عامل روابط اجتماعی ضعیف در کودکان مبتلا به اوتیسم مشخص شد

یکی از مهمترین مشکلات این کودکان، عدم توانایی تفسیر حالات صورت و برقراری ارتباط چشمی است.

مطالعات نشان می دهد که عامل این اختلال، کمبود هورمون وازوپرسین، یک نوروپپتید موجود در مغز است.

این هورمون، پروتئینی شبیه به مولکول است که سبب می شود سلول های عصبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. یکی دیگر از وظایف این هورمون، تنظیم فشار خون است.

عملکرد این هورمون دقیقا مشابه اکسی توسین است. اکسی توسین نوروپپتید دیگری است که رفتارهای اجتماعی را تنظیم می کند.

محققان بر این باورند که این یافته، راه های درمانی توانمدی را برای حل مشکلات کودکان مبتلا به اوتیسم فراهم می کند.

اوتیسم یک اختلال عصبی است که عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. این معلولیت رشدی معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل آشکار می شود.

معمولا این سه سال اول، دوره طلایی قلمداد می شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این عارضه را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت های زیادی را به او آموخت.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا، گزارش جالبی را در مورد اتیسم در سراسر جهان منتشر کرده است که برخی از مهمترین موارد آن به شرح ذیل است:

-از هر 68 کودک در سراسر جهان، یک نفر به اختلال اوتیسم (ASD) مبتلا است.

-احتمال بروز این بیماری در تمام گروه های نژادی، قومی، اجتماعی و اقتصادی وجود دارد.

-اوتیسم در پسران (از هر 42 پسر یک نفر) شایع تر از دختران (از هر 189 نفر یک نفر) است.

-تحقیقات انجام شده در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی، شمار کودکان مبتلا را حدود یک درصد و در کره جنوبی حدود 2.6 درصد نشان می دهد.

در حال حاضر هیچ آزمایش قابل اعتمادی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد و با غربالگری رشد شاید بتوان برخی علایم را تشخیص داد.(ایرنا)

افراد سیگاری مبتلا به میگرن بیشتر در معرض سکته مغزی قرار دارند

در مطالعه محققان دانشگاه میامی آمریکا ۱۲۹۲ سالمند مبتلا به میگرن با میانگین سنی ۶۸ سال مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعه به مدت ۱۱ سال به پایش این افراد پرداخت. از مجموع ۱۲۹۲ نفر، ۱۸۷ نفر مبتلا به میگرن بودند ولی دخانیات مصرف نمی کردند. همچنین ۷۵ نفر نیز میگرن داشته و سیگار می کشیدند. در طی این مطالعه ۱۱ ساله، ۲۹۴ مورد سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ روی داد.

این مطالعه توانست ارتباطی بین ابتلا به میگرن با خطر بروز سکته مغزی و یا حمله قلبی بیابد. در این میان، احتمال بروز سکته مغزی برای آن دسته از سالمندان سیگاری مبتلا به میگرن با افزایش سه برابری همراه بود.

این یافته به این معناست که شاید ارتباط معناداری بین میگرن، مصرف دخانیات و سکته مغزی وجود داشته باشد. با این حال برای شناسایی سازوکار دقیق این مساله، به پژوهش های بیشتری نیاز است.(مهر)

موزیک درمانی شیوه جدید معالجه بیماران مبتلا به صرع

به گفته محققان عارضه تشنج در حدود ۸۰ درصد مبتلایان به صرع، از قسمت تمپورال یا گیجگاهی مغز منشا می گیرد. از طرف دیگر موسیقی در کورتکس شنوایی تحلیل و درک می شود و این هم در قسمت تمپورال مغز است. طبق یک مطالعه جدید واکنش مغز مبتلایان به صرع به موسیقی متفاوت از دیگران است و میتوان از موسیقی برای کمک به این افراد کمک گرفت.

محققان دانشگاه اوهایو با بررسی نوار مغزی ۲۱ فرد مبتلا به صرع متوجه شدند که امواج مغزی این افراد در حین گوش دادن به موسیقی، چه موسیقی کلاسیک یا موسیقی جاز، افزایش قابل توجهی پیدا می کند و نکته جالب این است که امواج مغزی این افراد به نحوی با موسیقی هماهنگ و یکپارچه می شود.

به گزارش مهر،محققین این آزمایش معتقدند که نمی‌توان موسیقی را به تنهایی درمانی برای این بیماری در نظر گرفته و آن را جایگزین روش‌های فعلی درمانی در نظر گرفت. ولی می‌توان از آن در طول درمان‌های فعلی به عنوان روشی برای تقویت اثربخشی آنها و همچنین به منظور جلوگیری از بروز حملات تشنج استفاده کرد.

کودک مبتلا به اوتیسم، توانا اما متفاوت

این اختلال در پسران چهار تا پنج برابر بیشتر از دختران است و تاکنون هیچ علت قطعی برای بروز آن شناخته نشده، اما به عوامل مختلفی مثل عوامل ژنتیکی، مسمومیت با جیوه، اختلالات نورولوژیک و عصب‌شناسی در مطالعات مختلف اشاره شده است.

دکتر کتایون خوشابی، متخصص روانپزشکی کودکان، درباره علائم این اختلال می‌گوید: معمولا کودکانی که دچار این اختلال می‌شوند، در ابتدای شیرخوارگی از نظر تکاملی، دوران کاملا طبیعی را سپری می‌کنند.

در حدود چهار ماهگی انتظار می‌رود همه کودکان عادی شروع به غان و غون کردن کنند و به عبارتی دیگر آواسازی را شروع نمایند، اما در کودکانی که بعدا دچار اوتیسم می‌شوند معمولا این آواسازی کمتر است

و همین طور لبخندهای اجتماعی که به طور معمول کودکان در حدود هشت هفتگی به اطرافیان، بویژه مادر می‌زنند در بچه‌های مبتلا به اوتیسم کمتر است یا اصلا وجود ندارد.

