تهوع یکی از برجستهترین نشانههای بارداری است
تهوع یکی از برجستهترین نشانههای بارداری است که بسیاری از شما آن را در خانمهای فامیل یا سریالهایی که از تلویزیون پخش میشوند دیدهاید. همه خانمها “تهوع در بارداری” را دوران بسیار رنجآوری میدانند و در این مورد با هم تفاهم دارند که میخواستند آن هرچه زودتر تمام شود و ادامه بارداری را بدون دردسر سپری کنند.
به هین دلیل ما درباره علل تهوع دوران بارداری و احتمال بروز آن با پریسا الماسی، کارشناس مامایی، گفتگو کردیم.
الماسی درباره تهوع دوران بارداری میگوید: ویار در لغت به معنای اشتیاق و میل شدید است که گاهی به میل و خواست شدید زن باردار برای خوردن چیزی گفته میشود. اما ویار در دانش پزشکی به تهوع صبحگاهی در زنان باردار میگویند. تقریبا سهچهارم زنان باردار در سهماهه اول بارداری از تهوع رنج میبرند. این حالت معمولا در حدود هفته ششم شروع میشود اما میتواند زودتر و حتی در هفته چهارم هم شروع شود. حدود نیمی از زنان مبتلا به تهوع صبحگاهی در هفته چهاردهم بارداری بهبود مییابند.
عوامل روحی و عصبی در پیدایش ویار تا حدی موثر هستند. همچنین این تهوع علاوه بر اینکه باعث کماشتها شدن زن باردار میشود، میتواند برای رحم و جنین هم خطرناک باشد بنابراین پیشگیری از آن ضروری است.
الماسی با بیان اینکه علت ویار و این نوع تهوع، تغییرات فیزیکی زن در بارداری است، علل ویار را نام میبرد:
تقریبا سهچهارم زنان باردار در سهماهه اول بارداری از تهوع رنج میبرند
علل ویار بارداری
1- افزایش سریع هورمون بارداری در اوایل حاملگی
2- افزایش حس بویایی و حساسیت زن باردار به بو
3- حساسیت دستگاه گوارش
4- کمبود ویتامینها از جمله ویتامین B
5- مشکلات روحی و روانی: از نظر محققان بعضی از زنان از نظر روانی بیشتر مستعد تهوع و استفراغ هستند و این یک پاسخ غیرطبیعی نسبت به استرس است.
احتمال تهوع و استفراغ دوران بارداری در چه شرایطی بیشتر است؟
1- در بارداریهای دوقلویی و چندقلویی
2- اگر خانم باردار سابقه تهوع و استفراغ در بارداریهای قبلی را داشته باشد
3- وجود سابقه تهوع و استفراغ به عنوان عارضه مصرف قرصهای ضدبارداری
4- سابقه استعداد به بیماری حرکت
5- استعداد ژنتیکی تهوع بارداری
6- سابقه سردردهای میگرنی
عوامل روحی و عصبی در پیدایش ویار تا حدی موثر هستند
پیکا در بارداری نشانه چیست؟
الماسی درباره پیکا توضیح میدهد: در بارداری از پیکا به عنوان ویار نام برده میشود. در صورتی که پیکا یعنی زن باردار موادی را مصرف میکند که ارزش تغذیهای چندانی ندارند. پیکا عبارت است از مصرف مواد با ارزش تغذیهای کم یا بدون ارزش تغذیهای و همچنین اشتیاق زنان باردار به خوردن غذاهای عجیب و غریب پیکا نامیده میشود. تمایل به مواد غذایی مانند یخ، نشاسته و خاک برجستهترین مثالها درباره ویار هستند.
علت پیکا به روشنی مشخص نیست اما نیاز غریزی برای کمبود مواد معدنی در رژیم غذایی باعث این عارضه میشود مثلا خوردن خاک رس برای کمبود آهن درست است.
بر همین اساس الماسی میگوید: عوامل روانی مرتبط با زندگی در مکان نامطلوب، درآمد کم و محرومیتهای روانی هم میتواند باعث بروز پیکا شود. همچنین پیکا ممکن است منجر به بروز سوءتغذیه شود.
پیکا عوارضی هم دارد. چون بسیاری از مواد غیرخوراکی حاوی مواد سمی هستند، مصرف آنها باعث بروز مسمومیت و کاهش جذب مواد معدنی مورد نیاز بدن میشود.
