آیا می دانید پدر چه نقش مهمی در زندگی فرزندان خود دارد؟ در این مقاله با ما همراه شوید تا به صورت ویژه به بررسی نقش پدر در زندگی فرزندان بپردازیم:
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ در اهمیت نقش مادر در تربیت فرزندان و رشد و تحول آنان شکی نیست و در این زمینه بسیار گفته و نوشتهاند؛ اما نقش پدر در این زمینه چیست و چقدر است؟
از دیرباز نقش پدر را در دو چیز خلاصه میکردند: اول نانآوری و دوم الگوی نقش جنسیتی بهویژه برای پسرها؛ ولی دو دههای است که روانشناسان بر نقش مهم و حیاتی پدر در رشد و تربیت فرزندان تأکیدی بیش از دو نقش سابق میکنند، موضوعی که از آن با عنوان «پدری» یا «پدریکردن» نام برده میشود. در ادامه تلاش میشود تا به اختصار پدری و پدریکردن را تعریف کرده و سپس اجزا و عناصر مربوط به آن به همراه نقش آن در رشد و تربیت و زندگی فرزندان آورده شود. از نظر نگارنده جایگاه این بحث، هم در برنامهریزیهای مربوط به آنچه در کشور ما به «تحکیم بنیان خانواده» معروف شده، مهم و حیاتی است و هم در زندگی خانوادگی و توجه خانوادهها و بهخصوص خود پدرها.
منظور از پدریکردن یا پدری، حضور جدی پدر در جریان رشد و تحول فرزند و مشارکت فعال او در زندگی فرزند یا فرزندانش است. بررسیها نشان میدهد که پدریکردن بیش از مادریکردن به شرایط و عوامل زمینهای و محیطی بستگی دارد. به بیان روشنتر، درحالیکه مادریکردن بیشتر تحت تأثیر مسائل غریزی و فعل و انفعالات هورمونی است، به نظر میرسد اگر پدری در زندگی فرزندانش فعال و جدی نباشد، چندان به جایگاهش اهمیتی داده نمیشود.
پدریکردن را از دو جنبه مهم میدانند: اول کمیت حضور پدر و حمایت او از خانواده و فرزندان و دوم کیفیت حضور او. درباره جنبه اول گفته میشود حتی اگر پدری به دلایلی چون طلاق یا متارکه با همسر یا به دلیل دوری از خانواده به علت مأموریتهای درازمدت شغلی در کنار فرزندانش نیست، مشارکت وی در فراهمسازی حمایت اقتصادی از فرزندان، تنظیم و ترتیب این حمایتها، میزان تماس با بچهها، از طریق دیدار حضوری یا تماس تلفنی یا از راه ایمیل و…، از اجزای پدری کردن قلمداد میشوند. توجه کنید که در این دیدگاه کمیت اجزا به کیفیت آنها غلبه دارد. اما در سالهای اخیر کیفیت پدریکردن مورد توجه قرار گرفته و در این زمینه مفهوم درگیرشدن فعال پدر مطرح شده است. درگیرشدن فعال پدر در رشد و تربیت فرزند از بخشهایی تشکیل شده که به آنها اشاره میشود. آشنایی با این بخشها کمک میکند تا خانوادهها و بهخصوص پدرها دریابند که علاوه برحضور فیزیکی، نوع تعامل و رابطه آنها با فرزندان و همسرشان هم اهمیت زیادی دارد.
شاید هیچ روانشناسی به اندازه دکتر مایکل لمب در مورد پدریکردن بررسی و تحقیق نکرده باشد. او که چند کتاب هم در این باره نوشته، پدری را دارای سه وجه میداند:
علاوه بر این، محققانِ دیگر هم اجزایی را برای پدریکردن نام بردهاند. روانشناسی به نام گاوین این اجزا را ذکر میکند:
همچنین کارگروه تعیین شاخصهای پدریکردن که توسط مرکز ملی پدران و خانواده در آمریکا تشکیل شده، شش عامل عمده را بهعنوان شاخصهای پدریکردن خوب یا مطلوب نام برده که عبارتاند از:
حال بعد از شناخت شاخصههای مختلف پدریکردن، به بررسی تاثیر پدریکردن خوب در زندگی کودک میپردازیم. بررسیها نشان میدهد که حضور فعال پدر با کاهش مشکلات شدید روانشناختی و رفتاری در کودکان و به ویژه نوجوانان همراه است؛ یعنی هرچه حضور پدر و نقش او در خانواده بیشتر باشد، مشکلات مذکور در فرزندان کمتر است. همچنین تحقیقات نشان داده که حضور و نقش فعالتر پدر با رضایتمندی بیشتر نوجوانان و شادکامی بیشترشان از زندگی رابطه دارد. نکته جالب توجه در بعضی از بررسیها این بوده که حضور و نقش جدیتر پدر با کمتر بودن مشکلات سلامت روانی در دخترانشان رابطه مهم و معناداری داشته است؛ یعنی فعالبودن پدران و مشارکت و حضور جدی آنان باعث میشود تا دختران کمتر دچار تنش و تنیدگی روانشناختی شوند. باز جالبتر آنکه این موضوع فقط به زندگی دوره نوجوانی هم محدود نبوده و حتی در بزرگسالی هم ادامه داشته است.
