نتايج يک پژوهش در فاز حيوانی نشان داد: عصاره هيدروالكلي صمغ پسته بر تسهيل روند خوابآوری، اثر ضد اضطرابي و شل کنندگي عضلاني تاثير مثبت دارد.
استاد فارماکودينامی و سم شناسی مرکز تحقيقات علوم دارويي و دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، در پژوهشی اثرات تزريق داخل صفاقی عصاره هيدروالكلی صمغ پسته بر شلی عضلانی، خواب و اضطراب بر روی موش سوری را مورد بررسی قرار داده است.
در اين پژوهش اثر صمغ پسته بر تعادل حركتی و شل كنندگی عضلانی به دو روش ميله چرخان و بارفيكس، 30 و 60 دقيقه پس از تزريق مواد بررسی شد.
صمغ پسته عصارهای خواب آور و ضد اضطراب
در آزمون خواب آوری، زمان شروع به خواب رفتن و مدت زمان در خواب بودن 30 دقيقه پس از تزريق عصاره ها و مواد به روش القاء خواب با تزريق پنتوباربيتال انجام شد. رفتارهای حركتي موشها با آزمون جعبه باز و اثر ضد اضطرابی به روش ماز به علاوه ای، 30 دقيقه پس از تزريق بررسی شد.
يافتهها نشان ميدهد كه صمغ پسته در دوزهاي 11 و 5/0 – 25/0 گرم بر كيلوگرم به طور معنی داری اثرات خواب آوری (افزايش طي خواب در تمام دوزها و كاهش زمان شروع به خواب رفتن در دوز 1 گرم بر كيلوگرم)، اثر ضد اضطرابي در آزمون ماز به علاوه، شل كنندگي عضلانی (در آزمون بارفيكس و با دوز 1 گرم بر كيلوگرم) و كاهش فعاليت حركتی با تمام دوزها داشته است.
نتايج اين تحقيق حاکی از آن است كه عصاره هيدروالكلی صمغ پسته تاثير مناسبی بر تسهيل روند خواب آوری، اثر ضداضطرابی و شلی عضلانی دارد كه ممكن است اين تركيب در كاهش اختلالات انقباضی عضلات، بی خوابی و اضطراب مؤثر باشد.
عصاره صمغ پسته ضد التهاب است
پژوهشی در ایران نشان میدهد که عصاره صمغ پسته دارای اثرات ضد دردی و ضد التهابی حاد و مزمن است.
یافتههای این پژوهش که توسط محققان انجام شده حاکی از آن است که گیاه پسته اثرات ضد دردیش را از طریق گیرندههای مخدری (اوپیوئیدی) و هم چنین مهار پیام رسان های التهابی اعمال میکند.
در این پژوهش، اثرات ضد دردی عصاره صمغ پسته با سه روش آزمون صفحه داغ، آزمون پیچش و آزمون فرمالین بر روی موش و اثرات ضد التهابی حاد به روش ایجاد التهاب بازایلن در گوش بررسی شده است.
گزارش این پژوهشگران حاکی از آن است که در آزمون صفحه داغ عصاره صمغ پسته اثرات ضد دردی از خود نشان داده است و آنان توانسته اند با استفاده از داروی نالوکسان فعالیت نامطلوب این عصاره را مهار نمایند.
گفتنی است در بررسی اثر ضد التهابی حاد، عصاره به خوبی توانسته از افزایش وزن گوش موش ها در اثر التهاب موضعی جلوگیری کند.
پژوهشگران در پایان بررسی خود بر اثرات ضد دردی و التهابی عصاره صمغ پسته تاکید کرده اند.
پژوهشگران با بیان این که گیاه پسته ایران از خانواده آلاله، دارای اثرات دارویی متعددی از جمله اثرات ضد میکروبی و ضد زخم معده است، خاطر نشان کردهاند: تا قبل از این پژوهش، در خصوص اثرات ضد دردی و ضد التهابی این گیاه، مطالعهای صورت نگرفته بوده است.
منابع : isna.ir
hamshahrionline.ir
“خودداری از رفتن به مدرسه” طیفی دارد که یک سر آن گاهی مدرسه رفتن است و سر دیگر آن به زور مدرسه رفتن یا برای همیشه مدرسه نرفتن علائم اضطراب آنان به اشکال مختلف مانند سردرد، تهوع، گیجی، تب و… بروز می کند.
گاهی اعتراض این کودکان با گریه و کج خلقی هایی که به رفتار پرخاشگرانه و مخرب تبدیل می شود، همراه است و معمولا زمانی که فشار برای رفتن به مدرسه از کودک برداشته می شود، این علائم ناپدید می شود. اصطلاح «هراس از مدرسه» اصطلاحی جامع و فراگیر است. ریشه بیشتر این حالات همان ترس از ترک خانه است و اگر کودک را وادار به مدرسه رفتن کنیم، اضطراب او به هراس مبتدل می شود.
درواقع مدرسه نماینده دنیای خارج و نوعی واقعیت است که با واقعیتی که کودک در خانه تجربه کرده متفاوت است. کودکان “مدرسه هراس” مواجهه با این واقعیت را نمی توانند تحمل کنند. خودداری از رفتن به مدرسه طیفی دارد که یک سر آن گاهی مدرسه رفتن اسنت و سر دیرگ آن به زور مدرسه رفتن یا برای همیشه مدرسه نرفتن. این امتناع در میان دختران و پسران به یک اندازه رایج است و عمدتا بین سنین 5، 6، 10 و 11 سالگی ظاهر می شود.
ترس های مفرط و غیرمعقول از مدرسه معمولا برای اولین بار در دوره پیش دبستانی، کودکستان یا کلاس اول نمایان می شوند و در کلاس دوم به اوج خود می رسند، با این حال رفتار خودداری از رفتن به مدرسه می تواند در هر سنی رخ دهد و معمولا هم پس از یک دوره ماندن در خانه که طی آن کودک بیش از حد معمول، نزد پدر یا مادر خود بوده است ظاهر می شود.
واقعیت این است که درمان کودک مدرسه هراس بسیار بااهمیت است و والدین نباید نسبت به آن بی تفاوت باشند، چرا که مدرسه نرفتن تاثیرات بدی بر کودک و خانواده می گذارد. برای مثال موجب اختلافات خانوادگی و به هم ریختن خانواده می شود، مشکلات تحصیلی ایجاد می کند، تعاملات اجتماعی کودک را کم می کند و زمینه ساز بزهکاری، اضطراب و افسردگی می شود و عواقب اقتصادی دارد.
