رفع مسئولیت به روش برخی جوان‌ها: «به من ربطی نداره»!

بعضی‌ها فکر می‌کنند مسئولیت‌پذیر بودن فقط مربوط به آدم بزرگ‌هاست و کوچک‌تر‌ها مسئولیتی در قبال چیزی ندارند. به خودم می‌گویم اگر من آدم بزرگم چه مسئولیت‌هایی دارم؟ نداشتن مسئولیت در زندگی چه عواقبی می‌تواند برای من داشته باشد؟ اگر من مسئولیت‌پذیر نیستم مسئولش خودم هستم یا دیگران؟
به میان جوانان دهه شصت و هفتاد رفتم تا ببینم نظرشان درباره مسئولیت و مسئولیت‌پذیری چیست. بالاخره هر نسلی یک نظری دارد. راستی نظر شما چیست؟

مسئولیت و ابعادش

مطهره، دانشجوی میکروبیولوژی، هفتاد و دویی است و وقتی درباره مسئولیت در زندگی شخصی و اجتماعی از او می‌پرسم، خودش را متهم به تنبلی می‌کند: «من به‌تازگی عقد کرده‌ام و مامانم دائم سرم غر می‌زند و شاکی است که چرا اتاقم را تمیز نمی‌کنم تا وقتی نامزدم می‌آید، شلخته و به هم ریخته نباشد. اما من دلم نمی‌خواهد این مسئولیت را قبول کنم و دوست دارم مثل قبل مادرم اتاقم را تمیز کند ولی او می‌گوید دیگر خودم مسئولم. این را خوب می‌دانم که مسئولیت‌های شخصی مثل تمیز کردن اتاق، حتی از کوچکی، با خود فرد است اما به لطف اطرافیان، این محبت، وظیفه و مسئولیت دیگران تلقی می‌شود و من امروز پذیرش‌اش را ندارم و در زمینه مسئولیت جمعی هم اگر اطرافیانم سختگیر نباشند، تا بتوانم از زیر کار در می‌روم.»

فنآوری، آزادی‌ها را زیاد و مسئولیت پذیری را کم کرده

حسین، دانشجوی مهندسی برق، هفتاد و یکی است. او برای اینکه درباره مسئولیت‌پذیری دهه هفتادی‌ها حرف بزند، این دهه را به دو نیمه اول و دوم تقسیم می‌کند تا به این نتیجه برسد: «زمانی که من راهنمایی یا حتی دبیرستان بودم، داشتن تلفن همراه خصوصی برای دانش‌آموزان معنایی نداشت و تعداد معدودی از هم‌کلاسی‌هایم تلفن همراه داشتند، اما اکثر بچه‌های دهه دوم هفتاد، از‌‌ همان دوره دبستان، تلفن همراه شخصی دارند و در برابر موجی از تکنولوژی و آزادی‌های اینترنتی قرار گرفته‌اند. به نظر من، ما نیمه اولی‌های دهه هفتاد از نیمه دومی‌ها مسئولیت‌پذیرتریم.»
او در این‌باره که آخر چه ربطی بین تکنولوژی و احساس مسئولیت وجود دارد، توضیح داد: «با این آزادی‌های زیاد، تعهد و مسئولیت در نیمه دوم دیگر معنایی نــــدارد. وقتی بچه‌ها می‌توانند تمام خواسته‌هایشان را آزادانه داشته باشند، دیگر نیازی نیست خود را به زحمت بیندازند و مسئولیتی را قبول کنند.»
نمی‌دانم این چه حکایتی است که خیلی از متولدان سال‌های قبل، متولدان سال‌های بعد را به مسئولیت‌پذیری کمتر متهم می‌کنند. مثلا خیلی از دهه شصتی‌ها معتقدند دهه هفتادی‌ها نسبت به مسائل توجه و مسئولیت پذیری کمتری دارند. به هر حال، نمی‌شود بدون تحقیق و عدد و رقم، در این زمینه نظر داد.

سنگ زیرین آسیاب

بهاره، شصت و هشتی، خانه‌دار، معتقد است دختر‌ها باید مسئولیت‌پذیر‌تر از پسر‌ها باشند: «در زندگی مستقل، تاثیرگذاری زن روی شوهر بیشتر است و می‌تواند او را بسازد؛ بنابراین مسئولیت‌پذیری و آگاه بودن دختر برای زندگی خیلی مهم‌تر است. به قول پدرم، زن خوب فرمانبر پارسا، کند مرد درویش را پادشاه. حالا دختری که از نظر دخل و خرج خانه مسئول نباشد و به جیب شوهرش نگاه نکند و بی‌مسئولانه توقع داشته باشد، در زندگی‌اش پیشرفت نمی‌کند.» البته او این را هم قبول ندارد که مسئولیت‌پذیر بودن دختر، چیزی از مسئولیت‌پذیری پسر کم می‌کند، ولی بر این باور است که دختر سنگ زیرین آسیاب است و مسئولیت‌پذیر بودنش خیلی مهم!

مسئولیت از پسرها، مردان بالغ می‌سازد

آرام، شصت و نهی، معتقد است: «اکثر پسرهای دهه شصت خیلی با هدف به زندگی نگاه می‌کنند در صورتی که خیلی از پسرهای دهه هفتاد اغلب منتظرند هدف به سمتشان بیاید»
به نظر او کلمه «عقده» در توجیه رفتار برخی از والدین دهه هفتاد در زمینه تربیت فرزندانشان جایگاه بالایی دارد و والدین همیشه در توجیه رفتار‌هایشان به دیگران متذکر دوران سخت و عقده‌های خودشان می‌شوند. اکثرشان می‌گویند هدفشان این بوده که بچه‌هایشان عقده‌ای نشوند و اگر از جانشان هم مایه بگذارند، هرچه بخواهند برایشان مهیا می‌کنند.
او می‌گوید: «به اغلب پسرهای این نسل با محبت‌های زیادی و بیجا ظلم شده است. برخی از آنان، امروز تحمل نه شنیدن ندارند و برای رسیدن به هدف‌هایشان خیلی تلاش نمی‌کنند. هنگامی که با مشکلات رو در رو می‌شوند، به جای مسئولیت پذیری و برخورد با مشکلاتشان، مثل بچه‌ها پا به زمین می‌زنند و رفتارهای کودکانه و سطحی می‌کنند.»
آخر حرف‌هایش تاکید می‌کند: «اگر پسری مسئولیت‌پذیر نشود پا به دنیای مردانگی نمی‌گذارد.»

ازدواج؛ دری به سوی مسئولیت یا پنجره‌ای به آرزو‌ها؟

آزاد، شصت و ششی و خانه‌دار است. به نظر او هم بچه‌های دهه شصت مسئولیت‌پذیر‌تر از دهه هفتادند. آزاد معتقد است برخی از دهه هفتادی‌ها سطحی نگر‌تر از دهه شصتی‌ها هستند و این سطحی‌نگری دقیقا در ازدواج‌های دهه هفتادی‌ها خودش را نشان داده است.
از او می‌پرسم آخر چطور به این نتیجه رسیده است؟ توضیح‌ می‌دهد: «ملاک‌ انتخاب شوهر برای برخی از دخترهای دهه هفتاد که ازدواج کرده‌اند و من می‌شناسمشان، خیلی سطحی بوده. انگار عمق مسئولیت در زندگی زناشویی را درک نکرد‌ه‌اند و می‌خواستند خیلی بی‌پروا در زندگی زناشویی به دنبال آرزوهای شخصیشان بروند. ازدواج، مجوز رهایی آنان بوده نه شروع مسئولیت‌های سنگین و من مطمئنم اگر این فکر سطحی و آرزوهای خیالی را کنار نگذارند، این تفکرات نتیجه‌ای جز از هم پاشیده شدن زندگی برایشان نخواهد داشت. به نظرم برخی از دخترهای دهه هفتادی که من با آنان برخورد داشتم با وجودی که ازدواج کرده بودند، هنوز من و فردیت خیلی برایشان اهمیت دارد تا ما شدن و خانواده و گذشت.»
او علت این فردیت را در شیوه تربیت برخی از والدین این دهه می‌داند که با برآورده کردن تمام خواسته‌های معقول و نامعقول فرزندانشان، من سالاری را برایشان به ارمغان آورده‌اند.

یک نوع بی‌مسئولیتی تحت عنوان «به من ربطی نداره»!

سارا، هفتادی است و در یک شرکت کار می‌کند. می‌گوید: «اکثر دوستان من بدون در نظر گرفتن شرایط مالی شوهرشان برای کارهای معمول خانه مثل ظرف شستن و جارو و... توقع گرفتن خدمتکار از شوهرشان دارند. وقتی از آنان می‌پرسم اگر شوهرتان این پول را نداشت که برای شما خدمتکار بگیرد، تکلیف چیست؟ جواب می‌دهند از یک جا جورش کند، به ما ربطی ندارد. این جواب «به ما ربطی ندارد» به نظر من یک نوع بی‌مسئولیتی است.» اما معتقد است این برچسب بی‌مسئولیتی را به همه جوانان هم نسلش نمی‌شود چسباند و مثال از جوانانی می‌زند که خیلی هم مسئولیت پذیرند و معتقد است: «بخشی از مسئولیت پذیری، درونی است و فرد می‌تواند این مهارت را از دیگران یاد بگیرد.»

از جمع کردن دفتر و مداد تا...

یک مثال: پسرخاله، لب تر نکردی می‌ره دنبال نون و نفت و آخر مسئولیته و کلاه قرمزی که وقتی بهش می‌گی مسئولیت چیه؟ جواب می‌ده: «محسئولیت؟ اینه که از محسئولیت شروع می‌شه، آخرش بدبختیه. می‌گی دفتر، مدادتو جمع کن. می‌گم چشم. بعد می‌گی محسولیت، کیفتم درست کن. بعد اون کشوئه رو برو درست کن...»
بالاخره مسئولیت هست، از مداد و دفتر جمع‌کردن بگیر تا نان خریدن و پول نان درآوردن و کارهای جدی. ما چقدر مسئولیت پذیریم؟ (ایران جوان)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

45

مسئولیت پدر و مادر در دوران بلوغ فرزندان

دوران بلوغ‌، در خانواده‌ها مساوی با دوران‌های پرتنش و پرکاری است‌. هنگامی‌که در خانواده‌ای فرزندان به سن بلوغ می‌رسند لازم است تا والدین تدابیر خاصی را در برخورد با آن‌ها در نظر بگیرند و از سویی با فرزندی که در سن بلوغ است، نمی‌شود مانند سال‌های گذشته رفتار کرد‌!
فرزندان در سنین بلوغ سرکش و تندخو می‌شوند و لازم است تا والدین با توجه به این مسأله روحیات فرزندان خود را درک کنند‌. یکی از مهم‌ترین تدابیر والدین در سنین بلوغ فرزندانشان باید محکم ساختن حریم خصوصیشان باشد‌! فرزندانی که تا پیش از این متوجه خیلی از مسائل اطراف خود نبوده‌اند با قرار گرفتن در سن بلوغ حساس شده و کوچک‌ترین تغییرات رفتاری والدین خود را حس می‌کنند‌.
محافظت کامل‌تر و بیشتر از روابط و حریم خصوصی والدین در زمان بلوغ فرزندان باعث می‌شود که آن‌ها با سلامت روحی این مرحله از رشد را پشت‌سر بگذارند و گرفتار بدآموزی‌ها و رفتارهای غلط و حساسیت‌های نابه‌جا نشوند‌.
یکی از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر نوع رفتار فرزندان در سن بلوغ همراهی والدین به‌خصوص پدر با آنهاست‌. شاید این تصور غلط باعث شود که شما فکر کنید هر فرزندی در مرحله بلوغ نیازمند والدین همسان خود است‌! به‌عنوان مثال پسران در دوران بلوغ باید بیشتر با پدرشان باشند و دختران بیشتر با مادرشان‌. اما این تصور کاملا غلط است! فرزندان در سن بلوغ نیازمند توجه و همراهی هر دو نفر پدر و مادر هستند و حضور به موقع کافی پدران در دوران بلوغ دختران‌، همچنین حضور مستمر مادر در دوران بلوغ فرزند پسر باعث می‌شود که آن‌ها با آرامش بیشتر و دغدغه‌های کمتری این دوران را پشت‌سر بگذارند‌.

برخی خانواده‌ها گمان می‌کنند چون بلوغ دختران به مراتب متفاوت‌تر از بلوغ پسران اتفاق می‌افتد نباید با حضور یک مرد ولو این‌که پدر خانواده باشد‌، همراه شود‌. تجربه ثابت کرده دخترانی که در سنین بلوغ از حمایت و همراهی کافی مادر و پدر خود بهره‌مند بوده‌اند‌، راحت‌تر و موفق‌تر از پلکان بلوغ گذر داشته‌اند‌! تصورات غلطی همچون مخفی بودن مسائل خاص زنانه در دوران بلوغ برای دختر‌ها باعث می‌شود آن‌ها در این دوران از پدر خود دور شوند و ممکن است پس از پایان بلوغ‌، دیگر نتوانند روابط خوبی همچون گذشته با پدر خود داشته باشند‌.
از دیگر عوامل موثر بر موفق طی شدن دوران بلوغ فرزندان هماهنگی والدین با یکدیگر است‌. پدر و مادر هر دو مسئولیت تربیت و بزرگ‌کردن فرزندان را برعهده دارند و این مسئولیت تا پایان عمر برعهده هردوی آنهاست و این گونه نیست که بخشی از مسئولیت در دوره‌ای مخصوص فقط توسط مادر باشد و بخش دیگر فقط توسط پدر‌.
از این روست که لازم است پدر‌ها نیز همچون مادران در جریان کامل مراحل بلوغ فرزندان خود‌، چه پسر باشند و چه دختر‌، قرار بگیرند. برای ایجاد این هماهنگی لازم است مادر به‌عنوان فردی که بیشتر اوقات خود را در خانه و در کنار فرزندان است گزارشی از فعالیت‌ها و نوع رفتار فرزندان را به پدر اعلام بدارد و بدین‌وسیله پدر را در جریان مراحل بلوغ فرزندان قرار دهد.
شرایط متفاوت بلوغ دختران به‌خصوص این‌که بلوغ آن‌ها در سنین پایین نسبت به پسران رخ می‌دهد‌، ممکن است باعث افسردگی‌، گوشه‌گیری و احساس انزوا در دختران شود‌. از این‌رو لازم است تا در شرایط خاص و دوره‌های ماهانه بدو سن بلوغ توجه بیشتری به آن‌ها شود و این وظیفه هم برعهده مادر است و هم برعهده پدر‌.
مادر باید شرایط دختر خود را به اطلاع پدر برساند تا پدر هم در نوع رفتار با دخترش بتواند تصمیمات درستی اتخاذ کند و در دوران مربوطه مهربانی‌های پدرانه‌اش باعث شود تا دختر در سن بلوغش احساس گوشه‌گیری نداشته باشد‌. درک و همدلی همزمان پدر و مادر با هم یکی از عوامل مفید برای پشت‌سر نهادن بحران‌های سن بلوغ است.
این مسأله تنها برای روزهای آغازین بلوغ نیست؛ بلکه در دوره‌های بعد و در سنین پس از بلوغ هم در جریان بودن پدر می‌تواند باعث تلطیف فضای خانه باشد‌. مطمئن باشید که این دوران سپری می‌شود و فرزندی که در این دوران بشدت سرکش و هیجان‌زده بوده است دوباره به‌‌ همان دختر یا پسر آرام و منطقی تبدیل خواهد شد‌.
شما خودتان به‌راحتی متوجه افت‌وخیزهای این دوران خواهید شد. به مرور زمان صاحب فرزندی می‌شوید که مستقل‌تر، منطقی‌تر و مسئولیت‌پذیر‌تر است. بنابراین شعاری را که والدین موفق به فرزند خود می‌گویند به یاد داشته باشید: با کمک هم وارد این دوران می‌شویم و با کمک هم از آن خارج می‌شویم. (شهروند)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

با “مرد بی مسئولیت و بیکار” چگونه برخورد کنیم | علت بی مسئولیتی مردان

با “مرد بی مسئولیت و بیکار” چگونه برخورد کنیم | علت بی مسئولیتی مردان

گاهی اوقات افراد می دانند در زندگی چه می خواهند اما گام برداشتن در آن راستا مشکل است 

این روزها مردان جوان به دلایل مختلفی بیشتر از قبل ممکن است در خانه وقت صرف کنند. به عنوان مثال مردی که می خواهد تحصیلات تکمیلی خود در کارشناسی ارشد و دکتری را به پایان برساند، ممکن است چندین سال بعد از ازدواج نیز هنوز کار ثابتی نداشته باشد. علاوه بر دلایل بیرونی گاهی برخی عوامل درونی و روانی نیز می تواند باعث ماندن مردان در خانه شود.

«سه سال از ازدواج ما می گذرد، اوایل که سبحان کار ثابت نداشت، خیلی ناراحت نبودم. او بیشتر اوقات خانه بود و برای ما که تازه ازدواج کرده بودیم، هیچ چیز لذت بخش تر از کنار هم بودن، نبود؛ اما بعد از چند ماه مشکلات شروع شد. سبحان سه روز در هفته دانشگاه می رفت و باقی روزها یا در خانه بود و یا در نهایت برای چند ساعتی به مغازه پدرش سر می زد. پدرش هم خرج ما را می داد.

