آب کردن چربی های شکم با تکنیک دو دقیقه ای چینی ها

با تکنیک دو دقیقه ای چینی از شر چربی های زائد شکم خلاص شوید

همه ما می دانیم که از بین بردن چربی های اضافه به خصوص در ناحیه شکم چقدر سخت است. از بین بردن چربی های شکم حتی برای کسانی که سبک زندگی فعال و عادت های غذایی سالمی دارند نیز یک چالش واقعی است.

اما نا امید نشوید یک تکنیک ماساژ چینی یافته ایم که می تواند پاسخ خوبی برای مشکل شما باشد.

آب کردن چربی های شکم با تکنیک دو دقیقه ای چینی ها

این ماساژ را باید به مدت 2 دقیقه و روزانه 2 مرتبه انجام دهید. این تکنیک به عنوان یک ورزش داخلی عمل می کند و آن منطقه را سم زدایی کرده و چربی های اضافه را از بین می برد.

البته این نکته را باید بدانید که اگر شخص تنبلی هستید که هر روز فست فود و نوشابه می خورید، این تکنیک به تنهایی نمی تواند هیچ تاثیری روی چربی های شکم داشته باشد. این ماساژ چینی برای کسانی موثر است که مرتب ورزش می کنند اما هنوز نتوانسته اند از چربی های شکم خلاص شوند.

آب کردن چربی های شکم با تکنیک دو دقیقه ای چینی ها

احتیاط

شرایطی که نباید از این ماساژ استفاده کنید:

بلافاصله بعد از یک وعده غذای سنگین
برای کسانی که مشکل سنگ کلیه، سنگ مثانه و سنگ کیسه صفرا دارند.
کسانی که مشکل فشار خون دارند.
کسانی که باردار هستند.
کسانی که مشکل فتق دارند.
کسانی که مشکل زخم معده دارند.
کسانی که مشکل التهاب معده، مثانه، تخمدان یا لوله های فالوپ دارند.
پیشنهاد می کنیم این ماساژ را روزی دو بار قبل از صبحانه و قبل از خواب انجام دهید.

عکس گل رز زیبا

روی یک سطح صاف به پشت بخوابید.
کف دست ها را به هم بسائید تا کاملا گرم شود.
یکی از دست ها را روی ناف قرار دهید.
شروع کنید به مالیدن اطراف ناف را با فشار ملایم به حالت دایره های کوچک در جهت عقربه های ساعت. سپس به تدریج دایره ها را بزرگ تر کنید. هر دایره باید 1 تا 2 ثانیه زمان ببرد.
به گرمایی که روی شکم ایجاد می شود تمرکز کنید.
2 دقیقه این کار را ادامه دهید. (حدود 40 تا 45 دایره) گرم نگه داشتن شکم در حال تمرین نکته بسیار مهمی است که باید رعایت شود. / بدونیم

زن و شوهرید؟ حداقل ۶۰ دقیقه حرف بزنید

جام جم سرا: دکتر مسعود غفاری افزود: در واقع از آنجاکه ازدواج‌های بسیاری از افراد مبنای درستی ندارند این امر یکی از عوامل کاهش ارتباط کلامی محسوب می‌شود.

به گفته وی، برخی از افراد دارای شخصیت‌های عصبی و ناسازگارند که میان آنان هم رنگ‌باختگی ارتباط کلامی با همسرشان به چشم می‌خورد. به دنبال کاهش ارتباط کلامی میان زوجین، فاصله میان آن‌ها افزایش می‌یابد و در ‌‌نهایت گسستگی عاطفی ایجاد می‌شود.

عضو سازمان نظام روان‌شناسی و مشاور خانواده ایران با تأکید بر اینکه زن و شوهر‌ها تا حد امکان باید پای گفت‌وگو با یکدیگر بنشینند ادامه داد: همه افراد قبل و بعد از ازدواج نیازمند فراگیری آموزش‌های درست زندگی کردن توسط مشاوران خانواده هستند پس باید این موضوع نیز به دقت مورد توجه قرارگیرد. مردم بویژه زن و شوهر‌ها برای پیشگیری از آسیب پذیری‌های زندگی نباید از مراجعه به مشاوران متخصص غافل شوند.(شفاآنلاین)

۱۰ دقیقه تأخیر، دختر دانشجو را خیابان‌خواب کرد

جام جم سرا: این‌ جملات بخشی از سخنان دختر دانشجوی خوابگاهی است که به علت دیررسیدن به خوابگاه، مسئول خوابگاه به وی اجازه ورود نداده بود.

«ش- الف» دانشجوی کار‌شناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی و ساکن خوابگاه خودگردان فاطمه الزهرا (س) ماجرای آن شب را که به گفته خودش شب وحشتناکی بود، این گونه تعریف می‌کند: آن شب حدود ۱۰ یا ۱۵ دقیقه دیر رسیدم و هر چه به مسئول خوابگاه اصرار کردم که هیچ سرپناه دیگری ندارم و اگر وارد نشوم باید تا صبح کنار خیابان بمانم، مسئول خوابگاه اجازه ورود به من نداد.