حضور جدی و فعال در انگیزش بالاتر تحصیلی نوجوانان و نیز پختگی بیشتر آنان در انتخابهای بعدیشان در دوران تحصیلی و بزرگسالی نقش دارد. بررسیها همچنین نشان داده که موفقیت تحصیلی در زندگی بزرگسالی در هر دو جنس با حضور جدی و مؤثر پدر در نوجوانی رابطه دارد. علاوه بر این زمینهها، پدریکردن در کنترل پرخاشگری بهویژه در پسرها و کاهش آن و نیز در ارتقای روابط خانوادگی فرزندان و در نحوه رابطه همسر نقش بسزایی دارد. موضوع رابطه با خانواده همسر و نقش پدر در این زمینه مخصوصاً درباره دختران اهمیت دوچندانی دارد.
بهطور کلی بررسیها نشان میدهد که حضور پدر و مادر و مشارکت فعالانه آنها در رشد و تربیت فرزندان مقولهای حیاتی و مهم است. دکتر مایکل لمب که پیش از این به بررسیهایش اشاره شد، در دایرهالمعارف هشت جلدی روانشناسی مقالهای درباره پدریکردن دارد. او در بخشی از مقاله فوق درباره نبود پدر در خانوادههای طلاق و اهمیت حضور پدر نکته مهمی را گوشزد میکند که این نوشته را با این گفته او به پایان میبرم.
لمب مینویسد: «در مجموع، شواهد نشان میدهند که نبود پدر یا غیبت او ممکن است مضر و هولناک باشد؛ اما این موضوع تنها به دلیل نقش پدر در الگوی جنسیتی فرزند نیست، بلکه به دلیل جنبههای بسیاری است که پدریکردن از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و عاطفی دارد. در چنین خانوادههایی که پدر حضور ندارد یا حضورش چندان جدی نیست، این نقشها یا تکمیل نمیشوند یا به شکلی نامناسب تکمیل میگردند».
خبرگزاری آریا -
بسیاری از پدرها و مادرها در برخورد با کودک خود به مسائلی بر می خورند که یافتن پاسخی برای آنها آسان نیست. آیا لازم است کودکم را هر زمان که بخواهد بغل کنم؟ اشکالی دارد اگر درخواست او را رد کنم؟ و بسیاری از پرسش های دیگری که در مراحل مختلف رشد کودک پیش می آید. در اینجا به 9 مورد اشاره می کنیم که انجام آنها در حد معقول آسیبی به روند تربیت کودک نخواهد زد:
1.بغل کردن کودک
خیلی ها معتقدند که اگر پسر بچه ای به اندازه کافی بزرگ شده و می تواند راه برود، دیگر نباید او را بغل کرد. اما فکرش را بکنید. او بعدها بزرگتر خواهد شد و قبل از اینکه ما متوجه شویم احساس استقلال خواهد کرد. آن وقت دیگر دست ما را نخواهد گرفت و از خودمان می پرسیم که چرا پسرم با من ارتباط بر قرار نمی کند. پس حالا که پسرتان هنوز کوچک است بغلش کنید و از وجود او لذت برید.
2. نه گفتن
بسیاری از ما خاطرات بدی از نه شنیدن داریم. وقتی در کودکی چیزی را از پدر و مادرمان خواسته ایم و پاسخ آنها منفی بوده است. خیلی از پدر و مادرها با یادآوری خاطره نه شنیدن خودشان به خود قول می دهند که تا جایی که می توانند توقعات فرزند خود را برآورده کنند. غافل از اینکه طبیعتا بچه ها هرچه بیشتر داشته باشند بیشتر می خواهند. اما وقتی به نه شنیدن عادت کنند، خواسته های خود را تعدیل خواهند کرد و تنها توقعات منطقی خود را بیان می کنند.
3. بدون بچه ها سفر کردن
بسیاری از پدر و مادرها به محض تولد کودکشان، یا به کلی قید سفر رفتن را می زنند، یا حاضر می شوند او را با خود ببرند و بخش زیادی از وقت خود را صرف نگهداری و رسیدگی به او کنند (و از سفرشان آن طور که باید لذت نبرند). هیچ اشکالی ندارد اگر بچه ها را به پدر بزرگ و مادربزرگشان بسپارید و به یک سفر چندروزه بروید. مطمئن باشید این کار به نفع هر دوی شما است چون هم به آنها ثابت می کنید که دوری از پدر یا مادر مسئله بزرگی نیست، و هم وقتی برای تقویت رابطه خود یا همسرتان خواهید داشت.
