دکوراسیون ساده و زیبای یک زوج معمار را می بینیم که به زیبایی هرچه تمام تر چیده شده است و در عین حال ساده نیز می باشد. این عبارتها چقدر به گوشتان آشنا هستند؟ اگر در زمینه هنر، معماری و طراحی داخلی تحصیل کرده باشید، حتما در کتابها زیاد خواندهاید و اگر دستی در این حرفهها نداشته باشید،
احتمالش زیاد است که آنها را از گوشه و کنار شنیده باشید. با همه این اوصاف لمس این تعاریف و واژهها از نزدیک و در دنیای واقعیت حداقل برای ما ایرانیها کمتر اتفاق افتاده است؛ ما مردمی هستیم که اکثرمان غرق در نمایشهای پر زرق و برق خانههای پر از وسیله شدهایم که گاه حتی اصل «خانه، مأمن آرامش» را از یادمان بردهاند. قرار بود وقتی از همهمه روزها و خیابانها به خانه برمیگردیم،
آرام بگیریم و خستگی از تنمان رخت ببندد ولی آنچه اکنون تجربه میکنیم چیزی نیست جز آمدن از یک شلوغی به شلوغی دیگر و گذر از یک نگرانی به نگرانی دیگر.اما… در اینجا هم پیدا میشوند خانههایی که سادگی را به زیبایی تمام به نمایش میگذارند و تعریف ساده مینیمال را بیکم و کاست تداعی میکنند. خانه این زوج جوان معمار مثال زندهای است از هر آنچه تاکنون ادعا کردم.
وقتی آیدا و همسرش خانه خود را طراحی میکنند
آیدا، زن جوان معمار و خوشسلیقهای است که از انگیزه طراحی داخلی خانهاش حرف میزند. او معتقد است: «نباید از همه انتظار داشت خانههای خود را مطابق با استانداردهای طراحی داخلی بچینند و در وهله اول این وظیفه جامعه حرفهای است که اگر ادعای دانش در این مورد را دارند، آن را در زندگی خود بیاورند؛ اتفاقی که میتواند الهامبخش عموم مردم باشد و آنها را آگاه سازد.»
هارمونی و هماهنگی عناصر دکوراسیون در نگاه اول
به جرأت میتوان گفت بارزترین ویژگی خانه آیدا این است که به هر بخش از قسمتهای این خانه 95 متری که وارد میشوی همهچیز با هم هماهنگی دارد؛ نور و روشنایی، مبلمان، رنگها و لوازم دکوری هرکدام به اندازه خود در فضاها نقش بازی میکنند. رنگ زردی که پرچمدار خانه آیداست،
بیش از حد اغراق نشده و بهقدری هوشمندانه به فضا نفوذ کرده که نقش خود را به زیبایی تمام بازی میکند و در عین حال به حوزه عناصر دیگر تجاوز نکرده است. آیدا در کنار علاقه شخصی خود به رنگ زرد، دلیل انتخاب آن را پرنورتر نشان دادن خانه عنوان میکند.
اتفاقات زیبای سالن نشیمن خانه
آیدا میگوید: «رنگ سفید را به عنوان رنگ زمینه انتخاب کردم؛ زیرا سفید و رنگهای خنثی مثل خاکستری این خاصیت را دارند که همهچیز را میشود با آنها هماهنگ کرد و بهراحتی با تغییر تابلوها، کوسنها یا حتی رومبلی و روتختیها دکوراسیون را هر از چندگاهی تغییر داد.
رنگ زرد را نیز برای روشنتر نشان دادن خانه و در عین حال از جهت زیباییشناسی برگزیدم. در گوشهای از سالن شومینهای قرار داشت که برای آپارتمان ما کاربردی نداشت؛ بنابراین آن را برداشتیم و چون بهترین نقطهای بود که از همه طرف دید داشت، از دیوار آن برای تلویزیون استفاده کردیم.همچنین دو فرورفتگی این دیوار را به دلیل کنتراستی که میخواستیم در فضا ایجاد شود به رنگ سیاه درآوردیم.»
تابلوهای کوچک و بزرگی که روی دیوار نشیمن خانه آیدا در آرایشی زیبا چیده شدهاند، نقاشیهای او هستند؛ نقاشیهایی که از ذهن مینیمال او زاییده شده و رنگهایشان با کل خانه هارمونی دارد. آیدا با خلاقیت و سلیقه ستودنی خود، دیوار را به گالری هنری چشم نوازی تبدیل کرده است.
طعم دوستداشتنی غذاخوری
«سادگی سقف را حفظ کردیم و دیوار کنار غذاخوری را که با همسایه مشترک بود، هفت سانتیمتر جلو کشیدیم تا عایق صوتی ایجاد شود. فضای غذاخوری را با لوسترهای آویزی که نور متمرکزی روی میز منتشر میکنند، از دیگر فضاهای سالن متمایز کردیم. رنگ سیاه در این فضا در تابلو و پرندههای تزیینی روی دیوار دنبالهروی
تعادل رنگ و کنتراستی است که قبلا در دیوار تلویزیون اتفاق افتاده بود.» سادگی ظروف، شمعها، گلدان و کوچکترین عناصر این فضا به ما خاطر نشان میکند آیدا نگاه مینیمال خود را از هیچ چیزی دریغ نکرده است.
اتاق خواب آبی و آرام خانه
آیدا با انتخاب رنگ آبی به عنوان رنگ غالب اتاق خواب، آرام بودن این فضا را به خوبی حفظ کرده است. گلدانهای گلی که پشت پنجره اتاق خواب دیده میشوند نیز به همین منظور انتخاب شدهاند. آیدا میگوید: «وقتی صبح بیدار میشوم با دیدن این گلها انرژی میگیرم.» از دید او وقتی همهچیز سفید انتخاب میشود،
بازی دادن رنگها در عناصری مانند چراغ خواب، کوسن و لوازم دیگر میتواند فضا را از بیروح بودن و کسلکنندگی نجات دهد.
کنج دنج اتاق کار آیدا
در اتاق کار او در کنار بالکن کوچکش میز و صندلی جمع و جور و زیبایی به چشم میخورد که جان میدهد برای نشستن و مطالعه کردن. آیدا میگوید: « روی این صندلی مینشینم چشم به بیرون میدوزم و در ورای فلاورباکسهایی که روی دیوار بالکن قرار دادهام، از چشمانداز رشته کوه البرز لذت میبرم.»
او معتقد است فردی برونگراست و به همین دلیل نتوانسته پنجره بالکن را با پرده پارچهای ضخیم مسدود و خود را از دیدن آسمان زیبا محروم کند. برای حفظ حریم خانه نیز از گلدانها کمک گرفته که در عین حال جلوه زیبایی را از درون و بیرون خانه او به نمایش گذاشتهاند.
سایت مجله منزل
جام جم سرا: پلیس پاکستان پس از دریافت شکایتهایی از ساکنان ساختمانهای مجاور محل سکونت دو برادر مبنی بر استشمام بوی تعفن به محل زندگی آنان اعزام شد و با کشف سر یک پسربچه خردسال در خانه، مردی به نام «محمد عارف» را برای بار دوم دستگیر کرد.
بنابر اعلام پلیس پاکستان، سر این کودک سه ساله در محل سکونت مرد آدمخوار کشف شده. این مرد سال گذشته پس از گذراندن دو سال حبس به اتهام آدمخواری از زندان آزاد شده بود.
به نقل از ایسنا، پلیس محلی پاکستان همچنین اعلام کرد که این مرد به همراه برادرش که متواری است بیش از ۱۰۰ جسد را از قبرستانی بیرون آورده و آنها را خوردهاند.
به گزارش روزنامه دیلی میل، «امیر عبدالله»، رئیس پلیس محلی گفت: روز گذشته پس از حضور در محل سکونت این دو برادر سر یک پسربچه خردسال را پیدا کرده و یکی از آن دو را دستگیر کردیم. همچنین در تلاش برای یافتن نشانهای از متهم دوم هستیم.
جام جم سرا: همان طور که می دانید زایمان و تولد نوزاد یکی از حساس ترین مراحل زندگی زن است. در این مرحله مادر با تغییرات زیادی از لحاظ روحی، جسمی، هیجانی و... مواجه می شود که تمامی این ها گاه باعث بروز سردرگمی در وی خواهد شد. لازم است مادر پس از زایمان با نقش ها و الگوهای جدید ارتباطی آشنا و سازگار شود البته خستگی و آثار مصرف داروی ناشی از زایمان گاه این سازگاری را به تأخیر می اندازد. علاوه بر این نیاز به حمایت عاطفی و اجتماعی از طرف کسانی که مادر به آن ها علاقه مند است و یا برایشان ارزش قائل است، از بایدها و ضروریات این دوران است.
این که زنان پس از زایمان در کجا و به چه مدت سکونت داشته باشند یا چه کسی از آنان مراقبت کند یک مسئله کلی نیست که بتوان برای همه افراد درباره آن یک زمان و مکان مشخص تعیین کرد بلکه به شرایط و روحیات افراد بستگی دارد، آن چه در این میان مهم تر از محل و زمان سکونت مادر است، حمایت عاطفی و پشتیبانی از اوست. در واقع شما باید شرایطی را مهیا کنید که این مهم حاصل شود، هر چند درک می کنم که ممکن است تحمل شرایطی که به آن اشاره کردید چندان برایتان آسان نباشد و مشکلاتی برای شما ایجاد کرده باشد.
ولی به نظر می رسد مسئله اصلی شما صرفاً بحث سکونت همسرتان پس از زایمان در منزل مادرش یا طولانی شدن این موضوع نیست، بلکه مسائل حاشیه ای است که گرفتاری هایی برای شما ایجاد کرده است. بهترین راه برای حل این اختلافات هم گفت وگوی صمیمانه با همسرتان و بیان خواسته هایتان است ولی حتماً به این نکته توجه داشته باشید که شما به عنوان پدر و همسر نقش بسیار مهمی در ایجاد حمایت عاطفی و بازگشت دوباره همسرتان به روند عادی زندگی دارید.اگر هم پدر شدن و مسئولیت های ناشی از آن کمی شما را نگران کرده است، در ادامه توصیه هایی برای شما و دیگر افرادی که تازه پدر شده اند داریم که امیدواریم به شما در بهبود شرایطتان کمک کند.
