در این نوشته، تجربه 8 زن موفقی که توانسته‌اند سال‌ها در کنار همسرانشان به خوبی و خوشی زندگی کنند، ذکر شده و در کنار این تجربه‌ها به توصیه‌های چند روان‌شناس نیز اشاره شده است.
توصیه‌های مشاوران
تیلور، روان درمانگر، معتقد است دوست داشتن به معنای همیشه خوب بودن نیست، بلکه مواقعی پیش می‌آید که نه گفتن هم باعث تحکیم روابط زناشویی میشود. او معتقد است این کار شاید اوایل باعث رنجش همسرتان شود، ولی به مرور، همسرتان صداقت شما را تحسین خواهد کرد. ماری پاندر، خانواده درمانگر، معتقد است این فکر غلطی است که باید اول به بچه‌ها رسیدگی کرد، بعد به همسر. البته مراقبت از بچه‌ها جزو ملزومات زندگی است، اما این کار هرگز نباید باعث شود که عشق شما به همسرتان کم شود. در واقع، بهترین چیز ممکن برای فرزندان داشتن پدر و مادری است که همدیگر را عمیقاً دوست دارند. وی همچنین می‌گوید هیچ وقت با عصبانیت وارد منزل نشوید، چرا که در این حالت تنها چیزی که منتقل می‌کنید اضطراب است.
پیشنهاد خوب
موقع تهیه کارت‌های عروسی، به همسرم پیشنهاد دادم که بخشی از کارت را برای نظرها و نصیحت‌های مهمانان خالی بگذارد. خواندن این موارد بعد از گذشت سال‌ها همیشه برایم لذت‌بخش بود. در یکی از آنها نوشته بود: به مشکل حمله کنید، نه به همدیگر. من و همسرم سعی کردیم این توصیه را تا حدودی در زندگی روزمره‌مان به کار ببندیم. وقتی در موضوعی اختلاف نظر پیدا می‌کردیم، سعی می‌کردیم تمرکزمان بیشتر روی مشکل باشد تا ضعف‌های شخصی خودمان.
صریح بودن
خواهرم وکیل است، همیشه توصیه‌ای به من کرده که زندگی‌ام را در این پنج سال بدون مشکل کرده. می‌گوید دوست داشتن به معنای خواستن به صورت ذهنی نیست. بنابراین، اگر کدورتی پیش آمد، محکم و صریح بپرس منظورت از این حرف چیست، چرا که در بسیاری از موارد، ریشه دردسرهای بزرگ دریافت‌های غلط زن و شوهر از همدیگر است.
قناعت
عمه‌ام همیشه به من توصیه می‌کند که ساده زیست باشم و به همسرم برای خریدن وسایلی که چندان لازم نیست فشار نیاورم. طی سال‌هایی که از مدت زندگی‌مان می‌گذرد هرگز چیزی که بالاتر از توان مالی همسرم باشد نخواسته‌ام و همیشه قناعت و صرفه‌جویی را سرلوحه کارهایم قرار داده‌ام. در واقع، یاد گرفته‌ام که ساده زیستی و قناعت از رموز مهم زندگی است.
فراموش کردن
مادرم که 55 سال از ازدواجش می‌گذرد، همیشه توصیه می‌کند عادات بد همسرت را روی یک تکه کاغذ بنویس و سعی کن آنها را فراموش کنی، چرا که هیچکدام از ما بی‌عیب و نقص نیستیم. می‌گوید وقتی تعهد بزرگی را قبول می‌کنید، نباید بگذارید چیزهای کم اهمیت آن را لوث کند. در واقع، او ما را با اهمیت زندگی و ازدواج آشنا کرد.
داشتن خلوت
بهترین دوستم می‌گوید سعی کن اوقاتی برای خلوت کردن با خودت داشته باشی. گاهی در زندگی چیزهایی پیش می‌آید که اگر به جای خلوتی پناه ببرید و در مورد آن فکر کنید، مشکل حل میشود. راه‌حلی که من و همسرم آن را به کار می‌گیریم این است که وقتی حرفمان میشود، یکی از ما به اتاق مجاور می‌رود و بعد از چند لحظه که آرامش حکمفرما شد، برمی‌گردیم و مشکل را حل می‌کنیم.
خندیدن
موقع ازدواج، پدرم به ما گفت سعی کنید همیشه بخندید و زندگی را خیلی جدی نگیرید، چون به قول شاعر، «زندگی سخت می‌گیرد بر مردمان سخت‌کوش». بعد از چهار سال، پی بردم که این جمله یکی از راهبردهای زندگی زناشویی ما شده. در واقع، من و همسرم با جوک گفتن، حتی لابه‌لای بحث‌های جدی، لحظات شادی برای هم به وجود می‌آوریم. راستی، اگر شخصی به مشکلش بخندد، موفق‌تر نیست؟
تفاوت‌ها
موقع ازدواج، عاقد به من و همسرم توصیه کرد شما به تنهایی کامل و بی‌عیب نیستند و مکمل همدیگرید. طبیعتاً اختلاف نظر بین شما وجود دارد. پس سعی کنید نظر همدیگر را بپذیرید و به آن احترام بگذارید. این توصیه باعث شد که من این اعتقاد را که همیشه باید بین ما توافق وجود داشته باشد رها کنم. من و همسرم یاد گرفته‌ایم که تفاوت‌ها هم بخشی از زندگی است و همین‌هاست که ما را خاص می‌کند.
زمان‌بندی
مادرم وقتی اختلاف ما را در مورد دیدن برنامه‌های تلویزیون دید، پیشنهاد کرد که هفته‌ای سه شب انتخاب تماشای برنامه به عهده من باشد و شب‌های دیگر به عهده همسرم. الان وقتی همسرم آن شبی که حق انتخاب دارد برنامه دلخواهش را می‌بیند عصبانی نمی‌شوم.
(سلامت نیوز)
نکاتی برای مقابله با افتادگی و چروکیدگی پوست در یائسگی
هرقدر هم که بگویند یائسگی به معنای از دست رفتن جوانی شما نیست اما اتفاقاتی که با گذشتن شما از این مرحله در ظاهرتان می‌افتد، میتواند بیشتر از هر زمانی شما را نگران ورودتان به جمع پیرها کند.
واقعیت این است که با ورود به سن یائسگی، بدن شما در کلاژن‌سازی تنبل میشود و درنتیجه چربی پوست شما کاهش پیدا کرده، قدرت ارتجاعی پوست‌تان را از دست می‌دهید و با سرعتی بیشتر از قبل دچار افتادگی پوست می‌شوید. این چروک‌ها بیشتر خودشان را در ناحیه گردن و قسمت‌های بالای لب نشان می‌دهند و بر چهره و جوانی شما تاثیر می‌گذارند.
مجله سیب سبز نوشت:اگر نمی‌خواهید پیری به این زودی‌ها بر چهره‌تان بنشیند این مطلب را بخوانید تا از علت و راه و روش درمان پوست‌تان باخبر شوید.
وسواسی نباشید
قدم اول برای اینکه پوست‌تان همچنان سالم و جوان باقی بماند، پاکیزه نگه داشتن آن است. پوست‌تان را همیشه بشویید و با پوست چرب شب‌ها سر بر بالین نگذارید؛ فقط باید حواستان باشد تا رطوبت پوست‌تان حفظ شود زیرا خشکی عامل مهم ایجاد چین و چروک‌هاست.
استفاده از صابونهای سخت و شیمیایی که انبوهی از مواد شیمیایی دارند را کنار بگذارید و از صابونهای حاوی روغن‌های طبیعی استفاده کنید؛ صابونهای ملایم و آبرسان که حاوی هیدرات هستند، برای شما مناسب‌ترند. می‌توانید از ماسک‌های طبیعی استفاده کنید، خیار و ماست را روزی 10 الی 15 دقیقه روی پوست‌تان بگذارید.
اجازه دهید تا خشک شود و سپس آن را بشویید. ماست سفت‌کننده پوست است و سلول‌های مرده آن را از بین می‌برد با گذاشتن این ماسک روی پوست‌تان به سفت‌تر شدن عضلات آن کمک می‌کنید.
کرم مرطوب‌کننده همراه‌تان باشد
کرم‌های مرطوب‌کننده و آبرسان در این سن باید جزء جدا نشدنی کیف‌تان باشند. خشکی پوست، چین و چروک پوست‌تان را بیشتر می‌کند، پس هر وقت احساس کردید پوست‌تان خشک شده است سطح آن را مرطوب کنید. غیر از پوست صورت‌تان، گردن‌تان را هم مرطوب کنید. چروک شدن این ناحیه هم تاثیر زیادی در چهره شما می‌گذارد.