دکتر خوشابی همچنین به فقدان اضطراب غریبگی در این کودکان اشاره می‌کند و می‌گوید: این اضطراب که کودکان در هشت ماهگی باید آن را تجربه کنند وجود ندارد و آنها براحتی بغل هر فرد غریبه‌ای می‌روند.

بروز نشانه‌های اصلی

وقتی شیرخوار کمی بزرگ‌تر می‌شود، به طور مثال از حدود 18 ماهگی، کم‌کم ممکن است خانواده، متوجه بروز علائم این اختلال در کودک شوند.

دکتر خوشابی با اشاره به این که، این اختلال قبل از سه سالگی شروع می‌شود، می‌گوید: در حدود 18 ماهگی والدین ممکن است از صدا زدن کودک متوجه بروز علائم اولیه اوتیسم در او شوند.

به طوری که کودکی که قبلا با شنیدن اسم خود برمی‌گشت دیگر به صدا زدنش عکس‌العمل نشان نمی‌دهد و به طور انتخابی فقط به صداهایی که خودش دوست دارد واکنش نشان می‌دهد.

وی می‌افزاید: همچنین به دنبال آن، نگاه و ارتباط چشمی کودک کمتر می‌شود و به چشم‌های طرف مقابل مثل پدر و مادر خوب نگاه نمی‌کند و هرگز چیزی را که می‌خواهد با انگشت نشان نمی‌دهد.

در سن 18 ماهگی انتظار داریم که کودکان انگشت اشاره دیگران را دنبال کنند و به مقصد برسند، به طور مثال وقتی پدر یا مادر به چراغ یا هر نوری اشاره می‌کند

و از کودک می‌خواهد آن نور را ببیند، کودک باید انگشت اشاره او را دنبال کند و به نور برسد، در حالی که در کودکان‌ مبتلا به اوتیسم توجهی را که باید دنبال کنند تا به نور برسند وجود ندارد.

اختلال تکلمی، مهم‌ترین علامت اوتیسم

یکی از بزرگ‌ترین علائمی که در مورد کودکان مبتلا به اوتیسم وجود دارد، اختلال در رشد تکلمی است. دکتر خوشابی با اشاره به چند صورت مختلف اختلال تکلمی در کودکان اوتیستیک اشاره می‌کند و می‌گوید:

ممکن است تکلم کودک به طور طبیعی شروع شده باشد، آواسازی هم داشته باشد، اما به کلمه و جمله که می‌رسد پیشرفت تکلمی‌اش متوقف و به دنبال آن دچار عقبگرد و پسرفت شود، به طوری که کودکی که تا حالا جمله «آب می‌خواهم» را به کار می‌برد کم‌کم، فقط دست مادر را می‌گیرد

و سمت یخچال می‌برد و حتی در بعضی موارد به آب هم اشاره نمی‌کند، بلکه فقط به یخچال برای آب خواستن نگاه می‌کند.وی می‌افزاید: در بعضی از کودکان اوتیسمی دیگر،به طور کلی پیشرفت تکلمی اصلا نداریم.

کودک کاملا سکوت می‌کند و حتی بسیار کم هم آواسازی می‌کند و در کودکانی از طیف اوتیسم هم که تکلم وجود دارد، یا از ضمایر استفاده نمی‌کنند یا به صورت اشتباه استفاده می‌کنند، یعنی مثلا به جای «آب می‌خواهم»، می‌گویند «آب می‌خواهد».

علائم حرکتی بیماری اوتیسم

از حدود سه سالگی به بعد این کودکان شروع به انجام کارهای تکراری می‌کنند، کارهایی مثل رفت و آمد کردن در یک مسیر مشخص یا این که دور خودشان می‌چرخند یا اگر دستشان به کلید برق برسد، مرتب آن را روشن و خاموش می‌کنند یا در‌های کابینت را مرتب باز و بسته می‌کنند.

دکتر خوشابی با بیان این علائم حرکتی می‌افزاید: حرکات چرخشی این کودکان را جذب می‌کند و اگر در قابلمه یا در قندان به آنها بدهید، آن را مرتب می‌چرخانند و همین طور چرخیدن ماشین لباسشویی بسیار برای آنها جذاب است و ممکن است مدت زیادی به تماشای کار کردن آن بنشینند.

بال بال زدن با دست‌ها و این پا و آن پا کردن و منقبض کردن دست‌ها نیز می‌تواند از علائم ابتلای کودکان به اوتیسم باشد.

علائم ارتباطی و عاطفی

در حوزه ارتباطات عاطفی، خیلی از مواقع کودکان دچار اوتیسم‌ کند هستند، اما این باعث نمی‌شود که باور غلط جامعه در مورد بی‌عاطفه بودن کودکان اوتیستیک را بپذیریم.

دکتر خوشابی در این مورد می‌گوید: کودکانی در طیف اوتیسم هستند که از نظر عاطفی عکس‌العمل‌های خیلی خوبی نشان می‌دهند، اما ممکن است از نظر «روابط عاطفی» دچار مشکل باشند.

مثلا گاهی دوست ندارند در آغوش گرفته شوند یا گاهی به حضور پدر و مادر یا حضور نداشتن‌شان هیچ توجهی نمی‌کنند، از طرف دیگر بیشتر آنها از نظر ارتباط با همسالان خود هم دچار مشکل هستند.

دکتر خوشابی می‌افزاید: سن اجتماعی شدن حدود سه سالگی است و در این سن بچه‌ها می‌توانند با همسالان خودشان ارتباط برقرار کنند، اما کودکان اوتیستیک در برقراری این ارتباط به مشکل برمی‌خورند، طوری که اگر در کنار بچه‌های دیگر حاضر شوند

به صورت موازی به بازی‌های خودشان مشغول می‌گردند و به بچه‌های دیگر توجهی نمی‌کنند و اصلا بازی‌های نقش‌دار که باید در آن نقشی را بر عهده بگیرند

برای آنها وجود ندارد، یا بازی‌های مشترکی که بین بچه‌هاست و طی آن مثلا توپی را برای یکدیگر پرت می‌کنند برای این بچه‌ها اصلا معنی ندارد.