احساسات یک بابا
مدتی پس از تولد کودک، به خصوص تولد اولین فرزند تقریبا هر پدری با شوک بزرگی مواجه خواهد شد: او پدر شده است، و باید با مسئولیت ها و انتظارات جدیدی کنار بیاید. گاهی اوقات این تغییرات ظریف و کوچک هستند و گاهی اوقات نه؛ اما در هر حال معمولا برای پدرها غافلگیر کننده خواهند بود.
برخی از این احساسات از این قرارند:
۱ - دوگانگی احساسات: در ماه های اول پس از تولد نوزاد، بروز احساسات متضاد در پدر، شایع است. از یک سو با احساس شیرین پدر شدن مواجه است و از سوی دیگر، هنگامی که نمی تواند نیازهای کودکش را برآورده سازد یا حتی گاهی اوقات از درک این نیازها عاجز است، احساس درماندگی به او فشار می آورد.
۲ - افسردگی: هرچند برخی فکر می کنند که افسردگی پس از زایمان صرفاً متعلق به زنان است، اما واقعیت این است که تعدادی از مردان نیز پس از تولد نوزاد، دچار افسردگی می شوند. برخلاف همسرتان، افسردگی شما ناشی از تغییرات هورمونی در بدن تان نیست، بلکه بیشتر ناشی از واقعیت ها و مسئولیت های جدید است.
۳ - ترس: نگران هستید که شاید نتوانید انتظاراتی که از شما به عنوان یک پدر وجود دارد را برآورده کنید؛ دلهره دارید که شاید نتوانید از کودک یا خانواده خود در برابر مشکلات یا خطرها حفاظت کنید؛ از اینکه نمی دانید چگونه باید با کودک خود برخورد کنید نگرانید؛ این دغدغه ها و موارد دیگر، مرحله ای طبیعی از تبدیل شدن از یک مرد یا شوهر به یک پدر است.
چند توصیه به آن ها که تازه پدر شده اند
* از مادر یا پرستار کودک بخواهید تا نحوه تعویض پوشک، حمام کردن نوزاد و دیگر کارهایی را که در مراقبت از کودک لازم است به شما یاد بدهد. با این کار می توانید مسئولیت و کارهای نوزاد را بین خود و همسرتان تقسیم کنید.
پس از مدتی، شما در امور مربوط به نوزاد خود، متخصص خواهید شد. برخی از پدرها حتی از بغل کردن نوزادشان نیز می ترسند.
به هر حال باید با کودک خود ارتباط برقرار کنید و بخشی از کارهای او را بر عهده بگیرید: پوشک او را عوض کنید، کودک را بغل و آرام کنید، به غریزه خود اعتماد کنید مطمئن باشید در زمان کوتاهی به یک پدر خوب تبدیل خواهید شد!
* حمایت از همسرتان، کلید اصلی رابطه عاطفی شما در این دوران است. پدرها عمدتا می گویند که مهم ترین وظیفه ای که در هفته های اول بر عهده آنها بوده، صبوری کردن و مراقبت از همسرشان بوده است. معمولا توصیه می شود که به همسرتان سخت نگیرید و فرصت دهید که خودش را پیدا کند: همسر شما، یعنی مادر نوزاد، در حال تحمل مشکلات فیزیکی و روحی ناشی از زایمان است و تولد نوزاد همه زندگی او را تحت تأثیر قرار داده است، تغییری که البته بسیار شیرین است. حتی اگر یک روز کاری سختی را پشت سر گذاشته اید، شاید برای همسرتان مانند این باشد که شما به مرخصی رفته اید، زیرا کار او در خانه بسیار سنگین تر بوده است. پس صبور و پشتیبان او باشید. در طول روز به همسرتان تلفن بزنید و احوال او را جویا شوید.
* پدران با تجربه همگی بر این عقیده اند که اگر مدت زمانی را با کودک تان به تنهایی سپری کنید، موجب می شود واقعا احساس "پدر بودن" به شما دست دهد. همچنین، این تنها راهی است که به شما کمک می کند تا پیشرفت کنید: مثلا یاد بگیرید هنگامی که کودک گریه می کند او را آرام کنید، نه اینکه یک نفر دیگر (مثلا همسرتان) را صدا کنید و کودک را به او بدهید تا آرام کند.
* سعی کنید مسائل مختلف را به صورت خانوادگی (فقط شما و همسرتان) یاد بگیرید و حل کنید.
اجازه ندهید کمک های دیگران، حالت دخالت در زندگی شما را پیدا کند. اقوام یا دوستانی که می خواهند به شما کمک کنند، ممکن است دردسرهایی هم درست کنند، طوری که نقش شما به عنوان «پدر» کمرنگ شود و در عمل به حاشیه رانده شوید.
* از وقت گذرانی با کودکتان لذت ببرید. بازی با نوزاد و آواز خواندن برایش را به بخشی از عادات روزانه خود تبدیل کنید. پدران باتجربه غالبا می گویند که هیچ چیز آرامش بخش تر از آن نیست که نوزاد، در آغوش و روی سینه شما به خواب رود.اما بیشتر پدران قدر این دوران را آنچنان که شایسته است نمی دانند، شاید با خودتان فکر کنید در شرایط فعلی باید بیش از گذشته کار کنید و بعدها این کمبود را جبران کنید، اما واقعیت این است که این روزهای شیرین تکرار نخواهد شد، پس حتماً زمانی را به کودک اختصاص دهید و از پدر بودن لذت ببرید.|خراسان|سیمین قربانی (کارشناس ارشد مشاوره خانواده)
جام جم سرا:بروز اختلالات جسمانی نظیر چاقی، کم تحرکی، تضعیف قوای بینایی و همچنین بلوغ زود هنگام در کنار مشکلات روحی روانی متعدد همچون پرخاشگری، بی حوصلگی، منزوی شدن، مورد اذیت قرار گرفتن و … از جمله تأثیرات شبکههای اجتماعی بر زندگی کودکان است که متاسفانه قشر گسترده ای از والدین و متولیان و رابطین فرهنگی و آموزشی کشور به آنم بی توجهند .
در میان بی توجهی والدین، کودکان همراه با اخلاق و منش کودکانه خود وارد دنیای مجازی می شوند، عده ی زیادی از کودکان درباره مضرات و سوءاستفاده هایی که در این فضای جدید صورت میگیرد اطلاعی نداشته و فکر نمیکنند فرد یا افراد مقابل آنها که در این محیط با آنها آشنا می شوند، نه تنها یک دوست نیستند، بلکه حتی ممکن است یک جنایتکار حرفه ای با سابقه نیز باشد .
کاربران فیس بوک؛ میانگین سنی زیر ۱۸ سال
کودکان به آسانی، اطلاعات شخصی و محرمانه خود را در شبکههای اجتماعی قرار می دهند. آدرس، تلفن، اطلاعات حساب بانکی و دیگر اطلاعاتی که موجب می شود مجرمان و تبهکاران اینترنتی به سوءاستفادههای مختلف از کودکان به عنوان ابزاری آسان برای رسیدن به خواسته های خود بپردازند به همین دلیل است که کودکان و نوجوانان به عنوان آسیب پذیرترین گروه سنی در مقابل جرم های سایبری شناخته می شوند .
کلیدواژه " تخلفات سایبری" به سوءاستفاده از فناوریهای ارتباطی نظیر اینترنت برای صدمه زدن به افراد اتلاق میشود. این تخلفات و مزاحمتها گاه آثار جبران ناپذیری همانند خودکشی برای افراد در پی دارد. ارسال پیامهای تهدید آمیز، شایعه پراکنی، قرار دادن تصاویر و اطلاعات خصوصی، جعل مدارک، دسترسی به حساب کاربری و درج تصاویر مستهجن در آن، بی حرمتی نسبت به اشخاص، توهین، تحقیر و ترویج مسائل جنسی از موارد تخلفات سایبری است که تلفات زیادی در بین قشر کودکان و نوجوانان دارد .
متاسفانه باید اذعان کرد که بیش از ۳۰ درصد نوجوانان جامعه، مزاحمت سایبری را تجربه کرده اند که درصد قربانی شدن دختران به طور طبیعی از پسران بیشتر بوده است، چرا که دختران اغلب به واسطه روحیات شان آسیب پذیرترند و بدون تعارف باید اذعان کرد که این امر در شهرستان های کوچک در حال شکل گیری و رشد روزافزونی است .
یکی از ویژگی های بارز و مهم رسانه های اجتماعی "تحریف افکار عمومی" است، به طوریکه در فضای عمومی شکل گرفته بسیاری از افراد بدون آنکه یکدیگر را بشناسند در محیط های متفاوت همانند هم، فکر می کنند و تصمیم میگیرند. ویژگی همه رسانهها، تعیین شکل و جهت دهی به افکار مردم است، رسانهها با استفاده از جلوه های نور، صدا، تصویر، صحنه های سمعی و بصری همراه با ابزار انتقال و اثرگذاری پیام توجه تعداد کثیری از مخاطبان خود را به سمتی که اهداف و سیاست های آنان را متوجه می سازد، معطوف میکنند. برای نمونه امروزه افراد جامعه برای تأثیرگذاری در امور سیاسی کشور و یا منطقه نیاز به مراجعه و مشارکت و فعالیت در احزاب ندارند، بلکه به شکل مستقیم آراء و دیدگاه های خود را در یکی رسانههای اجتماعی مانند فیسبوک، اینستاگرام و … انتشار می دهند، حال اگر رسانه ها نیز آراء و عقاید سیاسی افراد را به سمت و سوی مورد نظر خود هدایت کنند، مطالبات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی افراد جامعه همان چیزی است که صاحبان رسانهها میخواهند .
