به گزارش جام جم سرا ، دکتر داریوش فرهود، عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران در خصوص مهم ترین چالش دوره سالمندی گفت: بیماری آلزایمر شایع ترین نوع دمانس با شروعی تدریجی و پیشرفتی مداوم یکی از مهم ترین چالش های دوره سالمندی به شمار می رود.این بیماری به تدریج حافظه و توانمندی های ذهنی و شناختی فرد را تحت تاثیر قرار داده و در مواردی مانند تفکر،استدلال و قضاوت فرد اثر گذار است.
پدر علم ژنتیک ایران و استاد دانشگاه افزود: فردی که به آلزایمر مبتلا می شود در انجام وظایف روزانه زندگی خود با مشکلات عدیده ای رو به رو می شود. از سوی دیگر این بیماری با آسیب به حافظه کوتاه مدت افراد شروع می شود سپس به دلیل درگیری قسمت های دیگر مغز علائمی مانند اختلالات شناختی را به وجود می آورد.
به گفته وی، اختلالات رفتاری نیز در این افراد مشهود است و اغلب با رفتار غیر قابل پیش بینی رو به رو می شوند.همچنین افراد مبتلا به آلزایمر بی قراری و پرتحرکی یا بی حرکتی واضحی را از خود بروز می دهند.بروز رفتارهای وسواس گونه یا حتی برداشتن وسایل دیگران نیز از دیگر علائم این بیماری به شمار می رود.
این استاد دانشگاه افزود: تغییر شخصیت، کاهش تعادل حرکتی و بروز برخی رفتارهای ناپسند در این افراد دیده می شود.
فرهود با اشاره به شیوع بیماری آلزایمر و آمارهای موجود در جهان تصریح کرد:بر اساس آمارهای موجود هم اکنون در جهان در 4 ثانیه یک نفر به بیماری آلزایمر مبتلا می شود.بر مبنای داده های همه گیر شناسی موجود امروزه 36 میلیون نفر به دمانس عقلی مبتلا هستند و تعداد افراد مبتلا ممکن است هر 20 سال دو برابر شود و از طرف دیگر تخمین زده می شود که در سال 2040 تعداد افراد مبتلا به آلزایمر به 82 میلیون نفر می رسد.
پدر علم ژنتیک ایران با اشاره به عوامل مهم دخیل در این بیماری افزود: سابقه خانوادگی،سن بالاتر از 65 سال،سکته مغزی،سابقه ضربه شدید به مغز،کمبود فعالیت های فکری، سابقه افسردگی و استرس های روانی و اجتماعی نیز در بروز این بیماری دخیل است.
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران در پایان خاطر نشان کرد:با توجه به اینکه ژنتیک یکی از عوامل اصلی به شمار می رود باید به این مهم توجه کرد که بیماری آلزایمر در دو نوع زودرس و دیررس بروز پیدا می کند و نوع زودرس این بیماری به علت ژنتیک در سن پایین شدت و بروز پیدا می کند.
منبع:آستان
خوب است بدانید معمولا در رفتگی در هفته‌های اول بعد از تولد اتفاق می‌افتد. یعنی ممکن است بعد از حدود شش هفته میزان حرکت مفصل هیپ (استخوان لگن ) دررفته نسبت به سمت مقابل کمتر باشد. تشخیص زودهنگام چنین عارضه‌ای در نوزاد از آن‌رو اهمیت دارد که با گذشت زمان، کوتاه شدن اندام مبتلا اتفاق می‌افتد که میتواند باعث افزایش چین‌های باسن و ران شود.
دکتر افشین طاهری اعظم، جراح لگن و مفصل ران با تاکید بر ضرورت تشخیص و درمان زودهنگام دررفتگی مفصل لگن در نوزادان چنین هشدار می‌دهد: بی‌توجهی به این عارضه منجر خواهد شد با رسیدن شیرخوار به سن راه رفتن، لنگیدن جلب توجه کند که به صورت خم شدن متناوب کودک به سمت لگن مبتلا هنگام راه رفتن خواهد بود. در مواردی که بیماری دو طرفه باشد نیز کودک شبیه اردک راه خواهد رفت.
این متخصص در گفت‌وگو با جام‌جم با تاکید بر ضرورت تشخیص و درمان زودهنگام در رفتگی لگن در سنین نوزادی می‌گوید: اگر چنین درمانی اتفاق نیفتد در مواردی که دررفتگی کامل لگن وجود دارد، کودک لنگیدن نسبتا شدیدی خواهد داشت که در موارد یکطرفه شدیدتر است. همچنین ایجاد انحراف در ستون فقرات و زانوها از عوارض طولانی مدت این عارضه است.
