راهنمای والدین: افزایش مهارت در کودکان

جام جم سرا:

بچه‌ها چه زمانی که در خانه هستند و فقط با اعضای خانواده تعامل دارند و چه هنگامی که به مهدکودک و مدرسه می‌روند، نیاز دارند با مهارت‌های اجتماعی آشنا شوند و به درستی از آنها استفاده کنند. بنابراین می‌توان چنین گفت که پدر و مادر فقط زمانی می‌توانند نسبت به موفقیت فرزندشان اطمینان پیدا کنند که از همان دوران و در سال‌های کودکی، مهارت برقراری ارتباط اجتماعی صحیح را به کودک آموخته باشند.

برهمین اساس، متخصصان توصیه می‌کنند نکات ساده‌ای را در همان دوره خردسالی به کودکان نوپا بیاموزید و آنها را با هم تمرین کنید تا فرزندتان هرچه بهتر بتواند در اجتماع حاضر شود و با دیگران ارتباط برقرار کند:

• از همان بچگی باید به فرزندتان بیاموزید هنگام صحبت‌کردن با دیگران یا زمانی که فردی را می‌بیند، لبخند بزند و با لبخندی دوستانه با او صحبت کند. البته باید برایش توضیح دهید که این لبخند ساده می‌تواند احساس بهتری به طرف مقابل ببخشد و نشان می‌دهد شما چقدر از بودن کنار او خوشحال هستید. برای این‌که بتوانید چنین روشی را به فرزند خردسال‌تان یاد بدهید، بهترین کار این است که در خانه با هم این کار را تمرین کنید. مثلا می‌توانید از او بخواهید به شما لبخند بزند و بعد بخواهید لبخندی غیرواقعی و ریاکارانه بزند تا تفاوت این دو حالت را هم متوجه شود. همچنین می‌توانید خودتان را بدون لبخند و با چهره‌ای جدی به کودک معرفی کنید و پس از آن، با لبخندی دوستانه همین کار را تکرار کنید تا او خودش روش بهتر را انتخاب کند.

• زبان بدن هم یکی از نکات مهمی است که باید به آن توجه داشته باشید، چون به کمک همین حرکات و حالت‌ها می‌توانید متوجه شوید طرف مقابل شما فردی خوشحال است یا ناراحت، خسته است یا راحت، خجالتی و آرام است یا شلوغ و بی‌تعارف و... بنابراین زمانی که کودک با زبان بدن آشنا شود و بتواند از آن به درستی استفاده کند، روابط بهتر و موفق‌تری هم خواهد داشت. برای این‌که کودک بخوبی مفهوم زبان بدن را درک کند، بهتر است برایش فیلمی بگذارید و صدای آن را قطع کنید تا به کمک زبان بدن، روحیه و رفتار شخصیت‌های فیلم را حدس بزند. علاوه بر این، می‌توانید با او بازی کنید و بخواهید حالت‌های مختلف را بدون این‌که حرفی بزند به شما نشان دهد.

• کودک باید بداند در طول مکالمه و هنگامی که با فرد دیگری صحبت می‌کند، باید با او تماس چشمی برقرار کند. البته لازم است برای او توضیح دهید که این کار همیشه هم خیلی راحت نیست، اما ضروری است و می‌تواند نشانه احترام گذاشتن به فرد مقابل و اعتماد به نفس او باشد. برای این‌که این رفتار را در عمل هم به فرزندتان بیاموزید، خوب است از او بخواهید حدود 15 ثانیه در چشم‌های شما نگاه کند و چشم برندارد. البته یادتان باشد به او اجازه پلک‌زدن بدهید تا نگاه‌کردن حالت زل زدن پیدا نکند. این تمرین ساده می‌تواند فرزندتان را برای مکالمه‌های جدی آینده آماده کند. برای این‌که بازی‌تان شادتر و سرگرم‌کننده‌تر باشد، می‌توانید ساعتی را تنظیم کنید و بگذارید تا پس از 15 ثانیه زنگ بزند تا کودک نیز بیشتر حالت بازی را احساس کند. (ضمیمه چاردیواری/parents. com)

بازداشت والدین به دلیل چاقی فرزند

جام جم سرا: پسر یازده ساله این زوج با حدود یک متر و نیم قد، بیش از ۹۵ کیلو وزن دارد و ضریب توده بدنی (BMI) او بیش از ۴۱ است که تقریبا دو برابر ضریب توده بدنی یک فرد سالم با مشخصات جسمی اوست. پلیس می‌گوید کوتاهی والدین این کودک زمینه‌ساز اضافه وزن او بوده است.

به گزارش گاردین، پلیس از والدین او در ارتباط با کوتاهی‌شان در مراقبت از فرزند، بازجویی و بعد به قید وثیقه آزادشان کرده است. گزارش شده که آنها گفته‌اند فرزندشان همیشه اضافه وزن داشته است.

به نقل از خبرآنلاین، پیش از آن که پلیس در این زمینه پرونده‌ای تشکیل دهد، مسئولان مدرسه این پسربچه در ارتباط با اضافه وزن شدید او با بخش‌های ارائه‌دهنده خدمات اجتماعی تماس گرفته بودند. گزارش شده که او بعد از آن که در کلاس آموزش شنا در مدرسه‌اش زمین خورد، نمی‌توانست خودش به تنهایی و بدون کمک گرفتن از کسی بلند شود. در نهایت، پزشکانی که او را در یک بیمارستان معاینه کردند، پلیس را در جریان وضعیتش قرار دادند.

مقامات پلیس گفته‌اند که مداخله در چنین سطحی "بسیار به ندرت" و تنها زمانی رخ می دهد که دیگر اقدامات برای حمایت از کودک موفقیت‌آمیز نبوده است.

یک سخنگوی پلیس گفت: "وقتی با موضوع حساسی مثل اضافه وزن و اهمال در مراقبت از کودکان روبه‌رو هستیم، ماموران در بخش ویژه‌ای از پلیس، با والدین و نهادهای ارائه‌دهنده خدمات اجتماعی و بهداشتی در ارتباط نزدیک هستند تا از حل و فصل مسائل مطمئن شوند."

هشدار به والدین: لزوم تربیت جنسی فرزندان

جام جم سرا: ناظم دبستانی که متهم است دو کودک را مورد آزار جنسی قرار داده همچنان در بازداشت به‌سر می‌برد و در همین حال که رسیدگی قضایی به این پرونده ادامه دارد، یک فعال حقوق کودک خواستار ارائه آموزش‌های لازم به کودکان برای پیشگیری از انواع کودک‌آزاری شده است.

شیوا دولت‌آبادی، روانشناس و مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان، در این‌باره گفت: «مطرح‌شدن بحث پیشگیری از انواع کودک‌آزاری جامعه را آگاه‌تر و مجهزتر می‌کند تا افراد از نظر علمی و عملی بتوانند جلو عوارض کودک‌آزاری را بگیرند و کودکان را توانمندتر کنند. این کار برعهده خانواده است تا خود را به اطلاعات کافی مجهز و از فرزندان محافظت کند. چنین کاری به سرمایه‌گذاری با حوصله و بدون ترساندن کودکان نیاز دارد تا از عوارض روانی آن کاسته شود و کودکان بتوانند نشانه‌های خطر را شناسایی کنند. این کار باید با حوصله انجام شود زیرا اگر کودکان زیاد در کپسول حمایتی قرار بگیرند آسیب‌پذیری شکل دیگری خواهد یافت بنابراین والدین برای اینکه بتوانند کاری موثر انجام بدهند باید از نظر متخصصان استفاده کنند تا یاد بگیرند چگونه موضوع را به فرزندانشان بگویند تا از آنها محافظت شود.»