عمده آسیبی که موجبات سیاسی شدن فضای رسانههای اجتماعی و حضور آنان در عرصه سیاست را به دنبال دارد، به وجود آمدن یک جهل عمومی است. رسانههایی از این دست به آسانی میتوانند دیدگاه افراد را از مسیر درست منحرف ساخته و به وسیله ابزارهایی مانند شانتاژ و دروغ پراکنی، بزرگ نمایی، عوام فریبی، نشر اکاذیب و سایر روش هایی از این دست اقدام به ترور افراد و گروه ها کرده و نحوه انتخاب افراد را از راه عقلانی به راه احساسی تغییر دهند که به عنوان مثالی ساده در همین محدوده شهر مُهر با بررسی های صورت گرفته، حضور افراد و شهروندان در صفحات مجازی نظیر واتس آپ و … که مدت زیادی از آشنایی افراد با آن نمی گذرد و در همین اندک زمان در اکثر مواقع بدون هیچ خروجی خاص، قیود اخلاقی و اجتماعی را زیر پا گذاشته و حریم خصوصی اشخاص را مورد هدف قرار داده و در برخی موارد اقدام به تخریب افراد حقیقی و حقوقی و حتی برخی از نهاد ها شده است! و متاسفانه باید اذعان کرد که این قبیل کارها در دیگر مسائل و زمینه ها به تناسب سنین مختلف در نوجوانان و کودکان به صورت گسترده تری شایع شده است .
یکی از دانشجویان دوره دکترای علوم تربیتی که در مورد رسانه های اجتماعی و تاثیرات آن تحقیقات گسترده ای را انجام داده است،می گوید : کسانی که موافق موبایل دانش آموزی با این شیوه هستند برای یکبار به یکی از مدارس بروند. چند دستگاه را در صورتی که مشکل خاصی برای وی پیش نمی آید، مشاهده کنند !. از فیلم ها و عکس ها بگذریم که ذهن منِ بزرگسال را آشفته می کند، چه رسد به نوجوان پر از شور و هیجان. حالا تصور کنید فرزند شما هم این محتوا را با دوستانش مشاهده کند. این مکالمه را بین داانش آموز و معلم را بخوانید :
سهیل می گوید: " آقا گوشیم رو ندی خود کشی می کنم!"
می گویم : به خاطر موبایل؟! می گوید بد چیزیه لامصب، حاضرم یه کلیه ام رو بدم یه آیفون ۵ بگیرم!
با این تفاسیر، میتوان صفحات اجتماعی را به دو لبه یک چاقو فرض کرد، یکی تیز و برنده و لبه دیگر نرم و لطیف که اگر تصمیم مناسبی از سوی مسئولان و متصدیان ذیربط و همچنین خانواده ها صورت نگیرد، تبعات آن از سوی این رسانه و شبکه ها، کم از تهاجم فرهنگی به وجود آمده از سوی غرب نخواهد داشت.
جایگاه شبکههای اجتماعی از جمله وی چت، اینستاگرام، واتس آپ، اسنپ چت و … در ایران و فرهنگ ایرانی، موقعیت وارونهای به خود گرفته و جوانان به جای انتقال و دریافت اطلاعات علمی، فرهنگی، اجتماعی و …، متأسفانه به غیر این میپردازند که این مساله نیازمند فرهنگ سازی بیش از پیش دارد (البته آنقدر متصدیان فرهنگی جامعه، واژه "فرهنگ سازی " را در آموزش و پرورش، دانشگاه و دیگر محیط های فرهنگی در بوق کرنا کرده اند که دیگر از آن تنها به عنوان خوراک سخنرانی، استفاده می شود).
فیلترشدن شبکههای اجتماعی را می توان یکی از عوامل عمده در سوق دادن اقشار جامعه برای عضویت در این شبکهها عنوان کرد، چرا که در بیشتر مواقع رسانهها به دلیل انعکاسِ اعمال کردن فیلتر برای شبکههای اجتماعی، به طور ناخواسته آنها را تبلیغ میکنند و این موجب ترغیب جوانان برای حضور در این گونه محیط ها میشود.
با شرح همه این تفاسیر، برخیها موافق رفع بی چون و چرای فیلتر شبکههای اجتماعی در ایران هستند، در عین حال بسیاری از افراد و حتی اعضای شبکههای اجتماعی، لازمه رفع فیلتر از شبکههای اجتماعی را نخست فرهنگ سازی (نه به صورت شعار) مناسب و زودهنگام عنوان کرده اند، اماآیا اینکار تمام مشکلات به وجود آمده و یا مسائلی که در آینده ای نزدیک با آن مواجه خواهیم شد را در این باره حل خواهد کرد و یا راه حل دیگری باید یافت ؟مهرستان/احمد بهار
جام جم سرا:
این روزها شیرخوارگاههای کشور به پناهگاه امنی برای کودکان بیسرپرت و بدسرپرست تبدیل شده است. پناهگاهی که آنها را از هر گونه آسیبی محافظت میکند تا شاید بیمسئولتی یا فقدان والدین آنها کمی جبران شود. گرچه نبود پدر و مادر خلا بزرگی است که هیچ کسی نمیتواند آن را برایشان پر کند.
بودن در کنار خانواده و تجربه آغوش والدین سهم ناچیزی است که این کودکان از دنیای کوچک خود انتظار داشتند ولی به دلایل مختلف این سهم از آنها سلب شده است.
به نقل از سینانیوز، بسیاری از آسیبشناسان اجتماعی اعتیاد، طلاق، روابط نامشروع، کودک آزاری و دیگر آسیبهای اجتماعی را ریشه اصلی رها شدن کودکان بیسرپرست و بدپرست در جامعه میدانند. چه بسا کودکانی که در شرایط بسیار بد خانوادگی زندگی میکنند و دولت هرگز حتی از وجود آنها هم با خبر نمیشود اما خیلیها هم شانس تجربه زندگی بهتر را پیدا میکنند.
به گفته دکتر همایون هاشمی، رئیس سازمان بهزیستی کشور، ۳۴ هزار کودک بیسرپرست و بدسرپرست در کشور وجود دارد که تحت پوشش بهزیستی هستند و خدمات شبانه روزی دریافت میکنند.
محیط بیرونی این شیرخوارگاه که در قسمتی از محیط اداری بهزیستی استان گیلان واقع شده پر از درختان بلند و سرسبزی است که بر حیاط شیرخوارگاه سایه انداختهاند.
به شیرخوارگاه وارد میشویم. محیطی امن و آرام که کارکنانش با گرمی و محبت از ما استقبال میکنند. کسانی که آنجا حکم پدر و مادر را برای کودکان دارند.
قشر آسیب پذیر جامعه را دریابیم
قبل از اینکه به سراغ کودکان برویم پای صحبتهای منیره سکوتی کارشناس و مسئول دفتر خانواده بهزیستی که مسئولیت نظارت بر خانههای شبانه و این شیرخوارگاه را همزمان بر عهده دارد مینشینیم و از او در زمینه جزئیات این شیرخوارگاه و تعداد کودکان میپرسیم، جواب میدهد: «در حال حاضر ۱۵ خانه شبانه روزی غیر دولتی و تنها یک شیرخوارگاه دولتی در استان گیلان وجود دارد. ظرفیت این شیرخوارگاه اسما ۳۰ نفر است ولی از آنجایی که بعضی از بچهها با مجوز قضایی معرفی میشوند گاهی اوقات تعداد ساکنان آن به ۳۴ نفر هم میرسد.»
منیره سکوتی در ادامه صحبتهای خود به اهمیت توجه به این کودکان میپردازد و میگوید: «همانطور که میدانید این کودکان در سنی قرار دارند که یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه محسوب میشوند و به همین دلیل به مراقبت خاصی نیاز دارند. البته آنها تنها تا سه سال در این مکان زندگی میکنند و بر اساس مجوزی که اعلام شده است از سن ۳ تا ۶ سال به مرکز خصوصی نوباوه انتقال مییابند.»
کارشناس و مسئول دفتر خانواده بهزیستی ادامه میدهد: «میخواهیم شیرخوارگاه جدیدی خارج از محوطه اداری بسازیم چرا که ساختمان این شیرخوارگاه قدیمی شده و آخرین بار در سال ۸۳ بازسازی شده است.»
در انتظار دست نوازشگر
در حالی که گرم صحبت با مسئولین شیرخوارگاه هستیم به اتاق نوزادان میرویم. بیشترشان در تختهای خود دراز کشیدهاند البته یکی از آنها که انگار از همین حالا جنب و جوش را شروع کرده در روروئک بالا پائین میپرد کسانی که قرار است جای مادرش را پر کنند در قسمت جلوی شکمش متکایی قرار دادهاند که از شدت پریدن آسیب نبیند. البته آنها که دراز کشیدهاند هم در شیطنت دست کمی از او ندارند. به محض اینکه بالای سرشان میرویم دست و پایشان را تکان میدهند و میخندند انگار فقط منتظر کسی هستند که با آنها حرف بزند و نوازششان کند تا صدای خندهشان سالن را بردارد.
دل کندن از نوزادان کار سختی است اما باید به اتاق کودکان برویم، کودکانی زیبا و دوست داشتنی که وقتی وارد اتاقشان میشویم با تعجب به ما نگاه میکنند. یکی از خبرنگاران کودگی به نام آرش را تا آخرین لحظه در آغوش میگیرد و او بدون اینکه احساس غریبی کند فقط آرام به او خیره میشود.
وقتی از منیره سکوتی میپرسیم که خانوادهها بیشتر متقاضی فرزند دختر هستند و یا پسر میگوید: «در کل متقاضیان فرزند خوانده دختر بیشتر از پسر است ولی خوشبختانه وقتی با آنان مصاحبه و صحبت میکنیم بسیاری از آنها نظرشان را تغییر میدهند.»
افسانه خیراندیش مسئول شیرخوارگاه نوزادان و نونهالان مهر بهزیستی استان گیلان هم که در واقع مادر این کودکان است قدم به قدم ما را همراهی میکند و به سوالاتمان پاسخ میدهد.
تا جایی که افسانه خیراندیش به ما توضیح میدهد هزینههای این شیرخوارگاه از اعتبارات استانی و به خصوص کمک خیرین تامین میشود. تنها در سال ۹۲، ۱۰۰ میلیون تومان برای این شیرخوارگاه هزینه شده است. او میگوید: «قطعا اگر خیرین کمک نمیکردند با مشکلات بسیاری مواجه میشدیم. در واقع خیرین اکثر اقلام مورد نیاز این شیرخوارگاه را تامین میکنند.»
خیراندیش ادامه میدهد: «در این مرکز از کودکان معلول نیز تا ۲ سال نگهداری شده و آنها بعد از ۲ سال به مراکز توانبخشی انتقال داده میشوند.»