عارضه‌ای که مادرزادی نیست
دررفتگی لگن، مشکلی مادرزادی نیست و در واقع ناشی از تجمع تعدادی از عوامل مستعد‌کننده در نوزاد است و درهفته‌های بعد از تولد اتفاق می‌افتد.
دکتر طاهری اعظم در این باره توضیح می‌دهد: این مشکل در دخترها چند برابر و نیزدر بچه‌های شکم اول و کودکانی با ناهنجاری مادرزادی شایع‌تر است. همچنین خطر بروز آن در صورتی که مایع دور جنین (آمنیون) کم باشد یا در صورتی که بچه از پا متولد شود، شایع‌تر است. توجه داشته باشید استفاده از قنداق احتمال آن را بالاتر می‌برد.
در رفتگی لگن در بدو تولد
این عارضه در بدو تولد هیچ‌گونه علامت ظاهری ندارد و فقط توسط پزشک میتواند کشف شود. یکی از معایناتی که پزشک متخصص کودکان باید برای تمام نوزادان انجام دهد، معاینه بررسی ثبات مفصل هیپ است.
این جراح لگن می‌افزاید: انجام این معاینه اهمیت زیادی دارد و باید در هر جلسه، ویزیت بیمار تا حدود دو ماهگی و در هر جلسه چند بار انجام شود تا احتمال عدم تشخیص نوزادان مبتلا به حداقل برسد. در کودکانی که یکی از علائم مستعد‌کننده پیش گفته را داشته باشند، باید سونوگــرافی هم برای بررسی بیشتر هیپ انجام شود. در سنین بالاتر از سه چهار ماه می‌توان از رادیوگرافی استفاده کرد .
درمان راحت و موثر با تشخیص زودهنگام
نوع درمان در در رفتگی لگن بستگی کامل به زمان تشخیص دارد. یعنی هر چه زودتر تشخیص داده شود، راحت‌تر درمان میشود.
دکتر طاهری اعظم در این باره توضیح می‌دهد: طی چند ماه اول زندگی در بیشتر موارد، این عارضه با استفاده از یک بریس (کمربند طبی) قابل درمان است. البته چگونگی بستن و مدت زمان استفاده توسط متخصص ارتوپد تعیین میشود. بعد از حدود پنج شش ماهگی معمولا جا‌اندازی هیپ زیر بیهوشی و گچ‌گیری لازم میشود و بعد از یک تا یک‌ونیم سالگی هم معمولا جراحی باز ضرورت دارد.
وی تاکید می‌کند: در بیشتر موارد اگر درمان بدرستی انجام شود، کودک کاملا طبیعی خواهد شد. با این حال هر چه سن کودک هنگام شروع درمان بیشتر باشد امکان بروز عوارضی در آینده بیشتر است. البته تمام این کودکان باید حتی بعد از درمان موفق تا هنگام بلوغ تحت نظر پزشک باشند.
تا چه سنی می‌توان کودک را درمان کرد؟
این جراح لگن در پاسخ به این پرسش می‌گوید: در صورتی که مفصل هیپ فقط دچار کم عمقی یا حداکثر نیمه در رفتگی باشد، در هر سنی که تشخیص داده شود نیازمند درمان است. اگر دررفتگی کامل مفصل وجود داشته باشد، در موارد یکطرفه تا حداکثر ده سالگی و در موارد دو طرفه تا حداکثر 8-6 سالگی تحت جراحی قرار می‌گیرند. بعد از این سن، انجام جراحی کمک زیادی به کودک نمی‌کند؛ بنابراین مهم است این بیماری هر چه زودتر تشخیص داده شود و بلافاصله بعد از تشخیص هم درمان شروع شود. به خاطر داشته باشید درمان این عارضه در بزرگسالی فقط با تعویض مفصل لگن ممکن است.
راهکارهای پیشگیری از در رفتگی لگن در نوزادان
ـ حتما از پزشک نوزادتان بخواهید از این نظر نوزاد را معاینه کند.
ـ در صورت وجود یکی از علائم مستعد‌کننده، حتما سونوگرافی در حدود 6-4 هفتگی از هیپ نوزاد انجام شود.
ـ در صورت وجود هر‌گونه شکی، پزشک نوزادتان باید فرزندتان را به متخصص ارتوپدی ارجاع دهد.
ـ وجود علائمی چون اختلاف طول دو اندام، محدودیت حرکت یا اختلاف چین‌های باسن نوزاد را جدی بگیرید.
ـ بهترین پوشش کودک طی دوره نوزادی برای جلوگیری از ابتلا به دررفتگی هیپ استفاده از شلوار همراه پوشک با سایز مناسب است. به‌طوری که پاهای کودک آزاد باشد و بتواند در هر جهتی که دوست دارد آنها را حرکت دهد.