وی با اشاره به اینکه حدود نیم ساعت پشت در خوابگاه مانده و التماس کرده تا بلکه در باز شود، می‌افزاید: ‌ در این مدت باوجود تاریکی و حتی احتمال ایجاد مزاحمت‌ از سوی کارگران ساختمانی داخل کوچه، مسئول خوابگاه باز هم راضی به باز کردن در نشد.

به گزارش جام جم سرا، این دانشجوی دختر درباره تجربه تلخ سپری کردن یک شب تا صبح در خیابان‌های تهران، می‌گوید: بعد از اینکه از بازشدن در خوابگاه ناامید شدم، به ناچار دنبال یک سرپناه گشتم. به چند مهمانسرا رفتم اما از آنجایی که نامه اماکن را می‌خواستند به من اتاق ندادند. به فکر دوستان و آشنایان افتادم، هیچکس در آن شب نبود، تنها من ماندم و خیابان‌هایی که سیاهی شب و سکوت ترسناکی آن را فرا گرفته بود و تنها گهگاه صدای بوق و ترمز ماشین‌ها بود که زهره ترکم می‌کرد. آن شب تا ساعت ۲ بامداد در خیابان‌های تهران سرگردان بودم. هنوز هم وحشت آن شب در من تازه است. دائم از خودم می‌پرسیدم «آیا مسئول خوابگاه راضی می‌شد دخترش شبانه در خیابان‌های تهران بی‌سرپناه بماند؟ چگونه به این راحتی مرا که دور از خانواده‌ام هستم، در خیابان آواره کردند؟» و خیلی سوالاتی که هنوز هم برایشان پاسخی پیدا نکردم.

وی ادامه می‌دهد: وقتی از پیدا کردن سرپناهی در آن وقت شب ناامید شدم، یاد ترمینال افتادم. راهم را به سمت ترمینال که سالن آن شاید امن‌ترین مکان برای من بود کج کردم. ساعت ۳ و نیم بود که خود را با آژانس به ترمینال رساندم و شب را روی صندلی با چشمانی خیره به کفش‌های مسافران گذراندم.

این دانشجو از ارسال نامه‌ اعتراض و شکواییه خود به اتحادیه خوابگاه‌های خودگردان خبر می‌دهد و می‌گوید: متاسفانه هنوز خبری نشده است.

شوکتی رییس اتحادیه خوابگاه‌های خودگردان کشور با تایید چنین اتفاقی و با اشاره به دریافت نامه دانشجوی مذکور می‌گوید: با توجه به آیین‌نامه داخلی خوابگاه‌های خودگردان، درب خوابگاه در ساعت مقرر بسته خواهد شد و هیچ فردی حق ورود به خوابگاه را ندارد، این خانم هم با ۱۰ دقیقه تاخیر به خوابگاه رسیده است و از لحاظ قانونی نباید درب باز می‌شده اما از لحاظ اخلاقی و عرف جامعه با توجه به شرایط جامعه باید اجازه ورود به این خانم داده می‌شد.

وی با تاکید بر اینکه این مسئله به هیچ وجه از نظر اتحادیه قابل قبول نیست و هیچ کجای دین و اخلاق اجازه چنین رفتاری نمی‌دهد، می‌افزاید: اتحادیه از حق این دانشجو دفاع خواهد کرد و به هیچ وجه نباید به خاطر تاخیر خانمی را تا صبح در خیابان بگذاریم. اتحادیه تذکر کتبی به این خوابگاه داده است و فرصتی تعیین شده تا مدیریت خوابگاه با این مسئله برخورد کند؛ در صورت عدم برخورد صحیح با این مسئله در شورای حل اختلاف اتحادیه این موضوع مطرح خواهد شد و در صورت لزوم حتی مجوز خوابگاه لغو خواهد شد تا از هر کسی حقوقی ضایع شده است احقاق حق صورت بگیرد.

به قانون عمل کنیم یا به اخلاق!؟

زیاد، مدیر خوابگاه فاطمه الزهرا و عضو هیئت مدیره اتحادیه خوابگاه‌های خودگردان هم با تایید وقوع چنین اتفاقی می‌گوید: ظرف یک ماه گذشته این خانم چندین بار با تاخیر به خوابگاه مراجعه کرده است این اتفاق مسئله ای است که قانون برای ما تعیین کرده است، مطابق قانون راس ساعت ۱۰:۳۰ باید درب خوابگاه بسته شود و از ورود افراد ممانعت به عمل آید. سوال اصلی اینجاست که ما باید به قانون عمل کنیم یا به اخلاق؟ در صورت ورود این خانم متهم بی‌قانونی می‌شدیم و حال متهم به بی‌اخلاقی.

مدیر خوابگاه فاطمه الزهرا درباره برخورد با این مسئله و پاسخ به اتحادیه می‌گوید: من به مسئول خوابگاه نیز گفتم که عملش خلاف اخلاق بوده و این برخورد را قبول ندارم. بر همین اساس روز یکشنبه بناست در اتحادیه جلسه‌ای در همین موضوع بر گزار شود تا به این مسئله رسیدگی شود.