کودکان طیف اوتیسم در بازی‌هایی مثل درست کردن پازل گاهی بسیار قوی هستند و این بازی برایشان بسیار جذاب است و در ارتباط با دیگران چون بیشترشان از نظر حافظه شنیداری و دیداری بسیار قوی هستند، ممکن است هر آنچه را که می‌شنوند حفظ و طوطی‌وار تکرار کنند.

علائم مربوط به حس‌های کودکان اوتیستیک

بیشتر حواس در کودکان اوتیستیک ممکن است دچار اختلال شود و این اختلال به صورت‌های گوناگون خود را نشان می‌دهد، مثلا در مورد اختلال شنوایی ممکن است کودک «تندکار» باشد و به هر صدایی عکس‌العمل نشان دهد یا «کندکار» باشد و به صداها توجه بسیار کمی داشته باشد.

دکتر خوشابی می‌گوید: کودکانی که حس شنوایی تندکاری دارند، در مقابل بعضی از صداها دست‌هایشان را روی گوششان می‌گذارند و صداهایی که برای دیگران عادی است، ممکن است برای آنها آزاردهنده باشد.

وی می‌افزاید: حس درد در خیلی از افراد اوتیستیک یا کمتر از دیگران است یا وجود ندارد و بیشتر آنها نسبت به حس درد مقاوم‌تر از دیگران هستند.

آنها از نظر حس چشایی و بویایی هم تندکار و کندکار هستند، بعضی از مزه‌ها آنها را اذیت می‌کند و بعضی از مزه‌ها را اصلا متوجه نمی‌شوند، در نتیجه ممکن است مدت‌ها فقط یک غذای تکراری را بخورند و اصلا هیچ غذای دیگری را نپذیرند.

تشخیص اوتیسم

مجموعه‌ای از کل این علائم باید وجود داشته باشد تا بگوییم کودکی مبتلا به اوتیسم است. در حال حاضر تشخیص زودرس و شروع درمان به وسیله آموزش بموقع مهم‌ترین مساله در اختلال اوتیسم است.

دکتر خوشابی می‌گوید: هنر این نیست که ما بتوانیم روی بچه پنج ساله تشخیص اوتیسم داشته‌باشیم و درمان آن را شروع کنیم، چون در آن زمان تقریبا دیگر دیر است،

بنابراین هرچه زودتر خانواده‌ها علائم را ببینند و به پزشک ارجاع دهند و این اختلال در کودک تشخیص داده شود و درمان‌های آموزشی و توانبخشی هرچه سریع‌تر برای کودک شروع شود، نتیجه بهتری هم از این درمان‌ها دریافت می‌شود.

درمان اوتیسم

چون علت قطعی اوتیسم مشخص نیست درمان قطعی هم برایش وجود ندارد و به طور معمول درمان دارویی برای آنها انجام نمی‌گیرد، فقط ویتامین‌های مخصوصی برایشان تجویز می‌شود که ممکن است به توجه ، تمرکز ، نگاه چشمی و آگاه‌سازی بیشتر این کودکان کمک کند.

اما برای کودکانی که همراه با علائم اوتیسم علائم دیگری هم داشته باشند، درمان دارویی انجام می‌گیرد، مثل کودکانی که همراه اوتیسم، بیش‌فعالی، پرخاشگری یا رفتارهای تکراری وسواسی زیادی دارند

یا کودکانی که خودآزاری‌های شدید مثل رفتار چنگ انداختن به صورت و زدن به سر و صورت خودشان یا کندن موهایشان را دارند که برای کنترل این رفتارها حتما باید از دارودرمانی استفاده کرد.

دکتر خوشابی همچنین به روش رفتاردرمانی کاربردی فشرده یا «ABA» اشاره می‌کند و می‌گوید: این روش موثرترین روش درمانی این کودکان است که در شکل استاندارد آن هفته‌ای 30 تا 40 ساعت کودک به روش شرطی شدن آموزش می‌بیند

و در بیشتر موارد مربی در محیط زندگی کودک حاضر می‌شود و برنامه‌های مربوط به رشد و تکامل کودک را با او تمرین می‌کند و در کنار ABA استفاده از سایر روش‌های توانبخشی مثل کاردرمانی ذهنی، کاردرمانی جسمی و کاردرمانی حسی برای متعادل کردن حس‌های کودکان مبتلا به اوتیسم کمک‌کننده است.

در کنار همه اینها استفاده از روش گفتاردرمانی که یکی از روش‌های اصلی برای درمان کودکان اوتیستیک است و همین‌طور در مواردی که کودک دچار کندکاری یا تندکاری شنیداری است می‌توان از آموزش یکپارچگی شنیداری استفاده کرد.

دکتر خوشابی معتقد است نباید از یک روش برای درمان این کودکان استفاده کرد و درمان‌های تلفیقی و استفاده کودک از تمام درمان‌ها یا چند درمان به صورت همزمان اثربخشی بیشتری دارد.

نکته آخر

مساله مهم این است با این‌که ارثی بودن اختلال اوتیسم ثابت نشده است، اما اگر یک کودک اوتیستیک در یک خانواده وجود داشته باشد، ریسک ابتلا به این اختلال در دیگر فرزندان کمی بالاتر است.

دکتر خوشابی، به خانواده‌هایی که دارای یک فرزند اوتیستیک هستند توصیه می‌کند که وقتی به فکر آوردن فرزند دوم و سوم هستند به این نکته هم توجه کنند

که احتمال ابتلای آنها هم به اوتیسم وجود دارد و به نسبت دیگران بیشتر است و متاسفانه با آزمایش‌های ژنتیک و غربالگری هنوز امکان تشخیص ابتلای جنین به اوتیسم وجود ندارد.

