آیا چون از زندگی مشترک راضی نیستید، باید جدا شوید؟
در زندگی زناشویی همیشه زمان هایی وجود دارد که همه چیز عالی نباشد و طرفین از شرایط راضی نباشند اما این شرایط همیشگی نیست و نباید بر مبنای شرایط زودگذر تصمیمات مهمی مانند جدایی را مورد بررسی قرار دهید.
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ خوش‌حال نیستید. شاید زوجتان هم ناراحت است. یادتان نمی‌آید آخرین بار کی رفتار یا تماس صمیمانه‌ای با او داشته‌اید. احساس تهی‌بودن می‌کنید. می‌خواهید از این درد رها شوید. می‌خواهید جدا شوید؛ اما بچه دارید و از نظر مالی هم به هم وابسته‌اید. حالا باید چه کنید؟
آیا ازدواجتان به آخر خط رسیده یا می‌توانید بمانید؟ آیا ماندن وقتی می‌دانید بهتر است جدا شوید، خجالت‌آور است؟ آیا غیرمنصفانه و نادرست است اگر از بخش‌های مفید ازدواجتان استفاده کنید، وقتی جنبه‌های عاطفی و عاشقانه‌اش دیگر کار نمی‌کنند؟ اینها بعضی از سؤالاتی است که مراجعانم از من می‌پرسند.
اما من هم برای آنها یک سؤال دارم: چرا وقتی عشق و عاشقی بینتان عوض میشود یا حتی می‌میرد، ازدواج هم باید به پایان برسد؟
به هر حال، ازدواج در همه جنبه‌های زندگی اثراتی بنیادین دارد: زندگی جنسی، همراهی و همدمی، خانواده، همکاری در تربیت فرزند، مسائل مالی و اجتماعی، نه فقط عشق.
درحالی‌که در فرهنگ ما یک ازدواج سالم با عشق شروع و تمام میشود، همه یا اکثر نیازهای دیگرمان را هم تأمین میکند. آیا منطقی است که همه‌چیز را دور بریزیم وقتی این یک احساس تغییر میکند؟ مخصوصاً وقتی پای بچه‌ها هم در میان باشد.
پاسخ به این سؤال از زاویه دید بسته فرهنگ غربی این است که ماندن در یک ازدواج بدون عشق، صدمه‌زدن به خودتان، بچه‌هایتان و به طور کلی جامعه است. وقتی در یک ازدواج بدون عشق می‌مانید، دارید مصنوعی رفتار می‌کنید و الگوی رابطه سالم، یعنی بر پایه عشق، را به بچه‌هایتان ارائه نمی‌کنید.
اما اگر به ازدواج از دیدگاهی تاریخی‌تر و جهانی‌تر نگاه کنید، قرار‌دادن عشق در مرکز زندگی، کاری نامعقول و غیرمنطقی است و برای بعضی حتی خطرناک به حساب می‌آید.
در تحقیقاتی که برای انتشار کتاب The New I Do, Reshaping Marriage for Skeptics, Realists and Rebels به همراه ویکی لارسون انجام دادیم، دریافتیم که ده‌ها نوع دیگر برای زوجیت و تشکیل خانواده وجود دارد و از دوران‌های نخستین نیز چنین بوده‌است.
موضوع این است: اساساً مفهوم ازدواج را ما انسانها خودمان ساختیم و فرهنگ‌های مختلف به اشکال مختلف این کار را انجام دادند و در نتیجه، تنوع زیادی در قواعد به‌هم‌رسیدن وجود دارد.
احتمالاً در میان شما خیلی‌ها هستند که در سکوت یا شاید هم بدون سکوت، از ازدواج ناشاد خود رنج می‌برید. احساس می‌کنید که یا در حال حاضر یا اینکه هرگز، نخواهید توانست از این رابطه بیرون بیایید. من می‌خواهم این اجازه را برایتان صادر کنم که بمانید؛ بمانید و چشم‌انداز خود را تغییر دهید؛ بمانید و قواعد را تغییر دهید؛ برای منافع خودتان و به خاطر بچه‌ها بمانید.
زنی هفته پیش به من گفت که با «اجازه صادرکردن من» فشار عظیمی از روی دوشش برداشته شده، صرفاً به این علت که من به او پیشنهاد دادم میتواند اول بیشتر در حرفه‌اش پیشرفت کند و بعد اقدام کند که این کار ممکن است سه تا چهار سال زمان ببرد یا میتواند صبر کند تا کوچک‌ترین فرزندش دبیرستان را رد کند و بعد از این رابطه بیرون بیاید یا میتواند اگر خواست تا ابد بماند. شوهرش که خودش هم چندان به این رابطه پایبند نیست، بودن این زن در خانه و در کنار بچه‌ها را مطلوب می‌داند؛ به همین دلیل این ایده‌ها برای او هم مناسب است.
این مراجع من از احساس ضعف و تحقیر و گرفتاری به احساس قدرت و کنترل رسید. او دیگر احساس نمی‌کند به دام افتاده یا دارد به نظام ازدواج خیانت میکند. او حالا بیشتر در نقش مادری‌اش حضور دارد. زنده‌تر است و چیزی دارد که برایش و به سمتش تلاش کند. اگر او نزد من نیامده بود، هرگز به ذهنش نمی‌رسید که گزینه دیگری هم هست، غیر از این دو حالت که بماند و عذاب بکشد یا جدا شود.
گذار به ازدواج والدینی یا طرح‌ریزی یک استراتژی خروج معقول غیراخلاقی یا فاسد یا ناسالم و مضر نیست. در بیشتر نمونه‌ها، این راه مسئولیت‌پذیرانهٔ مواجهه با موضوع است.
فقط اراده و ذهنی باز لازم دارد. دیگران بدون شک قضاوتتان خواهند کرد و بعضی به شما خواهند گفت که دارید اشتباه می‌کنید؛ اما هر وقت که در مسیری جدید تلاش کنید همین اتفاق می‌افتد.
با این وجود، زوج‌هایی هستند که برایشان استراتژی تغییر قواعد یا گذراندن زمان جواب نمی‌دهد: اگر پای اعتیاد یا اختلالات روانی یا آزارواذیت، فیزیکی یا احساسی یا جنسی، در میان باشد. ممکن است فرصت ماندن یا بیشتر ماندن در دسترستان نباشد. پیشنهاد می‌کنم برای ارزیابی اینکه آیا ماندن گزینه امنی برای شماست یا نه، با یک مشاور مشورت کنید.
