل مواجه شود. روی به این ترکیبات پیوند می خورد و کمتر در دسترس بدن قرار می گیرد.
افراد دیگری که در معرض کمبود روی قرار دارند شامل افراد مسن (۴۵ درصد از افراد بالای ۶۰ سال کمبود روی دارند)، معتادین به نوشیدنی های الکلی (الکل بر جذب روی در روده تاثیر منفی می گذارد و دفع این ماده معدنی از طریق ادرار افزایش می یابد)، افراد دارای بیماری های معده و روده، و بانوان باردار یا مادران شیرده می شوند. رژیم غذایی مزمن یا سابقه اختلالات خوردن نیز می توانند به سطوح پاببن روی در بدن انسان منجر شوند.
روی وارد عمل می شود
روی برای بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی و سلولی لازم است و پژوهشگران هر روز با جنبه های جدیدی از چگونگی پشتیبانی این ماده معدنی از سلامت کلی بدن انسان آشنا می شوند.
کمک به روده
نقش روی در درمان اختلال عملکرد روده یکی از حوزه های نوظهور پژوهش است. به عنوان مثال، طی یکی از مطالعات حیوانی اخیر در دانشگاه کرنل، پژوهشگران کشف کردند که کمبود روی جمعیت و تنوع میکروبی در روده را تغییر می دهد.
تامی راسل، متخصص پزشکی کاربردی در پرتلند، مصرف روی را به بیمارانی که مشکلات گوارشی مانند رفلاکس معده و سندرم روده تحریک پذیر دارند، توصیه می کند. به گفته وی، مشکلات روده امروزه حالتی همه گیر در جوامع پیدا کرده اند.
رشد بیش از اندازه باکتری های بد در روده که اغلب با یک رژیم غذایی ضعیف و مصرف آنتی بیوتیک ها در ارتباط است، می تواند ترشح اسید هیدروکلریک که برای گوارش مناسب مورد نیاز است را کاهش دهد. طی یکی از پژوهش های خود، راسل دریافت که مصرف روزانه ۲۰ تا ۳۰ میلی گرم روی توسط بیماران مبتلا به مشکلات دستگاه گوارش می تواند به افزایش ترشح این اسید کمک کند.
تقویت سیستم ایمنی
روی التهاب سلولی را کاهش می دهد، از لنفوسیت های سیستم ایمنی (گلبول های سفید خون) محافظت می کند و از اکسیداسیون سلولی پیشگیری می کند. اگر کمبود روی داشته باشید، هر چه بیشتر در معرض خطر عوامل بیماریزا و عفونت ها قرار دارید.
پشتیبانی از باروری و بارداری
پژوهشگران از نقش دقیق روی در محافظت از باروری آگاه نیستند، اما نشانه هایی روشن از اهمیت این ماده معدنی وجود دارند. آقایانی که دارای تعداد اسپرم های کم هستند، در مقایسه با آقایانی که تعداد اسپرم های بیشتری دارند، سطوح پایینتر روی در مایع منی را نشان می دهند. همچنین، روی می تواند به تقویت سطوح هورمون تستوسترون کمک کند که می تواند به تحرک هرچه بهتر اسپرم منتج شود و به نظر می رسد از تخمک و اسپرم در برابر آثار استرس اکسیداتیو و التهاب محافظت می کند.
از آنجایی که روی از سیستم ایمنی بدن محافظت می کند، به نظر می رسد در جلوگیری از عفونت های دوران بارداری که می توانند به سقط جنین یا زایمان زودرس منجر شوند، نقش دارد. در حقیقت، پژوهش ها نشان داده اند که سطوح کافی از روی در بانوان باردار خطر زایمان زودرس را به میزان ۱۴ درصد کاهش می دهد. روی در دوران بارداری برای تنظیم ساختارهای کروموزومی و بیان ژن نیاز است و جفت برای ایجاد تنظیم سلولی در جنین به روی نیاز دارد.
سلامت پوست
حدود شش درصد از روی ذخیره شده در بدن را می توان در لایه خارجی پوست (اپیدرم) و در لایه های زیرین یافت. روی نقشی کلیدی در رشد عادی پوست و بهبود زخم ها ایفا می کند. در حقیقت، کمبود روی اغلب با اختلالات پوستی پیوند خورده است.
نازک شدن مو و کاهش قدرت چشایی و بویایی از نشانه های کمبود روی در بدن می باشد
سلامت روانی و عاطفی
کمبود روی به طور فزاینده با سلامت روانی ضعیف پیوند خورده است. در شرایطی که رابطه بین افسردگی و سطوح پایین روی از سال های دهه ۱۹۵۰ زیر بررسی بوده است، مطالعه ای جدید نشان می دهد که تقریبا یک سوم از تمام بیماران مبتلا به افسردگی، و نیمی از بیماران مبتلا به اختلالات روانی با کمبود روی مواجه بوده اند.
پژوهشگران توجه ویژه ای به میزان روی در هیپوکامپ مغز داشته اند، که مسئولیت کنترل خلق و خو و حافظه را بر عهده دارد. به واسطه ویژگی های ضد التهابی و تقویت کننده سیستم ایمنی، برخی بر این باورند که روی از هیپوکامپ در برابر آثار منفی استرس بیش از اندازه و اکسیداسیون محافظت می کند.
دریافت روزانه روی
روی در گستره وسیعی از مواد غذایی یافت می شود، اما مطالعات نشان داده اند که در منابع حیوانی مانند گوشت گاو، گوشت ماکیان و غذای دریایی بیشترین میزان از این ماده مغذی وجود دارد.
اگرچه بیشتر میوه ها و سبزیجات میزان کافی از روی را فراهم نمی کنند، اما غلات و حبوبات منابع بهتری محسوب می شوند. بر همین اساس، افراد گیاهخوار سالم که از یک رژیم غذایی به خوبی برنامه ریزی شده بهره می برند، به طور معمول دوز روزانه توصیه شده از روی (هشت میلی گرم برای بانوان و ۱۱ میلی گرم برای آقایان) را دریافت می کنند، اما گیاهخوارانی که نشانه های کمبود روی در آنها دیده می شود باید میزان دریافت این ماده مغذی را افزایش دهند.
