جام جم سرا:
اختلالاتی چون جویدن ناخن در دخترها شایعتر بوده و علت اصلی آن اضطراب است. معمولا وقتی که کودک در محیطهای ناامنی قرار بگیرد، دچار اضطراب شده و برای کاهش آن به این عادت متوسل میشود. در کشور ما نیز آمارها نشان میدهد، یک سوم کودکان دبستانی، نیمی از نوجوانان دوره راهنمایی و یک چهارم دانش آموزان دبیرستان عادت به جویدن ناخن دارند.
این اختلال باعث ایجاد مشکلات متعددی ازجمله بیماریهای جسمی میشود و احتمال بروز عفونتهای قارچی، باکتریایی و ویروسی را افزایش میدهد. همچنین در خانوادههایی که بین پدر و مادر اختلاف وجود داشته باشد و یا برای تربیت کودکان از تنبیه بدنی استفاده میکنند بیشتر دیده میشود.
جویدن ناخن یکی از عادات کودکان است که والدین را بسیار ناراحت و کلافه میکند. تحقیقات نشان میدهد که تقریباً ۳۸ درصد کودکان ۶- ۴ ساله ناخنهایشان را میجوند. این عادت تا ۱۰ سالگی به اوج خود میرسد و در مواردی تا ۶۰ درصد کودکان افزایش مییابد. همچنین بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران ۱۴ -۱۳ ساله است. ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود میرسد. جالب اینکه تقریباً ۲۰ درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و ۲۰- ۱۰ درصد این عده نیز تا بزرگسالی عادت ناخن جویدن را حفظ میکنند. دیدن ناخن نه تنها منظره ناخوشایندی دارد بلکه موجب بیماری کودک نیز میشود. جویدن ناخنها به ویژه تا ته پوشش شاخی ناخن منجر به خونریزی میشود و پوست را مستعد تماس با میکروبها کرده و خطر ابتلا به عفونت را در این ناحیه افزایش میدهد. به علا وه وقتی کودک ناخنهای پر از میکروب را وارد دهان میکند خطر ابتلا به امراض مختلف برای وی افزایش پیدا میکند.
علت چیست؟
یکی از باورهای رایج این است که فشارهای عصبی و تنشهای روزانه موجب ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان میشود، این باور که تا حد زیادی نیز درست است موجب شده گروهی از روانشناسان بر این باور باشند که نفس «جویدن ناخن» عادتی زشت و ناپسند نیست، بلکه تنها راهکاری برای رهایی از تنش و استرس در کودک است.
عصبانیت بیش از حد ناشی از فشارهای روحی و اضطراب برای تسکین ناراحتیها، دلواپسی و تضادهای فکری، بلا تکلیفی به خاطر درگیری با والدین، امتحانات، پاسخ دادن به معلم، تماشای فیلمهای ترسناک، تقلید از دیگران، والدین، دوستان، هیجان بیش از حد و عکس العمل خصومتی در مقابل والدین و دیگران از دیگر علل جویدن ناخن محسوب میشود.
راه جلوگیری
▪ علت را رفع کنید: منتظر پاسخ کودکتان که چرا ناخنهایش را میجود نباشید و او را به خاطر انجام این عمل سرزنش نکنید،. توجه کنید کودکتان درچه موقعیتهایی این عمل را انجام میدهد. جست جو کنید که چه مسالهای باعث شده است آرامش و امنیت کودکتان را به هم بزند. آن را دریابید، این تلاش شما برای پی بردن به مشکل کودک و توجه به حل آن میتواند بزرگترین گام برای از بین بردن اختلال ناخن جویدن باشد.
▪ ناخن کودک را کوتاه کنید: کوتاه کردن ناخنهای بلند به کودکان در زمینه ترک این عادت بسیار کمک میکند. ناخنهای کوتاه شده کمتر جویده میشوند، سعی کنید هرچند روز یک بار ناخنهای کودک را بگیرید و سوهان بزنید.
▪ دعوا نکنید: هیچگاه کودک را بخاطر ناخن جویدن دعوا نکنید بلکه توجه او را از جویدن ناخن دور کنید. کودک باید احساس خوبی نسبت به خود پیدا کند. شرمنده کردن سرزنش، تحقیر، تهدید و تنبیه کودک هیچ اثری درمانی ندارد بلکه عادت را تشدید میکند و باعث اختلالات دیگر نیز میشود. به جای این کار به او اعتماد به نفس بدهید.
