قیمت مواد غذایی در ماه رمضان تغییر نمی‌کند

جام جم سرا: قاسم‌علی حسنی افزود: البته تولیدکنندگان پیشنهاد افزایش قیمت ها را با توجه به افزایش قیمت حامل‌های انرژی، تورم موجود و گرانی عواملی دیگر داده بودند ولی ما معتقدیم اگر قرار است تغییر قیمتی داشته باشیم به بعد از ماه رمضان موکول شود.

وی همچنین گفت: بر اساس پیشنهاد اتحادیه بنکداران افزایش‌ قیمت‌ها احتمالا از نیمه دوم امسال و از 30 شهریورماه به بعد انجام می‌شود.

به گفته رییس اتحادیه بنکداران مواد غذایی، لزومی به افزایش قیمت مواد غذایی وجود ندارد چون معتقدیم در صورت افزایش نیافتن قیمت‌ها تا پایان نیمه اول سال جاری هیچ تولید‌کننده و وارد‌کننده‌ای متضرر نمی‌شود.

حسنی پیش از این نیز با اشاره به آغاز فعالیت کمیته‌ای متشکل از بنکداران سراسر کشور به منظور ساماندهی بازار برای ایام ماه مبارک رمضان گفته بود: این کمیته اقدامات و برنامه‌های لازم را در جهت ساماندهی بازار انجام می دهد تا تنش و افزایش قیمتی در ایام رمضان نداشته باشیم.(ایسنا)

تکنیک‌هایی برای تغییر دکوراسیون خانه

جام جم سرا:
۱ – تنظیم چیدمان مبلمان و لوازم خانه را تغییر دهید
مبلمان را از کنار دیوار برداشته و سعی کنید آن‌ها در زوایای جدید‌تر و گیرا‌تر بچینید. مثلاً قرار‌دادن کاناپه به صورت مورب در یک اتاق نشیمن باریک باعث می‌شود که اتاق وسیع‌تر دیده شود.

۲ – یک دیوار را رنگ کنید
یکی از دیوارهای مهم خانه که در معرض توجه نیز هست را به رنگ دلخواه‌تان رنگ کنید. تابلو‌ها و لوازم هنری از آن آویزان کنید و مبل جدید و زیبایی در آن قسمت قرار دهید (البته دقت داشته باشید که رنگ آن با سایر لوازم خانه هماهنگ باشد)

۳ – از گل و گیاه استفاده کنید
گل و گیاه می‌تواند حال و هوای تازه‌ای به خانه بیاورد. اگر علاقه‌ای به رسیدگی به گل و گیاه ندارید، می‌توانید از گل‌ها و درختچه‌های مصنوعی استفاده کنید. کیفیت گل‌های مصنوعی هم آنقدر خوب شده است که به سختی می‌توان آن‌ها را از گل طبیعی تشخیص داد.

۴ – یک قالیچه محلی در نقطه‌ای بیندازید
قالیچه‌های محلی وسیله بسیار خوبی برای اتاق‌های گفت‌وگو و نشیمن به شمار می‌رود. قالیچه‌ای متناسب با اسباب و لوازم اتاق انتخاب کنید و آن را پایین میز بیندازید.

۵ – تابلو و آینه از دیوار‌ها آویزان کنید
تابلوهایی آویزان کنید که شخصیت و روحیه شما را منعکس کند. سعی کنید از قاب‌های تزئینی‌تر و زیبا‌تر استفاده کنید. هنگام آویزان‌کردن دقت کنید که تابلو از هر قسمت خانه قابل مشاهده و گیرا باشد.

۶ – مجسمه‌ها را در یک جا جمع کنید
مجسمه‌ها و پیکره‌های کوچک و مرتبط با هم را در قسمتی از خانه که مورد توجه است کنار هم قرار دهید. این مجسمه‌ها را به صورت‌های فانتزی و متنوع بچینید.

۷ – از کوسن‌های تزئینی استفاده کنید
این بالشتک‌ها و کوسن‌های تزئینی به سادگی رنگ و بوی جدیدی به خانه می‌دهد و مبلمان منزل را نیز باشکوه‌تر جلوه می‌دهد.

۸ – لامپ‌ها و لوستر‌ها را عوض کنید
لوستر‌ها و لامپ‌ها جزو وسایلی هستند که خیلی زود بر بیننده آشکار می‌کنند که سبک چیدمان خانه‌تان قدیمی است یا جدید. به دنبال لوسترهایی باشید که جدید‌تر و فانتزی باشند و ضمناً با لوازم و رنگ‌بندی خانه‌تان نیز هماهنگ باشند.

۹ – لحاف‌ها و روانداز‌ها نیز مثل کوسن‌های تزئینی، به اتاقتان رنگ می‌دهد
این روانداز‌ها و روتختی‌ها در انواع جنس‌ها و رنگ‌ها موجود می‌باشد. با توجه به روحیه و سلیقه خود زیبا‌ترین را انتخاب کنید.

۱۰ – لوازم اضافی را از جلوی دید بردارید
وسایل و لوازم اضافی باعث از بین رفتن جلوه اتاق می‌شود. برای برگه‌ها، اسباب‌بازی‌های بچه‌ها و سایر اسباب و وسایلی که شکل اتاق را بر هم می‌زند، جای مخصوصی تدارک ببینید.(تصویرنما)

به امید تغییر یافتن نامزدتان ازدواج نکنید

جام جم سرا: دختر و پسر‌ باید در مراحل خواستگاری، درباره همه معیارهایی که برایشان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است گفت‌و‌گو کنند و هیچ‌گاه برای اینکه هرچه سریع‌تر ازدواج کنند و به فرد مورد علاقه‌شان برسند، بدون آگاهی چیزی را قبول نکنند و فکر نکنند که بعد از ازدواج می‌توانند خودشان یا طرف مقابل را متحول کنند و به معیارهای ایده آلشان نزدیک شوند.

تغییر از لحاظ اعتقادی و سبک زندگی سخت است

وقتی برای مردی مهم است که همسرش شاغل نباشد، باید این مسئله را در جلسات خواستگاری مطرح کند و نظر همسرش را در این باره جویا شود. جالب است که گاهی مردان به این دلیل درباره این موضوع صحبت نمی‌کنند که همسرشان بعد از ازدواج باید از آن‌ها تمکین کند.

دختر و پسر‌ها باید توجه داشته باشند که معیارهای اعتقادی و ملاک‌هایی که به سبک زندگی افراد برمی گردد، به سختی قابل تغییر است. با این حال اگر زن یا شوهری به خاطر همسرش مجبور شود بر خلاف خواسته‌اش، رفتار کند خیلی زود دچار تضاد درونی خواهد شد.

ذکر این نکته هم ضروری به نظر می‌رسد که خانمی با تحصیلات عالیه فقط برای مسائل مالی کار نمی‌کند بلکه به دلیل نیاز فطری‌اش برای کمک به جامعه و حفظ جایگاه اجتماعی به کارش اهمیت می‌دهد. با این حال اگر مردی بتواند همسرش را مجبور کند که سرکار نرود، معمولا همسرش به خاطر تحمیل این وضعیت به او، وظایف مادری و همسری‌اش را به خوبی انجام نخواهد داد.