4. سپردن بچه به مهدکودک
بسیاری از مادران خانه دار تصور می کنند که چون در خانه هستند سپردن کودک به مهدکودک کار ظالمانه ای است. اما یادتان باشد لزومی ندارد هر روز او را به مهدکودک ببرید. شاید اگر تنها دو روز در هفته کودکتان برای ساعاتی از منزل دور باشد، بتوانید به کارهای عقب مانده تان رسیدگی کنید یا تفریحات و سرگرمی های خاص خود را داشته باشید. جالب است بدانید که این کار به وضعیت احساسی مادر کمک خواهد کرد.
5. فست فود و شکلات
اکثر مادران به تغذیه کودکشان توجه دارند و دوست دارند برنامه غذایی سالمی برای او در نظر بگیرند. اما آیا می توان برقی را که موقع دیدن پیتزا، سیب زمینی سرخ شده و شکلات در نگاه بچه ها هست نادیده گرفت؟! بد نیست اگر هر از گاهی به بچه ها اجازه بدهیم آنچه را که دوست دارند بخورند . با این کار بچه ها نسبت به غذاهای نه چندان مفید حریص نخواهند شد، و چه بسا
6. تماشای تلویزیون
شاید بهتر باشد همه قوانین را در یک جمله خلاصه کرد :افراط و تفریط نکنید.
هیچ پدر و مادری از داشتن کودک تنبل و کم تحرکی که همه وقتش را در مقابل تلویزیون می گذراند خوشحال نمی شود، اما کلاً ممنوع کردن تلویزیون هم عاقلانه به نظر نمی رسد. شاید یک کارتون 20 دقیقه ای فرصتی باشد برای اینکه شما هم استراحتی بکنید، خانه را تمیز کنید یا مسواک بزنید!
7. با لباس معمولی به رختخواب رفتن
بعضی از پدر و مادرها بر پوشیدن لباس خواب یا پیژامه تاکید دارند و دوست دارند این عادت را به فرزند خود نیز منتقل کنند. تصور کنید از یک مهمانی بازگشته اید و کودکتان در اتومبیل به خواب رفته است. هیچ اشکالی ندارد اگر به جای برهم زدن خواب عمیق او، او را با همان لباس ها به تختخوابش منتقل کنید. فراموش نکنید سختگیری بیش از اندازه لجبازی و مقاوت کودک را به دنبال خواهد داشت.
8. پاداش دادن
البته این کار را هم باید در حد تعادل نگه داشت. هرگز نباید این ذهنیت را در کودک ایجاد کرد که برای هر کاری و حتی برای انجام کاری که وظیفه او است جایزه ای در نظر گرفته می شود. اما بیایید منصف باشیم. حتی ما بزرگترها هم گاهی بعضی کارها را نه با میل و رغبت بلکه برای گرفتن پاداش انجام می دهیم. پس بد نیست اگر وقتی کودکمان کاری را بر خلاف میل درونی خود انجام می دهد به او پاداش بدهیم.
منبع:bartarinha.ir
خبرگزاری آریا -
کودکان مدام حد و حدودی که والدین برای آن ها تعیین می کنند را محک می زنند، بنابراین وقتی نوبت به آموزش نظم و انضباط به فرزندان می رسد نباید توقع معجزه داشته باشید. تربیت فرزند به صبر و دقت زیادی احتیاج دارد.
اگر شما همانند بسیاری از والدین سعی کرده اید به کودکان حرف گوش نکن نظم و انضباط بیاموزید این مطلب به درد شما می خورد.
در این مطلب می آموزید که با 6 راهکار ساده بدون نیاز به فشار و خشونت نظم را به کودکتان آموزش دهید.
1-رفتار خوب را تشویش کنید. با وجود اینکه تنبیه و مجازات بخش عمده توجه اغلب والدین در مقوله آموزش نظم به فرزندان است ولی خوب است بدانید که همواره از تقویت نقاط مثبت فرزندتان نسبت به تنبیه کارهای بد دستاوردهای بیشتری خواهید داشت.
2- قوانین روشن و مشخص داشته باشید.اگر قوانین شما مشخص و واضح نباشد و یا فقط وقتی که کسی آن را زیر پا می گذارد وجودشان مطرح شود.کودک شما برای درک و رعایت آن را با مشکل مواجه خواهد شد.