▪ حواس کودک ر ا پرت کنید: سعی کنید حواس کودک را هنگام جویدن ناخن پرت کنید، از او کارهایی بخواهید که مجبور شود از انگشتانش استفاده کند درست کردن کاردستی یا کشیدن نقاشی روش خوبی برای این کار است.
▪ فلفل نزنید: کارشناسان معتقدند پاشیدن فلفل یا مالیدن مواد تلخ به انگشتان و ناخن کاربردی در درمان این مشکل ندارد.
روشهای درمانی مختلفی برای ترک این عادت وجود دارد. داروهایی مثل داروهای ضدافسردگی، ویتامین B اینوزیتول و از این قبیل. برخی با رفتار درمانی که شامل تمرینات برگرداندن عادت و درمان کنترل محرک است بهبود مییابند. روش درمانی اول، تمرینات برگرداندن عادت به از بین بردن عادت ناخن جویدن و جایگزین کردن آن با یک عادت مفید و سازنده اقدام میکند اما روش دوم، درمان کنترل محرک، به شناختن و ریشه کن کردن محرکی که موجب این عمل میشود، میپردازد. گریزدرمانی نیز معمولاً برای درمان جویدن ناخن موثر است. در این روش درمانی، از راههای مختلفی مثل پوشاندن ناخنها با لاک یا نوارهای لاستیکی و از این قبیل برای جلوگیری از جویدن ناخنها استفاده میشود. ترکیبی از این روشها معمولاً نتیجه بهتری به همراه خواهد داشت. برای درمان عادت جویدن ناخن در کودکان، سایر اعضای خانواده باید درک خوبی از روانشناسی این عادت پیدا کنند تا بتوانند برای از میان بردن این عادت به کودک کمک کنند. (دکتر علی اصغر کاظمینژاد - متخصص اطفال و نوجوانان)
جام جم سرا: «همراه...» نگاه همراه به سمت در و به سوی پرستار برمیگردد: «مژدگانی...»! برای خیلیها زندگی این طور آغاز شده است؛ وقتی مادر، پدر، و نوزاد هر سه لبخند به لب دارند.(متن: ف.حسامی- عکس: سمیه عباسی/تسنیم)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
جام جم سرا: باتوجه به اینکه سی روز، روزهداری انتظارمان را میکشد و هر روز باید نزدیک هفده هجده ساعت ناشتا بمانیم، مهمانتان میکنیم به این خانه، تا ضمن انتظار کشیدن برای لحظات شیرین افطار، کمی برنامهریزی کنید، بیگدار به آب نزنید و کار و بارتان را عقب نیندازید. فراموش نکنید، هر چیزی راه و رسمی دارد حتی روزه گرفتن در تابستان.
کمی قبل از سحر: با صدای مادرتان از خواب بیدار میشوید، جدا شدن از پتو و متکا آن هم در این ساعات خیلی سخت است، اما وقتی به بلندی روز و داغی آفتاب فکر میکنید، دیگر تردیدتان برای بیدار شدن تبدیل به یقین میشود. قرار است یک سحری کامل بخورید، اما منظور من از سحری کامل، کباب و جوجه و ماهی نیست، حتی غذاهای سبکتری مثل کوکو و کتلت هم برای سحری مناسب نیستند، چراکه خشکی این غذاها سبب میشود از همان ساعات ابتدای روز احساس عطش کنید، بهترین انتخاب برای سحریها میوه، سبزیجات آبدار، کاهو، هندوانه و خربزه است و غذاهای دیرهضمی که تا 8 ساعت در دستگاه گوارشتان باقی میماند؛ مثل چی؟ مثل عدس، غلات، خرما، ذرت. حالا راز آن صفهای بلند جلوی در حلیمفروشیها را فهمیدید، بیعلت نیست که حلیم در ماه مبارک این همه خریدار دارد؟!
کمی بعد از سحر: اگر خواب نمانده باشید، حالا دیگر وعده سحری را نوش جان کردهاید و حسابی انرژی دارید، البته اگر چشمک زدنهای متکا و پتو بگذارند! کلی دلیل علمی وجود دارد برای اینکه بگوید نخوابیدن در این زمان بهتر است، اما فعلا وقت گفتنشان نیست، پس همین نصیحت پدرانه را گوش کنید و فکر خوابیدن دوباره را از سر بیرون کنید، که بیشتر شما را کسل و بیحوصله میکند، در عوض در همین ساعات ابتدایی روز کمی قرآن بخوانید و مناجات کنید، و روزی پر از خیر و برکت و آرامش را آغاز کنید، در ماهی که نفس کشیدنش هم تسبیح پروردگار است.