جیب زن یا شوهر نداریم

بعضی زن و شوهر‌ها که هر دو شاغل هستند حساب‌های مالی جداگانه دارند و مانند ۲ بیگانه با یکدیگر رفتار و حتی گاهی با یکدیگر داد و ستد می‌کنند.

معمولا زندگی در چنین وضعیت‌هایی، در قدم اول باعث طلاق عاطفی در زوج‌ها خواهد شد. در زندگی مشترک چنین زوج‌هایی بهتر است که جیب زن و شوهر نداشته باشد تا محبت بینشان حفظ و حتی بیشتر شود.(عبدالحسین ترابیان - کار‌شناس و مشاور خانواده/خراسان)

فکر می‌کردم می‌توانم همسرم را تغییر دهم

جام جم سرا: این جملات در دادگاه خانواده بین زن و شوهری رد و بدل می‌شود که به آخرین لحظات با هم بودن رسیده‌اند. سر و وضع ظاهری آن‌ها نشان از اوضاع خوب مالی این خانواده داشت. مرد مردد به نظر می‌رسید و انگار تمایلی نداشت مقابل قاضی بنشیند تا اینکه قاضی از آن‌ها خواست که روی صندلی‌‌هایشان بنشینند تا جلسه دادگاه شروع شود. زن و شوهر کنار یکدیگر نشستند، چند ثانیه به یکدیگر خیره شدند و...

ازدواج با نیمه گمشده

قاضی از مرد می‌خواهد که درباره علت درخواست طلاق توضیح دهد. مرد می‌گوید: باور کنید چاره دیگری ندارم وگرنه من زندگی‌ام را دوست دارم. به نظرم این زندگی سرانجامی نخواهد داشت و ما در این زندگی، به خواسته‌‌هایمان نخواهیم رسید. مرد می‌افزاید: ۲۵ ساله بودم که ازدواج کردم. از لحاظ مالی مشکلی نداشتم و در یک شرکت خصوصی مشغول به کار بودم. حقوقم نسبت به بقیه همکاران بد نبود و تقریبا ماهی ۴ تا ۵ میلیون درآمد داشتم. به خاطر بیماری یکی از فامیل‌‌هایمان به بیمارستان رفته بودیم که خانم دکتری را در آنجا دیدم. در آن لحظه، ناگهان دلم ریخت و با خودم فکر کردم که او نیمه گمشده من است. با یکی از همکارانش صحبت کردم و زمانی که از مجرد بودنش مطمئن شدم، شماره تلفن همراه خانم دکتر را گرفتم. بعد هم شماره را به مادرم دادم و به خواستگاری او رفتیم.

مخالفت با کار کردن همسر

مرد که انگار از یادآوری آن روز‌ها حس خوبی ندارد، نمی‌تواند ناراحتی‌اش را پنهان کند و با کشیدن آهی، صحبت‌هایش را ادامه می‌دهد: همسرم پزشک است. با اینکه من با کار کردن خانم‌ها در بیرون از خانه مشکل داشتم ولی فکر می‌کردم که اگر در زندگی مشترک مشکل مالی وجود نداشته باشد خانم‌ها علاقه زیادی به کار کردن نخواهند داشت؛ بنابراین به دلیل اینکه تقریبا خانواده‌های ۲ طرف هم کفو بودند و من هم عاشق شده بودم، با اشتغال همسرم کنار آمدم و این ازدواج سر گرفت. یک سال و نیم در عقد بودیم و سپس مراسم عروسی را برگزار کردیم. الان هم ۴ سالی می‌شود که زیر یک سقف با هم زندگی می‌کنیم و یک فرزند ۲ ساله هم داریم.

شوهر بی‌منطق

زن در حالی که قیافه حق به جانب به خود گرفته است، با اجازه قاضی این گونه صحبت‌هایش را شروع می‌کند: شوهرم از من می‌خواهد که سر کار نروم و تنها دلیلش برای طلاق هم همین است. آقای قاضی، من سال‌ها با سختی زیاد درس خوانده‌ام تا پزشک شوم. حالا راضی نمی‌شوم که به خاطر چند دلیل بی‌منطق شوهرم، دست از کارم بردارم.

نیاز فرزند به حضور مادر در خانه

مرد با شنیدن کلمه «بی‌منطق» صندلی‌اش را تکان می‌دهد و آن را کمی به سمت همسرش می‌چرخاند و می‌گوید: باز می‌گویی بی‌منطق! آقای قاضی، من تا قبل از به دنیا آمدن فرزندمان هر جور شده بود، با موضوع کار کردن همسرم در بیرون از خانه کنار می‌آمدم ولی حالا از همسرم می‌خواهم که حداقل سال‌های ابتدایی تولد فرزندمان در کنارش باشد. شغل همسرم طوری است که گاهی شیفت شب است و شب‌ها را درکنار ما نیست. خستگی و فشار روحی شغل او به گونه‌ای است که حتی در خانه هم بیشتر از ما، به فکر پیشرفت شغلی‌اش است. این اواخر با توجه به ارتقای شغلی هم که به دست آورده است، توجه‌اش به من و فرزندش خیلی کمتر شده است. به نظرم این خواسته زیادی نیست که راضی نشوم، فرزندم در چنین شرایطی بزرگ شود.

درخواست پول از شوهر

قاضی از زن می‌خواهد که نظرش را درباره صحبت‌های همسرش بیان کند. زن ادامه می‌دهد: من شغلم را دوست دارم و ادامه خواهم داد. ضمن اینکه اگر من شغلم را از دست بدهم، زندگی ما از لحاظ مالی به مشکل خواهد خورد. هرچند درآمد شوهرم بد نیست ولی باید قبول کنیم که هزینه‌های زندگی خیلی بالا رفته است و با حقوق شوهرم نمی‌توانیم رفاه کامل داشته باشیم. جدای از این‌ها، من به گونه‌ای تربیت شده‌ام که نمی‌توانم از همسرم درخواست پول کنم. من با مدرک دکترا، چگونه از همسرم بخواهم که به من پول تو جیبی بدهد. من تا زمانی که زنده‌ام، دستم را جلوی دیگران دراز نخواهم کرد.

کاش قبل از ازدواج...

مرد از قاضی اجازه می‌خواهد که صحبت‌هایش را این گونه تمام کند: شاید من بتوانم همسرم را مجبور کنم که سرکار نرود ولی مطمئنم که بعد از آن، دیگر رنگ خوشی را در زندگیمان نخواهم دید. کاش از‌‌ همان روز اول که عشق این خانم کورم کرده بود، علاقه و تصمیم جدی او به کار کردن را می‌دانستم تا زندگی‌ام به اینجا نمی‌کشید. قاضی آخرین اظهارات مرد و زن را در پرونده‌شان ثبت می‌کند و از آن‌ها می‌خواهد که منتظر رای دادگاه باشند. (خراسان)

سرطان با تغییر سبک زندگی مهار می‌شود

این نکته به آن معنا نیست که نباید وظایفی را در زمینه کنترل سرطان به دوش دولتمردان و سیاستگذاران بیندازیم، چراکه مسئولان نیز وظیفه بزرگی در کمک به تشخیص و درمان سریع و موثر بیماران مبتلا به سرطان و کنترل عوامل خطر آن بر عهده دارند، اما نکته مهم اینجاست که نباید وظایف خودمان را فراموش کنیم، بلکه باید بپذیریم که همه ما در زمینه کنترل، پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان سرطان مسئولیم.

