پدر گریس که مردی سختگیر بود ابروانش را به هم گره زد و با تحکم گفت: «گریس، تو اخلاق من رو خوب میشناسی. یا کل غذات رو میخوری یا از دسر خبری نیست.»
او این جمله را با تمام قوا بر زبان راند تا قطعا مطمئن شود دختر کوچکش از او اطاعت خواهدکرد. پس از گذشت چند لحظه، پدر برای سفت تر کردن میخی که کوبیده بود، گریس را تهدید کرد که درصورت نخوردن بقیه غذایش، به او اجازه تماشای تلویزیون هم نخواهد داد. حال دیگر نوبت مادر گریس بود که وارد میدان شود. او برخلاف پدر با روش زورگویی موافق نبود و وقتی بداخلاقیها و سختگیریهای شوهرش را در مورد دخترکوچولویش میدید، سعی میکرد پناهگاه گریس باشد و با نازونوازشهای بیش از حد و لوس کردن گریس، جبران بداخلاقیهای پدر را بکند. برای همین رو به همسرش کرد و گفت: «طفلک گریس بیشتر شامش رو خورده. چرا براش قلدری میکنی؟» پدر گریس از این حرف برآشفته شد و گفت: «قلدری میکنم؟ تا وقتی تو مادرشی، وضع گریس بهتر از این نمیشه!»
این قبیل مکالمات برای بسیاری از ما آشناست. پدر و مادرهای فراوانی را میشناسیم که روشهای تربیتی متفاوت از هم را در مورد فرزندانشان اعمال میکنند. هر یک، عملکرد خود را قبول دارند و از کرده دیگری راضی نیستند. در نتیجه اگر فرزندشان قدمی خطا بردارد، بلافاصله دیگری را محکوم به مدیریت اشتباه خواهندکرد.
معمولا بچههایی که پدر و مادر خود را کاملا متفاوت از یکدیگر میبینند، خصوصا در دوران کودکی و نوجوانی، ترجیح میدهند به آغوش والد مسامحه کارتر پناه ببرند و سختگیریهای آن دیگری را دور بزنند، اما این وضع در شکلگیری شخصیتشان تاثیری بسیار منفی خواهد داشت و آنها یاد میگیرند در زندگی آیندهشان هم از مشکلات و سختیها فرارکنند و در پی راحتطلبی باشند. از این گذشته، زندگی زناشویی زن و شوهری که در مورد روش تربیت فرزندان با یکدیگر توافق ندارند هم دچار خدشه خواهد شد. پس اگر شما و همسرتان هم در زمره این قبیل پدر و مادرها هستید، به شما توصیه میکنیم با به کار بستن این روشها به بهبود وضعتان کمک کنید:
1 ـ قضاوت نکنید: هیچ دو نفری مانند هم نیستند و هر کس از خصوصیات جسمی گرفته، تا روانی و فکری با دیگری متفاوت است. شرایط خانوادهای که شما در آن رشد کردهاید با خانواده همسرتان متفاوت بوده است. پس تعجب نکنید اگر طرز فکر و تصمیمگیری خود را جدا از همسرتان دیدید. شاید شما در خانوادهای مستبد بزرگ شده باشید و به همین دلیل، اعمال استبداد برای فرزندتان را درست نمیدانید؛ از آن سو، همسرتان در خانوادهای بیقید بزرگ شده و خیری از این سهلانگاریها ندیده و از این رو ترجیح میدهد قوانینی خشک و مطلق را برای تربیت فرزندش اعمال کند. هیچ کدام از شما دو نفر مقصر نیستید و متفاوت بودن نظراتتان کاملا طبیعی است. قضاوت نکنید که روش کدام یک از شما دونفر درست است و سعی کنید منطقی راجع به طرز فکرتان بیندیشید و اشتباهاتتان را نیز بپذیرید.
2 ـ فرزندتان را با خودتان مقایسه نکنید: پدر و مادرهای زیادی را میبینیم که روشی صددرصد غلط را درمورد فرزندشان اعمال میکنند و هنگامی که فرد دیگر لب به اعتراض میگشاید، پاسخ میدهند که در مورد خودشان همین روش انجام شده و به خوبی جواب داده؛ به همین دلیل، آنها هم همین شیوه تربیتی را برای فرزند بختبرگشتهشان به کار میگیرند. مردی دو دختر فوقالعاده باهوش داشت. او به طرز وحشتناکی به دخترانش برای درس خواندن سخت میگرفت و توقع بسیار بالایی از آن دو داشت. هرگاه همسرش سختگیریهایش را مورد انتقاد قرار میداد، تنها یک جواب قاطعانه از مرد میشنید: «سختگیریهای پدرم مرا به مدرک دکترا در سن کم رساند و من هم همین کار را در مورد دو دخترم خواهم کرد.» با این حال، وضع دخترانش آن گونه که مرد میخواست پیش نرفت و هر دو از درس خواندن متنفر شدند. هرگز اصرار نداشته باشید روش تربیتی که در مورد شما یا افراد دیگر جواب داده، به طور کامل برای فرزند شما هم پاسخگو باشد. ماهیت هر فرد، متفاوت از افراد دیگر است.
3 ـ کتابهای یکسان بخوانید: برای آن که بتوانید نظریاتی نزدیکتر به همسرتان پیداکنید، میتوانید کتابهایی درخصوص تربیت کودک و نوجوان تهیه کرده و هردو مطالعه کنید. به طور طبیعی، افرادی که طرفدار کتابهایی مشابهاند، از طرز فکری نزدیک به هم برخوردار میشوند. همیشه این را به یادآورید که بزرگتری کردن برای بچهها کمی ذاتی است و بیشتر آن اکتسابی خواهدبود و شما هم پا به پای بچهها رشد میکنید. پس مطالعه کتاب و صحبت با مشاوران آگاه میتواند همچون چراغی روشنگر مسیرتان باشد.
4 ـ قبول کنید که بخشی از تربیت فرزندان در دست همسرتان است: پدر و مادر نقشهای متفاوتی در شکل دادن خانواده دارند و همین تفاوتهاست که پناهگاهی کامل برای بچهها میسازد. هرگز سعی نکنید همه چیز را تحت نظارت خود داشته باشید و بپذیرید که نظر همسرتان هم محترم است. بتدریج، بچهها متوجه میشوند که والدینشان تا چه اندازه به انجام وظایف خود پایبندند. پس نقش خود را ایفا کنید و در اعمال عملکردهایی که باید از سمت همسرتان برای بچهها صورت بپذیرد، دخالت نکنید. (جام جم سرا/ لیلا رعیت/ منبع: Todaysparent/ چاردیواری، ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)
میزان این شیوع در دوران بارداری افزایش مییابد و مشکلاتی را برای زن باردار به وجود میآورد و حتی اگر بموقع اقدام مناسبی صورت نگیرد عفونت ساده ادراری ممکن است به عفونت پیچیده تبدیل شود و احتمال آسیب شدید به کلیه و سقط جنین، مرگ جنین یا تولد زودرس وجود دارد. بنابراین خانمها باید علائم عفونت ادراری را بشناسند و در همان مراحل اولیه شروع بیماری به پزشک مراجعه کنند تا جلوی گسترش بیماری به بخشهای فوقانی دستگاه ادراری را بگیرند.