به نقل از تبیان، وی افزود: «در روانشناسی سه نوع پیشگیری داریم که پیشگیری اولیه فراتر از انواع دیگر است و از آن به‌عنوان پیشگیری ارتقایی نیز یاد شده است. در این نوع از پیشگیری آگاهی جامعه به‌طور عام بالا می‌رود و افراد یاد می‌گیرند چطور آمادگی ذهنی و عملی ایجاد کنند تا در شرایط آسیب‌زا قرار نگیرند. وقتی به پیشگیری ثانویه یا نوع دوم می‌رسیم، می‌بینیم گروه‌های در خطر به‌خاطر شرایط زندگی، اجتماعی و سنی خطرپذیری بالایی دارند اما خود را آسیب‌ناپذیر تصور می‌کنند و معتقدند اتفاقات بد شامل حال آنها نمی‌شود و همین تصور آنها را بیشتر در معرض خطر قرار می‌دهد. در مورد سوء‌استفاده جنسی نیز چنین شرایطی وجود دارد. در سطح کلان جامعه در مورد سوء‌استفاده جنسی کم صحبت می‌شود چون عده‌ای می‌گویند نباید جامعه را نگران کنیم البته صحبت بیش از حد در این‌باره می‌تواند جامعه را در شرایط پارانوییدی قرار دهد در حالی‌که اعضای جامعه باید با هماهنگی و همدلی در کنار یکدیگر زندگی و احساس امنیت کنند.»

والدین کودک چاق برای آزادی باید وثیقه بگذارند + عکس

جام جم سرا:

این پسربچه با 11 سال سن و یک متر و 55 سانتی‌متر قد، 95 کیلوگرم وزن دارد.

به گزارش پزشک معالج والدین این پسر با غفلت کردن و ظلم نسبت به فرزند خود باعث بیماری وی شده‌اند.

اگر والدین بتوانند وزن کودک را پایین بیاورند و بخوبی رسیدگی کنند می‌توانند از فرزند خود نگهداری کنند.

مادر 43 ساله می‌گوید در خانواده پدری پسرم اکثرا چاق هستند و این چاقی ژنتیکی است.(فارس)

کودکان و​اشتباهات تربیتی والدین

جام جم سرا: پدر و مادرهای زیادی با چنین مشکلاتی روبه‌رو هستند، اما این یکی از کوچک‌ترین و ساده‌ترین موضوعاتی است که می‌تواند برای پدر و مادر پیش بیاید. برای همین می‌گویند کسانی که بچه‌دار می‌شوند، پس از تولد فرزندشان باید فشارهای زیادی را تحمل کنند. البته متاسفانه راه‌حل قطعی و مشخصی برای این همه مشکل جورواجور وجود ندارد و هر پدر و مادری خودشان باید بهترین‌ها را پیدا کنند، ولی متخصصان می‌گویند اغلب والدین مرتکب اشتباهات رایجی در تربیت فرزندانشان می‌شوند که اگر حداقل آنها را بشناسند، بهتر می‌توانند فرزندشان را پرورش دهند و او را بزرگ کنند. در این فرصت، به برخی از این اشتباهات رایج اشاره می‌کنیم و راه‌حل متخصصان را با شما در میان می‌گذاریم تا بهتر بتوانید فرزند عزیزتان را بزرگ کرده، او را برای حضور در اجتماع آماده کنید:

دروغ سیاه و سفید نداریم

می‌گویند نباید دروغ بگویی، دروغ گفتن کار خوبی نیست، دروغگو دشمن خداست، اگر دروغ بگویی، کسی تو را دوست ندارد و... ساعت‌ها درباره بدی‌های دروغ و دروغگویی حرف می‌زنند و از کودک می‌خواهند هیچ وقت حتی به دروغ فکر هم نکند، اما هنوزحرف‌ها و نصیحت‌هایشان تمام نشده که تلفن زنگ می‌زند و فردی که آن طرف خط است می‌گوید با پدر خانواده کار دارد و بعد، همه کسانی که تا به حال داشتند از دروغگویی بد می‌گفتند، خودشان دروغ می‌گویند و یادشان می‌رود حرف و عملشان یکسان نیست.

خیلی وقت‌ها چنین اتفاقی می‌افتد و خانواده‌ها بدون این‌که متوجه باشند، فرزندشان را تشویق می‌کنند دروغ بگوید، اما نمی‌دانند همین دروغ‌های به ظاهر ساده که از او می‌خواهند، می‌تواند آینده‌اش را تحت تاثیر قرار دهد. برای همین متخصصان و روان‌شناسان کودک می‌گویند هرگز از کودک نخواهید دروغ بگوید و در ضمن به والدین توصیه می‌کنند خودشان هم هیچ وقت دروغی نگویند تا کودک بداند دروغگویی کار نادرستی است.

البته نباید خودتان را فریب بدهید و بگویید این دروغ‌ها مصلحتی است؛ چون هیچ دروغی مصلحتی نخواهد بود و دروغ خوب و بد یا سیاه و سفید نداریم. پس اگر چنین بهانه‌هایی برای کودک بیاورید، فقط کار خودتان را خراب‌تر کرده‌اید و او می‌آموزد گاهی به شما هم دروغ‌ مصلحتی بگوید!

حرف ما با هم یکی است

فرزند خردسال خانواده گریه می‌کرد و جیغ می‌زد. سر سفره صبحانه نشسته بود و می‌گفت دلش می‌خواهد نوشابه بخورد. مادر اول سعی کرد آرامش کند و وقتی دید کارش بی‌فایده است، به گریه‌ها و فریادهای کودک اهمیتی نشان نداد، اما پدر بدون این‌که لحظه‌ای صبر کند یا حداقل نظر همسرش را بپرسد، یک لیوان پر از نوشابه آورد و آن را به فرزندش داد. وقتی هم مادر اخم کرد و ناراحتی‌اش را با او در میان گذاشت، جواب منطقی‌ نشنید. پدر می‌گفت فقط می‌خواسته سر و صدا تمام شود و کودک دست از گریه بردارد، غافل از این‌که فرزند خردسالش این صحنه را دیده و به خاطر سپرده که پدرش برخلاف میل مادر به خواسته او عمل کرده است.

