اما چرا برخی افراد بهرغم پرخوری و کمتحرکی چاق نمیشوند و برخی دیگر با اندکی زیاد شدن خوراک دچار اضافه وزن میشوند؟
ظرفیت بافتهای چربی که توان ذخیره تریگلیسیرید را دارد در هر فردی با دیگری تفاوت دارد. هر انسانی بسته به ژنتیک و تغذیهای که در دوران جنینی و کودکی داشته است، به میزان مشخصی میتواند چربی ذخیره کند و چاق شود.
به این ترتیب اگر فردی به دلایل گفته شده ظرفیت ذخیرهسازی چربی را نداشته باشد، با وجود مصرف غذای زیادی چاق نمیشود.
اگرچه افراد لاغر به صرف کموزن بودن و نداشتن بافتهای چربی از بسیاری مشکلات مثل آرتروز، سنگینی بدن، بد فرم بودن و افزایش خطر برخی سرطانها دور میشوند، ولی این همه ماجرا نیست.
همانگونه که گفته شد وقتی مصرف غذا بیش از نیاز سلولهاست مازاد آن باید ذخیره شود. اکنون فرض کنیم فردی که استعداد چاقی ندارد پرخوری میکند.
چه اتفاقی میافتد؟ چون بدن این فرد توان ذخیرهسازی تریگلیسیرید در بافت چربی را ندارد، این ماده در داخل سلولهای عضلانی، سلولهای جدار عروق، سلولهای کبدی، سلولهای سازنده انسولین و دیگر سلولها رسوب میکند و این رسوب نابجا باعث آسیبهای شدیدی به این سلولها از جمله مقاومت به انسولین، به هم خوردن فعالیت طبیعی رگها و استعداد به فشار خون میشود.
همین اتفاق در فرد دارای ظرفیت چاقی زمانی میافتد که او آنقدر پرخوری میکند که همه ظرفیتش پر میشود.
اگر بخواهیم مطلب را طور دیگری توضیح دهیم این است که یک فرد بدون استعداد چاقی وقتی دو کیلوگرم اضافه وزن دارد، روند آسیب سلولی در او شروع میشود و در فرد دیگری که به صورت ارثی چاق است حتی با 10 کیلوگرم اضافه وزن هنوز روند آسیب شروع نشده است.
نکته آخری که در این مبحث باید به آن پرداخته شود این است که بههم خوردن تعادل بین مصرف غذا و فعالیت بدنی، باعث مازاد انرژی و ایجاد آسیبهای گفته شده میشود.
به این ترتیب فردی که هر روز چند ساعت فعالیت بدنی هم دارد اگر بیش از کالری مصرفی غذا بخورد باز مازاد انرژی خواهد داشت. (و بسته به استعدادش چاق میشود) و فرد دیگری که در هفته حتی یک ساعت ورزش نمیکند ممکن است با خوراک کم هم دچار مازاد انرژی شود.
موضوع مهم این است که اگر فردی به دلیل ورزش و اجتناب از پرخوری تناسب وزن داشته باشد، از بسیاری بیماریها مصون است، ولی فرد لاغری که صرفا به دلیل وراثت چاق نمیشود و با احساس مصونیت پرخوری میکند چه بسا بیشتر از یک فرد چاق در معرض بیماریهای متابولیک مثل فشار خون و زیادی چربی خون است.
دکتر رضا کریمی - فوق تخصص بیماریهای غدد
جام جم سرا به نقل از ایران لو: زمانی که این غدد از کنترل خارج میشوند و بیش از حد فعالیت میکنند، تمام طول موها چرب میشوند. بنابراین برای بهتر کردن شرایط، همه به شستن عمیق موها اقدام میکنند. اما این کار اشتباه است: هر گونه حملهای به پوست، غدد سباسه را تحریک میکند و آنها هم به نوبۀ خود فعالیتشان را دو برابر میکنند.
برای درمان این موها بهتر است از شامپوهای مخصوص همین موها که متناسب با آنها ساخته میشوند، استفاده نمایید. همچنین میتوانید از روش گیاهی و یکی از راههای زیر استفاده کنید:
۱- آب نارنج را گرفته و سپس آن را صاف نمایید. مالیدن این آب به موها، چربیهای اضافی آن را میگیرد و پوست سر را نیز ضدعفونی میکند و همچنین موها را براق مینماید. بعد از مالیدن این آب و بعد از گذشت ۴۰ دقیقه موها را خوب آبکشی کنید.
۲-گرد زنبق برای موهای چرب و روشن به عنوان شامپوی خشک به کار میرود. برای این کار باید اندکی گرد را به سر خود بپاشید. ده دقیقه صبر کنید سپس با دقت و قدرت موها را شانه کنید.
۳- برای چربی زدایی مو، هر دو روز یک بار، پوست سر را با جوشانده مخلوطی از گیاهان زیر مالش دهید. این جوشانده علاوه بر خاصیت چربی زدایی، موها را تقویت کرده و از ریزش آنها جلوگیری میکند:
تخم گشنیز، بابونه، گزنه، گل ختمی، شاه تره، از هر کدام ۲۰ گرم، در نیم لیتر آب جوشانده، بعد از صاف کردن، پوست سر را با آن مالش دهید.
