بدن به چه مقدار آب نیاز دارد؟

جام جم سرا: در آب و هوای معتدل، بدن انسان به طور متوسط 2 لیتر آب در روز مصرف می‌کند؛ آبی که بدن از دست می‌دهد بسیار مهم است.
بدن ما در آب و هوای گرم، پس از فعالیت بدنی، در طول تغذیه با شیر مادر و در صورت بیماری، آب زیادی از دست می‌دهد که در این مواقع آب مورد نیاز بدن می‌تواند به 2/5 لیتر هم برسد.
نوشیدن 1/5 لیتر آب در روز شاید به نظر سخت باشد اما بعد از مدتی، این کار عادت می‌شود و متوجه می‌شوید اصلا سخت نیست. با این حال، سعی کنید روزی 10 لیوان آب بنوشید تا آب تلف شده بدن را جبران کنید.

تشنگی، هشداری برای نوشیدن آب است؛ هنگامی که حس تشنگی در شما به وجود می‌آید به معنی خشکی بدن و نیاز به آب است؛ اما هیچ وقت منتظر احساس تشنگی نشوید و تا قبل از این حس، آب بنوشید زیرا بدن نباید خشک باشد.

به غیر از نوشیدن آب، مواد غذایی دیگر نیز می‌توانند کمبود آب بدن را جبران کنند و تنها آب نیست که به این منظور باید مصرف کرد. نوشیدن چای، قهوه و چای‌های گیاهی نیز به جبران هیدارت بدن کمک می‌کنند. میوه‌ها و سبزیجات هم برای رساندن آب به بدن مناسبند. مثلا خوردن خیار، هندوانه، گریپ فروت و .. راه خوبی برای تامین آب بدن است.
سوپ و دیگر غذاهایی که مانند سوپند نیز می‌توانند آب بدن شما را تأمین کنند.
بستنی غنی از آب است و قادر به هیداراتاسیون مناسب برای بدن، بخصوص در تابستان است.
ما اغلب به خاطر فعالیت‌هایی که داریم نوشیدن آب را فراموش می‌کنیم؛ بهتر است همیشه در محل کار دو بطری آب همراه داشته باشید تا یادآوری برای نوشیدن آب باشد. در آبی که میل می‌کنید می‌توانید یک تکه لیمو، پوست نارنج، پرتقال یا مقداری نعنا اضافه کنید تا طعم و مزه آب تغییر کند. (فارس)

پروتئین چیست و چه مقدار از آن در رژیم غذایی ما لازم است؟

جام جم سرا: محققان توصیه می‌کنند افراد با مصرف هفته‌ای 227 گرم غذاهای دریایی و دیگر مواد حاوی پروتئین، مقدار نیاز هفتگی خود را به این مواد مغذی تأمین کنند. این مقدار نیاز، با توجه به سن و نیاز بدن به کالری، متفاوت است؛ مثلا در کودکان این میزان کاهش می‌یابد.

مصرف پروتئین‌ها به‌عنوان یکی از مواد مغذی ضروری، به بدن در انجام عملکردهای مهم کمک می‌کند. از جمله می‌توان به ساخت و ترمیم ماهیچه‌ها، استخوان‌ها و اندام‌ها، تنظیم هورمون‌ها و حفظ عملکردهای دستگاه ایمنی اشاره کرد. اما، زیاده‌روی در مصرف پروتئین‌ها نه تنها کمکی به سلامت افراد نمی‌کند، بلکه مشکلاتی را نیز درپی خواهد داشت. مقدار پروتئینی که هر فرد به طور روزانه مجاز به مصرف آن است، به عواملی چون سن، جنس، وزن و میزان فعالیت بدنی بستگی دارد.

متخصصان می‌گویند زنان به طور متوسط روزانه به 46 گرم پروتئین نیاز دارند و این مقدار در مردان بالغ به روزانه 56 گرم می‌رسد. از سوی دیگر، اگر وزن بالاتر یا فعالیت بدنی بیشتری دارید برای سالم‌ماندن به مقدار پروتئین روزانه بالاتری نیاز دارید. ورزشکاران برای پرورش عضلات روزانه به 6 /0 تا 9 /0 گرم پروتئین احتیاج دارند.

در ایران، مصرف بیش از حد پروتئین اغلب در میان ورزشکارانی دیده می‌شود که در رشته بدنسازی فعالیت می‌کنند و قصد ساخت عضله دارند. طبق آمارهای ارائه ‌شده، نسبت به میانگین جهانی، مقدار پروتئین بیشتری به این گروه از افراد توصیه می‌شود که متاسفانه ممکن است در درازمدت گاه عوارض جبران‌ناپذیری به‌دنبال داشته باشد. این خطر تا حدی جدی است که پزشکان معتقدند زمانی که مصرف پروتئین به بیش از سه برابر حد معمول برسد، رشد تومورهای سرطانی تا حد قابل‌توجهی افزایش می‌یابد؛ ‌طوری که بررسی‌ها نشان می‌دهد مصرف زیاد گوشت قرمز و سوسیس و کالباس احتمال بروز سرطان پروستات و روده بزرگ را بالا می‌برد. از سوی دیگر، استفاده از منابع گیاهی این خطر را کاهش می‌دهد.

پروتئین اضافه ممنوع

همیشه بر این باوریم که هر چیزی اندازه‌ای دارد. مصرف بیش از حد پروتئین در رژیم روزانه، کالری اضافه‌ای وارد بدن می‌کند که به مرور زمان باعث اضافه‌وزن و چاقی می‌شود. کشورهای غربی سال‌هاست با این پدیده دست به گریبانند و با توجه به مصرف غذاهای چرب، پرکالری و سرشار از پروتئین هر روز آمار چاقی در آنها بالاتر می‌رود. متاسفانه در سال‌های اخیر نیز شاهد رشد روزافزون این پدیده در ایران هستیم.

آمریکایی‌ها جزو اولین کشورهای دنیا در زمینه مصرف پروتئین هستند؛ طوری که دو برابر نیاز روزانه به پروتئین، از این ماده استفاده می‌کنند. آمارها نشان می‌دهد حدود 70 درصد آمریکایی‌های بالغ دچار اضافه‌وزن هستند.