چه زمانی به روی بیشتر نیاز دارید
تعیین این که چه زمانی با کمبود روی مواجه هستید می تواند فریبنده باشد. یک آزمایش خون ساده می تواند سطوح روی را مشخص سازد، اما نتایج همواره بازتاب دهنده این که چه میزان روی در بدن شما (به عنوان مثال در پوست) ذخیره شده است، نیستند. از طریق هموستاز – توانایی بدن در تنظیم و تثبیت خود با وجود تغییر شرایط خارجی – تقریبا تمام روی بدن در هر زمانی در سلول ها باقی می ماند.
اگر به کمبود روی در بدن خود مشکوک هستید با پزشک مشورت کنید. وی می تواند توصیه های لازم درباره چگونگی تامین این ماده مغذی را ارائه کند. دنبال کردن توصیه های پزشک را جدی بگیرید زیرا دریافت بیش از اندازه هر ماده معدنی از جمله روی می تواند مشکل آفرین باشد.
اگر تعداد زیادی از نشانه هایی که در ادامه به آنها اشاره می شود را تجربه می کنید، بهتر با پزشک خود درباره بررسی احتمال کمبود روی صحبت کنید.
اشتهای کاهش یافته
کاهش قدرت چشایی و بویایی
مشکلات گوارشی مانند اسهال، رفلاکس معده، سندرم روده تحریک پذیر، اسید هیدروکلریک کم
کاهش وزن
عملکرد ضعیف سیستم ایمنی (سرماخوردگی های مکرر، عفونت ها، التهاب)
نازک شدن مو
روند کند بهبود زخم
مغز مه آلود
افسردگی
منبع:asriran.com
نوشته علائم کمبود روی در بدن اولین بار در بامداد پدیدار شد.
خبرگزاری آریا-همیشه پیشگیری بسیار راحت تر از درمان است درمان سرطان یکی از سخت ترین درمانها محسوب می شود کمبود این ویتامین یکی از علل شایع و مهم بروز سرطان است.
به گزارش خبرگزاری آریا،ویتامین D نقش مهمی در سلامتی شما ایفا می کند. اگر میزان این ویتامین در بدن شما کافی نباشد در ابتدا سلامت استخوانها شما به خطر می افتد.
سیستم ایمنی و سیستم عصبی بدن رابطه مستقیم با ویتامین D دارد.
یکی از نیازهای بسیار مهم مغز نیز ویتامین D می باشد. که مغز انسان را در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می کند. هر چند که بعضی از افراد صرفا جهت تفریح آفتاب می گیرند. ولی بد نیست بدانید که بیشتر انسانها به دلیل کمبود قرار گرفتن در معرض از نور خورشید به کمبود ویتامین D دچار هستند.
ویتامین D از تکثیر و ایجاد بافت های جدید سرطانی جلوگیری به عمل می آورد. هنگامی که سطح این ویتامین در بدن به میزان کافی باشد در مهار پیشرفت سرطان و کاهش التهابات عملکرد مناسبی خواهد داشت. با وجود ویتامین D میزان ایمنی بدن افزایش پیدا می کند و جلوی پیشرفت سلولهای سرطانی را می گیرد.
سرطانهای مهمی همچون سرطان سینه، پروستات، گردنه دهانه رحم، تخمدان و لوزالعمده از عوامل مختلفی از جمله کمبود ویتامین D نشات می گیرند.
بعضی مطالعات نشان می دهند که سطح بالای ویتامین D در بدن جوانان میزان ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش می دهد. با کاهش سطح این ویتامین در بدن انسان کنترل سطح قند خون و تنظیم کلسیم آسیب می بیند و احتمال بروز دیابت نوع 2 بیشتر می شود.
با مصرف این میوه ها دیابت را شکست دهید!؛ پیشگیری و درمان دیابت
آسم
آسم یک بیماری با علت ناشناخته است. اما نظریه ها نشان می دهند که میزان کافی نور خورشید و بالا رفتن میزان ویتامین D ممکن است از بروز این بیماری جلوگیری کند.
عواملی که در بروز آسم موثر هستند: چاقی، ژنتیک، کمبود ویتامین D می باشد. کمبود این ویتامین سبب متورم یا مسدود شدن مخاط و التهاب این نواحی می باشد.
این التهابات سبب آسم می شود.
بیماریهای روده
افرادی که مبتلا به بیماریهایی روده هستند سطح این ویتامین در بدنشان بسیار پایین است. گیرندهای ویتامین D به طور مستقیم برروی سیستم گوارش و سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارند. هنگامی که این ویتامین در بدن به مقدار کافی وجود داشته باشد می توانید میزان التهابات روده را کاهش دهید.
کسانی که دچار التهابات روده ای می شوند به مرور زمان بیماریهای روده در آنها رشد می کند.
آرتریت و روماتوئید
ویتامین D نقش مهمی در جذب کلسیم جهت استخوان سازی ایفا می کند. نرمی استخوان یکی دیگر از بیماریهایی است که از کمبود این ویتامین سرچشمه می گیرد.
سبب به وجود آمدن استخوان های شکننده و عضلات ضعیف می شود. افرادی که به آرتریت و روماتوئید مبتلا هستند به احتمال زیاد در ویتامین D کمبود دارند.
فشار خون
فشار خون بالا رابطه نزدیکی با ویتامین D دارد. به این ترتیب که ویتامین D در خون جریان پیدا می کند. در رگهای خونی به تمام اعضا می رسد. کمبود این ویتامین خطر ابتلا به تشکیل پلاکتهایی در خون می شود که سبب بالا رفتن فشار خون می گردد.
با این روش ها فشار خون بالا را کنترل و درمان کنید
مصرف دقیق و به اندازه ویتامین D چه خوراکی چه دارویی به شما کمک می کند تا از بروز بیماریهای مهلکی دور بمانید.
ویتامین D از جمله مواد مغذی ضروری برای بدن انسان است
بدخلق و افسرده شده اید
کاهش دما می تواند خلق و خوی انسان را تحت تاثیر قرار دهد و احساس غم و افسردگی را ایجاد کند. این شرایط که به نام اختلال خلقی فصلی نیز شناخته می شود، اغلب با کوتاه شدن روزها در فصول سرد و کمبود نور خورشید مرتبط است. نتایج یک مطالعه نشان داد افرادی که دارای سطوح پایینتر ویتامین D هستند، ۱۰ برابر احتمال بیشتری دارد دچار افسردگی شوند.