۴- سر را با آب نمک و نعنا بشویید.
۵- سفیده تخم مرغ را خوب هم زده تا سفت شود و کف کند، سپس آن را به کمک یک مویی به پوست سر بمالید و بگذارید تا خشک شود، سپس موها را شانه زده تا سفیده تخم مرغهای خشک شده بریزد.
۶- ابتدا مقداری گل سرشوی را خمیر کرده و به سر بمالید و بعد آنرا بشویید و بعد مواد دارویی مثل مازو و چفت و یا مواد گیاهی گس که مواد مازویی دارند روی سر بمالید. بهترین کار این است که مازو را با حنا مخلوط نموده و به سر بمالید و اگر میخواهید حنا رنگ بدهد آن را با آب گرم مخلوط کنید.
۷- برگ چغندر را له کرده و آب آن را از برگهایش خارج نمایید، این آب برای گرفتن چربی سر بسیار مفید است. پس از گذشت ۲ ساعت میتوانید موهایتان را آب کشی نمایید.
۸- استفاده از لیمو و مالیدن آب تازه آن به سر باعث میشود که چربی سر گرفته شود و پوست نرم و شفاف شود.
۹- پوست سر را یک روز در میان با یک قاشق چایخوری، روغن عنصل به مدت یک ساعت مالش دهید و سپس با صابون معمولی مانند صابون مراغه یا با گل سرشوی اثر چربی را از بین ببرید.
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
جام جم سرا: مثلا برخی بر خواص ضدسرطانی این ماده غذایی تاکید میکنند و برخی نیز بر تاثیرات مثبت آن بر سوخت و ساز بدن انگشت میگذارند. بتازگی نیز دانشمندان دریافتهاند این خوراکی داغ و سوزان ممکن است بتواند در سوزاندن چربیهای اضافی کمک حال افرادی باشد که همه خواب و خوراکشان تحتالشعاع کاهش کیلوگرمهای اضافی قرار گرفته است.
براساس گزارش مجله پریونشن، محققان هلندی میگویند فلفل تند احتمالا همان اکسیر گمشده رژیم غذایی شما برای کاهش وزن است. نتایج مطالعه جدیدی که اخیرا در نشریه نوتریشن تودی («تغذیه امروز») منتشر شده، نشان میدهد فلفل تند همزمان دو خاصیت از خود بروز میدهد؛ نخست آنکه مرکز سوزاندن کالری را در مغز شما روشن کرده و به حرکت وادار میکند و اینکه میتواند فرد را برای مدت طولانیتری سیر نگه دارد و درواقع سبب دوام بیشتر احساس سیری در فرد میشود. تاکنون نتایج آزمایشهای متعدد نشان داده فلفل تند در کاهش وزن موشهای آزمایشگاهی موثر بوده است. البته نتایج این پژوهشها به این سادگیها به انسانها تعمیمپذیر نیست و به همین دلیل گروههای تحقیقاتی بسیاری در حال حاضر مشغول آزمایش روی انسانها هستند تا تاثیر این ماده خوراکی را بر انسانها نیز بیازمایند. در همین راستا، گروهی از محققان هلندی در مطالعهای جامع نتایج حاصل از 12 پژوهش را بدقت تحلیل کرده و نتایج شگفتانگیزی در مورد انسانها به دست آوردهاند: پس از خوردن مقداری فلفل، دو اتفاق بسیار مهم برای مهار و کاهش وزن بدن رخ میدهد؛ هم مصرف انرژی، کاهش قابل توجهی مییابد و هم سوخت و ساز چربی به میزان بسیار زیادی بالا میرود. نکته جالبتر اینکه سرعت وقوع این دو اتفاق بسیار بالا و درواقع ناگهانی است.
اما خبرهای خوش به همین جا ختم نمیشود. نتایج آزمایشهای دیگر در این زمینه نشان داده است مصرف مقدار بسیار کمی فلفل تند هم سبب کاهش ناگهانی احساس گرسنگی میشود و در عین حال به احساس سیری دوام بیشتری میبخشد. براساس یکی از این مطالعات افرادی که مقدار کمی فلفل تند مصرف داشتهاند، در طول همان روز 16 درصد کمتر به کالری نیاز پیدا کرده و طبعا به همین دلیل غذای کمتری مصرف کرده بودند.