از سایر عوارض پیکا میتوان به انسداد روده به دلیل مصرف بیش از حد نشاسته یا گل، صدمه به دندان به دلیل جویدن مواد غیر خوراکی و ابتلا به عفونتهای انگلی به دلیل خاک خوردن اشاره کرد. عوامل افزایشدهنده خطر پیکا شامل سابقه خانوادگی پیکا، تغذیه نامطلوب، فقر، عقبماندگی ذهنی، بیماریهای روانی و کمخونی هستند.
منبع:ninisite.com
درمان خانگی برای درمان افتادگی سینه
داشتن سینه های شل و آویزان در بین بانوان، به ویژه در سنین میان سالی، مشکلی رایج است. با وجود این که این مسئله هیچ تهدیدی برای سلامتی ایجاد نمی کند به خاطر اثراتی که روی شکل ظاهری افراد می گذارد باعث از بین رفتن اعتماد به نفس آنها می شود. اما جای هیچ گونه نگرانی نیست زیرا راه حل هایی که دراین مطلب به شما معرفی می شوند تا حدود زیادی می توانند این مشکل را کاهش دهند.
دلایل و نشانه ها
پیش از آن که به راه های درمان این معضل بپردازیم بد نیست به طور مختصر به دلایل و نشانه های آن بپردازیم.
بالا رفتن سن: بعد از سی سالگی پوست زنان به دلیل کاهش سطح استروژن در بدن انعطاف پذیری خود را از دست می دهد.
استعمال دخانیات: شاید باور این موضع برای خیلی ها دشوار باشد، اما کشیدن سیگار یکی از “عوامل اصلی افتادگی سینه زنان” است. این کار اثرات منفی روی نوعی پروتئین به نام الاستین که باعث سفتی پوست می شود، می گذارد .
بارداری: بارداری یکی از مهم ترین عوامل ایجاد افتادگی سینه است و به ویژه زنانی که چند دوره بارداری را پشت سر گذاشته اند بیشتر در معرض ابتلا به این مشکل قرار دارند.
اضافه وزن: سینه های شل و آویزان در زنانی که اضافه وزن دارند بسیار رایج تر است.
وراثت: علاوه بر دلایلی که در بالا ذکر شد، این احتمال که زنی به دلیل مشکلات ژنتیکی به این وضعیت دچار شود نیز وجود دارد.
نشانه اصلی این مشکل به سادگی و از مراحل اولیه آن آشکار است و خود را به شکل حرکت نیپل از بخش میانی به سمت پایین نشان می دهد. اما چطور می توان به صورت طبیعی با روند پیشرفت این معضل مبارزه کرد؟! این مهم ترین بخش از این مطلب است که پس از خواندن آن از این که چقدر راحت می توان جلوی افتادگی سینه را گرفت شگفت زده خواهید شد. شما خواهید دید که برای رهایی از این وضعیت لزومی ندارد که به جراحی های گران قیمت زیبایی روی بیاورید!
1. ماساژ با یخ
این یکی از مهم ترین راه های مقابله با افتادگی سینه است! این کار به شما کمک خواهد کرد سفتی اولیه سینه های خود را به آنها بازگردانده و لبخند را به لب های خود هدیه کنید. خیلی ها با استفاده از این روش ساده توانسته اند به نتایجی مطلوب دست پیدا کنند. یک قطعه یخ را به صورت دورانی به مدت دو دقیقه روی هر سینه ماساژ داده و پس از خشک کردن آنها با استفاده از حوله برای نیم ساعت روی پشت خود دراز بکشید. این کار را تا رسیدن به نتیجه مورد نظرتان 4 تا 5 بار در روز تکرار کنید.
ماساژ با یخ یکی از مهم ترین راه های مقابله با افتادگی سینه است
2. روغن زیتون
هیچگاه نقشی که روغن زیتون می تواند در مبارزه با این مشکل ایفا کند را دست کم نگیرید. این روغن سرشار از اسیدهای چرب و آنتی اکسیدان های قوی است که می توانند در پیشگیری و درمان افتادگی سینه به شما کمک کنند. خیالتان راحت باشد که از استفاده از این درمان خانگی پشیمان نخواهید شد. برای هر یک از سینه ها یک قاشق روغن زیتون را به گونه ای کف دست هایتان بمالید که حرارت را در دست های خود احساس کنید. سپس با کف دست هایتان سینه ها را از سمت پایین رو به بالا به مدت 20 دقیقه ماساژ دهید. این کار را حداقل 4 بار در هفته انجام دهید.