اساسا، این شرایط به سطوح هورمون سروتونین در مغز باز می گردد. با قرار گرفتن در معرض نور روشن، مانند نور خورشید، سطوح سروتونین نیز افزایش خواهد یافت. پس برای پیشگیری از احساس غم و افسردگی در فصول سرد می توانید میزان قرار گرفتن در معرض نور خورشید در روزهای آفتابی را افزایش داده و یا از فواید نور درمانی در ماه های سردتر و تاریکتر استفاده کنید.
وزن اضافه می کنید
در کنار کمک به تولید ویتامین D، نور خورشید ماده مغذی مهم اکسید نیتریک را تامین می کند که به روند خوب سوخت و ساز کمک کرده و از پرخوری جلوگیری می کند. مطالعه ای که در نشریه Diabetes منتشر شد، نشان داد که قرار گرفتن در معرض پرتوهای فرابنفش می تواند افزایش وزن را کند کرده و مانعی در برابر دیابت باشد.
تعریق بیش از اندازه روی پیشانی یکی از نشانه های کمبود ویتامین D است
در معرض خطر بیماری قلبی یا سرطان قرار دارید
قرار گرفتن به میزان کافی در معرض نور خورشید می تواند برای سلامت انسان مفید باشد، اما فعالیت هایی مانند حمام آفتاب که مواجهه بیش از اندازه با نور خورشید را موجب می شوند، همچنان می توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند. در مقابل، کمبود نور خورشید می تواند احتمال ابتلا به سرطان پستان و سرطان پروستات و همچنین بیماری قلبی عروقی را افزایش دهد.
نتایج مطالعه ای که توسط پژوهشگران دانشگاه هاروارد انجام شده بود، نشان داد، مردانی که دارای کمبود ویتامین D ناشی از کمبود نور خورشید بودند، احتمالی بیشتری دارد به بیماری قلبی مبتلا شوند. برخی پزشکان قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت ۱۵ دقیقه در روز بدون استفاده از ضدآفتاب برای تامین دوز روزانه ویتامین D را توصیه می کنند.
استخوان های شما درد می کنند
آن چه ممکن است به اشتباه آرتریت یا فیبرومیالژیا (خستگی و درد مزمن عضلانی) در بزرگسالان در نظر گرفته شود، در حقیقت، می تواند کمبود ویتامین D ناشی از کمبود نور خورشید باشد. بزرگسالانی که به میزان کافی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند، به ویژه در زمستان، اغلب در عضلات و استخوان های خود احساس درد می کنند. مواد مغذی مانند کلسیم و کلاژن طی همکاری با هم استخوان ها را می سازند، اما بدون دوز کافی از ویتامین D، این روند دچار اختلال می شود و احساس درد و تپش می تواند در استخوان ها شکل بگیرد. استخوان های ضعیف می توانند نشانه ای از کمبود کلسیم نیز باشد.
اغلب بیمار می شوید
قرار نگرفتن در معرض نور روز می تواند شما را بیمار سازد. دوز سالم از ویتامین D سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند که احتمال ابتلا به عفونت ها و آنفلوانزا را کاهش می دهد. برای دور نگه داشتن بیماری تلاش کنید روزانه حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در معرض نور خورشید قرار بگیرید.
خوب نمی خوابید
کمبود نور خورشید می تواند در چرخه خواب اختلال ایجاد کند. مطالعات نشان داده اند که سپری کردن مدت زمان بیشتر زیر نورهای مصنوعی می تواند مشکلات جدی خواب را به همراه داشته باشد. در حقیقت، با پرهیز از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و باقی ماندن در خانه، شما می توانید در ریتم شبانه روزی خود (ساعت داخلی بدن) اختلال ایجاد کنید که می تواند به معنای کاهش کیفیت خواب و شکل گیری بی خوابی باشد.
بیش از اندازه عرق می کنید
تعریق بیش از اندازه روی پیشانی، به ویژه اگر فعالیت خاصی انجام نمی دهید، یکی از نشانه های کلاسیک کمبود ویتامین D است. اگر دمای بدن و میزان فعالیت شما عادی است، اما روی پیشانی قطرات عرق را مشاهده می کنید، شاید زمان آن فرار رسیده تا به پزشک مراجعه کرده و سطوح ویتامین D بدن خود را کنترل کنید.
همیشه از ضدآفتاب استفاده می کنید
فکر می کنید همواره SPF بیشتر بهتر است؟ در واقعیت، اگر میزان قرار گرفتن در معرض پرتوهای خورشید متعادل و به اندازه باشد، نور خورشید می تواند فواید بسیاری نیز به همراه داشته باشد. نیازی نیست تا هوا گرم و آفتابی باشد تا به عنوان پاداش ویتامین D دریافت کنید. حتی در روز ابری و سرد نیز قرار گرفتن کوتاه مدت در برابر پرتوهای فرابنفش می تواند طول عمر بیشتر و احساس شادی را برای شما در پی داشته باشد. پس، از خانه خارج شوید و اجازه دهید نور خورشید پوست شما را نوازش دهد.
منبع:asriran.com
نوشته علائمی که نشان میدهد کمبود ویتامین D دارید اولین بار در بامداد پدیدار شد.
یافته جدید پزشکی؛
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
طبق یک تحقیق جدید، نوزادان متولدشده با میزان ویتامین D پایین از احتمال بیشتر ابتلا به بیماری ام اس در سنین بالاتر مواجه هستند.
به گزارش خبرنگار مهر، کمبود ویتامین D مشکلی شایع در بین جمعیت عمومی از جمله زنان باردار است.
دکتر نت مانک نیلسون، سرپرست تیم تحقیق از موسسه استاتنز سرم دانمارک، در اینباره میگوید: «مطالعه ما اثبات نمیکند که افزایش میزان ویتامین D موجب کاهش ریسک ابتلا به ام اس میشود. مطالعات بیشتری برای اثبات یافتههای ما نیاز است.»