علل مدرسه هراسی
تشخیص این که کودکان به دلایل مختلف از حضور در مدرسه خودداری می ورزند اهمیت بسزایی دارد. بهره هوشی بیشتر این کودکان در حد متوسط یا بالای متوسط نشان می دهد که مشکلات تحصیلی علت بی میلی آنها به مدرسه نیست. گاهی اوقات ترس از مدرسه، از اطلاعات محض از معلم یا دیگران و مقررات خارج از خانه، مقایسه شدن با کودکان ناآشنا و تجربه ترس از شکست ناشی می شود. برخی کودکان به دلیل تمسخر، آزار، تهدید و زورگویی بچه های دیگر و مورد انتقاد قرار گرفتن یا تنبیه شدن توسط معلم از مدرسه می ترسند.
برای بسیاری از کودکان ترس از رفتن به مدرسه درواقع دور شدن از والدینشان (اضطراب جدایی) است. اکراه و امتناع از رفتن به مدرسه می تواند به دلایل مختلف باشد. در مواردی هم ترس کودک از این ترس شدید و غیرمنطقی ناشی می شود که تصور می کند در جمع، ارزیابی می شود یا خجالت می کشد، زیرا مجبور است در کلاس درس جواب دهد.
در برخی از کودکان مبتلا به مدرسه هراسی، مراسم صبحگاهی استرس زاست و اغلب این کودکان دچار هراس از مکان های بسته هستند. شاید به همین دلیل برای برخی از این کودکان لازم باشد که هر وقت احساس ضعف و سستی می کنند بتوانند کلاس را ترک کنند.
اضطراب جدایی، عامل اساسی در مدرسه هراسی کودکان
ترس های مدرسه ای کلا در 4 مرحله خود را نشان می دهند؛ مرحله اضطراب ناشی از جدایی، مرحله امتناع از مدرسه رفتن، مرحله آشفتگی مرضی درونی و بالاخره مرحله احساس درد، تهوع و بهم خوردگی دل که البته اساس آن اختلال اضطراب جدایی است. کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی نسبت به جدایی از اوالدین یا دور شدن از خانه، اضطراب مفرط، ناتوان کننده و نامتناسب با سن خود را نشان می دهند.
این گونه ترس ها ممکن است در کودکان به صورت احساس اضطراب مبهم بروز کند یا کودک هر شب کابوس ببیند که او را دزدیده اند، کشته شده است یا والدین او مرده اند.برای این کودکان دشوار است که به تنهایی در یک اتاق باشند، تنها بخوابند، خرید کنند و به مدرسه یا اردو بروند.
کودکان مبتلا به این نوع اضطراب اغلب تمایل دارند در أغوش والدین شان باشند، آنها را سایه به سایه دنبال کنند و شب ها کنار آنها یا درست پشت در اتاق خواب آنها بخوابند.
در کودکان بزرگ تر شکایت های جسمانی خاص یا اظهار ناراحتی عمومی در مدرسه متداول است و معمولا باعث می شود کودک به خانه بازگردانده شود. کودکان مبتلا هنگام جدایی از والدین خود بی تاب می شوند و به هر عذر و بهانه ای متوسل می شوند تا دوباره پیش پدر و مادرشان برگردند.
عملکرد تحصیلی این دسته از کودکان به خاطر درخواست های مکرر برای خارج شدن از کلاس درس، نگرانی شان نسبت به جدایی از والدین و غیبت های مکرر از مدرسه پایین است.
درواقع می توان گفت با توجه به این که اضطراب جدایی در 9 تا 18 ماهگی بهنجار است، اختلال اضطراب جدایی به این دلیل ایجاد می شود که کودک نتوانسته این مرحله رشدی را با موفقیت پشت سر بگذارد یا بر اثر استرس، به مراحل قبلی رشد برگشته است.
ویژگی های کودکان مدرسه هراس و شناخت علل این موضوع
شواهدی وجود دارد که نشان می دهند اختلال اضطراب جدایی می تواند پیش درآمدی برای اختلال وحشت زدگی یا هراس از مکان های باز در بزرگسالی باشد. بالا بودن شیوع اختلال اضطراب جدایی فرزندان مادرانی است که اختلال اضطرابی و افسردگی دارند و بالابودن شیوع آن بین خواهر و برادرهای کودکانی است که اختلال اضطراب جدایی دارند.
همچنین محققان دریافته اند که کودکان مبتلا به این اختلال بشدت در معرض خطر ابتلا به هراس اجتماعی هستند که در آن وضعیت های اجتماعی (برای مثال معاشرت با غریبه ها، قرار گرفتن در موقعیت هایی که انسان را دستپاچه می کنند و…)، اضطراب زا می شوند. چنین به نظر می رسد که پسرانی که مادرانشان مریض هستند در برابر این اختلال آسیب پذیرتر از دیگرانند.
ظاهرا آنها به گونه ای غیرعادی به مادرانشان متکی هستند و بیش از اندازه نگران حال آنها می باشند. در بسیاری موارد این کودکان، مستعد پاره ای ناراحتی های عاطفی هستند و هراس از مدرسه تنها یکی از اشکال متعددی است که حالت رکود و شکست را منعکس می کند.
می توان گفت نشانه یا عارضه هراس از مدرسه گرچه فقط یکی از شیوه های بروز درد است گاه به اختلال رابطه میان یکی از والدین و کودک اشاره دارد.
ویژگی های کودکان که از مدرسه می هراسند:
– در محیط زندگی آنان تبعیض وجود دارد.
– سطح وابستگی به مادر در برخی از آنان شدید است.
– برخی از مادران از تیپ های سلطه جو بوده اند که سعی داشته اند کودک را در انحصار خود داشته باشند یا مادرانی مضطرب دارند.
– احتمالا والدینشان از آن دسته افرادی بوده اند که سعی داشته اند فرزندشان هرگز از خانه خارج نشود.
– اغلب این بچه ها ترسو و خجالتی هستند
– اغلب تصور نادرستی از توانایی های خود بخصوص در مقایسه با دیگر بچه ها دارند.
– برخی از آنها در مدرسه و گاهی در خانه احساس تنهایی می کنند.
عواملی که مدرسه هراسی کودکان را تشدید می کند:
– درگیری والدین در خانه که کودک را در زمانی که در مدرسه است دچار اضطراب و دلواپسی می کند.
– نقص جسمانی کودک.
– داشتن معلم سختگیر تا تنبیه در مدرسه.
– سختی و مقررات و ضوابط مدرسه.
– درگیری و کتک کاری با دیگر بچه ها در مدرسه.
– تولد فرزندی جدید و احساس ناکامی و محرومیت و سرخوردگی.
پاره ای از اقدامات اصلاحی
– القاء به کودک که مدرسه ترسی ندارد.