کمبود مواد مغذی

به‌طور کلی، تمرکز روی مصرف طولانی‌مدت برخی مواد مغذی مانند پروتئین‌ها باعث کمبود دیگر مواد مغذی در بدن می‌شود. مصرف بیش از حد پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت قرمز باعث کمبود پروتئین‌ها و فیبرهای گیاهی می‌شود که در نهایت مشکلات گوارشی، یبوست، اسهال یا گاز شدید معده و دیورتیکول (التهاب روده) را به‌دنبال دارد.

مصرف پروتئین بالا و کمبود کربوهیدرات‌ها در رژیم غذایی در طولانی‌مدت خطر بروز مشکلات کلیوی را بیشتر می‌کند. رژیم‌ غذایی سرشار از پروتئین فشار بیش از حدی به کلیه‌ها وارد می‌کند

از سوی دیگر، پروتئین وقتی به مقدار زیاد مصرف می‌شود، کم‌آبی بدن را به‌دنبال دارد. به ازای هر صد گرم پروتئینی که می‌خورید باید دو لیتر آب بنوشید.

عوارض جانبی

رژیم غذایی سرشار از پروتئین که روزانه بالاتر از200 گرم پروتئین را شامل می‌شود، خطرات فراوانی دارد؛ خطراتی مانند بالا رفتن میزان اسیدآمینه‌ها، بالارفتن آمونیاک، تهوع ناشی از انسولین بالا و حتی مرگ زودرس. برخی عوارض جانبی منفی شامل بالارفتن میزان اسیدآمینه‌ها و بالارفتن آمونیاک پس از صرف 40 میلی‌گرم پروتئین رخ می‌دهد که مزمن و به مرور زمان تشدید می‌شوند. پروتئین بالا خطر بیماری‌های قلبی را افزایش مدهد. البته مصرف پروتئین بالا به‌طور مستقیم ارتباطی با بروز بیماری‌های قلبی ندارد، ولی چنانچه بخش اعظم پروتئین مصرفی از منابع ناسالم غذایی مانند چربی‌های ناسالم تامین شود، طبعا خطر ناراحتی‌های قلبی ـ عروقی افزایش می‌یابد.

همچنین مصرف پروتئین بالا و کمبود کربوهیدرات‌ها در رژیم غذایی در طولانی‌مدت خطر بروز مشکلات کلیوی را بیشتر می‌کند. کلیه‌ها مواد زاید بدن را به‌دنبال مصرف پروتئین تصفیه می‌کنند. رژیم‌ غذایی سرشار از پروتئین فشار بیش از حدی به کلیه‌ها وارد می‌کند. نیتروژن اوره خون از مواد زایدی است که طی فرآیند تصفیه در کلیه‌ها تولید می‌شود. محققان از این ماده به منظور ارزیابی عملکرد کلیه‌ها و بررسی میزان آب بدن استفاده می‌کنند؛ زیرا با مصرف پروتئین، بدن آب از دست می‌دهد. بنابراین، بدن به آب بیشتری برای دفع نیتروژن اضافی نیاز پیدا می‌کند. از این‌رو، محققان توصیه می‌کنند بیمارانی که از مشکلات کلیوی و کبدی رنج می‌برند، از مصرف بیش از حد پروتئین خودداری کنند؛ زیرا پروتئین بالا وضع بیماری آنها را تشدید می‌کند.

در کنار عوارض خطرناکی که اشاره کردیم، برخی مشکلات کلی نیز از قبیل ریزش مو، بی‌خوابی، ناهماهنگی بین اندام‌ها و مشکلات بینایی نیز ممکن است رخ دهد.

چقدر پروتئین مصرف کنیم؟

به‌طور کلی، هر فرد عادی به ازای هر کیلوگرم از وزن خود به 8 /0 گرم پروتئین در روز نیاز دارد؛ بنابراین مردان در طول روز 56 گرم و زنان حدود 46 گرم پروتئین باید مصرف کنند. ولی در بسیاری از موارد، افراد بیش از نیاز روزانه خود مواد حاوی پروتئین مصرف می‌کنند و مردان 20 سال به بالا تا 9 /98 گرم و زنان در همین رده سنی ممکن است تا 68 گرم در روز پروتئین مصرف کنند. زنان باردار و شیرده به 60 تا 65 گرم پروتئین در روز نیاز پیدا می‌کنند. کسانی که مداوم و با شدت بالایی ورزش می‌کنند، به ازای هر یک کیلوگرم از وزن خود به یک گرم پروتئین نیاز دارند. ورزشکارانی که در رشته بدنسازی فعالیت می‌کنند حتی باید بیشتر از این مقدار پروتئین مصرف کنند. در این میان، کودکان یک تا چهار سال به روزانه 16 گرم و نوزادان به 14 گرم پروتئین نیاز دارند.

کمبود پروتئین با بدن چه می‌کند؟

در نقطه مقابل افرادی که بیش از حد پروتئین می‌خورند، کسانی قرار دارند که از کمبود این ماده در بدن رنج می‌برند و به‌دلیل مصرف نکردن کافی پروتئین به نوعی بیماری موسوم به «کواشیورکور» مبتلا می‌شوند. مبتلایان به این اختلال دچار علائمی چون اسهال، کاهش حجم توده عضلانی، خستگی، اختلال رشد، عفونت‌های مکرر و التهاب و تورم می‌شوند. علائم آنها در مراحل ابتدایی با مصرف پروتئین بیشتر و گنجاندن مواد غذایی حاوی این ماده در رژیم غذایی روزانه، بهبود می‌یابد؛ ولی اگر نشانه‌های این بیماری در درازمدت بدون درمان باقی بماند، ممکن است به ناتوانایی‌های دائمی مغزی و جسمی منجر شود که در نهایت فرد به کما می‌رود و خطر مرگ وجود دارد. بیماری «کواشیورکور» بیشتر در کشورهای فقیر و در شرایطی که کمبود مواد غذایی رخ می‌دهد، دیده می‌شود.

