همه آنچه بیماران سرطانی باید از رژیم غذایی خود بدانند

باید باور داشت که تغذیه و رژیم غذایی مناسب می‌تواند به کاهش عوارض شیمی درمانی کمک کند. بسیاری از پزشکان و آنکولوژیست‌ها معمولا بیمارانشان را به متخصص تغذیه ارجاع نمی‌دهند، در حالی که در ابتدای شیمی درمانی این موضوع بسیار مهم است.

اولین سوالی که یک بیمار مبتلا به سرطان و به خصوص سرطان سینه از ما می‌پرسد این است که چه غذ ایی در طول شیمی درمانی نباید بخوریم، چرا نباید بخوریم و چه غذایی را اگر بخوریم برایم مفید است. بیماران وقتی وارد روند شیمی درمانی می‌شوند سایدیفکت های شیمی درمانی بالطبع برای آنها پیش می‌آید و می‌تواند باعث سوالات بیشتر بیماران در این زمینه شود. کسی که شیمی درمانی را آغاز می‌کند اولین نکته‌ای که درباره آن وجود دارد این است که گلبول‌های سفید تغییراتی می‌کند. یکی از سوالاتی که خیلی از بیماران از ما می پرسند این است که آیا رژیم غذایی‌ای وجود دارد که بتواند گلبول سفید را با آن کنترل کند. آیا ماده غذایی‌ وجود دارد که بتواند مثلا پلاکت‌های خون او را تحت تاثیر قرار دهد.

تحقیقاتی که در این باره انجام شده نشان می‌دهد با تغییر رژیم غذایی چندان نمی‌توان تاثیری در فعالیت گلبول‌ها در این افراد داشت اما درباره پروتئین‌ها می‌توان کارهایی انجام داد که تا حدودی می‌تواند در بحث سلول سازی تغییراتی ایجاد کند. یکی از مسائل مهمی که در اولین جلسات شیمی درمانی باید به بیماران آموزش دهیم این است که بهداشت مواد غذایی دریافتی را باید بسیار رعایت کنند.

گوشت چرخ کرده توصیه نمی‌شود

بسیاری از بیماران از ما می‌پرسند آیا می‌توانم از سبزی استفاده کنم. آیا می‌توانم شیر فله‌ای و یا تخم‌مرغ بخورم. توصیه بر این است که حتی الامکان محصولاتی مانند سبزیجات که خام است کاملا شست‌و‌شو و گندزدایی کنند تا مشکلی از لحاظ بهداشت نداشته باشد. به طور کلی مواد غذایی مانند گوشت‌هایی که حالت چرخ کرده دارد و در رستوران‌ها سرو می‌شود برای این افراد توصیه نمی‌شود .

خوردن سبزیجات خام ممنوع

در شیمی درمانی‌هایی که گلبول سفید بیمار زیر 500 است خوردن سبزیجات خام ممنوع است. مهم‌ترین نکته این است که سبزی‌ها به طور کامل شسته شود. البته باید گلبول سفید بیمار را بررسی کرد اگر میزان آن زیر 500 باشد مصرف میوه‌های خام را هم محدود می‌کنیم زیرا هورمون‌ها و آفت‌کش‌هایی که در برخی میوه‌ها استفاده می‌شود می‌تواند باعث تشدید اختلال در گلبول سفید بیمار شود.

تا می‌توانید محصولات پروبیوتیک بخورید

میزان پروبیوتیک در بیماران سرطانی جزو مباحث بسیار مهم است. پروبیوتیک در زبان یونانی به معنای «مفید برای حیات» است. بیماری که در حال شیمی درمانی است بالطبع وقتی سلول های سالم بدنش را از دست می‌دهد جمعیت باکتری‌های روده‌اش دستخوش تغییراتی می‌شود و آن باکتری‌هایی که ما به آنها پروبیوتیک می‌گوییم را از دست می‌دهد.

از دست دادن پروبیوتیک می‌تواند زمینه ساز «التهاب» و «ترشحات التهابی» در بدن باشد و در عوارضی مانند تهوع و بسیاری از عوارض گوارشی دیگر در بیمار موثر واقع شود. توصیه‌های که ما به بیمار در طول شیمی درمانی می‌کنیم این است که ترجیحا از محصولات پروبیوتیکی در رژیم غذایی خود استفاده کنند. حتی نتایج برخی مطالعات نشان داده است که مکمل های پروبیوتیک در این افراد می‌تواند استفاده شود. متاسفانه محصولات پروبیوتیک در ایران چندان تنوع ندارد فقط لبنیات پروبیوتیک در بازار غذایی ایران وجود دارد. ضمن اینکه جمعیت باکتری این غذاها هم در مقایسه با استاندارد جهانی بسیار کم است. اما باز هم مصرف آن بهتر از مصرف نکردنش است.

مواد غذایی قرمز، بنفش و نارنجی مفیدند

توصیه بسیار زیاد می‌شود که در طول شیمی درمانی تغدیه از ابتدا نقش بسیار مهمی دارد. در بیماران سرطان سینه ترکیباتی که در میوه‌ها و سبزی‌ها وجود دارد در بهبود و عدم تشدید بیماری می‌تواند موثر واقع شود. ترکیباتی که در زردچوبه وجود دارد می‌تواند به این افراد بسیار کمک کند، چرا که نقش آنتی اکسیدانی دارد .

هر آنچه که خداوند به رنگ‌های قرمز بنفش و نارنجی آفریده است باید در رژیم غذایی این بیماران استفاده شود. مثلا بیماران می‌توانند از انگور استفاده کند و اگر این میوه در دسترس نبور می‌تواند کشمش را جایگزین کند.

کافئین نه، اما چای سبز کمرنگ خوب است

توصیه‌ای که ما به بیماران مبتلا به سرطان سینه می‌کنیم این است که تا حدامکان از ترکیبات کافئینه استفاده نکنند. اما اگر تمایل به مصرف چای را دارند حتما از چای سبز استفاده کنند. به لحاظ اینکه ترکیبات آنتی اکسیدان در آن وجود دارد. یا اگر چای میل می‌کنید کم رنگ باشد. این موضوع ثابت شده که کافئین می‌تواند زمینه‌ای برای رشد سلول‌های سرطانی در بیماران سرطانی باشد. البته برخی مطالعات چنین موضوعی را رد کرده‌اند، اما به طور کلی خیالمان آسوده‌تر است که این موضوع را به بیمارمان آموزش دهیم که تا حد امکان از ترکیبات کافئینه در رژیم غذایی خود استفاده نکنند.

ممنوعیت مصرف گریپ فروت برای آنها که شیمی درمانی می‌کنند

مساله مهمی که برخی از بیماران از ما می‌پرسند این است که مثلا شنیده‌ایم گریپ فروت می‌تواند اثر دوز داروهای ما را بیشتر کند در حالی که ما مصرف این میوه را در بیمارانی که شیمی درمانی می‌کنند کلا حذف می کنیم. این میوه می‌تواند بر آنزیم‌ها اثر بگذارد و باعث تغییرات ژنتیک در داروها شود.

در طول شیمی درمانی ممکن است افراد دچار افزایش وزن شود. به خصوص بیمارانی که به دلیل تهوع وعده های غذایی شان را زیاد می کنند و درعین حال در هر وعده میزان کمی غذا می خورند و می گویند حال بهتری دارند ممکن است دچار این حالت شوند . مصرف غذاهای چرب و نشاسته ای و غذاهایی که نمکشان زیاداست باید محدود شود . زیرا این بیماران در حال استفاده از «دگزامتازون» و «کورتون» در طول درمان هستند.

سوالی که بسیاری از بیماران می‌پرسند این است که آیا «استروژن» و «پروژسترون» در آنها مثبت شده است یا خیر؟ باید در نظر داشت در بیمارانی که جواب پاتولوژی هورمونشان مثبت شده است، یکسری از مواد غذایی باید منع شود. زیرا در برخی مواد غذایی فیتواستروژن وجود دارد. درست است که فیتواستروژن‌ها یک هزارم استروژن جنسی قدرت دارند اما همان مقدار هم در این بیمارن مهم است. در راس تمام فیتواستروژن‌هایی که می شناسیم محصولات سویا قرار دارند. تمامی محصولات سویا اعم از سس سویا، کنجاله سویا و لوبیا سویا حذف می‌شوند. نتایج مطالعه‌ای نشان می‌دهد برخی از بیماران به لحاظ نفخی که دارند از مکمل های شیرین بیان استفاده می‌کنند، مکمل‌هایی که در داروخانه ها هم به طور آزاد فروخته می‌شود. شیرین بیان منبع بسیار غنی از استروژن است که باید از رژیم غذایی این افراد حذف شود و اجازه نداریم آن را به این افراد توصیه کنیم.

این بیماران باید برخی مواد غذایی را در رژیم غذایی خود کم و یا حذف کنند. کنجد از جمله محصولاتی است که فیتواستروژن دارد. شنبلیبه، تا حدودی عدس و به طور کلی سبوس گندم و نعناع باید محدود شود. برخی از ترکیبات مواد غذایی است فیتواستروژن ندارد که در راس آنها انگور و مرکبات قرار دارد. و می‌توانیم در فصل‌های میوه‌ها انجیر و طالبی را به بیماران توصیه کنیم.

برای بیماران سرطانی میوه بهتر از آبمیوه است

مساله مهمی که وجود دارد این است که در شیمی درمانی‌ها باید به قند بیمار توجه کنیم. اکثر بیمارانی که شیمی درمانی می کنند به لحاظ استرسی که به آنها وارد می‌شود گلیکوژن کبدشان افزایش پیدا می‌کند. ضمن اینکه دارو هایی برای کاهش تهوع بیمار استفاده می‌شود باعث افزایش گلوکز بیمار می شود. بنابراین توصیه می‌شود در رژیم غذایی بیمار مصرف مواد غذایی مانند بیسکویت‌ها شکر، تافی، سوهان و گز و حتی مصرف آبمیوه هم باید کمتر باشد. اغلب موارد می گوییم میوه را مصرف کنند بهتر از آب میوه است. حتما باید در رژیم غذایی بیماران از فلفل دلمه‌ای، چای سبز و خانواده کلم و به ویژه بروکلی و زردچوبه استفاده شود.

بیمارانی که داروی «تاموکسی فن» می گیرند دچار از دست رفتن پروتئین‌های بدنشان می شوند که این مساله بسیار مهمی است. در رژیم‌های غذایی این افراد از پروتئین‌ها باید استفاده کرد. البته پروتئین‌های حیوانی به لحاظ ساختار اسید آمینه‌ای که دارند خون را اسیدی می‌کنند و استخوان برای اینکه خون را تنظیم کند کلسیم خارج می‌کند و در خون می‌فرستد. بنابراین در رژیم‌های غذایی بیمارانی که «تاموکسی فن» استفاده می کنند و ما به طور کلی نگران استخوان‌هایشان هستیم بهتر است از پروتئین‌های گیاهی به چای پروتئین‌های حیوانی استفاده شود.