گاهی چنین شرایطی پیش می‌آید و والدین اختلافی را که در تربیت کودک دارند، نه تنها بین خودشان حل نمی‌کنند که حتی جلوی کودک هم آن را نشان می‌دهند و مطرح می‌کنند و نمی‌دانند این کار تا چه حد بر تربیت کودکان اثر منفی می‌گذارد. چنین برخوردی باعث می‌شود زمانی که مادر با خواسته کودک یا نوجوان مخالفت می‌کند، او از پدرش کمک بخواهد یا برعکس و در نتیجه بچه‌ها یاد می‌گیرند از روابط پدر و مادر به نفع خودشان استفاده کنند. برای همین متخصصان توصیه می‌کنند اگر همسران با هم توافق ندارند، با مراجعه به روان‌شناسان و کمک گرفتن از آنها روش درست را پیدا کنند و با هم به توافق برسند و هرگز این ناهماهنگی را مقابل کودک نشان ندهند.

کوچولوهای لوس، بزرگسالان بی‌مسئولیت

نمی‌خواهند آب در دلش تکان بخورد. برای همین همه چیز را برایش فراهم می‌کنند. از روزهایی که خیلی کوچک بود و تنها با داشتن اسباب‌بازی‌های رنگارنگ خوشحال می‌شد تا حالا که گوشی‌های تلفن همراهش را هر روز عوض می‌کند و مدل جدیدتری می‌خواهد، پدر و مادر همراهش بوده‌اند و نگذاشته‌اند احساس تنهایی یا ناراحتی کند. البته چنین افرادی کم نیستند و اگر کمی به دوروبرمان نگاه کنیم، والدینی را می‌بینیم که دائم پشت سر فرزندانشان راه می‌افتند و حواس‌شان است هیچ اتفاقی برای آنها پیش نیاید. وقتی بچه‌ها تازه راه رفتن را یاد می‌گیرند، پدر و مادر نمی‌گذارند آنها زمین خوردن را تجربه کنند و این روند اشتباه همین‌طور ادامه می‌یابد تا زمانی که بچه‌ها به دوره بزرگسالی می‌رسند و آن وقت طبیعی است از پدر و مادرشان توقع داشته باشند، حساب بانکی‌شان را پر کنند یا اتومبیل در اختیار آنها بگذارند. اینها همان پدر و مادرهایی هستند که از فرزندانشان در برابر اتفاقات ناراحت‌کننده و دشوار زندگی، بیش از حد حمایت می‌کنند و نمی‌دانند چنین برخوردی در آینده به ضرر آنها و فرزندشان خواهد بود.

البته بعضی پدر و مادرهایی که بچه‌ها را لوس می‌کنند و نمی‌دانند تربیت صحیح چطور است، خودشان هم از این وضع راضی نیستند و لوس نکردن بچه‌ها برایشان دشوار و حتی غیرممکن است و تعدادی از این افراد نیز خودشان دوره کودکی سختی را پشت سر گذاشته‌اند و نمی‌خواهند فرزندشان کمبودهای آنها را داشته باشد. برای همین هر کاری از دست‌شان بربیاید انجام می‌دهند تا زندگی به فرزندشان سخت نگذرد.

لوس نکردن خیلی هم سخت نیست

فکر نکنید کاری از دست شما ساخته نیست، چون اگر بخواهید می‌توانید فرزندانتان را درست تربیت کنید. اولین کار این است که با خودتان روراست باشید و دلیل اصلی لوس‌کردن بچه‌ها را تشخیص دهید. وقتی خودتان بدانید چرا چنین برخوردی با کودکتان دارید، بهتر می‌توانید راه‌حلی برای مشکلتان پیدا کنید.

علاوه براین، باید گاهی به فرزندتان اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد و زندگی کند. البته این کار هم خیلی سخت نیست. نباید فکر کنید بچه‌ها فقط در صورتی به موفقیت می‌رسند که همراه شما و تحت حمایت شما باشند. مثلا بد نیست فرزند پنجساله‌تان، خودش کفشش را بپوشد و حتی اگر کمی دیرتر از همیشه به مهدکودک می‌رسد، خودش زحمت این کار را قبول کند. در ضمن یادتان باشد اگر گاهی خواسته‌هایشان در عمل اجرا نشود، هیچ اتفاق خاصی نخواهد افتاد. بد نیست بچه‌ها هم طعم شکست را بچشند و بعضی وقت‌ها ناراحت شوند تا بدانند زندگی همیشه مطابق میل و نظر آنها پیش نمی‌رود.

نابودی زندگی زناشویی پس از تولد بچه‌ها

یادتان می‌آید آخرین باری که با همسرتان به سفر رفتید، چه زمانی بود؟ اگر تا به حال بدون حضور بچه‌ها سفر نرفته‌اید، حداقل فکر کنید و ببینید کی با هم به رستوران رفته‌‌اید و تنهایی یک وعده غذا خورده‌اید؟

اشتباه نکنید، اگر بچه‌ داشته باشید، باز هم باید زمان‌هایی را به خودتان اختصاص دهید. بعضی پدر و مادرها فکر می‌کنند این کار خودخواهی است و آنها را از فرزندشان دور می‌کند، در حالی که روان‌شناسان می‌گویند زندگی زناشویی نباید با تولد فرزندان فراموش شود. آنها عقیده دارند اگر زن و شوهر رابطه خوبی با یکدیگر داشته باشند و بچه‌ها هم این موضوع را درک کنند، احساس آرامش بیشتری را در خانه و میان اعضای خانواده تجربه خواهند کرد. به همین دلیل روان‌شناسان به همسران توصیه می‌کنند در طول روز زمانی را به خودشان اختصاص دهند.

مثلا خوب است چند دقیقه در روز با هم خلوت کنید و حرف بزنید یا گاهی برای صرف شام و ناهار با همسرتان به رستوران بروید و غذایتان را در محیطی متفاوت میل کنید. مطمئن باشید همین کارهای ساده می‌تواند زندگی زناشویی‌تان را تغییر دهد و روحیه بهتری به شما و همسرتان ببخشد. البته این موارد نباید باعث بی‌توجهی شما نسبت به فرزندان‌تان شود، بلکه می‌توانید طوری برنامه‌هایتان را تنظیم کنید که نه بچه‌ها احساس تنهایی کنند، نه زندگی شما پس از تولد آنها فراموش شود.

توقع از بچه‌ها؛ نه بیش از حد​ نه کمتر از توان

همیشه انتظار دارند فرزندشان کارهایی بیش از حد توانش انجام دهد. می‌خواهند همزمان چند ورزش مختلف را یاد بگیرد و علاوه بر این، در کارهای هنری هم نفر اول باشد. همه این کارها را انجام می‌دهند تا به خیال خودشان برای کودک چیزی کم نگذارند، اما نمی‌دانند این محبت‌ها برای کودک عذاب‌آور است و او را اذیت می‌کند. در مقابل این گروه، عده‌ دیگری هم هستند که درست برخلاف آنها عمل می‌کنند و همیشه کارهایی را که کودک باید انجام دهد، بیشتر از حد توانش می‌دانند و در نتیجه خودشان دست به کار می‌شوند. اما نه گروه اول کار درستی انجام می‌دهد و نه گروه دوم؛ بلکه متخصصان و کارشناسان می‌گویند از کودک باید به اندازه توان و سنش توقع داشته باشید و به او کارهایی متناسب با توانایی‌اش بسپارید. کسانی که همیشه بیش از حد توان از کودک توقع دارند، باید بدانند چنین انتظاری باعث می‌شود کودک در انجام کارهایش شکست بخورد و در نتیجه احساس ‌کند فردی ناتوان است. انتظارات کمتر از توان کودک نیز موجب می‌شود او مهارت‌های مورد نیاز را به دست نیاورد و این مهارت‌ها در وجودش رشد پیدا نکند. در نتیجه بهترین کار این است که کارها و مسئولیت‌ها را متناسب با سن و توانایی کودک انتخاب و به او محول کنید.