ندا اظهری / سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)

بدن ما چرا و چه مقدار به کلسیم نیاز دارد؟

«هلث لاین» در مطلبی به ارائه اطلاعاتی درباره این ماده معدنی حیاتی و همچنین دوز مورد نیاز روزانه آن برای حفظ سلامت بدن پرداخته که به شرح زیر است:

- بدن نمی‌تواند کلسیم تولید کند. بدن انسان برای انجام بسیاری از عملکردهای حیاتی خود به کلسیم نیاز دارد. این ماده معدنی نقش مهمی در انتقال پیام‌های عصبی و همچنین تنظیم فشارخون بازی می‌کند. همچنین کلسیم عنصر مهمی برای حفظ سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها است. در حقیقت می‌توان استخوان‌ها را محل ذخیره کلسیم به حساب آورد که در صورت عدم وجود میزان کافی آن در رژیم غذایی، بدن مجبور می‌شود نیاز خود را از استخوان‌هایش تامین کند. لازم است افراد در رژیم‌های غذایی روزانه از خوراکی‌های حاوی کلسیم یا در صورت نیاز طبق تجویز پزشک از مکمل‌های آن مصرف کنند. از جمله مواد خوراکی حاوی میزان بالای کلسیم می‌توان به محصولات لبنی، سبزیجاتی همچون کلم پیچ و بروکلی و ماهی‌های استخوان‌دار اشاره کرد.

- بدن ما از کلسیم برای انجام بسیاری از عملکردها و فعالیت‌های حیاتی خود استفاده می‌کند. طبق اعلام انجمن سرطان آمریکا زنان می‌توانند برای کاهش شدت علائم مربوط به پیش از قاعدگی از کلسیم مصرف کنند. همچنین انجمن تغذیه انگلیس اعلام کرده است کلسیم می‌تواند به تنظیم فشارخون کمک کند که در کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی مهم است. هر چند نقش آن در عملکرد کلیه‌ها مستلزم انجام مطالعات بیشتر است. همچنین گاهی اوقات از کلسیم در درمان گزیدگی‌های عنکبوت‌های سمی استفاده می‌شود هر چند طبق نتایج برخی بررسی‌ها این یکی از کاربردهای خاص ماده معدنی کلسیم است که نسبت به دیگر مواد دارویی کارآیی کمتری دارد.

- بدن روزانه به میزان مشخصی کلسیم نیاز دارد. موسسه ملی سلامت توصیه می‌کند که افراد بزرگسال روزانه به مصرف 1000 میلی گرم کلسیم نیاز دارند. همچنین مصرف آن برای زنان بالای 50 سال 1200 میلی گرم در روز توصیه می‌شود.

- اگر به اندازه کافی کلسیم مصرف نکنید گرفتار پوکی‌استخوان و بیماری‌های دیگر خواهید شد. مصرف میزان پایینی از کلسیم موجب می‌شود تراکم استخوان‌ها کاهش یابد و در نتیجه احتمال شکستگی‌های ناشی از بیماری پوکی استخوان تشدید شود. پوکی‌استخوان به طور خاص در زنان مسن شایع است و به همین دلیل لازم است نسبت به مردان کلسیم بیشتری مصرف کنند.

- دو نوع توصیه شده مکمل‌های کلسیم موجود هستند. در صورتی که میزان کلسیم مورد نیاز بدن از مصرف مواد خوراکی حاوی آن تامین نشود مصرف مکمل کلسیم یک گزینه مناسب به حساب می‌آید. کربنات کلسیم و کلسیم سیترات دو نوع توصیه شده مکمل‌های کلسیم موجود در بازار هستند. هر چند مصرف آنها می‌تواند با عوارض جانبی همچون یبوست و نفخ شکم همراه باشد. همچنین ممکن است این مکمل‌ها در روند جذب دیگر مواد خوراکی‌ها و داروها خلل ایجاد کند. شکل دیگر کلسیم، کلسیم گلوکونات است. اگرچه این نوع از مکمل کلسیم خیلی رایج نیست مصرف آن برای رفع کمبود کلسیم توصیه می‌شود و لازم است به همراه غذا مصرف شود.

- کلسیم می‌تواند عامل سرطان یا درمان آن باشد. متخصصان در حال بررسی نقش کلسیم در کمک به بروز سرطان یا پیشگیری از آن هستند. نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد کلسیم می‌تواند در رشد سلول‌های سرطانی در برخی انواع سرطان‌ها همچون پروستات نقش داشته باشد. همچنین می‌تواند در کاهش خطر دیگر انواع سرطان‌ها همچون سرطان پستان موثر باشد.

- بدن برای جذب کلسیم به ویتامین D نیاز دارد. یک نکته مهم در مورد کلسیم این است که بدن برای جذب آن نیاز به مصرف ویتامین D دارد. می‌توان مقدار قابل توجهی از خوراکی‌های حاوی کلسیم مصرف کرد اما در صورتی که سطح ویتامین D در بدن کافی نباشد نمی‌توان از فوائد آن بهره برد.

کلسیم یک ماده مغذی و ضروری برای حفظ سلامت بدن است که همچون دیگر مواد معدنی و مغذی باید در مصرف آن کنترل دقیقی انجام شود و در مصرف آن افراط یا تفریط نشود. (ایسنا)

در روز چه مقدار آب باید بخوریم؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از آوای سلامت، گرچه فرمول واحدی برای همه افراد وجود ندارد، اما دانستن اینکه بدن چرا به آب نیاز دارد، به شما کمک خواهند کرد میزانی آبی را که روزانه باید بنوشید، تخمین بزنید.

آب و منافع بهداشتی اش

آب جزو اصلی بدن شما است و حدود 60 درصد از وزن بدن را تشکیل می دهد. کمبود این ماده حیاتی منجر به کم آبی خفیف تا شدید می شود که گاهی تبعات جدی برای سلامت دارد. حتی کم آبی خفیف می تواند منجر به تخلیه انرژی و احساس خستگی شود.

چه مقدار آب نیاز دارید؟

بدن شما هر روز از طریق تنفس، تعریق و دفع، آب را از دست می دهد. بنابراین برای عملکرد درست، نیازمند هستید با مصرف نوشیدنی ها و غذاهای مایع دوباره آب بدن را جبران کنید.

یک فرد بزرگسال سالم در آب و هوای معتدل طبق اعلام انستیتوی پزشکی آمریکا ۳ لیتر (حدود ۱۳ فنجان) از مجموع نوشیدنی ‌ها در روز را باید دریافت کند. البته این امر در مورد مردان صادق است. دریافت کافی مایعات برای زنان ۲.۲ لیتر (حدود ۹ فنجان) از مجموع نوشیدنی ‌ها در روز تعیین شده است.