او از اعلام آمادگی خیرین برای کمک هر چه بیشتر به این شیرخوارگاه میگوید و توضیح میدهد: «همیشه نمیتوان به اعتبارات دولتی متکی بود به همین دلیل بر ظرفیتهای خیرین هم تکیه میکنیم چرا که هزینه درمان برخی از این کودکان بسیار زیاد است و علاوه بر این، تمامی اقداماتی که کودکان نیاز داشته باشند در این شیرخوارگاه انجام میشود.»
انتظار برای شنیدن
یکی از کودکان نظرم را بسیار جلب میکند آرام و بیسر و صدا در گوشهای نشسته و بازی میکند. نامش را از کارکنان شیرخوارگاه میپرسم. امیرحسین، پسری که نه میتواند صدایی بشنود و نه حرف بزند.
سکوتی میگوید: «امیر حسین در نوبت کاشت حلزون است، امیدواریم عمل او با موفقیت انجام شود.»
از او میپرسم: «چند نفر از این کودکان به علت کودک آزاری به شیرخوارگاه آمدهاند.» پاسخ میدهد: «نمیتوان تعدادشان را به طور دقیق گفت. گاهی اوقات پذیرش این کودکان زیاد و گاهی هم کم است. البته باید این را بگویم که کودکان ۳ تا ۶ سال بیشتر مورد کودک آزاری قرار میگیرند تا کودکان کوچکتر.»
به گفته مسئول شیرخوارگاه مهر، کودکان تنها با حکم قضایی وارد شیرخوارگاه میشوند. البته این امید که روزی پدر و مادرشان پیدا شود همیشه وجود خواهد داشت به همین دلیل عکسهای کودکی که رها شده در مدت زمانی که در مرکز نگهداری میشود در روزنامههای محلی به مدت یک تا دو هفته چاپ شده، استعلام آنها گرفته میشود. بعد از بررسی کلانتری اگر کاملا از عدم شناسایی والدین اطمینان حاصل شود با مجوز قضایی اقدامات لازم برایشان انجام میشود.»
بنابر گفتههای کارشناس و مسئول دفتر خانواده بهزیستی، براساس قانون حمایت از کودکان، در صورتی که عدم صلاحیت والدین اثبات شود کودکان تنها ۲ سال در شیرخوارگاه نگهداری شده و به نوعی اقدامات فرزند خواندگی این کودکان تسریع میشود. این در حالی است که در گذشته مدت زمان نگهداری کودکان بد سرپرست در شیرخوارگاهها ۳ سال بود و پس از ان اقدامات فرزند خواندگی انجام میشد.»
بازدید ما تمام میشود، وقتی میخواهیم از محیط شیرخوارگاه بیرون برویم صدای گریه آرش توجه همه را به خود جلب میکند. او دوست ندارد از آغوش همکارم جدا شود و همین موضوع دلیل اصلی گریه کردن او است. آرش به آغوش گرم پدر و مادر نیاز دارد ولی...
کودکان بیسرپرست و بدسرپرست حاصل آسیبهای اجتماعی هستند که خود میتوانند آسیبهای بیشتری را تولید کنند، این چرخه وقتی متوقف میشود که فکر و برنامهای برای این معضل اجتماعی داشته باشیم. شاید بد نباشد هر کدام از مسئولان هر از چندگاهی به مراکز نگهداری از این کودکان سر بزنند تا مثل ما آرزو کنند که دیگر هیچ کودکی طعم تنهایی را نچشد.
جام جم سرا:
ر هر خانه ای مکان های مختلفی وجود دارد که محل تجمع ذرات حساسیت زاست و افراد آسیب پذیر و حساس را دچار مشکل می کند. این مکان ها که بیش از همه نقاط دیگر در منزل محل مناسبی برای تجمع حساسیت زاست عبارت است از؛
پنجره ها- دانه های گرده می تواند به راحتی از طریق پنجره های بدون درزگیر وارد خانه شود. لازم است برای جلوگیری از ورود آن پنجره ها را درزگیری کنید.
زیر مبل ها- استفاده از یک پارچه نم دار و قرار دادن آن در زیر مبل و روی سطوح، گرد و غبار را به خود جذب می کند.
فرش ها- ذرات کوچک گرد و غبار به میزان زیادی تولید می شود که می تواند مسافت زیادی در هوا جابه جا شود. اگر از جمله افرادی هستید که به این ذرات حساسیت دارید لازم است تمام تلاش خود را برای از بین بردن آنها انجام دهید. برداشتن فرش ها و قالی های اضافی نقطه خوبی برای شروع مبارزه با این مواد حساسیت زاست.
ظرف غذای حیوانات خانگی- مواد حساسیت زای منتشر شده از حیوانات تنها در موی آنها نیست بلکه پروتئین های ترشح شده از غدد پوستی و بزاق آنها عامل حساسیت زاست. برای به حداقل رساندن مواد آلرژی زای ناشی از حیوانات لازم است آنها را به صورت هفتگی حمام کرد.
رختخواب - ذرات گرد و غبار اصلی ترین مواد آلرژی زاست. لازم است به صورت هفتگی تمام رختخواب ها در آب گرم شسته شود تا گرد و غبار آنها از بین برود.
رویه مبل ها- رویه مبل ها نیز محل مناسبی برای تجمع مواد حساسیت زاست و به همین دلیل نظافت منظم آنها ضرورت دارد.
فضاهای مرطوب خانه- کپک در فضاهای مرطوب بیشتر می شود و به همین دلیل باید در مکان هایی که احتمال رشد آنها وجود دارد از دستگاه های خشک کننده استفاده کرد تا میزان رطوبت محیط کاسته شود.(ایسنا)
جام جم سرا:
جمشید دانایی فر در روز 17 بهمنماه 92 همراه با چهار سرباز دیگر در مرز جکیگور منطقه سرباز سیستان و بلوچستان به گروگان گروهی درآمد که خود نیز از ساکنان همین منطقه هستند. حالا 4 سرباز به خانه بازگشتند اما جمشید با سرنوشتی نامعلوم در دست گروهی است که با ادعای حمایت از مردم منطقه یکی از همان مردم را وسیلهای کردهاند برای انتقامجوییها، کینه ورزیها و شعله ورتر کردن آتش دشمنیها. با همسر او درباره وضع زندگی پس از دو ماه و نیم انتظار سخت و گفته های سخنگوی جیش العدل درباره همسرش، صحبت کردم. چندان رغبت و رمقی برای گفت وگو ندارد و این را میتوان به راحتی از همان لحظه اول که صدایش از آنسوی خط تلفن به گوش میرسد تشخیص داد. خودش هم این را میگوید و تأکید میکند که گفتوگو طولانی نباشد و با همان صدای گرفته پاسخ سؤالها را میدهد.
*در صحبتی که چند وقت پیش کرده بودید گفتید امیدوار هستید که همسرتان به خانه برگردد. با توجه به مدت طولانی که از این ماجرا گذشته امید تان را هنوز دارید یا اینکه تسلیم ناامیدی شده اید؟
امید و توکلم به خداست و ایمان قلبی که دارم به من میگوید همسرم زنده است و صحیح و سالم به خانه باز میگردد. حالا هم چشم امیدم را به تلاش مسئولان و نهادهای اجتماعی دوختهام تا کمک کنند که من و فرزندم از این بلاتکلیفی درآییم.
*شما درخواستهایی داشتید از مجامع بینالمللی. کمی توضیح دهید که این درخواستها را به چه شکلی مطرح کردید و انتظار چه کمکهایی دارید؟
انتظار دارم مسئولان ماجرا را پیگیری کنند و تمام تلاششان را انجام دهند تا سرنوشت همسرم مشخص شود. فرزند من در غیاب پدرش به دنیا آمد و هر دو انتظار پدرش را میکشیم. من نامهای به شکل مکتوب ننوشتهام اما این درخواستها را به صورت شفاهی اعلام کردهام و یک بار دیگر هم اینجا درخواستم را مطرح میکنم. تقاضا دارم که هر چه سریعتر نسبت به روشن شدن وضع همسرم اقدام شود.
* تاکنون هیچ صحبتی از سوی شخصی مطمئن با شما انجام نشده که شما را از این بلاتکلیفی در آورد و نسبت به قطعیت سرنوشت جمشید مطمئنتان کند؟
هیچ صحبتی.
*آیا سخنان سخنگوی جیش العدل در گفتوگو با یک روزنامهنگار مستقل را خوانده اید؟
نه بیاطلاعم.
*این سخنگو در جایی از سخنانش ادعا کرده که یکی از دلایل تفاوتی که میان همسر شما و چهار سرباز دیگر قائل شدند این است که در طول یکسال گذشته افراد زیادی در درگیریهای این مرز کشته شدهاند و جمشید را به این دلیل مجرم تشخیص دادهاند. جمشید چه مدت در این مرز مشغول به خدمت شده بود؟
4 روز، جمشید فقط 4 روز بود که به این مرز رفته بود و پیش از آن آموزش مرزبانی میدید و در جایی مشغول به خدمت نبود.
*یکی دیگر از مسائل مطرح شده از سوی سخنگو این است که جمشید حقوق بالایی دریافت میکرده؛ با در نظر گرفتن این موضوع که دریافت حقوق بالا نمیتواند دلیل برای مجازات یک انسان باشد اما این سؤال را از شما دارم که آیا جمشید چنین حقوقی دریافت میکرده؟
خیر، نمیدانم منظور از حقوق بالا چیست، اما حقوق جمشید به یک میلیون تومان هم نمیرسید.
*برای امیدرضا شناسنامهای تهیه کردهاید؟
شناسنامه امید را گرفتم چون اگر این کار را نمیکردم جریمه میشدم و مسأله به دادگاه میکشید و دردسر زیادی داشت. اما خیلی دوست داشتم که پدرش بیاید و با هم برایش شناسنامه بگیریم. اگر این امکان بود دست نگه میداشتم و تا بازگشت همسرم شناسنامه نمیگرفتم.
*خانواده، اطرافیان و آشنایان وقتی انتظار و امید شما را میبینند چگونه برخورد میکنند؟ با دیدن این امیدواریها و واکنشهای شما، همراهی تان میکنند یا این کار را بیهوده میدانند؟
هم تشویق میکنند و هم به امیدواری من امیدوارتر میشوند.