بی ضدآفتاب هرگز
اگرچه اغلب سرطان‌های پوست و چین و چروک‌ها در 20 تا 40 سالگی سراغ‌تان می‌آیند، اما در این سن هم پوست شما همچنان به ضد آفتاب نیاز دارد تا جوان بماند. به داروخانه بروید و ضدآفتابی با SPF30یا بالاتر بخرید و هر روز با حوصله تمام قسمت‌های پوست‌تان را با آن پوشش دهید.
در این سنین لک‌ها در صورت، دست‌ها و قفسه سینه‌تان افزایش می‌یابند که بهتر است برای پیشگیری از کک و مک از کرم ضدآفتاب استفاده کنید. می‌توانید با مشورت پزشک از کرم‌های ضدآفتاب یا محصولات روشن‌کننده پوست استفاده کنید.
به داد دست‌هایتان‌هم برسید
در این سنین ممکن است دستهایتان هم زیبایی قبل را نداشته باشند. پوست دستهایتان هم با یائسه شدن رطوبت و کلاژن خود را از دست می‌دهد و احتمالا وقتی به آنها نگاه می‌کنید، به‌خاطر رگ‌های آبی مایل به سبز رنگ که در دستهایتان پدیدار شده‌اند، احساس ناراحتی می‌کنید.
برای جلوگیری از پیری پوست دستهایتان به آنها هم مرطوب‌کننده برسانید و از کرم ضدآفتاب برای‌شان استفاده کنید. گذشته از این هنگام استفاده از شوینده‌های شیمیایی از دستکش استفاده کنید تا مواد شیمیایی به پوست‌تان آسیب نزند؛ با رعایت کردن این نکات تا حدودی می‌توانید پیری را از دستهایتان دور کنید.
به غذاهای‌تان طعم استروژن دهید
کلاژن، پوست شما را جوان و شاداب می‌کند. حالا که قرار است هورمون استروژن‌تان کم شود، می‌توانید با خوردن خوراکی‌هایی که حاوی آنتی‌اکسیدان هستند پوست‌تان را محکم‌تر و شاداب‌تر نگه دارید. برای رسیدن به این هدف تا می‌توانید از میوه‌ها و سبزیجاتی که رنگ روشن دارند، استفاده کنید، چغندر بخورید و مصرف هویج و خیار را در برنامه روزانه‌تان قرار دهید. بادام‌زمینی و کنجد هم می‌توانند میان‌وعده‌های مناسبی برای شما باشند.
غذا با طعم سویا
برای حفظ جوانی پوست‌تان از غذاهای حاوی سویا هم استفاده کنید که بسیار برای پوست‌تان مفید است. دانه سویا، ایزوفلاون دارد که شامل ترکیباتی است که شبیه استروژن عمل می‌کند و تغییراتی مثل نازک شدن پوست که ناشی از سن است را کاهش می‌دهد. کارشناسان معتقدند، تنها با مصرف حدود 50 میلی‌گرم ایزوفلاون در روز که معادل دو لیوان شیر سویاست، می‌توانید در یائسگی هم جوان به نظر برسید.
آرامش داشته باشید
استرس پوست‌تان را خشک و حساس می‌کند؛ از یک طرف پسوریازیس که استرس در مبتلا شدن به آن نقش زیادی دارد، شرایطی را ایجاد می‌کند تا پوست‌تان دچار خارش شود و از طرف دیگر اگر استرس داشته باشید دل و دماغ مراقبت از پوست‌تان را هم از دست می‌دهید و به سمت افتادگی و چروک بیشتر پوست‌تان پیش می‌روید. به کلاس یوگا بروید و مدیتیشن را امتحان کنید تا آرامش بیشتری به دست بیاورید.
وزنه بزنید
ورزش کردن تنها تکان دادن خود برای تقویت عضلات‌تان نیست؛ با ورزش کردن شما به دو روش اوضاع و احوال پوست‌تان را هم سر و سامان می‌دهید؛ اول اینکه استرس را کاهش می‌دهید و به جوان‌تر شدن پوست‌تان کمک می‌کنید و دوم اینکه ورزش تاثیر زیادی در هورمون‌های شما دارد و گردش خون‌تان را هم افزایش می‌دهد که چرخه پیر شدن پوست شما را کندتر می‌کند. با ورزش منظم، اکسیژن رسانی بیشتر و گردش خون بهتر، پوست‌تان روشن‌تر و سالم‌تر میشود.
خواب خرسی داشته باشید
اگر می‌خواهید پوست‌تان تر و تازه به نظر بیایید، بی‌خیال استرس و شب‌کاری شوید و شب‌ها خوب بخوابید. خواب مناسب از تیره شدن اطراف چشم‌تان پیشگیری کرده و بدن‌تان را دوباره شارژ می‌کند. از طرفی خواب کم، هورمون‌های‌تان را بر هم می‌زند و متابولیسم بدن‌تان را تغییر می‌دهد. پس شب‌ها به خودتان رحم کنید، تلفن‌تان را کنار بگذارید و 8 تا 9 ساعت بخوابید.
به مادرتان نگاه کنید
دکتر طاهره افتخار، متخصص زنان و زایمان، استاد دانشگاه تهران معتقد است: کمبود هورمون استروژن و پروژسترون بافت همبندی پوست را ضعیف می‌کند و باعث آتروفی میشود. آتروفی، همان کاهش یا تحلیل عضلات است. درست است که هورمون‌ها دخیل‌اند و کمبود استروژن و پروژسترون اوضاع و احوال پوست‌تان را بر هم می‌ریزد، اما اگر مادرتان سال‌هاست که یائسه شده و همچنان پوست نسبتا خوبی دارد، احتمالا شما هم در دوران یائسگی همچنان زیبا می‌مانید. درصورتی‌که مادرتان بدون استفاده از کرم‌های مختلف جوان به نظر می‌رسد، با کمی خوش‌شانسی ممکن است شما هم ژن او را به ارث برده باشید و در این دوره هم جوان بمانید.
ماساژ بگیرید
با ماساژدرمانی و ورزش کردن هم می‌توانید به جوان شدن پوست‌تان کمک کنید. با این کار خون‌رسانی در پوست‌تان انجام می‌دهید و شادابی را به چهرتان اضافه می‌کنید.
هورمون‌درمانی کنید
واقعیت این است که قدرت جذب هورمون‌ها در بدن همه افراد یکسان نیست؛ بعضی‌ها این هورمون‌ها را خوب جذب نمی‌کنند، بعضی‌ها هم هورمون‌ها را بیشتر از حد نیاز جذب می‌کنند. پس اگر تصمیم به هورمون‌درمانی گرفته‌اید حتما با متخصص مشورت کنید.
سبدتان را سالم کنید
با خوردن مواد غذایی نمی‌توانید اوضاع را به حالت اول برگردانید و تنها می‌توانید با رعایت توصیه‌ها و بعضی نکات از افتادگی بیشتر پوست‌تان پیشگیری کنید. البته لازم است در این سال‌ها با خوردن بیشتر غلات و لوبیاها، استروژن بیشتری به بدن‌تان برسانید. از تخم‌کتان و تخم‌آفتابگردان در سالادها و رژیم غذایی‌تان استفاده کنید تا به سلامت پوست‌تان کمک کنید. تربچه‌ها را هم در سبد خریدتان قرار دهید تا جوان بمانید.
دنبال زیبایی بدوید
اول هورمون‌ها: استروژن، هورمونی است که نقش زیادی در استحکام پوست و موی شما بازی می‌کند و با وارد شدن به سن یائسگی و کاهش این هورمون، خانم‌ها دچار ریزش مو و افتادگی پوست می‌شوند. البته در این بین تنها کاهش هورمون استروژن نیست که کمر بر پیری پوست شما بسته و افزایش سن هم تاثیرش را بر چهره مرد و زن سالخورده می‌گذارد اما خانم‌های یائسه، پوست‌شان زودتر خشک شده، ناخن‌های‌شان شکننده میشود و دچار ریزش موی مردانه هم می‌شوند.
اصطلاح ریزش موی مردانه مربوط به ریزش مویی است که به علت کمبود هورمون استروژن اتفاق می‌افتد که در خانم‌های یائسه بسیار شایع است. برای درمان این مشکلات با صلاحدید پزشک‌تان باید سراغ هورمون‌درمانی بروید.