روغن زیتون، سرشار از اسیدهای چرب و آنتی اکسیدان های قوی است
3. زرده تخم مرغ و خیار
اگر از آن دسته آدم هایی هستید که فکر می کنند هزینه های سرسام ور تنها راه حل این مشکل هستنداین روش درمان نظرتان را عوض خواهد کرد. شما با این روش به طور همزمان از ویتامین ها و پروتئین فراوان موجود در زرده تخم مرغ و اثرات مفیدی که خیار برای پوستتان دارید بهره مند خواهید شد.
یک خیار را در دستگاه به شکل پوره در بیاورید و سپس یک زرده تخم مرغ و یک قاشق کره را به آن اضافه کرده و به شکل یک خمیر دربیاورید. خمیر به دست آمده را روی سینه ها مالیده و بگذارید برای 30 دقیقه روی پوستتان بماند. سپس آن را با آب سرد به طور کامل بشویید. این کار را حداقل یک بار در هفته انجام دهید.
زرده تخم مرغ و خیار برای درمان افتادگی سینه مفید است
4. پیاز و تخم مرغ
این یک روش طبیعی فوق العاده دیگر برای درمان این مشکل است. پیاز سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است که برای سلامت پوست بسیار مفید هستند. برای دیدن نتیجه این روش مجبور نیستید خیلی صبر کنید. یک تخم مرغ را تا زمانی که شکلی کرم مانند به خود بگیرد هم زده و آن را روی قسمت پایینی سینه مالیده و به مدت نیم ساعت صبر کنید. سپس آب یک پیاز را گرفته و با یک لیوان آب ترکیب کنید و سینه هایتان را با محلول به دست آمده شستشو دهید.
مخلوط پیاز و تخم مرغ، یک روش طبیعی فوق العاده برای درمان افتادگی سینه است
5. پودر تخم شنبلیله
اگر سرسختانه به دنبال راه حلی برای این مشکل خود می گردید پودر تخم شنبلیله می تواند به دادتان برسد. این دانه ها سرشار از موادی هستند که باعث سفتی پوست می شوند. اثرگذاری این روش شما را شگفت زده کرده و به محض استفاده از آن می توانید مشکلتان را حل شده بدانید!
یک فنجان پودر تخم شنبلیله را با یک فنجان آب ترکیب کنید تا به شکل خمیری در بیاید و آن را روی سینه ها مالیده و بگذارید برای یک ربع روی پوست بماند و سپس آن را با آب سرد بشویید. اگر به صورت روزانه از این روش استفاده کنید خیلی زود نتیجه آن را خواهید دید.
شنبلیله، سرشار از موادی است که باعث سفتی پوست می شوند و برای افتادگی سینه مفید است
6. انار و روغن خردل
ترکیب انار و روغن خردل یک درمان خانگی موثر دیگر است که می تواند کمک زیادی به شما بکند. ویتامین های زیادی که در این دو یافت می شوند اثرات زیادی روی سلامت پوست و به ویژه استحکام آن می توانند داشته باشند. پوست یک انار را کنده و یک قاشق غذاخوری روغن خردل به آن اضافه کرده و ترکیب پوست انار و روغن خردل را به شکل خمیری یک دست در بیاورید. این ترکیب را هر شب قبل از خواب روی سینه ها بمالید.
ترکیب انار و روغن خردل یک درمان خانگی موثر برای درمان افتادگی سینه است
7. ژل آلوئه ورا
آنتی اکسیدان های موجود در آلوئه ورا با رادیکال های آزاد موجود در بدن شما مقابله می کنند و این بخشی اساسی در رویارویی با این مسئله است. همچنین محتویات فوق العاده ی موجود در این ماده به حفظ حالت کشسانی و استحکام پوست کمک می کنند. دو قاشق غذاخوری ژل آلوئه ورا را به مدت 15 دقیقه روی سینه ها ماساژ دهید و سپس اجازه دهید 15 دقیقه دیگر نیز روی پوستتان باقی بماند و در نهایت آن را با آب ولرم شستشو دهید. این کار را هر روز تا رسیدن به نتیجه مورد نظرتان ادامه دهید.
محتویات موجود در آلوئه ورا، برای درمان افتادگی سینه مفید هستند
8. پرس سینه
پرس سینه یکی از بهترین تمرین هایی است که در به دست آوردن مجدد سفتی سینه ها می تواند به شما کمک کند. به شرط آن که این حرکت به درستی و به صورت مداوم انجام شود خیلی زود با سینه های شل خود خداحافظی خواهید کرد. دو دمبل را در دست گرفته و کف زمین رو به سقف دراز بکشید و هر یک از دمبل ها را در یک دست خود نگه دارید.