به گفته محققان در حدود ۲.۵ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به ام اس هستند. این بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی از طریق اسیب به میلین که ماده چربی روکش کننده الیاف عصبی است شناخته میشود. علائم ام اس متفاوت بوده اما میتواند شامل مشکل در راه رفتن، خستگی، کرختی و مشکلات بینایی باشد.
اسناد و شواهد نشان میدهد کمبود ویتامین D در ابتلا به ام اس نقش دارد.
در این مطالعه محققان نمونه خون خشک شده و ذخیره شده در بیوبانک دانمارک را مورد بررسی قرار دادند. محققان تمامی کودکان دانمارکی متولدشده از ماه می سال ۱۹۸۱ را که تا سال ۲۰۱۲ مبتلا به ام اس شده بودند شناسایی کردند.
آنها نمونه خون ۵۲۱ فرد مبتلا به ام اس را با نمونه خون ۹۷۲ دانمارکی با جنسیت و سال تولد مشابه که سالم و بدون بیماری ام اس بودند مقایسه کردند.
محققان با تقسیمبندی نمونههای خون بر اساس غلظت ویتامین D دریافتند افراد دارای بالاترین میزان ویتامین D نصف افراد دارای کمترین میزان این ویتامین، در معرض احتمال ابتلا به ام اس قرار داشتند.
به گزارش "کر2"، روی به
عنوان عنصری که می تواند در پیشگیری و کمک به بهبودی سریعتر سرماخوردگی
نقش داشته باشد، شناخته می شود، اما این ماده مغذی جنبه هایی فراتر از
تقویت سیستم ایمنی بدن را در بر می گیرد. روی عنصری است که بدن به دریافت
مقدار زیادی از آن نیاز ندارد، اما پشتیبان بیش از 300 عملکرد در بدن
انسان، از جمله ایجاد سلول های جدید پس از بیماری و آسیب دیدگی است. بسیاری
از پزشکان بر آثار روی برای کمک به درمان برخی بیماری های شایع، مانند
اختلال در عملکرد روده و سلامت روان متمرکز شده اند.
هر سیستمی در بدن که شاهد گردش سریع سلولی است از روی استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن انسان نمونه ای از یک سیستم سلولی متکی به ماده معدنی روی برای بازسازی است. همچنین، هر مرحله رشد و توسعه از چرخه زندگی، مانند بارداری و اوایل دوران کودکی، دورانی هستند که مصرف روی از اهمیت ویژه ای در آنها برخوردار است. در حقیقت، روی از بلوک های سازنده کلیدی محسوب می شود.
دریافت دوز روزانه روی
همانند کلسیم و منیزم، روی یک ماده معدنی ضروری برای بدن انسان است. بدن انسان توانایی تولید روی را ندارد و آن را از منابع غذایی مصرفی دریافت می کند. به طور معمول، دو تا سه گرم روی در استخوان ها و عضلات ذخیره شده اند، اما این میزان برای انجام تمام وظایف روی کافی نیست. بر همین اساس است که انسان روزانه به مصرف این ماده معدنی نیاز دارد.
میزان دوز دریافتی توصیه شده روزانه روی برابر با 11 میلی گرم برای آقایان و هشت میلی گرم برای بانوان است.
گیاهخواران و وگان ها باید توجه بیشتری به میزان روی مصرفی خود داشته باشند. اگرچه این ماده معدنی به وفور در غلات و حبوبات یافت می شود، اما بدن در جذب آن به واسطه وجود ترکیبات ضد مواد مغذی درگیاهان که به نام فیتات ها شناخته می شوند، می تواند با مشکل مواجه شود. روی به این ترکیبات پیوند می خورد و کمتر در دسترس بدن قرار می گیرد.
افراد دیگری که در معرض کمبود روی قرار دارند شامل افراد مسن (45 درصد از افراد بالای 60 سال کمبود روی دارند)، معتادین به نوشیدنی های الکلی (الکل بر جذب روی در روده تاثیر منفی می گذارد و دفع این ماده معدنی از طریق ادرار افزایش می یابد)، افراد دارای بیماری های معده و روده، و بانوان باردار یا مادران شیرده می شوند. رژیم غذایی مزمن یا سابقه اختلالات خوردن نیز می توانند به سطوح پاببن روی در بدن انسان منجر شوند.
روی وارد عمل می شود
روی برای بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی و سلولی لازم است و پژوهشگران هر روز با جنبه های جدیدی از چگونگی پشتیبانی این ماده معدنی از سلامت کلی بدن انسان آشنا می شوند.
کمک به روده
نقش روی در درمان اختلال عملکرد روده یکی از حوزه های نوظهور پژوهش است. به عنوان مثال، طی یکی از مطالعات حیوانی اخیر در دانشگاه کرنل، پژوهشگران کشف کردند که کمبود روی جمعیت و تنوع میکروبی در روده را تغییر می دهد.
تامی راسل، متخصص پزشکی کاربردی در پرتلند، مصرف روی را به بیمارانی که مشکلات گوارشی مانند رفلاکس معده و سندرم روده تحریک پذیر دارند، توصیه می کند. به گفته وی، مشکلات روده امروزه حالتی همه گیر در جوامع پیدا کرده اند.
رشد بیش از اندازه باکتری های بد در روده که اغلب با یک رژیم غذایی ضعیف و مصرف آنتی بیوتیک ها در ارتباط است، می تواند ترشح اسید هیدروکلریک که برای گوارش مناسب مورد نیاز است را کاهش دهد. طی یکی از پژوهش های خود، راسل دریافت که مصرف روزانه 20 تا 30 میلی گرم روی توسط بیماران مبتلا به مشکلات دستگاه گوارش می تواند به افزایش ترشح این اسید کمک کند.
تقویت سیستم ایمنی
روی التهاب سلولی را کاهش می دهد، از لنفوسیت های سیستم ایمنی (گلبول های سفید خون) محافظت می کند و از اکسیداسیون سلولی پیشگیری می کند. اگر کمبود روی داشته باشید، هر چه بیشتر در معرض خطر عوامل بیماریزا و عفونت ها قرار دارید.