چاردیواری (ضمیمه دوشنبه - روزنامه جام جم)

مزایای شیر دادن مادران مبتلا به ام اس

تصورات در مورد بیماری ام اس در طول ۶۰ سال گذشته تغییر کرده است. جامعه ملی ام اس نشان می دهد که تا سال ۱۹۵۰ پزشکان زنان مبتلا به ام اس را از بارداری منع می کردند، با این تصور که بارداری باعث تشدید بیماری می شود.

مطالعات زیادی در نقض این تصور انجام شد و نشان دادند که در طول حاملگی، مخصوصا در ماه های دوم یا سوم، احتمال عود بیماری کاهش می یابد.

به گزارش مهر، در واقع دانشمندان می گویند که لقاح، حاملگی و زایمان با بیماری ام اس متاثر نمی شود. اما احتمال عود بیماری در ۶ ماه اول بعد از زایمان وجود دارد.

در طول بارداری، بدن سطح بالایی از کورتیکواستروئیدها و پروتئین هایی را که به عنوان داروهای سرکوب گر طبیعی ایمنی عمل می کنند تولید می کند.

پس از زایمان، با بازگشت هورمون ها به سطح قبل از بارداری، این مزایای طبیعی کاهش می یابد.

اکنون نیز جدیدترین مطالعه دانشمندان در آلمان نشان داده است که تغذیه فقط با شیر مادر به مدت ۲ ماه پس از زایمان می تواند خطر عود بیماری را کاهش دهد.

این مطالعه نشان داد که تنها ۲۴.۲ درصد مادرانی که به نوزاد خود شیر می دادند در ۶ ماه اول پس از زایمان دچار عود بیماری شدند.

براساس این مطالعه، مادرانی که فرزند خود را تنها به مدت ۲ ماه شیر دادند، احتمال بهبود خود به مدت ۶ ماه اول پس از زایمان را افزایش دادند.

نگذارید به کرونا مبتلا شوید

تاکنون ابتلا به این ویروس در ایران مشاهده نشده، ولی احتمال شیوع آن از طریق زائران مجروح ایرانی که به کشور انتقال داده می‌شوند منتفی نیست. به همین علت آگاهی از نشانه‌های اولیه و عوارض بیماری که گاهی طی دو هفته پس از بازگشت زائران بروز می‌کند و در صورت بروز عفونت ریوی، کشنده است، بسیار ضروری است.

دکتر مسعود مردانی، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو کمیته کشوری مبارزه با کرونا ویروس با تاکید بر این که بیماری یک عفونت کاملا بیمارستانی است و به دنبال بستری شدن چند روزه در بیمارستان‌های عربستان که این بیماری در آنجا شیوع زیادی دارد، احتمال ابتلا به آن افزایش می‌یابد، می‌گوید: به دنبال بروز حادثه اخیر در منا، تعدادی از زائران مجروح ایرانی در بیمارستان بستری شده‌اند و به همین دلیل این دسته افراد با خطر بیشتری از نظر ابتلا به این ویروس روبه‌رو هستند.

این عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی می‌افزاید: این دسته از زائران، هنگام برگشت از حج با مشاهده نشانه‌هایی چون تب، سرفه، خلط عفونی و تنگی نفس باید به پزشک مراجعه کنند و در صورت تائید بیماری تا طی شدن مراحل درمان در بخش ایزوله بیمارستان تحت نظر باشند.

کرونا با نشانه‌هایی شبیه سرماخوردگی

کرونا به عنوان دومین بیماری شایع دستگاه تنفسی فوقانی با نشانه‌هایی شبیه عفونت ویروسی تنفسی ازجمله تب، سرفه و تنگی نفس همراه است.

این متخصص با اشاره به این که گاه کرونا با گذشت زمان به فرم ذات‌الریه یا سینه پهلو درمی‌آید، توضیح می‌دهد: در اشکال شدید بیماری، ریه‌ها به‌شدت آسیب می‌بینند که متاسفانه در 55 درصد موارد منجر به مرگ می‌شود.

وی تاکید می‌کند: کارکنان بیمارستانی در معرض بالاترین میزان خطر آلودگی با ویروس کرونا قرار دارند و بیماری نیز از همین اشخاص به بیماران منتقل می‌شود. به همین علت، احتمال آلودگی زائران مجروح ایرانی که طی حادثه اخیر در منا حدود یک هفته در بیمارستان‌های عربستان بستری بوده‌اند، زیاد است.

مقابله با ویروس کرونا

مهم‌ترین و اصلی‌ترین توصیه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری کرونا ویروس، موکول کردن دید و بازدید با حجاج به دو هفته پس از بازگشت آنان از سفر حج است.

دکتر مردانی با تاکید بر این که بارداران، کودکان،بیماران صعب‌العلاج، بیماران قلبی و عروقی، مبتلایان سرطان و نارسایی‌های کلیوی باید بازدید از حجاج را به دو هفته پس از بازگشت آنان از حج موکول کنند، می‌گوید: دوره نهفتگی کرونا از 3 تا 12 روز متفاوت است و پس از این زمان بیماری خود را نشان می‌دهد. به همین علت، حجاج به دنبال مشاهده هر نوع نشانه شبیه سرماخوردگی باید به پزشک مراجعه کنند و طی این مدت از منزل خارج نشوند و از تماس با دیگران پرهیز کنند تا زمینه بیماری دقیقا مشخص شود.

این عضو کمیته مبارزه با کرونا می‌افزاید: حفظ بهداشت شخصی، شست و شوی مکرر دست‌ها و خودداری از دست دادن و بوسیدن زائران، استفاده از دستمال یا ماسک هنگام عطسه و سرفه و به تعویق انداختن مراسم ولیمه تا هفته سوم پس از بازگشت، مواردی است که به پیشگیری از ابتلا به این بیماری کمک می‌کند.