آنچه در این مسئله قابل توجه است اجرای قانون به قیمت آوارگی شبانه دختری است، اتفاقی که می‌تواند برای هر دانشجوی دیگری در ابعاد بزرگ‌تر و تلخ‌تر رخ دهد. مسئولان این خوابگاه خودگردان در دفاع از رفتار خود در حالی به آیین‌نامه‌های موجود اشاره می‌کنند که بی‌شک هیچ فرد مسئول و غیرمسئولی نیز راضی به این نمی‌شود که یک دانشجو ولو متخلف، پشت در خوابگاه بماند و شب را تا صبح در خیابان‌ها سپری کند. (محمد حسن سیدزاده/ایسنا)

یک دقیقه سکوت به احترام زنان خانه‌دار

جام جم سرا: صبح، زودتر از همه اهل خانه بیدار می‌شوند و شب دیرتر از بقیه به رختخواب می‌روند، با تنی خسته و ذهنی درگیر خیلی چیزها، مثل هر انسان شاغل دیگر که البته حق مرخصی دارد و تعطیلی و دستمزدی که پایان هر ماه به حسابش می‌آید.

زنان خانه‌دار اما مرخصی نمی‌روند، روزهای تعطیل برای آنها روز پرکار است، همه اعضای خانواده به قصد استراحت می‌نشینند تا او از آنها پذیرایی کند، او هم صبورانه حق می‌دهد به شوهر و فرزند که بیشتر بخوابند و خدمات بگیرند. با این حال خانه‌داری در کشور ما جزو مشاغل دسته‌بندی نمی‌شود، یعنی با این که زن خانه از صبح تا شب مشغول کار است و ده‌ها خدمت ارائه می‌دهد، بیکار حساب می‌شود؛ استدلال هم این است که از فعالیت زن خانه‌دار پول درنمی‌آید.

گره کار همین‌جاست، در این که فعال‌ترین عضو خانه را بیکار می‌دانیم، آن هم فقط به این دلیل که به‌طور مستقیم پولی از خدماتش به‌دست نمی‌آید.

مشکل این است که در تعاریف رسمی، زن خانه‌دار عبارت است از فردی که شاغل، بیکار (جویای کار) و محصل به حساب نمی‌آید و جزو افراد غیرفعال جامعه محسوب می‌شود؛ این طرز تلقی اما بوی بی‌انصافی می‌دهد.

کسی که در طول زندگی‌اش حتی زمانی که پیر و فرتوت شده، بار مسئولیت از دوش نمی‌اندازد و به خانه و اهلش متعهد می‌ماند، دور از منطق است که عنصری غیرفعال شمرده شود.

بجز این بحث‌های عاطفی، این که زنان، این نیمه مهم جهان را در حد نیروهایی به‌درد نخور پایین بیاوریم از منظر اقتصادی نیز قابل بررسی است. هر خدمتی که در خانه ارائه می‌شود، اگر زن خانه انجامش ندهد اعضای خانواده مجبور می‌شوند کسانی را به کار بگیرند که پول می‌گیرند و خدمت ارائه می‌دهند، پس فعالیت زن در خانه نوعی پس‌انداز است که البته به چشم نمی‌آید.

چند سال قبل که مرکز پژوهش‌های مجلس به درخواست جمعی از نمایندگان ملت در دوره هفتم مجلس تحقیقی را با مضمون تاثیر کار خانه‌داری بر اقتصاد ملی انجام داد، به دنبال تبیین همین موضوع بود. در گزارش این مرکز آمد به کارگیری واژه غیرفعال برای زنان خانه‌دار حایلی است بین این گروه و نظام اقتصادی - اجتماعی، به‌گونه‌ای که زنان خانه‌دار ضمن احساس خلأ در درون خود، از بابت تأثیرگذاری در امور اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز نقشی برای خود نمی‌بینند.

پس بی‌علت نیست که خیلی از مردم ساده از کنار خانه‌داری رد می‌شوند و پیش‌پاافتاده حسابش می‌کنند، حتی اگر از زن خانه‌داری بپرسی چه خبر؟ چه می‌کنی؟ می‌گوید بیکار، گرفتار روزمرگی که یعنی خودش نیز باور کرده تلاش‌هایش بی‌ثمر است.

اما این طرز تلقی آفتی است برای شغل خانه‌داری، چنانچه مرکز پژوهش‌های مجلس به قصد دفع این آفت به وضع نامطلوب زنان خانه‌دار روستایی اشاره کرد تا مردم بدانند اجحاف نسبت به خانه‌داری، می‌تواند تا چه مرحله‌ای پیش برود.

