خبرگزاری آریا-رژیم های غذایی حاوی مقادیر بسیار زیاد پروتئین با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط هستند و میزان بالای پروتئین با تنظیم ضعیف انسولین در ارتباط است.
به گزارش خبرگزاری آریا،با این حال تاکنون مطالعات کمی به بررسی تاثیر کاهش دریافت پروتئین بر کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و سایر اختلالات متابولیکی مرتبط با چاقی پرداخته اند.
در مطالعه ای که نتایج آن به تازگی در مجله The Journal of Clinical Investigation به چاپ رسیده است محققان دریافتند رژیم های غذایی حاوی مقادیر بسیار کم پروتئین می توانند سبب بهبود تنظیم قند در موش ها و انسان ها شوند. در این مطالعه در موش های چاق رژیم غذایی حاوی پروتئین کم از اختلال در تنظیم میزان قند جلوگیری نمودند. همچنین رژیم غذایی کم پروتئین سبب بهبود تنظیم قند خون و سایر عوامل متابولیکی در یک گروه کوچک از مردان جوان سالم شد.
این یافته ها نشان داد که رژیم غذایی کم پروتئین سبب فعال شدن مسیر پاسخ های استرس در کبد و کاهش خطر بروز اختلالات متابولیکی مرتبط با چاقی می شود.
خبرگزاری آریا - بدن به برخی از اسیدهای آمینه همواره نیاز دارد و به برخی دیگر نیاز کمتری دارد. محصولات حیوانی منابع اصلی پروتئین محسوب میشوند و اگر قصد دارید تا یک رژیم گیاهخواری یا وگان را دنبال کنید یافتن منابع پروتئین کامل از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
روزنامه آرمان: همه ما میدانیم که دریافت پروتئین برای حفظ سلامت بدن ضروری است. ما برای کسب احساس سیری، افزایش انرژی، ساخت و ترمیم عضلات، پردازش مواد مغذی، تقویت سیستم ایمنی و... به پروتئین نیاز داریم. حد مجاز غذایی توصیه شده (rda) که مقدار حداقلی مورد نیاز برای حفظ سلامت محسوب میشود، روزانه 0/8 گرم پروتئین در هر کلیوگرم از وزن بدن است. اما همه منابع پروتئین برابر نیستند. تنها برخی از آنها پروتئین کامل هستند که به معنای وجود تمامی اسید آمینههای ضروری در آن منبع است.
بدن به برخی از اسیدهای آمینه همواره نیاز دارد و به برخی دیگر نیاز کمتری دارد. محصولات حیوانی منابع اصلی پروتئین محسوب میشوند و اگر قصد دارید تا یک رژیم گیاهخواری یا وگان را دنبال کنید یافتن منابع پروتئین کامل از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
برنج و لوبیا
برنج و لوبیا یک ترکیب دیگر است که دو ماده مکمل یکدیگر محسوب میشوند و منبعی برای پروتئین کامل را شکل میدهند. لوبیا حاوی اسید آمینه لیزین است که برنج فاقد آن است.
سویا
سویا یکی از جایگزینهای گیاهی عالی برای گوشت محسوب میشود. تنها یک فنجان سویای پخته شده میتواند 29 گرم پروتئین را تامین کند. توفو که از سویا تهیه میشود، اگرچه از کیفیت بالای پروتئین سویا برخوردار نیست، اما میتواند 20 گرم پروتئین را تامین کند. استفاده از محصولات سویا به عنوان منبعی برای پروتئین این امکان را فراهم میکند تا مصرف گوشت را کاهش دهید و از فواید سلامت این کار بهرهمند شوید زیرا گوشت به طور معمول از محتوای چربی اشباع شده بالایی برخوردار است.
تخم مرغ محلی
تخم مرغ یکی از بدیهیترین انتخابها به عنوان منبع پروتئین محسوب میشود. تخم مرغهای محلی از میزان پروتئین و اسیدهای چرب امگا-3 بیشتر سود میبرند و میزان چربیهای اشباع شده در آنها کمتر است.
دانه کدو تنبل
دانه کدو تنبل بوداده خوراکی خوشمزه ای است و به عنوان یک میان وعده سالم و مقوی میتوانید آنها را مصرف کنید. دانه کدو تنبل یک منبع پروتئین کامل است و هر 9 اسید آمینه مورد نیاز بدن را در اختیار دارد. هر فنجان دانه کدو تنبل دارای 12 گرم پروتئین است و مصرف یک چهارم فنجان از این ماده غذایی نصف نیاز روزانه بدن به منیزم را تامین میکند. منیزیم میتواند تعداد دفعات شکل گیری میگرن و آثار افسردگی را کاهش دهد. همچنین، دانه کدو تنبل سرشار از تریپتوفان است که بدن از این اسید آمینه برای بهبود شرایط خواب استفاده میکند.
گندم سیاه
گندم سیاه با بهرهمندی از 23 گرم پروتئین از جمله غلات کامل محسوب میشود که باید آن را در رژیم غذایی خود جای دهید. آرد گندم سیاه میتواند برای
پخت و پز استفاده شود.
