افزایش سن مردم جهان

به گفته محققان سرمایه گذاری های عظیم در کشورهای در حال توسعه در امر مبارزه با بیماری هایی نظیر اسهال، سرخک، سل، ایدز و مالاریا و کاهش عفونت های تنفسی و بیماری های دوران نوزادی تاثیر عمده ای در این امر داشته است.

بطور مثال در سال ۱۹۹۰ آمار فوت در کودکان ۵۹-۱ ماهه ۷.۶ میلیون نفر بود در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۳ به تعداد ۳.۷ میلیون نفر باقی ماند.

در کشورهای توسعه یافته هم مرگ و میر ناشی از ابتلا به سرطان تا ۱۵ درصد کاهش یافته و فوت بر اثر بیماری های قلبی عروقی ۲۲ درصد کم شده، که این مسئله در افزایش متوسط طول عمر مردم موثر بوده است.

طبق این مطالعه بیشترین میزان افزایش طول عمر در کشورهای نپال، رواندا، اتیوپی، نیجر، مالدیو و ایران بوده است.

با این وجود در این مدت مرگ و میر به دنبال بعضی بیماری ها افزایش یافته است که مهمترین آنها عبارتند از:

- سرطان کبد ناشی از ابتلا به هپاتیت ۱۲۵ درصد
- نامنظمی ضربان قلب بصورت فیبریلاسیون دهلیزی ۱۰۰ درصد
- اعتیاد ۶۳ درصد
- بیماری های مزمن کلیوی ۳۷ درصد
- دیابت ۹ درصد
- سرطان پانکراس ۷ درصد

نتیجه این مطالعه در مجله پزشکی لانست بریتانیا به چاپ رسیده است.(مهر)

وزیر بهداشت: مردم از طمع پزشکان مستأصل شده‌اند

حسن قاضی‌زاده هاشمی، که در همایش راهکارهای ارتقای شأن جامعه پزشکی در برج میلاد سخن می‌گفت افزود: آرزو می‌کردم، وزیر نبودم و خاطر همه جمع باشد که دیگر در هیچ انتخاباتی کاندیدا نخواهم شد.
وی خطاب به نمایندگان انجمن‌های پزشکی گفت: مردم در بخش‌های مختلف مشکلات بسیار زیادی دارند؛ قبلاً که وزیر نبودم و فقط به عنوان یک چشم‌پزشک و رئیس انجمن چشم پزشکی فعالیت می‌کردم، نگاهم فقط حمایت از یک صنف بود ولی امروز که مشکلات مردم را می‌بینم نظراتم تغییر کرده است. الان دیگر برای من مهم نیست که جامعه چشم پزشکی درباره من چه قضاوتی می‌کند، عمل به مسئولیت‌های اجتماعی و منافع کل مردم برای من مهم است زیرا در این مدت مسئولیت مواردی را از برخی همکاران دیده‌ام که واقعاً خجالت کشیده‌ام.
او اضافه کرد: برای من مهم نیست که چه کسانی برای من کف می‌زنند یا هورا می‌کشند، یا بر عکس چه کسانی علیه من تیتر بزنند و حرف و حدیث راه بیندازند، دنیا بسیار زودگذرتر از این حرف‌هاست. ما می‌مانیم و کارنامه‌مان در پیشگاه ملت و شهدا و دنیای دیگری که به آن معتقدیم. هاشمی افزود: ما همیشه فکر می‌کردیم خیلی با اخلاق هستیم اما اساتید ما از ما با اخلاق‌تر بودند، داشتن انصاف و رعایت حقوق شهروندی گوهرهای نایابی شده‌اند. فارغ‌التحصیلان جدید ما با این آدرس‌های غلطی که به آن‌ها داده‌ایم که اگر می‌خواهید پولدار شوید حتماً باید در این رشته‌ها تحصیل کنید، با این وضع مطمئن باشید، در آینده مشکلات بیشتری خواهیم داشت.
وزیر بهداشت ادامه داد: از شما همکاران می‌پرسم، خداوکیلی مردم در مراجعه به مراکزی که در آن خدمت می‌کنید، احترام می‌شوند؟ آیا حقوق آن‌ها رعایت می‌شود؟ خودتان قضاوت کنید، من در این 22 ماهی که گذشت مکرر دیده‌ام که مردم واقعاً مستأصل هستند، بخشی از استیصال آن‌ها از سر طمع و زیاده‌خواهی ما و از سر منفعت طلبی ماست. (تسنیم به نقل از جوان)

برنج های پلاستیکی وارد سفره مردم فقیر فیلیپین شد

مرکز توسعه غذایی سازمان ملی مواد غذایی فیلیپین روز شنبه پس از انجام آزمایش هایی، آلوده بودن چند نمونه از برنج هایی که به وسیله مصرف کنندگان در شهر 'داوائو' ارائه شده است را تایید کرد.

اوایل خردادماه گذشته کشف برنج های مصنوعی که با استفاده از نوعی پلاستیک ساخته شده بود در مالزی و اندونزی خبرساز شد و واکنش وزیران این کشورها را بدنبال داشت.

به نوشته روز شنبه تارنمای روزنامه های 'سان استار' و 'فیل استار' فیلیپین، یک آلاینده پلاستیکی در نمونه برنج های کشف شده مصنوعی در شهر دادائو به دست آمده است.

'فرانسیس پانگیلینان' رئیس بخش امنیت غذایی فیلیپین، گفت که نمونه برنج ها حاوی 'دی بوتیل فتالات' بوده که در تولید لوازم آرایشی نیز مورد استفاده قرار می گیرد، اما آزمایش های بیشتری مورد نیاز است.