امیدم این است که این جایگزین مشکل نیاز به انتخاب بین دو گزینه خیلی بد را برایتان آسان کند: ماندن و عذاب کشیدن یا طلاق گرفتن.
راهکارهای سفید کردن دندان ها
چرا رنگ دندانم تغییر کرد؟
تاریخ انتشار : شنبه ۴ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۳۸
یک دندانپزشک گفت: مصرف قهوه،چای، دخانیات، افزایش سن، از دست رفتن بافت عصبی دندان از جمله دلایل تغییر رنگ دندان است که باید توسط دندانپزشک مورد بررسی قرار گیرد.
به گزارش ستاره ها؛ دکتر مهدی عباسی، دندانپزشک ترمیمی در گفت و گو با برنامه «فراسو» شبکه رادیویی سلامت با بیان اینکه دو سری تغییر رنگ دندانی داریم، اظهارداشت: یکسری عوامل خارجی هستند که بر روی دندان تاثیر می گذارند مانند مواد رنگی که فرد مصرف می کند مثل قهوه- چای و دخانیات که ذرات رنگی موجود در آنها به مرور زمان باعث تغییر رنگ در دندان می شود؛ که برای برطرف کردن تغییر رنگ باید از جرم گیری یا بروساژ استفاده می کنیم.
وی ادامه داد: یکسری تغییر رنگ داریم که در آن، موادی که باعث تغییر رنگ دندان می شوند به بافت داخلی دندان نفوذ می کنند و موجب تغییر رنگ دندان می گردند. این حالت با جرم گیری بهبود نمی یابد و باید از موادی استفاده کنیم که به داخل دندان نفوذ کند و باعث سفید کردن دندان شود که به آن بلیچینگ می گوییم و مردم عامه به آن سفید کردن دندان می گویند.
این دندانپزشک درباره عواملی را که به داخل بافت دندان نفوذ می کنند، بیان کرد: یک نوع از آن ها عوامل خارجی است، نو نوع دیگر آن ها مصرف داروهایی است که در کودکی مصرف می شود و علت بعدی این است که با افزایش سن رنگ دندان زردتر می شود. اینها مواردی است که می توان با بلیچینگ برطرف نمود.
وی با بیان اینکه در مورد داروها می توانیم تتراسایکلین را مثال بزنیم که این حالت را ایجاد می کند، گفت: تتراسایکلین باعث پیشرفت پوسیدگی دندان های نمی شود.
عباسی در ادامه گفت: در بعضی موارد ما یک دندان خاص را داریم که تغییر رنگ پیدا کرده است، یعنی آن دندان تحت تاثیر عواملی، عصبش از بین رفته و تغییر رنگ پیدا می کند. این مورد باید بررسی شود. شاید نیاز به درمان ریشه داشته باشد یا ممکن است عفونتی در این ناحیه وجود داشته باشد. معمولا این حالت در دندان های جلویی فرد ایجاد می شود. شاید چند سال قبل تحت تاثیر ضربه قرار گرفته باشد و فرد متوجه آن نشده باشد و به مرور زمان، عصب دندان از بین رفته باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که خمیر دندان های سفید کننده به چند صورت عمل می کنند؟، ادامه داد: این نوع خمیر دندان ها به دو صورت عمل می کنند. برخی از آنها مواد ساینده در داخل شان دارند و به علت سایشی که ایجاد می کند دندان ها را سفید می کند که مفید نیست؛ چون مقداری از سطح دندان را دچار سایش می کند.
این دندانپزشک در پایان اظهارداشت: همچنین خمیردندان هایی هستند که داخل آنها ترکیبات سفید کننده دارد. از همان موادی که دندان پزشکان استفاده می کنند. منتهی با غلظت پایین تر. لاک ها و برچسب هایی که برای سفید کردن دندان تهیه شده است روی سطح دندان اثر منفی ندارد. در مورد ماندگاریش تردید است ممکن است سفید بکند؛ اما خیلی زود رنگ دندان به حالت قبلی اش برگردد.
مرجع : سلامت نیوز
بامداد – برادران رایت، اینطور نیست؟ البته این همان چیزی است که ما در کتاب ها خوانده ایم و به ما یاد داده اند ولی بسیاری از متخصصین، اعتبار «اولین» پرواز را نه به برادران رایت، بلکه به آلبرتو سانتوس-دومانت یا گوستاو وایتهد .شاید اگر دنیای امروزی بود، اطلاعات خیلی دقیق تر به ثبت می رسید و اختلافی هم پیش نمی آمد. حتی اگر کسی ادعای اولین بودن داشت، با تمام شواهد و مدارک باید در دادگاه اثبات می کرد. با این حال، سرنوشت اولین پرواز چندان مشخص
نمی دانیم که ادعای کدام را بپذیریم، بنابراین پرونده هر کدام را به صورت جداگانه بررسی می کنیم و تاریخ را به نحوه ای که طرفداران آن ها می گویند روایت می کنیم. تصمیم گیری اش با
پرونده آلبرتو سانتوس-بسیاری از ماه، برای اولین بار در المپیک تابستانی ۲۰۱۶ ریو دو ژانیرو با نام آلبرتو سانتوس-دومانت آشنا شدیم، زمانی که نام او در افتتاحیه این مسابقات مطرح شد و چهره خسته اش با سبیل های پر پشتی که داشت نمایش داده شد. او اگر اولین نباشد، قطعا یکی از پیشروهای پرواز با هواپیما های دو باله است.
به هر حال، المپیک امسال در ریو دو ژانیرو برگزار شد و برگزار کنندگان مسابقات هم معتقدند سانتوس-دومانت برزیلی اولین کسی بوده که توانسته پرواز کند، نه کس دیگری. گرچه این مسئله باعث تعجب ده ها میلیون مخاطب در سراسر جهان شد اما برزیلی ها این مسئله را حقیقتی پذیرفته شده می دانند.
سانتوس-دومانت، اواخر قرن ۱۹ میلادی و زمانی که در پاریس می زیست، با استفاده از ثروت خانوادگی اش که از مزارع کشت دانه قهوه به دست آمده بود، شروع به انجام تحقیقات روی بالون ها و کشتی های هوایی کرد.