دستگاه ادراری را به دو قسمت فوقانی و تحتانی تقسیمبندی میکنند. کلیهها و حالبها دستگاه ادراری فوقانی هستند و مثانه و مجرای ادرار دستگاه ادراری تحتانی.
دستگاه ادراری در انسانها از کلیهها، حالب، مثانه و مجرای ادراری تشکیل شده است. عفونت ادراری اغلب در بخشهای انتهایی یعنی مجرای ادرار و مثانه اتفاق میافتد. اما گاهی عفونت از این قسمتها حرکت میکند و به بخشهای فوقانیتر دستگاه ادراری، یعنی حالبها و کلیهها میرسد که وضع را بسیار خطرناکتر میکند.
چرا عفونت ادراری؟
عفونتهای ادراری عمدتا از نوع باکتریایی هستند؛ باکتریهای موجود در پوست، روده، مدفوع و... باعث وجود عفونت ادراری در زنان میشوند (افرادی که بهداشت فردی خود را رعایت میکنند کمتر دچار عفونت ادراری میشوند.)
قبل از بروز علائم عفونت ادراری در صورتی که باکتری اطراف مجرا وجود داشته باشد، وارد مجرا میشود و در آنجا رشد و تکثیر پیدا میکند. عواملی که باعث تسهیل در این روند میشوند عبارتند از؛ رابطه زناشویی، گذاشتن سوند ادراری، آلودگی واژن زن به مدفوع و فشردگی حالب کلیه توسط رحم بزرگ (در زنان باردار) و انسداد حالب، ناشی از فشار رحم به آن.
علت افزایش شیوع عفونت ادراری در زنان باردار
تغییرات هورمونی در زنان باردار باعث تغییراتی در دستگاه ادراری میشود. هورمون پروژسترون موجب اتساع حالبها میشود. در این حالت، عضلات حالب شلتر میشود و انقباضات کافی برای تخلیه حالب وجود ندارد. علاوه بر آن رحم در ماههای آخر بارداری بزرگ میشود و به حالبها و مثانه فشار وارد میکند. این نیز باعث ایجاد مشکل برای تخلیه ادرار میشود. غیر از این دو مورد مهم در تاخیر تخلیه ادرار، مورد بعدی وجود هورمونهای بارداری است که از خاصیت اسیدی ادرار میکاهند. همچنین در ادرار این افراد قند بیشتری هم وجود دارد. این دو مورد هم از عواملی هستند که وضع را برای عفونت مهیا میکنند.
علائم عفونت ادراری
عفونت ادراری معمولا با علائمی همراه است؛ زنان مبتلا به آن دارای تکرر و احساس فوریت در دفع ادرار هستند. همچنین هنگام ادرار به سختی این کار را انجام میدهند. احساس سوزش، فشار و درد در زیر شکم و کمر (بخصوص در ناحیه لگن) دارند، رنگ ادرار کدر و معمولا بدبو است و گاهی نیز خون در ادرار دیده میشود. البته خون در ادرار با چشم قابل مشاهده نیست و معمولا در آزمایشگاه دیده میشود. این علائم نشان میدهد که دستگاه ادراری تحتانی، یعنی مجرای ادرار و مثانه، گرفتار است؛ اما وقتی بیمار با نشانههایی مانند تب و لرز، تعریق، تهوع و استفراغ، درد و حساسیت در پهلوها و حال عمومی خراب به پزشک مراجعه میکند، نشانه وخیم بودن اوضاع است؛ چون این علائم حکایت از این دارد که دستگاه ادراری فوقانی، یعنی کلیهها و حالبها، درگیر شدهاند. در این موارد بیماران حتما باید در بیمارستان بستری شوند و آنتیبیوتیک وریدی دریافت کنند و کاملا تحت نظر باشند.
عفونت ادراری همیشه علامتدار نیست
عفونت ادراری گاهی اوقات بیعلامت است؛ یعنی بهطور اتفاقی و در آزمایش ادرار مشخص میشود که میزان باکتری در ادرار بالاست. حتی اگر علامتی هم وجود نداشته باشد عفونت ادراری در خانمهای حامله باید درمان شود. عفونت ادراری بدون علامت باعث زایمان زودرس میشود. چنین نوزادانی کموزن هستند و مشکلاتی در بدو تولد دارند (مهمترین مشکل نوزادان زودرس، نارس بودن ریههاست. چنین نوزادانی قادر به تنفس خودبهخودی نیستند و برای ادامه بقا باید تا مدتی در دستگاهی به نام انکوباتور قرار گیرند و اکسیژن دریافت کنند). عفونت ادراری بدون علامت خطرناک است و احتمال گسترش آن به کلیهها خیلی زیاد و حدود 40 درصد است. این بیماری باید خیلی زود درمان شود. اغلب موارد با درمان مناسب خیلی زود مشکل بیمار برطرف میشود؛ ولی گاهی اوقات در بعضی از خانمها عفونت، دوباره برمیگردد و ممکن است لازم باشد بیمار تا پایان دوره بارداری دارو مصرف کند.
چه آزمایشی لازم است؟
خانمهای باردار به محض مشاهده علائم باید به پزشک مراجعه کنند. آزمایش ادرار کمهزینه و ساده است و میتواند وجود باکتری در ادرار را ثابت کند. آزمایش ادرار از نوع کشت باید باشد. در کشت ادراری علاوه بر اثبات وجود باکتری میتوان نوع آن را نیز مشخص کرد و با توجه به آن دارو تجویز کرد؛ البته به محض اثبات وجود عفونت ادراری در مادر باردار و قبل از دریافت جواب آزمایش، درمان باید شروع شود.
درمان
درمان عفونت ادراری دارویی است؛ دارو از نوع آنتیبیوتیک است و بیمار باید حداقل هفت روز بهطور مرتب دارو مصرف کند. علائم بیمار ظرف سه روز از بین میروند، ولی بیماران باید همه داروهایی که پزشک تجویز کرده تا آخر مصرف کنند. بعد از اینکه علائم کاملا برطرف شد و داروها به اتمام رسید، به تکرار آزمایش و کشت ادرار نیاز است. همه زنانی که دچار عفونت ادراری در طول بارداری میشوند، حتما باید تحتنظر پزشک باشند؛ چون ممکن است پزشک این آزمایش را چند بار درخواست کند.
توجه
همانطور که در ابتدا ذکر شد بهداشت فردی نقش مهمی در پیشگیری از این بیماری دارد. بنابراین خانمها باید دقت کنند که هنگام گرفتن طهارت خود را از جلو به عقب تمیز کنند. همچنین باید دقت داشته باشند هنگام برقراری رابطه زناشویی قبل و بعد از آن حتما مثانه خود را خالی کنند. استفاده از دوش واژینال ممنوع است. استفاده از ژل مرطوبکننده هنگام رابطه زناشویی نیز توصیه نمیشود، مگر اینکه ژل از نوع محلول در آب باشد. لباسهای زیر باید نخی باشند و هر روز تعویض شوند. خانمهای باردار باید حداقل هشت لیوان در روز آب مصرف کنند. همچنین افرادی که به عفونت ادراری مبتلا هستند باید مصرف مایعات خود را به مقدار زیادی بالا ببرند. رابطه زناشویی نامتعارف نیز ممکن است به عفونتهای خطیر ادراری و رحم و لگن منجر شود. (جام جم سرا/ دکتر محمدرضا صفرینژاد - متخصص و جراح بیماریهای کلیه و مجاری ادراری/ سیب، ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
هوش هیجانی یعنی مدیریت چالشها
هوش هیجانی به معنای مدیریت و درک احساسات است بهطوری که باعث دور ریختن تنش و استرس، برقراری ارتباط موثر با دیگران، رویارویی کارآمد با چالشهای زندگی، درک اطرافیان و اصلاح تنشها و به طور کلی درگیریهایی است که در طول زندگی روزمره با آنها مواجه میشویم. بنابراین اگر شخصی بتواند به گونهای احساسات خود را مدیریت کند که این تعادل را در زندگی خود و محیط پیرامونش به وجود بیاورد، از هوش هیجانی برخوردار است. اگر افراد بتوانند احساسات خود را کنترل کنند و مدیریت کافی داشته باشند باعث جذب دیگران به سمت خودشان میشوند و این اتفاق باعث موفقیت شغلی و حرفهای آنها خواهد شد، اما برای بالابردن هوش هیجانی تکنیکهایی وجود دارد.