وزارت بهداشت فیلیپین مصرف این ماده را برای انسان مضر اعلام کرد.

فیلیپین در حال انجام آزمایش های بیشتری است تا نشان دهد نشاسته موجود در این برنج در واقع برنج یا دانه های دیگر مانند ذرت و سیب زمینی است که در برنج های مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرد.

گفته می شود برنج مصنوعی با استفاده از سیب زمینی، سیب زمینی شیرین، ذرت، رزین و مواد شیمیایی در چین تولید شده است و تا سه هفته پس از پخت خراب نمی شود.

با وجود افزایش سرانه درآمد در فیلیپین همچنان برنج غذای اصلی در میان فیلیپینی های کم درآمد است و به دلیل فقر تلاش دارند از برنج هایی با پایین ترین قیمت استفاده کنند.

متوسط سرانه مصرف برنج در فیلیپین در سال های 2009 – 2010 حدود 119 کیلوگرم بود.

پیش بینی شده است در فیلیپین با 100 میلیون نفر جمعیت امسال 13 میلیون و 200 هزار تن برنج مصرف شود.

کشورهای فیلیپین، تایلند، ویتنام، مالزی و اندونزی از تولیدکنندگان برنج در جنوب شرق آسیا هستند و میلیون ها تن برنج در انبارهای تایلند پس از اجرای طرح یارانه برنج 'یینگلوک شیناواترا' نخست وزیر سابق این کشور در حال فاسد شدن است.

دولت فیلیپین پس از انجام آزمایش ها بر روی برنج های مصنوعی برای آرامش مردم اعلام کرد همه چیز تحت کنترل است.(ایرنا)

۳۸ درصد مردم گروه خونی «O» دارند

دکتر بشیر حاجی بیگی افزود: پایش گروه های خونی در میان اهدا کنندگان طی سالیان متمادی نشان می دهد که گروه خونی «O» در میان مردم خصوصا اهدا کنندگان از بیشترین فراوانی برخوردار است.

به گزارش مهر، وی گفت: بررسی ها نشان می دهد در سال ۹۳ از دو میلیون و ۷۱۰ هزار و ۳۱ واحد خون اهدایی در کشور به طور میانگین۲۷ درصد، مردم دارای گروه خونی A مثبت و ۳ درصد،A منفی هستند.

حاجی بیگی افزود: ۲۲ درصد، مردم دارای گروه خونی B مثبت و ۲ درصد، B منفی هستند. همچنین ۷ درصد مردم داری گروه خونی AB مثبت و یک درصد،AB منفی هستند و این گروه از کمترین فراوانی در میان مردم برخوردار است. ضمن اینکه ۳۴ درصد مردم دارای گروه خونی «O» مثبت و ۴ درصد، «O» منفی بوده اند.

مدیرکل روابط عمومی سازمان انتقال خون ایران گفت: طبق پایش بلند مدت گروه های خونی اهدا کنندگان، این الگو سالها است که به همین منوال تکرار می شود و از آنجا که اهدا کنندگان نمونه ای از جامعه به شمار می روند به نظر می رسد همین الگو در جامعه نیز وجود دارد.

همچنین پراکندگی جغرافیایی گروه های خونی نشان می دهدکه بیشترین میزان گروه خونی A+ مثبت در کشور مربوط به استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل و ایلام است.

حاجی بیگی افزود: بیشترین میزان گروه خونی A- منفی در کشور مربوط به استان های آذربایجان شرقی، اردبیل و زنجان است. همچنین، بیشترین میزان گروه خونی B+ مثبت در کشور مربوط به استان های یزد، خراسان جنوبی و کرمان است.

وی گفت: بیشترین میزان گروه خونی B- منفی در کشور مربوط به استان های یزد، خراسان جنوبی و خراسان رضوی است و بیشترین میزان گروه خونی AB مثبت در کشور مربوط به استان های خراسان جنوبی، خراسان رضوی، یزد و زنجان است.

به گفته حاجی بیگی، بیشترین میزان گروه خونی AB منفی در کشور مربوط به استان های خراسان رضوی، اردبیل، یزد و سمنان وبیشترین میزان گروه خونی O+ مثبت در کشور مربوط به استان های بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد و هرمزگان وبیشترین میزان گروه خونی O- منفی در کشور مربوط به استان های ایلام، خراسان جنوبی و یزد است.

وی افزود: در حال حاضر حدود ۲۷۰ آنتی ژن گروه خونی تایید شده موجود است که اکثر آنها در یکی از ۲۶ سیستم گروه خونی جای می گیرند.

مدیرکل روابط عمومی سازمان انتقال خون ایران، در پایان گفت: آنتی ژن های گلبول قرمز (گروه خونی) بعنوان ابزارهای مهمی در پزشکی قانونی مورد استفاده قرار گرفته اند، گرچه این نقش آنها با آزمایش HLA کاهش یافته و حتی اخیراً جای خود را به اثر نگاری DNA داده است. در طول سالیان متمادی، گروه های خونی بهترین مارکرهای ژنتیکی بودند و نقش عمده ای را در نقشه برداری از ژنوم انسانی ایفا کرده اند.

غذای ساده مردم سرزمین قصرهای سنگی

به گزارش جام جم آنلاین ، روزگاری کولکانون غذایی ارزان بود که در طول سال صرف می‌شد، اما امروزه معمولا هنگام پاییز و زمستان که فصل برداشت کلم‌پیچ است خورده می‌شود.