بر طبق کتاب «بال های دیوانگی: آلبرتو سانتوس-دومانت و اختراع پرواز» نوشته پال هافمن، سانتوس برزیلی زندگی مجللی داشت و حتی از محل اقامت خودش در نزدیکی های طاق پیروزی تا رستوران مورد علاقه اش را به وسیله یک بالون اختصاصی پرواز می کرد. تمام این مسیر به وسیله سیم های به هم پیوسته ای، وصل شده بود.
پس از پرواز در حوالی برج ایفل طی سال ۱۹۰۱ و کسب جایزه ای ویژه، سانتوس-دومانت تمرکز خود را از مدل بالون های «سبک تر از هوا» به سمت هواپیماهایی تغییر داد که با متود «سنگین تر از هوا» به پرواز در می آمدند (مثل هواپیماهای امروزی).
در حالی که همه به موفقیت برادران رایت و گزارش آن ها شک دارند، اما سانتوس-دومانت بلند پرواز، دستاوردهای خود را از هیچ کس پنهان نمی کرد و ۲۳ اکتبر سال ۱۹۰۶ در برابر جمعیتی گسترده ای از اهالی پاریس اولین پرواز علنی در برابر دیدگان مردم را اجرا کرد. در همین حین، برادران رایت مشغول تست های مخفیانه خود بودند.
کمتر از سه هفته بعد، وی اولین رکورد جهانی را در فدراسیون بین المللی هوانوردی با پرواز ۲۲۱ متری به وسیله یک پرنده بالدار ثبت کرد.
پشتیبانان سانتوس-دومانت ادعا می کنند که نمایش عمومی سال ۱۹۰۶ اولین پروازی است که بدون هیچ نیروی کمکی انجام شده و بر خلاف پرنده برادران رایت، نیازمند وسیله ای کمکی نبوده. پرنده رایت، از روی یک ریل و به وسیله بادی قدرتمند موفق به پرواز شد.
هنریکه لین دو باقوس، فیزیکدان برزیکی که دو کتاب در مورد سانتوس-دومانت نوشته طی مصاحبه ای با رویترز در سال ۲۰۰۳ گفت که پرواز برادران رایت، استانداردهای آن زمان را شامل نمی شد. چه استانداردی؟ پرواز بدون کمک وسیله یا عوامل خارجی، پرواز در برابر دیدگان عموم و متخصصین و فرودی سالم و آرام.
پرونده گوستاو وایتهد
۲ سال قبل از آنکه برادران رایت بالای تپه های شنی کیتی هاک پرواز کنند، نگهبان شب یکی از کارخانه های محلی بریجپورت، کنتیکت در حوالی منطقه صنعتی شهر با ماشین پرنده دست ساز خود به پرواز درآمد.
یک گزارش تمام صفحه از نسخه ۱۸ آگوست سال ۱۹۰۱ در Bridgeport Sunday Herald به چاپ رسید که گزارش می داد چهار روز قبل، یک مهاجر آلمانی به نام گوستاو وایتهد، مسافتی ۲٫۵ کیلومتری را در اطراف بریجپورت و فیرفیلد، شهر همسایه، پرواز کرده است.
همراه با گزارش، یک نقاشی کوچک هم از وایتهد که در هواپیمای خود ملقب به شماره ۲۱ یا کرکس آمریکایی بود منتشر شد. چندی بعد، وایتهد اعلام کرد که در ۱۷ ژانویه سال ۱۹۰۲ بیش از ۱۱ کیلومتر بر فراز لانگ آیلند ساند پرواز کرده است.
با این حال، ادعای وایتهد به خاطر کمبود اطلاعات و مدارک رسمی مورد قبول واقع نشد. مجله Scientific American گزارش می دهد که یک تصویر غیر شفاف از وایتهد در حین پرواز وجود داشت و در نمایشگاهی که سال ۱۹۰۶ در نیویورک برگزار شد، به نمایش در آمد.
با این حال، این تصویر اگر واقعا وجود خارجی داشته، اکنون در دسترس نیست و در طول تاریخ از بین رفته است. بعدها و در دهه ۳۰ میلادی وقتی به دنبال شاهدین عینی رفتند تا جویای حقیقت داستان منتشر شده در شماره ۱۸ آگوست هرالد شوند، نتیجه ای جالب به دست آمد.
دو شاهد زنده وجود داشتند که یکی اصلا پیدا نشد و دیگری صراحتا گفت: «تمام داستان هرالد خیالی است.»
با این حال، هیچ داستانی به اندازه مدرک منتشر شده توسط اورویل وایت در سال ۱۹۴۵ جلب توجه نمی کند. وی در مجله سرویس هوایی ایالات متحده مقاله ای با عنوان «پرواز افسانه ای وایتهد» نوشت و در آن اعلام داشت وایتهد به هیچ عنوان تخصص مکانیکی و تجهیزات کافی برای ساخت موتور یک هواپیما را نداشته و داستان کاملا اغراق آمیز است.
در سال ۱۹۸۷ و در برنامه خبری «۶۰ دقیقه» شبکه CBS، بخشی به نام «آیا رایت اشتباه می کند؟» به روی آنتن رفت و دلایلی مبنی بر اینکه چرا وایتهد می تواند اولین کسی باشد که پرواز کرده منتشر شد.
سال ها گذشت تا به ۲۰۱۳ رسیدیم و جان براون، هوانورد شهیر استرالیایی ادعا کرد تصویری که Scientific American از آن حرف می زند را پیدا کرده است. تحقیقات براون منجر به چاپ مقاله ای در Jane’s All the World’s Aircraft شد. پال جکسون، نویسنده این مقاله می گفت وایتهد اولین نفری است که پرواز می کند و مجله هم دو سال بعد در پاسخ به اعتراضات گفت که این مقاله نظرات شخصی جکسون بوده.
جالب اینکه ایالت کنتیکت بعدها به صورت قانونی، لایحه ای را به تصویب رساند تا لقب «اولین در پرواز» را در کنار نام ایالت قرار دهد.
پرونده برادران رایت
در صبح روز ۱۷ دسامبر سال ۱۹۰۳ میلادی، اِرویل رایت کنترل هواپیمای سنگین تر از هوای خود را به دست گرفت و به برادرش، ویلبِر سیگنال داد. در حالی که ویلبر در کنار ماشین ظریف می دوید تا تعادل آن را حفظ کند، Wright Flyer که ارویل به همراه برادرش ساخته بود، روی ریل های هدایت کننده سر خورد و برای مسافتی معادل ۳۶ متر پرواز کرد.