واقعا باید هشت لیوان در روز آب خورد؟

این میزان معادل 1.9 لیتر آب در روز چندان متفاوت از توصیه های انستیتوی پزشکی آمریکا نیست با این حال این اصطلاح رایج هشت لیوان، اصطلاح رایجی است که اکثر مردم به آن عادت کرده اند.

عواملی که میزان نیاز به آب را تحت تاثیر قرار می دهند

میزان نیاز به آب بسته به فعالیت روزانه، آب و هوا، وضعیت بارداری، یا شیردهی، وضعیت سلامت و … متغیر است:

ورزش: انجام ورزش یا هر فعالیت جسمی دیگری که باعث شود عرق کنید، نیاز به نوشیدن آب اضافی برای جبران از دست رفتن مایعات را از بدن را ایجاد می ‌کند. برای دوره‌ های کوتاه مدت ورزش نوشیدن ۴۰۰ میلی‌لیتر (حدود ۱.۵ تا ۲.۵ فنجان) آب اضافی کفایت می ‌کند، اما در صورتی که ورزش شدیدی که بیش از یک ساعت طول بکشد انجام دهید، نیاز به مصرف مایعات بیشتر دارید. میزان مایعات اضافی بسته میزان عرق کردن‌ تان در طول ورزش، و مدت و نوع ورزش دارد.

محل زندگی: آب و هوای گرم یا مرطوب که باعث عرق کردن شما می ‌‌شود، نیاز به دریافت مایعات را بالا می ‌برد. وسائل گرم‌ کننده خانگی که هوای داخل اتاق را گرم و خشم می ‌کنند، نیز باعث افزایش از دست رفتن رطوبت از راه پوست در طول زمستان می ‌شوند. به علاوه سکونت در ارتفاع بالای ۲۵۰۰ متر از سطح دریا ممکن است باعث افزایش ادرار کردن و تنفس سریع‌ تر شود و در نتیجه آب بیشتری را از بدن از دست خواهد رفت.

بیماری ‌ها: هنگامی دچار تب، استفراغ یا اسهال هستید، بدن ‌تان مایعات بیشتری را از دست می ‌دهد. در این موارد باید آب بیشتری بنوشید. در برخی از موارد پزشک ‌تان ممکن است توصیه کند از محلول ‌های خوراکیORSاستفاده کنید. همچنین در برخی از بیماری ‌ها مانند نارسایی قلب و برخی از انواع اختلالات کلیوی، کبدی و غده فوق ‌کلیوی که دفع آب را از بدن مختل می ‌کنند، ممکن است لازم باشد مصرف مایعات را محدود کنید.

بارداری و شیردهی: زنان باردار یا شیرده نیاز به مصرف مایعات اضافی برای حفظ میزان طبیعی آب بدن (هیدراتاسیون)‌ دارند. مقدار زیاد مایعات به خصوص هنگام شیردهی از پستان به نوزاد باید نوشیده شود. انستیتوی پزشکی آمریکا توصیه می ‌کند زنانی باردار ۲.۳ لیتر (حدود ۱۰ فنجان) و زنان شیرده ۳.۱ لیتر (حدود ۱۳ فنجان) در روز مایعات بنوشند.

قبل از ورزش، چه مقدار غذا باید خورد؟

به گزارش جام جم، کربوهیدرات یکی از مهم‌ترین سوخت‌ها برای بدن است. خوردن غذا پیش از ورزش باعث می‌شود بدن دارای سوخت بیشتری باشد و جسم و روح نیز کمتر خسته شوند.

اگر می‌خواهید کمتر از یک ساعت ورزش کنید، یک میان وعده کوچک قبل از ورزش مصرف کنید، اما اگر بیشتر از یک ساعت ورزش می‌کنید، میان وعده باید دارای مقدار زیادی کربوهیدرات و مقدار کمی چربی باشد. مانند موز، ماست کم‌چرب، یک کاسه غلات صبحانه و شیر.

مواد غذایی مصرفی روزمره ما حاوی چه مقدار قند می باشند؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از اسپوتنیک، توصیه های مربوط به نحوه صحیح تغذیه روزانه، موضوعی است که روز به روز بیشتر مورد توجه کاربران اینترنت که تحرک کمتری دارند، قرار می گیرد. افراد گاهی از مقدار قند آنچه که مصرف می کنند آگاه نیستند. اگر بدانیم هر ماده ای چه میزان قند را به بدن می رساند، می توانیم مصرف آن را کمی متعادل کنیم.

به گفته بسیاری متخصص های تغذیه در سراسر جهان، مصرف میزان بالایی از قند و شکر و خوراکی های شیرین غیر طبیعی می تواند ریسک ابتلا به بیماری های مختلف را بالا ببرد که می تواند آسیبهای جدی به دندان ها، چاقی و در نهایت دیابت نوع دو باشد.

برای کنترل سطح قند خون، باید دقت کنیم و ببینیم که چه میزان قند در خوراکی هایی که در طی روز مصرف می کنیم وجود دارد. این کار به سلامتی بدن بسیار کمک خواهد کرد. در ویدئوهایی که سایت های اشتراک ویدئو منتشر می شود به همین موضوع می پردازد و مقدار قند موجود در خوراکی های مصرفی را به ما نشان می دهد.

مقدار قند موجود در شکلات هایی مانند تویکس و کیت کت حدود 7 حبه قند می باشد اما در میوه سیب 6 حبه قند وجود دارد.

در میوه پرتغال مقدار قند موجود 5 حبه می باشد که در موز نیز به همان میزان یافت می شود.
مقدار قند موجود در نان سفید 1 حبه می باشد حال آنکه در سس های قرمز باربیکیو می توان 33 حبه قند یافت.

در 1 لیوان آبمیوه معادل 4.5 حبه قند وجود دارد حال آنکه که در بستنی 10 حبه قند می توان یافت. مقدار قند در بیسکوییت های دایجستیو یا همان ساقه طلایی، 1 تا 3 حبه قند می باشد به همین دلیل است که بسیاری از متخصصان تغذیه از این نوع بیسکویت در برنامه رژیم های متقاضیان استفاده می کنند.

بیشترین قند را نوشابه به خود اختصاص داده است. در 1 لیوان نوشابه سیاه 15 حبه قند موجود است که این بدان معنی است که با خوردن یک لیوان نوشابه گویا 15 حبه قند را به طور یکجا خورده ایم.