اول صبح: فعلا پر از انرژی هستید، چراکه غذای سحری کار خودش را کرده است، میتوانید در این زمان به کارهایی رسیدگی کنید که نیازمند فسفر سوزاندن یا چربی سوزاندن است؛ یعنی کارهای ذهنی و عملی. پس اگر میخواهید درس بخوانید همین ساعات صبح را غنیمت بشمرید، اگر هم شغلتان نیازمند فعالیت فیزیکی است، بخش اصلی کار را در همین ساعات انجام دهید، چراکه چند ساعت دیگر نای انجام دادن فعالیتهای فکری و جسمی را نخواهید داشت، ضمنا به خودتان رحم کنید و همه انرژیتان را در این زمان مصرف نکنید کمی هم برای ساعات بعدی ذخیره نگه دارید. نکته دیگر اینکه در این ساعات کمتر حرف بزنید، چراکه زیاد حرف زدن، علاوه بر سوزاندن انرژی، شما را زودتر از موعد تشنه میکند.
سر ظهر: آن غذاهای دیرهضم سحری را که به یاد دارید، دیگر همهشان سوختهاند و چیزی برای این ساعات به بعد باقی نمانده است، باتوجه به اینکه معده انسان همیشه در این ساعات میزبان یک غذای سنگین بوده، پس تحمل گرسنگی در این ساعات شاید از بعدازظهر هم کمی سختتر باشد، چراکه مغزتان پیغام گرسنگیتان را مدام تکرار میکند و در انتظار غذاست. در این زمان دور کارهای مهمی که نیازمند فسفر سوزاندن است را خط بکشید، به جای آن کمکم آماده نماز ظهر شوید، دعای ماه رمضان را بخوانید و با خدا مناجات کنید، معدهتان کمکم خودش را با شرایط وفق میدهد.
اوایل بعدازظهر: دیگر 12 ساعت از روز گذشته و احتمالا ساعت کار اداریتان هم به پایان رسیده است، امیدوارم قبل از ماه مبارک دقت کرده باشید و برای این ساعات کلاس، باشگاه، اضافهکاری و خلاصه اموری از این دست ثبتنام نکرده باشید. به خاطر بسپارید که تاکسی نسبت به مترو، مترو نسبت به اتوبوس و اتوبوس نسبت به پای پیاده اولویت دارد، از خیر خریدهای غیرضروری بگذرید و سعی کنید هر چه زودتر خود را به خانه برسانید. ضمن اینکه خودتان را برای مواجه با یک ترافیک عصرگاهی آماده و سعی کنید با زبان روزه به جان زمین و زمان غر نزنید. اگر کارهای مهمتان را برای این ساعت تلمبار نکرده باشید، وقت خوابیدن زیر باد کولر است.
اواخر بعدازظهر: چیزی به اذان مغرب نمانده است. تلویزیون را که روشن کنید، یک عالمه برنامه ویژه رمضان است که پخش میشود، اگر آقا پسر خانه هستید، بدون غر زدن بروید و نان بربری افطاری را بخرید، اگر هم دختر خانم خانه هستید تنبلی نکنید، دست به کار شوید و کمی به مادرتان کمک کنید. فراموش نکنید که ماه رمضان است و تمام این کارها وقتی برای خدا باشد، عبادت محسوب میشود، ضمن اینکه سرگرم شدن با این کارها، سبب میشود زمان راحتتر بگذرد. برای افطار شیر یا چای گرم درست کنید. سوپ و آش هم مناسب است، خرما و کشمش هم قند خونتان را کمی بالا میآورد، صبور باشید و برای افطاری غذای سنگین نخورید، به فکر معدهای باشید که ساعتهاست رنگ غذا ندیده است. کمی نان، پنیر، سبزی، گوجه و خیار آماده کنید، این افطاری خیلی سالمتر از غذاهای سرخ شده و سنگین است، بد نیست وعده شام را هم کمی دیرتر صرف کنید.