کوینوآ
این منبع پروتئین گیاهی به تازگی از محبوبیت بالایی در میان دوستداران مواد غذایی سالم برخوردار شده است. بسیاری از مردم فکر میکنند کوینوآ یک غله است، اما در حقیقت یک دانه محسوب میشود. به صورت طبیعی این محصول فاقد گلوتن است و از محتوای ویتامین b، منیزیم، کلسیم، و دیگر مواد مغذی سود میبرد. یک وعده کوینوآ برابر با یک چهارم فنجان و حاوی شش گرم پروتئین است.
دانه چیا (تخم شربتی)
چیا (تخم شربتی) از جمله دانههای خوراکی است که قدمت استفاده از آن به دوران مایا و آزتک باز میگردد. اگرچه یک قاشق غذاخوری از دانه چیا تنها 3 گرم پروتئین دارد، اما از منابع پروتئین کامل محسوب میشود و همچنین سرشار از مواد مغذی دیگر مانند اسیدهای چرب امگا-3، کربوهیدارتها، فیبر، آنتی اکسیدانها، و کلسیم است.
کاهش چربی بدن با خاموش کردن یک پروتئین
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۱ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۰:۲۶
مطالعات محققان نشان می دهد غیرفعال کردن یک پروتئین سبب کاهش چربی بدن و بهبود سطح قند خون می شود.
به گزارش مدیکال ساینس،محققان دانشگاه سنت لوییس با غیر فعال کردن یک پروتئین، موفق به کاهش چربی بدن و کنترل میزان قند خون در نمونه های حیوانی شده اند. این پروتئین FSP27 نام دارد. نقش چربی بدن ذخیره انرژی برای مواقع ضروری است؛ ولی پروتئین FSP27 از سوخت و ساز چربی جلوگیری کرده و سبب انباشته شدن چربی در سلول ها می شود. رژیم چرب منجر به افزایش پروتئین FSP27 شده و این چربی در کبد ذخیره می شود. محققان با غیر فعال کردن این پروتئین چربی بدن موش های آزمایشگاهی را کاهش داده اند. افزایش میزان حساسیت نسبت به انسولین در موش ها، از دیگر اثرات غیر فعال کردن این پروتئین گزارش شده است.
محققان در تلاشند تا این روش را در انسان مورد بررسی قرار دهند. این آزمایش در صورت موفقیت، راهکار موثری برای مقابله با چاقی و اضافه وزن است.
نتایج این مطالعه در نشریه Lipid Research منتشر شده است.
خبرگزاری آریا-مطالعات محققان نشان می دهد غیرفعال کردن یک پروتئین سبب کاهش چربی بدن و بهبود سطح قند خون می شود.
به گزارش خبرگزاری آریا، چاقی بر تمام اندام های بدن تاثیر می گذارد و در این میان کبد جزء آسیب پذیرترین ها است. بیماری های مزمن کبدی، دیابت و بیماری های قلبی از جمله مهمترین آسیب های ناشی از اضافه وزن هستند.
محققان دانشگاه سنت لوییس با غیر فعال کردن یک پروتئین، موفق به کاهش چربی بدن و کنترل میزان قند خون در نمونه های حیوانی شده اند. این پروتئین FSP27 نام دارد. نقش چربی بدن ذخیره انرژی برای مواقع ضروری است؛ ولی پروتئین FSP27 از سوخت و ساز چربی جلوگیری کرده و سبب انباشته شدن چربی در سلول ها می شود. رژیم چرب منجر به افزایش پروتئین FSP27 شده و این چربی در کبد ذخیره می شود. محققان با غیر فعال کردن این پروتئین چربی بدن موش های آزمایشگاهی را کاهش داده اند. افزایش میزان حساسیت نسبت به انسولین در موش ها، از دیگر اثرات غیر فعال کردن این پروتئین گزارش شده است.
محققان در تلاشند تا این روش را در انسان مورد بررسی قرار دهند. این آزمایش در صورت موفقیت، راهکار موثری برای مقابله با چاقی و اضافه وزن است.
نتایج این مطالعه در نشریه Lipid Research منتشر شده است.
سفیده تخم مرغ مایعی شفاف و غلیظ است که اطراف زرده را احاطه کرده است. در یک تخم مرغ بارور شده، سفیده به عنوان لایه ای محافظ در برابر باکتری های مضر عمل می کند. همچنین، سفیده برخی از مواد مغذی لازم برای رشد را فراهم می کند.
سفیده تخم مرغ در مقایسه با تخم مرغ کامل از مواد مغذی کمتری برخوردار است
سفیده تخم مرغ از ۹۰ درصد آب و ۱۰ درصد پروتئین تشکیل شده است. پس اگر زرده را جدا کرده و تنها سفیده تخم مرغ را انتخاب کنید، ارزش غذایی تخم مرغ به طور قابل توجهی تغییر می کند.