پژوهشگران این پروژه تحقیقاتی، همه این خواص را به کپسایسین (capsaicin) نسبت میدهند. کپسایسین، یکی از مواد تشکیلدهنده فلفل است که به آن طعم تند و آتشین میبخشد. وقتی فلفل تند میخورید، این ماده بر یکی از انواع گیرندههای مزه روی زبان شما مینشیند و با تحریک آن سبب آزاد شدن انتقالدهندههای عصبی خاصی در مغزتان میشود. کار این انتقالدهندههای عصبی در اصل مهار گرسنگی و بروز احساس سیری در افراد است. حتما بیصبرانه منتظرید که بدانید از نظر این دانشمندان چه مقدار فلفل در روز، چنین کمک بزرگی به شما میکند. مطابق نتایج مطالعه پژوهشگران هلندی، فقط مصرف یکچهارم از یک فلفل تند یا حتی مقدار کمتری از یک فلفل بسیار تند برای شعلهور کردن تمام این فواید کافی است، اما تصور نکنید این خواص صرفا نصیب افرادی میشود که فلفل تند را خام خام میخورند و از شعلههای آتشش روی زبانشان لذت میبرند. حتی اگر از آن دسته افرادی هستید که اصلا نمیتوانند لب به فلفل تند بزنند، نگران نباشید. محققان این مطالعه پیشنهاد میکنند که فلفل را همراه غذا بپزید یا آن را با خوراکیهای دیگر مخلوط کنید و به این طریق از حرارتش بکاهید و البته اطمینان میدهند این روشها هرگز خدشهای به فواید فلفل در کاستن کیلوگرمهای اضافی بدنتان وارد نخواهد کرد. فقط یک نکته را فراموش نکنید: اگر به توصیه پزشک معالجتان از خوردن خوراکیهای تحریککننده منع شدهاید، قبل از خوردن فلفلتند با او مشورت کنید.
مسعود ایثاری / سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
جام جم سرا: پژوهشگران دانشگاه ایالتی اوهایو دریافتند که سطوح چربی در خون با رژیم پر چرب افزایش نمییابد، اما با رژیم سرشار از کربوهیدرات بالا میرود.
این بدان معنی است که غذاهایی همانند کره، پنیر، گوشت و خامه که برای یک زندگی سالم باید از آنها پرهیز میکردیم، میتوانند دوباره در منوی غذایی رژیم سالم جای گیرند.
به گزارش تلگراف، توصیههای پزشکان و متخصصان تغذیه درباره چربیهای اشباع مشخص است: این چربیها سطوح کلسترول را در خون افزایش داده و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را افزایش میدهند.
با وجود این، در آزمایشی جدید، پژوهشگران دانشگاه ایالتی اوهایو از داوطلبها خواستند که رژیمهای متفاوت غذایی را امتحان کنند و وقتی دریافتند افزایش مصرف چربیهای اشباعشده مقدار چربی را در خون افزایش نمیدهد، بسیار شگفتزده شدند. به نظر میرسد که بدن چربیهای اشباع را بهسرعت سوزانده و بهصورت انرژی آزاد میکند. در مقابل زمانی که سطوح کربوهیدرات افزایش مییابد، اسیدهای چرب خطرناک در خون افزایش مییابند. اینها با دیابت نوع دوم و بیماریهای قلبی در ارتباط هستند.
پژوهشگر ارشد این تحقیق، جف ولک که استادتمام علوم انسانی در دانشگاه ایالتی اوهایو است، میگوید که این یافتهها دانش سنتی موجود در مورد چربیهای اشباع را به چالش کشیده است: «زمانی که شما رژیم غذایی دارای مقادیر بسیار پایین کربوهیدراتها دارید، بدنتان چربیها را میسوزاند. ما افرادی را داشتیم که مصرف چربی اشباع خود را به دو برابر قبل از زمان شروع آزمایش رساندند، اما زمانی که چربیهای اشباعشده موجود در خون این افراد را اندازه میگرفتیم، در اکثر افراد مقدار آن پایین آمده بود؛ و به همان اندازه دیگر شاخصهای سنتی نیز بهبود یافته بود».
چربی اشباعشده نوعی از چربی است که در کره، چربی، کلوچهها، کیکها و بیسکویتها، تکههای چربی گوشت، سوسیس و پنیر و خامه یافت میشود.
دستورالعملهای سازمان بهداشت انگلیس بیان میکنند که مردان میانسال نباید بیشتر از 30 گرم چربی در روز بخورند و زنان میانسال نیز نباید بیشتر از 20 گرم چربی در روز بخورند. برای آنکه شهودی از این مقدار بهدست بیاورید، به چربیهای 3 نمونه غذا دقت کنید: یک تکه گوشت استیک در حدود 27 گرم چربی، یک تکه پنیر در حدود 5 گرم و کره روی نان تست در حدود 7 گرم چربی دارد.
اما حتی زمانی که داوطلبان تحت رژیمهایی بهشدت پرچربی بودند که تا 84 گرم در روز چربی مصرف میکردند، سطوح چربی آنها در خون افزایش نمییافت. سطوح کلسترول نیز در آنها تغییر نمیکرد؛ اما در مقابل، وقتیکه بهسوی مصرف چربی کم رفتند و مقدار کربوهیدرات را افزایش دادند، سطوح پالمیتولئیک اسید که یک نوع اسید چرب است در خون افزایش یافت.
سطوح بالای پالمیتولئیک اسید با چاقی و التهاب، مقاومت به انسولین، سندرم متابولیک، دیابتهای نوع دوم، بیماری قلبی و سرطان پروستات در ارتباط است.
پروفسور ولک میافزاید: «نوعی سوءتفاهم درباره چربیهای اشباع وجود دارد. در پژوهشهای جمعیتی، ارتباط روشنی بین رژیمهای چربیهای اشباعشده و بیماریهای قلبی وجود ندارد، اما هنوز راهکارهای رژیمی از محدود کردن چربیهای اشباع دفاع میکنند؛ اما این هوشمندانه و علمی نیست. برخی مردم اعتقاد دارند که شما همان چیزی هستید که میخورید، اما در واقعیت، شما همان چیزی هستید که از خوردنیهایتان در بدن ذخیره میکنید. نکته این موضوع این است که لزوماً چربی اشباعی که میخورید، ذخیره نمیشود».