پونه شیرازی
بسیاری از این موارد ناشی از احساس عدم امنیت و تمایل به کنترل و قدرت طلبی شریک زندگی است. او ممکن است دائما شما را متهم به خیانت کند، نسبت به دستاوردها و هدف‌هایتان، بی‌رحمانه اظهار نظر کند و یا تلاش کند مشکلات خودش را به گردن شما بیندازد و از آن اظهار نارضایتی کند. گاهی همین نوع رفتارها بنای خشونت جسمی، جنسی و روانی است. این طبیعی نیست که یک نفر در رابطه، شما را کوچک، بی‌ارزش، احمق و نادان بداند.
به گزارش جام جم سرا ، اوایلش با کمی ناراحتی پشت میز غذا شروع می شود. چند لقمه ای که می خورید، احساس می کنید شلوارتان به شکل آزار دهنده ای تنگ می شود و تحمل نشستن پشت میز را از شما می گیرد اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود. آرام آرام پوشیدن همان شلوار حتی در ابتدای روز هم برای تان سخت و سپس غیرممکن می شود. چند ماهی بعد پیراهن هایی که همیشه زیبای تان می کرده اند، ظاهری زشت و نامتناسب را از شما در آینه نشان می دهند و بعد هم دیگران با وجود همه زحمت هایی که برای پنهان کردن شکم بزرگ تان کشیده اید حتی در لباس های آزادی که می پوشید شکم بزرگ شما را تشخیص می دهند.
این اتفاق ها آنقدر سریع می افتد که توان مهار بزرگ شدن شکم تان را از دست می دهید و حتی وقت نمی کنید برای کنار آمدن با این ظاهر تازه خود را آماده کنید. اگر خواندن این چند خط، شبیه به شرح حال شماست یا اگر نمی خواهید به فردی که این روزها را می گذراند تبدیل شوید در ادامه این مطلب با ما باشید. ما به شما می گوییم شکم بزرگ تان از کجا آمده و با سلامت شما چه می کند.
شکم شما به این 9 دلیل هر روز بزرگ تر از دیروز می شود -آکاشکم شما به این 9 دلیل هر روز بزرگ تر از دیروز می شود.
مثل اسفند روی آتشید؟ مدام استرس دارید؟
نگاهی به خودتان در آینه بیندازید! حتما در کنار روزهای سختی که برای خودتان و دیگران به ارمغان می آورید، صاحب شکمی بزرگ هم هستید. تعجب نکنید. هورمون هایی که در لحظه های پراسترس و آشفته زندگی شما بالا و پایین می شوند، ظاهر شما را هم تحت تاثیر قرار می دهند و به کوچک یا بزرگ شدن شکم تان منجر می شوند. محققان می گویند زندگی پراسترس و البته تحمل پایین شما در برابر فشارهای روانی روزمره به بیشتر شدن اندازه دور کمرتان می انجامد. از نظر آنها اگر شما فرد ناآرامی هستید که تنش ها را به سختی پشت سر می گذارید و یک فشار کوچک آرامش تان را مختل می کند، باید انتظار این را داشته باشید که شکم تان هر روز بزرگ تر شود.
محققان در این مورد سطح هورمون کورتیزل که به هورمون استرس مشهور است را مقصر می دانند و می گویند با بیشتر شدن فشارهای روانی شما و ضعف تان برای مواجهه با آنها، این هورمون در خون تان بیشتر می شود و نظم توزیع چربی در بدن تان هم به هم می خورد. در چنین شرایطی سوخت وساز بدن تان دچار مشکل می شود و دست به دست دادن همه این عوامل، باعث می شود دور کمر لباس های تان هر روز برای شما تنگ تر شود. پس نه تنها به خاطر کوچک شدن شکم تان، بلکه برای داشتن زندگی بهتر و طولانی تر اعصاب تان را کنترل کنید و اگر از عهده این کار دشوار برنمی آیید، از یک روانشناس کمک بگیرید. اگر این مطلب را تا انتها بخوانید، خواهید فهمید این توصیه ما بی اساس نیست و گذشته از زیباتر کردن شما، می تواند از خطر مرگ یا گذراندن یک زندگی سخت و دردناک نجات تان دهد.
زیادی کم چرب غذا می خورید؟
حتما شما هم شنیده اید که مصرف بیش از اندازه غذاهای چرب، یکی از دلایل چاقی به ویژه چاقی شکمی است اما احتمالا نشنیده اید که بیش از اندازه چربی نخوردن هم می تواند به چاق شدن شکم شما منجر شود. محققان می گویند کسانی که بیش از اندازه بر نخوردن چربی تاکید می کنند، صاحب شکم هایی چاق و نازیبا می شوند. از نظر آنها مصرف چربی های مفید هم برای سلامت لازم است و هم برای زیبایی افراد و کسانی که می خواهند تناسب اندام شان را حفظ کنند باید در رژیم شان چربی های غیراشباع مثل آووکادو، روغن زیتون، دانه های روغنی، مغزها و. . . را جا دهند. از طرف دیگر محققان می گویند چربی ها به جذب بسیاری از مواد غذایی مفید کمک می کنند. برای مثال آنها می گویند اگر سالادتان را بدون روغن زیتون یا روغن هسته انگور بخورید، فایده زیادی نصیب بدن تان نمی شود پس صفر و یکی نباشید و برای دور کردن خطرات غذاهای چرب از خودتان برای همیشه با چربی ها قهر نکنید.