*خبرهای ضد و نقیضی دائم منتشر میشود، مثلاً اینکه گفته شد قرار است پیکر همسرتان همراه با چهار سرباز به ایران بیاید اما بعد اینطور نشد، بعد هم گفته شد که دانایی فر شاید زنده باشد و بار دیگر صحت آن رد شد و... وقتی شما در جریان این اخبار متفاوت قرار میگیرید چه تأثیری روی شما میگذارد؟
این اخبار بیتأثیر نیست و به هر حال اثر خودش را میگذارد، اما بیشتر سعی میکنم امیدم به خدا باشد و تا قطعی نشدن سرنوشت همسرم، امیدم را حفظ کنم.
*از فعالیتهای مردمی در فضاهای مجازی خبردار میشوید؟ تا چه اندازه در جریان همدلیهای مردم هستید؟
از مردم واقعاً ممنونم که با من و فرزندم و خانوادهام همراه هستند و ما را فراموش نکردهاند. از آنها میخواهم هنوز هم من و کودکم را فراموش نکنند و حمایتهای معنویشان را از ما دریغ نکنند. ممنونم از همدردیهای آنها.
*برای 4 سرباز دیگری که به خانه بازگشتند پیامی دارید؟
آزادی 4 سرباز دیگر را به خانواده هایشان تبریک میگویم و واقعاً از این بابت خوشحال شدم. آن 4 سرباز در استان ما مهمان بودند و خدا را شکر میکنم که مهمانها سالم به خانه برگشتند. خانوادههای آنها که درد من را میفهمند، میخواهم برای من و کودکم دعا کنند.
*این مدت طولانی بیشتر با کابوس گذشته یا امیدواری تان باعث شده بتوانید شبها را راحت به روز برسانید؟
من به خوابهای خودم اطمینان دارم و تمام خوابهایم امیدوارکننده بوده، تا به حال حتی یک کابوس هم ندیدهام. فقط امیدواری.
* انتخاب نام امید برای فرزندتان هم به همین دلیل است؟
بله، به امید روزی که پدرش بازگردد و هر سه در کنار هم به زندگی مان ادامه دهیم.
* آیا با مسئولان در تماس هستید یا اینکه مانند قبل هنوز هم از طریق اخبار در جریان امور قرار میگیرید؟
آنها یک بار به دیدارمان آمدند و ابراز همدردی کردند، با رئیسجمهوری هم در سفر به استان سیستان و بلوچستان دیداری داشتیم. از آنها تقاضا دارم پیگیر این موضوع باشند.(شیرین مهاجری/ایران)
جام جم سرا:
طرز تهیه:
ابتدا در یک ظرف مناسب پیاز را رنده کنید و آب آن را بگیرید. سیر را هم با پشت کارد فشار دهید و آن را له کنید. سیر له شده را با روغن زیتون و ماست چکیده به آب پیاز اضافه کنید و مخلوط کنید. به این ترتیب سس مخصوص این کباب آماده شده است. دندهها را با دقت از هم جدا کنید و سعی کنید انتهای دندهها داخل گوشت بماند و شکل ظاهر آنها حفظ شود. دندهها را به مدت 8 الی 10 ساعت در سس مخصوص بگذارید و در یخچال نگهداری کنید. در آخرین مرحله نمک را به گوشت اضافه کنید و آنها را به سیخ بکشید و روی زغال کباب کنید.
جام جم سرا:
۱) پیازچه
پیازچه ، گیاهیست دائمی . ولی در خانه و مزرعه به عنوان گیاه یک ساله یا دوساله کاشته می شود . محل اصلی و بومی این گیاه کاملا روشن نیست ولی عدهای معتقد هستند که از سیبری ، یا اروپای شرقی به نقاط دیگر جهان منتقل شده است .
برگهای این گیاه باریک و به ارتفاع ۲۵ تا ۳۵ سانتیمتر می رسد .
رنگ برگ پیازچه ، سبز تیره است و در سال دوم گل می دهد .
گل پیازچه ، از نوک ساقه میانی که تا ۱۰۰ سانتیمتر ارتفاع پیدا می کند و به شکل لولهای می باشد به صورت چتری و به رنگهای سفید مایل به سبز ارغوانی و بنفش خارج می شود .
پیازچه، انواع مختلفی دارد که ۳ نوع معروف و مشخص آن عبارتند از:
۱ – پیازچه معمولی که رنگ آن مایل به قرمز می باشد .
۲ – پیازچه سفید پیش رس .
۳ – پیازچه دائمی برگ پهن .
روش کاشت :
بذر این گیاه را با توجه به آب و هوای محل ، از اوایل اسفند ماه تا اواخر خرداد ماه می کارند .
به این منظور بایستی ابتداء زمین را کاملا آماده ساخت و با کود کافی تقویت نمود .
پس از آن که بذر را در زمین پاشیدند روی آنها را با کمی خاک برگ پوسیده و یا خاک نرم می پوشانند .
این گیاه به دو صورت خطی و دستپاش کاشته می شود .
در طریقه دستپاش ، وجین کردن و بیرون آوردن علفهای هرز مشکل خواهد بود . در این روش بایستی با خارج ساختن تعداد زیادی از پیازچههای سبز شده کشت را تُنُک ( خلوت ) نمود به همین دلیل مقادیر زیادی از محصول تلف می گردد .
در طریقه کاشت خطی ( ردیفکاری ) وجین کردن زمین آسان می گردد و خارج ساختن علفهای هرز به سادگی صورت می پذیرد . همچنین برای خرد کردن سِلِه زمین ( سله شکنی ) و نرم کردن خاک مشکلی پیش نخواهد آمد. در طریقه خطی ، بایستی سعی شود که فاصله خطوط از یکدیگر ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر باشد و بذرها به فاصله ۵ سانتیمتر از یکدیگر روی خطوط قرار گیرد .
بوتههای دوساله پیازچه که به گل می نشینند ، پس از آن که گلها کامل شدند ، بذرها در داخل غلافی سبز رنگ در نوک ساقه میانی بوجود می آیند این ساقهها را پس از رسیدن و قبل از آن که خشک شوند قطع نموده در محل سایه و خشک که هواگیر باشد خشک می کنند .
سپس آنها را تکان داده بذرها را جدا می سازند و از خاک و خاشاک جدا نموده در ظرف مناسبی مانند کیسه و یا قوطی نگهداری می کنند .
۲) مَرزِه
مرزه گیاهیست یک ساله ، محل اصلی و اولیه این سبزی را قسمتهای جنوبی کشور فرانسه می دانند .
روی ساقههای مرزه شاخههای زیادی می روید و بوته آن به ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر می رسد .
برگهای آن باریک وکشیده بوده و بسیار خوشبو و معطر می باشند .
این گیاه برای معطر ساختن غذاها و به صورت خام مصرف می شود .
گلهای این گیاه ریز و صورتی رنگ می باشند .
روش کاشت :
این گیاه را می توان از اواسط فروردین ماه تا اواخر اردیبهشت ماه با توجه به وضع هوا کاشت .
مرزه در خاکهای سبک و شنی ماسهای بهتر عمل می آید .
در زمان برداشت شاخههای جوان و کوچک را برای مصرف قطع میکنند و مجددا شاخههای جدید رشد کرده و قابل برداشت می گردند .
مرزه را بصورت کرتی و دستپاش می کارند .
۳) نعناع
نعناع ، گیاهیست دائمی که به صورت خودرو ، می روید و به هیچ عنوان وسیله بذر کشت نمی شود .
نعناع با ریشه دوانیدن خود بخود زیاد می گردد .
برگ این گیاه سبز تیره و کنگره کنگره و بسیار معطر می باشد .
مصرف آن به دو صورت خشک شده و تازه بوده و تازه آن همراه خوراکیها ، مصرف می شود .
برای معطر ساختن شیرینی و تُرشی بکار می رود و خشک شده آن را برای معطر ساختن دوغ و ماست و خیار نیز مصرف می کنند .
انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد . در ایران ۱ تا ۲ قسم آن بیشتر کاشته نمی شود .
روش کاشت :
ریشه نعناع را به قطعات چند سانتیمتری تقسیم نموده و در نقاط مختلف به خصوص در کنار باغچه می کارند .
این ریشهها ، پس از سبز شدن بسرعت ریشه دوانیده و ساقههای جدید را بوجود می آورند .
نعناع را بهر طریقی که بکارند نتیجه نهایی به صورت نامنظم و کَرتی خواهد بود ، چون ریشهها به اطراف می دوند و ساقه می دهند .
۴) ترخون
ترخون، گیاهیست دائمی که محل اصلی و اولیه آن را در سیبری ، اروپای شرقی و آسیای شمالی می دانند .
از ریشه این گیاه ، هرساله ساقههای زیادی می روید که گاهی بلندی آنها به ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر می رسد .
برگ این گیاه باریک و بلند و به رنگ سبز تیره بوده و مزه آن تُند و بسیار معطر میباشد .
ترخون را به عنوان سبزی خام مصرف می کنند و برای معطر ساختن خیارشور و سالاد و غیره استفاده می کنند .
روش کاشت :
ترخون را بوسیله ریشه تکثیر می کنند .
به این ترتیب که اوایل بهار ریشهها را از زمین خارج ساخته و قطعه قطعه می کنند . هر قطعه را در نقطهای جداگانه به صورت خطی و یا متفرق می کارند .معمولا چون ریشه گسترش پیدا می کند ، فاصله بین ریشهها را در زمان کاشت بین ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر در نظر می گیرند .
پس از کاشت ریشهها آبیاری زمین ضرورت دارد .
برداشت این گیاه با توجه به وضع هوا و درجه حرارت از یک ماه بعد از کاشت صورت می گیرد . در نقاط معتدل و گرم محصول طرخون زودتر از سایر سبزیها به دست می آید و به عنوان سبزی نوبر مصرف می شود .
معمولا ریشههای این گیاه که در یک محل کاشته شده باشد پس از ۳ سال محصول کمتری خواهد داد . لذا بایستی مجددآ نسبت به خارج ساختن ریشهها و دوباره کاری آنها اقدام شود .