از استرس دور شوید
برای اینکه بتوانید هوش هیجانیتان را تقویت کنید در اولین قدم باید خود را از استرس و تنشها دور کنید و از احساسات خود و دیگران آگاهی کامل داشته باشید. برای مثال وقتی در شرایط سخت و بحرانی قرار میگیرید باید خیلی سریع نسبت به احساسات خود آگاهی به دست آورید به نحوی که اجازه ندهید تعادل و وضعیت روانیتان به هم بریزد.
اگر بتوانید سریع احساسات خود را شناسایی و آن را کنترل کنید مانع تصمیمگیریهای غلط و واکنشهای منفی و ناکارآمد خواهیدشد. کنترل استرس و تنش نیز به تمرین روزانه نیاز دارد و به سادگی به دست نمیآید، اما اگر بتوانید روی احساسات منفی مثل عصبانیت، اضطراب و خشم مدیریت داشته باشید باعث ایجاد تعادل در افکار و رفتارتان شدهاید و این یعنی هوش هیجانی.
احساس تنش یا عصبانیت و سایر احساسات منفی نشانههایی دارند که اگر آنها را شناسایی کنید راحتتر میتوانید کنترلشان کنید. برای مثال اگر شما فرد بصری هستید و در یک موقعیت استرسزا قرار گرفتهاید تمرکز خود را روی موردی خوشایندتر معطوف کنید مانند یک شاخه گل و دیدن تصویری زیبا و آرامشبخش تا نقطه تمرکزتان را منحرف کنید. اگر بدنتان گرم و ضربان قلبتان بیشتر شده سعی کنید نسبت به این نشانهها آگاه باشید و کارهایی انجام دهید که باعث برطرف شدن علائم جسمی شما شوند.
طرز گفتن مهمتر از نوع کلمات شماست
ایجاد یک ارتباط خوب از ویژگیهای یک فرد دارای هوش هیجانی است. هنگام صحبت به چشمهای شخص مقابلتان نگاه کنید و با آرامش و شمردهشمرده صحبت کنید. به تن صدایتان نیز توجه کنید که خیلی آرام و آهسته نباشد. توجه به نشانههای غیرکلامی نشاندهنده هوش هیجانی شما هنگام برقراری یک ارتباط است. هنگام صحبت از طنز و شوخی نیز استفاده کنید. شوخ بودن باعث از بین بردن کسالت در طرف مقابلتان میشود و اگر متعادل باشد محبوبیت شما را نیز به دنبال دارد.
باهوشها درگیر بحثهای بیمورد نمیشوند
همه افراد در طول زندگی ممکن است با شرایطی روبرو شوند که در آن درگیر یک بحث خانوادگی، شغلی یا دوستانه شوند، اما درگیر شدن در مشاجره و بحث باعث تلف شدن انرژی میشود خصوصا اگر موضوع بحث بسیار بیاهمیت باشد. خود شما بهترین کسی هستید که میتواند تشخیص دهد کدام بحث باارزش و کدام بیمورد است. از بحثهای بیمورد به خاطر خودتان هم که شده دوری کنید تا باعث تلف شدن انرژیتان نشوید.
ممکن است در یک بحث به این نتیجه برسید که با وجود توضیحات منطقی و مستند شما شخص مقابلتان به هیچ وجه زیر بار نمیرود و سرسختانه در موضعگیری خود باقی مانده است. در این مواقع حتی اگر نمیتوانید شخص مقابلتان را قانع کنید بهتر است حداقل از ادامه بحث خودداری کنید.
ببخشید
در زندگی هر شخصی کدورت و رنجش از دیگران دیده میشود و همه ما در بخشهایی از زندگیمان توسط کسی مورد آزار و رنجش قرار گرفتهایم، اما ماندن در احساسات گذشته هیچ فایدهای برایتان ندارد. فراموش کردن خطاهای دیگران بیشتر به خاطر خودتان است تا دیگران. بنابراین اگر میخواهید هوش هیجانیتان را تقویت کنید اتفاقات تلخ و آزاردهندهای را که در گذشته برایتان افتاده فراموش کنید و آرامش را به خودتان برگردانید.
دیگران را درک کنید
درک کردن دیگران یعنی خودتان را جای دیگران بگذارید تا از دیدگاه آنها به موضوع نگاه کنید. هر چند بهصورت کامل هرگز هیچ شخصی نمیتواند مانند دیگران فکر کند چون همه افراد در محیط متفاوتی رشد کردهاند اما درک موقعیت افراد دیگر باعث میشود بهتر بتوانید آنها را درک کنید و کمتر به قضاوتهای عجولانه روی آورید.
شادی را وابسته به چیزی ندانید
بسیاری از افراد شادی و آرامش خود را در گرو اموال و داراییهای مادی میدانند و بدون داشتن آنها شاد نیستند، اما افرادی که هوش هیجانی دارند شادی خود را وابسته به چیزی نمیدانند و این موضوع بهدلیل کنترل آگاهانه احساساتشان است. افراد باهوش هیجانی اغلب افراد شادی هستند و این شادی را از هدیه و دریافتهای بیرونی ندارند بلکه شادی را با همه وجود در خودشان حس میکنند.
۴ ویژگی هوش هیجانی
۱-خودآگاهی:
یعنی فرد به احساسات خود آگاهی داشته باشد و بخوبی بداند این احساسات چگونه افکار و رفتارش را تحتتاثیر قرار میدهد. شخص خودآگاه، به ضعفها و نقاط قوت خود بخوبی آگاه است و اعتماد به نفس لازم را دارد.
۲-مدیریت خود:
مدیریت و کنترل احساسات بهصورت مثبت و موثر به گونهای که فرد را قادر به تغییر شرایط پیرامونش کند.
۳-آگاهی اجتماعی:
شخصی که آگاهی اجتماعی دارد میتواند نیازها، عواطف و احساسات دیگر افراد را به خوبی درک کند و با افراد و گروههای اجتماعی مشارکت و احساس آرامش کند.