از ازدواج ما دو سالی گذشته بود که خواهر سبحان ازدواج کرد. بحث خرید جهیزیه او که پیش آمد، کمک های مالی پدرشوهرم نیز محدودتر شد. از طرفی درس سبحان نیز رو به اتمام بود و تنها پایان نامه اش مانده بود. این یک سال اخیر حدودا سبحان هر روز در خانه است. نه کار می کند و نه پایان نامه اش پیشرفت چندانی دارد. مشکلات مالی نیز مسائل را پیچیده تر کرده، روزی نیست که دعوا نکنیم…»

این روزها مردان جوان به دلایل مختلفی بیشتر از قبل ممکن است در خانه وقت صرف کنند. به عنوان مثال مردی که می خواهد تحصیلات تکمیلی خود در کارشناسی ارشد و دکتری را به پایان برساند، ممکن است چندین سال بعد از ازدواج نیز هنوز کار ثابتی نداشته باشد. علاوه بر دلایل بیرونی گاهی برخی عوامل درونی و روانی نیز می تواند باعث ماندن مردان در خانه شود. اما این دلایل چه هستند و با این گروه از مردان که بیشتر در خانه هستند، چه می توانیم بکنیم؟

* پایین بودن احساس مسئولیت 

گاهی اوقات افراد می دانند در زندگی چه می خواهند و درواقع اهداف روشنی دارند، اما در گام برداشتن در آن راستا مشکل داشته و دائم انتظار دارند که دیگران جور انتخاب های آن ها را بکشند و درواقع به جای آن ها حرکت کنند. در نتیجه ممکن است روزی شغلی را انتخاب کنند اما به محض رو به رو شدن با دشواری های آن شغل پا پس کشیده و اعلام کنند که دیگر علاقه ای به آن ندارند.

* کمال گرایی بیش از حد 

این گروه از افراد معمولا سر کارهای مختلف می روند، اما بعد از مدتی شروع به طرح گله و شکایت از محیط کار، ساعات کاری، برخورد همکاران و میزان حقوق کرده و درنهایت نیز سر چند ماه ترجیح می دهند بیش از این خود را در آن محیط ناخوشایند تلف نکنند.

اگر از این افراد شرایط ایده آل برای کار را بپرسید با لیستی بلند بالا از انتظارات مختلف رو به رو خواهیدشد. آن ها همه چیز را با هم می خواهند و همیشه تصور می کنند، حقشان در زندگی بیشتر از این حرف هاست. این افراد حتی وقتی سر کاری هم می روند باز هم آگهی های استخدامی روزنامه را ورق می زنند، چون همیشه به دنبال شرایط بهتری هستند.

* فرار از سختی ها 

معمولا افرادی که تجربه کاری ندارند، موقعیت های کاری مطلوبی در ابتدای مسیر نصیبشان نمی شود و همین نیز باعث می شود دشواری کار کردن برای آن ها دوچندان شود. سرعت کم پیشرفت در سال های اولیه مشغول به کار شدن نیز می تواند احساس تبعیض و یا کنترل نداشتن بر روی شرایط را تشدید کند. در این شرایط گاهی اوقات افرادی که توان تحمل این شرایط را ندارند، ترجیح می دهند به امید کاری بهتر استعفا دهند، اما واقعیت این است که پیدا کردن کار جدید همیشه آسان نیست.

از سوی دیگر گاهی نیز افرادی که مشغول به تحصیل هستند، توانایی کار کردن همزمان با درس خواندن را در خود ندیده و تصور می کنند که انجام این دو کار با همدیگر می تواند بسیار دشوار باشد.

چند قدم همراهی بیشتر 

اگر همسر شما به دلایل بالا و یا به هر دلیل دیگری بیشتر اوقات خود را در خانه صرف کرده و تمایل چندانی به کار ندارد، شاید با توجه به نکات زیر بتوانید مساله را کمی حل و فصل کنید. البته به یاد داشته باشید که به هر صورت پیشرفت در این وضعیت نیازمند به همکاری همسرتان دارد، پس صبر و حوصله داشته باشید و از راهکارهایی چون دعوا و قهر که انگیزه حرکت را در طولانی مدت از بین می برد، خیلی سریع استفاده نکنید!

۱- سرکوفت نزنید 

اگر متوجه شده اید که ایراد کار همسرتان در کجاست درعوض سرکوفت زدن به او سعی کنید از دانش خود برای تشویق او در جهتی درست بهره بگیرید. به عنوان مثال اگر می بینید که او تصور می کند توانایی کار کردن همراه با تحصیل را ندارد، توانایی های او را تشویق کرده و به او این موضوع را که او تواناست القا کنید.

۲- خواسته خود را بگویید 

خواسته خود را بدون سرزنش و تحقیر با همسرتان درمیان بگذارید. مثلا با او صحبت کنید و بگویید که دوست دارید کاری تمام وقت داشته باشد تا شما بتوانید به او به عنوان شریک زندگیتان تکیه کرده و از اینکه پشتیبانی مانند او دارید شب ها با آرامش بخوابید. یادتان باشد در زمان صحبت در این موارد سعی کنید همسرتان را مسبب احساسات مثبت خود معرفی کنید و از سرزنش او و اینکه رفتارهای او باعث سلب آرامش شده خودداری کنید.

۳- وظایفش را انجام ندهید 

اگر می بینید که همسرتان تمایل چندانی به برعهده گرفتن مسئولیت های خود ندارد، به هیچ عنوان شما عهده دار وظایف او نشوید. به عنوان مثال با اضافه کار سعی در جبران کاهش درآمد خانواده نکنید. لازم نیست به او بگویید که می خواهید او را متنبه کنید. کافی است تنها به او یادآوری کنید که توانایی های شما محدود است و امکان اینکه جای او را در خانه پر کنید، ندارید!

۴- زیر بار قرض نروید

به راحتی زیر بار قرض گرفتن و یا کمک مالی نروید. اگر همسرتان چنین پیشنهادی را مطرح می کند ،ابتدا سعی کنید این پیشنهاد او را به نیاتی خوب نسبت دهید. مانند اینکه «می دانم می خواهی به من سخت نگذرد» و بعد به دلایلی خوب آن را رد کنید مانند «می دانم برای آدمی باغیرت مانند تو سخت است که زیر بار قرض برود، من فکر می کنم بتوانم برای مدتی بیشتر سختی ها را تحمل کنم تا تو با خیالی راحت تر به دنبال کار باشی و دغدغه پرداخت قرض را نداشته باشی».

می توانید مطمئن باشید که برخوردهایی مانند اینکه «عوض این حرف ها کمی بیشتر همت کن» و یا «تنبلی رو بذار کنار» تنها کار را خراب تر خواهدکرد.

۴- قدردان باشید 

یادتان باشد بدترین برخورد با یک آدم کمال گرا و یا فردی که انتظارات بالایی از محیط اطراف خود دارد، بیان نقاط ضعف و به اصطلاح دیدن نیمه خالی لیوان است. اگر همسرتان تلاشی حتی اندک می کند، سعی کنید به او نشان دهید که قدر زحمات او را می دانید. یادتان باشد تعریف از همسر و زحمات او نزد بقیه و زمانی که همسرتان هم صحبت های شما را می شنود، می تواند اثری شگفت انگیز بر روی او داشته باشد.

۵- متوقع نباشید 

در آخر اگر می بینید علی رغم تلاش های شما برای هل دادن همسرتان به سمت جلو و البته تلاش های او اما هنوز فاصله زیادی بین آنچه شما انتظار دارید با آنچه همسرتان عمل می کند وجود دارد، و به موضوعی بسیار مهم فکر کنید؛ اینکه آیا این شما نیستید که از همسرتان بیش از اندازه توقع دارید؟

منبع: ماهنامه سپیده دانایی

بازیگر زن: فرزند داشتن موجب کمرنگ شدن مسئولیت عاشقانه من و همسرم خواهد شد! +فیلم

در جالب و خواندنی, فیلم و کلیپ ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ ۰ 5,109 بازدید

افسانه چهره آزاد نوه رقیه چهره آزاد،  همسر شاهرخ فروتنیان ، بازیگر سینما، در گفتگویی عجیب اظهار نظرهای متفاوتی در مورد موضوع فرزندآوری دارد. او اشاره می‌کند که فرزند داشتن موجب کمرنگ شدن مسئولیت عاشقانه زندگی‌اش او و همسرش خواهد شد و آنها مجدانه از همان ابتدای ازدواج تصمیم گرفتند که بچه دار نشوند.

وی می گوید: بچه دار شدن  شاید به نوعی علاقه را در زندگی مشترک نصف می کرد. من حس می کنم اگر بچه بود هر دو می رفتیم سمت بچه و بیشتر فرصت ها را برای او اختصاص می دادیم . شاید این مسئولیت را نخواستیم داشته باشیم در قبالش مسئولیت خودمان و عشق مان را داشته باشیم. اول از همه دوست داشتیم می خواستیم خودمان رشد بدهیم و همینطور که جلو آمدیم احساس کردیم کمبود بچه را احساس نمی‌کنیم، تصمیم گرفتیم. من با خودم و همسرم تعارف نداریم. قصد هم نداریم که چیزی را ثابت کنیم، یعنی بچه نداشته باشیم و همینطوری دلمان می‌خواست زندگی کنیم. تا همین لحظه فکر نکردم که دلم می‌خواهد بچه داشته باشم. خیلی بچه‌ها را دوست دارم . من عاشق برادرزاده ام هستم. من و همسرم روزی که ازدواج کردیم به خانواده هایمان اعلام کردیم . حالا که اجازه دادید ما ازدواج کنیم از ما بچه نخواهید چون ما تصمیم داریم که هیچ وقت بچه دار نشویم. به ما اول می گفتند که حالا ازدواج کنید و بعد. اما ما تصمیمان را گرفته بودیم. یکبار هم مادرم هم به من گفت تو بچه نمی خواهی ، ما چه کار کنیم که نوه می خواهیم.

دانلود کلیپ مصاحبه افشانه چهره آزاد با حجم ۲۷ مگابایت

مطالب مرتبط

1. بیوگرافی افسانه چهره آزاد و همسرش شاهرخ فروتنیان +عکس رقیه چهره آزاد
2. از همسر یکتا ناصر و ناهید سیف الله پور تا همسر بهنام تشکر و رحیم نوروزی + عکس
3. تهدید به انتشار عکس‌های خصوصی پس از یک سخنرانی!
4. اعلام آمادگی طناز طباطبایی برای ازدواج کردن + معیارها
5. بیوگرافی شراره رخام و همسر سابقش فرهاد قریب +عکس
6. فلامک جنیدی و همسرش در ادینبرو اسکاتلند +عکس
7. میترا حجار در کنار همسرش سینا حجازی+ بیوگرافی و عکس
8. بیوگرافی جمشید هاشم پور +مصاحبه و عکس همسرش
9. بیوگرافی حمیرا ریاضی و همسرش علی اوسیوند +عکس دخترش
10. نگار استخر (سنجد) در کنار همسر و دخترش نارگل + عکس

بیوگرافی افسانه چهره آزاد بیوگرافی شاهرخ فروتنیان فرزند بازیگران همسر افسانه چهره آزاد همسر بازیگران همسر شاهرخ فروتنیان ۱۳۹۶-۰۲-۱۳

مدیر

مسئولیت غیرقانونی علمی 4 مقام روس را بیکار کرد

[ad_1]

مسکو - ایرنا - ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه چهار مقام ارشد این کشور از جمله معاون وزیر کشور را به دلیل نادیده گرفتن دستور منع عضویت مقام های اجرایی و اداری در آکادمی علوم برکنار کرد.

پوتین در دیدار رئیس و جمعی از مقام های ارشد آکادمی علوم روسیه گفت، مقام هایی که به عضویت این نهاد علمی درمی آیند، برکنار خواهند شد.
وی یادآوری کرد که سال 2015 از مقام های روسیه خواسته بود از عضویت در آکادمی علوم بپرهیزند، زیرا دانشمندان برای این مسئولیت سودمند هستند و فعالیت آنان در بخش های اداری نمی تواند ثمربخش باشد.
دفتر مطبوعاتی کاخ کرملین امروز (دوشنبه) اعلام کرد که رئیس جمهوری روسیه در چارچوب این تصمیم چهار مقام از اداره کارپردازی ریاست جمهوری، وزارت کشور، سازمان امنیت فدرال و وزارت دفاع را برکنار کرد.
برپایه این تصمیم، کنستانتین کوتنکو معاون امور کارپردازی ریاست جمهوری روسیه، ژنرال واسیلی خریستوفروف رئیس اداره ثبت و آرشیو سازمان امنیت فدرال، آلکساندر فیسون رئیس اداره پزشکی نظامی وزارت دفاع و آلکساندر ساونکوف معاون وزیر کشور از کار برکنار شده اند.
به گزارش خبرگزاری روسیا سگودنیا، دیمیتری پسکوف سخنگوی رئیس جمهوری روسیه در گفت وگو با خبرنگاران اعلام کرد که برکناری این مقام ها در رابطه با عضویت آنها در آکادمی علوم است.
پسکوف در مورد امکان برکناری آلکسی لوپاتیم معاون وزیر علوم روسیه که اخیرا به عضویت آکادمی علوم این کشور در آمده است نیز گفت که موضوع برکناری وی در حوزه اختیارات دولت قرار دارد.
سخنگوی رئیس جمهوری روسیه گفت که پوتین موضع خود را در باره عضویت مقام های حکومتی در آکادمی علوم اعلام کرده و در سازمان های مختلف هم در حال اجرای آن هستند.
اروپام*391 انتشار دهنده: هادی مولوی نیا

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
پناهندگی دات کام مشاهده مبحث خاطرات و اخبار …تجربه مهاجرت غیرقانونی به آمریکا از زبان یک ایرانی گوی آهنین در این تصویر مرز میان هنوز نطفه زرتشت در دریاچه چیچسته است این سوداگران شعرک های خود را نوازش می کنند تالشان نیوزنشریات فعال ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ﴿۱﴾ن، سوگند به قلم، و آنچه را با قلم می چگونه می‌توان دانشجوی‌دانشگاه امام‌حسینعشد … بند تحریمی قانون داماتو در برجام متوقف شده است بند قانون داماتو ؛ بندی که خبرگزاری تابناک اخبار،آخرین خبرها،خبر فوریخبرگزاری تابناک ورزشیخبرگزاری تابناک فارسیخبرگزاری تابناک اقتصادیخبرگزاری دیدنی های روسیه، مناطق دیدنی روسیهجنگنده روسیه در دریای مدیترانه سقوط کرد معاون وزیر امور خارجه روسیه در تهران با جابری اخباراخبار اجتماعی، اخبار اجتماعی ایران،اخبار اجتماعی اخباراخبار اجتماعیاخبار اجتماعی ایراناخبار اجتماعی روزسایت اخباراخبار امروز مجله اینترنتی برترین ها پورتال خبری و سبک …اخبار روز، اخبار ورزشی، سبک زندگی، چهره ها، گردشگری، آشپزی، سلامت، دکوراسیون، فرهنگ اخبار سیاسی،اخبار اجتماعی،جدیدترین اخبار سیاسی و …آخرین اخبار سیاسی،اخبار روزنامه ها،جدیدترین اخبار سیاسیروزنامه های سیاسی،اخبار پناهندگی دات کام مشاهده مبحث خاطرات و اخبار مهاجرت و تجربه مهاجرت غیرقانونی به آمریکا از زبان یک ایرانی گوی آهنین در این تصویر مرز میان آمریکا و تالشان نیوز نشریات فعال ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ﴿۱﴾ن، سوگند به قلم، و آنچه را با قلم می‏نویسند هنوز نطفه زرتشت در دریاچه چیچسته است این سوداگران شعرک های خود را نوازش می کنند عروسک هایی چگونه می‌توان دانشجوی‌دانشگاه امام‌حسینعشد پایگاه اطلاع این دانشگاه دارای دو بخش مجزای دانشکده افسری و دانشگاه جامع است که بخش دانشکده افسری آن از خبرگزاری تابناک اخبار،آخرین خبرها،خبر فوری خبرگزاری تابناک ورزشیخبرگزاری تابناک فارسیخبرگزاری تابناک اقتصادیخبرگزاری تابناک دیدنی های روسیه، مناطق کمیته بین المللی المپیک برگزاری رقابت های جهانی در روسیه را ممنوع کرد روسیه به نوسازی ارتش اخباراخبار اجتماعی، اخبار اجتماعی ایران،اخبار اجتماعی جهان اخباراخبار اجتماعیاخبار اجتماعی ایراناخبار اجتماعی روزسایت اخباراخبار امروزاخبار مجله اینترنتی برترین ها پورتال خبری و سبک زندگی اخبار روز، اخبار ورزشی، سبک زندگی، چهره ها، گردشگری، آشپزی، سلامت، دکوراسیون، فرهنگ و هنر اخبار سیاسی،اخبار اجتماعی،جدیدترین اخبار سیاسی و اجتماعی آخرین اخبار سیاسی،اخبار روزنامه ها،جدیدترین اخبار سیاسیروزنامه های سیاسی،اخبار

شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت

[ad_1]

خبرگزاری آریا -
مسئولیت پذیری، به زندگی معنا می بخشد و به ما شخصیت می دهد

من چهل سال راحت و بدون دغدغه زندگی کردم. نه مسئولیت چندانی در خانه پدری داشتم و نه هزینه های خاصی در زندگی تک نفره من وجود داشت. دارای خانه و ماشین اختصاصی هستم. به تفریحات و سرگرمی های مورد علاقه خود می پردازیم و البته کمک کردن به دیگران را هم خیلی دوست دارم.