وقت افطار: صدای اللهاکبر اذان را که میشنوی، برای چند لحظه انگار از آن تشنگی و گرسنگی شدیدی که تمام وجودت را فرا گرفته بود خبری نیست، انگار حالا تو هستی و پروردگارت و یک خلوت چند ثانیهای. وقت افطار شده، قبول باشد، ما را هم از دعای خیرتان بینصیب نکنید.
یک مهمانی استثنایی
راستش را بخواهی برای حساب و کتاب روز اولت نیازی نیست به تقویم نگاه کنم یا از دیگران بپرسم چقدر تا رمضان مانده است؟ به حال و هوای درونم که بنگرم میبینم دیگر وقت آمدنت است، وقت آن است که درهای آسمان گشوده شود و دعاهای من راهی برای بالا رفتن پیدا کند. نمیدانم ایراد از این دوران است یا از جوانی ما که مهلت یک ساعت خلوت به دلمان نمیدهد. پروردگارا! رمضانت از راه رسیده است ماهی که بلندی و کوتاهی روزهایش، رحمت تو را کم و زیاد نمیکند.
ماهی که از پس یازده ماه انتظار دیر میآید و زود میرود. آغاز که میشود با خودم قرار میگذارم قرآن ختم کنم، دعا بخوانم، شب قدر را شبزندهداری کنم و پایانش که میرسد دستم خالی و دلم پر از حسرت است. در مهمانی توست که تنهاییام بیاعتبار میشود و بیهمزبانیام رنگ میبازد امید در وجودم جوانه میزند و تازه باور میکنم که در تمام لحظههای عمرم با منی، نزدیکتر از رگ گردن و این منم که یازده ماه غفلت میکنم و با شروع ماه رمضان باز هم به رحمتت امید میبندم. راستی خودت بگو من بنده، به جز امید به مهربانیات، چیز دیگری هم دارم؟
حالا این منم در آغاز یک مهمانی بزرگ، گذشتهام را نگاه نکن، پر است از کاشهای پر از حسرت، نبایدهای تاریخ گذشته، توبههای شکسته و عهدهای فراموش شده. اکنونم را ببین که از پشیمانی لبریزم. ترس دوریات را با امید نزدیکیات همراه کردهام. من در میانه این خوف و رجا به ماه رمضانت چنگ زدهام، به انتظار شب قدرت نشستهام. من تو را وکیل خودم کردهام، که رحم کنی و ببخشی و آزادم کنی از آتش. (شیما نادری/ضمیمه چاردیواری)
یکشنبه 13 مهر 1393 ساعت 13:17
زندگی پر از لحظات تلخ و شیرین است. قابهایی از زاویه دید عکاسانی در مناطق متفاوت دنیا را پیش رویتان نهادهایم که در واقع برشی به شمار میروند از زندگی روزمره مردان، زنان، و کودکان در چین، عراق، هند، نپال، آمریکا و چند کشور دیگر؛ لحظاتی هم شیرین، مثل لذت تفریح در شهربازی یا پرش از ارتفاع، و هم تلخ، همچون تنهایی و سرگردانی در کویری خشک و بیآب.
جام جم سرا به نقل از هدانا: «آندریاس کنوسنبرگر»، عکاس آماتور و راهنمای یک تور گردشگری در پارک ماسایی مارای کنیا به طور اتفاقی با زرافهای ماده در حالی که مشغول وضع حمل بود مواجه شد. به گفته او زایمان نزدیک به ۳۰ دقیقه طول کشیده و در طول این مدت دو زرافه دیگر در نزدیکی محل زایمان مراقب حملات احتمالی کفتارها به نوزاد و مادرش ایستاده بودند. مادر پس از چند بار خم شدن و ایستادن در نهایت فرزندش را سالم به دنیا میآورد.
عکاس گفته که تنها چند لحظه پس از اینکه زرافه به دنیا میآید مادرش شروع به لیس زدن او میکند و دو زرافه مراقب هم به آنها نزدیک میشوند و همین کار را میکنند. آنگاه مادر نوزادش را مجبور میکند که روی پاهای خودش بایستد.