۴-مدیریت روابط:
نوعی دیگر از هوش هیجانی مدیریت روابط است؛ یعنی فرد میتواند به خوبی ارتباطی را شکل دهد و آن را حفظ کند، به خوبی در مناسبات اجتماعی پیرامونش شرکت کند و از عهده اصلاح و مدیریت چالشهای پیرامونش بربیاید. (دکتر علی اصغر اصغرنژاد - روانشناس/ زندگی مثبت)
مهدیس اصفهانی اظهار کرد: خُرخُر شبانه موضوعی است که شاید بسیاری از آن رنج میبرند و البته بیشتر از کسانی که به این عارضه گرفتار هستند، افرادی که باید این صداها را تحمل کنند، در عذاب و ناراحتی هستند و شاید به این فکر کنند که راه درمان موقت یا حتی دایم آن چیست؟ آیا باید حتما فرد مبتلا جراحی کند؟
وی با بیان اینکه ۴۰ درصد مردان و ۲۰ درصد زنان، مبتلا به نوعی از این اختلال هستند، افزود: علت این عارضه، چند عامل است که منجر به شل شدن عضلات دیواره حلق در مدت خواب میشود. چاقی، حجیم شدن بافت نرم حلق و ویژگیهای ساختمانی صورت، فک و جمجمه مانند عقب بودن چانه، از عواملی است که میتواند باعث شل شدن عضلات و در نتیجه تنگ شدن مجاری هوایی و دیواره حلق و در نهایت خُرخُر شبانه شود.
اصفهانی با اشاه به اینکه علاوه بر این موارد در بیماران مبتلا به ضایعات سیستم عصبی مرکزی نیز شل شدن عضلات و متعاقب آن، خُرخُر رخ میدهد، تصریح کرد: انسداد بینی، مقاومت هوایی را تشدید کرده و زمینه را برای خُرخُر شبانه فراهم میکند.
این جراح و متخصص گوش و حلق و بینی، ادامه داد: انسداد بینی، منجر به باز بودن دهان در حین خواب میشود و این موضوع میتواند عاملی برای کاهش کارایی عضلات حلق باشد. در افراد چاق به علت افزایش بافت چربی در دیواره حلق، تنگی راه هوایی اتفاق میافتد. از سوی دیگر چاقی باعث اختلال متابولیسم، اختلال تهویه و کاهش حجم ریه میشود که همه این موارد منجر به اختلال تنفسی و خُرخُر میشود.
وی، بزرگی لوزهها را یکی از علل مهم خُرخُر در بچهها برشمرد و اضافه کرد: جراحی لوزهها میتواند اقدام درمانی مناسبی برای رفع این عارضه باشد. همچنین کاهش وزن، استفاده از وسایل فشار مثبت دائمی راه هوایی، پروتزهای دهانی برای اصلاح اختلالات ساختمانی، درمان آلرژی زمینهای با اسپریهای بینی، عمل جراحی کجی تیغه بینی و جراحی کوتاه کردن کام را از اقدامات دیگر برای رفع این عارضه برشمرد.
جراح و متخصص گوش و حلق و بینی مرکز آموزشی- درمانی قدس خاطرنشان کرد: جراحی کوچک کردن زبان با دستگاههای رادیوفرکوئنسی و جراحی اصلاحی اتصال زبان به استخوان لامی در جلوی گردن نیز میتواند موثر واقع شود. (ایسنا)
درس خواندن الگو ندارد
برای درس خواندن و آمادگی قبل از کنکور نمیتوان الگوی خاصی در نظر گرفت. این موضوع تا اندازه زیادی به نبوغ و استعداد فرد بستگی دارد. شخصی با یک ساعت مطالعه میتواند به کلیه مطالب مسلط شود اما شخص دیگری باید ۲ ساعت روی همان مطلب وقت بگذارد اما کسانی که توانستهاند در کنکور رتبههای خوبی به دست بیاورند بهطور متوسط بین ۷ تا ۸ ساعت در روز را به مطالعه اختصاص دادهاند. البته مدت زمان مطالعه در رشتههای مختلف و با توجه به حجم دروس و سختی مطالب با یکدیگر تفاوت میکند.
بدون برنامه جلو نروید
مهمترین کاری که یک داوطلب کنکور باید انجام دهد برنامهریزی معقول و در حد توان خود است. برنامهریزی باید به صورتی باشد که بتوانید از عهده انجام آن برآیید نه اینکه آنقدر سخت باشد که نتوانید آن را اجرا کنید. اگر در شروع برنامهای کوتاهمدت برای خود بگذارید اما آن را به صورت تمام و کمال اجرا کنید خیلی بهتر از یک برنامه بلندمدت و فشرده اما غیر قابل اجراست. با قدمهای کوچک قابل اجرا شروع و بتدریج برنامهتان را اصلاح کنید.
دو ماه قبل از کنکور مرور کنید
به نظر من حداقل به یک بار مرور تمامی مطالبی که خواندهاید نیاز است. اگر بتوانید طوری برنامهریزی کنید که ۱ یا ۲ ماه قبل از کنکور به مرور درسها بپردازید تأثیر زیادی در کیفیت آزمون خواهد گذاشت. حتی این موضوع از لحاظ علمی هم ثابت شده که برای داشتن بازدهی بیشتر ذهنی بهتر است به مرور آنچه که میخواهید بعداً به یاد آورید، بپردازید.
صبح درس بخوانید
زمان مطالعه نیز در کیفیت یادگیری تأثیر چشمگیری دارد. بهترین زمان برای بیشترین بازدهی از مطالعه صبحهاست چون در این ساعات فرد بیشترین انرژی را دارد. قسمت دوم مطالعه را نیز میتوان بعد از استراحت عصر شروع کرد و تا ساعت ۷ یا ۸ شب ادامه داد. البته این زمانها برای افراد مختلف ممکن است تغییر کند اما برای من بیشترین بازده یادگیری در صبح بود.
اوقات استراحت موزیک گوش میکردم
آن روزهایی که خودم را برای کنکور آماده میکردم برای هر یک ساعت و نیم درس خواندن نیمساعت استراحت در نظر میگرفتم. البته متاسفانه آن روزها فعالیت ورزشی انجام نمیدادم اما وقتم را با گوش دادن به یک موزیک آرام میگذراندم و به ذهن خودم استراحت میدادم.
به تکنیک تستزنی اعتقادی ندارم
من تا به حال از هیچ کلاسی که در رابطه با تکنیک تستزنی بوده استفاده نکردهام و مخالف این موضوع نیز هستم. در حال حاضر این نوع کلاسها برای خیلیها جا افتاده است. برای مثال در سطح آزمون دکترا کتابی وجود دارد با عنوان «روش حل ریاضیات مهندسی بدون دست بردن به قلم»؛ در این کتاب توضیح میدهد که چگونه با رد گزینههای غلط میتوان به جواب آزمون رسید. شاید افراد از این طریق به جواب درست هم برسند اما در آینده هیچ بار علمیای نخواهند داشت.
مفهومی درس خواندن باعث موفقیت در کنکور میشود
به نظر من اگر داوطلب به جای حفظ کردن مطالب به خواندن مفهومی دروس بپردازد میتواند نتیجه خوبی را به دست بیاورد. عدهای از دانشجویان میگویند چرا با وجود اینکه زیاد درس میخوانند نتیجه خوبی به دست نمیآورند. تجربه به من میگوید اگر شخصی بتواند خودش به تنهایی با دقت و تمرکز به خواندن مفهومی بپردازد نیازی به کلاسهای تکنیک تستزنی یا حتی کلاسهای آمادگی کنکور نخواهد داشت. سوالات کنکور بیشتر به صورت مفهومی است و تا شما مفهوم یک مطلب را درک نکنید نمیتوانید با تکرار طوطیوار آن در کنکور موفق شوید.