یک سنت قدیمی ایرلندی هنگام مراسم هالووین آن بود که در سبزیجات این غذا، جایزه‌ای پنهان می‌کردند، حال این جایزه می‌توانست حلقه یا سکه‌های 3 پنی و 6 پنسی باشد.

آهنگی که براساس این غذای دوست‌داشتنی، البته برای مردمان ایرلند ساخته شده توسط خوانندگان بسیاری خوانده شده است و توسط مردم زمزمه می‌شود. آهنگی که این‌گونه آغاز می‌شود: «آیا تا به حال کولکانون را که با خامه ترش دوست‌داشتنی پخته می‌شود خورده‌ای؟»

ضمیمه چمدان

«داروخانه‌های خانگی» بلای جان مردم

انباشت انواع و اقسام دارو در خانه‌ها به مرحله خطرناکی رسیده است. این هشداری است که کارشناسان درباره «داروخانه‌های خانگی» مطرح می‌کنند. این روزها تقریبا در بیشتر خانواده‌ها، قفسه یا کشویی مملو از داروهای انبار شده وجود دارد. از شیرمرغ تا جان آدمیزاد، از داروی معمولی سرماخوردگی گرفته تا داروهای فوق تخصصی در این داروخانه‌ها وجود دارد. حتی کار به جایی رسیده که خیلی‌ها نام دارو و حتی رنگ داروها را هم حفظ کرده‌اند و به محض احساس بیماری، برای خودشان از داروخانه خانگی، دارو تجویز می‌کنند.

کارشناسان در گفت‌وگو با جام‌جم از گسترش روزافزون این پدیده خطرناک در بین ایرانی‌ها سخن می‌گویند و نسبت به عوارض هولناک این داروهای انبار شده بر سلامت ایرانی‌ها هشدار می‌دهند. این عوارض می‌تواند به یک حساسیت ساده دارویی یا حتی به مرگ منجر شود که بی‌گمان، دست روی دست گذاشتن و مقابله نکردن با این داروخانه‌های خانگی می‌تواند همه تلاش‌ها برای ارتقای بهداشت عمومی در جامعه را خنثی کند.

آمار نباشد هم حقیقت عیان است

هنوز هیچ پژوهش و تحقیق میدانی درباره تعداد این داروخانه‌های خانگی و تعداد اقلام موجود در این داروخانه‌ها انجام نشده است. این مطلبی است که محمد هاشمی، سخنگوی سازمان غذا و دارو در گفت‌وگو با جام‌جم به آن تاکید می‌کند.

یعنی هنوز نمی‌دانیم چه تعداد دارو در خانه‌ها انبار شده است و اتفاقا همین فقر آمار رسمی درباره این موضوع مهم نشان می‌دهد تا چه حد خطرات این داروخانه‌های خانگی، کم‌اهمیت تلقی شده است و با این همه تقریبا بعید است بتوان خانواده‌ای را پیدا کرد که در منزل، دارو انبار نکرده باشد. داروهای انبار شده فقط در خانه‌ها نگهداری نمی‌شود و حتی در محیط‌های کاری و حتی در کیف بسیاری از شهروندان ایرانی، معمولا چند قرص پیدا می‌شود که به‌زعم خودشان در «روز مبادا» به کار می‌آید. حساسیت دارویی، بدتر شدن روند بیماری، شیوع عوارض تازه، طولانی‌تر شدن فرآیند درمان، مسمومیت دارویی و ظهور بیماری‌های تازه، تنها گوشه‌ای از عوارض مصرف خودسرانه دارو در خانه‌هاست. تاسف‌آورتر این که چندی قبل، دکتر علیرضا زالی، رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران در همایش سالانه انجمن علمی داروسازان ایران اعلام کرد که کشور ما رتبه دوم مصرف خودسرانه دارو در آسیا و رتبه دوازدهم جهان را دارد.

رایج‌ترین داروها در داروخانه‌های خانگی

شاید اگر فراخوان عمومی بدهند و اعلام نیاز کنند، همه جور قرص و شربتی در خانه‌ها پیدا شود. دکتر بابک مصباحی، عضو هیات‌مدیره انجمن داروسازان ایران، در گفت‌وگو با جام‌جم درباره رایج ترین داروهای موجود در داروخانه‌های خانگی توضیح می‌دهد: مسکن ها، شربت‌های مختلف، قطره‌های بینی و چشم و آنتی‌بیوتیک‌ها، رایج‌ترین داروهایی است که در خانه‌ها یافت می‌شود. همین قطره‌های چشم و بینی که مردم در خانه نگهداری می‌کنند، به گفته مصباحی، در صورت باز شدن و استفاده از آن، فقط تا چند هفته قابل استفاده است و بعد از آن حتی احتمال انتقال آلودگی میکروبی به انسان از طریق این قطره‌ها وجود دارد.

استفاده از مسکن‌ها و ضددردها هم نوع دیگر داروهای رایج در داروخانه‌های خانگی است که مصباحی به آن اشاره دارد.

به گفته این کارشناس صنعت دارویی، خیلی اوقات احتمال دارد که درد بیماری توسط این مسکن‌ها خاموش شود، اما اصل بیماری پنهان بماند. یعنی با خوردن زیاده از حد این مسکن‌ها، احساس می‌کنیم که حالمان خوب شده ولی در واقع، بیماری به شکل پنهان شده درآمده است.