در این گزارش می‌خوانیم با وجود نقش فعال زنان روستایی در تولیدات کشاورزی به علت ادغام کار با زندگی، همواره مردان روستایی به‌عنوان کشاورز و زنان روستایی به‌عنوان خانه‌دار معرفی و شناخته می‌شوند و در محاسبات آماری نیز جزو جمعیت غیرفعال شمرده می‌شوند. این در حالی است که زنان در بخش کشاورزی در هر سه مرحله کاشت، داشت و برداشت دخالت دارند و به عنوان کارگران خانوادگی بی‌‌مزد مطرح هستند که این امر باعث شده ارزش واقعی مشارکت زنان در تولیدات اقتصادی نمایان نباشد و حتی زنان روستایی فکر کنند همه تلاش‌هایشان جزو وظایف خانه‌داری است و ارزشی برای کار خود قائل نباشند.

اینها گره‌های کار است که جایگاه خانه‌داری را به پایین‌ترین حد ممکن تنزل داده، ضمن این که زنان خانه‌دار را در موضع ضعف قرار داده، به‌طوری که خیلی از آنها شرایط‌شان را با شرایط زنان شاغل مقایسه می‌کنند و تمایل نشان می‌دهند که آنها نیز شغلی رسمی داشته باشند.

خانه‌داری، ارزش افزوده دارد

خانه‌داری یک جورهایی گرفتار مظلومیت است، چون عده‌ای پر و بالش می‌دهند که به جایگاه بالاتری صعود کند، ولی عده‌ای با برخی حواشی و توصیفات اعتقادی آمیخته‌اش می‌کنند تا در همان جایگاهی که ایستاده، بماند؛ مثلا می‌گویند خانه‌داری هنر است نه شغل، یا این که کار مقدسی است و همتا ندارد یا این تعبیر که چون خانه‌داری برخلاف بقیه مشاغل، اجباری نیست و هر زنی به سلیقه خودش در چارچوبی که می‌پسندد خانه را اداره می‌کند، نمی‌تواند شغل باشد.

ولی پژوهش‌ها و مستنداتی در دست است که ثابت می‌کند خانه‌داری شغل است، از جمله تحقیقی با عنوان ارزش افزوده کار خانه‌داری و عوامل موثر در آن که نتایجش سال 90 رسانه‌ای شد.

محور این تحقیق این بود که خانه‌داری دارای ارزش اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است و مشتمل بر فعالیت‌هایی متنوع که البته پنهان و نامحسوس است. این تحقیق نشان داد که چون نقش خانه‌داری در اقتصاد و اجتماع تبیین نشده، فعالیت زنان در خانه در حسابرسی‌ها و آمارگیری‌های ملی محاسبه نمی‌شود، در حالی که ارزش افزوده خانه‌داری را در هر روز، هفته، ماه و سال می‌توان محاسبه کرد.

پژوهشگران در این تحقیق ارزش افزوده کار خانه‌داری را به این روش محاسبه کردند که زمان لازم برای انجام هر فعالیت را در قیمت هر ساعت انجام آن فعالیت ضرب کردند و نتیجه این شد که زنان خانه‌دار فقط برای هشت فعالیت خود، ماهانه 640 هزار تومان ارزش افزوده تولید می‌کنند.

البته چون این پژوهش در سال‌های پایانی دهه 80 انجام می‌شد، ملاک محاسبه قیمت‌ها حداقل دستمزد تعیین شده از سوی وزارت کار در سال 88 بود که اگر قرار باشد هم اکنون این محاسبه تکرار شود رقم‌ها بالاتر از این خواهد بود. بر این اساس ارزش هر ساعت آشپزی، نظافت خانه، شستن لباس (و اتوکشی) و مراقبت از کودکان، 8784 تومان است، در حالی که مدیریت تحصیلی فرزندان ابتدایی ( براساس نرخ حق‌الزحمه معلم خصوصی) 3000 تومان، برای فرزندان دوره راهنمایی 5000 تومان و برای فرزندان دبیرستانی 8000 تومان در ازای هر ساعت است. جمع ارزش پولی این کارها در هفته می‌شود 160 هزار تومان و در هر ماه 640 هزار تومان که بی‌شک اگر ده‌ها خدمت دیگر نیز که زنان خانه‌دار ارائه می‌دهند، محاسبه شود، ارزش کار خانه‌داری برای گروه زیادی از زنان چند برابر این قیمت خواهد بود.

به همین دلیل است که اکنون تفکری در میان نمایندگان مجلس و نیز در معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری وجود دارد تا مقدمات تبدیل شدن خانه‌داری به شغل مهیا شود. فاطمه آلیا، عضو فراکسیون زنان مجلس در گفت‌وگو با جام‌جم از این تلاش‌ها سخن می‌گوید، زیرا معتقد است خانه‌داری باید جزو مشاغل محسوب شود، چون در واقع شغل است و فقط در گذشته به غلط جایگاه پایینی برایش تعریف شده است.

به تعبیر او این که یک زن در خانه غذا می‌پزد، رفت و روب می‌کند، فعالیت‌های هنری انجام می‌دهد و صنایع‌دستی درست می‌کند یا به تحصیل فرزندان کمک می‌کند و مراقبت‌های درمانی انجام می‌دهد، اگر دارای شغل محسوب نشود، پس چه می‌تواند باشد.