– کمک و یاری کودک برای حل مشکلات مدرسه ای
– صحبت کردن در مورد مزایای درس خواندن و باسواد شدن
– بالا بردن جرات و اعتماد به نفس کودک برای غلبه بر مشکلات درسی
– بیشتر کردن رابطه بین مدرسه و خانه و یاری خواستن از معلمان
– سهل و آسان جلوه دادن ضوباط و مقررات مدرسه
– یاری کردن کودک در انجام تکالیف درسی و تحسین و تمجید به موقع وی
– دادن جایزه به کودک و تشویق وی
– نادیده گرفتن برخی از خطاهای کودک و به اصطلاح «مته به خشخاش نگذاشتن»
– گاهی رفتن به مدرسه با کودک، روحیه دادن و محبت به کودک
– از میان بردن عوامل نفرت از مدرسه مانند تنبیه و سرزنش و سخت جلوه دادن تکالیف.
شما نمی توانید کودک خود را مجبور کنید که مدرسه را دوست داشته باشد، ولی می توانید باعث ایجاد اعتماد و امنیت در او شوید. می توانید کمک کنید با احساساتش کنار بیاید و او را به سوی راه حلی احتمالی هدایت کنید.
در عین حال، شما می توانید رفتارهایی را که به نحوی باعث ایجاد مشکل شده اند، تغییر بدهید یا حذف کنید به عنوان مثال:
برای ماندن در منزل، شرایط خاصی را تعیین کنید. برای مدرسه نرفتن شرایط مشخصی تعیین کنید. اگر کودک بیمار است باید در رختخواب بماند و حق نداشته باشد با دوستانش بازی کند. علت نرفتن به مدرسه را پیدا کنید. سعی کنید بدانید چه عاملی در مدرسه کودکتان را آزار می دهد که از رفتن به آنجا خودداری می کند.با کودک خود صحبت کنید و او را تشویق کنید تا تمام خبرها و اتفاقاتی را که باعث می شوند تا او به مدرسه نرود را برای شما بگوید.
با معم کودکتان صحبت کنید و مشکل را با وی در میان بگذارید. شاید او بتواند در حل و رفع این مشکل به شما کمک کند.
کودک را به ایجاد دوستی های مدرسه ای تشویق کنید. به کودک خود کمک کنید با همکلاسی هایش دوست شود و دوستی هایش را با آنان گسترش دهد.
به غر زدن کودک توجه نکنید. به جای آن، نظرات مثبت و اشتیاق کودک را به مدرسه رفتن تشویق کنید و به او پاداش دهید.
به کودکتان برای مرتب رفتن به مدرسه امتیاز بدهید. تا به تدریج کودکتان راه بیفتد.
برای ترس کودکتان از مدرسه از یک متخصص کمک بخواهید. برخی از کودکان به شدت از مدرسه گریزانند. اگر کودک شما این طور است از یک متخصص کمک بخواهید تا این مشکل از بین برود.
ماهنامه پیام یاقوت/برترین ها
تنآرامی یکی از تکنیکهایی است که روانشناسان برای رفع استرس و خستگی آن را به همه پیشنهاد میکنند و طرفداران زیادی پیدا کرده است.
اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید از این تکنیک در دوران بارداری برای آرامش مادر و در هنگام زایمان برای زایمان بهتر و راحتتر استفاده میشود. به همین دلیل ما از خانم بهبودی، کارشناس مامایی و مربی کلاسهای آموزشی دوران بارداری، درباره روش و مراحل انجام این تکنیک پرسیدیم.
بهبودی درباره مکانی که تنآرامی باید در آن انجام شود میگوید: خانمها مکانی را باید برای تنآرامی انتخاب کنند که آرام و ساکت باشد و در آنجا کاملا راحت و آسوده باشند.
البته میتوانند از موسیقی بسیار ملایم بیکلام هم برای مراحل این تمرین استفاده کنند. این موسیقی میتواند موسیقی طبیعت باشد مانند صدای جریان آب یا خواندن پرندهها.
مرحله اول: راحت باشید
سادهترین شکل تنآرامی به این شکل است که در ابتدا خانمها باید در وضعیت راحت بنشینند یا حتی میتوانند دراز بکشند. سپس چشمان خود را ببندند.
مرحله دوم: عضلات را شل کنید
در این مرحله خانمها باید همه عضلات خود را شل کنند. عضلات پا تا عضلات صورت یکی یکی باید شل شوند. شل کردن عضلات به این صورت انجام میشود که خانمها در درون خود به عضلاتشان دستور میدهند: «آگاه شو به عضلات روی پا و کف پا»، «آگاه شو به عضلات زانو و رهایش کن» و برای دیگر عضلات اینها را تکرار میکنند. در این وضعیت خانمها باید با بینی نفس بکشند و تنفس شکمی داشته باشند.
مرحله سوم: به تنفستان دقت کنید
بعد از شل کردن عضلات، خانمها باید کاملا حواسشان را جمع کنند و تنفس آگاه داشته باشند. آگاهی به تنفس باید به قدری باشد که پس از دم گرفتن، همراه با بازدم تعداد آن را هم بشمارند. آنها در حدود ۳ تا ۴ دقیقه باید تنفس عمیق داشته باشند و عضلاتشان را شل کنند.
مرحله چهارم: تصویر دلخواهتان را به یاد بیاورید
در این مرحله خانمها باید در ذهنشان تصویرسازی کنند که یکی از مراحل مهم تنآرامی است. تصویر سازی به این صورت است که خانمها باید سعی کنند تصویر خاصی را در ذهنشان مجسم کنند مانند تصویر مکانی خاص یا طبیعت که در آن احساس آرامش کنند. پس از این مرحله باید تنآرامی به پایان برسد که نام این مرحله «اثبات و تحکیم» است.
مرحله پنجم: بیدار کردن نیروی فراموش شده!
همه مادران در وجودشان نیروی کمککننده فوقالعادهای دارند که اغلب آن را فراموش کردهاند. به همین دلیل در مرحله پایانی تنآرامی باید این نیروی فوقالعاده را به آنها یادآوری کنیم چون این نیرو برای زایمان طبیعی و حتی برای زایمان سزارین و دردهای بعد از آن بسیار مفید و موثر است. بنابراین مادران در مرحله آخر تنآرامی باید این جملهها را به خود بگویند: « تو نیروی درونی فوقالعادهای داری که ترس و نگرانی را از تو دور میکند و انتظارات منفی را نسبت به زایمان تغییر میدهد».