چند وقت پیش یکی از همکاران خانم که وضعیت مشابهی مثل من داشت یعنی مجرد بود و از لحاظ مالی هم کاملاً مستقل بود به من پیشنهاد ازدواج داد. او عنوان کرد که در دنیا همه چیز اعم از خانه و ماشین و امکانات مادی را دارد و فقط خلا یک فرزند را احساس می کند.

الان 4 سال از این ماجرا می گذرد و ما صاحب یک دختر ناز دو و نیم ساله هستیم. صادقانه بگویم مسئولیت های زندگی مشترک آزارم می دهد. بی خوابی های شبانه، مخارج زندگی، رفت و آمد. برایم سخت شده. همسرم هم اصلاً بدرستی از کودک مان مراقبت نمی کند و گویی او هم از پس این مسئولیت ها بر نمی آید. تمایل دارم از همسرم جدا شوم اما دلم برای طفل مان می سوزد چون همسرم اصلاً به درستی از او مراقبت نمی کند.

واقعیت این است که مسئولیت پذیری، به زندگی معنا می بخشد و به ما شخصیت می دهد. رابطه های معنادار ایجاد می کند و زندگی را به خوبی جلو می برد. اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید، باید بدانید که در هر دوره از زندگی باید چگونه تصمیم گیری کنید و چگونه این تصمیم را پیش ببرید.

اگر مساله فقط زندگی شخصی خودمان باشد، شاید مختار باشیم هر نوع تصمیمی اتخاذ کنیم اما در صورتی که پای زندگی دیگران مثل همسر و فرزند به میان می آید حق نداریم، از بار مسئولیت شانه خالی کرده و خستگی را بهانه تر قرار داده و فرار کنیم چند سال قبل درست یا غلط شما و این خانم خیلی راحت در مورد ورود یک موجود بی گناه به این دنیا تصمیم گرفتید و اصلاً فکر نکردید که آیا واقعاً شایستگی پدر و مادر شدن را دارید؟ با فرزندتان مانند اسباب مادی برخورد کردید و صرف اینکه صاحب خانه و ماشین و امکانات مالی هستید به خود اجازه فرزندآوری داده اید.

الان هم این کودک نیازمند والدینی مسئول و البته دلسوز است، لذا تلاش برای جدایی راه حل مشکل تان نیست بلکه باید سعی کنید مسئولیت پذیری را در خود تقویت کرده و پرورش دهید تا یک زندگی مشترک موفق را برنامه ریزی کنید و به دنبال آن برای ایجاد فضایی امن، پر محبت و غنی که مناسب برای فرزندپروری باشد، تلاش کنید.

شاید موارد زیر بتواند به شما کمک کند:

تقسیم وظایف
در گام اول توصیه می کنم که برای انجام مسئولیت های مربوط به خانواده خصوصاً فرزندپروری با همسرتان تقسیم وظایف داشته باشید. به نظر همسرتان هم برای انجام وظایف همسری و مادری به اندازه کافی به پختگی نرسیده است، پس لزوم همکاری شما با ایشان بیشتر مشاهده می شود. برای انجام کارهای مربوط به فرزندتان اعم از تهیه غذای مناسب، رسیدگی به تغذیه مناسب، تفریحات، بازی، تربیت توالت، رسیدگی به سلامت عمومی وی و ... یک لیست تهیه کنید و به طور دقیق مشخص کنید که شما و همسرتان هر کدام چه کارهایی باید انجام دهید. البته برای موفقیت بیشتر در این زمینه حتماً از یک فرد مسئول و با تجربه در زمینه فرزندپروری کمک جدی بگیرید.

نمره انضباط 20!
انضباط فردی داشته باشید. اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید باید منضبط هم باشید. انضباط یعنی بدانید هر کاری باید چه زمانی و چگونه انجام شود. کارهای روزانه خود را مدیریت کنید و اجازه ندهید عوامل بیرونی مانع کارهای شما شود و سعی نمایید هر روز کارهای بیشتری انجام دهید. درست که بعد از این همه سال رعایت این همه نظم و مسئولیت برای شما و همسرتان سخت است ولی به این فکر کنید که داشتن یک خانواده منسجم و تربیت موفق کودک چه احساس شادی به شما و همسرتان می بخشد. برای مسئولیت پذیرشدن باید بیاموزید که چگونه می توانید چالش های زندگی را پشت سر گذاشته و مدیریت کنید. با تمرین و تکرار دستیابی به این هدف راحت می شود.

تا می توانید تمرین کنید
باید تمرین کنید که چند کار را در یک روز با هم انجام دهید. مثلا چند ساعت از کودک تان مراقبت کنید با او بازی کنید و او را به تفریح ببرید، سر کار بروید و در انجام کارهای خانه به همسرتان هم کمک کنید. هیچ کاری را به خاطر کار دیگر کنار نگذارید. وقتی چند کار با هم دارید آنها را اولویت بندی کنید و به ترتیب آنها را انجام دهید. مثلاً از سرکار که آمدید به کودک تان رسیدگی کنید و میان وعده وی مثل میوه، شیر، آجیل و ... بدهید. سپس برخی کارهای خانه مثل مرتب کردن یا مهیا کردن وسایل اولیه شام را انجام دهید تا همسرتان به کارهای دیگر برسد. سپس مدتی با کودک تان وقت گذاشته با او بازی و صحبت کنید و...

تعهد داشته باشید
تعهد داشتن را تمرین کنید. یعنی نسبت به مسائل خانه و خانواده، همسرتان و فرزندتان حساسیت به خرج دهید. حساسیت به اینکه هر شب منزل تان را با همسرتان مرتب کنید، ساعاتی وقت برای صحبت و گپ با وی اختصاص دهید، حتماً با دخترتان مدتی بازی کنید و تربیت و بازی و تغذیه وی از حساسیت های عمده شما و همسرتان باشد. با این تمرین، تعهد داشتن در زندگی شما نقشی پر رنگ یافته و خانواده حرف اول را در زندگی تان می زند.

گاهی مرغ تان یک پا داشته باشد
ثبات داشته باشید. یعنی روندی را که در بر خورد با خانواده خود در پیش گرفته اید ادامه داده و به آن پایبند باشید.
اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید باید منضبط هم باشید. انضباط یعنی بدانید هر کاری باید چه زمانی و چگونه انجام شود

اعتماد یک تکیه گاه
قابل اعتماد باشید. در خانواده طوری رفتار کنید که همسر و سپس فرزندتان به شما تکیه کنند و وقتی مسئولیت کاری را می پذیرید واقعاً آن کار را انجام دهید.

آینه باشید!
- به بازخوردها توجه کنید. به نکاتی که همسرتان به شما تذکر می دهد دقت کنید تا در کار خود پیشرفت کنید. اگر می بینید فضای خانه تان آرام شده و تنش ها کاهش یافته است، مطمئن باشید که اوضاع رو به روال است.

از والدین کمک بگیرید
کمک بگیرید. برای نگهداری از کودک تان می توانید از والدین خودتان و همسرتان و حتی یک پرستار کمک بگیرید. البته توصیه ما فقط دریافت کمک است نه اینکه تمام مسئولیت های کودک را به فردی غیر از خودتان یا همسرتان بسپارید. فرزند شما صرفاً نیازمند آغوش گرم شما و همسرتان است.
منبع:تبیان



[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
کاروفناوری کَلالهبه وبلاگ کاروفناوری کلاله خوش آمدید دوستان لطف نمایید در نظر سنجی کاروفناوری که در آموزش ابتدایی زیر بنای آموزش و پرورشکتاب نقش آزادی در تربیت کودکان از دکتر بهشتی صدبار بخوانید و هزاران هزار نکته از آن الکترونیک اندازه براون شارپ سیم الکترونیک پیام روانشناسی بالینی هنر رفتار با افراد دشوارمقدمه اداره موقعیتهای دشوار، بخشی از زندگی روزانه ماست همه ما هرروز با افراد دشوار اشعاری از ته دل غریب آشنا با من، دلم تنگ است باور کن پس از تو زندگی با مرگ همرنگ است باور کن کمک کن تا … مدیریت استرس کمک به کارکنان آگاهی روزانههفتگیماهیانه از کار کارکنان جلوگیری از روشهای تقویت اعتماد به نفس وعزت نفس،جوان و …اعتماد به نفس،عزت نفس،موفقیت،تعریف اعتماد به نفس ،اعتماد به نفس چیست،مهارت ابراز مقالات مدیریت مالی تصاویر هولناک بود؛ خانمی که قبر را اکنون برای زندگی انتخاب کرده بود مادری یا دختری لیست پراستفاده ترین لغات در انگلیسی همراه …بسیار خوش آمدید از شما دعوت می‌شود که از بخشهای آموزشی و مطالب مفید و نکته‌های شانزدهمین‌ حرف‌ الفبای‌ زبان‌ انگلیسی‌ کاروفناوری کَلاله به وبلاگ کاروفناوری کلاله خوش آمدید دوستان لطف نمایید در نظر سنجی کاروفناوری که در قسمت روانشناسی بالینی هنر رفتار با افراد دشوار مقدمه اداره موقعیتهای دشوار، بخشی از زندگی روزانه ماست همه ما هرروز با افراد دشوار سر و کار اشعاری از ته دل غریب آشنا با من، دلم تنگ است باور کن پس از تو زندگی با مرگ همرنگ است باور کن کمک کن تا آموزش ابتدایی زیر بنای آموزش و پرورش کتاب نقش آزادی در تربیت کودکان از دکتر بهشتی صدبار بخوانید و هزاران هزار نکته از آن بیاموزید الکترونیک اندازه براون شارپ سیم الکترونیک پیام به سایت وکالت خوش آمدید ظهر نویسی مقررات و انواع آن متن خیلی خوبیه و از اطلاع رسانی شما مرسی من رشته ام حقوقه خیلی به دردم خورد روشهای تقویت اعتماد به نفس وعزت نفس،جوان و مهارت ابراز وجود اعتماد به نفس،عزت نفس،موفقیت،تعریف اعتماد به نفس ،اعتماد به نفس چیست،مهارت ابراز وجود مدیریت استرس کمک به کارکنان آگاهی روزانههفتگیماهیانه از کار کارکنان جلوگیری از ایجاد لیست پراستفاده ترین لغات در انگلیسی همراه با معنی فارسی بسیار خوش آمدید از شما دعوت می‌شود که از بخشهای آموزشی و مطالب مفید و نکته‌های ارزشمند کاپ قدرتمند ترین وبلاگ هنر و ادبیات ایمان ملکی در بیستم اسفندماه در تهران متولد شد و از دوران کودکی علاقه زیادی به نقاشی داشت فیلم سوپر کردن از جلو کردن از راه مقعد دختر کون کردن از نظر اسلام مدل کردن از عقب دادن روش های کردن از جلو وعقب بهترین روش کردن از عقب تصویر کوس کردن از پشت فیلم کردن از پشت

پرورش احساس مسئولیت در کودکان

[ad_1]