دکتر علی قنبری مطلق، آنکولوژیست و مدیر برنامه ملی کنترل سرطان وزارت بهداشت از تلاش‌های انجام شده برای کنترل و کاهش آمار سرطان در کشور می‌گوید.

سرطان این روزها دغدغه خیلی از مردم ما شده است، چرا که ما در شرایط پر آسیبی زندگی می‌کنیم. از آلودگی هوا و دیگر آسیب‌های محیطی گرفته تا شیوه نادرست زندگی و استرس‌های زندگی شهرنشینی، همه و همه به آن منجر شده که طی یکی دو دهه اخیر آمار ابتلا به سرطان در کشور ما بالا برود. این عوامل همچنین منجر به آن شده که مردم ما این روزها با دیدن کوچک‌ترین عارضه غیرمعمول نسبت به ابتلا به سرطان نگران شوند، اما آیا خود شما هم از این بیماری می‌ترسید و نسبت به ابتلای به آن نگرانید؟

بله. من هم مثل همه افراد جامعه فکر می‌کنم که ممکن است مبتلا به یک بیماری مزمن از جمله سرطان شوم. ابتلا به بیماری‌های غیرواگیر واز جمله سرطان دغدغه خیلی‌هاست، چرا که 60 در صد افراد در سراسر دنیا در اثربیماری‌های قلبی عروقی و بیماری‌های مزمن تنفسی و سرطان فوت می‌کنند.

اگر در چند دهه گذشته این بیماری‌های واگیر بود که باعث مرگ‌و‌میر می‌شد، الان در دنیا بیماری‌های غیرواگیر جای آن را گرفته است و در ایران هم 72 درصد یا دوسوم علت مرگ و میرها مربوط به بیماری‌های غیرواگیر می‌شود وحتی بیماری‌های غیرواگیر در ایران نسبت به کشورهای منطقه، سهم بیشتری در مرگ‌و‌میر افراد دارد.

برای غلبه بر این ترس چه می‌کنید؟

ضمن این که فکر می‌کنم احتمال دارد من هم دچار یک بیماری غیرواگیر شوم تلاش می‌کنم تا از نقطه نظر رفتارهای فردی احتمال ابتلا به این بیماری‌ها را در خودم کم کنم و به لحاظ اجتماعی هم به عنوان یک شهروند در کنار مسئولیتی که دارم تا آنجا که ممکن است برای کاهش عوامل خطر مختلف از جمله عوامل بیماری‌های غیرواگیر بکوشم.

چرا با وجود افزایش آمار سرطان طی سال‌های اخیر به نظر می‌رسد که بحث پیشگیری و کنترل عوامل خطر آن از سوی وزارت بهداشت، متناسب با اهمیت موضوع، مورد توجه قرار نگرفته است؟

این درست است که 40 درصد سرطان‌ها و 80 درصد بیماری‌های قلبی - عروقی قابل پیشگیری است، اما نکته مهم در مورد پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیری چون سرطان آن است که بدانیم مسئولیت این امر فقط به عهده مسئولان و حتی در توان آنها نیست، بلکه هر کدام از ما هم به خودی خود مسئولیم تا در مسیر پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر حرکت کنیم و با هدف فرهنگ‌سازی در این راه به عنوان یک شهروند و حتی در قالب خیریه یا سازمان‌های مردم نهاد جلب حمایت کنیم تا این نیاز را در مردم و این خواسته را در مسئولان افزایش دهیم که عوامل خطر بیماری‌های واگیر را کنترل کنند.

یعنی چون این حمایت‌ها تاکنون آنچنان که باید در مردم و مسئولان ما شکل نگرفته است ما همچنان شاهد افزایش آمار ابتلا به این بیماری هستیم ؟

در ایران بر اساس برنامه ثبت سرطان که بیش از یک دهه اخیر در کشور ایران انجام می‌شود، از هر صد هزار نفر 134 مرد و 128زن به سرطان مبتلا می‌شوند. یعنی میزان بروز سالانه سرطان در ایران کمتر از بروز جهانی است. البته آمارها تائید می‌کند که میزان بروز با رشد آهسته‌ای در حال افزایش است، اما توجه داشته باشید که بروز سرطان به عوامل مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بستگی دارد، یعنی فقط سیاستگذاران توانایی و مسئولیت کاهش آمار مبتلایان به این بیماری را ندارند.

اما این گفته‌ها پاسخی برای این‌که چرا آمار سرطان همچنان در کشور در حال افزایش است، نیست.

این که آمار ابتلا به سرطان در حال افزایش است به 3 عامل برمی‌گردد. اول، افزایش امید به زندگی و افزایش تعداد سالمندان جامعه. چرا که سرطان در اصل، بیماری دوران سالمندی است. دوم، شیوه زندگی ناسالم و سوم آلودگی‌های محیطی.

در مورد امید به زندگی در ایران در سال 1979 متوسط عمر 58.3 بوده و در 2012 به 73.8 سال رسیده است که به خاطر سیاست موفق بهداشتی درجهت کنترل بیماری‌های واگیر بوده است. از سوی دیگر بیش از 10 درصد جامعه به طور متوسط از سیگار استفاده می‌کند. میزان مصرف سیگار در حال افزایش و سن شروع آن هم در حال کاهش است. حدود 11 درصد جمعیت ما روزانه پنج وعده میوه و سبزیجات که برای داشتن الگوی سالم زندگی ضروری است، مصرف می‌کند. 35 تا 40 درصد جامعه هم فعالیت بدنی‌شان خیلی کم است و حتی حدود نیمی از جمعیت ما افزایش وزن دارند. همچنین 16 درصد جمعیت ما فشار خون بالا دارند. اینها عوامل خطر بیماری‌های غیرواگیر و از جمله سرطان است و جالب است بدانید که در جمعیت 45 تا 65 سال کشورمان، نیمی از افراد، سه عامل خطر ابتلا به بیماری‌های شایع غیرواگیر را دارند. حدود 8 درصد مردم جامعه قند خون دارند. بیش از نیمی از جمعیت جامعه کلسترول خون بالا دارند. اینها هر کدام به نوبه خودشان بیماری و در عین حال،عامل خطر بیماری‌های دیگری مثل سرطان هستند.

متاسفانه شیوه زندگی اکثر مردم ما مناسب نیست و از سوی دیگر از نظر جنبه‌های روانی و معنوی اجتماعی نیز ما به دلیل مواجهه با استرس‌های زندگی شهری، خود را در معرض آسیب‌هایی قرار می‌دهیم که برای ابتلا به سرطان مستعدمان می‌کند. هر چه قدر استرس افزایش پیدا می‌کند ایمنی بدن ضعیف می‌شود و ما مستعد سرطان می‌شویم.