البته بهتر است آنها از قبل چنین جملههایی را حفظ کنند و همانطور که چشمانشان بسته است، در تصویرذهنی خود آرام گرفتهاند و عضلاتشان شل است، ۵ تا ۱۰ بار این جملهها را تکرار کنند. خانمها باید بدانند که اثرات این جملهها در هنگام زایمان به درد مادران میخورد. تاثیرات این جملهها به این صورت است که مغز در هنگام تنآرامی به امواج آلفا وارد میشود، ذهن درحالت نیمهآگاه قرار میگیرد و در این حالت کلام بسیار تاثیرگذار میشود.
مرحله ششم: هوشیاری با یک دنیا انرژی
خانمها بعد از پایان یافتن جملهها، باید از حالت تنآرامی بیرون بیایند، به این صورت که به نفسکشیدنشان آگاه شوند و همانطور که چشمهایشان را بستهاند آرام آرام با یک نفس عمیق انگشتان دست را به حالت بازی حرکت دهند. سپس کمی پاهای خود را حرکت دهند، کششی کوچک در عضلاتشان ایجاد کنند و با یک نفس عمیق چشمانشان را باز کنند.
ما درآخر هر کلاس این تکنیک را با مادران تمرین میکنیم و بعضی از آنها در این شرایط خوابشان میبرد! البته در صورت خوابیدن این تمرین تاثیرگذار خواهد بود اما اگر بتوانند این مراحل را بدون اینکه بخوابند انجام دهند، انرژیبخشی آن چند برابر است.
معجزه کلام و ذهن نیمه هوشیار
بهبودی با اشاره به اینکه ذهنِ ناخودآگاه، معجزه کلام است، میگوید: به دلیل تاثیرات زیاد این تمرین، ما به مادران توصیه میکنیم تکنیک تنآرامی را در دوران بارداری تمرین کنند تا در هنگام زایمان بهطور ناخودآگاه از آن استفاده کنند. هنگامی که کلامی در حالت نیمه هوشیار و در حالتی که امواج آلفای مغز فعال هستند، گفته شود بسیار تاثیرگذار است.
خانمها باید دائما در این تمرین به خود بگویند: “من زنی بسیار قوی هستم”، “من از عهده این دردها برمیآیم”، “من قوی و نیرومند هستم”، “بدن من به راحتی این نوزاد را متولد میکند”، “خدا با من است، هرگز تنهایم نمی گذارد و کمکم میکند”، “فرزندم قوی، خوشحال و سرحال خواهد بود”، “پایان همه این دردها در آغوش کشیدن فرزندم خواهم بود” و جملاتی نظیر اینها.
اگر خانمها میخواهند در هنگام زایمان تنآرامی انجام دهند، باید حتما قبل از آن تمرین داشته باشند. مسلما بدون تمرین قبلی، بدون شناخت عضلات و بدون کسب مهارت کنترل بر ناخودآگاه، استفاده از این تکنیک در هنگام زایمان بسیار دشوار یا غیر ممکن است. بنابراین لازم است خانمها باید تنآرامی را در اوایل بارداری یا از هفته ۲۰ بارداری حداقل هفتهای یکبار انجام دهند.
منبع:ninisite.com
ماساژ پای منظم می تواند به کاهش فشار خون کمک کند
پس از یک روز پرکار و طولانی که شاید با ایستادن و قدم زدن های فراوان نیز همراه بوده، یک ماساژ پای خوب می تواند لذت بخش بوده و خستگی ستون های بدن را تا حدود زیادی رفع کند. در کنار کمک به کسب آرامش، ماساژ پا دارای فواید درمانی هم برای سلامت جسمی و هم سلامت روانی است.
چرا پیش از خواب باید پاهای خود را ماساژ دهید؟
ماساژ پا یکی از اجزا حیاتی در رفلکسولوژی محسوب می شود. پاهای شما دارای چندین پایانه عصبی است که با سیستم ها و اندام های مختلف درون بدن در ارتباط هستند. این پایانه های عصبی هنگامی که از طریق ماساژ فعال می شوند دارای آثار درمانی هستند.
در حقیقت، کارشناسان سلامت ماساژ پا را برای بهبود سلامت کلی بدن پیشنهاد می کنند. مطالعات بسیاری وجود دارند که از فواید این نوع ماساژ برای افراد در سنین مختلف پشتیبانی می کنند.
مطالعه ای که در سال ۲۰۰۲ در نشریه علوم پرستاری و سلامت منتشر شد به آثار مثبت ماساژ پا پرداخته و به این نکته اشاره داشت که این نوع ماساژ سبک زندگی سالم را برای تمام گروه های سنی ترویج می کند و به طور ویژه، گردش خون، کسب آرامش و قدرت بهبودی را افزایش می دهد.
برای انجام یک ماساژ پای ساده نیازی به یک ماساژور حرفه ای ندارید و می توانید خودتان آن را انجام دهید. بهترین زمان برای انجام این ماساژ پیش از خواب است. در ادامه با برخی فواید سلامت ماساژ پای روزانه بیشتر آشنا می شویم.
افزایش گردش خون
گردش خون در پاها اغلب به واسطه کفش هایی تنگ و ناراحت کننده که بیشتر روز به پا دارید، دچار اختلال می شود. همچنین، عضلاتی که در پاهای شما قرار دارند به سختی ورزش می کنند که به گردش خون ضعیف منجر می شود. برای بهبود گردش خون در قسمت پایین تنه خود ماساژ یکی از بهترین گزینه ها محسوب می شود.
یک ماساژ ۱۰ تا ۲۰ دقیقه ای پیش از این که به تختخواب بروید می تواند به طور قابل توجهی گردش خون در قسمت پایین تنه شما را افزایش دهد. این مساله برای بیماران مبتلا به دیابت از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا در معرض خطر ابتلا به نوروپاتی محیطی هستند.
این مشکل زمانی رخ می دهد که بافت ها و اعصاب در اندام های انتهایی مانند دست ها و پاها به واسطه گردش خون ضعیف به میزان کافی مواد مغذی و اکسیژن دریافت نمی کنند. این شرایط می تواند به بی حسی، سوزن سوزن شدن و احساس سوزش منجر شود.
مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ در نشریه آرشیو طب جسمانی و توانبخشی منتشر شد به این نکته اشاره داشت که ماساژ به بهبود عملکرد عروق در افرادی که ورزش نمی کردند، منتج شده بود. این به معنای آن است که ماساژ بدون در نظر گرفتن میزان فعالیت بدنی افراد نیز فوایدی را برای آنها به همراه دارد.
جریان خون محدود در بلند مدت می تواند موجب مشکلات قلبی و کلیوی، فشار خون بالا، رگ های واریسی و آسیب اندام شود.