دو برادر اهل دِیتون در ایالت اوهایو، پرواز ۱۲ ثانیه ای خود را به همراه سه نفر دیگر در مناطق دوردست کارولینای شمالی را به سرانجام رساندند. چند شاهد هم هنگام نخستین پرواز حضور داشتند و تصویری به ثبت رسیده از سوی یکی از کارمندان سرویس نگهبان ساحلی ایالات متحده، اثبات می کرد که Wright Flyer به پرواز درآمده است.
برادران رایت با دقت فراوان، مستندات آزمایش خود را تهیه کردند؛ با این همه، هنگامی که به دنبال ثبت پتنت و امضای قرارداد برای ماشین پرواز خود بودند، کارها را به شکلی مخفیانه به انجام رساندند. برخلاف سانتوس-دومانت، دو برادر همه چیز را در خفا پیش بردند و تا پیش از سال ۱۹۰۸، ماشین شان را در انظار عمومی به پرواز در نیاوردند؛ یعنی دو سال بعد از زمانی که خلبان برزیلی، چشم مردم پاریس را به خود دوخت.
اکثر تاریخ شناسان پرواز عقیده دارند برادران رایت مبدعین نخستین هواپیما با عملکرد موفقیت آمیز، پیش از سانتوس-دومانت بوده اند؛ چرا که Wright Flyer سنگین تر از هوا، قدرتمند، با قابلیت فرود با اتکا به نیروی خود و مجهز به سه اهرم برای جلوگیری از سقوط بود. حامیان دو برادر اشاره می کنند که در سال ۱۹۰۵، یعنی یک سال پیش از اولین پرواز سانتوس دومانت در اروپا، دو برادر قادر به پروازی ۴۰ دقیقه ای بودند.
تاریخ شناسی به نام دیوید مک کولو، نویسنده کتاب «برادران رایت» در برنامه ای رادیویی طی سال ۲۰۱۵ گفت که هیچ مدرک موثقی از دستیابی به اولین پرواز از سوی وایتهد وجود ندارد؛ وی بعداً هم نتوانست اولین پرواز خود در انظار عمومی را با موفقیت به انجام برساند.
در حال حاضر ۳۵ تاریخ شناس و متخصص پرواز در بیانیه ای به شکل متفق القول تایید کردند که داستان وایتهد واقعا جالب است اما مدرکی برای اثباتش وجود ندارد. دیگر بدبینان نسبت به ماجرای وایتهد افزوده اند که داستان Bridgeport Sunday Herald شامل اغراق های فراوان بوده و تصویری که اخیراً یافته شده، تار تر از آن است که به عنوان مدرکی موثق در نظر گرفته شود.
منبع: دیجیاتو
نوشته واقعاً چه کسی برای نخستین بار پرواز کرد؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
لاکتیویا چیست و چرا باید آن را مصرف کرد؟
نتایج تحقیقات علمی نشان می دهد حدود نیمی از جامعه ایرانی به خصوص زنان، دچار عارضه عبور و مرور کند مواد غذایی در سیستم گوارش، یعنی یبوست هستند که این مشکل از علت‌هایی مانند استرس، عادت‌های نادرست غذایی، فعالیت و کار زیاد، مشغولیت فراوان، مسافرت های کاری متوالی و عدم تحرک ناشی می شود. از طرفی یکی از اهداف اساسی و بنیادین شرکت کاله، بالاتر بردن سطح سلامت هموطنان است که می‌توان یکی از عملی‌ترین گام ها در تحقق این هدف را، تولید محصول جدیدی از کاله عنوان کرد که همان «ماست و ماست نوشیدنی لاکتیویا» است. تولید محصول فراسودمند را می‌توان گام بزرگی در کمک به بهبود مشکلات گوارشی مصرف کنندگان به خصوص بانوان ایرانی دانست. مصرف محصولات لاکتیویا به‌عنوان نخستین و تنها محصول لبنی در ایران که حاوی باکتری پروبیوتیک لاکتیگوار یا BB12 است، توسط «انجمن تغذیه ایران» نیز توصیه شده است. لاکتیویا را می‌توانید هرروز همراه غذای خود بنوشید.
با توجه به اینکه لاکتیویا یک محصول لبنی است، هر شخصی که نسبت به شیر آلرژی یا عدم تحمل لاکتوز دارد، بهتر است پیش از مصرف لاکتیویا با پزشک معالج خود مشورت کند. لازم به ذکر است که لاکتیویا صرفاً یک محصول غذایی است و خواص درمانی و دارویی ندارد. از این رو، این محصول جایگزین داروها و روش های درمانی نیست و همانطور که مطالعات علمی نیز اثبات کرده، می تواند به صورت طبیعی به تنظیم عملکرد دستگاه گوارش کمک کند.
انجمن تغذیه ایران، به عنوان معتبرترین و قابل اعتمادترین انجمن غذایی ایران، با بررسی اسناد و مدارک مرتبط با اثربخشی ماست‌نوشیدنی لاکتیویا در بهبود گوارش به‌صورت طبیعی و با انجام برخی آزمایش های موردنیاز، سودمندی این محصول را تأیید کرده است و مصرف این محصول را توصیه میکند.
مقایسه ماست نوشیدنی لاکتیویا با دوغ
1.کلسیم بیشتر دریافت کنید
دوغ نوشیدنی سنتی ایرانی است که از رقیق کردن ماست با آب و افزودن نمک و سبزی‌های معطر تهیه میشود. درواقع، هنگام تهیه دوغ، نصف لیوان ماست یا کمتر به یک لیوان دوغ تبدیل می شود. درنتیجه با رقیق شدن ماست کلیه املاح و مواد مغذی آن نیز کاهش می یابد. درحالی‌که لاکتیویا نوعی ماست‌نوشیدنی است که با رقیق کردن ماست حاصل نشده است؛ بنابراین لاکتیویا در حجم مساوی به اندازه شیر و ماست، از پروتئین، کلسیم و املاح معدنی برخوردار است. شما با نوشیدن لاکتیویا به‌جای دوغ می توانید مقدار بیشتری کلسیم و پروتئین دریافت کنید.