آخر جراحی
اگر تلاش‌های‌تان برای پیشگیری کارگر نشد و هورمون‌درمانی و مکمل‌های دارویی هم کمکی به حفظ جوانی شما نکرد، برای اینکه دوباره جوانی را در پوست‌تان ببینید، می‌توانید به متخصص پوست مراجعه کنید و از درمان‌های پیشرفته‌ای که این روزها رایج شده استفاده کنید.
درمان‌های معمول لیزر یا RF فراکشنال‌های فوتو تراپی، تزریق بوتاکس و ژل راه‌های جوان‌سازی پوست هستند و نهایتا اگر آنچه می‌خواهید نشدید، سراغ پزشک جراح پلاستیک بروید و عمل جراحی لیفتینگ انجام دهید.
سلامت نیوز نوشت: یکی از مهمترین این راه‌ها، توجه کردن و اهمیت دادن به سلامت عمومی است. ورزش کردن مستمر، رژیم غذایی سالم، نوشیدن مایعات زیاد، پرهیز از سیگار کشیدن و مدیریت استرس در طول زندگی، میتواند زندگی جنسی‌تان را فعال نگه دارد و رضایت شما را نسبت به کیفیت آن حفظ کند.
نکته مهم دیگر، برقراری ارتباط مطلوب با همسرتان است. در واقع ارتباط مناسب و مطلوب بین زوج‌ها، بخش مهمی از زندگی جنسی آنها را تشکیل می‌دهد و واقعا تاثیرگذار است. باید سعی کنید با همسرتان درباره تمایلات جنسی او و خودتان صحبت کنید و هر گونه تغییری که در تمایلات جنسی‌تان تجربه می‌کنید را برای او توضیح دهید و به‌خصوص موقعی که همسرتان درباره نگرانی و دغدغه‌های جنسی‌اش با شما صحبت می‌کند، شنونده خوبی باشید.
گاهی اوقات حتی بهتر است رابطه جنسی بدون مقاربت را تجربه کنید، یا در زمان‌های متفاوت از شبانه‌روز رابطه برقرار کنید، یا تمرکز اصلی‌تان را روی معاشقه بگذارید. این کارها می‌توانند زندگی جنسی‌تان را هیجان‌انگیزتر و رضایت‌بخش‌تر کنند.
به گزارش جام جم سرا ، بسیار دیده و شنیده‌ایم که به واسطه همین درددل‌ها چه زندگی‌های مشترکی تا مرز طلاق پیش رفته است و چه اختلافات عمیق خانوادگی و فامیلی پیش آمده که کدورت و کینه‌های چند ساله، گاه حتی آنان را به خون هم تشنه کرده است.
با گفتن همین چند عبارت «بین خودمان بماند»، «شما که غریبه نیستید»، «از خدا پنهان نیست، از بنده‌اش چه پنهان» و... احساس می‌کنیم اجازه داریم درباره هر کس و هر چیزی که می‌خواهیم و صحبتش پیش می‌آید، حرف بزنیم. گویی خیلی برایمان فرق نمی‌کند طرف مقابل کیست و قرار است درباره چه موضوع مهم یا بی‌اهمیتی با او صحبت کنیم. فقط حرف می‌زنیم و هر آنچه را می‌دانیم و نمی‌دانیم با دیگران در میان می‌گذاریم.
من محرم اسرارم
برخی از ما وقتی پای صحبت می‌نشینیم مانند رایانه اتوماتیک‌وار اطلاعاتی را که ذخیره کرده‌ایم در اختیار دیگران قرار می‌دهیم، بدون آن‌که آنها را پردازش کرده یا گروه خاصی را به عنوان مخاطب خود انتخاب کنیم.در همین راستا، گاهی اوقات ممکن است رازهایی از دیگران را فاش کنیم که باعث مشکلات فراوانی میشود و تبعات آن به هیچ وجه قابل بخشش نیست و هرگز نمی‌توان نتیجه افشای راز دیگری را جبران کرد.
اگرچه گاهی نیز به اشتباه فکر می‌کنیم اگر کسی رازی را به ما گفت، باید آن را تا ابد حفظ کنیم و درباره آن با کسی حرف نزنیم، در حالی که همین رازداری‌ها میتواند مشکلاتی را به وجود بیاورد که به نفع هیچ کس نیست مثل کسانی که مخفی‌کاری، فریب و دروغگویی را با رازداری و صداقت اشتباه می‌گیرند.
بنابراین باید قدرت تشخیص داشته باشیم و بدانیم چه حرفی راز به حساب می‌آید و باید پنهان از دیگران نگه داشته شود و چه حرفی راز نیست و مخفی نگهداشتن آن مشکل‌آفرین خواهد شد، همچنین باید بدانیم چه وقت می‌توان رازی را فاش کرد و چه رازی را باید تا ابد مخفی نگه داشت؟
برخی افراد یک دل دارند و هزار راز نهفته و در هیچ شرایطی و به هیچ قیمتی حاضر نیستند راز دیگران را فاش کنند. به راستی چه چیزی باعث میشود حرف دیگران را پیش خودشان نگه دارند و به دیگران چیزی درباره آن نگویند؟
پایبندی به مسائل و موضوعات اخلاقی یکی از مهمترین دلایل است، این افراد معمولا افشای راز دیگران را کاری خلاف اخلاق و شخصیت سالم می‌دانند، اگرچه برخی نیز از ترس عواقب افشای راز، هیچ وقت درباره آنچه شنیده‌اند، صحبتی به میان نمی‌آورند و هرگز آن را برملا نمی‌کنند، معمولا آنها نگران نظر دیگران و همچنین نظر خود فرد گوینده راز نسبت به خودشان می‌شوند و دوست ندارند مورد قضاوت نادرست قرار گیرند چهبسا خوب می‌دانند هیچ کس از فردی که مدام راز دیگران را بیان می‌کند خوشش نمی‌آید و افشای راز دیگران باعث میشود اطرافیان با دیده تحقیر و به صورتی منفی به او بنگرند و کرامت ذاتی او را برای همیشه زیر سوال ببرند.
رازداری موجب رشد شخصیت، قدرت و کنترل،اعتماد و صمیمیت، احساس تعلق، هویت و استقلال شخصی و حس محافظت در فرد شده و به او انگیزه بیشتری برای حفظ رازها می‌دهد. از سوی دیگر رازداری، نه‌تنها از ویژگی‌های مثبت اخلاقی به‌حساب می‌آید، بلکه میتواند زندگی فردی و اجتماعی انسان را نیز تحت تاثیر قراردهد، تاثیر مثبتی که فقط به دلیل حفظ راز دیگران برای فرد ایجاد میشود. جلب اعتماد و احترام دیگران، یافتن دوستان متعدد و داشتن رضایت و لذت بردن از زندگی و روابط دوستانه باعث میشود افراد تمایل بیشتری به پرورش رازداری در وجودشان داشته باشند و آن را تقویت کنند.
چرا رازها افشا میشود؟
رازداری، صفت پسندیده‌ای است که هر فردی آن را دوست دارد و ترجیح می‌دهد با افراد رازدار معاشرت نماید، اما با این حال چرا خیلی‌ها نمی‌توانند راز دیگران را پیش خودشان نگه دارند و خیلی راحت آن را فاش می‌کنند؟
برخی افراد خواسته یا ناخواسته، نمی‌توانند در حفظ راز دیگران موفق باشند و بدون آن که علت آن را بدانند راز افراد را فاش می‌کنند، اگر چه عده‌ای دیگر به تکرار این کار عادت کرده‌اند و اصلا به فکر برطرف‌کردنش هم نیستند. گروهی از این افراد کسانی هستند که دائما درباره موضوعات مختلف با دیگران حرف می‌زنند، نظرشان را می‌گویند و نظر دیگران را می‌پرسند که در جریان این پرحرفی‌طبیعی است رازهایی برملا شود. این افراد در جمع‌های خانوادگی و دوستانه شناخته شده هستند و معمولا هیچ کسی تمایل به همنشینی و گفت‌وگو با آنها ندارد، مگر کسانی که به قصد دشمنی و برهم زدن زندگی کسی، تنها به خاطر کسب اطلاعات با آنها مراوده کنند.