خواب خوب
چالش های روزانه ذهن را بیش از اندازه فعال نگه می دارند و در پایان روز می توانند ما را از تجربه خوابی راحت و عمیق محروم کنند. به منظور کمک به بدن برای مقابله با این شرایط و تشویق خوابی آرام و راحت، یک ماساژ پای کوتاه بسیار مفید است. با این وجود، ماساژ کامل بدن پیش از خواب گزینه ایده آل در نظر گرفته می شود.
کل فرآیند ماساژ به تحریک پایانه های عصبی و کانال های انرژی پرداخته و جریان آزاد انرژی را افزایش می دهد. این شرایط آرامش عمیق و کمک به خوابی راحت و عمیق را به همراه دارد.
نتایج مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، نشان داد که ماساژ پا کیفیت خواب در بیماران قلبی را بهبود می بخشیده و برای بهبود کیفیت خواب در بیماران مبتلا به بیماری حاد قلبی بسیار توصیه شده است.
ماساژ پا یکی از اجزا حیاتی در رفلکسولوژی محسوب می شود
مبارزه با استرس و اضطراب
بیشتر ما گاه گاهی احساس استرس و اضطراب را تجربه می کنیم. ماساز پا می تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. این نوع ماساژ چیزی فراتر از آرامش ذهن را برای شما به ارمغان می آورد.
اعمال فشار روی پایانه های عصبی مشخص در پا واکنشی در سیستم عصبی ایجاد کرده و موجب ایجاد آرامش می شود. این واکنش ها می توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند. به طور ویژه، پایانه عصبی شبکه خورشیدی به تسکین استرس کمک می کند.
مطالعه ای که در سال ۲۰۱۲ در نشریه بیامسی نرسینگ منتشر شد، نشان داد که ماساژ پا می تواند به بهبود خلق و خو، کاهش اضطراب و پایین آوردن فشار خون در کارکنانی که با افراد مسن مبتلا به زوال عقل کار می کنند، کمک کند.
برای مقابله با استرس و اضطراب روزانه، “ماساژ پا” به عنوان درمانی آسان و موثر عمل می کند.
کاهش کمردرد
افرادی که از کمردرد رنج می برند باید پیش از خواب شبانه پاهای خود را ماساژ دهند. ماساژ باید با استفاده از انگشت شست دست به منظور فشار در امتداد قوس پا به مدت پنج دقیقه صورت بگیرد.
بنابر نتایج مطالعات صورت گرفته، رفلکسولوژی پا در کاهش شدت درد مزمن کمر موثر است. این روش نتایج بهتری نسبت به ماساژ کمر را به همراه داشته است.
کمر درد می تواند از تجربه خوابی آرام و راحت جلوگیری کند. به محض این که درد با ماساژ پا کاهش یابد، شما می توانید از خوابی آرامش بخش و بدون درد لذت ببرید.
کاهش پادرد و دیگر دردهای مزمن
یک ماساژ پای خوب می تواند به ایجاد آرامش در پاها، کشش و استراحت در عضلات، و کاهش تورم که موجب درد می شود، کمک کند.
مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، نشان داد که رفلکسولوژی در کاهش درد و ایجاد آرامش در افراد مبتلا به شرایطی مانند آسیب شلاقی و درد مزمن موثر بوده است. مطالعه ای دیگر در همان سال نشان داد ماساژ پا در بیمارانی که جراحی پستان انجام داده اند در مدیریت دردهای پس از جراحی موثر بوده است.
کاهش فشار خون
فشار خون بالا می تواند میزبان مشکلات سلامت دیگر باشد. یک ماساژ پای منظم می تواند به کاهش فشار خون کمک کند که این شرایط به کاهش خطر مشکلات سلامت دیگر منجر می شود.
مطالعه ای که در سال ۲۰۱۶ در نشریه پلاس وان منتشر شد، نشان داد که ماساژ پا به همراه استفاده از رایحه اسانس ها به طور قابل توجهی فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را کاهش داده است. کاهش اضطراب و تمایل به افزایش کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت ذهن از دیگر نتایج این کار بوده است.
جلوگیری از ورم پایین پا
ورم پایین پا به واسطه تجمع مایع در پاها رخ می دهد که به شکل گیری پاهایی متورم، دردناک و سفت منجر می شود. بارداری و گردش خون ضعیف برخی از شایعترین دلایل ورم پا هستند. این شرایط می تواند حرکت کردن را دشوار و دردناک نماید و حتی به اختلال خواب منجر شود.
در شرایطی که ورزش های سبک مانند پیاده روی، شنا یا حرکات کششی می توانند کمک فراوانی کنند، ماساژ پا تسکین فوری نشانه ها را به همراه دارد. مطالعه ای که در سال ۲۰۱۰ انجام شد، نشان داد که ماساژ پا در درمان ورم پا در بانوان باردار موثر بوده است.
چگونگی ماساژ پاها
بر خلاف بسیاری از بخش های بدن، شما می توانید بدون این که نیازی به فرد دیگر داشته باشید به آسانی پاهای خود را ماساژ دهید. شما به کمتر از ۳۰ دقیقه زمان برای بهرهمندی از فواید ماساژ منظم پا در روز نیاز دارید.
بهترین زمان برای انجام ماساژ پاها پیش از خواب است
یک کاسه بزرگ یا لگن را با آب گرم پر کنید و دو تا پنج قطره از اسانس دلخواه خود را به آن اضافه کنید.
به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه پاهای خود را در آب قرار دهید، سپس آنها را با یک حوله نرم خشک کنید.
اکنون، روی یک صندلی راحت بنشینید.
پای راست خود را روی زانوی پای چپ قرار دهید.
کمی روغن گرم روی پای راست خود بریزید. شما می توانید از روغن نارگیل، زیتون یا خردل استفاده کنید.
روغن را در حالی که پای خود را ماساژ می دهید به اطراف پخش کنید. انگشتان دست خود را در امتداد کف پا حرکت دهید.
پس از آن که کف پای خود را ماساژ دادید، روی انگشت های پا متمرکز شوید. روی آنها فشار وارد کرده و خم و راست کنید تا انعطاف پذیری آنها افزایش یابد.
این روند را برای پای چپ خود تکرار کنید.
منبع:asriran.com
به گزارش ستاره ها؛ موارد زیر میتواند نشان دهندهی این باشد که فرزند شما اضطراب دارد. در این صورت میتوانید به او کمک کنید، علت اضطرابشان را پیدا کنید تا حس بهتری داشته باشد. در این جور مواقع مشاور هم میتواند کمک زیادی به شما بکند.
به بدترین گزینه فکر میکنند
اگر برای بچهها مشکلی پیش بیاید همیشه به بدترین گزینه فکر میکنند. به جای اینکه امیدوار باشند، نا امیدی همهی وجودشان را فرا میگیرد.