گفته میشود دوران بارداری زرافه حدود ۴۶۰-۴۰۰ روز به طول میانجامد و کمتر پیش میآید که بچه به دنیا نیاید؛ حتی گاهی ممکن است فرزند دوقلو باشد. همچنین گزارش شده که مادر معمولا ایستاده زایمان میکند و این سبب میشود که نوزاد در بدو ورود به جهان از ارتفاع ۲متری به زمین بیفتد. چند لحظه پس از تولد، مادر به نوزاد ایستادن را میآموزد و او پس از زمین خوردنهای پیاپی میآموزد که چگونه روی پای خود بایستد. زرافه مادر معمولا به بچه خود تا یک ماه شیر میدهد اما در مواردی دیده شده که این کار تا یکسال هم ادامه داشته است. فرزندان ماده در ۴ سالگی و فرزندان نر، در ۴ یا ۵ سالگی بالغ میشوند.
جام جم سرا به نقل از شهروند: لوله اصلی گاز شهری به علت نامعلومی دچار شکستگی و نشت شدید گاز شد؛ بهطوریکه گاز با صدای مهیبی به بیرون فوران میزد و سنگهای محل حفاری را به اطراف پرتاب میکرد.
آتشنشانها پس از درجریان قرار گرفتن ماجرا بلافاصله راهی محل حادثه شدند و توانستند در یک عملیات امدادی قبل از اینکه ماجرا به حادثه مرگباری تبدیل شود امنیت را به منطقه برگردانند.
ساعت ٢٠: ١١ صبح دیروز بود که آتشنشانی تهران در جریان ترکیدگی لوله اصلی گاز در پیادهرو جنوب به شمال بزرگراه اشرفی اصفهانی قرار گرفت. حساسیت ماجرا بهحدی بود که بلافاصله آتشنشانها راهی محل حادثه شدند.
جلال ملکی سخنگوی آتشنشانی تهران درباره این حادثه و عملیات امدادی آتشنشانان گفت: وقتی خبر حادثه به سامانه ١٢٥ آتشنشانی اطلاع داده شد بلافاصله ٣ ایستگاه ٥٥ و ٩٤ به همراه خودروی سنگین آتشنشانی، خاور حامل دستگاههای تنفسی و نیز تانکر آب به محل حادثه در بلوار اشرفی اصفهانی، نرسیده به بزرگراه همت اعزام شدند. باحضور آتشنشانان در محل حادثه مشاهده شد لوله اصلی گاز در پیادهرو که در عمق ٢متری زمین قرار داشته است هنگام کار کردن کارگران دچار ترکیدگی شده و گاز با فشار زیادی درحال خارج شدن از آن است.
وی در ادامه اضافه کرد: فشار گاز بهحدی شدید بود که ماموران آتشنشانی به سختی میتوانستند خود را به محل نشت گاز و لوله اصلی برسانند. از طرفی گاز در تمام فضای منطقه منتشر شده بود و هر لحظه امکان انفجار و در صورت آتشسوزی احتمالی سرایت شعلههای آتش به ساختمان منطقه وجود داشت که در این صورت شاهد حادثهای مرگبار و فجیع میبودیم به همین خاطر آتشنشانان ابتدا به سرعت در محل حاضر شده و با کشیدن نوار خطر و ایجاد محدوده ایمن، به سرعت شهروندان را از ساختمانها، مراکز تجاری و آموزشی واقع در محدوده خطر خارج کردند.
او تصریح کرد: با هماهنگی ایجادشده با شرکت گاز و برق و همچنین ستاد بحران منطقه، پس ازقطع برق و بستن جریان گاز در لوله اصلی، عملیات ترمیم محل شکستگی توسط عوامل گاز انجام شد و از ادامه نشت گاز کاملا جلوگیری به عمل آمد. همزمان با عملیات آتشنشانها در ادامه اداره برق شهر تهران نیز نسبت به قطع برق منطقه اقدام کرد و عوامل شهرداری، نیروی انتظامی و امداد و نجات در محل حادثه حضور پیدا کردند تا در صورت لزوم امدادرسانی کنند.
براساس این گزارش، پلیس راهور مانع از تردد خودروها از لاین جنوبی به سمت شمال این بزرگراه شد و همچنین اتوبوسهای خطوط بی آر تی نیز در این محور تخلیه شده و اجازه تردد به آنها داده نشد.