روزانه چه مقدار آب باید نوشید؟

شاید از منابع مختلفی شنیده باشید که روزی باید حدود ۸ لیوان آب نوشید. اما اگر بخواهیم این موضوع را فردی‌ و اختصاصی‌تر در نظر بگیریم، در حقیقت میزان مصرف هر فردی با فرد دیگر متفاوت است.

روزانه چه مقدار آب باید نوشید؟

در حال حاضر موسسه پزشکی ( IOM ) پیشنهاد می‌کند که مردان باید روزانه حداقل ۱۰۴ اونس( هر اونس معادل ۳۰ گرم است) یا ۱۳ فنجان آب بنوشند. همچنین زنان باید ۷۲ اونس یا ۹ فنجان آب بنوشند. اما جواب این سوال که هر فردی باید دقیقا چه مقدار آب بنوشد، زیاد ساده نیست.

توصیه مقدار آب مصرفی روزانه

با اینکه قانون نوشیدن ۸ لیوان آب در روز شروع خوبی است، اما این قانون بر پایه تحقیقات قوی و محکمی استوار نیست. وزن بدن شما از ۶۰ درصد آب تشکیل شده است. هر سیستمی در بدن شما برای عملکرد درست نیاز به آب دارد. مصرف توصیه شده به عواملی مانند جنسیت، سن، میزان فعالیت و شرایط دیگری مانند حاملگی یا میزان شیر دادن مادر بستگی دارد.

بزرگسالان

پیشنهاد حاضر IOM برای افراد ۱۹ سال و بالاتر حدود ۳٫۷ لیتر برای مردان و ۲٫۷ لیتر برای زنان است. این مقدار، کل مصرف مایعات روزانه شما است که شامل مایعات دیگری به غیر از آب مانند میوه و سبزیجات نیز می‌شود. از این پیشنهاد نتیجه می‌گیریم که مردان باید حدود ۱۳ فنجان و زنان ۹ فنجان در روز نوشیدنی مصرف کنند.

بچه‌ها

میزان آب توصیه شده برای کودکان بستگی زیادی به سن آنها دارد. دختران و پسران بین ۴ تا ۸ سال باید حدود ۴۰ اونس در روز یا ۵ فنجان بنوشند. این میزان برای بچه‌های ۹ تا ۱۳ سال به ۵۶ تا ۶۴ اونس یا ۷ تا ۸ فنجان در روز و برای سنین بین ۱۴ تا ۱۸ سال  نیز به ۶۴ تا ۸۰ اونس یا ۸ تا ۱۱ فنجان می‌رسد.

زنان باردار

میزان آب مصرفی روزانه برای زنان باردار یا شیرده متفاوت است. زنان باردار در هر سنی باید روزی ۸۰ اونس آب مصرف کنند. همجنین زنان شیرده ممکن است به روزی ۱۰۴ اونس یا ۱۴ فنجان آب نیاز پیدا کنند.

اگر شما در محل گرمی زندگی می‌کنید، معمولا ورزش می‌کنید و یا تب دارید ، باید بیشتر از دیگر افردا آب مصرف کنید.

اگر ورزش می‌کنید مصرف آب شما باید ۱٫۵ تا ۲ فنجان بالاتر برود. همچنین اگر به طور طولانی مدت و بیشتر از یک ساعت ورزش می‌کنید این میزان نیز می‌تواند بالاتر برود.
اگر در محل مرتفعی، بلند‌تر از ۸۲۰۰ پایی سطح دریا زندگی می‌کنید، باید مقدار بیشتری آب مصرف کنید
اگر تب، اسهال و یا استفراغ دارید، بدن شما مقدار آب زیادی را از دست می‌دهد. پس در چنین شرایطی نیاز آب بدن بالا می‌رود.

ریسک و خطرات

در ادامه به ریسک و خطرات کم یا زیاد نوشیدن آب می‌پردازیم:

دیهایدریت یا کم شدن آب بدن

بدن شما به طور مداوم از آب استفاده می‌کند و آن را از طریق عملکرد‌هایی مانند عرق کردن و ادرار از دست می‌دهد. کم شدن آب بدن زمانی اتفاق می‌افتد که دریافت مایعات بدن شما بسیار کمتر از از دست رفتن آن باشد. علامت‌های کم شدن آب بدن می‌تواند از تشنگی بیش از حد بدن تا خستگی شدید باشد. همچنین ممکن است شخص متوجه دفعات کمتر ادرار در روز یا تیرگی آن شود.

در کودکان، کم شدن آب بدن ممکن است باعث خشکی دهان و زبان و کمبود اشک هنگام گریه باشد.

کمبود آب بدن ممکن است منجر به:

گیجی یا پریشانی
تغییر حوصله و مزاج
گرمای بیش از حد
یبوست
سنگ کلیه
و شوک شود.
هیپوناترمی
نوشیدن بیش از حد آب نیز ممکن است برای سلامتی خطرناک باشد. اگر فردی زیاد آب بنوشد، آب اضافی می‌تواند الکترولیت بدن را رقیق کند، سدیم بدن را کاهش دهد و منجر به بیماری “هیپوناترمی” شود.

“سقط جنین” | احکام شرعی سقط جنین (کورتاژ) | مقدار و نحوه پرداخت دیه جنین سقط شده

“سقط جنین” | احکام شرعی سقط جنین (کورتاژ) | مقدار و نحوه پرداخت دیه جنین سقط شده

احکام شرعی مربوط به سقط جنین

در این گزارش حکم شرعی عمل سقط جنین (کورتاژ) را از منظر شرع و مراجع عظام تقلید مرور می‌کنیم.

آمار و ارقام نشان می‌دهد سالانه حدود 40 تا 50 میلیون جنین در سرتاسر جهان سقط می‌شود و بر اساس اعلام وزارت بهداشت میزان کورتاژ در ایران به 220 هزار مورد در سال می‌رسد. مدرنیزه شدن سبک زندگی، مشکلات اقتصادی و قبح روابط نامشروع همگی از دلایل رایج برای سقط نوزادان هستند.

در این گزارش “حکم شرعی عمل سقط جنین (کورتاژ)” را از منظر شرع و مراجع عظام تقلید مرور می‌کنیم.