مثل همیشه غذا نمیخورند
عادتهای غذایی کودکان هم شبیه بزرگسالان به احساساتشان بستگی دارد. کودکانی که اضطراب دارند، ممکن است به صورت ناگهانی از غذایی که همیشه دوست داشتند، بدشان بیاید و یا نسبت به وعده غذایی خود وسواس زیادی به خرج دهند. کودکان مضطرب تمایل دارند مخفیانه غذا بخورند، در این صورت میتوانند خودشان انتخاب کنند و یا به شکلی که میپسندند غذا بخورند.
مشکلات جسمی پیدا میکنند
بیشتر کودکانی که اضطراب دارند از یک سری مشکلات جسمی هم شکلایت میکنند، مثل سردرد، دل درد، درد ماهیچهها. این علائم ممکن است باعث شود فرزندتان نتواند مدرسه برود یا در کلاسهای فوق برنامهاش شرکت کند. واکنشهای فیزیکی نسبت به اضطراب زمانی در فرزندتان نمایان میشود که او نتواند در مورد احساسش با کسی صحبت کند. شاید شما هم عصبی شوید و تصور کنید فرزندتان ادای مریضی را درمیآورد، اما در واقع این اضطراب است که در پس این علائم نهفته است.
کج خلق میشوند
اگر فرزندتان در تکلم مشکل داشته باشد و یا نتواند احساسش (عاملی که سبب اضطرابش شده) را در قالب کلمات بیان کند، ممکن است تندخو و بداخلاق شود.
مشکلش را بزرگ میکند
تفکرات منفی خودش را بسط میدهد و بیش از حد بزرگ میکند: “من هیچ چیز را درست انجام نمیدهم” و یا “چرا من همیشه اینقدر بدم؟”. فرزندتان ممکن است در توصیف خودش یا احساسش از کلماتی مثل همیشه یا هیچ وقت استفاده کند، والدین هم تصور میکنند “او دارد همه چیز را بزرگ میکند”. اما به جای این کار سعی کنید از طریق همین کلمات با فرزندتان ارتباط برقرار کنید تا بفهمید عامل اضطراب و نارحتی او چیست.
بی دلیل دعوا میکنند
بچههایی که اضطراب دارند معمولا رفتاری خشن و عصبی دارند. ممکن است وسایل خود را بشکنند، تکالیف و کتابهای خود را پاره کنند، با دوستانشان و یاحتی بزرگترهایشان دعوا کنند و درگیری فیزیکی داشته باشند. از جمله نشانههای اضطراب در این مورد این است که اگر از او بپرسیم چرا چنین رفتاری دارد، او قادر نیست دلیل مشخصی برای رفتارش بیاورد. این رفتار عصبی و خشن و بدون دلیل سیگنالی است به والدین که فرزندشان دچار مشکل شده است.
کمال گرا میشوند
بچههایی که اضطراب دارند، دوست دارند همه چیز کامل باشد؛ تکالیفشان، کلاسهایی که شرکت میکنند و یا مرتب اتاقشان را تمیز میکنند. در این مواقع معمولا همه چیز را سیاه و سفید میبینند. یا همه چیز درست و کامل است و اگر چنین نیست پش غلط و اشتباه است. معمولا اضطراب باعث میشود از امتحان کردن چیزهای جدید منصرف شوند، چرا که میدانند وقتی برای بار اول انجامش میدهند نمیتواند درست و کامل باشد. سعی کنید به فرزندتان تفکرات مثبت نشان دهید و او را تشویق به انجام کارش کنید.
مشکل خوابیدن دارند
درست مثل بزرگترها بچههای مضطرب هم وقت خواب نمیتوانند فکر خود را آرام کنند و نگرانیها و اضطرابها به سراغشان میآید. خوابیدن یکی از بهترین زمانهای زندگی است و فرزند شما که مضطرب است نمیتواند از بهترین ساعت زندگی خود استفاده کافی را ببرد. پس اگر فرزندتان مشکل خواب دارد ممکن است دچار اضطراب و استرس باشد.
همیشه در مورد آینده مضطرب هستند
هیچ کس در مورد آینده خبر ندارد. همین ناشناخته بود آینده برای یک عده هیجان انگیز است، اما برای کودکانی که دچار اضطراب هستند ممکن است به کابوس تبدیل شود؛ آنها تصور میکنند تمام اتفاقاتی که در دنیا میافتد خارج از کنترل آنهاست.
اگر اطرافیانشان تجربههای بدی داشتند، تصور میکنند همین تجربههای بد هم برای آنها اتفاق میافتد؛ بنابراین از آینده میترسند. این تجربههای بد ممکن است شامل گم شدن در فروشگاه، تصادف کردن و ... باشد. در این جور مواقع شما نمیتوانید ضمانت کنید که همچین اتفاقی برای آنها نمیافتد، بنابراین کارتان سخت میشود. فقط فضایی را ایجاد کنید که فرزندتان بتواند احساسش را با شما در میان بگذارد.
دوست ندارند از شما جدا شوند
وقتی والدین کودکان یکی دو ساله حتی برای چند ثانیه آنها راترک میکنند، شروع به جیغ زدن و گریه کردن میکنند. بچههایی هم که مضطرب هستند دقیقا همین واکنش را دارند؛ آنها از جدا شدن از والدینشان وحشت دارند.
در واقع در کنار والدین بودن به آنها حس امنیت میدهد. اما این واکنش میتواند به درس و فعالیتهای زندگیشان ضربه بزند. در صورتی که چنین علائمی را در فرزندتان دیدید، به دنبال علت این اضطراب بگردید. حتی میتوانید از مشاور هم کمک بگیرید.
چرا دخترها بیشتر از پسرها دچار اضطراب میشوند؟
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ پسر ریلکس کمکار، دختر ممتاز مضطرب. در طول سه دههای که از فارغالتحصیلیام از دانشکده پزشکی میگذرد، به خصوص در ۱۰ سال اخیر، این الگو به شکل فزایندهای در مراجعانم عمومیت پیدا کرده.
در یک نمونه که البته معمول است، والدین مراجعم نگران پسرشان هستند. در مدرسه پشتکار چندانی نشان نمیدهد و نمراتش رو به افت است. با ۱۶ سال سن، بیشتر وقت آزاد خود را به بازیهای کامپیوتری مانند GTA و Call of Duty یا گشتوگذار در اینترنت دنبال عکسهای دخترها میگذراند و البته خوش و خرم است.