بی‌تردید پرحرفی و دشمنی از مهمترین دلایل افشای راز دیگران است که غالبا با قصد و نیتی مشخص انجام میشود. گاهی هم برعکس، افراد از روی رفاقت و صمیمیت و اعتماد به یکدیگر، اسرار محرمانه را می‌گویند و نسبت به عواقب آن نیز بی‌توجهند، در صورتی که لازم است حتی میان دوستان و اعضای خانواده نیز حریم رازها را مشخص و حفظ نمود. چهبسا گفتن همین رازهای به ظاهر ساده، میتواند خانواده‌ها را از هم بپاشد و مشکلاتی را برای دیگران فراهم کند.
خودنمایی از دیگر عوامل افشای راز است که بیشترین ضربه‌ها را نیز موجب میشود. برخی افراد اصرار دارند به دیگران نشان دهند که فرد مهمی هستند و در جریان همه امور بوده و از اسرار شخصی دیگران مطلع‌اند، اگر چه عده‌ای دیگر دچار حقارت‌های درونی بوده و سعی می‌کنند حقارت شخصیت خود را در دیگران جست وجو کرده و با افشای راز افراد، آنان را مورد تحقیر و آزار قرار دهند. البته گاهی ارتباط نامناسب با اطرافیان و فقدان یک گوش شنوای مطمئن در خانه، انتقادناپذیری افراد یا الگو گرفتن از روابط والدین نیز‌می‌تواند باعث تمایل افراد به افشای راز دیگران باشد.
اصل پنهانکاری را بپذیرید
در هر زندگی مشترکی مسائل و جزِئیاتی وجود دارد که جزو اسرار آن زندگی محسوب میشود. این جزئیات یا حاوی نکات مثبت و خوبی‌های زندگی است که طبیعتا بیان کردن آنها برای اطرافیان نتیجه‌ای جز جلب توجه، حسادت و حساسیت دیگران روی زندگی ندارد یا ممکن است این جزئیات ذکر نقاط منفی و ضعف شما یا همسرتان باشد که در این صورت نیز، بیان آنها برای دیگران موجب قرار گرفتن شما و همسرتان در موضع ضعف و انفعال شده و زندگی مشترکتان را در مقابل دیگران آسیب‌پذیر می‌کند. از این منظر هر چقدر شما و همسرتان بتوانید جزئیات زندگی مشترک تان را از نگاه دیگران پنهان کنید، موفقیت بیشتری در حفظ زندگی و ارتباط با همسر و نیز اقوام و دوستانتان خواهید داشت.
از سوی دیگر، گاهی در زندگی مشترک ممکن است همسرتان مطلبی را با شما در میان بگذارد که شما نمی‌دانید افشا نشدن این مطلب تا چه حد برای او مهم است، در این شرایط بهتر است اصل را بر این بگذارید که حرف‌های میان شما و همسرتان همگی راز بوده و مربوط به دایره خصوصی حوزه شخصی شما و همسرتان است و اطلاع دیگران از آن لزومی ندارد، اما اگر ماهیت گفت‌وگویتان به گونه‌ای است که احتمال می‌دهید مجبور به بازگویی آن نزد دیگران شوید، توصیه میشود پیش از بیان، درباره آن با همسرتان گفت‌وگو کرده و مستقیما از او بپرسید که «آیا برای او مهم است که دیگران از این موضوع با خبر نشوند یا نه» بی‌شک به این طریق سریع‌تر به جواب مشخصی دست می‌یابید که احتمال رازداری‌تان را نیز افزایش می‌دهد.
مشکلات را زیر فرش پنهان کنید
مشکلاتی که بین همسران پیش می‌آید، هر چند کوچک، نباید به بیرون از خانواده تسری پیدا کند. سعی کنید همه چیز را در داخل چاردیواری خانه‌تان باقی بگذارید به قول قدیمی‌ترها، همه مشکلات را زیر فرش پنهان کنید تا به بیرون از خانه درز نکند. به طور مثال هیچ یک از زوجین نباید شکایت همسرش را نزد خانواده‌اش ببرد، چهبسا محبت افراطی اما از سر دلسوزی خانواده‌ها ممکن است مشکلات جدیدی را به وجود بیاورد.
وقتی حرفی از داستان زندگی تان به بیرون از خانه تسری پیدا کند، مصداق همان ضرب‌المثل یک کلاغ چهل‌کلاغ میشود که باعث میشود مرد نسبت به زن یا زن نسبت به مرد بدبین شده و رفتار دیگری را حمل بر خبرچینی او بگذارد و از اوسلب اعتماد کند. یادتان باشد مراجعه به دیگران، مراجعه به مشاور نیست، بهتر است در وهله اول سعی کنید مشکلات به وجود آمده را میان خود و همسرتان حل کنید و در صورت غیرقابل حل شدن با یک روان‌شناس یا مشاور مجرب که به خوبی می‌داند مشکل را چگونه حل کند که آن را خراب‌تر نکند، مشورت کنید.
با همسرتان صحبت کنید
نیاز به گفت‌وگو و درددل کردن، یک نیاز طبیعی بشر است. همه افراد به نوعی به دنبال گوشی هستند که درددل‌هایشان را بشنود و محرم حرف‌هایشان باشد. حال اگر همسران رابطه صحیحی با یکدیگر نداشته باشند یا اگر نتوانند رابطه صمیمانه و دوستانه‌ای با هم برقرار کنند، نیاز به صحبت و درددل کردن از چارچوب خانواده خارج میشود و زن و شوهر صحبت‌های خود را با فرد دیگری مطرح می‌کنند که در این صورت ممکن است رازها و حرف‌های مگوی همسران به جای آن که در میان «ما» بماند به میان «آنها» تسری پیدا کند و اسرار شخصی برملا شود.
پس اگر خواهان همسری رازدار هستید باید سعی کنید رابطه صمیمانه و محبت‌آمیزی با همسرتان داشته باشید. بهتر است ساعاتی از روز را به صحبت و درددل و گفت‌وگوهای خودمانی با همسرتان اختصاص دهید. این کار نه‌تنها باعث بهبود رابطه تان میشود بلکه جلوی فاش شدن رازهایتان را نیز می‌گیرد.
انتقادپذیر باشید
انتقاد پذیری از جمله عواملی است که مانع فاش شدن رازهای همسرانه نزد دیگران میشود. طبیعتا هیچ کس و هیچ زندگی زناشویی خالی از نقد و ایراد نیست، اما برخی همسران در گفت‌وگوها و رفتارهای مختلف به گونه‌ای خودخواهانه و مغرورانه برخورد می‌کنند که به هیچ وجه اجازه نقد و انتقاد به طرف مقابل داده نمی‌شود، در چنین شرایطی همسران چنین افرادی عطای بحث و نقد کردن همسر خود را به لقایش می‌بخشند.
چهبسا می‌دانند نه‌تنها راه به جایی نخواهند برد، بلکه شرایط فعلی‌شان را نیز بحرانی‌تر خواهد کرد، به همین دلیل ممکن است از سر خستگی و درماندگی مجبور شوند گلایه و انتقادات خود را با افراد خارج از خانواده و دوستانشان مطرح کنند که این خود بهانه‌ای است برای فاش شدن رازهای مگوی زندگی زناشویی در میان اغیار؛ بنابراین برای پرهیز از این مساله لطفا انتقادپذیر باشید.
حریم خصوصی زندگی مشترکتان را به اشتراک نگذارید
برخی همسران پس از ازدواج نمی‌توانند دایره خصوصی مخصوص به خانواده خود و همسرشان را بخوبی شکل دهند، به همین دلیل خود را همچنان در دایره خانواده پدری می‌بینند. در این گونه موارد خانواده‌ها نیز از فرزندانشان انتظار دارند همچون گذشته در جمع خانواده آنها حضور یابند و رازهای خود را با آنها در میان بگذارند. در چنین مواقعی تداخل نقش‌ها حتمی است، چهبسا میان نقش افراد به عنوان یک فرزند و نقش آنها به عنوان یک همسر تناقضاتی به وجود می‌آید. بسیاری از افراد به دلیل ضعف مدیریتی و گاه حتی به خاطر ناپختگی رفتاری، به طور کاملا ناخودآگاه مجبور می‌شوند رازهای میان خود و همسرشان را به خانواده انتقال دهند.
این مساله علاوه بر این که رازداری زناشویی را مختل می‌کند گاه باعث به وجود آمدن مشکلاتی در بین همسران میشود، سوگیری و قضاوت ناعادلانه و ذهنیت‌های منفی نسبت به عروس و داماد، مادر زن و مادر شوهر یا سایر اعضای خانواده یکی از همسران ازجمله اثرات منفی این رفتار است که ممکن است تا مدت‌ها و حتی پس از حل شدن موضوع میان زن و شوهر در ذهن دیگران زنده باقی بماند. بهتر است بپذیرید شما بعد از ازدواج صاحب یک زندگی مستقل شده‌اید و با وجود احترام، صمیمیت و احساس زندگی با خانواده خود قرار نیست مسائل خصوصی خود را با خانواده‌تان در میان بگذارید.