چگونگی مصرف نوشابه و فست‌فود در بیماران سرطانی

گاهی برخی بیماران در طول شیمی درمانی می‌پرسند ما هوس کرده‌ایم نوشابه و یا فست فود بخوریم. آیا اتفاقی می افتد. باید به این بیماران گفت هیچ اتفاقی نمی‌افتد عملا بیماری که شش یا هفت ماه است شیمی درمانی می‌کند، دلش می خواهد از زندگی‌اش لذتی هم ببرد. آنچه که مهم است این است که مصرف یک یا دوبار در طول درمان ایرادی ندارد. اما به طور کلی به این بیماران باید آموزش داد که این مواد غذایی به لحاظ دارا بودن نمک که تشدید «ادم» می‌کند و چربی‌ها و کالری بالایی که دارد بهتر است محدود شود.

توصیه می‌کنم بیماران از چغندر، لبو و هویج در رژیم غذایی‌شان استفاده کنند ولی نوشیدنی‌هایی که شکر و قندهای مصنوعی دارند باید محدود شوند و آموزش دهیم برخی نوشیدنی‌های صنعتی را از رژیم غذایی‌شان حذف کنند و از میوه و آبمیوه طبیعی استفاده شود.

افرادی که شیمی درمانی می‌کنند عوارض مختلفی مانند تهوع، استفراغ و یبوست و حتی اسهال و مشکلات خواب و پوستی که رایج است دارند که برای هریک از این‌ها می‌توان توصیه‌هایی داشت.

ماکارونی بهترین غذایی که باید شب قبل از شیمی درمانی استفاده شود

با توجه به اینکه برخی بیماران می‌پرسند قبل از شیمی درمانی چه چیزی را بخورند توصیه‌ای که به این بیماران داریم این است که از نشاسته‌هایی که دیر هضم‌تر است استفاده کنند. همان طور که فوتبالیست‌ها قبل از هر بازی‌ای ماکارونی می‌خورند، زیرا دیر هضم است.
بیماری که شیمی درمانی می‌کند بعد از تزریق حال و اوضاع خوبی برای غذا خوردن ندارد. بنابرین بهتر است شب قبل و یا وعده قبلش از نشاسته‌های دیر هضم استفاده کنند. ماکارونی بهترین وعده غذایی است که شب قبل از شیمی درمانی به بیمار توصیه می‌کنیم از آن استفاده کند. ساختار وعده غذایی‌ای که قبل از شیمی درمانی استفاده می‌کند باید شبیه یک صبحانه کامل باشد. کربوهیدرات پیچیده داشته باشد. نان لواش و تافتون باید از رژیم غذایی حذف شوند. زیرا آنها به شدت قند و انسولین را بالا می‌برند و یکباره قند پایین می‌آید و باعث به هم ریختگی اوضاع بیمار می‌شود.

نان‌های سفید باید از رژیم غذایی حذف شوند. از تخم مرغ می توانیم در رژیم غذایی استفاده کرد. اگر در رژیم غذایی از تخم مرغ استفاده می‌شود باید حتما به طور کامل پخته باشد. ما از تخم مرغ عسلی و یا نیم پز نباید در رژیم غذایی این بیماران استفاده کنیم. زیرا آلودگی هایی دارد که ممکن است باعث اسهال در این بیماران شود. به طور کلی این وعده غذایی نباید حالت چرب و سرخ کردنی داشته باشد زیرا باعث سنگین شدن معده‌اش می‌شود.

غذاهایی که بیماران پس از تزریق به آن بی‌میل می‌شوند

یک سری از مواد غذایی وجود دارد که در 72 ساعت بعد از تزریق بیمار به آنها بی میل است. تنفر از گوشت قرمز بسیار در این بیماران رایج است. اصرار نکنید که پروتئین بدنشان از گوشت قرمز باشد. مواد غذایی چرب و سرخ کردنی حذف شود. در سه روز اول مواد غذایی ای که ادویه دارند حالشان را بدتر می کند. مواد غذایی که بوهای تند مانند سیر و پیاز داغ دارند به ویژه در سه روز اول باید حذف شود چون می‌تواند تهوع و استفراغ را حذف کنند. ماست، حبوبات و غلات می تواند مفید باشد. این افراد تمایل زیادی به خوردن پوره جات می‌توانند داشته باشند. در سه روز اول اصرار نداریم بیمار غذای جامد بخورد زیرا نمی‌تواند از آنها استفاده کند.

آب هر چه خنک‌تر باشد برای بیماران سرطانی بهتر است

هر چقدر بیمار توانست آب بخورد بهتر است. البته درجه حرارت داغ و یا گرم تهوع را تشدید می‌کند. آب هر چقدر خنک‌تر و به شکل یخ در بهشت باشد برای بیمار بهتر و قابل تحمل‌تر است و تهوع را کم می‌کند. با در نظر گرفتن اقتصاد بیمار، می توانیم به او آب هویج، شیر عسل، شیر انبه میلک شیک‌ها را توصیه کنیم. زیرا بی‌اشتهایی آنها را رفع می‌کند. مصرف ژله به لحاظ پروتئین هایی که دارد به ویژه اگر میوه به آن اضافه کنیم می‌تواند به دریافت پروتئین‌ها کمک کند.

یکی از راه‌های افزایش پروتئین استفاده از شیر خشک در رژیم غذایی بیماران است. ر طول روز می‌توان سه تا چهار قاشق شیرخشک در رژیم غذایی بیمار در نظر گرفت.

روزانه یک تا دو عدد سفیده تخم مرغ برای بیماران سرطانی مفید است

مصرف سفیده تخم مرغ بالطبع می‌تواند در این بیماران مفید واقع شود. حتما روزانه یک تا دو عدد سفیده تخم مرغ را در رژیم غذایی این بیماران لحاظ می‌کنیم. بهتر است به جای گوشت قرمز از گوشت سفید در رژیم غذایی این بیماران استفاده شود. زیرا اسیدهای اشباع چربی که در گوشت قرمز وجود دارد عامل کارسینوژن به خصوص در سرطان پستان محسوب می‌شود. بسیاری از پزشکان می‌گویند گوشت قرمز زیاد مصرف کنند در حالی که باید گفت گوشت قرمز حداکثر 60 تا 90 گرم در روز یعنی به اندازه سه تکه گوشت خورشتی استفاده شود، بقیه نیاز بدن باید از طریق گوشت مرغ تامین شود. اگر بیمار توانست تحمل کند از رژیم غذایی ماهی هم در رژیم غذایی‌اش استفاده می‌کنیم. توصیه می‌کنیم بیمار حتما یه پیاله عدسی یا لوبیا در کنار غذایی که می‌خورد استفاده کند.

نمی‌گوییم هر روز عدس بخورد بلکه این مواد را در وعده‌های غذایی خود توزیع کند. ضمن اینکه نباید غافل شد که لبنیات پر از پروتئین هستند. حتما سه واحد ماست و یا شیر را باید در رژیم غذایی لحاظ کنیم. در سه روز اول نباید به بیمار تاکید کرد که زیاد گوشت بخورد. هر چه دلش خواست بخورد چون اگر بیمار در سه روز اول پروتئین زیاده بخورد حتما دچار حالت استفراغ می‌شود. باید پروتئین را تقسیم بندی کرد.

در ایران کمبود لاکتوز حدود 10 برابر کشورهای اروپایی است

در ایران کمبود لاکتوز حدود 10 برابر کشورهای اروپایی است. بنابراین نمی‌توان به بیماران چندان شیر توصیه کرد اما بقیه لبنایات اشکالی ندارد . ما در سیستم تغذیه در نظر می گیریم که اگر بیماری در برنامه غذایی خود شیر نداشته است ما به او توصیه هایی داریم. مثلا می گوییم امروز که به خانه رفتی یک قاشق غذاخوری شیر بخور، روز بعد آن را دو قاشق و روزهای بعد نصف استکان شیر بخور. روزهای بعد دو سوم استکان شیر بخور و آرام آرام لاکتوز معده اش را بالا می‌بریم. نمی توان بیمار را از خوردن شیر منع کرد. مصرف لبنیات در فنلاند 9 تا 10 واحد روزانه هاست، اما در کشور ما شاید کمتر از یک واحد روزانه شیر استفاده می شود. البته بیشتر از 5 واحد در روز نمی‌توان لبنیات استفاده کرد. زیرا آهن بدنش کم می‌شود.

در مورد تهوع توصیه تغذیه ای به بیماران این است که مواد غذایی ای که استفاده می‌شود چرب و سرخ کردنی نباشد. استفاده از پوره سیب زمینی و نان‌های سبوس دار در این بیماران بسیار مفید است. بهتر از قبل از خواب میان وعده مختصری که حاوی نان سوخاری و یا نشاسته است استفاده کنند که برایشان بسیار مفید است. به جای سه وعده غذای پر حجم شش وعده غذای کم حجم استفاده کند. عملا غذایی که می خورند خنک باشد مثلا پلو خورشت که داغ است، حالشان را بدتر می کند. نوشیدنی‌های داغ هم حالشان را بدتر می‌کند. اگر زمانی که آب پرتغال می‌خورد در زمانی که حالت تهوع دارد با یک لیوان آب آن را رقیق کند. هر چه نوشیدنی شیرین تر باشد عملا می تواند تهوع را تشدید کند.

بوییدن لیموترش موجب بهبود تهوع می‌‌شود

مثلا مهم بوییدن پوست لیمو ترش مرکز تهوع را آرام می‌کند. از آبنبات هایی با طعم نعناع و یا ترش می توانند استفاده کنند زیرا تهوعشان را کم می‌کند. مکیدن یخ جز مواردی است که ما به آنها توصیه می کنیم انجام دهند.

به آنهایی که دچار زخم‌های دهانی می‌شوند توصیه می‌کنیم از مصرف ترشیجات شامل رب گوجه فرنگی، انواع مرکبات نوشیدنی های گازدار باید صرف نظر کنند. این موضوع به شدت زخم‌های دهانی شان را تشدید می کند. با نی آب بخوردند. خوردن آب در مقادیر بالا می تواند زخم های دهانی شان را تشدید کند. بستنی و چیزهای یخ حتما در رژیم غذایی شان لحاظ کنید. هر چقدر فضای دهان خنک تر شود روند بهبود بهتر می‌شود. از مواد غذایی ای که مانند نان های سوخاری و یا ادویه جات، حالت خشک و شکننده دارند در رژیم غذایی شان استفاده نشود.