پرس سینه یکی از بهترین تمرین هایی است که در سفت ماندن سینه ها موثر است
دست هایتان را روی سینه قرار داده و به آرامی تا زمانی که دست هایتان کاملا باز و کشیده شوند رو به بالا ببرید. به مدت 15 ثانیه این حالت را حفظ کرده و سپس به آرامی دست هایتان را به حالت اولیه باز گردانید. این حرکت را روزانه به صورت سه ست ده تایی انجام دهید.
در کنار این راه هایی که برای مبارزه با افتادگی سینه یاد گرفته اید برخی نکات دیگر نیز هستند که باید رعایت شوند:
این که لباس زیر شما به طور کامل با اندازه سینه هایتان مطابقت داشته باشد و نه براتان کوچک و نه گشاد باشد بسیار مهم است.
تا جای ممکن خودتان را از نور آفتاب محافظت کنید. قرار گرفتن در معرض نور شدید آفتاب می تواند اثراتی منفی روی استحکام پوست شما بگذارد.
هر روز به مقدار کافی آب بنوشید تا استحکام پوست خود را حفظ کنید.
اگر قصد دارید وزنتان را کاهش دهید این کار را به صورت تدریجی انجام دهید. کاهش سریع و ناگهانی وزن “افتادگی سینه” را به شدت افزایش خواهد داد.
منبع:bartarinha.ir
“ریزش مو” اغلب میتواند نتیجهی یک مشکل در سلامت یا از عوارض داروهایی باشد که برای درمان مشکل خود استفاده میکنید. اختلالات تیروئید و مشکلات قلبی حتی زمانی که درمان شوند اغلب با نازک و شکننده شدن مو همراهند و میتوانند منجر به ریزش موها شوند.
نازک شدن مو و ریزش آن مشکلی جدی است، خصوصاً برای خانمها. در اینجا هفت “علت نازک شدن مو” و نکاتی برای کنترل آن آورده شده است.
استرس روحی
بدن ما به استرس از راههای متفاوتی واکنش نشان میدهد.ریزش مو یکی از آنهاست. استرس عاطفی میتواند محرکی برای کاهش چشمگیر یا حتی توقف چرخهی عادی رشد مو باشد. درمان و کاهش استرس با کمک پزشک باعث میشود به مرور زمان دوباره موهای شما رشد عادی پیدا کند.
استرس فیزیکی
مانند استرس عاطفی، بدن ما به استرس فیزیکی مانند بیماریها، جراحات یا جراحی با ریزش مو واکنش نشان میدهد. استرس فیزیکی اغلب با مصرف دارو همراه است و در نهایت خود آن گاه منجر به استرس عاطفی نیز میشود. شما برای درمان نیاز به زمان دارید. بازسازی موهای شما پس از یک استرس فیزیکی تا حد زیادی به این بستگی دارد که بدن چگونه درمان شده و به حالت عادی برمیگردد.
وضعیت سلامت بدن
ریزش مو اغلب میتواند نتیجهی یک مشکل در سلامت یا از عوارض داروهایی باشد که برای درمان مشکل خود استفاده میکنید. اختلالات تیروئید و مشکلات قلبی حتی زمانی که درمان شوند اغلب با نازک و شکننده شدن مو همراهند و میتوانند منجر به ریزش موها شوند. با پزشک خود دربارهی ریزش موهایتان صحبت کنید.
ژنتیک
متأسفانه DNA شما میتواند مقصر اصلی ریزش موهایتان باشد و در این رابطه شما کار زیادی نمیتوانید انجام دهید. با وجودی که ریزش موی ارثی اغلب در مردان وجود دارد اما گاه در زنان نیز دیده میشود. اگر این مشکل را دارید در ابتدا با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید مشکل خاصی در سلامت خود ندارید. سپس سعی کنید بهترین مراقبت را از موها و پوست سر خود داشته باشید تا مطمئن شوید موهایتان در بهترین شرایط رشد میکنند.
رژیم غذایی نامناسب
کمبود مواد غذایی میتواند باعث مشکلات متعددی شود و ریزش مو در کسانی که دچار رژیم غذایی ضعیف یا سوءتغذیه هستند متداول است. اگر از خشکی پوست، فشارخون بالا، چاقی یا دیگر کمبود ویتامینها رنج میبرید علت ریزش مویتان نیز میتواند در رژیم غذاییتان باشد. زمانی که شروع به گنجاندن غذاهای سالم بیشتر در رژیم غذایی خود کردید موهای شما نتایج تلاشهایتان را در خود نشان خواهد داد.