جدول زیر تفاوت مواد مغذی بین سفیده یک تخم مرغ بزرگ و یک تخم مرغ کامل را نشان می دهد:
سفیده تخم مرغ |
تخم مرغ کامل |
|
کالری |
۱۶ |
۷۱ |
پروتئین |
۴ گرم |
۶ گرم |
چربی |
۰ گرم |
۵ گرم |
کلسترول |
۰ گرم |
۲۱۱ میلی گرم |
ویتامین A |
۰% RDI |
۸% RDI |
ویتامین B12 |
۰% RDI |
۵۲% RDI |
ویتامین B2 |
۶% RDI |
۱۲% RDI |
ویتامین B5 |
۱% RDI |
۳۵% RDI |
ویتامین D |
۰% RDI |
۲۱% RDI |
فولات |
۰% RDI |
۲۹% RDI |
سلنیم |
۹% RDI |
۹۰% RDI |
RDI: مقدار مصرف توصیه شده روزانه
همان گونه که مشاهده می کنید، سفیده تخم مرغ حاوی کالری و ریزمغذی های کمتر، و همچنین پروتئین و چربی کمتر نسبت به یک تخم مرغ کامل است.
کالری کم و پروتئین زیاد سفیده تخم مرغ
سفیده تخم مرغ از محتوای پروتئین بالا و کالری کم برخوردار است. در حقیقت، سفیده ۶۷ درصد از کل پروتئین موجود در تخم مرغ را دارا است. این پروتئین از کیفیت بالایی نیز برخوردار است و حاوی تمام نه اسید آمینه ضروری به میزانی است که بدن برای ارائه بهترین عملکرد به آن نیاز دارد.
به واسطه محتوای پروتئین بالا، مصرف سفیده تخم مرغ می تواند برخی فواید سلامت را به همراه داشته باشد. پروتئین می تواند به کاهش اشتها کمک کند. از این رو، مصرف آن می تواند احساس سیری را برای مدت زمانی بیشتر در شما ایجاد کند.
دریافت پروتئین به میزان کافی از رژیم غذایی برای حفظ و ساخت عضله نیز اهمیت بالایی دارد، به ویژه اگر در تلاش برای کاهش وزن باشید.
با در نظر گرفتن این مساله که مقدار پروتئین یک تخم مرغ کامل تنها اندکی بیشتر از سفیده به تنهایی است و کالری بیشتری نیز دارد، سفیده تخم مرغ می تواند انتخابی جذاب برای افرادی باشد که در تلاش برای کاهش وزن هستند.
چربی اندک و فاقد کلسترول
در گذشته، تخم مرغ به واسطه محتوای چربی اشباع شده و کلسترول بالا به یک انتخاب غذایی بحث برانگیز تبدیل شده بود. با این وجود، تمام چربی و کلسترول موجود در تخم مرغ در زرده آن قرار دارند. در مقابل، سفیده تخم مرغ تقریبا از پروتئین خالص تشکیل شده و فاقد چربی یا کلسترول است.
برای سال ها، این بدان معنی بود که سفیده تخم مرغ سالمتر از یک تخم مرغ کامل محسوب می شود. اما مطالعات جدید نشان داده اند که کلسترول موجود در تخم مرغ برای بیشتر مردم مشکل آفرین نیست. با این وجود، برای برخی افراد مصرف کلسترول به افزایش سطوح آن در خون منجر خواهد شد. این افراد به عنوان فراواکنش دهندگان شناخته می شوند.
فرا واکنش دهندگان دارای ژن هایی هستند که آنها را مستعد ابتلا به کلسترول بالا می سازد و از آن جمله می توان به ژن ApoE4 اشاره کرد. برای این قبیل افراد یا آنهایی که کلسترول بالا دارند، سفیده تخم مرغ می تواند انتخاب بهتری باشد.
افزون بر این، سفیده تخم مرغ تقریبا فاقد چربی است و به طور قابل توجهی کالری کمتری نسبت به یک تخم مرغ کامل دارد. بر همین اساس، سفیده تخم مرغ برای افرادی که در تلاش برای محدود کردن کالری دریافتی خود و کاهش وزن هستند، انتخابی خوب محسوب می شود.
تخم مرغ حاوی انواع مواد مغذی مفید است
خطرات سفیده تخم مرغ
سفیده تخم مرغ به طور معمول یک انتخاب غذایی بی خطر محسوب می شود. با این وجود، مصرف آن می تواند با برخی خطرات همراه باشد.
حساسیت ها
اگرچه سفیده تخم مرغ برای بیشتر مردم بی خطر است، امکان وقوع حساسیت به تخم مرغ وجود دارد. کودکان بیشتر از بزرگسالان حساسیت به تخم مرغ را تجربه می کنند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه برخی پروتئین های موجود در تخم مرغ را مضر شناسایی می کند، حساسیت به تخم مرغ شکل می گیرد.
نشانه های خفیف این شرایط می تواند شامل راش، کهیر، تورم، آبریزش و خارش بینی، و آبریزش چشم باشند. همچنین، ممکن است فرد آشفتگی گوارش، تهوع و استفراغ را تجربه کند. در موارد نادر، تخم مرغ می تواند موجب یک واکنشی حساسیتی شدید شود که به نام شوک آنافیلاکتیک شناخته می شود. در این شرایط نشانه هایی مانند تورم شدید در گلو و صورت، و افت فشار خون رخ می دهند که در صورت ترکیب می توانند کشنده باشند.