آیت‌الله خامنه‌ای:
سؤال: پزشکان متخصص می‏توانند از طریق استفاده از روشها و دستگاه‌های جدید، نواقص جنین در دوران بارداری را تشخیص دهند و با توجه به مشکلاتی که افراد ناقص ‏الخلقه بعد از تولد در دوران زندگی با آن مواجه می‏‌شوند، آیا سقط جنینی که پزشک متخصص و مورد اطمینان آن را ناقص‏ الخلقه تشخیص داده، جایز است؟

جواب: “سقط جنين” در هر سنّی به مجرّد ناقص‏ الخلقه بودن آن و يا مشکلاتی که در زندگی با آن مواجه می‏‌شود، جايز نمی‌‏شود.

سؤال: آیا از بین بردن نطفه منعقدشده‏‌ای که در رحم مستقر شده، قبل رسیدن به مرحله علقه که تقریباً چهل روز طول می‏کشد، جایز است؟ و اصولاً در کدامیک از مراحل ذیل سقط جنین حرام است:
1 ـ نطفه استقرار یافته در رحم‏،
2 ـ علقه،
3 ـ مضغه‏،
4 ـ عظام (قبل از دمیدن روح).

جواب: از بين بردن نطفه بعد از استقرار آن در رحم و همچنين سقط جنين در هيچ‌ یک از مراحل بعدی جايز نيست.

سؤال: آیا سقط جنینی که نطفه‌‏اش با وطی به شبهه توسط فرد غیرمسلمان و یا با زنا منعقد شده، جایز است؟
جواب: جايز نيست.

سؤال: آیا سقط جنین بر اثر مشکلات اقتصادی جایز است؟
جواب: سقط جنين به مجرّد وجود مشکلات و سختی‏های اقتصادی جايز نمی‏شود.

سؤال: پزشک بعد از معاینه در ماههای اول حاملگی به زن گفته است که استمرار بارداری احتمال خطر جانی برای او دارد و در صورتی که حاملگی ادامه پیدا کند، فرزندش ناقص ‏الخلقه متولد خواهد شد و به همین دلیل پزشک دستور سقط جنین داده است، آیا این کار جایز است؟ و آیا سقط جنین قبل از دمیده شدن روح به آن جایز است؟
جواب: ناقص ‏الخلقه بودن جنين، مجوّز شرعی برای سقط جنين حتّی قبل از ولوج روح در آن محسوب نمی‏شود، ولی اگر تهديد حيات مادر بر اثر استمرار حاملگی مستند به نظر پزشک متخصص و مورد اطمينان باشد، سقط جنين قبل از ولوج روح در آن اشکال ندارد.
 
سؤال: بعضی از زوج‏ها، مبتلا به بیماری‏های خونی بوده و دارای ژن معیوب هستند و در نتیجه ناقل بیماری به فرزندان خود هستند و احتمال این که این فرزندان مبتلا به بیماری‏های شدید باشند، بسیار زیاد است و چنین کودکانی از بدو تولّد تا پایان عمر، دائما در وضع مشقّت باری به سر خواهند برد. مثلاً بیماران هموفیلی همواره ممکن است با کوچکترین ضربه‏ای دچار خونریزی شدید منجر به فوت و فلج شوند. حال آیا با توجّه به این که تشخیص این بیماری در هفته‏‌های اوّل بارداری ممکن است آیا سقط جنین در چنین مواردی جایز است؟
جواب: اگر تشخيص بيماری در جنين قطعی است و داشتن و نگهداشتن چنين فرزندی موجب حرج می‏باشد، در اين صورت جايز است قبل از دميده شدن روح، جنين را اسقاط کنند ولی بنا بر احتياط، ديه آن بايد پرداخت شود.

سؤال: سقط جنین فی‏‌نفسه چه حکمی دارد؟ و در صورتی که ادامه بارداری برای زندگی مادر خطر داشته باشد، حکم آن چیست؟
جواب: سقط جنين شرعاً حرام است و در هيچ حالتی جايز نيست مگر آنکه استمرار حاملگی برای حيات مادر خطرناک باشد که در اين صورت سقط جنين قبل از ولوج روح، اشکال ندارد، ولی بعد از دميدن روح جايز نيست حتّی اگر ادامه حاملگی برای حيات مادر خطرناک باشد مگر آنکه استمرار بارداری، حيات مادر و جنين هر دو را تهديد کند و نجات زندگی طفل به هيچ وجه ممکن نباشد ولی نجات زندگی مادر به تنهايی با سقط جنين امکان داشته باشد.

سؤال: مقدار دیه جنینی که دو ماه و نیم عمر دارد، در صورتی که عمداً سقط شود چقدر است و دیه باید یه چه كسی پرداخت شود؟
جواب: اگر علقه باشد ديه آن چهل دينار است و اگر مضغه باشد شصت دينار است و اگر استخوان بدون گوشت باشد هشتاد دينار است و ديه به وارث جنين با رعايت طبقات ارث پرداخت می‏‌شود ولی وارثی که مباشر سقط جنين بوده از آن، سهمی ندارد.

سؤال: اگر جنین در رحم، مشرف به موت حتمی باشد و باقی ماندن آن در رحم به همان حال برای زندگی مادر خطرناک باشد، آیا سقط آن جایز است و اگر شوهر آن زن مقلّد کسی باشد که سقط جنین در حالت مذکور را جایز نمی‏‌داند، ولی زن و اقوام او از کسی تقلید می‏کنند که آن را جایز می‏داند، تکلیف مرد در این حالت چیست؟
جواب: چون در فرض سؤال امر دائر است بين مرگ حتمی طفل به تنهايی و بين مرگ حتمی طفل و مادر او، بنابراين چاره‌‏ای جز اين نيست که لااقل زندگی مادر با سقط جنين نجات داده شود و در فرض سؤال، شوهر حق ندارد همسرش را از اين کار منع کند، ولی واجب است تا حد امکان به‌گونه‌‏ای عمل شود که قتل طفل مستند به کسی نشود.

آیت‌الله مکارم شیرازی:
سؤال: بر اساس دستور‌العمل جدید سازمان پزشکی قانونی کشور که به تمامی مراکز ابلاغ شده است، حضور و رضایت مادر برای صدور مجوز سقط درمانی کافی است و الزامی به گرفتن رضایت از پدر وجود ندارد. آیا این حکم صحیح است و با احکام اسلامی منافاتی ندارد؟
جواب: در صورت ضرورت شدید برای مادر و جمع بودن شرایط برای سقط ، رضایت پدر شرط نیست هر چند بهتر است.