چالش فقط کنکور نیست
عدهای تنها به پشت سر گذاشتن آزمون فکر میکنند اما به نظر من تنها گذراندن کنکور مهم نیست و باید متوجه آنچه که بعد از کنکور اتفاق میافتد، باشیم. حتماً شما هم در جاهای مختلف با مراکزی روبرو شدهاید که کارهایی مانند پایاننامه دانشجویی حتی در مقطع دکتری را انجام میدهند که مشتریان خاص خودش را دارد. به نظر من این آینده کسانی است که بدون معلومات در کنکور پذیرفته شدهاند، افرادی که هیچ سواد و دانش علمیای ندارند. ما وارد دانشگاه میشویم که آینده شغلیمان را بسازیم اما اگر قرار باشد با روشهای غیرعلمی به جایی برسیم این موضوع باعث لطمه بزرگی به خودمان و جامعه خواهد شد.
همه میتوانند با این عامل موفق شوند
تلاش و داشتن پشتکار یکی از عوامل اصلی برای موفقیت در کنکور است. با این عامل حتی اگر شخصی استعداد ویژه ای را هم نداشته باشد میتواند با کمی تلاش و پشتکار در آزمون کنکور رتبه خوبی به دست بیاورد. علاوه بر این، آرامش قبل از کنکور تأثیر زیادی در کیفیت قبولی دارد. در دانشگاهی که تدریس میکنم، دانشجویانی هستند که در کلاس بسیار عالی عمل میکنند اما زمان امتحان برعکس آن هستند. وقتی از آنها دلیل این اتفاق را میپرسیم میگویند به دلیل استرس نمیتوانند در روز امتحان تمرکز کافی داشته باشند. هیچکس به اندازه خود داوطلب نمیتواند آرامش را در خود به وجود بیاورد. استرس تا یک اندازه معقول است. شما ماهها تلاش کردهاید و منتظر بازتاب تلاشتان هستید اما استرس در جایی که به عاملی بازدارنده تبدیل شود بسیار خطرناک است. (دکتر مرتضی اسمعیلی- استاد دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم ریاضی و کامپیوتر/ زندگی مثبت)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
شهرام آگاه، فوق تخصص گوارش و کبد گفت: خون از دستگاه گوارش توسط کبد جذب میشود و توسط آنزیمها فرآیندهایی عمل دفع انجام میشود. داروها، سموم از طریق جریان صفرا به روده میریزد و به این طریق دفع میشود. بنابراین باید دانست بسیاری از سموم و داروهایی که به بدن وارد میشود بر کبد اثر دارد و در واقع کبد پاکسازی کننده خون است.
آگاه افزود: طبیعی است برای سلامت کبد استفاده از غذای سالم ضروری است اما متاسفانه امروزه بسیاری از غذاها به سموم، آفت کشها و مواد نگهدارنده آلوده هستند که پرهیز از این مواد توصیه میشود.
وی ادامه داد: عامل بعدی در حفظ سلامت کبد استفاده از آنتی اکسیدانهاست. آنتی اکسیدانها زمانی اثر مطلوب خواهند داشت که از منابع طبیعی مصرف شوند و چنانچه از مکملها و منابع غیر طبیعی استفاده شود تاثیر کمتری خواهد داشت. آنتی اکسیدانها بیشتر در میوههای قرمز مانند زغال اخته و زرشک یافت میشود.
در همین زمینه، علی اکبر جعفریان، استادیار دانشگاه علوم پزشکی ایران و متخصص طب سنتی گفتد: قدما کبد را جزو دستگاه گوارش میدانستند و اعتقاد داشتند انسانها باید از غذا مراقبت کند. غذاهای سنگین و غذاهایی که رطوبت بدن را زیاد میکند کبد را تحت تاثیر قرار میدهد. همچنین نبایستی در زمان سیری غذا مصرف شود چراکه این کار باعث تحمیل فشار زیادی به کبد میشود.
وی اضافه کرد: علاوه بر توصیههای غذایی، استفاده از داروهای گیاهی نیز موثر است که در این بین از داروهای ملین و مسهل هم استفاده میشود. از داروهای گیاهی میتوان به کاسنی، شاه تره، ترنجبین اشاره کرد.
توجه به این نکته ضروری است که در هر دو روش طب جدید و سنتی استفاده از غذاهای سالم در تقویت و پاکسازی کبد تاثیر بسزایی دارد. (عصر ایران)
دکتر الهام السادات هاشمیان نایینی با اشاره به اینکه بیماری اندومتریوز ممکن است با شایعترین علائم مانند درد و نازایی ظاهر شود یا بدون هیچ گونه علامتی به وجود آید، گفت: نازایی حدود 30 تا 40 درصد از زنان مبتلا به آندومتریوز را گرفتار میکند و باید به این نکته توجه داشت که علائم بیماری بسته به محل رشد بافت اندومتر متفاوت است. از جمله علایم آن درد قاعدگی (کرامپ) پیش از پریود و هنگام آن (اغلب بدتر از کرامپهای قاعدگی طبیعی)، درد حین فعالیت جنسی یا پس از آن، نازایی و خونریزی شدید است. علائم دیگر ممکن است شامل خستگی، حرکات دردناک رودهای - معدهای و درد پایین کمر حین قاعدگی باشد و اکثر دردهای ناشی از ابتلا به آندومتریوز با مصرف داروهای مسکن رایج برطرف نمیشود.
هاشمیان نایینی افزود: در برخی موارد، خونریزی از بافتهای درگیر با بافت اندومتر مانند روده مشاهده میشود. پیدایش خلطهای خونی به دلیل ایجاد بافت آندومتر در ریه نیز از علائم ابتلا به این بیماری است. خونریزیهای نامنظم و شدید، مشاهده خون هنگام دفع ادرار یا مدفوع، ابتلا به حالت تهوع، استفراغ و یبوست نیز از علائم ابتلا به بیماری آندومتریوز است. بسیاری از مبتلایان همراه با آندومتریوز، اختلالات ایمنی دیگری مانند آلرژی، آسم، اگزما و بیماریهای خاص خود ایمن را هم تجربه کردهاند.
وی اضافه کرد: بر اساس تحقیقات انجام شده، آندومتریوز یکی از اصلیترین علل نازایی میان زنان است. ایجاد تغییرات فیزیولوژیکی در بدن زنان به همراه تغییرات هورمونی باعث افزایش احتمال ابتلا به ناباروری ناشی از این بیماری در زنان است. ایجاد اختلال در عملکرد لولههای فالوپ که وظیفه انتقال تخمکها را دارند، از دیگر دلایل ایجاد نازایی در اثر ابتلا به آندومتریوز است. از طرف دیگر در صورت ابتلا به آندومتریوز در نوع شدید، احتمال چسبندگی لوله های رحمی به لگن افزایش پیدا کرده و اختلال در انتقال تخمک و تغییر در حرکت لوله های رحمی باعث ایجاد نازایی میشود.
این جراح و متخصص زنان گفت: تشخیص اولیه بیماری با بررسی علائم و معاینات فیزیکی توسط پزشک امکان پذیر است. انجام سونوگرافی و بررسی علائم در تشخیص اولیه بیماری در مرحله خفیف موثر است و با انجام سونوگرافی می توان بیماری را تشخیص داد.