پس با این تفاسیر چه راهکار عملی برای پیشگیری از سرطان وجود دارد؟

اگر بخواهیم به لحاظ فردی، اقدام موثری انجام دهیم باید ابتدا سیگار را کنار بگذاریم. از میوه و سبزی بیشتر استفاده کنیم و فعالیت بدنی داشته باشیم. اگر هم نمی‌توانیم فعالیت بدنی به معنای ورزش منظم داشته باشیم روزی پنج تا 10 دقیقه، حتی در محیط کار، یک ورزش ملایم یا نرمش مختصرانجام دهیم . زیرا همه چیز در اختیار دولت نیست. بی شک حتی اگر از امکانات ایجاد شده از سوی دولت مثل پارک‌ها و مراکز ورزشی استفاده نکنیم باز هم در معرض سرطان خواهیم بود.

اما اگر فردی موفق به اصلاح الگوی زندگی خود بشود، باز به دلیل وجود آلودگی‌های محیطی در کشور، کاهش وکنترل آمار سرطان چندان موفق نخواهد بود.

این درست نیست که فکر کنیم مقوله کنترل آلودگی‌های محیطی کاملا از کنترل افراد جامعه خارج است. آن هم در جایی که تعداد خودرو‌ها در ایران به ازای هر هزار نفر 113 و در جهان 120 خودروست. بعلاوه میزان مصرف انرژی در کشورمان نیز فاجعه بار است یعنی 2812 کیلوگرم بر متر مکعب نفت و ترکیبات معادل به ازای هر نفر در ایران مصرف می‌شود، در حالی که این رقم در دنیا 1890 کیلوگرم بر متر مکعب است. بی‌شک مصرف بیش از اندازه از سوخت‌های فسیلی چه در کارخانجات چه در خودروها یا در جاهای دیگر تبعاتی دارد.

می‌خواهید بگویید که مردم ما درایجاد آلودگی‌های محیطی سهم زیادی دارند؟

دقیقا همین طور است. باید بپذیریم که بر خلاف باورهای دینی و عرفی مان بسیار اسراف‌گر هستیم. سرانه تولید گاز منواکسیدکربن در ایران هفت تن و در جهان 4.6 است. میزان ذرات معلق (کمتر از 10 میکرون) در هر متر مکعب هوای شهرهای بالای صد هزار نفر جمعیت 115 میکروگرم و در جهان 61 میکروگرم است. به لحاظ شاخص‌های توسعه‌یافتگی و صنعتی سعی کردیم کشورمان را ارتقا دهیم، ولی به همان نسبت شاخص‌های زیست محیطی و فرهنگ‌سازی را در ارتباط با مصرف انرژی فراموش کرده‌ایم. بی‌شک بخشی از این مسائل، حاکمیتی و سیاستگذاری است، اما در مورد عوامل محیطی و بویژه میزان مصرف سوخت بخشی از قضیه به خود مردم نیز برمی‌گردد. صرف نظر از این که چه قدر حاکمیت به فکر ماست باید ببینیم که چه اندازه خودمان به فکر خودمان هستیم. ما تا خودمان را اصلاح نکنیم رفتارهای آسیب زایمان را کنترل نکنیم نه‌تنها بیماری سرطان کاهش پیدا نمی‌کند، بلکه زندگی راحتی را از نقطه نظر سلامت نخواهیم داشت. اگر مردم بدانند که وضع چگونه است، خودشان را مدیریت خواهند کرد و این مسئولیتی است که باید به دوش مردم گذاشته شود.

پس وظیفه و نقش وزارت بهداشت در کمک به کنترل عوامل خطر سرطان چه می‌شود؟

ما امیدواریم هم وزارت بهداشت و هم دیگر وزارتخانه‌ها به برنامه‌های سند کنترل بیماری‌های غیرواگیر توجه و خود را به رعایت آن ملزم کنند. چون در بحث پیشگیری و تشخیص زود هنگام بیماری‌های غیرواگیر حتی در خود وزارت بهداشت هم نیاز داریم که توجه بیشتری به این مقوله صورت بگیرد.

آنچه امروز نیاز داریم آن است که با کمک رسانه‌ها توجه مردم را به این سمت جلب کنیم که در مورد بیماری‌های غیرواگیر و از جمله سرطان هیچ راهی جز پیشگیری و تشخیص زود هنگام نداریم وگرنه از نظر اثرات جسمی و اجتماعی ناشی از این بیماری‌ها قطعا وضع ما در آینده بدتر از آنچه امروز هست، خواهد شد.

قرار است در قالب سند کنترل بیماری‌های غیرواگیر چه اقداماتی برای کنترل و پیشگیری از سرطان صورت بگیرد؟

کاری که در وزارت بهداشت در حال انجام آن هستیم این است که بحث آموزش و خود مراقبتی و بحث پیشگیری و تشخیص زودهنگام بیماری‌های غیرواگیر را در دل شبکه جامع سلامت یا مراکز بهداشتی درمانی‌مان نهادینه کنیم. زیرا مراکز بهداشتی درمانی اکنون آمادگی پاسخگویی برای تغییر در وضع همه‌گیر‌شناسی بیماری‌ها را ندارند، یعنی همچنان خانه‌های بهداشتی روستایی و مراکز بهداشتی درمانی شهری‌مان آمادگی خدمت به بیماری‌های واگیر را دارند و هنوز این تغییر در این مراکز صورت نگرفته است.

یعنی هدف وزارت بهداشت آن است که روند کنونی ارائه خدمت از سوی مراکز بهداشتی درمانی کشور را به سمت مراقبت از بیماری‌های غیرواگیر سوق دهد؟

بله و آن هم نه مراقبت از افرادی که مبتلا می‌شوند، بلکه از افرادی که در معرض بیماری‌های غیرواگیر هستند. یعنی کاری که بزودی به صورت آزمایشی با طراحی مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر شروع می‌شود، این است که افراد به مراکز بهداشتی درمانی در سطح شهرها فراخوان می‌شوند. در واقع هر مرکز بهداشتی درمانی باید حداقل جمعیت 12 هزار و 500 نفری را در اطراف خودش تحت پوشش داشته باشد و از طریق رابط‌های بهداشتی آن جمعیت را سرشماری کند و از تک‌تک افراد بخواهند که به مرکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند تا از نظر شاخص‌های بیماری‌های غیرواگیر ارزیابی شوند و سپس کارت عوامل خطر سلامت در اختیارشان قرار بگیرد تا از نظر عوامل خطر ابتلا به بیماری‌های غیرواگیر مثل قند، چربی، سرطان، بیماری‌های مزمن تنفسی، بیماری‌های اسکلتی عضلانی، بیماری‌های روانی و مشکلات تغذیه‌ای ارزیابی شوند و اگر در معرض هر کدام از این بیماری‌ها باشند به سطح بالاتر ارجاع شوند تا خدمات تشخیصی و درمانی بیشتری برایشان انجام شود. همچنین این خدمت‌رسانی شامل ارائه خدمات تغذیه‌ای، روانی و همچنین توصیه‌های خود مراقبتی نیز می‌شود. البته انجام این کار بسیار سخت است، اما به اعتقاد من این نیاز امروز مردم در حوزه بیماری‌های غیرواگیر است.

اولین بار است که طرحی در این قالب از سوی وزارت بهداشت در زمینه تشخیص و کنترل بیماری‌های غیرواگیر انجام می‌شود؟

شاید بحث پزشک خانواده هم با همین دیدگاه شروع شد، اما به نوعی ما باز هم پزشکان و سیستم بهداشتی درمانی‌مان را بردیم به سمت ارائه خدمات روزمره به مردم، ولی به تشخیص زودهنگام بیماری‌های غیرواگیر توجه نداشتیم و ناخودآگاه به سمت درمان رفتیم.