نکوهش زیاده روی در سرزنش کودک

امام علی علیه السلام:
«الافراطُ فی الملامة یشّبُ نیران اللجاج»
زیاده روی در سرزنش، آتش لجاجت را شعله ور می کند.
1- در سن نوجوانی مسئولیتی به عهده نوجوان بگذارید و او را نسبت به وظیفه هایی که برایش معین می کنید حساس سازید.
2- نباید همیشه انتظار داشته باشید که کودکان کارها را دقیق و بدون اشکال به پایان برسانند.
3- والدین محترم باید به کودکان خود بفهمانید که هرچند که قدر و منزلتش والاتر است مسئولیتش هم سنگین تر و مهم تر است.
4- باید کودک را علاوه بر آشنایی با کارهای تربیتی دیگر در زمینه اداره خانه هم تربیت دهید تا فرزندانتان در آینده به عنوان یک مدیر خوب و شرافتمند پرورش یابند.
5- در دوره وزارت مرتباً فرزندان خود را اعم از دختر یا پسر مورد مشورت قرار دهید.
6- سعی کنید با دادن مسئولیتهای مختلف در حد توان کودک احساس مسئولیت پذیری و عزت نفس آنها را تقویت کنید.
7- به فرزندان خود کمک نمایید که اشخاص مستقل و مسئولی بارآیند.
8- بطور دائمی کودکانتان را در انجام تکالیف شب کمک نکنید که در این صورت متکی به والدین شده و احساس مسئولیت نمی کند و به تنهایی از انجام تکالیف خود عاجز می ماند.
9- کودک را از همان آغاز عادت دهید که مثلاً برای کارهای خانه یا مدرسه و مغازه یا امور اجتماعی، مسئولیتی را پذیرا گردد و نیکو از عهده آن برآید.
10- طوری به آنها القا کنید که هیچوقت در جامعه از زیر بار مسئولیت فرار نکنند با این تفکر که شکست می خورند.
11- باید آموزش همکاری از خانواده شروع شود تا فردا را برای پذیرش مسئولیتهای بزرگتر در اجتماع آماده سازد.
12- او را وادار کنید که خود مسئول حفظ وسائل شخصی و ابزارآلات سرگرمی خود باشد.
13- بعضی مسئولیتهای خانوادگی را در حد توانایی نوجوان به او واگذارید تا مقام و شأن اجتماعی خانواده را دریابد.
14- مسئولیت را کم بدهید و خوب تحویل بگیرید تا او منضبط و حسابگر بارآید.
15- به تناسب توانایی و استعداد کودک به او مسئولیت بدهید زیرا در غیر اینصورت، کودک از مسئولیت فرار و به آن بدبین می شود.
16- باید فرزندتان را از جوانی آماده پذیرش مسئولیت در جامعه کنید.
17- واقعیت زندگی را همانطور که در متن خارج وجود دارد برایشان تشریح نمایید تا از تلخ و شیرین آن آگاهی داشته باشند.
18- اتاق خواب خود را از فرزندان جدا کنید و عادت دهید بتوانند خودشان بخوابند و همچنین از عوض کردن لباس و یا پوشیدن لباس جلوی بچه ها خودداری کنید.
19- کودک در هفت سال اول در اثر مؤانست و رغبتی که والدین در وی بوجود می آورند آمادگی پذیرش تعلیمات اخلاقی و مذهبی را احراز می نماید.
20- باید به دختران آموخت که آنها دارای مسئولیت هستند و باید نسبت به حدود آن آگاه و روشن باشند.
21- دختران باید به نحوی بار آیند که پرورش فرزند را کاری خلاق، مهم و هیجان انگیز بدانند. و این امر نیاز به تربیتی مخصوص و پردامنه دارد.
22- در خانه برای کلیه بچه ها باید وظایفی ساده تعیین کرد و زمان انجام وظایف باید به نحوی تنظیم شود که فقط یک طفل در تمام مدت روز مسئولیت انجام کار را بر عهده نداشته باشد.
23- بهتر است از سنین کودکی فرزندان خود را در جریان میزان درآمد خانواده و محدودیت های آن قرار دهید تا احساس مسئولیت کنند و برای مخارج روزانه خود خیلی بیشتر طلب نکنند.
24- شما پدران در خانواده تنها مسئول اقتصاد و تهیه لوازم زندگی نیستید بلکه مسئول تهذیب و هدایت اخلاقی، ایجاد روحیه مقاومت در برابر شدائد، هموارکردن راه زندگی، عرضه و تنفیذ میراث فرهنگی، مسئول ایجاد عادات و صفات ارزنده، رشد و نمای جسمی و روانی، ادب و وقار آنان و پرهیز دادن از انحرافات هستید.
25- پدر و مادر بیدار و عاقل با توجه به اهمیت تربیتهای اجتماعی از ضرر و زیانهای جزئی صرف نظر کرده کارهایی را که کودکان از عهده انجام آن برمی آیند به آنان بسپارید.
26- رفتارهای کودکانتان را مورد سؤال و جواب قرار دهید که در اینصورت فردی مسئول بار می آید.
27- سعی کنید حتی الامکان کارهایی را برعهده کودک بگذارید که برایش مطبوع و پسندیده باشد تا وظیفه اش را با علاقه انجام دهد.
28- برای اینکه بچه ها را به کار کردن علاقه مند سازید می توانید در کار کردن آنها را شرکت دهید.
29- حدود و مقدار مسئولیت را دقیقاً برای کودک روشن سازید تا تکلیف خودش را بفهمد و شک و تردید نداشته باشد.
20- اگر کودکان متعدد در منزل دارید در تقسیم کار عدالت را رعایت کنید تا جنگ و نزاع نباشد و با میل و رغبت وظایف خودشان را انجام دهند و مسئولیت خودشان را بشناسند.
21- مقدار توانایی و صبر و حوصله کودک را در نظر بگیرید و کارهای دشوار و خسته کننده را برعهده اش نگذارید زیرا ممکن است از کار کردن بیزار گردد و در آینده از زیر بار کار فرار کند.
22- به کودکان اجازه دستکاری و لمس اشیا را بدهید، بگذارید کودک اشیا را لمس کند که این امر عامل رشد و ضروری حیات حال و آینده آنهاست.
23- به او بیاموزید که در خانه هرکسی باید کار خود را انجام دهد و اگر کاری که وظیفه اوست انجام نشده و باقی بماند باید دیگری آن را انجام دهد و این انصاف نیست. بدین ترتیب، کودک مفهومی از انصاف و عدالت را درمی یابد.
24- به کودکان بیاموزید و آنها را عادت دهید که منظم بار آیند.
25- اگر در خانه انضباط سخت را به مرحله اجرا بگذارید مواجه با ولگردی فرزند خود خواهید شد.
26- والدین عزیز به کودکان خود آموزش دهید تا پس از بازی، اسباب بازیهای خود را جمع کرده و در مکان معینی بگذارند.
27- برای ایجاد نظم در خانه باید قاطعیت داشته باشید، به این معنی که حرفتان حرف باشد و در برابر خواستهای نامعقول کودک با قدرت بایستید و با جیغ و دادهای او تسلیم نشوید.
28- سعی کنید از همان ابتدای کودکی، کودک خود را به عادت با ارزشی چون سحرخیزی، نظم و مسئولیت پذیری و غیره عادت دهید تا در آینده نیاز به صرف نیروی بیشتری نباشد.
29- نباید اجازه دهید که تکرار برخوردها و سرزنشها باعث تیره شدن روابط شما و کودکتان شود.
30- در نظر داشته باشید که نخستین پانزده سال زندگی کودک به معنای واقعی کلام، سالهای اعمال انضباط است، زیرا رشد و نمو کودک در حقیقت فرآیند یادگیری انجام کارهای صحیح در زمان درست و مکان مناسب و به گونه ای معنی دار است.
31- فرزندان خود را تشویق به برنامه ریزی و پذیرش مسئولیت تحصیلی کنید.
32- به فرزندانتان بیاموزید که در زندگی نظم داشته باشند چرا که از این طریق افکارشان شکل می یابد و زمینه ابتکارات و خلاقیتهای هنری، علمی و فرهنگی در آنها فراهم می گردد.
33- آموزش از راه ارائه مدل و الگو، به گونه ای که کودکتان ببیند و بیابد، چه باید بکند راهی است که شما را در آموزش نظم یاری می دهد.
34- تجربه نشان داده است که بی نظمی در فعالیتهای حرکتی و هوشی و عاطفی تأثیر منفی دارد و بخصوص عکس العملهای آن در دوران بلوغ بصورت حادتری ظاهر می گردد.
35- از عامل ترس برای تربیت کودک استفاده نکنید چون کودک احساس اضطراب و ناراحتی بیشتری کرده و بر مشکلات انضباطی خواهد افزود.
36- کودک شما دوست دارد اشیا را در محلهای همیشگی و معمول خود ببیند و اگر نظمی را که او بدان خو گرفته به هم بریزید ناراحتی او را فراهم می کنید. برای رفع این نگرانی سعی کنید اشیا را به محلهای همیشگی و عادیشان برگردانید.
37- امکانات مناسب را برای تفریح و ورزش کودکانتان فراهم سازید چرا که باعث پرورش روحی آنها می شود.
38- کودکان خود را به بی بند و باری عادت ندهید که برای ارضاء نیاز خود تابع ضابطه و مقرراتی نمی باشند.
39- شما والدین باید در خانواده نظم دهنده و سازمان دهنده امور باشید و همچنین نظام دهنده روابط باشید. به کودکانتان اطاعت از مقررات را بیاموزید و رابطه او را با ضوابط مورد نظر محکم نمایید.
40- برنامه روزانه کودکانتان را بر طبق اصول پی ریزی کنید تا او نظم و ترتیب را بیاموزد.
41- از جمله فضائلی که باید کودک بدان آراسته گردد نظم و ترتیب است.
42- بهترین دوره انضباط دوره کودکی است که فاصله بین نوزادی و بلوغ است. پدران و مادران و مربیان عزیز باید با هوشیاری کامل آنها را به اصول انضباطی آشنا سازید تا بتدریج با کمک و راهنمایی والدین فردی منظم بارآمده اصول انضباطی را در همه شئون زندگی رعایت نمایند.
43- باید آنان را به سحرخیزی و کارکردن در جهت پاکی و فضیلت گام برداشتن عادت داد.
44- وجود سلسله مراتب در خانه امری ضروری است، ولی سعی نکنید آن را دائماً به رخ فرزندان بکشید.
45- کودک را به نظم و ترتیب و درک ارزشهای زیبایی عادت دهید.
منبع مقاله :
شیخ الاسلامی، جعفر؛ (1375)، 2222 نکته در تربیت، تهران: اسلامی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
بیانات در دیدار مسئولان کانون پرورش فکری کودکان … بیانات در دیدار مسئولان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بسم‌اللَّه جستار احساس مسئولیت جستار بیانات رهبری کلیدواژه احساس مسئولیت جمع‌بندی من از همه‌ی این حرفها، عبارت راهکارهای آموزش مسئولیت پذیری به کودکان آکاراهکارهای آموزش مسئولیت پذیری به کودکان آموزش مسئولیت پذیری به کودکانمسئولیت پذیری علائم پایین بودن عزت نفس در کودکان به کودکان کوچکتر و ضعیف تر از خود زور می گوید کودکی که احساس ضعف می کند و به سبب عدم فرهنگ آموزش قرآن در آموزش و پرورش ایران مقالات … نخبه گرایی یـا آموزش عمومی در وزارت آموزش و پرورش اشاره جایگاه وظیفه شناسی و مسئولیت پذیریب مسئولیت در برابر خانواده ازدواج، مبادرت به یک خدمت مقدّس و تحمّل یک مسئولیت استگـــــــروه آمـــوزش و پــــرورشکودک و نمایش الناز میثمی نمایش برای کودکان به مثابه پرورش خلا‌قیت و انگیزه در ذهن و جستاری به آموزش و پرورش ایران و ژاپن گفته است مرداد ۶ام ۱۳۹۱ ۲۱۷ قظ با سلام خدمت شما در قسمت نظام حاکم بر آموزش و روانشناسی کودک کودکمان را با نظم آشتی دهیم فاطمه اسلامیه یکی از مشکلات رایج در بین برخی از کودکان به فلسفه تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش فلسفه …منبع ژورنال جامعه فلسفی انگلیس ترجمه مهدی وفایی در روزهای تاریک مادام تاچر، در بیانات در دیدار مسئولان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بیانات در دیدار مسئولان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بسم‌اللَّه‌الرّحمن جستار احساس مسئولیت جستار بیانات رهبری کلیدواژه احساس مسئولیت جمع‌بندی من از همه‌ی این حرفها، عبارت است از راهکارهای آموزش مسئولیت پذیری به کودکان آکا راهکارهای آموزش مسئولیت پذیری به کودکان آموزش مسئولیت پذیری به کودکانمسئولیت پذیریکودک فرهنگ آموزش قرآن در آموزش و پرورش ایران مقالات آموزشی « نخبه گرایی » یـا « آموزش عمومی » در وزارت آموزش و پرورش اشاره گـــــــروه آمـــوزش و پــــرورش کودک و نمایش الناز میثمی نمایش برای کودکان به مثابه پرورش خلا‌قیت و انگیزه در ذهن و فکر روانشناسی کودک کودکان، خشونت را از تلویزیون یاد می گیرند فاطمه اسلامیه یکی از عادتهای خوب یا بد زندگی در فلسفه تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش فلسفه تعلیم و تربیت منبع ژورنال جامعه فلسفی انگلیس ترجمه مهدی وفایی در روزهای تاریک مادام تاچر، در بریتانیای ازهردری سخنی مقایسه ی آموزش و پرورش ایران و فرانسه تاریخچه نظام آموزش و پرورش نوین ایران از کودکستانها ، دبستانها ، مدارس راهنمایی علائم پایین بودن عزت نفس در کودکان به کودکان کوچکتر و ضعیف تر از خود زور می گوید کودکی که احساس ضعف می کند و به سبب عدم جایگاه وظیفه شناسی و مسئولیت پذیری ب مسئولیت در برابر خانواده ازدواج، مبادرت به یک خدمت مقدّس و تحمّل یک مسئولیت است احساس مسئولیت پذیری احساس مسئولیت

تأملی بر مسئولیت بین‌المللی برای اعمال افراد و گروه‌های تکفیری

[ad_1]

نویسنده: بهرام مستقیمی (1)

چکیده

در 29 دی 1392 (19 ژانویه 2014)، وزیر امور خارجه ایران اظهار داشت: شواهد محکمی وجود دارد که خط مشی‌های پشتیبانان تروریسم تکفیری را در خاورمیانه نشان می‌دهد. ایران، اسناد دقیقی را درباره نقش خطرناک حامیان جنایت‌های تکفیری‌ها در عراق، یمن، لبنان، سوریه و دیگر کشورها به ارکان بین‌المللی خواهد داد. رهبران گروه‌های افراطی - تکفیری با فریب عامه مردم، صحنه‌های فجیعی از کشتار و قتل عام آفریده‌اند. پرسشی که می‌توان در مورد جنایت‌های گروه‌های تکفیری مطرح کرد این است که آیا مسئولیت، فقط متوجه مرتکبان، یغعنی اعضا و رهبران گروه‌های تکفیری است یا دولت‌های محل ارتکاب جنایت‌های تکفیری‌ها یا دولت‌های حامی را نیز می‌توان مسئول دانست؟ همچنین آیا مسئولیت فقط بر عهده مرتکبان و دولت‌های اشاره شده است یا برای جامعه بین‌المللی نیز می‌توان مسئولیت قائل شد؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا، نادرست بودن اعمال گروه‌های تکفیری مشخص می‌شود و آنگاه بررسی می‌گردد که آیا اعمال این گروه‌ها، عمل رکن یا رکن واحد تابع دولت، مقام رسمی عملی، رکن عملی، جنبش شورشی یا شخص خصوصی است و اینکه در هر یک از این حالت‌ها، مسئولیت متوجه چه شخصی یا اشخاصی است. همچنین بررسی می‌شود که دولت‌ها و جامعه بین‌المللی چه مسئولیتی در قبال این جنایت‌ها دارند.
کلید واژه‌ها: گروه تکفیری، جنایت، مسئولیت، دولت، رکن، رکن عملی، مقام رسمی عملی، جنبش شورشی، شخص خصوصی، جامعه بین‌المللی، مسئولیت حمایت.

مقدمه

به سبب برخوردار بودن دولت‌ها از حاکمیت برابر، اصل بر این است که هیچ دولتی حق ندارد در مورد رویدادی اقدام کند که در سرزمین دولت دیگر رخ می‌دهد، مگر آنکه خود یا تبعه اش مستقیم از این رویداد لطمه ببیند. در این وضعیت نیز به طور سنتی، فقط طرف مستقیم لطمه دیده است که حق دارد برای برطرف کردن آثار عمل لطمه زننده اقدام کند. بنابراین، دولت‌های دیگر به طور سنتی مجاز نیستند که به صورت فردی یا جمعی اقدامی انجام دهند. گسترده تر و پیچیده تر شدن مناسبات در سطح بین‌المللی، به تدریج و به ویژه از نیمه نخست سده بیستم میلادی، وضعی را به وجود آورده است که احتمال دارد اثر رویدادی مانند عمل تروریستی، جنایت علیه بشر، جنایت جنگی و جنایت تجاوز، تنها به یک سرزمین خاص یا مناسبات دولت‌های مشخص، محدود نشود و جامعه بین‌المللی در کل لطمه ببیند یا در معرض آسیب قرار گیرد. در این صورت، کل جامعه بین‌المللی نیز اجازه یا حتی وظیفه می‌یابد که برای جلوگیری از وارد شدن لطمه یا برطرف کردن آثار آن اقدام کند.
در 29 دی 1392 (19 ژانویه 2014م)، وزیر امور خارجه ایران اظهار داشت:
شواهد محکمی وجود دارد که خط مشی‌های (2) پشتیبانان تروریسم تکفیری در خاورمیانه را نشان می‌دهد. ایران، اسناد دقیقی را درباره نقش خطرناک حامیان جنایت‌های تکفیری‌ها در عراق، یمن، لبنان، سوریه و دیگر کشورها به ارکان بین‌المللی خواهد داد. رهبران گروه‌های افراطی - تکفیری با فریب عامه مردم، صحنه‌های فجیعی از کشتار و قتل عام آفریده‌اند. (3)
خبر فوق نشان می‌دهد که تکفیری‌ها «جنایت‌هایی» را در سرزمین‌های مختلف مانند عراق، سوریه، لبنان و یمن مرتکب شده‌اند. با توجه به آنچه در ابتدای نوشتار حاضر گفته شد، بنا بر قاعده سنتی، رسیدگی به این رویدادها، یعنی جنایت‌های رهبران تکفیری در قالب «صحنه‌های فجیع کشتار و قتل عام»، بر عهده حکومت‌های محل وقوع آنهاست. در واقع، مسئول جنایت‌های رخ داده به دست تکفیری‌ها، به ویژه رهبران آنها هستند و دولت‌های سرزمین‌های محل ارتکاب، فقط مجاز و مکلف‌اند در خصوص احقاق حق زیان دیدگان اقدام کنند.
از آنجایی که این کشتارها، قتل عام‌ها و جنایت‌ها مصداق کامل «تروریسم» است و پشتیبانان و حامیانی در میان دولت‌های دیگر دارد که با خط مشی، یعنی برنامه ریزی و برای اهداف خاص عمل می‌کنند، اعمال اشاره شده، هم از لحاظ ارتکاب و هم از لحاظ شدت، گستردگی و دامنه اثر، چنان وضعیتی را به وجود آورده است که می‌تواند به جامعه بین‌المللی در کل آسیب بزند. به علاوه، به دلیل آنکه شواهد (اسناد) محکمی، این نکته‌ها را تأیید می‌کند، ونیز فریب خوردن عامه مردم، به علت اینکه حکومت‌های این دولت‌ها قادر نیستند به تکلیف خود عمل کنند، جامعه بین‌المللی اجازه یا حتی وظیفه دارد که جهت برطرف کردن آثار این جنایت‌ها و احقاق حقوق زیان دیدگان اقدام کند. سرانجام، بر پایه همین اجازه یا وظیفه، دولت ایران موضوع را در «ارکان بین‌المللی» مطرح می‌کند.
مجموعه آنچه گفته شده، به مفهومی اساسی در حقوق بین الملل اشاره دارد که آن «مسئولیت مبتنی بر خطا» ست. پرسشی که می‌توان در مورد جنایت‌های گروه‌های تکفیری مطرح کرد این است که آیا مسئولیت فقط متوجه مرتکبان، یعنی اعضا و رهبران گروه‌های تکفیری است یا دولت‌های محل ارتکاب جنایت‌های تکفیری‌ها یا دولت‌های حامی را نیز می‌توان مسئول دانست؟ همچنین آیا مسئولیت فقط بر عهده مرتکبان و دولت‌های ذکر شده است یا برای جامعه بین‌المللی نیز می‌توان مسئولیت قائل شد؟ در ادامه، مفهوم مسئولیت بین‌المللی دولت به صورت مستقیم یا غیر مستقیم برای «عملِ از نظر بین‌المللی نادرست» (4) و همچنین برای جامعه بین المللی بررسی می‌شود. البته این بررسی محدود به آن نکاتی از مسئولیت است که برای اعمال گروه‌های تکفیری می‌تواند مطرح باشد.

1. مسئولیت دولت برای عملِ از نظر بین‌المللی نادرست

بر اساس ماده یک طرح مسئولیت بین‌المللی دولت (که از این پس با عنوان «طرح مسئولیت» به آن اشاره می‌شود): «هر عمل از نظر بین المللی نادرست یک دولت، متضمن مسئولیت بین المللی آن دولت است». (5) بر این اساس، برای به وجود آمدن مسئولیت بین‌المللی دولت باید دو عنصر وجود داشته باشد: یکی عملِ از نظر بین‌المللی نادرست و دیگری عمل دولت.