وی تاکید کرد: تاخیر در بارداری میتواند سبب افزایش احتمال به ابتلا به اندومتریوز شود. باروری در سنین پایینتر نیز می تواند در کاهش علائم، پیشگیری از ابتلا به بیماری و حتی درمان در مراحل اولیه بیماری تاثیرگذار باشد.
هاشمیان نایینی دارو درمانی و هورمون درمانی را از دیگر روشهای درمان در نوع خفیف آندومتریوز دانست و گفت: مصرف داروهای غیراستروئیدی و ضدالتهابی نیز برای تخفیف دردهای خفیف ناشی از بیماری توصیه می شود. در برخی از موارد تجویز قرصهای ضدبارداری برای کاهش سطح هورمونها، در کنترل و درمان بیماری مؤثر است.
این جراح و متخصص زنان در خصوص درمان بیماری اندومتریوز در نوع شدید، گفت: پس از بررسی پیشرفت بیماری، در صورتی که بیماری در مرحله حاد باشد، از روش تشخیصی لاپاراسکوپی استفاده میشود. با استفاده از جراحی لاپاراسکوپی می توان چسبندگی های رحمی را آزاد کرد و در مراحل پیشرفتهتر با استفاده از روش IVF (لقاح خارج از رحم) اقدام به درمان کرد. مصرف قرصهای حاوی ترکیبات پروژسترون و استفاده از آمپولهای پروژسترونی که هر ماه یکبار تزریق میشود، در توقف تخمکگذاری و کاهش رشد بافت اندومتر و در نتیجه تقلیل درد بیمار مؤثر است.
هاشمیان نایینی با تاکید بر اینکه تشخیص زودهنگام بیماری و درمان آن در پیشگیری از عوارض بیماری مانند نازایی و درد موثر است، گفت: بیماری آندومتریوز اگر در مراحل اولیه درمان شود، شانس بارور شدن به میزان قابل توجهی افزایش پیدا میکند.
وی همچنین اضافه کرد: تحقیقات اخیر نشان میدهد، احتمال سرطانی شدن بافتهای درگیر با آندومتریوز وجود دارد و این بیماری میتواند زمینهساز ابتلا به سرطان رحم شود. از این رو مراجعه زودهنگام در صورت مشاهده علائم بیماری به پزشک به منظور پیشگیری از پیشرفت بیماری و درمان آن ضروری است. (ایسنا)
کارشناسان بهداشت می گویند: استفاده از غذاهای آب پز و خورشهای آبدار و کم نمک از دیگر مواردی است که برای کمتر تشنه شدن در ایام ماه مبارک رمضان توصیه شده است. همچنین بهتر است در برنامه غذایی سحری از خوردن غذاهایی مانند انواع کوکو، بادمجان، سوسیس و کالباس، سس مایونز، سیر و پیاز و همچنین غذاهای چرب و پرنمک که سبب تشنگی زیاد در طول روز میشود پرهیز کنید.
خوردن مواد شیرین مانند زولبیا و بامیه هنگام سحر موجب افت سریع قند خون و احساس گرسنگی در طول روز میشود.
برای تشنگی کمتر، بعد از خوردن سحری، بهتر است هنگام مسواک زدن برای کاهش تشنگی و خشکی دهان از حجم کمتری خمیر دندان استفاده کرد.
بهتر است در ماه رمضان میوههای آبدار و سبزیهای بیشتری مصرف شود تا در طول روز دچار تشنگی نشویم.
همچنین بهتر است هنگام افطار از مخلوط آبلیموی تازه با آب یا چای کمرنگ یا شربت خاکشیر به جای قهوه و چای پر رنگ استفاده شود.
این کارشناسان عقیده دارند: نوشیدن ۸ تا ۱۲ لیوان آب از افطار تا هنگام سحر موجب میشود تا شما در طول روز کمتر دچار تشنگی شوید.
متخصصان تغذیه توصیه میکنند با توجه به اینکه فرد در طول روز، مدت زمان زیادی تشنه است، روزه داران از مواد غذایی که مدر (ادرارآور) نباشد در وعده سحری استفاده کنند. به طور مثال مصرف چای به دلیل مدر بودن در وعده سحری باعث کم آبی بدن فرد روزه دار در طول روز میشود.
مصرف بعضی از میوهها مانند هلو و سبزیها مانند کاهو، کم آبی بدن فرد روزه دار را جبران میکند.
از جمله کارشناسان بهداشتی آرزو چراغی کارشناس مسوول بهبود تغذیه است که به روزه داران توصیه میکند برای تشنگی کمتر در طول روز، از مصرف نوشیدنیهای کولا و گازدار و مصرف غذاهای شور و پر نمک و غذاهای کنسرو، هنگام سحر خودداری کنند.
وی میافزاید: همچنین برای پیشگیری از تشنگی از مصرف غذاهای گوشتی و پر پروتئین هنگام سحر باید پرهیز شود و در فاصله افطار تا سحر به میزان کافی هم آب بنوشید؛ ضمن اینکه هرگز افطار خود را با مصرف مقدار زیاد آب باز نکنید.
به گفته چراغی، هنگام سحر از میوه، مغزهای گیاهی، پنیر، سبزی، گردو، نان، گوجهفرنگی، خیار و میزان مناسب چای یا آب ولرم استفاده شود و نباید مصرف میوه در وعده سحر به جهت کاهش احساس تشنگی در طول روز، فراموش شود.
جایگزین کردن نانهای سبوس دار با نانهای سفید، اجتناب از نوشیدن چای و قهوه در سحر از دیگر توصیههای کارشناسان بهداشتی است.
نوشیدنیهایی مانند یک لیوان شیر داغ همراه سه قاشق بادام پوست کنده و خرد شده ترکیب مناسبی از پروتئینهای مورد نیاز شما را هنگام سحر تأمین میکند. همچنین مصرف سالادهای پخته و خام همراه روغن زیتون و آبلیموی تازه برای سحر مناسب است.
مصرف انواع سبزی و چند عدد میوه بعد از شام، به علاوه استفاده از یک میوه و کمی سالاد در سحر سبب خواهد شد که در طول روز دیرتر احساس گرسنگی و تشنگی داشته باشید.
کلم بروکلی، کدو، نخود فرنگی، لوبیا سبز، گوجهفرنگی، هویج، کلم فندوقی، فلفل دلمه ای اسفناج، تره فرنگی، جعفری، گشنیز، کرفس و بامیه از انواع سبزیهایی به شمار میآیند که میتوانند به عنوان یک منبع ذخیره آب در طول روزتلقی شوند.
کارشناسان بهداشتی توصیه میکنند؛ از مصرف غذاهای سرخ شده و پرچرب در طول دوران روزهداری پرهیز شود.
با توجه به همزمانی ماه مبارک رمضان با فصل گرما، بیماران کلیوی سنگساز تا حد امکان باید طی روزهداری از انجام فعالیتهای سنگین پرهیز کنند و در طول شب مایعات فراوان بنوشند.