پزشکان هم بی‌تقصیر نیستند

این مردم هستند که داروخانه‌های خانگی را به وجود می‌آورند اما دکتر غلامرضا بهرامی، داروساز و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه معتقد است که برخی پزشکان هم در به وجود آمدن این پدیده خطرناک بی‌تقصیر نیستند.

بهرامی در گفت‌وگو با جام‌جم ، تاکید دارد: برخی پزشکان ـ بخصوص برخی پزشکان عمومی ـ گاه داروهایی را تجویز می‌کنند که نیاز بیمار نیست و اتفاقا همین داروهای اضافی است که در خانه‌ها تلنبار می‌شود.

به باور بهرامی، بعضی داروخانه‌ها هم در انبار شدن دارو در خانه‌ها نقش دارند، زیرا بعضی داروخانه‌ها براحتی هر دارویی را که مریض می‌خواهد در اختیار او قرار می‌دهند و البته گاهی بیمار نیز پزشک را تحت فشار قرار می‌دهد که فلان دارو را برایش تجویز کند و پزشک هم تسلیم خواسته بیمار می‌شود.

داروهای بدون نسخه یا همان داروهای «OTC» نیز به اعتقاد بهرامی، باید هم قیمت و هم کیفیتش بالاتر برود تا مردم نتوانند خیلی راحت، این داروها را با قیمتی پایین از داروخانه‌ها بخرند و در خانه انبار کنند.

سواد سلامت مردم بالا نیست

سواد سلامت یعنی این که فرد بداند چه رفتارهایی برای سلامت جسم و روانش، مفید و چه اقدامی مضر است. این ساده‌ترین تعریف از سواد سلامت است که ربط چندانی هم به تحصیلات فرد ندارد.

دکتر حمید خویی، داروساز و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با جام‌جم به همین مساله سواد سلامت اشاره می‌کند و می‌گوید: اگر سواد سلامت مردم بالا باشد، آنها این حجم عظیم از داروها را در خانه انبار نمی‌کردند.

مشکل دیگری که خویی به آن اشاره دارد، مشخص نبودن طول دوره درمان در ایران است که همین مساله به گسترش داروخانه‌های خانگی دامن زده است: «وقتی یک شیشه آنتی بیوتیک به بیمار داده می‌شود، نه در داروخانه و نه در مطب پزشکان، اطلاعات درستی به بیمار داده نمی‌شود که تا چه زمانی باید این دارو مصرف شود. به همین دلیل، خیلی از مردم با خاموش شدن علائم بیماری، درمان را نیمه کاره رها کرده و بقیه داروها را مصرف نمی‌کنند.»

آموزش و فرهنگ‌سازی، راهکاری است که به گفته خویی می‌تواند این وضعیت را کنترل کند: «این تصور رایج که پزشک خوب باید حتما دارو بنویسد، باعث انبار شدن دارو در خانه‌ها شده است، در حالی که باید به مردم یاد داد هر درمان مناسبی به تجویز انبوهی از داروها نیاز ندارد.»

دکتر نوشین محمدحسینی، کارشناس کمیته تجویز و مصرف منطقی داروی سازمان غذا و دارو نیز در گفت‌وگو با جام‌جم از منظر دیگر ی هم به موضوع نگاه می‌کند و می‌گوید: حتی مردم هم باید رعایت کنند داروهای OTC را بدون مشورت پزشک مصرف نکنند، زیرا این کار علاوه بر آن که سلامت افراد را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، از منظر اقتصادی نیز خسارت‌های سنگینی به جامعه وارد می‌کند.

از سوی دیگر برخی افراد خیال می‌کنند که می‌شود این نوع داروها را به سازمان‌های خیریه برای مصرف بیماران سپرد اما هیچ کارشناسی نمی‌تواند از سلامت نگهداری این داروها در فضای خارج از داروخانه مطمئن باشد و ممکن است در شرایط نگهداری خارج از داروخانه‌ها یعنی همان انبار کردن داروها در خانه، این مواد خطرساز شود و حتی سلامت مصرف‌کننده را به خطر بیندارد و به همین علت نمی‌توان چنین نسخه‌ای برای تعیین تکلیف این داروها پیچید.البته در دوران جنگ ایران و عراق، از مردم خواسته شده بود که برخی داروهای خود را به جمعیت هلال‌احمر تحویل دهند تا به رزمندگان کمک شود، اما هم‌اکنون که در شرایط بحرانی قرار نداریم، کارشناسان دارویی تاکید دارند نابودی کامل داروخانه‌های خانگی، تنها راهی است که می‌تواند عوارض سنگین داروهای مانده و تاریخ مصرف گذشته را از بین ببرد.

امین جلالوند - جامعه

10 علامت که نشان می دهد از حرف مردم میترسید !

به گزارش جام جم سرا ،​ داشتن خانواده خوب و دوستان دلسوز به‌راحتی بهشت را برای ما فراهم می‌کند و گذر روزها را تسهیل می‌بخشد. اما اگر از اکثر افراد دور و برتان سوال کنید که آیا از بهشتی که در آن به سر می‌برند رضایت دارند یا خیر، پاسخ منفی دریافت خواهید کرد. آنها خود را در بهشت حس نمی‌کنند و علت آن است که نمی‌توانند با دیگران بدرستی ارتباط برقرار کنند. خیلی‌ها می‌خواهند همیشه مورد تائید همگان باشند و انتقادات درست یا غلط دیگران، لرزه بر اندام‌شان می‌افکند. این در حالی است که هر فردی اعم از موفق یا ناموفق همواره آماج نظریات مثبت و منفی قرار دارد و برای فردی که روبه سوی خوشبختی و موفقیت دارد، ترس از انتقادات دیگران نباید جایی داشته باشد.

آیا شما هم جزو این دسته افراد هستید؟ در اینجا ده علامت را به شما معرفی می‌کنیم که نشانگر ترس از طرز فکر دیگران راجع به شماست و اگر با خواندن آنها متوجه شدید که دچار این مشکل هستید، اقدامی جدی برای تغییر طرز فکر خود داشته باشید:

1. حرف دل‌تان را نمی‌زنید: چند بار شده که شما می‌خواسته‌اید سخنی درست و بر حق را بگویید، اما احساس کرده اید که با گفتن آن حرف شغل‌تان را در معرض خطر قرار می‌دهید، دوست‌تان را می‌رنجانید، مورد خشم اقوام قرار می‌گیرید و یا فرد محبوب‌تان را از دست می‌دهید ؟

ما نمی‌گوییم که به بهانه رک بودن، هرچه به ذهن‌تان می‌رسد را بر زبان آورید و بی‌ادبانه دل دیگران را بشکنید. اما قرار هم نیست که شما حرف حق را در خودتان نگاه دارید و تا مدت‌ها در درون خود کشمکش داشته باشید که چرا آن سخن را در وقت مناسب ارائه نکرده‌اید و به سیستم دفاعی جسمی و روحی خود آسیب برسانید، یادبگیرید که در اوقات ضروری، حرف‌های مناسب را با لحنی صحیح بر زبان بیاورید تا دیگران هم بدانند که باید تا چه اندازه به شخصیت شما احترام بگذارند.

2. خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو ! نه، نه، شما پیرو این ضرب‌المثل نباشید. شاید افرادی را دیده باشید که به‌راحتی یک آفتاب‌پرست رنگ عوض می‌کنند و با هرکس که دوست می‌شوند، سلیقه او را به‌طور کلی قبول می‌کنند. تیم فوتبال مورد علاقه‌شان همانی است که اجتماع دور و برشان می‌پذیرد و خواننده، هنرپیشه، شهر، کشور، ماشین و شغل محبوب‌شان و همگی بستگی به همان گروه دارد. شما این‌گونه نباشید. این افراد استقلال رای ندارند و از داشتن سلیقه‌ای متفاوت از دیگران می‌هراسند. این رفتار بر محبوبیت شما نمی‌افزاید، زیرا انسان‌ها افرادی را دوست دارند که شخصیتی مستقل دارند.

3. دروغ می‌گویید: می‌خواهید کلام راست را بر زبان بیاورید، اما حدس می‌زنید که این حرف هزار و یک دردسر برایتان درست می‌کند و به بهانه دروغ مصلحت‌آمیز به از راست فتنه‌انگیز، حقیقت را دور می‌زنید و می‌پیچانید و به نحوی تحویل فرد روبه‌رو می‌دهید که دیگر کوچک‌ترین شباهتی به ماجرای اصلی نداشته است. شوهر می‌خواهد مطلبی را به زنش بگوید، اما از عکس‌العمل او آگاه است و ترجیح می‌دهد با فریبکاری، حقیقت را پنهان کند. البته در اینجا زن هم در دروغگویی مرد مقصر است و اگر هم مرد همسرش را به دروغگویی وادار کند، او نیز در این کار اشتباه سهیم خواهد بود. دروغ نگویید و دیگران را نیز مجبور به دروغگویی نکنید. دروغگویی در درازمدت به شخصیت شما خدشه وارد می‌کند و موجبات بی‌اعتمادی دیگران را فراهم می‌سازد.

4. برای گفتن هرچیزی معذرت‌خواهی می‌کنید: اگر می‌بینید دوست تان از خواننده مورد علاقه شما بدش می‌آید، شما ابتدا عذر می‌خواهید و سپس می‌گویید که همان خواننده را دوست دارید یا اگر قرار است با جمعی از همکاران برای تفریح به رستورانی بروید و یکی از همکاران، محلی نامناسب را پیشنهاد می‌کند، شما با ابراز شرمندگی از جایی دیگر نام می‌برید. این کار به ارزش شما و نظریات‌تان نخواهد افزود.

5. از جمع گریزانید: بهانه می‌آورید که من فردی درونگرا هستم و ترجیح می‌دهم در محیط ساکت و آرام وقت بگذرانم. درحالی که درونگرایی به نوع فکرکردن شما و خلوت کردن‌تان با خود مربوط می‌شود و این که بیشتر مایلید اسرار درونی‌تان را تنها با خودتان تقسیم کنید، نه این که در هیچ جمعی حضور نیابید و از اجتماع فراری باشید. شما از پس‌زده شدن توسط مردم می‌ترسید و باید به فکر درمان این ناراحتی باشید و بدانید که فرار از جمع حتی نمی‌تواند نقش یک مسکن را برای شما ایفا کند.

6. تغییر عقیده‌تان را پنهان می‌کنید: تا چندی پیش طرفدار یکسری نظریات بوده اید، اما به دلیل برخی علت‌های منطقی، تغییر عقیده داده اید و حرف‌هایی جدید برای گفتن دارید. با این حال ترجیح می‌دهید دم فروبندید و کسی را از این تغییر عقیده مطلع نکنید، زیرا بر این باورید که ممکن است عده‌ای شما را دمدمی مزاج بدانند و همچنین افرادی که پیشتر با آنها هم عقیده بوده‌اید، با توجه به شرایط جدید شما را پس بزنند. به همین دلیل تغییر نظریه تان را به دیگران اعلام نمی‌کنید تا از گزند این ناراحتی‌ها در امان بمانید. این کار اضطراب و فشار درونی‌تان را افزایش می‌دهد و در نتیجه به سیستم دفاعی بدن‌تان آسیب‌های جدی وارد می‌کند. شما به دلیلی منطقی تغییر عقیده داده‌اید و نباید از گفتن این موضوع به دیگران ابایی داشته باشید.

7. به فکر ذهنیات دیگرانید: در اتاق نشسته‌اید و به ظاهر مشغول انجام کارهای خودتان هستید، اما این واقعیت ندارد و شما درحقیقت لحظه به لحظه نگاهی به چهره فرد دیگر که در اتاق حضور دارد و حواسش پی کار خودش است می‌اندازید تا متوجه شوید چه نظری راجع به شما دارد.

آیا از شما رضایت دارد یا نه ؟! معمولا آنها را آن‌طور که باید و شاید از خودتان راضی نمی‌دانید و به همین دلیل باید به‌طور جدی در حال برنامه‌ریزی برای شاد کردن او داشته باشید. این کار به هیچ وجه درست نیست. شما هویت خود را دارید و پیش از انجام هرکاری باید در اندیشه شکوفاکردن خوبی‌های وجودتان باشید. به یادداشته باشید که شما هرگز نمی‌توانید همه را از خودتان راضی کنید.

8. کمال‌گرا هستید: کمال‌گرایی می‌تواند از موضع‌های مختلف نشات بگیرد و یکی از بدترین‌ها آن است که از سر ترس از کافی و کامل نبودن در چشم دیگران به کمال گرایی پناه ببرید.

9. نور خورشید وجودتان را خاموش می‌کنید: خیلی وقت‌ها پیش می‌آید که ایده‌هایی بکر در ذهن تان جرقه می‌زند و شما می‌خواهید با صدایی رسا آن را به گوش همگان برسانید. اما این کار را انجام نمی‌دهید از ترس آن که این فکر به نظر دیگران جالب نیاید و آن را نپذیرند. ما انسانیم و شریف‌ترین آفریده‌ها. وجود هر کدام از ما دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی است که در دیگری یافت نمی‌شود و ما ملزم به ابراز شکفتگی‌های درونی‌مان هستیم.

10. چندشخصیتی هستید: با مادرتان که هستید یک جور رفتار می‌کنید، با همکارتان شکل دیگر و در کنار همسرتان به‌طور کل به فرد دیگری تبدیل می‌شوید. این به آن دلیل است که شما از بروز شخصیت اصلی‌تان در کنار آنها هراس دارید و ترجیح می‌دهید خود را در مقابل آنها به فردی تبدیل کنید که صددرصد مطلوب‌شان باشد. این نوع عملکرد به شما احساس بی‌ارزشی می‌دهد و بدتر از آن این است که بالاخره یک روز دست‌تان برای همه آنها رو خواهدشد. به شخصیت خودتان بها بدهید و اجازه بدهید اطرافیان شما را به همان نحو که هستید بپذیرند.

چاردیواری

آنچه مردم جهان برای صبحانه می‌خورند + تصاویر

به گزارش جام جم سرا ، در کشورهای اروپایی مانند فرانسه، اسپانیا و ایتالیا اولین غذای روز سریع با خوردن نان و یا نان شیرین و یک قهوه غلیظ به پایان می رسد. در حالیکه در کره سفره صبحانه به شلوغی سفره شام چیده می شود.

در ادامه نگاهی گذرا به صبحانه های اصلی در گوشه و کنار جهان داریم:

چین: صبحانه جا بجا متفاوت است، اما لقمه های نان سرخ شده با شیر گرم سویا مورد علاقه میلیونها نفر است. خوراک "دیم سام" و سوپ داغ هم بسیار پرطرفدار است.

استرالیا: آنها عاشق "وگمایت" هستند و هر روز آنرا می خورند. خوردن میوه فراوان و صبحانه انگلیسی هم بسیار رایج است.

برزیل: قهوه غلیظ با شیر و یک بشقاب کالباس، پنیر و نان را می پسندند. سوپ غلیظی به نام "فیجویدا" با لوبیای سیاه و انواع گوشتها را هم صبح ها می خورند.

کلمبیا: نان دیگی ذرت که کمی شیرین است با کره و یا تخم مرغ و مربا صبحانه پرطرفدار کلمبیاست.

کوبا: نان تست کره ای که با قهوه و شیر سرو می شود.

انگلیس: صبحانه انگلیسی شامل 2 تخم مرغ، سوسیس، بیکن، لوبیا، قارچ و گوجه پخته است.

فرانسه: صبحانه سنتی فرانسه شامل نان باگت و کوروسان است. مانند کوبایی ها، فرانسوی ها نیز نان کره ای خود را تو قهوه می زنند و می خورند.

آلمان: نان تازه، گوشت سرد، پنیرهای محلی، کره و مربا اجزای صبحانه آلمانی است.

هند: صبحانه در هند بسته به منطقه فرق می کند، اما اغلب شامل یک سینی از چاشنی ها و تیلیت ها و انواع نان می باشد.

ایتالیا: بیشتر ایتالیایی ها روز خود را با یک قهوه کاپوچینو و نان کره ای آغاز می کنند که لای آن مربا و یا شکلات است.

مکزیک: اولین غذای مکزیکی ها معمولا سنگین است و خوراکهایی مانند چیلاکولز و هووس رانجروز پرطرفدار است. نان شیرینی و قهوه هم گزینه سبک صبحانه بحساب می آید.

ژاپن: صبحانه سنتی عبارت است از سوپ میسو، برنج بخار پز، سبزیجات شور، انواع پروتئین مانند ماهی و املت ژاپنی (تاماگویاکی).

روسیه: نان دست پیچ که با پنیر پر شده و به اندازه یک بیسکویت است خیلی طرفدار دارد.

ترکیه: صبحانه سنتی ترکیه شامل نان، پنیر، کره، زیتون، تخم مرغ، گوجه فرنگی، خیار، مربا، عسل، و قیماق (سرشیر) است. سجوک یا همان سوسیس فلفلی و چای ترکی هم در سفره صبحانه حضور دارند.

اسپانیا: املت، نان تست و گوجه فرنگی صبحانه پرطرفدار اسپانیاست.

آفریقای جنوبی: حلیم جو و ذرت که با شیر خورده می شود.

کره: صبحانه و شام در کره بسیار شبیه هم هستند. برنج، سوپ، کیمچی، نوعی ماهی و گوشت، و غذاهای باقی مانده از شب قبل هم در صبحانه خورده می شود.

جامائیکا: نوعی میوه پخته که شبیه املت است، صبحانه مورد علاقه مردم جامائیکاست. کوکوی موز و ماهی دودی و میوه تازه هم سرو می شود.

سوئد: یک صبحانه متعارف عبارت است است از یک برش نان که روی آن یک ورقه ماهی یا گوشت سرد، پنیر، مایونز و سبزیجاتی مانند خیار یا گوجه فرنگی است.

آمریکا: صبحانه جابجا بسیار متفاوت است، اما سه جزء مشترک در آنها تخم مرغ، سیب زمینی و کالباس یا سوسیس است.

در این کشورها مردم بدترین رژیم غذایی دنیا را دارند

به گزارش جام جم سرا ، کارشناسان برای بدست آوردن سلامت به افراد توصیه می کنند از نوشیدن نوشابه و آب گاز دار خودداری کنند ودر عوض از آب یا آبمیوه های طبیعی استفاده کنند.

گفتنی است، محققان خوردن حداقل 4 و نیم فنجان میوه و سبزیجات در هر روز، یک عدد ماهی روغنی در طول هفته، یک فنجان غلات سبوس دار روزانه و حدود سه گرم نمک را در هر روز برای حفظ سلامت به افراد توصیه می کنند.

کارشناسان با بررسی رژیم غذایی در جوامع مختلف دریافتند که افراد ثروتمند و تحصیل کرده بیشتر از افراد متوسط به لحاظ مادی و بی سواد به خوردن مواد غذایی سالم و داشتن رژیم لاغری اهمیت می دهند و برعکس افراد بی سواد بیشتر به خوردن مواد غذایی پرچرب و شیرین تمایل دارند و اکثر آنها دارای اضافه وزن هستند.

عوامل دیگری چون نژاد ، جنیسیت، مکان زندگی، خانواده و دوستان، اغذیه فروشی های نزدیک محل زندگی ، استرس های شغلی، بروز جنگ و قحطسالی همگی در انتخاب مواد غذایی سالم یا ناسالم موثر است.

براساس آمارها بدترین رژیم غذایی در دنیا در اختیار سیاه پوستان در قاره های آفریقا ، آمریکا و اهالی کشورهای آمریکای جنوبی است که سبب شده اکثر آنها با مشکلات قلبی عروقی، فشار خون بالا و نیز اضافه وزن شدید مواجه باشند.

بهترین رژیم غذایی در دنیا متعلق به اهالی کشورهای اطراف دریای مدیترانه در قاره اروپا است که به نام رژیم غذایی مدیترانه ای شناخته می شود و حاوی غلات، میوه ، سبزیجات، روغن زیتون، شیر، دانه های آجیل، پروتئین کم چرب و کربوهیدرات به میزان مناسب است.

کارشناسان دانشگاه بوستون در مقاله خود که در جدید ترین شماره مجله JAMA به چاپ رسیده است عنوان کرده اند که رابطه رژیم غذایی و سطح تحصیلات و قومیت افراد را از بیت حدود 34 هزار نفر بالای 20 سال در کشورهای مختلف در فاصله سالهای 1999 تا 2012 بدست آورده اند.

منبع:Medical Daily

مردم کشورهای جهان صبحانه چه میخورند؟

به گزارش جام جم آنلاین، این در حالیست که محتوای غذاهایی که در اول روز به عنوان صبحانه خورده می‌شود، در نقاط مختلف دنیا متفاوت است. مثلا ساکنین کشورهای اروپایی مانند فرانسه، اسپانیا و ایتالیا برای صبحانه یک تکه نان یا شیرینی با قهوه‌ی غلیظ می‌خورند ولی وقتی مردم کره می‌خواهند صبحانه بخورند، پشت میزی پر از غذا می‌نشینند.

در ادامه تعدادی از انواع صبحانه‌های اصیل در نقاط مختلف دنیا را به همراه عکس‌شان برای شما گردآوری کرده‌ایم:

چین: در استان‌ها و منطقه‌های مختلف کشور پهناور چین، چیزهای مختلفی به عنوان صبحانه‌ی اصیل صرف می‌شود. با این احوال، تقریبا همه‌ چینی‌ها خمیر سرخ شده‌ لوله‌ای (یا همان you tiao) و شیر سویای گرم را برای صبحانه دوست دارند. البته خوردن «دیم سوم» (Dim sum) و سوپ داغ هم برای صبحانه رایج است. دیم سوم نوعی غذای محلی است که به صورت لقمه‌های کوچک سرو می‌شود.

استرالیا: استرالیایی‌ها عاشق وگمیت (Vegemite) هستند و تقریبا هر روز صبح این را به همراه مقدار زیادی میوه در کنار غذای‌شان می‌خورند. وگمیت یک برند است که محصولی خوراکی حاوی مخمر، سبزیجات و ادویه تولید می‌کند. البته استرالیایی‌ها خوردن صبحانه‌ی کاملا انگلیسی را هم دوست دارند.

برزیل: در سینی صبحانه‌ برزیلی‌ها قهوه‌ی غلیظ و شیر به همراه یک بشقاب گوشت همبرگری، پنیر و نان پیدا می‌شود. آن‌ها یک سوپ هم دارند به نام «فیجودا» (Feijoada) که از لوبیای سیاه و انواع گوشت درست می‌شود و معمولا برای صبحانه می‌خورند.

کلمبیا: کلمبیایی‌ها برای صبحانه عاشق «آرپا» (Arepa) هستند؛ یک کیک نازک و مقوی که با ذرت شیرین درست می‌شود. آن‌ها معمولا آرپا را با کره، مربا یا تخم مرغ می‌خورند.

انگلیس: صبحانه‌ اصیل و مقوی انگلیسی که بسیار هم معروف است، شامل تخم مرغ، سوسیس، بیکن، لوبیا، قارچ و گوجه فرنگی پخته می‌شود.

فرانسه: آن‌ها قهوه به همراه نان باگت یا نان کروسان را ترجیح می‌دهند. فرانسوی‌ها مانند کوبایی‌ها دوست دارند نان کره‌ای را در قهوه خیس کنند و بخورند.

آلمان: نان تازه، گوشت سرد، پنیر محلی، کره و مربا از جمله غذاهایی هستند که در یک صبحانه‌ آلمانی ناب خورده می‌شوند.

هند: منطقه‌های مختلف این کشور هم در ابتدای روز غذاهای مختلفی می‌خورند، اما به طور کلی در هر وعده‌ صبحانه غذاهای کاملا بومی و متناسب با ذایقه‌ی هندی خود، مانند چاتنی (نوعی چاشنی حاوی میوه و ادویه)، دیپس (نوعی سس) و انواع نان‌های دوسا، روتی یا ایدلی صرف می‌شود.

ایتالیا: ایتالیایی‌ها صبح خود را با کاپوچینو و نان «بریوش» (brioche) آغاز می‌کنند. نان همراه با مربای فراوان یا شکلات صرف می‌شود.

مکزیک: معمول است که مردم مکزیک صبح‌ها یک بشقاب چیلاکیل (غذایی حاوی چیپس ذرت، سس سالسا، پیاز مرغ و خامه) به همراه «وسوز رنچروس» (huevos rancheros) می‌خورند. وسوز رنچروس غذایی محلی شامل تخم مرغ و چیپس ذرت، لوبیا، آووکادو، سس تند و برنج به شیوه‌ی مکزیکی است. یک صبحانه‌ی سبک مکزیمی شامل نان شیرمال و قهوه است.

ژاپن: در این کشور سوپ میسو، برنج سفید بخارپز، ترشی سبزیجات و مواد سرشار از پروتیین مانند ماهی و املت در صبحانه خورده می‌شود.

روسیه: کلوچه‌های بزرگ، کیک پنیر، «بلینی» (Belini) و «اولادی» (Oladi)، در اندازه‌های کوچک به قدر یک بیسکویت، از غذاهای محبوب هر صبح مردم روسیه هستند. بلینی نوعی پن کیک است که با آرد ذرت و خامه‌ی ترش درست می‌شود و "اولادی" نوعی نان است که با دوغ کفیر و خامه‌ی ترش آماده می‌شود.

ترکیه: یک صبحانه‌ی اصیل ترکیه‌ای حاوی نان، پنیر، کره، زیتون، تخم مرغ، گوجه فرنگی، خیار، مربا، عسل، قیماق، سوجوک (نوعی سوسیس پرادویه، مختص منطقه‌ مدیترانه) و چای است.

اسپانیا: در این کشور گوجه فرنگی تفت داده شده روی نان به عنوان صبحانه مرسوم است و بعضی از رستوران‌ها بامیه هم سرو می‌کنند.

آفریقای جنوبی: مردم آفریقای جنوبی صبح‌ها ذرت پخته یا «پوتو پاپ» (Putu pap) می‌خورند. پوتو پاپ همان حریره‌ ذرت است.

کُره: صبحانه و شام مردم کره تقریبا یک چیز است. این وعده‌ها معمولا حاوی برنج، سوپ، کیمچی (Kimchi)، ماهی یا گوشت است، به علاوه‌ی هر غذایی که از شب قبل مانده باشد.

جاماییکا: آکی (Akee، نوعی میوه‌ بومی) به همراه موز، ماهی نمک‌سود و میوه‌ تازه به عنوان صبحانه در این منطقه مرسوم است.

سوئد: مردم سوئد دوست دارند صبح‌ها یک تکه نان که روی آن لایه‌های ماهی، پنیر، مایونز و سبزیجاتی مثل خیار و گوجه فرنگی گذاشته شده، بخورند.

آمریکا: صبحانه‌ مردم نواحی و ایالات مختلف آمریکا با یکدیگر فرق می‌کند. ولی به طور کلی تخم مرغ، سیب زمینی، بیکن و سوسیس جزو غذاهای محبوب و رایج هر روز صبح آمریکایی‌ها هستند.