پیاز و لیموترش به درک شوری و ترشی غذا در بیماران سرطانی کمک می‌کند

مساله دیگر این است که تغییرات چشایی در دهان آنها اتفاق می افتد و طعم شوری و ترشی را خوب احساس نمی‌کنند. به آنها توصیه می‌کنیم که در مواد غذایی‌شان از پیاز و یا لیمو ترش استفاده کنند. غذایی که استفاده می‌کنند سرد یا هم دمای محیط باشد، اگر زخم های دهانی ندارند از مرکبات استفاده کنند. از سس‌های کچاپ، خردل و انواع خردل‌ها در رژیم غذایی‌شان استفاده کنیم. خیلی به آنها کمک می کند. این مواد طعم غذاهایشان را می‌تواند بهتر کند. بیماران باید به جای مصرف شکر از خرما، کشمش و میوه های خشک در رژیم غذایی شان استفاده کنند. مصرف نمک باید کم شود. کنسروها و به ویژه تن ماهی به دلیل آلوده بودن به جیوه باید ار رژیم غذایی این بیماران حذف شود .

این بیماران اگر خشکی دهان دارند باید همیشه بطری آب همراهشان باشد و مرتب آب بخورند. حتما از آدامس های حاوی قند گزیرتور استفاده کنند. از هویج، کرفس، لیمو و سایر مرکبات استفاده کنند. که بسیار به آنها کمک می‌کند.

در مورد بیماری یبوست هم اولین مساله این است همین طور که نشسته با انگشت شست، شکمش را به سمت پایین ماساژ دهد. مواد غذایی ای که فیبر بالا دارند را در رژیم غذایی شان استفاده کنند. حتما به آنها بگوییم روزی سه عدد آلو خیس شده در رژیم غذایی خود قرار دهند. روزی 5 تا 6 عدد زیتون بخوردند و حتما روغن زیتون را در رژیم غذاییش بگنجانند که می تواند مفید باشد. از عناب استفاده کنند که در درمان یبوست می تواند مفید باشد. خوردن نعناع و شوید در ماست مفید است. آب فراوان استفاده کنند. باید در نظر داشت اگر بیمار میوه و سبزی خورد اما آب نخورد باعث یبوست می شود. ضمن اینکه اگر بیماردچار اسهال شد نباید به او مواد فیبردار و یا غذای چرب و سرخ کردنی داد. از غذاهایی استفاده کند که پتاسیم بالایی دارد. مانند موز، سیب زمینی قارچ و مرکبات که مشکلی برایشان ایجاد نشود (دکتر میترا زراتی استاد دانشگاه و متخصص تغدیه/خبرگزاری آنا)

1487

آنچه زنان باردار باید برای زایمان به موقع بدانند

ناهید خداکرمی در پاسخ به سؤال یکی از شهروندان درباره پارگی کیسه آب در دو ماهگی اظهار داشت: حجم مایع آمنیوتیک در دو ماهگی آن قدر زیاد نیست که فرد با حجم زیادی از آن مواجه باشد، بنابراین ممکن است فرد بر اثر افزایش هورمون‌ها و بزرگ شدن لگن و فشاری که به مجاری ادرار و مثانه وارد می‌شود باعث تکرر و بی‌اختیاری ادرار می‌شود.

افزایش حجم مایع آمنیوتیک در سه ماهه دوم و سوم بارداری

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: حجم مایع آمنیوتیک در سه ماهه دوم و سوم بارداری افزایش پیدا می‌کند، در صورتی که ترشحات مادر شفاف و ناگهانی باشد احتمال پارگی کیسه آب وجود دارد که در این صورت باید به ماما یا پزشک متخصص زنان مراجعه کرد.

وی افزود: تشخیص نهایی با انجام نوعی تست تعیین PH میسر است و برای تأیید بیشتر از سونوگرافی نیز استفاده می‌شود که در آن حجم مایع آمنیوتیک نسبت به سن بارداری تعیین می‌شود، چنانچه حجم این مایع کاهش پیدا کرده باشد، تشخیص پارگی کیسه آب داده می‌شود و اگر حجم مایع آمنیوتیک طبیعی باشد مادر می‌تواند مراقبت را طبق روال گذشته داشته باشد.

علل پارگی کیسه آب

رئیس انجمن علمی مامایی ایران گفت: یکی از علل اصلی پارگی کیسه آب، عفونت‌های بی‌علامت زنانه است که سبب نازک شدن غشای آمنیوتیک می‌شود، همچنین افزایش بیش از حد حجم مایع آمنیوتیک می‌تواند موجب پارگی کیسه آب شود و گاهی پارگی کیسه آب در اواخر بارداری علامت وقوع زایمان است.

خداکرمی با بیان اینکه پارگی کیسه آب اورژانس مامایی است اظهار داشت: هر مادری که حس کند کیسه آب جنین پاره شده است، باید به یکی از مراکز درمانی مراجعه کند، زیرا عدم اقدام به موقع می‌تواند موجب عفونت غشای آمنیوتیک شود، همچنین چنانچه پارگی کیسه آب واضح باشد باید ختم بارداری داده شود و مادر زایمان کند.

وی خاطرنشان کرد: در اواسط بارداری ممکن است با بستری شدن و مراقبت درمانی آبریزش ناشی از پارگی کیسه آب متوقف شود که در این شرایط می‌توان به بارداری ادامه داد. در اواخر بارداری نیز در صورت پارگی کیسه آب، مادر را یک هفته بستری می‌کنند تا پس از آن زایمان انجام شود. ( فارس)

آنچه باید درباره سرطان دهان بدانید

بارها خوانده و شنیده‌اید که سیگار کشیدن سلامت‌تان را تهدید می‌کند، اما بررسی‌های متعدد پژوهشگران نشان می‌دهد مصرف دخانیات همچون سیگار، پیپ و قلیان یکی از مهم‌ترین فاکتورهای ابتلای افراد به سرطان دهان است به طوری که به گفته بسیاری از متخصصان، افراد سیگاری تا شش برابر بیشتر از کسانی که سیگار نمی‌کشند دچار این سرطان می‌شوند. دکتر امیررضا موحدی، دندانپزشک و جراح دهان، فک و صورت در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: علاوه بر سیگار، مصرف مشروبات الکلی یکی از عوامل موثر در ابتلا به سرطان دهان بوده و این‌که آمار آقایان مبتلا بالاتر از خانم‌هاست به بیشتر بودن تعداد سیگاری‌ها و الکلی‌های جنس مذکر برمی‌گردد و معمولا هم با افزایش سن بویژه در فاصله چهل تا پنجاه و پنج سالگی این بیماری خطرناک بروز می‌کند.

البته فاکتورهای دیگری مثل عفونت‌های ویروسی، ضعف سیستم ایمنی بدن، قرار گرفتن در معرض اشعه ماورای بنفش، عوامل تحریک‌کننده مخاط دهان مثلا دندان‌های مصنوعی غیراستاندارد که در دهان لق می‌زند و ایجاد زخم می‌کنند یا حتی مصرف مداوم غذاهای بیش از حد تند و تیز را هم نباید نادیده گرفت. افرادی که جرم زیادی روی دندان‌هایشان دارند یا بهداشت دهان و دندان را بخوبی رعایت نمی‌کنند هم در معرض ابتلا به این نوع سرطان هستند.

حواستان به سلامت دندان‌هایتان باشد

به گفته دکتر موحدی، پرکردن نامناسب دندان یا دندان‌هایی که به دلیل شکستگی و لب‌پر شدن گوشه تیزی دارد و این تیزی باعث ایجاد زخم روی زبان می‌شود هم می‌تواند در طولانی مدت زمینه ابتلا به سرطان دهان را فراهم کنند. به همین دلیل توصیه می‌شود مراجعه به دندانپزشک را به موارد حاد واگذار نکنید و هر شش ماه یکبار از سوی دندانپزشک مورد معاینه قرار بگیرید چون ممکن است یک زخم ساده علامت یک بیماری پیش رونده و حاد مثل سرطان باشد.

در واقع شایع‌ترین سرطان‌های ناحیه فک و دهان با یک زخم بروز می‌کند که در مراحل اولیه هم بدون درد است و متاسفانه بیمار به پزشک مراجعه نمی‌کند چون فکر می‌کند یک آفت دهانی ساده است و با گذشت زمان یا استفاده از فلان داروی خاص کم‌کم خوب خواهد شد و جای نگرانی نیست، در حالی که گاهی همین موضوع به ظاهر ساده و نه چندان بااهمیت، زندگی فرد را نشانه می‌گیرد.

اگر آفت می‌زنید

به گفته دکتر موحدی، آفت شایع ترین ضایعه مخاطی دهان است و حتی اگر درمان هم نشود ظرف یک تا دو هفته خود به خود بهبود می‌یابد، اما زخمی که در دهان به وجود آمده و بعد از گذشت سه هفته خوب نمی‌شود یک هشدار است و بیمار حتما باید به متخصص مراجعه کند تا مورد بررسی دقیق‌تر قرار بگیرد.

علائم سرطان دهان را بشناسید

شاید زخم‌های ناحیه لب و دهان و زبان و... که براحتی خوب نمی‌شود یا با اشاره بسیار کوچکی خونریزی می‌کند (چه دردناک و چه بدون درد) از جمله مهم‌ترین علائم سرطان دهان محسوب شود، اما وجود قسمت‌های سفید یا قرمزرنگ یا حتی گوشت اضافه روی لثه ها، زبان، لوزه یا دهان، گرفتگی گلو یا گلودردی که در یک دوره خاص از بین نمی‌رود، توده یا ضخیم شدگی در گونه، مشکل در جویدن و بلع غذا، اختلال در حرکت و چرخاندن زبان یا فک، فقدان حس یا درد هنگام لمس قسمت‌هایی از صورت، دهان و گردن، ورم غده‌های لنفاوی در گردن، احساس ناراحتی هنگام صحبت کردن، کاهش وزن ناگهانی، احساس خواب آلودگی مدام و... هم ممکن است نشانه‌هایی از ابتلا به این نوع سرطان باشد.

دکتر خودتان باشید

دکتر موحدی با بیان این‌که سرطان دهان ممکن است است لب‌ها، کام، زبان، غشاهای درونی لب یا گونه، لوزه‌ها و گلو را درگیر کند، می‌افزاید: با وجودی که بسیاری از سرطان‌ها با پیشرفت و نفوذ به غدد لنفاوی به نواحی دیگر بدن هم سرایت می‌کند و به دلیل نزدیکی دهان به غدد لنفاوی گردن، احتمال انتشار آن در کل بدن زیاد است، اما از آنجایی که محیط دهان بخوبی قابل مشاهده است، می‌توانیم مراحل ابتدایی شروع سرطان را در دهان تشخیص دهیم. به عبارتی، درمان سرطان دهان در مراحل اولیه، بسیار آسان و کم‌هزینه بوده و با شانس بهبود زیادی همراه است. پس علاوه بر مراجعه دوره‌ای به دندانپزشک ماهی یک بار جلوی آینه بایستید و با یک چراغ قوه بیرون و داخل لب‌ها، زبان، داخل دهان، زبان کوچک، لوزه‌ها و لثه را به دقت بررسی کنید. همچنین گردن و زوایای فک پایین را با دست لمس کرده و از لحاظ وجود توده‌های سفت، مورد معاینه قرار دهید و در صورت مشاهده کوچک‌ترین علائم مشکوک به پزشک مراجعه کنید. بد نیست بدانید که پنج سال بعد از تشخیص سرطان فقط ۵۰ درصد از مبتلایان بهبود پیدا می‌کنند، با این حساب هرچه بیماری زودتر شناخته شود احتمال موفقیت درمانی هم بیشتر خواهد بود.