پشتیبانی از باروری و بارداری
پژوهشگران از نقش دقیق روی در محافظت از باروری آگاه نیستند، اما نشانه هایی روشن از اهمیت این ماده معدنی وجود دارند. آقایانی که دارای تعداد اسپرم های کم هستند، در مقایسه با آقایانی که تعداد اسپرم های بیشتری دارند، سطوح پایینتر روی در مایع منی را نشان می دهند. همچنین، روی می تواند به تقویت سطوح هورمون تستوسترون کمک کند که می تواند به تحرک هرچه بهتر اسپرم منتج شود و به نظر می رسد از تخمک و اسپرم در برابر آثار استرس اکسیداتیو و التهاب محافظت می کند.
از آنجایی که روی از سیستم ایمنی بدن محافظت می کند، به نظر می رسد در جلوگیری از عفونت های دوران بارداری که می توانند به سقط جنین یا زایمان زودرس منجر شوند، نقش دارد. در حقیقت، پژوهش ها نشان داده اند که سطوح کافی از روی در بانوان باردار خطر زایمان زودرس را به میزان 14 درصد کاهش می دهد. روی در دوران بارداری برای تنظیم ساختارهای کروموزومی و بیان ژن نیاز است و جفت برای ایجاد تنظیم سلولی در جنین به روی نیاز دارد.
سلامت پوست
حدود شش درصد از روی ذخیره شده در بدن را می توان در لایه خارجی پوست (اپیدرم) و در لایه های زیرین یافت. روی نقشی کلیدی در رشد عادی پوست و بهبود زخم ها ایفا می کند. در حقیقت، کمبود روی اغلب با اختلالات پوستی پیوند خورده است.
سلامت روانی و عاطفی
کمبود روی به طور فزاینده با سلامت روانی ضعیف پیوند خورده است. در شرایطی که رابطه بین افسردگی و سطوح پایین روی از سال های دهه 1950 زیر بررسی بوده است، مطالعه ای جدید نشان می دهد که تقریبا یک سوم از تمام بیماران مبتلا به افسردگی، و نیمی از بیماران مبتلا به اختلالات روانی با کمبود روی مواجه بوده اند.
پژوهشگران توجه ویژه ای به میزان روی در هیپوکامپ مغز داشته اند، که مسئولیت کنترل خلق و خو و حافظه را بر عهده دارد. به واسطه ویژگی های ضد التهابی و تقویت کننده سیستم ایمنی، برخی بر این باورند که روی از هیپوکامپ در برابر آثار منفی استرس بیش از اندازه و اکسیداسیون محافظت می کند.
دریافت روزانه روی
روی در گستره وسیعی از مواد غذایی یافت می شود، اما مطالعات نشان داده اند که در منابع حیوانی مانند گوشت گاو، گوشت ماکیان و غذای دریایی بیشترین میزان از این ماده مغذی وجود دارد.
اگرچه بیشتر میوه ها و سبزیجات میزان کافی از روی را فراهم نمی کنند، اما غلات و حبوبات منابع بهتری محسوب می شوند. بر همین اساس، افراد گیاهخوار سالم که از یک رژیم غذایی به خوبی برنامه ریزی شده بهره می برند، به طور معمول دوز روزانه توصیه شده از روی (هشت میلی گرم برای بانوان و 11 میلی گرم برای آقایان) را دریافت می کنند، اما گیاهخوارانی که نشانه های کمبود روی در آنها دیده می شود باید میزان دریافت این ماده مغذی را افزایش دهند.
چه زمانی به روی بیشتر نیاز دارید
تعیین این که چه زمانی با کمبود روی مواجه هستید می تواند فریبنده باشد. یک آزمایش خون ساده می تواند سطوح روی را مشخص سازد، اما نتایج همواره بازتاب دهنده این که چه میزان روی در بدن شما (به عنوان مثال در پوست) ذخیره شده است، نیستند. از طریق هموستاز – توانایی بدن در تنظیم و تثبیت خود با وجود تغییر شرایط خارجی – تقریبا تمام روی بدن در هر زمانی در سلول ها باقی می ماند.
اگر به کمبود روی در بدن خود مشکوک هستید با پزشک مشورت کنید. وی می تواند توصیه های لازم درباره چگونگی تامین این ماده مغذی را ارائه کند. دنبال کردن توصیه های پزشک را جدی بگیرید زیرا دریافت بیش از اندازه هر ماده معدنی از جمله روی می تواند مشکل آفرین باشد.
اگر تعداد زیادی از نشانه هایی که در ادامه به آنها اشاره می شود را تجربه می کنید، بهتر با پزشک خود درباره بررسی احتمال کمبود روی صحبت کنید.
اشتهای کاهش یافته
کاهش قدرت چشایی و بویایی
مشکلات گوارشی مانند اسهال، رفلاکس معده، سندرم روده تحریک پذیر، اسید هیدروکلریک کم
کاهش وزن
عملکرد ضعیف سیستم ایمنی (سرماخوردگی های مکرر، عفونت ها، التهاب)
نازک شدن مو
روند کند بهبود زخم
مغز مه آلود
افسردگی
خبرگزاری آریا-کمبود ویتامین D احتمال ابتلا به بیماری زوال عقل را در بزرگسالی افزایش می دهد.
به گزارش خبرگزاری آریا،سطوح کم ویتامین D با بسیاری از خطرهای سلامتی همراه است، بعلاوه، اگر برای شما شرایط جدی از قبیل سرطان سینه یا پروستات تشخیص داده شده است، شانس زنده ماندنتان کمتر از کسی است که سطوح نرمال ویتامین D دارد.
کسی دقیقا مطمئن نیست چرا سطوح کم ویتامین D تاثیرات منفی بر سلامتی میگذارد. گرچه کارشناسان میگویند که میزان توصیه شده توسط موسسه پزشکی برای مصرف روزانه ویتامین دی 600 واحد IU برای مردان و زنان خیلی کم است. دکتر جوئل فورمان، نویسنده کتاب ایمنی عالی میگوید:« مساعدترین سطوح ویتامین D خون برای کاهش ریسک بیماری شما 28 تا 42 نانوگرم بر میلیلیتر است. بسیاری از مردم به حدود 2000 واحد IU ویتامین D3 در روز نیاز دارند تا به آن سطح برسند.» . او پیشنهاد می کند که سطوح ویتامین D توسط پزشکتان چک شود تا مشخص شود چه میزان ویتامین D لازم است تا سطح ویتامین D خود را تا سطح مساعد افزایش دهید.