در موقع کاشت بایستی سعی شود که ریشههای کهنه و پوسیده را جدا کرده از زمین خارج ساخت و ریشههای جوان را انتخاب نموده و کاشت .
آبیاری این گیاه به فاصله هر ۵ روز ضرورت دارد .
۵) ریحان
ریحان ، گیاهیست یک ساله که محل اصلی و اولیه آن هندوستان میباشد .
برگهای ریحان ، به رنگ سبز یا بنفش و بسیار معطر و تُند است .
برگ این گیاه به صورت خام با غذاها مصرف می شود .
آب و هوا و خاک : این گیاه در بیشتر نقاط ایران کاشته می شود و معمولا بذر آن را از نیمه فروردین ماه تا اواخر خرداد ماه با توجه به آب و هوای مناطق می کارند .
ریحان ، احتیاج فراوان به آب دارد . در صورتی که با کمبود آب روبرو شود از بین خواهد رفت .
این گیاه درصورتی که در زمینی که مواد غذائی کافی داشته باشد کاشته شود ، محصول خوبی خواهد داد .
روش کاشت :
ریحان را به دو صورت دستپاش در زمینهای کَرت بندی شده می کارند و چون در زمان برداشت با ساقه به بازار ارائه می گردد ، لذا آن را با ساقه از بوته جدا می کنند ، یا آنکه با ریشه از خاک خارج ساخته ، ریشهها را قطع نموده به بازار ارائه می دهند .
مراقبت اساسی درکشت ریحان، حفظ رطوبت وآبیاری بموقع زمین میباشد .
برای تهیه بذر ریحان ساقههای بوته گیاه را نمی چینند تا به گل بنشیند و پس از آن که گلها رسیدند و دانه بسته شد و بوتهها کاملا شادابی خود را از دست دادند به آرامی ساقههای گل دار را قطع کرده و در محل سایه و خشک روی پارچه و یا نایلون می خوابانند .
زمانی که ساقهها کاملا خشک شدند آنها را تکان داده و بذرها را از خاک و خَس و خاشاک جدا می نمایند و در ظرف مناسبی نگهداری می کنند.
۶) شاهی
شاهی ، گیاهیست یک ساله که وسیله بذر تولید و تکثیر می شود .
شاهی را اغلب به صورت خام مصرف می کنند .
محل اصلی و اولیه این گیاه دقیقا مشخص نشده لکن مسلم است که از نواحی سرد معتدل و مرطوب مانند ، اروپا به سایر نقاط جهان انتقال یافته است.
این گیاه در نواحی و مناطق گرم ، قبل از آن که برگها نمو کامل بنمایند به گل نشسته و تولید بذر می کند .
به همین دلیل بایستی بذر آن را خیلی زود و در اوایل بهار کاشت .
البته بنا به شرایط آب و هوا در هر محل این زمان تغییر می کند .
شاهی احتیاج به آب و رطوبت زیاد دارد و باید هر ۳ تا ۴ روز یک مرتبه آبیاری شود و در زمینهای مرطوب و نمدار کاشته شود .
روش کاشت :
این گیاه را به صورت دستپاش ( کَرتی ) می کارند و برداشت محصول آن به صورت برش شاخ و برگ انجام می گیرد .
همانطور که قبلا اشاره شد این گیاه در مناطق گرم خیلی زود تولید بذر می کند و در مناطق سرد زمانیکه درجه حرارت هوا بالا برود و در واقع در اواسط تابستان بذرگیری امکان پذیر می گردد .
بذر شاهی خیلی ریز و قرمز رنگ است و درهر گرم ۴۰۰ تا ۵۰۰ دانه بذر دیده می شود .
برای کاشت ۱۰۰ متر مربع زمین حدود ۵۰ تا ۱۰۰ گرم بذر کافی خواهد بود .
۷) تربچه
تربچه گیاهیست از لحاظ مصرف یکساله ، از لحاظ تهیه بذر دوساله ، این گیاه از ترب کوهی وحشی که اصلاح و تربیت شده بدست آمده است .
محققین گیاه شناسی محل اولیه و اصلی آن را کشورهای مصر و یا چین می دانند .
این گیاه دارای انواع و اقسام فراوانی بوده برگهای آن بیضی شکل و کشیده هستند و اطراف برگ دارای بریدگی و شکاف بوده و زبر(خشن) میباشد .
برگها مستقیم از ریشه خارج می شوند . قسمت اصلی و خوراکی تربچه برجستگی انتهایی برگها است که به رنگهای مختلف ، سفید ، قرمز ، و دورنگ دیده می شود .
تربچه ، یکی از سبزیهای اشتها آور است که در اکثر خانوادهها آن را مصرف می کنند . برگ آن نیز خوراکی می باشد .
عده زیادی از مردم تربچه را در منزل می کارند و در سر سفره اغلب خانوادهها دیده میشود .
اصولا این گیاه را به دو نوع تقسیم می کنند و کلیه انواع این گیاه را در این دو دسته قرار می دهند .
۱ – تربچه نقلی یا تربچه چهار فصل : این قسم تربچه خیلی زود سبز شده و محصول آن در مدت زمان کوتاهی بدست می آید .
تربچه به شکل و رنگهای : گرد قرمز ، گرد ارغوانی / گرد سفید ، گرد بنفش ، گرد قرمز نوک سفید ، تربچه نیمه بلند قرمز ، نیمه بلند قرمز نوک سفید ، نیمه بلند ارغوانی ، نیمه بلند سفید ، تربچه بلند قرمز ، تربچه بلند سفید و بلند بنفش وجود دارد .
۲ – ترب یا تربچه درشت : برای بدست آوردن محصول ترب ، مدت زمان بیشتری لازم است .
بوتههای ترب ، بزرگتر از تربچه می باشد .
لذا بایستی فاصله بوتهها از یکدیگر بیشتر باشد تا فضای لازم برای رشد گیاه وجود داشته باشد .
ترب ، به دو رنگ ، سفید و سیاه وجود دارد که به نامهای : ترب سفید و ترب سیاه نامیده می شوند .
آب و هوا و خاک : تربچه در هر آب و هوا و خاکی می روید ، لکن در هوای گرم زود خَشَبی ( خشک و چوبی ) و پوک شده از مرغوبیت آن کاسته میشود . از نظر خاک ، زمان کشت را باید در نظر داشت ، باین معنی که برای کشت بهاره ، زمین شنی و سست بهتر از زمین رسی و شنی سخت می باشد .
بعکس برای کشت انواع تابستانه در زمینهای رسی و شنی و نمدار بهترین محصول بدست می آید .
روش کاشت و ازدیاد تربچه و ترب : تکثیر تربچه ، وسیله بذر می باشد.
بذر تربچه ، قرمز رنگ ، کروی شکل و نسبتا ریز است .
قوه نامیه بذر تربچه ( قدرت سبز شدن بذر ) در حدود ۵ سال است .
به این معنی که بذر تهیه شده از تربچه برای کاشت بعدی حد اکثر تا ۵ سال قابل استفاده می باشد . ولی بهترین محصول از بذرهای جوان که حد اکثر ۳ ساله باشند بدست می آید .
بذر تربچه ۴ تا ۷ روز بعد از کاشت سبز می شود .
بذر مورد نیاز برای ۱۰۰ متر مربع زمین از انواع تربچه نقلی یا ریز ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم و برای انواع درشت ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم می باشد .
معمولا تربچه نقلی را به صورت نوبر می کارند . به این منظور از آبانماه به بعد تربچه را در زیر نایلون ، یا شاسی ، یا گلخانه کاشته ، در زمستان برداشت می نمایند .
تربچه را در هوای آزاد و فضای باز می توان بجز در طول زمستان در همه فصول کاشت .
کشت تربچه ، به دو طریق خطی ( ردیف کاری ) ، دستپاش ( کرتی ) انجام می شود .
زمان کاشت تربچه ، در فضای باز بنا به سردی هوا از اول اسفند ماه تا اول آبانماه توصیه می شود و می توان پیاپی آن را کاشت و برداشت نمود .
میزان مصرف بذر در زمان کاشت بستگی مستقیم به دقت و توجه فردی دارد که بذر را می کارد .
اگر به صورت فشرده کاشته شود ، مقدار بذر مورد نیاز بیشتر و اگر تُنُک و کم پُشت کاشته شود ، میزان بذر مورد مصرف کم خواهد بود .
( تذکر : آنچه در مورد نحوه کشت و مراقبت تربچه بیان شد شامل ترب، نیز می شود . فقط فاصله بین بوتههای ترب ، بیشتر از تربچه خواهد بود همچنین مقدار بذر مصرفی ترب ، کمتر از تربچه ، بوده و مدت زمان سبز شدن ترب طولانی تر از تربچه خواهد بود .)
روش خطی ( ردیفکاری ) : در روش خطی ، بهتر است به ترتیبی بذرها را در شیارها قرار داد که فاصله بذرها از یکدیگر ۱ تا ۲ سانتیمتر ، فاصله شیارها از هم ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر باشند . سپس خاک اطراف شیارها را بروی بذرها بخوابانند .
روش کرتی ( دستپاش ) : در روش کرتی ، بایستی دقت شود بذرها بطور یکنواخت در زمین پخش شوند .به این منظور می توان مقدار بذر مورد نیاز برای کاشت را با ۲ تا۳ برابر خاک نرم و یا ماسه مخلوط نموده ، توامآ در زمین پاشید سپس با ماله چوبی یا شن کش روی آنها را پوشانید تا بذرها زیر خاک رفته و در معرض تابش مستقیم آفتاب و هوای آزاد قرار نگیرند همچنین در دسترس پرندگان نباشند .
کود دادن : تربچه از لحاظ احتیاج به مواد غذایی و کود خیلی قانع است به نحوی که در زمینی با حد اقل مواد غذایی می توان دو نوبت متوالی در سال تربچه را کاشت . لکن برای برداشت محصول خوب و مرغوب تقویت زمین ضرورت دارد .
تذکر : چون تربچه معمولا پس از ۱۸ تا ۲۵ روز از تاریخ کاشت بذر ، قابل برداشت خواهد بود ، توصیه می شود که بذر آن را با سایر سبزیها بکارند تا زمین بخاطر کشت تربچه معطل نماند .