یکی از مغازهدارهای مرکز خرید تیراژه گفت: بوی گاز شدیدی در تمام محوطه مرکز خرید منتشر شده بود اما هیچکس نمیدانست چه اتفاقی افتاده است، تا اینکه از طریق شاهدان متوجه ماجرا شدیم. در همین زمان بود که آتشنشانان وارد مرکز خرید شدند و از مردمی که در مرکز حضور داشتند درخواست کردند تا ساختمان را ترک کنند. ما هم بلافاصله با توجه به توصیههای ایمنی که ماموران آتشنشانی دادند ساختمان را ترک کردیم، به کوچه پشتی مرکز خرید رفتیم و تا زمانی که عملیات آتشنشانها تمام شد در آنجا منتظر ماندیم.
یکی دیگر از شاهدان ماجرا میگوید: وقتی گاز از لوله خارج میشد صدای وحشتناکی تولید میکرد که واقعا ترسناک بود. تمام خیابان را گاز پر کرده بود و هیچکس نمیتوانست به خوبی نفس بکشد. خدا خیلی رحم کرد که انفجاری صورت نگرفت چون اگر این اتفاق میافتاد خیلیها جانشان را از دست میدادند.
سخنگوی سازمان آتشنشانی شهر تهران در ادامه ماجرا گفت: این عملیات با تلاش امدادگران آتشنشانی در ساعت ١٣ به اتمام رسید و محل به عوامل اداره گاز شهر تهران تحویل داده شد. علت این حادثه هنوز مشخص نیست و پس از ایمنسازی محل، کارشناسان درباره علت اصلی این حادثه تحقیقات خود را آغاز کردند.
حسن عباسی سخنگوی اورژانس تهران نیز در این رابطه به خبرنگاران گفت: خوشبختانه این حادثه هیچ مصدومی نداشته است.
جام جم سرا: به نقل از «Web MD»، سکته مغزی به علت ایجاد اختلال در خونرسانی به مغز رخ میدهد و باعث میشود سلولهای مغز که حساسترین عضو بدن به اکسیژن است در عرض چند دقیقه دچار مرگ شود. اغلب تنها بخش کوچکی از مغز تحت تأثیر قرار میگیرد.
محققان برای آگاهی رسانی درباره نشانههای سکته، روی چند نکته تمرکز میکنند؛ صورت، دستها، گفتار و زمان و...
صورت
به صورت فرد مشکوک به سکته، نگاهی بیندازید. آیا به یک طرف آویزان شده است؟ از فرد بخواهید تا لبخند بزند. آیا حالت لبخند او به یک سمت متمایل شده است؟ اگر جواب این ۲سوال مثبت است، پس اولین تأیید سکته را گرفتهاید. به احتمال زیاد آن قسمت مغز که حرکت عضله صورت را کنترل میکند دچار آسیب دیدگی شده است.
دستها
از فرد بخواهید ۲دست خود را بالا بگیرد و نگه دارد. اگر یک دست به سمت پایین افتاد، این حالت دومین علامت سکته است و نشان دهنده این است که قسمتهایی از مغز که عضله را کنترل میکند، آسیب دیده است.
گفتار
به حرف زدن فرد گوش دهید، اگر نمیتواند جملات ساده را واضح بگوید، یا اینکه آنچه میگوید مفهوم نیست، این نیز ممکن است نشانه دیگری از سکته باشد.
وقتی برای هدر دادن زمان وجود ندارد. منتظر نمانید تا شاید علایم رفع شود زیرا هر ثانیه که هدر دهید باعث مرگ سلولهای بیشتر مغز میشود.
مصرف آسپرین
همه میدانیم که آسپرین داروی موثری در پیشگیری از لخته شدن خون است و در زمان سکته و حمله قلبی میتواند زندگی فرد را نجات دهد اما مصرف آسپرین باید به توصیه پزشک باشد. هرچند آسپرین یکی از اولین داروهایی است که برای درمان سکته از آن استفاده میشود اما قبل از آن باید علت سکته مشخص شود.
۸۵درصد از موارد سکته به علت لخته شدن خون در رگها اتفاق میافتد و مصرف آسپرین میتواند موثر باشد. اما در ۱۵درصد مواقع سکته به علت پارگی رگهای خون بروز میکند و مصرف این دارو میتواند وضعیت را بدتر کند و حتی مرگبار باشد. از آنجا که نمیتوانید نوع سکته را تشخیص دهید، از مصرف آسپرین بپرهیزید و منتظر اورژانس باشید.