این وظیفه شماست که برای کودکتان کاملا واضح بگویید که چه کارهایی را باید انجام دهد و چه کارهایی را نباید انجام دهد. انتخاب زمان مناسب ، برای شفاف سازی قوانین ، به عهده شماست . زمانی که شما بتوانید با آرامش و واضح صحبت کنید و فرزندتان آمادگی شنیدن و فهم و درک آن ها را داشته باشد.
3-در بحث ها معتدل باشید.با کودکی که به حرف شما گوش نمی دهد و بحث می کند چگونه برخورد می کنید؟ مراقب باشید که از بحث و جدل های بیهوده دوری کنید.
مثلا اگر فرزند شما بگوید :"این عادلانه نیست."فقط بگویید:"میدانم."یا اگر گفت:"همه دوستانم فلان اسباب بازی را خریده اند."فقط بگویید:"میدانم."یا می توانید بگویید:"و من به تو چه گفتم؟"برای اینکه حدو قانونی که قبلا برایش مشخص کرده بودید یادآوری کنید.گاهی هر چه واضح تر و کمتر حرف بزنید نتیجه بهتری می گیرید.
4-برای خودتان وقت بخرید.ممکن است خوانده باشید که بچه ها باید عکس العمل کارشان را هر چه سریعتر ببینند.یا شنیده باشید که والدین باید هنگام تربیت فرزندان آرامش خود را حفظ کنند.
اما در واقعیت ،ممکن است گاهی نتوانید خونسردی خود را حفظ کنید و درست رفتار کنید.در چنین شرایطی بهتر است برای خودتان وقت بخرید تا بتوانید عکس العمل درستی از خود نشان دهید.می توانید به او بگویید که کار درستی انجام نداده است و برای تصمیم گیری در مورد او احتیاج به چند دقیقه تامل دارید .با این کار هم خودتان آرامشتان را بدست می آورید و هم به فرزندتان اجازه می دهید تا به کار خود بیشتر فکر کند.
5-در اجرای قوانین جدی و پایدار باشید. نادیده گرفتن قوانین توسط والدین همه چیز را زیر سوال می برد و به فرزندان می آموزد که گاهی می توان از حد و حدود تعیین شده پا فراتر گذاشت.
6-یک الگوی مناسب برای فرزندتان باشید.دوست داشته باشید یا نه فرزندانتان ،شما را زیر نظر دارند.اگر هر چقدر می توانید نصیحت کنید ولی رفتار شما طور دیگری باشد. مطمین باشید که نصیحت های شما بسیار کم رنگ جلوه می کند و آنچه نمود بیشتری میابد رفتارتان خواهد بود.
واقعیت این است که تربیت فرزندان منضبط کارآسانی نیست.هر چقدر تلاش کنید همیشه روزهای خوب و بد وجود خواهند داشت.
منبع:khanevadeirani.ir
خبرگزاری آریا-یکی از راه های تربیت فرزندان، فراهم کردن زمینه پذیرش مسئولیت های اجتماعی و نقش آفرینی آنان در جامعه است تا خود را در موقعیت جدید محک بزنند و به استقلال برسند.
به گزارش خبرگزاری آریا ،فرزندان ما آنچه را که می بینند یاد می گیرند، نه آنچه را که می شنوند. بنابراین به جای نصیحت و باید و نباید های تحکم آمیز تربیتی باید خود الگوی تربیتی فرزندانمان باشیم. بهترین شیوه و موثر ترین راه تربیت فرزندان و اولین مرحله تربیت شروع از خود است.
همان گونه که طبیعی است از دانه سیب، درخت سیب به عمل آید و انتظار به بار آوردن میوه دیگر، از آن نمی رود در تربیت فرزندان نخستین وظیفه والدین این است که سرشت و طبیعت فرزندان را بشناسند و به آن احترام بگذارند.استعدادهای نهفته او را شکوفا کنند و هر کدام از آنها را در مسیر توانایی های ویژه او پرورش دهند. هرگز نباید آنها را بر اساس چارچوبی مشخص و دلخواه خود تربیت کنیم، بلکه آنان برای رسیدن به رشد و تکامل، تنها به حمایت های مدبّرانه و ارشادی ما نیاز دارند. برای اینکه جوانه های عظمت و شکوهشان رشد کند، باید زمین حاصل خیز را برایشان آماده کنیم و به توانایی ها و هوش مدیریتی سرشار آنان ایمان بیاوریم.
آری همان گونه در هر دانه سیب، چگونگی رشد یک سیب پی ریزی شده است، در مغز، قلب و جسم همه کودکان نیز برنامه رشد و تکامل و دست یابی به همه حالت های درستِ مربوط به آنها وجود دارد. به جای اینکه بکوشیم فرزندانمان را به دلخواه خود تربیت کنیم، آگاه باشیم که بچه ها پاک و مستعد به دنیا آمده اند و ما مسئولیم که این خوبی و پاکی آنها را با تربیت شایسته، برایشان حفظ کنیم.