توجه بیشتر؛ تقویت رفتار

فکر نکنید داد زدن و دعوا‌کردن نمی‌تواند رفتار بچه‌ها را تشویق کند، بلکه برعکس همین توجه منفی گاهی می‌تواند باعث تقویت رفتار شود. این هم یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی است که گاهی والدین مرتکب می‌شوند؛ یعنی تا وقتی فرزندشان آرام است و کاری به کار آنها ندارد، هیچ توجهی نشان نمی‌دهند و همین که سر و صدای کودک بلند می‌شود یا رفتار نامناسبی نشان می‌دهد، پدر و مادر با داد و فریاد می‌خواهند او را آرام کنند.

مقایسه‌کردن بچه‌ها با هم‌سن و سالان‌شان نه‌تنها انگیزه‌ای در آنها ایجاد نمی‌کند که حتی احساس بدی به آنها خواهد بخشید و باعث می‌شود از ادامه کار و تلاش دست بردارند

​ به گفته حلی‌ساز این کار اشتباه است و به جای آن، توصیه می‌شود والدین به رفتارهای خوب فرزندشان هم توجه نشان دهند. در مقابل، نسبت به رفتارهای بد و نادرست هم باید بی‌توجه بود که البته این موضوع به تمام رفتارهای بد مربوط نمی‌شود و گاهی لازم است والدین، رفتار نادرست کودک را هم مورد توجه قرار دهند تا مشکل برطرف شود.

این روان‌شناس با تاکید بر این‌که توجه‌‌ به رفتارهای خوب کودک باعث افزایش یافتن آنها می‌شود، می‌گوید: بی‌توجهی به رفتارهای خوب گاهی حتی باعث می‌شود کودک ‌کم‌کم آن رفتارها را کنار بگذارد و دیگر چنین رفتاری را از خودش نشان ندهد.

این همه قانون به دردتان نمی‌خورد

شب باید سر ساعت بخوابد، صبح‌ باید سر ساعت بیدار شود. باید برای درس خواندن به اتاقش برود و چند ساعت مشخص درس‌هایش را بخواند. غذا خوردن هم برای او آدابی دارد که باید رعایت کند و حتی برای بازی‌کردن برایش قانون در نظر گرفته‌اند. پدر و مادر هم حواس‌شان هست کاری خلاف این قانون‌ها انجام نشود.

این همه قانون برای کودک در نظر گرفته‌اند تا او درست تربیت شود؛ اما مریم حلی‌ساز، روان‌شناس و مدرس دانشگاه چنین روشی را درست نمی‌داند و در گفت‌وگو با جام‌جم در این‌باره می‌گوید: زمانی که قوانین زیادی برای کودک تعیین می‌کنید، همه چیز در کنترل شما خواهد بود و در نتیجه احساس خوبی خواهید داشت، اما این شرایط می‌تواند نتایج منفی‌ در پی داشته باشد. یکی از این مسائل آن است که کودکان گاهی قوانین را زیر پا می‌گذارند و وقتی تعداد این قانون‌ها زیاد باشد، ممکن است دائم چنین کاری را انجام دهند. در نتیجه بیشتر از دیگر کودکان مورد سرزنش والدین قرار می‌گیرند و حتی ممکن است با عواقب ناشی از نادیده گرفتن قانون‌ها روبه‌رو شوند. علاوه بر این، قوانین زیاد، دست‌وپاگیر خواهد بود و به گفته این روان‌شناس، آزادی عمل را از کودکان خواهد گرفت در صورتی که بچه‌ها به این آزادی عمل نیاز دارند تا مهارت‌ کسب کنند و تجربه داشته باشند که این تجربه در محیطی آزاد می‌تواند اتفاق بیفتد.

به گفته وی، قانون باید به صورت محدود و در مواردی که ضرورت دارد، برای کودک در نظر گرفته شود. علاوه بر این، از قبل باید در مورد نقض قانون با کودک صحبت کنید تا او به طور دقیق بداند اگر چنین قوانینی را نادیده بگیرد، چه اتفاقی خواهد افتاد و چه جریمه‌ای در انتظارش خواهد بود.

اشتباه دیگری که گاهی والدین مرتکب می‌شوند، پیگیری نکردن این قوانین است، به این معنی که قانونی برای کودک مشخص می‌شود اما پدر و مادر، دیگر کاری به اجرای آن ندارند و در صورت بی‌توجهی کودک واکنشی نسبت به آن نشان نمی‌دهند. این روان‌شناس در این‌باره یادآور می‌شود: قانونی که برای کودک در نظر می‌گیرید باید به قدری برای شما اهمیت داشته باشد که آن را پیگیری کنید و در صورت بی‌توجهی کودک واکنش نشان دهید؛ اما اگر تا این حد برای شما مهم نیست، نباید به شکل قانون یا دستور آن موضوع را مطرح کنید.

جایزه‌هایی که فایده ندارد

اگر سلام کند، جایزه می‌گیرد، غذایش را که بخورد هم جایزه‌ای در انتظارش است و اگر گریه نکند باید منتظر جایزه باشد. انگار عادت کرده برای جایزه گرفتن کارهایش را انجام دهد و همیشه انتظار دارد برای هر کار خوبی از دیگران جایزه بگیرد. در صورتی که حلی‌ساز می‌گوید: جایزه دادن به عنوان یکی از آخرین تکنیک‌هایی مطرح می‌شود که به کمک آن می‌توانیم رفتارهای خوب را به کودک بیاموزیم. به جای این کار نیز باید از روش‌های دیگری برای تقویت رفتار مثبت کودکان استفاده کرد که توجه‌کردن و تحسین رفتار از جمله این روش‌هاست و می‌تواند در مراحل ابتدایی مورد استفاده قرار گیرد.

به گفته وی، تنها برای کارهایی که انجام دادنشان برای کودک سخت است یا می‌خواهیم زودتر آن کار را یاد بگیرد و انجام دهد، می‌توانیم از این شیوه کمک بگیریم که البته برای آن هم باید به جزئیات توجه داشت.