پونه شیرازی‌‌‌‌ - ‌‌‌‌دانش و سلامت

درمان دختر مبتلا به سندرم پری دریایی + عکس

به گزارش جام جم سرا به نقل از عصر ایران، این دختر 9 ماهه، «پری دریایی کوچک» نام گرفته است.

به گفته پزشکان، کسانی که هنگام تولد به بیماری سندرم پری دریایی مبتلا هستند، چند روز پس از تولد می میرند.

اما این دختر، سومین موردی است که تاکنون زنده مانده است. جراحی این دختر، 24 فوریه در سه مرحله انجام شد و تیمی متشکل از جراحان پلاستیک، جراحان قلب و اعصاب، متخصص زنان و یک متخصص اطفال، این جراحی پنج ساعته را انجام داده اند تا توانستند پاها را از هم جدا کنند.

-

-

چگونه به آنفلوآنزا و سرماخوردگی مبتلا نشویم؟

به گزارش جام جم سرا به نقل از ایسنا، ابتدا لازم است به تفاوت بین سرماخوردگی و آنفلوآنزا پی ببریم. آنفلوآنزا نوعی بیماری ویروسی عفونی است و احتمال ابتلا به آن در تمام سال امکانپذیر اما در فصل زمستان شایع‌تر است.

آنفلوآنزا نسبت به سرماخوردگی‌ معمولی کمتر شیوع پیدا می‌کند و موجب می‌شود بیماران با علائم شدیدتری روبرو شده و دوره بیماری نیز طولانی‌تر است.

هنگامیکه فرد مبتلا، عطسه یا سرفه می‌کند میلیون‌ها قطره از مخاط حاوی ویروس آنفلوآنزا در هوا منتشر می‌شوند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد این میکروب‌های ناپیدا می‌توانند تا فاصله یک متری از فرد مبتلا هم منتشر شوند. همچنین این ویروس می‌تواند تا 24 ساعت در فضای بیرون از بدن، زنده بماند.

در صورتی که فرد سالمی در این فضا نفس بکشد یا با سطح آلوده به این قطرات تماس داشته باشد و آن را به بینی یا دهان خود نزدیک کند احتمال دارد به ویروس آنفلوآنزا آلوده شود.

توانایی ویروس برای ادامه حیات در بیرون از بدن یکی از دلایل اصلی مسری بودن آن است. به همین دلیل اقدامات زیادی برای آموزش افراد در مورد ضرورت رعایت بهداشت دست‌ها انجام گرفته است.

علائم معمول آنفلوآنزا شامل تب بالا و گاهی همراه با ضعف و درد و احساس سرما است در حالی که علائم معمول سرماخوردگی همچون احتقان بینی و عطسه است و کمتر درد و خستگی آنفلوآنزا در سرماخوردگی مشاهده می‌شود.

آنفلوآنزا که عامل ویروسی علت بروز آن است با مصرف آنتی بیوتیک درمان نمی‌شود هرچند وجود داروهای غیرنسخه‌ای معمولا در دسترس افراد است که می‌توانند با مصرف آن‌ها درد و بالا رفتن دمای بدن ناشی از آنفلوآنزا را کنترل کنند.

همچنین در حالیکه مصرف دارو می‌تواند در کاهش علائم آنفلوآنزا و سرماخوردگی موثر باشد بهترین راهکار جلوگیری از ابتلا به این ویروس در اولین قدم است.

شست و شوی صحیح دست‌ها و رعایت نظافت آن‌ها از جمله عوامل ضروری برای جلوگیری از گسترش این ویروس است.

علاوه بر این بیماران باید هنگام عطسه یا سرفه کردن، دهان و بینی خود را کامل بپوشاند.

شاید شما هم مبتلا به بیماری‌های تناسلی باشید

به گزارش جام جم سرا به نقل از مجله زیبایی سالم، به هر حال همه انسان ها پس از بلوغ در معرض تماس با بیماری های تناسلی قرار می گیرند. تنها حالتی که ممکن است این گونه بیماری ها به زندگی دو نفر راه نیابد، این است که یک زوج از بدو تولد تا زمان مرگ با هیچ فرد دیگری در ارتباط نباشند اما ازدواج های پیشین و حتی بروز اتفاقاتی مثل انتقال برخی از بیماری ها به شیوه های غیرجنسی، چنین وضعیتی را محال می کند.

برخی گونه ها تغییر می کند

یک مشکل دیگر STD این است که برخی از گونه های آن تغییر می کند و به اشکال جدید بدل می شود. برای مثال در حال حاضر بیش از یکصد نوع ویروس HPV، همان عامل زگیل تناسلی شناسایی شده است.

همین طور پزشکان اخیرا گونه هایی از گنوره آ (میکروب عامل بیماری سوزاک) را کشف کرده اند که به درمان معمول مقاوم است. این حقایق نشان می دهد که همه افراد باید در مورد STD به طور جدی فکر کنند و همیشه به فکر احتمال ابتلا به انواع آن باشند و در زمان لازم برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنند.

سالی 300 میلیون نفر مبتلا

در سراسر جهان سالانه میلیون ها نفر به STD مبتلا می شوند. براساس برخی آمارها که سازمان بهداشت جهانی آن ها را تایید کرده است، سالانه در جهان حدود 300 میلیون نفر دچار STD می شوند و این بیماری یک از 5 علت اصلی مراجعه مردم جهان به پزشک است. در غرب وضعیت بسیار وخیم است. 70درصد زنان در طول زندگی خود با ویروس HPV (یا زگیل تناسلی) تماس پیدا می کنند، 30درصد هم با کلامیدیا.