این پژوهش تازهترین نمونه از مجموعه رو به رشدی از شواهد است که بیان میکنند که شاید چربی اشباع به آن بدی نباشد که تاکنون تصور میکردیم. در ماه مارس (فروردین) گذشته، پژوهشگران دانشگاه کمبریج دریافتند که ترک کردن گوشت پرچرب، خامه یا کره ربطی به بهبود به سلامتی ندارد.
این پژوهش که نتایج آن در ژورنال Annals of Internal Medicine منتشر شده است، شامل بررسی دادههای بهدستآمده از 72 پژوهش است که بیش از 600 هزار داوطلب را از 18 کشور در برمیگیرد.
یک یافته کلیدی این بود که چربیهای اشباع که در این رژیم یا در خون اندازهگیری شدند، هیچ ارتباطی را با بیماریهای قلبی نشان نمیداد.
در اواخر امسال دکتر جیمز دینیکولانتیو از کالج اتیکا در نیویورک فراخوانی خطاب به مسئولین بهداشت عمومی منتشر کرد با این مضمون که «ما اشتباه میکردیم. کربوهیدراتها و شکر بیشتر از چربیها سبب بیماریهای قلبی میشوند».
نوید ستار استاد پزشکی متابولیک دانشگاه گلاسکو میگوید: «به نظر میرسد که تنها چربی اشباع دریافتی بدن نباشد که سطح و نوع چربی اشباع خون را تعیین میکند و عوامل دیگری همچون کربوهیدرات دریافتی نیز مهم است. با توجه به شواهد فعلی کربوهیدراتهای تصفیهشده کمتر و چربی اشباع کمتری را باید مصرف کرد. این شواهد همچنین توصیه میکنند که اگر فردی به دنبال کاهش وزن خود است نوع رژیم چندان اهمیت ندارد و صرفاً باید در رژیم غذایی او چربی کم و کربوهیدرات کمتری مصرف شود و فرد به رژیم غذایی خود پایبند بماند، درنتیجه نکته کلیدی این است که هر فرد رژیمی را پیدا کند که هم از آن لذت ببرد و هم آن را نگه دارد».
مقاله این پژوهش در ژورنال PLOS One منتشر شده است. (نسیبه خانلرزاده/خبرآنلاین)
جام جم سرا: مشکل همیشه از افراط و تفریط ناشی میشود. اعضای بدن ما به چربی نیاز دارند تا بتوانند به وظایف خود بدرستی عمل کنند. یعنی، حتی اگر مجبور باشید رژیم فاقد چربی را دنبال کنید، باید به میزان اندکی از چربیهای سالم مانند ماهیهای چرب، گردو، روغن زیتون، آووکادو و غیره استفاده کنید زیرا بدن بدون چربی به مشکل میخورد.
در این مطلب ۸ علامتی که نشان میدهد برنامهٔ غذاییتان به میزان کافی چربی ندارد را بازگو میکنیم.
انرژی کم میآورید
نتایج پژوهشی که توسط انستیتوی سلامت ملی فرانسه به چاپ رسیده است نشان میدهد اگر وزنتان نرمال است و آمادگی جسمانی خوبی دارید اما بعد از یک جلسهٔ کوتاه ورزشی انرژی کم میآورید و بدنتان پویایی لازم را از دست میدهد احتمالا به اندازهٔ کافی چربی مصرف نمیکنید. در طول فعالیتهای جسمی بدن ابتدا از کربوهیدارتها استفاده میکند و سپس به سراغ ذخایر چربی میرود. اگر بعد از هر نوع فعالیت فیزیکی انرژیتان زیاد تحلیل میرود میتواند به این معنی باشد که چربی را بیش از اندازه از برنامهٔ غذاییتان کنار گذاشتهاید.
نمیتوانید بدرستی تمرکز کنید
اگر خیلی به خودتان میبالید که مواد چرب را از برنامهٔ غذاییتان که سرشار از کربوهیدارت و پروتئین است حذف کردهاید به احتمال زیاد دچار عدم تمرکز میشوید. به خاطر اینکه مدام احساس گرسنگی دارید و هوش و حواس برایتان نمیماند. لیپیدها یا همان چربیها دو برابر بیشتر از کربوهیدارتها و پروتئینها کالری دارند. اگر شما هر نوع مادهٔ چرب و روغنی را از برنامهٔ غذاییتان حذف کنید احتمال اینکه انرژی کافی کسب نکنید بیشتر میشود.
همان طور که در بالا نیز اشاره کردیم چربیها به ما کمک میکنند تا به مدت طولانیتری سیر بمانیم. اگر شما در هر وعدهٔ غذایی چربیهای مفید مانند اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ مصرف کنید به مدت بیشتری در مقایسه با مصرف کربوهیدارتها و پروتئینها سیر خواهید ماند. به خاطر اینکه چربیها دیرتر از مواد دیگر هضم میشوند. در نتیجه تا رسیدن وعدهٔ بعدی نیاز چندانی به خوردن نخواهید داشت.