همه مثل هم نیستند

می‌خواهند به فرزندشان کمک کنند و برای همین دائم از او می‌خواهند مانند خواهرش باشد؛ مثل او درس بخواند، مثل او حرف بزند، مثل او راه برود و دقیقا بشود دختری مانند او. آنها فکر می‌کنند این درخواست‌شان منطقی است در صورتی که بچه‌ها انسان‌هایی متفاوت هستند و نباید انتظار داشته باشیم مانند یکدیگر عمل کنند. از طرفی، بعضی‌ها از مقایسه‌کردن کمک می‌گیرند تا به بچه‌ها انگیزه بیشتری بدهند اما نباید فراموش کنیم مقایسه‌کردن بچه‌ها با هم‌سن و سالان‌شان نه‌تنها انگیزه‌ای در آنها ایجاد نمی‌کند که حتی احساس بدی به آنها خواهد بخشید و باعث می‌شود از ادامه کار و تلاش دست بردارند. حلی‌ساز با بیان این مطلب، توضیح می‌دهد: اگر می‌خواهید کودک در کارهایش پیشرفت کند و به جایگاه بهتری برسد، دست از مقایسه‌ بردارید و کودک را فقط با خودش مقایسه کنید. می‌توانید او را با روزها و سال‌های قبل مقایسه کنید و ببینید چقدر پیشرفت کرده، اما یادتان باشد مقایسه‌کردن با دیگر بچه‌های هم‌سن و سال فقط باعث می‌شود کودک احساس ناتوانی کند و در نتیجه دست از تلاش بردارد. علاوه بر این، مقایسه‌کردن اعتماد به نفس کودک را مخدوش می‌کند و رابطه او را با فردی که با او مقایسه می‌شود، خراب خواهد کرد.

بگذارید هیجانش فروکش کند

بعضی‌ وقت‌ها بچه‌ها کار بدی انجام می‌دهند، اما والدین هم اجازه نمی‌دهند زمان بگذرد و هیجان کودک کمی فروکش کند تا رفتار صحیح را به او بیاموزند. آنها می‌خواهند در همان لحظه، شیوه رفتار درست را به کودک یاد بدهند و نمی‌دانند بهتر است کمی صبر کنند تا کودک آرام‌تر شود.

حلی‌ساز با اشاره به این موضوع یادآور می‌شود: وقتی کودک کار بدی انجام می‌دهد و هیجان منفی دارد، والدین به زور می‌خواهند روش برخورد صحیح را به کودک بیاموزند در حالی که بهترین زمان برای آموزش این نکات مثبت وقتی است که بچه‌ها آرام هستند و در شرایط خنثی به سر می‌برند. مثلا هنگامی که کودک نشسته و در حال تماشای تلویزیون است، می‌توانید از نزدیک بودن موضوع برنامه تلویزیونی و اشتباه کودک استفاده کنید و رفتار صحیح را به او یاد دهید.

این کار باعث می‌شود رفتار صحیح بهتر در وجود کودک نهادینه شود و او بهتر این موضوع را بیاموزد. بنابراین صبر کنید و زمانی که کودکان دچار هیجانات منفی نیستند، نکات مثبت اخلاقی را به آنها آموزش دهید. (نیلوفر اسعدی‌بیگی/ضمیمه چاردیواری/جام جم)

55 درصد والدین از اعتیاد فرزندشان بی‌خبرند

جام جم سرا: حمیدرضا محمدیان امروز (شنبه) در آستانه روز جهانی مبارزه با مواد مخدر و در نشستی خبری گفت: برابر آمارهای ارائه شده 14 درصد معتادان در سنین 15 تا 19 سال قرار دارند و 56 درصد از دانشجویان و 55 تا 57 درصد دانش اموزان اطلاعات کافی از مواد مخدر و معضل اعتیاد ندارند.
او گفت: بر اساس طرح شیوع شناسی 58 درصد از معتادین زیر 35 سال سن دارند.

به نقل از ایرنا، محمدیان بر ترویج فرهنگ پیشگیری و مقابله با اعتیاد تاکید کرد و گفت: مقابله با اعتیاد نیازمند مبارزه ای جدی، هدفمند و عزم ملی با مشارکت قشرهای جامعه است.

وی با تاکید بر اینکه 63 درصد معتادان متاهل هستند این مساله را یک زنگ خطر دانست و گفت: اعتیاد یک آسیب اجتماعی است که به عنوان یک جنگ افزار نرم مورد استفاده دشمنان نظام و انقلاب قرار می گیرد.

محمدیان، ایجاد بحران هویت، سست کردن عزم و اراده مردم و نیز ارزشهای جامعه را از آثار سوء مواد مخدر و اعتیاد برشمرد و گفت: مقابله با مواد مخدر در ایران تاکنون سه هزار و 700 نفر شهید و 12 هزار جانباز داشته است که این نشان از عزم نظام در مقابله با این بلای خانمانسوز است.

دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان سمنان گفت: برابر آمارهای موجود یک میلیون و 325 هزار نفر معتاد در کشور وجود دارد که به طور مستقیم و غیر مستقیم شش میلیون نفر از افراد جامعه در معرض آسیب اجتماعی مواد مخدر هستند.

محمدیان توسعه آموزشهای مرتبط با پیشگیری و مبارزه با اعتیاد را از برنامه های این استان برشمرد و گفت: در سال گذشته بیش از 369 هزار نفر از قشرهای مردم استان سمنان در خصوص مسایل پیشگیری و آشنایی با اثرات سوء مصرف مواد مخدر آموزش دیده اند.

دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان سمنان گفت: بیش از 28 درصد از معتادان منزل دوست را اولین مکان تجربه مواد مخدر بیان کردند و بیش از 22 رصد منزل خود و بقیه اماکن مخروبه، پارک و ... را اعلام کردند.

پنجم تیر روز جهانی مبارزه با مواد مخدر نامگذاری شده است.

بررسی راه‌های حذف فاصله‌ها در روابط والدین و فرزندان

جام جم سرا: اما اگر به نکاتی که در ذیل اشاره می‌شود، توجه کنیم بهتر می‌توانیم همپای کودکان خود باشیم.

عشق ورزیدن

می‌توانید با کودکتان رابطه خوبی برقرار کنید، به شرط آن که اجازه بدهید عشق و محبت شما را نسبت به خودش احساس کند. محبت قلبی به تنهایی، برای ارضای خواسته‌های درونی کودک کافی نیست.

او به عشق و محبتی نیازمند است که آثارش در رفتار و گفتار پدر و مادر نمودار باشد. بچه‌ها از نوازش، بوسه و تبسم و حتی از آهنگ محبت‌آمیز سخنان شما احساس آرامش می‌کنند و اعتماد به نفسشان تقویت می‌شود و درمی‌یابند که در زندگی، افرادی هستند که بدون هیچ گونه انتظاری، عاشقانه آنها را دوست دارند و از آنها حمایت می‌کنند، اینجاست که به خودشان می‌قبولانند با وجود این افراد هیچ گاه تنها نخواهند ماند.

وقتی به فرزندتان اظهار محبت می‌کنید او به شما و محیط خانه علاقه‌مند می‌شود و کمتر پیش می‌آید، جذب دوستان ناباب و مواد مخدر شود و به لحاظ روحی و جسمی نیز فرد سالم‌تری خواهد بود. پس همیشه به فرزندتان محبت کنید و بگویید که دوستش دارید و عاشقش هستید، اما باید بدانید که اظهار محبت وسیله تربیت است و نباید مانع تربیت شود.

بنابراین والدین باید حساب عشق به فرزند را از تربیت جدا کنند، او را صمیمانه دوست بدارند ولی عیوب و رفتار نادرستش را با روشی عاقلانه اصلاح کنند، زیرا فرزند شما همیشه کودک باقی نمی‌ماند.