شما، خود شما، در خطر هستید

خب، واقعیت این است که تقریبا تمامی انسان ها این تصور را در مورد خود دارند که در خطر ابتلا به STD نیستند. اما به هر حال باید این را بدانید که تمام انسان های بالغ در خطر ابتلا به این مشکل هستند. نکته ای که در حال حاضر بسیار مهم است و علت رشد سریع بیماری های STD ارزیابی می شود، این است که بسیاری از این بیماری ها هیچ علامتی ندارند یا علامت های بسیار خفیفی دارند. برای همین اکثرا افراد به خاطر آن ها به پزشک مراجعه نمی کنند و این بیماری ها درمان نمی شود.

به هر حال هر مرد یا زنی ممکن است ازدواج های دائم یا موقت داشته باشد و این می تواند باعث تماس او با گونه ای از این بیماری ها شود که ممکن است آن را به همسر بعدی اش انتقال دهد و...

خجالت را کنار بگذارید

شاید مهم ترین مشکل بیماری های STD مسئله «شرم» و «خجالت» ناشی از آن ها باشد. این مسئله باعث می شود این بیماری خطرناک تر شود. درواقع خجالت کشیدن از این بیماری ها و مطرح نکردن آنها با پزشک باعث می شود بیماری ها درمان نشود و انتشار آن ها بیشتر شود. اکثر افراد ترجیح می دهند که در این مورد سوال نکنند که همین کار را خراب می کند.

گاهی برخی افراد که احساس می کنند دچار مشکل هستند، سعی می کنند در اینترنت یا گفت و گو با دیگران اطلاعاتی کسب کنند، اما واقعیت این است که این بیماری ها آن قدر تنوع دارد که نمی توان با جست و جو در اینترنت و بدون مراجعه به پزشک متخصص در مورد آن ها اطلاعاتی به دست آورد. یک اشتباه شایع این است که افراد فکر می کنند که حتما باید در خارج از دستگاه تناسلی خود علائم یا نشانه هایی داشته باشند، در حالی که بسیاری از بیماری های STD در داخل دستگاه های تناسلی مرد و زن پنهان می شود.

فکر کنید آنفلوآنزا گرفته اید

به هر حال در مورد STD، این یک واقعیت است که بحث های روان شناختی هم، مرتبط با این بیماری پیش بیاید. به هر حال همان طور که گفته شد بسیاری از افراد به خصوص خانم ها، از ابتلا به این بیماری ها خجالت می کشند و احساس گناه آن ها را رها نمی کند.

اما ابتلا به بیماری هایی مثل کلامیدیا درواقع مثل ابتلا به بیماری آنفلوآنزاست، اگر شما همسر داشته باشید و سپس از او جدا شوید و بخواهید مجددا ازدواج کنید، اگر بیماری شما کاملا بهبود یافته باشد و مشکلی نداشته باشید، به همسر جدیدتان خواهید گفت که مثلا چند بار بیماری آنفلوآنزا گرفته اید؟

یک تصور دیگر در مورد بیماری های موسوم به بیماری های منتقل جنسی این است که هر کس به آنها مبتلا شود، دچار ناباروری خواهد شد اما این تصور درست نیست. شایع ترین بیماری های این گروه یعنی Hpv و هرپس اصلا تاثیری روی باروری افراد نخواهد گذاشت، اما اگر در زمان بارداری این بیماری ایجاد شود، ممکن است خطراتی برای جنین به وجود بیاید.

مهم ترین نکته این است که بدانید باید این گونه عفونت ها را قبل از انتشار در بدن و تبدیل شدن به خطر برای بدن و دستگاه های مختلف مثلا دستگاه تناسلی و زاد و ولد، تشخیص داده و درمان کرد.

از همین امروز شروع کنید

برای آن که بتوانید احتمال ابتلای تان به بیماری های STD را کاهش دهید، باید این گام ها را بردارید:

1- سیگار نکشید: سم های سیگار می تواند باعث آسیب های سلولی شود و باعث شود شما بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های منتقله جنسی قرار بگیرید، یا اگر این بیماری را دارید، شدت آن بیشتر شود. آمار نشان می دهد که زنانی که دچار HPV هستند و سیگار می کشند، دو یا سه برابر بیشتر احتمال ابتلا به سرطان سرویکس (گردن رحم) را دارند. در کل سیگار کشیدن احتمال درمان STD را سخت تر می کند.

2- مواظب PH باشید: PH معمول دستگاه تناسلی زنان اسیدی است و این احتمال ابتلا به بیماری های عفونی را کاهش می دهد. برای آنکه احتمال ابتلای تان به بیماری های STD را کاهش دهید.
از روش های تاثیرگذار روی PH و تامپون هایی که ممکن است تعادل PH شما را به هم بزند دور بمانید.

3- مواظب باشید، تراشیدن یا استفاده از واکس در ناحیه کمر ممکن است جراحت های بسیار کوچکی را رقم بزند که احتمال ابتلا به بیماری های STD را افزایش می دهد. برای همین هر روز یا با فواصل کم از این شیوه ها استفاده نکنید.

تریکو موناس، انگل دردناک

سالانه حدود 7.5 میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند.

انتقال: این بیماری ناشی از یک انگل است که از طریق مایعات بدن یا از طریق تماس پوست با پوست در حین تماس جنسی انتقال پیدا می کند.

علائم: خارش در ناحیه تناسلی یا احساس سوزش یا خشکی ناراحت کننده در این ناحیه، ادرار دردناک یا درد در حین ارتباط و ترشحات با بوی بد.

آزمایش: اگر علائم این بیماری را داشتید یا شک کردید که به این بیماری مبتلا شده اید، از پزشک خود بخواهید که از شما آزمایش بگیرد (آزمایش دیدن مستقیم ترشحات زیر میکروسکوپ است). تست های تشخیص خانگی هم در دسترس است، اما دقت آن ها بسیار کمتر از دقت نمونه هایی است که پزشک متخصص می گیرد.