این نماینده ملت در مجلس، خانه‌داری را در اقتصاد، فرهنگ و اجتماع موثر می‌داند و می‌گوید وقتی زنی خانه‌دار با تلاش‌هایش کانون خانواده را گرم می‌کند و با تربیت فرزندان به ایجاد نسلی تحصیلکرده و موفق کمک می‌کند، به فرهنگ و اجتماع خدمت می‌دهد، ضمن این که او با ارائه خدمات رایگان به خانواده به اقتصاد هم کمک می‌کند، چون اگر او دست از کارهای خانه می‌کشید و اعضای خانواده مجبور می‌شدند برای دریافت هرخدمتی پول بدهند، فشاری اقتصادی بر آنها تحمیل می‌شد.

اما در فرهنگ ما زنان چنین نمی‌کنند و چون بی‌دریغ در خانه کار می‌کنند، تلاش‌هایشان به چشم نمی‌آید و بی‌ثمر تلقی می‌شود، در حالی که کار زنان در خانه نوعی از تولیدات پنهان جامعه است و می‌تواند در محاسبات ملی دیده شود؛ اما فعلا این اتفاق نمی‌افتد، در صورتی که اگر ارزش ریالی فعالیت‌های خانه‌داری محاسبه شود، همگان خواهند دید که سهم قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی از این فعالیت‌ها ناشی می‌شود.

فاطمه آلیا نیز معتقد است باید چنین محاسباتی انجام شود و ارزش کار زنان در خانه با عدد و رقم مشخص شود تا همگان قدردان زحمات زنان خانه‌دار باشند. او البته قدردانی زبانی را کافی نمی‌داند، بلکه طرفدار اعطای برخی مشوق‌ها به زنان خانه‌دار است که بهترین این مشوق‌ها از نظر او حمایت‌های اجتماعی و بیمه‌ای است، به‌طوری که آنها مطمئن باشند پس از سال‌ها تلاش بی‌دریغ، اگر حادثه دیدند، از کارافتاده محسوب شوند و اگر به سلامت زیستند، بعد از 30 سال کار مستمر، بازنشسته شوند و حقوق دریافت کنند.

در واقع اشاره این نماینده مجلس به بیمه زنان خانه‌دار است که اگر محقق می‌شد و دولت تامین بخشی از بودجه مورد نیاز برای بیمه زنان خانه‌دار را تقبل می‌کرد، آن وقت خانه‌داری با پایانی خوش همراه می‌شد، ضمن این که نگاه‌ها نیز به سمت شغل بودن خانه‌داری معطوف می‌شد که چون سال‌هاست بیمه زنان خانه‌دار به نتیجه نرسیده، این نتایج نیز تاکنون به‌دست نیامده است.

محبت و تعهدی که محاسبه نمی‌شود

شاید عده‌ای فکر کنند تلاش برای شغل تلقی کردن خانه‌داری، تلاشی است برای جری کردن زنان خانه‌دار و قرار دادن آنها رودرروی اعضای خانواده. یعنی گمان می‌کنند طرفداران این خواسته، مطالبه پول و دستمزد از مردان خانه را به زنان آموزش می‌دهند و می‌خواهند زنان آنی که اکنون هستند، نباشند.

اما این غلط‌ترین تصور از این خواسته است. آنها که به‌دنبال شغل تلقی شدن خانه‌داری هستند، هدفشان ارج و قرب دادن به خانه‌داری است و همچنین دادن جایگاه ویژه به زنان خانه‌دار تا نگاه‌های منفی راجع به خود را کنار بگذارند و یقین پیدا کنند نقششان در اقتصاد کمتر از افراد شاغل نیست.

این خواسته، تلنگری به مسئولان کشور نیز هست که بدانند غیرفعال تلقی کردن جمعیتی که بیشترین فعالیت را دارند، لطمه‌ای بزرگ به اقتصاد و فرهنگ کشور وارد می‌کند که نتیجه‌اش خموده شدن گروهی از زنان است؛ همچنین یادآور این وظیفه که دولت‌ها موظفند برای ارتقای دانش، مهارت و توان زنان خانه‌دار و نیز تامین آینده آنها برنامه‌ریزی کنند.

جایگاه مادری و همسری برای زنان در فرهنگ ما، با مجموعه‌ای از مسئولیت‌ها و تعهدات همراه است که هیچ زنی نیز منکر آنها نیست.

اگر هم ارزش مالی این تلاش‌ها محاسبه می‌شود برای اثبات ارزش واقعی این تلاش‌هاست، ضمن این که محبت و تعهدی که زنان خانه‌دار چاشنی تلاش‌های مستمر خود در خانه می‌کنند، با هیچ معیاری قابل سنجیدن و ارزشگذاری نیست که این مهربانی‌ها و مسئولیت‌پذیری‌ها نیروی محرکه‌ای کم‌نظیر برای زنان است تا سازندگی کنند.