به این منظور می توان تربچه را با سبزیهایی مانند : هویج درر یک زمان و یک محل کاشت زیرا در حالی که تربچه برداشت می شود ، هویج شروع به رشد میکند و از زمین حد اکثر استفاده خواهد شد .
بذر گیری : برای آن که شخصا بتوان بذر خوب تهیه نمود و بذر مورد نیاز سال بعد را تامین کرد . از آخرین محصول پاییزه تربچههای سالمتر و خوش فرم تر را جدا کرده ، جمع آوری می نمایند و در زیر خاک خشک کنار هم به صورت ردیف می خوابانند . در طول زمستان آنها را به همین شکل نگهداری نموده در اسفند تا فروردین ماه بتدریج آنها را از زیر خاک خشک خارج کرده ، به فواصل ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر از یکدیگر می کارند . پس از مدتی شاخه گل آنها از خاک خارج شده گل می دهد . در تیرماه و مرداد ماه بذرآنها می رسد . پس از رسیدن بذرها ، شاخههای حامل بذرها را که در غلاف ( غلاف بذرها را در داخل خود نگهداری می کند ) قرار دارد قطع نموده و دسته می کنند و در محل خشکی که هواگیر باشد خشک می کنند . پس از آنکه غلافها خشک شدند آنها را با ملایمت و به آهستگی به زمین می زنند ( می کوبند ) تا بذرها از داخل غلافها خارج شوند .آنگاه بذرها را از خاشاک جدا ساخته و در قوطی ، جعبه و یا پاکت در محل مناسبی نگهداری می کنند
در مورد تربچههای زمستانه بایستی از بذر تربچههای پائیزه بذر تهیه نمود.(مهندس منوچهر کارگر+پرورش و تولید گل های اپارتمانی وفضای باز)
جام جم سرا:
۱) پیازچه
پیازچه ، گیاهیست دائمی . ولی در خانه و مزرعه به عنوان گیاه یک ساله یا دوساله کاشته می شود . محل اصلی و بومی این گیاه کاملا روشن نیست ولی عدهای معتقد هستند که از سیبری ، یا اروپای شرقی به نقاط دیگر جهان منتقل شده است .
برگهای این گیاه باریک و به ارتفاع ۲۵ تا ۳۵ سانتیمتر می رسد .
رنگ برگ پیازچه ، سبز تیره است و در سال دوم گل می دهد .
گل پیازچه ، از نوک ساقه میانی که تا ۱۰۰ سانتیمتر ارتفاع پیدا می کند و به شکل لولهای می باشد به صورت چتری و به رنگهای سفید مایل به سبز ارغوانی و بنفش خارج می شود .
پیازچه، انواع مختلفی دارد که ۳ نوع معروف و مشخص آن عبارتند از:
۱ – پیازچه معمولی که رنگ آن مایل به قرمز می باشد .
۲ – پیازچه سفید پیش رس .
۳ – پیازچه دائمی برگ پهن .
روش کاشت :
بذر این گیاه را با توجه به آب و هوای محل ، از اوایل اسفند ماه تا اواخر خرداد ماه می کارند .
به این منظور بایستی ابتداء زمین را کاملا آماده ساخت و با کود کافی تقویت نمود .
پس از آن که بذر را در زمین پاشیدند روی آنها را با کمی خاک برگ پوسیده و یا خاک نرم می پوشانند .
این گیاه به دو صورت خطی و دستپاش کاشته می شود .
در طریقه دستپاش ، وجین کردن و بیرون آوردن علفهای هرز مشکل خواهد بود . در این روش بایستی با خارج ساختن تعداد زیادی از پیازچههای سبز شده کشت را تُنُک ( خلوت ) نمود به همین دلیل مقادیر زیادی از محصول تلف می گردد .
در طریقه کاشت خطی ( ردیفکاری ) وجین کردن زمین آسان می گردد و خارج ساختن علفهای هرز به سادگی صورت می پذیرد . همچنین برای خرد کردن سِلِه زمین ( سله شکنی ) و نرم کردن خاک مشکلی پیش نخواهد آمد. در طریقه خطی ، بایستی سعی شود که فاصله خطوط از یکدیگر ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر باشد و بذرها به فاصله ۵ سانتیمتر از یکدیگر روی خطوط قرار گیرد .
بوتههای دوساله پیازچه که به گل می نشینند ، پس از آن که گلها کامل شدند ، بذرها در داخل غلافی سبز رنگ در نوک ساقه میانی بوجود می آیند این ساقهها را پس از رسیدن و قبل از آن که خشک شوند قطع نموده در محل سایه و خشک که هواگیر باشد خشک می کنند .
سپس آنها را تکان داده بذرها را جدا می سازند و از خاک و خاشاک جدا نموده در ظرف مناسبی مانند کیسه و یا قوطی نگهداری می کنند .
۲) مَرزِه
مرزه گیاهیست یک ساله ، محل اصلی و اولیه این سبزی را قسمتهای جنوبی کشور فرانسه می دانند .
روی ساقههای مرزه شاخههای زیادی می روید و بوته آن به ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر می رسد .
برگهای آن باریک وکشیده بوده و بسیار خوشبو و معطر می باشند .
این گیاه برای معطر ساختن غذاها و به صورت خام مصرف می شود .
گلهای این گیاه ریز و صورتی رنگ می باشند .
روش کاشت :
این گیاه را می توان از اواسط فروردین ماه تا اواخر اردیبهشت ماه با توجه به وضع هوا کاشت .
مرزه در خاکهای سبک و شنی ماسهای بهتر عمل می آید .
در زمان برداشت شاخههای جوان و کوچک را برای مصرف قطع میکنند و مجددا شاخههای جدید رشد کرده و قابل برداشت می گردند .
مرزه را بصورت کرتی و دستپاش می کارند .
۳) نعناع
نعناع ، گیاهیست دائمی که به صورت خودرو ، می روید و به هیچ عنوان وسیله بذر کشت نمی شود .
نعناع با ریشه دوانیدن خود بخود زیاد می گردد .
برگ این گیاه سبز تیره و کنگره کنگره و بسیار معطر می باشد .
مصرف آن به دو صورت خشک شده و تازه بوده و تازه آن همراه خوراکیها ، مصرف می شود .
برای معطر ساختن شیرینی و تُرشی بکار می رود و خشک شده آن را برای معطر ساختن دوغ و ماست و خیار نیز مصرف می کنند .
انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد . در ایران ۱ تا ۲ قسم آن بیشتر کاشته نمی شود .
روش کاشت :
ریشه نعناع را به قطعات چند سانتیمتری تقسیم نموده و در نقاط مختلف به خصوص در کنار باغچه می کارند .
این ریشهها ، پس از سبز شدن بسرعت ریشه دوانیده و ساقههای جدید را بوجود می آورند .
نعناع را بهر طریقی که بکارند نتیجه نهایی به صورت نامنظم و کَرتی خواهد بود ، چون ریشهها به اطراف می دوند و ساقه می دهند .
۴) ترخون
ترخون، گیاهیست دائمی که محل اصلی و اولیه آن را در سیبری ، اروپای شرقی و آسیای شمالی می دانند .
از ریشه این گیاه ، هرساله ساقههای زیادی می روید که گاهی بلندی آنها به ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر می رسد .
برگ این گیاه باریک و بلند و به رنگ سبز تیره بوده و مزه آن تُند و بسیار معطر میباشد .
ترخون را به عنوان سبزی خام مصرف می کنند و برای معطر ساختن خیارشور و سالاد و غیره استفاده می کنند .
روش کاشت :
ترخون را بوسیله ریشه تکثیر می کنند .
به این ترتیب که اوایل بهار ریشهها را از زمین خارج ساخته و قطعه قطعه می کنند . هر قطعه را در نقطهای جداگانه به صورت خطی و یا متفرق می کارند .معمولا چون ریشه گسترش پیدا می کند ، فاصله بین ریشهها را در زمان کاشت بین ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر در نظر می گیرند .
پس از کاشت ریشهها آبیاری زمین ضرورت دارد .
برداشت این گیاه با توجه به وضع هوا و درجه حرارت از یک ماه بعد از کاشت صورت می گیرد . در نقاط معتدل و گرم محصول طرخون زودتر از سایر سبزیها به دست می آید و به عنوان سبزی نوبر مصرف می شود .
معمولا ریشههای این گیاه که در یک محل کاشته شده باشد پس از ۳ سال محصول کمتری خواهد داد . لذا بایستی مجددآ نسبت به خارج ساختن ریشهها و دوباره کاری آنها اقدام شود .
در موقع کاشت بایستی سعی شود که ریشههای کهنه و پوسیده را جدا کرده از زمین خارج ساخت و ریشههای جوان را انتخاب نموده و کاشت .
آبیاری این گیاه به فاصله هر ۵ روز ضرورت دارد .
۵) ریحان
ریحان ، گیاهیست یک ساله که محل اصلی و اولیه آن هندوستان میباشد .
برگهای ریحان ، به رنگ سبز یا بنفش و بسیار معطر و تُند است .
برگ این گیاه به صورت خام با غذاها مصرف می شود .
آب و هوا و خاک : این گیاه در بیشتر نقاط ایران کاشته می شود و معمولا بذر آن را از نیمه فروردین ماه تا اواخر خرداد ماه با توجه به آب و هوای مناطق می کارند .
ریحان ، احتیاج فراوان به آب دارد . در صورتی که با کمبود آب روبرو شود از بین خواهد رفت .
این گیاه درصورتی که در زمینی که مواد غذائی کافی داشته باشد کاشته شود ، محصول خوبی خواهد داد .
روش کاشت :
ریحان را به دو صورت دستپاش در زمینهای کَرت بندی شده می کارند و چون در زمان برداشت با ساقه به بازار ارائه می گردد ، لذا آن را با ساقه از بوته جدا می کنند ، یا آنکه با ریشه از خاک خارج ساخته ، ریشهها را قطع نموده به بازار ارائه می دهند .
مراقبت اساسی درکشت ریحان، حفظ رطوبت وآبیاری بموقع زمین میباشد .
برای تهیه بذر ریحان ساقههای بوته گیاه را نمی چینند تا به گل بنشیند و پس از آن که گلها رسیدند و دانه بسته شد و بوتهها کاملا شادابی خود را از دست دادند به آرامی ساقههای گل دار را قطع کرده و در محل سایه و خشک روی پارچه و یا نایلون می خوابانند .