از تشخیص تا درمان

بررسی‌های تشخیصی سرطان دهان ممکن است شامل آزمایش‌های خون، نمونه‌‌برداری (برداشت مقدار کمی ‌از بافت یا مایع برای بررسی آزمایشگاهی) از توده و رادیوگرافی سر باشد. البته سی‌تی‌اسکن یا ام‌آرآی (M.R.I) به بررسی گسترش بدخیمی‌ کمک می‌‌کند. از طرفی هرچه توده در زمان تشخیص بزرگ‌تر باشد، احتمال گسترش آن به سایر نواحی بیشتر بوده و درمان بسته به محل سرطان (لب، زبان، کام یا...) متفاوت است.

جراحی نیز برای برداشت ناحیه سرطانی در صورتی که قابل عمل باشد، انجام می‌‌شود، اما بیمار پس از جراحی باید دهانش را سه تا چهار بار در روز با محلول آب نمک شست‌وشو دهد. حتی بسته به شرایط بیمار، اشعه‌‌درمانی یا مصرف دوره‌ای داروهای ضدسرطان هم ممکن است برای فرد تجویز شود. در مواردی هم که جراحی باعث اختلال در تکلم شده باشد، گفتاردرمانی توصیه می‌‌شود.

پریسا اصولی ‌/‌ گروه سلامت

از علائم تا درمان: همه آنچه باید درباره سنگ مثانه بدانید

ادرار تغلیظ شده و بدون حرکت اغلب در نتیجه تخلیه ناکامل مثانه است. سنگ‌های مثانه همیشه باعث بروز علائم و نشانه‌ها نمی‌شوند و ممکن است در طی انجام آزمایشاتی جهت شناسایی سایر مشکلات پی به وجود آنها برد.

گاهی اوقات سنگ‌های مثانه کوچک به خودی خود از بین رفته و دفع می‌شوند، اما شاید نیاز باشد بعضی از آنها را با کمک پزشک از بدن خارج کرد. سنگ‌های مثانه‌ای که درمان نشوند می‌توانند باعث ایجاد انواع عفونت و سایر عوارض گردند.

نشانه ها

بعضی از افرادی که در مثانه آنها سنگ وجود دارد، هیچ‌گونه مشکلی ندارند، حتی زمانیکه سنگ‌های آنها بزرگ است. اما اگر سنگ، دیواره مثانه را خراش داده آن را آزرده کند یا مسیر جریان ادرار را مسدود نماید، می‌تواند موجب ایجاد علائم و نشانه‌های این بیماری گردد. این علائم عبارتند از:

• درد ناحیه پایین شکم
• ادرار دردناک
• تکرر ادرار
• مشکل در دفع ادرار یا قطع شدن و ایجاد وقفه در جریان ادرار
• وجود خون در ادرار
• ادرار تیره‌ رنگ یا ادرار با رنگ تیره غیرطبیعی

علت

عموماً سنگ‌های مثانه وقتی ایجاد می‌شوند که مثانه شما تخلیه کامل نمی‌شود. ادراری که در مثانه شما باقی می‌ماند،تشکیل کریستال‌هایی را می‌دهد که سرانجام به سنگ‌های ادراری تبدیل می‌شوند.در بیشتر موارد یک وضعیت یا عارضه‌، زمینه‌سازی است که در توانایی مثانه جهت تخلیه به طور کامل تاثیر می‌گذارد.

شایع‌ترین این عوارض که باعث به وجود آمدن سنگ‌های مثانه می‌شوند عبارتند از:

• بزرگی غده پروستات: پروستاتی که بزرگ شده یا هایپرپلازی خوش‌خیم و بی‌خطر پروستات، می‌تواند باعث ایجاد سنگ‌های مثانه خصوصاً در مردان شود. همچنانکه پروستات بزرگ می‌شود، به مجرای ادراری نیز فشار وارد کرده و باعث توقف و ایجاد وقفه در جریان ادراری می‌گردد، همین امر موجب می‌شود ادرار در مثانه شما باقی بماند.
• اعصاب آسیب‌دیده (مثانه نوروژنیک): به طور طبیعی، اعصاب پیام‌ها را از مغزتان به ماهیچه‌های مثانه شما انتقال می‌دهند، پیام های مانند دستور سفت و فشرده شدن یا آزاد و رها شدن ماهیچه‌های مثانه. اگر این اعصاب به علت سکته، یا آسیب طناب نخاعی و یا سایر مشکلات مربوط به سلامتی آسیب ببینند، این امکان وجود دارد که مثانه شما قادر به انجام عمل تخلیه کامل نباشد.

سایر موقعیت‌هایی که باعث ایجاد سنگ‌های مثانه می‌شوند عبارتند از:

• التهاب: سنگ‌های مثانه می‌توانند در مثانه ملتهب به وجود آیند. عفونت‌های دستگاه تناسلی و رادیوتراپی ناحیه لگن، هر دو می‌توانند از عوامل التهاب مثانه باشند.
• ابزار و تجهیزات پزشکی: گاهی اوقات سوندهای مثانه، لوله‌های باریکی که برای جمع‌آوری ادرار از مثانه شما، داخل مجرای ادراری قرار داده می‌شوند، می‌توانند باعث ایجاد سنگ‌های مثانه باشند. همینطور وسایل واشیایی که به طور اتفاقی به طرف مثانه شما حرکت می‌کنند مثل وسایل و تجهیزات پیشگیری از بارداری و یا استنت. بلورها و کریستال‌های معدنی که بعداً تبدیل به سنگ می‌گردند، دورادور سطح این وسایل را فرا می‌گیرند.
• سنگ‌های کلیه: سنگ‌هایی که در کلیه شما به وجود می‌آیند، همانند سنگ‌های مثانه نیستند. آنها به طرق متفاوت و اغلب به دلایل متفاوتی به وجود می‌آیند. اما گاه‌گاهی، سنگ‌های کوچک کلیه از حالب‌ها به سمت مثانه پایین رفته و در صورتیکه دفع نشوند، می‌توانند به سنگ‌های مثانه تبدیل شوند.

عوامل خطر

در کشورهای در حال توسعه، سنگ‌های مثانه اغلب به علت کم‌شدن آب بدن، عفونت و رژیم های کم ‌پروتئین ایجاد شده و خصوصاً در بچه‌ها شایع می‌باشد. در نواحی دیگر دنیا، سنگ‌های مثانه اصولاً در بزرگسالان به خصوص در مردان 30 سال و بالاتر رخ می‌دهد.
شرایط و موقعیت‌هایی که احتمال خطر ابتلاء به سنگ ‌های مثانه را افزایش می دهند عبارتند از:

• انسداد مجرای خروجی مثانه: انسداد مجرای خروجی مثانه به هر گونه وضعیتی که مانع جریان ادرار از مثانه به سمت مجرای ادراری می‌شود، اشاره دارد. مجرای ادراری، لوله‌ای است که ادرار را از بدنتان بیرون می‌برد. انسداد مجرای خروجی مثانه دلایل متعددی دارد، ولی شایع‌ترین شکل آن بزرگی پروستات می‌باشد.
• مثانه نوروژنیک: سکته، آسیب طناب نخاعی، بیماری پارکینسون، دیابت، بیرون‌زدگی دیسک بین مهره‌ها، و شماری مشکلات دیگر، می‌توانند به اعصابی که عملکرد مثانه را تحت کنترل و نظارت دارند آسیب برسانند. ممکن است بعضی از افراد با مشکل مثانه نوروژنیک، مشکل بزرگی پروستات و یا سایر انواع انسداد مجرای خروجی مثانه را نیز داشته باشند، که احتمال خطر ابتلاء به سنگ‌های مثانه را افزایش می‌دهند.

عوارض

سنگ‌های مثانه‌ای که دفع نمی‌شوند، حتی آنهایی که علائم و نشانه‌هایی ایجاد نمی‌کنند، منجر به بروز عوارضی می‌شوند که شامل موارد زیر است:
• اختلال عملکرد مزمن مثانه: سنگ‌های مثانه‌ای که درمان نمی شوند، می‌توانند مشکلات ادراری درازمدتی مانند سوزش و درد در حین ادرارکردن یا تکرر ادرار ایجاد کنند. همچنین سنگ‌های مثانه می‌توانند در دهانه‌ها وجاهای خالی، جایی که ادرار از مثانه خارج شده به سمت مجرای ادراری رفته و مسیر عبور ادرار از بدن را مسدود کنند.
• عفونت‌های دستگاه ادراری: عفونت‌های باکتریایی عودکننده و مکرر در دستگاه ادراری شما ممکن است باعث ایجاد سنگ‌های مثانه شوند.

آمادگی برای ویزیت پزشک

اگر علائم و نشانه‌های مربوط به سنگ مثانه را در خود می‌بینید، احتمالاً باید ترتیب ملاقاتی با پزشک خانوادگی خود و یا یک پزشک عمومی را بدهید. هرچند ممکن است به پزشکی که متخصص در درمان اختلالات دستگاه ادراری می‌باشد(اورولوژیست) ارجاع داده شوید.
چه می‌توانید بکنید؟
برای آماده‌سازی در روز ملاقات با پزشکتان لیستی از موارد زیر را تهیه کنید:

• هرگونه علامت و نشانه‌ای که تا کنون تجربه کرده‌اید: شامل هر گونه موردی که ممکن است به نظر با موقعیت و عارضه شما نامرتبط می‌باشد.
• اطلاعات شخصی کلیدی: شامل هر گونه استرس و فشار روانی بزرگ و یا تغییراتی که اخیراً در زندگی شما به وجود آمده است.
• هر گونه دارویی که مصرف می‌کنید: شامل هر نوع ویتامین ویا سایر مکمل‌ها.
• سوالاتی که باید از پزشکتان بپرسید: به ترتیب اهمیت.
• از هر گونه محدودیت و یا ممنوعیتی قبل از دیدار با پزشکتان اطلاع داشته باشید: سوال کنید اگر موردی وجود دارد که نیاز است از قبل آن را انجام دهید، مثل محدودیت در رژیم غذایی.
• از یکی از اعضاء خانواده یا دوست خود بخواهید شما را همراهی کند: ممکن است فردی که شما را همراهی می‌کند، اطلاعاتی را به یاد داشته باشد که شما آن را فراموش کرده یا از قلم انداخته‌اید.