مریم خباز ‌/‌ گروه جامعه

پا‌هایتان را روزی ۵ دقیقه در معرض آفتاب بگذارید

مریم شیرمستی گفت: ویتامین D یکی از چهار ویتامین محلول در چربی است که برای جذب کلسیم در بدن ضروری است. وجود ویتامین D جذب کلسیم از روده‌ها را افزایش می‌دهد و برای استحکام استخوان و بلند شدن قد ضروری است.

به گفته این کار‌شناس تغذیه کمبود ویتامین D در کودکان باعث نرمی استخوان یا راشیتیسم و در بزرگسالان منجربه پوکی استخوان خواهد شد.

شیرمستی نیاز روزانه هر فرد به ویتامین D را ۲۰۰ تا ۴۰۰ میکروگرم دانست و یادآوری کرد: چون این ویتامین محلول در چربی است مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث مسمومیت با علائمی شامل تهوع، بی‌اشتهایی و بی‌حالی ایجاد کند.

وی در خصوص نحوه ایجاد ویتامین D در بدن، تنها راه تولید آن را قرار گرفتن مستقیم در برابر نور خورشید دانست و تصریح کرد: حتی قرار گرفتن در برابر نور خورشید از پشت پنجره نیز منجر به ساخت ویتامین D در بدن نخواهد شد. بنابراین بهتر است روزانه ۵ تا ۱۰ دقیقه در برابر آفتاب مستقیم ظهر قرار گیرند و اگر امکان قرار دادن کل بدن در برابر آفتاب را ندارند تنها قسمتی از پاهای خود را در برابر آفتاب قرار دهند.

شیرمستی تاکید کرد: قرار گرفتن بیش از حد در برابر آفتاب توصیه نمی‌شود، زیرا می‌تواند موجب آفتاب سوختگی شود.

این کار‌شناس تغذیه در خصوص مواد غذایی حاوی ویتامین D نیز یادآوری کرد: این ویتامین در ماهی، زرده تخم مرغ یا قارچ وجود دارد، اما استفاده از مواد غذایی نیاز روزانه ویتامین D بدن را تامین نمی‌کند.

وی با بیان اینکه اکثر افراد معمولا در برابر آفتاب قرار نمی‌گیرند و یا هنگام حضور در آفتاب از ضد آفتاب استفاده می‌کنند، گفت: اکثر آزمایش‌های خون کمبود ویتامین D را نشان می‌دهد. افراد برای جبران این کمبود از مکمل‌های ویتامین D که به صورت قرص، آمپول و قطره برای کودکان موجود است، استفاده کنند. (ایسنا)

جوانی که فقط ۵ دقیقه حافظه دارد! [+عکس]

«چن هنگجی» که در شمال تایوان زندگی می‌کند از یک بیماری منحصر به فرد در حافظه‌اش رنج می‌برد. او نمی‌تواند هیچ چیز را بیشتر از ۵ دقیقه در حافظه‌اش نگه دارد. این پسر ۲۵ ساله به معنای واقعی هر روز وقتی که از خواب بیدار می‌شود باید همه چیز در مورد خودش و تمام کارهای شخصی که انجام می‌دهد را در دفتر خاطرات قطورش بنویسد تا هنگام فراموشی و پیگیری کار‌ها به نوشته‌هایش رجوع کند.

فراموشی هنگجی نتیجه یک آسیب جدی به سرش است که در یک تصادف سخت زمان ۱۷ سالگی‌اش اتفاق افتاد. بعد از تصادف هنگجی ماه‌ها در بیمارستان تحت مراقیت بود تا اینکه جراحت‌های بدنش خوب شد اما حافظه‌اش به ۵ دقیقه تقلیل یافت. این یعنی هنگجی همه اتفاقات را بعد از ۵ تا ۱۰ دقیقه بعد از وقوع آن‌ها به طور کامل فراموش می‌کند.

هنگجی با وجود آنکه همه چیز را یادداشت می‌کند اما بعد از فراموشی درست مفهوم نوشته‌هایش را متوجه نمی‌شود. هر روزی که هنگجی از خواب بیدار می‌شود مادرش به او یادآوری می‌کند که حالا بیشتر از ۱۷ سال سن دارد. اما هنگجی به زمانی بر می‌گردد که آن تصادف دلخراش اتفاق افتاده است.

بار‌ها مادر هنگجی سعی کرده که او را به مدرسه بفرستد اما این موضوع هیچ فایده‌ای ندارد چون هنگچی هیچ چیزی در ذهنش بیشتر از ۵ دقیقه نمی‌ماند. (مجله مهر)

با این خوراکی، در کمتر از یک دقیقه از مرگ فرار کنید

گرچه فلفل قرمز برای همه محبوب نیست اما بنا به تحقیق دانشمندان می تواند ناجی انسان از مرگ باشد.

دکتر کریستوفر، پزشک گیاهی آمریکایی، ادعا می کند که در طی ۳۵ سال اشتغال به حرفه پزشکی، حتی یک بیمار او از سکته قلبی نمرده است. او از یک دستور غذایی، که مخصوص به خودش است، برای این کار استفاده می کند. دستور غذای او فلفل قرمز دارد، که نوعی از چیلی است و گفته می شود خاصیت زیادی در جلوگیری از حمله قلبی دارد.