اما این پدرومادر هر دو در واقع کاملاً به دختر ۱۴سالهشان افتخار میکنند که دانشآموزی ممتاز با معدل الف و البته ورزشکار است و دوستان زیادی هم دارد. اما وقتی خود این دختر را دیدم به من گفت که خوب نمیخوابد. گفت مثلاً نیمههای شب با احساس پشیمانی از اینکه سر شام زیاد پیتزا خوردهاست، از خواب بیدار میشود. اغلب نفس کم میآورد. حتی اخیراً شروع به صدمهزدن به خود، زخمانداختن به خودش با تیغ کردهاست، روی قسمت داخلی ران پا، جایی که والدینش نمیبینند. او هیچ کدام از اینها را به پدرومادرش نگفتهاست. به ظاهر دختری طلایی است. در درون در حال فروریختن است.
ممکن است شروع ماجرا از احساسی باشد که آنها به ظاهرشان دارند. چند تحقیق در این مورد نشان دادهاند که در هنگام بلوغ، دخترها اغلب از بدن خود ناراضیتر و پسرها راضیتر میشوند. عامل دیگری در این باره به تفاوت بین نحوه استفاده دخترها و پسرها از شبکههای اجتماعی ارتباط دارد. یک دختر بیشتر احتمال دارد که عکسی از خود در لباس جدید منتشر کند؛ در حالی که برای پسر محتملتر است که عکسی ارسال کند که در آن تأکید روی آنچه انجام دادهاست قرار دارد، تا ظاهرش. اگر عکس پسری که جایزهاش را روی صفحهاش گذاشته لایک نکنید، شاید برایش مهم نباشد؛ اما اگر عکس دختری با لباس مهمانیاش را لایک نکنید، احتمال بیشتری دارد که آن را به خودش بگیرد.
دختر دیگری را تصور کنید که در اتاق خوابش تنها نشستهاست. او در اینستاگرامِ دخترهای دیگر میچرخد و آنها را میبیند، در حالی که زیبا به نظر میرسند و خوش میگذرانند و با خودش فکر میکند «فقط اینجا نشستهام و هیچ کاری هم نمیکنم. گند بزنند به این زندگی!»
پسرها، لااقل به سه دلیل، کمتر از دخترها در خطر آثار منفی و صدمهزننده شبکههای اجتماعی هستند. اول، پسرها به ندرت اهمیت زیادی برای نظر بقیه درباره سلفیهایشان قائل میشوند. «من در این لباس چاق به نظر میآیم؟» سوالی است که بیشتر توسط دخترها پرسیده میشود. دوم اینکه پسرها معمولا جذابیت زندگیشان را دست بالا میگیرند. سوم، به طور معمول پسرها زمان بیشتر صرف بازیهای کامپیوتری میکنند تا ویرایش سلفیهایشان برای اینستاگرام و در بازیهای کامپیوتری، برخلاف شبکههای اجتماعی، همه میتوانند نهایتا برنده باشند. اگر شما GTA یا Call of Duty بازی کنید، دیر یا زود، همه ماموریتها و مرحلهها را تمام میکنید.
پدرومادرها هیچ کدام از این عوامل را نمیتوانند به آسانی تغییر دهند. شما به این سادگی نمیتوانید یک دختر را قانع کنید، کمتر به ظاهرش فکر کند یا زندگیاش را جذابتر ببیند یا بیشتر به فکر تمامکردن مأموریتهای GTA باشد تا اینکه چند لایک در اینستاگرام میگیرد. معلوم هم نیست که این آخری، حتی اگر هم اتفاق بیفتد، تغییر مثبتی باشد. پس برای بهترکردن اوضاع برای دخترتان چه کار میتوانید بکنید؟
اگر دخترتان آن دختری است که در اتاق خوابش مینشیند و به عکسهای بقیه دخترها در شبکههای اجتماعی نگاه میکند، شاید اصلا نباید اینقدر در اتاق خوابش باشد. در خانواده نوعی آمریکایی، وقتی بچهها به خانه میرسند، مستقیم به اتاق خودشان میروند و دیگر دیده نمیشوند؛ مگر احتمالا برای وعدههای غذایی. این اصلا عاقلانه نیست. یک خانواده نمیتواند یک خانواده باشد، وقتی بچهها زمان بیشتری به تنهایی در اتاق خودشان میگذرانند تا با اعضای خانوادهشان. اصرار کنید که دخترتان یا پسرتان، هر کاری که در اینترنت میکند را در فضای عمومی خانه انجام دهد، آشپزخانه یا هال. در اتاق خواب نباید چیزی جز تخت خواب باشد: نه تلویزیون و نه پلیاستیشن و نه هیچ صفحه نمایش دیگری. این توصیه رسمی آکادمی پزشکان اطفال آمریکاست.
یک پیشنهاد دیگر: برای زمان شام بجنگید و اجازه حضور گوشی سر شام را ندهید. در یک پرسشنامه از بچهها با پسزمینههای فرهنگی اجتماعی مختلف در کانادا مشخص شد، آنهایی که وعدههای بیشتری با والدینشان صرف میکردند، بسیار کمتر احتمال داشت، با احساس ناراحتی، اضطراب و تنهایی روبرو باشند و بیشتر احتمال داشت به کمک به دیگران و ابراز رضایت از زندگی خود بپردازند؛ اما حواستان به چیزی که سر میز دربارهاش حرف میزنید باشد. بحث درباره نمرات پایین یا نتایج ناامیدکننده امتحانات آن سوی خط قرمز هستند. سیاست بینالملل؟ البته! مبدأ هستی و معنای زندگی؟ حتماً! اما کمبودهای شخصی فرزندتان، طبق قاعده، مناسب مکالمات سر شام یک خانواده با عشق و محبت نیستند.
پیشنهاد سوم: هدست یا هندزفری در ماشین ممنوع. وقتی فرزندتان در ماشین با شماست، شما باید به او گوش بدهید و او به شما، نه به آهنگ. هنر مکالمه را به او آموزش دهید یا بازیهای کلامی کنید یا همه خانواده با هم آواز بخوانید یا از خودتان شعر بسازید. ممکن است مسخره به نظر بیاید، اما کمک میکند.
[البته] اگر دخترتان شبها نمیخوابد، یا به خودش صدمه میزند، شعرهای مسخره سر شام احتمالا درمانی کافی برایش مشکلش نخواهد بود. من خودم برای یک دختری که دچار اضطراب بالینی است، هشیار و عاقلانه، نسخههای دارویی مینویسم. مشاوره حرفهای هم نقش خودش را ایفا میکند، گاهی به جای دارو و گاهی در کنار آن. اما صرفنظر از اینها، دارو هیچ وقت نباید مهمترین قسمت درمان باشد. مهمترین قسمت درمان اولویتدادن به خانواده است. ایجاد پایگاهی امن در خانهای پر از عشق و محبت.