در زیر حقایقی درباره این مطلب آمده است که چگونه کمبود ویتامین D میتواند به سلامتی شما لطمه برساند و چند سال از عمرتان بکاهد.
• احتمال کمتری برای نجات یافتن از سرطان دارید
بر اساس مطالعهای در مجله غدد درون ریز و متابولیسم بالینی منتشر شده، بیماران سرطانی که در زمان تشخیص بیماریشان، سطوح بالاتری از ویتامین D دارند، تمایل به زندگی طولانیتر و گذراندن دوره بهبودی طولانیتری نسبت به کسانی دارند که دچار کمبود ویتامین D هستند. محققان دریافتند که هر 10 درجه افزایش در سطح ویتامین D با 4 درصد افزایش احتمال زنده ماندن از سرطان همراه است.
بیشترین میزان این ارتباط در بیماران مبتلا به لنفوم، سرطان کولورکتال (کولونی راست رودهای) و سرطان سینه یافت شد. طبق گزارش مجله پژوهشهای ضدسرطانی، در واقع بیماران مبتلا به سرطان سینه با سطوح کافی ویتامین D نسبت به بیمارانی با کمبود ویتامین D ، احتمال زنده ماندنشان به میزان 2 برابر بیشتر است.
• بیشتر احتمال دارد که مبتلا به سرطان پروستات فعال شوید
طبق پژوهشی در مجله تحقیقات بالینی سرطان، ریسک ابتلا به سرطان فعال پروستات در مردان با کمبود ویتامین دی ، 4 تا 5 برابر بیشتر است. گرچه هنوز، دلیل آن کامل مشخص نشده است، اما محققان میگویند سنجش کمبود ویتامین D و اصلاح آن میتواند به عنوان بخشی ضروری در درمان سرطان در نظر گرفته شود.
• به احتمال بیشتری افسرده میشوید
طبق پژوهشی در مجله روانپزشکی انگلستان که روی 31000 شرکت کننده انجام شد، افرادی با سطوح پایین ویتامین D خون ، بیشتر از دوبرابر کسانی که سطوح بالاتری از ویتامین D خون دارند، دچار افسردگی میشوند. هیپوکامپ و سایر نقاط مغز که وضعیت روانیتان را تنظیم میکند، گیرندههای ویتامین D دارند، بنابراین سطوح پایین ویتامین D، میتواند توانایی این مناطق را برای عملکرد نرمال، تحت تاثیر قرار دهد.
• احتمال ابتلای شما به بیماری ورم مفاصل پسوریاتیک افزایش مییابد
حدود 30 درصد بیمارانی که به پسوریازیس مبتلایند، به مرضی موسوم به ورم مفاصل پسوریاتیک نیز دچار هستند که در آن سیستم ایمنی به مفاصل حمله کرده و باعث درد و التهاب میشود. طبق گزارش مجله درمان و پژوهش آرتریت، یک مطالعه جدید نشان داده که تا 62 درصد افراد مبتلا به ورم مفاصل پسوریاتیک، مقادیر ناکافی از ویتامین D دارند. پژوهش قبلی نشان داده بود که مقادیر پایین ویتامین D احتمالا از طریق افزایش میزان گلبولهای سفید خون ممکن است شرایط التهابی مانند ورم مفاصل پسوریاتیک را، بدتر هم بکند.
• ممکن است ذات الریه بگیرید
محققان دانشگاه فنلاند شرقی دریافتند ریسک ابتلا به ذات الریه در افرادی که مقادیر ویتامین D کمی در خون خود دارند، بیشتر از دو و نیم برابر است. تحقیق مذکور بیان میدارد که کمبود ویتامین D سیستم ایمنی را ضعیف میکند که ریسک ابتلا به بیماریهایی از قبیل عفونتهای تنفسی را افزایش میدهد.
خطرات کمبود ویتامین D,ویتامین D,عوارض کمبود ویتامین دی
ریسک ابتلا به سرطان پروستات در مردان با کمبود ویتامین دی، 4 تا 5 برابر بیشتر است
• احتمالا در خطر ابتلا به بیماریهای قلبی شدیدتر قرار میگیرید
طبق پژوهشی که در جلسه علمی سالانه کالج کاردیولوژی ایالات متحده ارائه شد، ریسک ابتلا به بیماری عروق کرونر در افراد دچار کمبود ویتامین D نسبت به افراد معمولی 32 بیشتر بود. همچنین احتمال ابتلای آنها به شکلهای شدید بیماری که عروق متعددی را درگیر میکند، 20 درصد بیشتر بود. طبق گفته محققان ویتامین D میتواند عملکرد ایمنی را بهتر کند و التهاب را در کل بدن کنترل نماید که آن هم میتواند در کاهش ریسک ابتلا به بیماری قلبی به بدن کمک کند.
• ریسک بیشتری برای ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر دارید
طبق گزارشی از ژورنال نورولوژی، ریسک ابتلا به زوال عقل در بزرگسالانی که در حد متوسط دارای کمبود ویتامین D بودند نسبت به افراد عادی، 53 درصد بیشتر و ریسک آنهایی که کمبود شدیدی در میزان ویتامین D داشتند نسبت به افراد عادی، 125 درصد بیشتر بود. کمبود مواد مغذی نیز تا 122 درصد باعث افزایش ریسک ابتلا به بیماری آلزایمر بود. برای درک بهتر ارتباط، پژوهش بیشتری لازم است، اما محققان میگویند شما با افزایش سنتان با بدشانسی مضاعفی روبرو خواهیدشد: نه تنها در ریسک ایجاد مشکلات شناختی قرار میگیرید، بلکه کارایی پوست شما نیز در تبدیل نور خورشید به ویتامین D کاهش مییابد که این خود شما را در ریسک بالاتری برای کمبود ویتامین D قرار میدهد.
• کمبود ویتامین D شدت پیشروی بیماری ام اس را افزایش میدهد
طبق تحقیق اخیر ، مقادیر کم ویتامین D با ریسک بالای ابتلا به اختلالات عصبی عضلانی از قبیل بیماری ام اس، بیماری پارکینسون و … همراه است. در حال حاضر، مطالعه جدیدی نشان میدهد که اگر شما به ام اس مبتلا هستید، کمبود ویتامین D میتواند شدت گرفتن و پیشروی بیماری را سرعت بخشد که گزارش آن در JAMA neurologyآمده است.