وزارت بهداشت چه راهکاری را برای موفقیت و تداوم این طرح در نظر گرفته است؟

این خدمات باید در مراکز بهداشتی درمانی ارائه شود. یعنی باید مراکزی را به صورت ثابت در نظر بگیریم به‌عنوان مرکزی که ارائه‌دهنده این خدمات به مردم باشند. الان مراکز بهداشتی درمانی بیشتر خدمات‌شان معطوف به بیماری‌های واگیر است، ولی متناسب با تغییری که در وضع شیوع بیماری‌های غیرواگیر اتفاق افتاده ما باید خودمان را با این وضع هماهنگ کنیم که پایه اصلی ارائه این خدمات باید در مراکز بهداشتی درمانی‌مان اتفاق بیفتد.

آیا قرار است این طرح در مورد سرطان‌های خاصی اجرا شود؟

بله. در مورد سه سرطان شایع یعنی سرطان پستان، روده بزرگ و دهانه رحم که راهکارهایی برای تشخیص زودهنگام آنها وجود دارد، اجرا می‌شود. در واقع در قالب این طرح ابتدا افراد باید علائم هشداردهنده این بیماری‌ها را بشناسند.

پس جایگاه غربالگری در تشخیص زودهنگام و پیشگیری از این بیماری‌ها کجاست؟ بر اساس آنچه ما تاکنون از زبان متخصصان شنیده‌ایم، این بوده که از سنی به بعد، یکسری غربالگری‌ها بویژه در مورد سرطان‌های شایعی مثل پستان یا سرطان دهانه رحم صورت بگیرد، اما آنچه شما می‌گویید به نوعی این ضرورت را نفی می‌کند؟

ما واژه‌ای به اسم تشخیص زودهنگام و واژه‌ای به اسم غربالگری داریم. تشخیص زود هنگام یعنی این که افرادی که علائم هشداردهنده سرطان را دارند به سرعت تشخیص دهیم، اما الان سیستم بهداشتی درمانی ما آمادگی این مساله را ندارد. ولی باید برنامه‌ای بچینیم برای اقشار یا شهرهایی که امکان دسترسی به خدمات تخصصی را ندارند تا امکان شناسایی زود هنگام بیماری برای آنها نیز فراهم شود.

اما غربالگری یعنی فردی را که هیچ علائم ظاهری بیماری ندارد، به دلایلی بررسی کنیم. در مورد سرطان، چندین مطالعه از جمله یک مطالعه جدید در کانادا نشان داده است که غربالگری ماموگرافی نه تنها باعث افزایش طول عمر افراد نمی‌شود بلکه موثر هم نیست و به لحاظ پزشکی روش مقرون به‌صرفه‌ای نیز نیست.

در واقع غربالگری کشوری روش مقرون به‌صرفه‌ای دست‌کم در ایران نیست، اما می‌توانیم در مورد سرطان پستان و روده‌بزرگ در گروهی اقدام به غربالگری کنیم که در معرض خطر بالای ابتلا هستند، یعنی یک یا دو نفر از بستگان درجه یکشان در سنین زیر 50 سال مبتلا به این بیماری‌ها شده‌اند.

تامین هزینه‌های درمان، بویژه برای اقشار کم درآمد چالش بزرگی است. چه برنامه‌ای برای حمایت‌های هزینه‌ای از بیماران سرطانی در نظر دارید؟ به‌ویژه در طرح تحول سلامت چه تمهیداتی برای کاهش هزینه‌های درمان سرطان اندیشیده شده است؟

در حوزه تشخیص و درمان، وزارت بهداشت هم‌اکنون فعالیت‌های بیشتری را در دست انجام دارد. در این زمینه یکی از بسته‌های حمایتی‌اش هم در مورد بیماری‌های صعب‌العلاج است که هنوز به صورت اجرایی و عملیاتی در نیامده است. اما ایده‌آل ما این است که تشخیص و درمان سرطان در مراکز جامع سرطان انجام شود.

منظور از مراکز جامع سرطان چه مکان‌هایی است؟

مراکزی که در آنها انواع روش‌های درمانی به یک بیمار ارائه شود. دست‌کم می‌خواهیم در برخی قطب‌های درمانی، چنین طرحی را شروع کنیم. همچنین به جنبه‌هایی از مراقبت غیر از مراقبت‌های جسمی شامل مراقبت‌های روانی، معنوی و اجتماعی هم در قالب خدمات این مراکز توجه می‌شود.

در این زمینه قرار است خدمت تشخیصی و درمانی در کلینیک‌های چند تخصصی در دل بیمارستان‌های تخصصی یا مراکز جامع سرطان ارائه شود. یعنی وقتی بیماری مشکوک به سرطان است بتواند به این کلینیک‌ها مراجعه کند که در آنجا رادیولوژیست، متخصص آسیب‌شناسی، جراح و آنکولوژیست حضور داشته باشند.

البته گروه‌های تخصصی برای ایجاد این کلینیک‌ها شروع به کار کرده‌اند، بویژه در دانشگاه‌های بزرگ، اما هنوز نظام مند نیست و وزارت بهداشت باید روند اجرایی و اعتبار بخشی این پروژه‌ها را تسهیل کند.

وقتی مراکز تشخیصی درمانی را با این مساله هماهنگ کنیم و مراکز جامع درمانی نیز داشته باشیم امکان راه‌اندازی این کلینیک‌ها نیز وجود خواهد داشت. همه این اقدامات باعث می‌شود بیمارها زودتر تشخیص داده شوند، کیفیت زندگی بهتری داشته باشند و بهترین خدمات به آنها داده شود.

پس اکنون حمایت دولتی در مراحل درمانی از بیماران مبتلا به سرطان صورت نمی‌گیرد؟

اکنون بیمه‌ها تا حد زیادی هزینه داروها را تحت پوشش قرار داده‌اند، تا جایی که هزینه داروهای بیماران مبتلا به سرطان بیش از 80 درصد تحت پوشش قرار می‌گیرد؛ چرا که قسمت زیادی از هزینه بیماران مبتلا به سرطان مربوط به داروهای شیمی درمانی است. اما بسته کامل حمایتی از این بیماران که شامل خدمات رادیوتراپی و ... می‌شود، فقط در بیمارستان دولتی تا 90 درصد تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد که البته با حمایت وزارت بهداشت سطح پاسخگویی و پذیرش بیماران در بیمارستان‌های دولتی باید افزایش پیدا کند.

همچنین قرار است داروهای شیمی درمانی در مراکز تشخیصی درمانی دولتی در اختیار بیماران قرار بگیرد و بیمار در جستجوی دارو نباشد. این قضیه نه‌تنها بخشی از بار روانی و مالی بیماران را کم می‌کند بلکه مصرف دارو را نیز کاهش می‌دهد.