۲. مشکل عدم تحمل لاکتوز
لاکتوز، قند موجود در شیر است که در روده به کمک آنزیم لاکتوز، شکسته و هضم می شود. در بسیاری از افراد، این آنزیم پس از دوران نوزادی غیرفعال شده و درنتیجه فرد پس از خوردن شیر و محصولات لبنی قادر به هضم لاکتوز نخواهد بود؛ بنابراین با نفخ، دل‌پیچه و دردهای شکمی مواجه می شود. مجموعه این ناراحتی های گوارشی باعث می شود که فرد مصرف لبنیات را متوقف کند و در درازمدت با عوارض ناشی از عدم مصرف لبنیات مواجه شود.
عدم تحمل لاکتوز از کمبود آنزیم لاکتاز در سلول های روده و درنتیجه توقف هضم لاکتوز یا قند شیر ناشی می شود. در نبود آنزیم لاکتاز، باکتری های پروبیوتیک قادر به شکستن قند لاکتوز بوده و درنتیجه مشکل عدم تحمل لاکتوز را به آسانی و به روشی طبیعی برطرف می کند.باز برای مصرف مداوم و هر روزه بهتر است تحت نظارت و مشاوره پزشک صورت گیرد.
3.پایان یبوست
دوغ سنتی در حقیقت، همان ماست رقیق‌شده است و دارای باکتری های پروبیوتیک نیست، درحالی‌که لاکتیویا یک نوشیدنی لبنی حاوی باکتری پروبیوتیک لاکتیگوار است.
لاکتیگوار نه تنها به‌خوبی به مخاط روده می چسبد و مقاومت بالایی در برابر صفرا و اسید معده دارد، بلکه باکتری‌های بیماری‌زای دستگاه گوارش را نیز مهار می کند.
مصرف روزانه لاکتیویا و گنجاندن آن به‌عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم، می تواند به‌طور طبیعی به تنظیم عملکرد دستگاه گوارش کمک کند. با توجه به این خصوصیات، لاکتیویا، به‌ویژه برای افراد مبتلا به یبوست، سودمند است؛ بنابراین برای برخورداری از منافع مصرف پروبیوتیک ها، از جمله تنظیم فعالیت دستگاه گوارش و رفع مشکل یبوست، بهتر است مصرف روزانه ماست‌نوشیدنی لاکتیویا را جایگزین دوغ کنید.
4.ایمنی در برابر آلودگی هوا
همه ساکنان کلان‌شهرها، به‌طور روزمره با مشکل آلودگی هوا مواجه هستند. یکی از آلاینده های مهم و عمده هوا که از دود اتومبیل ها حاصل می شود، سرب است. این ماده سمی می تواند از طریق مجاری تنفسی و گوارشی به‌راحتی وارد بدن شود.
علائم ناشی از مسمومیت با سرب شامل درد شکم، خستگی و عدم تمرکز، کم‌‌خونی، اختلالات عصبی، سردرد، بی‌خوابی، افسردگی و آسیبهای کلیوی است.
یکی از راه‌حل های مناسب برای محافظت از بدن در برابر آلودگی هوا، استفاده از لبنیات است. لبنیات حاوی مقدار قابل‌توجهی کلسیم است که مانع از جذب سرب در روده می شود و درنتیجه بدن را در مقابل مسمومیت با سرب و آسیب های ناشی از آن محافظت می کند.
مراکز فروش
ماست نوشیدنی لاکتیویا را می توان از مراکز زیر تهیه نمود:
روان‌شناسان می‌گویند تیک عصبی بیشتر در صورت، گردن و سر ظاهر میشود و پرش پلک‌ها از شایع‌ترین نوع تیک‌های عصبی است، اما گاهی این پرش‌های ظریف که در پلک تحتانی و فوقانی احساس میشود، توسط دیگر افراد قابل مشاهده نیست. به هر حال تیک، نمایانگر نوعی تخلیه روانی و نشانه ناراحتی‌های عصبی است.
حتی استرس موجب اختلالات جسمی چون ضربان قلب، اختلال در تنفس و گوارش و احساس دردهای استخوانی و جسمی میشود.
مرگ عزیزان، ستیزه و جدایی در کانون خانواده، ترس از بیکاری، نداشتن امکانات مناسب اجتماعی، شهرنشینی و سکونت در محلات پرجمعیت و ترافیک سنگین در راه خانه و محیط کار، همگی از عوامل استرس‌زا به حساب می‌آید.
تخمین زده میشود بین ۵ تا ۲۵ درصد کودکان در سنین مدرسه نیز نوعی از اختلال تیک را تجربه می کنند.تیکها حرکات غیرطبیعی ناگهانی، مکرر، سریع و هماهنگی هستند که معمولاً به راحتی قابل تقلید هستند. تیک های عصبی در کودکی بسیار شایع‌اند و معمولا پس از یک سال (اغلب طی چند هفته) خود به خود بهبود می یابند و عمدتا نیاز به درمان ندارند.
حرکات به صورتی مشابه مکرراً رخ میدهند و بیمار قادر است به صورتی ارادی برای مدتی کوتاه آنها را مهار کند، اما این امر ممکن است سبب اضطراب بیمار شود.تیکها در نتیجه فشار روانی تشدید می‌شوند و حین فعالیت‌های ارادی و تمرکز فکری کاهش یافته و در خواب از بین می‌روند.
تیک های حرکتی معمول که اغلب در حدود ۵/۳سالگی شروع می شوند ،به کودکان کمک می کنند تا انرژی عصبی را آزاد کنند. ۷۵ درصد از کودکان، این نوع تیک را در عرض ۶ ماه پشت سر می گذارند. اگر کودک شما گرفتار تیک شد، بهترین راه، نادیده گرفتن آن است. هیچ گاه او را سرزنش نکرده و یا تنبیه نکنید. شما می توانید برای جلوگیری از تبدیل شدن این عمل به یک عادت، با تمرین کردن روش های پیشگیرانه، به کودکان تان کمک کنید، ولی تیک های گذرا نباید در برنامه کامل ترک عادت مورد توجه قرار گیرد. تیک های مزمن: اگر تیک بیش از ۱۲ماه ادامه یابد، تیک مزمن محسوب می شود. تیک های مزمن پایدار هستند و معمولاً انقباض ماهیچه در آن ها بیش از حد و بسیار شدید است.