کم می خوابید؟
کم خوابی و خسته کردن خود را با فعال بودن و سحرخیزی اشتباه نگیرید. محققان می گویند آدم هایی که به اندازه کافی نمی خوابند به احتمال زیاد دچار چاقی و به ویژه چاقی شکمی می شوند. یافته های آنها حاکی از این است که در بدن افرادی که شب ها به اندازه کافی نمی خوابند، سطح هورمون استرس یعنی کورتیزول بالاتر است.
بالا بودن میزان این هورمون باعث می شود فرد به مصرف شکر میل بیشتری داشته باشد و سراغ ریزه خواری و گرفتن کالری های بیشتر هم برود. محققان می گویند کمتر از پنج ساعت خوابیدن در شب، شکم را بزرگ می کند اما اگر بین هفت تا ۹ ساعت در شبانه روز بخوابید میزان این هورمون در بدن تان به تعادل می رسد و تناسب اندام تان حفظ می شود. گذشته از این محققان می گویند تنها خواب به اندازه نیست که تناسب اندام شما را حفظ می کند بلکه سحرخیز بودن هم در این مورد نقش دارد. پس شب زنده دار نباشید و به قیمت خوابیدن در میانه روز، میزان خواب تان را به کمتر از ۷ ساعت نرسانید.
کم پروتئین می خورید؟
مصرف به اندازه پروتئین، بدنی زیبا و عضلانی را به شما هدیه می کند اما وقتی کمتر از نیاز بدن تان پروتئین می خورید، به احتمال بیشتری اشتهای کاذب پیدا می کنید. پروتئین به شما کمک می کند اشتهای تان را کنترل کنید و به وضعیت هورمون های تان سروسامان دهید. محققان می گویند خوردن غذاهای پروتئینی باعث می شود زمان طولانی تری احساس سیری کنید و کمتر به خوردن میان وعده و هله هوله تمایل پیدا کنید. پس سعی کنید در هر وعده غذایی تان ۲۰ تا ۲۵ گرم پروتئین بگنجانید تا شکم تان هر روز بزرگ تر نشود.
سودا می خورید؟
شاید سودا یا آب گازدار نوشیدنی پرطرفداری باشد و از آنجا که شکر ندارد، خیلی ها را به این خیال بیندازد که مصرفش مثل نوشابه پرضرر نیست اما محققان می گویند نوشیدن مایعات گازدار نه تنها به دندان های شما آسیب می زند بلکه شکمی بزرگ را هم به شما هدیه می کند. محققان می گویند کسانی که در هر روز تنها یک لیوان سودا می خورند، پنج برابر بیشتر از کسانی که یک بار در هفته سراغ این نوشیدنی می روند استعداد چاق شدن را پیدا می کنند. از نظر آنها فرقی نمی کند سراغ سوداهای رژیمی بروید یا آنهایی که شیرین و طعم دار شده اند چراکه مصرف این نوشیدنی در هر حال شما را صاحب بدنی چاق و شکمی بزرگ می کند.
دیر غذا می خورید؟
وقتی که می خوابید، بسیاری از فعالیت های بدن تان به حالت تعلیق درمی آید که هضم غذا یکی از آن فعالیت هاست. اگر شما عادت دارید شام تان را تنها یکی، دو ساعت قبل از خواب میل کنید، احتمالا از چاقی شکمی هم رنج می برید چراکه هم به خاطر درست هضم نشدن غذای تان چاق و شکم گنده شده اید و هم به خاطر نزدیک بودن زمان خواب و خوراک تان به هم به مشکلات مربوط به معده دچار شده اید و به همین دلیل ظاهر شکم تان برجسته به نظر می رسد.
فیبر نمی خورید
مصرف به اندازه فیبر می تواند سلامت دستگاه گوارش تان را تضمین و از این طریق شکم تان را هم کوچک کند. پژوهشگران معتقدند کسانی که هر روز ۱۰ گرم فیبر می خورند (معادل دو سیب کوچک، یک فنجان نخود سبز و نصف فنجان لوبیا چیتی) چربی های احشایی بدن شان ۳/۷ درصد کمتر شده و صاحب شکمی تخت می شوند. نیازی به گفتن ندارد بسیاری از سبزی های برگ سبز مثل کاهو سرشار از فیبر هستند و مصرف هر روزه شان می تواند فعالیت دستگاه گوارش شما را تنظیم کند.