در مورد سنگ‌های مثانه، سوالات اولیه و مهمی که باید از پزشک معالجتان بپرسید شامل موارد زیر است:

• آیا سنگ‌های مثانه به خودی خود دفع شده و از بین می‌روند؟
• اگر اینطور نیست، آیا نیازی به بیرون آوردن آنها می‌باشد، و بهترین روش جهت خارج نمودن آنها چیست؟
• خطرات احتمالی درمان پیشنهادی شما چیست؟
• اگر این سنگ‌ها از بین نروند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
• آیا درمان دارویی جهت از بین بردن سنگ‌های مثانه وجود دارد که بتوانم از آن استفاده کنم؟
• چگونه می‌توانم از برگشت مجدد سنگ‌های مثانه جلوگیری کنم؟
• من دچار سایر مشکلات از لحاظ وضعیت سلامتی هستم، چگونه می‌توانم تمامی این مشکلات و عوارض را به بهترین شکل ممکن اداره کنم؟
• آیا در زمینه این بیماری محدودیت غذایی وجود دارد که نیاز به پیروی کردن از آن باشم؟
• آیا سنگ‌های ادراری دوباره باز خواهند گشت؟
• آیا دستورالعمل‌های چاپی و منتشرشده‌ای موجود می‌باشد که بتوانم از آنها استفاده کنم؟ چه سایت‌هایی را توصیه می‌نمایید؟
از پرسیدن سوالات دیگری که ممکن است در طول زمان دیدار با پزشک برایتان پیش بیاید تردید نکنید.

چه انتظاراتی از پزشکتان می‌رود؟

• پزشکتان احتمالاً سوالاتی شامل موارد زیر از شما خواهد پرسید:

هیچ مطالعه‌ای تا کنون تایید نکرده که درمان‌های گیاهی می‌تواند سنگ‌های مثانه سفت و سختی را از بین ببرد که به کاربرد لیزر، اولتراسوند و یا سایر روش‌های خرد کردن و از بین بردن نیاز دارند

• از چه ز‌مانی علائم و نشانه‌های بیماری را تجربه کرده‌اید؟
• علائم و نشانه‌ها در شما مدت‌دار بوده یا مربوط به بعضی مواقع و به صورت گاه و بیگاه؟
• تا چه اندازه علائم و نشانه‌های شما شدید و طاقت‌فرسا است؟
• آیا تا به حال تب و یا لرز داشته‌اید؟
• آیا موردی به نظر می‌رسد که علائم و نشانه‌ها را در شما بهبود بدهد؟
• آیا موردی می‌باشد که این علائم و نشانه‌ها را بدتر و وخیم‌تر نماید؟

آزمایش های تشخیصی

مراحل تشخیصی سنگ‌های مثانه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• معاینه بدنی: پزشکتان احتمالاً ناحیه پایین شکم شما را معاینه خواهدکرد، تا ببیند آیا مثانه شما بزرگ شده یا خیر(ورم مثانه) و در بعضی موارد آزمایش مربوط به مقعد نیز انجام خواهد داد. برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا پروستات در شما بزرگ شده است یا خیر. همچنین باید هرگونه علائم و نشانه‌های ادراری که دارید را مطرح نمایید.
• آنالیز ادرار (تجزیه شیمیایی ادرار): ممکن است یک نمونه از ادرار شما جهت شمارش مقادیر میکروسکوپی خون، باکتری و املاح بلوری شده، جمع‌آوری گردد و مورد آزمایش قرار گیرد. همچنین تجزیه شیمیایی ادرار به تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا عفونت دستگاه ادراری دارید کمک می‌کند، که می‌تواند در نتیجه ایجاد سنگ‌های ادراری باشد.
• سی‌تی‌اسکن کامپیوتر اسپیرال (چرخشی): انجام یک سی‌تی‌اسکن مرسوم و متداول، همراه با پرتونگاری‌های متعدد، با دانش و تکنولوژی کامپیوتری، برای ایجاد و خلق تصاویر بدن در یک مقطع زمانی. انجام یک سی‌تی‌اسکن اسپیرال(چرخشی) به فرایند کار سرعت می‌بخشد، اسکنی سریعتر با دقت بالاتر و مشخصات بیشتری از ساختار داخلی بدن. سی‌تی‌اسکن اسپیرال(چرخشی) می‌تواند حتی کوچکترین سنگ‌ها را نمایان کند و به عنوان یکی از حساس‌ترین آزمایش‌ها جهت تشخیص انواع سنگ‌های ادراری در نظر گرفته می‌شود.
• امواج اولتراسوند(ماوراء صوت): روش اولتراسوند، روشی است که امواج صوتی را به سمت اندام‌ها و ساختار داخلی بدن شما پرتاب می‌کند تا تصاویری را ایجاد کند، که این روش نیز به پزشک در شناسایی سنگ‌های ادراری کمک می‌کند.
• عکسبرداری به روش اشعه ایکس: عکسبرداری به روش اشعه ایکس از کلیه‌ها، حالب‌ها و مثانه شما، به پزشک در تشخیص وجود سنگ ‌در سیستم ادراری کمک می‌کند. اما بعضی از انواع سنگ‌ها با این روش‌های متداول قابل رویت نیستند.
• تصویربرداری اختصاصی از دستگاه ادراری (پیلوگرام درون وریدی) : پیلوگرام درون‌وریدی آزمایشی است که در آن از یک ماده حاجب جهت پررنگ کردن و مشخص نمودن اندام‌ها و اعضاء دستگاه ادراری به کار می‌رود. یک ماده حاجب به داخل سیاهرگی از بازو تزریق می‌شود و به سمت کلیه‌ها، حالب‌ها و مثانه شما جریان پیدا می‌کند و هرکدام از این اندام‌ها را مشخص می‌نماید. با عکسبرداری به روش اشعه ایکس، در طول انجام فرایند تصاویری در زمانهای مشخص و جهت بررسی وجود سنگ‌ها گرفته می‌شود.عموماً سی‌تی‌اسکن‌های چرخشی به جای پیلوگرام درون‌وریدی، انجام می‌شود.

درمان دارویی

عموماً سنگ‌های مثانه باید بیرون آورده شده و از بین بروند. اگرسنگ کوچک باشد، ممکن است پزشک به شما توصیه کند هر روز مقادیر زیادی آب، جهت کمک به دفع سنگ از بدن بنوشید. هرچند، چون اغلب سنگ‌های مثانه به علت عدم توانایی مثانه در تخلیه کامل ادرار به وجود می‌آیند، عبور و دفع خود به خودی سنگ‌ها بعید به نظر می‌رسد. تقریباً در تمامی موارد نیاز به خارج کردن سنگ‌ها از بدن می‌باشد.

خرد کردن و شکستن سنگ‌ها:

سنگ‌های مثانه اغلب در طول فرایندی و روشی که سیستو‌لایتو‌‌‌ لاپاکسی‌ نامیده می‌شود، بیرون آورده می‌شوند. لوله کوچکی به همراه دوربینی در انتهای آن(سیستوسکوپ)، برای دیدن سنگ، از میان مجرای ادراری وارد مثانه می‌شود، پزشک سپس از لیزر، اولتراسوند، یا یک وسیله مکانیکی برای خرد کردن سنگ به قطعات کوچکتر استفاده می‌کند و آنها را از مثانه شما شستشو می‌دهد.

قبل از انجام این روش، احتمالاً به شما داروی بیهوشی، جهت بی‌حس کردن قسمت پایینی بدن( بیهوشی ناحیه‌ای و موضعی) تزریق می‌کنند یا دارویی که شما را بیهوش سازد و قادر به احساس درد نباشید(بیهوشی عمومی). عوارض ناشی از سیستولایتولاپاکسی، شایع نمی‌باشد، اما ممکن است عفونت‌های دستگاه ادراری، تب، پارگی مثانه و خونریزی رخ دهد.
ممکن است پزشک برای کاهش احتمال خطر انواع عفونت،‌ قبل از انجام عمل، برای شما آنتی‌بیوتیک تجویز نماید.
پس از گذشت یک ماه از انجام سیستولایتولاپاکسی، احتمالاً پزشک برای اینکه اطمینان پیدا کند هیچ خرده سنگی در مثانه شما باقی نمانده باشد، بررسی های لازم را انجام خواهد داد.

برداشت سنگ از طریق انجام عمل جراحی:

بعضی از اوقات، سنگ‌های مثانه‌ای که بزرگ هستند یا آنقدر سخت هستند که نمی‌توان آنها را خرد کرد، از طریق انجام عمل جراحی باز خارج می‌گردند. در این چنین مواردی، پزشک شکاف و بریدگی در مثانه شما ایجاد می‌کند و سنگ‌ها را مستقیماً خارج می‌نماید. ممکن است هر عاملی که علت به‌وجود آورنده سنگ‌ها بوده، در همین زمان اصلاح گردد.

درمان‌های جایگزین:

• هیچ مطالعه‌ای تا کنون تایید نکرده که درمان‌های گیاهی می‌تواند سنگ‌های مثانه سفت و سختی را که معمولاً نیاز به لیزر، اولتراسوند و یا سایر روش‌ها برای برطرف شدن دارند را خرد کرده و از بین ببرند.
• قبل از استفاده از هر گونه درمان دارویی جایگزین، همواره با پزشک خود مشورت کنید تا از ایمن بودن آنها اطمینان پیدا کنید و اینکه با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید تداخلی نداشته باشند.

پیشگیری

معمولاً سنگ‌های مثانه از عواملی به وجود می‌آیند که پیشگیری از آن‌ عوامل زمینه‌سازدشواری است، اما می‌توان شانس ابتلاء به سنگ‌های مثانه را با رعایت نکات زیر کاهش داد:
• در مورد علائم و نشانه‌های غیرمعمول ادراری سوال کنید و در موردآنها آگاهی داشته باشید: تشخیص و درمان زودهنگام پروستاتی که بزرگ شده و یا هر عارضه اورولوژیک دیگری، می‌تواند احتمال خطر ابتلاء به سنگ‌های مثانه را کاهش دهند.
• مقدار زیادی آب و مایعات بنوشید: نوشیدن حجم زیادی از مایعات، به‌خصوص آب می‌تواند به جلوگیری از ایجاد سنگ‌های مثانه کمک کند، چراکه مایعات، غلظت املاح موجود در مثانه را کاهش داده، آن را رقیق می‌کند. اینکه چه مقدار آب مورد نیاز شما می‌باشد، بستگی به عوامل زیر دارد: سن، اندازه بدن(جثه)، سلامتی و سطح فعالیت. از پزشک خود بپرسید مقدار مناسب مایعات مورد نیاز شما چه ‌میزان است. (عصر ایران به نقل از رژیم درمانی نوین)

434

«لیفت ابرو» از آنچه فکر می‌کنید تا آنچه واقعاً هست!

متاسفانه در بسیاری از مواقع شاهدیم افرادی که در ناحیه ابرو و پلک تاتو می‌کنند، به دنبال آن دچار کاهش موی ابرو یا مژه می‌شوند. این افراد برای پرپشت نشان دادن این نواحی سراغ تاتو می‌روند اما همان مقدار مویی که داشتند نیز بعد از تاتو می‌ریزد، زیرا خون‌رسانی به مو کاهش پیدا می‌کند.
برای تاتو ابرو از سوزن‌های مخصوصی استفاده می‌شود که در صورت عدم رعایت مسائل بهداشتی ممکن است موجب انتقال بیماری‌هایی مانند هپاتیت A و B و C شود .تاتوی ابرو قابل پاک شدن نیست و در صورتی که فرد پشیمان شود با انجام لیزر تنها می‌توان آن را کم‌رنگ کرد که این امر نیز بستگی به عمق تاتو دارد؛ با کم‌رنگ شدن تاتو ابرو خط بریدگی در محل باقی می‌ماند.