1. 1. عملِ از نظر بین‌المللی نادرست

در طرح مسئولیت، عملِ از نظر بین‌المللی نادرست یک دولت هنگامی وجود دارد که رفتار مورد نظر، مرکب از فعل یا ترک فعلی باشد که نقض تعهد بین‌المللی دولت را شکل دهد (6) و آن رفتار، هنگامی نقض دانسته می‌شود که با خواست تعهد حقوق بین‌المللی مغایر باشد. (7) اکنون پرسش این است که اعمال ارتکابی گروه‌های تکفیری که با صفت «جنایت» مشخص شده است، در کدام دسته از اعمال قرار می‌گیرد؟ طبق اساس نامه دیوان کیفری بین‌المللی که صلاحیت دیوان در رسیدگی به جدی‌ترین جنایت‌های مورد توجه جامعه بین‌المللی در کل را مقرر می‌دارد، جدی‌ترین جنایت‌ها عبارت‌اند از: نسل کشی، جنایت علیه بشریت، جنایت‌های جنگی، و تجاوز. (8) این اساس نامه، همچنین فهرستی تفصیلی از سه دسته نخست (9) این جنایت‌ها ارائه می‌دهد. (10)
چنان که پیش تر نقل شد، شواهد و اسناد محکمی وجود دارد که مؤید وقوع این جنایت‌ها (11) است و اینکه مرتکبان آنها چه کسانی‌اند؛ برای مثال، رئیس کمیته بین‌المللی مستقل تحقیق درباره جمهوری عربی سوریه، در بیانیه‌ای اظهار می‌دارد: «حجم عظیمی از گواهی‌ها (بیش از 2700 مصاحبه و مجموعه‌ای غنی از اسناد) در اختیار داریم و در خصوص جنایت‌ها و مرتکبان شان بی اطلاع نیستیم». (12) همچنین در بیانه دیگری می‌گوید:
گروه‌های مسلح ضد حکومت نیز به کارکنان پزشکی و بیمارستان‌ها حمله کرده‌اند. در 16 اوت [2013 م.] (13) جنگجویان وابسته به جبهه «النصره» و «دولت اسلامی عراق و شام» به آمبولانس هلال احمر کردی حمله کردند ... راننده، یک بیمار و یک پیراپزشک کشته شدند. این حوادث ... به صورت واقعیتی سازمان یافته در آمده است ... تعدادی قتل‌های غیرقانونی گزارش شده است؛ از جمله اعدام سربازان اسیر شده حکومت در «خان العسل» و کشتن غیر نظامیان کرد [در نقاط مختلف] که همگی در اواخر ژوییه [2013 م] اتفاق افتاده است. در اوایل ماه اوت، گزارش‌هایی در مورد قتل عام در روستاهای علوی نشین در شمال لاذقیه رسید ... دراین حمله‌ها، اعضای واحدهای حمایت از مردم کرد، بلکه بسیاری از غیر نظامیان [نیز] کشته شدند. گروه‌های مسلح افراطی ضد حکومت، صدها غیر نظامی کرد را برای مبادله با زندانیان، گروگان گرفتند. در اواخر ژوییه در «تل ابیض» در شمال «الراقه» دولت اسلامی عراق و شام، غیر نظامیان کرد را گروگان گرفت. (14)
او پیش تر نیز گفته بود:
برخی گروه‌های مسلح ضد حکومت، بدون تمایز، روستاهایی را بمباران کردند که جمعیت غیر نظامی قابل توجهی در آنها ساکن بودند آنان هدف‌های نظامی را در داخل مناطق شهری و ساکنان را در معرض حمله طرف مقابل قرار می‌دهند. برخی گروه‌های تکفیری، سربازان دست گیر شده را در خلال بازجویی‌ها شکنجه می‌دهند. این نقض‌ها چیز جدیدی نیستند و در ده گزراش به روز شده کمیسیون تحقیق از اوت 2011 م. نیز بوده‌اند. (15)
آنچه ارائه شد، بخش کوچکی از جنایت‌ها و فجایعی است که گروه‌های تکفیری مرتکب می‌شوند (16) که مؤید نقض تعهدات حقوق بین الملل است. حال این نکته مطرح می‌شود که آیا می‌توان جنایت‌ها یا فجایع گروه‌های تکفیری را «عمل دولت» دانست؟

1. 2. عمل دولت

بر خلاف اشخاص حقیقی (انسان‌ها)، در مورد اشخاص حقوقی (در بحث حاضر دولت‌ها) رابطه طبیعی بین عمل و شخص حقوقی انجام دهنده آن وجود ندارد. این اعمال را اشخاص حقیقی انجام می‌دهند، اما هر عمل این اشخاص را نمی‌توان عمل دولت دانست. حقوق بین الملل، رفتاری را عمل دولت می‌شناسد که به این شخص حقوقی قابل انتساب باشد. در دو حالت می‌توان رفتاری را به دولت قابل انتساب دانست: اعمال ارکان یا ارکان واحدهای تابع دولت؛ و اعمال اشخاصی که رکن رسمی دولت نیستند.

1. 2. 1. اعمال ارکان یا ارکان واحدهای تابع دولت

اصل آن است که حقوق بین الملل، عملی را به دولت قابل انتساب می‌شناسد که آن را رکن دولت یا رکن واحدهای تابع آن انجام داده باشند. معیار اصلی تشخیص اینکه آیا عمل را رکن دولت انجام داده یا نه، حقوق داخلی است؛ (17) یعنی نظم حقوقی داخلی مشخص می‌کند که رکن
دولت کیست و کدام اعمالش را می‌توان عمل دولت دانست.
شواهد در دسترس نشان می‌دهد که از میان گروه‌هایی که تکفیری شناخته شده‌اند، (18) تنها طالبان توانسته است «از 1996 تا 2001م.، قسمت معظم کشور افغانستان را تحت سیطره خود داشته باشد». (19) گروه داعش (دولت اسلامی عراق و شام) نیز در 8 تیرماه 1393، موجودیت «خلافت اسلامی» را در بخش‌های تحت کنترل خود در عراق اعلام کرد. سخن گوی این گروه گفته است: «شورای دولت اسلامی با برگزاری نشستی، مسئله [خلافت] را بررسی کرد ... دولت اسلامی تصمیم گرفته است خلافت اسلامی را تأسیس و یک خلیفه را برای حکومت مسلمانان تعیین کند ... واژه‌های عراق و شام از مدارک و اسناد رسمی دولت اسلامی حذف شده است» (20)
در نتیجه می‌توان بر اساس ماده 4 طرح مسئولیت به عنوان رکن دولت، ماده 5 به عنوان شخص یا هستی مندی (21) که بر اساس قانون دولت اجازه یافته است که عناصر اقتدار حکومتی را اجرا کند، یا ماده 7 به عنوان رکنی که خارج از حدود صلاحیت با مغایر با رهنمودهای دریافتی از دولت عمل می‌کند، (22) همه اعمال ارکان طالبان را دست کم از 1996 تا 2001 م. در افغانستان به این دولت و اعمال ارکان «دولت اسلامی عراق و شام» و «خلافت اسلامی» را به این خلافت منتسب کرد.
نکته قابل توجه آنکه به طور سنتی، عمل قابل انتساب به دولت، چنانچه نقض تعهد بین‌المللی آن باشد، فقط مسئولیت این دولت را به وجود می‌آورد و رکن انجام دهنده عمل از مسئولیت مبراست. همچنین در مورد اعمالی که حقوق بین الملل آنها را جنایت می‌شناسد، با وجود آنکه اعمال اشخاص به عنوان رکن دولت، عمل دولت دانسته می‌شود و مسئولیت دولت را ایجاد می‌کند، اما این اشخاص را از مسئولیت مبرا نمی‌کند، زیرا «همه کسانی که در برنامه ریزی، آماده سازی یا انجام دادن نقض‌های جدی حقوق بشردوستانه بین‌المللی ... مشارکت دارند، منفرداً مسئول چنین نقض‌هایی هستند» (23) (تأکید اضافه شده است). برای تبیین وجود چنین مسئولیتی، نظام «اقدام جنایی مشترک» (24) و مفهوم «واپایی مشترک بر جنایت» (25) به خدمت گرفته شده است.
نظریه «اقدام جنایی مشترک»، نخستین بار در «رأی استیناف تادیچ» در 1999 م. با این منطق ارائه شد (26) که همه اشخاص درگیر نقض جدی حقوق بشر دوستانه بین‌المللی، به هر شیوه که نقض را مرتکب شده باشند یا در ارتکاب آن مشارکت داشته باشند، باید در محضر قضا آورده شوند. اینکه مسئولیت کیفری فقط برای شخصی به وجود آید که به طور مادی جنایت را انجام داده است نقش کسانی را نادیده می‌گیرد که به عنوان مرتکب شونده مشترک (27) به طریقی، امکان ارتکاب جنایت را برای مرتکب شونده فراهم می‌آورند. (28)
از سوی دیگر، در بند 3 ماده 25 اساس نامه دیوان کیفری بین‌المللی، نوع افرادی مشخص می‌شوند که می‌توانند به لحاظ کیفری مسئول شناخته و مسئول مجازات برای ارتکاب جنایت‌های تحت صلاحیت این دیوان بشوند. این مقرره، بازتاب دهنده مفهوم «واپایی مشترک بر جنایت» است بر اساس این مفهوم، مجرمان اصلی جنایت، نه تنها مرتکبان مادی، بلکه آنانی هستند که بر ارتکاب آن، واپایی و سلطه فکری دارند، زیرا تصمیم می‌گیرند که آیا جرم واقع شود یا نشود و چگونه واقع شود. (29)
با توجه به بحث بالا، در حکومت طالبان در افغانستان و خلافت اسلامی در عراق، هم عاملان و هم کسانی که با تصمیم گیری و فراهم کردن امکانات، ارتکاب جنایت را ممکن کرده‌اند، مسئول‌اند و باید مجازات شوند.
در مورد دیگر گروه‌های تکفیری، نمی‌توان اعمال آنها را قابل انتساب به هیچ دولتی، از جمله دولتی دانست که این اعمال در سرزمینش رخ می‌دهند، (30) زیرا هیچ سندی مشاهده نشده است که نشان دهد آنها بر اساس نظم حقوقی داخلی، رکن دولت، از جمله دولتی هستند که در سرزمینش جنایت‌های اشاره شده را مرتکب شده‌اند. (31)
حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا فقط اعمالی به دولت قابل انتساب است که رکن رسمی دولت انجام داده باشد؛ یعنی آیا می‌توان در اوضاع و احوال خاص، رفتار شخصی را که رکن رسمی دولت نیست، به دولت منتسب کرد؟

1. 2. 2. اعمال اشخاصی که رکن رسمی دولت نیستند

احتمال دارد که حقوق داخلی دولت، کاملاً یا اصلاً مشخص نکند که کدام اشخاص یا هستی مندها جایگاه رکن را دارند. در این گونه موارد، جایگاه شخص یا هستی مند به عنوان رکن، نه با قانون، که با عملکرد احراز می‌شود. در نتیجه، مراجعه انحصاری به قانون، گمراه کننده خواهد بود. در چنین مواردی، اختیارهای یک شخص یا هستی مند و رابطه اش با دیگر ارکان، بر اساس حقوق داخلی، برای دسته بندی آن به عنوان رکن، اهمیت خواهد داشت. (32) در بعضی اوضاع و احوال، احتمال دارد که از لحاظ مسئولیت بین‌المللی، اشخاص و گروه‌ها برابر با ارکان دولت گرفته شوند، حتی اگر این جایگاه از حقوق داخلی ناشی نشده باشد. در این موارد، برای دریافتن واقعیت رابطه بین شخص، گروه یا هستی مند عمل کننده و دولت مربوطه، مقتضی است که به ورای صرفِ جایگاه حقوقی توجه شود. (33) مجموعه‌ای را که در این مقوله قرار می‌گیرد، می‌توان به سه گروه تقسیم کرد: مقام رسمی یا رکن عملی، جنبش شورشی و شخص خصوصی.

1. 2. 2. 1. مقام رسمی یا رکن عملی

این گروه را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: مقام رسمی عملی (34) و رکن عملی. (35) این دو، در عین متمایز بودن از یکدیگر، بر منطق مشابهی استوارند. در هر دو مورد، حقوق بین الملل انتساب عمل اشخاص خصوصی به دولت را بر وجود برخی واقعیت‌های مسلم مبتنی می‌کند. در اولی، یعنی مقام رسمی عملی، وجود پیوند واقعی بین شخص خصوصی و دولت است که به انسان اجازه می‌دهد از آن استنباط کند که شخص خصوصی از طرف دولت عمل می‌کند. در دومی، یعنی رکن عملی، ماهیت کارکرد است که عمل را به دولت قابل انتساب می‌کند. (36)

الف. مقام رسمی عملی

مفهوم «مقام رسمی عملی» را می‌توان از محتوای ماده 9 طرح مسئولیت استنباط کرد. بر اساس این ماده، «رفتار یک شخص یا گروه اشخاص، عمل یک دولت بر اساس حقوق بین الملل تلقی خواهد شد، چنانچه آن شخص یا گروه اشخاص در واقع عناصری از اقتدار حکومتی را در غیاب یا کوتاهی مقامات رسمی و در اوضاع احوالی، همچون فراخوانده شدن برای اجرای آن عناصر اقتدار اعمال کند». (37) از لحاظ بحث حاضر، عامل مهم در بدل شدن «شخص یا گروه اشخاص: به مقام رسمی عملی یک دولت، آن است که رفتار شخص یا گروه اشخاص، چنان باشد که گویی این دولت آن شخص یا گروه اشخاص را «برای اجرای ... عناصر اقتدار» خود «فراخوانده» است.
گفته‌های مختلف، حکایت از آن دارد که برخی دولت‌ها به گروه‌های تکفیری، کمک مالی و تسلیحاتی کرده، (38) یا از آنها حمایت (39) کرده‌اند. هیچ کدام از این موارد نمی‌تواند ثابت کند که گروه‌های تکفیری، عناصری از اقتدار حاکمیتی دولت‌های کمک یا حمایت کننده را اجرا می‌کنند. حتی این بیان هم که گروه‌های تکفیری در جهت منافع (40) دولت یا دولت‌های خاص عمل می‌کنند، نمی‌تواند چنین معنایی را بدهد.
همین طور این بیان که عده‌ای از دولت‌ها از دولت‌های دیگر بخواهند (41) که گروه‌های تکفیری را به وجود آورند، ثابت نمی‌کند که دولت‌های اخیر، عناصری از اقتدار درخواست کنندگان را اجرا کرده‌اند و حتی اگر ثابت شود که چنین کرده‌اند، خود به خود این نتیجه به دست نمی‌آید که گروه‌های ایجاد شده، عناصر اقتدار حاکمیتی دولت‌های درخواست کننده یا دولت‌های قبول کننده درخواست را اجرا می‌کنند. حتی بیان‌هایی که نشان می‌دهد عده‌ای از دولت‌ها راهبردی برای استفاده از گروه‌های تکفیری جهت دست یابی به مقاصد خود دارند (42) نیز نمی‌تواند این امر را ثابت کند که گروه‌های تکفیری، عناصر اقتدار آن دولت‌ها را اجرا می‌کنند. زیرا از سوی دیگر، گفته شده است که به هیچ کس و هیچ چیز وفادار نیستند. (43)
بنابراین، موارد اشاره شده نمی‌تواند عاملی باشد که گروه تکفیری را به مقام رسمی عملی دولت‌ها بدل کند و در نتیجه، مسئولیت اعمال این گروه‌ها به دولت‌های دیگر منتقل شود. به هر حال، کمک‌های مالی و تسلیحاتی می‌تواند رفتاری باشد که مرتبط با جنایت‌های گروه‌های تکفیری بر اساس ماده 16 طرح مسئولیت برای دولتِ کمک و یاری دهنده، مسئولیت به وجود آورد. (44) پرسشی که اکنون می‌توان مطرح کرد این است که آیا می‌توان گروه‌های تکفیری را رکن علمی دولت یا دولت‌های دیگر دانست؟