برای جلوگیری از حمله قلبی باید همیشه فلفل قرمز در دسترس باشد. اگر در خانه شما بیمار مبتلا به بیماری قلبی و یا با سابقه سکته وجود دارد همیشه یک فنجان چای فلفل قرمز را آماده داشته باشید. آماده کردن این چای آسان است، و فقط کافی است که یک قاشق فلفل به یک لیوان آب اضافه کنید. این مخلوط را به بیماری که دچار حمله قلبی شده بدهید تا او بسرعت و در یک دقیقه آرام بگیرد. فقط مراقب باشید که فرد بیمار در هنگام مصرف چای هوشیار باشد.

برای بیماری که دچار حمله قلبی شده فقط ۵ تا ۱۰ قطره از این چای کافی است. اگر شرایط بیمار بهتر شد، شما می توانید ۵ تا ۱۰ قطره دیگر بعد ۵ دقیقه به او بدهید.

به گفته او در صورتی که بیمار شما از هوش رفته، باز هم می توانید از عصاره فلفل قرمز استفاده کرده، و فقط باید در میزان آن دقت کنید. برای این کار مقداری از عصاره را زیر زبان فرد بیمار بگذارید. برای تسریع در عمل بهبود بیمار می توانید تنفس مصنوعی را نیز انجام دهید.

فلفل قرمز یک محرک قوی است، و با این حال روی هوشیاری فرد تاثیر نمی گذارد. ضربان قلب و میزان خون رسانی به اندامها را افزایش می دهد. این فلفل برای جلوگیری از خونریزی هم بسیار خوب است.

این نوع از فلفل بسیار پر مصرف و به آسانی قابل تهیه است. به همین دلیل بسیار از متحصصان و خانوارها از آن استفاده می کنند.

البته یاد داشته باشید که از این روش فقط به عنوان کمکهای اولیه استفاده کنید، و در همین حال بیمار را هرچه زودتر به پزشک و بیمارستان برسانید.

(مهر)

کاهش سریع «فشار خون بالا» در چند دقیقه

هنگامی که در رگ‌ها حالت تورمی ایجاد شود، خون داخل آنها با فشار جریان پیدا می‌کند و این امر باعث ایجاد فشار خون می‌گردد.

برای این که این رگ ها به حالت طبیعی خود بازگردند، باید از مصرف برخی مواد خودداری کرد برخی از این مواد عبارتند از چای، گوشت و فرآوردهای حیوانی، مخصوصا مصرف زیاد لبنیات باعث از زیاد فشار خون می‌شود و فرد مبتلا به فشار خون باید مصرف آن را کم کند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ خوردن شیرینی جات طبیعی باعث تنظیم فشار خون می‌شوند مصرف شیرینی جات طبیعی نظیر: خرما، عسل و کشمش باعث تنظیم فشار خون می‌شوند.

چای گیاه دارویی نه کالای سبد غذایی

چای به عنوان یک گیاه دارویی است و کالای سبد غذایی نمی‌باشد، اما متاسفانه مردم در سبد غذایی از ان استفاده می‌کنند.افرادی که روزانه 6 الی 7 فنجان چای می‌نوشند، اغلب دچار مشکلات فشار خون، روده‌ای و بسیاری از مشکلات می‌گردند و با وجود مصرف مداوم قرص، بهبود نمی‌یابند.بالا و یا پایین بودن فشار خون خطرناک است و هر کدام نشان دهنده‌ی وجود مشکلی در بدن می‌باشد.

گیاهانی که باعث کاهش فشار خون هستند، عبارتند از:

مصرف روزانه چند عدد آلو، تمشک که نقش معجزه آسایی در کاهش فشار خون دارد.
زغال اخته با دستور مصرف 50 گرم در 10 صبح و 5 عصر
دم کرده برگ زیتون
مصرف روزی 3 عدد سیب، طالبی، نارنج، زالزالک
هسته‌ی هلو به میزان روزانه 1 عدد تا مدت 7 روز در 1 ماه، هسته شلیل مصرف بیش از حد آن سمی است و نباید بیش از 1 عدد در روز به مدت 7 روز در یک ماه میل شود.
مصرف عناب پس از هر وعده غذایی
مصرف 1 قاشق چایخوری زرشک پس از هر وعده غذایی
گریب فروت صبح ناشتا میل شود
انگور 10 صبح و 5 عصر میل شود
ریشه و برگ توت فرنگی با دستور مصرف: 3 گرم از آن را در 100 سی سی آب بجوشانید و 3 نوبت ر طول روز میل شود.
میوه نارس خرمالو، فندق
هندوانه 10 صبح و 5 عصر میل شود اما از نظر دمایی سرد نباشد.
خوردن گل بیدمشک بهترین دارو کاهش فشار خون می باشد
آش آبغوره ، آش آلو و دم نوش‌هایی نظیر: دم کرده چای ترش، گل گاو زبان، لیمو امانی، میوه آلبالو، زرشک آبگیری، میوه نسترن، فلوس و خیار چنبر، هر کدام باعث کاهش فشار خون می‌شوند.