عادت پرحرفی خودافشایی را ترک کنید
اگر جزو آن افراد خوش مشرب و سخنگویی هستید که در روابط دوستانه و محافل خانوادگی عادت به زیاد صحبت کردن و فاش کردن مسائل مربوط به خود دارید، باید بدانید زیاد صحبت کردن و خودافشایی ازجمله عادتهای منفی است که اگرچه شاید موجب جلب توجه، صمیمیت و گرم بودن افراد در جمع میشود، اما معایبی چند به همراه دارد که گاه موجب لطمات جبران‌ناپذیری در زندگی‌تان میشود. بهتر است یاد بگیرید به جای افشای رازهای خود به منظور جلب توجه دیگران و تبدیل شدن به یک فرد گرم و صمیمی، به صحبت‌های دیگران خوب گوش دهید و به آنها بازخورد مثبت بدهید.
کودک را با مفهوم حریم شخصی آشنا کنید
برای همه والدین پیش آمده که از دست کودک خود به خاطر حرف‌هایی که نباید پیش کسی بازگو می‌کرد، عصبی و ناراحت شوند، ولی آیا کسی به کودک توضیح داده یا او را توجیه کرده است که هر فردی حریم خصوصی دارد و لازم است برای حفظ آن حریم، برخی حرف‌ها در جای دیگری مطرح نشود؟! مثلا از فرزندانمان می‌خواهیم اسم والدین، آدرس منزل، شماره تلفن و... را بداند تا در مواقع ضروری اطلاعاتش کافی باشد، اما اگر همین کودک، این اطلاعات کاملا شخصی را برای فرد غریبه‌ای بازگو کند او را به شدت مورد سرزنش قرار می‌دهیم.
همان طور که به فرزندانمان آموزش می‌دهیم هنگام رویارویی با موقعیت خطرناک و اضطراری نباید به افراد غریبه‌ای که خواهان دریافت اطلاعات شخصی‌اش هستند، اعتماد کنند و اسرار خانوادگی را برای آنها فاش نمایند، همچنین باید به آنها تفهیم کنید در چه مواقعی و به چه کسانی میتواند رازهای خانوادگی را بگوید. حتی لازم است به او گوشزد کنید بسیاری از اتفاقات زندگی‌کاملا خصوصی و مختص به خانواده است و هیچ کس حتی نزدیک‌ترین خویشاوندان و دوستان نیز نباید از آنها مطلع و آگاه شوند.
حواس کودک را پرت کنید
هنگام افشای رازی توسط کودک، هیچ واکنش تند و منفی انجام ندهید تا کودک انگیزه بیشتری برای افشا پیدا نکند، خیلی طبیعی با این رفتار کودک مواجه شوید.
پرت کردن حواس کودک، بهترین راهبرد هنگام افشای راز است. مثلا اگر کودکتان در حال بیان کردن این است که دیشب بابام سر خریدهای خانه با مادرم دعوا کردند، سریعا حواس کودک را پرت کنید و در ادامه مکالمه به او بگویید: پسرگلم! دختر نازم! می‌تونی کیف پول مرا بیاوری؟ بیا این خوراکی‌ها را بین دوستانت تقسیم کن، دوست داری در مورد اسباب‌بازی جدیدی که برایت خریدم صحبت کنی و... .
مواظب کلامتان باشید
اگر شما دائم درباره حرف‌هایی که دیگران به عنوان راز با شما در میان گذاشته‌اند با همسرتان صحبت کنید اگرچه شاید می‌خواهید با تعریف کردن راز دیگران صداقت و صمیمیت‌تان را به او ابراز کنید، اما به طور غیرمستقیم به همسرتان تلقین می‌کنید که از گفتن رازهای خود به شما اجتناب کند، چهبسا با افشای راز دیگران، موجب ایجاد حس بی‌اعتمادی در همسرتان می‌شوید و این کاملا طبیعی است که دیگر همسرتان تمایل نداشته باشد با شما هم صحبت شود و مسائل خصوصی‌اش را مطرح کند.
الگوی خوبی باشید
تاکنون فکر کرده‌اید اگر کودک تان ببیند شما راز کسی را با دیگران در میان می‌گذارید یا اگر رازی را که خودش به شما گفته است، در جمعی بازگو می‌کنید، چه احساسی به او دست خواهد داد و راجع به شما چه فکری خواهد کرد؟
بسیاری از والدین به اشتباه گمان می‌کنند بچه‌ها خیلی متوجه این موضوعات نمی‌شوند و در نتیجه بی‌توجه به آنها، نه‌تنها رازهای مگوی‌شان را در مقابل دیگران فاش می‌کنند، بلکه درباره راز بقیه هم حرف می‌زنند. این در حالی است که کودکان از همان دوران خردسالی و کودکی، نظاره گر رفتارهای ما هستند و به دقت آنها را بررسی می‌کنند و صدالبته به تقلید از ما حتما همان کارها را تکرار خواهند کرد. پس اگر ما رازدار خوبی نباشیم، نباید از فرزندمان هم انتظار داشته باشیم رازهای ما و دیگران را پیش خودش نگه دارد.
بچه‌ها را رازدار بار بیاوریم
چند وقتی است که متوجه تغییرات رفتاری مادر همسرم شده‌ام، بسیار سر سنگین است و بی‌محلی می‌کند، کمتر با من حرف می‌زند و چشمانش را مدام از من می‌دزدد. نزد دیگران به گونه‌ای برخورد می‌کند که انگار ما دشمن چند ساله یکدیگریم، احساس می‌کنم وجودم برایش آزاردهنده است و دوست ندارد با من ارتباط داشته باشد، در حالی که پیش از این چنین نبود. علت این تغییر رفتار را نمی‌دانم، اما هرچه هست، باعث شده او از دست من بسیار دلگیر و ناراحت شود. در پی بررسی علت این مساله با او به گفت‌وگو نشستم و متوجه شدم پسر هفت ساله‌ام، حرفی را به گوش مادر همسرم رسانده است که نباید آن را بازگو می‌کرد.
گاهی اوقات من و همسرم بر سر مسائلی با یکدیگر بحث و دعوا می‌کنیم و طی این مشاجرات، گاهی از سر درماندگی و عصبانیت، پای پدر و مادرهایمان را به بحث می‌کشانیم و به آنان بی‌حرمتی می‌کنیم و علت همه مشکلات را از چشم آنها می‌بینیم، حال مادر همسرم متوجه این مطلب شده و به دنبال اعاده حیثیت است.
او می‌گوید: من در کجای دعوای شما هستم؟ چه دخالتی در زندگی شما داشته‌ام؟ چرا مرا مقصر ندانم‌کاری‌های خودتان می‌دانید؟ چرا چهره مرا پیش این بچه زشت و حقیر می‌کنید؟ و... نمی‌دانم چه کنم، انگار اهمال و ندانم‌کاری، کار دستم داده است و با بی‌تدبیری مشکلی به مشکلات خودم
اضافه کرده‌ام.
جالب است بدانید وقتی به پسر کوچکم اعتراض کردم که او حق نداشته راز زندگی‌مان را نزد کسی بازگو کند، در کمال تعجب به من گفت: یادت هست من چند شبی جای خودم را خیس کردم و با هم قرار گذاشتیم این موضوع را با کسی در میان نگذاریم، اما شما عهدشکنی کردی و به مادربزرگ، خاله و عمه‌ام گفتی؟! با شنیدن این جواب با خود گفتم: کاش کمی محتاط‌تر بودم، کاش به پسرم یاد داده بودم زبان به دهان بگیرد و هر آنچه در خانه اتفاق می‌افتد، بیرون از خانه بازگو نکند.
عدم رازداری یا خبرچینی، یک ضعف شخصیتی است که باید درمان شود، اما معمولا کودکان متوجه این ضعف خود نیستند چه برسد که بخواهند آن را درمان کنند و اینجاست که نقش والدین پررنگ میشود. بزرگ‌ترها باید با اتخاذ تدابیری مناسب، کاری کنند که کودک خبرچینی نکند و رازدار باشد.