ب. رکن عملی

افزون بر رکن قانونی، (45) در برخی اوضاع و احوال استثنایی، شخص و هستی مندی که به هیچ معنا بخشی از دولت را شکل نمی‌دهد، رکن عملی تلقی می‌شود، به نحوی که رفتارش به این دولت قابل انتساب است. این استثنا مدت زیادی است که در عملکردهای قضایی و دیپلماتیک پذیرفته شده و در ماده 8 طرح کمیسیون حقوق بین الملل برای مسئولیت بین‌المللی دولت، مجدداً تأیید شده است. (46) به موجب این ماده، «رفتار یک شخص یا گروه اشخاص، عمل یک دولت بر اساس حقوق بین الملل تلقی خواهد شد، چنانچه آن شخص یا گروه اشخاص، در واقع به دستور یا تحت هدایت یا واپایی (کنترل) آن دولت در اجرای آن رفتار عمل کند». (47)
آنچه در این انتساب اهمیت حیاتی دارد، به درجه واپایی دولت بر شخص در زمان ارتکاب عملِ از نظر بین‌المللی نادرست یا به عبارت دیگر، به ماهیت پیوندی مربوط می‌شود که باید برای تبدیل اعمال اشخاص خصوصی به اعمال ارکان عملی دولت برقرار شده باشد. رکن عملی بودن، اجازه می‌دهد که اعمال شخص خصوصی که به طریق دیگر قابل انتساب نیست، عمل دولت دانسته شود. در نتیجه، به مسئولیت بین‌المللی دولت برای خود، عمل شخص خصوصی شکل می‌دهد. (48)
آنچه شخص خصوصی را به رکن عملی بدل می‌کند، صرفاً کمک دولت به شخص خصوصی مرتکب شونده جنایت نیست، زیرا در این صورت، دولت کمک کننده بر اساس ماده 16 طرح مسئولیت، به سبب کمک خود به شخص خصوصی، مسئولیت می‌یابد، (49) نه به علت انتساب رفتار این شخص به دولت کمک کننده. برای تبدیل شخص خصوصی به رکن عملی، حتی واپایی عام دولت حمایت کننده نیز کافی نیست، بلکه این دولت باید بر شخص خصوصی، واپایی مؤثر داشته باشد (50) که از کمک مالی (حتی بسیار زیاد)، آموزش نظامی و حمایت نظامی، تدارکاتی و اطلاعاتی فراتر می‌رود، واپایی مؤثر، چنان بستگی اساسی و نافذی بین دولت و شخص مرتکب شونده جنایت عمل نادرست ایجاد می‌کند که نمی‌توان آن را از رابطه حقوقی بین دولت و مقامات رسمی اش تمیز داد. (51)
گفته شده است: «حمله تروریستی داعش به موصل و پیش از آن به سامرا، کاملاً تحت نظارت و به دستور ریاض صورت گرفته است. بر اساس این گزارش، سرکرده داعش با پادشاه عربستان ... دیداری داشته و مأموریت اشغال استان‌های سنی نشین و تبدیل آنها به امارت‌های تکفیری تحت نظارت ریاض و دوحه را پذیرفته است». (52) عبارت‌هایی مانند «به دستور» یا «تحت نظارت»، می‌تواند نشان دهنده «وابستگی کامل» آن گروه تکفیری به این دولت یا دولت‌ها باشد و آن را به رکن عملی آنها تبدیل کند. بنابراین، اگر وجود رابطه مبتنی بر وابستگی کامل بین گروه‌های تکفیری با هر دولتی ثابت شود، رفتارش به چنین دولتی قابل انتساب خواهد بود و برای این دولت، مسئولیت به وجود می‌آورد.
به دلیل آنکه اعمال گروه‌های تکفیری از درجه جنایت‌اند، مانند وضعیت در مورد رکن دولت که مسئولیت در قالب دیدگاه سنتی محدود نمانده است، ملاک تشخیص رکن عملی، یعنی «وابستگی کامل» نیز دگرگون شده است.
به طور کلی، بین رفتار رکن عملی و رفتار شخص خصوصی، طیف وسیعی از تعامل‌های ممکن بین دولت و کنش گر خصوصی، شامل رواداری، (53) الهام بخشی انگارورانه (ایدئولوژیک)، حمایت مادی و راهنمایی کلی وجود دارد. دولت می‌تواند به کمک دامنه وسیعی از فعل‌ها و ترک فعل‌ها از رابطه مستقیم که با رکن بودن شباهت داشته باشد، اجتناب ورزد، اما باز هم از رفتار شخص خصوصی برای پیش برد اهداف خود بهره گیرد. تحت بن نگره (پارادایم) رکن بودن، مسئولیت چنین رفتاری فقط تابع اصول از قبل موجود عدم انتساب و نظریه خطای جداگانه خواهد بود. این اصول، امکان آن را فراهم می‌آورند که دولت به دلیل نقض برخی تعهدات جنبی، مسئولیت بیابد، نه مسئولیت مستقیم برای خود رفتار لطمه زننده شخص خصوصی که زیرکانه، اما آگاهانه، تشویق و تسهیل کرده یا آن را روا داشته است. (54)
دادگاه کیفری بین‌المللی «یوگسلاوی سابق» نیز در قضیه «تادیچ»، به ملاک قرار دادن واپایی مؤثر برای وجود رکن عملی به عنوان دید مضیّق، انتقاد کرده، متذکر شد که احتمال دارد درجه واپایی، طبق اوضاع و احوال واقعی هر مورد تفاوت کند. استدلال دادگاه آن بود که ملاک «واپایی مؤثر»، بسیار به شکل مقید است، در حالی که هدف حقوق مسئولیت بین‌المللی دولت، بر مبنای مفهوم واقع گرای انتساب استوار است. بر این اساس، دادگاه نتیجه می‌گیرد که در اوضاع و احوال متضمن عمل گروه‌های خصوصی سازمان یافته و دارای ساختار سلسله مراتبی، آزمون مناسب آن است که دولت فراتر از صرف تأمین مالی و تجهیز چنین گروه‌هایی بر آنها واپایی کلی (55) اعمال کند و در برنامه ریزی و نظارت بر عملیات نظامی مشارکت داشته باشد. دادگاه همچنین تصدیق کرد که در مواردی که دولت واپایی، دارنده دولت سرزمینی نیست یا در موارد غَلَیان داخلی، به شواهد گسترده تر و انکارناپذیرتر برای نشان دادن واپایی واقعی (56) نیاز است. (57)
نظر به اینکه دولت یا دولت‌های احتمالی واپایی دارند دولت سرزمینی، محل ارتکاب جنایت‌های گروه‌های تکفیری نیستند و این گروه‌ها را می‌توان جنبش شورشی دانست، ملاک واپایی واقعی برای انتساب احتمالی جنایت‌هایشان به دولت یا دولت‌های دیگر، مناسب تر به نظر می‌رسد. به دلیل اینکه در مورد گفته‌های موجود در خصوص کمک و حمایت دولت‌ها به گروه‌های تکفیری نشانه و مدرک روشنی دال بر واپایی کلی و مشارکت در برنامه ریزی و نظارت بر عملیات نظامی گروه‌های تکفیری مشاهده نشده است، نمی‌توان رابطه مبتنی بر واپایی کلی و به طریق اولی، واپایی واقعی را بین دولت یا دولت‌های کمک و حمایت کننده و گروه‌های تکفیری برقرار کرد و جنایت‌های این گروه‌ها را به آن دولت‌ها نسبت داد و برایشان مسئولیت قائل شد.
همان طور که در بحث قبل نیز ذکر شد، موارد اشاره شده می‌تواند رفتاری باشد که مرتبط با جنایت‌های گروه‌های تکفیری، مسئولیت دولت‌های دیگر را به وجود آورد که در جای خود به آن پرداخته خواهد شد.

1. 2. 2. 2. جنبش شورشی

هر چند رفتار شورشیان در آغاز مانند رفتار اشخاص خصوصی در وضعیت‌های غیرعادی، مثل تظاهرات، اعتراض‌ها و طغیان‌هاست، اما زمانی که به جنبش شورشی بدل می‌شود، وضع متفاوتی می‌یابد. این تفاوت، صرفاً کمّی نیست. با وجود آنکه افراد و گروه‌های متعلق به سازمان جنبش شورشی که به نام و از طرف آن عمل می‌کنند، بیشتر، افرادی هستند که در غلیان یا اغتشاش یا حتی اقدامی انقلابی سهیم‌اند تا رکن دولت. بنابراین، منطقی خواهد بود که اعتقاد داشته باشیم مسئولیت دولت در مورد این نوع اعمال، فقط از قصور ارکان دولت در اعمال مراقبت و ارائه حمایت ناشی می‌شود.
یک تفاوت کیفی نیز بین این دو مورد وجود دارد. در واقع آنچه به وضعیت به وجود آمده بر اثر ظهور جنبش شورشی تعریف شده در حقوق بین الملل خصوصیت می‌بخشد، وجود شخص جداگانه حقوق بین الملل به موازات دولت است که خود را در بخشی از سرزمین تحت حاکمیت این دولت تثبیت کرده و اعمال قدرت می‌کند. این شخص به طور کامل قادر است مرتکب اعمالِ از نظر بین‌المللی نادرست شود. اعمال اشخاص متعلق به سازمانش، مانند ارکان دولت، اعمال شخص حقوق بین الملل است که چنانچه نقض تعهد بین‌المللی پذیرفته این شخص باشد، می‌تواند مسئولیتش را به وجود آورد. از این رو هر مسئولیتی که احتمال داشته باشد به دلیل عدم اعمال مراقبت یا اتخاذ اقدام بازدارنده یا تنبیهی در خصوص اعمال جنبش شورشی بر عهده دولتِ به اصطلاح «مشروع» قرار گیرد، ماهیتی بسیار استثنایی تر از مسئولیتی دارد که می‌تواند بر گردن آن دولت به علت قصور در اعمال مراقبت یا ارائه حمایت در صورت وقوع اغتشاش، تظاهرات توده‌ای یا دیگر غَلَیان‌های داخلی نهاده شود. در واقع، این مسئله در قیاس با مسئولیت اصلی که بر عهده خود جنبش شورشی قرار می‌گیرد، کاملاً حاشیه ای است. (58)
با توجه به آنچه گفته شد، اعمال ارکان جنبش شورشی به دولتی قابل انتساب نیست که بر بخشی از سرزمین آن سلطه دارد. به سبب همین سلطه، مسئولیت دولت مرتبط با اعمال جنبش شورشی، نمی‌تواند کاملاً مانند مسئولیت آن به علت قصور در اعمال مراقبت، ارائه حمایت در هنگام وقوع اغتشاش، تظاهرات توده ای یا دیگر غَلَیان‌های داخلی یا تنبیه مجرمان در این موارد باشد. به همین دلیل، کمیسیون حقوق بین الملل نیز در تفسیر ماده 10 طرح مسئولیت، مربوط به قابلیت انتساب رفتار جنبش‌های شورشی، اظهار می‌دارد که اصل عام در خصوص رفتار ارتکابی چنین جنبش‌هایی در خلال کشاکش‌های مستمر با اقتدار مستقر، بر اساس حقوق بین الملل، به دولت قابل انتساب نیست، زیرا ساختارها و سازمان جنبش شورشی از ساختارها و سازمان دولت، مستقل‌اند.
قابل انتساب نبودن به زمانی مربوط می‌شود که جنبش، موفق نشده یا دولت مستقر، آن را سرکوب کرده است. در صورت موفقیت جنبش و تشکیل دولت، اعمال ارکان جنبش شورشی به این دولت قابل انتساب است. (59) همین وضعیت دوگانه نشان می‌دهد که جنبش شورشی، هستی مند موقت است، زیرا در طی زمان به علت شکست خوردن یا پیروز شدن از بین می‌رود و در حالت اخیر، به حکومت در دولتِ از قبل موجود یا به صورت دولت جدید تغییر شکل می‌یابد. این خصیصه، وضعیت نااستواری به وجود می‌آورد و بر شخص لطمه دیده نیز اثر می‌گذارد. اگر جنبش شکست بخورد، چاره ای ندارد جز شکایت بردن نزد دولتی که با جنبش شورشی مبارزه کرده است. اگر جنبش شورشی موفق شود، دولت لطمه دیده باید دعوی را نزد دولت جدیدی ببرد که جنبش شورشی به وجود آورده است. (60)
همان طور که در بحث ارکان دولت و واحدهای تابع اشاره شد، از میان گروه‌های تکفیری، تنها طالبان توانسته است از 1996 تا 2001 م، بخش بزرگی از افغانستان را تحت سیطره خود داشته باشد. گروه داعش نیز در هشتم تیرماه 1393، موجودیت «خلافت اسلامی» را در بخش‌های تحت کنترل خود در عراق اعلام کرد. با توجه به مطالب بالا، طالبان مسئول همه اعمال، دست کم در مدت حکومتش از 1996 تا 2001م. در افغانستان است که به دولت دیگر یا اتباع آن آسیب زده است. «خلافت اسلامی» تشکیل شده به دست داعش نیز، چنانچه خصیصه حکومت را داشته باشد یا بیابد، همین گفته در موردش صادق است؛ یعنی مسئول اعمال ارکانش است که به دولت دیگر یا اتباع آن صدمه زده است یا می‌زند. به دلیل اینکه طالبان دیگر حکومت نمی‌کند و اگر «خلافت اسلامی» نیز واقعاً در وضعیتی قرار نگیرد که بتوان گفت حکومت می‌کند، اعمال ارکان آنها همچنان اعمال جنبش شورشی دانسته می‌شود.
در مورد دیگر، از گروه‌های تکفیری تا این زمان هنوز در هیچ سرزمینی نشانه‌ای از تشکیل دولت به طور رسمی دیده نشده است. لذا این گروه‌ها نیز همچنان جنبش شورشی شناخته می‌شوند. در نتیجه، چنانچه ثابت شود که لطمه وارد شده بر اثر اعمال ارکان این گروه‌ها به علت عدم مراقبت یا جلوگیری لازم بوده یا لطمه زننده مجازات نشده است، دولتی که گروه‌های تکفیری در سرزمین یا حوزه صلاحیتش مرتکب عمل لطمه زننده شده‌اند، مسئول خواهد بود. البته در اینجا نیز با در نظر داشتن تفاوت کیفی بین اشخاص خصوصی و جنبش شورشی، مسئولیت به دلیل عدم مراقبت و جلوگیری لازم یا تنبیه نکردن مقصر خواهد بود، نه برای عمل ارکان گروه‌های تکفیری.
همان طور که در ابتدای این بحث اشاره شد، رفتار شورشیان در آغاز مانند رفتار اشخاص خصوصی در وضعیت‌های غیرعادی مثل تظاهرات، اعتراض‌ها و طغیان‌هاست. حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا اصولاً یک دولت می‌تواند مسئولیتی به سبب اعمال اشخاص خصوصی بیابد؟

1. 2. 2. 3. اعمال شخص خصوصی

اصل آن است که اعمال اشخاص خصوصی را نمی‌توان به دولت نسبت داد. زیرا یا رکن دولت نیستند یا در مقام رکن دولت عمل نمی‌کنند، اما گاه دولت، مرتبط با اعمال آنها یا جهت آن، مسئولیت می‌یابد. ماده 11 طرح مسئولیت، مقرر می‌دارد: «رفتاری که به موجب مواد قبلی قابل انتساب به یک دولت نیست، چنانچه و تا حدی که آن دولت مورد تأیید قرار دهد و به عنوان عمل خودش بپذیرد، بر اساس حقوق بین الملل قابل انتساب به آن دولت خواهد بود». (61) بر این پایه، عملی که شخص خصوصی انجام دهد یا در مقام شخص خصوصی صورت گیرد، چنانچه و تا حدی که دولتی آن را تأیید کند، عمل آن دولت دانسته می‌شود.
نظر به اینکه شواهد و مدارکی وجود ندارد که دولتی اعمال گروه‌های تکفیری را به عنوان عمل شخص خصوصی یا در مقام شخص خصوصی، عمل خود بداند یا حتی آن را تأیید کند، نمی‌توان اعمال این گروه‌ها را به عنوان عمل شخص خصوصی یا شخص در مقام خصوصی به دولت یا دولت‌هایی خاص منتسب کرد و این دولت‌ها را مسئول دانست، مگر آنکه بتوان ادامه یافتن کمک‌های تسلیحاتی و مالی را نوعی تأیید تلقی کرد. در مورد اخیر، کمک‌های اشاره شده با این استدلال ارائه می‌شود که دریافت کننده در واقع در جهت اعمال حق تعیین سرنوشت خود عمل می‌کند. بنابراین، نمی‌توان آن کمک‌ها را نشانه تأیید رفتار و دریافت کننده به عنوان رفتار قابل انتساب به کمک کننده دانست.
طبق حقوق بین الملل، می‌توان گروه‌های تکفیری را جنبش شورشی برخوردار از شخصیت حقوقی با خصوصیات اشاره شده در بحث جنبش شورشی دانست و کمک‌های مالی و تسلیحاتی دیگر دولت‌ها به این گروه‌ها، در واقع از نوع کمک و یاری می‌شوند که بر اساس ماده 16 طرح مسئولیت برای دولت کمک و یاری دهنده مسئولیت به وجود می‌آورد. به موجب این ماده، «دولتی که به دولت دیگر کمک یا یاری می‌دهد تا دولت اخیر مرتکب یک عملِ از نظر بین الملل نادرست شود، مسئول چنین رفتاری است. (الف) چنانچه آن دولت با آگاهی از اوضاع و احوال عملِ از نظر بین‌المللی نادرست چنین کند و (ب) چنانچه آن دولت نیز عمل را انجام دهد، از نظر بین‌المللی نادرست باشد». (62) البته این مسئولیت از مسئولیت برای ارتکاب عملِ از نظر بین‌المللی نادرست اصلی، یعنی عمل گروه تکفیری جداست. در واقع دولت کمک و یاری دهنده، مرتبط با عمل گروه تکفیری، مسئولیت می‌یابد.
مورد دیگرِ مسئولیت یافتن دولت مرتبط با عملِ از نظر بین‌المللی نادرست شخص خصوصی، زمانی است که عمل این شخص به دولتی دیگر یا اتباع آن لطمه بزند. در این حالت، دولتی که این لطمه در سرزمین یا محدوده صلاحیتش وارد شده است، وظیفه دارد امکانات احقاق حق را برای لطمه دیده فراهم کند و چنانچه در این خصوص قصور داشته و در واقع به تعهد خود عمل نکرده باشد، مسئولیت می‌یابد. البته این مسئولیت جدا از مسئولیت شخص خصوصی یا در مقام شخص خصوصی برای عمل لطمه زننده است که همچنان بر عهده خود انجام دهنده عمل قرار دارد. (63) بنابراین، اگر گروه‌های تکفیری صرفاً شخص خصوصی دانسته شوند، بر اساس قواعد سنتی مسئولیت، دولت‌ها فقط مرتبط با اعمال این گروه‌ها مسئولیت می‌یابند، اما با توجه به اینکه عمل گروه‌های تکفیری جنایت شناخته می‌شود، مسئولیت برای آن تا حدی متفاوت است.