روش های کاربردی در مورد تربیت فرزندان
همه ما تداوم وجود خویش را در فرزندان مان جستجو می کنیم. آنان میوه شیرین درخت حیات و ثمره تمام رنج و تلاش ما در زندگی این جهان می باشند، آنها آیینه وجود خود ما هستند که افکار، رفتار و روش های تربیتی درست یا غلطی را که در مورد آنان به کار برده ایم، منعکس می سازند. هرگز فراموش نکنید که باید فرزندانمان را برای زمانی غیر از زمانی که خود در آن زندگی می کنیم، تربیت نماییم. جامعه ای که از خیلی جهات با اجتماع کنونی ما تفاوت دارد.
در نشست اخیر شورای دانشگاه تربیت مدرس، راه اندازی دوره دکتری «علم اطلاعات و دانش شناسی» به تصویب رسید.
در این نشست دکتر مینایی مدیر دفتر برنامه ریزی، گسترش و بازنگری برنامه های درسی طی سخنانی اظهار داشت: پیش از این موضوع راهاندازی این رشته در جلسه 1393/12/4 شورای دانشگاه مطرح شد و مقرر گردید پس از فراهم آمدن شرایط لازم، شامل صدور حکم استخدامی با مرتبه استادیاری برای یکی از اعضای هیات علمی گروه و جذب قطعی یک عضو هیأت علمی متخصص در گروه، موضوع مجدداً در شورای دانشگاه مطرح شود.
وی افزود: با توجه به فراهم شدن شرایط مطرح شده و با شرط جذب یک عضو هیأت علمی متخصص دیگر در گروه ظرف مدت دو سال از تاریخ تصویب در وزارت متبوع، راه اندازی این رشته مجددا در نشست شورای دانشگاه به رای گذشته می شود.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه تربیت مدرس، در ادامه راه اندازی دوره دکتری علم اطلاعات و دانش شناسی در دانشکده مدیریت و اقتصاد با اکثریت آرا به تصویب رسید.
به گزارش شفاف به نقل از
ایسنا دبیر کارگروه «کلانمنطقه آمایشی 7 » وزارت بهداشت
از تدوین سازوکار تربیت پرستار در بیمارستانهای آموزشی خبر داد و گفت:
توسعه علوم پرستاری یکی از چهار ماموریت ویژه اختصاصی به کلانمنطقه آمایشی
7 بود که در این راستا بیش از 80 درصد ساز وکار تربیت پرستار در
بیمارستانهای آموزشی تدوین شد تا بیمارستانهایی که آمادگی داشته باشند
مجوز تربیت پرستار را بگیرند.
دکتر احمد موحدیان با اعلام این مطلب اظهار کرد: براساس برنامه آمایش سرزمین وزارت بهداشت کلیه دانشگاههای علوم پزشکی کشور به 10 منطقه تقسیم شدهاند که هر منطقه شامل چند دانشگاه است که برنامههای تحول و نوآوری در آموزش پزشکی در قالب 12 بسته به این مناطق ابلاغ شده است.
وی در ادامه به ماموریتهای ویژه «کلانمنطقه آمایشی 7 » وزارت بهداشت اشاره کرد و افزود: دانشگاههای علوم پزشکی «کلانمنطقه آمایشی 7 » شامل دانشگاه اصفهان، کاشان، شهرکرد و یزد با مرکزیت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است. محل استقرار این کلانمنطقه در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان قرار گرفته؛ چراکه براساس تقسیمبندیهای وزارت بهداشت در هر منطقه یکی از دانشگاهها به عنوان مرکز کلانمنطقه آمایشی قرار میگیرد که معاون آموزشی آن دانشگاه به عنوان دبیر کارگروه تخصصی و رئیس دانشگاه نیز به عنوان رئیس این منطقه محسوب میشود.
به گفته دبیر «کلانمنطقه آمایشی 7 » وزارت بهداشت، توسعه علوم پرستاری، توسعه علوم مامایی، توسعه علوم فناوری سلامت و در نهایت توسعه اعتباربخشی برنامهای چهار ماموریت ویژهای است که به «کلانمنطقه آمایشی 7 » واگذار شده است که این برنامهها با توجه به سبقه و پیشینه بین دانشگاهها تقسیم شده است. به طوری که برنامه توسعه علوم پرستاری و اعتباربخشی به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، علوم مامایی به دانشگاه علوم پزشکی یزد و در نهایت دانشگاه علوم پزشکی کاشان به دلیل سابقه کم عنوان همکار در اجرای همه ماموریتها معرفی شد.