بعضی از افراد به علت اینکه پشت پلک‌هایشان با افزایش سن پر می‌شود و این امر چهره را مسن نشان می‌دهد اقدام به تاتو ابرو برای مخفی کردن پیری می‌کنند. معمولا از ۴۰ سالگی به بعد شاهد نشانه‌های پیری در پلک هستیم. در بیشتر موارد علت پر شدن پشت پلک افتادگی پیشانی به سمت پایین است و درمان افتادگی پیشانی کشش آن به سمت بالای صورت است، اما متاسفانه برخی برای رفع این مشکل به سمت تاتوی ابرو می‌روند.

در صورتی که فردی در سنین میانسالی و برای از بین بردن آثار پیری ابروهای خود را تاتو کند، دیگر امکان کشیدن پیشانی به سمت بالا وجود ندارد، زیرا تاتو موجب بالا رفتن ابروها می‌شود و با کشیدن پیشانی ممکن است چهره فرد نامتناسب شود.
اگرچه قبل از تاتو باید با جراح پلاستیک نیز مشورت شود اما در حال حاضر و در برخی از موارد مشاهده می‌شود که افرادی بدون تخصص با انجام جراحی اقدام به برداشتن کامل ابروهای فرد می‌کنند. متاسفانه این اقدام در حال شایع شدن است و پس از انجام آن فقط یک خط بریدگی در محل ابروهای فرد باقی می‌ماند. همچنین تعدادی از افراد فاقد تخصص قسمتی از پوست بالای پیشانی و پایین یا بالای مو را برداشته و مدعی هستند که «کشش پوست» انجام داده‌اند. در صورتی که پوست را با کشیدن نمی‌توان نگاه داشت. به همین دلیل پس از مدت کوتاهی پیشانی به حالت قبلی بازگشته و تنها یک خط برش در صورت فرد باقی می‌گذارد.
واژه «لیفت» در فارسی به اشتباه به کشش پوست ترجمه شده است در صورتی که پوست را با کشش نمی‌توان نگاه داشت زیرا پوست خاصیت ترمیم دارد و پس از مدت کوتاهی که کشیده باقی بماند مجددا به حالت قبلی خود بازمی‌گردد.
عمل «لیفت» از جمله جراحی‌های پلاستیک است که در اتاق عمل و با استفاده از تجهیزات و روش خاصی انجام می‌شود، ارتباط چندانی با پوست ندارد و جراح برای انجام آن روی عصب کار می‌کند.
همچنان که گفته شد برداشتن ابروهای فرد با جراحی و به اصطلاح «کشیدن پوست» در حال شایع شدن است و به دلیل اینکه این اقدامات توسط افراد بدون تخصص انجام می‌گیرد، توصیه اکید می‌شود افراد قبل از انجام هر اقدام زیبایی به پزشک متخصص مراجعه کنند. (دکتر آرش بیرقی طوسی، فوق تخصص جراحی پلاستیک و ترمیمی)

1148

آنچه باید درباره شیر دادن به نوزادان بدانید

شیر مادر در واقع کامل‌ترین خوراک و غنی از مواد مغذی و حاوی آنتی‌بادی‌هایی است که از کودک در برابر ابتلا به عفونت‌ها جلوگیری می‌کند. نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌کنند کمتر دچار انواع حساسیت‌ها می‌شوند و کمتر در معرض اضافه‌وزن و چاقی، ابتلا به دیابت و کم‌خونی قرار می‌گیرند.

همه آنچه باید درباره فشار خون بدانید

اندکی کمتر یا بیشتر بودن همیشه به معنای بیماری نیست و جزئی از فیزیولوژی بدن فرد محسوب می‌شود، اما در علم پزشکی میزانی برای پرفشاری خون وکم‌فشاری خون تعیین کرده‌اند. در این مطلب به تفصیل درباره آن توضیح خواهیم داد.‌پرفشاری خون امروزه یکی از بیماری‌های مزمن غیرواگیر است که خطر مرگ‌ومیر زودرس را بالا می‌برد. افزایش فشار خون باعث افزایش مقاومت در برابر جریان خون می‌شود و این مقاومت خطر ایست قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلب و بیماری‌های مزمن کلیه را بیشتر می‌کند.

پرفشاری خون یعنی چه؟

اگر به طور مزمن، فشار سیستولی فردی بزرگسال بیشتر از 140 میلی‌متر و فشار خون سیستولی بیشتر از 90 میلی‌متر جیوه باشد به آن فشار خون بالا اطلاق می‌شود. پرفشاری خون به دو گروه طبقه‌بندی می‌شود؛ پرفشاری اولیه و پرفشاری ثانویه.

پرفشاری اولیه: این نوع فشار خون بالا در میان مردم بسیار شایع است و تقریبا 90 درصد بیماران به این نوع فشار خون مبتلا هستند. افراد مبتلا معمولا در سنین بالا قرار دارند. تاکنون دلیل کاملا مشخصی برای ایجاد این بیماری شناخته نشده است؛ ولی محققان می‌گویند سابقه بیماری در خانواده، عوامل محیطی، سبک بد زندگی، افزایش وزن، خوردن غذاهای پرنمک طی سالیان دراز، مصرف سیگار و الکل احتمال ابتلا به پرفشاری خون را بالا می‌برد.

پرفشاری ثانویه: این نوع بالارفتن فشار خون ربطی به سن و... ندارد؛ بلکه نشانه وجود بیماری دیگری در بدن است. نارسایی کلیه، کم‌کاری تیروئید، بیماری‌های غدد، بیماری‌های قلبی ـ ریوی، بعضی از داروها و... باعث پرفشاری ثانویه می‌شود.

زنان باردار در معرض پرفشاری خون

پرفشاری خون را در زنان باردار نیز مشاهده می‌کنیم. فشار خون بالا در دوران بارداری پره‌اکلامپسی یا همان مسمومیت حاملگی نام دارد و معمولا از نیمه دوم بارداری به بعد شروع می‌شود. البته در بیماری پره‌اکلامپسی مادران باردار غیر از فشار خون بالا دفع پروتئین از ادرار هم دارند. پره‌اکلامپسی بیماری خطرناکی است و اگر درمان نشود باعث مرگ مادر و جنین خواهد شد. از علامت‌های شایع آن ادم (تجمع مایع در بافت و تورم اندام) در اندام‌ها، بخصوص اندام تحتانی، سردرد، تاری دید و در مواقع شدید تشنج و اختلال هوشیاری و نهایتا مرگ است.

　

فشار خون پایین

بعضی از افراد که همیشه دچار کاهش فشار خون هستند کسل‌ بوده و هرازگاهی هم از حال می‌روند و باید آنها را به بیمارستان رساند تا با تزریق سرم و... بهبودی‌شان حاصل شود. برای فشار خون پایین در این افراد شاید دلیل خاصی نتوان پیدا کرد، اما فشار خون پایین یعنی وقتی فشار خون سیستولی کمتر از 90 میلی‌متر جیوه باشد؛ ولی وقتی به کمتر از 80 میلی‌متر جیوه می‌رسد حتما با عوارضی همراه می‌شود. افرادی که فشار خون پایین دارند معمولا خانم‌های جوان و بسیار لاغر هستند که بدنشان به این وضع عادت دارد، ولی ممکن است در اثر شرایطی خاص افت فشار بیشتر از قبل و علامت‌دار شود.

فشار خون پایین علامت‌دار است. علائم شامل بی‌حالی شدید توام با ضعف، سرگیجه، سیاهی‌رفتن چشم، و گاهی هم اختلال در سطح هوشیاری و در مرحله آخر عارضه‌ای به نام سنکوب است. البته کاهش فشار خون ممکن است ناشی از خونریزی خیلی زیاد باشد، مثل فردی که در اثر تصادف دچار خونریزی داخلی شده یا گلوله خورده یا دچار اختلال انعقادی است. خونریزی از این نوع بسیار خطرناک است و سریع باعث کاهش حجم خون، افت فشار خون و حتی مرگ می‌شود. بعضی از بیماری‌ها مانند اسهال و استفراغ نیز باعث کاهش آب بدن، کاهش حجم خون و کاهش فشار خون می‌شوند به همین دلیل همیشه توصیه می‌شود آب بدن بیمار به سرعت جایگزین شود و بیماران مبتلا به اسهال و استفراغ مصرف مایعات را بالا ببرند. البته بعضی از بیماری‌های قلبی ـ عروقی یا ریوی هم باعث افت فشار خون می‌شوند.

راه هایی برای کاهش فشار خون

برای این که پرفشاری خون در بیمار قطعی شود باید معاینه کامل از بیمار به عمل آورند، آزمایش خون بگیرند و بعد از قطعی‌شدن بیماری، فشار خون باید با تجویز دارو کنترل شود. اگر فشار خون بیمار 180/ 110 میلی‌متر جیوه باشد پرفشاری خون شدید محسوب می‌شود و وضعیت بیمار را بحرانی می‌دانند. این افراد ممکن است علامتی نداشته باشند یا با سردرد و سرگیجه به پزشک مراجعه کنند. گاهی لازم است چنین بیمارانی در بیمارستان بستری شوند.

سبک زندگی باید تغییر کند

همه افرادی که مبتلا به فشار خون بالا هستند علاوه بر مصرف دارو باید سبک زندگی خود را تغییر دهند. یعنی اگر دچار افزایش وزن هستند وزن خود را کاهش دهند، کمتر نمک مصرف کنند و سبزیجات تازه و میوه را در غذای روزانه خود بگنجانند، ورزش کنند (روزی 30 دقیقه پیاده‌روی توصیه می‌شود، البته انجام هر ورزشی برای افراد مبتلا به پرفشاری خون باید با نظر پزشک معالج باشد)، مصرف سیگار و الکل را محدود کنند.