فشار خون یکی از مهم ترین نشانه‌های سلامتی و تنظیم بودن بد می‌باشد و بیمار باید موارد ذکر شده را رعایت کند.

هشت توصیه برای اینکه ظرف ۵ دقیقه بخوابید!

به گزارش سلامانه، برای کسانی که با خواب بی کیفیت شبانه، روزهای خسته کننده و کسالت آوری را سپری می‌کنند، 8 راهکار ساده وجود دارد که اجرای آن می‌تواند در کمترین زمان ممکن، یک خواب سالم را برای فرد به ارمغان بیاورد.

خوردن شام سبک: مشکلات هضم خود یکی از عوامل بی خوابی یا بد خوابی است. در این میان وعده‌های غذایی بسیار سبک سه ساعت قبل از شروع خواب، می‌تواند به بهبود روند خواب کمک کند.

خواندن کتاب: مسلماً کتاب خواندن برای کمک به خواب بهتر خیلی بهتر از استفاده از گوشی‌های هوشمند یا کامپیوتر است.

تهیه لیستی از کارهای روز بعد: داشتن یک دفترچه کوچک و نوشتن برنامه‌های روز آینده، استرس فردا را کم می‌کند و خود کمکی است به داشتن خواب راحت تر.

جلوگیری از بحث‌های سنگین قبل از خواب: صحبت‌های طولانی و بحث و جدل قبل از خواب عاملی برای افزایش اضطراب است.

کار بر روی تکنیک‌های تنفس: یوگا، پیلاتز و سایر ورزش‌های مشابه برای تنظیم دم و بازدم قبل از خواب، بسیار توصیه می‌شود.

نوشیدن آب زیاد: نوشیدن آب روند سم زدایی قبل از خواب را تسریع می‌کند و عمق خواب را افزایش می‌دهد.

خاموش کردن گوشی‌های همراه: برای جلوگیری از شنیدن پیغام‌های دیر موقع و یا وسوسه شدن برای چک کردن تلفن همراه، بهتر است قبل از خواب آن را خاموش کنید.

حذف کافئین: کافئین محرک قوی برای سر درگم کردن ساعت بدن و بی خوابی است. توصیه می‌شود در ساعات بعداز ظهر و عصر از نوشیدن مواد کافئین دار به شدت اجتناب گردد.

تضمین سلامت قلب نوجوانان با ۱۰ دقیقه ورزش سنگین روزانه

به گزارش جام جم سرا به نقل از مهر، تاکنون به نوجوانان توصیه می شده است که با انجام ۶۰ دقیقه ورزش روزانه، از ابتلا به بیماری های مختلف در آینده جلوگیری کنند اما این تحقیقات جدید نشان می دهد که ۸ تا ۱۰ دقیقه ورزش سنگین نیز می تواند چنین نتیجه ای را در بر داشته باشد.

«آلن بارکر»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه «اکستر» انگلستان، در رابطه با اهمیت و تاثیر فعالیت های بدنی نوجوانان می گوید: «ما می دانیم زمانی که افراد به سن نوجوانی می رسند، سطح فعالیت های بدنی شان کاهش پیدا می کند و تاکنون تلاش های انجام شده برای افزایش این فعالیت ها به یک ساعت در طول روز، بی ثمر بوده است. مطالعات و پژوهش های انجام شده توسط تیم تحقیقاتی ما نشان می دهد که انجام ورزش سنگین به مدت هشت تا 10 دقیقه، فواید سلامتی مورد نیاز بدن را تامین خواهد کرد.»

قابل توجه است که این تیم پژوهشی، در پروژه تحقیقاتی خود، از دانش آموزان سنین ۱۳ و ۱۴ ساله درخواست کردند تا به مدت بیش از دو هفته به انجام تمرین ورزش های سنگین بپردازند. آنها از این دانش آموزان خواستند تا در این تمرینات یک دقیقه دوچرخه با سرعت بسیار بالا زده و ۷۵ ثانیه استراحت کنند و دوباره این عمل را تکرار نمایند.

این دانش آموزان تمرینات مورد نظر را با هشت بار دوچرخه زدن در یک دقیقه و استراحت بین آنها، آغاز کرده و تعداد تکرار این حرکت را در طول بیش از دو هفته به ۱۰ بار افزایش دادند.

نتایج حاصل از آزمایش های فوق و این تمرینات نشان می دهد که انجام حرکات ورزشی سنگین، عملکرد رگ های خونی و توانایی مغز را در کنترل ضربان قلب بهبود می بخشد.

عملکرد رگ های خونی و توانایی مغز در کنترل ضربان قلب، هر دو از عوامل مهمی است که در ایجاد بیماری های قلبی – عروقی نقش مهمی ایفا می کنند و قابل توجه است که این بیماری ها در حال حاضر علت اصلی مرگ انسان ها در بریتانیا عنوان شده است.