افسرده اید؟
اگر بی دلیل شکم گنده شده اید و حتی رعایت کردن نکات گفته شده هم گره ای از مشکل شما باز نکرده، بهتر است مشکل تان را به جای متخصص گوارش با یک روانپزشک در میان بگذارید. محققان می گویند اگر در دوره پیری به سر ببرید و به افسردگی دچار شوید، صاحب شکمی بزرگ هم می شوید. بررسی های آنها نشان می دهد احتمال شکم گنده شدن در یک دوره زمانی پنج ساله، در مسن هایی که علائم افسردگی را نشان می دهند بیشتر است. همان طور که در مورد بی خوابی گفتیم در این مورد هم پای هورمون کورتیزول در میان است. کنترل نشدن سطح این هورمون که بالا رفتنش چربی های دور شکم و کمر را انباشته می کند، باعث می شود فرد بدون چاق شدن شکم گنده شود.
میانسال شده اید؟
از نظر متخصصان پیرتر شدن به ویژه برای زنان چاقی شکمی را همراه می آورد. گرچه بالاتر رفتن سن به بالاتر رفتن BMI هم می انجامد اما محققان می گویند نه تنها میزان چربی ها بلکه شیوه توزیع آنها هم در سنین بالاتر با زمان جوانی تفاوت خواهد داشت. اگر شما در چنین دوره ای به سر می برید و برای آب کردن شکم تان مصمم هستید، گذشته از رعایت رژیم غذایی مناسب، باید پیاده روی و یوگا را هم به برنامه زندگی تان اضافه کنید.
زودتر می میرید
مرگ زودرس به دلیل مشکلات قلبی، یکی از نگرانی هایی است که باید همیشه با آدم های شکم گنده همراه باشد.
شکم گنده تنها شما را در آینه نازیبا نشان نمی دهد. بررسی های پژوهشگران حاکی از این است که چاقی شکمی شما را به بیماری های مختلفی دچار می کند که درمان کردن شان به اندازه آب کردن شکم تان آسان نیست.
محققان دانشگاه هاروارد دریافتند مردانی که دچار چربی شکم هستند، بیشتر در معرض ابتلا به پوکی استخوان قرار دارند. درحالی که این بیماری به طور معمول در زنان سالمند دیده می شود، پژوهشگران ادعا می کنند مردان شکم گنده هم از مبتلایان اصلی آن هستند. به گفته پژوهشگران چاقی شکمی خطر شکستن استخوان ها را بیشتر می کند. گروه دیگری از پژوهشگران معتقدند بیماری های ریوی و مشکلات تنفسی هم همیشه با شکم گنده ها همراه است.
کلیه های تان از کار می افتد، بیماری های کلیوی یکی از مشکلات رایج در میان شکم گنده هاست. از منظر محققان هلندی کسانی که شکمی چاق دارند، فشار خون شان هم بالاتر است و بیشتر به مشکلات کلیوی دچار می شوند. محققان در بررسی دیگری ثابت کرده اند بیماری های کلیوی تنها مشکل آنها نیست.
به گزارش جام جم سرا ، موز یکی از پر مصرف ترین میوه ها در جهان است، به ویژه با توجه به فوایدی که برای سلامت بدن دارد و طبق مراحل رشد و رسیده شدن تغییر می کند و این تغییرات مراحل در رنگ پوست خارجی اش نمایان می شود.
طبق گزارش سایت «For Living Strong» که به مسائل مربوط به بهداشت و سلامت می پردازد، موز از میوه هایی است که پر از پتاسیم و منیزیم و ویتامین های آ، ب و ث است.
نگاهی گذرا به برخی از فواید موز بر اساس مراحل رشد و رسیده شدن
موز سبز: حاوی شکر به مقدار بسیار ناچیز است که در کاهش وزن می تواند مفید باشد و علاوه بر این دارای مواد ضد اکسید شدن و پر از باکتری پروبیوتیک است که برای دستگاه هاضمه و روده ها بسیار مفید است. همچنین موز سبز در جذب مواد غذایی به شکل بهتر کمک می کند.
موز زرد: حاوی شکر به میزان بالا است لذا برای کسانی که بیماری های قند دارند مناسب نیست اما در عین حال برای بقیه مردم یک وعده غذایی سبک و غنی است.
موزی که روی آن نقطه های قهوه ای وجود دارد و نشانه رسیده بودن آن است حاوی میزان بالایی از ماده TNF است که علیه سرطان عمل می کند و مانع از رشد و گسترش سلول های سرطانی می شود.
همچنین موز «سیاه شده» که بسیار رسیده باشد در مقابله با سلول های غده های سرطانی و متوقف ساختن رشد و گسترش شان مفید است.