دکتر موحدیان یادآور شد: وزارت بهداشت علاوه بر ماموریتهای ویژه و مشترکی که به مناطق آمایشی سرزمینها محول کرده یکسری ماموریتهای اختصاصی نیز به دانشگاههای مرکز واگذار کرد که براساس دو ماموریت به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان واگذار شده است که براساس این ماموریتها یکسری تصمیمگیریهای کلان و کلی در حوزه مشخص اتخاذ و به کل کشور ابلاغ میشود. در واقع نقشه راه مشخصی را برای دانشگاههای دیگر در زمینه آن ماموریت ویژه ترسیم میشود.
دبیر«کلانمنطقه آمایشی 7 » وزارت بهداشت، با اشاره به تدوین ساز وکار تربیت پرستار در بیمارستانهای آموزشی در این منطقه، گفت: در «کلانمنطقه آمایشی 7 » کارگروهی تشکیل یافته و در قالب این کارگروه پروژههایی را که توسط وزارت بهداشت به آن محول شده است تصمیم گیری می شود. به عنوان مثال یکی از این پروژهها تربیت پرستار در بیمارستانهای آموزشی است تا بیمارستانهایی که احساس میکنند میتوانند پرستار تربیت کنند با نظارت و تایید دانشگاهها مجوز برای آنها در این زمینه داده شود که بیش از 80 درصد ساز وکار تربیت پرستار در این بیمارستان ها مشخص شده است. در واقع این پروژهها برنامه و فرآیند چگونگی انجام این عمل را تعیین و ابلاغ میکند.
وی خاطرنشان کرد: در زمینه تربیت پرستاران بالینی نیز آییننامهای در کارگروه ویژه کمیته تدوین شده تا پرستاران در مواقع نیاز بتوانند بر بالین بیمار حضور داشته باشند و مهارتها و توانمندیهای آنها افزایش یابد. همچنین درخصوص توانمندی اعضای هیات علمی پرستاران نیز تصمیماتی در این کارگروه اعمال شده است.
دبیر«کلانمنطقه آمایشی 7 » وزارت بهداشت همچنین گفت: در زمینه اعتباربخشی برنامهای به عنوان یکی از ماموریتهای ویژه کلانمنطقه آمایشی 7 نیز اقدامات انجام شده در حد نیازسنجی بوده براساس آن مشخص میشود چه برنامهها و آموزشهایی لازم است در راستای آموزش پاسخگو کردن دانشجویان به جامعه باید انجام بگیرد. در نهایت براساس این نیازسنجیها برنامههای درسی نوشته میشود.
دکتر موحدیان در پایان تاکید کرد: حدود 20 هزار دانشجو در دانشگاههای کلانمنطقه آمایشی 7 مشغول به تحصیل هستند که 9 هزار دانشجو در دانشگاه اصفهان، 2500 دانشجو در دانشگاه شهرکرد، 2800 دانشجو در دانشگاه کاشان و 5000 دانشجو نیز در دانشگاه علوم پزشکی یزد حضور دارند و تمام تلاش این منطقه آمایشی این است که بتواند ماموریتهای مشترک و ویژه خود را با سرعت و کیفیت بالایی انجام دهد.
مرتضی رحمانیموحد همچنین از تمامی کسانی که تاکنون در همکاری با این رویداد ملی غایب بودهاند دعوت کرد در این رویداد نقشآفرینی کنند و حضور بههم رسانند. وی با اشاره به اینکه امروز تلاشهایی که در راستای برگزاری این کنوانسیون صورت گرفته به ایستگاه پایانی خود رسیده، خاطرنشان کرد: «برگزاری این کنوانسیون با این حجم از همبستگی ملی و حضور تمامی دستگاهها اتفاق بسیار بزرگی است.»
این مقام مسوول خاطرنشان کرد: «برگزاری این کنوانسیون یک تمرین بزرگ و جدی است که مسوولیتهای ما را برای حفاظت و حراست از دستاوردهای این برنامه چندین برابر افزایش میدهد. راهنمایان گردشگری 45 کشور جهان دو هفته در کشور ما حضور خواهند داشت و ما باید تلاش کنیم تا با تلاش و توجه کافی، بهترین اقدامات را به انجام برسانیم.»
وی با یادآوری اینکه این راهنمایان پس از بازگشت به کشورهایشان تا مدتها از سفر به ایران صحبت خواهند کرد و تا سالها در نهادهای مختلف کشورهایشان درباره کشور ما گفتوگو خواهد شد، تاکید کرد: «از این رو باید تلاش کنیم آنها با تجربه میهماننوازی و انسانیتی که از ایرانیها میبینند، خاطرات خوبی را با خود همراه داشته باشند.»
یک چالش باقیمانده است
دبیر کنوانسیون جهانی راهنمایان گردشگری ایران 2017 نیز در این نشست، ضمن تشکر از همکاری معنوی و مادی تمام حامیان دولتی و خصوصی این کنوانسیون گفت: «با اینهمه ما همچنان در بحث پروازهای میهمانانمان دچار چالشهای جدی هستیم.»