2. مسئولیت جامعه بین‌المللی (مسئولیت حمایت)

همان طور که در بحث عملِ از نظر بین‌المللی نادرست گفته شد، طبق اساس نامه دیوان کیفری بین الملل، جنایت نسل کشی، جنایات علیه بشر، جنایت‌های جنگی و جنایت تجاوز جدی‌ترین جنایت‌ها هستند. (64) به علاوه، طبق ماده 41 طرح مسئولیت، در صورت نقض جدی تعهد بین المللی، دولت‌ها برای خاتمه بخشیدن به آن از راه‌های قانونی همکاری خواهند کرد و هیچ دولتی وضعیت به وجود آمده با نقض جدی را به عنوان وضعیتی قانونی به رسمیت نخواهد شناخت و برای حفظ آن کمک و یاری نخواهد داد. (65)
با عنایت به اینکه جنایت‌های گروه‌های تکفیری در زمره جدی‌ترین جنایت‌ها قرار می‌گیرند، بر اساس آنچه در بالا اشاره شد، همه دولت‌ها مکلف‌اند برای خاتمه بخشیدن به آثار این جنایت‌ها با یکدیگر همکاری کنند و هیچ یک از دولت‌های جهان نباید به تداوم آن کمک کنند. بنابراین، همه دولت‌هایی که به این تکلیف عمل نکرده‌اند یا نمی‌کنند، مسئول‌اند.
مقرره ماده 41 طرح مسئولیت، به نوعی بازتاب دهنده دگرگونی در خصیصه حاکمیت دولت از واپایی به مسئولیت به معنای پاسخ گو بودن است که هم برای کارکردهای داخلی دولت وجود دارد و نیز در مورد وظایف خارجی آن. این دگرگونی در خصیصه مسئولیت، مقامات دولتی را مسئول حفاظت از ایمنی و حیات شهروندان و ارتقای رفاهشان، مقامات سیاسی ملی را مسئول شهروندان در داخل و جامعه بین‌المللی و کارگزاران دولت را مسئول اعمال خود کرده است. (66)
در بعد داخلی، دولت «حاکمیت محور»، (67) مسئولیت اولیه حمایت از مردمان خود را در وضعیت‌هایی دارد که در اثر جنگ داخلی، شورش، سرکوب یا کوتاهی دولت، متحمل لطمه جدی می‌شوند. در چنین وضعیت‌هایی، اگرچنانچه دولت مورد نظر به متوقف کردن یا دفع آن مایل یا قادر نباشد، بعد بین‌المللی این مسئولیت مطرح می‌شود در نتیجه، اقدام این جامعه در حمایت از آن مردمان دیگر، نقض اصل «عدم مداخله» محسوب نمی‌شود.
مسئولیت حمایت در سه سطح جلوگیری، واکنش و بازسازی مطرح می‌شود. مسئولیت جلوگیری، اتخاذ اقدامات بازدارنده است، به طوری که وضعیت‌ها به سطحی ارتقا نیابد که به اقدامات مجبور کننده اجرایی نیاز باشد. مسئولیت واکنش، شامل استفاده از اقداماتی می‌شود که دامنه آن از تحمیل ضمانت اجراها تا استفاده از زور خواهد بود. مسئولیت بازسازی یا مرحله تکمیلی نیز به دنبال مداخله نظامی می‌آید. (68)
در وضعیت فعلی گروه‌های تکفیری، مرحله جلوگیری موضوعیت خود را از دست داده است. زیرا در سرزمین‌هایی که این گروه‌ها فعال شده‌اند، دولت مستقر رفتارهایی داشته که زمینه ناآرامی‌ها و اعتراض‌های مردمان را فراهم کرده است. نحوه برخورد این دولت‌ها با این ناآرامی‌ها و اعتراض‌ها، تحت عنوان حمایت از مردم ناراضی، به تشدید این وضعیت و مساعد شدن زمینه برای فعالیت‌های گروه‌های تکفیری منتهی شده است. بر این اساس، دست کم دولت‌هایی که در سرزمین خود زمینه‌های بروز و شدت یافتن ناآرامی‌ها و اعتراض‌ها را فراهم آورده‌اند، به مسئولیت خود عمل نکرده‌اند.
به دلیل آنکه آنچه نمی‌بایست رخ می‌داد، اتفاق افتاده است و دست کم برخی از دولت‌ها مانند عراق در سرزمینشان گروه‌های تکفیری مرتکب جنایت شده‌اند، رسماً درخواست کمک کرده‌اند (و قادر به مقابله با آن گروه‌ها نیستند). اکنون جامعه بین‌المللی در مرتبه واکنش قرار گرفته است. منظور از جامعه بین‌المللی، مجموعه دولت‌ها به عنوان کل است که باید از طریق مرجع صلاحیت دار واکنش نشان دهد. امروزه این مرجع، «شورای امنیت» است و در صورت ناتوانی آن در انجام دادن اقدام مقتضی، «مجمع عمومی سازمان ملل متحد» این مسئولیت را بر عهده دارد. البته سازمان‌های منطقه‌ای نیز در محدوده صلاحیت خود می‌توانند واکنش نشان دهند. بر این اساس، علاوه بر «سازمان ملل متحد»، «اتحادیه عرب»، «سازمان همکاری اسلامی» یا «شورای همکاری خلیج فارس» نیز صلاحیت اقدام در مقابل جنایت‌های گروه‌های تکفیری را دارند.
بنابراین، اعضای جامعه بین‌المللی در چارچوب مفهوم «مسئولیت حمایت» نیز مکلف‌اند از راه‌های قانونی برای خاتمه بخشیدن به جنایت‌های گروه‌های تکفیری، که جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی شناخته می‌شوند، و نیز برطرف کردن آثار آنها با یکدیگر همکاری کنند.

نتیجه گیری

به طور کلی، هیچ نشانه و مدرکی وجود ندارد که بر اساس آن جنایت‌های گروه‌های تکفیری به عنوان عمل رکن، رکن واحد تابع، مقام رسمی عملی، رکن عملی یا عمل شخص خصوصیِ مورد تأیید یک یا چند دولت، به این دولت یا دولت‌ها قابل انتساب باشد و برای آن مسئولیت ایجاد کند. فقط در مورد حکومت طالبان در افغانستان از 1996 تا 2001م. و «خلافت اسلامی» اعلامی داعش، اعمال گروه‌هایی که با هر عنوان، رکن یکی از این دو دولت محسوب می‌شده‌اند یا بشوند، برای آنها مسئولیت ایجاد می‌کند. دیگر گروه‌های تکفیری نیز به عنوان جنبش شورشی، اعمال ارکانشان برای گروه مربوطه، ایجاد مسئولیت می‌کند. آن دسته از اعمال گروه‌های تکفیری یا دولت‌های تشکیل شده به دست آنها که جنایت نسل کشی، جنایت علیه بشریت یا جنایت جنگی هستند، علاوه بر ایجاد مسئولیت برای مرتکبان این جنایت‌ها، موجب به وجود آمدن مسئولیت برای همه کسانی می‌شود که به نوعی در ارتکاب آن جنایت‌ها مشارکت داشته‌اند.
دولت‌هایی که به گروه‌های تکفیری یا دولت‌های تشکیل شده به دست این گروه‌ها کمک و تسلیحاتی کرده باشند یا بکنند، به سبب این کمک خود مسئول شناخته می‌شوند. با توجه به اینکه اعمال گروه‌های تکفیری، جدی‌ترین جنایت‌ها هستند بر اساس طرح مسئولیت، دولت‌ها متعهدند برای وضعیت به وجود آمده بر اثر این اعمال با یکدیگر همکاری کنند. بنابراین، قصور دولت‌ها در این خصوص، مسئولیت آنها را در پی دارد. به علاوه، کل جامعه بین‌المللی در چارچوب مفهوم «مسئولیت حمایت» نیز مسئولیت می‌یابد که از طریق «سازمان ملل متحد»، «اتحادیه عرب»، «سازمان همکاری اسلامی» یا «شورای همکاری خلیج فارس» در برابر این جنایت‌ها واکنش نشان دهد.

پی‌نوشت‌ها:

1. عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
2. policy.
3. "Iran to reveal evidence on heads of Takfiri terrorism ME" , January 19, 2014 06.04.2014.
4. internationally wrongful act.
5. بهرام مستقیمی و مسعود طارمسری، مسئولیت بین‌المللی دولت با توجه به تجاوز عراق به ایران، ص 33.
6. UN, Report of the International Law Commission, Fifty - third session, (23 April-1 June and 2 Junly -10 August 2001), General Assembly, Official Records, Fifty -sixth session, Supplement No. 10 (A/56/10), P.34, art. 2(b).
7. بهرام مستقیمی و مسعود طارمسری، مسئولیت بین‌المللی دولت با توجه به تجاوز عراق به ایران، ص 38.
8. "Rome Statute of the International Criminal Court", A/CONF.183/9 of 17 July 1998, corrected by rocess-verbaux of 10 November 1998, 12 July 1999, 30 November 1999, 8 May 2000, 17 January 2001 and 16 January 2002, art. 5, 06.26.2014.
9. دسته چهارم، یعنی جنایت تجاوز که به حمله مسلحانه دولتی به دولت دیگر در نقض ممنوعیت کاربرد زور مربوط می‌شود، از بحث حاضر خارج است.
10. "Rome Statute of the International Criminal Court", arts 6, 7, 8 .
11. با توجه به اینکه از یک طرف، اعمال گروه‌های تکفیری بسیار گوناگون است و از طرف دیگر، اعمال مشخص شده، به عنوان جنایت در مواد 6، 7 و 8 اساس نامه دیوان کیفری بین المللی مفصل است، انطباق آن اعمال با موارد اشاره شده در این مواد برای احراز نقض بودن یا نبودن آنها، بررسی جداگانه و مفصلی می‌طلبد که از حوصله این نوشتار خارج است. بنابراین، در اینجا صرفاً به برخی از اعمال این گروه‌ها از باب نمونه اشاره و نقض بودن آنها فرض می‌شود.
12. Statement by Mr. Paulo Sergio Pinheiro Chair of the Intependent International Commission of Inquiry on the Syrian Arab Republic, 18 March 2014, 03.19.2014.
13. مطالب بین دو قلاب به متن نقل قول اضافه شده است.
14. Statement by Paulo Sergio Pinheiro, Chair of the Independent International Commission of Inquiry on the Syrian Arab Republic, at the HRC 24th regular session, Geneva, 16 September 201303.19.2014.
15. Address by Paulo Sergio Pinheiro, Chair of the Independent International Commission of Inquiry on the Syrian Arab Republic, to the United Nations General Assembly plenary Session, New York, 29 Juillet2013 DisplayNews.aspx?NewsID=13596&LangID=E>03.19.2014.
16. برای آگاهی بیشتر همچنین نک: زهرا خدایی، «این کشور آزمایشگاه تروریسم شده است/ دورنمای منطقه، تشدید افراط گرایی و تروریسم است»، سه شنبه 22 اسفند 1391.
http://www.khabaronline.ir/detail/281771/World/centeral-asia-caucuses>06.26.2014>؛ «داعش میراث فرهنگی موصل را تخریب کرد»، 30/03/1393 ، http://ir.voanews.com/content/iraq-mosul-heritage/1941525.html>06.23.2014؛ «در شمال تکریت: اعدام 1700 دانشجوی کالج نیروی هوایی عراق توسط داعش»، 25 خرداد 1393، 2014. 15. 06 «تصاویر تکان دهنده‌ای از جنایات داعش در عراق
06. 15. 2004, 1393/3/25,"18.
«گزارش اشپیگل از وضعیت عراق: جنگ برای خلافت»، شفقنا (پایگاه بین‌المللی همکاری‌های خبری شیعه)، دوشنبه 1393/04/02، http://www.shafaqna.com/persian/shafaqna/item/77638> 06 .25 . 2014.
Jamal Al Sharif, Al "Salafis in Sudan: Between Non-Interference and Confrontation", Jazeera Centre for Studies, 3 July 2012, 06.28.2014; HUMAN Rights Watch, “You Can Still See Their Blood’ Executions, Indiscriminate Shootings, and Hostage Taking by Opposition Forces in Latakia Countryside", October 2013; UN, SC, “Report of the Secretary-General on children and armed conflict in the Syrian Arab Republic”, S/2014/31, 27 January 2014; UN, GA, Human Rights Council, Twenty-second session, Agenda item 4, Human rights situations that require the Council’s attention, “Report of the independent international commission of inquiry on the Syrian Arab Republic”, A/HRC/22/59, 5 February 2013; UN, GA, Human Rights Council, Twenty-second session, Agenda item 4, Human rights situations that require the Council"s attention, “Report of the independent international commission of inquiry on the Syrian Arab Republic”, A/HRC/22/65, 12 February 2014; UN, GA, Human Rights Council, Twenty-fifth session, Agenda item 4, Human rights situations that require the Council’s attention, “Report of the independent international commission of inquiry on the Syrian Arab Republic”, 12 February 2014, A/HRC/25/65, 12 February 2014, pp. 7-23; UN, “Human Rights Council holds interactive dialogue with Commission of Inquiry on Syria”, 18 March 2014, <http: en="" newse

عبارات مرتبط با این موضوع
پرسمان دانشجویی اندیشه ی سیاسیواکاوی حیات سیاسی امام رضاع و بررسی شاخص‌های سیاسی حاکم در عصر آن امام همام،نقشه روزنامه‌ها پس از درگذشت خلخالی چه نوشتند؟تأکید بر همکاری تهران و مسکو در مبارزه با تروریسم عکس یادگاری مسی و رونالدوی ایرانی سید روح‌الله خمینی ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد…خمینی در خانواده‌ای به دنیا آمد که سابقه فعالیت‌های دینی و مذهبی در آن به قرن‌ها قبل فتن پایگاه خبری تحلیلی فتنپایگاه خبری تحلیلی فتن لاریجانی نمی خواهد واقعیات درباره سخنان ظریف روشن شودجستار فتنه من بارها گفته‌ام که برای من این تقسیمات اصولگرا و اصلاح‌طلب و اصلاح‌طلب مدرن و اخبار،اخبار روز،اخبار خبرگزاری ها اخبار،آخرین …حقوق را کی داده و کی گرفته؟ بوی خیانت امداد هوایی برای حادثه دیدگان جاده سبزوارناآرامی در شهرک ولیعصر ارومیه وب سایت خبری …درگیری نیروهای امنیتی با اعضا و هواداران گروهک تروریستی پژاک در شهرک ولیعصر ارومیه خطا در روند اتصال به دیتابیس کد پیگیری خطا پرسمان دانشجویی اندیشه ی سیاسی واکاوی حیات سیاسی امام رضاع و بررسی شاخص‌های سیاسی حاکم در عصر آن امام همام،نقشه راهی روزنامه‌ها پس از درگذشت خلخالی چه نوشتند؟ تأکید بر همکاری تهران و مسکو در مبارزه با تروریسم عکس یادگاری مسی و رونالدوی ایرانی در کنار سید روح‌الله خمینی ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد خمینی در خانواده‌ای به دنیا آمد که سابقه فعالیت‌های دینی و مذهبی در آن به قرن‌ها قبل برمی فتن پایگاه خبری تحلیلی فتن پایگاه خبری تحلیلی فتن لاریجانی نمی خواهد واقعیات درباره سخنان ظریف روشن شود جستار فتنه من بارها گفته‌ام که برای من این تقسیمات اصولگرا و اصلاح‌طلب و اصلاح‌طلب مدرن و سنّتی و از اخبار،اخبار روز،اخبار خبرگزاری ها اخبار،آخرین خبرها،خبر فوری حقوق را کی داده و کی گرفته؟ بوی خیانت امداد هوایی برای حادثه دیدگان جاده سبزوار ناآرامی در شهرک ولیعصر ارومیه وب سایت خبری تحلیلی درگیری نیروهای امنیتی با اعضا و هواداران گروهک تروریستی پژاک در شهرک ولیعصر ارومیه موجب خطا در روند اتصال به دیتابیس کد پیگیری خطا

مسئولیت گرفتن جان انسان ها بر عهده ی کیست؟

[ad_1]

درباره اینکه چه کسی جان انسان را میگیرد , عزرائیل یا فرشتگان ؟ خداوند در قرآن پاسخ روشنی در این باره به انسان ها داده اسـت.

گرفتن جان انسان

خداوند در قرآن ، گاهی خداوند کارهایی را به خودش نسبت می دهد و گاهی همان کارها را به دیگری . مثلا در مورد گرفتن جان انسان ، یک جا می فرماید :« خدا جان مردم را می گیرد .» و در جای دیگر می فرماید :« ملک الموت (عزرائیل ) جان مردم را می گیرد . » و جای دیگر می فرماید :« فرشتگان جان مردم را می گیرند . »

قرآن به روشنی بیان می کند گرفتن جان انسان ها بر عهده ی یک نفر نیست و فرشتگان، رسولانی هستند که برای گرفتن جان های کسانی که هنگام مرگشان فرا رسیده اسـت به سوی آنها فرستاده می شوند تا جانشان را بستانند.

هنگام مرگ به گفته ی قرآن، نفس ماست که از ما گرفته می شود. یادمان باشد هیچ کاری در هستی انجام نمی شود مگر با اجازه خداوند و منطبق بر سنت الله (قوانین آفرینش) باشد حتی پیامبران برگزیده خداوند که برای هدایت بشر فرستاده می شوند فقط باید آنچه را خدا دستور می دهد به مردم بگویند و مطابق فرامین خدا عمل نمایند؛ مثلا روح الامین که قرآن را بر سینه پیامبر نازل می کند با اجازه خداوند اسـت و پیامبر اجازه هیچ دخل و تصرفی را از جانب خود در کلام وحی ندارد:(سوره 40 غافر آیه 78) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِکَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَیْکَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَیْکَ وَمَا کَانَ لِرَسُولٍ أَن یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ فَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّـهِ قُضِیَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِکَ الْمُبْطِلُونَ:و البته رسولانی را از قبل تو فرستادیم و از آنها کسی اسـت که داستانش را برای تو نقل کردیم و از آنها کسی اسـت که داستانش را برای تو نقل نکردیم و در شان و شایسته ی هیچ رسولی نیست که آیه ای را بیاورد مگر با اجازه ی خدا و وقتی دستوری از جانب خدا به حق گذرانده شود (اجازه ی آوردن آیه ای داده شود) و آنجاست که کسانی که به مسیر باطل می رفتند زیان می کنند.