منبع: مهر
به گزارش جام جم سرا ، طبق گزارش محققان دانشگاه هاروارد، مصرف چهار وعده یا بیشتر سیب زمینی در هفته در مقایسه با خوردن کمتر از یک وعده در ماه با افزایش ریسک فشارخون بالا مرتبط است که میزان افزایش برای سیب زمینی پخته شده ۱۱ درصد و برای سیب زمینی سرخ شده ۱۷ درصد بیشتر است.
به گفته محققان جالب اینجاست که ظاهرا چیپس سیب زمینی موجب افزایش این ریسک نمی شود.
دکتر لی بورگی، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «ما در این مطالعه به رابطه بین مصرف سیب زمینی و ریسک ابتلا به فشارخون بالا و سایر بیماری ها پی بردیم.»
در این مطالعه، بورگی و همکارانش وضعیت ۱۸۷ هزار مرد و زن شرکت کننده در سه مطالعه به مدت بیش از ۲۰ سال را پیگیری کردند. در طول این مدت، شرکت کنندگان پرسشنامه ای را در مورد رژیم غذایی خود تکمیل کردند. هیچ یک از شرکت کنندگان در آغاز مطالعه مبتلا به فشار خون بالا نبودند.
سیب زمینی در مقایسه با سایر سبزیجات دارای شاخص گلوکزی بالایی است. این شاخص موجب افزایش شدید قند خون شده که می تواند توضیح دهنده یافته های این مطالعه باشد. شاخص گلوکزی تعیین می کند که چگونه کربوهیدرات ها موجب افزایش قندخون می شوند.
به گفته بورگی، این مطالعه اثبات نمی کند که سیب زمینی موجب فشارخون بالا می شود بلکه فقط به نظر می رسد با افزایش این ریسک مرتبط است.
البته از آنجائیکه سیب زمینی حاوی مقادیر زیادی پتاسیم است باید در برنامه غذایی گنجانده شود. مصرف آن همراه با یک سبزی غیرنشاسته ای از تاثیر آن بر فشار خون می کاهد.
منبع: مهر
به گزارش جام جم سرا ، این محصولات عبارتند از :
*اسپری مو:
بعضی ها می گویند که اگر کمی اسپری مو را به صورت بزنید زمان ماندگاری آرایش افزایش می یابد، اما این اسپری ها مخصوص مواست نه صورت؛ زیرا دارای مواد شیمیایی است که حالت مو را نگه می دارد و مصرف بیش از حد آن نیز می تواند به مو ضرر برساند.تماس پیدا کردن آن با پوست صورت باعث ایجاد خارش بروز جوش های ریز، پوسته پوسته شدن و آزردگی پوست می شود .
*لوسیون بدن:
لوسیون بدن دارای ماده ای است که برای صورت مضر است و رایحه آن می تواند به پوست صورت آسیب برساند .
*سرکه:
اگر چه از سرکه در درمان های خانگی استفاده می شود اما استفاده به تنهایی یا ترکیب نادرست سرکه با مواد دیگر به دلیل حالت اسیدی حتی در میزان خیلی کم آن، می تواند باعث سوختن پوست شود.افزودن روغن طبیعی و آب برای رقیق کردن آن، می تواند این خطر را کاهش دهد البته نه برای پوست های حساس.
*شامپو:
برخی افراد از شامپو برای صورت و بدن نیز استفاده می کنند ماده ای که در شامپوی سر استفاده می شود برای پوست صورت مناسب نیست ماده ای که در شامپو استفاده می شود قوی است تا کثیفی و چربی را از بین ببرد بنابراین باعث خشکی و ناراحتی پوست صورت می شود.
*دئودورانت:
برخی مردم برای پیشگیری از عرق کردن صورت کمی دئودورانت به صورت می مالند اما این محصول تنها می تواند جلوی تعریق زیر بغل، پا و زیر سینه را بگیرد.
به گزارش «نیوزویک»، این ماده در صورت استفاده روی صورت باعث انسداد غدد عرق می شود که به جوش، انسداد منافذ و بروز لکه های قهوه ای منجرمی شود.
منبع :روزنامه خراسان
به گزارش جام جم آنلاین ، دکتر حسین رستگار اظهار کرد: یکی از سریع ترین، قدیمی ترین و راحت ترین روش های پخت و پز روش سرخ کردن است، چرا که با استفاده از حرارت دادن روغن ها و چربی های خوراکی به راحتی می توان پخ و پز غذاها را انجام داد.
وی افزود: استفاده از این روش به دلیل پخت سریع و داشتن ویژگی های مشابه با روش پخت معمول رایج است. روش مناسب و مطلوب پخت پز برای انواع مختلف غذاها همچون گوشت، ماهی و سبزیجات روش سرخ کردن است.