محسن حاجیسعید از فعالان هواپیماییهای کشور خواست تا کنوانسیون را در رفع این مشکل همراهی کنند تا با حل شدن این مساله، کادر اجرایی و مدیریتی کنوانسیون برای کارهای خلاقانه فرصت و زمان کافی داشته باشند. وی با بیان اینکه ماه آینده قرار است میزبان شایسته بزرگترین اتفاق گردشگری کشور در سال جاری باشیم، به حضور دبیرکل سازمان جهانی گردشگری در این رویداد اشاره و سپس اظهار کرد: «کانون سراسری راهنمایان و دبیرخانه این کنوانسیون قریب به دو سال و نیم به صورت شبانهروزی برای این میزبانی تلاش کرده است.»
حاجیسعید با تاکید بر اینکه بهطور حتم برگزاری این کنوانسیون و تورهای قبل و بعد از آن در شهرهای ایران، صرفا یک سفر گردشگری نیست، به برشماری اهداف اصلی کنوانسیون پرداخت و گفت: «بنا داریم 250 هزار و 500 سفیر برای ایران تربیت کنیم تا در 45 کشور جهان برای سفر به کشورمان تبلیغ موثر کنند.» دبیر کنوانسیون 2017، مبارزه با ایرانهراسی را یکی از بزرگترین اهداف کنوانسیون دانست و خاطرنشان کرد: «این امر بهطور جدی در این گردهمایی مورد توجه قرار میگیرد تا با رسانههایی که از ایران چهره نادرستی نشان میدهند مقابله کنیم و این تصویر را تغییر دهیم.»
رفع چالش دریافت ویزا برای میهمانان
در همین حال به گفته مسوولان برگزاری کنوانسیون جهانی راهنمایان گردشگری 2017 در ایران، 250نفر از شرکتکنندگان خارجی درخواست ویزا کردهاند که با همکاری موثر وزارت امور خارجه تاکنون کد ویزا با 203نفر از آنها ارسال شده است و باقی آنها نیز بهزودی کدهای خود را دریافت خواهند کرد.
ارائه گزارش کار استانها
طبق برنامه اعلامشده قرار است پیشتور کنوانسیون از 6 تا 8 بهمن ماه در سه استان قزوین، زنجان و همدان برگزار شود. پس از آن، تهران از 9 تا 13بهمن میزبان برنامه اصلی کنوانسیون خواهد بود و راهنمایان روزهای پایانی حضور خود در ایران را در قالب پستور از 14 تا 18بهمن در سه استان یزد، فارس و اصفهان خواهند گذراند. برهمین اساس، مدیران اجرایی تورها و همچنین مدیران ادارههای کل استانهای مربوط در نشست دیروز به ارائه گزارش کار خود پرداختند؛ گزارشهایی که حاکی از آمادگی تمام استانهای درگیر در کنوانسیون برای برگزاری رویدادی ملی بود.
مدیرکل بازاریابی و تبلیغات گردشگری سازمان میراث فرهنگی در جریان پنل ارائه گزارش مدیران کل میراث فرهنگی استانها، با بیان اینکه تعامل و ارتباط بین بخش خصوصی و دولتی برای برگزاری هرچه بهتر کنوانسیون برقرار است، گفت: «تمام شرایط و امکانات لازم چه در تهران و چه در استانهایی که میزبان این راهنمایان خواهند بود برای پذیرایی، آماده و مهیا است.»
محمدباقر نعمتی همچنین اهمیت استانهای مورد بازدید در پیشتور کنوانسیون را گوشزد و تصریح کرد: «برگزاری این تورها پیش از برنامه اصلی کنوانسیون، میتواند نقش مهمی در ایجاد ذهنیت برای راهنمایان گردشگری داشته باشد. از این رو، از مسوولان این استانها تقاضای نهایت توجه به نکته را دارم.» وی برگزاری تورهای کنوانسیون را بهانه و فرصتی برای نمایش چهره واقعی ایران به جهان دانست و خاطرنشان کرد: «از طرف دیگر، موقعیتی در اختیار استانهای میزبان قرار میگیرد تا آمادگی خود را برای میزبانی از گردشگران ارزیابی کنند و آن را ارتقا دهند.» در پایان این مراسم همچنین از پوستر این کنوانسیون رونمایی شد.
گروه بین الملل: تعدادی از مدارس اردن، پروژه ای آرمانی با هدف تربیت هزار دانش آموز دختر و پسر حافظ کل قرآن آغاز کرده اند که این پروژه در نوع خود بزرگترین طرح آموزش حفظ کتاب الهی در سطح اردن محسوب می شود.