شلوغی و سروصدا عصبیتان میکند
نتایج پژوهشی که محققان American Psychological Association انجام دادهاند نشان میدهد موشهایی که به اندازهٔ کافی اسیدهای چرب امگا۳ مصرف نمیکنند در معرض سر و صدا و ازدحام وحشت زده میشوند. برعکس موشهایی که به میزان کافی از این اسیدهای چرب بهرهمند میشوند در مواجه با محیطی با محرکهای صوتی آرامتر هستند.
در خانمها، عادت ماهیانه قطع میشود
کمبود لیپید میتواند اختلالاتی در عادت ماهیانهٔ خانمها ایجاد کند. بدن از چربیها برای کنترل و تنظیم هورمونها استفاده میکند. اگر قاعدگیتان قطع یا نامنظم شده است احتمالا چربی کافی مصرف نمیکنید و بهتر است با پزشکتان در خصوص رژیم و برنامهٔ غذایی و میزان چربیهای مصرفی صحبت کنید.
نتایج پژوهشی که در روزنامه Clinical Endocrinology & Metabolism به چاپ رسیده است نشان میدهد دخترهای نوجوانی که شاخص تودهٔ بدنی بالاتری دارند زودتر به بلوغ رسیده و پریود میشوند. در هر حال لازم است که شما به میزان کافی و مورد نیاز بدنتان چربیهای مفید مصرف کنید.
حافظهتان درست کار نمیکند
محققان دانشگاه آلابامای ایالات متحدهٔ آمریکا به این نتیجه رسیدهاند افراد بزرگسالی که تغذیهای سرشار از مواد چرب مفید مانند آجیل، آوکادو، ماهی و روغن زیتون دارند با گذشت زمان و در دوران سالخوردگی حافظهٔ بهتری دارند. اگر از همین حالا که جوانتر هستید تصور میکنید حافظهتان ضعیف شده است و اگر نمیخواهید چند سال بعد دچار مشکلاتی در قدرت درک ذهنی شوید به سمت رژیم مدیترانهای بروید و از خواص آن بهرهمند شوید.
حال و هوای دلتان ابری میشود
پژوهشهای اپیدمولوژی نشان میدهد که داشتن تغذیهٔ نامناسب میتواند روی خلق و خوی افراد تاثیر منفی گذاشته و باعث ابتلا به افسردگی شود. به عنوان مثال مصرف کم اسیدهای چرب امگا۳ و امگا۶ میتواند باعث نوسانات هورمونی شده و مشکلاتی مانند اضطراب، تحریک پذیری و افسردگی ایجاد کند. برای پیشگیری با این قبیل مشکلات لازم است که به میزان کافی چربیهای سالم مانند ماهیهای چرب (هفتهای دو مرتبه) میل کنید.
پوستتان کدر است
اگر تصور میکنید صورتتان درخشندگی و طراوت لازم را ندارد و پوستتان خشک، کدر، تیره بوده و پوسته پوسته میشود بیشتر به تغذیه و میزان مصرف چربی دقت کنید.
به عقیدهٔ محققان دانشگاه شیکاگوی آمریکا، این مسئله میتواند ناشی از کمبود چربی در برنامهٔ غذایی باشد. درست است که زیاده روی در مصرف مواد غذایی چرب میتواند باعث بروز مشکلاتی مانند جوش شود اما باید بدانید که چربیهای سالم باعث افزایش جذب ویتامین شده و پوست را هیدراته میکند. علاوه بر اینها این چربیهای سالم باعث پیشگیری از پیدایش زودهنگام چین و چروک میشود. (تبیان)
مانند این تبلیغات را بارها شنیده، خوانده یا دیدهایم. در تلویزیون، روزنامهها و مجلات، عرضهکنندگان محصولات ورزشی با تبلیغ کالاهای ورزشی خود، اقشار مختلف مردم را برای خرید این قبیل دستگاهها ترغیب و تشویق میکنند، اما در میان این همه تبلیغات باید چه دستگاهی با چه میزان کارایی مدنظر استفادهکنندگان قرار گیرد؟ آیا برچسبهای روی این دستگاههای ورزشی که مدام از آن صحبت میشود، اطمینان بخش است و واقعا کارایی آنچه از آن به عنوان داشتن اندامی ایدهآل نام برده میشود، دارد؟
در مباحث تبلیغات دستگاههای ورزشی برای افرادی که میخواهند در منزل ورزش کنند، ایجاد جاذبههای مختلف در رسانهها بویژه برای بینندگان تلویزیونی اهمیت ویژهای دارد. پخش این تبلیغات در زمانهایی که خانوادهها در کنار یکدیگر به تماشای یک برنامه خاص مشغول هستند، ذهنیت انجام فعالیت ورزشی با دستگاههای متعدد را به وجود میآورد، بنابراین تبلیغات، نقش بسزایی در معرفی یک دستگاه ورزشی برای اعضای خانواده دارد.