این تیک ها مشخصاً به صورت حمله های دوره‌ای هستند و غالباً شدت آن ها ماه به ماه، روز به روز یا حتی ساعت به ساعت تغییر می کند. در حقیقت رفتار تیکی ممکن است برای هفته ها یا ماه‌ها کاملاً محو، اما دوباره ظاهر شود. ممکن است در هر سنی پدیدار شوند،
اما اغلب در کودکی شروع می شوند. درمان در اکثر موارد لازم نیست. باید به بیمار توضیح داد که این اختلال اهمیتی ندارد. تیک های ساده یا متعدد مداوم: معمولا از کودکی یا نوجوانی و قبل از ۱۵سالگی آغاز می شود. در بسیاری از موارد تیک های موردی روی می دهد، اما بهبود کامل در خاتمه نوجوانی رخ می دهد. سندرم تیک های حرکتی و صوتی متعدد مزمن: این سندرم به نام پزشک فرانسوی ای که نخستین بار این بیماری را توصیف کرد، "سندرم ژیل دولا توره” نامیده می شود. این اختلال معمولا همراه با تحریک پذیری و وسواس است که می تواند موجب رانده شدن فرد از اجتماع شود .
درمان تیک
معمولا هدف از درمان تیک، قطع کامل آن نیست، چون چنین شرایطی ممکن است عملی نباشد. بنابراین هدف این است که با وجود چنین حرکات و تیک‌هایی، فرد زندگی و عملکرد نرمالی داشته و زندگی‌اش مختل نشود.
علاوه بر دارو درمانی برای بهبود تیکها، روان درمانی نیز بسیار مهم و قابل توجه است. به این معنی که خانواده و خود فرد باید آموزش‌های لازم را در این زمینه کسب کنند تا مشکلات‌شان به حداقل برسد.
درباره تیک‌های خفیف که اختلالی در کارکرد فرد ایجاد نمی‌کند، فقط لازم است بیمار را کنترل کنیم و مراقبش باشیم که اگر تیک شدت یافت، درمان را آغاز کنیم.
بروز اختلال در تعاملات اجتماعی، ناراحتی یا درد فیزیکی و ایجاد اختلال در جنبه‌های مختلف زندگی مانند شغل و تحصیل فرد از مواردی است که به درمان نیاز دارد و نباید فراموش کنیم اولین قدم در درمان تیک، آموزش بیمار، اعضای خانواده و کسانی است که با او در ارتباط هستند.
هدف از درمان، حذف کامل تیکها نیست، بلکه می‌خواهیم احساس ناراحتی فرد کاهش یابد و تیکها نیز تا حدی کنترل شود که تداخلی در زندگی فرد ایجاد نکند.
کاهش استرس، درمان بیماری‌های همراه با تیک مانند بیش‌فعالی و وسواس در درمان علائم تیک موثر هستند. همچنین در مواردی که عملکرد فرد به علت بروز تیک عصبی مختل شود، درمان دارویی صورت می‌گیرد.
پیشرفت علم در هر برهه‌ای برای عده‌ای شغل ایجاد کرده و عده‌ای را بیکار می کند. در این گزارش به تعدادی از مشاغل در ایران اشاره می‌کنیم که با رونق تلفن همراه و اینترنت به حاشیه رفته‌اند.
حتی «علاف»ها هم روزی صاحب شغل بوده و حسابی کاروبارشان سکه بوده است و همانطور که از اسمشان معلوم است افرادی بوده‌اند که در ایستگاه‌هایی به چهارپایان علوفه می‌دادند.
با اختراع اتومبیل کم‌کم این علافان جای خود را به پمپ‌بنزین‌ها دادند و بیکار شدند.
از آن روز به تمام آدم‌های ازکاربیکارشده «علاف» می‌گوییم! در هر مرحله‌ای از پیشرفت بشر عده‌ای از نیروی کار حذف می‌شوند و با رواج تلفن همراه و اینترنت هم عده‌ای بیکار، عده‌ای جایگزین و عده‌ای هم فرصت شغلی جدید برای خود دست‌وپا کرده‌اند. بد نیست اگر یادی بکنیم از تعدادی از این مشاغلی که با ورود تلفن‌های همراه و اینترنت و اپلیکیشن‌های جدید، در حال انقراض هستند.
از «آژانس» سر کوچه تا اپلیکیشن‌های تاکسی‌یاب
تاکسی‌تلفنی‌ها را سال‌های پیش باید فقط در آژانس‌هایی که معمولاً در هر محله‌ای یکی از آنها بود، جست‌وجو می‌کردیم و مدت‌ها برای گرفتن ماشین منتظر می‌ماندیم، اما بعدها با تاکسی‌تلفنی‌های موبایلی و سیستم هوشمند، این تاکسی‌ها سریع‌تر و ارزان‌تر شدند و دیگر نیاز به یک دکان برای آن نبود.
حالا چند وقتی است که اپلیکیشن‌های تاکسی‌یاب روی دست این آژانس‌های موبایلی هم بلند شده‌اند و با استفاده از درآمد تبلیغات خود، به مشتریان خدماتی مثل سفر رایگان یا نصف قیمت ارائه میدهند و مسافر را به صورت دقیق در جریان مسیر مسافرت قرار میدهند و درنتیجه به رقیبی جدی برای آژانس‌های سنتی تبدیل شده‌اند.
وقتی «مشاوران املاک» بیکار می‌شوند
اپلیکیشن‌هایی جست‌وجو که مشتری و فروشنده را به یکدیگر لینک میکند، بلای جان مشاغل واسطه‌ای به‌خصوص مشاورین املاک شده است؛ تا جایی که رئیس اتحادیه مشاوران املاک صراحتاً گفته است یکی از اپلیکیشن ها که حسابی در کار آنها اختلال ایجاد کرده را خراب میکند تا به ۱۲ هزار نفر همکار خود کمک کند.
گایافنازین قرص وشربتی برای پسردار شدن
قرص گایافنازین به دلیل ایجاد شرایط بهتر برای حرکت سلول هایی که شانس پسردار شدن جنین را افزایش می دهند بهتر است قبل از لقاح مورد استفاده قرار بگیرند.
مردان لباس های تنگ نپوشند
پوشیدن لباس های تنگ به دلیل اختلال در عملکرد هورمون های مردانه مانع سرعت تاثیر این هورمون ها شده و در صورتیکه این هورمون ها به آهستگی فعالیت کنند شانس پسر شدن جنین کاهش پیدا می کند.