از مصرف قرصهای فشارخون بپرهیزید
شاید با کمک دستگاه سنجش فشارخون، متوجه بالا بودن فشار خون در زمان مشکوک بودن سکته شوید. فشارخون بالا در مرحله حاد سکته رخ میدهد. این امری طبیعی است اما نه در همه افراد. به هیچ عنوان داروی فشار خون مصرف نکنید، حتی اگر فرد فشار خون دارد و مصرف دارو را در آن روز فراموش کرده است. مصرف داروی فشارخون در زمان سکته میتواند وضعیت را بدتر کند.
نشستن و دراز کشیدن
تا رسیدن اورژانس، فرد مشکوک به سکته باید بنشیند یا دراز بکشد. راه رفتن احتمال زمین خوردن فرد را بیشتر میکند که این امر میتواند وضعیت را بدتر کند. با دراز کشیدن، تأثیر جاذبه به طور عمده بیاثر میشود. به بیان دیگر در این حالت قلب میتواند با تلاش کمتری خون بیشتری به مغز برساند. در صورت دراز کشیدن فرد روی کمر، چانه را کمی بالاتر قرار دهید تا مجرای هوا باز بماند. در صورتی که فرد بیهوش است یا مشکل قورت دادن دارد نیز او را به پهلو بخوابانید.
مصرف غذا و نوشیدنی ممنوع
از آنجا که توانایی قورت دادن فرد دچار اختلال شده است، احتمال خفگی بر اثر مصرف نوشیدنی یا خوردنی وجود دارد. علاوه بر آن، برای برخی کارهای لازم در اتاق اورژانس، بهتر است شکم خالی باشد تا غذا از معده به دهان باز نگردد. بیماران دیابتی که دچار سکته شدهاند شاید تصور کنند به علت افت میزان قندخون نیاز به خوردن چیزی شیرین دارند. در صورتی که افت فشار به علت سکته باشد از مصرف مواد شیرین بپرهیزید.
سیگار نکشید
سیگار نکشیدن، یکی از راههای مهم پیشگیری از سکته است. کشیدن سیگار قبل از رسیدن اورژانس میتواند مشکل را پیچیدهتر کند.
خوابیدن
گاهی وقتها علایم خفیف سکته بویژه در افراد مسن، خستگی مفرط است. خیلی از افراد دچار خواب آلودگی میشوند و تصور میکنند با خواب کوتاه میتوانند علایم را کاهش دهند. خواب نه میتواند علایم سکته را کاهش دهد و نه از بین ببرد. فرد باید بلافاصله توسط پزشک معاینه شود. (خراسان)
درماندگی یا helplessness یعنی فرد دچار ناامیدی مطلق شده و به جایی رسیده که فکر میکند دیگر هیچچیز و هیچکس نمیتواند کمکش کند. در این حالت اول جسم و روان فرد تحتتاثیر باور او ناخودآگاه هیچ کمکی در مسیر بهبود اوضاع انجام نمیدهند اما در حالت دوم و ایسنادگی، او از هیچ تلاشی برای پاک کردن عامل فشار دریغ نمیکند.
براساس الگویی که از زمان انسانهای بدوی تا امروز قابلاستناد است بدن ما در مواجهه با یک استرسور (عامل فشار) که در زمان گذشته میتوانسته خطر، صاعقه یا حیوان وحشی باشد 2 واکنش داشته؛ یکی جنگ و دیگری گریز و واکنش گریز هم بهتدریج منجر به بروز واکنشهایی مثل خشم و ترس در انسان شده است.
محققان روی نوعی پرنده تحقیقاتی انجام دادند که بر مبنای این تحقیقات وقتی این پرنده دچار استرسی بیش از حد تحمل میشود، واکنشی نشان میدهد که نه فرار است نه حمله. این پرنده مینشیند و زمین را نوک میزند یعنی کاری انجام میدهد که طبعا هیچ فایدهای برایش ندارد! یعنی شرایطی مشابه شرایط ناامیدی مطلق ما انسانها.
اگر ما هم دچار ناامیدی مطلق شویم ممکن است مثلا در میدان بازی اگر یک- صفر عقب باشیم آن بازی را با نتیجه 0- 5 ببازیم. یعنی عملا ممکن است تیم حریف از ما قویتر باشد اما ما دیگر فوتبال خودمان را هم بازی نکنیم و پشت سر هم گل بخوریم و این نهتنها در زمینه فوتبال بلکه در زمینه بیماریها و مشکلات هم میتواند بروز پیدا کند مثلا وقتی که میبینیم فقط یک ماه برای کنکور وقت داریم به این نتیجه برسیم که چون نمیرسیم در این زمان کوتاه کاری از پیش ببریم پس کلا درس خواندن را فراموش کنیم!