سؤال: 1ـ میزان دیه سقط عمدی جنین دو و نیم ماهه چقدر است؟ و چگونه باید پرداخت شود؟
2ـ آیا به سقط غیرعمدی دیه تعلق می‌گیرد؟

جواب: 1ـ 60 مثقال طلای معمولی است و به ورثه جنین می رسد.
2ـ هرگاه کسی سبب سقط شود (نه اینکه خود به خود ساقط شود) دیه دارد.

سؤال: اگر مادرى براى سقط بچّه اش کارى انجام ندهد، لکن با مراعات نکردن موارد لازم و تهیّه نکردن شرایط حفظ جنین، باعث سقط بچه شود، آیا کار حرامى کرده است؟
جواب: اگر در حفظ جنین مطابق معمول کوتاهى کرده باشد مسؤول است.

سؤال: آیا سقط جنین جایز است و اگر جایز باشد دیه دارد؟
جواب: در صورتى که از گفته متخصّصین یقین یا خوف خطر یا ضرر مهمّى حاصل شود اقدام به “سقط جنین” جایز است (مادامى که به صورت انسان کاملى در نیامده باشد) و چون احتمال تعلّق دیه مى رود احتیاط آن است که ورثه این کودک (غیر از پدر و مادر) با میل و رضاى خود از آن صرف نظر کنند.

سؤال: آیا سقط عمدى جنینى که مطمئنیم یا احتمال مى دهیم، معیوب و نارسا است در هر ماهى از باردارى اگر دیه لازمه هم پرداخت شود، مجاز است؟
جواب: هرگاه در مراحل ابتدایى جنین باشد و جنین به صورت انسان کامل در نیامده باشد باقى ماندن جنین در آن حالت سپس تولّد ناقص آن باعث عسر و حرج شدید براى پدر و مادر گردد، با این شرایط مانعى ندارد و احتیاطاً باید دیه را بدهند.

سؤال: زنى از راه نامشروع حامله شده است، سپس آن بچّه را کشته است:
الف) آیا بچّه دیه دارد؟
ب) اگر دارد به چه کسى مى رسد؟
جواب: احتیاط واجب پرداختن دیه به مقدار هشت صد درهم است اگر جنین کامل باشد (البتّه اگر این بچّه بزرگ و بالغ مى شد و اسلام را مى پذیرفت دیه کامل داشت) و دیه او فقط به امام مى رسد، یا مجتهد جامع الشرایط که نایب الامام است و در مصالح مسلمین مصرف مى کند و اگر این بچّه مى ماند و زن و فرزندانى پیدا مى کرد دیه او به همسر و فرزندانش مى رسید.

سؤال: دیه از بین بردن نطفه بسته شده یا سقط جنین چه مقدار است؟
جواب: هرگاه تنها نطفه باشد بیست مثقال شرعى طلا (20 دینار) و اگر به صورت خون بسته شده باشد چهل مثقال (40 دینار) و اگر مضغه باشد شصت مثقال (60 دینار) و اگر به صورت استخوان باشد بدون گوشت هشتاد مثقال (80 دینار) و اگر جنین کامل باشد و هنوز روح و حرکت نداشته باشد صد مثقال طلا (100 دینار) و اگر روح در آن دمیده شده باشد هزار مثقال (1000 دینار) در مذکر و پانصد مثقال (500 دینار) در مؤنث است (منظور از مثقال شرعى هیجده نخود است که سه چهارم مثقال معمولى است).

سؤال: اگر جنینی سقط شود دیه او به چه کسانی می رسد؟
جواب: ديه جنين به پدر و مادرش مى‌رسد و هركدام از آنها كه در سقط شركت داشته از ديه ارث نمى‌برد و تمام آن به ديگرى مى‌رسد، و اگر هر دو در سقط شركت داشته‌اند ديه به پدربزرگ و مادربزرگ پدرى و مادرى و برادارن و خواهران جنين مى‌رسد و طبق قانون ارث تقسيم مى‌شود و اگر آنها رضايت دهند مشكل حل مى‌شود.

منبع: باشگاه خبرنگاران

“حکم دیه سقط جنین” | مقدار دیه سقط جنین | دیه سقط جنین به چه کسی پرداخت میشود

“حکم دیه سقط جنین” | مقدار دیه سقط جنین | دیه سقط جنین به چه کسی پرداخت میشود

سقط جنین حرام و از گناهان کبیره است و مرتکب آن باید توبه کند و کفاره (دو ماه روزه متوالی) دارد

سۆال: آیا دیه سقط جنین عمدی باید به حاكم شرع پرداخت شود یا به وارث جنین؟
جواب: به وارث می‌رسد، و اگر كسی از ورثه مباشر سقط است به او نمی‌رسد. (استفتاثات امام (ره), ج3, ص478)
سۆال: همسر اینجانب پس از حامله شدن به فرزند پنجم با اصرار زیاد او و فشار زندگی به كورتاژ كردن بچه دوماه و نیمه با علم, رضایت دادم خواهشمندم تكلیف ما را بیان فرمائید؟

جواب: از عمل خود توبه كنید و دیه بر عهده كسی است كه مباشر سقط جنین بوده است. (استفتاثات امام (ره), ج3, ص477)
سوال: آیا کشتن جنین در شکم حرام است؟ حکم آن، قبل و بعد از چهار ماهگی چیست؟ آیا فرد، قاتل حساب می شود و باید قصاص شود؟ در چه موقع این کشتن گناه محسوب می شود؟ و چه موقع باید دیه پرداخت؟ و چه موقع باید قصاص کرد؟ دیه را باید به چه کسی پرداخت؟

سقط جنین حرام و از گناهان کبیره است و مرتکب آن باید توبه کند و کفاره (دو ماه روزه متوالی) دارد. دیه آن هم از قرار زیر می باشد:

جنین از وقتى که در رحم قرار مى‌ گیرد، به مدت 40 روز، نطفه است. و دیه اسقاط آن در این مدت 20 مثقال شرعى طلاى سکه ‌دار است که هر مثقال، هیجده نخود مى ‌باشد، پس از آن، 40 روز علقه یعنى خون بسته شده است و دیه آن 40 مثقال است، بعد، 40 روز مضغه یعنى پاره گوشتى است، که دیه آن 60 مثقال است.