عدم تعادل هورمونی
میتوان گفت هورمونها نقش مهمی در وضعیت موهای شما دارند. عدم تعادل هورمون تیروئید و بارداری یا هورمونهای بعد از زایمان رایجترین علل ریزش مو هستند. ریزش موی بعد از زایمان بسیار متداول است، همچنین ریزش مو بعد از شروع دوران یائسگی. تغییر در روشهای پیشگیری از بارداری نیز میتواند روی ضخامت موهای شما اثر بگذارد. اگر با هر یک از این شرایط روبرو شده و نگران ریزش موهای خود هستید بهتر است با پزشک متخصص زنان مشورت کنید.
وضعیت نامناسب پوست سر یا محصولات نامناسب
گاه ریزش مو میتواند با مراقبت صحیح از پوست سر متوقف شده یا تا حد زیادی کاهش یابد. بسیاری از افراد که تارهای مویشان نازک شده است از شامپوهای حجم دهنده و نرمکنندهها برای حل مشکل خود استفاده میکنند. مشکل اینجاست که محصولات حجم دهندهی مو اغلب برای زنان خشکی زیادی دارند و استفاده از آنها میتواند ریزش موهای شما را بدتر کند. با پزشک متخصص در مورد محصولات و روشهای بهتر برای مراقبت از پوست سر خود مشورت کنید.
منبع: 5040
همسرم مرد “شکاک و بدبینی” است، “کجا بودی؟ با کی بودی؟ چرا تلفنت رو جواب ندادی؟ چرا این عطر خاص رو استفاده کردی؟” سؤالات همیشگی او از من است، هرچه میکنم به من اعتماد ندارد و بی اعتمادی او گاه مرا مجبور به تلافی میکند، از این وضعیت تکراری خسته ام، لطفاً راهنمایی کنید.
سرنخها را پیدا کنید:
در نخستین گام، به دنبال شناسایی نشانهها و نخستین جرقه های شک در همسرتان باشید؛ از کجا شروع شد؟ چطور شکاک بودنش را به شما نشان داد؟ واکنش شما به آن رفتارها چه بود؟ بعد از آن، رابطه تان چطور پیش رفت؟ و… هر آنچه را که در این مدت، بر هر دوی شما گذشته، مرور کنید تا با تشکیل پروندهای جامع از شک ها، نشانه ها و آثارش بتوانید برای کنترل این شرایط مهیاتر شوید. اگر سهمی، هرچند ناچیز، در شکاکیت همسرتان دارید، آنها را شناسایی کرده و برای مهارشان تلاش کنید. شما باید در همه زمینه ها قابل اعتماد باشید تا بتوانید با این تردیدها مبارزه کنید، بنابراین همیشه صادق باشید و هرگز به حساسیتهای او دامن نزنید.
گفتوگو کنید:
هنگام آرامش و به وقت مقتضی، پای میز مذاکره بنشینید و درباره احساساتتان صحبت کنید. به جای انتقاد یا واکنش های تند، به حرفها و نگرانیهای همسرتان گوش دهید، اجازه دهید به شما اعتماد کند و از ترسها و نگرانیهایش سخن بگویید. با صمیمیت و محبت، به همسرتان تفهیم کنید قصدی جز برطرف کردن سوءتفاهم ها و حل مشکل ندارید، بهتر است مصداقهایی از رفتارهای آزاردهنده را برایش روشن کنید، مثلاً به ایشان بگویید که این کنترل شدنها چقدر آزارتان میدهد و چه احساسات ناراحتکنندهای در شما ایجاد میکند؛ و در نهایت سعی کنید برای ادامه راه به یک توافق منطقی برسید، به طور مثال اگر ایشان برای کاهش میزان حساسیتشان انتظار دارند روزانه چندبار از خودتان به او خبر دهید، حتماً این کار را انجام دهید، اما اگر خط و نشانهای بیشتری برایتان کشیدند، قاطعانه با بیان دلیلی منطقی از پذیرفتن آن امتناع کنید و به او گوشزد کنید برای دریافت نتیجه مطلوب، نه تنها باید متوجه احوالات شما باشد بلکه لازم است خواسته هایش را نیز تعدیل کند. بیتردید با دادن امتیازهایی که شما را آزار نمیدهد و به معنای باج دادن به همسرتان و تحت فشار گذاشتن خود نیست، میتوانید آرامش را به زندگیتان بازگردانید.