مسمویت غذایی سالمونلا
سفیده تخم مرغ خام می تواند فرد مصرف کننده را در معرض خطر مسمویت غذایی ناشی از باکتری سالمونلا قرار دهد. سالمونلا می تواند در تخم مرغ یا پوسته آن حضور داشته باشد، اگرچه کشاورزی مدرن و شیوه های پاکسازی می توانند میزان خطر را به حداقل برسانند.
افزون بر این، پخت سفیده تخم مرغ تا زمانی که سفت شود می تواند به طور قابل توجهی قرار گرفتن در معرض این خطر را کاهش دهد.
کاهش جذب بیوتین
سفیده تخم مرغ خام می تواند جذب ترکیبی به نام بیوتین را کاهش دهد که در انواع مختلفی از مواد غذایی یافت می شود. بیوتین یک ویتامین حلال در آب است که نقش مهمی در تولید انرژی ایفا می کند. سفیده تخم مرغ خام حاوی پروتئینی به نام آویدین است که می تواند با بیوتین پیوند تشکیل داده و از جذب آن در بدن جلوگیری کند.
در تئوری، این شرایط می تواند مشکل آفرین باشد. با این وجود، باید مقدار زیادی سفیده تخم مرغ خام مصرف کنید تا با کمبود بیوتین مواجه شوید. افزون بر این، پختن تخم مرغ موجب از بین رفتن اثر آویدین می شود.
سفید تخم مرغ مصرف کنم یا تخم مرغ کامل؟
سفید تخم مرغ سرشار از پروتئین است و کالری، چربی و کلسترول کمی دارد که آن را به یک ماده غذایی خوب برای کاهش وزن تبدیل می کند.
سفیده تخم مرغ برای افرادی که نیازمند دریافت مقدار زیاد پروتئین هستند، مانند ورزشکاران و بدنسازان، نیز مفید است، اما میزان کالری دریافتی باید زیر نظر قرار بگیرد.
با این وجود، سفیده تخم مرغ در مقایسه با تخم مرغ کامل از مواد مغذی کمتری برخوردار است. تخم مرغ کامل حاوی ویتامین، مواد معدنی، پروتئین اضافی و برخی چربی های سالم است. با وجود این که تخم مرغ کامل حاوی کلسترول است، اما مطالعه ای جدید ارتباطی بین مصرف تخم مرغ و خطر بیماری قلبی نیافته است. بنابر نتایج همین مطالعه، مصرف روزانه یک عدد تخم مرغ می تواند خطر سکته مغزی را نیز کاهش دهد.
افزون بر این، مواد مغذی موجود در تخم مرغ با برخی فواید سلامت پیوند خورده اند.
زرده تخم مرغ منبع خوبی برای دو آنتی اکسیدان مهم به نام های لوتئین و زیگزانتین است که از انحطاط چشم و آب مروارید پیشگیری می کنند.
مصرف تخم مرغ کامل با احساس سیری بلند مدت و کمک به دریافت کالری کمتر پیوند خورده است. در حقیقت، برخی مطالعات نشان داده اند که خوردن تخم مرغ در وعده غذایی صبحانه می تواند برای کاهش وزن، شاخص توده بدنی (BMI)، و دور کمر مفید باشد.
با این وجود، اگر یک رژیم غذایی که میزان کالری های دریافتی از آن به شدت تحت کنترل قرار دارند، را دنبال می کنید، دارای سابقه خانوادگی کلسترول بالا یا سطوح بالای کلسترول خون هستید، سفیده تخم مرغ می تواند انتخاب سالمتری برای شما محسوب شود.
منبع:asriran.com
نوشته سفیده تخم مرغ غنی از پروتئین و تهی از هر چیز دیگر اولین بار در بامداد پدیدار شد.
یافته جدید پزشکی نشان می دهد؛
پروتئین مرتبط با بیماری قلبی منجر به آسیب مغزی می شود
تاریخ انتشار : یکشنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۴۴
بیماری قلبی
طبق نتایج یک تحقیق جدید، میزان بالای یک نوع پروتئین خاص خون مرتبط با بیماری قلبی با آسیب به مغز مرتبط است.
تحقیق قبلی ارتباط بین بیماری قلبی و بیماری مغزی را نشان داده بود اما نقش NT-proBNP نامشخص بود.
محققان در هلند حدود ۲۴۰۰ بیمار میانسال و مسن مبتلا به بیماری قلبی بدون زوال عقل را بررسی کرده و دریافتند ارتباط مشخصی بین میزان NT-proBNP خون و آسیب مغزی شناسایی شده از طریق MRI وجود دارد. اما این مطالعه هنوز اثبات نکرده است که میزان بالای این پروتئین موجب آسیب مغزی می شود.
دکتر میک ورنوج، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه اراسموس هلند، در این باره می گوید: «ما دریافتیم میزان بالای NT-proBNP در سرم خون با حجم کوچک تر مغز، بخصوص حجم کمتر ماده خاکستری مغز و سازماندهی ضعیف تر ماده سفید مغز مرتبط است.»
آسیب به مغز و قلب غالبا قبل از هر گونه علائم یا نشانه ظهور بیماری روی می دهد. نشانگر خونی که بتواند بیماری های قلبی و مغزی را در مرحله اولیه شناسایی کند می تواند منجر به درمان زودتر و احتمالا بهبود بیماری شود.