هر چند برای تهیه این دستگاهها تردیدهایی نیز وجود دارد؛ به طور مثال اعضای خانواده در وهله اول به فکر قیمت، سپس پیدا کردن جای مناسب برای قرار دادن وسیله مورد نظر در اتاقهای خانه خود هستند، یا میخواهند از استاندارد بودن این وسایل مطلع شوند.در این میان آیا میشود فقط به آگهی و تبلیغات اعتماد کرد؟
طراحان آگهیهای تلویزیونی با بهرهگیری از هوش و آگاهی، دیدگاههای جامعهشناختی درباره ورزش و اطلاع از دستگاههای مرتبط، همزمان با فناوریهای کامپیوتری تبلیغات تلویزیونی، با موزیک مهیج و ضرباهنگ مناسب گفتار، به ساخت این آگهیهای پر زرق و برق اقدام میکنند. در این آگهیها جنس، رنگ و قابلیتهای دستگاههای ورزشی، ببیننده را کاملا مجذوب میکند تا جایی که مخاطب را برای خرید وسیله مورد نظر و جوابدهی آن در کوتاهترین زمان ممکن به فکر فرو میبرد.
وضع انتشار رپرتاژ و آگهی فقط مختص تلویزیون نیست، بلکه وسایل چاپی مانند روزنامهها و مجلات، وسایل دیداری و شنیداری دیگر مانند؛ سینما و رادیو، آگهیهای روی وسایل نقلیه و بیلبوردها؛ همه این روزها داشتن دستگاههای ورزشی مخصوص را در خانه تبلیغ میکنند.
هر چند شیوه اطلاعرسانی به روش رپرتاژ و آگهی بسیار پسندیده است و دستگاههای ورزشی را به گونهای برای مردم معرفی میکند، اما اکتفا کردن به این موضوع نمیتواند برای خرید یک دستگاه موثر واقع شود و ممکن است به خریداران در زمان استفاده آسیب بزرگی وارد کند.
برای خرید دستگاههای ورزشی علاوه بر تبلیغات که نقش تعیینکنندهای برای معرفی و شناساندن دستگاه ورزشی دارد، باید با افراد خبره و کارشناس ورزش مشورت کرد. حتی مراجعه به پزشک برای افرادی که با مشکلات قلبی و عروقی یا اسکلتی و عضلانی روبهرو هستند، توصیه میشود. باید توجه داشت هدف برخی افراد که در حوزه رسانههای مکتوب فعالیت میکنند از انتشار آگهی، کسب سود بیشتر است، بنابراین تعدد آگهیها در روزنامههای مختلف دلیل بر تائید مهندسی پزشکی یک دستگاه ورزشی نیست.
آگاهی دادن به جامعه برای خرید و استفاده از لوازم ورزشی فقط وظیفه کارشناسان و مربیان نیست، بلکه سازمانهای مرتبط که در راس آنها وزارت ورزش و جوانان قرار دارد باید نسبت به تولیدات وسایل ورزشی دقت نظر اعمال کند و روی ابعاد مختلف لوازم ورزشی قبل از عرضه به بازار نظارت دقیقی داشته باشد. وزارت بهداشت و درمان نیز با مطالعات دقیق روی ساخت این لوازم ورزشی میتواند آگاهیبخشی بهتری در سطح مردم ایجاد کند و در نهایت ارگانهای مرتبط باید برای صدور مجوز ساخت این دستگاهها علاوه بر سختگیریهای خاص و فیلترینگ مناسب، به نسبت تبلیغات آنها نیز حساسیت به خرج دهند. به نظر میرسد اهمیت فعالیتهای بدنی در خانه سبب میشود همزمان با حمایت از تولیدکنندگان لوازم ورزشی، تبلیغات طراحی و ساخت علمی این دستگاهها ساماندهی شود و مسئولان بخشهای مختلف از راهحلهایی ساده برای برطرف کردن نابسامانیهای موجود استفاده نکنند، زیرا پای سلامت افراد در گروههای سنی مختلف در میان است.
592
اگر شما از آن دسته افرادی هستید که از چربیهای شکمی اطراف کمر خود رنج میبرید و وجود آنها باعث بد فرم شدن اندامتان شده است توصیه میگردد که خوردن این نوشیدنی را از دست ندهید چرا که این نوشیدنی قادر است روزانه به اندازه یک سانتیمتر از دور کمر شما را کم کند.
علاوه بر این باید گفت که این نوشیدنی شگفت انگیز قادر است آب اضافی بدن را به ارگانهای بدن بازگرداند و عملکردهای مغزی، حافظه و بینایی را بهبود بخشد.
برای تهیه این نوشیدنی به مواد زیر نیاز است:
1) یک فنجان آب گریپفروت فشرده شده و تازه
2) یک قاشق چایخوری عسل
3) دو قاشق چایخوری سرکه سیب
کافی است مواد گفته شده را در مخلوطکن ریخته و میکس کنید.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، این نوشیدنی را بطور مستقیم طی 7 روز متوالی و پیش از وعدههای نهار یا شام مصرف کنید و پس از آن 7 روز استراحت داشتهباشید. در صورت لزوم میتوان مجدد آن را تکرار کرد.
اگر طعم گریپفروت را دوست ندارید میتوانید پرتقال را جایگزین آن کنید.
پیشنهاد میشود که از نوشیدن این مخلوط غافل نشوید تا شاهد اثرات عجیب آن باشید.