راه‌هایی برای افزایش فشار خون

وقتی افت فشار خون عامل مشخصی دارد، باید درمان با توجه به مشکل بیمار صورت بگیرد. ولی وقتی دلیل خاصی برای آن پیدا نمی‌کنیم باید کاری کرد که فشار خون بیمار کمی افزایش یابد؛ مثلا مصرف مواد نمکی را بالا برد. بیماران لاغر و کم‌وزن هم باید به متخصص تغذیه مراجعه کنند تا با تغذیه درست افزایش وزن پیدا کنند. رژیم غذایی این افراد باید طبیعی باشد و در آن از غذاهای مفید مانند سبزیجات و میوه‌های تازه و غلات استفاده شود. بیماران باید آب بیشتری بنوشند. بهتر است مصرف آب در این بیماران حداقل یک لیتر در روز باشد. میوه‌های حاوی ویتامین ث مانند گریپ‌فروت، پرتقال، لیمو، سبزیجات سبزبرگ و روغن‌های گیاهی و دانه‌های روغنی برای این افراد مفید است. ورزش هم نباید فراموش شود. (جام جم سرا/دکتر ایرج خسرونیا- متخصص بیماری‌های داخلی و رئیس انجمن متخصصان داخلی ایران/سیب، ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)

37

آموزش تکنیکی؛ آنچه هنگام اصلاح ابرو باید رعایت کنید

برای شروع اصلاح ابرو، مداد را در کنار بینی به صورت عمودی نگه دارید، نقطه طلاقی مداد با ابرو،‌‌ همان محل شروع ابرو شماست. سپس مدادی را در کنار بینی به سمت قسمت خارجی عنبیه چشم (قسمت رنگی چشم) نگه دارید. محل طلاقی مداد با ابرو، محل بلند‌ترین نقطه ابروی شما را مشحص می‌کند. اکنون مداد را طوری نگهدارید که امتداد آن از کنار گوشه خارجی چشمتان بگذرد. محل طلاقی مداد با ابروی شما دقیقا نقطه پایانی ابروی شماست.

وقتی به ابروی خودتا ن نگاه می‌کنید، باید دو خط مرئی وجود داشته باشد. یکی از نقطه شروع ابرو تا بلند‌ترین نقطه ابرو و دومی از بلند‌ترین نقطه ابرو تا نقطه انتهای ابرو. این خطوط باید ممتد و بدون قطعی باشند و در انتها نازک شود.

حالا که این قوانین را یاد گرفتید می‌توانید در برداشتن ابروهایتان موفق‌تر باشید. با این حال، نکات چند نکته دیگر را نیز باید بدانید:

۱- پیش از اصلاح ابرو، پوست خود را آماده نمایید. یک تکه پنبه را به تقویت کننده یا منقبض کننده پوست آغشته کرده و به روی ابرو‌ها بمالید.

۲- ابروهایتان را با یک برس کوچک مثل مسواک به حالت طبیعی برس بکشید. موهای ابرو را بسمت بالا شانه کرده و موهای بلندرا کوتاه کنید. موهایی که خارج از خط الگو می‌باشند را با موچین و یا بند انداختن کنید.

۳- از موچین جنس خوب و دارای لبه‌های نازک و کیپ استفاده کنید تا به هنگام برداشتن ابرو، باعث شکستن موی ابرو نشود.

۴- موچین را با زاویه ۴۵ درجه نگه داشته و سپس موهای زیر خط ابرو‌ها را بردارید. موهای ابرو را در جهت رشد مو‌ها بیرون بکشید. ابتدا از وسط ابرو، بالای بینی، شروع کنید تا به درد آن عادت کنید. چون این قسمت از پوست نسبت به پوست بالای چشم حساسیت کمتری دارد.. برداشتن ابرو را از داخل ابرو به سمت خارج ابرو انجام دهید.

۵- اگر می‌خواهید چهره بازتری داشته باشید فاصله ابرو‌ها را کمی بیشتر کنید و اگر چشمان کشیده می‌خواهید بگذارید ابرو‌هایتان به هم نزدیک‌تر باشند.

۶- درپایان کار، یک پارچه لطیف سرد روی ابرو‌هایتان بگذارید تا سرخی پوست را کاهش دهد. اگر درد این کار زیاد بود قبل از ادامه مقداری خمیر دندان بر روی ابرویتان بمالید و بگذارید چند دقیقه بماند. این کار حالت بیحسی به پوست می‌دهد.

۷- بهترین حالت چک کردن ابرو‌ها بعد از برداشتن آن با چشمان بسته است که مسلما توسط شخص ثالث می‌توان انجام داد. ابرو‌ها باید به نسبت شکل صورت برداشته شوند نه به توصیه دوستان یا دنباله‌روی از مد.

۸- نواحی کم پشت ابرو که خالی به نظر می‌رسد را با یک مداد تیزشده ابرو پر کنید. مداد را خیلی کم‌رنگ و سطحی بر روی ابرو بکشید و با حرکات سریع روی موهای ابرو حرکت دهید. پودر ابرو ظاهری طبیعی‌تر به ابروهای شما می‌دهد. با استفاده از برس ابرو پودرهای روی ابرو را پاک کنید.

۹- اگر به رنگ کردن ابرو علاقه‌مندید رنگ ابرو باید از رنگ مو دو درجه روشن‌تر باشد و اگر موهای شما بلوند باشد برعکس باید دو درجه تیره‌تر باشد. مدادهای آرایشی ابرو معمولا به رنگهای قهوه‌ای روشن، متوسط، تیره، زغالی، سیاه و جگری تیره هستند. (آرایشیک)

آنچه باید درباره سرقفلی بدانید

در تعریفی جامع، سرقفلی چنین بیان شده است: سرقفلی ممکن است شاخصی از تجارت باشد که شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا سود مازادی نسبت به بازده سرمایه‌گذاری به‌طور نرمال کسب کنند. مازاد سود به معنای سود اضافی است که بیشتر از سود معمولی باشد.
در حقوق ایران، به حقی که تاجر یا صنعتگر در نتیجه جلب مشتری و شهرت و فعالیت برای محل کار خود، ایجاد می‌کند، سرقفلی گفته می‌شود. علاوه بر آن، به حقی که صاحب محلی که دارای موقعیت خوبی است، برای مالک خود قایل می‌شود، قبل از اینکه اصولا آن محل به اجاره داده شود، نیز سرقفلی گفته می‌شود؛ اما پرسشی که مطرح می‌شود، این است که چه چیز باعث شد که در عرف و عادت بازرگانان پرداخت سرقفلی رایج شود؟ به عبارتی فلسفه پیدایش سرقفلی چیست؟
در تجارت امروز کاردانی و سرمایه‌ تاجر و نوع کاری که انجام می‌دهد، بیش از اوصاف اخلاقی او اهمیت دارد. ممکن است مشتریان کارخانه یا فروشگاهی صاحب آن را نشناسند، اما به دلیل اعتماد به نام تجارتی و فعالیت موسسه، مایل باشند که کالای مورد نیازشان را از فرآورده‌های آن تهیه کنند. در واقع، مشتریان دایم تاجر به سرمایه، کالای تجارتی و انواع آلات‌افزار وی، بیشتر از شخصیت او علاقه و نظر دارند. در حالی که در مورد کسانی که به پزشکان یا وکلا مراجعه می‌کنند، بیشتر به اعتبار صلاحیت، حسن ‌رفتار و اخلاق و معلومات آنان نظر دارند.از این رو باید گفت، حقی که تاجر بر مشتریان خود دارد، باید در زمره حقوق مالی به حساب آید و به این نحو تاجر بتواند در آن تصرف کند و آن را به دیگران انتقال دهد.
در واقع این حق نوعی مالکیت غیرمادی یا حقی بر مشتریان دایم و سرمایه‌ تجارتخانه است. عنصر اصلی این حق، حفظ مشتریان تاجر و امتیازی است که در اثر کار و کوشش به دست آورده است.سرقفلی نقش یک دارایی را ایفا می‌کند و همانند یک دارایی شرکت، اثربخش عمل کرده و به‌تدریج به‌دست می‌آید و غیرقابل رویت و نامحسوس است.

انواع سرقفلی

امروزه سرقفلی در میان بازاریان، کسبه و اصناف به دو صورت دیده می‌شود:
1- سرقفلی که از حق کسب و پیشه حاصل شده است: این نوع سرقفلی که ریشه در حق کسب و پیشه حاصل از قراردادهای اجاره قدیمی (اجاره‌های قبل از سال 1376) دارد، در واقع حقوق قانونی مستاجر سابق یک محل است که دست به دست واگذار می‌شود و در میان عامه مردم سرقفلی نام گرفته است.
2- سرقفلی واقعی: این نوع سرقفلی در واقع حاصل حق کسب و پیشه یا اجاره‌های سابق نیست بلکه در این نوع سرقفلی، مالک مغازه بدون اینکه ملک خود را واگذار کند، سرقفلی ملک (حق کسب و کار در ملک) را به مدت نامحدود با اجاره ماهیانه با شرایط خاص به فردی واگذار می‌کند و بر اساس این قرارداد، مالک سرقفلی بدون مالکیت در اعیان یا زمین مغازه، حق استفاده از مغازه و کسب و کار در آنجا را به دست می‌آورد و می‌تواند این حق را به نحو مقتضی برابر شرایط مقرر بین خود و مالک به اشخاص دیگر نیز واگذار کند.
مغازه‌داران و کسانی که سرقفلی نوع اول (سرقفلی حاصل از حق کسب و پیشه) را خریداری کرده‌‌اند، باید بدانند که سرمایه و سرقفلی آنها مستمراً در معرض خطر ادعای مالک است و با توجه به شمول قانون روابط موجر و مستاجر در اینگونه سرقفلی‌ها، امکان تخلیه ملک توسط مالکان حتی بدون پرداخت سرقفلی وجود دارد.
البته این موضوع نباید ترس و واهمه‌ای در مغازه‌داران و مالکان سرقفلی و دارندگان حق کسب و پیشه به وجود آورد؛ چرا که مالکان در صورتی می‌توانند بدون پرداخت سرقفلی، تخلیه ملک خود را بخواهند که تخلفی از طرف مستاجر صورت گرفته باشد. بنابراین تا زمانی که مستاجر تمام مقررات راجع به سرقفلی را مو به مو رعایت کند، خطری سرقفلی او را تهدید نخواهد کرد.

برای فروش سرقفلی یک ملک، چه مواردی را باید رعایت کرد؟

الف- اطلاع به مالک در صورت عدم وجود حق انتقال به غیر: در مواقعی که قصد دارید سرقفلی ملکی که خریداری کرده‌اید یا حق کسب و پیشه‌ای که برای شما حاصل شده است را واگذار کنید، شایسته است این موضوع را رسماً با اظهارنامه به اطلاع مالک ملک برسانید تا در صورت تمایل با وی وارد معامله شوید.
ب- اخذ مجوز انتقال از مالک در صورت عدم رضایت: در صورتی که مالک راضی به انتقال ملک نباشد، مالک سرقفلی (مستاجر) می‌تواند با مراجعه به دادگاه و اخذ مجوز انتقال، به صورت قانونی نسبت به انتقال سرقفلی (حق کسب و پیشه) اقدام کند.
پ- در صورت وجود حق انتقال: در صورتی که مالک سرقفلی حق انتقال به غیر را داشته باشد، لازم است توجه کنید که آیا مدت اجاره‌اش منقضی شده یا خیر؟ در صورت انقضای مدت، بهتر است بدواً از طریق مراجع قضایی علیه مالک، دعوای الزام به تنظیم اجاره‌نامه مطرح کرده و سپس مبادرت به انتقال ملک کند.