اگر برای برنامه بدنسازی خود به پروتئین بیشتری نیاز دارید و یا میخواهید نیاز روزانه پروتئین خودتان را از یک منبع خوشمزه دریافت کنید با مجله آشپزی همراه شوید تا دستور تهیه 6 کاسه پروتئینی خوشمزه را یاد بگیرید.
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ آیا خواستار خوراکی آسان و خالص هستید؟ اینها راز وعدهایی قوی در یک چشم بر هم زدن است. چند نمونه وعدههای کاسهایی که اخیراً گرایش زیادی به آن وجود دارد را در ادامه می بینید .
اگر به سالادهای مخلوط علاقه دارید، اما به چیزی قویتر تمایل دارید، کاسه حبوبات در اختیار شماست. با ترکیب یکی از حبوبات، پروتئین، محصولی تازه و آجیلها یا دانهها برای قرچ قروچ، از این دستورات پیروی کنید که سرشار از ترکیبات مواد مغذی است که ساعتها شما را سیر نگه میدارد. بهترین بخش آن چیست؟ این دستورات بسیار آسان هستند و تهیه آنها وقت زیادی نیاز ندارد: میتوانید از سه روز قبل حبوبات را پخته، اجازه دهید سرد شود، سپس درب آن را پوشانده و در یخچال قرار دهید.
فارو، فرم کهن گندم است که سربازان رومی از آن تغذیه میکردند. فارو سرشار از فیبر، پروتئین و آهن است.
ترکیبات: فارو، سس سویای کم نمک، عسل، سرکه برنج بیچاشنی، نشاسته ذرت، سیر له شده، روغن هسته انگور، گل کلم بروکلی، فلفل دلمهایی نارنجی، پیاز قرمز، میگو، پیازچه.
کالری: ۳۹۹
سوختگیری کنید! کوینولا، از نظر فنی یک دانه است و نه یکی از حبوبات، که در واقع یکی از معدود گیاهانی است که مملو از پروتئین است.
ترکیبات: سرکه بالزامیک، عصاره سبزیجات کم نمک، نمک حلال، فلفل سیاه، کوینولا، روغن هسته انگور، گوجه فرنگی گیلاسی، کلم لاکینتو، بادام، پنیر بز، آووکادو.
کالری: ۴۱۴
زمان آن فرا رسیده تا درباره برنج تجدید نظر کنید. برنج وحشی، گیاهی نیمه آبی است که سرشار از آنتیاکسیدان و مواد معدنی همچون منیزیم، فسفات و روی است.
ترکیبات: مخلوطی از غلات کامل و برنج وحشی، نمک حلال، فلفل سیاه، گوشت، روغن هسته انگور، قارچ، سیب سبز، مریم گلی تازه، جوانههای اسفناج، گردو، سرکه سیب.
کالری: ۲۳۶
در انتخاب سالمون وحشی دودی یا قزلآلا به جای جوجه آزاد هستید.
ترکیبات: بلغور، روغن زیتون خالص، عصاره لیمو، آب لیمو، فلفل سیاه، نمک حلال، گوجه فرنگی، خیار انگلیسی، برگهای تازه جعفری، پیازچه، نعناع تازه، سینه جوجه، هسته کاج.
کالری: ۳۲۹
حریره ذرت بسیار مغذی، غذایی است که از پودر ذرت درشت، بلغور قرمز، تهیه شده است.
ترکیبات: شیر خالص، عصاره مرغ کم نمک، نمک حلال، فلفل سیاه، بلغور ذرت آسیاب شد، پنیر پارمزان، روغن زیتون، موسیر، کدو، بادمجان، نخود، گوجه فرنگی.
کالری: ۳۷۳
کاسه حبوبات که نباید حتماً باب طبع باشد! این نسخه، از ارزن تشکیل شده، شیرینی آن از شیر نارگیل، شربت افرا و میوههای تازه همچون موز و انبه است.
ترکیبات: آب، نمک حلال، فلفل سیاه، پودر زنجبیل، ارزن خام، شیر نارگیل، موز، انبه، شربت افرا، پوست نارگیل شیرین نشده، پسته.
کالری: 485
در علم پزشکی به وجود مقادیر غیرطبیعی پروتئین در ادرار (بیش از یک گرم در روز)، پروتئینوری گفته میشود. پروتئینوری یکی از علائم شایع بیماریهای کلیوی میباشد. پروتئین ها جز اساسی تمام بخشهای بدن ازجمله عضلات، استخوان ها، مو و ناخن را تشکیل می دهند. پروتئین های موجود در خون نیز عملکردهای مهمی دارند و موجب محافظت فرد در برابر عفونت، کمک به لخته شدن خون و حفظ مقدار صحیح مایع در گردش بدن می شوند. همانطور که میدانید، کلیه یکی از مهمترین اندامهای درونی بدن انسان است. اکثر اعضای بدن برای عملکرد مطلوب وابسته به کلیهها هستند، بنابراین عملکرد مناسب این عضو در بدن بسیار مهم است. از جمله وظایف کلیه در بدن میتوان به شرکت در فعالیت خونسازی بدن، تنظیم متابولیسم ویتامین D و دخالت در متابولیسم کلسیم و سیستم استخوانی اشاره نمود.کنترل سیستم اسید و باز بدن که یکی از مهمترین سیستمهای بدن برای حفظ تعادل داخلی است نیز از دیگر کارهای کلیه است، اما یکی دیگر از وظایف کلیه که تقریبا مردم عادی این عضو را با آن میشناسند، دفع سموم بدن است.