درمان: بیماری به سادگی با یک دوره آنتی بیوتیکی بهبود خواهد یافت.

میزان خطر: کم تا متوسط، این بیماری برای افراد عادی هیچ خطری ندارد اما برای زنان باردار بسیار خطرناک است.

همه دشمنان خودتان را بشناسید

بهترین راه برای پیشگیری از STD چیست؟ کاندوم؛ اما حتی این وسیله هم نمی تواند شما در صددرصد در مقابل STD محافظت کند. بسیاری از این عفونت ها علائم آشکار و مشخصی ندارند، برای همین باید در مورد این بیماری ها اطلاعات کافی داشته باشید. یادتان باشد اگر یک بار به این بیماری ها دچار و درمان شدید، این معنا را نمی دهد که دیگر به این گروه از بیماری ها مبتلا نخواهید شد.

HPV، ویروس سرطان زا

به طور متوسط 6 میلیون نفر در جهان سالانه به آن مبتلا می شوند که تخمین زده می شود که حدود 30 میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.

انتقال: این ویروس در حین ارتباط جنسی از پوست یا مخاط عبور می کند، یعنی پوست و مخاط در تماس با پوست یا مخاط فرد دیگری این ویروس را انتقال می دهد.

علائم: زگیل تناسلی یا زگیل در ناحیه گلو شاخص ترین علامت این بیماری است اما اکثریت افراد مبتلا به این ویروس هیچ علامتی ندارند.

آزمایش: متخصص زنان و زایمان می تواند با یک نمونه برداری- سواب تست- از ناحیه واژن این بیماری را تشخیص دهد. در حال حاضر نمونه هایی از واکسن علیه این ویروس در دسترس است که پزشک شما شاید بتواند آن را برای شما تجویز کند.

درمان: هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما 90 درصد از زنانی که به این بیماری مبتلا می شوند، پس از 2 سال به طور خود به خودی بهبود می یابند.

میزان خطر: معمولا زیاد نیست اما اگر این بیماری اصلا درمان نشود و هیچ مراقبتی از فرد صورت نگیرد، برخی از موارد آن در آینده می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود.

مشهورترین و قدیمی ترین گنوره آ (سوزاک)

بیشتر از 700 هزار نفر بیمار جدید هرساله به آمار مبتلایان به این بیماری اضافه می شو.

انتقال: این بیماری از طریق مایعات بدن در حین ارتباط انتقال پیدا می کند. هیچ واکسنی در مورد این بیماری وجود ندارد و به تازگی گونه های مقاوم به درمان آن شناسایی شده اند.

علائم: درد و سوزش هنگام ادرار کردن، ترشحات سفید رنگ از دستگاه تناسلی زنان و خونریزی در بین دوره های ماهانه زنان.

آزمایش: در صورت شک ابتلا به این بیماری، نمونه ای از دهانه رحم، با ادرار فرد گرفته شده و براساس آن بیماری تشخیص داده می شود.

درمان: به طور معمولی درمان با 2 داروی آنتی بیوتیک به طور هم زمان میکروب را از بین خواهد برد اما به هر حال اخیرا نمونه های مقاوم به درمان از این میکروب شناسایی شده است.

میزان خطر: کم، البته به شرطی که بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، مواردی که بدون درمان مناسب باقی بماند می تواند در آینده باعث ناباروری شود.

کلامیدیا

سالانه حدود 3 میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند.

انتقال: در حین ارتباط جنسی، این باکتری از طریق مایعات مترشحه بدن به فرد مقابل انتقال پیدا می کند. حداقل تا 10 سال دیگر واکسن موثری در مورد این بیماری ساخته نخواهد شد.

علائم: در ناحیه پایی شکم یا پشت، ترحش واژینال، تهوع، استفراغ، تب، درد در حین ارتباط یا ادرار کردن، خونریزی در بین دوره های ماهانه اما در بیشتر موارد این بیماری بدون علامت است.

آزمایش: این بیماری هم با نمونه برداری از ناحیه سرویکس و بررسی آن زیر میکروسکوپ مشخص می شود.

خطر: کم، به شرطی که زود تشخیص داده شود. موارد تشخیص داده نشده یا درمان نشده می تواند منجر به ناباروری شود.

هرپس

سالانه یک میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند. نکته مهم این است که در حال حاضر حدود 15 درصد مردم بالغ جهان به آن مبتلا هستند.

انتقال: در حین ارتباط جنسی ویروس از طریق تماس پوستی یا مخاطی انتقال می یابد. پیشرفت های چشم گیری برای ساختن واکسنی موثر بر علیه این بیماری در سالیان اخیر صورت گرفته است.

علائم: زخم ها یا تورم های التهابی در ناحیه دهان، لب یا دستگاه تناسلی، علائمی مشابه آنفلوآنزا مثل تب یا ورم کردن گلو و....

آزمایش: با معاینه دقیق زخم ایجاد شده یا از طریق کشت خون یا ترشحات می توان به تشخیص بیماری رسید.

درمان: درمان کاملا موثری در مورد این بیماری وجود ندارد. درمان های ضدویروسی می تواند عود علائم را کاهش دهد و باعث کمتر شدن احتمال انتقال شود.

خطر: متوسط تا زیاد. متاسفانه ابتلا به این بیماری یعنی مبتلا شدن به یک بیماری مادام العمر، اما علائم بیماری با هر بار بروز آن، کاهش می یابد. این بیماری به این صورت است که فرد علامتی ندارد تا اینکه بیماری عود کند که در آن مقطع دچار ضایعه و زخم در ناحیه صورت و لب یا ناحیه تناسلی می شود و پس از مدتی بیماری فروکش می کند.

پیشرفت های چشمگیری برای ساختن واکسنی موثر برعلیه این بیماری در سالیان اخیر صورت گرفته است.