حالت هایی که در اثر فشارهای روانی بیرونی در انسان تاثیرات منفی می گذارند و بسیار ناراحت کننده می باشند می توانند اضطراب ایجاد نمایند.زمانی که فرد در مواجهه با یک مشکلی قرار می گیرد به خاطر زمینه های اضطراب موجود در ناخودآگاه، به طور ناگهانی دچار دلشوره می شود، اکثر مردم به این موضوع اهمیت نمی دهند.اما…
دکتر مظاهری روانپزشک و دبیر انجمن روانپزشکان ایران دلشوره های ناگهانی را وامدار زمینه های ژنتیکی اضطراب در ناخودآگاه افراد و حاصل مشکلات روزمره عنوان کرد.
علت دلشوره های ناگهانی در افراد چیست؟
زمینه اضطراب باید در افراد باشد تا این مساله شکل بگیرد، زمینه اضطراب هم به صورت:
-وراثتی و ژنتیکی
-مرور زمان
-نوع زندگی فرد
-مشکلات و نگرانیهای فعلی و یا آتی آنها
که در زندگی گسترش پیدا می کند،زمانی که فرد در مواجهه با یک مشکلی قرار می گیرد به خاطر زمینه های اضطراب موجود در ناخودآگاه، به طور ناگهانی دچار دلشوره می شود، برای مثال هنگام عبور از عرض خیابان، یا در حین رانندگی، امتحان و… فرد ادعا می کند که ناگهان دچار دلشوره شده است،
اما تحقیقات نشان می دهد که اضطراب در وجود این افراد همیشگی ست، اما در مقابل شرایط ناگهانی این مساله به اوج خود می رسد و گرنه اختلالی بنام دلشوره ناگهانی، به خودی خود وجود ندارد.
دلشوره عامل بیرونی دارد یا درونی؟
اضطراب حالتی است که به طور ناخودآگاه بوجود می آید، مصداق این مساله تعریف اضطراب از دید روانشناسی ست که می گوید: “اضطراب یک احساس مبهم ناخوشایند است که در فرد وجود دارد و عامل بیرونی ندارد”.
تفاوت ترس و اضطراب نیز همین مساله است که ترس عوامل بیرونی دارد مانند، ترس از عبور در خیابانی تاریک، اما اضطراب عامل بیرونی را ندارد مانند، نگرانی مادر برای فرزندان بیرون از خانه که ناشی از ناخودآگاه اوست.
آیا دلشوره باعث بروز مشکلات جسمی می شود؟
علایم جسمی اضطراب:
دقیقا، اضطراب دو دسته علائم دارد، علائم جسمی و علائم روانی. اکثر افرادی که مراجعه می کنند با علائم جسمی مانند:
-تپش قلب
-احساس درد در قفسه سینه
-علایم تنفسی و تنگی نفس
-علائم گوارشی
-علائم ادراری و تکرر ادرار
مواجه هستند، بعلاوه با توجه به اینکه اضطراب رابطه مستقیمی با سیستم اعصاب مرکزی دارد و این سیستم نیز با تمام اعضاء و جوارح ارتباط دارد، اضطراب می تواند رابطه مستقیمی با بسیاری از بیماریهای جسمی داشته باشد.
روش های کاهش و یا مقابله با دلشوره چیست؟
متاسفانه مردم به این مساله اهمیت نمی دهند و معتقدند که مساله مهمی نیست و نیازی به مراجعه به روانپزشک نیست، اما در وهله اول شخصی که مبتلا به چنین اختلالی ست باید به روانپزشک مراجعه کند، در جلسات درمان که هم دارویی ست و هم روان درمانی، روانپزشک
به ریشه یابی مشکلات و اضطرابهای فرد بیمار رسیدگی می کند و به دنبال علل مسایل آزار دهنده در ناخودآگاه فرد می گردد، در این جلسات عوامل آزاردهنده شناسایی و آموزشهای مقابله با آنها به فرد تعلیم داده می شود.
منبع : dayna.ir
معمولا ماهی های پراسترس زمان بیشتری را در ته مخزن آب می گذرانند، اما زبرافیش های که پروبیوتیک مصرف کرده بودند بعد از قرارگیری در معرض عوامل استرس زا، زمان بیشتری را در نزدیکی منطقه بالای مخزن آب می گذراندند.
به گفته الیزابت برایدا، سرپرست تیم تحقیق، «عوامل استرس زا وارد شده از الگوهای زیست محیطی متداول نظیر تغییر دما هستند از اینرو این تست می تواند در مورد انسان ها هم کارآمد باشد.»
این نتایج نشان می دهد باکتری های موردنظر در روده می توانند شیوه جایگزین مناسبی برای درمان باشند.
به گفته محققان، باکتری های خوب روده می توانند به روند هضم کمک کرده و عملکرد اکوسیستم طبیعی بدن را حفظ کنند و حتی ممکن است به کاهش وزن هم کمک کنند. اما باکتری های بد و مضر، موجب ناراحتی در روده و معده شده و حتی ممکن است عامل بیماری باشند.
این متخصص دیابت به بیان اینکه برای کاهش استرس با روش خوردن غذا میتوانید مواد غذایی استرس را تا حدودی کاهش دهید، عنوان داشت: ماست، شکلات تلخ، مرکبات، بادام، کلم بروکلی، سیر و چای در این رابطه میتواند موثر واقع شود.
خسروشاهی به 8 روش مفید کاهش استرس اشاره کرد و گفت: از قطع ارتباط با دیگران احساس گناه نکنید، تا زمانی که موضوعی برای نگرانی ندارید نگران نباشید و وسیله ای که دارید دوباره نخرید همچنین فکر نکنید که همیشه باید در حال انجام کاری باشید.
وی بیان داشت: حتما از تعطیلاتتان استفاده کنید و حتی اگر میتوانید دور هم با دوستان جمع شوید و بگویید و بخندید، همچنین به هیچ وجه خود را با کسی مقایسه نکنید و فقط خود را با یک هفته پیش خود مقایسه کنید و در صورت نداشتن پیشرفت، تغییراتی در خود ایجاد کنید.
این متخصص دیابت ادامه داد: تمام زندگی خود را روی یک شخص یا یک اتفاق سرمایه گذاری نکنید و یادمان باشد زندگی بدون مشکلات هیچ معنی نخواهد داشت پس با هر توانایی مالی مشکلات با ما هستند و وقتی از پس یک مشکل برمی آییم، لذت میبریم.
متخصص دیابت با اشاره به اینکه اضطراب سبب ترشح هورمون کورتیزول و ماندگاری این هورمون در خون باعث افزایش قند میشود گفت: دیابتیها 2 برابر در معرض این خطرند و باید از اضطراب به شدت دور باشند.