از روانشناس کمک بگیرید:
اگر تمامی تلاش هایتان برای اعتمادسازی در همسرتان، ناکام ماند، توصیه میکنیم از یک مشاور مجرب طلب مساعدت کنید. یک متخصص نه تنها میتواند علت شکاکیت و سوءظنهای همسرتان را تشخیص دهد بلکه راهکارهایی را برای رابطه و مشکل خاص شما نیز پیشنهاد میدهد، چه بسا گاهی رفتارهای حسادتآمیز همسرتان صرفاً به دلیل عدم احساس امنیت نیست بلکه ممکن است ناسازگاری شخصیت، عدم تربیت صحیح، تجارب و ذهنیت های اشتباه و… علت اصلی بدبینی او باشد و قطعاً این مسألهای نیست که شما بتوانید بدون کمک یک متخصص آن را حل کنید.
منبع: ایران بانو ضمیمه روزنامه ایران
“خودداری از رفتن به مدرسه” طیفی دارد که یک سر آن گاهی مدرسه رفتن است و سر دیگر آن به زور مدرسه رفتن یا برای همیشه مدرسه نرفتن علائم اضطراب آنان به اشکال مختلف مانند سردرد، تهوع، گیجی، تب و… بروز می کند.
گاهی اعتراض این کودکان با گریه و کج خلقی هایی که به رفتار پرخاشگرانه و مخرب تبدیل می شود، همراه است و معمولا زمانی که فشار برای رفتن به مدرسه از کودک برداشته می شود، این علائم ناپدید می شود. اصطلاح «هراس از مدرسه» اصطلاحی جامع و فراگیر است. ریشه بیشتر این حالات همان ترس از ترک خانه است و اگر کودک را وادار به مدرسه رفتن کنیم، اضطراب او به هراس مبتدل می شود.
درواقع مدرسه نماینده دنیای خارج و نوعی واقعیت است که با واقعیتی که کودک در خانه تجربه کرده متفاوت است. کودکان “مدرسه هراس” مواجهه با این واقعیت را نمی توانند تحمل کنند. خودداری از رفتن به مدرسه طیفی دارد که یک سر آن گاهی مدرسه رفتن اسنت و سر دیرگ آن به زور مدرسه رفتن یا برای همیشه مدرسه نرفتن. این امتناع در میان دختران و پسران به یک اندازه رایج است و عمدتا بین سنین 5، 6، 10 و 11 سالگی ظاهر می شود.
ترس های مفرط و غیرمعقول از مدرسه معمولا برای اولین بار در دوره پیش دبستانی، کودکستان یا کلاس اول نمایان می شوند و در کلاس دوم به اوج خود می رسند، با این حال رفتار خودداری از رفتن به مدرسه می تواند در هر سنی رخ دهد و معمولا هم پس از یک دوره ماندن در خانه که طی آن کودک بیش از حد معمول، نزد پدر یا مادر خود بوده است ظاهر می شود.
واقعیت این است که درمان کودک مدرسه هراس بسیار بااهمیت است و والدین نباید نسبت به آن بی تفاوت باشند، چرا که مدرسه نرفتن تاثیرات بدی بر کودک و خانواده می گذارد. برای مثال موجب اختلافات خانوادگی و به هم ریختن خانواده می شود، مشکلات تحصیلی ایجاد می کند، تعاملات اجتماعی کودک را کم می کند و زمینه ساز بزهکاری، اضطراب و افسردگی می شود و عواقب اقتصادی دارد.
علل مدرسه هراسی
تشخیص این که کودکان به دلایل مختلف از حضور در مدرسه خودداری می ورزند اهمیت بسزایی دارد. بهره هوشی بیشتر این کودکان در حد متوسط یا بالای متوسط نشان می دهد که مشکلات تحصیلی علت بی میلی آنها به مدرسه نیست. گاهی اوقات ترس از مدرسه، از اطلاعات محض از معلم یا دیگران و مقررات خارج از خانه، مقایسه شدن با کودکان ناآشنا و تجربه ترس از شکست ناشی می شود. برخی کودکان به دلیل تمسخر، آزار، تهدید و زورگویی بچه های دیگر و مورد انتقاد قرار گرفتن یا تنبیه شدن توسط معلم از مدرسه می ترسند.