5 نکته در مورد STD

1- علائم را بشناسید: برجستگی یا دانه پوستی، زگیل، جوش چرکی، التهاب پوستی یا حساسیت و تغییر رنگ پوست می تواند از علائم بیماری ها STD باشد اما می تواند هم نباشد. اگر دچار این مشکلات شدید، فکر نکنید حتما مبتلا به این بیماری شده اید، خونسرد باشید و به پزشک خود مراجعه کنید.

2- پاپ اسمیر کافی نیست: دکر النا ردولف می گوید: خیلی از خانم ها فکر می کنند که با آزمایش پاپ اسمیر مشخص می شود که مبتلا به STD هستید یا نه، اما آزمایش پاپ اسمیر تنها سلول های پیش سرطانی ناشی از ویروس HPV را مشخص می کند و نشانگر وجود یا عدم وجود هیچ بیماری STD نیست.

3- هیچ وقت دیر نیست: اگر دچار یک STD شدید شاید فکر کنید که نباید هیچ کاری انجام دهید، اما بدانید که برای مثال حتما کسانی که به HPV مبتلا شده اند هم از تزریق واکسن این بیماری، سود خواهند برد و احتمال انتقال بیماری خود به سایرین یا ابتلای خود به انواع دیگر این ویروس را از بین خواهند برد.

4- شاید این بیماری نباشد: هر چیزی که تعادل دستگاه تناسلی را به هم بزند، می تواند باعث بروز ترشح شود؛ مثلا دوره های ماهانه، استفاده از دوش های قلیایی یا ارتباط جنسی. حتی ممکن است بیماری موسوم به BV (عفونت باکتریال واژن) رخ داده باشد، علامت آن ترشح، بوی بد، احساس سوزش و... است اما این بیماری کاملا متفاوت با STD است. این حالت خفیف که خیلی راحت با درمان خوب می شود، می تواند احتمال ابتلای شما به بیماری های منتقله از راه ارتباط جنسی را کاهش دهد.

5- در مورد خودتان حساس باشید: از پزشک تان بخواهید که در مورد علائم و نشانه های ظاهری بیماری های شایع STD به شما توضیح بدهد و در فواصل منظم خودتان را از لحاظ ابتلا به این علائم و نشانه ها مورد بررسی قرار دهید.

شناسایی بیش از 29هزار ایرانی مبتلا به اچ آی وی

دکتر علی اکبر سیاری تعداد مبتلایان به بیماری ایدز در دنیا را ۳۶ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر اعلام کرد و افزود: در دنیا ۷۰ تا ۸۰ درصد راه انتقال این ویروس، انتقال از طریق روابط جنسی است اما در کشور ما این بیماری بیشتر از طریق استفاده از سرنگ های آلوده و به صورت تزریقی منتقل می شود با این حال طی چند سال گذشته، راه انتقال به سمت انتقال جنسی تغییر کرده که به رفتار پنهان مردم مربوط است.

وی با تاکید بر اینکه در گذشته میزان ابتلای مردان ۸۸ درصد و در زنان ۱۲ درصد بود، تصریح کرد: بر اساس آمارهای پارسال، ۳۷.۲ درصد موارد انتقال ویروس اچ آی وی از راه رفتارهای پرخطر جنسی بوده که نشان دهنده رشد آن است که این موضوع با استفاده از مواد روانگردان صنعتی و رفتارهای جنسی حفاظت نشده ارتباط دارد.

سیاری با اشاره به ظرفیت های ارتباطی موثری که در کشور برای آموزش وجود دارد، گفت: آموزش و پرورش با در اختیار داشتن ۱۴ میلیون نفر دانش آموز، آموزش عالی با داشتن ۴ میلیون و ۶۰۰ هزار دانشجو و پادگان ها با ظرفیت حضور مردان در آن، مهمترین کانال های آموزشی کشور محسوب می شوند که باید از آنها به درستی استفاده کرد و مهارت های زندگی را به جوانان آموزش داد.

وی با تاکید بر اینکه امروز هیچ خانواده ای نیست که این خطر تهدیدش نکند، افزود: آرایشگاه های مردانه، باشگاه های بدنسازی و ماهواره سه مثلث مرگ هستند زیرا در آرایشگاه ها و باشگاه ها مواد و داروهای فراوانی برای زیبایی و تناسب اندام عرضه می شود که ماهواره نیز آن را تبلیغ می کند در حالی که این ماده چیزی نیست جز یک مخدر روانگردان.

معاون وزیر بهداشت با تاکید بر ضرورت آموزش های لازم برای پیشگیری از این بیماری گفت: در ازدواج های موقت نیز احتمال انتقال ویروس اچ آی وی وجود دارد.

به گزارش مهر، وی اظهار داشت: این ویروس ممکن است سه ماه قبل به کسی منتقل شده باشد و در آزمایش خون نشان داده نشود و علائم آن سال ها بعد بروز کند پس باید در تمامی رفتارهای جنسی مراقبت کرد.

معاون وزیر بهداشت گفت: من در سال ۲۰۰۰ برای سخنرانی درباره ایدز به سازمان ملل رفتم و در آنجا تمامی اندیشمندان و دانشمندان راه مقابله با این اپیدمی را در سه موضوع خویشتنداری، پایبندی و وفاداری به خانواده و روابط جنسی ایمن خلاصه می کردند.

سیاری افزود: ۱۱۶ مرکز کاهش آسیب و مشاوره، ۲۸۲ پایگاه و ۷۷ مرکز گذری وزارت بهداشت و ۱۲۵ مرکز گذری بهزیستی همگی برای حمایت از آسیب دیدگان اجتماعی است.باید این افراد را آموزش داد و از آنها خواست موارد آموزشی را به همسان های خود نیز بیاموزند زیرا آموزش همسان ها بسیار موثر است. باید با شناسایی، معاینه، تست و مشاوره و حمایت های اجتماعی زمینه را برای تغییر مسیر آنها فراهم کنیم