برای دفع سموم بدن، خون از گلومرولها که نقش صافی دارند، عبور میکند. این صافی باعث میشود مواد ضروری برای اعضای مختلف بدن، بازجذب شده و در عین حال، سموم و مواد زائد دفع شوند.
در حالت عادی پروتئینها نباید از این صافی بگذرند. البته در حدی کم ـ زیر 150 میلیگرم در 24 ساعت ـ برخی مولکولهای خاص پروتئین، میتوانند در ادرار دیده شوند. بنابراین در یک حجم خیلی محدود، وجود بعضی از انواع پروتئینها در ادرار غیرطبیعی نیست. اما زمانی که کلیه دچار اختلال شود، موادی که در حالت عادی نباید از صافی گلومرولها رد شوند، از آنها عبور کرده و برعکس بازجذب مواد لازم مختل میشود.
فردی که پروتئینوری دارد، در واقع دفع پروتئین در ادرار او به طور غیرعادی انجام میشود.
پروتئینوری میتواند یک نشانه خیلی مهم از بیماریهای زمینهای کلیه باشد. در واقع بهتر است بگوییم پروتئینوری، بیماری نیست بلکه نشانهای مهم است که ممکن است به دلیل سوء اثر برخی داروها بر کلیه یا در جریان برخی بیماریهای عفونی به وجود آید. در اثر دیابت و فشار خون هم ممکن است پروتئینآوری پیدا شود. به طور کلی پروتئینوری موردی است که نباید به راحتی از کنارش گذشتمایع خون یا پلاسما، در کلیهها تصفیه میشود و مواد زائد را از دست میدهد. در حالت عادی، کلیه ها مانع خروج آلبومین ( نوعی پروتئین در خون )، از پلاسما به داخل فضای ادراری میشوند و ادرار عاری از پروتئین یا آلبومین است.
آلبومین، مهمترین پروتئین در گردش خون است که مانند چسب، مایع پلاسما را داخل رگها نگه میدارد. مایع خون یا پلاسما در کلیهها تصفیه میشود و مواد زائد را از دست میدهد. در حالت عادی در حین تصفیه پلاسما، در کلیهها سدی وجود دارد که مانع خروج آلبومین از پلاسما به داخل فضای ادراری میشود و به این ترتیب، در حالت عادی، ادرار عاری از پروتئین یا آلبومین است.
احتمال حضور آلبومین (که نوعی پروتئین محلول در آب است) در ادرار بیش از سایر پروتئین ها است و گاهی به جای لغت پروتئینوری، به طور اختصاصی از واژه "آلبومینوری" استفاده می شود که هنگامی است که در آزمایش ادرار به طور اختصاصی، وجود آلبومین تشخیص داده می شود. آلبومین موجب احتباس مایعات در بدن می شود و مانند اسفنج، آب بافت های بدن را به خود می گیرد.البته در شرایط خاصی مثل ورزش سنگین یا وجود عفونت ادرار، مقدار کمی آلبومین در ادرار دفع میشود که معمولا توسط بدن جبران میشود. وقتی دفع پروتئین از کلیهها به میزان زیاد باشد، باعث کم شدن مقدار پروتئین در خون میشود و پلاسما از رگها بیرون میآید و بیمار ورم میکند.
بیماریهایی وجود دارند که در آنها، کارآیی سد خونی ـ ادراری، در کلیه از بین میرود و آلبومین به مقدار زیاد، در ادرار وارد و دفع میشود. در این حالت، کبد شروع به تولید بیشتر آلبومین میکند و این نقیصه تا حدی جبران میشود.
وقتی کبد نتواند از پس جبران مقدار زیاد آلبومین دفع شده برآید، مقدار آلبومین خون کم میشود و کمکم پلاسما از داخل رگها به فضای زیر پوست تراوش میکند و ورم ایجاد میشود. ورم ناشی از دفع پروتئین، برخلاف ورم در بیماران دچار نارسایی قلبی، یک ورم عمومی است، یعنی صبح که فرد از خواب بیدار میشود، کاملا پف کرده و زیر پلکهایش کاملا ورم کرده است.
مهمترین بیماریهایی که موجب دفع پروتئین از کلیهها میشوند، شامل دیابت، فشار خون و بیماریهای خودایمنی کلیههاست. در مورد بیماری دیابت و فشار خون، بیشتر از این که عوارض دفع پروتئین مهم باشد، این عارضه نشانه وخامت بیماری و شروع آسیب کلیههاست و نشان میدهد هر چه سریعتر باید قند خون کنترل شود و فشار خون پایین بیاید.