(که مجموع چهار ماه مى ‌شود) پس از آن به صورت استخوان مى‌ شود. و دیه آن 80 مثقال است. بعد گوشت روییده و صورت‌ بندى مى ‌شود، و دیه آن 100 مثقال است. و همین که روح در آن دمیده شد، چنانچه پسر باشد دیه او هزار مثقال و اگر دختر باشد 500 مثقال شرعى طلاى سکه ‌دار است. و در تمام این صور، اگر عوض هر یک مثقال طلا، ده درهم نقره بدهند کافى است و اگر زن حامله از روى عمد کارى کند که جنین او سقط شود باید دیه آن را به تفصیلى که بیان شد به وارث جنین بپردازد و خود او از این دیه ارث نمى‌برد، بلى چنانچه ورثه جنین، او را عفو کنند دیه ساقط مى ‌شود ولى در جنینى که روح دمیده شده، کفاره قتل بر او واجب است. (لنکرانى، محمد فاضل موحدى، جامع المسائل، ج‌1، ص 515‌)

اما در هر حال تا زنده به دنیا نیامده باشد مطلقاً قصاص ندارد.

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سۆال، چنین است:
(استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه ای، سیستانی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی  (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست انجام گرفته است)

 حضرت آیة الله العظمی خامنه ای(مد ظله العالی):
سقط جنین شرعاً حرام است و در هیچ حالتى جایز نبوده و توبه جدى از آن لازم است و باید دیه سقط جنین پرداخت شود که ‏اگر علقه باشد دیه آن چهل دینار است و اگر مضغه باشد شصت دینار است و اگر استخوان بدون گوشت باشد هشتاد ‏دینار است و دیه به وارث جنین با رعایت طبقات ارث پرداخت مى‏شود ولى وارثى که مباشر سقط جنین بوده از آن، سهمى ‏ندارد.‏دینار شرعى معادل سکه طلا به وزن یک مثقال شرعى (6 /3 گرم) مى‌باشد و قیمت آن را مى‌توان از بازار بدست آورد.

حضرت آیة الله العظمی سیستانی(مد ظله العالی):
انداختن حَمْل پس از انعقاد نطفه ،جایز نیست و دیه وکفاره (دو ماه روزه متوالی) دارد ، مگر این که باقى ماندن حمل براى مادر ضرر جانى داشته باشد ، یا مستلزم حرج شدیدى باشد که معمولاً تحمل نمى‏شود ، که در این صورت قبل از دمیدن روح و جان گرفتن جنین اسقاط آن جایز است، و بعد از آن مطلقاً جایز نیست . و اگر مادر حمل خود را بیاندازد ، دیه آن بر مادر واجب است ، و باید آن را به پدر یا دیگر ورثه‏ اش بپردازد .

و اگر پدر حمل را بیاندازد ، دیه‏اش بر او واجب است ، و باید آن را به مادر بپردازد . و اگر  پزشک این عمل را انجام دهد، دیه بر او واجب است ، مگر اینکه وارث ببخشد، هر چند اسقاط جنین به درخواست پدر و مادر باشد. و کافى است در دیه جنین پس از جان گرفتن آن پرداختن پنج هزار و دویست و پنجاه مثقال نقره ، اگر جنین پسر باشد، و نصف این مقدار اگر دختر باشد. و ـ بنابر احتیاط واجب ـ دیه جنینى که در رحم بمیرد نیز همین مقدار است .

و اگر جنین جان نداشته باشد در صورتى که نطفه باشد کافى است در دیه آن یکصد و پنج مثقال نقره و اگر خون بسته باشد دویست و ده مثقال ، و اگر گوشت باشد سیصد و پانزده مثقال ، و اگر استخوان داشته باشد چهارصد و بیست مثقال ، و اگر اعضا و جوارحش کامل باشند پانصد و بیست و پنج مثقال . و ـ بنابر احتیاط واجب ـ فرقى بین پسر و دختر در فرض جان نداشتن نیست .و دمیده شدن روح در نطفه در ماه چهارم است مگر اینکه توسط دستگاه های جدید غیر از آن ثابت گردد.

 حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی(مد ظله العالی):
اسقاط جنین حرام است، ولى هرگاه جنین در مراحل ابتدایى باشد، و به صورت انسان کامل در نیامده باشد، و باقیماندن جنین در آن حالت و سپس تولّد ناقص آن به تصدیق اهل اطّلاع متدیّن باعث عسر و حرج شدید براى پدر و مادر گردد، پایان دادن به حاملگى جایز است، و احتیاطاً باید دیه را بدهند و دیه جنین بر کسانی است که در سقط دست داشته اند، و چنانچه مادر با میل و اختیار، خود را در اختیار طبیب قرار داده که سقط کند نیمی از دیه بر عهده اوست، و باید علاوه بر پرداخت دیه از گناه بزرگی که مرتکب شده اند بطور جدی توبه کنند و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران نمایند و توجه داشته باشید جنین قبل از آن که روح در آن دمیده شود دارای پنج مرحله است، نطفه، علقه، مضغه، عظام و لحم، و دیه آن بنابر احتیاط واجب به شرح زیر است: در بیست روز اوّل (که نطفه است) 15 مثقال معمولی طلا، و در بیست روز دوّم (که علقه است) 30مثقال، و در بیست روز سوّم (که مضغه است) 45 مثقال، و در بیست روز چهارم (که عظام است) 60 مثقال، و در بیست روز پنجم ( که لحم است) قبل از آن که خلقت جنین کامل شود و در شکم مادر به حرکت درآید 75 مثقال، و پس از دمیدن روح در پسر دیه کامل، و در دختر نصف دیه کامل تعلّق می گیرد.

 حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
کشتن جنین مطلقا حرام است و دیه دارد که به وارث او در صورتی که سبب سقط نباشند می رسد و چنانچه ولوج روح هم شده باشد(جنین روح داشته باشد) کفاره هم دارد ولی تا زنده به دنیا نیامده باشد مطلقاً قصاص ندارد.

منابع:
islamquest.net
andisheqom.com

tebyan.net

“علت چاقی بارداری” | برنامه غذایی افزایش وزن بارداری | مقدار افزایش وزن در بارداری

“علت چاقی بارداری” | برنامه غذایی افزایش وزن بارداری | مقدار افزایش وزن در بارداری