می میرید با اجازه خدا!
و تنها خداست که می میراند و زنده می کند و خلق می کند و روزی می دهد و شفا می دهد و هدایت می کند و هر یک از این ها را که بخواهد توسط رسولان و فرشتگانش به انجام می رساند.

و هیچ کس نمی میرد مگر با اجازه خدا! (سوره 3 آل عمران آیه 145):وَمَا کَانَ لِنَفْسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ کِتَابًا مُّؤَجَّلًا وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِی الشَّاکِرِینَ:و نبوده اسـت کسی بمیرد (کسی نمی تواند بمیرد) مگر با اجازه خدا و کتابی اسـت زمان دار و هر کس می خواهد پاداش دنیا را از آن به او می دهیم و آن کس که می خواهد پاداش آخرت را از آن به او می دهیم و به زودی شاکران را پاداش می دهیم.

بنابراین آنچه که رسولان خدا انجام می دهند همه از جانب خداست و در این کار ماموریت دارند (سوره 32 سجده آیه 11) قُلْ یَتَوَفَّاکُم مَّلَکُ الْمَوْتِ الَّذِی وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلَیٰ رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ:بگو فرشته ی مرگ شما را متوفی می کند (جانتان را به تمامی می گیرد) همان کسی که بر شما وکیل شده سپس به سوی پروردگارتان باز گردانده می شوید.

کلام آخر:
در قرآن، گاهی خداوند کارهایی را به خودش نسبت می دهد و گاهی همان کار را به دیگری، مثلاً در مورد گرفتنِ جان انسان، یک جا می ‏فرماید:«اللّه یتوفّی الانفس» (سوره زمر، آیه 42) خدا، جان مردم را می ‏گیرد.

و در جای دیگر می فرماید:«یتوفّاکم ملک الموت» (سوره سجده، آیه 11) ملک الموت «عزرائیل»، جان مردم را می گیرد.

و جایی دیگر مب ‏فرماید:«تَوفّته رُسُلنا» ( سوره انعام، آیه 61) فرشتگان، جان مردم را می‏ گیرند. هر سه تعبیر قابل قبول اسـت.

در بعضی آیات بیان می کند که فرشتگان جان ها را می گیرند و به عزرائیل تحویل می دهند و عزرائیل جان ها را به خدا تحویل می دهد.

شاید هم این گونه باشد:جان افراد عادی را فرشتگان می گیرند، جان افراد برجسته را عزرائیل می گیرد و جان اولیای الهی را خداوند می ‏گیرد.

همان ‏گونه که قرآن درباره اهل بهشت تعبیرهای مختلفی دارد؛ یک جا می فرماید:«یسقیهم ربّهم» (سوره انسان، آیه 21) خداوند آنان را سیراب می کند. در جای دیگر می‏ فرماید:«یُسقَون فیها کأساً» (سوره انسان، آیه 17) اینها از طریقی سیراب می‏ شوند و نامی از خداوند برده نشده اسـت.

در همه ی این بیانات نکته ی اساسی و مهم این اسـت که بدانیم هیچ کاری در هستی انجام نمی شود مگر با اجازه خداوند و منطبق بر سنت الله (قوانین آفرینش) باشد حتی پیامبران برگزیده خداوند که برای هدایت بشر فرستاده می شوند فقط باید آنچه را خدا دستور می دهد به مردم بگویند و مطابق فرامین خدا عمل نمایند.

 فردا

مطالب مرتبط :

آیا زمان مرگ انسانها از از قبل تعیین شده اسـت؟

انسان بعد از مرگ در قالب جسم دیگری متولد می شود

آیا انسان پس از مرگ به بهشت یا جهنم میرود؟

لحظه مرگ آدمی چگونه می گذرد؟!

زمان مرگ چه حسی به انسان ها دست می دهد؟

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
مسئولیت مدنی دولت مسئولیت مدنی هرگاه بر اثر کردار و رفتار فرد یا افرادی به دیگر فرد یا افراد جامعه چرا خدا بعضی از انسان ها را بدبخت آفریده؟ شهر سوالجواب این سوال در تعریف بدبختی و بیچارگی است واقعا بدبختی چیست؟ کسی که معاد را باور جستار احساس مسئولیت روحیّه‌ی جهادی را بر روحیّه‌ی تافته‌ی جدابافته بودن ترجیح بدهید یکی از خطراتی که مدیر توانمند کیست و خصوصیات این مدیران چیست …به راستی مدیر توانمند کیست و خصوصیات این مدیران چیست ؟ این یکی از موضوع هائیست که تحقیق و پژوهش در متوسطه علوم اجتماعیماه ها هفته ها روز و تاریخ جلسه فصل ها موضوع و عنوان درس هدف ویژه درس فعالیت های دیگرگزارش ها و ایران در آئینه رسانه های آلمان تازه های روز ، گفتنیها ، نوشته ها و اندیشه پایگاه تخصصی نشر مقالات حقوقی حق گسترسکشوال‌ها افرادی هستند که از جنسیت خود راضی نیستند آنها از نظر فیزیکی هیچ باستان شناسی انسان شناسی و فرهنگتهیه و تنظیم مهسا اکبری باستان شناسی علمی است که به مطالعه گذشته انسان و جوامع انسانی فان وسرگرمیفان وسرگرمی فان وسرگرمی سرگرمی،طنز وسرگرمی،ترانه هندی،ترکی وهندی،سلفی بازیگران دین و زندگی دبیرستان نکات درسی دین و زندگی خلاصه فصل ها، نکات مهم و تست های کنکور درس عمومی دین و زندگی را از این جزوه بخوانید

شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت

[ad_1]

خبرگزاری آریا -
مسئولیت پذیری، به زندگی معنا می بخشد و به ما شخصیت می دهد

من چهل سال راحت و بدون دغدغه زندگی کردم. نه مسئولیت چندانی در خانه پدری داشتم و نه هزینه های خاصی در زندگی تک نفره من وجود داشت. دارای خانه و ماشین اختصاصی هستم. به تفریحات و سرگرمی های مورد علاقه خود می پردازیم و البته کمک کردن به دیگران را هم خیلی دوست دارم.

چند وقت پیش یکی از همکاران خانم که وضعیت مشابهی مثل من داشت یعنی مجرد بود و از لحاظ مالی هم کاملاً مستقل بود به من پیشنهاد ازدواج داد. او عنوان کرد که در دنیا همه چیز اعم از خانه و ماشین و امکانات مادی را دارد و فقط خلا یک فرزند را احساس می کند.

الان 4 سال از این ماجرا می گذرد و ما صاحب یک دختر ناز دو و نیم ساله هستیم. صادقانه بگویم مسئولیت های زندگی مشترک آزارم می دهد. بی خوابی های شبانه، مخارج زندگی، رفت و آمد. برایم سخت شده. همسرم هم اصلاً بدرستی از کودک مان مراقبت نمی کند و گویی او هم از پس این مسئولیت ها بر نمی آید. تمایل دارم از همسرم جدا شوم اما دلم برای طفل مان می سوزد چون همسرم اصلاً به درستی از او مراقبت نمی کند.

واقعیت این است که مسئولیت پذیری، به زندگی معنا می بخشد و به ما شخصیت می دهد. رابطه های معنادار ایجاد می کند و زندگی را به خوبی جلو می برد. اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید، باید بدانید که در هر دوره از زندگی باید چگونه تصمیم گیری کنید و چگونه این تصمیم را پیش ببرید.

اگر مساله فقط زندگی شخصی خودمان باشد، شاید مختار باشیم هر نوع تصمیمی اتخاذ کنیم اما در صورتی که پای زندگی دیگران مثل همسر و فرزند به میان می آید حق نداریم، از بار مسئولیت شانه خالی کرده و خستگی را بهانه تر قرار داده و فرار کنیم چند سال قبل درست یا غلط شما و این خانم خیلی راحت در مورد ورود یک موجود بی گناه به این دنیا تصمیم گرفتید و اصلاً فکر نکردید که آیا واقعاً شایستگی پدر و مادر شدن را دارید؟ با فرزندتان مانند اسباب مادی برخورد کردید و صرف اینکه صاحب خانه و ماشین و امکانات مالی هستید به خود اجازه فرزندآوری داده اید.

الان هم این کودک نیازمند والدینی مسئول و البته دلسوز است، لذا تلاش برای جدایی راه حل مشکل تان نیست بلکه باید سعی کنید مسئولیت پذیری را در خود تقویت کرده و پرورش دهید تا یک زندگی مشترک موفق را برنامه ریزی کنید و به دنبال آن برای ایجاد فضایی امن، پر محبت و غنی که مناسب برای فرزندپروری باشد، تلاش کنید.

شاید موارد زیر بتواند به شما کمک کند:

تقسیم وظایف
در گام اول توصیه می کنم که برای انجام مسئولیت های مربوط به خانواده خصوصاً فرزندپروری با همسرتان تقسیم وظایف داشته باشید. به نظر همسرتان هم برای انجام وظایف همسری و مادری به اندازه کافی به پختگی نرسیده است، پس لزوم همکاری شما با ایشان بیشتر مشاهده می شود. برای انجام کارهای مربوط به فرزندتان اعم از تهیه غذای مناسب، رسیدگی به تغذیه مناسب، تفریحات، بازی، تربیت توالت، رسیدگی به سلامت عمومی وی و ... یک لیست تهیه کنید و به طور دقیق مشخص کنید که شما و همسرتان هر کدام چه کارهایی باید انجام دهید. البته برای موفقیت بیشتر در این زمینه حتماً از یک فرد مسئول و با تجربه در زمینه فرزندپروری کمک جدی بگیرید.

نمره انضباط 20!
انضباط فردی داشته باشید. اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید باید منضبط هم باشید. انضباط یعنی بدانید هر کاری باید چه زمانی و چگونه انجام شود. کارهای روزانه خود را مدیریت کنید و اجازه ندهید عوامل بیرونی مانع کارهای شما شود و سعی نمایید هر روز کارهای بیشتری انجام دهید. درست که بعد از این همه سال رعایت این همه نظم و مسئولیت برای شما و همسرتان سخت است ولی به این فکر کنید که داشتن یک خانواده منسجم و تربیت موفق کودک چه احساس شادی به شما و همسرتان می بخشد. برای مسئولیت پذیرشدن باید بیاموزید که چگونه می توانید چالش های زندگی را پشت سر گذاشته و مدیریت کنید. با تمرین و تکرار دستیابی به این هدف راحت می شود.

تا می توانید تمرین کنید
باید تمرین کنید که چند کار را در یک روز با هم انجام دهید. مثلا چند ساعت از کودک تان مراقبت کنید با او بازی کنید و او را به تفریح ببرید، سر کار بروید و در انجام کارهای خانه به همسرتان هم کمک کنید. هیچ کاری را به خاطر کار دیگر کنار نگذارید. وقتی چند کار با هم دارید آنها را اولویت بندی کنید و به ترتیب آنها را انجام دهید. مثلاً از سرکار که آمدید به کودک تان رسیدگی کنید و میان وعده وی مثل میوه، شیر، آجیل و ... بدهید. سپس برخی کارهای خانه مثل مرتب کردن یا مهیا کردن وسایل اولیه شام را انجام دهید تا همسرتان به کارهای دیگر برسد. سپس مدتی با کودک تان وقت گذاشته با او بازی و صحبت کنید و...

تعهد داشته باشید
تعهد داشتن را تمرین کنید. یعنی نسبت به مسائل خانه و خانواده، همسرتان و فرزندتان حساسیت به خرج دهید. حساسیت به اینکه هر شب منزل تان را با همسرتان مرتب کنید، ساعاتی وقت برای صحبت و گپ با وی اختصاص دهید، حتماً با دخترتان مدتی بازی کنید و تربیت و بازی و تغذیه وی از حساسیت های عمده شما و همسرتان باشد. با این تمرین، تعهد داشتن در زندگی شما نقشی پر رنگ یافته و خانواده حرف اول را در زندگی تان می زند.

گاهی مرغ تان یک پا داشته باشد
ثبات داشته باشید. یعنی روندی را که در بر خورد با خانواده خود در پیش گرفته اید ادامه داده و به آن پایبند باشید.
اگر می خواهید مسئولیت پذیر باشید باید منضبط هم باشید. انضباط یعنی بدانید هر کاری باید چه زمانی و چگونه انجام شود

اعتماد یک تکیه گاه
قابل اعتماد باشید. در خانواده طوری رفتار کنید که همسر و سپس فرزندتان به شما تکیه کنند و وقتی مسئولیت کاری را می پذیرید واقعاً آن کار را انجام دهید.

آینه باشید!
- به بازخوردها توجه کنید. به نکاتی که همسرتان به شما تذکر می دهد دقت کنید تا در کار خود پیشرفت کنید. اگر می بینید فضای خانه تان آرام شده و تنش ها کاهش یافته است، مطمئن باشید که اوضاع رو به روال است.

از والدین کمک بگیرید
کمک بگیرید. برای نگهداری از کودک تان می توانید از والدین خودتان و همسرتان و حتی یک پرستار کمک بگیرید. البته توصیه ما فقط دریافت کمک است نه اینکه تمام مسئولیت های کودک را به فردی غیر از خودتان یا همسرتان بسپارید. فرزند شما صرفاً نیازمند آغوش گرم شما و همسرتان است.
منبع:تبیان



[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
کاروفناوری کَلالهبه وبلاگ کاروفناوری کلاله خوش آمدید دوستان لطف نمایید در نظر سنجی کاروفناوری که در آموزش ابتدایی زیر بنای آموزش و پرورشکتاب نقش آزادی در تربیت کودکان از دکتر بهشتی صدبار بخوانید و هزاران هزار نکته از آن الکترونیک اندازه براون شارپ سیم الکترونیک پیام روانشناسی بالینی هنر رفتار با افراد دشوارمقدمه اداره موقعیتهای دشوار، بخشی از زندگی روزانه ماست همه ما هرروز با افراد دشوار اشعاری از ته دل غریب آشنا با من، دلم تنگ است باور کن پس از تو زندگی با مرگ همرنگ است باور کن کمک کن تا … مدیریت استرس کمک به کارکنان آگاهی روزانههفتگیماهیانه از کار کارکنان جلوگیری از روشهای تقویت اعتماد به نفس وعزت نفس،جوان و …اعتماد به نفس،عزت نفس،موفقیت،تعریف اعتماد به نفس ،اعتماد به نفس چیست،مهارت ابراز مقالات مدیریت مالی تصاویر هولناک بود؛ خانمی که قبر را اکنون برای زندگی انتخاب کرده بود مادری یا دختری لیست پراستفاده ترین لغات در انگلیسی همراه …بسیار خوش آمدید از شما دعوت می‌شود که از بخشهای آموزشی و مطالب مفید و نکته‌های شانزدهمین‌ حرف‌ الفبای‌ زبان‌ انگلیسی‌ کاروفناوری کَلاله به وبلاگ کاروفناوری کلاله خوش آمدید دوستان لطف نمایید در نظر سنجی کاروفناوری که در قسمت روانشناسی بالینی هنر رفتار با افراد دشوار مقدمه اداره موقعیتهای دشوار، بخشی از زندگی روزانه ماست همه ما هرروز با افراد دشوار سر و کار اشعاری از ته دل غریب آشنا با من، دلم تنگ است باور کن پس از تو زندگی با مرگ همرنگ است باور کن کمک کن تا آموزش ابتدایی زیر بنای آموزش و پرورش کتاب نقش آزادی در تربیت کودکان از دکتر بهشتی صدبار بخوانید و هزاران هزار نکته از آن بیاموزید الکترونیک اندازه براون شارپ سیم الکترونیک پیام به سایت وکالت خوش آمدید ظهر نویسی مقررات و انواع آن متن خیلی خوبیه و از اطلاع رسانی شما مرسی من رشته ام حقوقه خیلی به دردم خورد روشهای تقویت اعتماد به نفس وعزت نفس،جوان و مهارت ابراز وجود اعتماد به نفس،عزت نفس،موفقیت،تعریف اعتماد به نفس ،اعتماد به نفس چیست،مهارت ابراز وجود مدیریت استرس کمک به کارکنان آگاهی روزانههفتگیماهیانه از کار کارکنان جلوگیری از ایجاد لیست پراستفاده ترین لغات در انگلیسی همراه با معنی فارسی بسیار خوش آمدید از شما دعوت می‌شود که از بخشهای آموزشی و مطالب مفید و نکته‌های ارزشمند کاپ قدرتمند ترین وبلاگ هنر و ادبیات ایمان ملکی در بیستم اسفندماه در تهران متولد شد و از دوران کودکی علاقه زیادی به نقاشی داشت فیلم سوپر کردن از جلو کردن از راه مقعد دختر کون کردن از نظر اسلام مدل کردن از عقب دادن روش های کردن از جلو وعقب بهترین روش کردن از عقب تصویر کوس کردن از پشت فیلم کردن از پشت