نسرین صفری - مشاور خانواده / ضمیمه چاردیواری
اگر صبحها با میل از تختخواب جدا نمی‌شود تا روزتان را آغاز کنید، و اگر نشانه‌های زیر را در خود می‌بینید، بهتر است به توصیه‌های ارائه شده در این مطلب توجه کنید و تغییراتی در روال صبحگاهی خود ایجاد کنید.
عجله دارید: هر روز دیرتان میشود و انگار هیچ وقت زمان کافی ندارید و نمی‌توانید برنامه‌ای برای خود بچینید.
چه باید کرد؟
برنامۀ صبحگاهی خود را از نو بریزید تا بهره‌وری بیشتری داشته باشید. عادتهای بی‌فایده را کنار بگذارید و کارهای غیر مهم را به بعداً موکول کنید.
تا جای ممکن از شب قبل آماده‌سازی‌ها را انجام دهید. لباسی که می‌خواهید بپوشید را انتخاب کنید، صبحانۀ‌تان را آماده کنید و از قبل معین کنید که چیزهایی را فردا می‌خواهید همراه با خودتان داشته باشید.
بیش از حد خسته هستید: انگار صبحها نمی‌توانید خود را تکان دهید و فقط به حداقل تحرک ضروری شامل دستشویی رفتن، مسواک زدن، لباس پوشیدن و بیرون رفتن بسنده می‌کنید. شاید اصلاً "آدم صبح" نیستید یا شاید هم خوب نخوابیده‌اید. شاید هم قبلاً صبحها سرحال بودید ولی حالا اینطور شده‌اید.
چه باید کرد؟
سریع انرژی خود را تقویت کنید. این کار را با نوشیدن آب، دوش گرفتن، خوردن یک صبحانۀ مغذی انجام دهید. پرده را کنار بزنید تا نور طبیعی وارد منزل شود.
نرمش کنید. فعالیت فیزیکی به مدت 5 دقیقه یا بیشتر میتواند حال شما را خوب کند و تمرکز شما را افزایش دهد. اگر بتوانید یک جلسۀ کامل ورزش صبحگاهی داشته باشید خیلی عالی است. اما اگر وقتش را ندارید، فعالیتهای ورزشی‌ای هست که خیلی سریع می‌توانید در منزل انجام دهید؛ نظیر شنا رفتن، پوزیشنهای یوگا، درانشست، پروانه و ....
خستگی غیرمعمول ممکن است نشانه‌ای از بیماری باشد، در نتیجه خوب از خود مراقبت کنید و چک‌آپهای دوره‌ای را سر وقت انجام دهید.
استرس دارید: اگر با وظایف و وضعیتهای استرس‌زا سروکار داشته باشید، سرحال بودن صبحگاهی به مسئله‌ای پیچیده‌تر بدل میشود. فکر کردن به این که چه چالشهایی ممکن است سر راهتان قرار گیرد، خود ایجاد استرس می‌کند. استرس و کشمکش درونی انگیزۀ بیرون آمدن از تختخواب و آغاز روز را از انسان می‌گیرد.
چه باید کرد؟
وقتی که حاضر می‌شوید، بگذارید موزیک پخش شود. موسیقی باعث آرام شدن، کاهش استرس و کاهش تنش عضلانی میشود و حواستان را از مشکلات پرت می‌کند. نکتۀ مثبتش این است که لازم نیست به آن وقتی جدا اختصاص دهید.
همه اینها شاید به ظاهر خیلی ساده به نظر برسند و هیچ اهمیتی نداشته باشد که یک نفر به چه شکلی می‌خوابد، اما محققان به همین سادگی از کنار آن عبور نمی‌کنند. آنها معتقدند که انتخاب نحوه خوابیدن ما، به‌طور مستقیم روی نحوه سلامت ما تأثیر می‌گذارد و حتی میتواند باعث بهبود برخی بیماری‌ها شود و از بروز برخی دیگر از مشکلات جلوگیری کند.
خوابیدن به سمت چپ
افرادی که از سوزش مداوم معده رنج می‌برند معمولا معتقدند که با خوابیدن به سمت چپ، شدت این حالت در آنها کاهش می‌یابد به طوری که حدود 20 درصد انگلیسی‌ها اعلام کرده‌اند که وقتی به سمت چپ می‌خوابند کمتر دچار سوزش معده می‌شوند. علائم سوزش معده معمولا شب‌ها تشدید میشود. محققان تاکنون علت خاصی برای آن نیافته‌اند ولی بر این باورند که وقتی فرد به سمت چپ دراز می‌کشد، اندام‌های داخلی در یک راستا قرار می‌گیرند که همین حالت به طور قابل توجهی به کاهش ترشح اسید معده به داخل مری کمک می‌کند. اسید معده علت اصلی سوزش معده به شمار می‌رود.
اما از سوی دیگر، محققان ترکیه‌ای در مطالعات خود دریافته‌اند 40.9 درصد افرادی که به سمت چپ می‌خوابند همیشه از دیدن کابوس و خواب‌های آشفته شکایت دارند و این در حالی است که دیدن کابوس در افرادی که به سمت راست می‌خوابند تنها 14.6 درصد است.
به پشت خوابیدن
خوابیدن به پشت، با قرار دادن ستون مهره در یک ردیف، باعث کاهش کمردرد میشود. پزشکان توصیه می‌کنند افرادی که کمردرد دارند، بهتر است در حالتی به پشت بخوابند که یک بالشت هم به عنوان حمایت زیر سر و زانو قرار دهند تا به ردیف قرار گرفتن ستون مهره کمک کند و از این طریق، کمردرد را کاهش دهد. از سوی دیگر، خوابیدن به پشت از جنبه زیبایی صورت نیز اهمیت دارد به طوری که با توجه به جاذبه‌ای که از سوی زمین به پوست صورت وارد میشود، مانع از ایجاد چین و چروک روی صورت میشود. با خوابیدن به روی شکم، صورت ساعت‌ها روی بالش قرار می‌گیرد و با توجه به تعریقی که روی ناحیه ایجاد میشود، منافذ پوست صورت را مسدود می‌کند.
برخی تحقیقات نشان می‌دهد که خوابیدن به پشت احتمال خروپف و بروز وقفه تنفسی در خواب را افزایش می‌دهد.
وقفه تنفسی به دنبال شل شدن ماهیچه‌های راه‌های هوایی ایجاد میشود که نتیجه آن، خروپف کردن با صدای بلند و قطع تنفس به مدت ده ثانیه یا بیشتر حین خواب است و میتواند مشکلاتی از جمله احساس خواب‌آلودگی تا بالا رفتن فشارخون، دیابت و افسردگی ایجاد کند. به پشت خوابیدن این حالت را تشدید می‌کند زیرا جاذبه، زبان را به پشت گلو می‌کشد و راه هوایی باریک میشود. همچنین، این شکل خوابیدن ساییدگی دندان‌ها و به نوعی دندان قروچه را تشدید می‌کند.
مدل جنینی
خوابیدن به شکل جنینی به صورتی که پاها داخل شکم جمع شده باشد، میتواند استرس را کاهش دهد و به نوعی، افراد ناخودآگاه به خوابیدن به این شکل به دنبال آرامش دوران کودکی خود هستند. خمیده خوابیدن انعطاف لازم را به ستون مهره‌ها می‌دهد تا در صورت غلت زدن در طول شب، بدن راحت‌تر جابه‌جا شود.
البته خم شدن زیاد بدن به داخل شکم ممکن است تنفس را دشوار کند. متخصصان خواب بر این باورند افرادی که به شکل جنینی می‌خوابند، افراد وظیفه‌شناسی هستند و به‌طور ناخواسته از آرامش دوران کودکی کمک می‌گیرند تا استرس و نگرانی‌های شبانه را کاهش دهند. اغلب کسانی که شب‌ها را به این شکل می‌خوابند اعلام می‌کنند که صبحها شاداب‌تر از رختخواب خارج می‌شوند و آمادگی بیشتری برای شروع روز جدید دارند.
اما از سوی دیگر، اگر از کمردرد رنج می‌برید، خوابیدن به شکل جنینی میتواند روی مفاصل پایین جمجمه فشار وارد کرده و درد را تشدید کند. البته برای جلوگیری از بروز درد گردن و شانه‌ها، زیر سرتان بالشت بگذارید تا از گردن و ستون مهره‌ها حمایت کند و آنها را در یک راستا قرار دهد و بهترین حالت قرار گرفتن بالشت به‌گونه‌ای است که فاصله بین گوش و گردن را پر کند. سر باید در راستای ستون مهره و شانه‌ها قرار گیرد. اگر از کمردرد رنج می‌برید، قرار دادن یک بالشت بین زانوها هنگام خواب میتواند درد را کاهش دهد.