اما وقتی امیدوار به ماجرا نگاه کنیم و در واقع به گزینه دوم یعنی جنگیدن و شکست حریف فکر کنیم براساس شواهد علمی و پزشکی اثباتشده میتوانیم انتظار داشته باشیم که همین نیروی امید بتواند تاثیر قابلتوجهی در بهبود اوضاع داشته باشد.
تاثیر چنین امیدواریهایی در نجات جان بیماران در مواجهه با بیماریهای سخت هم ثابت شده است. علم ثابت کرده در شرایط یکسان بیماری که امیدوار است و مثبت فکر میکند سیستم ایمنی قویتری نسبت به بیمار ناامید و افسرده دارد. البته قرار نیست خیلی غلو کنیم که اگر امید داشته باشید و مثبت فکر کنید همه چیز درست میشود اما نمیتوان منکر این واقعیت هم شد که امید یکی از عوامل بسیار تاثیرگذار است که میتواند کمک شایانی به بهبود و پیشرفت امور کند.
از نظر زیست شناختی میتوان این پدیده را اینطور توصیف کرد که وقتی فردی افسرده، مضطرب و ناامید باشد مغز به سمتی پیش میرود که او را با یک اختلال شناختی مواجه کند. به این معنا که ذهن حتی خطر را مهلکتر از چیزی که هست برآورد میکند و نتیجه اینکه فرد کاملا بیانگیزه میشود و حداقل تواناییها و استعدادهایی را هم که دارد از دست میدهد.
در این حالت است که میگوییم فرد دچار اختلال شناختی شده است یعنی داشتههای خودش را کمتر از چیزی که هست ارزیابی میکند. در این شرایط ترشح برخی هورمونها باعث میشوند که نهتنها مغز بلکه سیستم ایمنی بدن دچار تغییراتی شود.اتفاقی که با امید برعکس می شود. (دکتر پژمان قائممقامی - روان پزشک/زندگی مثبت)
1105
او نوشته است: «در اتاق عمل، پدر و مادر آنچه را در سوی دیگر پرده حائل رخ میدهد نمیبینند. ما گوش میدادیم و منتظر بودیم و فقط تصور میکردیم. سپس تولدی شکل گرفت و این اولین باری بود که کودکمان را میدیدیم».
حدود یک هفته بعد، برتلوت به دیدار متخصص زنان بیمارستانی میرود که پسرش در آنجا به دنیا آمده بود. طی گفتوگویی دونفره، او از عشق خود به عکاسی سخن میگوید و ایدهای را مطرح میکند که حاکی از عکاسی در اتاق عمل از روند تولد نوزادان طی عمل سزارین است.
شش ماه بعد، طی گذر از فرایندی پیچیده، برتلوت ضمن گذراندن آموزشهایی مبنی بر چگونگی حضور و کار در اتاق عمل زایشگاه، مجوزهای لازم را به دست میآورد و شروع به عکاسی از روند زایمان و تولد کودکان میکند. حالا مادران مراجعه کننده به این بیمارستان، پس از خروج از زایشگاه، تصاویری از تولد فرزندانشان را نیز دریافت میکنند!
او که تاکنون تصاویری از ۴۰ تولد را به ثبت رسانده و در اختیار خانواده کودکان قرار داده است، اضافه میکند: «میدانم بینندگان ممکن است تصاویر را کمی خام بدانند و سخت به آن نگاه کنند اما تمرکز بر اولین ثانیههای شروع زندگی، دیدگاهشان را تغییر میدهد».(جام جم سرا)
(ترجمه: زری حسینزاده/عکس: کریستین برتلوت/اسلیت)
662
شنبه 22 فروردین 1394 ساعت 15:08
جام جم سرا- چند عکاس، انعکاسی از لحظات زندگی و محیط اطرافمان را در قالب قابهایی تصویری به ثبت رساندهاند که هر یک زیبایی، زشتی، یا حرف و پیامی خاص را در خود دارد. برخی از آنها را در ادامه به تماشا بنشینید.