کم کردن حجم غذای دریافتی و مصرف غذای سبک و آب فراوان هنگام سحر و پرهیز از غذاهای حاوی املاح سنگساز مانند نوشابههای گازدار و غذاهای با منشاء حیوانی و کاکائو، چای پر رنگ، آجیل، اسفناج، کلم، ریواس، گوجهفرنگی و کدو از دیگرمواردی است که متخصصان تغذیه برای کاهش احساس تشنگی توصیه میکنند. (ایرنا)
کارشناسان بهداشت می گویند: استفاده از غذاهای آب پز و خورشهای آبدار و کم نمک از دیگر مواردی است که برای کمتر تشنه شدن در ایام ماه مبارک رمضان توصیه شده است. همچنین بهتر است در برنامه غذایی سحری از خوردن غذاهایی مانند انواع کوکو، بادمجان، سوسیس و کالباس، سس مایونز، سیر و پیاز و همچنین غذاهای چرب و پرنمک که سبب تشنگی زیاد در طول روز میشود پرهیز کنید.
خوردن مواد شیرین مانند زولبیا و بامیه هنگام سحر موجب افت سریع قند خون و احساس گرسنگی در طول روز میشود.
برای تشنگی کمتر، بعد از خوردن سحری، بهتر است هنگام مسواک زدن برای کاهش تشنگی و خشکی دهان از حجم کمتری خمیر دندان استفاده کرد.
بهتر است در ماه رمضان میوههای آبدار و سبزیهای بیشتری مصرف شود تا در طول روز دچار تشنگی نشویم.
همچنین بهتر است هنگام افطار از مخلوط آبلیموی تازه با آب یا چای کمرنگ یا شربت خاکشیر به جای قهوه و چای پر رنگ استفاده شود.
این کارشناسان عقیده دارند: نوشیدن ۸ تا ۱۲ لیوان آب از افطار تا هنگام سحر موجب میشود تا شما در طول روز کمتر دچار تشنگی شوید.
متخصصان تغذیه توصیه میکنند با توجه به اینکه فرد در طول روز، مدت زمان زیادی تشنه است، روزه داران از مواد غذایی که مدر (ادرارآور) نباشد در وعده سحری استفاده کنند. به طور مثال مصرف چای به دلیل مدر بودن در وعده سحری باعث کم آبی بدن فرد روزه دار در طول روز میشود.
مصرف بعضی از میوهها مانند هلو و سبزیها مانند کاهو، کم آبی بدن فرد روزه دار را جبران میکند.
از جمله کارشناسان بهداشتی آرزو چراغی کارشناس مسوول بهبود تغذیه است که به روزه داران توصیه میکند برای تشنگی کمتر در طول روز، از مصرف نوشیدنیهای کولا و گازدار و مصرف غذاهای شور و پر نمک و غذاهای کنسرو، هنگام سحر خودداری کنند.
وی میافزاید: همچنین برای پیشگیری از تشنگی از مصرف غذاهای گوشتی و پر پروتئین هنگام سحر باید پرهیز شود و در فاصله افطار تا سحر به میزان کافی هم آب بنوشید؛ ضمن اینکه هرگز افطار خود را با مصرف مقدار زیاد آب باز نکنید.
به گفته چراغی، هنگام سحر از میوه، مغزهای گیاهی، پنیر، سبزی، گردو، نان، گوجهفرنگی، خیار و میزان مناسب چای یا آب ولرم استفاده شود و نباید مصرف میوه در وعده سحر به جهت کاهش احساس تشنگی در طول روز، فراموش شود.
جایگزین کردن نانهای سبوس دار با نانهای سفید، اجتناب از نوشیدن چای و قهوه در سحر از دیگر توصیههای کارشناسان بهداشتی است.
نوشیدنیهایی مانند یک لیوان شیر داغ همراه سه قاشق بادام پوست کنده و خرد شده ترکیب مناسبی از پروتئینهای مورد نیاز شما را هنگام سحر تأمین میکند. همچنین مصرف سالادهای پخته و خام همراه روغن زیتون و آبلیموی تازه برای سحر مناسب است.
مصرف انواع سبزی و چند عدد میوه بعد از شام، به علاوه استفاده از یک میوه و کمی سالاد در سحر سبب خواهد شد که در طول روز دیرتر احساس گرسنگی و تشنگی داشته باشید.
کلم بروکلی، کدو، نخود فرنگی، لوبیا سبز، گوجهفرنگی، هویج، کلم فندوقی، فلفل دلمه ای اسفناج، تره فرنگی، جعفری، گشنیز، کرفس و بامیه از انواع سبزیهایی به شمار میآیند که میتوانند به عنوان یک منبع ذخیره آب در طول روزتلقی شوند.
کارشناسان بهداشتی توصیه میکنند؛ از مصرف غذاهای سرخ شده و پرچرب در طول دوران روزهداری پرهیز شود.
با توجه به همزمانی ماه مبارک رمضان با فصل گرما، بیماران کلیوی سنگساز تا حد امکان باید طی روزهداری از انجام فعالیتهای سنگین پرهیز کنند و در طول شب مایعات فراوان بنوشند.
کم کردن حجم غذای دریافتی و مصرف غذای سبک و آب فراوان هنگام سحر و پرهیز از غذاهای حاوی املاح سنگساز مانند نوشابههای گازدار و غذاهای با منشاء حیوانی و کاکائو، چای پر رنگ، آجیل، اسفناج، کلم، ریواس، گوجهفرنگی و کدو از دیگرمواردی است که متخصصان تغذیه برای کاهش احساس تشنگی توصیه میکنند. (ایرنا)
با این حال گاهی اوقات مخالفت با دیگران کشمکشهایی را به وجود میآورد و اطرافیان را به جان یکدیگر میاندازد. مردم با شنیدن عقاید مخالف خود، بشدت عصبانی شده و از کوره درمیروند و با یکدیگر بد رفتار میکنند. این نوع برخوردها روابط سالم انسانی را از بین میبرد و افراد را مقابل یکدیگر قرار میدهد. بنابراین باید شنیدن عقاید مخالف را یاد بگیریم. در واقع مخالفت کردن با عقاید دیگران نیز راه و رسمهایی دارد. مخالفت با دیگری بدون رنجاندن یا خشمگین کردن او هنری است که باید آموخت:
شنونده خوبی باشید
شنونده خوب کسی است که واقعا میخواهد بفهمد دیگری چه میگوید. البته ممکن است مخالف عقاید او باشد، اما بخوبی به سخنانش گوش میدهد تا بتواند دقیقا مشخص کند با چه چیزی مخالف است. اگر با کسی مخالف هستید از خودتان بپرسید آیا کاملا متوجه حرفهایش شدهاید یا خیر. گاهی اوقات بدون این که متوجه موضوع اصلی شده باشید و بر اثر یک سوءتفاهم به مخالفت و مشاجره میپردازید. تنها با پرسش و شنیدن پاسخ میتوانید از پیشفرضهای خود رها شده و رفتار مناسبی درپیش بگیرید.
روشنفکر باشید
وقتی با فکر باز و روشنبینی به صحبتهای دیگران گوش کنید، علاوه بر این که بهتر میفهمید علت مخالفتتان با آنها چیست، میتوانید آنها را نیز تشویق کنید به صحبتها و نظرات شما گوش کنند. گاهی اوقات شما تجربههایی دارید که دیگری نداشته و با گفتوگو در مورد آنها میتوانید به نتایج خوبی دست پیدا کنید و چهبسا کسانی که در برابر مخالفتتان حالت تدافعی به خود گرفته بودند، عقایدتان را بپذیرند.