برای بسیاری از کودکان ترس از رفتن به مدرسه درواقع دور شدن از والدینشان (اضطراب جدایی) است. اکراه و امتناع از رفتن به مدرسه می تواند به دلایل مختلف باشد. در مواردی هم ترس کودک از این ترس شدید و غیرمنطقی ناشی می شود که تصور می کند در جمع، ارزیابی می شود یا خجالت می کشد، زیرا مجبور است در کلاس درس جواب دهد.
در برخی از کودکان مبتلا به مدرسه هراسی، مراسم صبحگاهی استرس زاست و اغلب این کودکان دچار هراس از مکان های بسته هستند. شاید به همین دلیل برای برخی از این کودکان لازم باشد که هر وقت احساس ضعف و سستی می کنند بتوانند کلاس را ترک کنند.
اضطراب جدایی، عامل اساسی در مدرسه هراسی کودکان
ترس های مدرسه ای کلا در 4 مرحله خود را نشان می دهند؛ مرحله اضطراب ناشی از جدایی، مرحله امتناع از مدرسه رفتن، مرحله آشفتگی مرضی درونی و بالاخره مرحله احساس درد، تهوع و بهم خوردگی دل که البته اساس آن اختلال اضطراب جدایی است. کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی نسبت به جدایی از اوالدین یا دور شدن از خانه، اضطراب مفرط، ناتوان کننده و نامتناسب با سن خود را نشان می دهند.
این گونه ترس ها ممکن است در کودکان به صورت احساس اضطراب مبهم بروز کند یا کودک هر شب کابوس ببیند که او را دزدیده اند، کشته شده است یا والدین او مرده اند.برای این کودکان دشوار است که به تنهایی در یک اتاق باشند، تنها بخوابند، خرید کنند و به مدرسه یا اردو بروند.
کودکان مبتلا به این نوع اضطراب اغلب تمایل دارند در أغوش والدین شان باشند، آنها را سایه به سایه دنبال کنند و شب ها کنار آنها یا درست پشت در اتاق خواب آنها بخوابند.
در کودکان بزرگ تر شکایت های جسمانی خاص یا اظهار ناراحتی عمومی در مدرسه متداول است و معمولا باعث می شود کودک به خانه بازگردانده شود. کودکان مبتلا هنگام جدایی از والدین خود بی تاب می شوند و به هر عذر و بهانه ای متوسل می شوند تا دوباره پیش پدر و مادرشان برگردند.
عملکرد تحصیلی این دسته از کودکان به خاطر درخواست های مکرر برای خارج شدن از کلاس درس، نگرانی شان نسبت به جدایی از والدین و غیبت های مکرر از مدرسه پایین است.
درواقع می توان گفت با توجه به این که اضطراب جدایی در 9 تا 18 ماهگی بهنجار است، اختلال اضطراب جدایی به این دلیل ایجاد می شود که کودک نتوانسته این مرحله رشدی را با موفقیت پشت سر بگذارد یا بر اثر استرس، به مراحل قبلی رشد برگشته است.
ویژگی های کودکان مدرسه هراس و شناخت علل این موضوع
شواهدی وجود دارد که نشان می دهند اختلال اضطراب جدایی می تواند پیش درآمدی برای اختلال وحشت زدگی یا هراس از مکان های باز در بزرگسالی باشد. بالا بودن شیوع اختلال اضطراب جدایی فرزندان مادرانی است که اختلال اضطرابی و افسردگی دارند و بالابودن شیوع آن بین خواهر و برادرهای کودکانی است که اختلال اضطراب جدایی دارند.
همچنین محققان دریافته اند که کودکان مبتلا به این اختلال بشدت در معرض خطر ابتلا به هراس اجتماعی هستند که در آن وضعیت های اجتماعی (برای مثال معاشرت با غریبه ها، قرار گرفتن در موقعیت هایی که انسان را دستپاچه می کنند و…)، اضطراب زا می شوند. چنین به نظر می رسد که پسرانی که مادرانشان مریض هستند در برابر این اختلال آسیب پذیرتر از دیگرانند.
ظاهرا آنها به گونه ای غیرعادی به مادرانشان متکی هستند و بیش از اندازه نگران حال آنها می باشند. در بسیاری موارد این کودکان، مستعد پاره ای ناراحتی های عاطفی هستند و هراس از مدرسه تنها یکی از اشکال متعددی است که حالت رکود و شکست را منعکس می کند.
می توان گفت نشانه یا عارضه هراس از مدرسه گرچه فقط یکی از شیوه های بروز درد است گاه به اختلال رابطه میان یکی از والدین و کودک اشاره دارد.