سرقفلی چگونه منتقل می‌شود؟

الف- انتقال اختیاری: سرقفلی یک ملک، گاهی اختیاری و با میل و رغبت مالک سرقفلی به فرد دیگری منتقل می‌شود که ممکن است با سند عادی باشد یا با سند رسمی.
ب- انتقال قهری: در انتقال قهری، شخصی فوت می‌کند و حقوق حاصل از اجاره (حق کسب و پیشه) به ورثه شخص منتقل می‌شود.

تغییر شغل از اقداماتی است که باعث از بین رفتن سرقفلی می‌شود. اگر در سند سرقفلی (اجاره‌نامه) شغل خاصی قید شود و مالک سرقفلی بدون اخذ رضایت مالک اقدام به تغییر شغل کند، کل حق و حقوق قانونی وی از بین می‌رود و مالک ملک می‌تواند بدون پرداخت مبلغی ملک خود را تخلیه کند

پ- انتقال قضایی: وقتی از طرف مقام قضایی حکم به انتقال سرقفلی ملک داده می‌شود، در این صورت انتقال قضایی خواهد بود.

شرایط انتقال سرقفلی در صورتی که سند سرقفلی عادی باشد

هنگامی که سند سرقفلی عادی است و حق انتقال در آن قید شده باشد، صاحب سرقفلی می‌تواند سرقفلی ملک را منتقل کند؛ مشروط به اینکه انتقال جدید با سند رسمی باشد. به عبارت دیگر حتی با وجود حق انتقال، مالک سرقفلی (حق کسب و پیشه) نمی‌تواند با سند عادی سر قفلی را منتقل کند.

انتقال سرقفلی، در موارد رسمی بودن سند سرقفلی

در صورتی که سند سرقفلی رسمی باشد، باید دید مالک سرقفلی حق انتقال به غیر را دارد یا خیر؟ اگر مالک سرقفلی حق انتقال به غیر را داشته باشد، می‌تواند با سند رسمی حقوق قانونی خود را به شخص ثالث منتقل کند. لازم به یادآوری است که حتی با وجود حق انتقال به غیر، مالک سر قفلی نمی‌تواند با سند عادی، سر قفلی را به شخص ثالث انتقال دهد و در این مواقع مالک سرقفلی الزاماً باید با سند رسمی نسبت به انتقال سرقفلی ملک اقدام کند.

انتقال سرقفلی توسط شخص بدون داشتن حق انتقال به غیر

انتقال غیرقانونی سرقفلی یکی از مواردی است که حق سرقفلی ساقط می‌شود. اشخاصی که بدون داشتن حق انتقال سرقفلی، سرقفلی ملک را انتقال می‌دهند، مرتکب تخلف شده‌اند و با طرح دعوا از طرف مالک، سقوط نصف حق کسب و پیشه (سرقفلی) آنها حتمی است. علاوه بر این، نصف دیگر حق کسب و پیشه به قیمت روز به مستاجر متخلف پرداخت خواهد شد.

برای داشتن حق انتقال، چه عبارتی باید در سند سرقفلی قید شود؟

برای اینکه مالک سرقفلی حق انتقال به غیر را داشته باشد، لازم است عبارت (حق انتقال به غیر را دارد) در سند به صراحت قید شود. به عبارت دیگر مسکوت گذاشتن مسئله انتقال، به معنای ممنوعیت از انتقال خواهد بود. در صورتی که در سند سرقفلی عبارتی مبنی بر انتقال سند سر قفلی قید نشود، مالک سرقفلی حق انتقال سرقفلی را نخواهد داشت.

اعطای نمایندگی یا وکالت برای استفاده از محل سرقفلی چه حکمی دارد؟

دادن نمایندگی یا وکالت به فرد دیگری برای استفاده از محل سرقفلی در حکم انتقال سرقفلی است و در صورت عدم وجود حق انتقال ممکن است سقوط نصف حق کسب و پیشه (سرقفلی) را در پی داشته باشد.

تکلیف مالک سرقفلی در صورت عدم وجود حق انتقال و عدم رضایت مالک به انتقال

در صورتی که در سند سرقفلی، حق انتقال به غیر تصریح نشده باشد و مالک راضی به انتقال سرقفلی نباشد و خود نیز از خرید سرقفلی خودداری کند، برابر قانون، مالک سرقفلی می‌تواند برای اخذ مجوز انتقال به دادگاه رجوع کند.
زمانی که به مالک دسترسی نباشد، مالک سرقفلی می‌تواند با مجهول‌المکان اعلام کردن مالک از طریق دادگاه برای اخذ مجوز انتقال سرقفلی به طرفیت مالک ملک اقدام کند.
پرسش دیگری که مطرح می‌شود، این است که زمانی که سرقفلی ملکی به ورثه به ارث می‌رسد، انتقال کل ملک به یکی از وارث در صورت عدم وجود حق انتقال به غیر چه حکمی خواهد داشت؟
در پاسخ به این پرسش باید گفت که اگر چه بنابر نظر غالب اساتید، انتقال بین وراث با توجه به اینکه وراث نسبت به یکدیگر شریک محسوب می‌شوند، انتقال به غیر محسوب نمی‌شود اما نظر به وجود عقیده مخالف، پیشنهاد می‌شود در چنین مواردی نیز از دادگاه اخذ مجوز شود.

موجبات اسقاط حق کسب و پیشه و سرقفلی

الف- انتقال به غیر: در صورتی که با نبود حق انتقال، مالک سرقفلی اقدام به انتقال (فروش) سرقفلی کند، مالک ملک می‌تواند با پرداخت نصف حق سرقفلی به مالک سرقفلی یا خریدار، محل را تخلیه کند.
ب- تغییر شغل: تغییر شغل نیز از اقداماتی است که باعث از بین رفتن سرقفلی می‌شود. اگر در سند سرقفلی (اجاره‌نامه) شغل خاصی قید شود و مالک سرقفلی بدون اخذ رضایت مالک اقدام به تغییر شغل کند، کل حق و حقوق قانونی وی از بین می‌رود و مالک ملک می‌تواند بدون پرداخت مبلغی ملک خود را تخلیه کند.
پ- تعدی و تفریط: تعدی به معنای تجاوز از حدود اذن مالک یا اقدامی غیرمتعارف علیه مال دیگری بوده و تفریط به معنای عدم انجام تعهدات قراردادی یا متعارف برای حفظ مال دیگری است. با این توضیح در صورتی که صاحب سرقفلی (دارنده حق کسب و پیشه) نسبت به محل سرقفلی تعدی یا تفریط کند، حق سرقفلی وی از بین خواهد رفت و مالک ملک می‌تواند بدون پرداخت مبلغی، ملک خود را تخلیه کند.
ت- عدم پرداخت اجاره‌بها: یکی دیگر از اسباب تخلیه محل سرقفلی، عدم پرداخت اجاره‌بها است. صاحب سرقفلی مکلف است در مدت ۱۰ روز (تا دهم ماه بعد) از هر ماه نسبت به پرداخت اجاره‌بهای مالک اقدام کند. قانون هیچ بهانه‌ای را برای عدم پرداخت اجاره‌بها از طرف صاحب سرقفلی (مستاجر) نمی‌پذیرد و در صورت پرداخت نشدن اجاره‌بها از طرف مالک سرقفلی، مالک ملک می‌تواند با ارسال اظهارنامه برای درخواست اجاره‌بها اقدام کند. هرگاه بعد از دو بار ارسال اظهارنامه، مالک سرقفلی برای بار سوم اجاره‌بها را به موقع پرداخت نکند، مالک ملک می‌تواند نسبت به درخواست اجاره‌بها و تخلیه ملک از طریق دادگاه یا اداره ثبت اقدام کند.

اجاره دادن محل سرقفلی

اجاره دادن محل سرقفلی از مصادیق بارز و روشن انتقال به غیر است و در صورت اقدام مالک از طریق مراجع قضایی، تخلیه ملک با پرداخت نصف سرقفلی را در پی خواهد داشت.

تغییرات فیزیکی در محل سرقفلی

صاحب حق سرقفلی نمی‌تواند در دیوار‌ها و زمین محل سرقفلی خود برخی تغییرات را انجام دهد. تغییراتی که به اساس و اصل بنا لطمه بزند یا چیزی را به محل سرقفلی اضافه کند از مصادیق تعدی و تفریط محسوب خواهد شد و سبب تخلیه محل بدون پرداخت حق سرقفلی خواهد بود.

چه تغییراتی در محل سرقفلی مجاز است؟

آگاهی نداشتن صاحبان سرقفلی باعث شده است این تصور در آنها ایجاد شود که کوبیدن یک میخ بدون اجازه مالک به دیوار از اسباب تعدی و تفریط تلقی می‌شود؛ در حالی که چنین تفکری صحیح نیست. زیرا تغییراتی که به اساس و اصل بنا لطمه نزند و باعث استفاده بهتر از عین مستاجره شود تخلف (تعدی و تفریط) محسوب نمی‌شود. بنابراین صاحب سرقفلی می‌تواند تغییراتی را برای استفاده بهتر از عین مستاجره انجام دهد اما پیشنهاد می‌شود در این مورد حتماً با وکلا و کار‌شناسان رسمی دادگستری مشاوره لازم صورت گیرد. (حمایت)

71

آنچه خطر ایجاد سنگ کلیه را افزایش می‌دهد

حسن یاری اظهار کرد: مصرف قرص کلسیم در افرادی که سنگ از نوع کلسیم دارند باید با مایعات فراوان و مدت ‌زمان اعلام‌ شده باشد. مصرف لبنیات در بیماران مبتلا به سنگ‌سازی مشکلی ندارد و باید در حد اعتدال مورد استفاده قرار گیرد.

وی افزود: عدم مصرف مایعات فراوان و زندگی ماشینی از دلایل بروز سنگ‌سازی در افراد است. همچنین مصرف غذاهای آماده و کم‌تحرکی نیز از دیگر علل افزایش سنگ‌سازی در افراد است. از این‌ رو توجه به مصرف مایعات و تحرک بیشتر از ضروریات است، این در حالیست که بیشتر افراد آب سنگین را از دلایل اصلی بروز سنگ کلیه می‌دانند که این عامل بارها از سوی متخصصان مربوطه رد شده است.

یاری تصریح کرد: سنگ‌شکنی رایج‌ترین روش درمان سنگ‌های کلیوی به شمار می‌رود که در این شیوه امواج و شوک ایجاد شده در خارج از بدن از طریق پوست و بافت عبور کرده و پس از برخورد با سنگ کلیه آن را خرد می‌کند. در این حالت سنگ‌ها به شکل شن‌هایی درمی‌آیند که به ‌آسانی از طریق ادرار دفع می‌شوند. در ضمن سنگ کلیه در بیشتر مناطق دنیا از جمله اروپای شرقی، آفریقا و خاورمیانه و ایران شیوع بیشتری دارد که این امر نیز به عوامل گوناگونی بستگی دارد. (ایسنا)

168