مورد اختلاف را هدف بگیرید نه شخصیت فرد را
هنگام گفتوگو و شنیدن عقاید مخالف باید موضوع مطرح شده را هدف قرار بدهید. اگر شخصیت فردی را که عقایدی مخالف با شما دارد لگدمال کنید، او را در حالت تدافعی قرار میدهید و هرگز نمیتوانید نظر مخالفتان را به گونهای که شرایط را متشنج نکند، مطرح کنید. هر وقت احساس خشم کردید، ادامه ندهید و وقتی آرام شدید مخالفتتان را بیان کنید. به این ترتیب دیگران بهتر به حرفهایتان گوش میکنند.
محترمانه رفتار کنید
اعلام مخالفت به روشهای بیادبانه نهتنها کمکی به شما نمیکند، بلکه موجب میشود کسی به صحبتهایتان گوش ندهد و در عین حال از رفتارتان منزجر شود. داد و فریاد هیچ فایدهای ندارد. به جای آن میتوانید با بیان عبارات خوب و مناسب طرف مقابل را به شنیدن صحبتهایتان ترغیب کرده و سپس مخالفت خود را بیان کنید مثلا عباراتی مانند این مناسب است:
ـ چه جالب، ولی به نظر میرسد عقاید متفاوتی داریم، میخواهید من هم عقیده خودم و دلیلش را بگویم؟
ـ واقعا؟ اما من طور دیگری فکر میکنم. شاید به این دلیل است که در این مورد تجربه دیگری دارم.
وانمود نکنید شما بهتر میدانید
چیزی که باعث میشود کسی به مخالفتهایتان اهمیتی ندهد و حتی دلخور شود، این است که مخالفتتان را طوری بیان کنید که انگار دیگری کودک است و شما بهتر از او صلاحش را میدانید. حتی وقتی این رفتار را با یک کودک دارید به نتیجه خوبی نمیرسید، چه برسد به یک بزرگسال! چنین برخوردهایی درست مانند این است که به دیگران بگویید «شما نمیدانید چگونه زندگی کنید و فقط این من هستم که درست میگویم و میخواهم ارادهام را به شما تحمیل کنم.» نتیجه این رفتار از پیش معلوم است!
هنگام بیان مخالفت، از دو زبان «کلام» و «بدن» استفاده کنید
زبان بدن موثرترین روش برای برقراری ارتباط با دیگران است، بنابراین آن را
نادیده نگیرید.
ـ هنگام صحبت کردن لبخند بزنید تا نشان دهید رفتارتان دوستانه است.
ـ صاف بنشینید تا اعتماد به نفستان را نشان دهید.
ـ مراقب نحوه قرار دادن دست و پاهایتان باشید. هرگز دست به سینه ننشینید و پاهایتان را روی هم نیندازید.
ـ تماس چشمی مناسبی داشته باشید.
ـ وقتی طرف مقابل صحبت میکند، سرتان را تکان دهید تا نشان دهید حرفهایش را خوب میشنوید، البته به منظور پذیرفتن آن حرفها نیست.
ـ هنگام صحبت، آرامش خود را حفظ کنید و مراقب لحن کلامتان باشید.
عذرخواهی نکنید
مراقب باشید هنگام مخالفت با طرف گفتوگو از ترس این که مبادا او را برنجانید یا از دست بدهید، عذرخواهی نکنید. ببخشید و متاسفم گفتن زمانی به کار میآید که مرتکب خطایی شده و دیگری را آزرده خاطر کردهاید. وقتی درخصوص موضوعی اظهارنظر میکنید به کاربردن عبارات عذرخواهی نامناسب است. مثلا وقتی میگویید «ببخشید، نمیخواستم تو را ناراحت کنم» خوب است، اما گفتن این عبارت وقتی با عقیده کسی مخالف هستید، درست مانند این است که مطمئن نیستید واقعا حق با شما باشد و از رنجاندن دیگران میترسید. این طرز صحبت کردن موجب میشود طرف مقابل اهمیتی به حرفهایتان ندهد و باز هم ساز خودش را بزند. میتوانید از عبارتهای بهتری استفاده کنید، مثلا «میدانم مخالفتم شما را آزردهخاطر میکند، اما هر کس براساس تجربههای خود نظراتی دارد و من هم فقط خواستم نظرم را بیان کرده باشم.»
به تفاوتهای یکدیگر احترام بگذارید و قدردان هم باشید
وقتی کسی از موضوعی صحبت میکند که خلاف عقیده شماست، او را سرزنش نکنید. در عوض بابت شهامت بیان اعتقادش او را تحسین کنید. عدم توافق یعنی فرد طرف گفتوگو، شهامت بیان عقاید خود را دارد و او میتواند از دیدگاهی متفاوت به قضایا نگاه کند و حتی شاید افق دید شما را هم گستردهتر کند. این کار حتی به این منظور است که او برایتان آنقدر ارزش قائل بوده و به شما اعتماد داشته که جلوی شما مخالفتش را اعلام کند. شما میتوانید از نقطه نظر دیگران بدون این که با آنها موافق باشید قدردانی کنید. مثلا میتوانید بگویید:
ـ میدانید، من هنوز با روش شما موافق نیستم، اما الان که دربارهاش صحبت کردیم، کمی بهتر متوجه شدم. ممنون که وقت گذاشتید و توضیح دادید.
ـ راستش را بخواهید نسبت به این موضوع با این دید نگاه نکرده بودم، ممنون که روش دیگری به من یاد دادید، اما باید هنوز وقت بگذارم تا به نتیجهای که شما میخواهید برسم.
ـ در این مورد به عقایدتان احترام میگذارم، اما درحال حاضر تغییر مواردی سخت است و شاید در آینده بتوانم همان طور که شما فکر میکنید، بیندیشم.
بدانید چه وقت موافقت و مخالفت کنید
هنگام گفتوگوهایتان، وقتی احساس کردید بحث بسیار داغ شده و احساسات اطرافیان به غلیان افتاده، موضوعی را پیش بکشید که همه بر سر آن توافق دارید. چراکه در چنین حال و هوایی، هر کس محکم به عقیده خود میچسبد و گوش شنوایی وجود نخواهد داشت. هر قدر هم تلاش کنید دیگران مخالفت خواهند کرد، فقط به دلیل این که مخالفت کرده باشند. بنابراین خیلی مهم است که در این مواقع از طرح مسائل مخالف پرهیز کنید. شرایط گفتوگو را همواره بسنجید و اگر اوضاع روبه راه بود، مخالفتتان را درخصوص موردی خاص با ملایمت اعلام کنید.
به دنبال برنده شدن نباشید و بازخواست نکنید
در هر گفتوگویی اگر مخالف چیزی هستید، صرفا مخالفتتان را بیان کرده و دیگران را وادار نکنید دقیقا مانند شما فکر کنند. روی دلایلی که باعث مخالفت شما میشود، متمرکز شوید و در پی این نباشید که حتما برنده از میدان بیرون آیید. همچنین مانند یک وکیل طرف مقابل را با سوالهای بله یا خیر هدف قرار ندهید. این برخورد تهاجمی است و از نظر طرف مقابل توهینآمیز تلقی میشود و علاوه بر این که راه ارتباطی میان شما را میبندد، موجب میشود آن شخص کوچکترین اهمیتی به مخالفتهایتان ندهد و حتی ذرهای به آن فکر نکند.
منبع: wikihow
جــامجــم
مترجم: نادیا زکالوند