کشف علایق مشترک خود و فرزندان

ممکن است شما به دلیل اختلاف سنی که با فرزندتان دارید، برای برقراری ارتباط خوب و صمیمانه با او، مشکلاتی داشته باشید. در این مواقع بهتر است به دنبال نقاط مشترک بین خود و فرزندتان باشید. مثلا شاید هر دوی شما وقت‌تان را برای خواندن کتاب، ورزش یا دوچرخه‌سواری صرف کنید. بنابراین سعی کنید علایق مشترک خود و فرزندتان را بیابید و با استفاده از وجود این علایق، رابطه دوستانه‌ای میان خودتان ایجاد کنید.

گام دیگر این است که بدانید فرزندتان چگونه وقتش را می‌گذراند و مشغول انجام چه نوع کار و فعالیت‌هایی است. زمانی را هر چند کوتاه به او اختصاص بدهید و در کارها و فعالیت‌هایی که دوست دارد، شرکت کنید. حتی می‌توانید دست فرزندتان را بگیرید، به پارک بروید و همپای او روی چمن‌های سرسبز بدوید، گل‌های رنگارنگ را نوازش کنید، بلند بلند بخندید و آواز بخوانید و درباره موضوعات مختلف با هم صحبت کنید و از این که در کنار یکدیگر هستید لذت ببرید. این نکته حائز اهمیت است. اگر چند تا بچه دارید برای هر کدام از آنها زمانی را جداگانه اختصاص بدهید.

صبور بودن

اگر یک روز سخت و پرمشغله را پشت‌سر گذاشته‌اید، لطفا تلافی آن را سر بچه‌ها در نیاورید. همه ما در زندگی روزهای سخت و پرکار داریم، ولی باید آرامش خود را حفظ و راهی برای کاهش خستگی روزانه پیدا کنیم.

سعی کنید وقتی کنار افراد خانواده بویژه کودکان هستید، شاد و پرانرژی باشید، زیرا بچه‌ها پدر و مادر شاد و پرانرژی می‌خواهند، نه پدر و مادر خسته و عصبی.

این نکته مهم است، زمانی که فرزندتان با شما صحبت می‌کند مدام کلام او را قطع نکنید، چراکه احساس می‌کند تمایلی به شنیدن حرف‌هایش ندارید، لذا از حرف زدن با شما دلسرد می‌شود. همیشه سعی کنید صبور باشید و به حرف فرزندتان بدقت گوش کنید، زیرا این گونه به او می‌فهمانید، آن قدر برایش ارزش و احترام قائلید که حاضرید تمام حرف‌هایش را بشنوید. با این روش می‌توانید متوجه مشکلات ریز و درشت فرزندتان بشوید و بموقع به او کمک کنید. به اهداف و احساساتش احترام بگذارید و همیشه به او بگویید چقدر دوستش دارید.

بازی کردن

کودک بازی کردن با پدر و مادرش را دوست دارد و همین را یکی از دلایل محبت می‌داند. در ضمن بر اثر همین بازی‌هاست که علایق ذاتی کودک و اخلاق و رفتار اجتماعی و فردی او شکل می‌گیرد. به این ترتیب یک راه درست برای تقویت روابط بین شما و فرزندتان این است که با او بازی کنید و قاه قاه بخندید. اجازه ندهید مدام با رایانه بازی کند.

بازی‌های زمان کودکی خودتان را به او یاد بدهید. زمان بیشتری را با فرزندتان سپری کنید. او به وجود شما در کنار خود احتیاج دارد.

حتی می‌توانید بازی‌هایی را انتخاب کنید که تک‌تک افراد خانواده بتوانند در آن شرکت کنند، مثل بازی اسم فامیل یا منچ ... گاهی اوقات با هم به پارک محل بروید، سوار تاب شوید، از پله‌های سُرسُره، بالا بروید و با هم سر بخورید و کلی خوش بگذرانید. وقتی در کنار فرزندتان هستید با تمام وجود کنارش باشید تا او هم وجود شما را در کنار خود احساس کند و شاد باشد.

نظم و قانون حاکم بر خانواده

بهتر است بچه‌ها در خانه‌ای بزرگ شوند که قانون داشته باشد. خانه‌ای که در آن نظم و قانون نباشد، بچه‌ها آزادانه هر کاری را که دوست داشته باشند انجام می‌دهند، مثلا تا هر ساعتی که بخواهند پای رایانه می‌نشینند و بازی می‌کنند یا تا نیمه‌های شب تلویزیون تماشا می‌کنند و... .

اگر می‌خواهید رابطه خوبی با فرزندتان داشته باشید، باید قوانین خاصی تعیین و این قوانین را به طور ثابت اجرا کنید. برای مثال، ساعات خاصی را برای دیدن برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای تعیین کنید یا انجام بعضی کارهای خانه را بر عهده فرزندتان بگذارید، البته کارهایی که در حد توانش باشد.

ممکن است ابتدا کمی خسته شود و غر بزند، اما بعد متوجه می‌شود شما به او اعتماد کرده‌اید که انجام برخی از کارها را به او سپرده‌اید. در نتیجه خوشحال می‌شود و احساس مسئولیت می‌کند و در آینده نیز فرد مسئولیت‌پذیری می‌شود.

این نکته مهم است که اگر گاهی فرزندتان نتوانست کارها را در حد عالی انجام بدهد، او را تنبیه نکنید، سرش غر نزنید و نگویید تو از عهده هیچ کاری برنمی‌آیی، زیرا اعتماد به نفسش را از دست می‌دهد، بنابراین فرصت دیگری به او بدهید و کمکش کنید تا کارش را درست و دقیق انجام بدهد. (ضمیمه چاردیواری)

آغاز فصل دغدغه برای والدین

جام جم سرا: بازهم فصل ثبت نام مدارس از راه رسید و این روزها دغدغه بسیاری از خانواده‌ها یافتن مدرسه مناسب برای ثبت نام فرزندشان است.آن گروه از خانواده‌ها که به اصطلاح عامه مردم دستشان به جیبشان می‌رسد،‌گزینه نخستشان برای ثبت‌نام مدارس غیرانتفاعی است.

ثبت نام در مدارس غیرانتفاعی نیز مسائل خاص خود را دارد. از جمله شهریه‌های سه میلیونی تا 20 میلیونی برای پیش دانشگاهی‌هاو دبیرستان‌ها که هنوز هم مشخص نیست مبنای دریافت آن بر چه اساسی است؟ آیا شهریه مدارس غیردولتی نباید سقف داشته باشد؟ هر مدرسه‌ای که خدمات متنوع تری ارائه کرد می‌تواند نسخه‌‌های عجیب و دلخواه خود را برای دریافت شهریه از خانواده‌ها بپیچد؟

** یافتن یک مدرسه دولتی با کیفیت آموزشی مناسب نخستین دغدغه خانواده‌ها

اما در این گزارش بیشتر به دنبال منعکس کردن مشکلات مردم از روند ثبت نام در مدارس دولتی هستیم، مدارسی که پذیرای بیشترین تعداد دانش‌آموزان هستند اما با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند از بی پولی و عدم دریافت سرانه گرفته تا افت کیفیت آموزش.