مراقبت‌های روانی مقوله بسیار مهمی در مورد بیماران مبتلا به سرطان و خانواده آنهاست که متاسفانه در کشور ما به آن کمتر توجه می‌شود. در این زمینه وزارت بهداشت در بسته حمایتی‌اش چه جایگاهی در نظر گرفته است؟

اگر منظور شما مراقبت‌های حمایتی و تسکینی است که در قالب آن به بیمار و خانواده‌اش کمک می‌شود که کیفیت و کمیت زندگی بهتر و سازگاری بهتری نیز با این بیماری داشته باشند، حدود دو سال پیش در خواستی از معاونت بهداشت و درمان وزارتخانه ارائه شد که بسته مراقبت‌های حمایتی تسکینی را تدوین کنیم که در بخشی از مراکز تشخیصی درمانی به صورت اجرایی درخواهد آمد که ابتدا ارائه خدمات در بیمارستان و بعد از آن در منزل صورت می‌گیرد. این خدمات قرار است با هدف کاهش عوارض روانی و اجتماعی بیماران مبتلا به سرطان صورت بگیرد که مراحل عملیاتی شدن آن در حال آماده شدن است.

چه برنامه‌ای برای کمک به کاهش آلودگی‌های محیطی و صنعتی دارید؟

درست است که اجرای برنامه ملی کنترل سرطان، بر عهده وزارت بهداشت است، ولی بخصوص در زمینه کنترل عوامل خطر وزارت بهداشت به تنهایی قادر به انجام آن نیست، بلکه لازم است همکاری‌های درون بخشی و بین بخشی تقویت شود و سازمان‌ها و نهادهای دولتی و غیر دولتی که در ایجاد و کنترل عوامل خطر سرطان نقش دارند در این زمینه مشارکت داشته باشند. بدون مشارکت وزارت صنایع، بازرگانی، جهاد کشاورزی، سازمان محیط‌زیست و ارگان‌هایی از این دست به هیچ وجه کنترل عوامل خطر بیماری‌های غیرواگیر امکان‌پذیر نخواهد بود.

چشم‌انداز این طرح‌ها و برنامه‌ها فعلا روی کاغذ مثبت است. چقدر می‌توان به مشاهده اثرات عینی آن امیدوار بود؟

یکی از مواردی که تلاش‌های درون وزارت بهداشت در زمینه کنترل سرطان را با نهادها و سازمان‌های بیرون وزارت بهداشت نظام‌مند می‌کند، تشکیل کمیته ملی سرطان است که گام‌های اولیه مهمی برای تشکیل آن برداشته شده و امیدواریم مبنای اقدامات آینده باشد ولی ما برای رسیدن به این هدف نیاز به حمایت از درون و خارج وزارت بهداشت به منظور پیشگیری، تشخیص زودهنگام، تشخیص و درمان و مراقبت‌های حمایتی و تسکینی خواهیم داشت تا در نهایت به کاهش بروز مرگ و میر سرطان و بهبود کیفیت زندگی بیماران در سایه ملاحظات هزینه اثربخشی و دسترسی عادلانه به خدمات منجر شود.

پونه شیرازی ‌/ ‌گروه جامعه

تغییر کاربری همسر

جام جم سرا: همسرم را دوست دارم، اما بداخلاقی‌اش زندگی را برایم سخت کرده است، چگونه به او، خودم و زندگی مشترکمان کمک کنم؟

پاسخ مشاور: این‌که به دنبال بر طرف کردن مشکل‌تان هستید و دوست دارید زندگی مشترک‌تان را نجات دهید، یک قدم بزرگ است. ناراحتی شما آن‌طور که گفتید بدخلقی همسرتان است و آسیب رابطه‌تان به دلیل این بداخلاقی می‌تواند به تخریب زندگی زناشویی‌تان منجر شود. قبل از آن‌که کار از کار بگذرد و بیش از حد ظرفیت خود این سوء‌رفتار را تحمل کنید، بهتر است به فکر راه چاره‌ای باشید.

هر رفتاری علت خاص خود را دارد. نمی‌توان برای درمان یک مشکل رفتاری بدون توجه به علت آن اقدام کرد. شما هم کمی در مورد علت بدخلقی همسرتان تحقیق کنید. شاید او در خانواده‌ای تربیت شده که این نوع اخلاق طبیعی بوده و در دوران کودکی از والدینش آموخته است. رفتارهای آموخته شده در دوران کودکی و نوجوانی بسختی اصلاح می‌شود. گاهی در برخی فرهنگ‌ها، رفتارهایی مردانه قلمداد می‌شود که در فرهنگ دیگر خشن و نامناسب تعریف می‌گردد. وقتی رفتار همسرتان را قضاوت می‌کنید، این تفاوت‌های تربیتی را در نظر بگیرید.

کمی در گذشته او دقت کنید. گاهی شرایط سختی که پشت‌سر گذاشته، در بدخلقی امروز او بی‌تاثیر نیست. یک ورشکستگی، شکست تحصیلی یا هر چیز دیگری که روحیه همسرتان را تخریب کرده باشد، می‌تواند رفتار امروز او را ایجاد کند.

برخی بیماری‌ها مثل کم‌خونی و مصرف برخی دارو‌ها باعث بدخلقی می‌شود. شاید همسرتان از بیماری رنج می‌برد. این موضوع را هم باید مورد توجه قرار دهید.

علت رفتار هر چه باشد، باید تمام تلاش‌ خود را برای بر طرف کردن آن به کار ببندید. اگر بدخلقی همسرتان به خاطر بیماری باشد، می‌توان با مشورت پزشک و درمان مناسب آن را بر طرف کرد. اما مشکلات تربیتی که ریشه در کودکی او دارد، نیاز به همراهی شما دارد. صبر و حوصله هدفمند در این جهت می‌تواند کارساز باشد.

یکی از کارهایی که باید برای بهبود زندگی‌تان انجام دهید، زمینه‌سازی برای تغییر رفتار همسرتان است. بهتر است با او حرف بزنید، به همسرتان بگویید که برای شما اهمیت دارد. دقت کنید لحن‌تان آمیخته با سرزنش و دلخوری نباشد. خیلی ساده و صمیمانه احساسات‌تان را با او در میان بگذارید. از او بخواهید برای بهبود رابطه‌تان قدمی بردارد. در تمام طول مسیر، رفتار محترمانه و همراه با صبر شما، تضمین‌کننده موفقیت خواهد بود. انتظار نداشته باشید که در یک هفته، همسری متفاوت داشته باشید. اما سعی کنید با رفتار مثبت‌تان و کمک گرفتن مشاور، شریک زندگی‌‌تان را به آرامش و اخلاقی خوب نزدیک کنید. (ضمیمه چاردیواری)

تغییر دکور خانه، آن هم بدون هزینه

جام جم سرا: چگونه می‌توان به دکوراسیون یک خانه جان بخشید و حس زیبا و دلپذیر عشق و امید را در آنجاری کرد؟
جذابیت نکاتی که ذکر خواهد شد در این است که در عین سهولت و سادگی، تاثیری بسیار پر رنگ و محسوس بر فضای خانه و روح و روان ما می‌گذارد.

چیدن متفاوت میز پذیرایی:

میز پذیرایی را زیبا بچینید و به نوع چینش عناصری که روی آن قرار می‌دهید، توجه کنید و بها دهید. چند جلد کتاب یا مجله کنار یک سبد حصیری زیبا که درون آن تعدادی شمع و یک گلدان پر از گل‌های تازه و شاداب وجود دارد در کنار هم چیدمانی شیک و چشمگیر برای میز پذیرایی شما به ارمغان می‌آورد.