بخش قرآن تبیان
تبیان به نقل از گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری «arabi21.com»، این پروژه قرآنی توسط مدارس «الحصاد التربوی» و با نام «طرح هزار حافظ قرآن (دختر و پسر)» اجرا شده و «سلوی عایش»، مسئول و ناظر این طرح بیان کرد: این پروژه تاکنون مورد استقبال گسترده دانش آموزان قرارگرفته و نتایج حاصل از آن تاکنون بهتر از حد انتظار بوده است.
وی در ادامه اظهار کرد: این طرح در حال رسیدن به اهداف خود است و تعداد بیش از حد انتظاری از دانش آموزان را به خود جذب کرده است.
سلوی عایش که اجازه نامه های بین المللی معتبری در زمینه آموزش قرائات قرآن و احکام تلاوت و تجوید را دریافت کرده است، قبل از این که به اردن برای فعالیت در مدارس «الحصاد التربوی» که عهده دار این طرح است، منتقل شود؛ چند سالی را در انجام فعالیت های آکادمیک در ریاض پایتخت عربستان گذرانده است.
عایش در بیان جزئیات این طرح گفت: در این طرح به دانش آموز تضمین داده می شود که قرآن کریم را طی دوره تحصیلش در این مدارس حفظ کند و این طرح نه تنها بر دیگر جنبه های تحصیلی تأثیر نمی گذارد بلکه دانش آموز را به تحصیل در دیگر زمینه های علمی و آکادمیک ترغیب می کند.
به گفته عایش، مدرسه «الحصاد التربوی» تنها در سال گذشته از 900 دانش آموز دختر و پسر که گام های مهمی در زمینه حفظ قرآن کریم برداشتند، تجلیل کرد که از این میان 40 نفر از این دانش آموزان توانستند کل قرآن را طی این یک سال حفظ کنند.
این برای نخستین بار است که در اردن طرحی به این حجم برای آموزش حفظ قرآن برگزار می شود. این در حالی است که مجموعه مدارس «الحصاد التربوی» که توسط «اکرم عبدالقادر» اداره می شوند، از بزرگترین مدارس اردن هستند و صدها دانش آموز دختر و پسر در سطوح مختلف تحصیلی و سنی در این مدارس مشغول به تحصیل هستند.
قم- ایرنا – مدیر حوزه های علمیه سراسر کشور گفت: تحقیق های سطح پایین نباید ما را قانع کند، بلکه محققانی مانند شهید مطهری را باید در بدنه های حوزه های علمیه تربیت کرد.
اگر پیشتر باید یک حرف را چند بار میگفتید و کسی توجه نمیکرد، از این به بعد فقط یک بار با جدیت بگویید. اگر او اهمیتی نداد، پیامدی متناسب با کردهاش در نظر بگیرید.
تشویق کنید: همیشه جریمه کارگر نیست. تشویق نیز میتواند بسیار موثر باشد، بخصوص هنگامی که کودک برخلاف عادات قبلی، برای نخستین بار به حرف شما گوش میکند و آنچه را خواستهاید انجام میدهد. هرگاه متوجه حرفشنوی فرزندتان شدید، او را تشویق کنید و به او بگویید از این کارش متشکرید.
برای هر دستور به او زمان بدهید: هیچ گاه به فرزندتان نگویید، همین الان بلند شو و اتاقات را مرتب کن. خود شما هم اگر وسط انجام کاری باشید، دوست ندارید همان لحظه از شما بخواهند رشته ذهنیتان برای آن کار را رها کنید و سراغ کاری دیگر بروید. پس به فرزندتان هم مهلت بدهید. مثلا به او بگویید تا یک ربع دیگر فرصت داری اتاقات را مرتب کنی. بعد از آن میتوانی بازی رایانهای کنی.
از شکست نهراسید: اگر تا دیروز رفتار دیگری با فرزندتان داشتهاید و از امروز تصمیم گرفتهاید رویهای متفاوت در پیش بگیرید، احتمال شکست زیاد است. شما به فرزندتان مهلت دادید که آشغالها را دم در بگذارد تا بعد از آن مجاز به بازی کردن باشد. حال آن فرصت به سرآمده و او این کار را انجام نداده و در دل دعا میکند که شما مانند گذشته، به حرفتان پایبند نباشید. اما این طور نیست. نیازی نیست فرزندتان را دعوا کنید تا روزی کار به حرمتشکنی برسد. تنها در نهایت صبوری و آرامش به او بگویید مهلتش به پایان رسیده و او کارش را انجام نداده، خودتان آشغال را دم در میگذارید و او امشب کلا مجاز به بازی کردن نیست. اما اگر فردا به حرفتان گوش کند، فرصتی دوباره برای بازی کردن خواهد یافت.