پژوهشگران طی آزمایشات متعددی که در طول سال ها انجام دادند دریافتند چربی های سفید بدن را می توان به چربی های قهوه ای تبدیل کرد.
در نتیجه کالری به جای آنکه ذخیره شود خواهد سوخت. یکی از این آزمایشات نشان داد که قرار دادن موش ها در سرمای شدید سبب می شود این تبدیل چربی در بدن آنها انجام گیرد.
پژوهشگران سپس فرضیه ای را در نظر گرفتند که استرس و تنش در انسان نیز می تواند منجر به تبدیل چربی سفید به قهوه ای شود. برای آزمایش این فرضیه ۷۲ بیمار که سوختگی بسیار شدیدی داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند سپس این بیماران با ۱۹ فرد سالم مورد مقایسه قرار گرفتند و در طول مدت آزمایش، نمونه های مختلفی از چربی بدن آنها را جمع آوری کردند.
به گزارش مهر، چربی سفید تنها در افرادی که تجربه سوختگی داشتند به چربی قهوه ای تبدیل شد. علاوه بر این، سلول های بدن آنها مقدار بیشتری از پروتئینی به نام «پروتئین ۱» را تولید کرد. این پروتئین در شرایط تنش زا توسط هورمون استرس، آدرنالین، تحریک شده و در نتیجه سبب سوختن کالری و تولید گرما می شود.
پژوهشگران امید دارند تا بر اساس این یافته ها بتوانند در آینده ای نزدیک ترکیباتی بسازند که با الگو برداری از فرآیند تاثیر گذاری تنش بر تبدیل چربی سفید به قهوه ای این تغییر را در بدن انسان اعمال کنند.
علاوه بر این، به دنبال راهکاری هستند تا از کند شدن عملکرد چربی های قهوه ای که با افزایش سن رخ می دهد جلوگیری کنند.
به گزارش ایسنا، بررسیهایی که روی موشها و حیوانات دیگر انجام شده، نشان میدهد که یک ریتم شبانهروزی و سالانه وجود دارد.
محققان میگویند: در بعضی از حیوانات زمستانخواب، برنامه تغذیه دارای یک ریتم شبانهروزی و یک ریتم سالانه منظم است.
طی پژوهشهایی که بر روی اطفال چهار ساله انجام گرفت، بیشترین میزان تغذیه کودکان در صبح و شب بود.
این پژوهش بیانگر آن است که حداکثر مصرف مواد چربی در فصل بهار و بیشترین مصرف موادقندی و کالریزا در تابستان بوده است.
بررسیهای دیگر نشان داده که بیشترین مصرف مواد انرژیزا توسط مردان بالغ، در پائیز و زمستان است.
خبر خوب این است که نصف راه را رفته اید، البته اگر تصمیم به ورزش گرفته باشید و همین حالا هم ورزش کنید، تنها چیزی که نیاز دارید یک نیشگون کوچک است: تمرین های ترکیبی دویدن یکی از بهترین و موثر ترین تمرینات برای سوزاندن چربی است.
حرکات کوتاهی که باعث می شوند تمام بدن فعال شود و عضلات و سیستم انرژی بدن تلاش بیشتری کنند. تاثیر اینگونه تمرینات از حالت معمولی بسیار بیشتر است. با وارد کردن این تمرینات به روتین هوازی خود (بعلاوه تمرینات قدرتی مرتب) چربی سوزی خود را تسریع می کنید و کاری که می کنید را موثر تر از همیشه پیش می برید.
حالت هوازی ثابت کافی نیست
گذراندن ساعت ها روی وسائل ورزشی ثابت خسته کننده است و آنچنان هم کارآمد نیست. با ورزش هوازی ثابت در فعالیت های هوازی پیشرفت خوبی می کنید، که برای سلامت هوازی و استقامت قلبی و عروقی مفید است. اما همینطور که با ورزش های هوازی کار آمدتر می شوید، سوخت و ساز مورد نیاز این فعالیت ها کمتر می شود و در پی آن چربی کمتری نیز می سوزانید.
همین که بدنتان با یک فعالیت خو گرفت دیگر زمان آن می رسد که به مرحله ی بعد بروید. بعلاوه برای انجام فعالیت هوازی ثابت با شدت کم باید وقت بیشتری نیز بگرذارید، چیزی حدود نیم ساعت یا بیشتر.
به گزارش سلامت نیوز، چیزی که نیاز دارید ورزش ترکیبی با شدت بالا است. ورزش های سرعتی مانند دویدن با حداکثر سرعت به طور خاص از عضلاتی که سخت بدست آوردید محافظت می کند و همچنین چربی را آب می کند تا بدنتان کاملا ورزشی و یکدست دیده شود.
دویدن باعث تحریک چربی سوزی بیشتر می شود
مصرف اکسیژن بعد از ورزش پدیده ایست که در آن بعد از انجام یک تمرین با شدت بالا تا ساعتها مصرف اکسیژن بالا می ماند تا بدن اکسیژنی که در طول تمرین از دست داده بازیابی کند. تمام هموایی که در طول دویدن با نفس نفس زدن بیرون دادید باید بازگردد و این برای بدن ضروری است.