رنگ آمیزی جزئی:

یک رنگ آمیزی نه چندان حرفه‌ای و جزئی همه چیز را تغییر می‌دهد. اگر آینه‌ای با قابی زیبا اما قدیمی دارید، آن را با رنگی متمایز و جدید رنگ آمیزی کنید. با این کار ساده، آینه را به عنصری جذاب و خیره کننده تبدیل می‌کنید و به دکوراسیون خود روحی تازه می‌بخشید.

استفاده از شیک‌ترین‌ها:

بی‌بهانه از بهترین‌ها و زیبا‌ترین وسایل خانه‌تان استفاده کنید. برای استفاده از فنجانی زیبا و دوست داشتنی، منتظر یک مناسبت یا مهمانی رسمی نباشید. از ظروف خاص و قشنگی که دارید گاهی فقط برای دل خودتان استفاده کنید و بدانید که همین نکته هم در جذاب شدن دکوراسیون خانه‌تان برای شما تاثیرگذار است. به یاد داشته باشید هیچ چیز مهم‌تر از خودتان و احساسی که دارید، نیست.

حذف وسایل اضافی:

بی‌تعارف برخی از عناصر را کنار بگذارید. دکوراسیونی شلوغ و متراکم، هرگز نمی‌تواند زیبا و جذاب باشد. به دکوراسیونتان با دقت بیشتری نگاه کنید تا وسایل و عناصری را که مدت‌ها است از آن‌ها استفاده نکرده‌اید و احتمالا از این پس هم به کارتان نمی‌آید و به نظرتان زیبا نیستند، بدون معطلی از محیط خارج کنید و چیدمان خانه را بدون هیچ عنصر اضافه‌ای از نو طراحی کنید.

جابه جا کردن:

میز و صندلی غذاخوری را از گوشه‌ای به گوشه دیگر اتاق ببرید، مبل‌ها را حرکت دهید و جا به جا کنید و جای میزهای عسلی و آباژور‌ها را تغییر دهید. توجه داشته باشید که یک جابه جایی ساده، بدون صرف هزینه، روح تازه‌ای به دکوراسیون خانه شما می‌دهد و تا مدتی به شما احساس تازگی و نشاط می‌بخشد.

ابتکار در چینش کتاب:

در چینش کتاب‌ها در کتابخانه ابتکار به خرج دهید. این کار می‌تواند سرگرم کننده هم باشد. کتاب‌‌هایتان را براساس رنگ جلدشان به دسته‌های منظم و زیبا تقسیم کنید. هر دسته را در قسمتی از کتابخانه نه به صورت عمودی و کنار هم ایستاده، بلکه به صورت افقی روی هم بچینید. همین تغییر ساده در چیدمان کتاب‌ها در تغییر احساس شما از دکوراسیون خانه‌تان تاثیر گذار است.

بهره گیری از جادوی گل و گیاه:

از دکوراسیونی که از گل و گیاهان تازه و با طراوت بی‌بهره باشد، به سختی می‌توان انتظار القای احساسی لطیف داشت. اگر نمی‌توانید مدام از گل فروشی‌ها گل بخرید، یک شاخه کوچک پر از برگ‌های سبز بچینید و درون گلدانی در دکوراسیون خانه‌تان بگذارید. شما با همین کار ساده، حس طراوت و شادابی را به فضای خانه‌تان القا کرده‌اید.

روشن کردن شمع:

شمع‌ها زمانی که روشن هستند، چنان احساس لطیف و شاعرانه‌ای در فضا پدید می‌آورند که حتی تصورش را هم نمی‌توان کرد. هر زمان که به حس و حالی لطیف و سرشار از آرامش نیاز پیدا کردید، در محیط خانه‌تان چند شمع روشن کنید.

تغییر جای فرش‌ها:

چه اشکالی دارد که از این به بعد از فرش یا قالیچه اتاق غذاخوری در آشپزخانه و از قالیچه اتاق نشیمن در اتاق خواب استفاده کنید. بد نیست بدانید که اگر قالیچه مکان‌های مختلف را با هم جابه جا کنید با نتیجه جالب و خوشایندی مواجه خواهید شد و تا مدت‌ها تفاوت را حس خواهید کرد.

استفاده از عکس‌های نوستالژیک:

دکوراسیون خانه‌تان را از عکس‌ها بی‌بهره نسازید. زمانی که عکس‌های سیاه و سفید و نوستالژیک که لبریز از احساسی شاد هستند در دکوراسیون خانه‌ای دیده می‌شود ناخودآگاه لبخندی بر لب‌ها نقش می‌بندد. چند عکس خاطره انگیز از خود و عزیزانتان را که در روزهایی به یادماندنی گرفته‌اید، انتخاب کنید و آن‌ها را در قاب‌هایی سفید و ساده کنار هم و روی دیوار تزیین کنید. (خراسان)

تغییر نام خانوادگی 65 هزار ایرانی

جام جم سرا:با اشاره به اینکه از سال گذشته تغییر نام و نام خانوادگی در دفاتر سازمان ثبت احوال انجام می گیرد گفت: در گذشته برای تغییر نام و نام خانوادگی حتما باید به مراجع قضایی مراجعه می شد اما مدتی است که این اتفاق در دفاتر و ادارات سازمان ثبت احوال صورت می گیرد.

وی با اشاره به اینکه معمولا اسامی که معانی خوبی نداشته و با فرهنگ ما در تضاد باشد را می توان به راحتی تغییر داد گفت: در برخی از موارد نیز مراجعه کنندگان موفق به تغییر نام خود نمی شوند به دلیل اینکه اسامی خودشان معانی بهتری دارد تا درخواست جدید آنان.

مدیر کل اسناد هویتی سازمان ثبت احوال از تشکیل کمیته های تغییر نام در استانهای مختلف خبر داد و گفت: در حال حاضر معمولا در شهرهای پرجمعیت این کمیته ها هر ماه به طور مرتب تشکیل می شود و در استان ها و شهرهای کوچک نیز چنانچه درخواست تغییر نامی باشد کمیته تشکیل خواهد شد.

به گفته وی، در کمیته های نامگذاری کارشناسان ثبت احوال اساتید دانشگاه در حوزه های ادبیات فارسی، بومی و محلی حضور دارند و در مورد درخواست ها نظر نهایی خود را پس از مشورت و بررسی مبانی، معانی، آواشناسی و...، نام مورد نظر ارائه می دهند.

اسماعیلی گفت: به طور معمول تنها با اسامی که ریشه خارجی دارند موافقت نمی شود.

وی از ثبت تقریبا تمامی نامهای درخواستی در کمیته ها خبر داد و گفت: به طور معمول با یک هزارم درصد از تقاضاهای مردم مخالفت می شود.