ویژگی های کودکان که از مدرسه می هراسند:
– در محیط زندگی آنان تبعیض وجود دارد.
– سطح وابستگی به مادر در برخی از آنان شدید است.
– برخی از مادران از تیپ های سلطه جو بوده اند که سعی داشته اند کودک را در انحصار خود داشته باشند یا مادرانی مضطرب دارند.
– احتمالا والدینشان از آن دسته افرادی بوده اند که سعی داشته اند فرزندشان هرگز از خانه خارج نشود.
– اغلب این بچه ها ترسو و خجالتی هستند
– اغلب تصور نادرستی از توانایی های خود بخصوص در مقایسه با دیگر بچه ها دارند.
– برخی از آنها در مدرسه و گاهی در خانه احساس تنهایی می کنند.
عواملی که مدرسه هراسی کودکان را تشدید می کند:
– درگیری والدین در خانه که کودک را در زمانی که در مدرسه است دچار اضطراب و دلواپسی می کند.
– نقص جسمانی کودک.
– داشتن معلم سختگیر تا تنبیه در مدرسه.
– سختی و مقررات و ضوابط مدرسه.
– درگیری و کتک کاری با دیگر بچه ها در مدرسه.
– تولد فرزندی جدید و احساس ناکامی و محرومیت و سرخوردگی.
پاره ای از اقدامات اصلاحی
– القاء به کودک که مدرسه ترسی ندارد.
– کمک و یاری کودک برای حل مشکلات مدرسه ای
– صحبت کردن در مورد مزایای درس خواندن و باسواد شدن
– بالا بردن جرات و اعتماد به نفس کودک برای غلبه بر مشکلات درسی
– بیشتر کردن رابطه بین مدرسه و خانه و یاری خواستن از معلمان
– سهل و آسان جلوه دادن ضوباط و مقررات مدرسه
– یاری کردن کودک در انجام تکالیف درسی و تحسین و تمجید به موقع وی
– دادن جایزه به کودک و تشویق وی
– نادیده گرفتن برخی از خطاهای کودک و به اصطلاح «مته به خشخاش نگذاشتن»
– گاهی رفتن به مدرسه با کودک، روحیه دادن و محبت به کودک
– از میان بردن عوامل نفرت از مدرسه مانند تنبیه و سرزنش و سخت جلوه دادن تکالیف.
شما نمی توانید کودک خود را مجبور کنید که مدرسه را دوست داشته باشد، ولی می توانید باعث ایجاد اعتماد و امنیت در او شوید. می توانید کمک کنید با احساساتش کنار بیاید و او را به سوی راه حلی احتمالی هدایت کنید.
در عین حال، شما می توانید رفتارهایی را که به نحوی باعث ایجاد مشکل شده اند، تغییر بدهید یا حذف کنید به عنوان مثال:
برای ماندن در منزل، شرایط خاصی را تعیین کنید. برای مدرسه نرفتن شرایط مشخصی تعیین کنید. اگر کودک بیمار است باید در رختخواب بماند و حق نداشته باشد با دوستانش بازی کند. علت نرفتن به مدرسه را پیدا کنید. سعی کنید بدانید چه عاملی در مدرسه کودکتان را آزار می دهد که از رفتن به آنجا خودداری می کند.با کودک خود صحبت کنید و او را تشویق کنید تا تمام خبرها و اتفاقاتی را که باعث می شوند تا او به مدرسه نرود را برای شما بگوید.
با معم کودکتان صحبت کنید و مشکل را با وی در میان بگذارید. شاید او بتواند در حل و رفع این مشکل به شما کمک کند.
کودک را به ایجاد دوستی های مدرسه ای تشویق کنید. به کودک خود کمک کنید با همکلاسی هایش دوست شود و دوستی هایش را با آنان گسترش دهد.
به غر زدن کودک توجه نکنید. به جای آن، نظرات مثبت و اشتیاق کودک را به مدرسه رفتن تشویق کنید و به او پاداش دهید.
به کودکتان برای مرتب رفتن به مدرسه امتیاز بدهید. تا به تدریج کودکتان راه بیفتد.
برای ترس کودکتان از مدرسه از یک متخصص کمک بخواهید. برخی از کودکان به شدت از مدرسه گریزانند. اگر کودک شما این طور است از یک متخصص کمک بخواهید تا این مشکل از بین برود.
ماهنامه پیام یاقوت/برترین ها