محققان دریافتهاند که بیماران در مراحل اولیه ام اس که ویتامین D کافی دارند، احتمال ایجاد آسیب مغزی در آنها 57 درصد کمتر و احتمال ریپالس در آنها نیز 57 درصد کمتر نسبت به افراد دچار کمبود ویتامین D میباشد. محققان میگویند تشخیص و درمان کمبود ویتامین D باید بخشی از درمان برای بیمارانی باشد که بیماریشان جدیدا تشخیص داده شده و میتواند در واقع اثربخشی درمانهای خاصی از قبیل اینترفرون بتا 1 بی (interferon beta-1b) را سرعت بخشد.
• ریسک ابتلا به اسکیزوفرنی در شما بیشتر است
طبق گزارش مجله متابولیسم و آندوکرینولوژی بالینی، احتمال تشخیص اسکیزو فرنی در افرادی که دچار کمبود ویتامین D بودند بیش از دو برابر افرادی بود که مقادیر کافی ویتامین D در خون داشتند. تحقیقات بیشتری لازم است تا نقش ویتامین D در سلامت روانی، مشخص شود.
• احتمال مرگ زودرس و نابهنگام شما، بیشتر است
طبق گزارش تحلیلی از 32 مطالعه که در مجله بهداشت عمومی آمریکا منتشر شد، افرادی که ویتامین D خونشان پایین است، نسبت به کسانی دارند که ویتامین D کافی دارند، احتمال مرگ زودترشان، بیشتر است. افراد با ویتامین D کمتر از 30 نانوگرم در هر میلی لیتر خون بیشترین ریسک مرگ زودرس را به هردلیلی داشتند [تا کسانی با مقادیر بالای 30 نانوگرم بر میلی لیتر]. البته مقادیر بیشتر، همیشه بهتر نیست. محققان هیچ مزیت دیگری برای کسانی با مقادیر بالای 50 نانوگرم بر میلی لیتر، پیدا نکردند.
روی یکی از عناصر شیمیایی مهم برای حفظ سلامت انسان است و کمبود روی در بدن مشکلات زیادی درپی دارد. با علائم و عوارض کمبود روی در بدن آشنا شوید.
"روی" یا "زینک" عنصری است شیمیایی با علامت اختصاری Zn که دارای عدد اتمی ۳۰ است. فلز "روی" به رنگ سفید متمایل به آبی است که بر اثر رطوبت هوا تیرهرنگ میشود و در حین احتراق رنگ سبز براقی تولید میکند. در اصل عنصر روی یکی از مواد معدنی کمیاب و مهم است که برای حفظ سلامت انسانها ضروری است. "روی" پس از آهن بیشترین غلظت را در بدن دارد و در سلولهای تمام بدن یافت میشود.
عنصر "روی" برای درست کارکردن سیستم دفاعی بدن (سیستم ایمنی) لازم است و در تقسیم سلولی، رشد سلولی، بهبود زخمها و تجزیه کربوهیدراتها نقش دارد.
روی همچنین برای حواس بویایی و چشایی مورد نیاز است. در طول دوران بارداری، مراحل اولیه رشد و دوران کودکی، بدن برای رشد و پرورش مناسب و به موقع به "روی" نیاز دارد.
"روی" به طور عمده در ماهیچهها ذخیره میشود، اما در یاختههای خونی سفید و قرمز، پرده شبکیه چشم، استخوانها، پوست، کلیهها، کبد و پانکراس نیز یافت میشود. غده پروستات در مردان نسبت به سایر اعضا، بیشترین مقدار "روی" را داراست.
در شرایطی که بسیاری از ما میزان کافی "روی" را از رژیم غذایی خود دریافت میکنیم، برخی افراد مانند افراد مسن، و افراد گیاهخوار، ممکن است با کمبود روی مواجه شوند. در واقع، رژیمهای غذایی فاقد پروتئینهای حیوانی در شرایطی که سرشار از حبوبات و غلات کامل - حاوی فیتاتهایی هستند که به هم پیوسته و جذب "روی" را دشوار میسازند - خطر کمبود روی در بدن را افزایش میدهند.
مردان 14 سال به بالا، نیازمند 11 میلی گرم "روی" در روز هستند. نیاز روزانه زنان 14 تا 18 ساله، 9 میلی گرم است. مصرف روزانه هشت میلی گرم "روی" در روز برای زنان 19 سال به بالا توصیه می شود. کودکان 9 تا 13 ساله به8 میلی گرم "روی" در روز نیازمندند.
منابع تامین روی در بدن
کمبود روی در بین ایرانیان به خصوص کودکان و خانمها بسیار شایع است . یکی از علتهای اصلی این کمبود، در دسترس نبودن یکی از منابع غنی آن یعنی نانهای سبوسدار است. مصرف نانهای تخمیرشده کنونی به شدت جذب روی، آهن و کلسیم در بدن را مهار میکند.
به طور کلی وقتی خمیر مایه نان را میزنند، آنزیمی در غله فعال میشود که نه تنها کیفیت تغذیه را بالا میبرد؛که به جذب "روی و آهن" موجود در غلات کمک میکند. اما از آنجا که امروزه جوش شیرین را جایگزین فرآیند تخمیر نان کردهاند، یکی از منابع اصلی تامینکننده "روی" در سبد تغذیه خانوادهها از بین رفته است. البته لازم به ذکر است که مهمترین منبع تامین آهن و روی در بدن انواع گوشت و بخصوص گوشت قرمز است.
به طور تقریبی:
علائم کمبود روی در بدن
مهمترین نشانه کمبود روی در بچهها، کمبود رشد قدی و اختلال در بلوغ جنسی به ویژه در پسرهاست. همچنین اختلال در رشد موها و ابتلای مکرر به عفونتها میتواند از نشانههای کمبود روی در بزرگسالان و بخصوص خانمها باشد.
برخی از علائم و عوارض کمبود روی در بدن را میتوان به طور خلاصه اینطور معرفی نمود:
دوز درمانی روی روزانه حدودا ۵۰ میلی گرم است. تامین روی به صورت ترکیبات گلوکونات روی برای بدن بسیار خوب و قابل تحمل و با جذب خوب است. به یاد داشته باشید که کلیه مکملهای حاوی روی بایستی همراه غذا مصرف شده تا از ایجاد تهوع جلوگیری شود.