خوابیدن به شانه راست
این حالت خوابیدن، فشارخون بالا را کاهش می‌دهد و فضای بیشتری برای فعالیت قلب در داخل قفسه سینه باز می‌کند و از این طریق میتواند فشارخون را پایین بیاورد و ضربان قلب نیز کم میشود؛ هر دوی این موارد برای بیماران قلبی مفید است. خوابیدن به سمت راست یا چپ همچنین پاکسازی مغز، طناب نخاعی و سیستم عصبی را بهبود می‌بخشد که از این طریق میتواند احتمال بروز آلزایمر و دیگر بیماری‌های عصبی را کاهش دهد.
برخی محققان نیوزیلندی معتقدند که خوابیدن به سمت راست برای زنان باردار احتمال تولد نوزادان مرده را افزایش می‌دهد.
به گفته آنها، محدود شدن جریان خونی که به جنین می‌رسد، یکی از دلایل آن به شمار می‌رود.
خوابیدن به روی شکم
افرادی که به شکم می‌خوابند بیشتر خواب‌های مهیج و عجیب و غریب می‌بینند ولی در این حالت، تنفس کمی دشوار است. محققان بر این باورند که خوابیدن به شکم به طوری که دست‌ها کنار بدن دراز باشند، اندام‌های داخلی را در بهترین حالت برای کمک به سیستم هاضمه بویژه بعد از صرف یک وعده سنگین، قرار می‌دهد.
با این اوصاف، این حالت خوابیدن، نامناسب‌ترین شکل از نقطه نظر ماهیچه‌ای اسکلتی بدن است به طوری که برای راحت نفس کشیدن بهتر است سر به یکی از جهات خم باشد. از سوی دیگر، این مدل خوابیدن همچنین کشیدگی و گرفتگی ماهیچه‌ها و اعصاب گردن را به‌دنبال دارد که در نهایت به سردرد، سفتی ماهیچه گردن و گرفتگی شانه‌ها منجر شده و در برخی موارد، این درد تا بازوها کشیده میشود.
ندا اظهری - چاردیواری
وی بیان کرد: در شب مغز با ترشح هورمونی به نام ملاتونین به افراد کمک بزرگی می‌کند تا خواب دلچسب و راحتی داشته باشند، پزشکان معتقدند که با مغز خسته این هورمون به سختی ترشح میشود و کار رشد سلول‌های جدید عصبی به خوبی انجام نمی‌شود.
این متخصص با بیان این که مصرف لبنیات به افراد در هنگام خواب آرامش می‌دهد، افزود: برای داشتن خواب کافی باید مواد مغذی مثل لبنیات و تریپتوفان وارد بدن شود تا کلسیم موجود در این مواد غذایی آرامش بدن را ایجاد و افراد را برای یک خواب زیبا آماده می‌کند.
زاهدی ابراز داشت: با انجام فعالیتهای ورزشی در طول روز و سوخت و ساز چربی‌های بدن سبب نیاز بدن به طور طبیعی به خواب در شب میشود و همین امر یک استراحت رویایی را برای افراد فراهم می‌کند.
وی ادامه داد: با حمام رفتن قبل از خواب سلول‌های مرده بدن شسته میشود و عضلات تسکین می‌یابد و دوش گرفتن در این زمان موجب آرامش روانی در افراد میشود.
زاهدی با بیان این که افراد باید در زمان ثابتی به رختخواب بروند، تصریح کرد: بهتر است در هنگام قبل از خواب یک لیوان شیر گرم میل شود تا سروتونین ماده محرک مغز مشغله‌های ذهنی را از افراد دور سازد.
وی تاکید کرد: در زمان خوابیدن بهتر است از مصرف کافئین و غذاهای حاوی تیروزین پرهیز شود و افراد با شکم پر به بستر خواب نروند.
زاهدی در پایان گفت: با خوردن میوه‌هایی چون موز، گیلاس و حبوباتی مانند جو محیط داخلی بدن تان را آرام و زمینه یکی خواب خوش را برایتان فراهم می‌کند.
منبع : باشگاه خبرنگاران
البته در دنیای امروز، هیچ‌کس بدون دغدغه نیست، اما با توجه به تمام مشکلات، لازم است فرد بتواند بدرستی شرایط را ارزیابی کند و برای رفع و کاهش نگرانی‌ها و ناکامی‌های خودش اقدامات لازم را انجام دهد و چنانچه نمی‌تواند مشکلات را حل کند دست‌کم برخورد مناسب‌تری با آنها داشته باشد.
رفتارهای زیر اغلب در افرادی که از سلامت روان برخوردارند به چشم می‌خورد:
ـ رفتار اجتماعی کارآمد و مناسب
ـ درگیر نبودن با دلهره و نگرانی
ـ نداشتن بیماری روانی
ـ توانایی کنترل خود و خشم
ـ اعتماد به نفس، خویشتن‌پذیری و خودشکوفایی
ـ گشاده‌رویی و انعطاف‌پذیری
ـ حس مسئولیت‌پذیری
ـ داشتن هدف و مهارت برنامه‌ریزی
برای این که افراد بتوانند در مسیر زندگی خود با آرامش در جاده سلامت روان قدم بگذارند لازم است مهارت‌های لازم را برای رسیدن به آرامش کسب کنند. مهمترین نکته این است بسیاری از مهارت‌ها اکتسابی هستند و افراد می‌توانند در هر سنی با تمرین آنها را در خود ایجاد کنند. برخی از این مهارت‌ها عبارتند از: خودشناسی، هدف گزینی، برنامه‌ریزی، کنترل خشم، کنترل استرس، کنترل اضطراب، توانایی حل مساله و... .
انسان سالم براساس انگیزه و اهدافی که در زندگی دارد میتواند سلامت زندگی کند. افرادی که در زندگی خود هدف ندارند بی‌انگیزه می‌شوند و احساس سردرگمی می‌کنند و به افسردگی می‌رسند. این افراد از اضطراب درونی رنج می‌برند و رفته رفته دچار حملات اضطرابی و عصبی می‌شوند.
همچنین لازم است شناخت‌های افراد مورد بررسی قرار گیرد، زیرا یکی دیگر از مواردی که کمک می‌کند فرد به سلامت روان برسد برخورداری از شناخت سالم است. شناخت مجموعه‌ای از توانایی‌های مغز است که عبارتند از: هوشیاری، توجه و تمرکز، حافظه، زبان و... که هر فردی با توجه به شرایط خود از آن بهره می‌برد؛ بنابراین افراد می‌توانند میزان هوشیاری، توجه و تمرکز خود را نیز مورد ارزیابی قرار دهند و چنانچه متوجه شدند عملکرد آنها در این زمینه‌ها نیز کاهش پیدا کرده است اقدامات لازم را درخصوص این مسائل انجام دهند.
از همین ابتدای سال لازم است با تمرین، خود ارزیابی را شروع کنید و عملکردتان را در زمینه مواردی که در سلامت روان مطرح شد، بررسی کرده و امتیاز دهید. در گام بعد لازم است اهداف خود را برای امسال یادداشت و برنامه‌های لازم را برای اجرایی کردن اهداف خود ثبت کنید. اهداف خود را اولویت‌بندی و از مواردی شروع کنید که امکان‌پذیرتر است و اهمیت بیشتری دارد و ایمان داشته باشید با داشتن برنامه منظم و هدف می‌توانید به سلامت روان برسید.
دکتر مهرنوش دارینی
روان‌شناس و مشاور
به گزارش جام جم سرا؛ از جمله عواملی که زندگی مشترک را شاد و رضایت بخش می‌کند حس شوخ طبعی، تنوع، اعتماد متقابل، تفاهم، تمرکز بر نکات مثبت زندگی، توجه به خصوصیات خوب طرف مقابل، همیاری، مشورت، احترام و دوست داشتن است. در مقابل، مقایسه رابطه خود با دیگران همه چیز را خراب می‌کند.
بنابر مطالعه‌ای در دانشگاه تکزاس، رضایت زوج‌ها از یکدیگر به راحتی بدست می‌آید به شرطی که خود را با زوج‌هایی که می‌شناسند مقایسه نکنند. براساس این مطالعه، وقتی زوجی یکدیگر را برای ازداج انتخاب می‌کنند تصور و احساسی خوب نسبت به یکدیگر دارند تا زمانی که یکی از آنها در ذهن یا به زبان طرف مقابل یا زندگی‌شان را با دیگری مقایسه کند.