وقتی پای صحبت خانواده‌هایی که این روزها به دنبال ثبت نام فرزندانشان در مدارس دولتی هستند، می‌نشینیم، خواسته اکثریت آنها ثبت نام فرزندشان در یک مدرسه دولتی با کیفیت خوب است. شاید همین موضوع نیز باعث شده که در تمام مناطق شاهد هستیم که یک یا دو مدرسه دولتی حسابی گل کرده و برای خود اسم و رسمی درست کرده‌اند به گونه‌ای که اغلب خانواده‌ها در تلاش هستند تا فرزند خود را در این مدرسه ثبت نام کنند و استدلال اکثر آنها نیز این است که کیفیت آموزش در این مدرسه نسبت به سایر مدارس بالاتر است.

با همین چند جمله می‌توان به این نکته دست یافت که این روزها یکی از دغدغه‌های مهم خانواده‌ها هنگام ثبت نام، یافتن یک مدرسه دولتی با کیفیت آموزشی مناسب است. این موضوع به نوعی از کاهش کیفیت آموزش در مدارس دولتی خبر می‌دهد.

موضوعی که علی اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش نیز به آن اذعان داشته و با انتقاد از توسعه بی‌رویه مدارس خاص و شاهد در سال‌های اخیر می‌گوید: توسعه بی‌رویه این مدارس بدون درنظر گرفتن زیرساخت‌‌های آموزشی ضربه شدیدی را به کیفیت آموزش و مدارس دولتی وارد کرده است.

مسئولان آموزش و پرورش بر این باورند که رشد بی‌رویه مدارس خاص طی سال‌های اخیر باعث جداسازی دانش‌آموزان مستعد از مدارس دولتی و در نتیجه کاهش افت کیفیت در مدارس دولتی شده است.

شاید به همین دلیل است که یکی از سیاست‌های وزارت آموزش و پرورش کاهش تنوع مدارس اعلام شده است.

** زخم کهنه دریافت پول اجباری

دومین دغدغه خانواده‌‌ها در فصل ثبت نام را می‌‌توان داستان تکراری سال‌های اخیر یعنی دریافت پول توسط مدارس دولتی عنوان کرد. اگرچه مسئولان آموزش و پرورش سالهاست که از ممنوعیت دریافت پول توسط مدارس دولتی خبر می‌دهند اما زخم کهنه دریافت پول اجباری توسط مدارس دولتی هر سال سرباز می‌کند.

مسئولان هر سال در آغاز فصل ثبت نام از تخلف بودن دریافت وجه هنگام ثبت نام در مدارس خبر می‌‌دهند و از فعالیت تیم‌های بازرسی برای رصد این تخلفات گزارش می‌دهند اما سناریویی که این سال‌ها توسط مدارس دولتی درحال اجراست داستان جمع‌آوری کمک‌های مردمی اجباری آن هم پس از آغاز سال تحصیلی است.

پدر یکی از دانش‌آموزان که فرزندش در کلاس دوم ابتدایی درس می‌خواند، می‌گوید: اگرچه مدارس در فصل ثبت نام هزینه‌ای را دریافت نمی‌کنند اما بعد از شروع سال تحصیلی و شکل‌گیری انجمن اولیا و مربیان درخواست کمک‌های مردمی آغاز می‌شود اما با این نکته که این کمک‌های مردمی دیگر داوطلبانه نیست و حالت اجبار به خود می‌گیرد. به گونه‌ای که اگر مبلغ درخواستی توسط مدرسه را پرداخت نکنیم با توسل به عوامل مختلف از جمله عدم صدور کارت حضور در جلسه امتحان و عدم ارائه کارنامه،‌مبلغ مورد نظرشان را دریافت می‌کنند.

** مدارس دولتی به کمک‌های مردمی نیاز دارند

مسئولان آموزش و پرورش نیز سال‌هاست که اعلام می‌کنند اگرچه پرداخت کمک‌‌های مردمی به مدارس الزامی نیست اما مدارس دولتی برای ادامه حیات خود به مشارکت اولیا نیاز دارند.

علی زرافشان معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش "هر سال آموزش و پرورش بر عدم دریافت پول هنگام ثبت نام در مدارس تاکید دارد اما مدیران مدارس به بهانه‌های مختلف از والدین پول دریافت می کنند"، می‌گوید:مدیران مدارس مجاز به دریافت شهریه به غیر از هزینه کتاب‌های درسی و بیمه دانش آموزی نیستند و والدین می توانند در صورت مشاهده هرگونه تخلف به ستادهای ثبت نام در هر منطقه مراجعه کنند.

وی ادامه می‌دهد: البته بر اساس قانون شوراها (ماده 11) دریافت کمک‌های مردمی برای انجام فعالیت‌های فوق برنامه بلامانع است. این نوع فعالیت ها بر اساس آئین نامه فعالیت‌های فوق برنامه با نظارت انجمن اولیاء و مربیان انجام می‌شود، اما ما اجبار در دریافت شهریه را قبول نداریم. بودجه آموزش و پرورش برای امسال 21 هزار میلیارد تومان است که 18 هزار میلیارد تومان آن صرف حقوق شده و مابقی آن به فعالیت های آموزشی اختصاص پیدا می‌کند. قطعا در چنین شرایطی باید از مشارکت مردم در اداره آموزش و پرورش استفاده کرد.

معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش بیان می‌کند: بر اساس قانون شوراها، آموزش و پرورش می تواند از منابع مختلف شامل اولیاء و مربیان، خیرین، دستگاه های دیگر برای اداره خود کمک بگیرد که در حال حاضر انجمن اولیاء و مربیان نه به صورت اجباری، بلکه اختیاری اقدام به این کار کرده است. سوال من این است هنگامی که مدیر در پایان شهریور ماه سرانه خود را دریافت می کند، چگونه در طول 12 ماه گذشته باید هزینه های مدرسه‌اش را مدیریت کند. باید حقایق را در نظر گرفت تا زمانیکه بودجه دولت نتواند به صورت کامل هزینه‌های مدارس را تامین کند، مدیر مدرسه مجبور است از کمک‌های مردمی بهره برد.

بسیاری از کارشناسان آموزش و پرورش معتقدند که دریافت کمک‌های مردمی توسط مدارس خلاف اصل 30 قانون اساسی است چرا که طبق این اصل از قانون اساسی تحصیل در مدارس تا پایان دوره متوسطه رایگان است.

** مدارس دولتی و اعمال شرط معدل برای ثبت نام

سومین مشکل خانواده‌ها برای ثبت نام در مدارس دولتی را می‌توان اعمال برخی از محدودیت‌ها از سوی مدیر مدرسه اعلام کرد به گونه‌‌ای که مدیران برخی از مدارس دولتی با اعمال برخی از شرایط از جمله شرط معدل از ثبت نام دانش‌آموزان ممانعت می‌کنند.

مسعود ثقفی سخنگوی آموزش و پرورش شهر تهران در این زمینه می‌گوید: مدارس دولتی اجازه اعمال شرایط خاص برای همچون شرط معدل یا آزمون ورودی را ندارند.