رستگار ادامه داد: روغن مورد استفاده در طی عمل سرخ کردن جزئی از غذای سرخ شده محسوب می شود، در واقع عامل اصلی در ماهیت کیفی و تغذیه ای غذای سرخ شده که مورد مصرف قرار می گیرد است.
وی گفت: برخلاف پخت و پز معمولی رابطه پیچیده ای بین روغن سرخ کردنی و غذای سرخ شده وجود دارد نوع غذای مورد استفاده برای سرخ کردن در طول عمر روغن سرخ کردنی اثر دارد.
رستگار عنوان کرد: در طی عمل سرخ کردن عمیق روغن مصرفی بارها و مکرراً توسط دمای بالا (۱۸۰-۱۹۰ درجه سانتیگراد) و در مجاورت رطوبت و هوا قرار می گیرد، همچنین در چنین شرایطی تخریب روغن همچون اتواکسیداسیون، پلیمریزاسیون حرارتی، اکسیداسیون حرارتی و ئیدرولیز اتفاق می دهد.
وی در ادامه تصریح کرد: مصرف اصلی روغن در سرخ کردن غذاها به عنوان انتقال دهنده حرارت، توزیع کننده عطر و طعم در آنهاست، همچنین دمای روغن در حین سرخ کردن نباید از ۱۸۰درجه تجاوز کند.
رستگار تاکید کرد: غذاهای سرخ شده در دمای خیلی پایین باعث دریافت بالای چربی به دلیل جذب زیاد روغن توسط غذا در مدت طولانی می شود.
مدیرکل آزمایشگاه های مرجع سازمان غذا و دارو گفت: رطوبت که از طریق غذاها وارد روغن درحال سرخ کردن می شود، باعث شکسته شدن اسیدهای چرب در طی فرایند حرارت دهی می شود و عمل هیدرولیز در روغن هایی که کیفیت خوبی ندارند رخ داده موجب کاهش نقطه دود، رنگ تیره و طعم و بوی نامطلوب می شود.
رستگار افزود: در حین سرخ شدن و حرارت دیدن غذا روغن پلیمریزه شده توسط غذا جذب می شود که این امر باعث ایجاد مواد گریسی می شود، همچنین بهتر است برای سرخ کردن از روغن های مخصوص سرخ کردن که برای این منظور تولید شده اند استفاده کرد.
وی در ادامه اظهار کرد: این نوع روغن ها دارای پروانه ساخت و پروانه بهره برداری از سازمان غذا و دارو هستند و برای سرخ کردن مناسب بوده و می توان دو، سه و حتی چهار بار از آنها استفاده کرد البته به شرطی که پس از استفاده از روغن، مواد غذایی را از آن خارج و روغن را از صافی ریز، تمیز و خشکی عبور داده شود و پس از سرد شدن آن را در جای خشک و تاریک و درون ظروف شیشه ای قرار داد به طوری که فضای خالی از آن باقی نماند نگهداری شود.
رستگار گفت: استفاده از روغن سرخ کردنی ویژگی هایی دارد که رعایت آنها تاثیر بسیار زیادی در کیفیت غذای مورد استفاده دارد.
وی در ادامه افزود: در گام نخست باید سعی کرد آن را به آرامی و به دور از حرارت دادن زیاد گرم کرد و نسبت ۱به ۶ را که نسبت صحیحی از روغن و ماده غذایی است در آن مورد نظر قرار داد و به صورت مستمر باید به مخزن سرخ کن روغن تازه اضافه شود، همچنین تعویض روغن هر ۵ تا ۱۲ ساعت در سرخ کردن های صنعتی انجام گیرد، البته باید مراقب بود هیچگاه روغن سالم و مصرف نشده با روغن مصرفی مخلوط نشود.
رستگار اظهار کرد: بین سرخ کردن های متوالی بهتر است، روغن را سرد کرده، سپس درون ظرف مناسب در بسته ای نگهداری کرد و در صورت نیاز به استفاده مجدد از روغن مصرف شده نیز بهتر است ابتدا آنرا به قصد خروج بقایای مواد سرخ شده صاف کرد
وی گفت: در پایان کار ظرف سرخ کن را می بایست با شوینده های مناسب و محلول قلیایی شستشو داد و در نهایت با آب تمیز شست و خشک کرد.
منبع: مهر
به گزارش جام جم آنلاین از مهر، بعد از بدنیا آمدن فرزند، خواب خوب شبانه برای والدین بسیار سخت می شود.
آنچه که والدین نمی دانند این است که گریه نوزاد می تواند آغازگر کاهش ترشح تستوسترون در برخی از مردان باشد. تستوسترون کمتر موجب می شود مردان مهربان تر شده و حالت پرخاشگرانه کمتری داشته باشند، از اینرو تبدیل به پدران مهربانی می شوند.