بهترین روش برای تضمین ازدواج و افزایش شادی فکر کردن به این مضوع است که چه انتخاب درستی داشته‌اید و تا چه حد از زندگی‌تان رضایت دارید. علاوه بر این، باید تمام تلاش خود را متمرکز بر افزایش شادی و حفظ دستاوردهای خوب و خوشایند زندگی مشترکتان کنید.
مقایسه خود با دیگران یا زندگی خود با زندگی زوج‌های اطراف، آفتی خانمان سوز در زندگی زناشویی است. به همین دلیل سعی کنید زندگی و دستاوردهای آن را با روزهای ابتدایی آشنایی‌تان مقایسه کنید و تلاش کنید موفقیت‌هایتان را بیشتر کنید. در ضمن، فراموش نکنید که شما تنها ظاهر زندگی افراد را می‌بینید و هیچ اطلاعاتی راجع به داخل و حقایق آن ندارید پس مقایسه‌تان بی پایه و اساس است.
منبع: باشگاه خبرنگاران
حتی بسیاری از این اصول با تصورات همیشگی ما از اقداماتی که باید برای حفظ سلامت کلیه‌ها انجام داد، مغایرت دارد. از جمله آن که همیشه به نوشیدن حداقل هشت لیوان آب در روز توصیه می‌شویم، اما از نقطه‌نظر متخصصان اورولوژی، مصرف زیاد آب یعنی شش تا هشت لیوان در روز به تمام افراد توصیه میشود غیر از آنها که در ریسک اورلود مایع (افزایش حجم و فشار مایعات بدن) مانند مبتلایان به نارسایی قلب هستند.
دکتر بهزاد عین‌اللهی، استاد دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله به جام‌جم در این ارتباط می‌گوید: مطالعات جدید نشان داده است مصرف زیاد آب و افزایش حجم ادرار به علت مهار کردن ترشح هورمون وازوپرسین، اثرات محافظتی روی قلب و کلیه دارد که تاکیدی بر مصرف مایعات بخصوص آب در جلوگیری از بیماری‌های کلیه است.
دکتر محمد هاشمی، دبیر انجمن علمی پیشگیری از چاقی نیز با اشاره به این که حفظ تعادل آب و الکترولیت و دفع مواد سمی وظیفه اصلی کلیه‌هاست و میزان مصرف مایعات بر عملکرد این ارگان حیاتی تاثیر زیادی دارد به جام‌جم می‌گوید: برخی از انواع بیماری‌های کلیوی باید با محدودیت مصرف آب و مایعات کنترل شوند و در مقابل برخی دیگر نیازمند مصرف زیاد آب و افزایش‌دهنده‌های ادراری هستند. البته فقط پزشک، صلاحیت تعیین نوع و میزان مایعات مورد نیاز بیمار را دارد و مبتلایان به اختلال عملکرد کلیه باید بشدت از مصرف خودسرانه یا عمل به توصیه افراد غیرمتخصص پرهیز کنند؛ زیرا برهم خوردن این تعادل میتواند به قیمت جان افراد تمام شود.
به سیگار و الکل نه بگویید
کشیدن سیگار باعث کاهش جریان خون در کلیه‌ها و در نتیجه موجب تسریع در ایجاد نارسایی کلیه میشود.
دکتر عین‌اللهی با بیان این مطلب می‌افزاید: سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی ـ عروقی ازجمله حمله‌قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهد و میتواند به وخیم‌تر شدن مشکلات کلیوی منجر شود. همچنین نوشیدن الکل نیز به افزایش فشار خون منجر میشود و سطح کلسترول خون را نیز بالا می‌برد که عاملی برای ابتلا به بیماری‌های مزمن کلیوی است.
مصرف خودسرانه مسکن، چرا؟
به خاطر داشته باشید محدودیت در مصرف بی‌رویه مسکن‌ها نظیر ایپوبروفن در حفظ سلامت کلیه‌ها بسیار مهم است. چون مصرف بی‌رویه مسکن‌ها در دنیا شایع است.
به گفته دکتر عین‌اللهی، بیماری‌های مزمن کلیوی با مصرف نابجای داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی مانند آسپیرین و ایبوپروفن تشدید میشود. اگر نیاز به این مسکن‌ها دارید، باید به دستور پزشک معالج‌تان باشد.
عین‌اللهی درباره هفتمین توصیه برای داشتن کلیه سالم یادآور میشود: اضافه وزن و چاقی بسیاری از اندام‌ها و دستگاه‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و متأسفانه کلیه هم از مضرات آن بی‌نصیب نمی‌ماند. کمترین اثری که چاقی بر کلیه می‌گذارد این است که سبب افزایش فشار خون میشود و افزایش فشار خون نیز بر کلیه اثر می‌گذارد. حفظ وزن و پیشگیری از افزایش آن در اینجا اهمیت زیادی پیدا می‌کند.
کلیه‌ها در خطر فشار خون بالا و دیابت
جالب است بدانید دومین علت نارسایی کلیه که در دنیا به دیالیز کشیده میشود داشتن فشار خون است و در ایران هم این آمار را داریم.
به گفته دکتر عین‌اللهی، بیمارانی که فشار خون دارند، می‌توانند به نارسایی کلیه مبتلا شوند و بیمارانی که نارسایی کلیه دارند، می‌توانند به فشار خون مبتلا شوند. پس افرادی که فشار خون دارند صرف‌نظر از این که مشکل کلیه داشته یا ندارند حتما باید عملکرد کلیه‌شان تست شود.
این اورولوژیست تاکید می‌کند: اگر به یک بیماری طولانی‌مدت مانند دیابت مبتلا هستید، باید بدانید این بیماری به طور بالقوه با بیماری مزمن کلیوی در ارتباط است. پس نیاز است این بیماری را بدقت مداوا کنید.
کلیه سالم با تغییر رژیم غذایی
رژیم غذایی سالم میتواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های کلیوی منجر شود. کاهش مصرف چربی و نگهداشتن فشار خون در حد پایین با مصرف میوه‌ها، سبزی‌ها و غلات کامل ضروری است. همچنین محدود کردن میزان مصرف نمک هم اهمیت زیادی دارد و نباید از شش‌گرم در روز تجاوز کند.
به گفته دکتر هاشمی، برای پیشگیری از تجمع اسید و جلوگیری از پیشرفت بیماری‌های کلیوی باید از میوه‌جات و سبزیجات بیشتر استفاده شود. میوه‌های کم‌پتاسیم نظیر سیب، نارنگی، لیمو، گریپ‌فروت، گیلاس، توت‌فرنگی، هلو، آناناس، هندوانه، تمشک و زغال‌اخته گزینه‌هایی هستند که بیماران کلیوی بهره بیشتری از مصرف آنها می‌برند و در مقابل میوه‌هایی مانند موز، کیوی، گلابی، آلو، شلیل، زردآلو، طالبی و خربزه به دلیل پتاسیم بالا مناسب نیستند. همچنین سبزیجاتی مانند خیار، کاهو، گل کلم، پیاز، فلفل، کدو، بادمجان و شلغم برای بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مفید هستند. بیماران کلیوی نباید کدو حلوایی به دلیل داشتن نشاسته و پتاسیم بالا مصرف کنند.
این عضو انجمن علمی متخصصان غدد درون‌ریز ایران می‌افزاید: پروتئین‌ها از اجزایی است که بر کارکرد کلیه‌ها تاثیر می‌گذارد و مصرف زیاد آنها بار کلیه‌ها را افزایش می‌دهد. بر این اساس، بیماران کلیوی عمدتا باید مصرف مواد پروتئینی بویژه گوشت‌های قرمز را محدود کنند، ولی این به معنای قطع کامل این گروه در تمام بیماران نیست.
دکتر عین‌اللهی نیز تاکید می‌کند: کاهش مصرف نمک در رژیم غذایی در جلوگیری از بیماری‌های کلیه یا تشدید و تسریع آنها را در سلامت کلیه‌ها بسیار مهم است. همچنین کاهش مصرف پروتئین در رژیم غذایی موجب کاهش فشار داخل گلومرولی در بیماران کلیوی بخصوص مبتلایان به بیماری کلیوی بر اثر دیابت شده و موجب پیشگیری یا کاهش سیر پیشرونده بیماری کلیه میشود. ناگفته نماند خطر ابتلا به بیماری مزمن کلیوی را می‌توان با روزانه 30 دقیقه و در هفته 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط کاهش داد.
پونه شیرازی