ثقفی در پاسخ به این پرسش که اگر خانواده‌ها هنگام ثبت نام در مدرسه با درخواست مدیران مدرسه برای دریافت وجه مواجه شدند، شکایات خود را به کجا اعلام کنند؟‌ بیان می‌کند:‌ 19 ستاد ثبت نام در مناطق 19گانه شهر تهران دایر شده و از اول خرداد از ساعت 8.30 صبح تا یک بعدازظهر آماده پاسخگویی به سوالات و رسیدگی به شکایات است همچنین ستاد مرکزی نظارت بر ثبت نام در آموزش و پرورش شهر تهران دایر است.

چهارمین مشکل خانواده‌ها هنگام ثبت نام در مدارس دولتی ثبت نام در محدوده محل زندگی است این موضوع باعث بروز مشکلاتی برای خانواده‌ها شده است به گونه‌ای که گاه مدرسه در آن سوی خیابان بوه اما در محدوده محل زندگی خانواده شناخته نمی‌شود و تنها به همین دلیل از ثبت نام ممانعت می‌شود شاید به همین دلیل است که یکی از عمده‌ترین شکایات مردمی هنگام مراجعه به ستادهای ثبت نام به دلیل محدوده محل زندگی است.

مشکلات ثبت نام در مدارس دولتی این روزها به یکی از دغدغه‌‌‌های خانواده‌ها تبدیل شده است مشکلاتی که شاید بتوان با اندکی نظارت‌های دقیق‌تر به آنها پایان بخشید.

در حوزه کمک‌های مردمی به مدارس نیز می‌‌‌توان با پایان دادن به رابطه معکوس میان تاکید مسئولان و عملکرد مدیران مدارس، از طریق رسانه‌های جمعی مردم را متقاعد ساخت که در شرایط فعلی برای اداره مدارس دولتی و جلوگیری از سقوط کیفیت آموزش ‌آنها به کمک‌‌های مرمی نیاز داریم.(تسنیم)

برای والدین جوان: دستگاه ترجمه گریه‌های نوزاد!+عکس

جام جم سرا: علیخانی همچنین افزود: صدا و آهنگ خاصی برای کودکان توسط این دستگاه برای نوزاد پخش خواهد شد که بسیار در آرامش نوزاد تاثیر گذار است و در این راستا این دستگاه قابلیت پخش صدای فضای قبل از تولد نوزاد، یعنی صدای فضای جنینی را برای نوزاد دارد.

به نقل از فرهنگ نیوز، وی تصریح کرد: تحقیقات این شرکت مشخص کرده است که که علت گریه همه نوزادان سراسر دنیا ناشی از پنج موضوع گرسنگی، خواب آلودگی، نیاز به تعویض پوشک، بیماری و بی‌قراری و یا خستگی است، که دستگاه طراحی شده توسط این شرکت که با عنوان یا بِرند happy baby (هپی بیبی) به بازار عرضه می‌شود، که می‌تواند ظرف مدت ۳ الی ۵ ثانیه علت گریه کودک را مشخص کند و والدین را از نگرانی و ناراحتی نجات دهد.

به گزارش تسنیم، مدیر پروژه happy baby عنوان کرد: یک شرکت ایرانی نمایندگی شرکت فوق الذکر را جهت عرضه این دستگاه به بازار ایران اخذ کرده است و با گارانتی خوبی به زودی در بازار ایران عرضه خواهد کرد. براین اساس والدین نوزادان و کودکان ایرانی نیز می‌توانند مانند سایر خانواده‌های ملل مختلف دنیا با تهیه آن نگرانی‌های ناشی از گریه کودکان و نوزادان خویش را بدین ترتیب برطرف نمایند.

شما بگویید؛ با والدین پرتوقع همسرم چه کنم؟

جام جم سرا: علت اصلی شکل گیری کدورت‌های شما و همسرتان، یک خطای‌شناختی رایج است که به زبان ساده عبارت است از «تغییر چیزی که شما اصلا نمی‌توانید و نباید هم که بخواهید آن را تغییر دهید.» آن چیز رفتارهای درست یا نادرست والدینتان است؛ از شما ادعا و شکایت، از شوهرتان انکار مکرر و در ‌‌نهایت بی‌اعتنایی و ملالت.

اینکه به فرض، پدر و مادر شوهرتان توقعات نابجایی دارند اشتباه است اما اشتباه بد‌تر این است که شما شوهرتان را به خاطر رفتار آن‌ها متهم کنید که چرا روی رفتار پدر و مادرش کنترل ندارد؟ مرد‌ها به واسطه ذهن منطقی و استدلال خطی قوی‌تر نسبت به زنان، خیلی سریع به موضوعاتی که از دید آن‌ها غیر منطقی باشد واکنش نشان می‌دهند و اینکه می‌گویید زود عصبانی می‌شود به همین دلیل است.و اینکه چند روزی قهر و یا بی‌اعتنایی می‌کند نیز نشانه درماندگی و احساس بلاتکلیفی اوست که چرا موضوع به این سادگی را نمی‌تواند به شما بفهماند. اگر این نوع جر و بحث‌ها خیلی تکرار شود و همسرتان واقعاً به درماندگی برسد، ممکن است به شیوه‌های مختلف رابطه زناشویی را دچار مشکل کند؛ به عنوان مثال با بی‌اعتنایی به خواسته‌های همسر و فرزندان وکم حرفی وسردی در روابط- مصرف داروهای آرام بخش و حتی مواد مخدر- پرکاری و کمتر در خانه بودن- برقراری روابط عاطفی ناسالم در محیط‌های مجازی و واقعی و در ‌‌نهایت طلاق

البته خاطر نشان می‌کنم هر دل دردی، نشانه آپاندیس نیست پس مراقب باشید بی‌جا برچسب نزنید! تاکید می‌کنم اگر می‌خواهید اصطلاحاً کار به جاهای باریک نکشد دست از جر و بحث درباره موضوعاتی که اصلاً روی آن هیچ کنترلی ندارید، بردارید. شما و شوهرتان اگر بدانید حتی روی رفتارهای خودتان هم کنترل مطلق ندارید بلکه کنترل نسبی دارید که البته در عمل این گونه فکر نمی‌کنید، دیگر انتظارات بی‌جا از یکدیگر به خاطر رفتار‌ها و صحبت‌های پدران و مادران بزرگوار خود نخواهید داشت اما بد نیست شوهرتان هم این نکته را به یاد داشته باشد:

همسر شما همیشه دوست دارد فقط یک مرد در زندگی کنونی‌اش برای او و فرزندانش تصمیم بگیرد و آن مرد شمایید و بالعکس شما نیز چنین هستید. پس ابتدا این اصل را بدانید و سعی کنید به آن عمل کنید و ثانیاً اگر نمی‌توانید آن را به طور کامل اجرا کنید، بدانید که برخی بی‌مهارتی‌ها و افراط و تفریط‌ها و حتی خطاهای‌شناختی (نگرش‌های اشتباه) باعث آن شده است. مشاوران و روان‌شناسان می‌توانند در این باره به شما کمک کنند. موفق باشید. (رضا زیبایی – کار‌شناس ارشد روان‌شناسی بالینی/خراسان)