در نتیجه بدن به دنبال اکسیژن است تا به حالت اول بازگردد، همین بالا ماندن سرعت نفس کشیدن باعث می شود سوخت و ساز بدن تا بعد از تمرین هم بالا بماند.
در یک تحقیق که در سال 2003 انجام شد، شرکت کنندگان شش تمرین با شدت بالا را هر کدام 30 ثانیه با سه بار تکرار انجام دادند و محققان متوجه شدند این افراد در 24 ساعت بعد از تمرین انرژی بیشتری از قبل سوزاندند. در یک تحقیق دیگر محققان تاثیر دویدن و مصرف اکسیژن بعد از ورزش را روی چربی سوزی بررسی کردند.
آنها به این نتیجه رسیدند که دویدن و مصرف اکسیژن بعد از ورزش در مقایسه با ورزش با شدت پایین تاثیر فوق العاده بیشتری دارد. اگر شدت و مدت مناسب باشد این افزایش در سوخت و ساز می تواند از 24 ساعت نیز بیشتر باشد، که منجر به بهبود بیشتر ترکیب بدن می شود.
در واقع مصرف اکسیژن بعد از ورزش به بدن کمک میکند کالری بیشتری در طول روز بسوزاند.
روتین هوازی جدید شما
اگر برای شروع دویدن آماده اید، در اینجا دو انتخاب به شما میدهیم تا خوب راه بیوفتید. در این برنامه دو بار در هفته می دوید و سه روز در هفته تمرین قدرتی انجام می دهید. روزها به طور خاص برنامه ریزی شده تا فرد بتواند کامل ریکاوری کند و در تمام تمرین ها عملکرد مطلوب داشته باشد.
شنبه: تمرین قدرتی بالا تنه
یکشنبه: دویدن
دوشنبه: تمرین قدرتی پایین تنه
سه شنبه: استراحت
چهارشنبه: دویدن
پنجشنبه: ورزش قدرتی کل بدن
جمعه: استراحت
گرم کردن: یک گرم کردن خوب دمای هسته و عضلات بدن را بالا میبرد و همچنین باعث می شود سیستم عصبی بیدار شود تا فرد هنگام ورزش عملکردی بهتر داشته باشد و احتمال آسیب دیدنش پایین بیاید. یک نمونه روتین گرم کردن را به شما آموزش می دهیم تا بدن خود را آماده کنید:
درجا: 10 بار برای هر پا
پرش پروانه / طناب زدن: 100 بار
دویدن آهسته: سه تا چهار دقیقه در سرعت های مختلف
برای دویدن با حداکثر سرعت دو انتخاب دارید: دویدن در سربالایی و تپه، دویدن روی تردمیل.
1- دویدن در سربالایی یا تپه:
40 تا 60 متر را (حدود 12 ثانیه دویدن) با 85 درصد از حداکثر سرعت خود به طرف بالای یک تپه یا سربالایی متوسط بدوید. به طرف پایین سربالایی یا تپه راه بروید و 6 تا 120 ثانیه استراحت کنید تا کاملا ریکاوری کنید. هفته اول با 4 بار دویدن شروع کنید. هر هفته یک دور دیگر به دویدنتان اضافه کنید (تا جایی که به 8 دور برسید) با این کار بدن را مجبور به پیشرفت و خو گرفتن می کنید. شیبی که تپه یا سربالایی دارد مانع آسیب رسیدن به همسترینگ دونده می شود به خصوص اگر فرد برای مدتی ندویده باشد.
2- دویدن روی تردمیل:
دویدن را با سرعت 8 تا 11 mph ( 13 تا 18 کیلومتر بر ساعت ) شروع کنید و با شروع هر دور دویدن 0.5 mph ( حدود نیم کیلومتر ) به سرعت دویدن اضافه کنید. به تردمیل مقداری شیب اضافه کنید تا دچار آسیب دیدگی نشوید. در هر دور 15 ثانیه بدوید و 45 ثانیه بین هر دور استراحت کنید. هفته ی اول را با شش دور دویدن شروع کنید و سپس هر هفته یک دور به دویدن ها اضافه کنید تا زمانی که به آن مقدار که توان دارید برسید.
وارد کردن ورزش های ترکیبی به برنامه خود
اگر تنها می خواهید چربی بسوزانید و وضعیت بدن را بهتر کنید، می توانید آزادانه یک روز دیگر به دویدن ها اضافه کنید و یا درست بعد از تمرین قدرتی بدوید. اگر هدفتان بهبود عملکرد است، درست بعد از گرم کردن و قبل از وزنه زدن شروع به دویدن با حداکثر سرعت کنید تا سیستم عصبی فعال شود و بدن برای بهتر ورزش کردن آماده شود.
دویدن با حداکثر سرعت قبل از ورزش قدرتی تنها انتخاب شما نیست. اما بهترین راه برای بهبود قابلیت دویدن و کاهش خطر آسیب دیدن در حالیست که همچنان چربی می سوزانید. البته اینگونه ورزش کردن نیاز به استقامت بالا دارد و بدن با خسته شدن بیشتر مستعد آسیب دیدگی می شود پس اگر احساس خستگی کردید مقداری تمرین خود را سبک کنید. آمادگی بدنی و امنیت همیشه مهمتر از مجبور کردن خود به انجام ورزش بیشتر است.