آقایان از محیط گرم دوری کنند
درجه حرارت بدن آقایان بر روی سرعت حرکت هورمون ها مردان تاثرگذار است. گرما سرعت حرکت این هورمون ها را کم می کند به همین دلیل استفاده از کیسه یخ روی شکم و دوری کردن از محیط های گرم شانس پسرشدن جنین را افزایش می دهد.
این رژیم غذایی شانس پسردارشدن را زیاد می کنند
اسیدی بودن بدن عامل از بین رفتن سلول های جنسی ایجاد کننده فرزند پسر بوده بنابراین یک رژیم غذایی قلیایی از چند هفته قبل لقاح بسیار موثر است. تداوم مصرف سدیم و پتاسیم برای خانم ها و کاهش میزان کلسیم و منیزیم برای کسانی که تمایل پسردار شدن دارند مفید بوده و شانس تشکیل جنین پسر را چندین برابر می کند.
خانم ها موادغذای مغذی مصرف کنند
به دلیل اینکه فرزندان پسر از نظر فیزیکی قوی تر از پسران هستند به همین دلیل مادران باید مواد غذایی مغذی و با انرژی بالا مصرف کرده تا سیستم ایمنی و عملکرد هورمونی آن ها قوی تر شود.خانم های ضعیف و با میزان انرژی پایین کمتر شانس پسردارشدن دارند.
پیشرفت علم در هر برهه‌ای برای عده‌ای شغل ایجاد کرده و عده‌ای را بیکار می کند. در این گزارش به تعدادی از مشاغل در ایران اشاره می‌کنیم که با رونق تلفن همراه و اینترنت به حاشیه رفته‌اند.
از «آژانس» سر کوچه تا اپلیکیشن‌های تاکسی‌یاب
تاکسی‌تلفنی‌ها را سال‌های پیش باید فقط در آژانس‌هایی که معمولاً در هر محله‌ای یکی از آنها بود، جست‌وجو می‌کردیم و مدت‌ها برای گرفتن ماشین منتظر می‌ماندیم، اما بعدها با تاکسی‌تلفنی‌های موبایلی و سیستم هوشمند، این تاکسی‌ها سریع‌تر و ارزان‌تر شدند و دیگر نیاز به یک دکان برای آن نبود. حالا چند وقتی است که اپلیکیشن‌های تاکسی‌یاب روی دست این آژانس‌های موبایلی هم بلند شده‌اند و با استفاده از درآمد تبلیغات خود، به مشتریان خدماتی مثل سفر رایگان یا نصف قیمت ارائه میدهند و مسافر را به صورت دقیق در جریان مسیر مسافرت قرار میدهند و درنتیجه به رقیبی جدی برای آژانس‌های سنتی تبدیل شده‌اند.
اپلیکیشن‌هایی جست‌وجو که مشتری و فروشنده را به یکدیگر لینک میکند، بلای جان مشاغل واسطه‌ای به‌خصوص مشاورین املاک شده است؛ تا جایی که رئیس اتحادیه مشاوران املاک صراحتاً گفته است یکی از اپلیکیشن ها که حسابی در کار آنها اختلال ایجاد کرده را خراب میکند تا به ۱۲ هزار نفر همکار خود کمک کند. این اپلیکیشن‌ها باعث شده‌اند که مردم بتوانند واسطه را دور بزنند و بدون پرداختن هزینه اضافه به خریدوفروش و کرایه خانه بپردازند. البته این جست‌وجوی اینترنتی به دلیل آنکه نظارتی بر آن صورت نمی‌گیرد، ممکن است در برخی موقعیت‌ها مشکل‌زا هم بشوند؛ برای همین عده‌ای هنوز ترجیح میدهند به‌صورت سنتی معاملات خود را انجام بدهند.
سال‌هاست که صفحه نیازمندی‌های روزنامه‌ها واسطه‌ای بین جویندگان شغل و کارفرماها هستند. حالا با اپلیکیشن‌ها جست‌وجوهای اینترنتی، کم‌کم این نیازمندی‌ها از رونق می‌افتند. افراد با جست‌وجوی اینترنتی، از طرفی می‌توانند به‌صورت هوشمند دنبال شغل یا نیروی کار خود بگردند و درنتیجه هم در وقت خود صرفه‌جویی کرده و ساعت‌ها در صفحات روزنامه اوقات نمی‌گذرانند، هم لازم نیست مسیری را تا دکه روزنامه‌فروشی طی کنند و هم اینکه بهای کمتری برای آن بپردازند.
فضای مجازی باعث شده تا مردم دیگر اخبار و اطلاعات را از این بستر دنبال کنند و همین باعث شده تیراژ روزنامه‌ها کم و کمتر شود. شبکه‌های پیام‌رسان موبایلی اخبار را سریع و کوتاه مخابره می‌کنند و افراد بدون هیچ زحمتی از داخل خانه می‌توانند از جزئیات اخبار مطلع شوند و حتی در این فضا می‌توانند فعالانه عمل کنند و خود موج خبری بسازند و علاوه بر خبر در جریان حاشیه‌های خبر هم قرار بگیرند. بسیاری از مردم حتی ترجیح میدهند اگر قرار است روزنامه بخوانند، آن را به‌صورت پی‌دی‌اف بر صفحات مجازی دنبال کنند تا بر روی دکه‌ها.
گیم نت‌ها یکی از تفریحات دوست‌داشتنی کودکی نسل جوان امروز است و بچه‌ها حاضر بودند ساعت‌ها وقت بگذارند تا به این گیم نت‌ها بروند و در کنار دوستانشان از فوتبال تا بازی‌های جنگی و زدوخوردی بازی کنند. درزمانی که اکثر خانواده‌ها رایانه خانگی نداشتند، رونق این گیم نت‌ها بیشتر و با کامپیوتر دار شدن آنها استقبال از آن کمتر شد. الان این گیم نت‌ها مشتری‌های زیادی ندارند و بچه‌ها هم ترجیح میدهند با تبلت و تلفن همراه شخصی خودشان بازی کنند تا اینکه هزینه‌ای پرداخت کنند و به خود زحمت رفتن تا گیم‌نت‌ها را بدهند.