توجه داشته باشید، افرادی که به مدت طولانی روزانه ۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم روی مصرف کردهاند، میتوانند دچار اختلال جذب املاح آهن و مس شده و همچنین به کمبود این دو املاح در بدن دچار شوند. حتی دیده شده، کسانی که روزانه ۲ گرم به مدت طولانی روی خوردهاند، علائمی مثل استفراغ، تهوع، دردهای شکمی و تب را نشان دادهاند. افرادی که دچار ناراحتیهای کبدی و رودهای هستند، بایستی قبل از مصرف مکملهای حاوی روی، حتما با پزشک خود مشورت داشته باشند.
خبرگزاری آریا- نتایج یک تحقیق جدید نشان میدهد کمبود ویتامین D در نوزادان در هنگام تولد خطر ابتلا به ام اس در آینده را افزایش میدهد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری آریا به نقل از پرس تی وی ، نتایج یک تحقیق جدید نشان میدهد نوزادانی که هنگام تولد سطح ویتامین D در بدنشان پایین است در آینده بیش از سایرین با خطر ابتلا به بیماری ام اس مواجه میشوند.
این در حالی است که کمبود ویتامین D در میان عموم افراد ازجمله بانوان باردار شایع است. بااینوجود محققان میگویند هنوز خیلی زود است که مصرف مکملهای حاوی این ویتامین بهطور همیشگی به مادران باردار توصیه شود.
دکتر نت مونک نایلسن، محقق دانمارکی که سرپرستی این تحقیق را به عهده داشت میگوید: «این تحقیق ثابت نمیکند که افزایش سطح ویتامین D خطر ابتلا به بیماریام اس را کاهش میدهد. برای تأیید نتایج این تحقیق به مطالعات بیشتر نیازمندیم.»
حدود 2.5 میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری ام اس مبتلا هستند. ام اس یک بیماری مزمن دستگاه عصبی مرکزی است که در آن به غلافهای میلین که رشتههای عصبی را میپوشانند، صدمه وارد میشود. این بیماری چند علامت دارد که ازجمله میتوان به مشکل در راه رفتن، خستگی، بیحسی و مشکلات بینایی اشاره کرد.
طبق این تحقیق، کمبود ویتامین D در پیشرفت بیماری ام اس نقش دارد. بااینوجود محققان میگویند اینکه آیا سطح ویتامین D در دوران جنینی نیز در ابتلا به ام اس مؤثر است یا نه هنوز مشخص نیست.
بااینحال نتایج این تحقیق جدید با نتایج تحقیق دانشمندان فنلاندی که سال جاری میلادی منتشر شد، همخوانی دارد.
برای انجام این تحقیق جدید، محققان نمونۀ خونهای خشکشدۀ نوزادان دانمارکی را که در «بانک ذخایر زیستی غربالگری نوزادان دانمارک» نگهداری میشد، بررسی کردند. آنها تمامی متولدین از می 1981 را که تا سال 2012 به ام اس مبتلا شده بودند، مشخص کردند.
در این تحقیق، نمونۀ خون 521 نفر از مبتلایان به ام اس با نمونۀ خون 972 نفر از همسالان آنها با جنسیت یکسان که به این بیماری مبتلا نبودند با یکدیگر مقایسه شد.
با تقسیم نمونهها به 5 گروه بر اساس سطح ویتامین D در بدن آنها، محققان دریافتند که افرادی که از بالاترین سطح این ویتامین برخوردار بودند نسبت به کسانی که کمترین سطح این ویتامین را داشتند، حدود 50 درصد کمتر به ام اس مبتلا میشوند.
به گفتۀ یکی از محققان «انجمن ملی ام اس امریکا»، بررسی سایر عوامل خطر برای ابتلا به بیماری ام اس نیز اهمیت دارد. علاوه بر خطر بالقوۀ کمبود ویتامین D، مواردی نظیر سیگار کشیدن، چاقی و سابقۀ ابتلا به عفونت ویروسی موسوم به «مونونوکلئوز» نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهند.
حتی باوجود نتایج این دو تحقیق بزرگ، کارشناسان هنوز هم آمادگی ندارند افزایش مصرف ویتامین D به مادران باردار را توصیه کنند و دانشمندان هنوز نمیتوانند دربارۀ چگونگی تأثیر سطح ویتامین D بر افزایش خطر ابتلا به ام اس توضیح دهند.
یکی دیگر از محققان دراینباره گفت: «هرچند برای توصیه به مادران باردار برای مصرف ویتامین D بهمنظور کاهش خطر ابتلای فرزندانشان به ام اس مدارک کافی وجود ندارد، کمبود یا فقر این ویتامین در دوران بارداری همچنان موضوعی نگرانکننده است. بانوان باید دربارۀ اینکه آیا افزایش مصرف ویتامین D برای آنها مناسب است یا نه با پزشک خود مشورت کنند.»
بدن انسان بهطور طبیعی با قرار گرفتن در معرض نور خورشید ویتامین D تولید میکند. این در حالی است که غذاهایی نظیر ماهی سالمون و تن و زردۀ تخممرغ حاوی مقادیر بالایی از ویتامین D هستند. این ویتامین را میتوان به شیر یا سایر فرآوردهها نیز اضافه کرد و یا بهصورت مکمل مصرف کرد.
نتایج این تحقیق نشان داده است که ویتامین D برای سلامتی استخوانها، رشد سلولها، عملکرد سیستم ایمنی بدن و کنترل التهابها عنصری حیاتی است.
طبق اعلام انجمن غدد درونریز و انجمن مواد غذایی و تغذیه در آکادمی ملی علوم در امریکا، مادران باردار باید دستکم روزانه 600 واحد بینالمللی ویتامین D دریافت کنند.
نایلسن افزود این تحقیق جدید محدودیتهایی دارد ازجمله اینکه «ما افرادی را مورد مطالعه قرار دادیم که در سنین جوانی به ام اس مبتلا شده بودند و بنابراین نتایج این تحقیق برای تمامی مبتلایان به ام اس کاربرد ندارد.»