در دیابت نوع ۱ و ۲ ، نخستین علامت اختلال عملکرد کلیه، دفع مقادیر کم آلبومین در ادرار است که میکروآلبومینوری (microalbuminuria )نامیده می شود. با کاهش بیشتر عملکرد کلیه، مقدار آلبومین موجود در ادرار افزایش می یابد و میکروآلبومینوری به پروتئینوری کامل تبدیل می شود.
در پرفشاری خون (فشارخون بالا)، دومین عامل ایجاد بیماری کلیوی مرحله انتهایی است و وجود پروتئینوری در فرد مبتلا به فشارخون بالا، نشان دهنده کاهش عملکرد کلیه است و در صورتی که فشارخون بالا کنترل نشود می تواند به نارسایی کامل کلیه پیشرفت کند.
نشانههای اولیه پروتئینوری
اولین قدم در معاینات این است که ثابت شود بیمار پروتئینوری دارد یا نه. این مورد با آزمایش ادرار معمولی در یک شبانهروز کامل مشخص میشود. در این حالت، بیمار صبح روز اول ادرارش را دور میریزد و پس از آن تا 24 ساعت، یعنی تا صبح فردا، هر بار ادرارش را در ظرفی که از آزمایشگاه گرفته است، جمع میکند.
صبح فردا، پس از جمع کردن ادرار ها، همه آن ها را به آزمایشگاه میبرد. برای بیماری که دچار ورم در تمام بدن شده، اگر آلبومین در ادرار 24 ساعته، بیشتر از 5/3 گرم باشد، بیماری نفروتیک (بیماری دفع شدید پروتئین از کلیهها) را مطرح میسازد، که باید با روشهای تشخیصی تکمیلی، نوع بیماری کلیه را مشخص ساخت.
وجود یا نبود گلبولهای قرمز و گلبولهای سفید در ادرار بیمارانی که پروتئین دفع میکنند، در تشخیص بیماری اهمیت دارد. در این شرایط بیماران باید به نفرولوژیست (فوقتخصص بیماریهای کلیه) برای اقدامات تکمیلی مراجعه کنند.
اگر فرد پروتئینوری پیدا کند و حجم پروتئین دفعی زیادتر از حد مشخص باشد، جایگزینی این پروتئین برای بدن مشکل میشود.
نکته مهمی که باید بدانید این است که پروتئینها مولکولهایی هستند که در داخل رگها ایجاد فشار اسمزی میکنند و با این کار باعث میشوند که آب از درون رگ به درون بافتها نشت پیدا نکند. به همین دلیل یکی از نشانههای پروتئینوری، نشت آب به خارج از عروق است که این مورد را به صورت ورم میتوان مشاهده نمود. این حالت (اِدِم) در قسمتهایی که پوست شل است، مانند زیر چشم، سریعتر ایجاد میشود. در این شرایط اِدِم اندامها به وجود میآید به صورتی که اگر فرد انگشتر دست میکند، برایش تنگ میشود.
البته لازم به ذکر است که هر ورمی در دست و پا دلیل پروتئینوری نیست. خیلی از بیماران هنگام مراجعه به پزشک به دلیل ورم دست و پا نگران بیماری کلیوی هستند. ولی این طور نیست که هر کسی با وجود ورم زیر چشم لزوما پروتئینوری داشته باشد.
برای اینکه خیالتان راحت شود،بهتر است هر 6 ماه یک بار به پزشک مراجعه نموده و و آزمایشات لازم را انجام دهید، اما چنانچه فردی دچار علائمی نظیر پرادراری، سوزش ادرار، تکرر ادرار و خون ادراری شد باید فورا به پزشک مراجعه کند.
پس از تشخیص بیماری ممکن است توسط پزشک رژیم غذایی خاصی تجویز شود. البته ممکن است برای تشخیص دقیق بیماری نیاز به نمونهبرداری از کلیه نیز وجود داشته باشد. این کار به دلیل تشخیص دقیق بیماری انجام میشود؛ چراکه هر بیماری کلیه، درمان و داروی خاص خود را دارد.
گاهی مردم به اشتباه تصور میکنند که به دلیل دفع پروتئین باید با مصرف پروتئین این مشکل را رفع کرد اما این تئوری غلط است. پروتئینی که در ادرار دفع میشود میتواند در بافتهای گلومرول ایجاد تغییرات برگشتناپذیر کند و موجب از بین رفتن عملکرد کلیهها شود. بنابراین خوردن پروتئین کاری اشتباه بوده و باید برای درمان به دستورات پزشک متخصص عمل شود.
یکی از روش های مصرف پروتئین برای گیاهخواران دریافت آن از سبزیجات است
یکی از روش های مصرف پروتئین بیشتر برای گیاهخواران دریافت آن از سبزیجاتی است که مصرف می کنند و بر همین اساس، آگاهی از میزان پروتئین موجود در آنها اهمیت دارد. بدن هر فردی با فرد دیگر متفاوت است و در گام نخست باید این که چه میزان پروتئین نیاز دارید را مشخص کنید. در ادامه با برخی از سبزیجات محبوب و میزان پروتئین موجود در آنها بیشتر آشنا می شویم.