شاید زمانی که اینترنت خانه‌ها دیال آپ بود را هنوز به خاطر بیاورید؛ اینترنتی که هم بسیار کند بود هم خط تلفن را اشغال می‌کرد؛ هم با صدای قیژقیژش همه اهالی خانه را از وصل شدن ما به اینترنت باخبر می‌کرد! برای همین کافی‌نت‌ها با اینترنت پرسرعت خود خیلی شگفت‌انگیز و رؤیایی بودند. بعدازاینکه افراد در خانه هم به اینترنت پرسرعت دسترسی پیدا کردند، از شلوغی این کافی‌نت‌ها کم شد و در چند سال اخیر که اینترنت تلفن همراه راه‌اندازی شده و هر فرد جداگانه و در گوشی موبایلش به اینترنت دسترسی دارد، تقریباً این کافی‌نت‌ها رو به انقراض می‌روند!
منبع : مجله مهر
اکنون برخی هتل‌ها در کشورهای پیشرفته، هدف خود را ترفیع راه‌های دست یافتنی برای کم کردن ردپایِ کربنی قرار داده‌اند. برخی از این هتل‌ها امکانی فراهم آورده‌اند تا مهمانانشان بتوانند ردپایِ کربنی خود را از بین ببرند؛ به این ترتیب که با دریافت کمکی کوچک، یک درخت از طرف این میهمانان می‌کارند که در طول عمر این درخت، یک تن کربن تولید شده جبران میشود.
در اینفوگرافی زیر به برخی اثرات زیست‌محیطی گردشگری خواهیم پرداخت و توضیح خواهیم داد که چگونه باید از اثر کربنی سفر بکاهیم.
خودکشی سالانه جان تقریبا یک میلیون نفر را در جهان می‌گیرد. نوعی از مرگ که خودخواسته بوده و مقابله با آن معمولا سخت و طولانی مدت است.
بسیاری از مردم عادی توانایی درک خودکشی و جرات سخن گفتن از آن‌را را ندارند. تصمیم برای خودکشی از عوامل و شرایط پیچیده روانی و محیطی نشات می‌گیرد. افسردگی شدید، اختلالات روانی و شکست‌های پیاپی در زندگی میتواند تصمیم به خودکشی را در افراد جدی سازد. خودکشی شوک‌آور «رابین ویلیامز»، کمدین و بازیگر مشهور هالیوود باعث شد، برنامه‌های تلویزیونی قطع شوند تا این خبر را اعلام گردد و در همان لحظه ویلیامز همه شبکه‌های آنلاین را به تسخیر خود درآورد حتی اوباما هم تاثر عمیقش را بلافاصله ابراز کرد. همین امر دلیل بحث‌های گسترده درباره راه‌های پیشگیری از خودکشی گردید.
خودکشی هیچ مرزی جمعیتی نمی‌شناسد و همه مردم را فارغ از جنسیت، نژاد، جایگاه اجتماعی- اقتصادی، فرهنگی، یا مذهب تحت تأثیر قرار می‌دهد. به گفته «بنیاد آمریکایی جلوگیری از خودکشی»، حدود یک میلیون نفر هر سال دست به خودکشی می‌زنند. طبق آخرین آمارگیری که در سال ۲۰۱۰ انجام شد ۳۸ هزار و ۳۶۴ آمریکایی در این سال دست به خودکشی منجر به مرگ زدند؛ یعنی یک خودکشی در هر ۱۳ دقیقه و هفت ثانیه. خودکشی دهمین عامل مرگ و میر در میان آمریکاییان و سومین عامل در میان جوانان ۲۴ـ ۱۵ساله است. برخلاف باقی عوامل مرگ و میر، تعداد افرادی که خودکشی می‌کنند، هر سال افزایش پیدا میکند.
در بسیاری از موارد افراد عادی روش صحیح برخورد و مواجه با این موضوع را نمی‌دانند و نسبت به آن آگاهی ندارند. در این مطلب سعی می‌کنیم یکی از بهترین واکنش‌های فردی را، در مقابل افرادی که سخن از خودکشی می‌زنند بیان کنیم.
معیارهای ریسک خودکشی موجود است؛ ۹۰درصد افرادی که خودکشی می‌کنند در زمان مرگ از بیماری‌های ذهنی رنج می‌برند که اغلب شناسایی نشده و تحت معالجه قرار نگرفته‌اند. دیگر معیارهای ریسک شامل اقدام قبلی برای خودکشی، سابقه خودکشی در خانواده، سابقه ضربه روحی و آزار دیدن، درد مزمن یا یک بیماری جدی می‌شوند. عوامل استرس‌زایی چون از دست دادن یکی از عزیزان، ضرر مالی، مشکلات قضایی و مورد ظلم واقع شدن میتواند پتانسیل خودکشی را در افراد بالا ببرد.
معمولا افرادی که در خودکشی جان خود را از دست میدهند، نشانه‌هایی از خطر قریب‌الوقوع را از خود بروز میدهند. فردی که قصد خودکشی دارد ممکن است به اطرافیان خودبگوید، قصد خودکشی دارد. علائم هشدار دهنده دیگر می‌توانند این موارد باشند: احساس ناامیدی، گیر افتادن، ناگزیری، تحقیر شدن و بی‌علاقگی. برخی از افراد دچار بی‌خوابی می‌شوند، از خانواده و دوستانشان منزوی و بدخلق می‌شوند.
اگر شخصی درباره خودکشی صحبت میکند یا برای آن برنامه‌ریزی میکند، این یک بحران است که باید سریعا به آن رسیدگی شود. شخصی که به خودکشی خود در آینده‌ای نزدیک اقرار میکند، به بستری شدن و یک فضای امن نیاز دارد تا زمانی که دیگر به خودکشی فکر نکند. افسردگی او باید با جدیت تحت درمان قرار گیرد و این کار را نمی‌توان به صورت سرپایی انجام داد. وقتی شخص از خودکشی صحبت میکند یعنی افسردگی او بسیار جدی شده است.
براساس آمار وبسایت "بنیاد آمریکایی جلوگیری از خودکشی"، ۵۰ تا ۷۵ درصد افرادی که دست به خودکشی می‌زنند، حداقل یک نفر را از نیت خود با خبر می‌کنند. اگر شخصی علائم هشدار دهنده را از خود بروز دهد، باید او را جدی گرفت.
اگر علائم هشدار دهنده خودکشی را در شخصی که می‌شناسید مشاهده کردید، کارهای زیر را انجام دهید: