به گزارش جام جم سرا، به همین دلیل در این فصل باید بیشتر مراقب پوستمان باشیم. در این مطلب با دکتر مجتبی امیری، متخصص پوست، درباره اینکه چگونه فصل زمستان استحمام خوب و دلچسبی داشته باشیم و اینکه برای از بین بردن قارچ های پوستی چه باید بکنیم، گفت و گو کرده ایم. با ما همراه شوید.
برخی افراد بعد از حمام موهای خود را خشک نمی کنند و گاهی با همان موی خیس می خوابند. این کار در درازمدت چه آسیبی به موهای آنها خواهد زد؟
این کار اصلا درست نیست چون هم احتمال دارد آنها سرما بخورند، هم ممکن است این کارشان زمینه ساز شکل گیری عفونت های قارچی در ناحیه ای از پوست سرشان باشد و زمانی که موهایشان را شانه می زنند، موهایشان به شدن شکننده شود و شروع به ریزش کند. به همین دلیل بهتر است بعد از حمام موهای خود را خوب خشک کنید.
چه دمایی برای حمام کردن در فصل زمستان مناسب تر است؟
بهتر است دمای حمام بین 35 تا 40 درجه باشد تا فرد احساس خفگی یا برعکس سرما نکند.
آیا دمای خیلی بالای آب در حمام برای پوست و مو ضرر دارد؟
بله، دمای زیاد آب در حمام به مرور زمان پوست را خشک و زبر می کند. اگر زمانی که هوا سرد است، دوش آب داغ بگیرید، پوستتان تمام چربی طبیعی اش را از دست می دهد و این خشک شدن بیش از حد پوست، خارش هایی را که در فصل سرد سال دارید، افزایش می دهد. بهترین راه این است که زمان استفاده از آب داغ در حمام را به شدت محدود کنید.
پوست صورت یا پوست دست برخی افراد در فصل زمستان خشک و پوسته پوسته می شود. برای رفع این مشکل چه توصیه ای دارید؟
در فصل پاییز و زمستان که هوا خشک و سرد می شود، پوست عده ای از افراد خشک و پوسته پوسته می شود. برای حل این مشکل توصیه می شود از صابون های کرمی استفاده کنید تا پوست تان خشک نشود و رطوبت خود را حفظ کند. در ضمن بهتر است به طور کلی با استفاده از آب ولرم صورت و بدنمان را بشوییم.
کلر موجود در آب چقدر در خشک شدن پوستمان تاثیر دارد؟
خیلی زیاد، اصلا یکی از دلایل خشکی پوست کلر مجود در آب است. به همین دلیل بهتر است حتما پس از حمام از مرطوب کننده استفاده کنیم.
بهترین و مناسب ترین مقدار آبی که برای استحمام کودک باید در وان باشد، چقدر است؟
طبیعی است که این میزان با توجه به جثه کودک تفاوت دارد اما به طور معمول برای شستشوی یک نوزاد می توان تشت یا وان مخصوص کودک را به ارتفاع 5 تا 10 سانتی متر از آب گرم (نه داغ و نه سرد) آب کرد. برای اینکه بدن کودک سرد نشود هر چند لحظه یکبار کمی آب گرم روی او بگیرید. اگر زمانی که کودکتان را در تشت یا وان کودک می نشانید آب تا گردن او برسد حالت آرامش بیشتری برای او ایجاد خواهدشد. در ضمن در تمام طول استحمام دست هایتان را برای مراقبت از کودک در پشت او نگه دارید.
بهترین درجه حرارت برای استحمام کودک چند درجه است؟
بهترین آب برای استحمام کودک آب گرم است. برای اینکه کودک دچار سوختگی نشود، بهترین کار این است که دماسنج در آب بگذارید و دمای آب زیر 50 درجه سانتی گراد باشد. حتی با قرار دادن دماسنج هم قبل از گذاشتن کودک در آب، دمای آب را با دستتان بررسی کنید چرا که ممکن است درجه دماسنج درست نباشد. در ضمن هوای جایی که کودک را در آن حمام می کنید هم باید گرم باشد تا دچار افت درجه حرارت پس از حمام نشود. کودکی که حمام شده خیلی سریع دچار لرز می شود. به همین دلیل باید دمای جایی که کودک در آن حمام می شود و سپس از حمام به آنجا برده می شود مناسب و نسبتا گرم باشد.
بهتر است از چه صابون هایی در فصل زمستان استفاده کنیم؟
قطعا بوی صابون های معطر، خوشایند است، اما با استفاده از صابون های معطر یا صابون هایی که مرطوب کننده ندارند، باعث تحریک جدی پوست خود می شوید.
آیا لیف هایی که در حمام هستند می توانند عاملی برای بروز قارچ باشند؟
بله، این نوع وسایل حمام می توانند در معرض باکتری ها باشند، اما شما به اندازه کافی آنها را تعویض نکنید. لیف شما می تواند حامل باکتری، کپک و... باشد. پس بهتر است پس از هر حمام، لیفتان را کاملا خشک و هر چند وقت یکبار آن را عوض کنید.
آیا مدت طولانی در حمام ماندن، آن هم در فصل زمستان، خوب است یا نه؟
بهتر است زمان حمام خود را به 15 دقیقه محدود و بلافاصله پس از خشک کردن بدنتان با حوله، از مرطوب کننده استفاده کنید.
افرادی که از سونا و جکوزی در فصل زمستان استفاده می کنند باید چه نکته هایی را رعایت کنند؟
این افراد هم باید حتما از مرطوب کننده و صابون های کرمی استفاده کنند و اگر متوجه ایجاد قارچ در پوست خود شدند، حتما به پزشک متخصص پوست مراجعه و از محلول های ضدقارچ استفاده کنند. چون رشد قارچ در مکان های عمومی بیشتر است و اگر به موقع درمان نشود عمومی بیشتر است و اگر به موقع درمان نشود ممکن است باعث بروز بیماری های دیگر پوستی شود.
آیا فردی که سرماخورده، می تواند از دوش آب گرم استفاده کند؟
بله، حمام کردن می توان در بهبود فردی که سرماخورده موثر باشد به شرط اینکه فرد هم زیاد در حمام نماند و هم پس از اتمام حمام بدن و موهایش را به خوبی خشک کند تا بدنش خیس نباشد.
پاکسازی پوست در این فصل چقدر مهم است؟
این کار یکی از بهترین کارهای مربوط به پوست در فصل زمستان است. به همین دلیل خوب است در این فصل هفته ای یک بار آن را انجام دهید. البته هرگز زیاده روی نکنید چون باعث شکنندگی و آسیب پوستی می شود.
برخی افراد از خشکی پوست لب هایشان در فصل زمستان شکایت دارند. برای آنها چه توصیه ای دارید؟
لب ها در فصل زمستان به مراقبت ویژه ای نیاز دارند، بنابراین هرگز استفاده از یک نرم کننده لب را در این فصل فراموش نکنید. همچنین سعی کنید از نرم کننده ای استفاده کنید که حداقل اس پی اف 15 را داشته باشد.
و مراقبت های بعد از استحمام؟
بهتر است بعد از استحمام، بدن خود را با کرم مرطوب کننده، آبرسانی کنید. بهترین زمان برای انجام این کار نیز دقیقا بعد از بیرون آمدن از زیر دوش و خشک کردن بدن است، چون بعد از گذشت چند دقیقه از استحمام، رطوبت بدن از سطح پوست بخار شده و ناپدید می شود، بنابراین با مرطوب کردن پوستتان بعد از حمام می توانید مانع این کار شوید.
آداب استحمام نوزادان
نیازی نیست نوزادان را هر روز حمام کنید. درواقع، اگر نوزادتان را بیشتر از 3 تا 4 بار در هفته حمام کنید پوست او خشک خواهد شد. اگر در زمان تعویض پوشک کودک را خوب می شویید و هر روز یا روزی چند بار، لباس هایش را عوض می کنید درواقع او را به حد کافی تمیز نگه می دارید. اگر یک روز او را حمام نکردید، کافی است صورت، گردن، شکم، باسن و بین پاهای کودک را با آب و دستمال تمیز بشویید.
منبع :هفته نامه سلامت
به گزارش جام جم سرا ، تعطیلات عید فرصت مناسبی برای دید و بازدید از اقوام و آشنایان است. در این زمان عیادت از بیماران هم لازم و ضروری است اما گاهی این دید و بازدیدها به جای اینکه برای فرد بیمار دلگرم کننده و امیدبخش باشد، برعکس باعث رنجش خاطرش می شود.
تاکنون با خود فکر کرده اید وقتی به عیادت یک بیمار مبتلا به سرطان، ام اس، بیمار قلبی، آلزایمر و... می روید باید چه بگویید و از بیان چه جملاتی خودداری کنید؟ اگر به عیددیدنی رفتید و بین صحبت ها متوجه شدید میزبان شما بیمار است، چه مسائلی را باید مدنظر داشته باشید؟ اگر با فردی روبرو شدید که آخرین روزهای عمرش را می گذارند و خودش این مساله را می داند، باید چه رفتاری داشته باشید؟
دیدن یک فرد مبتلا به بیمار صعب العلاج یا مواجهه باع کودک مبتلا به نشانگان داون یا اوتیسم و... ناراحت کننده است و مردم در چنین شرایطی معمولا نمی دانند به فرد یا اطرافیان او چه باید بگویند و گاهی چیزهایی می گویند که خود می تواند باعث آزردگی خاطر بیمار و اطرافیان او شود.
نظرسنجی ها نشان می دهد بیشتر افراد جملاتی مانند اینکه «شما را درک می کنم»، «انشاا... بیماری سریع تر رفع شود و سلامت خود را به دست آورید» یا «نگران نباشید و به پزشک خود اعتماد کنید» را بر زبان می آورند.
این جملات شاید کمک کننده باشد اما بهتر است قبل از ادای آنها کمی سکوت کنیم و به درددل بیمار و اطرافیان او گوش دهیم و بعد خود را آماده کمک نشان دهیم.
بیان جملاتی مثل اینکه «اگر کمکی خواستید روی من حساب کنید»، «شما برای من عزیز هستید و در هر زمان که نیازی بود حتما با من تماس بگیرید»، «آیا کاری هست که از دست من برآید تا کمکی کرده باشم» و... می تواند مفید باشد. سعی کنید دست فرد بیمار را بگیرید و در دست خود بفشارید. همین کار بار زیادی از دوش فرد بیمار و همراهان او بر می دارد.
ممکن است بیمار عصبانی باشد یا گریه کند. چنین واکنش هایی طبیعی است به هر حال تمام ما در طول زندگی به آینده امید داریم و مواجهه با شخصیتی که نشان می دهد مبتلا به بیماری ای هستیم که می تواند خانه نشینمان کند یا مانع برخی فعالیت ها شود یا حتی از طول عمرمان بکاهد، ناخوشایند است و می تواند باعث تغییرات شدید خلق و خو شود. به بیمار حق دهید چنین رفتاری داشته باشد و سعی کنید حمایت خود را از او نشان دهید.
اگر بیمار در بیمارستان است یا تازه به خانه منتقل شده، این مسائل را رعایت کنید.
قبل از رفتن تلفن کنید
قبل از اینکه برای ملاقات عازم شوید، تلفنی تماس بگیرید و زمان عیادت را هماهنگ کنید. در این شرایط هم احتمال اینکه سر معیانه وارد شوید، کمتر است هم بیمار انرژی خود را برای ملاقات با شما ذخیره می کند.
زمانی که تماس گرفتید، بپرسید بیمار به چیزی نیاز دارد؟ چند بسته دستمال کاغذی، لوسیون مرطوب کننده بدن، کتاب یا چند کیلوگرم میوه می تواند بیمار را خوشحال کند.
لزومی ندارد زیاد حرف بزنید
گاهی همین که چند دقیقه کنار بیمار بنشینید و به حرف هایش گوش دهید، دستش را بگیرید و شانه هایش را ماساژ دهید یا یک لیوان را برایش بیاورید، بهتر از صحبت کردن در مورد آب و هوا و ورزش و قیمت بنزین است.
گوش شنوا داشته باشید
بیماران معمولا احساس تنهایی می کنند و دوست دارند در مورد شرایطی که رد آن هستند، صحبت کنند. با تکان دادن سر نشان دهید به حرف هایشان گوش می دهید و برایتان مهم هستند.
برای رفتن اجازه بگیرید
بیان این جمله که مجبورم از حضورتان مرخص شوم، اصلا بد نیست. سعی کنید بیش از 20 دقیقه کنار بیمار نمانید زیرا پیش از این زمان او را خسته می کند.
بیمار را به مشارکت تشویق کنید
بیمار را تشویق کنید در زندگی مشارکت کند. برای مادری که بیمار است ومثلا از سرطان پستان رنج می برد یا مبتلا به ام اس است، آوردن یک پرستار به خانه برای نگهداری از فرزندش ایده چندان خوب ینیست، مگر اینکه پزشک صلاح دانسته باشد.
تکرار جملاتی مثل اینکه «این کار را من می کنم»، «بلند نشو»، «خودت را خسته نکن» نه تنها کمک کننده نیست، بلکه باعث می شود فرد بیشتر احساس کند ناتوان و بیمار است. اگر به عیادت رفتید و بیمار خودش خواست از شما پذیرایی کند، او را مجبور به نشستن نکنید. درعوض به او بگویید: «چقدر خوب است که حالتان خوا است و سرپا شده اید» یا «اگر کمک خواستید، صدایم کنید.»
از او بپرسید به کمک نیاز دارد یا نه
شما تمام تلاشتان را می کنید تا به بیمار یاری برسانید اما کمکی که شما می کنید واقعا مورد نیاز اوست؟ اگر از بیمار بپرسید به چه کمکی نیاز دارد، واقعا بهتر است. شاید شما در طول روز از بیمار احوالش را جویا می شوید اما او نیاز داشته باشد شخصی شب ها قبل از خواب با او تماس بگیرد و کمی صحبت کند تا او آرامش خاطر بیابد.
مثبت باشید و مثبت حرف بزنید
اگر به ملاقات بیماری رفتید و احساس کردید شاداب تر از قبل است، حتما این موضوع را به او بگویید. اگر بیشتر می خندد و اشتهایش بیشتر شده، سر حال آمده و قوی تر به نظر می رسد، این موضوع را به او خاطرنشان کنید. نکات مثبت را بیرون بکشید و همانند یک هدیه به بیمار پیشکش کنید.
روی بیماری اش تمرکز نکنید
زمان ملاقات را صرف فعالیت متفاوتی کنید و اگر به ملاقات می روید، تنها در مورد بیماری او صحبت نکنید؛ مثلا اگر بیمار به گل کاری علاقه دارد، نگاهی به باغچه خانه او بنیدازید و بحث را به این سمت باز کنید. از عید و جشن هم حرف بزنید یا با هم فیلم کمدی ببینید. تنها روی بیماری تمرکز نکنید. بیمار نیاز به دیدن افق باز دارد. امید به زندگی را در او تحریک کنید.
بعد از بهبود هم به ملاقاتش بروید
برخی بیمارانی که تحت شیمی درمان هستند، از این موضوع گله دارند که به محض بهبود، دیگر فردی برای ملاقات آنها نمی آید. اگر سال قبل به ملاقات بیماری رفته اید امسال هم سری به او بزنید یا حداقل با یک تلفن جویای حالش شوید.
حتی برعکس، اگر حال بیمار رو به وخامت است و نمی دانید هنگام ملاقات با او چه بگویید، خود را کنار نکشید و حتما به عیادت او بروید و با جملاتی مانند اینکه «من کنار تو هستم، هر چیزی لازم داشتی به من خبر بده» به او دلداری دهید. حضور شما از هر چیز مهم تر است. کافی است بیمار بداند تنها نیست.
عیادت از یک بیمار افسرده
اگر قرار ست به ملاقات یک فرد افسرده بروید هرگز این جملات را بیان نکنید:
- تمام مسائلی که در مورد آن صحبت می کنی تنها در ذهنیت می گذرد و واقعیت ندارد.
- تمام این مسائل برای هر فردی در زندگی پیش می آید.
- همه چیز در نهایت درست می شود. خودت را نگران نکن.
- به نیمه پر لیوان نگاه کن.
- برای زنده ماندن هزاران دلیل هست، چرا می خواهی بمیری؟
- برای گرفتاری هایی که داری راه حلی وجو ندارد.
- بس است، چقدر خودت را به نفهمی می زنی!مشکلت چیست؟
- هیچ وقت خوب نمی شوی. چقدر می خواهی این حال و هوا را ادامه دهی؟
در عوض سعی کنید او را تشویق به ادامه درمان کنید. اگر دنبال پزشک معالجی می گردید، سعی کنید در یافتن آدرس یا شماره تلفن به خانواده او کمک ک نید و از خانواده بخواهید قبل از مراجعه فهرستی از نشانه های بیماری تهیه کنند.
برخی جمله ها که در ملاقات با یک فرد افسرده بهتر است به زبان بیاورید، عبارتند از:
- دوستت دارم و اصلا مهم نیست تو چه فکر می کنی.
- هرگز فکر نکن تنهایی. من برای کمک به تو هر لحظه حاضرم.
- اگر کاری از من بر می آید، بگو.
- افرادی را می شناسم که می توانند به ما کمک کنند.
- حتما راهی می یابم تا تو احساس بهتری در زندگی داشته باشی.
حرف های بیمار مبتلا به آلزایمر را اصلاح نکنید
مرتب حرف هایش را اصلاح نکنید. طبیعی است که بیمار مبتلا به آلزایمر گاهی اشتباه کند اما او هنوز هوشیار است و متوجه اشتباهاتش می شود. تصحیح اشتباهات باعث رنجش خاطر او می شود.
به او نگویید که به خاطر کسالتش به دیدنش آمده اید، چون او احتمالا از شدت و وخامت بیماری خود خبر ندارد. از او نپرسید فلان موضوع را به خاطر می آورد یا نه. به خاطرش نیاورید که فلان فرد فامیل یا دوست فوت کرده است. در مورد موضوعاتی که او با آنها مخالف است نیز اصلا بحث نکنید.
منبع: هفته نامه سلامت
بر اساس بررسیها در فصل زمستان و همزمان با سرد شدن هوا رگها منقبض میشوند تا بدن گرمای کمتری از دست بدهد و دچار افت دما نشود. به این ترتیب خون بیشتری به مغز و اندامهای داخلی پمپاژ میشود و اکسیژن رسانی افزایش مییابد. اما از آنجا که با گرم شدن هوا و فرارسیدن فصل بهار نیازی نیست تا بدن گرما ذخیره کند، رگها منبسط میشود و پمپاژ خون و اکسیژن رسانی به مغز کاهش پیدا میکند. به همین دلیل هم احساس خواب آلودگی میکنیم.
دکتر مسعود اسدی، روانشناس در گفتوگو با جامجم میگوید: هر چند احساس خواب آلودگی و بیحالی در فصل بهار مشکل نسبتا شایعی است و در بسیاری از افراد دیده میشود، اما بیماری محسوب نمیشود. پس نیاز به درمان خاصی ندارد. به عبارت دیگر یک تا سه روز بعد از آخرین روز تعطیلات نوروزی فرد از لحاظ روانی آماده بازگشت به روال عادی زندگی نیست؛ چون به اصطلاح به خوردن و خوابیدن و بیبرنامگی عادت کرده. اما در عرض یک هفته همه چیز طبیعی خواهد شد و با تنظیم ساعتهای خواب زندگی به جریان میافتد.
تا اردیبهشت هوای بچهها را داشته باشید
به گفته دکتر اسدی چون تعطیلات نوروز با پایان سال تحصیلی، فاصله چندانی ندارد گاهی شاهد افت تحصیلی بچهها هستیم. یادتان باشد شیوه برنامهریزی برای تعطیلات موضوع مهمی است که میتواند تا حد زیادی از افسردگی تعطیلات و عواقب بعدی آن پیشگیری کند و روی عملکرد دانشآموزان هم تاثیر منفی نگذارد. قرار نیست بچهها به مدت دو هفته درس را تعطیل کنند و فقط خوش بگذرانند؛ بنابراین نهتنها باید در روزهای اول بعد از تعطیلات هوای درس خواندن و وضع تحصیلی فرزندانتان را داشته باشید، بلکه تا اوایل اردیبهشت ماه حواستان بیشتر به عملکرد تحصیلی آنها باشد.
وقتی پای طب سنتی به میان میآید
شاید برایتان جالب باشد بدانید به گفته متخصصان طب سنتی، بهار بهترین و معتدلترین فصل سال است که مزاج گرم و تری دارد است و جالب این که گرما و رطوبت برای حفظ سلامت لازم و ملزوم یکدیگر محسوب میشوند. دکتر غلامرضا کردافشاری، متخصص طب سنتی و استاد دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتوگو با جامجم میگوید: در فصل زمستان به علت سرما مواد زاید در بدن منجمد شده و باقی میمانند. اما در بهار که هوا کم کم گرم میشود، این مواد زائد به تدریج ذوب شده و به حرکت در میآیند. به همین دلیل بیماریهای قدیمی دوباره در زمستان بروز پیدا میکنند و اگر عضوی از بدن ضعیف باشد، مواد زائد به آن حمله کرده و در آن تجمع پیدا میکنند و بیماری ایجاد میشود.
دفع سموم بدن
به گفته دکتر کردافشاری، راههای زیادی برای پاکسازی و خروج مواد اضافی از بدن وجود دارد که یکی از مهمترین آنها دفع از طریق مدفوع است. با این حساب فردی که دچار یبوست است و دفع خوبی ندارد، طبیعی است که مواد اضافی در بدنش تجمع پیدا کند. در مورد این افراد مصرف مواد غذایی ملین مانند آلو، انجیر، مویز، هویج و تمرهندی کمککننده است. همچنین از آنجا که مزاج فصل بهار هم گرم و تر است نباید غذاهایی مصرف کنید که باعث افزایش گرمی و رطوبت در بدن میشود. گوشت قرمز یکی از همین خوراکیهاست. در مقابل مصرف خوراکیهای لطیف مثل گوشت پرندگان و نوشیدن شربتهای خنک مثل شربت سکنجبین، انار و غوره در فصل بهار توصیه میشود. اما از مصرف غذاهای شور و غلیظ مثل خامه، ماست ترش، کله پاچه، غذاهای کنسروی و مانده باید پرهیز کنید. از طرفی براساس توصیههای طب سنتی هم در بهار به علت غلبه و هیجان خون، خواب زیاد میشود و برای تعدیل آن باید از تدابیر مناسب استفاده شود. به عنوان مثال خونگیری (رگ زدن و حجامت) از همین تدابیر است. همچنین انجام ورزش معتدل هر روز صبح پیش از صبحانه، پرهیز از پرخوری، استفاده از نوشیدنیها و ربهای فرونشاننده گرما کسالت و خواب آلودگی ناشی از تغییر فصل را از بین میبرند و هم به حفظ سلامت در فصل بهار کمک میکنند.
خواب خوب به جای چرت زدن
به گفته حکمای طب سنتی افراد با مزاج سرد و تر و گرم و تر نیاز بیشتری به خواب دارند؛ زیرا رطوبت و تری بدن موجب افزایش خواب میشود. پس این افراد در بهار با مشکلات خواب بیشتری دست وپنجه نرم میکنند و مدام کسل و بیحوصله هستند. اما اینطور نیست که میزان خواب در مزاجهای دیگر بیاهمیت باشد؛ زیرا خواب خوب انواع خستگی را از بین میبرد و به دفع مواد زاید از بدن کمک میکند. بنابراین میانگین خواب شبانه افراد نباید کمتر از هفت ساعت باشد اما در مزاجهای مختلف میتواند به 9 ساعت هم برسد. همچنین خواب خوب، خوابی است که وقتی فرد بیدار شود احساس آرامش و سبکی کند. اما خواب زیاد نهتنها خوب نیست، بلکه موجب چاق شدن میشود و سردی و رطوبت بدن را افزایش میدهد.
پریسا اصولی
اگرچه امروزه در مراودات و محاوره های روزمره بارها و بارها ممکن است به همدیگر “التماس دعا” بگوییم اما شاید چندان متوجه رمز و راز این عبارت کوتاه نباشیم و صرفا از سر عادت تکرارش کنیم. اما پرسش مهمی که نیازمند درنگ و تأمل است همین است که چرا ما به دعای دیگران نیاز داریم و حتی با التماس می خواهیم که آن ها در حق ما دعا کنند.
دعا پشتوانه عمل است نه جایگزین آن
دعا نافی عمل نیست و نباید چنین پنداشته شود که داعی وظیفه ای جز گشودن دست نیاز به درگاه حضرت بی نیاز ندارد و باید بنشیند و پی در پی تمنا و درخواست نماید تا حاجاتش برآورده شود و موانع راهش مرتفع گردد. بلکه برعکس دعا بدون عمل تحقق نمی یابد و داعی باید در کنار تفکر و تعقل و کار و تلاش درخواست هایش را به پیشگاه الهی عرضه بدارد و از او یاری و مساعدت بطلبد.
در فرهنگ عمومی قاعده ای مطرح است و آن این که از تو حرکت از خدا برکت. این اصل و قاعده که در تعالیم مقدس اسلام ریشه دارد و از آنجا در فرهنگ عمومی نفوذ و تسری یافته است به ضرورت عزم و اراده و حرکت و فعالیت و در کنار آن دعا و تقاضای مساعدت الهی در رفع موانع و مشکلات تصریح دارد و این واقعیت را می نمایاند که محال است بدون حرکت برکتی از جانب حضرت پروردگار نازل گردد. آنچه در این باره با معیارهای شرع و عقل انطباق دارد این است که دعا پشتوانه عمل است نه جایگزین آن و هر انسان داعی با ایجاد پیوند و ارتباط معنوی با حضرت پروردگار از او یاری و مساعدت می طلبد تا تلاش و کوشش هایش در امور مختلف معنوی اقتصادی علمی سیاسی و نظامی را به نتیجه برساند و افق های پیروزی و موفقیت را نمایان سازد.
آداب دعا کردن
دعا کردن آدابی دارد از جمله اینکه قبل از دعا کردن نعمت های خدا را برشماریم و در این مورد باید به نعمت های ویژه خداوند توجه داشته باشیم که تا خدا آنها را از ما نگیرد متوجه نمی شویم.
تمجید خدا، شکرگزاری، بازگویی عیب های خود، استغفار و صلوات فرستادن از دیگر آداب دعا است.
شرایط اجابت دعا
سخن از تاثیر و “استجابت دعا” برای دیگران و یا دعا و نیایش به شکل جمع امری است که در روایات به آن اشاره شده است. بدین معنا که دعا به شکل جمع و یاد کرد دیگران در دعا موجب می شود تا خواسته شما نیز پذیرفته شود.
در شرایط استجابت دعا، دعای دیگران درحق شخص است. در آیات قرآنی سخن از طلب استغفار پیامبر (صلی الله و علیه وآله) از برای مومنان بیان شده است. خداوند از پیامبر می خواهد تا برای مومنان دعا و نیایش کند و درجهت رهایی ایشان از گناه در حق آنان استغفار نماید. (نساء،۶۴) دعا و استغفار پیامبر (صلی الله و علیه وآله) برای مومنان در تحلیل قرآنی از جایگاه خاصی برخوردار است (آل عمران،۱۵۹) زیرا پیامبر(صلی الله و علیه وآله) درپیشگاه خداوند از مقام بلند و والایی برخورداراست و استغفار حضرت همانند شفاعت ایشان پذیرفته می شود.در آیاتی دیگر توضیح داده می شود که خداوند برای رضایت پیامبر (صلی الله و علیه وآله) شفاعت وی را تا آن اندازه می پذیرد که وی راضی و خشنود گردد. از این رو دعای پیامبر برای مسائل بسیار سخت و اموری که احتمال استجابت نیست می تواند تاثیر گذار باشد. البته برای وی نیز محدودیت هایی (توبه،۱۱۳- کهف،۵۵) در برخی از مسائل است که در داستان استغفار حضرت ابراهیم در حق سرپرست و ولی خویش بیان شده و از مومنان خواسته شده که حضرت ابراهیم (علیه السلام) را درهمه چیز جز مساله استغفار در حق ولی خود، الگو و سرمشق قرار دهند. (ممتحنه،۴)
در داستان منافقان نیز در تبیین محدودیت ها می فرماید که اگر پیامبر (صلی الله و علیه وآله) حتی بیش از هفتاد بار برای منافقان استغفار کند خداوند آنان را نمی بخشد. (توبه،۸۰) منافقان با تعریض و کنایه بر این مطلب تاکید می کردند که فرقی میان دعا و استغفار آن حضرت (صلی الله و علیه وآله) با نیایش های دیگران نیست و خداوند با تخطئه این بینش و اندیشه آنان تبیین می کند که نمی توان و نمی بایست دعا و استغفار حضرت رسول (صلی الله و علیه وآله) را با نیایش های دیگران همسان دانست. بی گمان دعاهای انسان های کامل و کسانی که محبوب خداوند ۱۷۹۳۶۸ هستند را نمی توان با نیایش های دیگران هم سنگ دانست. انسانهای کامل و محبوب به جهت جایگاه و مقام والای خویش به آسانی می توانند خواسته های خود را بیان و پاسخ دریافت کنند.
التماس دعا می گوییم تا دعایمان مستجاب شود
از دیگر مسائل که به عنوان شرایط استجابت دعا بیان می شود مساله درخواست دعا از دیگران است. درحدیث قدسی درباره ارزش این مساله و تاثیر آن در استجابت دعا به این نکته اشاره می شود که دعای دیگران از آن جهت که شخص با آن زبان، گناهی نکرده است اجابت می شود و خواسته هایی که در حق وی از خدا شده برآورده می شود.
در کتاب الجواهر السنیه که کلیات حدیث قدسی است در باب هفتم ص ۱۴۶آمده خداوند به موسی(علیه السلام) وحی کرد: ای موسی، مرا با زبانی بخوان که گناه نکرده است. موسی عرض کرد: خداوندا! آن زبان را از کجا بیاورم؟ خطاب آمد: با زبان دیگری مرا دعا کن.
در تفسیر این حدیث قدسی دوگونه برداشت بیان شده است: نخست آنکه در هنگام دعا از واژگان جمع استفاده کند و دیگری را نیز با خود همراه سازد و بگوید که خداوندا ما را ببخش و یا به ما فرزندان نیکو ده و یا عاقبت همه ما را ختم به خیر گردان. دوم آنکه از دیگران التماس دعا داشته باشد و از آنان بخواهد که در حق شما دعا کنند چنان که دستور داده شده است که مومنان از پیامبر(صلی الله و علیه وآله) بخواهند تا در حق ایشان استغفار کند. بنابراین شخصی که از دیگری می خواهد که برای وی دعا کند از زبانی استفاده می کند که با آن گناهی نکرده است. اگر به کسی گفته شود که با زبانی که گناه نکرده ای دعا کن آن زبان تنها زبان دیگری است؛ زیرا شخص با زبان دیگری دعا نکرده و یا آنکه شخص با اعضا و جوارح دیگری هرگز گناهی مرتکب نشده است از این رو زبان دیگری زبانی است که شخص با آن هیچ گناهی انجام نداده است.
کلام آخر
می توان گفت که حقیقت التماس دعا این است که شخص می خواهد از زبانی استفاده کند که با آن خودش هرگز گناهی نکرده است و در پیشگاه الهی پاک و مبرا از گناه است. از این رو می توان گفت که دعای دیگری در حق هر کسی مستجاب است و شخص با این روش می تواند به خواسته های خویش برسد و دعایش برآورده گردد.
منابع:
سایت حوزه
تبیان
بامداد – همان طور که می دانید فرهنگ سرو غذا در کشور های مختلف متفاوت است، ما در اینجا قصد داریم شما را با آداب و رسوم غذا خوردن در یونان آشنا کنیم.
مهم ترین نکته در اینجا ساعات سرو غذا است، در کشور یونان وعده ناهار در ساعت یک و شام ساعت ۹ شب در رستوران ها عرضه میشود از این رو اگر زود تر از این ساعات به رستوران های محلی این کشور مراجعه کنید بی تردد با در بسته مواجعه خواهید شد. البته لازم است بدانید در سطح شهر رستوران های محدودی هستند که در ساعات ۶ بعد از ظهر آماده سرویس دهی هستند.
در یونان بر خلاف خیلی از کشور ها وعده صبحانه بسیار سبک و مختصر است شاید یک فنجان قهوه غلیظ به همراه نان کنجدی و یا پای پنیر صبحانه اهالی یونان را تشکیل دهد.
پیشغذاها در یونان شامل گوجهفرنگی، خیار، انواع زیتونها، انواع فلفلها و پنیر فِتا میباشد. جالب است بدانید که یونانیها هرگز سیبزمینی سرخ کرده به شکلی که در تمام (فستفودها) دیده میشود میل نمیکنند، آنها سیبزمینی سرخ کردهای که با دست خلال شده و تازه باشد میخورند نه سیبزمینیهای خلال شده و منجمد که در اکثر (فستفودها) تهیه میشود.
نیز در بین یونانی ها بسیار مختصر و ساده سرو میشود، ناهار آنها شامل پایِ پنیر، پای اسفناج، پنیر برشته شده، ساندویچ «سُوولاکی) و یا برگ درخت انگور که با برنج، پیاز، و گوشت پُر شده و بهنام (دُلمِدز) است که شبیه همان دلمه برگ مُو در ایران است.
در این وعده یونانی ها غذاهای سنگین و پر ملات میل میکنند انواع گوشت ها و غذاهای محلی این کشور برای شام در نظر گرفته میشود.
خوب است بدانید که یونانی ها به سلامت و تازگی مواد اهمیتی فراوانی میدهند و تمامی مواد از جمله گوجه فرنگی و زیتون و پنیر و …را کاملاً تازه که همان روز و مستقیماً از مزارع خریداری میکنند تهیه مینمایند.
موضوعی که شاید برای شما عجیب و یا جالبی که در یونان هر رستورانی که مشاهده میکنید این است که رستوران ها دارای یک اسم یونانی است و این یک دستور قانونی است که هر رستورانی باید اسم یونانی داشته باشد حتی اگر اسم رستوران یک کلمه یونانی نمیباشد ولی باید حروف آن به یونانی نوشته شود. هر چند بسیاری از مکانهای توریستی در یونان این قانون را نادیده میگیرند و برای جلبِ مشتری بیشتر و اینکه به سلیقه خارجیها بیشتر خوش آید اسم رستورانشان را با حروف انگلیسی مینویسند حتی اگر اسم یونانی باشد و این نشان دهنده آن است که بعضی از یونانیها برای جلب توریست و مشتری بیشتر حاضرند نقض قانون کنند.
اگر در یونان به رستورانی میروید و زمانی که پشت میز غذا مینشینید گارسون با مِنویی در دست نزد شما میآید و از شما میخواهد که غذای خود را از روی مِنو انتخاب کرده و سفارش دهید. شما به یک رستورانِ اصیلِ یونانی نرفتهاید، زیرا مسافرخانهها و یا رستورانهای معتبر و اصیل یونانی هرگز مِنوی از پیش نوشته شده ندارند؛ و منوها چیزهای غیر قابل استفادهای هستند. زیرا مِنوها فقط یک سری غذاهای مشخص شدهای را همراه با قیمت در خود لیست کردهاند و غذایی را که برای همان روز آماده شده به ما معرفی میکند، و اما سادهترین راه این است که از گارسونِ رستوران سوال شود، یک گارسونِ یونانی بسیار علاقمند است که از وی در مورد غذاهای آن روزِ رستوران سوال شود و او توضیح میدهد که چه غذایی برای آن روز تهیه شده و از شما میخواهد که بهترینِ آنها را انتخاب کنید زیرا در نهایت و در صورت رضایتمندی شما انعام خوبی هم نصیب وی میشود.
در یونان، وعدههای غذایی اعم از صبحانه و ناهار و شام فرصتی است برای دور هم جمع شدن، از اینرو زمانی که با هم به رستورانی میروند غذا برای «میز» سفارش داده میشود نه برای هر فرد به تنهایی. از هر چیزی به میزان کم سفارش داده میشود و در سراسر میز گذاشته میشود و یا اغلب چندین نوع غذا بر روی میز گذاشته میشود و هرکسی از هر نوع غذا کمی میل میکند و اگر غذایی بیشتر خورده شود مجدداً آن غذا برای «میز» سفارش داده میشود. البته یک عامل در سفارش دادن غذا دخیل است و آن مقام و موقعیتِ افرادی است که غذا را برای میز سفارش میدهد بعضی اوقات فردی که سفارش غذا میدهد بیش از میزانی که غذا نیاز است برای میز سفارش میدهد و در این صورت یا میخواهد موقعیت خود را به رُخ بکشد و یا آدم بسیار دست و دل بازی است و این رفتار برای یونانیها چندان غیر معمول نمیباشد؛ و البته این عمل منجر به هدر رفتن مقدار بسیار زیادی از غذاها خواهد شد.
البته عادات غذاخوری بر سرِ یک میز چندان سفت و سخت نیست و میتوانید آن را تغییر دهید. البته در نزد یونانیها این رفتار اصلاً پسندیده نمیباشد که وقتی گروهی بر سر میز مینشینند بهصورت فردی سفارش غذا بدهید. اما شما میتوایند طبق عادات غربیها رفتار کرده و هر فرد برای خود یک نوع غذا سفارش دهد و سفارش غذا بهصورت مشترک نباشد، مردم یونان به افراد خارجی و عادت آنها نیز عادت کردهاند و این شما هستید که یک تجربه خوبِ غذا خوردن به صورت گروهی را از دست میدهید و این خیلی معمول است که انواع پیشغذاها را برای میز سفارش دهید و غذای اصلی را برای هر فرد به تنهایی سفارش دهید.
پرداخت صورتحساب نیز مانند سفارش دادن غذا همراه با مهماننوازی است، زمانی که یونانیها بهطور گروهی و دستهجمعی به رستوران میروند (یک فرد هرگز به تنهایی به رستوران نمیرود در یونان) هرگز صورتحساب غذایی را که در یک رستوران صرف شده بهصورت مشارکتی پرداخت نمیکنند و یا حداقل جلوی چشم دیگران این کار را نمیکنند که هرکسی پول خودش را بدهد؛ یک نفر صورتحساب را پرداخت میکند و اغلب هم بر سر این که چه کسی اَرجحتر است برای پرداخت صورتحساب چک و چانه میزنند.
اگر شما، بهعنوان یک فردِ خارجی با یونانیها به رستوران میروید بسیار سخت است که اجازه دهند شما صورتحساب پرداخت کنید مگر اینکه شما به راههای دیگری متوسل شوید. مثلاً دور از سر میز و زمانی که کسی متوجه شما نیست آن را پرداخت کنید که البته این کار هم برای یونانیها بسیار ناپسند و زشت میباشد. زیرا از نظر یونانیها شما مهمان هستید و آنها میزبان و وظیفه آنهاست که از شما مهماننوازی کنند. البته این آداب و رسوم غیر قابل نقص نمیباشد و ممکن است بین خانوادههای مختلف و یا اهالی یک شهر و یک دهکده متفاوت باشد.
در یونان، خوردن غذا با دست به جای استفاده از کارد و چنگال بسیار رایج است، زیرا از نظر آنها غذا چیزی است که باید لمس شود و خورده شود و نه اینکه با چنگال برداشته شود. از نظر یونانیها خوردن غذاهای گوشتی مانند (بره، مرغ و یا ماهی) با کارد و چنگال احمقانه است زیرا در اینصورت شما آن حسِ شیرین لمس کردن غذا را در حین خوردن از دست دادهاید. یونانیها عادت دارند که در وعده غذایی خود از نان استفاده کنند و این نام بهعنوان وسیلهای است برای هدایت غذا به سمت چنگال (اگر از چنگال استفاده میکنند) و همچنین جمع کردن غذا در بشقاب و جذبِ روغن غذا از طریق نان مورد استفاده قرار میگیرد.
ماست یونانی که ماستی غلیظ و خامه ای ست و تقریباً در هر وعده غذایی میل میشود. یک پیشغذا بهنام «تِسازیکی) که مخلوط از ماست، خیار، و سیر معمولاً در هر وعده بر سر میز غذا وجود دارد. یک ظرف حاوی ماست که با عسل شیرین شده و مغز بادام و پسته و ….. روی آن پاشیده میشود از دسرهای مطلوب یونانیها است. اکثراً از گوشتِ بره استفاده میکنند اما گوشت خوک، مرغ، گوشت گاو و غذاهای دریایی نیز بهصورت کاملاً تازه استفاده میشود. از غذاهای دریایی که در یونان خورده میشود میتوان انواع صدفها، میگو، هشتپا، ساردین، ماهی حلوا، نیزهماهی و شاهماهی را نام برد.
پنیر مورد استفاده یونانیها نیز فِتا است، نوعی پنیر نرم و سفید و خامهای که به آن پنیر یونانی هم میگویند و از شیر بُز درست میشود، و این پنیر یکی از مواد اصلی و ضروری در سالادهای یونانی بهشمار میآید. در سالادهای اصیل یونانی هرگز کاهو سرو نمیشود و بیشتر از گوجه فرنگی، خیار، پیاز، پنیر فتا و زیتون استفاده میشود.
ساندویچ «سوولاکی» ساندویچ معروف در یونان میباشد به همان اندازه که همبرگر در امریکا معروف است، این ساندویچ شامل گوشتی است که به همان روش کباب تُرکی که در ایران نیز رایج است طبخ میگردد و سپس داخل نان مخصوصی بهنام نان «پیتا» گذاشته میشود و گوجهفرنگی و پیاز هم به آن اضافه میشود و همراه با سُسی بهنام «تسازیکی» که مخلوطی از ماست و خیار و سیر میباشد میل میگردد.
منبع:مجله نظاره
نوشته با آداب و رسوم غذا خوردن کشور یونان بیشتر آشنا شویم اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بر ارباب تحقیق حقایق و ادراک دقایق پوشیده مباد که سفره داری و خوان گستری کاری است فراتر از پختن آش و بارگذاردن آبگوشت. برای میزبانی مهمانانی بزرگوار می بایست ظرایف و لطایف بسیاری را رعایت کرد. سخن در این باب بسیار است و اخلاق نامه ها و نصیحت نامه های قدیم پر است از ذکر آدابی که بر مهمان و میزبان واجب است. قابوس نامه در دو باب دهم و دوازدهم به آداب میزبانی مهمان کردن و مهمان شدن پرداخته است.
این آداب چنان با روح ما عجین شده که هر ایرانی بی تردید آن را از کودکی آموخته است و امروز اگر می بینیم که کسی خدای ناکرده «ادب سفره» ندارد و رسم خوان گستردن و مهمان شدن به جای نمی آورد، بی شک از ندانستن نیست. همه می دانیم که اگر افتخار میزبانی نصیبمان می شود، باید خوش رو و خشو رفتار و گشاده دست باشیم و رسم ارج نهادن بر بزرگ تر و مقدم داشتن کودکان را هنگام تقسیم خوراک به جای آوریم و بر سر سفره زیر دست بزرگان بنشینیم و آن چنان مایحتاج سفره را آماده کنیم که مهمان عزیز کمبودی نبیند و همه چیزش در دسترس باشد. نگاه بر اندازه خوراک در ظرف مهمان خارج از ادب است.
باید به گونه ای سفره را ترتیب داد که مهمان نازنین خود به هر اندازه که میل داشت- بیش و کمش بر عهده خود اوست- از آن برچیند و آزاد از هر فشار و تعارف باشد.
عنصرالمعالی در قابوس نامه می فرماید: «از ممانان عذر مخواه که عذر خواستن کار بازاریان باشد و هر ساعت مگو که نان نیکو بخور و هیچ نمی خوری، به جان تو که شرم مدار و من خود سزای تو چیزی نتوانم ساخت، مگر که بار دیگر این ساخته شود- که این سخنان اهل همت نباشد... از چنین گفتارها آن مردم شرمزده گردند و چیزی نتوانند خورد...» این نصایح همچنان معتبرند و به کار می آیند.
همه ما در این موقعیت و اصرار و تعارف میزبانانی مهربان گیر افتاده ایم و از شرم عرق کرده ایم و خجالت زده و معذب شده ایم و احتمالا خودمان مهمانان عزیزمان را در همین شرایط قرار داده ایم. سنت ایرانی به ویژه در آشپزی و سفره داری بر مدار اعتدال و میانه روی و صدالبته رعایت مکارم اخلاقی است. میزبانیِ درخور به معنی آکندن سفره از خوراک های گوناگون رنگین نیست. مهمانداری ایرانی بیشتر به رفتار و منش و روی باز و رعایت احترام است تا خوراک هایی گران قیمت و با حجم بسیار بر سر سفره نهادن.
رسم مهمانداری و مهمان نوازی در سفره خانه ها و رستوران ها و هتل ها هزار بار ظرافت بیشتری دارد، چرا که مهمان در این جا بابت بر سر خوان نشستن پول هم پرداخت می کند و از این حیث دو بار بر سر میزبان منت دارد؛ اول آن که بر سر خوان او نشسته و مهمانش شده و دوم از باب این که مشتری است و رزق میزبان از قدم مبارکش تامین می شود. افسوس و هزار افسوس که در این معرکه بی در و پیکر و بی ضابطه هر کس رستوران دار و مهماندار شده و آبروی این شغل شریف را که کسبه قدیم بس محترمش می داشتند به کلی برده است.
در فرهنگ غالب امروز، رستوران موفق، غذاهای گران قیمت بدمزه و بی مزه و من درآوردی، دکوراسیون گران قیمت بی ربط و کارکنان به دور از ادب دارد. معمولا باید از دو ماه پیش برای خوردن وعده ای غذا در آن وقت گرفت. کارکنان متکبر با ادبی ساختگی و خشونت ذاتی و رفتاری، صدایی یکنواخت و جملاتی بی روح که از فرط تکرار مانند گوش سپردن به نواری ضبط شده و تکراری است، منتظر شما هستند.
میزان احترام به مشتری به جایگاه اقتصادی اش مربوط است و کارکنان البته با تجربه از روی نوع لباس و سلوک مشتری توان اقتصادی او را تشخیص می دهند و متناسب با آن جایگاه با او برخورد می کنند. این رستوران های بی هویت که برپایه تشخیص صاحب سرمایه ای برای کار انداختن پول در این عرصه به راه افتاده اند، به دور از کرامت انسانی، رسم مهمانداری و مهربانی را زیر پای می نهند و با توهین و تحقیر، به جیب مشتریان نگون بخت دستبرد می زنند. شوربختانه افراد بسیاری از این که در رستوران گران قیمت که وقتش تنگ است و غذایش عجیب و غریب است و فضایش به شدت تاریک است و کارکنانش بی ادب و متفرعن هستند، غذابخورند شادان و خوشحال می شوند!
در این جاست که به عرض خوانندگان معزز مکرم می رسانم که سفره داری و خوان گستری از خلق الله پول هم بگیرند که دیگر لزوم رعیات این ادب و ظرافت و لطافت صدچندان می شود.
خوردن خوراک خوب و لذت بردن از صرف وعده ای غذا به همراه دوستان نازنین بیرون از منزل نیازمند کمی دقت نظر است. خوراک خوب و فضای دوستانه، اتفاقا در رستوران های جدید گران قیمت شمال شهر تهران کمتر به دست می آیند تا رستورانی قدیمی و نظیف، در مرکز و جنوب تهران. نگارنده خود مشتری پر و پا قرص تعدادی از این رستوران های خوب دوست داشتنی هستم که خوراک ایرانی مرغوب عرضه می کنند و فضایشان مهرآمیز و صمیمی است.
حال حکایتی دیگر؛ جمعه یکی، دو هفته پیش سردبیر نازنین مهربان و چند تن از دوستان قدم بر دیده ام گذاشتند و به خانه ام برکت آوردند و بر سر خوان آبگوشتم نشستند. پس از سخن هایی که در باب آبگوشت گفتم، یکی ازر دوستان مهربان لابد به قصد آزمایش آنچه گفته ام، امر به پختن آبگوشت فرمود. به دیده منت تقاضا کردم که کرم نمیاند و جمع ناهار به صرف آبگوشت بادمجان و غوره تشریف فرما شوند.
ناگفته نگذارم که در پی فرصتی بودم تا در برابر سردبیر محترم و دوستان بزرگوار مجله «کرگدن» ابراز وجودی کرده و بگویم آن چیزهایی که می نویسم در حد قلم اندازی و تئوری و نوشته و حرف نیست و اصلا پخت و پز خانه در بیشتر اوقات بر عهده من است و با همسر عزیز یا به قول نادر میرازی قاجار «خدای°خانه» بر سر این مهم به توافق کلی رسیده ایم که خرید و پخت و پز یک سره بر عهده من باشد و رسیدگی به کارهای فرزند و مدیریت خانه بر عهده ایشان.
آبگوشتی بار گذاشتم جای شما خالی، به جز آن که در وقت سیب زمینی و زردچوبه یکی دو، دو مشت، غوره تازه و سه، چهار بادمجان قلمی سرخ کرده و دو، سه گوجه متوسط هم اضافه کردم و حاصلش شد آبگوشت غوره و بادمجان. افزودن آبغوره به این آّگوشت را توصیه می کنم و خودم این آّبگوشت را کمی ترش مزه می پسندم. اگر از این آبگوشت طبخ فرمودید البته بر وسوسه خوردن بادجان ها، جدای از گوشت کوبیده غلبه کنید و غوره و بادمجان و گوجه ها را با هم بکوبید. گوشت کوبیده این آبگوشت مایه دارتر و خوشمزه تر است. رفقای حاضر به دور سفره محقر من تشویق ها فرمودند، امید دارم از خوردن دست پخت من به راستی محظوظ شده باشند.
اگر آبگوشت غوره و بادمجان طبخ فرمودید، به کنسرت افشاری مرکب جناب استاد پرویز مشکاتیان، نادره آهنگ سازی و نوازندگی گوش فرادهید که با صدای ایرج بسطامی عزیز و گروه عارف، اثری ماندگار و بی بدیل آفریده است. به ویژه چهار مضراب گروهی و تصنیف «الا یا ایها الساقی» که حالی به خصوص دارند و وقت را خوش و حال را بهتر می کنند.
یاری در برچیدن سفره و شست و شوی ظروف را هم البته فراموش نفرمایید که طریق مهربانی و دوستی است.
رزق ما با پای مهمان میرسد در خوان ما *** میزبان ما است هر کس میشود مهمان ما
آدابى که موجب صحت بدن مى شوند
۱- روزه گرفتن
۲ –خوددارى کردن از انداختن آب دهان در مسجد
۳ –خوردن آب به حال ایستاده در روز
۴ – کم خوردن
۵ – مسافرت کردن
۶ – جویدن طعام به طور کامل پیش از فرو دادن
۷ – دست کشیدن از خوردن در حالى که هنوز سیر نشده باشد
۸ – نخوردن طعام مگر وقتى که گرسنه باشد
۹ – دفع بول و غایط در وقت خواب
۱۰ – خوردن میوه در اوایل فصل آنها
۱۱ –کم آب خوردن
۱۲ – خوردن بیست و یک دانه مویز سرخ هر صبح ناشتا
۱۳ – حفظ نمودن خود از سرما در فصل پاییز و حفظ نکردن از سردى هوا در بهار
۱۴ – خوردن آب باران
۱۵ –خوردن سه کف از آب گرم حمام
۱۶ – ریختن آب سرد به قدمها بعد از خارج شدن از حمام
۱۷ – شستشوى دست ها پیش از خوردن غذا
۱۸ –خواندن نماز شب
۱۹ – به جا آوردن حج و عمره
آشامیدن آب در بین غذا باعث بیماری بدن می شود
مکروهاتى که موجب بیمارى بدن مى شوند
۱ – ایستاده آب خوردن در شب
۲ – خوردن بین نهار و شام
۳ –پرخورى
۴ – شام نخوردن
۵ – آشامیدن آب در بین غذا خوردن
۶ – خوردن گوشت خام
۷ – نشستن در آفتاب
۸ – بالا رفتن از پله ها
۹ – آب خوردن زیاد
۱۰ – نشستن در جاى نمناک
۱۱ – خوردن چوبک
۱۲ – زیاد ماهى خوردن
۱۳ – مجامعت با زن سالخورده
۱۴ – غم و غصه خوردن
گردآوری:بخش مذهبی بیتوته
منبع:گنج های معنوی
نوشته با رعایت این آداب بدنی سالم داشته باشید اولین بار در بامداد پدیدار شد.
کاربران فضای اینترنت و خوانندگان این گزارش درخواست داشتند تا در خصوص الفبای حضور در فضای مجازی بنویسم، در ادامه این گزارش سلسله گزارش هایی در خصوص الفبای حضور در فضای مجازی از ابعاد مختلف منتشر خواهد شد که امید می رود کاربردی باشد.
پیش از ......
پیش از نوشتن و قلم به دست گرفتن ابتدا به مدرسه می رویم تا الفبای نگارش را فرابگیریم، پیش از رانندگی ابتدا علائم راهنمایی و رانندگی و نحوه کنترل خودرو را آموزش می بینیم، پیش از حضور در اجتماعی سعی داریم خود را با آداب اجتماعی عجین کنیم، پیش از حضور در یک جلسه رسمی تلاش می کنیم ادبیان حضور در یک فضای رسمی کاری و حتی نوع کلام و زبان بدنمان را کنترل کنیم، پیش از انتخاب رشته تحصیلی ابتدا در خصوص گزینه مورد علاقه مان تحقیق می کنیم، برای استفاده از وسایل مختلف به خصوص کار با وسایل برقی ابتدا کاتالوگ آن را مرور می کنیم تا بدانیم چطور صحیح از آن وسیله بهره ببریم، پیش از ....
بله مثال های بسیاری وجود دارد که می توان از پیشوند "پیش از" برای آن استفاده کرد و این بدان معناست که حتما مقدمه ای برای آن متصور است.
خوب است رویه ای را برای خودمان آغاز کنیم و از این پس همیشه برای مواجهه با هر ابزار جدید با این سوال پیش برویم که نحوه استفاده صحیح چیست؟ رفتار صحیح برای بهره مندی از ابزار جدید چگونه تعریف شده است؟ چگونه از ابزار جدیدی که به دستمان رسیده استفاده کنیم تا آسیبی به ما نرسد؟ ماهیت این ابزار چیست؟ یادمان باشد هر ابزار در هر دسته ای برای استفاده که تولید می شود حتما ماهیت و کاربردی مشخص دارد پس پیشنهاد می شود برای استفاده از وسیله جدیدی در ابتدا کمی راجع به آن تحقیق کنید و نسبت به هیچ چیزی بی تفاوت نباشید.
در چند پارگراف بالاتر گفته شد که همه ما تلاش می کنیم پیش از انجام هر کاری ابتدا اصول و الفبای آن را فرابگیریم و حالا قرار است چند نکته کاربردی را در خصوص نحوه حضور صحیح در شبکه های اجتماعی با شما در میان بگذاریم.
دوستداران شبکه های اجتماعی بخوانند
1. در ابتدا رسانه ای که قرار است از آن استفاده کنید را بشناسید بر اساس نیاز و متناسب با ویژگی ها از آن رسانه اجتماعی بهره ببرید، به یاد داشته باشید قرار نیست هر رسانه ای که وجود دارد در ان عضو باشیم و در آن به تعامل با دیگران بپردازیم حتی اگر جمعیت زیادی از آن شبکه استفاده کنند.
2. همانطور که در فضای حقیقی مراقب خود هستید و اطلاعات خود را در اختیار هر شخصی قرار نمی دهید امنیت اطلاعات خود را در این فضا که با ابزارهای غیر قابل تصوری رصد می شود جدی بگیرید حتی مراقب عکس های پروفایل خود باشید و سعی کنید هر اطلاعاتی را در این فضا رد و بدل نکنید.
3. معاشرت مجازی نیز همانند معاشرت حقیقی آدابی دارد، درست است که در این فضا که گویا ساخت دوم زندگی ماست رو در رو با افراد در ارتباط نیستیم اما باید به بسیاری از آداب حقیقی را در این فضا پا بر جا بدانیم، هر کلمه و استیکری را به کار نبرید و برای خودتان در این فضا شخصیتی بالاتر از فضای حقیقی در نظر بگیرید.
5. در انتخاب گفتگوهایتان با افراد مختلف وسواس به خرج دهید، در اصطلاح قرار نیست سلام هر فردی را علیک بگویید، دوستانتان را با حساسیت خاصی انتخاب کنید حتی در مجازی بیشتر مراقبت کنید.
6. در این فضا اطلاعات زیادی رد و بدل می شود و به اندازهای حجم اطلاعات بالاست که حتی به شما اجازه فکر کردن راجع به صحت و سقم آن داده نمی شود و گاه این اطلاعات به زیبایی به رشته تحریر درمی آیند تا فقط به دست شما منتشر شوند، پس مراقب مغالطه رسانه ای و شیطنت های آنها باشید، با فراگیری تکنیک های اقناع مخاطب و منطق و تفکر می توانید خود را از غرق شدن در این سیل جاری نجات دهید.
8. به جوانان خوش فکر ایرانی اعتماد کنید و در انتخاب گزینه های ایرانی شک نکنید، به نرم افزارها و شبکه های اجتماعی ایرانی به چشم یک کالای ایرانی نگاه کنید و در کمپین های حمایتی خود این ابزار را هم قرار دهید، بی شک در این شبکه ها امنیت و اخلاق بیشتر از شبکه های خارجی تامین میشود.
9. در این فضا فعال باشید نه منفعل، یعنی در هر مقامی هستید با تحقیق و اثرگذار در این فضا حضور پیدا کنید، وقتی برای استفاده از هر ابزاری تحقیق کنید یک شهروند با سواد در هر زمینه ای هستید و به قولی با هر بادی نمی لرزید.
10. همه ما باید یادمان باشد که چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی خدا ما را می بیند، پس مراقب حرفها، انتشار مطالب، حرکات و سکنات خود باشیم.
می توانیم تلاش کنیم تا در زمین خودمان با همه نواقص بازی کنیم زیرا زمین طراحی شده توسط غیر خودی هرچه باشد فرمانش به دست طراحی خارجی می چرخد و این فضا را آنطور که خود بخواهد هدایت می کند، یادمان نرود در این فضای خارجی از هر جهت که نگاه کنیم شاید در ظاهر پیرور باشیم اما در باطن بازنده ایم، تولید ایرانی را باور داشته باشیم و کمک کنیم تا رشد کند.
گزارش از عاطفه بیات
بامداد-آدابى که موجب زیادى حافظه مى شوند
۱ – مسواک زدن
۲ – تلاوت قرآن
۳ – حجامت کردن
۴ – خوردن عسل
۵ – خوردن کندر
۶ – خوردن کرفس
۷ – گرفتن ناخن در روز دوشنبه
۸ – روزه گرفتن
۹ – مخلوط کردن زعفران ، سعد و عسل با هم و هر روز دو مثقال از آنها خوردن
تلاوت قرآن موجب زیاد شدن حافظه میشود
عمل مستحب و مکروه مکروهاتى که حافظه را کم مى کنند
۱ – خواندن نوشته قبرها
۲ – راه رفتن بین دو زن
۳ – بول کردن در آب راکد
۴ – حجامت کردن درگودى پشت
۵ – خوردن نیم خورده موش
۶ – خوردن پنیر
۷ – خوردن گشنیز
۸ – خوردن سیب ترش
۹ – زنده رها کردن شپش
۱۰ – غذا خوردن در حال جنابت
۱۱ – بازى با آلت
۱۲ – خوردن گوشت حیوانى که هنگام سر بریدن نام خدا را نبرده باشند.
گردآوری:بخش مذهبی بیتوته
منبع:گنج های معنوی
نوشته زیاد شدن حافظه با رعایت این آداب اولین بار در بامداد پدیدار شد.