زمانی که ساقهها کاملا خشک شدند آنها را تکان داده و بذرها را از خاک و خَس و خاشاک جدا می نمایند و در ظرف مناسبی نگهداری می کنند.
۶) شاهی
شاهی ، گیاهیست یک ساله که وسیله بذر تولید و تکثیر می شود .
شاهی را اغلب به صورت خام مصرف می کنند .
محل اصلی و اولیه این گیاه دقیقا مشخص نشده لکن مسلم است که از نواحی سرد معتدل و مرطوب مانند ، اروپا به سایر نقاط جهان انتقال یافته است.
این گیاه در نواحی و مناطق گرم ، قبل از آن که برگها نمو کامل بنمایند به گل نشسته و تولید بذر می کند .
به همین دلیل بایستی بذر آن را خیلی زود و در اوایل بهار کاشت .
البته بنا به شرایط آب و هوا در هر محل این زمان تغییر می کند .
شاهی احتیاج به آب و رطوبت زیاد دارد و باید هر ۳ تا ۴ روز یک مرتبه آبیاری شود و در زمینهای مرطوب و نمدار کاشته شود .
روش کاشت :
این گیاه را به صورت دستپاش ( کَرتی ) می کارند و برداشت محصول آن به صورت برش شاخ و برگ انجام می گیرد .
همانطور که قبلا اشاره شد این گیاه در مناطق گرم خیلی زود تولید بذر می کند و در مناطق سرد زمانیکه درجه حرارت هوا بالا برود و در واقع در اواسط تابستان بذرگیری امکان پذیر می گردد .
بذر شاهی خیلی ریز و قرمز رنگ است و درهر گرم ۴۰۰ تا ۵۰۰ دانه بذر دیده می شود .
برای کاشت ۱۰۰ متر مربع زمین حدود ۵۰ تا ۱۰۰ گرم بذر کافی خواهد بود .
۷) تربچه
تربچه گیاهیست از لحاظ مصرف یکساله ، از لحاظ تهیه بذر دوساله ، این گیاه از ترب کوهی وحشی که اصلاح و تربیت شده بدست آمده است .
محققین گیاه شناسی محل اولیه و اصلی آن را کشورهای مصر و یا چین می دانند .
این گیاه دارای انواع و اقسام فراوانی بوده برگهای آن بیضی شکل و کشیده هستند و اطراف برگ دارای بریدگی و شکاف بوده و زبر(خشن) میباشد .
برگها مستقیم از ریشه خارج می شوند . قسمت اصلی و خوراکی تربچه برجستگی انتهایی برگها است که به رنگهای مختلف ، سفید ، قرمز ، و دورنگ دیده می شود .
تربچه ، یکی از سبزیهای اشتها آور است که در اکثر خانوادهها آن را مصرف می کنند . برگ آن نیز خوراکی می باشد .
عده زیادی از مردم تربچه را در منزل می کارند و در سر سفره اغلب خانوادهها دیده میشود .
اصولا این گیاه را به دو نوع تقسیم می کنند و کلیه انواع این گیاه را در این دو دسته قرار می دهند .
۱ – تربچه نقلی یا تربچه چهار فصل : این قسم تربچه خیلی زود سبز شده و محصول آن در مدت زمان کوتاهی بدست می آید .
تربچه به شکل و رنگهای : گرد قرمز ، گرد ارغوانی / گرد سفید ، گرد بنفش ، گرد قرمز نوک سفید ، تربچه نیمه بلند قرمز ، نیمه بلند قرمز نوک سفید ، نیمه بلند ارغوانی ، نیمه بلند سفید ، تربچه بلند قرمز ، تربچه بلند سفید و بلند بنفش وجود دارد .
۲ – ترب یا تربچه درشت : برای بدست آوردن محصول ترب ، مدت زمان بیشتری لازم است .
بوتههای ترب ، بزرگتر از تربچه می باشد .
لذا بایستی فاصله بوتهها از یکدیگر بیشتر باشد تا فضای لازم برای رشد گیاه وجود داشته باشد .
ترب ، به دو رنگ ، سفید و سیاه وجود دارد که به نامهای : ترب سفید و ترب سیاه نامیده می شوند .
آب و هوا و خاک : تربچه در هر آب و هوا و خاکی می روید ، لکن در هوای گرم زود خَشَبی ( خشک و چوبی ) و پوک شده از مرغوبیت آن کاسته میشود . از نظر خاک ، زمان کشت را باید در نظر داشت ، باین معنی که برای کشت بهاره ، زمین شنی و سست بهتر از زمین رسی و شنی سخت می باشد .
بعکس برای کشت انواع تابستانه در زمینهای رسی و شنی و نمدار بهترین محصول بدست می آید .
روش کاشت و ازدیاد تربچه و ترب : تکثیر تربچه ، وسیله بذر می باشد.
بذر تربچه ، قرمز رنگ ، کروی شکل و نسبتا ریز است .
قوه نامیه بذر تربچه ( قدرت سبز شدن بذر ) در حدود ۵ سال است .
به این معنی که بذر تهیه شده از تربچه برای کاشت بعدی حد اکثر تا ۵ سال قابل استفاده می باشد . ولی بهترین محصول از بذرهای جوان که حد اکثر ۳ ساله باشند بدست می آید .
بذر تربچه ۴ تا ۷ روز بعد از کاشت سبز می شود .
بذر مورد نیاز برای ۱۰۰ متر مربع زمین از انواع تربچه نقلی یا ریز ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم و برای انواع درشت ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم می باشد .
معمولا تربچه نقلی را به صورت نوبر می کارند . به این منظور از آبانماه به بعد تربچه را در زیر نایلون ، یا شاسی ، یا گلخانه کاشته ، در زمستان برداشت می نمایند .
تربچه را در هوای آزاد و فضای باز می توان بجز در طول زمستان در همه فصول کاشت .
کشت تربچه ، به دو طریق خطی ( ردیف کاری ) ، دستپاش ( کرتی ) انجام می شود .
زمان کاشت تربچه ، در فضای باز بنا به سردی هوا از اول اسفند ماه تا اول آبانماه توصیه می شود و می توان پیاپی آن را کاشت و برداشت نمود .
میزان مصرف بذر در زمان کاشت بستگی مستقیم به دقت و توجه فردی دارد که بذر را می کارد .
اگر به صورت فشرده کاشته شود ، مقدار بذر مورد نیاز بیشتر و اگر تُنُک و کم پُشت کاشته شود ، میزان بذر مورد مصرف کم خواهد بود .
( تذکر : آنچه در مورد نحوه کشت و مراقبت تربچه بیان شد شامل ترب، نیز می شود . فقط فاصله بین بوتههای ترب ، بیشتر از تربچه خواهد بود همچنین مقدار بذر مصرفی ترب ، کمتر از تربچه ، بوده و مدت زمان سبز شدن ترب طولانی تر از تربچه خواهد بود .)
روش خطی ( ردیفکاری ) : در روش خطی ، بهتر است به ترتیبی بذرها را در شیارها قرار داد که فاصله بذرها از یکدیگر ۱ تا ۲ سانتیمتر ، فاصله شیارها از هم ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر باشند . سپس خاک اطراف شیارها را بروی بذرها بخوابانند .
روش کرتی ( دستپاش ) : در روش کرتی ، بایستی دقت شود بذرها بطور یکنواخت در زمین پخش شوند .به این منظور می توان مقدار بذر مورد نیاز برای کاشت را با ۲ تا۳ برابر خاک نرم و یا ماسه مخلوط نموده ، توامآ در زمین پاشید سپس با ماله چوبی یا شن کش روی آنها را پوشانید تا بذرها زیر خاک رفته و در معرض تابش مستقیم آفتاب و هوای آزاد قرار نگیرند همچنین در دسترس پرندگان نباشند .
کود دادن : تربچه از لحاظ احتیاج به مواد غذایی و کود خیلی قانع است به نحوی که در زمینی با حد اقل مواد غذایی می توان دو نوبت متوالی در سال تربچه را کاشت . لکن برای برداشت محصول خوب و مرغوب تقویت زمین ضرورت دارد .
تذکر : چون تربچه معمولا پس از ۱۸ تا ۲۵ روز از تاریخ کاشت بذر ، قابل برداشت خواهد بود ، توصیه می شود که بذر آن را با سایر سبزیها بکارند تا زمین بخاطر کشت تربچه معطل نماند .
به این منظور می توان تربچه را با سبزیهایی مانند : هویج درر یک زمان و یک محل کاشت زیرا در حالی که تربچه برداشت می شود ، هویج شروع به رشد میکند و از زمین حد اکثر استفاده خواهد شد .
بذر گیری : برای آن که شخصا بتوان بذر خوب تهیه نمود و بذر مورد نیاز سال بعد را تامین کرد . از آخرین محصول پاییزه تربچههای سالمتر و خوش فرم تر را جدا کرده ، جمع آوری می نمایند و در زیر خاک خشک کنار هم به صورت ردیف می خوابانند . در طول زمستان آنها را به همین شکل نگهداری نموده در اسفند تا فروردین ماه بتدریج آنها را از زیر خاک خشک خارج کرده ، به فواصل ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر از یکدیگر می کارند . پس از مدتی شاخه گل آنها از خاک خارج شده گل می دهد . در تیرماه و مرداد ماه بذرآنها می رسد . پس از رسیدن بذرها ، شاخههای حامل بذرها را که در غلاف ( غلاف بذرها را در داخل خود نگهداری می کند ) قرار دارد قطع نموده و دسته می کنند و در محل خشکی که هواگیر باشد خشک می کنند . پس از آنکه غلافها خشک شدند آنها را با ملایمت و به آهستگی به زمین می زنند ( می کوبند ) تا بذرها از داخل غلافها خارج شوند .آنگاه بذرها را از خاشاک جدا ساخته و در قوطی ، جعبه و یا پاکت در محل مناسبی نگهداری می کنند
در مورد تربچههای زمستانه بایستی از بذر تربچههای پائیزه بذر تهیه نمود.(مهندس منوچهر کارگر+پرورش و تولید گل های اپارتمانی وفضای باز)