مدیر کل اسناد هویتی سازمان ثبت احوال گفت: در مقابل یک میلیون و 450 هزار ولادت در سال فقط هزار و 200 واژه برای نامگذاری وجود دارد که آن نیز بسیار کم است.(مهر)

پاییز رسید؛ محتویات کمد لباستان را تغییر دهید

جام جم سرا: با فرا رسیدن پاییز همه ما چیدمان کمد لباس‌هایمان را عوض کرده و لباس‌های نیمه گرم و گرم را جایگزین لباس‌های قبلی می‌کنیم. بلوزهای یقه اسکی، ژاکت کشباف، شلوارهای ضخیم‌‌، روسری‌های ضخیم‌‌تر، دستکش‌ و چکمه‌های ساق بلند ترکیب جدیدی در کمد شما به وجود می‌آورند.

پاییز فصل رنگهاست. هنوز سبزها نرفته‌اند که زردها می‌رسند و بعد از مدتی نارنجی و قرمز و قهوه‌ای فضای گرمی به وجود می‌آورد تا سردی و خشکی هوا را دلپذیر کند. در قواعد رنگ‌شناسی برای هر فصل مجموعه‌ای از رنگ‌ها در نظر گرفته می‌شود که با توجه به رنگ‌های موجود در طبیعت و حال و هوای آن فصل انتخاب شده‌اند. از نظر جنس پارچه‌ هم پارچه‌های مخمل، چرم، جیر، پارچه‌های کتانی راه‌راه و زبر، کشباف، پارچه‌هایی که آستر دارند و پارچه‌های پشمی، پارچه‌های لباس‌های پاییزی هستند که در زمان انتخاب لباس باید سراغ آنها بروید.

اما یکی از مشکلات فصل سرد این است که پوشیدن لباس‌های ضخیم و گرم افراد را چاق‌تر از آنچه هستند نشان می‌دهد، بنابراین باید توجه داشته باشید به سراغ خرید ژاکت‌هایی بروید که اندازه بدن شما بافته شده باشند. عده‌ای از افراد ترجیح می‌دهند چند لایه تیشرت و پیراهن را روی هم بپوشند. این کار در صورت رعایت تناسب رنگی باعث می‌شود تیپ جوانانه و شادی داشته باشید. اما باید توجه داشت که در روزهای پاییز که هوا متغیر است در فضای بسته با این تعداد لباس گرم‌تان می‌شود، اما اگر بر روی پیراهن خود یک ژاکت بپوشید می‌توانید در مواقع لزوم آن را از تن بیرون آورید. بارانی هم یکی از لباس‌های محبوب پاییزی است که داشتن آن برای هوای ابری پاییز ضروری است.

برای انتخاب لباس‌های پاییزه خود می‌توانید از رنگ‌های طبیعت الهام بگیرید و لباس‌هایی را انتخاب کنید که رنگ آنها مناسب این فصل است. سبز یشمی، سدری، آبی نفتی و قهوه‌ای رنگ‌های مناسب این فصل هستند. خانم‌ها برای ایجاد هماهنگی در لباس‌های خود می‌توانند یک ژاکت قرمز را با یک بلوز یقه اسکی سفید بپوشند. زیورآلات قهوه‌ای مانند آنهایی که از چرم ساخته شده‌اند تیپ پاییزی شما را کامل می‌کنند. پوشیدن تونیک‌های پشمی و بافتنی بلند در این فصل محبوبیت زیادی دارد و می‌توانید این تونیک‌ها را همراه با بلوز یقه ‌اسکی بپوشید.

آقایان هم می‌توانند برای پاییز یک شلوار جین خاکستری تهیه کنند و آن را با یک پیراهن یقه اسکی یا یقه گرد هماهنگ کنند. همچنین داشتن یک شلوار کتانی مشکی به شما ظاهری رسمی‌تر می‌دهد. می‌توانید این شلوار را با بلوز یشمی بپوشید و از ژاکت بی‌آستین روی آن استفاده کنید. یک کت مخمل کبریتی تیپ پاییزی آقایان را کامل می‌کند و به خوبی با شلوار جین و شلوار پارچه‌ای هماهنگ می‌شوند. (هنرآنلاین)

وعده 5 ساله برای تغییر دفترچه‌های بیمه

چیزی مثل کارت هوشمند درمان که سال‌هاست مسئولان سازمان‌های بیمه‌گر و بخصوص تامین اجتماعی وعده آمدنشان را می‌دهند، اما هنوز چشم مردم به جمال آن روشن نشده است.

اولین بار زمزمه‌های صدور کارت هوشمند درمان سال 88 از سوی مدیران وقت سازمان تامین اجتماعی مطرح شد.

آن زمان مسئولان تامین اجتماعی معتقد بودند صدور این کارت از هدر رفتن هزینه‌ در بخش‌های مختلف درمانی جلوگیری می‌کند، سرگردانی بیمه‌شدگان در باجه‌های تمدید را از بین برده و دسترسی به سوابق بیماران را برای پزشکان آسان خواهد کرد.

پروژه‌ تامین اجتماعی گرچه به‌صورت پایلوت در استان یزد هم به اجرا درآمد، اما مخالفت مدیران بعدی با این طرح موجب مسکوت‌ماندن آن شد.

از آن زمان تاکنون در سال‌های مختلف همزمان با تغییر مدیران سازمان تامین اجتماعی، حرف و حدیث‌هایی درباره جایگزین شدن کارت‌های هوشمند درمان به جای دفترچه‌های بیمه به میان آمده که متاسفانه تاکنون هیچ کدام هم رنگ اجرا به خود ندیده است.

در آخرین اظهارنظر نیز نوربخش، مدیرعامل تامین‌اجتماعی تیرماه امسال از آمدن کارت‌های هوشمند درمان تا 90 روز آینده در مراکز ملکی سازمان تامین اجتماعی خبر داده بود تا این‌که روز گذشته همتی، معاون درمان این سازمان نیز بار دیگر با تاکید بر حذف دفترچه‌های بیمه از جایگزین شدن سیمکارت در قالب جاسازی در تلفن همراه یا به صورت کارت و اجرایی شدن آن در آینده نزدیک خبر داد.

جایگزین شدن سیمکارت به جای کارت‌های هوشمند در حالی به یکباره مطرح شده که تا پیش از این خبری مبنی بر جایگزینی سیمکارت مطرح نشده بود و در این چند سال هربار که مسئولان تامین اجتماعی سخن از حذف دفترچه‌های بیمه به میان می‌آورند تاکید داشتند کارت‌های هوشمند درمان تنها گزینه روی میز آنهاست.

جمع شدن دفترچه‌های بیمه کاغذی، کاری بود که باید سال‌ها پیش در نظام بیمه‌ای و سلامت کشور انجام می‌شد.

قطعا مسئولان سازمان‌های بیمه گر نیز این موضوع را تائیدمی‌کنند که در این زمینه عقب‌ماندگی چند ساله‌ای وجود دارد.

با این حال به نظر می‌رسد هنوز درباره این‌که با حذف دفترچه‌های بیمه درمان قراراست چه چیزی جایگزین آن شود، نه تنها اتفاق نظر وجود ندارد بلکه نوعی سردرگمی نیز بین مسئولان دیده می‌شود که ضروری است مسئولان سازمان تامین اجتماعی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در تصمیم‌گیری نهایی خود برای اجرای طرح جایگزین، تمام جوانب امر را بسنجند تا آیندگان از آن یک بازگشت به‌عقب در نظام سلامت کشورمان یاد نکنند.

پوران محمدی - گروه جامعه