بروکلی: چهار گرم
هر شاخه بروکلی دارای ۰٫۹ گرم پروتئین است و اندازه یک وعده سرو آن شامل حدود ۱۵۰ گرم بروکلی خام می شود.
هویج: یک گرم
یک وعده هویج حدود پنج هویج اندازه متوسط را شامل می شود.
رژیم گیاهخواری
گوجه فرنگی: یک گرم
یک وعده گوجه فرنگی برابر با یک گوجه فرنگی اندازه متوسط است. درباره این که گوجه فرنگی در میان میوه ها قرار می گیرد یا سبزیجات بحث وجود دارد، اما در اینجا به عنوان یک سبزی مد نظر قرار گرفته است.
بادمجان: یک گرم
یک وعده بادمجان در قالب یک فنجان از بادمجان خام در نظر گرفته می شود.
کلم کیل: ۲ گرم
یک فنجان، یا ۶۷ گرم از کلم کیل خام به عنوان یک وعده در نظر گرفته می شود.
مارچوبه: ۲٫۹ گرم
هر شاخه مارچوبه حدود ۰٫۴ گرم پروتئین دارد، اما یک وعده از آن برابر با یک فنجان در نظر گرفته می شود.
کلم بروکسل: ۳ گرم
یک فنجان از جوانه های کلم بروکسل به عنوان یک وعده در نظر گرفته می شود.
کاهو: یک گرم
یک وعده کاهو برابر با ۷۲ گرم از آن در نظر گرفته می شود.
اسفناج: یک گرم
یک وعده اسفناج برابر با یک فنجان یا ۳۰ گرم از اسفناج خام در نظر گرفته می شود.
کدو سبز: ۲ گرم
یک وعده کدو سبز برابر با یک فنجان یا ۱۲۴ گرم کدو سبز خام در نظر گرفته می شود.
کدو حلوایی: یک گرم
یک فنجان کدو حلوایی خام برابر یک وعده از آن در نظر گرفته می شود.
خیار: یک گرم
یک وعده خیار برابر با یک فنجان از خیار خام برش خورده در نظر گرفته می شود.
منبع:asriran.com
نوشته میزان پروتئین موجود در برخی از سبزیجات محبوب اولین بار در بامداد پدیدار شد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران ، گیاهخواری و وگانیسم از جمله جریان های محبوب در دنیای امروز هستند. وگان ها نه تنها گوشت مصرف نمی کنند، بلکه هیچ گونه محصول حیوانی دیگر نیز در رژیم غذایی آنها جای نمی گیرد. گیاهخواران افرادی هستند که شدت سختگیری کمتری داشته و ممکن است حتی از غذاهای دریایی نیز در رژیم غذایی خود استفاده کنند.
یکی از روش های مصرف پروتئین بیشتر برای گیاهخواران دریافت آن از سبزیجاتی است که مصرف می کنند و بر همین اساس، آگاهی از میزان پروتئین موجود در آنها اهمیت دارد. بدن هر فردی با فرد دیگر متفاوت است و در گام نخست باید این که چه میزان پروتئین نیاز دارید را مشخص کنید. در ادامه با برخی از سبزیجات محبوب و میزان پروتئین موجود در آنها بیشتر آشنا می شویم.
بروکلی: چهار گرم
هر شاخه بروکلی دارای 0.9 گرم پروتئین است و اندازه یک وعده سرو آن شامل حدود 150 گرم بروکلی خام می شود.
هویج: یک گرم
یک وعده هویج حدود پنج هویج اندازه متوسط را شامل می شود.
گوجه فرنگی: یک گرم
یک وعده گوجه فرنگی برابر با یک گوجه فرنگی اندازه متوسط است. درباره این که گوجه فرنگی در میان میوه ها قرار می گیرد یا سبزیجات بحث وجود دارد، اما در اینجا به عنوان یک سبزی مد نظر قرار گرفته است.
بادمجان: یک گرم
یک وعده بادمجان در قالب یک فنجان از بادمجان خام در نظر گرفته می شود.
کلم کیل: 2 گرم
یک فنجان، یا 67 گرم از کلم کیل خام به عنوان یک وعده در نظر گرفته می شود.
مارچوبه: 2.9 گرم
هر شاخه مارچوبه حدود 0.4 گرم پروتئین دارد، اما یک وعده از آن برابر با یک فنجان در نظر گرفته می شود.
کلم بروکسل: 3 گرم
یک فنجان از جوانه های کلم بروکسل به عنوان یک وعده در نظر گرفته می شود.
کاهو: یک گرم
یک وعده کاهو برابر با 72 گرم از آن در نظر گرفته می شود.
اسفناج: یک گرم
یک وعده اسفناج برابر با یک فنجان یا 30 گرم از اسفناج خام در نظر گرفته می شود.
کدو سبز: 2 گرم
یک وعده کدو سبز برابر با یک فنجان یا 124 گرم کدو سبز خام در نظر گرفته می شود.
کدو حلوایی: یک گرم
یک فنجان کدو حلوایی خام برابر یک وعده از آن در نظر گرفته می شود.
خیار: یک گرم
یک وعده خیار برابر با یک فنجان از خیار خام برش خورده در نظر گرفته می شود.