محققان دانشگاه میشیگان دریافتند زمانیکه مردان گریه نوزادشان را می بینند و میزان ترشح تستوسترون در آنها کاهش می یابد، تبدیل به پدران بسیار حساسی می شوند و با مهربانی با نوزادشان برخورد می کنند.
بر اساس تحقیقاتی که در گذشته انجام شده است، پژوهشگران دریافته اند که مادران در دوران بارداری دچار تغییرات هورمونی شده و این تغییرات، نوسانات خلقی و رفتاری را نیز در پی دارد. پژوهش های جدید نشان می دهند که پدران نیز تحت تاثیر موقعیت همسر باردار خود قرار گرفته و بدن شان نسبت به این مساله عکس العمل نشان داده و تغییرات هورمونی در آنها نیز دیده می شود .
در پژوهشی دیگر توسط محققان دانشگاه میشیگان آمریکا به سرپرستی روبین ادلستین مشخص شد که پدران حتی قبل از پدرشدن دستخوش تغییرات هورمونی شده و این تغییرات بر رفتار و میزان تحمل و آرامش شان تاثیر می گذارد. در واقع بدن آنها با این تغییرات، شرایط دوران انتقال به پدر شدن را فراهم می کند.
بررسی ها در پدران نشان می دهد که مردان در دوران حاملگی همسرشان با کاهش قابل توجه میزان تستوسترون روبرو هستند. در حقیقت مردان هر چه به پدرش شدن شان نزدیک تر می شوند سطح هورمون های مردانه شان تغییرات بیشتری را نشان می دهد. سطح تستوسترون پایین در مردان میزان پرخاشگری را کاهش می دهد و به پدران کمک می کند تا پس از تولد نوزاد، ارتباط بهتر و مهربانانه تری با نوزادشان داشته باشند.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایرنا، حافظه، یادگیری و توانایی شناختی مغز نیازمند آن است که مواد غذایی موردنیاز در اختیار این عضو پیچیده قرار بگیرد. در صورت کمبود ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز مغز، عملکرد آن با اختلال جدی مواجه می شود.
1- تیامین (ویتامین B1)
تیامین یا ویتامین B1 یکی از ویتامین های گروه B است. این ویتامین نقش مهمی در سیستم اعصاب و بافت مغز ایفا می کند. مطالعات منتشر شده در نشریه International Medical Research نشان می دهد کمبود این ویتامین سبب بروز سندرم کورساکف می شود که اختلال مزمن حافظه است. این بیماری بیشتر در الکلی ها و مبتلایان به ایدز دیده می شود.
2-فولیک اسید (B9)
فولیک اسید یکی از مهمترین ویتامین های مورد نیاز مغز است. اسفناج، لوبیا سبز، نخود فرنگی، جگر، قلوه، حبوبات، مرکبات و سیب زمینی سرشار از فولیک اسید هستند.
نیمی از ذخیره این ویتامین در بدن در کبد صورت می گیرد. بنابراین زمانی که عملکرد کبد با اختلال مواجه می شود، بدن با کمبود فولیک اسید مواجه می شود. فولیک اسید نقش مهمی در سنتز اسید آمینه و تشکیل بافت عصبی دارد. رشد عصبی کودک در گرو فولیک اسید و ویتامین های دیگر گروه B است. مطالعات حیوانی نشان می دهد مصرف فولیک اسید به مدت هشت هفته به بهبود حافظه در موش های سالمند کمک می کند.
3-اسید اسکوربیک (ویتامین C)
بیشترین میزان غلظت این ویتامین در مغز و به ویژه در غده هیپوفیز وجود دارد. ویتامین C در سنتز اتنقال دهنده عصبی دوپامین نقش دارد و از مغز در برابر استرس اکسیداتیو جلوگیری می کند. مصرف 90 میلی گرم ویتامین C در روز برای بدن ضروری است.
4-کلسیم
کلسیم ضروری ترین ماده معدنی مورد نیاز مغز است. قسمت عمده انتقال پیام های عصبی توسط کلسیم صورت می گیرد.
5-منیزیم
منیزیم برای فعال کردن بسیاری از ویتامین های گروه B ضروری است. تحریک پذیری سیستم عصبی به کمک منیزیم و کلسیم صورت می گیرد و مدل های حیوانی نشان می دهد منیزیم سبب افزیش حافظه و عملکرد شناختی می شود.
6- روی
کمبود روی اختلالات عصبی و روانی جدی به همراه دارد و توسعه مغز و بافت عصبی نیازمند این ماده معدنی است. تخم کدو، گوشت گاو و میگو سرشار از روی هستند.
اگر مایل به حفظ سلامت و چابکی مغز هستید، این مواد غذایی را در برنامه خود بگنجانید.